WGR Werk, Geldzaken, Recht en de Beurs
Hier kun je alles kwijt over sollicitaties, werksituaties, belastingen, (handelen op) de beurs, hypotheken, beleggingen en salarissen, arbeidscontracten of geschillen met je (huis)baas. Alles over werk, geldzaken en recht dus.
Ik twijfel of ik een klacht in zal dienen tegen mijn huisarts. Ik ga hoe dan ook de praktijk verlaten maar wat er gebeurd is zit me niet lekker. Ik vraag me of of klagen nut heeft. Zijn hier mensen met ervaring met een klachtencommissie?
Alvast excuses voor dit lange verhaal. TLDR: huisarts heeft andere mening dan specialisten en wil dus niet behandelen. Mij niet maar waarschijnlijk ook andere patiënten niet.
Lange versie:
In verband met verhuizing heb ik een nieuwe huisarts. Ik heb een auto-immuunziekte sinds 7 jaar. Ik ben onder behandeling geweest van mijn vorige huisarts en heb ook regelmatig twee internisten gesproken toen het erg slecht ging. Toen alles weer zijn gangetje ging, ben ik doorverwezen naar de huisarts. Dat ging goed, tot ik bij mijn nieuwe huisarts kwam.
Deze ziekte is moeilijk onder controle te krijgen, ik heb veel geleerd over mijn lichaam in de laatste jaren en weet wanneer ik aan de bel moet trekken. Ik voelde me afgelopen half jaar niet goed, en heb bloed laten prikken. Mijn labwaarden waren inderdaad niet goed en in overleg met de huisarts is de dosis medicatie aangepast. Na 6 weken heb ik weer bloed laten prikken. Inmiddels was mijn huisarts naar een andere praktijk gegaan.
Toen ik belde voor mijn labwaarden, zei de assistente dat alles goed was. Ik wil altijd mijn labwaarden weten en vroeg door. Ze gaf me labwaarde A. Aangezien er altijd op waarde A en B wordt geprikt, vroeg ik naar waarde B. Ze zei dat die niet relevant was. Als waarde A goed is, wordt er niet naar B gekeken. Waarde A is in al die jaren nog nooit afwijkend geweest bij mij en toch was ik erg ziek. Waarde B is altijd leidend geweest. Ik heb uiteindelijk toch waarde B gekregen en die was nog slechter dan voorheen. Ik reageerde geschrokken en wilde een afspraak met de huisarts. De assistente reageerde afwijzend maar na aandringen heb ik toch een afspraak gemaakt.
Die assistente heeft haar bijzondere kennis niet van een vreemde natuurlijk dus ik was voorbereid op een eveneens afwijzende huisarts. En inderdaad, ik kreeg geen verwijzing. Er was niets aan de hand want mijn bloed was goed. Omdat ik me belabberd voelde, begon ik te huilen. De huisarts vroeg verwonderd waar ik dan zo bang voor was. Ze was overduidelijk niet bekend met mijn ziekte, die echt niet zo bijzonder is. Ik heb er alleen wat meer last van dan gemiddeld.
Ik heb uitgelegd dat ik van de afgelopen 7 jaar er 3 op de bank heb doorgebracht. Dat ik bang ben om weer ontregeld te raken, etc. De huisarts heeft me uiteindelijk doorgestuurd naar de internist.
De internist vond dat er inderdaad alarmerende bloedwaarden waren. De afspraak was om medicatie aan te passen, niets bijzonders verder. Gewoon zorgen dat ik niet zieker wordt en me beter ga voelen. Eigenlijk niets dat de afgelopen jaren niet eerder is gebeurd.
Afgelopen vrijdag was ik voor andere klachten bij mijn huisarts. Daar wordt onderzoek naar gedaan dus dat komt ook vast goed. Ze meldde nog wel dat die klachten ook wel met spanningen te maken konden hebben.
Ik had me voorgenomen om haar toch aan te spreken op haar interpretatie van de richtlijnen voor de interpretatie van labwaarden. Ik heb een zeer neutrale vraag geformuleerd: "kunt u me meer vertellen over die richtlijnen want ik ben daar niet mee bekend". Ik had weinig zin om mijn arts tegen het hoofd te stoten.
De huisarts zei dat in de richtlijnen van het huisartsengenootschap staat wat ze al eerder had gezegd. Waarde A is leidend en B boeit niet. Ik zei dat alle artsen tot nu toe juist naar waarde B keken dus dat ik wat verbaasd was. Ik zei nog dat ik niet op haar stoel wilde gaan zitten, ik glimlachte, stelde me oprecht geïnteresseerd op. Ik heb ook maar niet genoemd dat ik die richtlijnen van het Huisartsengenootschap op had gezocht en dat die iets heel anders zeggen dan de huisarts.
Ze noemde me 'erg gefocust op labuitslagen' en erg gespannen. Die gespannenheid zou een verklaring zijn voor mijn labwaarden. Dat is werkelijk nonsens. Mijn ziekte is zuiver lichamelijk en absoluut niet beïnvloedbaar door stress of wat dan ook. Gespannenheid is wel een symptoom dat kan ontstaan als de labwaarden afwijken. Omdat ik me onder meer gespannen voelde, is er juist bloed geprikt. De huisarts deed alsof het andersom was. Gespannenheid veroorzaakt door focus op bloedwaarden. Toen ik aangaf dat er eerst klachten waren en toen labuitslagen en niet andersom zei ze dat dit een discussie was waar we niet uit gingen komen.
De huisarts zei concluderend dat waarde B bij mij nu laag was maar als hij hoog zou zijn, er niet behandeld wordt.
