Ik heb een enorm leuke functie en die wil ik graag behouden. Ik kan de werkdruk verminderen, door meer te delegeren naar anderen.quote:Op donderdag 19 oktober 2017 12:27 schreef halfway het volgende:
Herkenbaar ja, en als je niets aan de situatie veranderd val je weer terug.
Misschien kun je een andere functie krijgen?
Ik neem aan dat je perfectionistisch bent ingesteld en geen fouten of achterstanden wilt.
Ik heb wel een vermoeden (te snel weer te veel opgepakt toen ik me goed voelde). Maar ik doe nog steeds relatief weinig. Misschien moet ik me wel schikken in de gedachte dat het allemaal wat langer duurt. Maar omdat ik me de afgelopen weken / maanden zo gezond heb gedragen, en zo goed op mijn tellen heb gepast, baal ik er enorm van en vind ik het deels onverklaarbaar. Dus vandaar dat ik benieuwd ben naar andere ervaringen.quote:Op donderdag 19 oktober 2017 13:21 schreef Postbus100 het volgende:
Waar loopt het voor jou dan op spaak? Wat levert je stress op?
(want je klinkt een beetje als: ik snap ook niet hoe dit kan. Maar dat geloof ik niet).
Ik weet niet of je verkeerd bezig bent. Ik weet niet of je het fout kunt doen in deze. Je probeert het en het is trial-and-error. En blijkbaar dit keer error. Weet je dat ook weer voor de volgende keer.quote:Op donderdag 19 oktober 2017 13:34 schreef El_Liberaliste het volgende:
[..]
Ik heb wel een vermoeden (te snel weer te veel opgepakt toen ik me goed voelde). Maar ik doe nog steeds relatief weinig. Misschien moet ik me wel schikken in de gedachte dat het allemaal wat langer duurt. Maar omdat ik me de afgelopen weken / maanden zo gezond heb gedragen, en zo goed op mijn tellen heb gepast, baal ik er enorm van en vind ik het deels onverklaarbaar. Dus vandaar dat ik benieuwd ben naar andere ervaringen.
In het begin kreeg ik overal stress van (zoals prikkels), dat is nu een stuk minder. De stress van deze week schrijf ik toe aan werk.
Eigenlijk is de vraag die ik hoop te beantwoorden: is dit normaal als je herstelt en je grenzen verkent, of ben ik helemaal verkeerd bezig en werk ik mezelf zo een nieuwe burn-out in?
Overigens ook bedankt voor je eerste post
Ik heb de afgelopen tijd juist heel erg geleerd om naar mijn lichaam te luisteren, en heb zelfs een overzicht gemaakt van signalen versus reacties die ik daarop zou moeten geven (bijv. een stukje lopen of een dag niet werken). Ik zeg niet dat ik een expert nu ben in het luisteren naar mezelf, maar ik doe oprecht mijn uiterste best, simpelweg omdat ik nooit meer een burn-out wil hebben. Daar heb ik natuurlijk alle belang bij.quote:Op donderdag 19 oktober 2017 13:38 schreef Postbus100 het volgende:
[..]
Ik weet niet of je verkeerd bezig bent. Ik weet niet of je het fout kunt doen in deze. Je probeert het en het is trial-and-error. En blijkbaar dit keer error. Weet je dat ook weer voor de volgende keer.
Wat ik ook proef in je antwoorden, is dat je jezelf negeert. Je geeft zelf aan dat je je moet schikken in dat het wat langer duurt. Mwah, dat lijkt me niet onbelangrijk Je hebt ook alle externe factoren op een rijtje (voeding, rust, ...) waardoor je de rekensom maakt dat je er daarmee wel zou moeten zijn. En dus gewoon doorgaat. Maar is dat wel echt zo? Luister eens echt naar jezelf? (is onwijs moeilijk hoor, ik weet het)
Uiteindelijk zijn het een paar eigenschappen die op je werk tot wasdom komen: dingen graag goed willen doen, mensen niet willen laten wachten, niet kunnen delegeren en nooit 'nee' zeggen.quote:Op donderdag 19 oktober 2017 14:20 schreef Postbus100 het volgende:
Goed bezig Ik denk ook echt dat die lijst je helpt om inzicht te krijgen in de patronen en oplossingen. Maar het blijven symptomen van iets onderliggends. Ben je daar ook achter gekomen wat dat is?
Ik heb zelf veel research gedaan, ervaringen gelezen en filmpjes bekeken. Maar de echte stappen heb ik gemaakt met hulp van een specialist (psycholoog).quote:Op donderdag 19 oktober 2017 16:44 schreef Roosgeluk het volgende:
Je hebt het een en ander al opgelijst, goed bezig. Het inzicht heb je al (deels) gekregen .
Is dit mede door therapie/ begeleiding gekomen? Of heb je het allemaal zelf moeten doen?
Maar ben je niet veel te vroeg weer aan de slag gegaan?
Je hoofd weer op orde hebben, weten wat je valkuilen zijn is een ding, maar je lichamelijke energie en je reserve energie aangevuld hebben is een ander ding. Kan je soms nog maanden kosten.
Probeer eerst je leven thuis weer helemaal op orde te hebben, ontspannen en genieten van leuke dingen en pas als je het gevoel hebt dat je fulltime kan werken en thuis alles draaiende kan houden ben je eigenlijk pas klaar om terug te komen (en dan vallen altijd wel weer wat dingen tegen).
Fijn! Klinkt als een goede psycholoogquote:Op donderdag 19 oktober 2017 19:42 schreef El_Liberaliste het volgende:
De specialist vertelde me vandaag dat dit veel voorkomt en dat ik niet terug bij 'af' ben, we hebben op een heel rationele wijze mijn werk benaderd en vastgesteld dat het best meevalt en anders eventueel kan worden overgedragen.
Ook speelt angst dat alles terugkomt, een grote rol. Dat versterkt de symptomen die ik nu heb, als het ware een soort van negatieve spiraal. Ik ben weer wat opgelucht, maar voel me natuurlijk nog steeds niet super lekker.
Ik heb medicatie gekregen (om rustig in slaap te kunnen vallen) maar heb tot op heden nog niets gebruikt en ik hoop dat dat ook niet nodig is!quote:Op vrijdag 20 oktober 2017 14:24 schreef RamboDirk het volgende:
Zo zal het de komende maanden nog wel gaan. Dat is niet erg, bouw rustig op en wees niet te streng voor jezelf. Als je merkt dat het herstel van je terugvallen steeds minder lang duurt ben je op de goede weg.
Het zit niet allemaal tussen de oren, volgens mij krijgen je zenuwstelsel en hersenen zo'n klap als je lichaam uiteindelijk de stekker eruit trekt, dat heeft tijd nodig te herstellen en weerstand op te bouwen.
Gebruik je medicatie?
Ik hou niet van thuis zitten dus trek er veel op uit! Het is wel even wennen dat je dan gaat wandelen e.d. in plaats van de kroeg inquote:Op vrijdag 20 oktober 2017 17:23 schreef Bas_Verstappen het volgende:
Zoek gewoon een uitlaatklepje, hardlopen of zo. Thuis zitten is wel ff chill maar daar word je lui van en dan werkt het averechts omdat je niks meer gewend bent.
Het is toch je eigenschuld en niet die van je werkgever? Als jij een baan/studie hebt aangenomen die eigenlijk te hoog gegrepen is dan is dat toch je eigen schuld? Of zie ik het verkeerd?quote:dus dank je werkgever, en zoek iets anders, of probeer hen juridisch, genadeloos en meedogenloos, te pakken zoals zij jouw pakten.
Ik neem het je zeker niet kwalijk wat je zegt. Sterker nog, ik ben net als jij geweest, als je me dit een jaar geleden had gevraagd dan had ik op vergelijkbare wijze gereageerd.quote:Op zaterdag 21 oktober 2017 20:47 schreef defokkingfoker het volgende:
Niet om te bashen ofzo maar wat voelen jullie dan precies bij een burn out? Heb altijd, en eigenlijk nog steeds, voorgenomen dat een burn out een term voor watjes a.k.a pussys is en dat klachten te vaak op een burn out worden gegooid..
Zelf ben ik een student met een fulltime baan (waar overwerken meer regel dan uitzondering is), ben ik bezig met mijn studie, heb een sociaal leven en doe ik aan sport. Tuurlijk heb ik vaak momenten van stres en vermoeidheid maar nooit het gevoel van dat ik niet meer kan functioneren ofzo. Je lichaam geeft namelijk gewoon aan wanneer je je rust momenten moet pakken.
Persoonlijk zie ik een burn out vaak bij mensen die ongelukkig overkomen. Hebben een baan die ze niet bevalt, doen een studie die te hoog gegrepen is of hebben een vriendenkring die eigenlijk geen vrienden zijn. En om dan hier onderstaande te lezen verbaasd me oprecht;
[..]
Het is toch je eigenschuld en niet die van je werkgever? Als jij een baan/studie hebt aangenomen die eigenlijk te hoog gegrepen is dan is dat toch je eigen schuld? Of zie ik het verkeerd?
Nogmaals dit is geen bash maar gewoon mijn kijk op een burn out…
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |