Oh, blind of doof zou ik geen probleem vinden. Mits die persoon zichzelf kan redden, that is.quote:Op dinsdag 31 oktober 2017 23:42 schreef BillDauterive het volgende:
Jammer dat veel mensen toch geen blinde of dove partner zouden willen.
Een paar jaar terug sprak ik via een chat met een jongen en na een tijd vertelde hij dat hij zo goed als blind was. De keren dat ik met hem afsprak was er bijna niets van te merken. De meeste blinde en dove personen kunnen zich zo goed aanpassen, dat dit geen probleem hoeft te zijn.
Daar kan ik heel hard in zijn, ja uiteindelijk wel, en ja dan krijg je de gal van iedereen over je heen, maar ik ga niet de rest van de tijd de verpleging van een partner uithangen, daarbij kun je dan niet eens meer van een relatie spreken, de relatie veranderd van gelijke partners naar verzorgende en patient.quote:Op donderdag 2 november 2017 12:17 schreef Grrrrrrrr het volgende:
[..]
En als je je droompartner vindt, er een leven mee opbouwt en er overkomt hem/haar iets waardoor er sprake is van 'een beperking', ben je er dan vandoor?
En wat minder extreem? Je vent komt in een rolstoel te zitten bijvoorbeeld?quote:Op donderdag 2 november 2017 14:58 schreef Fem_LittleLady het volgende:
[..]
Daar kan ik heel hard in zijn, ja uiteindelijk wel, en ja dan krijg je de gal van iedereen over je heen, maar ik ga niet de rest van de tijd de verpleging van een partner uithangen, daarbij kun je dan niet eens meer van een relatie spreken, de relatie veranderd van gelijke partners naar verzorgende en patient.
Er komt zo'n druk op je, eerst vanaf de partner want die kan niet alles meer, dus moet jij dat doen, leuk als er een eind aan komt, maar als dat zo blijft zie je ook dat partners het zo'n twee jaar volhouden en dan echt weg gaan, en de druk van de omgeving, oohhh je doet het zo goed, diep respect voor je hoor, dat is nou echte liefde. Dat je hele leven ineens alleen om je partner draait ziet niemand, niemand ziet hoe jij de stront uit de bilnaad van je partner pulkt, niemand ziet hoe jij om 2 uur 's nachts het bed moet verschonen omdat hij zijn luier eraf heeft gescheurd en van nijd het matras eronder heeft geplast.
Geloof mij haat en liefde liggen dan heel dicht bij elkaar, er zijn maar heeeeeellllll weinig partners die de rest van hun leven opofferen voor de beperkte droompartner.
Ja ik heb in die schoenen gestaan, mijn man is dan overleden ten gevolgen van zijn ziekte, maar zeg eerlijk ik had het geen jaren volgehouden.
Nee ook niet, ben daar heel eerlijk in. Dat in en uit de rolstoel tillen heb ik al gehad, de problemen daarmee ben ik al tegen gekomen en nee je blijft verzorgen, als je weet dat het een revalidatie periode is en uiteindelijk hij weer zelfstandig kan worden, weer wilde seks met je kan hebben en een gelijkwaardige partner kan worden, is een ander verhaal, maar ik ga niet iemand levenslang verzorgen en mijn leven in teken zetten van een soort huishoudelijke bediening.quote:Op donderdag 2 november 2017 21:14 schreef Grrrrrrrr het volgende:
[..]
En wat minder extreem? Je vent komt in een rolstoel te zitten bijvoorbeeld?
Ik zal je vertellen dat sommige mensen zelfs hun partner verlaten omdat deze doordraaien in hun verdriet vanwege het verlies van zoon. Dit hebben we recent gezien, deze dame is compleet doorgedraaid en geeft iedereen de schuld van de dood van haar zoon. Haar partner trekt dit niet meer, hoe erg het ook is, ze zijn gaan scheiden. Deze partner is helemaal gezond, kan gewoon alles zelf, ziet goed en is van niemand afhankelijk, maar soms gebeuren er dingen waardoor je partner je partner niet meer is, ze afhankelijk worden of compleet doordraaien of compleet op je steunen.quote:
quote:
Ik ben slechthorend en takel nog steeds verder af, en vind het ook jammer om te lezenquote:Op dinsdag 31 oktober 2017 23:42 schreef BillDauterive het volgende:
Jammer dat veel mensen toch geen blinde of dove partner zouden willen.
Een paar jaar terug sprak ik via een chat met een jongen en na een tijd vertelde hij dat hij zo goed als blind was. De keren dat ik met hem afsprak was er bijna niets van te merken. De meeste blinde en dove personen kunnen zich zo goed aanpassen, dat dit geen probleem hoeft te zijn.
Beter lezen dat horen toch... dan de boodschap niet volledig over komen denk ik ghehe... grapjuhhh Maar goed niks mogelijk om een hoorapperaat aan te schaffen of zo... tegenwoorden zijn ze nauwelijks zichtbaar...quote:Op zaterdag 4 november 2017 00:31 schreef CherryLips het volgende:
[..]
Ik ben slechthorend en takel nog steeds verder af, en vind het ook jammer om te lezen
Hoef je iig niet verplicht 'gezellig op de bank Netflixen!'.quote:Op zaterdag 4 november 2017 00:51 schreef WammesWaggel het volgende:
Doof zou ik geen probleem vinden hoor, volledig blind lijkt mij wel moeilijk hoor.
Ja maar in hoe verre is dat een beperking?quote:
Het was een wat flauwe opmerking inderdaad. Lenzen zijn in principe geen beperking. Eventueel matige tetten vind ik niet zozeer een beperking, maar meer een uiterlijk kenmerk waar je op af zou kunnen knappen.quote:Op zaterdag 11 november 2017 12:21 schreef Hyaenidae het volgende:
[..]
Ja maar in hoe verre is dat een beperking?
Je hebt ook mensen die hun ogen laten laseren, hebben ze dan geen beperking meer?
Of zijn alle mensen die ooit een operatie of behandeling nodig hadden sowieso beperkt.
Haar matige tetten zou ik eerder als een beperking zien.
Iemand met bv een verstandelijke beperking?quote:Op zaterdag 11 november 2017 14:05 schreef spiritusbus het volgende:
[..]
Het was een wat flauwe opmerking inderdaad. Lenzen zijn in principe geen beperking. Eventueel matige tetten vind ik niet zozeer een beperking, maar meer een uiterlijk kenmerk waar je op af zou kunnen knappen.
Een vrouw met daadwerkelijk een beperking waarvan de invloed op het alledaagse leven merkbaar is zou ik niet daten. Klinkt wellicht egoïstisch, maar ik heb geen zin in gedoe.
Verstandelijke beperking absoluut niet, ik ga niet iemand daten om verzorger te spelen.quote:Op zondag 12 november 2017 03:33 schreef Zelus het volgende:
[..]
Iemand met bv een verstandelijke beperking?
Of iemand die een ledemaat mist?
Ik begrijp wat je bedoelt, toch wil ik een additie toevoegen voor meer nuance:quote:Op vrijdag 10 november 2017 10:11 schreef Thijskoman het volgende:
Iemand die psychisch niet helemaal in orde is daar zou ik niet aan beginnen. Maar voor de rest zou voor mij een beperking een relatie niet in de weg staan, als ik gewoon een klik heb met diegene. Maar ik vind het wel belangrijk hoe de dame in kwestie met haar beperking omgaat, sta je gewoon positief in het leven dan is er niks aan de hand, maar denk je zelf meer in moeilijkheden dan in mogelijkheden dan zou het niet gaan werken. Maar dat is eigenlijk niet anders met mensen zonder beperking.
Ja ik snap wel dat het allemaal wat ingewikkelder is dan dat het op het eerste gezicht lijkt. Het is wat dat betreft een ver van mijn bed show want ik heb geen mensen in mijn omgeving met een beperking. Het lijkt me dus wel belangrijk dat je wordt betrokken bij wat er in die verschillende levensfases allemaal komt kijken, want anders zou ik het denk ik lastig vinden om er constant begrip voor op te kunnen brengen.quote:Op maandag 13 november 2017 15:08 schreef Yiwei het volgende:
[..]
Ik begrijp wat je bedoelt, toch wil ik een additie toevoegen voor meer nuance:
Met ieder levensfase wordt men wijzer, krijgt men andere prioriteiten, uitdagingen, etc. Zo ook iemand met een beperking; om de zoveel tijd de situatie opnieuw in een ander licht zien. Iemand met een beperking heeft ook daadwerkelijk een ander leven dan als wanneer diegene die beperking niet heeft gehad. Dus dat diegene gerelateerde moeilijkheden ervaart hoort erbij, dit betekent niet automatisch dat diegene niet in mogelijkheden denkt. Juist in mogelijkheden door aan de moeilijkheden te denken hoe deze gepasseerd moeten worden.
Het is ook onwaarschijnlijk dat mensen met een beperking die een positieve instelling hebben, geen donkere periodes hebben gekend. Denk bijv. aan de acceptatie van de aandoening zelf, en de gevolgen ervan. Bij elk nieuw situatie en/of de gevolgen ervan, zal diegene opnieuw geconfronteerd worden dat diegene een beperking heeft. Dit vraagt heel veel van een persoon; bewonderingswaardig.
Mensen met beperkingen hebben een dubbel leven:
- gewoon normaal mee moeten draaien met de maatschappij, terwijl dit maar gedeeltelijk kan. Niet iedereen met een beperking kan een WAJONG of een bijstandsuitkering krijgen
- leren functioneren waar aparte regels zijn voor het participeren in de maatschappij, zoals: hoe kom ik aan een contract voor inkomen? Zijn hier aparte instanties en procedures voor? etc. Dit deelsysteem van de maatschappij moeten ze leren integreren parallel aan de geldende systeem die elkaar kunnen tegenwerken. Bovenop hun verslechterde kwaliteit van leven dan wanneer ze die aandoening niet zou hebben gehad. En Bovenop hun verlies van tijd, bijv. arts bezoeken, herstel periode, etc.
M.a.w. ze hebben meer te doen in veel minder tijd. En de doelgroep heeft beperkt voorbeeldfuncties/afd. die ze de weg wijs kunnen maken; ze moeten zelf hun leven uitvinden terwijl ze zich niet goed voelen en/of dit eigenlijk niet kunnen regelen. Met hulp van de omgeving die bovenstaande teksten wellicht begrijpt, is het een jarenlang proces. Daarom is er de illusie dat iemand met een beperking niets doet, terwijl dit helemaal niet zo is.
Veel mensen in mijn omgeving hebben beperkingen; meer vrouwen dan mannen. Ik ben zelf ook een vrouw, dus dat praat misschien gemakkelijker. Tevens woon en werk ik in volksbuurten en achterstandswijken. Problemen is gewoon een normaal onderwerp in het leven, dus ook in een gesprek. Daarom lijkt het soms alsof ik meer mensen ken die af en toe hulp kunnen gebruiken.quote:Op maandag 13 november 2017 19:53 schreef Thijskoman het volgende:
[..]
Ja ik snap wel dat het allemaal wat ingewikkelder is dan dat het op het eerste gezicht lijkt. Het is wat dat betreft een ver van mijn bed show want ik heb geen mensen in mijn omgeving met een beperking. Het lijkt me dus wel belangrijk dat je wordt betrokken bij wat er in die verschillende levensfases allemaal komt kijken, want anders zou ik het denk ik lastig vinden om er constant begrip voor op te kunnen brengen.
Met iemand die positief in het leven staat bedoel ik iemand die een optimistische kijk op zaken heeft. Dus dat je idd ondanks de moeilijkheden die je ervaart je je uiteindelijk toch weet vast te klampen aan het positieve. Ik heb ook alleen maar respect voor dit soort mensen want ik denk dat zij heel veerkrachtig moeten zijn in het 'omdenken' van (nieuwe) situaties.
Spreek je uit eigen ervaring of heb je zelf geen beperking?
quote:Op donderdag 26 oktober 2017 15:47 schreef Marsenal het volgende:
Verstandelijk? Nooit. Ik voel me nooit aangetrokken tot iemand die minder intelligent is dan ik.
Lichamelijk, denk het wel. Hoewel ik het wel jammer zou vinden als ik niet af en toe wat complimentjes kreeg over mijn vrouw omdat ze dan een klompvoet heeft ofzo.
Maar ik zou in principe wel seks kunnen hebben met iemand met een dwarslaesie ofzo, sommige vrouwen zonder beperking bewegen net zo veel.
Autisme en adhd zijn erfelijk. Zou je daar op afknappen, ook al heeft iemand er bijna geen last van?quote:Op maandag 18 december 2017 10:44 schreef Hexagon het volgende:
Het hangt erg af van wat het is.
Qua geestelijke beperking zou ik kunnen leven met een lichte vorm van autisme of ADHD of zoiets. Maar dingen als Borderline of zwakbegaafdheid dan weer niet.
Lichamelijk hangt het ook van de impact af die het op mijn leven zal hebben. Rekening houden met iemand die niet alles kan lijkt me geen probleem. Maar ik zou niet in de rol van verzorger terecht willen komen.
Maar ik heb wel veel moeite met beperkingen die erfelijk zijn. Ik zie het bijvoorbeeld niet zitten dat mijn kinderen een groot risico lopen om met een dergelijke beperking te moeten leven.
Wanneer het een rainman of Bert Visscher betreft, wel natuurlijk.quote:Op maandag 18 december 2017 22:34 schreef DoubleDip het volgende:
[..]
Autisme en adhd zijn erfelijk. Zou je daar op afknappen, ook al heeft iemand er bijna geen last van?
Iemand waar niemand naar vraagt hoe het met haar gaat is ook nooit zo'n goede vriendin geweest als ze zelf denkt te zijn geweest. Of ieder ander negeerde je zonder reden natuurlijk ondanks dat je juist heel geweldig was voor je vriendinnen/vriendenquote:Op vrijdag 3 november 2017 17:52 schreef Fem_LittleLady het volgende:
[..]
Ik zal je vertellen dat sommige mensen zelfs hun partner verlaten omdat deze doordraaien in hun verdriet vanwege het verlies van zoon. Dit hebben we recent gezien, deze dame is compleet doorgedraaid en geeft iedereen de schuld van de dood van haar zoon. Haar partner trekt dit niet meer, hoe erg het ook is, ze zijn gaan scheiden. Deze partner is helemaal gezond, kan gewoon alles zelf, ziet goed en is van niemand afhankelijk, maar soms gebeuren er dingen waardoor je partner je partner niet meer is, ze afhankelijk worden of compleet doordraaien of compleet op je steunen.
Als partner is dit heel zwaar heel enkel ben ik dit tegen gekomen in het ziekenhuis dat een stelletje bij elkaar blijft, van de huisarts hoorde ik ook, de meeste stellen gingen scheiden, de partners zijn niet meer de partners van weleer. Ik zeg wel, mocht mijn vriend zijn been verliezen, zal ik hem niet aan de kant zetten, ik zou hem begeleiden en helpen naar zelfstandigheid, maar blijft hij zwelgen in zelfmedelijden en haat omdat hij zijn been is verloren, ja dan verlaat ik hem. Het is het verstikkende, het verlies van eigen identiteit die het zwaar maakt. het volledig verdwijnen van je eigen ik. In de tijd dat ik mijn man verzorgde is op een na iemand geweest die naar mij vroeg, hoe het met mij ging, met deze vrouw ben ik nog bevriend, maar de rest vroeg nooit naar mij, alleen naar mijn man. Je gaat je enorm eenzaam voelen en dan de druk erbij nee het is geen situatie waar ik weer in wil zitten.
Alleen energie?quote:
Nee, ook geld.quote:
Alleen energie en geld?quote:
Wat wil je meer bewijzen dan een persoon die het heeft meegemaakt al weet omdat hij het meegemaakt heeft?quote:
Als iemand er een niet al te moeilijk leven mee heeft durf ik het nog wel aan.quote:Op maandag 18 december 2017 22:34 schreef DoubleDip het volgende:
[..]
Autisme en adhd zijn erfelijk. Zou je daar op afknappen, ook al heeft iemand er bijna geen last van?
Wat voor lengte praten we over dan?quote:Op maandag 18 december 2017 23:41 schreef Hexagon het volgende:
[..]
Als iemand er een niet al te moeilijk leven mee heeft durf ik het nog wel aan.
Maar zo heb ik wel eens een leuke meid met een groeistoornis laten lopen. Ze was erg knap voor een lilliputter maar zou het min kinderen niet willen aandoen ze dat door te geven.
Stel je voor dat jou iets overkomt waardoor je een beperking krijgt? Moet men jou dan ook maar links laten liggen? .quote:Op maandag 18 december 2017 22:39 schreef TheNightIsFullOfTerrors het volgende:
Ik zou geen persoon met een beperking daten als ik vrijgezel was.
Als in een beperking als in geestelijk niet oke of blind of doof of dat soort dingen.
Zijn zoveel meiden zonder beperkingen, waarom met iemand met een beperking iets opbouwen als het met iemand zonder een beperking nog gemakkelijker gaat?
Er gens rond 1,40quote:Op dinsdag 19 december 2017 00:05 schreef Morendo het volgende:
[..]
Wat voor lengte praten we over dan?
Dat is inderdaad mini. Ik had een tijdlang met een meisje van 1,53.quote:
Diverse keren gedaan.quote:Op donderdag 26 oktober 2017 15:39 schreef Keep_Walking het volgende:
In Nederlandsen een persoon best goed leven met een beperking. In sommige gevallen kunnen ze zelf werken en zelfstandig wonen.
Dus mijn vraag aan jou is simpel: zou jij dat doen?
Welke beperkingen wel en welke beperkingen niet?
Kan je je keuze motiveren? En als je een beperking hebt, hoe ervaar je het datinglife?
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |