R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
In diezelfde trant:
"Je moet eens niet zo streng zijn voor jezelf"
en dan
"Je moet eens leren kritisch naar jezelf kijken"
Mensen willen altijd even belerend doen.
"Je moet eens niet zo streng zijn voor jezelf"
en dan
"Je moet eens leren kritisch naar jezelf kijken"
Mensen willen altijd even belerend doen.
Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
Je vindt mijn reactie nu belerend? Oh wacht niet, of wel. Sorry.quote:Op woensdag 8 november 2017 18:16 schreef Quotidien het volgende:
In diezelfde trant:
"Je moet eens niet zo streng zijn voor jezelf"
en dan
"Je moet eens leren kritisch naar jezelf kijken"
Mensen willen altijd even belerend doen.
Je moet het ook zelf doen, maar dat kan met hulp. Je kan dingen ook te letterlijk willen nemen.quote:
[..]
"Maar wat verwacht je nou?! Je moet het echt zelf doen!!!"
ok prima
"Ben eens niet zo koppig! Ga hulp zoeken, je hoeft het niet zelf te doen!!"
Streng zijn voor jezelf, en kritisch zijn is niet perse hetzelfde.quote:
In diezelfde trant:
"Je moet eens niet zo streng zijn voor jezelf"
en dan
"Je moet eens leren kritisch naar jezelf kijken"
Mensen willen altijd even belerend doen.
Als je bij alles streng bent val je vanzelf om van vermoeidheid.
Als je kritisch naar jezelf kijkt ga je misschien wel leren wanneer het bijvoorbeeld nuttig is om wel en niet streng voor jezelf te zijn.
Nee, was als reactie op wat je aanhaalde.quote:Op woensdag 8 november 2017 18:25 schreef Luchtbel het volgende:
[..]
Je vindt mijn reactie nu belerend? Oh wacht niet, of wel. Sorry.
Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
Zo, middagje online gamen en slecht gesprek met psychiater. Engage "ik haat alles en iedereen" modus. 
Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
Ik voel me vaak schuldig als ik daar geweest ben en ik heb weer moeite gehad met vertrouwen, alsof ik hun tijd daar heb zitten verdoen ofzo. Of dat ik ze echt wantrouw of het hun kwalijk neem terwijl dat niet zo is ofzo. 
En dan denk ik dat ik beter mn mond kan houden. Nu valt het bij hun nog wel mee want dat zijn proffesionals dus dan dwing ik mezelf nog maar dat het hun werk is. Maar in mn sociale kring en in mn relatie heb ik hier al helemaal last van natuurlijk.
En dan denk ik dat ik beter mn mond kan houden. Nu valt het bij hun nog wel mee want dat zijn proffesionals dus dan dwing ik mezelf nog maar dat het hun werk is. Maar in mn sociale kring en in mn relatie heb ik hier al helemaal last van natuurlijk.
Ja nou ik besloot direct daarna dat het me niet kon schelen.
Dat soort vertrouwensproblemen hoort er inderdaad bij denk ik. Hier is, met deze behandelaar, na twee jaar, nog steeds in contact komen genoeg. Maar dat zegt denk ik ook wat over de klachten. Ook als er dan een keer niks wordt besproken ofzo, ook al voelt het voor mij verkeerd.
Dat soort vertrouwensproblemen hoort er inderdaad bij denk ik. Hier is, met deze behandelaar, na twee jaar, nog steeds in contact komen genoeg. Maar dat zegt denk ik ook wat over de klachten. Ook als er dan een keer niks wordt besproken ofzo, ook al voelt het voor mij verkeerd.
Ik gok dat je denkt dat ik je reactie belerend vond? Nogmaals, dat vond ik niet, de voorbeelden die ik noemde vind ik belerend.
Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
Vervelend, vol onbegrijpelijke regels en sowieso vol: ja.quote:
Vinden jullie het volwassen leven ook zo saai?
Saai: twijfel.
Mon 'en!
Maar is het dan niet al een hele stap dat je gaat?quote:
Ja nou ik besloot direct daarna dat het me niet kon schelen.
Dat soort vertrouwensproblemen hoort er inderdaad bij denk ik. Hier is, met deze behandelaar, na twee jaar, nog steeds in contact komen genoeg. Maar dat zegt denk ik ook wat over de klachten. Ook als er dan een keer niks wordt besproken ofzo, ook al voelt het voor mij verkeerd.
Kom je wel wat verder met deze behandelaar?
Het is natuurlijk ook prima om alleen het contact maken en vertrouwen te geven en daarmee rustig aan op te bouwen. Misschien niet op het tempo dat je graag zou willen maar het gaat zoals t gaat.
Nee. Ik had het begrepen.quote:
Ik gok dat je denkt dat ik je reactie belerend vond? Nogmaals, dat vond ik niet, de voorbeelden die ik noemde vind ik belerend.
Ja. Dat wel. Langzaam. En ik heb naast cptss en depressie een dissociatieve stoornis, met mij in contact komen is dan ook niet echt vergelijkbaar met wat mensen meestal bedoelen. Ik heb daar ook nog andere therapie.quote:
[..]
Maar is het dan niet al een hele stap dat je gaat?
Kom je wel wat verder met deze behandelaar?
Het is natuurlijk ook prima om alleen het contact maken en vertrouwen te geven en daarmee rustig aan op te bouwen. Misschien niet op het tempo dat je graag zou willen maar het gaat zoals t gaat.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Een rationele manier is niet per definitie een emotieloze manier. Ik tackle Dat probeerde ik al duidelijk te maken met toen ik autistische vrouwen als voorbeeld gaf.quote:
[..]
Wat ik vooral probeer duidelijk te maken is dat 1. er niets mis is met jouw rationelere benadering, maar 2. de meeste mensen een andere benadering hebben en dat dat ook hun referentiekader is.
Wat is de benadering van andere mensen dan? Dat je ze eerst moet pleasen of zo?
Mij gaat het er trouwens niet hoofdzakelijk om wat ik anders doe, maar -waarom zij dat doen wat ze doen?-
Maar je weet toch ook dat wanneer je zo'n aandachtsvrager op een dergelijke wijze beloont met aandacht, dat de aandachtsvrager daardoor gemotiveerd zal worden om vaker dit soort gedrag te vertonen. Dat is toch niet wenselijk? Kinderen leer je toch ook niet aan om op een dergelijke wijze om aandacht te vragen?quote:Dus iemand helemaal paniekt omdat hij denkt een geel snoepje nodig te hebben zal eerder aandacht krijgen, en daar sneller bij doorgevraagd worden dan als jij mij zonder veel emotie in je expressie vertelt dat je een geel snoepje nodig hebt. Of ik nou wel of niet dat gele snoepje geef.
Ik zie dit anders. Ik gebruik nml wel degelijk emotie in hoe ik communiceer. Ook nonverbaal. Maar wat ik merk bij veel andere mensen is dat zij niet een effectieve mix van ratio en emotie gebruiken, maar eerder een mix van 90% emotie (en onderbuikgevoelens) en 10% ratio. Ik zie veel misgeslagen planken, in dezelfde categorie als de positiviteitsguru's die ervan overtuigd zijn dat zij hier gewoon gelijk hebben en dat ik of iemand anders die niet van die troostopmerkignen is, negatief blijft denken omdat die el-positivo-opmerkingen niet aangenomen worden "omdat ik niet voor hun adviezen open zou staan". En al helemaal ook omdat veel van dit soort troostopmerkingen, simpelweg gelogen zijn. Eigenlijk vind ik het daarom al "dubbel erg".quote:Waar jij het logisch vind een rationele benadering te gebruiken daar gebruiken de meesten mensen een mix van gevoel en rationaliteit en verwachten dat ook terug.
Ik vind dat soort opmerkignen ergens ook een beetje kwetsend: Alsof ik zo'n ongelooflijke k****rsukkel zou zijn dat ik daar echt in zou trappen (zoals die andere persoon wel in dat gele snoepje trapt).
Ik kan zo wel begrijpen dat als beiden eerst die 90% moeten tevredenstellen om aan die 10% toe te kunnen komen, maar voor mij is het veel te veel emotie (voelt overdreven en gemaakt aan, not-to-the-point en omslachtig en bovenal minder effectief). Het voelt ook rigide, want veel mensen kunnen zeg maar niet afwijken van dat hoge emo-gehalte. Ik heb ook vaker de indruk dat ze niet alleen maar overdrijven om zo hun standpunt kracht bij te zetten, maar dat ze desnoods ook zouden liegen, om hun standpunt maar over te kunnen brengen. En voor mij zou zoiets nooit werken. Bovendien vind ik het persoonlijk not-done om zo slordig met de werkelijkheid om te gaan. En al helemaal niet als andermans emoties mij dan ongevraagd opgelegd worden door bijvoorbeeld tegenover mij te gaan overdrijven of door tegen mij te zeggen dat ik overdrijf omdat ik niet op een voor hem/haar normale manier extra emo-lading aan de berichtgevingen toevoeg.
Het overdrijven zorgt ervoor dat ik minder goed van de feiten op de hoogte ben en ik dus ook minder goed in staat zal zijn een goed afgewogen beslissing te kunnen maken.
Daarbovenop kost het me (door meer met mensen om te gaan die meer de neiging hebben om bijvoorbeeld te overdrijven/ te "white lie"-en of me te manipuleren/bij te sturen) extra energie om de aan mij doorgegeven "verdraaide feiten" te ontdoen van alle informatie die de opzet heeft mijn mening subjectief te beïnvloeden (bijvoorbeeld door bepaalde beklemtoning uit een bericht weer ongedaan te maken alvorens ik het als een "feit" accepteer.
Wat ik dus doe is continu alle mij gegeven informatie (die door de meeste mensen van stukken subjectieve beïnvloeding is voorzien, want zo werken ze) weer terug te kneden naar hoe het was voordat het door die subjectieve interpretaties "bevlekt" werd.
Dit doe ik eigenlijk altijd als ik naar objectieve informatie op zoek ben. Nadeel voor sommigen is alleen dat ik hierdoor ook minder goed beïnvloedbaar ben.
harder schreeuwen =/ meer emotie. Sommigen van de meest gevoelige mensen lijken wel ijskasten terwijl de grootste schreeuwlelijkerds niet overgevoelig, maar juist emotionele horken zijn.quote:Het wordt wel gezegd dat 80% van je communicatie non verbaal is en dat is het stuk emotie en expressie dat niet in je woorden zit. Communicatie is dus emotie en ratio, en emoties moeten verwerkt worden. Dat doen mensen door erover te praten, en wanneer je het een tijdje op hebt laten lopen is dat zodra je erover praat even heel groot. Zie het als een ballon die leegloopt. Als dat leeg is kun je het probleem vaak pas echt bekijken.
iemand die met hele vlakke gezichtsuitdrukkingen praat, zegt gewoonlijk net zoveel als iemand bij wie de aangezichtsspieren zo energieverslindend hard aan het werk zijn dat je van de verbruikte energie een kleine stad mee van energie had kunnen voorzien.
Dan doel ik op de (emotioneel voor mij sterk overdreven overkomende) gezichtsmimiek zoals van deze vrouw:
Deze vrouw hoeft niet per definitie emotioneler te zijn dan een andere random vrouw die vertelt over haar zelfmoordgedachten en pogingen die daarbij niet deze overdreven technieken gebruikt.
Veel mensen denken dat bepaalde mensen heel vlak zijn in hoe ze zich uitdrukken, dat er niks van ze te lezen is. Maar ik heb gemerkt dat dit helemaal niet het geval is. Ze drukken zich vaak vlakker uit juist omdat ze gevoeliger zijn dan die die op overdreven wijze (armen slingerend om de eigen beweringen meer kracht bij te zetten) proberen hun emoties bij een ander over te brengen. Bij deze vrouwen (zoals in dat linkje) krijg ik zelf de indruk dat deze vrouw egoïstischer is en minder open staat voor de mening van een ander. Want ik zie wel dat ze praat maar ze luistert zeg maar niet. Ik zie haar vooral schreeuwen en indruk na indruk maken, alsof ze bang is dat het niet bij de ander zal overkomen of zo.quote:Ik kan zelf wel wat relateren aan een rationele manier van denken en begrijp dat het heel duidelijk is als je alles wat je wil overbrengen letterlijk uitspreekt. Ik merk dat ik als ik me enkel hierop focus ik heel moeilijk sociaal contact met mensen kan aangaan en mensen mij erg moeilijk kunnen begrijpen. Juist omdat die 80% ineens wegvalt of heel onduidelijk wordt.
Ik kan niet voor hulpverlening spreken, of over hun benadering praten. Ik kan me wel voorstellen dat het voor hen heel lastig is jou in te schatten.
Maar ze komt zo misschien wel goed over op mensen die zo bot zijn dat haar mimiek zeg maar de juiste hoeveelheid nonverbale communicatieve prikkels bevat en iemand die gevoeliger is, zal overbelast worden met de enorme hoeveelheid druk. Dit voelt drukkend, totaal niet rustgevend en ook niet iets wat bij mij een soort gemoedelijke vertrouwensband een goede invloed zal zijn.
Sorry voor de rommelige post. Ik denk dat voor vandaag, mijn concentratiespanne, bij deze, overspannen is
Ik merk aan mezelf dat ik iedere dag terugdenk aan de tijd voor mijn depressie en angststoornis. Ik ging naar school zoals ieder ander, had een bijbaantje, had een leuke vriendin en ten slotte een hele goede en hechte vriendengroep. Nu heb ik dat allemaal niet meer, en zelfs 5 minuten fietsen naar de supermarkt voelt soms als de zwaarste taak van de wereld. Ik denk constant terug aan hoe ik voor dit hele gebeuren was, en of ik die persoon ooit weer zal worden.
Zit eraan te denken om met antidepressiva te beginnen. 10 maanden geleden was ik begonnen met fluoxetine, echter stopte ik na 2 maanden vanwege de afname in libido. Momenteel kan het me niet meer zo veel schelen als ik nog maar 1 keer per 2 weken seksuele behoeften heb, ik heb echt een steuntje in de rug nodig om weer stappen te kunnen gaan zetten.
Zit eraan te denken om met antidepressiva te beginnen. 10 maanden geleden was ik begonnen met fluoxetine, echter stopte ik na 2 maanden vanwege de afname in libido. Momenteel kan het me niet meer zo veel schelen als ik nog maar 1 keer per 2 weken seksuele behoeften heb, ik heb echt een steuntje in de rug nodig om weer stappen te kunnen gaan zetten.
Waarom ga je hier in godsnaam zo op door? Je veroordeelt zoveel andere mensen in die post waar je verwacht dat andere mensen dat niet over jou doet.
quote:
[..]
Ja. Dat wel. Langzaam. En ik heb naast cptss en depressie een dissociatieve stoornis, met mij in contact komen is dan ook niet echt vergelijkbaar met wat mensen meestal bedoelen. Ik heb daar ook nog andere therapie.Wat herkenbaar dit stukje. Ik heb geen goede tips voor je helaas. Wel een digitale knuffel.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Bespreek het, als het je helpen kan. En dat terugdenken kun je ook inzetten als iets om naar toe te werken hè. Het is er nu niet maar je bent nog heel jong, je hebt een grote stap gezet door intern aan jezelf te gaan werken. Succes jongen.quote:
Ik merk aan mezelf dat ik iedere dag terugdenk aan de tijd voor mijn depressie en angststoornis. Ik ging naar school zoals ieder ander, had een bijbaantje, had een leuke vriendin en ten slotte een hele goede en hechte vriendengroep. Nu heb ik dat allemaal niet meer, en zelfs 5 minuten fietsen naar de supermarkt voelt soms als de zwaarste taak van de wereld. Ik denk constant terug aan hoe ik voor dit hele gebeuren was, en of ik die persoon ooit weer zal worden.
Zit eraan te denken om met antidepressiva te beginnen. 10 maanden geleden was ik begonnen met fluoxetine, echter stopte ik na 2 maanden vanwege de afname in libido. Momenteel kan het me niet meer zo veel schelen als ik nog maar 1 keer per 2 weken seksuele behoeften heb, ik heb echt een steuntje in de rug nodig om weer stappen te kunnen gaan zetten.
[ Bericht 0% gewijzigd door Luchtbel op 08-11-2017 21:53:08 ]
Dat is een waarheid als een koe. Die realisatie maakte voor mij ook echt veel verschil.quote:
Het leven werd voor mij iets leuker toen ik me realiseerde dat ik het gebaande pad helemaal niet hoef te volgen. Dat ik gewoon lekker kan doen waar ik zin in heb. Stukjes van het gebaande pad meepakken, daar lekker vanaf zwerven, meer vormgeven zoals ik het wil hebben, omringen met de mensen die daar bij aansluiten, zelf de regie nemen.
quote:
[..]
Ja. Dat wel. Langzaam. En ik heb naast cptss en depressie een dissociatieve stoornis, met mij in contact komen is dan ook niet echt vergelijkbaar met wat mensen meestal bedoelen. Ik heb daar ook nog andere therapie.Dat lijkt me een beetje een vicieuze cirkel worden dan. Lukt het om daar een aantal grenzen toch neer te leggen en hen daaraan te houden?SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Jij oordeelt wel heel hard over mensen die op een emotionele manier aandacht vragen. Bij angsten maar ook andere emoties is het niet altijd rationeel en dat is prima.quote:
[..]
Een rationele manier is niet per definitie een emotieloze manier. Ik tackle Dat probeerde ik al duidelijk te maken met toen ik autistische vrouwen als voorbeeld gaf.
Wat is de benadering van andere mensen dan? Dat je ze eerst moet pleasen of zo?
Mij gaat het er trouwens niet hoofdzakelijk om wat ik anders doe, maar -waarom zij dat doen wat ze doen?-
[..]
Maar je weet toch ook dat wanneer je zo'n aandachtsvrager op een dergelijke wijze beloont met aandacht, dat de aandachtsvrager daardoor gemotiveerd zal worden om vaker dit soort gedrag te vertonen. Dat is toch niet wenselijk? Kinderen leer je toch ook niet aan om op een dergelijke wijze om aandacht te vragen?
[..]
Ik zie dit anders. Ik gebruik nml wel degelijk emotie in hoe ik communiceer. Ook nonverbaal. Maar wat ik merk bij veel andere mensen is dat zij niet een effectieve mix van ratio en emotie gebruiken, maar eerder een mix van 90% emotie (en onderbuikgevoelens) en 10% ratio. Ik zie veel misgeslagen planken, in dezelfde categorie als de positiviteitsguru's die ervan overtuigd zijn dat zij hier gewoon gelijk hebben en dat ik of iemand anders die niet van die troostopmerkignen is, negatief blijft denken omdat die el-positivo-opmerkingen niet aangenomen worden "omdat ik niet voor hun adviezen open zou staan". En al helemaal ook omdat veel van dit soort troostopmerkingen, simpelweg gelogen zijn. Eigenlijk vind ik het daarom al "dubbel erg".
Ik vind dat soort opmerkignen ergens ook een beetje kwetsend: Alsof ik zo'n ongelooflijke k****rsukkel zou zijn dat ik daar echt in zou trappen (zoals die andere persoon wel in dat gele snoepje trapt).
Ik kan zo wel begrijpen dat als beiden eerst die 90% moeten tevredenstellen om aan die 10% toe te kunnen komen, maar voor mij is het veel te veel emotie (voelt overdreven en gemaakt aan, not-to-the-point en omslachtig en bovenal minder effectief). Het voelt ook rigide, want veel mensen kunnen zeg maar niet afwijken van dat hoge emo-gehalte. Ik heb ook vaker de indruk dat ze niet alleen maar overdrijven om zo hun standpunt kracht bij te zetten, maar dat ze desnoods ook zouden liegen, om hun standpunt maar over te kunnen brengen. En voor mij zou zoiets nooit werken. Bovendien vind ik het persoonlijk not-done om zo slordig met de werkelijkheid om te gaan. En al helemaal niet als andermans emoties mij dan ongevraagd opgelegd worden door bijvoorbeeld tegenover mij te gaan overdrijven of door tegen mij te zeggen dat ik overdrijf omdat ik niet op een voor hem/haar normale manier extra emo-lading aan de berichtgevingen toevoeg.
Het overdrijven zorgt ervoor dat ik minder goed van de feiten op de hoogte ben en ik dus ook minder goed in staat zal zijn een goed afgewogen beslissing te kunnen maken.
Daarbovenop kost het me (door meer met mensen om te gaan die meer de neiging hebben om bijvoorbeeld te overdrijven/ te "white lie"-en of me te manipuleren/bij te sturen) extra energie om de aan mij doorgegeven "verdraaide feiten" te ontdoen van alle informatie die de opzet heeft mijn mening subjectief te beïnvloeden (bijvoorbeeld door bepaalde beklemtoning uit een bericht weer ongedaan te maken alvorens ik het als een "feit" accepteer.
Wat ik dus doe is continu alle mij gegeven informatie (die door de meeste mensen van stukken subjectieve beïnvloeding is voorzien, want zo werken ze) weer terug te kneden naar hoe het was voordat het door die subjectieve interpretaties "bevlekt" werd.
Dit doe ik eigenlijk altijd als ik naar objectieve informatie op zoek ben. Nadeel voor sommigen is alleen dat ik hierdoor ook minder goed beïnvloedbaar ben.
[..]
harder schreeuwen =/ meer emotie. Sommigen van de meest gevoelige mensen lijken wel ijskasten terwijl de grootste schreeuwlelijkerds niet overgevoelig, maar juist emotionele horken zijn.
iemand die met hele vlakke gezichtsuitdrukkingen praat, zegt gewoonlijk net zoveel als iemand bij wie de aangezichtsspieren zo energieverslindend hard aan het werk zijn dat je van de verbruikte energie een kleine stad mee van energie had kunnen voorzien.
Dan doel ik op de (emotioneel voor mij sterk overdreven overkomende) gezichtsmimiek zoals van deze vrouw:
Deze vrouw hoeft niet per definitie emotioneler te zijn dan een andere random vrouw die vertelt over haar zelfmoordgedachten en pogingen die daarbij niet deze overdreven technieken gebruikt.
[..]
Veel mensen denken dat bepaalde mensen heel vlak zijn in hoe ze zich uitdrukken, dat er niks van ze te lezen is. Maar ik heb gemerkt dat dit helemaal niet het geval is. Ze drukken zich vaak vlakker uit juist omdat ze gevoeliger zijn dan die die op overdreven wijze (armen slingerend om de eigen beweringen meer kracht bij te zetten) proberen hun emoties bij een ander over te brengen. Bij deze vrouwen (zoals in dat linkje) krijg ik zelf de indruk dat deze vrouw egoïstischer is en minder open staat voor de mening van een ander. Want ik zie wel dat ze praat maar ze luistert zeg maar niet. Ik zie haar vooral schreeuwen en indruk na indruk maken, alsof ze bang is dat het niet bij de ander zal overkomen of zo.
Maar ze komt zo misschien wel goed over op mensen die zo bot zijn dat haar mimiek zeg maar de juiste hoeveelheid nonverbale communicatieve prikkels bevat en iemand die gevoeliger is, zal overbelast worden met de enorme hoeveelheid druk. Dit voelt drukkend, totaal niet rustgevend en ook niet iets wat bij mij een soort gemoedelijke vertrouwensband een goede invloed zal zijn.
Sorry voor de rommelige post. Ik denk dat voor vandaag, mijn concentratiespanne, bij deze, overspannen is
Als ik zoals in het voorbeeld aandacht geef aan iemand die er doorheen zit omdat hij geen geel snoepje krijgt betekent dat niet dat ik ook dat snoepje geef om m te kalmeren. Ik zou eerder ingaan op het gevoel en vragen hoe het komt, en waarschijnlijk adviseren om hulp te zoeken om van die stress af te komen. Dus ja, die persoon krijgt mijn aandacht omdat het opvalt, maar dat betekent niet dat ik volledig meega in de gedachtengang en snoep uit ga delen. En ik oordeel ook niet over hoe erg het al dan niet is om een geel snoepje te willen, en daar zoveel stress van te ervaren. Ik kan geen inschatting maken van hoe erg andermans pijn en stress voelt. Hooguit zal ik als iemand mij steeds met zulke dingen belast aangeven dat ik dat niet wil en grenzen stellen.
Dat is het al helaas. En dat lukt niet want de grenzen komen niet overeen met hetgeen er gedacht wordt dat goed voor me is/ wordt verwacht aan te kunnen. Ik probeer me zo veel mogelijk af te sluiten.quote:
[..]
Dat lijkt me een beetje een vicieuze cirkel worden dan. Lukt het om daar een aantal grenzen toch neer te leggen en hen daaraan te houden?
Hoe ging de tandarts?
[ Bericht 2% gewijzigd door Luchtbel op 08-11-2017 22:57:06 ]
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |