R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik zal je vertellen dat sommige mensen zelfs hun partner verlaten omdat deze doordraaien in hun verdriet vanwege het verlies van zoon. Dit hebben we recent gezien, deze dame is compleet doorgedraaid en geeft iedereen de schuld van de dood van haar zoon. Haar partner trekt dit niet meer, hoe erg het ook is, ze zijn gaan scheiden. Deze partner is helemaal gezond, kan gewoon alles zelf, ziet goed en is van niemand afhankelijk, maar soms gebeuren er dingen waardoor je partner je partner niet meer is, ze afhankelijk worden of compleet doordraaien of compleet op je steunen.quote:
Als partner is dit heel zwaar heel enkel ben ik dit tegen gekomen in het ziekenhuis dat een stelletje bij elkaar blijft, van de huisarts hoorde ik ook, de meeste stellen gingen scheiden, de partners zijn niet meer de partners van weleer. Ik zeg wel, mocht mijn vriend zijn been verliezen, zal ik hem niet aan de kant zetten, ik zou hem begeleiden en helpen naar zelfstandigheid, maar blijft hij zwelgen in zelfmedelijden en haat omdat hij zijn been is verloren, ja dan verlaat ik hem. Het is het verstikkende, het verlies van eigen identiteit die het zwaar maakt. het volledig verdwijnen van je eigen ik. In de tijd dat ik mijn man verzorgde is op een na iemand geweest die naar mij vroeg, hoe het met mij ging, met deze vrouw ben ik nog bevriend, maar de rest vroeg nooit naar mij, alleen naar mijn man. Je gaat je enorm eenzaam voelen en dan de druk erbij nee het is geen situatie waar ik weer in wil zitten.
Als ik iemand zou leren kennen en er is een klik en ik word verliefd dan zou een beperking waarschijnlijk geen obstakel zijn.
quote:
Ik toevallig ook, had eerst een bril overdag maar dat vond ik niks. Was ik mezelf niet mee.
Maar als iemand mij zou afwijzen op dat ik lenzen had, wou...
Ik ben slechthorend en takel nog steeds verder af, en vind het ook jammer om te lezenquote:Op dinsdag 31 oktober 2017 23:42 schreef BillDauterive het volgende:
Jammer dat veel mensen toch geen blinde of dove partner zouden willen.
Een paar jaar terug sprak ik via een chat met een jongen en na een tijd vertelde hij dat hij zo goed als blind was. De keren dat ik met hem afsprak was er bijna niets van te merken. De meeste blinde en dove personen kunnen zich zo goed aanpassen, dat dit geen probleem hoeft te zijn.
Tap tap tap
Beter lezen dat horen toch... dan de boodschap niet volledig over komen denk ik ghehe... grapjuhhh Maar goed niks mogelijk om een hoorapperaat aan te schaffen of zo... tegenwoorden zijn ze nauwelijks zichtbaar...quote:Op zaterdag 4 november 2017 00:31 schreef CherryLips het volgende:
[..]
Ik ben slechthorend en takel nog steeds verder af, en vind het ook jammer om te lezen
Als een van de weinige reageer ik als minder goed ter been zijnde man.
Laat ik beginnen met dat iedereen wel iets heeft, mentaal, fysiek, of wat dan ook.
Dat mensen iemand keihard laten vallen als hun iets overkomt is zeer spijtig, mevrouw van hierboven hoop ik dan ook niet dat jou iets overkomt en dat je partner gaat lopen.
Nadat dit mij overkwam, vertrok mijn partner ook, omdat ze er geen zin in had. Dieptriest, maar dan leer je iemand pas echt kennen
.
Wat het daten betreft, mensen gehad die er geen probleem mee hadden, anderen hadden dat wel (sommige waren net zo hard als mevrouw hierboven). Heb het wel altijd gemeld voor de date dat ik moeilijk ter been ben, wel zo eerlijk.
Dus ja, mij maakt het niet uit als iemand "iets" heeft, zolang je er maar open en eerlijk over bent. Behalve als je zwaar geestelijk ziek bent, of emotionele problemen hebt, daar kan ik echt niets mee.
Laat ik beginnen met dat iedereen wel iets heeft, mentaal, fysiek, of wat dan ook.
Dat mensen iemand keihard laten vallen als hun iets overkomt is zeer spijtig, mevrouw van hierboven hoop ik dan ook niet dat jou iets overkomt en dat je partner gaat lopen.
Nadat dit mij overkwam, vertrok mijn partner ook, omdat ze er geen zin in had. Dieptriest, maar dan leer je iemand pas echt kennen
. Wat het daten betreft, mensen gehad die er geen probleem mee hadden, anderen hadden dat wel (sommige waren net zo hard als mevrouw hierboven). Heb het wel altijd gemeld voor de date dat ik moeilijk ter been ben, wel zo eerlijk.
Dus ja, mij maakt het niet uit als iemand "iets" heeft, zolang je er maar open en eerlijk over bent. Behalve als je zwaar geestelijk ziek bent, of emotionele problemen hebt, daar kan ik echt niets mee.
Hoef je iig niet verplicht 'gezellig op de bank Netflixen!'.quote:
Doof zou ik geen probleem vinden hoor, volledig blind lijkt mij wel moeilijk hoor.
"It's hard to argue against cynics - they always sound smarter than optimists because they have so much evidence on their side."
Iemand die psychisch niet helemaal in orde is daar zou ik niet aan beginnen. Maar voor de rest zou voor mij een beperking een relatie niet in de weg staan, als ik gewoon een klik heb met diegene. Maar ik vind het wel belangrijk hoe de dame in kwestie met haar beperking omgaat, sta je gewoon positief in het leven dan is er niks aan de hand, maar denk je zelf meer in moeilijkheden dan in mogelijkheden dan zou het niet gaan werken. Maar dat is eigenlijk niet anders met mensen zonder beperking.
Ja maar in hoe verre is dat een beperking?quote:
Je hebt ook mensen die hun ogen laten laseren, hebben ze dan geen beperking meer?
Of zijn alle mensen die ooit een operatie of behandeling nodig hadden sowieso beperkt.
Haar matige tetten zou ik eerder als een beperking zien.
pindazakje
Het was een wat flauwe opmerking inderdaad. Lenzen zijn in principe geen beperking. Eventueel matige tetten vind ik niet zozeer een beperking, maar meer een uiterlijk kenmerk waar je op af zou kunnen knappen.quote:Op zaterdag 11 november 2017 12:21 schreef Hyaenidae het volgende:
[..]
Ja maar in hoe verre is dat een beperking?
Je hebt ook mensen die hun ogen laten laseren, hebben ze dan geen beperking meer?
Of zijn alle mensen die ooit een operatie of behandeling nodig hadden sowieso beperkt.
Haar matige tetten zou ik eerder als een beperking zien.
Een vrouw met daadwerkelijk een beperking waarvan de invloed op het alledaagse leven merkbaar is zou ik niet daten. Klinkt wellicht egoïstisch, maar ik heb geen zin in gedoe.
[ Bericht 5% gewijzigd door #ANONIEM op 11-11-2017 14:06:39 ]
Iemand met bv een verstandelijke beperking?quote:
[..]
Het was een wat flauwe opmerking inderdaad. Lenzen zijn in principe geen beperking. Eventueel matige tetten vind ik niet zozeer een beperking, maar meer een uiterlijk kenmerk waar je op af zou kunnen knappen.
Een vrouw met daadwerkelijk een beperking waarvan de invloed op het alledaagse leven merkbaar is zou ik niet daten. Klinkt wellicht egoïstisch, maar ik heb geen zin in gedoe.
Of iemand die een ledemaat mist?
Verstandelijke beperking absoluut niet, ik ga niet iemand daten om verzorger te spelen.quote:
[..]
Iemand met bv een verstandelijke beperking?
Of iemand die een ledemaat mist?
Iemand die een ledemaat mist.. Tja, lastig. Op zich kun je daar prima mee leven. Zou er een beetje van afhangen hoe diegene er invulling aan geeft in het leven.
Ik begrijp wat je bedoelt, toch wil ik een additie toevoegen voor meer nuance:quote:
Iemand die psychisch niet helemaal in orde is daar zou ik niet aan beginnen. Maar voor de rest zou voor mij een beperking een relatie niet in de weg staan, als ik gewoon een klik heb met diegene. Maar ik vind het wel belangrijk hoe de dame in kwestie met haar beperking omgaat, sta je gewoon positief in het leven dan is er niks aan de hand, maar denk je zelf meer in moeilijkheden dan in mogelijkheden dan zou het niet gaan werken. Maar dat is eigenlijk niet anders met mensen zonder beperking.
Met ieder levensfase wordt men wijzer, krijgt men andere prioriteiten, uitdagingen, etc. Zo ook iemand met een beperking; om de zoveel tijd de situatie opnieuw in een ander licht zien. Iemand met een beperking heeft ook daadwerkelijk een ander leven dan als wanneer diegene die beperking niet heeft gehad. Dus dat diegene gerelateerde moeilijkheden ervaart hoort erbij, dit betekent niet automatisch dat diegene niet in mogelijkheden denkt. Juist in mogelijkheden door aan de moeilijkheden te denken hoe deze gepasseerd moeten worden.
Het is ook onwaarschijnlijk dat mensen met een beperking die een positieve instelling hebben, geen donkere periodes hebben gekend. Denk bijv. aan de acceptatie van de aandoening zelf, en de gevolgen ervan. Bij elk nieuw situatie en/of de gevolgen ervan, zal diegene opnieuw geconfronteerd worden dat diegene een beperking heeft. Dit vraagt heel veel van een persoon; bewonderingswaardig.
Mensen met beperkingen hebben een dubbel leven:
- gewoon normaal mee moeten draaien met de maatschappij, terwijl dit maar gedeeltelijk kan. Niet iedereen met een beperking kan een WAJONG of een bijstandsuitkering krijgen
- leren functioneren waar aparte regels zijn voor het participeren in de maatschappij, zoals: hoe kom ik aan een contract voor inkomen? Zijn hier aparte instanties en procedures voor? etc. Dit deelsysteem van de maatschappij moeten ze leren integreren parallel aan de geldende systeem die elkaar kunnen tegenwerken. Bovenop hun verslechterde kwaliteit van leven dan wanneer ze die aandoening niet zou hebben gehad. En Bovenop hun verlies van tijd, bijv. arts bezoeken, herstel periode, etc.
M.a.w. ze hebben meer te doen in veel minder tijd. En de doelgroep heeft beperkt voorbeeldfuncties/afd. die ze de weg wijs kunnen maken; ze moeten zelf hun leven uitvinden terwijl ze zich niet goed voelen en/of dit eigenlijk niet kunnen regelen. Met hulp van de omgeving die bovenstaande teksten wellicht begrijpt, is het een jarenlang proces. Daarom is er de illusie dat iemand met een beperking niets doet, terwijl dit helemaal niet zo is.
Ja ik snap wel dat het allemaal wat ingewikkelder is dan dat het op het eerste gezicht lijkt. Het is wat dat betreft een ver van mijn bed show want ik heb geen mensen in mijn omgeving met een beperking. Het lijkt me dus wel belangrijk dat je wordt betrokken bij wat er in die verschillende levensfases allemaal komt kijken, want anders zou ik het denk ik lastig vinden om er constant begrip voor op te kunnen brengen.quote:
[..]
Ik begrijp wat je bedoelt, toch wil ik een additie toevoegen voor meer nuance:
Met ieder levensfase wordt men wijzer, krijgt men andere prioriteiten, uitdagingen, etc. Zo ook iemand met een beperking; om de zoveel tijd de situatie opnieuw in een ander licht zien. Iemand met een beperking heeft ook daadwerkelijk een ander leven dan als wanneer diegene die beperking niet heeft gehad. Dus dat diegene gerelateerde moeilijkheden ervaart hoort erbij, dit betekent niet automatisch dat diegene niet in mogelijkheden denkt. Juist in mogelijkheden door aan de moeilijkheden te denken hoe deze gepasseerd moeten worden.
Het is ook onwaarschijnlijk dat mensen met een beperking die een positieve instelling hebben, geen donkere periodes hebben gekend. Denk bijv. aan de acceptatie van de aandoening zelf, en de gevolgen ervan. Bij elk nieuw situatie en/of de gevolgen ervan, zal diegene opnieuw geconfronteerd worden dat diegene een beperking heeft. Dit vraagt heel veel van een persoon; bewonderingswaardig.
Mensen met beperkingen hebben een dubbel leven:
- gewoon normaal mee moeten draaien met de maatschappij, terwijl dit maar gedeeltelijk kan. Niet iedereen met een beperking kan een WAJONG of een bijstandsuitkering krijgen
- leren functioneren waar aparte regels zijn voor het participeren in de maatschappij, zoals: hoe kom ik aan een contract voor inkomen? Zijn hier aparte instanties en procedures voor? etc. Dit deelsysteem van de maatschappij moeten ze leren integreren parallel aan de geldende systeem die elkaar kunnen tegenwerken. Bovenop hun verslechterde kwaliteit van leven dan wanneer ze die aandoening niet zou hebben gehad. En Bovenop hun verlies van tijd, bijv. arts bezoeken, herstel periode, etc.
M.a.w. ze hebben meer te doen in veel minder tijd. En de doelgroep heeft beperkt voorbeeldfuncties/afd. die ze de weg wijs kunnen maken; ze moeten zelf hun leven uitvinden terwijl ze zich niet goed voelen en/of dit eigenlijk niet kunnen regelen. Met hulp van de omgeving die bovenstaande teksten wellicht begrijpt, is het een jarenlang proces. Daarom is er de illusie dat iemand met een beperking niets doet, terwijl dit helemaal niet zo is.
Met iemand die positief in het leven staat bedoel ik iemand die een optimistische kijk op zaken heeft. Dus dat je idd ondanks de moeilijkheden die je ervaart je je uiteindelijk toch weet vast te klampen aan het positieve. Ik heb ook alleen maar respect voor dit soort mensen want ik denk dat zij heel veerkrachtig moeten zijn in het 'omdenken' van (nieuwe) situaties.
Spreek je uit eigen ervaring of heb je zelf geen beperking?
Veel mensen in mijn omgeving hebben beperkingen; meer vrouwen dan mannen. Ik ben zelf ook een vrouw, dus dat praat misschien gemakkelijker. Tevens woon en werk ik in volksbuurten en achterstandswijken. Problemen is gewoon een normaal onderwerp in het leven, dus ook in een gesprek. Daarom lijkt het soms alsof ik meer mensen ken die af en toe hulp kunnen gebruiken.quote:
[..]
Ja ik snap wel dat het allemaal wat ingewikkelder is dan dat het op het eerste gezicht lijkt. Het is wat dat betreft een ver van mijn bed show want ik heb geen mensen in mijn omgeving met een beperking. Het lijkt me dus wel belangrijk dat je wordt betrokken bij wat er in die verschillende levensfases allemaal komt kijken, want anders zou ik het denk ik lastig vinden om er constant begrip voor op te kunnen brengen.
Met iemand die positief in het leven staat bedoel ik iemand die een optimistische kijk op zaken heeft. Dus dat je idd ondanks de moeilijkheden die je ervaart je je uiteindelijk toch weet vast te klampen aan het positieve. Ik heb ook alleen maar respect voor dit soort mensen want ik denk dat zij heel veerkrachtig moeten zijn in het 'omdenken' van (nieuwe) situaties.
Spreek je uit eigen ervaring of heb je zelf geen beperking?
quote:
Verstandelijk? Nooit. Ik voel me nooit aangetrokken tot iemand die minder intelligent is dan ik.
Lichamelijk, denk het wel. Hoewel ik het wel jammer zou vinden als ik niet af en toe wat complimentjes kreeg over mijn vrouw omdat ze dan een klompvoet heeft ofzo.
Maar ik zou in principe wel seks kunnen hebben met iemand met een dwarslaesie ofzo, sommige vrouwen zonder beperking bewegen net zo veel.
Mijn bijdrage aan dit forum is ter lering en ter vermaak.
Laat je niet gek maken, en maak vooral jezelf niet gek
Count your blessings . LeesFoknl a.k.a.vrouwen(f)luisteraar!
Wat gij wilt dat U geschiedt, doet dat ook een ander!
Laat je niet gek maken, en maak vooral jezelf niet gek
Count your blessings . LeesFoknl a.k.a.vrouwen(f)luisteraar!
Wat gij wilt dat U geschiedt, doet dat ook een ander!
Het hangt erg af van wat het is.
Qua geestelijke beperking zou ik kunnen leven met een lichte vorm van autisme of ADHD of zoiets. Maar dingen als Borderline of zwakbegaafdheid dan weer niet.
Lichamelijk hangt het ook van de impact af die het op mijn leven zal hebben. Rekening houden met iemand die niet alles kan lijkt me geen probleem. Maar ik zou niet in de rol van verzorger terecht willen komen.
Maar ik heb wel veel moeite met beperkingen die erfelijk zijn. Ik zie het bijvoorbeeld niet zitten dat mijn kinderen een groot risico lopen om met een dergelijke beperking te moeten leven.
Qua geestelijke beperking zou ik kunnen leven met een lichte vorm van autisme of ADHD of zoiets. Maar dingen als Borderline of zwakbegaafdheid dan weer niet.
Lichamelijk hangt het ook van de impact af die het op mijn leven zal hebben. Rekening houden met iemand die niet alles kan lijkt me geen probleem. Maar ik zou niet in de rol van verzorger terecht willen komen.
Maar ik heb wel veel moeite met beperkingen die erfelijk zijn. Ik zie het bijvoorbeeld niet zitten dat mijn kinderen een groot risico lopen om met een dergelijke beperking te moeten leven.
Mijn vriendin heeft een fysieke beperking...
Echter heb ik zowel een geestelijke als fysieke beperking....
Dus kon geen hoge eisen stellen ^^
Echter heb ik zowel een geestelijke als fysieke beperking....
Dus kon geen hoge eisen stellen ^^
Autisme en adhd zijn erfelijk. Zou je daar op afknappen, ook al heeft iemand er bijna geen last van?quote:
Het hangt erg af van wat het is.
Qua geestelijke beperking zou ik kunnen leven met een lichte vorm van autisme of ADHD of zoiets. Maar dingen als Borderline of zwakbegaafdheid dan weer niet.
Lichamelijk hangt het ook van de impact af die het op mijn leven zal hebben. Rekening houden met iemand die niet alles kan lijkt me geen probleem. Maar ik zou niet in de rol van verzorger terecht willen komen.
Maar ik heb wel veel moeite met beperkingen die erfelijk zijn. Ik zie het bijvoorbeeld niet zitten dat mijn kinderen een groot risico lopen om met een dergelijke beperking te moeten leven.
|
|
