![autism_mystery.jpg?w=239&h=383]afbeelding](http://quietrage.files.wordpress.com/2009/03/autism_mystery.jpg?w=239&h=383]afbeelding)
Algemeen
• http://www.ggz.nl - Algemene hulpverlening
• De Nederlandse Vereniging voor Autisme (NVA) maakt zich al 30 jaar sterk voor mensen met autisme en hun ouders.
Ons doel is de maatschappelijke positie van kinderen en volwassenen met autisme te versterken. Wij proberen een bijdrage te leveren aan de vermindering of de oplossing van de problemen waar kinderen en volwassenen met autisme mee te maken hebben: www.autisme.nl
• Het LNA stimuleert aangepast onderwijs en goede ondersteuning voor leerlingen met autisme in het regulier en speciaal basisonderwijs, voorgezet onderwijs en beroepsonderwijs door deskundigheidsbevordering en uitwisseling van kennis en ervaring.
In iedere regio zijn steunpunten autisme ingericht, die scholen ondersteuning bieden in de vorm van consultatie, voorlichting, scholing en regionale samenwerking. Inmiddels zijn er 64 van deze regionale steunpunten autisme. De regionale steunpunten autisme worden gecoördineerd door het LNA en komen regelmatig bijeen om expertise en innovatie op het gebied van autisme uit te wisselen: www.landelijknetwerkautisme.nl
• Het convenant Autisme is een landelijke afspraak met als doel vanuit een gezamenlijk aanpak van convenantpartners de zorg en ondersteuning aan mensen met autisme te verbeteren. Op de website
staan de samenwerkingsverbanden per regio met een contactpersoon en interessante links naar andere websites: www.convenantautisme.nl
• MEE is een organisatie voor mensen met een beperking. De organisatie is verspreid over heel Nederland. MEE adviseert, ondersteunt en wijst de weg. U kunt hier terecht met vragen op het gebied van onderwijs, opvoeding, wonen, werken, sociale voorzieningen, inkomen, vervoer en vrije tijd: www.mee.nl
• PAS Nederland is een belangenvereniging voor normaal begaafde volwassenen met autisme: www.pasnederland.nl
• Het Autisme Info Centrum is een informatie- en documentatiecentrum voor (ouders en partners van) mensen met autisme. De centra worden bemand door vrijwilligers: www.autismeinfocentrum.nl
• Doel van het ’Hoofdkwartier’ is het vergroten van begrip voor mensen met autisme. Het is daarom van groot belang veel mensen in de gelegenheid worden gesteld het hoofd te bezoeken: www.stapindewereldvan.nl
• Amerikaanse site over steun aan familie en vrienden van mensen met Asperger: www.faaas.org
• Amerikaanse site met wetenschappelijk nieuws rond autisme: www.sciencedaily.com/news/mind_brain/autism
• Engelstalige site met een overzicht van de specifieke kenmerken van autisme bij vrouwen:
http://www.help4aspergers.com/pb/wp_a58d4f6a/wp_a58d4f6a.html
Regionale sites/initiatieven
• De Sarr (expertise centrum autisme zhz) is een specialistisch autismeteam, onderdeel van Parnassia Bavo Groep, een instelling voor geestelijke gezondheidszorg (GGZ). De Sarr is HKZ gecertificeerd.
De Sarr houdt zich specifiek bezig met hulpverlening aan personen met een autisme spectrum stoornis en hun omgeving: www.sarr.nl/
• REC Oost Nederland is een samenwerkingsverband van een aantal scholen voor Speciaal Onderwijs en Voortgezet Speciaal Onderwijs voor kinderen met gedragsproblemen- of psychiatrische problemen, ontwikkelingsstoornissen (autisme-spectrum-stoornissen e.d.), veelal in samenhang met andere problemen. Voor plaatsing op één van de REC-scholen of voor een rugzakje heeft u een indicatie nodig: www.recoost.nl
• Het Dr Leo Kannerhuis (www.leokannerhuis.nl) heeft samen met de RINO groep, Rivierduinen (Centrum Autisme Leiden), Amarant Tilburg, de Nederlandse Vereniging voor Autisme (NVA) en Sint Marie Eindhoven het initiatief genomen tot de oprichting van het KAN (Kenniscentrum Autisme Nederland). Dit initiatief heeft geleid tot een samenwerkingsovereenkomst. Doel van de samenwerking binnen het KAN is Kennisontwikkeling, netwerkontwikkeling, kennisoverdracht en zorgvernieuwing op het gebied van Autisme in Nederland: www.kcan.nl
• Inhaut is een bedrijf gespecialiseerd in informatieverwerking bij mensen met autisme. Er is ook een forum waar mensen samen met anderen over van alles kunnen praten. Geschikt voor mensen met autisme, ouders met een kind met autisme, hulpverleners, kortom, voor iedereen die met autisme te maken heeft: http://forum.inhaut.nl
Een paar sites om eens te bekijken
http://www.autivision.nl
http://autisme-pdd-nos.startpagina.nl/
http://autisme.startpagina.nl/
http://www.pdd-nos.nl/
http://www.autsider.net Online community, met informatie over autismestoornissen en PDD-NOS
http://www.autismecentraal.nl
Wil je een site of iets plaatsen in de OP? Doe het door de OP via de wiki aan te passen.
Geen idee hoe dat moet, vragen mag altijd. En we helpen graag!
Geen zin om serieus te zijn en gewoon ff lekker te kletsen met lotgenoten ga dan naar ons IRC kanaal: http://irc.tweakers.net/pdd
Snap je niet hoe je erin komt..vraag maar raak!
Maar er is ook een stukje goed nieuws: psycholoog vindt het een goed plan om een ASS-diagnosetraject te starten. Ze ziet in dat er misschien wel persoonlijkheidsredenen zitten achter de vele symptomen. Zij denkt dat mijn paniekstoornis wel eens een symptoom, in plaats van een diagnose, zou kunnen zijn.
Dit klopt...quote:Op dinsdag 10 oktober 2017 17:59 schreef Diqiu-Long het volgende:
Ja, ze bagatelliseren het wellicht wel. Maar op een andere manier, waardoor ze net alsof doen dat je niks zelfstandig kunt doen. Zo heb ik mijn vriendin eens verteld, dat de Pyscholoog mijn laksheid toe schreef aan autisme.
Zal vast een deel van waarheid in zitten, maar er wordt wel veel gedaan alsof een autist niks kan. Dus in die zin bagatelliseren ze wellicht wel erg....
Ben blij dat mijn behandeling bij GGZ in iedere geval over was, ben ook niet naar die lotgenoten groepen gegaan. Daar had ik allemaal geen zin in.
Sterker nog, veel van m'n klachten die zij aan autisme voorschreven (en ze me dus voor wilden behandelen door symptoombestrijding), bleken door oude trauma's te komen. Gvd 13 jaar geduurd voordat ik -daar- eindelijk voor behandeld werd
Maar op 't moment dat je diagnose autisme krijgt, kijken ze blijkbaar niet meer daarnaar. Ik snap serieus niet hoe ze met dergelijke hulpverleningsmethodes de cliënt centraal stellen? Tis niet ingewikkeld, behandelingen leveren altijd wel geld op (zeker als daarmee iemand weer functioneerbaar wordt).quote:
Ik geloof ook wel dat veel klachten uit trauma's of slechte ervaringen voortkomen, want daardoor ga jezelf meer in bescherming nemen. Wat eigenlijk inhoudt, jezelf afzonderen van de buitenwereld.
Nee dat vind ik niet erg, want dat heeft mij meer slechts dan goeds op geleverd. Enige wat ik eraan mis is sociaal contact.
Mij wel, omdat ik nogal begaan ben met de mensen die hier de dupe van zijn.quote:
Maja mij interesseert dat niet meer: ik ga tegen de 30 aan en ben toch al uitgeteld, dus ik leef mijn leven wel. Die Pyscholoog was mij ook steeds het vragen, of ik niet werken niet erg vond.
Nee dat vind ik niet erg, want dat heeft mij meer slechts dan goeds op geleverd. Enige wat ik eraan mis is sociaal contact.
Het contact met m'n hulpverleners probeer ik natuurlijk wel leuk te houden, maar er moet ook gewerkt worden want aan een theekransje (alleen) heb ik niet zoveel.
;squote:
Die Pyscholoog was mij ook steeds het vragen, of ik niet werken niet erg vond.
Jij ook al!quote:
Eens met Nijna
[..]
Dit klopt...
Sterker nog, veel van m'n klachten die zij aan autisme voorschreven (en ze me dus voor wilden behandelen door symptoombestrijding), bleken door oude trauma's te komen. Gvd 13 jaar geduurd voordat ik -daar- eindelijk voor behandeld werd
Bij mij doen ze dat ook. Ik begin er nu stukje bij beetje achter te komen wat er met mij nou aan de hand is en ik krijg ook wat steun vanuit mijn werk.
Maar als jij gemotiveerd en eerlijk bent naar de psych, vind ik het behoorlijk kwalijk dat zij je niet serieus nemen, te snel conclusies trekken en alles maar op autisme gooien zonder er verder bij na te denken.
Ik heb vaak het idee dat ASS erbij wordt gesleept, zodat ze kunnen concluderen "daar hoeven we niks meer mee aan te vangen. die snapt het toch allemaal niet en die leeft in zijn eigen wereldje".
Ik weet niet of zij gelijk hebben. Maar het sluit wel heel erg aan bij mij gevoel. Dat is: autisme is de nieuwe afvoerputje diagnose geworden als ze niet weten hoe ze je moeten helpen en maar een diagnose moeten verzinnen.
Misschien ben ik heel erg ontkennend bezig, dat kan ook. Ik herken wel veel in autisme. Maar toch vond ik de psychologen erg hardnekkig dit bij mij te willen vaststellen, en erg snel in het uitsluiten van andere dingen. Problemen met de intelligentie, laag- of hoogbegaafdheid, kunnen misschien ook voor autististisch lijkende problemen zorgen. Maar aan de andere kant, het meten daarvan vind ik ook weer problematisch omdat het geen enkel nut heeft. Je weet zelf wel hoe je presteert en het gaat niet uit van de mogelijkheid tot verbetering of indien de uitslag juist positief is, bescheidenheid. Ik vind dat net zo goed een kwalijke zaak. En ik denk eigenlijk eerder dat zoals hierboven gezegd autisme ook wordt verergert door ervaringen. Maar voor de rest ben ik het wel eens met dit artikel. Ook omdat autisme veel raakvlakken heeft met andere stoornissen. Er moet duidelijkheid komen en genetisch onderzoek in het ziekenhuis bij mensen met de diagnose vind ik. Maar volgens mij is het nog niet lichamelijk vast te stellen. Vond wel als tweede resultaat dit http://www.ggznieuws.nl/home/nieuw-gen-voor-autisme/
Probleem is misschien wel dat andere genen mutaties ook misschien voor autisme kunnen zorgen en dat weten ze dan mss weer niet waardoor men negatief kan zijn voor dit en toch autistische symptomen. Of mss ook niet. Maar iig vind ik dit soort dingen een stap in de goede richting als dit klopt. Precieze diagnoses , zolang er maar geen kinderen worden geaborteerd
[ Bericht 9% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 11-10-2017 07:58:08 ]
-Als- het een afvoerputje is voor diagnoses, dan doen de mensen die deze diagnose stellen het dus fout.quote:Op woensdag 11 oktober 2017 07:24 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
https://www.medischcontac(...)sme-is-verwaterd.htm
Ik weet niet of zij gelijk hebben. Maar het sluit wel heel erg aan bij mij gevoel. Dat is: autisme is de nieuwe afvoerputje diagnose geworden als ze niet weten hoe ze je moeten helpen en maar een diagnose moeten verzinnen.
Er waren dacht ik al een stuk of 10 genen met autisme in verband gebracht (tijd geleden dat ik dit voor 't laatst gelezen heb, dus de allernieuwste inzichten heb ik niet), dus nieuw is de gedachtegang niet dat er meerdere genen voor te vinden zijnquote:Misschien ben ik heel erg ontkennend bezig, dat kan ook. Ik herken wel veel in autisme. Maar toch vond ik de psychologen erg hardnekkig dit bij mij te willen vaststellen, en erg snel in het uitsluiten van andere dingen. Problemen met de intelligentie, laag- of hoogbegaafdheid, kunnen misschien ook voor autististisch lijkende problemen zorgen. Maar aan de andere kant, het meten daarvan vind ik ook weer problematisch omdat het geen enkel nut heeft. Je weet zelf wel hoe je presteert en het gaat niet uit van de mogelijkheid tot verbetering of indien de uitslag juist positief is, bescheidenheid. Ik vind dat net zo goed een kwalijke zaak. En ik denk eigenlijk eerder dat zoals hierboven gezegd autisme ook wordt verergert door ervaringen. Maar voor de rest ben ik het wel eens met dit artikel. Ook omdat autisme veel raakvlakken heeft met andere stoornissen. Er moet duidelijkheid komen en genetisch onderzoek in het ziekenhuis bij mensen met de diagnose vind ik. Maar volgens mij is het nog niet lichamelijk vast te stellen. Vond wel als tweede resultaat dit http://www.ggznieuws.nl/home/nieuw-gen-voor-autisme/
Probleem is misschien wel dat andere genen mutaties ook misschien voor autisme kunnen zorgen en dat weten ze dan mss weer niet waardoor men negatief kan zijn voor dit en toch autistische symptomen. Of mss ook niet. Maar iig vind ik dit soort dingen een stap in de goede richting als dit klopt. Precieze diagnoses , zolang er maar geen kinderen worden geaborteerd
Het is jammer dat in de GGZ eigenlijk alleen wordt gekeken naar diagnosen en welke behandelingen daarop aansluiten. Er wordt niet gekeken naar wat je wel kan, wat je wilt bereiken en in hoeverre je daartoe gemotiveerd bent.
Ik zonder me erg af zelfs familie zie ik amper. Collega's uiteraard wat vaker, maarja dat moet. Meestal wel gezellig, maar soms ook geen zin in.
Mijn bureau is altijd hetzelfde, netjes en alles een vaste plek. De rest van het huis is een rotzooi en interesseert me amper (ik lig in bed of zit aan de pc).
Ik drink redelijk zo nu en dan, uiteraard hebben de pilsjes dan ook een vaste plek op mijn bureau.
Ik ben echt gek op mijn katten en wil het beste voor ze, maar toch heb ik soms geen zin om de kattenbak te verschonen, waardoor die dus te vies word.
Mijn schoenen staan dan weer wel altijd op precies dezelfde volgorde onder het bed.
Deels wil ik alles hetzelfde en heel gestructureerd hebben, maar voor een ander deel interesseert het me echt totaal niet.
Sociale contacten moet ik echt plannen en zeg ik vaak af (met een smoes) of ga met tegenzin.
Hier staat o.a. volgende:quote:
https://www.medischcontac(...)sme-is-verwaterd.htm
Dus idd slechte diagnostisering. Ik ben zelf al langer voorstander van een objectievere wijze van vaststellen van autisme. Genonderzoek zou hier een grote factor kunnen zijn, maar biedt geen absolute garantie denk ik, al ligt het voor de hand dat dit wel het geval zou zijn. Er is nog teveel over onbekend en het is denk ik nog niet op grote schaal uitvoerbaar.quote:Een tweede nadelig effect ligt op het gebied van de diagnostiek: door het grote aantal meldingen is het ondoenlijk de diagnose multidisciplinair vast te stellen, zoals het protocol vraagt. Dit leidt ertoe dat meer dan de helft van de nieuwe diagnoses vermoedelijk fout is. Nu gebeurt de uitvoering en interpretatie van het testonderzoek nogal eens door onervaren psychologen, terwijl multidisciplinaire samenwerking noodzakelijk is om de diagnose te stellen.
Dat ze schijnbaar achteraf vermoeden dat de helft van de diagnoses niet klopt, vind ik raar en kwalijk. Als je je werk niet op een gedegen wijze uitvoert en daarna concludeert dat "de helft niet klopt", dan weet je toch waar de oorzaak ligt?
En ben benieuwd naar de bron van deze (en andere) uitspraken van schrijver.
Als ik dit zou combineren met bovenstaande, zou ik -kunnen- concluderen dat het aantal correct-gediagnostiseerden ook flink is toegenomen. Ik vind dit een goede ontwikkeling en ik kom geregeld mensen tegen die letterlijk een lijdensweg van jaaaaren achter de rug hebben (vaak zelfs tientallen jaren. Gewoonlijk zijn dit vrouwen die eerst een reeks onjuiste diagnoses hadden zoals borderline of onvolledige zoals stoornissen in de angst/paniek hoek).quote:Het aantal mensen met een autismespectrumstoornis (ASS) neemt al jaren toe. Waren in 1966 2,5 op de 10.000 mensen autistisch, in 1990 was dat opgelopen tot 4,5 op de 10.000. Vanaf 1990 neemt het aantal gediagnosticeerden snel toe: in 2006 56 op de 10.000 en in 2010 100 op de 10.000.
Zelf val ik toevallig ook in deze groep en ik ben blij dat ik later toch gevonden ben.quote:Maar tussen 1990 tot 2010 stijgt het aantal gediagnosticeerden met een factor 20.
Ik ben trouwens benieuwd waar de schrijver dit op gebaseerd heeft.quote:Frappant is verder dat vóór 1990 slechts 20 procent een IQ hoger heeft dan 100, tegen nu 80 procent; onder de ‘nieuwe’ ASS-patiënten bevinden zich veel hoogbegaafden
Ervanuitgaande dat schrijver met "nieuwe autisten" doelt op de groep van sinds 1990, zou het aantal diagnoses ver20voudigd zijn en zou 80% van deze groep een IQ van boven de 100 hebben...blijkbaar staat autisme dus idd in verband met een hoger IQ maar eerlijk gezegd denk ik dat ik liever de cijfers zelf zou willen zien. Dit lijkt me gewoon wat onwaarschijnlijk of 't ligt aan m'n ochtendwiskunde
.Ik vind 't trouwens een wat suggestief stukje, de intentie is om deze toename als een nadeel te zien, waarbij m.i. dit stukje eentonig is weergegeven.
Bijvoorbeeld het gedeelte van de bijstand bij het studeren en later bij de post-studie. Je kunt er toch ook voor kiezen deze hulp niet te gebruiken?
Zelf herken ik het "je gaat dan leven naar je diagnose" niet. Als ik dat had gedaan, had ik nooit m'n traumabehandeling van de grond gekregen. Mijn ervaring is ook dat autisten over het algemeen gesproken wat nuchterder zijn en zich niet zo laten meeslepen door de diagnostisering. Wel vind ik dat je ze van de juiste informatie moet kunnen voorzien, maar ik vind de GGZ eerlijk gezegd nog steeds veel fout doen, alsof ze ervoor kiezen (psychologen?)
De rest lees ik later wel, moet nog wat dingen doen deze morgen.quote:
Als je met tegenzin gaat, ben je dan achteraf wel of niet blij dat je gegaan bent?quote:Op woensdag 11 oktober 2017 10:13 schreef DaMook het volgende:
Ik vraag me ook serieus af of ik niet ook autist ben.
Ik zonder me erg af zelfs familie zie ik amper. Collega's uiteraard wat vaker, maarja dat moet. Meestal wel gezellig, maar soms ook geen zin in.
Mijn bureau is altijd hetzelfde, netjes en alles een vaste plek. De rest van het huis is een rotzooi en interesseert me amper (ik lig in bed of zit aan de pc).
Ik drink redelijk zo nu en dan, uiteraard hebben de pilsjes dan ook een vaste plek op mijn bureau.
Ik ben echt gek op mijn katten en wil het beste voor ze, maar toch heb ik soms geen zin om de kattenbak te verschonen, waardoor die dus te vies word.
Mijn schoenen staan dan weer wel altijd op precies dezelfde volgorde onder het bed.
Deels wil ik alles hetzelfde en heel gestructureerd hebben, maar voor een ander deel interesseert het me echt totaal niet.
Sociale contacten moet ik echt plannen en zeg ik vaak af (met een smoes) of ga met tegenzin.
Ja in veel gevallen wel. Maar het gaan kost wel moeite om te gaan.quote:Op woensdag 11 oktober 2017 10:20 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Als je met tegenzin gaat, ben je dan achteraf wel of niet blij dat je gegaan bent?
Dit soort kenmerken hoeven niet automatisch te leiden naar autisme. Er zijn ook mensen met ASS die juist heel impulsief zijn en totaal geen structuur kunnen vasthouden.quote:
Ik vraag me ook serieus af of ik niet ook autist ben.
Ik zonder me erg af zelfs familie zie ik amper. Collega's uiteraard wat vaker, maarja dat moet. Meestal wel gezellig, maar soms ook geen zin in.
Mijn bureau is altijd hetzelfde, netjes en alles een vaste plek. De rest van het huis is een rotzooi en interesseert me amper (ik lig in bed of zit aan de pc).
