Wellicht wordt alle energie, die bestaat in de vorm van materie, omgezet naar energie welke zich uit in enkel zwaartekracht. Waarbij vervolgens deze dan sterker is dan de ontsnappingssnelheid van het licht en het effect een zwart gat veroorzaakt zoals we die kennen.quote:Op zondag 15 oktober 2017 05:50 schreef Phalon het volgende:
Ik lees heel vaak dat de kernen van zwarte gaten singulariteiten zijn. Dit zijn dan op den beurt weer objecten zonder dimensie maar wel met alle massa. Alle massa in een ruimte minder dan een atoom.
Ik heb wat moeite om daarin te geloven. In neutronensterren worden protonen en elektronen tegen elkaar aan gedrukt waardoor de elektrische lading van alle atomen feitelijk 0 worden. Vandaar ook de naam 'neutronen'ster, omdat alle atomen neutraal zijn.
Nu persen we de zooi nog verder samen. Een proton, neutron en een elektron zitten al tegen elkaar aan. Nu weten we dat de ontsnappingssnelheid van een neutronenster de lichtsnelheid al aardig nadert. Soms tot op 200.000km/s. Een proton bevat 3 quarks. 2 up quarks en 1 down quark. Deze worden weer bij elkaar gehouden door gluonen, die de kernkracht dragen. Men weet niet exact waar een quark van gemaakt is. Het is dan ook zo verschrikkelijk klein dat het eigenlijk nauwelijks nog meetbaar is.
Dus, dat betekend dus dat we in het gebied komen dat voor ons onbekend is. Misschien is een quark wel gelijk aan een atoom. 99,9% lege ruimte en 0,01% bestaande uit een materie die we niet kennen.
Ik denk niet dat de kern van een zwart gat een singulariteit is. Afhankelijk van de lege ruimte in quarks is het de vraag hoever deze materie zich nog laat samenpersen. Dit bepaald uiteindelijk de uiteindelijke grootte van de kern van een zwart gat. Die zou kunnen variëren van een doperwt tot een paar atomen. Maar een oneindig punt, waarbij het gat dat geslagen wordt in ruimte tijd oneindig diep is, daar geloof ik persoonlijk niet in.
Eens, ik heb ook veel moeite met singulariteiten, maar op dit gebied zijn er wel meer vreemdere dingen. De wetenschap is het er trouwens nog lang niet over eens dat de kern van een zwart gat echt een singulariteit is hoor. Bij gebrek aan iets beters wordt daar voor het gemak maar vanuit gegaan (makkelijker rekenen). Maar iedereen is het er over eens dat we het gewoon nog niet weten.quote:Op zondag 15 oktober 2017 05:50 schreef Phalon het volgende:
Ik lees heel vaak dat de kernen van zwarte gaten singulariteiten zijn. Dit zijn dan op den beurt weer objecten zonder dimensie maar wel met alle massa. Alle massa in een ruimte minder dan een atoom.
Ik heb wat moeite om daarin te geloven. In neutronensterren worden protonen en elektronen tegen elkaar aan gedrukt waardoor de elektrische lading van alle atomen feitelijk 0 worden. Vandaar ook de naam 'neutronen'ster, omdat alle atomen neutraal zijn.
Nu persen we de zooi nog verder samen. Een proton, neutron en een elektron zitten al tegen elkaar aan. Nu weten we dat de ontsnappingssnelheid van een neutronenster de lichtsnelheid al aardig nadert. Soms tot op 200.000km/s. Een proton bevat 3 quarks. 2 up quarks en 1 down quark. Deze worden weer bij elkaar gehouden door gluonen, die de kernkracht dragen. Men weet niet exact waar een quark van gemaakt is. Het is dan ook zo verschrikkelijk klein dat het eigenlijk nauwelijks nog meetbaar is.
Dus, dat betekend dus dat we in het gebied komen dat voor ons onbekend is. Misschien is een quark wel gelijk aan een atoom. 99,9% lege ruimte en 0,01% bestaande uit een materie die we niet kennen.
Ik denk niet dat de kern van een zwart gat een singulariteit is. Afhankelijk van de lege ruimte in quarks is het de vraag hoever deze materie zich nog laat samenpersen. Dit bepaald uiteindelijk de uiteindelijke grootte van de kern van een zwart gat. Die zou kunnen variëren van een doperwt tot een paar atomen. Maar een oneindig punt, waarbij het gat dat geslagen wordt in ruimte tijd oneindig diep is, daar geloof ik persoonlijk niet in.
Een zwart gat wordt weleens vergeleken met een hond die water drinkt. Er belandt meer massa buiten het zwart gat dan erin als het iets opslokt. De stroom deeltjes die opgeslokt dreigt te wordt zo erg versneld dat ze elkaar wegschieten nog voordat ze in het zwarte gat belanden. Eenmaal voorbij de "event horizon" is er echt geen weg meer terug.quote:Op zondag 15 oktober 2017 08:21 schreef k3vil het volgende:
[..]
Wat ik in ieder geval interessant vind, is dat er uit een zwart gat uit de ‘polen’ wel energie/materie ontsnapt. (Of is dat een effect wat we zien bij het onttrekken van materie uit de omgeving, zoals bijvoorbeeld van een ster)
Singulariteiten zijn in de natuurkunde een hint dat je theorie als effectieve veldentheorie tekortschiet. Denk b.v. aan 1/r potentialen waarbij r=0, of toestandsfuncties in de thermodynamica die opblazen bij faseovergangen. Zo waarschijnlijk ook bij singulariteiten in de alg.rel.theorie. De verwachting is dat een theorie van kwantumzwaartekracht deze singulariteiten opruimt. In snaartheorie lukt dit in bepaalde gevallen al, maar niet in het algemeen zover ik weet.quote:Op zondag 15 oktober 2017 05:50 schreef Phalon het volgende:
Ik lees heel vaak dat de kernen van zwarte gaten singulariteiten zijn. Dit zijn dan op den beurt weer objecten zonder dimensie maar wel met alle massa. Alle massa in een ruimte minder dan een atoom.
Ik heb wat moeite om daarin te geloven. In neutronensterren worden protonen en elektronen tegen elkaar aan gedrukt waardoor de elektrische lading van alle atomen feitelijk 0 worden. Vandaar ook de naam 'neutronen'ster, omdat alle atomen neutraal zijn.
Nu persen we de zooi nog verder samen. Een proton, neutron en een elektron zitten al tegen elkaar aan. Nu weten we dat de ontsnappingssnelheid van een neutronenster de lichtsnelheid al aardig nadert. Soms tot op 200.000km/s. Een proton bevat 3 quarks. 2 up quarks en 1 down quark. Deze worden weer bij elkaar gehouden door gluonen, die de kernkracht dragen. Men weet niet exact waar een quark van gemaakt is. Het is dan ook zo verschrikkelijk klein dat het eigenlijk nauwelijks nog meetbaar is.
Dus, dat betekend dus dat we in het gebied komen dat voor ons onbekend is. Misschien is een quark wel gelijk aan een atoom. 99,9% lege ruimte en 0,01% bestaande uit een materie die we niet kennen.
Ik denk niet dat de kern van een zwart gat een singulariteit is. Afhankelijk van de lege ruimte in quarks is het de vraag hoever deze materie zich nog laat samenpersen. Dit bepaald uiteindelijk de uiteindelijke grootte van de kern van een zwart gat. Die zou kunnen variëren van een doperwt tot een paar atomen. Maar een oneindig punt, waarbij het gat dat geslagen wordt in ruimte tijd oneindig diep is, daar geloof ik persoonlijk niet in.
Maar krijgt een zwart gat wel de mogelijkheid om een singulariteit te creëren? Men zegt toch altijd dat voor een outside observer op de event horizon de tijd stil staat, is het dan Uberhaupt mogelijk voor een outside observer ooit echt een zart gat te definieren? of anders gezegd, vormen singulariteiten niet aan het eind van de tijd voor een outside observer?quote:Op maandag 16 oktober 2017 18:58 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Singulariteiten zijn in de natuurkunde een hint dat je theorie als effectieve veldentheorie tekortschiet. Denk b.v. aan 1/r potentialen waarbij r=0, of toestandsfuncties in de thermodynamica die opblazen bij faseovergangen. Zo waarschijnlijk ook bij singulariteiten in de alg.rel.theorie. De verwachting is dat een theorie van kwantumzwaartekracht deze singulariteiten opruimt. In snaartheorie lukt dit in bepaalde gevallen al, maar niet in het algemeen zover ik weet.
Alles wat je zegt is waarnemersafhankelijkquote:Op dinsdag 17 oktober 2017 22:05 schreef Schonedal het volgende:
IMHO is de waarnemingshorizon de grens van een zwart gat.
Dit is de grens waar de tijd stil staat, daarom wordt deze grens ook wel de gebeurtenishorizon genoemd.
Mijn idee is dat alle invallende materie hier stil komt te staan en niet verder meer naar binnen valt.
Alle materie wordt dan geconcentreerd in een bolschil, aangetoond is dat binnen een bolschil geen zwaartekracht heerst, binnen in het zwarte gat kan een compleet universum aanwezig zijn.
Maar houdt dat dan in dat alle wetenschappers welke over de binnenkant van een zwart gat spreken dit eigenlijk allemaal hypothetisch doen? Aangezien er vanuit onze waarneming helemaal niets gebeurt voorbij deze horizon?quote:Op dinsdag 17 oktober 2017 16:46 schreef Haushofer het volgende:
Een buitenstaander zal idd nooit een volledig gevormde waarnemershorizon zien vormen, als je dat bedoelt. Maar dat is een waarnemersafhankelijk statement. Iets met relativiteit enzo
Zie ook bv
https://www.quora.com/Fro(...)-of-view-doesn’;t-that-imply-black-holes-shouldn’t-exist
Het is hypothetisch omdat we geen zwarte gaten in laboratoria kunnen kweken Maar de essentie vsn de relativiteitstheorie is dat verschillende waarnemers dezelfde gebeurtenissen verschillend beschrijven. Dus dat een buitenstaander een object vlak voor de horizon ziet stranden, zegt weinig over wat dat object zelf doet. Het is hier het verschil tussen coordinatentijd en eigentijdquote:Op woensdag 18 oktober 2017 15:44 schreef DarkSand het volgende:
[..]
Maar houdt dat dan in dat alle wetenschappers welke over de binnenkant van een zwart gat spreken dit eigenlijk allemaal hypothetisch doen? Aangezien er vanuit onze waarneming helemaal niets gebeurt voorbij deze horizon?
Niet echt, nee.quote:Op zondag 15 oktober 2017 06:09 schreef Lunatiek het volgende:
Ben je bekend met de snaartheorie en vergelijkbare hypothesen?
De tijd staat feitelijk niet stil, maar het ligt er aan vanuit welke kant je het bekijkt. Als wij op een veilige afstand blijven en een collega gaat met zijn ruimte schip richting de waarnemingshorizon dan zal hij steeds langzamer gaan. De reden hiervoor is niet omdat hij zelf langzamer gaat maar omdat het licht dat wij van hem steeds meer moeite moet doen om ons te bereiken. Op een bepaald moment als hij vlak bij de waarnemingshorizon zit lijkt ie bevroren in tijd (in werkelijkheid is dit niet zo), maar stel je eens voor dat licht dat nog uitgezonden wordt door zijn ruimteschip aangetrokken wordt met 299.999km/s terwijl het zelf een snelheid heeft van 300.000km/s. De feitelijke snelheid waarmee het licht ons bereikt is dan maar 1km/s. Dat is nog steeds snel maar naar mate hij de waarnemingshorizon nadert zal het licht er een eeuwigheid over doen om ons nog te bereiken. De stroom lichtdeeltjes van zijn ruimte schip komt zo langzaam op ons af dat we hem eeuwen kunnen blijven zien. Uiteindelijk veranderd het spectrum van dit licht van normaal wit licht naar rood en vervaagt het ruimteschip.quote:Op dinsdag 17 oktober 2017 22:05 schreef Schonedal het volgende:
IMHO is de waarnemingshorizon de grens van een zwart gat.
Dit is de grens waar de tijd stil staat, daarom wordt deze grens ook wel de gebeurtenishorizon genoemd.
Mijn idee is dat alle invallende materie hier stil komt te staan en niet verder meer naar binnen valt.
Alle materie wordt dan geconcentreerd in een bolschil, aangetoond is dat binnen een bolschil geen zwaartekracht heerst, binnen in het zwarte gat kan een compleet universum aanwezig zijn.
Snelheid is niet de issue. De hoeveelheid wel. Een zwart gat kan maar zo veel materie opslokken en doordat een zwart gat een ontzettend zwaar magnetisch veld heeft vliegt de materie via de polen 2 kanten op. Om dezelfde reden zien we omgekeerd hier op aarde de aurora. Het magnetisch veld van de aarde geleid de zonnedeeltjes naar de polen, waardoor deze deeltjes reageren met de atmosfeer van de aarde. . Overigens, een overvoed supermassief zwart gat dat zijn toevoer niet kan verwerken wordt ook wel een quasar genoemd. Doordat er zoveel materie met grote snelheid rondom het zwart gat cirkelt wordt dit ontzettend heet en gaat stralen, voornamelijk in het rontgen gebied.quote:Op zondag 15 oktober 2017 23:37 schreef Dally het volgende:
Een zwart gat wordt weleens vergeleken met een hond die water drinkt. Er belandt meer massa buiten het zwart gat dan erin als het iets opslokt. De stroom deeltjes die opgeslokt dreigt te wordt zo erg versneld dat ze elkaar wegschieten nog voordat ze in het zwarte gat belanden. Eenmaal voorbij de "event horizon" is er echt geen weg meer terug.
In principe gebeurt er binnen een waarnemingshorizon ook niets. Je zit nog steeds in het heelal, je kunt naar buiten kijken, sterren zien, je collega astronaut zien, alleen de ontsnappingssnelheid is > c. Dus daar komt je nooit weer uit.quote:Op woensdag 18 oktober 2017 15:44 schreef DarkSand het volgende:
Maar houdt dat dan in dat alle wetenschappers welke over de binnenkant van een zwart gat spreken dit eigenlijk allemaal hypothetisch doen? Aangezien er vanuit onze waarneming helemaal niets gebeurt voorbij deze horizon?
ehhhh, nou, een soort van een benadering.quote:Op woensdag 18 oktober 2017 16:05 schreef Haushofer het volgende:
Het is hypothetisch omdat we geen zwarte gaten in laboratoria kunnen kweken
Eigenlijk, als een zwart gat een magnetisch veld heeft, MOET het wel een fysieke kern hebben. De aarde heeft een magnetisch veld omdat de mantel rondom de kern langzaam ronddraait. Als er inderdaad zoiets bestaat als een singulariteit, waarbij alle materie in een ruimte kleiner dan een atoom is geperst, hoe kan een zwart gat dan nog een magnetisch veld hebben?quote:Op zondag 22 oktober 2017 21:36 schreef Schonedal het volgende:
Wat vaak vergeten wordt is dat een zwart gat behalve een zwaartekrachtveld ook een magnetisch veld heeft en omdat het zwarte gat draait is dit magnetisch veld schroefvormig.
Er is energieuitwisseling tussen dat roterend magnetisch veld en de materie van het melkwegstelsel. Hierdoor wordt de rotatiesnelheid in de buitenregionen verhoogd zodat het lijkt alsof het als een geheel roteert.quote:
Wat gebeurd er dan, wiskundig gezien, bij die r --> oneindig diep in een zwart gat? Ontstaat er iets of is het gewoon een soort van punt dat daadwerkelijk oneindig lang doorgaat en verder helemaal niks? Ontstaat er waarschijnlijk een 'white hole' ergens anders?quote:Op maandag 16 oktober 2017 18:58 schreef Haushofer het volgende:
De verwachting is dat een theorie van kwantumzwaartekracht deze singulariteiten opruimt. In snaartheorie lukt dit in bepaalde gevallen al, maar niet in het algemeen zover ik weet.
Ik denk dat je op zulke schalen gewoon niet meer kan spreken van natuur. Het is gewoon niet meer op een normale manier uit te leggen met de welbekende natuurwetten.quote:Op dinsdag 14 augustus 2018 22:32 schreef Discombobulate het volgende:
[..]
Wat gebeurd er dan, wiskundig gezien, bij die r --> oneindig diep in een zwart gat? Ontstaat er iets of is het gewoon een soort van punt dat daadwerkelijk oneindig lang doorgaat en verder helemaal niks? Ontstaat er waarschijnlijk een 'white hole' ergens anders?
Lost de natuur zo'n probleem zelf op? De natuur moet toch een oplossing creëren om zo'n 'glitch' uit de weg te gaan?
Wat is "massa" precies?quote:Op zondag 15 oktober 2017 08:16 schreef bonke het volgende:
een zwart gat is toch iets waar geen licht uit kan ontsnappen vanwege de zwaartekracht dus ik ga voor massa
simpel
alles wat gewicht heeftquote:Op donderdag 16 augustus 2018 07:42 schreef Kornolio het volgende:
[..]
Wat is "massa" precies?
Je zegt simpel, maar volgens mij is dat niet zo simpel.
Ik hoor altijd cirkelredeneringen op zo'n vraag. Wat is massa precies? Ja, dat is zuivere materie. Ok en wat is zuivere materie dan precies? Ja, da's pure massa. Ja duh, maar wat IS het dan precies???
Ja, goeie. Dat verklaart alles inderdaad.quote:
De mate waarin een deeltje aan het Higgsveld koppelt, als je het over elementaire deeltjes hebt. Voor samengestelde deeltjes zoals atomen wordt de massa vooral gevormd door bindingsenergie.quote:Op donderdag 16 augustus 2018 07:42 schreef Kornolio het volgende:
[..]
Wat is "massa" precies?
Je zegt simpel, maar volgens mij is dat niet zo simpel.
Ik hoor altijd cirkelredeneringen op zo'n vraag. Wat is massa precies? Ja, dat is zuivere materie. Ok en wat is zuivere materie dan precies? Ja, da's pure massa. Ja duh, maar wat IS het dan precies???
De kromming divergeert waardoor de axioma's van de ART niet meer opgaan. Wat er precies gebeurt weten we niet.quote:Op dinsdag 14 augustus 2018 22:32 schreef Discombobulate het volgende:
[..]
Wat gebeurd er dan, wiskundig gezien, bij die r --> oneindig diep in een zwart gat? Ontstaat er iets of is het gewoon een soort van punt dat daadwerkelijk oneindig lang doorgaat en verder helemaal niks? Ontstaat er waarschijnlijk een 'white hole' ergens anders?
Lost de natuur zo'n probleem zelf op? De natuur moet toch een oplossing creëren om zo'n 'glitch' uit de weg te gaan?
Heb je hier linkjes van oid?quote:Op maandag 13 augustus 2018 22:27 schreef Schonedal het volgende:
Het roterend magnetisch veld van het zwarte gat zou wel eens invloed kunnen hebben op de rotatie van het melkwegstelsel.
De rotatie anomalie die toegeschreven wordt aan donkere materie zou door dit magneetveld veroorzaakt kunnen worden.
Laten we ons voor het gemak even beperken tot elementaire deeltjes. Massa of materie is de mate waarin het deeltje zich aan het Higgsveld koppelt, okee.quote:Op donderdag 16 augustus 2018 22:05 schreef Haushofer het volgende:
De mate waarin een deeltje aan het Higgsveld koppelt, als je het over elementaire deeltjes hebt. Voor samengestelde deeltjes zoals atomen wordt de massa vooral gevormd door bindingsenergie.
Wat voor antwoord verwacht je precies? M.a.w. wat bedoel je met "wat is het eigenlijk?" Een antwoord dat je intuïtief kunt begrijpen? Of wat anders?quote:Op donderdag 16 augustus 2018 22:15 schreef Kornolio het volgende:
[..]
Laten we ons voor het gemak even beperken tot elementaire deeltjes. Massa of materie is de mate waarin het deeltje zich aan het Higgsveld koppelt, okee.
Wat is "het deeltje" dan (en het "Higgsveld" for that matter, pun intended) als het geen massa of materie is?
Ik krijg namelijk steeds vaker het gevoel dat men fundamenteel eigenlijk geen flauw idee heeft waar alles nou eigenlijk uit bestaat. Daar wordt omheen geluld met bloemrijke namen zoals quarks en fermionen en allerlei velden en strings en M-branen, maar uiteindelijk beantwoordt dat op geen enkele manier de hele simpele vraag: ja maar WAT is het nou eigenlijk? Uiteindelijk lijkt er nooit een sluitend antwoord of definitieve verklaring te zijn.
Overigens serieus bedoeld deze vraag, uit interesse. Ik zou het heel graag beter begrijpen, maar ik vind hier nooit een concreet antwoord op.
Nou liefst iets wat geen nieuwe vragen oproeptquote:Op donderdag 16 augustus 2018 22:21 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Wat voor antwoord verwacht je precies? M.a.w. wat bedoel je met "wat is het eigenlijk?" Een antwoord dat je intuïtief kunt begrijpen? Of wat anders?
Vragen voor jou of de wetenschap?quote:Op donderdag 16 augustus 2018 22:25 schreef Kornolio het volgende:
[..]
Nou liefst iets wat geen nieuwe vragen oproept
Nee, linkjes heb ik niet. Het idee is uitsluitend het product van mijn ongebreidelde fantasie, maar soms heb ik het bij het rechte eind.quote:
Speculeren is ook leuk.quote:Op donderdag 16 augustus 2018 22:07 schreef Haushofer het volgende:
[..]
De kromming divergeert waardoor de axioma's van de ART niet meer opgaan. Wat er precies gebeurt weten we niet.
Liefst voor mij Maar voor de wetenschap zou volstaan, als er daadwerkelijk een sluitend antwoord is kan ik verder zelf de moeite doen om dat proberen te begrijpen.quote:Op donderdag 16 augustus 2018 22:27 schreef Haushofer het volgende:
Vragen voor jou of de wetenschap?
Het toeval wil dat ik wiskunde heb gestudeerd, dus waarschijnlijk welquote:Op donderdag 16 augustus 2018 22:24 schreef Haushofer het volgende:
Een deeltje is een aangeslagen toestand van een kwantumveld, met allerlei wiskundige toevoegingen (asymptotische toestand, irreducibele representatie, etc) die je wrs weinig kunnen bekoren
Thanks!quote:Op vrijdag 17 augustus 2018 09:13 schreef Haushofer het volgende:
Zit nu nog in België, zal dit weekend ingaan op de vragen Kijken of ik Kornolio tevreden kan stellen zonder in een oneindige wat-is regressie te vervallen
Daarbij is de vraag wat je met een theorie wilt doen. Zo heb je verschillende stromingen, zoals "scientific realism" en "instrumentalism", elk met hun eigen tekortkomingen. Veel natuurkundigen denken daar niet zo heel veel over na, vermoed ik.quote:"No, I'm not. I'm just looking to find out more about the world and if it turns out there is a simple ultimate law which explains everything, so be it; that would be very nice to discover. If it turns out it's like an onion with millions of layers and we're just sick and tired of looking at the layers, then that's the way it is. ... My interest in science is to simply find out more about the world.”
Even een kort antwoord na m'n vorige post: één mogelijkheid zijn zgn. "fuzzballs":quote:Op donderdag 16 augustus 2018 22:36 schreef Discombobulate het volgende:
[..]
Speculeren is ook leuk.
Wat zou er allemaal kunnen gebeuren gegeven de kennis die wij op dit moment bezitten?
En wat houdt zoiets precies in? Ik vind het fijner als jij het uitlegt, want de Wikipedia pagina is een beetje lastig. Of naja, niet lastig maar jij kan het altijd met meer context uitleggen.quote:Op vrijdag 17 augustus 2018 17:45 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Even een kort antwoord na m'n vorige post: één mogelijkheid zijn zgn. "fuzzballs":
https://en.wikipedia.org/wiki/Fuzzball_(string_theory)
waarin singulariteiten als het ware worden "uitgesmeerd".
Late reactie vanwege andere prioriteiten op het moment Ik zou daar zelf ook wat in moeten duiken, want ik ken het alleen als een buzzword wat op diverse congressen en lezingen voorbij kwam.quote:Op zaterdag 18 augustus 2018 11:05 schreef Discombobulate het volgende:
[..]
En wat houdt zoiets precies in? Ik vind het fijner als jij het uitlegt, want de Wikipedia pagina is een beetje lastig. Of naja, niet lastig maar jij kan het altijd met meer context uitleggen.
Even een late reactie, maar bedankt voor je uitgebreide antwoord. Afgezien van de heldere en interessante verhandeling over moderne fysica (zeer leerzaam ) bevestigt het helaas ook mijn vermoeden: wetenschap gaat nooit een sluitend antwoord vinden.quote:Op vrijdag 17 augustus 2018 17:43 schreef Haushofer het volgende:
Waar deze velden uit bestaan kan de theorie geen antwoord op geven, aangezien het de fundamentele bouwstenen zijn van de natuur.
[...]
de vraag "waar het veld uit bestaat" blijft dus onbeantwoord.
[...]
Oftewel: een theorie is nooit "af" of "volledig".
Je vraag of daar ooit een antwoord op komt, blijft ook onbeantwoord.
Eigenschap van iets dat uit materie bestaatquote:Op donderdag 16 augustus 2018 17:03 schreef Kornolio het volgende:
[..]
Ja, goeie. Dat verklaart alles inderdaad.
Wat is gewicht?
quote:Op dinsdag 25 september 2018 14:52 schreef Parafernalia het volgende:
[..]
Eigenschap van iets dat uit materie bestaat
Ik heb ook geen idee man. Snap er ook niets van. Ik denk dat wij simpele zielen het toch niet kunnen begrijpen. Als ze zeggen dat snaartheorie alles oplost, met ééndimensionale snaren die in weet ik hoeveel dimensies alle kanten op trillen, ja, dan ben je mij al kwijt. Maar het is allemaal buitengewoon fascinerendquote:Op woensdag 26 september 2018 06:07 schreef Kornolio het volgende:
[..]
Ja maar... wat is het dan, die eigenschap? Iets dat uit materie bestaat kan ook paars zijn, of vloeibaar, of 23° Celsius, ook allemaal eigenschappen. Dus enkel "het is een eigenschap" behoeft wat meer uitleg.
Voordat dat bolschild ontstond was er al massa aan die binnenkant, namelijk de hele ster. Ik denk wel dat de kern een massa heeft, maar dat deze niet verder toe kan nemen omdat er geen massa meer voorbij dat punt kan komen.quote:Op dinsdag 17 oktober 2017 22:05 schreef Schonedal het volgende:
IMHO is de waarnemingshorizon de grens van een zwart gat.
Dit is de grens waar de tijd stil staat, daarom wordt deze grens ook wel de gebeurtenishorizon genoemd.
Mijn idee is dat alle invallende materie hier stil komt te staan en niet verder meer naar binnen valt.
Alle materie wordt dan geconcentreerd in een bolschil, aangetoond is dat binnen een bolschil geen zwaartekracht heerst, binnen in het zwarte gat kan een compleet universum aanwezig zijn.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |