Keuring verhaal

Ik doe mee aan een wedstrijd. Je moet een alternatief sprookje bedenken. Wat vinden jullie van dit begin?

Roodkapje ll
Het verhaal van wat er daarna gebeurde.
Het was een mooie dag.... Nee. Zo begint dit verhaal niet. Dit verhaal begint met “Er was eens”. Niet omdat het een sprookje is. Nou, eigenlijk is het wel een sprookje. Het begint aan de rand van een groot bos. Een paar jaar geleden stond daar een grootmoeders huisje. Tegenwoordig staat daar een fabriek.
Roodkapje bestaat al lang niet meer. Als je mij tegenwoordig op straat ziet, heet ik “Blackcap”. Ik ben derectrice van een wolvenbont fabriek en ik ben voorzitster van de WMW-vereniging*. Ik zit thuis op de bank. Ik pak mijn mobiel en bel mijn bestie Assepoes.
‘Hi, Assepoes!’
‘Hi! Blackcappie!’
‘Hoe gaat het met je glazenmuiltjes bedrijf?’
‘Goed, iedereen doet inkopen voor kerst’
‘Heb je al iets van Roosje gehoord? Het blijkt dat die arme schat nog steeds aan het bijkomen is van die 100-jarige slaap.’
‘Nee. Misschien moeten eens bij haar langs gaan met Rapunzel.’
‘Ja. Zullen om 2 uur op de Dam afspreken met z’n drieėn?’
‘Is goed. Zie je daar. Jammer dat sneeuwwitje trouwens is geėmigreerd naar Ijsland met haar appelboerderij.’
‘Ja, Doei!’

Ik hang op. 1 uur later loop ik met Roosje en Rapunzel naar Centraal Station.