R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik denk dat we er allemaal wel ooit mee te maken hebben gehad.
Er komt iemand in je leven. Dat kan iemand zijn waarmee je een relatie aangaat, het kan een collega zijn op werk, iemand die in je vriendengroep verschijnt of whatever.
Als je alle feiten afgaat, lijkt er niets of niet zoveel aan de hand te zijn. En tóch... er klopt iets niet aan hem of haar. Maar je weet niet wat, want alles lijkt ok. Juist de spanning die je van hem/haar krijgt, maakt dat je je juist aangetrokken voelt tot die persoon. Het lijkt op een soort kick, hetzelfde wat je doet als je je grenzen wilt verleggen.
Maar vroeg of laat komt de ware aard naar boven. Dan wordt het gevoel dat er iets niet klopt bevestigd en de persoon blijkt inderdaad iemand te zijn waar je beter niets mee te maken kan hebben.
Wat is dit? Er zijn ook mensen die ik totaal niet mag, die mij het bloed onder de nagels vandaan kunnen halen en waarmee ik ook veel problemen kan hebben, echter roepen zij niet dit gevoel bij me op. Geven onbetrouwbare mensen subtiele non-verbale signalen af die je wel oppikt maar niet kan plaatsen? Of is dit intuïtie of een soort zesde zintuig waarover ieder mens beschikt?
Er komt iemand in je leven. Dat kan iemand zijn waarmee je een relatie aangaat, het kan een collega zijn op werk, iemand die in je vriendengroep verschijnt of whatever.
Als je alle feiten afgaat, lijkt er niets of niet zoveel aan de hand te zijn. En tóch... er klopt iets niet aan hem of haar. Maar je weet niet wat, want alles lijkt ok. Juist de spanning die je van hem/haar krijgt, maakt dat je je juist aangetrokken voelt tot die persoon. Het lijkt op een soort kick, hetzelfde wat je doet als je je grenzen wilt verleggen.
Maar vroeg of laat komt de ware aard naar boven. Dan wordt het gevoel dat er iets niet klopt bevestigd en de persoon blijkt inderdaad iemand te zijn waar je beter niets mee te maken kan hebben.
Wat is dit? Er zijn ook mensen die ik totaal niet mag, die mij het bloed onder de nagels vandaan kunnen halen en waarmee ik ook veel problemen kan hebben, echter roepen zij niet dit gevoel bij me op. Geven onbetrouwbare mensen subtiele non-verbale signalen af die je wel oppikt maar niet kan plaatsen? Of is dit intuïtie of een soort zesde zintuig waarover ieder mens beschikt?
Dat is toch niet raar? Dieren kunnen somehow ook onderscheid maken tussen mensen die ok zijn en wie niet.quote:
Dan is er iets niet goed. Af en toe moet je inzichtvermogen hebben. Heb je dat niet. Dan ben je vatbaar voor slechte mensen. Bepaalden dingen moet in je zitten
Geniet van het leven. Respect en eer.
Narcisten maken vaak een goede eerste indruk. Ze kunnen heel aantrekkelijk en interessant overkomen.
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
Als iemand te zelfverzekerd of zelfingenomen overkomt is dat voor mij wel een alarmbelquote:Op zondag 15 oktober 2017 19:25 schreef Keep_Walking het volgende:
Narcisten maken vaak een goede eerste indruk. Ze kunnen heel aantrekkelijk en interessant overkomen.
Het inzicht is er wel. Maar vaak geef je dan zo'n iemand het voordeel van de twijfel en kom je bedrogen uit.quote:
Dan is er iets niet goed. Af en toe moet je inzichtvermogen hebben. Heb je dat niet. Dan ben je vatbaar voor slechte mensen. Bepaalden dingen moet in je zitten
Ik heb by the way tegenwoordig een collega waarbij ik dat gevoel heb. Hij kan behoorlijk provoceren. Sommige mensen hebben al conflicten met hem gehad en ik verwacht eerlijk gezegd dat hij op den duur de laan wordt uitgestuurd. Zolang hij er nog is, beschouw ik zijn aanwezigheid als 'oefenmateriaal' om mezelf niet te laten kennen. Want dit soort mensen komen altijd wel in je leven.
Heel goed!quote:Op zondag 15 oktober 2017 19:26 schreef viceversa het volgende:
[..]
Als iemand te zelfverzekerd of zelfingenomen overkomt is dat voor mij wel een alarmbel
Zelfverzekerdheid gaat nooit ten koste van anderen. Maar als iemand het te dik erbovenop gooit, verbergt hij juist zijn onzekerheid.
Ik ga bijna altijd uit van het goede van de mens, maar ga meestal op 'yellow alert' als ik veel samenwerk met een persoon die bijna geen emotie toont en daardoor moeilijk te peilen - of een persoon die heel veel glimlacht, ook op ongepaste momenten, waar het bijv. om een serieus onderwerp gaat. (beetje het tweede hands autoverkoper type)
Volgens mij bespreek je nu de onderbuik en als je het mij vraagt moesten we daar wat vaker naar luisteren ipv naar "gezond verstand".
And so is the past
In de TS spreek je over, er klopt iets niet maar je weet niet wat. Bij je collega zeg je dat je dit ook ervaart. Maar volgens mij is het daar overduidelijk wat er niet klopt?quote:
[..]
Het inzicht is er wel. Maar vaak geef je dan zo'n iemand het voordeel van de twijfel en kom je bedrogen uit.
Ik heb by the way tegenwoordig een collega waarbij ik dat gevoel heb. Hij kan behoorlijk provoceren. Sommige mensen hebben al conflicten met hem gehad en ik verwacht eerlijk gezegd dat hij op den duur de laan wordt uitgestuurd. Zolang hij er nog is, beschouw ik zijn aanwezigheid als 'oefenmateriaal' om mezelf niet te laten kennen. Want dit soort mensen komen altijd wel in je leven.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 15-10-2017 19:57:08 ]
Je herkent het patroon al veel eerder dan dat je exact weet waar het je voor waarschuwt.
Zou me eerder afvragen waarom je dat soort mensen als "aantrekkelijk" ziet.
Zou me eerder afvragen waarom je dat soort mensen als "aantrekkelijk" ziet.
True.quote:
[..]
In de TS spreek je over, er klopt iets niet maar je weet niet wat. Bij je collega zeg je dat je dit ook ervaart. Maar volgens mij is het daar overduidelijk wat er niet klopt?
Bij andere mensen is het veel subtieler. Ik heb op mijn vorige werk jarenlang een collega gehad die ontzettend leuk en sociaal leek. Mijn overige collega's waren allemaal aardig, doch waren ze allemaal nogal alternatief en hielden ze graag van bier en blowen. Niks mis mee hoor, maar ze hebben op dat gebied wat andere interesses dan ik dus ik voelde mij toch een beetje een outsider. De collega die erbij kwam, was heel anders dus ik vond haar een leuke verrassing. De eerste weken had ik echter al dat gevoel dat er iets niet aan haar klopte. Maar alles leek goed te gaan. Ze kreeg ook een relatie met één van mijn andere collega's en dat is ook een gast die ik graag mag en die ik juist heel erg vertrouw. Dus als hij wat in haar ziet, dan is het ok dacht ik.
Jaren later. Ik had haar ook wat spullen geleend. Somehow had ik al heel veel onrust van "wtf heb ik nou gedaan?" Maar dat ging ik toen mezelf verwijten dat ik een neurotische zeikstraal ben die moet leren mensen te vertrouwen. Ik trok het niet. Haar kon ik niet bereiken dus ik belde hem. Bleek dat ze net uit elkaar waren en dat ze inderdaad heel anders was dan ze zich voordeed op werk. Ze kon zo goed manipuleren en kreeg zodoende alles voor elkaar. Toen ze uit elkaar waren, wist ze somehow voor duizenden euro's spullen van hem achterover te drukken.