Dat laatste is eigenlijk mijn grootste probleem met deze gang van zaken. Mijn waarde B is op het dieptepunt van mijn ziekte heel hoog geweest. Ik heb 1,5 jaar op de bank gelegen en ben zeer ziek geweest. Als ik deze huisarts toen niet had gehad, was ik niet behandeld. Dat vind ik echt een schokkend idee.
Het forum en het tijdschrift van de patiëntenvereniging staat vol met verhalen van mensen die naar huis worden gestuurd door hun huisarts omdat er zogenaamd niets aan de hand is. Mensen voelen zich jarenlang ellendig terwijl ze echt ziek zijn. En nu heb ik blijkbaar ook zo'n arts getroffen.
Ik ga hoe dan ook weg bij deze praktijk. De huisarts vind mijn ziekteverloop, mijn vorige huisarts, mijn medicatiegebruik en twee specialisten ondergeschikt aan haar eigen mening en daar kan ik niets mee. Er zit levend bewijs voor haar dat ze ongelijk heeft en toch houdt ze voet bij stuk.
Maar is het aan mij om met behulp van een klachtencommissie andere patiënten te behoeden voor het gebrek aan kennis van deze arts? Zou een klacht nut hebben? Een advies van de klachtencommissie is niet bindend.
Er is ook tuchtrecht maar dat vind ik wel heel extreem. Dan moet ik naar zittingen enzo, zo'n proces duurt ook 8 maanden. En de huisarts hoeft ook weer niet streng gestraft te worden. Ik wil eigenlijk alleen dat ze zich laat bijscholen.
Sorry lang verhaal. Ik moest het geloof ik even van me afschrijven. Wat zouden jullie doen?
Alvast excuses voor dit lange verhaal. TLDR: huisarts heeft andere mening dan specialisten en wil dus niet behandelen. Mij niet maar waarschijnlijk ook andere patiënten niet.
Lange versie:
In verband met verhuizing heb ik een nieuwe huisarts. Ik heb een auto-immuunziekte sinds 7 jaar. Ik ben onder behandeling geweest van mijn vorige huisarts en heb ook regelmatig twee internisten gesproken toen het erg slecht ging. Toen alles weer zijn gangetje ging, ben ik doorverwezen naar de huisarts. Dat ging goed, tot ik bij mijn nieuwe huisarts kwam.
Deze ziekte is moeilijk onder controle te krijgen, ik heb veel geleerd over mijn lichaam in de laatste jaren en weet wanneer ik aan de bel moet trekken. Ik voelde me afgelopen half jaar niet goed, en heb bloed laten prikken. Mijn labwaarden waren inderdaad niet goed en in overleg met de huisarts is de dosis medicatie aangepast. Na 6 weken heb ik weer bloed laten prikken. Inmiddels was mijn huisarts naar een andere praktijk gegaan.
Toen ik belde voor mijn labwaarden, zei de assistente dat alles goed was. Ik wil altijd mijn labwaarden weten en vroeg door. Ze gaf me labwaarde A. Aangezien er altijd op waarde A en B wordt geprikt, vroeg ik naar waarde B. Ze zei dat die niet relevant was. Als waarde A goed is, wordt er niet naar B gekeken. Waarde A is in al die jaren nog nooit afwijkend geweest bij mij en toch was ik erg ziek. Waarde B is altijd leidend geweest. Ik heb uiteindelijk toch waarde B gekregen en die was nog slechter dan voorheen. Ik reageerde geschrokken en wilde een afspraak met de huisarts. De assistente reageerde afwijzend maar na aandringen heb ik toch een afspraak gemaakt.
Die assistente heeft haar bijzondere kennis niet van een vreemde natuurlijk dus ik was voorbereid op een eveneens afwijzende huisarts. En inderdaad, ik kreeg geen verwijzing. Er was niets aan de hand want mijn bloed was goed. Omdat ik me belabberd voelde, begon ik te huilen. De huisarts vroeg verwonderd waar ik dan zo bang voor was. Ze was overduidelijk niet bekend met mijn ziekte, die echt niet zo bijzonder is. Ik heb er alleen wat meer last van dan gemiddeld.
Ik heb uitgelegd dat ik van de afgelopen 7 jaar er 3 op de bank heb doorgebracht. Dat ik bang ben om weer ontregeld te raken, etc. De huisarts heeft me uiteindelijk doorgestuurd naar de internist.
De internist vond dat er inderdaad alarmerende bloedwaarden waren. De afspraak was om medicatie aan te passen, niets bijzonders verder. Gewoon zorgen dat ik niet zieker wordt en me beter ga voelen. Eigenlijk niets dat de afgelopen jaren niet eerder is gebeurd.
Afgelopen vrijdag was ik voor andere klachten bij mijn huisarts. Daar wordt onderzoek naar gedaan dus dat komt ook vast goed. Ze meldde nog wel dat die klachten ook wel met spanningen te maken konden hebben.
Ik had me voorgenomen om haar toch aan te spreken op haar interpretatie van de richtlijnen voor de interpretatie van labwaarden. Ik heb een zeer neutrale vraag geformuleerd: "kunt u me meer vertellen over die richtlijnen want ik ben daar niet mee bekend". Ik had weinig zin om mijn arts tegen het hoofd te stoten.
