Abortus, een meedogenloze kinderholocaust.Hoe komt het dat artsen meedogenloos massaal inhakken op het tere kinderlijf, zonder een brok in hun keel te krijgen en zonder te realiseren dat zij een gruwelijke en ware holocaust aanrichten bij kinderen die geen stem hebben?
'Tot dertig jaar geleden werden baby's onverdoofd geopereerdTot begin jaren tachtig was de heersende opvatting dat baby's geen pijn voelen. De gedachte was ook dat verdovingsmiddelen slecht zouden zijn voor pasgeborenen. En dus werden baby's onverdoofd geopereerd. Daarover schrijft de Volkskrant.
Het idee was dat baby's een onrijp zenuwstelsel hebben, waardoor ze geen pijn voelen en zouden ze toch wat voelen dan was dat niet zo erg, omdat ze zich er later toch niets van zouden herinneren. Pijnstilling zou gevaarlijk zijn, omdat de bloeddruk dan gevaarlijk kon dalen. Maar begin jaren tachtig zag
de jonge Indiase dokter Kanwaljeet Anand steeds dat baby's in shock terugkwamen van een operatie. Ze waren klam en bleek en hadden een zwakke pols. Hij betwijfelde dus of baby's niets voelden bij een operatie.
Hij zette een onderzoek op wat nu nooit meer zou mogen: hij liet een groep pasgeborenen opereren met en een groep zonder verdoving. De resultaten, die in 1987 in The Lancet verschenen, zette de medische wereld op zijn kop: bij de baby's die geen pijnstilling kregen ontstond zoveel stress dat zich een hormoonstorm ontwikkelde. Hun bloedsuikerspiegel piekte, hun ademhaling was onregelmatiger. Het was zo'n aanslag op hun kleine lijf dat organen konden uitvallen. Soms overleed een kind daardoor.
De artsen moeten zich rot zijn geschrokken, zegt Dick Tibboel, hoogleraar research intensive care op de kinderleeftijd aan het Erasmus MC, in de Volkskrant. "Het is eigenlijk verbazingwekkend:
vraag een moeder of haar baby pijn heeft en ze zou, ook in die tijd, meteen ja hebben gezegd. Maar bij de artsen is lang sprake geweest van ontkenning. We waren vooral bezig om al die te vroeg geboren kinderen in leven te houden. Onderzoek naar pijn was bijzaak."
Uiteindelijk werden overal ter wereld de richtlijnen veranderd en werd duidelijk dat het hele pijncircuit van de huid en zenuwbanen tot de hersenen bij foetussen van 22 weken al volledig is aangelegd.’
Bron:
https://www.msn.com/nl-nl(...)NPrw&ocid=spartandhpIn Nederland mag abortus tot 24 wekenAbortus mag tot het kind buiten uw lichaam zou kunnen overleven. Die grens ligt voor de Strafwet bij 24 weken. Artsen houden in de praktijk 22 weken aan als grens. Dat is omdat zij tot op 2 weken nauwkeurig de duur van de zwangerschap kunnen bepalen.
Mijn mening hierover is het volgende:Hoe kan met zekerheid worden vastgesteld dat het hele pijncircuit van de huid en zenuwbanen tot de hersenen bij foetussen van 22 weken al volledig is aangelegd?
Er wordt gezegd dat bij de baby's die geen pijnstilling kregen zoveel stress ontstond dat zich een hormoonstorm ontwikkelde. Hun bloedsuikerspiegel piekte, hun ademhaling was onregelmatiger. Het was zo'n aanslag op hun kleine lijf dat organen konden uitvallen. Soms overleed een kind daardoor.
Het is ook gebleken dat comapatiënten die geen pijnprikkels tonen, wel degelijk pijn hebben, ook al geeft hun lichaam hiervoor geen signalen af.
Zolang er geen objectieve testmethode bestaat, moeten artsen er volgens John White (van het Moss Rehabilitation Research Institute in Pennsylvenia) van uitgaan dat patiënten soms bewust kunnen zijn maar dat niet duidelijk kunnen maken. Pijnstillers kunnen daarom beter uit voorzorg worden toegediend, zelfs aan PVS-patiënten. Niets toedienen is veronderstellen dat de patiënten de hele tijd onbewust zijn, en ik denk niet dat deze studie die hypothese ondersteunt. Verder vertelt John White dat comapatiënten die herstellen zelden klagen over pijn tijdens hun comateuze periode. Dat kan echter niet worden beschouwd als bewijs dat ze ook nooit pijn hebben ervaren, want hun geheugen werkt in die periode zo slecht dat ze zich de pijn toch niet zouden kunnen herinneren.
Bron:
W&T / Sommige comapatiënten voelen pijnMaar hoe komt het dan dat artsen meedogenloos massaal inhakken op het tere lichaam van kinderen, zonder een brok in hun keel te krijgen en zonder te realiseren dat zij een gruwelijke en ware holocaust aanrichten bij kinderen die geen stem hebben?
Ik denk zelf, omdat overheden artsen de oppermacht geven om te beslissen over leven en dood van iedereen en doordat artsen zelden vervolgd worden voor hun misdaden vooral omdat onderzoeken naar hun misdaden ook zelden nauwkeurig worden uitgevoerd.
[ Bericht 0% gewijzigd door Begripvol op 16-10-2017 10:26:32 ]