Ik zit al een tijd met een zekere frustratie over het huidige onderwijssysteem. Ik zit eraan te denken een bericht hierover te sturen naar de nieuwe Minister voor Basis- en Voortgezet Onderwijs en Media, Arie Slob. Ik heb deze brief zojuist uitgetyped maar voordat ik deze verstuur zou ik graag jullie mening horen. Wat vinden jullie van dit onderwerp? Zien jullie verbeterpunten in deze brief? en denken jullie dat ik deze brief gewoon via het contactformulier op de site van het ministerie kan verzenden?
"
Geachte meneer Slob,
Gefeliciteerd met uw aanstelling als minister voor Basis- en Voortgezet onderwijs en Media. Nu u de verantwoordelijkheid voor het voortgezet onderwijs draagt lijkt het mij het goede moment te heroverwegen wat wel belangrijk is om te leren, en wat niet. Ik ben van mening dat hierin een aantal verbeteringen te maken zijn waar ik u graag op wil wijzen. Laat ik beginnen met wat in mijn ogen het doel van het voortgezet onderwijs is. In de breedst mogelijke betekenis van het woord doel zou ik dit als volgt formuleren: Het opbouwen van kwaliteiten en het opdoen van kennis die belangrijk is voor het leven in de Nederlandse samenleving. Twee vragen die we onszelf hierbij continue moeten stellen zijn: ‘Wat moet de jeugd leren?’ en ‘Hoe moet de jeugd dit leren?’. Mijn vraag aan u is niet zozeer of u deze wilt beantwoorden, mijn doel van deze brief is het stimuleren van kritisch denken over deze vragen. Om deze reden zou ik beide vragen graag even met u door willen nemen.
Ten eerste de vraag wat de jeugd moet leren. Dit is de informatie die iedere scholier moet leren. Als iedere scholier iets moet leren zou het dus ook in het leven (op zijn minst) bijna elke scholier terug moeten komen. Een voorbeeld hiervan is het leren van de grammatica van de Nederlandse taal. Binnen de Nederlandse samenleving is het beheersen van het hoogste belang. Niet alleen wordt het in dagelijkse gesprekken gebruikt, maar het is bijvoorbeeld ook noodzakelijk voor het schrijven van een sollicitatiebrief, iets wat iedereen ooit op een moment in zijn of haar leven moet gaat doen. In mijn ogen wordt dit doel niet in het voorgezet onderwijs gevolgd. Waar er tijd wordt besteed aan onderwerpen waar slechts een fractie van de leerlingen ooit in aanraking mee zal komen (denk hierbij aan scheikunde, abstracte wiskunde, etc.), wordt er geen aandacht besteed aan zaken die voor elke Nederlander van toepassing zijn (denk hierbij aan het herkennen van ziektes en depressies bij anderen, het kunnen verlenen van EHBO, of iets “simpels” als het betalen van de belasting). Hoe kan het dat leerlingen op school wel leren hoe de molecuulmassa van water berekend moet worden, maar niet wat de algemene rechten van de mens zijn. Hoe veel levens zou het wel niet schelen als mensen al van jongs af aan getraind zijn in het herkennen van ziektes of op zijn minst in EHBO. Jaarlijks moet elke werkende Nederlander zijn of haar belastingaangifte regelen. Zou het dan niet van grote waarden zijn als iedereen al van jongs af aan geleerd is hoe deze ingevuld moet worden? Dit zal jaarlijks fouten, en daarmee geld, schelen. Ik zeg hiermee niet dat kinderen geen scheikunde moeten krijgen, of veel minder wiskunde, of vind dat ook maar een klein onderdeel van het huidige curriculum geschrapt moet worden. Wat ik wel vind is dat we opnieuw moeten kijken welke kennis en kwaliteiten elke afgestudeerde scholier moet hebben, en welke er alleen aan die scholieren gegeven moet worden die dit daadwerkelijk gaan gebruiken. Mensen lopen elke dag met een apparaat op zak waar meer kennis beschikbaar is dan in elke bibliotheek op aarde. Als onderwijs zal het niet de taak moeten zijn de leerlingen van alles iets te leren, maar het belangrijkste te leren. Ik stel voor dat er opnieuw gekeken moet worden naar de huidige onderwerpen binnen het onderwijs. Ik ben van mening dat als er niet uitgelegd kan worden hoe een onderwerp toepasbaar is binnen het leven van de meeste mensen het niet verplicht moet worden. De leerlingen moeten wel kennis maken met alle vakken, maar zouden zelf moeten kunnen kiezen waar ze zich op willen focussen. In mijn ogen is hoofdrekenen bij lange na niet zo belangrijk als dat een burger weet hoe iemand gereanimeerd moet worden, of bepaalde ziektes, psychische en fysieke, kan herkennen. Per slot van rekening loopt iedereen toch met een rekenmachine op zak sinds de introductie van de smartphone.
De tweede vraag die ik aan het begin van mijn brief noemde was ‘Hoe moet de jeugd dit leren?’ Ik zou willen dat ik hierop net zo’n duidelijke visie had als de vorige. Ik weet niet welke methode van leren het beste werkt. Wat ik wel weet is dat de huidige leermethode verkeerde doelstellingen bij zowel leerlingen als de onderwijsinstelling creëert. Het doel van een les is momenteel voorbereidt zijn op een examen. Op het moment dat dit examen afgelopen is kan alle stof weer vergeten worden. Ik ben ervan overtuigd dat de overgrote meerderheid van de mensen in het hoger onderwijs niet meer in staat zijn hun middelbare schoolexamen opnieuw te halen. De overgrote meerderheid is alweer vergeten. Wat is het doel van het huidige onderwijssysteem als het niets anders doet dan het trainen van het kortetermijngeheugen van de leerlingen? Het doel van onderwijs moet zijn om leerlingen voor te bereiden op het leven buiten school, niet om leerlingen voor te bereiden op een toets. Het onderwijssysteem is volledig op cijfers gefocust en dit gaat ten koste van de creativiteit en leergierigheid van de leerlingen. Ook het onderwijssysteem is hier het slachtoffer van. Scholen worden vergeleken op basis van de cijfers die er gehaald worden en het slagingspercentage. Er wordt echter niet gekeken hoe leerlingen het doen als de school verlaten is en hoe ze zich daadwerkelijk kunnen aanpassen aan het leven zonder schoolboeken. Zoals ik al zij weet ik de oplossing niet voor dit probleem, maar niets doen is geen optie. Nederland staat derde op het lijstje van meest intelligente landen
* , ik heb er het volste vertrouwen in dat wij een beter schoolsysteem kunnen verzinnen dan het huidige.
Zoals ik aan het begin van de brief al zij is deze brief niet zozeer een vraag aan u maar meer een suggestie. Ik hoop dat u deze punten mee zal nemen in uw beleidsplannen voor de komende kabinetsperiode. Ik heb het volste vertrouwen in uw kwaliteiten als minister en wens u veel succes de komende jaren.
Met vriendelijke groet,
xxxx xxxxxxxx
Student bestuurskunde aan de universiteit leiden.
*Oving, R. (2016, 30 juni). Nederlanders zijn bijna de slimsten ter wereld. Geraadpleegd van
https://www.metronieuws.n(...)-slimsten-ter-wereld"
Wat denken jullie ervan?