Borstvoeding deel 239

Vraagje:

Ik wil binnenkort langs de huisarts omdat ik ruim 2 1/2 jaar na de bevalling nog altijd niet ongesteld ben geweest. Nu ben ik mij aan het kijken wat de opties zijn als ik nog niet wil stoppen met voeden.

Zijn er medicijnen waar mijn menstruatie mee opgewekt kan worden die ook met bv mogen?

Linkjes zodat ik zelf op onderzoek kan gaan zijn ook welkom.

Als de oorzaak werkelijk ligt in het voeden en dus een te hoog prolactinegehalte wat je cyclus tegenhoudt, dan zit de oplossing in minder voeden of stoppen. Als je medicatie zou gaan slikken om een cyclus te bevorderen wanneer de oorzaak ligt bij voeden, dan ga je met die medicatie je productie tegenwerken. Terwijl je die juist wil behouden. Anders minderde je wel, volg je me?
Als er daarentegen een losstaand cyclusprobleem is, dan kun je prima medicatie gebruiken en doorvoeden.

quote:

Op zondag 5 november 2017 20:24 schreef WupWup het volgende:
Als de oorzaak werkelijk ligt in het voeden en dus een te hoog prolactinegehalte wat je cyclus tegenhoudt, dan zit de oplossing in minder voeden of stoppen. Als je medicatie zou gaan slikken om een cyclus te bevorderen wanneer de oorzaak ligt bij voeden, dan ga je met die medicatie je productie tegenwerken. Terwijl je die juist wil behouden. Anders minderde je wel, volg je me?
Als er daarentegen een losstaand cyclusprobleem is, dan kun je prima medicatie gebruiken en doorvoeden.

Klinkt redelijk logisch inderdaad. Ik ga het aankaarten bij de ha, dan zie ik van daaruit weer verder.

Vivi: Wat balen dat je productie zo ineens afneemt

Silly: Super knap van je 2 jaar mijlpaal!

Ik merk dat ik nog best wel een noob ben betreft voeding voor baby's
Ik hoop een jaar bv te kunnen geven en daarna zie ik wel.
Maar hoe ziet een eet/drinkdag er ongeveer uit van een baby van 6 maanden en 1 jaar.

quote:

Op maandag 6 november 2017 13:10 schreef Memoru het volgende:
Vivi: Wat balen dat je productie zo ineens afneemt

Silly: Super knap van je 2 jaar mijlpaal!

Ik merk dat ik nog best wel een noob ben betreft voeding voor baby's
Ik hoop een jaar bv te kunnen geven en daarna zie ik wel.
Maar hoe ziet een eet/drinkdag er ongeveer uit van een baby van 6 maanden en 1 jaar.

dat is vrij verschillend, mijn baby van 8 maanden krijgt nog om de 3 uur de borst en verder likt ze af en toe aan iets maar that's it

Die van mij van 8 maanden vreet als een bootwerker en drinkt daarnaast elke 2-3 uur. 's nachts is dat elke 2-3 minuten. Hij moet zijn postuur natuurlijk onderhouden

Mijn baby van 7,5 maand wil wel eens een hapje nemen van iets (tenzij mango, die wil ze helemaal en yoghurt het liefst ook een heel bekertje vol) en drinkt overdag als we thuis zijn af en toe 2 minuten aan de borst. Wat ze 's nachts dan weer inhaalt met elke 2-3 uur drinken.

Gefeliciteerd Sillie! Mooie mijlpaal en wat grappig dat hij zelf het advies van de who zo nauw volgt

Mijn 14 maand dreumes drinkt overdag zeker elke 2 uur maar kan ook gerust vaker zijn.in de avond vanaf een uur of 8 drinkt hij ieder uur, maar kan ook gerust zo 3 uur achter elkaar zijn Hij slaapt tot ik naar bed ga in mijn armen anders kon ik nooit meer beneden zijn en als ik naar bed ga ligt hij ook in mijn armen anders kan ik nooit meer slapen ik geef eigenlijk non-stop de borst bijna als hij in mijn buurt is. ik wil het wel verminderen maar het is de struggle nog niet waard.

oh en hij eet ook ontbijt, lunch en avondeten gewoon volledige portie.

Ik hoop toch dat mijn driemaander de nachtelijke frequentie van elke 2-3 uur drinken het komende half jaar een beetje wil verruimen . Is jullie observatie dat je daar niks in kan sturen? Of wil je het ook niet/ is het energietechnisch onaantrekkelijk.
Ik ben tot nu toe erg kome wat komt qua voeden maar ooit moet ik weer werken en ik vraag me weleens af waarom het ene kind andere nachten maakt dan het andere kind. Al vermoed ik dat het beste antwoord is dat je juist aan dat denken geen energie moet besteden...

Met 13 maanden (toen ik weer ging werken) was ik het zat. T dronk toen ook elke anderhalf uur 's nachts (overdag veel minder), en we zijn vrij rigoreus gestopt met 's nachts voeden. Dat waren drie vreselijke nachten, waarna hij goed ging slapen. Eerder was ik er niet klaar voor, maar op een gegeven moment kon ik echt niet meer.

Dat vraag ik me ook af, vooral ‘s nachts hier met 10 maanden ook veel voedsel overdag (meer dan peuter), maar alsnog om de drie uur drinken, ook in de nacht. In goede perioden is dat, bij nietblij nog een stuk vaker. De paar pogingen om het anders te doen, om alleen te knuffelen/troosten ipv voeden kosten alleen maar heel veel nachtelijke energie. Dus dat proberen we even, en geven we dan weer tot nader order op

Oh, daar zie ik het meeste tegen op met baby nr. 2. Weer eindeloos die gebroken nachten.

@ heliotrope: Wij hebben ook een heleboel halfslachtige pogingen gedaan het te rekken. Die kostten inderdaad meer dan dat ze opleverden. Maar, uiteindelijk hebben we een slaapconsult gehad, en samen besloten 's nachts geen bv meer te geven. Ik had op dat moment een punt bereikt waar bij mij de maat vol was, en we hadden dus ook hulp van buitenaf, wat nog een stok achter de deur was om door te zetten. Ik denk dat doorpakken en consistent zijn hierbij het belangrijkste zijn. Je instellen dat het even echt vervelend zal zijn, maar daarna vast beter. Maar, 10 maand is ook anders dan 13-14 maand.

Ik vraag me dat ook af, alleen is N nu 2jr 3mnd... Ik wil echt niet meer 's nachts voeden (vannacht was het weer 6x), en we willen ook graag dat ze in haar eigen bed gaat slapen ipv bij ons... Ik denk alleen dat ze daar zelf helemaal nog niet klaar voor is, en dat als we haar gaan dwingen, dat het krijsen wordt. Dat wil ik haar echt niet aandoen, als ze het blijkbaar nog zo nodig heeft... Tips?

Ik ben 's nachts op een gegeven moment gestopt (net na 1 jaar denk ik) met de borst. Hij mocht knuffelen en water drinken. Dat heeft er langzaam voor gezorgd dat hij minder wakker werd 's nachts, tot hij in principe doorsliep.

Bij 2j3m kun je tot op zekere hoogte dingen bespreken, maar in elk geval je grenzen duidelijk maken. En ja, dat kan resulteren in verdriet. Het is dan aan jou of je dat acceptabel vindt of een no go. Ik vind het niet mijn taak als moeder om alle verdriet te voorkomen, want het is onderdeel van het leven. Wel ben ik er om te troosten en te helpen ermee om te gaan.

Lemijn, het is nu een keuze tussen voeden of krijsen. Zover je dat een keuze kunt noemen Ik geloof dat mijn oudsten ergens tussen anderhalf en twee stopten met nachtvoedingen.

Het is nu de moeite niet waard voor mij, in zijn eigen bed durft hij echt niet en ik sta niet open voor laten huilen ik weet ondertussen dat ze allemaal vanaf een jaar of 2 a 3 er vanzelf aan toe zullen zijn.

En naast mij liggen en niet voeden is janken en boosheid, ik slaap liever half door met een kind aan mijn borst dan helemaal niet.

Ja, dat vraag ik me dus af, of het het gedoe waard is. Of kan ik beter wachten tot ze er zelf aan toe is? En hoe weet ik dat dat zo is?

Voor mij is het theorie he, want ik vind het voorlopig meer dan prima om gewoon te doen wat hij nodig heeft. Maar los van wanneer een kind er zelf aan toe is, lijkt me de factor ‘ouder(s) trekt het niet meer’ ook van belang. Als omgaan met kind overdag eronder lijdt, of je werk.

SaskiaR, wat bedoel je met er wel of niet aan toe? Zonder melk, of zonder drinken, of ander bed? En wil ze dit alleen maar liever, of is het alternatief echt geen optie voor haar?

quote:

Op maandag 6 november 2017 16:27 schreef Lemijn het volgende:
Voor mij is het theorie he, want ik vind het voorlopig meer dan prima om gewoon te doen wat hij nodig heeft. Maar los van wanneer een kind er zelf aan toe is, lijkt me de factor ‘ouder(s) trekt het niet meer’ ook van belang. Als omgaan met kind overdag eronder lijdt, of je werk.

SaskiaR, wat bedoel je met er wel of niet aan toe? Zonder melk, of zonder drinken, of ander bed? En wil ze dit alleen maar liever, of is het alternatief echt geen optie voor haar?

Eraan toe, bedoel dat ik ze zelf graag zonder melk wil. Ik stel me voor dat dat net zoiets is als wanneer een kind zindelijk wordt. Op een gegeven moment is het het juiste moment en dan is het heel makkelijk. Momenteel als ze wakker wordt, zoekt ze meteen, nog half slapend, naar de borst. Dan drinkt ze wat en valt weer in slaap. Meestal gaat dat heel makkelijk, alleen soms duurt het wat langer. Als ik nu zou weigeren bv te geven, wordt dat krijsen en duurt het allemaal langer voordat we weer slapen.
Als ze in haar eigen bed ligt, zou ik dus op moeten staan om haar bv te geven, of mijn man zou haar water moeten gaan geven. Dus bv stoppen en naar eigen bed overstappen lijkt me het makkelijkst tegelijkertijd. Maar ik twijfel of ze daar nu al klaar voor is, of dat het veel makkelijker gaat over een paar maanden. Maarja, hoe weet je dat?

Je weet het nooit, denk ik. Op een gegeven moment gaat ze of stuur je het en je zal nooit weten hoe het anders was gelopen. Zoals met veel dingen. Helaas. Daarom is de factor van je eigen behoefte ook best relevant, volgens mij. Juist omdat er niet maar één goed moment is.
Verder lijkt het me logisch dat ze nu geniet van de nabijheid van jou en de melk. Daar is ze al haar hele leven aan gewend. Maar fysiek gezien kan ze wel zonder, lijkt me.

Nou, als het gaat om ergens aan toe zijn: mijn 3 jaar en 10 maanden kind wil nog steeds niets liever dan aan de borst zijn. Niet 's nachts hoor, Maar ik vraag me echt af wanneer zij er aan toe is om helemaal zonder bv te zijn. Op mijn initiatief is het al zeer minimaal, maar dat kwam dus echt van mij. Ik 'vrees' dat er kinderen zijn die dit heel lang kunnen volhouden. Dan wordt ergens aan toe zijn heel rekbaar. Het zal er toch op neer komen dat ik die knoop zal moeten doorhakken, hoe jammer ik het ook vind dat het niet van haar uit komt.

Jagar: ja, denk ook dat het alleen werkt met doorpakken en consistent zijn. En dat lukt alleen maar als je het čcht heel zat bent, denk ik. Fijn dat het zo bij jullie lukte!
Geen echte tips voor de heellangvoedsters. Ik ben bij peuter met 18 mnd gestopt, op mijn verzoek, maar dat ging vrij soepel. Ik herken ook het ‘moet vanuit kind komen’ daarin niet zo. Voor mij is er echt een grens tot 1 jaar, van melk nodig hebben, en erna. Ofzo. Voor zover dat te volgen is.

quote:

Op maandag 6 november 2017 18:02 schreef Franny_G het volgende:
Nou, als het gaat om ergens aan toe zijn: mijn 3 jaar en 10 maanden kind wil nog steeds niets liever dan aan de borst zijn. Niet 's nachts hoor, Maar ik vraag me echt af wanneer zij er aan toe is om helemaal zonder bv te zijn. Op mijn initiatief is het al zeer minimaal, maar dat kwam dus echt van mij. Ik 'vrees' dat er kinderen zijn die dit heel lang kunnen volhouden. Dan wordt ergens aan toe zijn heel rekbaar. Het zal er toch op neer komen dat ik die knoop zal moeten doorhakken, hoe jammer ik het ook vind dat het niet van haar uit komt.

De natuurlijke zoogleeftijd ligt ergens tussen de 3 en 7 jaar, geloof ik? Dus dan kun je wel even onderweg zijn, ja

Wij hebben Sticker destijds cold turkey van die borst af gehaald. Het was onze wens om hem daarin te volgen, maar een half jaar na Elva (hij had toen dus 2,5 jaar bv gehad) was ik nog steeds s' nachts elke 3 uur in de weer en dat ging me fysiek enorm opbreken. Ik had ook best een klap gehad, fysiek (en mentaal..) gezien en ik kon niet meer. Vond het allemaal zo zwaar worden. Het was een enorm lastig besluit, we hebben het er beide moeilijk mee gehad omdat het niet past bij hoe wij willen opvoeden maar we moesten concluderen dat soms de realiteit toch zwaarder weegt dan je droombeeld. En dat er een grens is aan wat je als moeder kan hebben, en dat het nooit iets is om je voor te schamen. Waar die grens dan ook ligt.

Mijn man is met hem een week gaan logeren bij mijn schoonouders. Doordat ik niet in de buurt was, was de mogelijkheid tot de borst er ook gewoon niet. De eerste nacht werd hij een paar keer wakker, en elke keer was hij boos en verdrietig maar hij liet zich ook gewoon elke keer troosten door papa. De tweede nacht werd hij nog maar 1 keer wakker, en daarna was het klaar. Toen ze weer thuis waren heeft hij me de eerste nacht nog gevraagd naar de borst, toen ik zei dat het niet meer kon haalde hij zijn schouders op en viel weer in slaap. Ik verbaasde me over zijn onverschilligheid, de liefde zat minder diep dan ik vooraf had ingeschat

Succesverhaaltje dus dit, want sinds die week slaapt hij door (kotspartijen en nachtmerries uitgezonderd, uiteraard)