De huisarts zei dat in de richtlijnen van het huisartsengenootschap staat wat ze al eerder had gezegd. Waarde A is leidend en B boeit niet. Ik zei dat alle artsen tot nu toe juist naar waarde B keken dus dat ik wat verbaasd was. Ik zei nog dat ik niet op haar stoel wilde gaan zitten, ik glimlachte, stelde me oprecht geïnteresseerd op. Ik heb ook maar niet genoemd dat ik die richtlijnen van het Huisartsengenootschap op had gezocht en dat die iets heel anders zeggen dan de huisarts.
Ze noemde me 'erg gefocust op labuitslagen' en erg gespannen. Die gespannenheid zou een verklaring zijn voor mijn labwaarden. Dat is werkelijk nonsens. Mijn ziekte is zuiver lichamelijk en absoluut niet beïnvloedbaar door stress of wat dan ook. Gespannenheid is wel een symptoom dat kan ontstaan als de labwaarden afwijken. Omdat ik me onder meer gespannen voelde, is er juist bloed geprikt. De huisarts deed alsof het andersom was. Gespannenheid veroorzaakt door focus op bloedwaarden. Toen ik aangaf dat er eerst klachten waren en toen labuitslagen en niet andersom zei ze dat dit een discussie was waar we niet uit gingen komen.
De huisarts zei concluderend dat waarde B bij mij nu laag was maar als hij hoog zou zijn, er niet behandeld wordt.
Dat laatste is eigenlijk mijn grootste probleem met deze gang van zaken. Mijn waarde B is op het dieptepunt van mijn ziekte heel hoog geweest. Ik heb 1,5 jaar op de bank gelegen en ben zeer ziek geweest. Als ik deze huisarts toen niet had gehad, was ik niet behandeld. Dat vind ik echt een schokkend idee.
Het forum en het tijdschrift van de patiëntenvereniging staat vol met verhalen van mensen die naar huis worden gestuurd door hun huisarts omdat er zogenaamd niets aan de hand is. Mensen voelen zich jarenlang ellendig terwijl ze echt ziek zijn. En nu heb ik blijkbaar ook zo'n arts getroffen.
Ik ga hoe dan ook weg bij deze praktijk. De huisarts vind mijn ziekteverloop, mijn vorige huisarts, mijn medicatiegebruik en twee specialisten ondergeschikt aan haar eigen mening en daar kan ik niets mee. Er zit levend bewijs voor haar dat ze ongelijk heeft en toch houdt ze voet bij stuk.
Maar is het aan mij om met behulp van een klachtencommissie andere patiënten te behoeden voor het gebrek aan kennis van deze arts? Zou een klacht nut hebben? Een advies van de klachtencommissie is niet bindend.
Er is ook tuchtrecht maar dat vind ik wel heel extreem. Dan moet ik naar zittingen enzo, zo'n proces duurt ook 8 maanden. En de huisarts hoeft ook weer niet streng gestraft te worden. Ik wil eigenlijk alleen dat ze zich laat bijscholen.
Sorry lang verhaal. Ik moest het geloof ik even van me afschrijven. Wat zouden jullie doen?
Spoilers!
Ik vind sowieso de laatste tijd huisartsen en ziekenhuis personeel te treurig voor woorden.
Ook de assistentes weten 9 vd 10 keer geen raad. Het is echt om te huilen.
Ik was langere tijd moe, geen energie etc. wat echt niks is voor mij en zag iedere keer zwart voor m'n ogen. Het advies van de dokter was dus: 'niet opstaan want ja, dan krijg je zwart voor je ogen.'
We zitten toch niet bij dezelfde praktijk he?
Als ik jou was zal ik inderdaad een klacht indienen. Er zijn genoeg patiënten die hun mond niet bij zich hebben en het dus laten gaan. Tevens vind ik dat een huisarts ook naar je hoort te luisteren.
Verder gewoon weggaan en net zo lang van huisarts wisselen totdat je er een heb gevonden waarbij je je weer fijn voelt.
Beterschap verder wel.
Ook de assistentes weten 9 vd 10 keer geen raad. Het is echt om te huilen.
Ik was langere tijd moe, geen energie etc. wat echt niks is voor mij en zag iedere keer zwart voor m'n ogen. Het advies van de dokter was dus: 'niet opstaan want ja, dan krijg je zwart voor je ogen.'
We zitten toch niet bij dezelfde praktijk he?
Als ik jou was zal ik inderdaad een klacht indienen. Er zijn genoeg patiënten die hun mond niet bij zich hebben en het dus laten gaan. Tevens vind ik dat een huisarts ook naar je hoort te luisteren.
Verder gewoon weggaan en net zo lang van huisarts wisselen totdat je er een heb gevonden waarbij je je weer fijn voelt.
Beterschap verder wel.
- edit - toch niet zo'n slim idee.quote:Op maandag 16 oktober 2017 14:09 schreef Lucky_Strike het volgende:
Ze gaf me labwaarde A. Aangezien er altijd op waarde A en B wordt geprikt, vroeg ik naar waarde B.
[ Bericht 11% gewijzigd door blomke op 16-10-2017 15:07:17 ]
Op <a href="https://forum.fok.nl/topic/2677908/2/25#p208861847" target="_blank" >zaterdag 22 april 2023 13:43</a> schreef <a href="https://forum.fok.nl/user/profile/62881" target="_blank" >r_one</a> het volgende:
En ik zeg je dat je op zaterdagmiddag van 2 tot 4 in je poedelnaakie de horlepiep moet dansen op het marktplein.
En ik zeg je dat je op zaterdagmiddag van 2 tot 4 in je poedelnaakie de horlepiep moet dansen op het marktplein.
Je kan sowieso je ervaring met de betreffende arts anoniem delen op Zorgkaart Nederland. Of in ieder geval zo anoniem als mogelijk is als patiënt van een huisarts praktijk in een klein dorp met een specifieke aandoening.
Je wil graag dat de arts zich laat bijscholen, alleen is dat niet af te dwingen, ze moet het zelf ook willen. Het indienen van een klacht, bij een klachtencommissie kost tijd en energie, het aanspannen van een zaak in het tuchtrecht kost nog meer tijd en nog meer energie.
Je bent netjes in gesprek gegaan met je huisarts, wat je verder nog zou kunnen doen, is vragen aan de internist of die een brief met wat uitleg over jouw ziektebeeld kan sturen. Mocht je er nog energie in willen steken.
Als ik in jouw positie zou verkeren, zou ik als eerste overstappen naar een andere huisartspraktijk, de internist vragen extra info te versturen naar de huisarts, een brief sturen aan de andere huisartsen die in die praktijk werken en een slechte recentie schrijven op iedere website waar je recenties over artsen achter kunt laten. Maar ik ben een rancuneuze trut
Je wil graag dat de arts zich laat bijscholen, alleen is dat niet af te dwingen, ze moet het zelf ook willen. Het indienen van een klacht, bij een klachtencommissie kost tijd en energie, het aanspannen van een zaak in het tuchtrecht kost nog meer tijd en nog meer energie.
Je bent netjes in gesprek gegaan met je huisarts, wat je verder nog zou kunnen doen, is vragen aan de internist of die een brief met wat uitleg over jouw ziektebeeld kan sturen. Mocht je er nog energie in willen steken.
Als ik in jouw positie zou verkeren, zou ik als eerste overstappen naar een andere huisartspraktijk, de internist vragen extra info te versturen naar de huisarts, een brief sturen aan de andere huisartsen die in die praktijk werken en een slechte recentie schrijven op iedere website waar je recenties over artsen achter kunt laten. Maar ik ben een rancuneuze trut
Ik had je verhaal via elders al meegekregen. Ik vind dat je een helder verhaal hebt en ik snap ook niet dat deze huisarts niet handelt in de lijn van je vorige huisarts, je specialisten en daarbij jouw eigen ervaring. Triest dat ze het over de boeg van spanning en emoties gooit, terwijl ze je nog niet kent en je historie laat zien dat er echt wel medische oorzaken waren/zijn voor je klachten. Ze geeft je niet het voordeel van de twijfel en dan sta jij eigenlijk machteloos.
Misschien even heel simpel: jij en deze huisarts gaat niet werken. Lijkt me duidelijk. Ik zou geen klacht indienen, puur omdat ik denk dat je dat te veel energie gaat kosten waar je uiteindelijk zelf geen baat bij zult hebben. Je zou nog een brief kunnen schrijven tegen de tijd dat je overstapt, waarin je kort en bondig herhaalt waarom je die stap hebt gezet.
Misschien even heel simpel: jij en deze huisarts gaat niet werken. Lijkt me duidelijk. Ik zou geen klacht indienen, puur omdat ik denk dat je dat te veel energie gaat kosten waar je uiteindelijk zelf geen baat bij zult hebben. Je zou nog een brief kunnen schrijven tegen de tijd dat je overstapt, waarin je kort en bondig herhaalt waarom je die stap hebt gezet.
The love you take is equal to the love you make.
Nou ben ik wel erg benieuwd om welke ziekte en om welke labwaarden het dan gaan..
Shine bright like a diamond.
Ik heb gelukkig bijna alleen maar fijne ervaringen met de gezondheidszorg. Heel lang geleden eens een eikel van een oogarts maar dat was gewoon zijn karakterquote:Op maandag 16 oktober 2017 14:27 schreef 2682000 het volgende:
Ik vind sowieso de laatste tijd huisartsen en ziekenhuis personeel te treurig voor woorden.
Ook de assistentes weten 9 vd 10 keer geen raad. Het is echt om te huilen.
Ik was langere tijd moe, geen energie etc. wat echt niks is voor mij en zag iedere keer zwart voor m'n ogen. Het advies van de dokter was dus: 'niet opstaan want ja, dan krijg je zwart voor je ogen.'
We zitten toch niet bij dezelfde praktijk he?
Als ik jou was zal ik inderdaad een klacht indienen. Er zijn genoeg patiënten die hun mond niet bij zich hebben en het dus laten gaan. Tevens vind ik dat een huisarts ook naar je hoort te luisteren.
Verder gewoon weggaan en net zo lang van huisarts wisselen totdat je er een heb gevonden waarbij je je weer fijn voelt.
Beterschap verder wel.
Ik ben ook wel rancuneus maar ik vraag me in deze situatie, in een klein dorp, af in hoeverre rancune terug komt om me in de kont te bijten. Ik vind recensies schrijven wel een heel verleidelijk idee.quote:
Je kan sowieso je ervaring met de betreffende arts anoniem delen op Zorgkaart Nederland. Of in ieder geval zo anoniem als mogelijk is als patiënt van een huisarts praktijk in een klein dorp met een specifieke aandoening.
Je wil graag dat de arts zich laat bijscholen, alleen is dat niet af te dwingen, ze moet het zelf ook willen. Het indienen van een klacht, bij een klachtencommissie kost tijd en energie, het aanspannen van een zaak in het tuchtrecht kost nog meer tijd en nog meer energie.
Je bent netjes in gesprek gegaan met je huisarts, wat je verder nog zou kunnen doen, is vragen aan de internist of die een brief met wat uitleg over jouw ziektebeeld kan sturen. Mocht je er nog energie in willen steken.
Als ik in jouw positie zou verkeren, zou ik als eerste overstappen naar een andere huisartspraktijk, de internist vragen extra info te versturen naar de huisarts, een brief sturen aan de andere huisartsen die in die praktijk werken en een slechte recentie schrijven op iedere website waar je recenties over artsen achter kunt laten. Maar ik ben een rancuneuze trut
Ik heb vorige week tegen de internist verteld dat de huisarts andere ideeën dan zij er op nahoudt maar ze leek niet echt happig om zich er mee te bemoeien.
Tijd en energie zijn goede redenen om er niets mee te doen. Mezelf kennende blijft dit toch in mijn hoofd rondspoken. Het zou zomaar kunnen dat ik over een paar jaar nog steeds het gevoel heb dat er patiënten de dupe zijn geworden van het handelen van de huisarts.quote:Op maandag 16 oktober 2017 14:48 schreef Lienekien het volgende:
Ik had je verhaal via elders al meegekregen. Ik vind dat je een helder verhaal hebt en ik snap ook niet dat deze huisarts niet handelt in de lijn van je vorige huisarts, je specialisten en daarbij jouw eigen ervaring. Triest dat ze het over de boeg van spanning en emoties gooit, terwijl ze je nog niet kent en je historie laat zien dat er echt wel medische oorzaken waren/zijn voor je klachten. Ze geeft je niet het voordeel van de twijfel en dan sta jij eigenlijk machteloos.
Misschien even heel simpel: jij en deze huisarts gaat niet werken. Lijkt me duidelijk. Ik zou geen klacht indienen, puur omdat ik denk dat je dat te veel energie gaat kosten waar je uiteindelijk zelf geen baat bij zult hebben. Je zou nog een brief kunnen schrijven tegen de tijd dat je overstapt, waarin je kort en bondig herhaalt waarom je die stap hebt gezet.
Ik denk dat ik mezelf moet overtuigen dat ik die fictieve andere patiënten niet kan helpen. Ze zijn niet mijn verantwoordelijkheid. Deze arts gaat mijn advies of dat van een klachtencommissie niet opvolgen. Als ik een brief schrijf is dat alleen voor mijn eigen 'peace of mind'.
Ik twijfel nog even door.
Dat zou ik ook zijn als ik jou wasquote:
Nou ben ik wel erg benieuwd om welke ziekte en om welke labwaarden het dan gaan..
Spoilers!
Ik hoef niks meer te zeggen want je verwoordt al wat ik eventueel zelf nog had toegevoegd.quote:
[..]
Tijd en energie zijn goede redenen om er niets mee te doen. Mezelf kennende blijft dit toch in mijn hoofd rondspoken. Het zou zomaar kunnen dat ik over een paar jaar nog steeds het gevoel heb dat er patiënten de dupe zijn geworden van het handelen van de huisarts.
Ik denk dat ik mezelf moet overtuigen dat ik die fictieve andere patiënten niet kan helpen. Ze zijn niet mijn verantwoordelijkheid. Deze arts gaat mijn advies of dat van een klachtencommissie niet opvolgen. Als ik een brief schrijf is dat alleen voor mijn eigen 'peace of mind'.
Ik twijfel nog even door.
[..]
Sterkte.
The love you take is equal to the love you make.
Thanks Lienquote:
[..]
Ik hoef niks meer te zeggen want je verwoordt al wat ik eventueel zelf nog had toegevoegd.
Sterkte.
Spoilers!
Ik heb inderdaad ervaring met een klacht tegen een specialist, zo'n 25 jaar geleden.
Ben toen naar een letselschade advocaat gegaan met de bedoeling de arts voor de tuchtraad te krijgen. Dit werd me door de advocaat ontraden, omdat er in mijn geval duidelijk levenslange schade was. Hij raadde me aan om een civiele procedure te beginnen. Hebben we gedaan. Heel verhaal wat niet echt interessant is nu. heb wel schadevergoeding ontvangen/afkoop
In jouw geval raad ik aan om dit toch bij instanties te melden. Medisch tuchtcollege en inderdaad, anoniem op de zorgkaart. Zal niet meteen effect hebben, maar komen er meer klachten binnen, dan wordt er wel actie ondernomen. Dit is ook niet zomaar een foutje, maar echt een foute denkwijze.
Kan zijn dat de inzichten veranderd zijn.....?
Had ik met mijn bloedverdunners, eerst moest het tussen 3 en 4 (inr) zijn en dit is veranderd naar tussen 2,5 en 3,5. Waar dus voorheen moeilijk werd gedaan als ik onder de 3 zat, doen ze nu moeilijk boven de 3,5. Veranderde inzichten. Tja, het zal wel.
Ben toen naar een letselschade advocaat gegaan met de bedoeling de arts voor de tuchtraad te krijgen. Dit werd me door de advocaat ontraden, omdat er in mijn geval duidelijk levenslange schade was. Hij raadde me aan om een civiele procedure te beginnen. Hebben we gedaan. Heel verhaal wat niet echt interessant is nu. heb wel schadevergoeding ontvangen/afkoop
In jouw geval raad ik aan om dit toch bij instanties te melden. Medisch tuchtcollege en inderdaad, anoniem op de zorgkaart. Zal niet meteen effect hebben, maar komen er meer klachten binnen, dan wordt er wel actie ondernomen. Dit is ook niet zomaar een foutje, maar echt een foute denkwijze.
Kan zijn dat de inzichten veranderd zijn.....?
Had ik met mijn bloedverdunners, eerst moest het tussen 3 en 4 (inr) zijn en dit is veranderd naar tussen 2,5 en 3,5. Waar dus voorheen moeilijk werd gedaan als ik onder de 3 zat, doen ze nu moeilijk boven de 3,5. Veranderde inzichten. Tja, het zal wel.
Is je oude huisarts ver weg? Ik kan me voorstellen dat als je ziek bent je liever de vertrouwensband met je oude huisarts houdt.
Tuchtraad heeft wel degelijk consequenties, voor de patient maar maar zeker ook voor de dokter in kwestie. Hiervoor zijn niet meerdere klachten nodig, eentje is al voldoende. Het is altijd een slepend proces dat veel vergt zoals emotionele belasting, tijd, onzekerheid over het eigen handelen, stress, etc. Ik heb wel eens een collega gezien die hierdoor een half jaar thuis heeft gezeten.quote:
Ik heb inderdaad ervaring met een klacht tegen een specialist, zo'n 25 jaar geleden.
Ben toen naar een letselschade advocaat gegaan met de bedoeling de arts voor de tuchtraad te krijgen. Dit werd me door de advocaat ontraden, omdat er in mijn geval duidelijk levenslange schade was. Hij raadde me aan om een civiele procedure te beginnen. Hebben we gedaan. Heel verhaal wat niet echt interessant is nu. heb wel schadevergoeding ontvangen/afkoop
In jouw geval raad ik aan om dit toch bij instanties te melden. Medisch tuchtcollege en inderdaad, anoniem op de zorgkaart. Zal niet meteen effect hebben, maar komen er meer klachten binnen, dan wordt er wel actie ondernomen. Dit is ook niet zomaar een foutje, maar echt een foute denkwijze.
Kan zijn dat de inzichten veranderd zijn.....?
Had ik met mijn bloedverdunners, eerst moest het tussen 3 en 4 (inr) zijn en dit is veranderd naar tussen 2,5 en 3,5. Waar dus voorheen moeilijk werd gedaan als ik onder de 3 zat, doen ze nu moeilijk boven de 3,5. Veranderde inzichten. Tja, het zal wel.
Als je het idee hebt dat er iets fundamenteels fout is gegaan en je overweegt om een tuchtklacht in te zetten, vertel dit dan ook aan je huisarts. Wil je het niet zover laten komen, maar je hebt niet het idee dat de huisarts iets met je feedback doet, dan kun je ook klacht indienen bij een klachtencommissie. Volgens mij zijn de meeste huisartsen hierbij aangesloten. Dan is er ook een onafhankelijke commissie die je casus bestudeerd.
Shine bright like a diamond.
Gia, wat heftig om levenslang last te hebben van een medische fout. Wel fijn dat je bent gecompenseerd. Dat helpt misschien een beetje.
Rambo, mijn oude huisarts is inderdaad te ver weg. Helaas. Ik mis die man en zijn toffe assistentes echt.
June, ik vind de tuchtraad echt te ver gaan. Een te zwaar proces ook. Mijn huisarts is inderdaad aangesloten bij een geschillencommissie. Als er een brief wordt gestuurd, is het naar hen.
Rambo, mijn oude huisarts is inderdaad te ver weg. Helaas. Ik mis die man en zijn toffe assistentes echt.
June, ik vind de tuchtraad echt te ver gaan. Een te zwaar proces ook. Mijn huisarts is inderdaad aangesloten bij een geschillencommissie. Als er een brief wordt gestuurd, is het naar hen.
Spoilers!
Voldoet ze wel aan eigen standaarden van huisartsengenootschap?
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
quote:
Voldoet ze wel aan eigen standaarden van huisartsengenootschap?Nee. Zij beweert dat zij handelt volgens die standaarden maar dat is dus niet zo.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Cat's out of the bag, ik heb dus een schildklierziekte. Geen geheim verder hoor, ik vond het alleen niet zo relevant voor de OP.
Mijn FT4 is dus altijd gelijk geweest. Mijn TSH wijkt altijd af wanneer ik me slecht ga voelen. De huisarts zegt in feite dat het geen bal uitmaakt hoe slecht ik me voel, als de FT4 maar goed is. Dat staat haaks op de standaarden van het NHG.
[ Bericht 1% gewijzigd door Lucky_Strike op 16-10-2017 18:05:15 ]Spoilers!
Die afhankelijkheid tussen A en B maakt het nogal makkelijk te raden, staat op elk huisartsen labformulier.
Een ex collega vroeg altijd de labwaardes op en ging dan zelf haar dosis aanpassen omdat zij zich beter voelde met een waarde net boven/onder de norm die huisarts hanteerde.
Er staat idd heel duidelijk dat hoofdzaak is dat patient klachtenvrij is. En niet per se binnen de lijntjes valt van labwaardes
Een ex collega vroeg altijd de labwaardes op en ging dan zelf haar dosis aanpassen omdat zij zich beter voelde met een waarde net boven/onder de norm die huisarts hanteerde.
Er staat idd heel duidelijk dat hoofdzaak is dat patient klachtenvrij is. En niet per se binnen de lijntjes valt van labwaardes
Heftig verhaal, en klote situatie wel.
Toch vraag ik mij af waarom deze HA dat standpunt aanneemt. Het kan natuurlijk ook zijn dat zij de aandoening zelf niet durft/wil behandelen. Omdat zij van zichzelf weet dat ze niet genoeg kennis heeft van de ziekte.
Misschien brengt een te hoge waarde B jou wel in levensgevaar, en moet er direct adequate behandeling gestart worden. Als je dan niet genoeg kennis hebt van deze aandoening snap ik dat ze daar zelf liever niet aan begint.
Ik weet natuurlijk niet om welke waarden dit gaat,
Blijkbaar wordt je elke keer ingesteld op je medicatie door een specialist, waarna je weer wordt overgedragen aan de HA. De bedoeling is dus dat de HA daar niet teveel aan gaat sleutelen, je wordt nl niet voor niks ingesteld door de internist.
Ik snap dat het frustrerend is, en misschien ook wel een beetje een kwalijke zaak dat de HA niet naar jou luisterde. Maar uiteindelijk kan je ook niet van de HA verwachten dat hij/zij verstand heeft van elke aandoening. En als je als nieuwe HA in een praktijk komt zul je een heleboel nieuwe aandoeningen tegenkomen en je daar even over willen inlezen, maar ja, dan heb je weer die patienten die weer de uitzondering op de regel zijn... Het is gewoon heel moeilijk om daar allemaal overzicht over te houden. Huisarts is in het engels niet voor niks GENERAL practitioner, ze weten van alles wat, maar van de zeldzame dingen kun je niet verwachten dat ze altijd het fijne weten...
Edit: okee ik zie dat de waarden inmiddels wel bekend zijn, dat verandert de zaak natuurlijk...
Toch vraag ik mij af waarom deze HA dat standpunt aanneemt. Het kan natuurlijk ook zijn dat zij de aandoening zelf niet durft/wil behandelen. Omdat zij van zichzelf weet dat ze niet genoeg kennis heeft van de ziekte.
Misschien brengt een te hoge waarde B jou wel in levensgevaar, en moet er direct adequate behandeling gestart worden. Als je dan niet genoeg kennis hebt van deze aandoening snap ik dat ze daar zelf liever niet aan begint.
Ik weet natuurlijk niet om welke waarden dit gaat,
Blijkbaar wordt je elke keer ingesteld op je medicatie door een specialist, waarna je weer wordt overgedragen aan de HA. De bedoeling is dus dat de HA daar niet teveel aan gaat sleutelen, je wordt nl niet voor niks ingesteld door de internist.
Ik snap dat het frustrerend is, en misschien ook wel een beetje een kwalijke zaak dat de HA niet naar jou luisterde. Maar uiteindelijk kan je ook niet van de HA verwachten dat hij/zij verstand heeft van elke aandoening. En als je als nieuwe HA in een praktijk komt zul je een heleboel nieuwe aandoeningen tegenkomen en je daar even over willen inlezen, maar ja, dan heb je weer die patienten die weer de uitzondering op de regel zijn... Het is gewoon heel moeilijk om daar allemaal overzicht over te houden. Huisarts is in het engels niet voor niks GENERAL practitioner, ze weten van alles wat, maar van de zeldzame dingen kun je niet verwachten dat ze altijd het fijne weten...
Edit: okee ik zie dat de waarden inmiddels wel bekend zijn, dat verandert de zaak natuurlijk...
Het is geen nieuwe huisarts. Dat was niet helemaal duidelijk zie ik. Dit gaat om de eigenaar van de praktijk. Een collega ging weg en dus kreeg ik een van de andere artsen die daar al werkten.
Mijn ziekte is helemaal niet speciaal of bijzonder eigenlijk. Ik heb er soms wat meer last van dan gemiddeld. Daarom kwam ik ook bij de internist. Maar ook in samenspraak met de vorige huisarts is er aan mijn medicatie getweakt. Dat komt elk jaar wel een paar keer voor.
Ik kan het me best voorstellen als de huisarts mij niet wil behandelen en me dus verwijst naar de specialist. Maar mijn huisarts lijkt mijn ziekte en mijn historie te ontkennen.
Worst case scenario is in geval van een te hoge waarde B een coma en uiteindelijk de dood. Maar het duurt een maand of 3 zonder medicatie voor het zo ver is. Risico van te lage waarde B is hartproblemen. Maar dat is wel heel vergezocht hoor.
Mijn ziekte is helemaal niet speciaal of bijzonder eigenlijk. Ik heb er soms wat meer last van dan gemiddeld. Daarom kwam ik ook bij de internist. Maar ook in samenspraak met de vorige huisarts is er aan mijn medicatie getweakt. Dat komt elk jaar wel een paar keer voor.
Ik kan het me best voorstellen als de huisarts mij niet wil behandelen en me dus verwijst naar de specialist. Maar mijn huisarts lijkt mijn ziekte en mijn historie te ontkennen.
Worst case scenario is in geval van een te hoge waarde B een coma en uiteindelijk de dood. Maar het duurt een maand of 3 zonder medicatie voor het zo ver is. Risico van te lage waarde B is hartproblemen. Maar dat is wel heel vergezocht hoor.
Spoilers!
Ja, nee, dat klopt wel, maar als patient heb je er niets aan. De arts krijgt een 'foei'vingertje, maar de patient nog niet eens excuses.quote:
Tuchtraad heeft wel degelijk consequenties, voor de patient maar maar zeker ook voor de dokter in kwestie. Hiervoor zijn niet meerdere klachten nodig, eentje is al voldoende.
Overigens is in dit geval het hele maatschap gynacologen van dat ziekenhuis destijds ontslagen.
Ik was niet het enige slachtoffer.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Dit klopt op zich wel, maar in geval van chronische aandoeningen komt het vaker voor dat de huisarts de dosering zelf aanpast, i.p.v. je 'voor elk akkefietje' naar de specialist te sturen.quote:
Blijkbaar wordt je elke keer ingesteld op je medicatie door een specialist, waarna je weer wordt overgedragen aan de HA. De bedoeling is dus dat de HA daar niet teveel aan gaat sleutelen, je wordt nl niet voor niks ingesteld door de internist.
Toch zou ik ook in die gevallen liever zien dat de huisarts dan in elk geval even overlegt met de specialist, zonder zelf tegen diens behandeling/dosering in te gaan.
Kun je niet zelf contact opnemen met de specialist, via diens assistente?
Ik kan dat bij mijn specialisten, cardioloog, chirurg, pijnarts en mammacare namelijk wel.
Wordt ook steeds gezegd: Als er iets is, moet je bellen, anders tot volgend jaar.
Ik ben op dit moment ook onder behandeling van een specialist. Nadat ik bij de huisarts eerst moest gaan janken om een doorverwijzing.
Het gesprek met de huisarts van afgelopen vrijdag was puur uit interesse van mij omdat ik benieuwd was waarom ze me in eerste niet door wilde sturen.
Het gesprek met de huisarts van afgelopen vrijdag was puur uit interesse van mij omdat ik benieuwd was waarom ze me in eerste niet door wilde sturen.
Spoilers!
Civiele procedure heeft alleen zin als er sprake is van schade. Dit lijkt bij TS nog niet aan de orde. Wel melding maken inderdaad, hier zijn die tuchtcommissies voor.quote:
Ik heb inderdaad ervaring met een klacht tegen een specialist, zo'n 25 jaar geleden.
Ben toen naar een letselschade advocaat gegaan met de bedoeling de arts voor de tuchtraad te krijgen. Dit werd me door de advocaat ontraden, omdat er in mijn geval duidelijk levenslange schade was. Hij raadde me aan om een civiele procedure te beginnen. Hebben we gedaan. Heel verhaal wat niet echt interessant is nu. heb wel schadevergoeding ontvangen/afkoop
In jouw geval raad ik aan om dit toch bij instanties te melden. Medisch tuchtcollege en inderdaad, anoniem op de zorgkaart. Zal niet meteen effect hebben, maar komen er meer klachten binnen, dan wordt er wel actie ondernomen. Dit is ook niet zomaar een foutje, maar echt een foute denkwijze.
Play hard, go pro.
Vreemd wel, het is algemeen bekend dat zodra je levothyroxine gebruikt je patiënten instelt op de TSH waarde. In elk geval tot in het gebied waarin je TSH genormaliseerd is.quote:
Het is geen nieuwe huisarts. Dat was niet helemaal duidelijk zie ik. Dit gaat om de eigenaar van de praktijk. Een collega ging weg en dus kreeg ik een van de andere artsen die daar al werkten.
Mijn ziekte is helemaal niet speciaal of bijzonder eigenlijk. Ik heb er soms wat meer last van dan gemiddeld. Daarom kwam ik ook bij de internist. Maar ook in samenspraak met de vorige huisarts is er aan mijn medicatie getweakt. Dat komt elk jaar wel een paar keer voor.
Ik kan het me best voorstellen als de huisarts mij niet wil behandelen en me dus verwijst naar de specialist. Maar mijn huisarts lijkt mijn ziekte en mijn historie te ontkennen.
Worst case scenario is in geval van een te hoge waarde B een coma en uiteindelijk de dood. Maar het duurt een maand of 3 zonder medicatie voor het zo ver is. Risico van te lage waarde B is hartproblemen. Maar dat is wel heel vergezocht hoor.
Inderdaad niet levensbedreigend, maar wel zeer vervelend als je net niet goed bent ingesteld.
Shine bright like a diamond.
Vandaar mijn verbazing. Dit hoeft helemaal niet zo'n punt te zijn. Een paar keer per jaar bloedprikken, bijna even zo vaak medicatie aanpassen. Zo gaat dat al jaren, het is helemaal niets bijzonders.quote:
[..]
Vreemd wel, het is algemeen bekend dat zodra je levothyroxine gebruikt je patiënten instelt op de TSH waarde. In elk geval tot in het gebied waarin je TSH genormaliseerd is.
Inderdaad niet levensbedreigend, maar wel zeer vervelend als je net niet goed bent ingesteld.
Spoilers!
Printje maken van NHG standaard en volgende keer meenemen? Naja, ik snap dat je weggaat, zonde van de verspilde energie die in zulke dingen gaat zitten.quote:
Ik ben op dit moment ook onder behandeling van een specialist. Nadat ik bij de huisarts eerst moest gaan janken om een doorverwijzing.
Het gesprek met de huisarts van afgelopen vrijdag was puur uit interesse van mij omdat ik benieuwd was waarom ze me in eerste niet door wilde sturen.
Goede tip om de internist te vragen een brief te schrijven voor de huisarts. De tweedelijnszorg heeft er baat bij dat de eerste lijn weet wat men moet doen. En nadat de brief gelezen is door de huisarts, zou ik om een reactie vragen. Dan weer nul op het rekest, ook na wijzen op fout interpreteren van de eigen NHG-standaard, dan zou ik de geschillencommissie inschakelen.
== houdt van sterke anekdotes voor op feesten en partijen ==
--- Ga van dat gas af! - Laat Groningen niet zakken ---
Don't give up Andro: https://www.youtube.com/watch?v=VjEq-r2agqc O+
*O* ESF-gekkie: justice for Elvana en justice for Keiino :'( *O*
--- Ga van dat gas af! - Laat Groningen niet zakken ---
Don't give up Andro: https://www.youtube.com/watch?v=VjEq-r2agqc O+
*O* ESF-gekkie: justice for Elvana en justice for Keiino :'( *O*
|
|
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |