Het peutertopic (2-4 jaar) deel 223

quote:

Op dinsdag 31 oktober 2017 21:46 schreef Selvaria het volgende:
N. heeft net voor het eerst op de wc geplast ( ) en rende daarna naakt door de woonkamer terwijl ze riep: "ik ben een naaktloper! ". Ik deed het haast in mijn broek, maar dat moeten we er ook maar even uitslaan voor er weer bezoek komt.

Verder stop ik nog even LALALALALA mijn vingers in mijn oren wat betreft jullie verhalen over twee kinderen kort op elkaar.

is heel leuk! Echt een aanrader

(En een paar oordoppen en je happy place in je hoofd vast zoeken is ook een aanrader)

Geintje
Soms denk ik OMG wat heb ik mezelf aan gedaan maar Jan is nu net 5 en Teun 3 1/2 en er lijkt meer balans te komen. Jan speelt wel wat de baas en Teun gaat gillen of vreet ondertussen sneaky wat uit. Het zijn 2 totaal verschillende kinderen met eigen persoonlijkheid. Ze zijn soms heel vermoeiend maar ik zie Jan ook vaak als grote beschermende broer bij Teun want niemand komt aan zijn broertje

En dan vergeet ik maar even dat ze elkaar graag de tent uit vechten

Peuterdrama boks! Mijn man zegt élke vrijdag dat ze tot mijn binnenkomst supergezellig waren. En als ik nog geen minuut binnen ben en 2 peuters blčrend over de grond rollen omdat ze van mij geen *insert whatever* mogen, dan is mijn geduld vaak heel snel op. _{Ja ze vragen het onmogelijke dus al als ik nog nieteens mijn schoenen uit heb en de voordeur nog open staat.}

quote:

Op maandag 30 oktober 2017 12:50 schreef Vieve6 het volgende:
Hier baby en peuter gister allebei rond kwart over 6 wakker (nieuwe tijd), dus heel erg prima.

Peuter was vandaag jammer genoeg om 5.15 uur wakker...& daardoor vanochtend al veel drama omdat ze denk ik toch alweer moe was. Ik heb 3 verhalen van Balotje gelezen (op zo monotoon mogelijke toon :p) en toen is ze toch in slaap gevallen .

Verder wilde ze de hele ochtend graag abrikoosjes, dus die net maar even gaan halen.

Hier gaat drinken ook niet zo super. Ze heeft tot nu toe ongeveer een halve rietjesbeker leeg. Dadelijk bij de lunch zal ze ook wel wat drinken, maar het zijn meestal geen grote hoeveelheden. Misschien toch vaker in een open beker aanbieden want dat vindt ze ook leuk. Alleen is af en toe nog een beetje een geknoei..

Herkent iemand dit: L. geeft steeds aan dat ze moet plassen en doet dan haar maillot alvast naar beneden. Als we dan naar het potje gaan wil ze er niet op of gaat ze heel snel even zitten en zegt klaaaar. Het is wel een keer gelukt op het potje te plassen, maar dat was denk ik meer een toevalstreffer. Misschien vindt ze het wel interessant, maar is ze er nog niet helemaal aan toe.

is zonder majo of legging (en luier) in huis een optie?
Boekje erbij lezen op het potje een idee?

quote:

Op dinsdag 31 oktober 2017 22:01 schreef Razztwizzle het volgende:

Dat, plus de opmerking dat ze 'de hele dag echt superlief waren tot mama thuis kwam' maakt dat ik me wel eens afvraag of het hele peuterdramagebeuren eigenlijk aan mij ligt, in plaats van mijn kind .

Nee, het is eigenlijk een eer dat ze zo doet waar jij bij bent. Blijkbaar slikt ze de hele dag veel in, buigt mee met wat er gevraagd wordt, etc. Zodra ze jou ziet, durft ze zich te uiten en voor zichzelf op te komen. Jij bent veilig en voorspelbaar.

quote:

Op dinsdag 31 oktober 2017 22:01 schreef Razztwizzle het volgende:
Jullie zijn allemaal geweldig . Naaktlopers en piemels included .
Als ik dit topic niet had dan zou ik denken dat mijn kind de raarste peuter van allemaal is.

De eetfrustratie komt vooral door de oma's trouwens. Staat lieve beppe de halve middag te zwoegen op rode kool met appeltjes (wat ik niet had gevraagd, echt niet, deed ze vrijwillig). En dan Annie.. Met haar "IK VIND RODE KOOL ECHT SUPERVIES BAH BLEH BLUUHH" en het wegschuiven. Dan voel ik me toch verplicht om haar wat te laten proeven, wat niet lukt, echt niet, ook niet als er dan geen toetje komt. Boeit haar echt niet, 'Ik hoef het niet hoor mama. Jij mag mijn toetje wel.' . En beppe zit daar te kijken en denkt er het hare van..

Dat, plus de opmerking dat ze 'de hele dag echt superlief waren tot mama thuis kwam' maakt dat ik me wel eens afvraag of het hele peuterdramagebeuren eigenlijk aan mij ligt, in plaats van mijn kind .

Mijn gastouder zegt ook de kinderen zijn de hele dag rustig maar zodra er een papa of mama binnen komt beginnen ze te klieren. Doen ze allemaal en ligt niet aan de ouders. Maakt namelijk niet uit wie er binnen komt

En laat beppe maar denken. Mijn schoonmoeder denkt ook vast het hare van mijn opvoeding en zegt ook wel wat inclusief bij Teun moet je strakker zijn dan bij Jan. Ja vast... Ik zeg ook tussen de 3 en de 4 was Jan ook een ramp. Willen ze naar school

Wat een nacht. Ik ben max 5 uur slaap in delen niet meer gewend. En daardoor hadden we vanochtend ook al een gestoten hoofd en vingers tussen de deur. Fingers crossed dat hij wel slaapt op het kdv vandaag.

Ik heb meestal zo'n zelfde kind als JufMariska beschrijft, zowel buitenshuis als binnenshuis. Niet eten kan ik prima handelen, geen punt, maar we zitten wel met zijn allen aan tafel.
Als we ergens zijn en J ziet broertjes en zusjes kibbelen, staat hij er vaak verbaasd naar te kijken

Razz, doet me denken aan de tijd dat I baby was en naar het kdv ging. Heel de dag vrolijk en dan zag ze mij en dan was het HUILEN.

Het is volgens mij normaal om je bij je moeder lekker te laten gaan. Onvoorwaardelijke liefde en alles. .

Wat eten betreft had ik gisteren ook een goed gesprek met I, van het kdv op weg naar huis. Ik zei dat ik wortelsoep had gemaakt, met broodjes erbij. I: "Oh. De wortelsoep ga ik niet eten. Maar de broodjes wel." Maar toen ik zei dat de wortelsoep echt heel mooi geel oranje was, zei ze: "Oké, dan eet ik het wel." Vervolgens at ze inderdaad vrij veel soep. Dus als je over al het eten gewoon wat roze glitters gooit dan lukt het misschien wel. .

die peuters. Ik vind het dodelijk vermoeiend, maar kan er ook zo van genieten. Gisteren waren we met de metro naar de dierentuin, en T heeft heel vrolijk 'HALLO!!!!!!!' naar iedereen geroepen die de metro binnenkwam, bij elke halte. Daarna riep hij elke keer als we bij een dier weggingen 'tschüss!' naar dat dier. Maar, het allermooiste aan de dierentuin was de tractor die er stond.

Ohja, herkenbaar dat je kind een heel ander kind is als jij in zicht bent. Ik hoor dat altijd van mijn schoonmoeder. Ze schijnt daar zo mak als een lammetje te zijn, maar zodra ik of papa in beeld is veranderd ze in een tornado

Gister hadden we een fikse huilbui thuis, mevrouw wilde in mijn auto autorijden en ze accepteerde geen 'nee Nora, dat gaat niet'. Dus ik zette haar op mijn autostoel. 'Ga maar autorijden dan?'. Toen concludeerde ze zelf ook wel dat ze eerst even moet groeien

Dat is inderdaad vaak ook gewoon de oplossing, merk ik. Doe/probeer het dan maar gewoon. Als ouder heb je toch vaak de neiging alvast voor je kind te bedenken wat wel of niet handig is, maar logischerwijs moeten ze dat zelf ervaren om het te kunnen aannemen. Zo zitten de meeste mensen in elkaar.