Ik wilde persé mijn spullen terug. Dus via haar ex kon ik aan het telefoonnummer van haar moeder komen, want de spullen die ik haar had uitgeleend stonden bij die moeder en die was zogenaamd op wereldreis en dus een paar maanden weg. Nou die moeder was dus gewoon thuis en gelukkig was het wel zo dat mijn spullen daar waren. Ik een afspraak gemaakt om ze op te halen. Daar begreep ik dat ze borderline heeft, pertinent weigert zich te laten behandelen en dat ze altijd liegt zodat zelfs haar eigen ouders nooit weten wanneer ze de waarheid spreekt, want ze heeft liegen en manipuleren tot een kunst verheven.
Voor mij liep alles goed af. Haar ex kan fluiten naar zijn spullen en haar moeder is psychisch naar de klote maar probeert de draad weer op te pakken en beseft dat ze haar dochter moet loslaten.
Ja precies, dat klinkt allemaal wel herkenbaar hoor. Als jij jezelf op je gemak voelt bij iemand dat kan dat komen omdat je jezelf identificeert met dat persoon. Die identificatie kan op een natuurlijke en stomtoevallige manier verlopen, maar het kan ook bewust of onbewust geforceerd worden. Bijvoorbeeld door middel van het spiegelen van jouw persoonlijkheid en karakter. Vanaf dat moment voelt de interactie vertrouwd.
Maar uiteindelijk blijft het een simulatie. Een facade waarin vroeg of laat tegenstellingen ontstaan. Deze tegenstellingen zijn vaak acuut, niet te plaatsen en zorgen voor een onprettig, hier klopt iets niet, gevoel. Althans dat is mijn theorie en ik herken jouw ervaring vanuit mijn omgeving.
Overigens hoeft dit niet meteen te betekenen dat je met een slecht (of manipulatief ed) persoon te maken hebt. Sommige mensen zijn zichzelf hier niet van bewust of hebben bagage uit het verleden bijvoorbeeld. Het valt mij op dat deze gedragingen sterk waarneembaar zijn bij mensen met narcistische ouders.
[ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 15-10-2017 21:15:45 ]
Maar uiteindelijk blijft het een simulatie. Een facade waarin vroeg of laat tegenstellingen ontstaan. Deze tegenstellingen zijn vaak acuut, niet te plaatsen en zorgen voor een onprettig, hier klopt iets niet, gevoel. Althans dat is mijn theorie en ik herken jouw ervaring vanuit mijn omgeving.
Overigens hoeft dit niet meteen te betekenen dat je met een slecht (of manipulatief ed) persoon te maken hebt. Sommige mensen zijn zichzelf hier niet van bewust of hebben bagage uit het verleden bijvoorbeeld. Het valt mij op dat deze gedragingen sterk waarneembaar zijn bij mensen met narcistische ouders.
[ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 15-10-2017 21:15:45 ]
Was dat terecht denk je?quote:
Heb ik nooit gehad maar mensen wel bij mij. [ afbeelding ]
Mensen die wat meer dan een enkele ervaring hebben ook.quote:
Narcisten maken vaak een goede eerste indruk. Ze kunnen heel aantrekkelijk en interessant overkomen.
Maagden wat minder.
Als je jezelf niet identificeert in anderen, dan heb je of niks met elkaar of het botst. Maar dat hoeft zeker niet te betekenen dat je zodoende een gevoel van onveiligheid hebtquote:
Ja precies, dat klinkt allemaal wel herkenbaar hoor. Als jij jezelf op je gemak voelt bij iemand dat kan dat komen omdat je jezelf identificeert met dat persoon. Die identificatie kan op een natuurlijke en stomtoevallige manier verlopen, maar het kan ook bewust of onbewust geforceerd worden. Bijvoorbeeld door middel van het spiegelen van jouw persoonlijkheid en karakter. Vanaf dat moment voelt de interactie vertrouwd.
Maar uiteindelijk blijft het een simulatie. Een facade waarin vroeg of laat tegenstellingen ontstaan. Deze tegenstellingen zijn vaak acuut, niet te plaatsen en zorgen voor een onprettig, hier klopt iets niet, gevoel. Althans dat is mijn theorie en ik herken jouw ervaring vanuit mijn omgeving.
Overigens hoeft dit niet meteen te betekenen dat je met een slecht (of manipulatief ed) persoon te maken hebt. Sommige mensen zijn zichzelf hier niet van bewust of hebben bagage uit het verleden bijvoorbeeld. Het valt mij op dat deze gedragingen sterk waarneembaar zijn bij mensen met narcistische ouders.
Die vrouwelijke collega waar ik het over had, is geadopteerd en werd door haar biologische ouders verwaarloosd.
Ik heb zelf ook borderline, dus ik kan me een beetje voorstellen hie het werkt. Maar het domste wat je kan doen is jezelf groot houden en ontkennen dat je problemen hebt. En dat je zo makkelijk kan liegen en mensen waardevolle spullen kan aftroggelen.... ik deed dit soort dingen niet eens in mijn allerslechtste periode toen ik vol kwaadheid zat naar iedereen. Maar zij zal wel iets hebben van "niemand houdt van mij, dus dan hoef ik mij niet schuldig te voelen om van ze te profiteren".
Ik heb zelf ook borderline, dus ik kan me een beetje voorstellen hie het werkt. Maar het domste wat je kan doen is jezelf groot houden en ontkennen dat je problemen hebt. En dat je zo makkelijk kan liegen en mensen waardevolle spullen kan aftroggelen.... ik deed dit soort dingen niet eens in mijn allerslechtste periode toen ik vol kwaadheid zat naar iedereen. Maar zij zal wel iets hebben van "niemand houdt van mij, dus dan hoef ik mij niet schuldig te voelen om van ze te profiteren".
Wat kan helpen is om iets rustiger aan te doen als je bevriend raakt met mensen. Iets meer de kat uit de boom kijken.
En soms heb je t alsnog mis en blijkt iemand heel anders te zijn.
T is denk ik een kwestie van op je gevoel afgaan, meestal zit dat wel goed.
En soms heb je t alsnog mis en blijkt iemand heel anders te zijn.
T is denk ik een kwestie van op je gevoel afgaan, meestal zit dat wel goed.
Mijn post gaat dan ook niet in op de situatie waarin je jezelf niet met anderen identificeert. Laat staan dat ik daar überhaupt een gevolg zoals een gevoelstoestand aan koppel. Zijn jouw woorden. Geen idee waar je dat vandaan haalt verder.quote:
[..]
Als je jezelf niet identificeert in anderen, dan heb je of niks met elkaar of het botst. Maar dat hoeft zeker niet te betekenen dat je zodoende een gevoel van onveiligheid hebt
Dit is bij de meeste mensen zo.quote:Als je alle feiten afgaat, lijkt er niets of niet zoveel aan de hand te zijn. En tóch... er klopt iets niet aan hem of haar. Maar je weet niet wat, want alles lijkt ok.
Maar vroeg of laat komt de ware aard naar boven. Dan wordt het gevoel dat er iets niet klopt bevestigd en de persoon blijkt inderdaad iemand te zijn waar je beter niets mee te maken kan hebben.
De meeste mensen dragen een masker om hun rotheid te verbergen, uiteraard zijn die mensen naar eigen zeggen wel betrouwbaar/normaal en doen ze heel vriendelijk tegen je. Maar dat is maar een facade. Vroeger of later komt de rotte aard van de meeste mensen toch wel naar buiten.
Ik zie trouwens niet dat dieren fijn onderscheid zouden kunnen maken tussen mensen die wel oké zijn en die die dat niet zijn. Ook dieren kunnen zich vergissen en ook dieren hebben soms gewoon hun dag niet.
|
|
