quote:
Op dinsdag 7 november 2017 23:18 schreef Begripvol het volgende:Wij moeten zoveel mogelijk proberen oplossingen te vinden om het nodeloos lijden bij kinderen te voorkomen. En dit kunnen we slechts doen door het probleem bespreekbaar te maken, het openlijk te benoemen en de oorzaken bij de wortels aan te pakken in plaats van een kat en muis spelletje te spelen en het kind aan zijn lot overlaten om het blijvend te laten lijden.
Bij arme mensen, met name bij de allochtone ouders doet dit probleem zich vaker voor. Maar wat zijn hiervan de oorzaken?
Ik zal enkele oorzaken van stress proberen te benoemen bij (arme) werkende allochtone ouders.
(Geldt zowel voor de allochtone man als voor de allochtone vrouw)
a) De allochtone collega heeft meerdere autochtone leidinggevenden in plaats van één. Haast iedere autochtone collega denkt dat hij de baas is over een allochtone collega en aan hem taken kan dirigeren onder het toeziende en goedkeurende oog van zijn autochtone manager.
b) De allochtone collega weet nooit zeker of hij een goede beoordeling krijgt, genoeg om promotie te maken of om een gratificatie te verdienen, ook al doet hij zijn best.
c) De allochtone collega heeft minder inspraak dan zijn autochtone collega, ook al heeft hij meer dienstjaren of een hogere opleiding dan zijn autochtone collega’s.
d) De allochtone collega ervaart vaker dat zijn arbeidsrechten met voeten worden getreden en als hij lid is van een vakbond, doet hij vaker een beroep op zijn lidmaatschap.
e) De allochtone collega ervaart dat hij zich meer moet bewijzen, minder serieus wordt genomen, zich minder geaccepteerd voelt en minder rechten heeft dan zijn autochtone collega.
Dit zijn enkele voorbeelden die stress bij (arme) allochtone werknemers veroorzaken met als gevolg kindermishandeling.
Hierdoor ontstaat dus de situatie waarbij de gestreste allochtone ouder een uitlaatklep zoekt en zich thuis op zijn kroost en partner gaat afreageren.
De werkgever houdt me 1% of meer ziek. Mag dat?
Wanneer een werknemer ziek is, werkt hij in onderling overleg met de werkgever aan zijn herstel. Zo dient de werknemer er zelf alles aan te doen om beter te worden en de werkgever dient de werknemer de kans te geven om te herstellen. Zodra de werknemer hersteld is, is hij weer aanspreekbaar op zijn functioneren en hoort de werknemer weer zijn gewone loon te ontvangen. Toch registreren sommige werkgevers de werknemer voor 1% of meer ( of ander klein percentage) ziek gedurende een aantal weken na zijn herstel.
1% ziek is geen oplossing!
In de praktijk komen wij regelmatig tegen dat een werkgever een werknemer voor 1 of enkele procenten arbeidsongeschikt wil houden om te voorkomen dat een pas herstelde werknemer na een periode van vier weken wederom uitvalt voor zijn of haar werkzaamheden. Op dat moment gaat de twee jaar ziekte-termijn namelijk weer opnieuw in. Door de werknemer 1 of enkele procenten arbeidsongeschikt te houden wordt deze termijn niet doorbroken. Deze truc wordt echter door de rechter vaak doorzien. Zo blijkt onder andere uit de uitspraak van de kantonrechter in Lelystad van 22 juli 2011.
Conclusie!Op het moment dat een werkgever of een bedrijfsarts van mening is dat het beter is om een werknemer voor 1 of enkele procenten arbeidsongeschikt te achten, zal de werkgever daarvoor een goede motivatie moeten hebben. Wanneer de argumentatie slechts bedoeld is om te kijken of de werknemer niet opnieuw zal uitvallen of om de ziekteperiode niet te doorbreken, zal dat onvoldoende zijn om jouw zaak als werkgever bij het kantongerecht te winnen.
Ziekte is en blijft een lastig onderwerp. Het is daarom van groot belang dat je je goed laat informeren. Je kunt daarvoor contact opnemen met Edwin van Gerven, advocaat vakgroep Arbeid op 0492-780194 of via e.van.gerven@gca.nl.
https://www.gca.nl/actueel/1-ziek-geen-oplossing