Herkenbaar hoor. Wij waren laatst een weekend weg en dat ging allemaal als een zonnetje met opa en oma, en toen we terugkwamen was het een en al dramapeuter .

Ik vind het eigenlijk nog steeds heel gek dat ik hier in dit topic mag posten...
Maar wat een herkenbaarheid!

Ik wil echt geen drama aan tafel en als hij niet eet, dan eet ie niet. Prima. Hij maakt er alleen altijd zelf zo'n drama van. Niets is goed. Kip op z'n bord is niet goed. Kip van papa op zijn bord is niet goed. Geen kip op z'n bord is ook niet goed.
Heel veel drama.

Meestal moeten we hem dan wat in z'n sop gaar laten koken en dan gaat ie opeens eten. Maar ik vind het zo vermoeiend. Zeker als ik na een werkdag nog moeite doe om een verantwoorde maaltijd op tafel te zetten.

quote:

Op woensdag 1 november 2017 14:28 schreef Adrian4 het volgende:
Ik vind het eigenlijk nog steeds heel gek dat ik hier in dit topic mag posten...
Maar wat een herkenbaarheid!

Ik wil echt geen drama aan tafel en als hij niet eet, dan eet ie niet. Prima. Hij maakt er alleen altijd zelf zo'n drama van. Niets is goed. Kip op z'n bord is niet goed. Kip van papa op zijn bord is niet goed. Geen kip op z'n bord is ook niet goed.
Heel veel drama.

Meestal moeten we hem dan wat in z'n sop gaar laten koken en dan gaat ie opeens eten. Maar ik vind het zo vermoeiend. Zeker als ik na een werkdag nog moeite doe om een verantwoorde maaltijd op tafel te zetten.

En als je hem zelf in de winkel een sausje laat uitzoeken voor bij de kip? Werkt hier wel ok. Ze mag zelf de saus op haar bord spuiten wat op zichzelf al ongelooflijk machtig is En soms is het een mega klodder op haar bord, nouja boeiend. Ze eet.

Ik denk dat je wel gelijk hebt dat ik hem er meer bij moet / kan betrekken inderdaad. Ik kan hem bijvoorbeeld zelf laten kiezen welk stukje kip er uit de pan op zijn bord moet belanden bedenk ik me nu. Ik heb alleen het gevoel dat het vooral om het drama gaat (want honger / moe / ellendigheid na een hele dag lief zijn) en dat er in mijn voorbeeld dan de kip moet ontgelden, maar voor het zelfde geld is het de courgette of de spaghetti.

quote:

Op woensdag 1 november 2017 15:31 schreef Adrian4 het volgende:
Ik denk dat je wel gelijk hebt dat ik hem er meer bij moet / kan betrekken inderdaad. Ik kan hem bijvoorbeeld zelf laten kiezen welk stukje kip er uit de pan op zijn bord moet belanden bedenk ik me nu. Ik heb alleen het gevoel dat het vooral om het drama gaat (want honger / moe / ellendigheid na een hele dag lief zijn) en dat er in mijn voorbeeld dan de kip moet ontgelden, maar voor het zelfde geld is het de courgette of de spaghetti.

Hier ook hoor! Meneer tolereert bijna niks op zijn bord. En iets wat in de keuken of op weg naar huis nog mmmm lekker is, kan aan tafel schreeuwend op de grond gegooid worden (we halen het op tijd weg en dan zegt hij ook echt “ik wil die, ik wil die gooien!”)

Ik moest toch wel even grinniken om sommige verhalen, vooral om de billendans kleine Shin Chan

De drama's vallen hier wel mee. Het blijft meestal bij huilen zonder dramatiek en meltdown en hij kalmeert ook weer vlot. Maar Amélie oefent inmiddels de stervende zwaan. Ze is er al zeer bedreven in

Sjaak vindt vrouw niet meer goed, hij wil alleen maar mij. En hoe fijn ik dat voor mezelf vind (want na de pnd heb ik de eerste twee jaar echt een afstand gevoeld), zij heeft er echt moeite mee en ik word er eigenlijk ook wel moe van. Het gaat echt zover dat hij de deur in haar gezicht dicht gooit en zegt dat ze niet mee mag naar de Efteling/winkel/weet ik het. Het is echt heel sneu voor vrouw. En Sjaak vecht zo hard, hij wil gewoon echt niet dat ze mee gaat. Maar ze mag hem ook niet helpen met aankleden, schoenen, knutselen, treinrails, spelen, muziek maken, zingen... eigenlijk mag ze echt helemaal niets van hem.
Ik lees dat hier wel vaker voorbij komen, dus ik ben naarstig op zoek naar tips. Soms brengt hij het wel lief “mommy M. niet mee naar buiten alsjeblieft?” *gooit deur dicht*

Hier ook grote herkenning in peuterbuien en drama en “ZELLUF DOEN!!!”, waarbij Sjaak vanmiddag 5 minuten lang probeerde zelf zijn jas aan te doen, met zijn arm in de goede mouw maar dan niet zijn andere arm in de andere mouw krijgen. En zodra ik me maar naar hem bewoog om een soort van te helpen, werd er geschreeuwd en moest ik weg . Vervolgens smeet Sjaak de jas weg en stampvoette hij heel theatraal

Leuk joh, peuters wie heeft de gebruiksaanwijzing?

Pff, dat is ook zwaar zeg, zeker voor je vrouw! Gaat het wel goed als ze met hem alleen is?

N hangt ook wel een beetje aan mij de laatste tijd, maar dat valt hierbij vergeleken wel mee (niet mee willen met papa als ik thuisblijf). En bij alles wat ze niet wil, roept ze 'mama melk drinken!' alsof dan alle andere dingen niet meer hoeven. Maar daar trap ik alleen in als ze echt wil drinken, niet als smoesje

Het helpt hier wel om even een filmpje te kijken op de ipad als ze iets niet wil, dan kan ik tenminste zonder drama de luier verschonen/aankleden enz. Het staat me wel een beetje tegen om dat als 'beloning' te gebruiken, maar beter zo dan eindeloze gilbuien.

Eten wil ze ook vaak niet, maar daar maken we geen drama van. Heeft ze later nog honger, dan krijgt ze nog een cracker of pakt ze nog wat nootjes.

Ze wil ook wel graag dingen zelf doen, maar als het dan niet lukt geeft ze na 2 seconden al op, 'mama helpen'. Zeker als het iets is wat ze nog niet zo goed kan, zoals puzzelen of tellen, dan wil ze het niet een proberen. Ik zou wel willen dat ze wat meer doorzettingsvermogen had, maar dat komt vast nog wel.

De billendans

Het deur dicht gooien herken ik wel MwC. Als papa thuis komt krijgt hij een enthousiaste ontvangst van O die naar hem toe rent en knuffelt, als ik na m'n werk thuis kom komt hij ook aanrennen om de deur dicht te duwen zodat ik niet naar binnen kan Papa is momenteel zijn grote favoriet, maar als ik alleen met O ben is alles prima en leuk. Misschien ze dus wat meer juist met z'n tweeen laten doen als je vrouw er echt last van heeft, dat zal de voorkeur niet wegnemen (hier iig), maar zorgt er wel voor dat je vrouw ook leuke dingen met hem kan doen (terwijl hij ook leuk is).

Saskia, dat omkopen/bezighouden bij verschonen doen wij ook, maar dan met kleine boekjes. Verkleint ook de kans van poepgrijpen als hij z'n handen al vol heeft.

En qua eten moet hij van alles minimaal een hap, en bij groente proberen we hem om te kopen met vlees (dat krijgt hij niet direct op z'n bord) zodat hij meer eet. Toetjes krijgt hij alleen soms na goed eten, wij eten niet standaard toetjes. Na slecht eten is het sowieso geen toetje. En blijven zitten tot wij ook klaar zijn (al is dat meestal andersom).

Wij hebben het boekje mama kwijt uit de bieb gehaald. O vindt hem geweldig, alleen elke keer als ik hem voorlees wordt er op m'n hoofd getikt, aan m'n oren getrokken en in m'n ogen geprikt
Wel echt een leuk boekje!

Eten. Soms eten N en L niks. Ze vragen dan gelijk om yoghurt. Ze moeten dan wachten tot J en ik klaar zijn en krijgen wat yoghurt. Heel soms pakt N na de yoghurt haar bord en gaat dan alsnog eten. Ik maak me er niet druk om. Ik was zelf een ontzettend moeilijke eter en ben dat soms nog steeds wel een beetje. Met mij is het ook goed gekomen 😇.

N en L zijn soms ook erg op mij gericht. Ze mogen nu in de avond om de beurt met mij en J mee. Ene avond gaat N met mij mee, de volgende avond L. In het begin gaf dat veel drama. Nu gaat het met kleine tegenzin zo. Het liefst moet mama alles doen volgens die 2. Hebben ze toch even pech.

Heel herkenbaar MC. Alleen ben ik hier het slachtoffer en is pappa helemaal de shit. Er wordt hier niet met deuren gegooid, maar wel gegromd en gestampvoet en geschopt en geslagen terwijl er liefdevol "NEE MAMMA, IKKE PAPPA, IKKE PAPPA TOE" wordt gekrijst. Gevolgd door een "mamma lief niet". Geen oplossingen voor je vrouw, buiten erkenning dat het klote is en voor jou zwaar omdat alles op jou neerkomt.

On the bright side: Ik heb L. de hele avond mogen vermaken en ik mocht haar zowaar ook op bed leggen. Het komt dus vast goed. Ooit.

Hier wel een papa-fan, maar als ik een dag ben wezen werken krijg ik wel een begroeting enzo. En papawiljijmijnaarbedbrengenasjeblieeeef? Is standaard elke avond. Gisteren riep hij 2 minuten later huilend om mama. Wat bleek: papa had geen goede kushand gegeven . Maar goed, dat was de opmaat voor een zeer matige nacht, dus ik ga zo maar naar bed.

Dikke fail trouwens: J is dol op mijn ketting en mocht hem even om vanavond. Na het boekje lezen zou ik hem afdoen, uitgelegd waarom het anders gevaarlijk is. Na alle huishoudelijke klusjes wil ik mijn sieraden afdoen, mis mijn ketting... nog bij inmiddels slapende peuter om de nek Inmiddels ontfrutseld zonder dat hij wakker werd, gelukkig.

Chanty ik heb soms ook moeite om mijn lach in te houden

Mevrcactus het lijkt mij heel vervelend. Ik ken het wel dat ze meer aan mij plakken maar niet in die mate dat er deuren dicht gegooid worden voor papa zijn neus (geloof ook dat ze dan wel echt een probleem hebben met papa, die pikt dat niet. Dat wordt in de hoek en excuses aanbieden)

Hier vandaag een terror peuter. Jan moest naar de schoolarts en meneer was het spelen zat dus begon te emmeren... Bij de gehoortest legde ze uit dat Jan een piepje zou horen en op de knop moet drukken. Gaat Teun achter hem zitten PIEEEEP PIEEEP PIEP PIEP LALALLAAAAA PIEEEEP en weigerde te stoppen. Als ik terug kijk kan ik er wel om lachen maar kon wel door de grond gaan. Gelukkig dacht Jan zoek het uit en heeft de gehoor en ogentest perfect gedaan

Terrorstand is door gegaan de hele dag incl macaroni over de tafel smeren en toen was papa het zo zat (ik was er even bij weg gelopen mijn grens was bereikt voor de dag) dat hij dus gewoon hop om 18.00 uur in bed lag