Ik drink redelijk zo nu en dan, uiteraard hebben de pilsjes dan ook een vaste plek op mijn bureau.
Ik ben echt gek op mijn katten en wil het beste voor ze, maar toch heb ik soms geen zin om de kattenbak te verschonen, waardoor die dus te vies word.
Mijn schoenen staan dan weer wel altijd op precies dezelfde volgorde onder het bed.
Deels wil ik alles hetzelfde en heel gestructureerd hebben, maar voor een ander deel interesseert het me echt totaal niet.
Sociale contacten moet ik echt plannen en zeg ik vaak af (met een smoes) of ga met tegenzin.
Hoe beleef jij de wereld om je heen en hoe sta jij in contact met mensen? Kan je makkelijk samenhang zien en kan je je makkelijk verplaatsen in hoe iemand anders iets beleeft? Of is het meer zo dat je in de loop van je leven heel veel geleerd hebt wat dat betreft, maar nog steeds regelmatig het idee krijgt dat je er nét een beetje naast zit. Dat je zeg maar je FM-radio niet precies kan fine-tunen om de juiste frequentie op te pikken?
Misschieb een wazige uitleg
Maar ik hoop dat je mij wel begrijpt daarinOk ik ga proberen zo duidelijk mogelijk te reageren.quote:
[..]
Dit soort kenmerken hoeven niet automatisch te leiden naar autisme. Er zijn ook mensen met ASS die juist heel impulsief zijn en totaal geen structuur kunnen vasthouden.
Hoe beleef jij de wereld om je heen en hoe sta jij in contact met mensen? Kan je makkelijk samenhang zien en kan je je makkelijk verplaatsen in hoe iemand anders iets beleeft? Of is het meer zo dat je in de loop van je leven heel veel geleerd hebt wat dat betreft, maar nog steeds regelmatig het idee krijgt dat je er nét een beetje naast zit. Dat je zeg maar je FM-radio niet precies kan fine-tunen om de juiste frequentie op te pikken?
Misschieb een wazige uitleg
Heel soms kan ik spontaan iets doen, structuur heb ik niet of juist wel door mijn onregelmatig ploegenrooster (meteen een goed excuus).
Ja ik snap over het algemeen wel hoe mensen iets beleven denk ik. Ik zit ook bij een vereniging en kan met hun goed opschieten, maar heb wel altijd het idee dat ik er net niet bijhoor (gaan vaker samen dingen doen en wordt dan niet gevraagd), terwijl als ik erbij ben het gewoon gezellig is.
Wazig antwoord, maar denk dat je hem wel snapt
.Het probleem wat ik zie bij de GGZ, is dat ze heel weinig voor je kunnen betekenen. Hulp nodig bij zelfstandig wonen? Nou hier heb je een lijst met organisaties!quote:
Het is jammer dat in de GGZ eigenlijk alleen wordt gekeken naar diagnosen en welke behandelingen daarop aansluiten. Er wordt niet gekeken naar wat je wel kan, wat je wilt bereiken en in hoeverre je daartoe gemotiveerd bent.
Hulp nodig bij het vinden van werk? Sorry wij bemoeien ons niet met UWV en de politiek, want ja ik laat mij bij de Pyscholoog ook uit over de politieke situatie. Aangezien ik het belachelijk vind, hoe wij afentoe behandeld worden.
Als ik overprikkeld raak en omgangsvormen uit het oog verlies, dan ben ik plotseling respectloos en al. Maar ze houden er geen rekening mee, dat dit gedeeltelijk door autisme komt.
Pfff... zo herkenbaar!quote:
[..]
Het probleem wat ik zie bij de GGZ, is dat ze heel weinig voor je kunnen betekenen. Hulp nodig bij zelfstandig wonen? Nou hier heb je een lijst met organisaties!
Hulp nodig bij het vinden van werk? Sorry wij bemoeien ons niet met UWV en de politiek, want ja ik laat mij bij de Pyscholoog ook uit over de politieke situatie. Aangezien ik het belachelijk vind, hoe wij afentoe behandeld worden.
Dat hebben zoveel mensen die om wat voor reden dan ook met de GGZ te maken hebben.
Over gebrek aan inlevingsvermogen en geen wederkerig contact gesproken... dat is nogal van toepassing op zowat het hele psychische zorgstelsel.
quote:Geen contact
De Oostenrijkse kinderarts Hans Asperger (1906-1980) gebruikte voor zowel hoogintelligente als voor ontwikkelingsgestoorde patiënten hetzelfde woord: ‘autistisch’. De term had echter voor beide groepen een andere betekenis. Zijn intelligente patiënten gedragen zich autonoom, ze gaan uit van hun eigen ervaringen en observaties. Ze hebben ‘afstand nodig tot de wereld’ om scheppend bezig te kunnen zijn. Asperger stelt dat zijn hoogintelligente patiënten weliswaar weinig contact hebben, maar dat het contact rijk kan zijn. Zijn ontwikkelingsgestoorde patiënten daarentegen zijn moeizaam of niet in staat om contact te maken met de hen omringende wereld.
Ik kan me echter heel goed vinden in de beschrijvingen die Asperger hier gaf.quote:Asperger zei ook dat zijn hoogintelligente patiënten niet gebaat zijn bij een gestructureerde omgeving en routine, zoals kinderen met een pervasieve ontwikkelingsstoornis in casu autisme die nodig hebben. Ze hebben vrijheid nodig om zich te kunnen ontwikkelen en relaties gebaseerd op gelijkwaardigheid.
Verder nog een apart stukje waarin ene Lorna Wing blijkbaar de beschrijvingen van Apserger wilde bestrijden (bevat voor een deel hetzelfde als de 2e quote in deze post)
Helemaal boven het artikel staat:quote:Autismedeskundige Lorna Wing twijfelt aan de observaties van Asperger en zegt dat zijn patiënten niet in staat zijn tot creativiteit en originaliteit; ze hebben slechts een goed geheugen.
Autismedeskundige Lorna Wing (1928 - 2014)quote:Francisca Scholte 10 januari 2017
Waarom staat er "twijfelt" terwijl de persoon die zou twijfelen, op moment van de publicatie al enkele jaren dood was?
Er staat onder dat artikeltje trouwens nog meer kritiek, hier het 1e gedeelte (staat wat lager dan dat artikel waarvan de link bovenaan deze post staat).
Ik heb nog niet alles gelezen (en lees meestal stukjes meerdere malen, voor de zekerheid ook) en ik sta er een beetje gemengd tegenover.quote:Reactie NVvP
Exacte cijfers over hoeveel mensen in Nederland met de diagnose autisme ontbreken. Toch spreekt Francisca Scholte een zorg uit die velen delen. Haar aannames vragen echter om een kritische beschouwing.
Bijvoorbeeld de zin: ‘In DSM-5 zijn de criteria voor autismespectrumstoornissen (ASS) zo ruim dat bijna iedereen eronder valt’.
Door de veranderingen van DSM-IV naar DSM-5 zou de classificatie autismespectrumstoornis (ASS) zijn toegenomen. De literatuur laat echter juist het omgekeerde zien.1 2 Verwarrend is ook de gelijkschakeling tussen classificatie en diagnose. Diagnose omvat veel meer dan classificatie. Classificeren is ‘slechts’ het toewijzen van een psychische stoornis aan een beschreven categorie (in DSM-5). Het stellen van een diagnose dient nog altijd te gebeuren door uitgebreid en nauwkeurig psychiatrisch onderzoek. Bovendien moet er sprake zijn van disfunctioneren om een diagnose te kunnen stellen; zonder functiebeperking immers geen ziekte.
De aanname ‘onder de “nieuwe” ASS-patiënten bevinden zich veel hoogbegaafden’ snijdt ook weinig hout. Hoogbegaafdheid is veel meer dan een IQ boven de 130. Maar ook als we alleen naar dit IQ-aspect kijken, valt uit de literatuur te concluderen dat slechts een verwaarloosbaar percentage van de mensen met autisme een IQ heeft boven de 130.3 Daarnaast gaat hoogbegaafdheid niet gepaard met beperking en zou om die reden niet gemedicaliseerd moeten worden.
Ik denk dat ik je begrijp.quote:
[..]
Ok ik ga proberen zo duidelijk mogelijk te reageren.
Heel soms kan ik spontaan iets doen, structuur heb ik niet of juist wel door mijn onregelmatig ploegenrooster (meteen een goed excuus).
Ja ik snap over het algemeen wel hoe mensen iets beleven denk ik. Ik zit ook bij een vereniging en kan met hun goed opschieten, maar heb wel altijd het idee dat ik er net niet bijhoor (gaan vaker samen dingen doen en wordt dan niet gevraagd), terwijl als ik erbij ben het gewoon gezellig is.
Wazig antwoord, maar denk dat je hem wel snapt
Het zouden aanwijzingen voor autisme kunnen zijn, echter onzekerheid als gevolg van dingen in het verleden kunnen een enorme impact op je hebben.
Mensen zonder autisme kunnen makkelijker sociale vaardigheden leren, doch ook dan gaat het niet vanzelf. Als jij vroeger altijd gepest werd bijvoorbeeld of altijd buiten werd gesloten, krijg je de kans niet om sociale vaardigheden te leren. Het enige wat je dan leert, is dat de meeste mensen je niet aardig vinden en dat dingen die je doet vaak niet goed zijn. Je bent dan altijd alert op jezelf en dan gaat het juist fout.
Nee, die garantie had je helemaal niet (al was het natuurlijk wel waarschijnlijk). Je neemt aan dat het dus dan wel ruimer is geworden en dat klopt denk ik ook niet. De toename was er trouwens al voor de DSM-5, de DSM-5 is er nog maar sinds een paar jaar.quote:
Over de huidige diagnose van autisme: als je vroeger met asperger werd gediagnosticeerd dan zou je tegenwoordig gewoon onder autisme spectrum vallen. Dus zal wel dat het ruimer is....
Zelf sta ik er volgens mij zelfs met DSM-IV in (ze waren nog bezig met omschakelen of zo).
Als ik het goed heb begrepen, bleek het bij veel mensen moeilijk in welke categorie ze nou eigenlijk thuishoren en hebben ze er daarom nou ASS van gemaakt.quote:
Over de huidige diagnose van autisme: als je vroeger met asperger werd gediagnosticeerd dan zou je tegenwoordig gewoon onder autisme spectrum vallen. Dus zal wel dat het ruimer is....
Op zich vind ik het wel positief dat daarmee bepaalde hokjes zijn verdwenen. Anderzijds heeft het woord 'Asperger' een minder negatieve lading wat betreft stigmatisering dan 'Autisme Spectrum Stoornis'.
Nou toen ik in Engeland bij Hever Castle was, liepen er mensen rond met hulphonden. Dus ik uit interesse vragen of die honden ook voor autisten zijn: zonder dat ik direct vertel, dat ik ook autisme heb. Nee dat deed mijn moeder wel
Die heb ik toen gezegd, dat ik het niet leuk vind als ze dat vertelt.Ik zou heel voorzichtig zijn voordat je dat zegt. Je kan dan beter de problemen op zich benoemen waar je last van hebt, anders gaan mensen puur op basis van wat zij van autisme weten (meestal bijzonder weinig) dingen invullen wat jij niet zou kunnen.quote:
Ja dat met die negatieve lading klopt wel.... daarom heb ik heel lang gewacht met de diagnose. Ook omdat ik anders bij het CBR een Ja op het formulier had moeten invullen, wat ik niet gedaan heb aangezien ik nog niet gediagnosticeerd was. Zo'n diagnose brengt dus ook nadelen met zich mee en het is altijd wikken en wegen: vertel ik het mensen of niet?
Nou toen ik in Engeland bij Hever Castle was, liepen er mensen rond met hulphonden. Dus ik uit interesse vragen of die honden ook voor autisten zijn: zonder dat ik direct vertel, dat ik ook autisme heb. Nee dat deed mijn moeder wel
Ik noem maar een situatie hoor. Maar stel dat mensen op je werk vragen waarom jij altijd zo stil bent en of jij het wel leuk vindt. Dan kan je nog steeds met de waarheid antwoorden, maar maak je er bijvoorbeeld van: "Ik vind het hartstikke gezellig. Maar ik ben niet zo goed in social talk, dus daarom val ik op de achtergrond. Mocht ik soms een ongeinteresseerde indruk maken of te direct zijn. Dat is echt niet bedoeld om iemand anders te kwetsen. Meestal ben ik mij niet eens bewust dat ik zo overkom op anderen en daar zitten ook zeker geen kwade intenties achter. Mocht het tussen ons voorkomen: zeg het mij alsjeblieft"
Misschien een slecht advies hood, maar ik probeer met je mee te denken
Want dan heb je direct aanstelleritus Maar collega's zouden het niet eens hoeven te weten, dus dat zou ik dan hoogsten enkel vertellen aan de mensen die ik vertrouw.
Relatief goed.quote:
Ben nog steeds op zoek naar nieuwe hulpverleners
Dit is gewoon heel vervelend zo, blijkt lastig te zijn iets passends te vinden en veel doodlopende wegen. Vanmorgen begrepen dt ik weer bij af ben wat zoeken betreft.
M'n traject bij het LKH loopt gelukkig wel nog even (als 't goed is).
Voor de rest heb ik nog steeds wat shit van begin dit jaar en eind vorig jaar en daar baal ik nog steeds van en volgend jaar waarschijnlijk ook. Hartstikke bedankt, hulp-verlening
Ben nog steeds bezig de rotzooi van de laatste jaren op te ruimen en m'n diverse trajecten die ik 2015 al in wilde zetten, verlopen op 't moment vrij goed.
Ik heb nauwelijks nog contact met familie (gewoon geen zin meer in) en ik bedenk me net dat ik vanavond iets heb!
kuuuuuuuut Maar toch vooruitgang an sich. Das lekker!quote:Op woensdag 11 oktober 2017 17:16 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Relatief goed.
Ben nog steeds op zoek naar nieuwe hulpverleners
Dit is gewoon heel vervelend zo, blijkt lastig te zijn iets passends te vinden en veel doodlopende wegen. Vanmorgen begrepen dt ik weer bij af ben wat zoeken betreft.
M'n traject bij het LKH loopt gelukkig wel nog even (als 't goed is).
Voor de rest heb ik nog steeds wat shit van begin dit jaar en eind vorig jaar en daar baal ik nog steeds van en volgend jaar waarschijnlijk ook. Hartstikke bedankt, hulp-verlening [ afbeelding ]
Ben nog steeds bezig de rotzooi van de laatste jaren op te ruimen en m'n diverse trajecten die ik 2015 al in wilde zetten, verlopen op 't moment vrij goed.
Ik heb nauwelijks nog contact met familie (gewoon geen zin meer in) en ik bedenk me net dat ik vanavond iets heb!
Mwah....ik was 2 jaar geleden ruwweg net zo ver en de belangrijkste reden dat het nu weer gaat, is omdat ik niet meer door bepaalde menselijke bottlenecks gehinderd wordt in m'n progressie. Wat ik nu doe is vooral compensatie van de achteruitgang die mij door anderen aangedaan is. Ik word daar niet bepaald vrolijk van.quote:
[..]
Maar toch vooruitgang an sich. Das lekker!
Ik vind 't niet lekker, eerder bitter. Als mensen normaal hadden gedaan, was ik nu veel verder geweest dan ik nu ben.
Dat laatste herken ik wel: het geen zin hebben, daar heb achteraf wel een beetje spijt van gekregen. Ik had nooit zin om mijn oma te bezoeken, ookal heb ik haar altijd lief gehad. Nou en vorig jaar viel dus de bom: ze was gestorven en zat wat gezellig in IJslandquote:
Ik heb nauwelijks nog contact met familie (gewoon geen zin meer in) en ik bedenk me net dat ik vanavond iets heb!
Vanaf dat moment is bij mij alles bergafwaarts gegaan, op het rijbewijs behalen na Maar bij mijn familie: ze komen gewoon nooit op bezoek! Mijn oudste (half)broer was zelf offended toen ik hem vroeg of hij iets had van een ontwikkelingstoornis. Want ja dat moest ik voor het onderzoek naar autisme invullen! En die broer woont letterlijk op loopafstand, alleen hij ziet mij duidelijk niet zitten en ik denk dat mijn ouders er mede schuld aan zijn.
Alleen mijn andere broertjes komen ook nooit op bezoek en ik moet altijd eerst vragen of ik langs mag komen, en op een gegeven moment stop je met vragen. Want ze zijn toch altijd druk druk....
Mijn ouders daarin tegen draag ik wel op handen en voeten, al is dat vooral vanwege mijn vader die afasie aan zijn herseninfarct overgehouden heeft. En ja het is naast mijn vriendin mijn enige sociale contact..... ben zelfs al zover dat ik ze maar mee op reis neem en alles betaal, want voor de rest heb ik niemand.
Mijn familie begrijpt mij niet, ze lijken ook niet veel interesse te hebben in -mij-.quote:
[..]
Dat laatste herken ik wel: het geen zin hebben, daar heb achteraf wel een beetje spijt van gekregen. Ik had nooit zin om mijn oma te bezoeken, ookal heb ik haar altijd lief gehad. Nou en vorig jaar viel dus de bom: ze was gestorven en zat wat gezellig in IJsland
Maar bij mijn familie: ze komen gewoon nooit op bezoek! Mijn oudste (half)broer was zelf offended toen ik hem vroeg of hij iets had van een ontwikkelingstoornis. Want ja dat moest ik voor het onderzoek naar autisme invullen! En die broer woont letterlijk op loopafstand, alleen hij ziet mij duidelijk niet zitten en ik denk dat mijn ouders er mede schuld aan zijn.
Alleen mijn andere broertjes komen ook nooit op bezoek en ik moet altijd eerst vragen of ik langs mag komen, en op een gegeven moment stop je met vragen. Want ze zijn toch altijd druk druk....
Mijn ouders daarin tegen draag ik wel op handen en voeten, al is dat vooral vanwege mijn vader die afasie aan zijn herseninfarct overgehouden heeft. En ja het is naast mijn vriendin mijn enige sociale contact..... ben zelfs al zover dat ik ze maar mee op reis neem en alles betaal, want voor de rest heb ik niemand.
Verder ging 't binnen m'n familie niet bepaald over rozen en dat neem ik ze nog steeds kwalijk, omdat ze nooit echt lijken te beseffen wat voor negatieve impact ze op me hebben als ze me niet serieus nemen.
Zoals dat gedoe met m'n zusje paar jaar terug en die stomme lijmpogingen (die gewoon egoïstische grondslag hadden, wat -IK- wou, vonden ze niet belangrijk).
Heb je aan alleen je vriendin wel genoeg?
En hoe zit 't met de sociale contacten van je vriendin?
@Magnetronkoffie, ah oke, dat moet je niet hebben nee. Succes verder in wat je nog hebt lopen!
Ik denk dat in mijn familie enkel mijn oudste zus het echt begrijpt en zij zegt ook: je kunt beter niet gaan werken. Maar mijn broertjes zijn eigenlijk zelf ook probleem gevallen, de jongste is dat zelfs nu nog terwijl die andere nu huisje, boompje en beestje heeft samen met zijn vriendin. Dus die ziet eigenlijk niemand echt staan en nu heeft hij weer ruzie met mijn oudste zusquote:
[..]
Mijn familie begrijpt mij niet, ze lijken ook niet veel interesse te hebben in -mij-.
Verder ging 't binnen m'n familie niet bepaald over rozen en dat neem ik ze nog steeds kwalijk, omdat ze nooit echt lijken te beseffen wat voor negatieve impact ze op me hebben als ze me niet serieus nemen.
Zoals dat gedoe met m'n zusje paar jaar terug en die stomme lijmpogingen (die gewoon egoïstische grondslag hadden, wat -IK- wou, vonden ze niet belangrijk).
Heb je aan alleen je vriendin wel genoeg?
En hoe zit 't met de sociale contacten van je vriendin?
Nee eigenlijk heb ik niet genoeg aan mijn vriendin, want ze komt uit een andere cultuur en speelt het iedere keer weer klaar om met mij vol in discussie te gaan als ik over werkgerelateerde zaken spreek met haar. Dan ben ik echt helemaal op weer, nadat ik haar weer erover verteld heb en gisteren zij ik haar ook: om eerlijk te zijn, ik vertel jou niet graag over mijn werksituatie want je maakt er toch steeds een discussie van.
Dus ja ik zou wel meer vriendschappen willen, maar ben heel wantrouwend in gesteld en zeg maar het contact met de buurman begon ook zijn grenzen over te gaan. Dat vind ik een aardig man en ik maak graag een praatje met hem: maar op een gegeven moment kwam ie steeds op de koffie. En ik werd steeds geconfronteerd met zijn sexitische opmerkingen en vrouwonvriendelijk gedrag. Maar het contact vond ik wel fijn en vind wel dat het mijn relatie met de buren verbeterd heeft. Hij weet nu ook goed dat ik een halve kluizenaar ben
Mijn vriendin heeft wel wat meer sociale contacten, maar die heeft daar zelf ook meestal niet zo zin in. Maar wij hebben wel gezamelijke vrienden, maja die hebben nu een kindje....
Jankend in bed liggen terwijl je geacht wordt de gezellige gastvrouw uit te hangen.
Onverwacht bezoek, die mijn veilige cocon (lees: mijn huis) binnenkomt... Ook al is het mijn broer die ik keitof vind.
Soms is mijn brein echt een klootzak.
Sorry ik had even niet meer op dit bericht gereageerd omdat ik niet echt een goed antwoord had. Waarom is autisme niet het maatschappelijke probleem?quote:Een interessante vraag is, -waarom- doen deze mensen eigenlijk zo? Als het destructief is om het zo te doen, waarom daarmee doorgaan?
Autisme is niet het maatschappelijke probleem, zoveel is me wel duidelijk.
Ja ik ken ook maar 2 autistische personen, de 1 is vrij introvert en de ander wat extraverter. Ik ken er niet genoeg om hier uitspraak over te doen. Dus mijn idee was ook nergens op gebaseerd eigenlijk.quote:Even tussendoor, je hebt ook extraverte autisten. Eigenlijk was ik zelfs tot voor kort niet zo goed van het bestaan hiervan op de hoogte, maar eigenlijk (hehe) staarde het al jaren in m'n gezicht en zag ik het niet
Zelf val ik denk ik in de categorie "zit ergens halverwege tussen introvert en extravert", maar uiteraard dan op een autistische manier.
Ik vind contact wel leuk, maar heb de neiging VEEEEL te veel te willen, waardoor ik in 't verleden geregeld over de kop ben gegaan en ik van burn-out naar burn-out ging. Dus eigenlijk moet ik mezelf continu matigen en keuzes maken, kosten/baten analyses uitvoeren (en soms besluit ik dingen heel snel, of verander ik min of meer continu kleine dingetjes, lastig uit te leggen).
Maar er zijn ook extraverte autisten. Ik loop een beetje achter in het herkennen van deze, maar de introverte of "de halverweggetjes" herken ik tegenwoordig wel
Of in elk geval bij de vrouwen, want daar richt ik me meer op.
Maar verkijk je niet op introvert/extravert, want bij autisten is deze spreiding er ook. Ze lijken voor een buitenstaander misschien meer introvert, maar dat is vaak ook meer een noodzaak om de energiebalans neutraal te houden.
Omdat autisten er naar gaan leven.Ik vind dat je op dit forum overkomt alsof jij dat ook doet. Daarom ben ik blij dat dit niet zo is. Het helpt mensen niet vind ik. Maar dat is mijn mening.quote:Waarom zou het isolerend -werken- als autisme als anders gezien zou worden dan...tsja, dan wat precies geeninspiratie?
Het is niet het labeltje dat zo isolerend werkt, waarom vind je dat?
Maar tegenwoordig moet je sociophatisch zijn om succes te hebben in het werk en ook wel privéleven. Dus eigenlijk is dat dan wat men beschouwd als "normaal"quote:Veel mensen zijn dol op status. Ze dichten zichzelf status toe, menen dat "als ik geen gelijk heb, dan haal ik mijn gelijk gewoon" en "fake it till you make it" en "rules are meant to be broken" ook echt zo zijn.
Ze hebben veel trekken die ergens halverwege autistische trekken en sociophatische trekken in zitten.
Nou, dat hoeft natuurlijk niet, beter van niet nee. Dat kan als je echt niets anders meer hebt om het over te hebben.quote:Dan heb ik aan jou de (voor mij retorische) vraag: -Waarom- zou je die persoon -willen- vragen naar diens hobby's?
Dat is wel schattig ja leuk gevondenquote:Owww facebook! Haha ja, moet je dit plaatje eens zien!Heb ik van facebook geriptSPOILER[ afbeelding ]Leuk he?
Nou, het huis hoeft niet blinkend schoon te zijn bijv. Want dat kost veel tijd en ik kan me voorstellen dat iemand dat aan iets beters wil besteden. Maar ik vind het wel getuigen van respect op zich als het schoon is.. en ik ben er ook wel blij mee als mensen hun huis schoonhouden als ik op visite kom.. maar ik begrijp het ook als dat niet zo is. Met schoenen op bed staan met hondenpoep is iets wat niemand zou tolereren denk ik. Tenzij het per ongeluk is maar dan nog.quote:In hoeverre vind je hygiëne niet zo heel erg belangrijk?
Wat zou je wel tolereren en wat niet?
Ik hoop dat je (bijvoorbeeld) met schoenen op bed staan met de hondenpoep er nog aan, niet oké vindt?
Tja, er zitten inderdaad voor- en nadelen aan. Meeloopgedrag en afzondering zijn allebei niet gezond.quote:Ze zijn vooral bang om "buiten de pas" te lopen wat de sociale regeltjes betreft, ze lijken echt moeite te moeten doen om zich buiten deze kaders te begeven, daar waar ik daar nauwelijks moeite mee heb. Vaak zijn die aangeleerde regeltjes dermate dogmatisch dat het vooruitgang in de weg staat, zelfs dat het destructief kan zijn (kijk hier maar naar pestgedrag, weer).
Er zijn meer voorbeelden, maar ik wil deze post toch afgemaakt hebben en dit voorbeeld voldoet op zich ook wel
Oh, oké. Ik begrijp het nu zelf ook niet helemaal meer. Ik heb hier geen uitgebreide kennis over, dus ik neem maar aan wat je zegt.quote:Uitblinken wordt niet universeel beloond hoor....ik denk dat je hier toch iets niet goed ziet.
Het is niet helemaal het geval, maar het was toch jouw suggestie om dit wel zo te doen??
Wat heeft het onder druk zetten door de ouders hiermee te maken??
Dat traineeship is denk ik alleen maar voor de absolute uitblinkers, maar het gros is zeg maar normaal hoogbegaafd en de autisten in deze groep pissen nu voor een groot deel buiten de pot.
Weet eigenlijk niet waarom je anders deze trainers aankaartte maar ik begrijp sowieso niet echt waar je hiermee nou heen wilt.
Ik nam VMBO alleen maar in de mond om aan te geven dat het helemaal niet wenselijk is dat de minderheid zich altijd maar aan de meerderheid zou moeten aanpassen. Daar ging het me om.
nou dit is maar 1 persoon. Ik denk niet dat alle psychiaters die de diagnose zelf vaststelden het met deze schrijfster eens zullen zijn. Waarom is gen onderzoek onbetrouwbaar? Wel interessant dat er wel 10 genen in verband worden gebracht met autisme. Ik vraag me alleen af waarom het dan nog niet op deze manier wordt onderzocht bij individuele personen? Maar daar moet ik me even over inlezen. Maar dat doe ik liever niet want het maakt me dan gewoon boos dat ze blijkbaar al vrij ver zijn maar dat nog steeds niet tot ander soort diagnostiek heeft geleid.quote:
Het is idd heel makkelijk om iemand de zwarte piet toe te spelen, en dat is ook wat er gebeurt.
[quote]
Dus idd slechte diagnostisering. Ik ben zelf al langer voorstander van een objectievere wijze van vaststellen van autisme. Genonderzoek zou hier een grote factor kunnen zijn, maar biedt geen absolute garantie denk ik, al ligt het voor de hand dat dit wel het geval zou zijn. Er is nog teveel over onbekend en het is denk ik nog niet op grote schaal uitvoerbaar.
Dat ze schijnbaar achteraf vermoeden dat de helft van de diagnoses niet klopt, vind ik raar en kwalijk. Als je je werk niet op een gedegen wijze uitvoert en daarna concludeert dat "de helft niet klopt", dan weet je toch waar de oorzaak ligt?
En ben benieuwd naar de bron van deze (en andere) uitspraken van schrijver.
Ja dat vind ik ook wel echt fijn voor jullie. Ik ken ook mensen met problemen die ze een plek konden geven door hun diagnose en dat gun ik ze. Dat gevoel is nuttig voor hen, maar zelf zit ik gewoon anders in elkaarquote:Als ik dit zou combineren met bovenstaande, zou ik -kunnen- concluderen dat het aantal correct-gediagnostiseerden ook flink is toegenomen. Ik vind dit een goede ontwikkeling en ik kom geregeld mensen tegen die letterlijk een lijdensweg van jaaaaren achter de rug hebben (vaak zelfs tientallen jaren. Gewoonlijk zijn dit vrouwen die eerst een reeks onjuiste diagnoses hadden zoals borderline of onvolledige zoals stoornissen in de angst/paniek hoek).
Zelf val ik toevallig ook in deze groep en ik ben blij dat ik later toch gevonden ben.
Ik ben het wel eens dat het eenzijdig is, maar dat komt denk ik omdat alle informatie vanuit de GGZ ook eenzijdig is. De schrijfster geeft een mening. Maar hoe ze aan die informatie komt en of het wel betrouwbare statistieken zijn weet ik ook niet.quote:Ik ben trouwens benieuwd waar de schrijver dit op gebaseerd heeft.
Ervanuitgaande dat schrijver met "nieuwe autisten" doelt op de groep van sinds 1990, zou het aantal diagnoses ver20voudigd zijn en zou 80% van deze groep een IQ van boven de 100 hebben...blijkbaar staat autisme dus idd in verband met een hoger IQ maar eerlijk gezegd denk ik dat ik liever de cijfers zelf zou willen zien. Dit lijkt me gewoon wat onwaarschijnlijk of 't ligt aan m'n ochtendwiskunde [ afbeelding ].
Ik vind 't trouwens een wat suggestief stukje, de intentie is om deze toename als een nadeel te zien, waarbij m.i. dit stukje eentonig is weergegeven.
Tuurlijk kun je daarvoor kiezen. Maar de verleiding wordt wel groot. Zelfde met Wajong. Je moet een jezelf wegcijferend of erg op status gericht karakter hebben om 'gratis geld' terwijl je ondertussen op je gemak kunt doen waar je zin in hebt, jezelf te ontwikkelen in wat je wilt zonder druk te voelen te weerstaan. Ervan uitgaande dat iemand geen perspectief heeft op een goed alternatief.quote:Bijvoorbeeld het gedeelte van de bijstand bij het studeren en later bij de post-studie. Je kunt er toch ook voor kiezen deze hulp niet te gebruiken?
Dat is mooi. Ik ben ook blij dat je die traumabegeleiding hebt kunnen regelenquote:Zelf herken ik het "je gaat dan leven naar je diagnose" niet. Als ik dat had gedaan, had ik nooit m'n traumabehandeling van de grond gekregen. Mijn ervaring is ook dat autisten over het algemeen gesproken wat nuchterder zijn en zich niet zo laten meeslepen door de diagnostisering. Wel vind ik dat je ze van de juiste informatie moet kunnen voorzien, maar ik vind de GGZ eerlijk gezegd nog steeds veel fout doen, alsof ze ervoor kiezen (psychologen?)
Wat me wel verbaast, dat ze dat überhaupt toestaan aan autisten, omdat alle problemen dan normaal gesproken op autisme worden gegooid
Je hebt exact mijn gevoel verwoord... dit is helemaal hoe ik erover denk...quote:
Ik krijg er ook een naar gevoel bij. Stel je blijkt inderdaad autistisch te zijn. Daarmee veranderen je behoeften en verlangens niet. Het is niet zo dat je met zo'n diagnose opeens gaat denken: "Oh, dus daarom heb ik weleens problemen in het sociale contact. Nou, dan blijf ik voortaan lekker alleen thuis in plaats van zoveel moeite doen om meer aansluiting te kunnen vinden bij anderen."
Het is jammer dat in de GGZ eigenlijk alleen wordt gekeken naar diagnosen en welke behandelingen daarop aansluiten. Er wordt niet gekeken naar wat je wel kan, wat je wilt bereiken en in hoeverre je daartoe gemotiveerd bent.
Mijn psycholoog zei dat een diagnose autisme juist zei dat ik niet schuldig was aan dat anderen niet goed met mij om gingen (omdat ze dus niet wisten dat ze rekening moesten houden met autisme). Hoewel ik het lief vond dat ze dat zei, vind ik van niet. Daarnaast kun je als je autistisch bent ook niet alle problemen daaraan wijten. Dan stagneert je psychologische groei.
Eigenlijk zegt zo'n diagnose "Vergeet het maar. Je zal nooit echt goed zijn in sociaal contact en altijd een beetjje vreemd zijn. Dat je gepest was, was je eigen schuld. Je bent ook raar. Je zal nooit een normaal mens zijn en wij willen je niet helpen met je problemen, alleen maar rare psychologische rapporten schrijven over hoe afwijkend je wel niet bent. Val ons niet meer lastig"
[ Bericht 3% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 11-10-2017 18:17:09 ]
Had op school, redelijk wat vrienden, werd weleens gepest, maar pestte ook weleens. Een denk ik normale jeugd. Ik heb trouwens ook een hoog iq, dus zou zeggen je kan alles leren, maar dat is toch niet zoquote:
[..]
Ik denk dat ik je begrijp.
Het zouden aanwijzingen voor autisme kunnen zijn, echter onzekerheid als gevolg van dingen in het verleden kunnen een enorme impact op je hebben.
Mensen zonder autisme kunnen makkelijker sociale vaardigheden leren, doch ook dan gaat het niet vanzelf. Als jij vroeger altijd gepest werd bijvoorbeeld of altijd buiten werd gesloten, krijg je de kans niet om sociale vaardigheden te leren. Het enige wat je dan leert, is dat de meeste mensen je niet aardig vinden en dat dingen die je doet vaak niet goed zijn. Je bent dan altijd alert op jezelf en dan gaat het juist fout.
.Ik denk niet dat een psych het zo benadert, maar ik snap wel helemaal dat het zo op jou overkomt en dat is ook helemaal niet gek.quote:
Je hebt exact mijn gevoel verwoord... dit is helemaal hoe ik erover denk...
Mijn psycholoog zei dat een diagnose autisme juist zei dat ik niet schuldig was aan dat anderen niet goed met mij om gingen (omdat ze dus niet wisten dat ze rekening moesten houden met autisme). Hoewel ik het lief vond dat ze dat zei, vind ik van niet. Daarnaast kun je als je autistisch bent ook niet alle problemen daaraan wijten. Dan stagneert je psychologische groei.
Eigenlijk zegt zo'n diagnose "Vergeet het maar. Je zal nooit echt goed zijn in sociaal contact en altijd een beetjje vreemd zijn. Dat je gepest was, was je eigen schuld. Je bent ook raar. Je zal nooit een normaal mens zijn en wij willen je niet helpen met je problemen, alleen maar rare psychologische rapporten schrijven over hoe afwijkend je wel niet bent. Val ons niet meer lastig"
Ik vind dit ook een nogal domme opmerking van jouw psycholoog. En ik vind hoe jij ernaar kijkt een stuk realistischer maar ook constructiever.
Heb je nou officieel de diagnose ASS gekregen of moet je daarop nog getest worden? Als dat laatste het geval is, vind ik het echt heel dom en minachtend van jouw psycholoog.
Als je wel de diagnose hebt, kan je via de gemeente in aanmerking komen voor coaching. Dan wordt er ook wat praktischer gekeken, bijvoorbeeld hoe het zit met je planning maar ook kunnen ze je helpen om sociale contacten aan te gaan en te onderhouden. Ik denk dat een coach die gespecialiseerd is juist minder gefixeerd is op jouw diagnose en meer kijkt vanuit jouw mogelijkheden. En op momenten dat je het overzicht verliest om alles te begrijpen, kan je op hem/haar terugvallen.
http://www.mindfulnessbijautisme.nl
Ik had dit pas geleden gevonden. Maar er bestaat mindfullness speciaal voor mensen met ASS. Dat kan je helpen om het piekeren te verminderen en niet verstrikt te raken in je gedachten.
Autistisch of niet. Gek ben je sowieso niet en je komt er wel!
Waarom denk je zelf dat het autisme is?quote:
[..]
Had op school, redelijk wat vrienden, werd weleens gepest, maar pestte ook weleens. Een denk ik normale jeugd. Ik heb trouwens ook een hoog iq, dus zou zeggen je kan alles leren, maar dat is toch niet zo
Mijn probleem was niet dat ik niet nadacht, maar dat ik doodliep omdat ik niet verder kon komen zonder hulp.quote:
Een psych stelt alleen hele simpele vragen die je jezelf niet afvraagt. Dat is hun werk. Dat zet je aan het denken en je geeft de psych het antwoord op jouw probleem.
Als er al iets is wat ik veel doe, dan is het wel nadenken dus daar heb ik echt geen hulp bij nodig
Wat ik wel nodig heb (of had), is iemand aan wie ik me kan spiegelen en iemand met verstand van zaken. Daar heb ik veel meer aan dan aan een betaalde muur van vlees die mij wisjmaakt dat ie mij helpen kan.
Omdat ik echt alles op een vaste manier wil doen, dingen hetzelfde wil hebben, op de plekken waar ik wat doe. De rest boeit me niet. En omdat ik sociale contacten echt vermijd zoveel als mogelijk.quote:
[..]
Waarom denk je zelf dat het autisme is?
Herkenbaar. Bij mij wilde ze geen depressie/burn-out vaststellen omdat ik dronk. Ja hallo ik dronk op dat moment zoveel omdat ik dat had. Nu ik eruit ben drink ik ook een heel stuk minder.quote:
Bij mij wordt Asperger vermoed, maar men wil het niet officieel vaststellen omdat ik af en toe een jointje rook. Als ik niets had gezegd (en dus niet eerlijk was geweest) was er niets aan de hand.
Die stelde allerlei vragen en gaf dan antwoorden die ik zelf al weet, maar waar ik niets mee deed, ook niet door hem.quote:
Een psych stelt alleen hele simpele vragen die je jezelf niet afvraagt. Dat is hun werk. Dat zet je aan het denken en je geeft de psych het antwoord op jouw probleem.
PDD-NOS is volgens mij het restgroepje van het autisme spectrum. En dat kan net zo heftig zijn als normaal autisme. Volgens mij heeft het gros van de autisten ook PPD-NOS. Dus je bent niet alleenquote:
Hallo, wordt pdd-nos gerekend tot autisme en is het even erg als gewone autisme?
Ik heb dus pdd-nos. (of symptonen daarvan, allang vergeten). Ik heb bijvoorbeeld niets met prikkels of signalen en zulke dingen. Mijn enigste probleem is niet sociaal kunnen zijn.quote:
[..]
PDD-NOS is volgens mij het restgroepje van het autisme spectrum. En dat kan net zo heftig zijn als normaal autisme. Volgens mij heeft het gros van de autisten ook PPD-NOS.
Er zijn wel meer autisten die geen last van prikkels hebben maar sociaal niet zo bekwaam zijn.quote:
[..]
Ik heb dus pdd-nos. (of symptonen daarvan, allang vergeten). Ik heb bijvoorbeeld niets met prikkels of signalen en zulke dingen. Mijn enigste probleem is niet sociaal kunnen zijn.
Je kunt er cursussen voor volgen, je kan het accepteren en ermee proberen te leven, het is net wat je wilt.
Het kan knap lastig zijn gezien je in de buitenwereld best bekwaam moet zijn in sociale vaardigheden. Als je bijvoorbeeld plots aangesproken wordt oid.
Heb je al iemand die je daarbij helpt?
Nee, heb het op dit moment ook niet echt nodig. Ik ga af en toe wel om met m'n klasgenoten enzo maar zijn geen echte vrienden. Verder zit ik gelukkig op een Gymnasium, misschien vooroordelen hoor, maar daar is men wat aardiger en doet men niet aan pesten enzo. Dus m'n schoolleven verloopt prima!quote:
[..]
Er zijn wel meer autisten die geen last van prikkels hebben maar sociaal niet zo bekwaam zijn.
Je kunt er cursussen voor volgen, je kan het accepteren en ermee proberen te leven, het is net wat je wilt.
Het kan knap lastig zijn gezien je in de buitenwereld best bekwaam moet zijn in sociale vaardigheden. Als je bijvoorbeeld plots aangesproken wordt oid.
Heb je al iemand die je daarbij helpt?
Dat is mooi.quote:
[..]
Nee, heb het op dit moment ook niet echt nodig. Ik ga af en toe wel om met m'n klasgenoten enzo maar zijn geen echte vrienden. Verder zit ik gelukkig op een Gymnasium, misschien vooroordelen hoor, maar daar is men wat aardiger en doet men niet aan pesten enzo. Dus m'n schoolleven verloopt prima!
Mijn tip zou zijn dat zolang je er tevreden mee blijft hoef je niks te veranderen.
Ik zou pas hulp gaan zoeken als het je belemmerd in dingen.
Maar ik snap echt dat het lastig kan zijn, sociale situaties zijn erg moeilijk.
Zo kan ik totaal verstijven als iemand mij plots aanspreekt op straat en meestal loop ik dan weg zonder wat te zeggen. Ik heb het sociaal intellect van een visstick
Wil je je laten testen?quote:
[..]
Omdat ik echt alles op een vaste manier wil doen, dingen hetzelfde wil hebben, op de plekken waar ik wat doe. De rest boeit me niet. En omdat ik sociale contacten echt vermijd zoveel als mogelijk.
Dat heb ik dus niet gelukkig.quote:
Zo kan ik totaal verstijven als iemand mij plots aanspreekt op straat en meestal loop ik dan weg zonder wat te zeggen. Ik heb het sociaal intellect van een visstick
Alsnog wel grappig dat je op zo'n forum zo comfortabel met elkaar kan praten zonder dat je je schaamt ofzo. Het is dus gewoon fysiek niet sociaal kunnen zijn.
Wat voel je er eigenlijk bij als iemand tegen je praat? Is het jouw hersenen die je dwingen om verder te lopen of heb je gewoon het gevoel dat je echt zelf bewust er voor kiest om weg te lopen?
Zit ik weleens aan te denken, maar aangezien er dan toch niets veranderd heb ik dat nog niet gedaan. Enige is dat het dan officieel is, of niet natuurlijk.quote:
Ik zit al sinds mijn 12e op forums e.d. Op internet gaat praten zo veel makkelijkerquote:
[..]
Dat heb ik dus niet gelukkig.
Alsnog wel grappig dat je op zo'n forum zo comfortabel met elkaar kan praten zonder dat je je schaamt ofzo. Het is dus gewoon fysiek niet sociaal kunnen zijn.
Wat voel je er eigenlijk bij als iemand tegen je praat? Is het jouw hersenen die je dwingen om verder te lopen of heb je gewoon het gevoel dat je echt zelf bewust er voor kiest om weg te lopen?
Als ik wegloop uit een plots gesprek is dat eigenlijk een soort vluchtgedrag voor mij. Ik ben dan in paniek en zolang het een vreemde is kan ik dan vrij makkelijk ontsnappen door weg te lopen.
Ik ben niet zo op mensen. Wanneer er vreemden tegen mij praten raak ik snel in paniek en loop ik weg. Ik zit dus op hetzelfde niveau als een 5 jarig meisje die achter haar moeders rok schuilt
Moet ook eerlijk zijn, dat dat aspect met alle cursussen en trainingen echt niks is veranderd. Dus ik heb het maar geaccepteerd.
En het ligt ook aan de situatie. Vreemde op het werk die mij aanspreekt is een stuk minder eng dan iemand in de metro.
Niemand gelooft me als ik zeg dat ik verlegen ben doordat ik op internet vaak gewoon alles zegquote:
[..]
Ik zit al sinds mijn 12e op forums e.d. Op internet gaat praten zo veel makkelijker
. IRL doe ik dat echt niet 
.Herkenbaar.quote:En het ligt ook aan de situatie. Vreemde op het werk die mij aanspreekt is een stuk minder eng dan iemand in de metro.
Veel sterkte in het verdere leven in ieder gevalquote:
[..]
Ik zit al sinds mijn 12e op forums e.d. Op internet gaat praten zo veel makkelijker
Als ik wegloop uit een plots gesprek is dat eigenlijk een soort vluchtgedrag voor mij. Ik ben dan in paniek en zolang het een vreemde is kan ik dan vrij makkelijk ontsnappen door weg te lopen.
Ik ben niet zo op mensen. Wanneer er vreemden tegen mij praten raak ik snel in paniek en loop ik weg. Ik zit dus op hetzelfde niveau als een 5 jarig meisje die achter haar moeders rok schuilt
Moet ook eerlijk zijn, dat dat aspect met alle cursussen en trainingen echt niks is veranderd. Dus ik heb het maar geaccepteerd.
En het ligt ook aan de situatie. Vreemde op het werk die mij aanspreekt is een stuk minder eng dan iemand in de metro.
Hehe, komt goedquote:
[..]
Veel sterkte in het verdere leven in ieder geval
Als je echt tegen bepaalde problemen aanloopt en daarvoor hulp wilt, kan jij met zo'n diagnose in aanmerking komen voor coaching. Het zou je ook rust en bevestiging kunnen geven.quote:
[..]
Zit ik weleens aan te denken, maar aangezien er dan toch niets veranderd heb ik dat nog niet gedaan. Enige is dat het dan officieel is, of niet natuurlijk.
Maar als jij je leven nu redelijk op orde hebt en ermee kan leven om wat dit betreft geen zekerheid te hebben, zou ik daar nog goed over nadenken.
Ja dus? Ik drink iedere dag alcohol, heb ik ook gewoon vertelt bij de Pyscholoog.quote:
Bij mij wordt Asperger vermoed, maar men wil het niet officieel vaststellen omdat ik af en toe een jointje rook. Als ik niets had gezegd (en dus niet eerlijk was geweest) was er niets aan de hand.
Zou de zekerheid wel willen hebben, maar denk niet dat het iets veranderd in mijn leven.quote:
[..]
Als je echt tegen bepaalde problemen aanloopt en daarvoor hulp wilt, kan jij met zo'n diagnose in aanmerking komen voor coaching. Het zou je ook rust en bevestiging kunnen geven.
Maar als jij je leven nu redelijk op orde hebt en ermee kan leven om wat dit betreft geen zekerheid te hebben, zou ik daar nog goed over nadenken.
Ik vind het vervelend als mensen er een gewoonte van maken spontaan aan te bellen in plaats van vooraf een afspraak te maken. Tegenwoordig doen ze dat eigenlijk hooguit als ze toevallig in de buurt zijn (wonen in een andere plaats).quote:
Fuckerdefuck. Broer onverwacht op bezoek. Hij was er om half een 'voor een kopje koffie' en zit nu nog steeds met mijn lief te keuvelen en metal te luisteren. Ik ben het lawaai een paar uur geleden al ontvlucht.
Jankend in bed liggen terwijl je geacht wordt de gezellige gastvrouw uit te hangen.
Onverwacht bezoek, die mijn veilige cocon (lees: mijn huis) binnenkomt... Ook al is het mijn broer die ik keitof vind.
Soms is mijn brein echt een klootzak.
Ik weet niet meer precies waar dit stukje over ging?quote:
[..]
Sorry ik had even niet meer op dit bericht gereageerd omdat ik niet echt een goed antwoord had. Waarom is autisme niet het maatschappelijke probleem?
okéquote:[..]
Ja ik ken ook maar 2 autistische personen, de 1 is vrij introvert en de ander wat extraverter. Ik ken er niet genoeg om hier uitspraak over te doen. Dus mijn idee was ook nergens op gebaseerd eigenlijk.
Ik merk eigenlijk dat niet-autisten hier echt een handje in hebben, al doen die het niet allemaal. Ik zie autisten dit eigenlijk weinig doen, behalve dan een paar op internet waarvan niet duidelijk is of deze wel de waarheid spreken over hun diagnose. vergeet niet dat er best veel trollen zijn en niet alle autisten op fok zijn dat ook echt. beter stink je daar niet (meer) in.quote:[..]
Omdat autisten er naar gaan leven.Ik vind dat je op dit forum overkomt alsof jij dat ook doet. Daarom ben ik blij dat dit niet zo is. Het helpt mensen niet vind ik. Maar dat is mijn mening.
De autisten die ik IRL ken, doen dit eigenlijk niet of nauwelijks. Het komt op mij over als een soort toneelspel. Wel merk ik dat sommige autisten die de diagnose nog maar net hebben, dit af en toe wel doen, maar ik begrijp wel dat dit een manier voor ze is om de diagnose een plekje te geven in hun eigen persoon.
Maar de problematiek die je hier suggereert...ik zie deze niet.
Succes is ook iets wat je een ander gunt en dat geldt ook maatschappijbreed.quote:[..]
Maar tegenwoordig moet je sociophatisch zijn om succes te hebben in het werk en ook wel privéleven. Dus eigenlijk is dat dan wat men beschouwd als "normaal"
En waarom moet je altijd iets hebben om het over te hebben?quote:[..]
Nou, dat hoeft natuurlijk niet, beter van niet nee. Dat kan als je echt niets anders meer hebt om het over te hebben.
Mij gaat 't er vooral om om autisme te leren begrijpen en dit gaat niet zonder de rest ook te bekijken. Je moet, om het totale plaatje te kunnen snappen, toch het hele plaatje in perspectief kunnen zien.quote:[..]
Dat is wel schattig ja leuk gevonden
[..]
Nou, het huis hoeft niet blinkend schoon te zijn bijv. Want dat kost veel tijd en ik kan me voorstellen dat iemand dat aan iets beters wil besteden. Maar ik vind het wel getuigen van respect op zich als het schoon is.. en ik ben er ook wel blij mee als mensen hun huis schoonhouden als ik op visite kom.. maar ik begrijp het ook als dat niet zo is. Met schoenen op bed staan met hondenpoep is iets wat niemand zou tolereren denk ik. Tenzij het per ongeluk is maar dan nog.
[..]
Tja, er zitten inderdaad voor- en nadelen aan. Meeloopgedrag en afzondering zijn allebei niet gezond.
Het ging over dat de kleine groep zich zou moeten aanpassen aan de grote groep, maar zo werkt het niet. Het onderwijs is daar een voorbeeld van. Alle VWO-ers naar het VMBO, das pas een slecht plan. En hetzelfde geldt voor autisten dresseren totdat het allemaal misluke mini-nerotypicals zijn.quote:[..]
Oh, oké. Ik begrijp het nu zelf ook niet helemaal meer. Ik heb hier geen uitgebreide kennis over, dus ik neem maar aan wat je zegt.
Gen onderzoek is denk ik nog niet bewezen vol betrouwbaar, omdat de aanwezigheid van een gen volgens mij niet garandeert dat je voldoende klachten hebt door het autisme om voor een diagnose in aanmerking te kunnen komen. Daarvoor moet je gewoonlijk toch wel een beetje naar de klote zijn...al ben ik zelf van mening dat veel autisten die de diagnose krijgen, ook met trauma's rondlopen 9volgens mij was daar ook een topic over). Ik heb zelf het idee dat veel autisten, juist doordat ze gevoeliger zijn, ook makkelijker te beschadigen zijn. Maar ze kunnen zich in principe ook een bepaalde flexibiliteit leren beheersen die niet-autisten sowieso niet hebben (omdat het brein jonger is).quote:[..]
nou dit is maar 1 persoon. Ik denk niet dat alle psychiaters die de diagnose zelf vaststelden het met deze schrijfster eens zullen zijn. Waarom is gen onderzoek onbetrouwbaar? Wel interessant dat er wel 10 genen in verband worden gebracht met autisme. Ik vraag me alleen af waarom het dan nog niet op deze manier wordt onderzocht bij individuele personen? Maar daar moet ik me even over inlezen. Maar dat doe ik liever niet want het maakt me dan gewoon boos dat ze blijkbaar al vrij ver zijn maar dat nog steeds niet tot ander soort diagnostiek heeft geleid.
Ik weet vrijwel helemaal zeker dat het hoofdstuk "autisme" nog lang niet volledig uitgeschreven is en de klassieke niet-autist zal hier ook wat meer over zichzelf te weten gaan komen, dat is zo goed als volledig onvermijdelijk.
De wajong is in principe ook bedoeld voor de mensen die het echt niet kunnen missen.quote:[..]
Ja dat vind ik ook wel echt fijn voor jullie. Ik ken ook mensen met problemen die ze een plek konden geven door hun diagnose en dat gun ik ze. Dat gevoel is nuttig voor hen, maar zelf zit ik gewoon anders in elkaar
[..]
Ik ben het wel eens dat het eenzijdig is, maar dat komt denk ik omdat alle informatie vanuit de GGZ ook eenzijdig is. De schrijfster geeft een mening. Maar hoe ze aan die informatie komt en of het wel betrouwbare statistieken zijn weet ik ook niet.
[..]
Tuurlijk kun je daarvoor kiezen. Maar de verleiding wordt wel groot. Zelfde met Wajong. Je moet een jezelf wegcijferend of erg op status gericht karakter hebben om 'gratis geld' terwijl je ondertussen op je gemak kunt doen waar je zin in hebt, jezelf te ontwikkelen in wat je wilt zonder druk te voelen te weerstaan. Ervan uitgaande dat iemand geen perspectief heeft op een goed alternatief.
Op 't moment dat je vrijwel absolute garantie hebt dat je in de meest gunstige omstandigheden jaaarenlang hard moet werken aan jezelf om je nog enigszins staande te kunnen houden, zal een wajong niet als "gratis geld" worden gezien, maar als een verademing.
Ik wist nieteens dat er zoiets als een wajong bestond, maar ben blij dat het er wel was want het heeft mijn leven een stuk humaner gemaakt. Er was anders best kans dat ik een psychiatrische dakloze was geworden ofzo....of dat ik nu niet meer geleefd had, want de druk die op me stond was ondraaglijk en ging al jarenlang zo door..
Mijn broertje had aan mijn lief laten weten dat hij 'even koffie zou komen drinken', maar dat hoorde ik gisterenavond laat pas. Het was echt veel te veel, vooral ook omdat ik dacht dat hij na een paar uurtjes nog ergens anders heen moest (zoals gewoonlijk), maar nu blijf hij ook ineens eten enzo.quote:
[..]
Ik vind het vervelend als mensen er een gewoonte van maken spontaan aan te bellen in plaats van vooraf een afspraak te maken. Tegenwoordig doen ze dat eigenlijk hooguit als ze toevallig in de buurt zijn (wonen in een andere plaats).
Nope, nope, nope. Na drie uur was ik helemaal op, zat op de wc te janken en ben toen stiekem mijn bed in gedoken. Ik stuurde mijn lief een smsje met 'sorry, het gaat niet.' Geheel tegen mijn principes nam ik mijn telefoon mee naar bed, om wat vrolijke YouTube-video's te kijken enzo.
Na een half uurtje kwam lief even kijken of ik nog leefde en zeggen dat het okee was, dat ik maar moest bellen als ik iets nodig had. Hij heeft broerlief bezig gehouden met een paar films.
Mijn kerel is de beste.
Ik mag mezelf op zich wel gelukkig prijzen dat m'n hele familie niet 'raar' ging doen als ik er weereens tussenuit kneep. Ik deed dit om de drukte uit te gaan achteraf om overprikkeling tegen te gaan. Ben blij dat ze me niet verplichtten te blijven. Ik vond 't dan wel oké als iemand anders ook even naar buiten kwam en onder 4 ogen een praatje makenquote:
[..]
Mijn broertje had aan mijn lief laten weten dat hij 'even koffie zou komen drinken', maar dat hoorde ik gisterenavond laat pas. Het was echt veel te veel, vooral ook omdat ik dacht dat hij na een paar uurtjes nog ergens anders heen moest (zoals gewoonlijk), maar nu blijf hij ook ineens eten enzo.
Nope, nope, nope. Na drie uur was ik helemaal op, zat op de wc te janken en ben toen stiekem mijn bed in gedoken. Ik stuurde mijn lief een smsje met 'sorry, het gaat niet.' Geheel tegen mijn principes nam ik mijn telefoon mee naar bed, om wat vrolijke YouTube-video's te kijken enzo.
Na een half uurtje kwam lief even kijken of ik nog leefde en zeggen dat het okee was, dat ik maar moest bellen als ik iets nodig had. Hij heeft broerlief bezig gehouden met een paar films.
Mijn kerel is de beste.
https://www.anderetijden.nl/aflevering/720/IJskastmoedersquote:Pionieren met autisme: het dr. Leo Kannerhuis
Waar tegenwoordig het woord autisme bijna niet meer uit onze taal is weg te denken, is het in de jaren zestig en zeventig een onbekend begrip. Kinderen met autisme krijgen vaak niet de juiste diagnose. Ze zouden doof zijn, schizofreen of simpelweg een hopeloos geval. Ouders worden van het kastje naar de muur gestuurd en krijgen vaak het verwijt dat ze hun kind niet goed opvoeden.
Autisme?
Dat verandert begin jaren zeventig. Het programma Een klein uur U van de VARA speelt daarbij een belangrijke rol. Tijdens de uitzending op 15 mei 1973 staat autisme centraal. Presentator Koos Postema gaat in gesprek met professor Lucas Kamp, op dat moment een van de weinige experts in Nederland op het gebied van autisme, en praat met ouders van autistische kinderen.
Aha-erlebnis
Voor veel ouders die thuis op de bank zitten, is de uitzending een openbaring, een aha-erlebnis. Eindelijk wordt hen duidelijk wat er ‘mis’ is met hun kind. Volgens autisme-expert Ina van Berckelaer-Onnes zorgt de uitzending niet alleen voor bekendheid, maar ook voor meer vragen om hulp en uiteindelijk diagnoses. "Het was zo informatief dat bij veel ouders een lichtje ging branden."
Interessant om te zien! Bedankt voor het delenquote:
Voor geintersseerden terug te kijken het programma "andere tijden" ( zeker de oudere generatie):
[..]
https://www.anderetijden.nl/aflevering/720/IJskastmoeders
Thanks voor het delen van die link! Ik zal later nog wel even kijken.quote:
Voor geintersseerden terug te kijken het programma "andere tijden" ( zeker de oudere generatie):
[..]
https://www.anderetijden.nl/aflevering/720/IJskastmoeders
Ik snap al langer de heisa van de toegenomen aantallen autismediagnoses niet.
Was het niet stiekem de schoonmaker die in het hok van een psychiater was gaan zitten?quote:
Verdorie, stomme psychiater blijft volhouden dat hij het nut niet inziet van een diagnosetraject. Omdat ik 'vrouw ben en autisme meer een mannending is'. Nu wil ik hem voor zijn kop meppen, maar heb hem nog nodig omdat hij bewijs kan leveren voor mijn UWV-zaak. Zucht.
Haha, hij is nog best jong en vertrouwt vooral op 'de vakliteratuur'. Hij gelooft ook niet dat ik suïcidaal werd van een mega-lage dosis Lexapro.quote:Op dinsdag 17 oktober 2017 20:21 schreef heywoodu het volgende:
[..]
Was het niet stiekem de schoonmaker die in het hok van een psychiater was gaan zitten?
Ik kan gewoon niet tegen medicatie, dat heb ik hem vooraf ook gezegd, maar hij denkt dat dat niet kan.
Het kan wel, blinde gek, anders had ik er toch geen last van?
Of "Hoezo testen of je het alzheimer-gen hebt, je bent nog niet bejaard.."quote:Op dinsdag 17 oktober 2017 20:32 schreef heywoodu het volgende:
Het is ook echt een beetje van het niveau "neuh we gaan niet verder onderzoeken of je borstkanker hebt, dat is toch vooral een vrouwending dus laat maar, doei he"
Ja precies! Dat kan echt niet hoorquote:
[..]
Of "Hoezo testen of je het alzheimer-gen hebt, je bent nog niet bejaard.."
Kan je niet een psychiater vinden die wel verstand heeft van autisme voor een second opinion... Ik weet niet onder welke steen hij heeft gezeten met zn mannending...quote:
Verdorie, stomme psychiater blijft volhouden dat hij het nut niet inziet van een diagnosetraject. Omdat ik 'vrouw ben en autisme meer een mannending is'. Nu wil ik hem voor zijn kop meppen, maar heb hem nog nodig omdat hij bewijs kan leveren voor mijn UWV-zaak. Zucht.
Hij klinkt wel een beetje van: ik heb een diploma dus ik weet precies hoe het zit...quote:
[..]
Haha, hij is nog best jong en vertrouwt vooral op 'de vakliteratuur'. Hij gelooft ook niet dat ik suïcidaal werd van een mega-lage dosis Lexapro.
Ik kan gewoon niet tegen medicatie, dat heb ik hem vooraf ook gezegd, maar hij denkt dat dat niet kan.
Het kan wel, blinde gek, anders had ik er toch geen last van?
En als er niet in de boekjes staat dat je ook van een lage dosering medicatie last kan hebben, dan kan het dus niet, want het staat er niet... aaargh.
Misschien moet hij eens om zich heen kijken ipv onder die steen blijven zitten...
Dat wil ik ook wel (second opinion), maar psychiater is ook de deskundige (althans, in de ogen van UWV) omdat hij arts is. Ik heb hem in die rol nog nodig.quote:
[..]
Kan je niet een psychiater vinden die wel verstand heeft van autisme voor een second opinion... Ik weet niet onder welke steen hij heeft gezeten met zn mannending...
[..]
Hij klinkt wel een beetje van: ik heb een diploma dus ik weet precies hoe het zit...
En als er niet in de boekjes staat dat je ook van een lage dosering medicatie last kan hebben, dan kan het dus niet, want het staat er niet... aaargh.
Misschien moet hij eens om zich heen kijken ipv onder die steen blijven zitten...
En ik ben veel te eerlijk. Kan niet (tegen hem of wie dan ook) liegen. Het is óf "sorry, maar je neemt me niet serieus, vaarwel klootviool" (en dan mijn deskundige voor UWV-zaak -waarin hij verklaart dat ik arbeidsongeschikt thuis zit met zware paniekklachten- kwijt zijn), óf mijn klep dichthouden tot na de UWV-zaak en dan meteen mijn biezen pakken.
Klinkt als een hele goede optie! Nee dat is niet illegaal noch klootzakkerig!quote:
Optie 3, die ik me net pas bedenk: via huisarts mezelf op een wachtlijst zetten voor een andere psychiater (met het gevaar dat ik daarmee ook mijn psycholoog, bij dezelfde praktijk, kwijtraak) en in de tussentijd oude psychiater te vriend proberen te houden. Of is dat illegaal/klootzakkerig?
Denk je?quote:
[..]
Klinkt als een hele goede optie! Nee dat is niet illegaal noch klootzakkerig!
Mijn psycholoog (wél tof) vindt een diagnosetraject wel een goed plan. Ze kunnen dat daar in de praktijk doen, met goedkeuring van mijn psychiater, maar zijn daar totaal geen experts in. De diagnose die daar uitkomt zal dus gebaseerd zijn op vragenlijstjes en scoretabelletjes.
Voordeel: dan kan ik bij mijn lieve psych blijven én het kan relatief snel. Nadeel: stomme psychiater moet goedkeuren en bij gesprekken aanwezig zijn.
Ik kan dus ook naar een andere psychiater stappen, hier in de buurt. Er is hier een GGZ met autisme-specialisten.
Voordeel: fatsoenlijke diagnose én het is dichterbij. Nadeel: wachttijd van 6-9 maanden en ik raak dan lieve psycholoog kwijt.
Keuzes, keuzes!
Bespreek het eens met je psycholoog. Misschien kan die je ondersteunen bij het maken van de juiste keuze.quote:
[..]
Denk je?
Mijn psycholoog (wél tof) vindt een diagnosetraject wel een goed plan. Ze kunnen dat daar in de praktijk doen, met goedkeuring van mijn psychiater, maar zijn daar totaal geen experts in. De diagnose die daar uitkomt zal dus gebaseerd zijn op vragenlijstjes en scoretabelletjes.
Voordeel: dan kan ik bij mijn lieve psych blijven én het kan relatief snel. Nadeel: stomme psychiater moet goedkeuren en bij gesprekken aanwezig zijn.
Ik kan dus ook naar een andere psychiater stappen, hier in de buurt. Er is hier een GGZ met autisme-specialisten.
Voordeel: fatsoenlijke diagnose én het is dichterbij. Nadeel: wachttijd van 6-9 maanden en ik raak dan lieve psycholoog kwijt.
Keuzes, keuzes!
Eens met het advies zoals gegeven door Madam-april.quote:
Optie 3, die ik me net pas bedenk: via huisarts mezelf op een wachtlijst zetten voor een andere psychiater (met het gevaar dat ik daarmee ook mijn psycholoog, bij dezelfde praktijk, kwijtraak) en in de tussentijd oude psychiater te vriend proberen te houden. Of is dat illegaal/klootzakkerig?
Je hebt daar blijkbaar wel een traject lopen die (neem ik even aan?) wel goed voor je werkt. Misschien is het beter deze niet cold-turkey te gaan afbreken.
Verder vind ik het eerlijk gezegd
hoe teleurstellend de hulpverlening te vaak blijkt te zijn. En dat is gewoon jammer.En toch eens bij die pyscholoog proberen of die een idee heeft mbt die psychiater.
Denkt die psycholoog dat ze wel zoveel kennis in huis hebben om een goede diagnose te kunnen stellen? Waarom moet die psychiater bij die gesprekken aanwezig zijn voor de diagnose? Ik zou bang zijn dat hij zijn mening al klaar heeft en als hij die diagnose dan zou moeten gaan stellen dan vraag ik me af of je eerlijk beoordeeld wordt wat dat betreft...
Hoe is je verhouding met je huisarts? Anders kan je het die ook eens voorleggen, ook dat je nu "afhankelijk" bent van die psychiater.
Nu denk ik dat het niet per definitie verkeerd is als die psychiater nu verklaart dat je niet kan werken door zware paniekklachten. Hoe lang duurt dat gedoe met het UWV nog? Als je dat voor nu nog kan overzien met deze psychiater dan is dat misschien wel de kortste weg qua uwv.
Maar ik zou het er niet bij laten zitten qua diagnose... en dan toch overwegen of je bij die ggz met ervaring terecht kan.
Misschien kan je verzekering hier nog in bemiddelen qua wachttijd.
Lastige situatie... sterkte
Psycholoog wil haar collega niet afvallen. Maar ze zegt zelf dat ze geen expertise hebben op dat gebied. Psychiater moet aanwezig zijn omdat hij de 'baas' is over mijn diagnose(s).quote:
Ik kan me wel vinden in optie 3.
En toch eens bij die pyscholoog proberen of die een idee heeft mbt die psychiater.
Denkt die psycholoog dat ze wel zoveel kennis in huis hebben om een goede diagnose te kunnen stellen? Waarom moet die psychiater bij die gesprekken aanwezig zijn voor de diagnose? Ik zou bang zijn dat hij zijn mening al klaar heeft en als hij die diagnose dan zou moeten gaan stellen dan vraag ik me af of je eerlijk beoordeeld wordt wat dat betreft...
Hoe is je verhouding met je huisarts? Anders kan je het die ook eens voorleggen, ook dat je nu "afhankelijk" bent van die psychiater.
Nu denk ik dat het niet per definitie verkeerd is als die psychiater nu verklaart dat je niet kan werken door zware paniekklachten. Hoe lang duurt dat gedoe met het UWV nog? Als je dat voor nu nog kan overzien met deze psychiater dan is dat misschien wel de kortste weg qua uwv.
Maar ik zou het er niet bij laten zitten qua diagnose... en dan toch overwegen of je bij die ggz met ervaring terecht kan.
Misschien kan je verzekering hier nog in bemiddelen qua wachttijd.
Lastige situatie... sterkte
Contact met huisarts was heel goed, maar ze is nu weg bij de praktijk. Ik wacht op een nieuwe huisarts en heb inmiddels contact met PraktijkOndersteuner GGZ, die verwijzingen kan regelen.
Gedoe met UWV gaat nog tot begin 2018 door.
Ik weet het niet meer. Herken zóveel dingen in artikelen over vrouwen met ASS, dat het lijkt alsof die artikelen op mijn leven gebaseerd zijn.
Twijfel nu ook of ik mijn advocaat -die gespecialiseerd is in het bijstaan van mensen met psychische problematiek- moet inlichten over de intentie om ASS-onderzoek te laten doen.
Ik twijfel aan álles!
Aan alles twijfelen is wel herkenbaar voor mij (moet meteen denken aan hoe schoenen kopen voor me was... duurde eeuwen, zelfs als ik alle voors en tegens op een rijtje legde). Dit is gelukkig wel steeds beter geworden naarmate ik meer ervaring opdeed. Alleen daar heb jij op dit moment niet veel aan, behalve dan dat je niet de enige bent (voor wat 't waard is).quote:
[..]
Psycholoog wil haar collega niet afvallen. Maar ze zegt zelf dat ze geen expertise hebben op dat gebied. Psychiater moet aanwezig zijn omdat hij de 'baas' is over mijn diagnose(s).
Contact met huisarts was heel goed, maar ze is nu weg bij de praktijk. Ik wacht op een nieuwe huisarts en heb inmiddels contact met PraktijkOndersteuner GGZ, die verwijzingen kan regelen.
Gedoe met UWV gaat nog tot begin 2018 door.
Ik weet het niet meer. Herken zóveel dingen in artikelen over vrouwen met ASS, dat het lijkt alsof die artikelen op mijn leven gebaseerd zijn.
Twijfel nu ook of ik mijn advocaat -die gespecialiseerd is in het bijstaan van mensen met psychische problematiek- moet inlichten over de intentie om ASS-onderzoek te laten doen.
Ik twijfel aan álles!
Ik zou die advocaat wel inlichten. Waarom zou je 't niet doen?
Je zei dat je veel herkende wat artikelen betreft. Zou je daar wat meer over willen vertellen?
Ik ben op 't moment niet erg helder, merk ik. Mijn excuus als ik wat gemist heb
Niet helder is niet erg, ik zie zelf ook niet echt meer een bos, door alle bomen.quote:
[..]
Aan alles twijfelen is wel herkenbaar voor mij (moet meteen denken aan hoe schoenen kopen voor me was... duurde eeuwen, zelfs als ik alle voors en tegens op een rijtje legde). Dit is gelukkig wel steeds beter geworden naarmate ik meer ervaring opdeed. Alleen daar heb jij op dit moment niet veel aan, behalve dan dat je niet de enige bent (voor wat 't waard is).
Ik zou die advocaat wel inlichten. Waarom zou je 't niet doen?
Je zei dat je veel herkende wat artikelen betreft. Zou je daar wat meer over willen vertellen?
Ik ben op 't moment niet erg helder, merk ik. Mijn excuus als ik wat gemist heb
Advocaat inlichten is nog niet gedaan en ik twijfel daar ook aan, want het is misschien niet relevant en die arme man heeft al 400 pagina's dossier om doorheen te worstelen. Als we daar nog een theorietje 'misschien ben ik wel autistisch en zit het UWV op dat gebied OOK al fout', wordt het misschien wel veel. I don't know..
Inzake artikelen over auti-vrouwen: Ik las vandaag een artikel dat over mijn brein geschreven lijkt te zijn. https://www.nrc.nl/nieuws(...)me-13592176-a1578058
Het gaat vooral over ijskastmoeders die theoriequote:
[..]
Thanks voor het delen van die link! Ik zal later nog wel even kijken.
Ik snap al langer de heisa van de toegenomen aantallen autismediagnoses niet.
En hoe moeilijk het was voor ouders die een autistisch kind kregen in de jaren 60 en 70 om een diagnose te krijgen en een goede plek te vinden (was er niet)
quote:Tot in de jaren '70 is autisme nog geen aangeboren hersenontwikkelingsstoornis, maar het gevolg van een harteloze moeder, een zogeheten ijskastmoeder. Andere Tijden praat met een moeder en een zus van een autist over de begintijd: het onbegrip, de lange zoektocht naar wat het beste is voor het kind. Huisartsen die niet weten wat ze ermee aan moeten, specialisten die met de handen in het haar zitten.
Tsja, dit soort misverstanden kunnen jarenlang als "algemeen geaccepteerde waarheid" blijven plakken als veel mensen nooit geleerd hebben hoe ze fact van fictie moeten onderscheiden en alle rondlopende verhaaltjes en broodjes aap voor absolute waarheid aannemen. Daar komt nog bij dat veel mensen simpelweg niet in staat zijn om absolute waarheden aan te nemen.quote:
[..]
Het gaat vooral over ijskastmoeders die theorie
En hoe moeilijk het was voor ouders die een autistisch kind kregen in de jaren 60 en 70 om een diagnose te krijgen en een goede plek te vinden (was er niet)
[..]
Klopt, die plek was er niet.
En gezien de problematiek onder autisten nu, is die plek er eigenlijk nog steeds niet.
https://www.nrc.nl/nieuws(...)me-13592176-a1578058
Ik denk dat dit artikel voor elke vrouw die een vermoeden van autisme bij haarzelf heeft, wel interessant zou kunnen zijn.
Een stokpaardje van mezelf is al jarenlang de man/vrouw verhouding onder autisme. Jaren terug werd gedacht dat die verhouding 1 op 10 was, maar ik was er toen al van overtuigd dat die verhouding gewoon 1 op 1 moet zijn. En ik heb daar een enorme hoeveelheid tegenwind voor moeten incasseren, vooral in hoe standvastig ik bleef. Maar het is ook gewoon logisch.
Als autisme genetisch is en bij de geboorte al aanwezig is en de helft van al deze baby's als vrouw geboren wordt...waar zijn al die vrouwen dan?
Die krijgen de diagnose niet, omdat deze niet herkend worden.
In dit artikel staat over de man/vrouw verhouding het volgende:
De man/vrouw verhouding autisme bij mannen en vrouwen is 1 op 1, mark my words!quote:"Sommige onderzoekers geloven dat de verhouding man-vrouw bij autisme niet 5:1 is, maar 2:1"
De man-vrouwverhouding bij ASS werd tot voor kort geschat op vijf op één. Dat beeld kantelt. In de DSM-5 wordt de autismespectrumstoornis gekenmerkt door ‘beperkingen in de sociale communicatie en interactie’ en ‘repetitief gedrag en specifieke interesses’. Onder dat laatste kenmerk valt in de nieuwe editie ook sensorische overgevoeligheid, wat tot meer diagnoses bij vrouwen zou kunnen leiden. Er verschijnen bovendien steeds meer boeken over vrouwen met autisme, en vorige maand was er in Utrecht een symposium over.
Verder staat er ook o.a. dit:
Misschien wat confronterend voor sommigen, maar ik denk wel dat dit vrij veel gebeurt. En dat is hartstikke jammer en nergens voor nodigquote:Sommige onderzoekers geloven dat de man-vrouwverhouding bij ASS niet 5:1 maar 2:1 is. Alleen wordt dat lang niet altijd opgemerkt: vrouwen camoufleren hun symptomen beter door bijvoorbeeld bewust oogcontact te maken, of sociaal gedrag van anderen te spiegelen. Deze strategie zorgt er ogenschijnlijk voor dat ze makkelijker kunnen meedraaien, maar heeft ook veel nadelen: het continu afstemmen van wat sociaal wenselijk is werkt uitputtend en kan zorgen voor stress, burn-out, angstklachten en depressie. Ook kan het constant nabootsen van andermans gedrag ertoe leiden dat de ontwikkeling van de eigen identiteit stagneert.
Ik denk trouwens dat dit voor bepaalde mannen met autisme ook opgaat.quote:Nadeel van een foutieve diagnose is dat vrouwen rondlopen met het gevoel dat er iets mis met ze is: ze hebben vaak al meerdere psychologen bezocht, maar geen enkele therapie lijkt echt aan te slaan. Soms vermoeden ze zelf dat ze autisme hebben, maar worden ze daarin door hun omgeving of de therapeut niet geloofd.
Wat me ook wel opvalt, is dat vrouwen met autisme schijnbaar vaker sensorische problemen hebben (overgevoeligheid). Maar 't punt is dat dit geen aanstellerij is.
En uiteraard komt het hoofdstuk "pesten" weer eens aan bod, maar wat verwacht je dan met zo'n verrotte maatschappij.
[ Bericht 11% gewijzigd door magnetronkoffie op 22-10-2017 14:42:45 ]
Ik dacht dat autisme en persoonlijkheidsstoornissen niet samen konden gaan? Vraag me af sinds wanneer dit veranderd is? Misschien vergiste ik me?quote:ASS kan ook samengaan met een persoonlijkheidsstoornis: een langdurige, vaak in de jeugd ontstane psychische aandoening die het dagelijks functioneren belemmert. Uit Zweeds onderzoek (Lugnegård, Hallerbäck, Gillberg, 2012), blijkt bijvoorbeeld dat vrouwen met autisme in ongeveer eenderde van de gevallen voldoen aan de criteria voor een persoonlijkheidsstoornis.
Het artikel is niet perfect, maar wel een behoorlijk goed geschreven stuk waarin 'het grote publiek' eindelijk eens informatie krijgt over autistische vrouwen. Ik had werkelijk tranen in mijn ogen toen ik het las. Her-ken-baar-heid!quote:
Nog een keer dat artikel
[..]
Ik dacht dat autisme en persoonlijkheidsstoornissen niet samen konden gaan? Vraag me af sinds wanneer dit veranderd is? Misschien vergiste ik me?
En ook wel gek, want ik heb (nog) geen diagnose, het is puur zelfdiagnose tot nu toe. Maar als ik dit lees, denk ik echt: "Waarom heb ik me in vredesnaam nooit laten testen?"
Tsja, helaas is dat ook iets wat veel voorkomt bij autisten, elk op een eigen manier.quote:
[..]
Het artikel is niet perfect, maar wel een behoorlijk goed geschreven stuk waarin 'het grote publiek' eindelijk eens informatie krijgt over autistische vrouwen. Ik had werkelijk tranen in mijn ogen toen ik het las. Her-ken-baar-heid!
En ook wel gek, want ik heb (nog) geen diagnose, het is puur zelfdiagnose tot nu toe. Maar als ik dit lees, denk ik echt: "Waarom heb ik me in vredesnaam nooit laten testen?"
De mijne is "Waarom duurde het meer dan 13 jaar voordat ik eindelijk aan m'n trauma's kon werken en waarom gooiden ze -alles- op autisme?".
Niet dat het krijgen van een autismediagnose over rozen ging, maar goed
Ben blij dat je wat aan dit artikel hebt gehad
Nu is er daar een lid, die vanaf dag 1 al een hekel aan mij heeft. Omdat ik geen diagnose heb, vindt zij dat ik geen recht heb om daar te posten. Echt elke post die ik plaats, wordt door haar onderuit gehaald. "Je moet je niet zo aanstellen", "paniek is niet hetzelfde als autisme", "je weet niet eens zeker of je bij ons thuishoort" etc.
Zak er in, stomme forummevrouw! /klaag.
Ik heb al eerder dergelijke verhalen gehoord van een forum specifiek voor autistische vrouwen. Kan me alleen niet meer herinneren om welk forum dat ging, behalve dat het afgeschermd was zonder lidmaatschap? En ik ben er om duidelijke redenen geen lid vanquote:
Klaag, sorry: Ben lid van een forum voor autistische vrouwen, waar ik beter mijn hart kan luchten dan hier op FOK!, omdat er daar minder vaak 'aansteller' wordt geroepen e.d.
Nu is er daar een lid, die vanaf dag 1 al een hekel aan mij heeft. Omdat ik geen diagnose heb, vindt zij dat ik geen recht heb om daar te posten. Echt elke post die ik plaats, wordt door haar onderuit gehaald. "Je moet je niet zo aanstellen", "paniek is niet hetzelfde als autisme", "je weet niet eens zeker of je bij ons thuishoort" etc.
Zak er in, stomme forummevrouw! /klaag.
De vraag is echter wel wat je met dat geklaag wilt bereiken? Als je elk wissewasje online plaatst, wie zou dat dan nog willen lezen?
Zelf schrijf ik dat soort dingen in een dagboek en zet ik dat niet online...wie zou dat nou van me willen weten? Het is trouwens geen hint, maar eerder misschien wel interessant om je te bedenken waarom je dat doet
Oh, ik krijg altijd ruzie in forums of Facebook groepen die specifiek over autisme gaan, of voor autisme. Want meestal zitten er van die autisten die een overbeschermende opvoeding gehad hebben.....quote:
Klaag, sorry: Ben lid van een forum voor autistische vrouwen, waar ik beter mijn hart kan luchten dan hier op FOK!, omdat er daar minder vaak 'aansteller' wordt geroepen e.d.
Nu is er daar een lid, die vanaf dag 1 al een hekel aan mij heeft. Omdat ik geen diagnose heb, vindt zij dat ik geen recht heb om daar te posten. Echt elke post die ik plaats, wordt door haar onderuit gehaald. "Je moet je niet zo aanstellen", "paniek is niet hetzelfde als autisme", "je weet niet eens zeker of je bij ons thuishoort" etc.
Zak er in, stomme forummevrouw! /klaag.
Of er zitten gewoon moeders, dus zo graag op internet moeten uiten dat hun zoon of dochter niet meer handelbaar is. Dus van mij hoeven die lotgenoten groepen niet!
Net zoals ik niet met een label op mijn hoofd rondloop: pas op, ik ben een autist. Nee ik reageer hoogsten afentoe wellicht nog, of kijk je niet in de ogen.
Als je als autist in een lotgenotengroep zit voor ouders/broers/zussen/kinderen van, dan zit je in de verkeerde lotgenotengroepquote:
[..]
Oh, ik krijg altijd ruzie in forums of Facebook groepen die specifiek over autisme gaan, of voor autisme. Want meestal zitten er van die autisten die een overbeschermende opvoeding gehad hebben.....
Of er zitten gewoon moeders, dus zo graag op internet moeten uiten dat hun zoon of dochter niet meer handelbaar is. Dus van mij hoeven die lotgenoten groepen niet!
Net zoals ik niet met een label op mijn hoofd rondloop: pas op, ik ben een autist. Nee ik reageer hoogsten afentoe wellicht nog, of kijk je niet in de ogen.
En lotgenotencontact kan natuurlijk ook meer zijn dan alleen maar van die officiële groepen. Zelf ga ik ook graag individueel met autisten om (en ergens is dat ook een bepaalde kwaliteit die groepscontact niet echt bieden kan).
Of die ouders zitten in de verkeerde groep! Maja, ik stoor mij zoals gezegd juist vaak aan andere autisten.quote:Op zondag 22 oktober 2017 23:31 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Als je als autist in een lotgenotengroep zit voor ouders/broers/zussen/kinderen van, dan zit je in de verkeerde lotgenotengroep
En lotgenotencontact kan natuurlijk ook meer zijn dan alleen maar van die officiële groepen. Zelf ga ik ook graag individueel met autisten om (en ergens is dat ook een bepaalde kwaliteit die groepscontact niet echt bieden kan).
Vooral als het van die softies zijn!
Ik stoor me ook met regelmaat aan bepaalde autisten, maar dan juist die botte horkenquote:
[..]
Of die ouders zitten in de verkeerde groep! Maja, ik stoor mij zoals gezegd juist vaak aan andere autisten.
Vooral als het van die softies zijn!
Overigens heb ik ook een beetje wat tegen mensen die ...uhm.... "mee willen doen met ons"
Dat zijn een beetje van het type mens die "Zoooo geïnteresseerd zijn in ons!" en me dan helemaal gaan ondervragen en mijn brein laten kraken soms en zij steeds met "Uhu...uhu!" reageren zonder dat ze de antwoorden snappen....
Daar kon ik er ook een van, weet alleen niet of het een autist was. Vond het alleen altijd frapant, dat ik mij zoveel moet aanpassen en hij met weg kwam met zijn botte gedrag!Puur en alleen omdat het een IT specialist was. Dat meedoen is ook irritant: standaard antwoord vaak, iedereen is wel een beetje autische. Dan denk ik: flikker toch op!
A-men!quote:
Dat meedoen is ook irritant: standaard antwoord vaak, iedereen is wel een beetje autische. Dan denk ik: flikker toch op!
Ik had gisteren een afspraak bij psycholoog die me gedragsexperimenten wil laten doen (CGT). Experimenten die me nerveus maken.
Vandaag twee afspraken: Maatschappelijk Werk (die me een hoop huiswerk meegaf, waaronder 'maak een weekschema voor het poetsen van je huis', maar ook 'luister naar je lijf én je hoofd').
Daarna Sociale Dienst, WerkConsulent. Ook een aardige vrouw. Ze zei vandaag dat ze 'van hogerhand' moet proberen me één dag per week de Sociaal Werkplaats in te krijgen. Sociaal Werkplaats: Fabriekshal, vol mensen, lawaai, gedoe...
Na het gesprek, op de fiets naar huis, een flinke paniekaanval gehad -géén idee hoe ik thuis ben gekomen, automatische piloot denk ik-. Bij thuiskomst nog een half uur zitten bibberen en huilen, tot mijn lief me naar bed heeft gebracht.
Eigenlijk is al het huiswerk van alle instanties, plus de stress van de rechtszaak tegen UWV, plus een veeleisend autisme-onderzoek (binnenkort) al véél te veel. Ik wil niemand tegen het hoofd stoten (en mijn nog-niet-toegekende-Bijstand niet kwijtraken), maar ik trek dit gewoon helemaal niet!
Dus, tips graag: Hoe pak ik dit aan? Hoe leg ik uit dat het me allemaal veel te veel is? En is dat, voor de WerkConsulent, een legitieme reden om het Sociaal Werkplaats-plan even in de koelkast te zetten, tot er weer wat rust in de kiet is?
#overprikkeld #ikwordgek #paniekaanvallenzijnniettof
Doch willen veel psychiaters en therapeuten je nog wel eens een autismesticker opplakken als je op 4 van de 8 positief scoort en door je bovengemiddelde intelligentie doorzag je gewoon de andere 4 testjes wat je toch een autist maakt volgens sommige psychiaters.
Allemaal dikke bullshit dat autisme dus, het is gewoon een modeziekte net zoals ADHD.
Als je gedrag als vaag en een beetje apart wordt gezien moet gelijk de autisme sticker erop zonder gegronde bewijzen. Ik geloof echt niet in die lariekoek.
Ik zou de autismetest gewoonweg weigeren te maken, ook al heb je geen autisme ze kunnen het op een dusdanige manier toch naar zich toetrekken dat je wel die diagnose krijgt.quote:
Sorry, ik weet niet waar ik dit anders moet posten en mijn lief kan me hier niet bij helpen (omdat hij zelf ook met dit soort issues worstelt):
Ik had gisteren een afspraak bij psycholoog die me gedragsexperimenten wil laten doen (CGT). Experimenten die me nerveus maken.
Vandaag twee afspraken: Maatschappelijk Werk (die me een hoop huiswerk meegaf, waaronder 'maak een weekschema voor het poetsen van je huis', maar ook 'luister naar je lijf én je hoofd').
Daarna Sociale Dienst, WerkConsulent. Ook een aardige vrouw. Ze zei vandaag dat ze 'van hogerhand' moet proberen me één dag per week de Sociaal Werkplaats in te krijgen. Sociaal Werkplaats: Fabriekshal, vol mensen, lawaai, gedoe...
Na het gesprek, op de fiets naar huis, een flinke paniekaanval gehad -géén idee hoe ik thuis ben gekomen, automatische piloot denk ik-. Bij thuiskomst nog een half uur zitten bibberen en huilen, tot mijn lief me naar bed heeft gebracht.
Eigenlijk is al het huiswerk van alle instanties, plus de stress van de rechtszaak tegen UWV, plus een veeleisend autisme-onderzoek (binnenkort) al véél te veel. Ik wil niemand tegen het hoofd stoten (en mijn nog-niet-toegekende-Bijstand niet kwijtraken), maar ik trek dit gewoon helemaal niet!
Dus, tips graag: Hoe pak ik dit aan? Hoe leg ik uit dat het me allemaal veel te veel is? En is dat, voor de WerkConsulent, een legitieme reden om het Sociaal Werkplaats-plan even in de koelkast te zetten, tot er weer wat rust in de kiet is?
#overprikkeld #ikwordgek #paniekaanvallenzijnniettof
Het GGZ krijgt geld voor alle mensen die ze een stempel kunnen geven, zolang jij geen diagnose hebt krijgen ze ook minder geld voor jou. GGZ is bagger, niet met die mafkezen meewerken.
Wat jij moet doen is gewoon tot rust komen en volwassen worden en dingen doen die je leuk vindt.
Doe niet mee met al die rotzooi en first world problems autistische shit.
Gewoon volwassen worden? Op mijn 33e?quote:
[..]
Ik zou de autismetest gewoonweg weigeren te maken, ook al heb je geen autisme ze kunnen het op een dusdanige manier toch naar zich toetrekken dat je wel die diagnose krijgt.
Het GGZ krijgt geld voor alle mensen die ze een stempel kunnen geven, zolang jij geen diagnose hebt krijgen ze ook minder geld voor jou. GGZ is bagger, niet met die mafkezen meewerken.
Wat jij moet doen is gewoon tot rust komen en volwassen worden en dingen doen die je leuk vindt.
Doe niet mee met al die rotzooi en first world problems autistische shit.
Misschien emotioneel volwassen worden, gewoon stoppen met huilen. Je hebt te veel luxe om je te beklagen, first world problems.quote:
[..]
Gewoon volwassen worden? Op mijn 33e?
Hoe weet jij hoe luxe mijn leven is?quote:
[..]
Misschien emotioneel volwassen worden, gewoon stoppen met huilen. Je hebt te veel luxe om je te beklagen, first world problems.
Omdat je in Nederland woont en huisvesting hebt, elke dag te eten, schoon drinkwater waar je niet ziek van wordt, je leeft in een verzorgingsstaat, je leeft in een democratie met vrede, je leeft in weelde en luxe.quote:
[..]
Hoe weet jij hoe luxe mijn leven is?
Klopt. Maar dat heeft toch niets met eventueel autisme van doen? Of komt autisme tegenwoordig door schoon drinkwater en welvaart?quote:
[..]
Omdat je in Nederland woont en huisvesting hebt, elke dag te eten, schoon drinkwater waar je niet ziek van wordt, je leeft in een verzorgingsstaat, je leeft in een democratie met vrede, je leeft in weelde en luxe.
ja licht autisme, vaag autisme, ongediagnosticeerde maar toch geopperde autisme is typisch een gevalletje first world problems. autisme is hier gewoon een modeziekte, de laatste 10 jaar is dat echt een trend om alles en iedereen bij de minst gekke gedragingen maar een autisme label op te plakken.quote:
[..]
Klopt. Maar dat heeft toch niets met eventueel autisme van doen? Of komt autisme tegenwoordig door schoon drinkwater en welvaart?
Jij reageerde op mij terwijl ik niet op jouw post reageerde, dat maakte je er zelf van.quote:
En wat heeft dat met mij te maken, dan? En met mijn overprikkeld-post?
Check post #106quote:
[..]
Jij reageerde op mij terwijl ik niet op jouw post reageerde, dat maakte je er zelf van.
jouw naam is daar niet gequotequote:
Ga dan lekker ergens anders lopen rellen.
Dat je een dak boven je hoofd hebt en schoon drinkwater zegt niks over of je wel of niet ASS of welke andere diagnose zou kunnen hebben.
En of er nou wel of geen diagnose is, wie ben jij om te bepalen of iemand ergens wel of geen last van kan hebben...
En meer energie ga ik hier niet in steken, fijne avond verder!
quote:
Kzomba, kom je hier alleen om te vertellen dat ASS een mode-ding is?
Ga dan lekker ergens anders lopen rellen.
Dat je een dak boven je hoofd hebt en schoon drinkwater zegt niks over of je wel of niet ASS of welke andere diagnose zou kunnen hebben.
En of er nou wel of geen diagnose is, wie ben jij om te bepalen of iemand ergens wel of geen last van kan hebben...
En meer energie ga ik hier niet in steken, fijne avond verder!
Je hebt wel veel achter elkaar... afspraak psycholoog en dan de dag erna nog 2 afspraken, lijkt me aardig wat.quote:
Sorry, ik weet niet waar ik dit anders moet posten en mijn lief kan me hier niet bij helpen (omdat hij zelf ook met dit soort issues worstelt):
Ik had gisteren een afspraak bij psycholoog die me gedragsexperimenten wil laten doen (CGT). Experimenten die me nerveus maken.
Vandaag twee afspraken: Maatschappelijk Werk (die me een hoop huiswerk meegaf, waaronder 'maak een weekschema voor het poetsen van je huis', maar ook 'luister naar je lijf én je hoofd').
Daarna Sociale Dienst, WerkConsulent. Ook een aardige vrouw. Ze zei vandaag dat ze 'van hogerhand' moet proberen me één dag per week de Sociaal Werkplaats in te krijgen. Sociaal Werkplaats: Fabriekshal, vol mensen, lawaai, gedoe...
Na het gesprek, op de fiets naar huis, een flinke paniekaanval gehad -géén idee hoe ik thuis ben gekomen, automatische piloot denk ik-. Bij thuiskomst nog een half uur zitten bibberen en huilen, tot mijn lief me naar bed heeft gebracht.
Eigenlijk is al het huiswerk van alle instanties, plus de stress van de rechtszaak tegen UWV, plus een veeleisend autisme-onderzoek (binnenkort) al véél te veel. Ik wil niemand tegen het hoofd stoten (en mijn nog-niet-toegekende-Bijstand niet kwijtraken), maar ik trek dit gewoon helemaal niet!
Dus, tips graag: Hoe pak ik dit aan? Hoe leg ik uit dat het me allemaal veel te veel is? En is dat, voor de WerkConsulent, een legitieme reden om het Sociaal Werkplaats-plan even in de koelkast te zetten, tot er weer wat rust in de kiet is?
#overprikkeld #ikwordgek #paniekaanvallenzijnniettof
Kan je tegen je psycholoog uitspreken dat de CGT je nerveus maakt?
Maatschappelijk werk: is de opdracht concreet genoeg... kan je er iets mee? Of heb je er meer aan om samen een weekschema te maken bijvoorbeeld? Misschien kan je daar hulp bij vragen.
Ik zou aan die werkconsulent dame laten weten dat het je nu al overloopt en ook bij maatschappelijk werkster en psycholoog. Alles tegelijk is misschien niet heel handig.
Ik weet niet precies welke weg je moet bewandelen, maar het kan niet de bedoeling zijn dat je alleen maar verder af gaat glijden... sterkte
Ja, het is allemaal een beetje (te) veel.quote:
[..]
Je hebt wel veel achter elkaar... afspraak psycholoog en dan de dag erna nog 2 afspraken, lijkt me aardig wat.
Kan je tegen je psycholoog uitspreken dat de CGT je nerveus maakt?
Maatschappelijk werk: is de opdracht concreet genoeg... kan je er iets mee? Of heb je er meer aan om samen een weekschema te maken bijvoorbeeld? Misschien kan je daar hulp bij vragen.
Ik zou aan die werkconsulent dame laten weten dat het je nu al overloopt en ook bij maatschappelijk werkster en psycholoog. Alles tegelijk is misschien niet heel handig.
Ik weet niet precies welke weg je moet bewandelen, maar het kan niet de bedoeling zijn dat je alleen maar verder af gaat glijden... sterkte
-CGT-opdrachten zijn zo geformuleerd dat ze me lichte stress moeten bezorgen, maar eigenlijk lig ik er gewoon wakker van. En dan moet ik ook nog drie van de vier experimenten 'zelf invullen', dat maakt het helemaal moeilijk!
-De weekschema-opdracht is bijna onmogelijk. Ik ben er drie uur mee bezig geweest vandaag, maar ik weet gewoon écht niet wanneer ik wat 'moet' doen. Ik wil een gebruiksaanwijzing voor mijn leven!
En of ik die consulente 'mag' vragen om dit re-integratietraject te parkeren, zonder dat ik daarvoor een sanctie krijg, weet ik niet. Ik kan geen percentage van mijn inkomen missen.
En thnx.
Dit soort "ramp-toeristen" komen nog weleens hier langs idd.quote:
Tis een beetje routine geworden
Ik heb verder niet echt wat te melden wat je eerdere post betrof, vandaar dat ik er niet op had gereageerd.
Da's okquote:
[..]
Dit soort "ramp-toeristen" komen nog weleens hier langs idd.
Tis een beetje routine geworden
Ik heb verder niet echt wat te melden wat je eerdere post betrof, vandaar dat ik er niet op had gereageerd.
Ramptoerist spelen in een topic over iets waar je 0 binding mee hebt, raar hoor. Dat snap ik écht niet.
Alsof ik in een topic over Feyenoord langsga om te melden dat alle Rotterdammers luidruchtige klootzakken zijn.
Dit is wel iets waar ik al langer over nagedacht had en ik denk dat dit een beetje met onbegrip te maken heeft. Voor een ander deel is het ook een 1 of ander negatief gevoel (zoals afgunst of minachting of zo, soms gewoon dagelijkse frustratie die geuit moet worden en dat doen ze dan op deze manier).quote:
[..]
Da's ok
Ramptoerist spelen in een topic over iets waar je 0 binding mee hebt, raar hoor. Dat snap ik écht niet.
Ja, dat ga ik zelf dan natuurlijk ook niet doen. Ik heb echt niks met voetbal, maar die VBL gasten laat ik gewoon lekker hun ding doenquote:Alsof ik in een topic over Feyenoord langsga om te melden dat alle Rotterdammers luidruchtige klootzakken zijn.
(zolang ik er maar geen last van heb )Precies. Ik weet dat voetbal 11 spelers per team op het veld heeft en een bal. Dan houdt het wel een beetje op.quote:
Ja, dat ga ik zelf dan natuurlijk ook niet doen. Ik heb echt niks met voetbal, maar die VBL gasten laat ik gewoon lekker hun ding doen
En 30.000 coaches aan de zijlijnquote:
[..]
Precies. Ik weet dat voetbal 11 spelers per team op het veld heeft en een bal. Dan houdt het wel een beetje op.
Kan je vriend niet met jou mee gaan naar de afspraken met de sociale dienst ed?
(Ben je iig niet in je uppie, en je vriend kan je bijstaan).
De afspraken waar je zo tegenop ziet (autisme diagnostiek) gewoon gaan, dan heb je dat iig gehad en wellicht krijg je met de uitslag meer duidelijkheid over jezelf.
En voor die Relnicht:
autisme is geen mode verschijsel. Helaas niet. En vaak hebben autisten ook nog andere aandoeningen (dyspraxie bv). En niet elke autist is een Rainman.....
http://www.ietsdrinken.nl/home
Leuk ideequote:
Voor mensen die dit leuk vinden:
http://www.ietsdrinken.nl/home
http://www.ietsdrinken.nl/faqquote:
Voor mensen die dit leuk vinden:
http://www.ietsdrinken.nl/home
quote:Jullie stichting heet Stichting AsocialeKaart. Zijn jullie dan asociaal?
AsocialeKaart is en woordgrapje, waarmee we willen aankaarten dat er soms wel wat meer humor mag zijn in zorgland.
Is iemand van jullie wel eens bij dat "iets drinken" geweest?
Ik had een tijd terug al eens het plan om te gaan, maar het is vooralsnog vooral bij het plan gebleven
. Ik vind het toch wel een beetje spannend...
).Ik ken het gevoel, heb veel plannen, totdat ik ze moet uitvoeren, dan stel ik ze uit met de meeste vage redenen. Zelfde met dat Iets drinken, lijkt mij wel leuk, maar de stap wagen is een 2e.quote:
Dat soort humor kan ik wel waarderen
Is iemand van jullie wel eens bij dat "iets drinken" geweest?
Ik had een tijd terug al eens het plan om te gaan, maar het is vooralsnog vooral bij het plan gebleven
Nee het is gewoon van mensen die volgens de GGZ autisme zouden hebben terwijl de tests dat niet uitwijzenquote:
Dit is wel iets waar ik al langer over nagedacht had en ik denk dat dit een beetje met onbegrip te maken heeft. Voor een ander deel is het ook een 1 of ander negatief gevoel (zoals afgunst of minachting of zo, soms gewoon dagelijkse frustratie die geuit moet worden en dat doen ze dan op deze manier).
Ik vind dat kzomba gelijk heeft dat psychische problemen first world problems zijn (in de zin van, kinderen in Afrika hebben ook autisme maar alleen in een eerste wereld land zou het ook erkend worden als stoornis), maar dat geldt niet alleen voor autisme, dat geldt voor alle psychische "ziekten". Tenzij
Waarom hij hier kwam was naar aanleiding van zijn diagnose.
Waarvan ik echt afvraag wat het toevoegt voor mensen hier ? Omdat ik alleen maar gezeik lees met het UWV, CGT opdrachten die voor stress zorgen en een behandeling van vage charlatans coaches.
(Overigens niets tegen coaches, ik heb een hele goede coach gehad, het is op zich een goede oplossing, maar heel veel mensen zouden best baat hebben bij een coach, niet alleen autisten. Dus ik begrijp niet wat een coach voor autisten anders maakt dan een coach voor niet-autisten).
Er is veel experimenteel onderzoek gedaan naar stimulus- of omgevingscondities die een negatief effect hebben op cognitieve prestaties. Enkele bekende voorbeelden zijn: lawaai, gebrek aan slaap, te veel informatie, bepaalde drugs zoals alcohol en een hoge omgevingstemperatuur (hitte). Men noemt dit ook wel het stimulusmodel van stress. Het model staat het dichtst bij de oorspronkelijke natuurkundige betekenis van stress als een kracht die op een lichaam inwerkt. Critici van het stimulusmodel van stress hebben naar voren gebracht dat stress niet louter een functie is van de objectieve gebeurtenissen om ons heen, maar ook van de interne beleving en subjectieve factoren zoals het wel of niet kunnen controleren van de lawaaibron, ergernis e.d. Desondanks lijkt het toch mogelijk om condities te vinden die voor de meeste mensen als stressvol worden ervaren.
Lawaai en te veel informatie zijn dus dingen waar autisten moeite mee hebben. Maar zoals uit deze quote van wikipedia blijkt eigenlijk iedereen.
Ik heb het gevoel dat veel autistische mensen wel een aparte opvoeding hebben gehad. Als het vaak overbeschermend is zou het mij niets verbazen maar misschien zie ik dat verkeerd. Autisten hebben soms kinderlijker gedrag en mensen met overbeschermende opvoeding worden als kinderen behandeld. Aan de andere kant kunnen ouders misschien ook een in de war zijn geraakt door een autistisch kind of zelf ook autistisch zijn en daarom zo'n overdreven opvoeding hebben.quote:
[..]
Oh, ik krijg altijd ruzie in forums of Facebook groepen die specifiek over autisme gaan, of voor autisme. Want meestal zitten er van die autisten die een overbeschermende opvoeding gehad hebben.....
Of er zitten gewoon moeders, dus zo graag op internet moeten uiten dat hun zoon of dochter niet meer handelbaar is. Dus van mij hoeven die lotgenoten groepen niet!
Net zoals ik niet met een label op mijn hoofd rondloop: pas op, ik ben een autist. Nee ik reageer hoogsten afentoe wellicht nog, of kijk je niet in de ogen.
En inderdaad vreselijk als moeders online zeuren over hun kind.. ik kan daar boos om worden, al s het ergens wel logisch, maar soms is dat kind dan ruim volwassen en dan denk ik je bent zelf onhandelbaar, kijk naar jezelf...
Niet veel veranderd dus sinds de jaren 70.quote:Tot in de jaren '70 is autisme nog geen aangeboren hersenontwikkelingsstoornis, maar het gevolg van een harteloze moeder, een zogeheten ijskastmoeder. Andere Tijden praat met een moeder en een zus van een autist over de begintijd: het onbegrip, de lange zoektocht naar wat het beste is voor het kind. Huisartsen die niet weten wat ze ermee aan moeten, specialisten die met de handen in het haar zitten.
[ Bericht 3% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 07-11-2017 23:58:49 ]
Even voor de duidelijkheid: Ik had het over ramptoeristen die hier in dit topic komen trollen. Vaak doen ze zich als "oprecht geïnteresseerden" voor.quote:
[..]
Nee het is gewoon van mensen die volgens de GGZ autisme zouden hebben terwijl de tests dat niet uitwijzen
Ik vind dat kzomba gelijk heeft dat psychische problemen first world problems zijn (in de zin van, kinderen in Afrika hebben ook autisme maar alleen in een eerste wereld land zou het ook erkend worden als stoornis), maar dat geldt niet alleen voor autisme, dat geldt voor alle psychische "ziekten". Tenzij
Waarom hij hier kwam was naar aanleiding van zijn diagnose.
Waarvan ik echt afvraag wat het toevoegt voor mensen hier ? Omdat ik alleen maar gezeik lees met het UWV, CGT opdrachten die voor stress zorgen en een behandeling van vage charlatans coaches.
(Overigens niets tegen coaches, ik heb een hele goede coach gehad, het is op zich een goede oplossing, maar heel veel mensen zouden best baat hebben bij een coach, niet alleen autisten. Dus ik begrijp niet wat een coach voor autisten anders maakt dan een coach voor niet-autisten).
Er is veel experimenteel onderzoek gedaan naar stimulus- of omgevingscondities die een negatief effect hebben op cognitieve prestaties. Enkele bekende voorbeelden zijn: lawaai, gebrek aan slaap, te veel informatie, bepaalde drugs zoals alcohol en een hoge omgevingstemperatuur (hitte). Men noemt dit ook wel het stimulusmodel van stress. Het model staat het dichtst bij de oorspronkelijke natuurkundige betekenis van stress als een kracht die op een lichaam inwerkt. Critici van het stimulusmodel van stress hebben naar voren gebracht dat stress niet louter een functie is van de objectieve gebeurtenissen om ons heen, maar ook van de interne beleving en subjectieve factoren zoals het wel of niet kunnen controleren van de lawaaibron, ergernis e.d. Desondanks lijkt het toch mogelijk om condities te vinden die voor de meeste mensen als stressvol worden ervaren.
Lawaai en te veel informatie zijn dus dingen waar autisten moeite mee hebben. Maar zoals uit deze quote van wikipedia blijkt eigenlijk iedereen.
En waarop baseer je dit gevoel?quote:[..]
Ik heb het gevoel dat veel autistische mensen wel een aparte opvoeding hebben gehad.
[ Bericht 0% gewijzigd door magnetronkoffie op 08-11-2017 13:43:21 ]
Dit maakt 't voor mij lastig om uiteindelijk de deur uit te gaan.quote:
[..]
Ik ken het gevoel, heb veel plannen, totdat ik ze moet uitvoeren, dan stel ik ze uit met de meeste vage redenen. Zelfde met dat Iets drinken, lijkt mij wel leuk, maar de stap wagen is een 2e.
Ik sloeg in 't verleden geregeld fokmeets over omdat ik uiteindelijk zoveel had uitgesteld, dat het beter was om thuis te blijven.
Maar de keren dat ik wel ging, waren leuk
En dat motiveert om toch wel te blijven gaan. Hoe meer leuke redenen ik heb om wel te gaan, hoe makkelijker het wordt. Omgekeerd kan ook, als iets als een niet-leuke verplichting voelt.
Tenminste, zo werkt dit voor mij.
Wat de onbekendheid betreft, ik heb gelukkig wel veel lef en dat maakt dat ik vaak wel ga, ook al ben ik nerveus. Uiteindelijk valt 't vaak wel mee. Wel ben ik na afloop vaak gesloopt als 't om totaal nieuwe mensen gaat. Over het algemeen gesproken vermoeien bekende (en vertrouwde) mensen minder, maar er zijn uitzonderingen.
Motivatie is in elk geval wel een belangrijke multiplicator.
Tot zover dan mijn pre-boodschappenhaal mini-brainstorm.
Spannend, jij blijft jij met of zonder diagnose (al ziet de buitenwereld dat misschien niet altijd zo...). Succes in elk geval!quote:
Aangemeld voor diagnosetraject vandaag, via Praktijkondersteuner. Ergens heel erg blij mee, maar ook gruwelijk eng.
Op wat ik lees in dit topic en baseer op de weinige autisten die ik heb gesproken. Maar goed, 2 ken ik niet zo goed en 2 hebben een "normale" opvoeding gehad voor zover ik dat kan beoordelen. En nu ik er over nadenk was maar 1 daarvan officieel autistisch, de andere was alleen het vermoeden van dat het een autist was, maar niet officieel erkendquote:
En waarop baseer je dit gevoel?
De diagnose heeft voor mij een heleboel helderder gemaakt. Ik begrijp mezelf beter en ik begrijp beter waarom ik uiteindelijk zo in de put ben geraakt.quote:
[..]
Nee het is gewoon van mensen die volgens de GGZ autisme zouden hebben terwijl de tests dat niet uitwijzen
Ik vind dat kzomba gelijk heeft dat psychische problemen first world problems zijn (in de zin van, kinderen in Afrika hebben ook autisme maar alleen in een eerste wereld land zou het ook erkend worden als stoornis), maar dat geldt niet alleen voor autisme, dat geldt voor alle psychische "ziekten". Tenzij
Waarom hij hier kwam was naar aanleiding van zijn diagnose.
Waarvan ik echt afvraag wat het toevoegt voor mensen hier ? Omdat ik alleen maar gezeik lees met het UWV, CGT opdrachten die voor stress zorgen en een behandeling van vage charlatans coaches.
(Overigens niets tegen coaches, ik heb een hele goede coach gehad, het is op zich een goede oplossing, maar heel veel mensen zouden best baat hebben bij een coach, niet alleen autisten. Dus ik begrijp niet wat een coach voor autisten anders maakt dan een coach voor niet-autisten).
Er is veel experimenteel onderzoek gedaan naar stimulus- of omgevingscondities die een negatief effect hebben op cognitieve prestaties. Enkele bekende voorbeelden zijn: lawaai, gebrek aan slaap, te veel informatie, bepaalde drugs zoals alcohol en een hoge omgevingstemperatuur (hitte). Men noemt dit ook wel het stimulusmodel van stress. Het model staat het dichtst bij de oorspronkelijke natuurkundige betekenis van stress als een kracht die op een lichaam inwerkt. Critici van het stimulusmodel van stress hebben naar voren gebracht dat stress niet louter een functie is van de objectieve gebeurtenissen om ons heen, maar ook van de interne beleving en subjectieve factoren zoals het wel of niet kunnen controleren van de lawaaibron, ergernis e.d. Desondanks lijkt het toch mogelijk om condities te vinden die voor de meeste mensen als stressvol worden ervaren.
Lawaai en te veel informatie zijn dus dingen waar autisten moeite mee hebben. Maar zoals uit deze quote van wikipedia blijkt eigenlijk iedereen.
[..]
Ik heb het gevoel dat veel autistische mensen wel een aparte opvoeding hebben gehad. Als het vaak overbeschermend is zou het mij niets verbazen maar misschien zie ik dat verkeerd. Autisten hebben soms kinderlijker gedrag en mensen met overbeschermende opvoeding worden als kinderen behandeld. Aan de andere kant kunnen ouders misschien ook een in de war zijn geraakt door een autistisch kind of zelf ook autistisch zijn en daarom zo'n overdreven opvoeding hebben.
En inderdaad vreselijk als moeders online zeuren over hun kind.. ik kan daar boos om worden, al s het ergens wel logisch, maar soms is dat kind dan ruim volwassen en dan denk ik je bent zelf onhandelbaar, kijk naar jezelf...
[..]
Niet veel veranderd dus sinds de jaren 70.
Het heeft er denk ik voor gezorgd dat ik verder kon en dat ik sta waar ik nu sta.
Mijn diagnose kwam pas rond mijn 33e.
Volgens mij heb ik geen aparte opvoeding gehad, niet overbeschermend of overdreven.
Maar had mijn diagnose dan ook niet als kind, al had mijn moeder wel het idee dat er iets was. Daar werd niet naar geluisterd...
Mijn oudste dochter heeft ook een ASS diagnose en ik denk dat we soms wel eens wat beschermend zijn, daar zijn we ons wel redelijk van bewust heb ik het idee.
Het zit altijd in je achterhoofd en ik vind echt dat ze bepaalde dingen zelf moet doen... maar soms neem je misschien te snel iets uit handen omdat je ziet dat het moeilijk is en je als ouder graag wilt helpen.
Dat kan een nadeel zijn van een vroege diagnose, maar tot nu toe zijn we vooral blij met de diagnose.
Ik vind 't zelf op zich wel leuk (tis leuker dan die kou zonder kerst).quote:
Kerstgeneuzel... ik haat kerststress, omdat ik het gevoel heb niet aan de verwachtingen te kunnen voldoen. En uit angst voor de verwijten amper kan bedenken wat ik zelf zou willen
Eigenlijk vind ik vooral de lichtjes en de sfeer het leukst. O&N vind ik eigenlijk het vuurwerk echt helemaal niks. Ik denk er al jaren aan om eens met een zooitje andere autisten ergens in een leeg bungalowpark een bungalow te huren of zo en daar het vuurwerk uit te zitten en wat bordspelletjes of gewoon gezelligheid of zo
Dit jaar ben ik met Sinterklaas al voorzien, kerst en O&N moet ik nog even afwachten maar ik vind vast wel wat.
Ik heb in elk geval ook een verjaardag voor de boeg
Ben volgens mij nog nooit op de verjaardag van een andere autist geweest bedenk ik me nu? Maar ik kijk wel. Misschien kan ik er ook wel blijven pitten.
Mijn ervaring is dat opvoeding wel een andere uitwerking heeft op autisten. Ik ben zelf van mening dat autisten een andere opvoeding behoeven dan niet-autisten, afgezien van individuele verschillen die ook bestaan.quote:
[..]
Op wat ik lees in dit topic en baseer op de weinige autisten die ik heb gesproken. Maar goed, 2 ken ik niet zo goed en 2 hebben een "normale" opvoeding gehad voor zover ik dat kan beoordelen. En nu ik er over nadenk was maar 1 daarvan officieel autistisch, de andere was alleen het vermoeden van dat het een autist was, maar niet officieel erkend
Komt omdat het topic niet centraal stond. Nu wel.quote:
Ik moest trouwens even zoeken, ik kon dit topic niet zo snel terugvinden?
Spannendquote:
Holy crap! Ik dacht pas over een paar maanden terecht te kunnen, maar nu kan ik komende vrijdag al op intake! Oh shiiiiit! 😮
. Succes!Succes!quote:
Holy crap! Ik dacht pas over een paar maanden terecht te kunnen, maar nu kan ik komende vrijdag al op intake! Oh shiiiiit! 😮
Je weet dat er vuurwerkvrije vakantieparken bestaan? Moet je wel wat vroeger boeken, die zijn nu al vol volgens mij.quote:
[..]
Ik vind 't zelf op zich wel leuk (tis leuker dan die kou zonder kerst).
Eigenlijk vind ik vooral de lichtjes en de sfeer het leukst. O&N vind ik eigenlijk het vuurwerk echt helemaal niks. Ik denk er al jaren aan om eens met een zooitje andere autisten ergens in een leeg bungalowpark een bungalow te huren of zo en daar het vuurwerk uit te zitten en wat bordspelletjes of gewoon gezelligheid of zo
Dit jaar ben ik met Sinterklaas al voorzien, kerst en O&N moet ik nog even afwachten maar ik vind vast wel wat.
Ik heb in elk geval ook een verjaardag voor de boeg
Ben volgens mij nog nooit op de verjaardag van een andere autist geweest bedenk ik me nu? Maar ik kijk wel. Misschien kan ik er ook wel blijven pitten.
Wel veel mensen die er met de hond heengaan.
Volgens hem is het zo dat ieder mens prikkels op zijn eigen manier verwerkt en dat mensen met autisme zich aan de ene kant van die schaal bevinden en extreme prikkelvermijders zijn. Mensen met ADHD zitten aan de andere kant en zijn extreme prikkelzoekers.
Hij geeft wat tips mee:
Tips voor ouders van extreme prikkelvermijders (kinderen met een autistische stoornis):
- Verzwijg een eventuele diagnose
- Reduceer prikkels in de omgeving (radio uit, gordijnen halfdicht, draag geen opvallende kleding, praat zachtjes, langzaam en laag)
- Geef je kind geen cola, chocola, chocolademelk of koffie (vanwege de coffeïne)
- Bereid je kind voor op veranderingen
- Gebruik geen time-out als straf (prikkelvermijders vinden een time-out juist prettig, lekker rustig!)
- Kies liever niet voor een veldsport als hockey of voetbal vanwege het continu wisselende beeld (visuele prikkels) en geroep en geschreeuw in en naast het veld (auditieve prikkels)
- Kies niet-irriterende kleding
Tips voor ouders van extreme prikkelzoekers (kinderen met ADHD):
- Verzwijg een eventuele diagnose en voorkom dat je kind een diagnose krijgt (Duker: “Veel beroepen zijn ontoegankelijk voor mensen die de klinische diagnose ADHD met zich meedragen.”).
- Vertel ook niet over eventueel medicijngebruik (Duker: “Met deze informatie wordt de bevestigingsfout in het beoordelingsproces van anderen in werking gezet”)
- Maak er geen punt van als je kind huiswerk wil maken met de radio of tv aan en daarbij met de benen wiebelt of met een potlood op tafel tikt
- Schreeuwen helpt niet om ongewenst gedrag te corrigeren (schreeuwen is een juist een welkome extra prikkel)
- Help je kind bij het plannen van huiswerk
- Accepteer dat de slaapkamer van je kind rommelig is (rommel levert extra prikkels op, fijn!)
- Cola, chocolademelk, chocola en koffie kunnen je kind helpen een prettig prikkelniveau te bereiken (mits je kind er geen slaapproblemen van krijgt)
- Leer je kind om niet impulsief antwoorden op te schrijven, maar stap voor stap de opgave te doorlopen: “Ik zie een staartdeling…. Dan moet ik eerst….”
Ik weet niet waarin hij dokter is, maar hij is wel extreem stigmatiserend. Ik heb een hoop onzin gelezen over autisme en ADHD, maar dit slaat alles
Enne ... proost allemaal!
Ik geniet nu heerlijk van mijn colaatje.Dit ook maar ff posten in de topicreeks ADHD
8 weken diagnose-onderzoek coming up.
Fuck, ik heb beide kenmerken (autisme en ADHD).quote:Tips voor ouders van extreme prikkelvermijders (kinderen met een autistische stoornis):
- Verzwijg een eventuele diagnose
- Reduceer prikkels in de omgeving (radio uit, gordijnen halfdicht, draag geen opvallende kleding, praat zachtjes, langzaam en laag)
- Geef je kind geen cola, chocola, chocolademelk of koffie (vanwege de coffeïne)
- Bereid je kind voor op veranderingen
- Gebruik geen time-out als straf (prikkelvermijders vinden een time-out juist prettig, lekker rustig!)
- Kies liever niet voor een veldsport als hockey of voetbal vanwege het continu wisselende beeld (visuele prikkels) en geroep en geschreeuw in en naast het veld (auditieve prikkels)
- Kies niet-irriterende kleding
Tips voor ouders van extreme prikkelzoekers (kinderen met ADHD):
- Verzwijg een eventuele diagnose en voorkom dat je kind een diagnose krijgt (Duker: “Veel beroepen zijn ontoegankelijk voor mensen die de klinische diagnose ADHD met zich meedragen.”).
- Vertel ook niet over eventueel medicijngebruik (Duker: “Met deze informatie wordt de bevestigingsfout in het beoordelingsproces van anderen in werking gezet”)
- Maak er geen punt van als je kind huiswerk wil maken met de radio of tv aan en daarbij met de benen wiebelt of met een potlood op tafel tikt
- Schreeuwen helpt niet om ongewenst gedrag te corrigeren (schreeuwen is een juist een welkome extra prikkel)
- Help je kind bij het plannen van huiswerk
- Accepteer dat de slaapkamer van je kind rommelig is (rommel levert extra prikkels op, fijn!)
- Cola, chocolademelk, chocola en koffie kunnen je kind helpen een prettig prikkelniveau te bereiken (mits je kind er geen slaapproblemen van krijgt)
- Leer je kind om niet impulsief antwoorden op te schrijven, maar stap voor stap de opgave te doorlopen: “Ik zie een staartdeling…. Dan moet ik eerst….”
Volgens mij heet het ASS.
Mag ik wel of geen koffie?
[ Bericht 3% gewijzigd door PandaDrop op 01-12-2017 22:59:41 ]
Verder: http://hetkind.org/2017/1(...)ssier-beton-gegoten/
Bij mij heeft de diagnose ook een hoop helder gemaakt: alleen het maakt het er niet echt beter op! Mensen ga je echt niet plotseling anders behandelen, en je bent nog steeds die rare snuiter voor de meeste.quote:
[..]
De diagnose heeft voor mij een heleboel helderder gemaakt. Ik begrijp mezelf beter en ik begrijp beter waarom ik uiteindelijk zo in de put ben geraakt.
Het heeft er denk ik voor gezorgd dat ik verder kon en dat ik sta waar ik nu sta.
Mijn diagnose kwam pas rond mijn 33e.
Volgens mij heb ik geen aparte opvoeding gehad, niet overbeschermend of overdreven.
Maar had mijn diagnose dan ook niet als kind, al had mijn moeder wel het idee dat er iets was. Daar werd niet naar geluisterd...
Mijn oudste dochter heeft ook een ASS diagnose en ik denk dat we soms wel eens wat beschermend zijn, daar zijn we ons wel redelijk van bewust heb ik het idee.
Het zit altijd in je achterhoofd en ik vind echt dat ze bepaalde dingen zelf moet doen... maar soms neem je misschien te snel iets uit handen omdat je ziet dat het moeilijk is en je als ouder graag wilt helpen.
Dat kan een nadeel zijn van een vroege diagnose, maar tot nu toe zijn we vooral blij met de diagnose.
Ik merk bij mijzelf dan ook, dat enige wat bij de pyschoeducatie geholpen heeft: dat ik heb leren begrijpen, wat mijn beperkingen en valkuilen zijn.
Echter, in de praktijk word nul-komma-nul rekening met autisten gehouden. Zo bestelde ik zaterdag in een burger restaurant, twee menu's en een losse burger. Echter kreeg ik drie menu's, en ik was niet mans genoeg om er wat van te zeggen.
Dus dan lig ik mij achteraf weer te frustreren, want ik ben van mening dat ik duidelijk was in wat ik gezegd had. Maar het is uiteindelijk mijn fout, dat ik het dan niet durf om die medewerker aan te spreken op zijn fout.
Wat ik dan ga doen: een dag later, wanneer ik op Google Maps also Localguide een recensie schrijf. Dan trek ik letterlijk 1 ster af, omdat naar mijn mening de medewerker gewoon niet goed geluisterd heeft.
Als ik dan echter in discussie ga met mijn vriendin, dan drukt ze mij keihard op de feiten. En raak ik zo gefrustreerd, dat ik gewoon aggresief word en dat is een uiting van onmacht. Ik sloeg gisteren gewoon keihard, met mijn smartphone op mijn been omdat ik weer eens gefrustreerd was.
Dus ja, die behandeling heeft mij enkel inzicht gebracht. Maar echt geholpen heeft het niet, want ik zit letterlijk in een sociaal isolement. Heb zelfs besloten om mijn Facebook account te deactiveren, want blijkbaar ben ik zo ongeliefd dat toch geen kip reageert.
Een kerstboom heb ik trouwens wel opgezet, maar kerstcadeaus dat brengt wel stress met zich mee. Waarom een kerstboom dan geen stress met zich meebrengt?!
Nou het is niet zo gecompliceerd: je gaat naar de IKEA, zoekt een boom uit. Koopt wat ballen, lampjes en klaar is kees. Veel fout kun je er niet aan doen. Kerstcadeaus is wel een andere verhaal, dan weet ik nooit echt wat ik mijn vriendin moet kopen.
Ik vind het idd ook heerlijk wanneer er even tegen mij geschreeuwd wordt!quote:Op woensdag 29 november 2017 19:32 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
Ik heb nu weer iets heel grappigs gevonden: Prof Dr Pieter Duker: "Autisme en ADHD bestaan niet"
Volgens hem is het zo dat ieder mens prikkels op zijn eigen manier verwerkt en dat mensen met autisme zich aan de ene kant van die schaal bevinden en extreme prikkelvermijders zijn. Mensen met ADHD zitten aan de andere kant en zijn extreme prikkelzoekers.
Hij geeft wat tips mee:
Tips voor ouders van extreme prikkelvermijders (kinderen met een autistische stoornis):
- Verzwijg een eventuele diagnose
- Reduceer prikkels in de omgeving (radio uit, gordijnen halfdicht, draag geen opvallende kleding, praat zachtjes, langzaam en laag)
- Geef je kind geen cola, chocola, chocolademelk of koffie (vanwege de coffeïne)
- Bereid je kind voor op veranderingen
- Gebruik geen time-out als straf (prikkelvermijders vinden een time-out juist prettig, lekker rustig!)
- Kies liever niet voor een veldsport als hockey of voetbal vanwege het continu wisselende beeld (visuele prikkels) en geroep en geschreeuw in en naast het veld (auditieve prikkels)
- Kies niet-irriterende kleding
Tips voor ouders van extreme prikkelzoekers (kinderen met ADHD):
- Verzwijg een eventuele diagnose en voorkom dat je kind een diagnose krijgt (Duker: “Veel beroepen zijn ontoegankelijk voor mensen die de klinische diagnose ADHD met zich meedragen.”).
- Vertel ook niet over eventueel medicijngebruik (Duker: “Met deze informatie wordt de bevestigingsfout in het beoordelingsproces van anderen in werking gezet”)
- Maak er geen punt van als je kind huiswerk wil maken met de radio of tv aan en daarbij met de benen wiebelt of met een potlood op tafel tikt
- Schreeuwen helpt niet om ongewenst gedrag te corrigeren (schreeuwen is een juist een welkome extra prikkel)
- Help je kind bij het plannen van huiswerk
- Accepteer dat de slaapkamer van je kind rommelig is (rommel levert extra prikkels op, fijn!)
- Cola, chocolademelk, chocola en koffie kunnen je kind helpen een prettig prikkelniveau te bereiken (mits je kind er geen slaapproblemen van krijgt)
- Leer je kind om niet impulsief antwoorden op te schrijven, maar stap voor stap de opgave te doorlopen: “Ik zie een staartdeling…. Dan moet ik eerst….”
Ik weet niet waarin hij dokter is, maar hij is wel extreem stigmatiserend. Ik heb een hoop onzin gelezen over autisme en ADHD, maar dit slaat alles
Enne ... proost allemaal!
Dit ook maar ff posten in de topicreeks ADHD
En heeft de professor dokter gelijk dat je als autist zijnde helemaal overprikkeld raakt wanneer je iemand tegenkomt die een fel gekleurd truitje aan heeft? Lig je dan met stuipen op de grond te rollen omdat je zoveel prikkels niet kan verdragen?quote:
[..]
Ik vind het idd ook heerlijk wanneer er even tegen mij geschreeuwd wordt!
Gewoon een grapje hoor! Maar ik hoop wel dat niemand die professor serieus neemt.
Ik vind het wel lastig typen met alle lampen uit en beeld helderheid op 10%quote:
[..]
En heeft de professor dokter gelijk dat je als autist zijnde helemaal overprikkeld raakt wanneer je iemand tegenkomt die een fel gekleurd truitje aan heeft? Lig je dan met stuipen op de grond te rollen omdat je zoveel prikkels niet kan verdragen?
Gewoon een grapje hoor! Maar ik hoop wel dat niemand die professor serieus neemt.
En ik vind de felgekleurde shirts en het verzwijgen van een diagnose best wel dubieuze adviezen...
Vooral het laatste. Liegen tegen je kind is bij voorbaat slecht. Daarbij geeft het alleen verwarring als ouders stellig gaan ontkennen dat je autistisch bent, terwijl je bijvoorbeeld op school het tegenovergestelde hoort.quote:
Er is geen standaard "de autist", dus ook niet een standaard advies, vind ik.
En ik vind de felgekleurde shirts en het verzwijgen van een diagnose best wel dubieuze adviezen...
Misschien iets voor volgend jaarquote:
[..]
Je weet dat er vuurwerkvrije vakantieparken bestaan? Moet je wel wat vroeger boeken, die zijn nu al vol volgens mij.
Wel veel mensen die er met de hond heengaan.
Een diagnose verzwijgen? Ik vind dat je zelf zou moeten kunnen overwegen of het wel of niet handig is een diagnose te vertellen.quote:
Ik heb nu weer iets heel grappigs gevonden: Prof Dr Pieter Duker: "Autisme en ADHD bestaan niet"
Volgens hem is het zo dat ieder mens prikkels op zijn eigen manier verwerkt en dat mensen met autisme zich aan de ene kant van die schaal bevinden en extreme prikkelvermijders zijn. Mensen met ADHD zitten aan de andere kant en zijn extreme prikkelzoekers.
Hij geeft wat tips mee:
Tips voor ouders van extreme prikkelvermijders (kinderen met een autistische stoornis):
- Verzwijg een eventuele diagnose
- Reduceer prikkels in de omgeving (radio uit, gordijnen halfdicht, draag geen opvallende kleding, praat zachtjes, langzaam en laag)
- Geef je kind geen cola, chocola, chocolademelk of koffie (vanwege de coffeïne)
- Bereid je kind voor op veranderingen
- Gebruik geen time-out als straf (prikkelvermijders vinden een time-out juist prettig, lekker rustig!)
- Kies liever niet voor een veldsport als hockey of voetbal vanwege het continu wisselende beeld (visuele prikkels) en geroep en geschreeuw in en naast het veld (auditieve prikkels)
- Kies niet-irriterende kleding
Tips voor ouders van extreme prikkelzoekers (kinderen met ADHD):
- Verzwijg een eventuele diagnose en voorkom dat je kind een diagnose krijgt (Duker: “Veel beroepen zijn ontoegankelijk voor mensen die de klinische diagnose ADHD met zich meedragen.”).
- Vertel ook niet over eventueel medicijngebruik (Duker: “Met deze informatie wordt de bevestigingsfout in het beoordelingsproces van anderen in werking gezet”)
- Maak er geen punt van als je kind huiswerk wil maken met de radio of tv aan en daarbij met de benen wiebelt of met een potlood op tafel tikt
- Schreeuwen helpt niet om ongewenst gedrag te corrigeren (schreeuwen is een juist een welkome extra prikkel)
- Help je kind bij het plannen van huiswerk
- Accepteer dat de slaapkamer van je kind rommelig is (rommel levert extra prikkels op, fijn!)
- Cola, chocolademelk, chocola en koffie kunnen je kind helpen een prettig prikkelniveau te bereiken (mits je kind er geen slaapproblemen van krijgt)
- Leer je kind om niet impulsief antwoorden op te schrijven, maar stap voor stap de opgave te doorlopen: “Ik zie een staartdeling…. Dan moet ik eerst….”
Ik weet niet waarin hij dokter is, maar hij is wel extreem stigmatiserend. Ik heb een hoop onzin gelezen over autisme en ADHD, maar dit slaat alles
Enne ... proost allemaal!
Dit ook maar ff posten in de topicreeks ADHD
Zelf vertel ik het "in de buitenwereld" meestal niet, omdat ik het niet relevant vind.
Die chocola-tips lijken me een beetje overdreven. Sowieso is de ene autist de andere niet en die tip van die coffeïne lijkt me voor elk kind even (on)wenselijk.
Langzaam praten? Wat?
Belangrijker is om gewoon duidelijk te zijn wat taalbegrip betreft. De wijze waarop informatie wordt overgedragen kan een gesprek een makkie maken, maar ook zeer vermoeiend.
Daarover vond ik nog iets: https://nl.wikipedia.org/wiki/Expressed_emotion
Het is een kort stukje, maar heeft wel raakvlakken met wat ik bedoel met vermoeiende communicatie.
Wat ik zelf eigenlijk nog belangrijker vindt is om het kind zelf de keus te geven of het 't wel of niet wil ervaren. Leg eventueel uit wat er gebeurt (soms kan een fysieke aanwezigheid of verandering een enorme psychische invloed hebben, zonder dat het kind begrijpt waardoor het komt) en ik merk dat ervaringsdeskundigen (of in elk geval lotgenoten) hier waardevol kunnen zijn. Er is wat dit betreft niets beters dan het doorgeven van -persoonlijke- ervaringen van iemand die hetzelfde heeft als jijzelf. Beter dan uit een boek.
Ik vind dat het straffen van een kind sowieso zoveel mogelijk vermeden zou moeten worden. gewoonlijk werkt het niet. Misschien voor andere mensen wel maar dat weet ik niet.
Nee.quote:
[..]
En heeft de professor dokter gelijk dat je als autist zijnde helemaal overprikkeld raakt wanneer je iemand tegenkomt die een fel gekleurd truitje aan heeft? Lig je dan met stuipen op de grond te rollen omdat je zoveel prikkels niet kan verdragen?
Gewoon een grapje hoor! Maar ik hoop wel dat niemand die professor serieus neemt.
Maar ik kan wel bijvoorbeeld een felle lamp erg afleidend of vervelend vinden, maar gewoonlijk is dat een signaal dat de overprikkeling al aan 't oplopen is.
Die professor vindt zichzelf vast bloedserieus.
En dan het gezoem van de koelkast erbijquote:
[..]
Ik vind het wel lastig typen met alle lampen uit en beeld helderheid op 10%
Je hebt helaas meer van dat soort vreemde mensen die toevallig een bepaalde titel hebben en daarom in de media serieus genomen worden om dit soort onzin te kunnen blijven verkondigen. En sommige ouders luisteren daarnaar.quote:
Die professor vindt zichzelf vast bloedserieus.
Ik ben het wel eens dat je zulke labels niet heel groot moet maken. Je kan wel eerlijk tegen je kind vertellen "je hebt met sommige dingen wat meer moeite dan andere kinderen omdat je ADHD / autisme hebt" en hem in de loop der tijd ook wat meer inzicht in geven. Dat is heel anders en minder beladen dan zeggen "je hebt ADHD / autisme, dus je bent een vreemd kind". Want als kinderen met die overtuiging opgroeien, dan versterkt het gebrek aan eigenwaarde en zelfvertrouwen ook de kenmerken van autisme en/of ADHD in een behoorlijke mate denk ik.
Dit zijn zeg maar rare grenzen. Ik vind bijvoorbeeld de situatie in Baarle-Hertog en Baarle-Nassau ook wel apart, als kind al
Nou heb ik wel een beetje de indruk dat er onder autisten wel vaker zeg maar topografie-nerds zitten (wat ik vroeger ook wel was, aangezien ik zelfs m'n Bosatlas meenam op vakantie naar Frankrijk).
Oooh, ik háát topo! En wiskunde!quote:
Wat vinden mensen hier van dit soort dingen?
Dit zijn zeg maar rare grenzen. Ik vind bijvoorbeeld de situatie in Baarle-Hertog en Baarle-Nassau ook wel apart, als kind al
Nou heb ik wel een beetje de indruk dat er onder autisten wel vaker zeg maar topografie-nerds zitten (wat ik vroeger ook wel was, aangezien ik zelfs m'n Bosatlas meenam op vakantie naar Frankrijk).
Daarentegen vind ik kunst, taal en psychologie juist heel tof.
Ik snáp topo (en bèta-vakken) gewoon totaal niet. Ik zie de logica niet, snap niet waarom bepaalde dingen zijn zoals ze zijn. Of waarom ze in een bepaald hokje horen. Ik vind ze vaak 'niet eerlijk'.
Ik snap sowieso niet veel van hokjes, of dingen die in bepaalde stappen moeten.
Een zin ontleden doe ik op mijn eigen volgorde. Als je een wiskundige som niet 'juist' uitvoert, komt er een heel andere uitkomst uit. En wie zegt dan dat mijn alternatieve uitkomst dan fout is.. en waarom?
, zat laatst de rekenopgaven van mijn groep 7-er te bekijken, maar een aantal dingen kon ik niet bedenken hoe uit te rekenen.. 
).De begrijpen vakken, als ik dan snapte hoe het zat kon ik de rest ook wel berekenen. Maar dat stampwerk daar kon ik niet zoveel mee.
Met vervolgopleiding was dat hetzelfde, het stampwerk was niet favoriet, maar als ik het kon beredeneren dan ging het prima.
't ging me ook wel een beetje meer om het ergens wel interessant vinden van waarom die grenzen zo raar lopen en dat 't een rare gedachte is (zoals in dat filmpje te zien was dat die grenzen soms bizarre vormen aannemen en de geschiedenis daarachter).quote:
[..]
Oooh, ik háát topo! En wiskunde!
Daarentegen vind ik kunst, taal en psychologie juist heel tof.
Zou je kunnen vertellen wat je bedoelt met dat je ze vaak 'niet eerlijk' vindt?quote:Ik snáp topo (en bèta-vakken) gewoon totaal niet. Ik zie de logica niet, snap niet waarom bepaalde dingen zijn zoals ze zijn. Of waarom ze in een bepaald hokje horen. Ik vind ze vaak 'niet eerlijk'.
Dit herken ik wel een beetje. Ik had ook m'n eigen manier van wiskundige sommen uitrekenen. Mijn 'probleem' daarbij was meer dat ik wel de juiste antwoorden had, maar dat de berekening niet volgens 't boekje was. En soms had ik bijvoorbeeld 4,899 ipv -4,899.quote:Ik snap sowieso niet veel van hokjes, of dingen die in bepaalde stappen moeten.
Een zin ontleden doe ik op mijn eigen volgorde. Als je een wiskundige som niet 'juist' uitvoert, komt er een heel andere uitkomst uit. En wie zegt dan dat mijn alternatieve uitkomst dan fout is.. en waarom?
't zakt na een tijdje weer weg. Ik had dat al toen ik een keertje iemand van groep 5 bijles ben gaan geven. Moest alles als 't ware opnieuw uitvinden.quote:
Ik vind topo/aardrijkskunde ook niet bijster interessant, maar dan wel de wiskunde/natuurkunde/scheikunde kant (al bak ik daar waarschijnlijk niet veel meer van inmiddels
;t stampen ging bij mij wel, afhankelijk van hoeveel aandacht ik eraan had gegeven. M'n cijfers wisselden extreem, letterlijk van 0 t/m 10+quote:De begrijpen vakken, als ik dan snapte hoe het zat kon ik de rest ook wel berekenen. Maar dat stampwerk daar kon ik niet zoveel mee.
Met vervolgopleiding was dat hetzelfde, het stampwerk was niet favoriet, maar als ik het kon beredeneren dan ging het prima.
Dit topic is verder wel heel rustig, ik heb geregeld moeite dit topic terug te vinden.
Heeft 't eigenlijk überhaupt nog wel zin om hier te posten?
Verreweg de meesten die hier (pak-em-beet) 5 jaar geleden postten, zijn vertrokken en er is niet veel voor in de plaats gekomen.
Het tv gedeelte van Fok is ook een stuk rustiger geworden, heel veel members lijken te zijn verdwenen.
Ik heb er weinig moeite mee dat er niet altijd evenveel gepost wordt.
Ik heb ook het ene moment meer behoefte om te posten dan het andere moment.
Rekenen is maar een klein onderdeel van wiskunde. Heb je ook moeite met andere vormen van wiskunde wat voornamelijk uit letters en symbolen bestaat?quote:
Heb een vorm van dyscalculie, rekenen en cijfers zijn altijd een ramp geweest.
Het tv gedeelte van Fok is ook een stuk rustiger geworden, heel veel members lijken te zijn verdwenen.
Ik voel me echt persoonlijk aangevallen en het maakt me mega-onzeker. Heb ik ein-de-lijk een plek waar ik echt mijn ei kwijt kan en dan dit deze persoon me lastigvallen.
Diagnosetraject bij GGZ begint pas eind februari.
Maatschappelijk Werkster wil me niet meer helpen omdat mogelijk-ASS/paniekstoornis 'te complex' is voor haar. Begrijpelijk, maar nu is ze boos dat ik MEE probeer om hulp te vragen 'zonder haar in te lichten'. Hoezo moet ik MW inlichten als ik een andere hulpverlener inschakel?
De dingen die me niet lukken (administratie, huishouden plannen, uitkeringszaken) kan ik echt niet zelf en ik weet ook niet wie ik anders moet vragen. Damn
En dan een maatschappelijk werkster die je niet wil helpen omdat het te complex is en dan boos worden dat je MEE inschakelt. Heeft zij een ander idee misschien voor hulpverlening dan?
Wat lastig zeg... heb je al reactie van MEE? Lijkt me dat je daarvoor geen toestemming van je maatschappelijk werkster nodig hebt, zeker gezien zij weinig voor je kan doen...
Ik heb zelf geen ervaring met MEE, maar anderen hier kunnen je vast tips geven.Ik werd er echt wel een beetje droevig van toen ik zag hoe het nu met haar gaat en hoe haar ouders zo met haar bezig zijn. Maar ik vind het ook ontzettend knap, hoe rustig ze blijven t.o. haar. Ga er maar aanstaan, dag in en dag uit. Ze is ook nu ze 8 is erg sterk, ze kent haar krachten niet. Alles gebeurt dan ook zeer hardhandig. Ik vrees dan ook met het oog op haar broertje en zusje dat ze over een par jaar als ze gaat puberen en nog sterker is dat ze uit huis geplaatst moet worden. Wat me uiteraard het moeilijkste lijkt waar je als ouder zijnde voor moet kiezen.
Gelukkig hebben ze na lang zoeken een fijne plek gevonden waar ze doordeweeks overdag is, maar dat heeft een hele lange tijd geduurd, ze is daarom zelfs een jaar lang helemaal thuis geweest.
Ik ben erg onder de indruk van alles. Het lijkt me ondanks dat het kind er niets aan kan doen, loodzwaar als ouder zijnde.
quote:
@User16909, je bent hier gewoon welkom.
Inmiddels gaat het stukken beter en leef zonder begeleiding of pshychologische hulp. Ik mer echter dat als er ingrijpende veranderingen op het menu staan ik als de veranderinf dichtbij Is overprikkeld raak, soms is het binnen een paar uur over, maar soms duurt het meerdere dagen. Tijdens de overprikkeling slaan mijn gedachten op hol wat ook emoties veroorzaakt, en ik raak dan alle controle kwijt. Zolang ik buitenshuis ben lijkt alles ok, maar eenmaal thuis(veilige haven) ontplof ik.
Ik vraaf me nu dus af of er mensen zijn mede ass'er die medicatie gebruiken tijdens deze 'episodes', so ja, welke en wat voor effect hebben deze? Ik overweeg namelijk medicatie hiervoor te vragen...
Hoi! Ik heb ass en herken me wel in jouw verhaal over overprikkelingen, controleverlies en thuis ontploffen. Mijn psychiater heeft me Risperdal in een lage dosis voorgeschreven (1mg). Als ik risperdal heb ingenomen, komen prikkels minder hard binnen en raak ik dus minder snel in paniek als er iets niet 'volgens de planning' gaat. Treinreizen zijn met deze medicatie voor mij een stuk aangenamer gewordenquote:
Ik vraaf me nu dus af of er mensen zijn mede ass'er die medicatie gebruiken tijdens deze 'episodes', so ja, welke en wat voor effect hebben deze? Ik overweeg namelijk medicatie hiervoor te vragen...
.Risperdal is een antipsychoticum, en kan dus wel veel nevenwerkingen hebben. Ik heb alleen last van een toegenomen eetlust en moet dus een beetje oppassen dat ik niet te dik word.
Ok, risperdal is dan mischien het overwegen waard. Want op deze manier krijg ik weinig voorelkaar voor betreft verandering in omgeving en het leven. En er zijn toch dingen die ik wil doen...maar door de prikkels continu blijf uitstellen en ook afstellen.quote:
[..]
Hoi! Ik heb ass en herken me wel in jouw verhaal over overprikkelingen, controleverlies en thuis ontploffen. Mijn psychiater heeft me Risperdal in een lage dosis voorgeschreven (1mg). Als ik risperdal heb ingenomen, komen prikkels minder hard binnen en raak ik dus minder snel in paniek als er iets niet 'volgens de planning' gaat. Treinreizen zijn met deze medicatie voor mij een stuk aangenamer geworden
Risperdal is een antipsychoticum, en kan dus wel veel nevenwerkingen hebben. Ik heb alleen last van een toegenomen eetlust en moet dus een beetje oppassen dat ik niet te dik word.
En de momenten met overprikkeling zijn super intens voor mijzelf maar ook mijn ouders..die weten vaak niet wat te doen en reageren zelf overstuur.
Ik gebruik voor dit soort momenten alprazolam (een kalmeringsmiddel).quote:
Goedennacht, even korte introductie. Ik ben dus cafpow, rond mijn 25e (inmiddels 33) is pdd-nos vastfesteld, nadat ik in een inmens diepe depressie zat.
Inmiddels gaat het stukken beter en leef zonder begeleiding of pshychologische hulp. Ik mer echter dat als er ingrijpende veranderingen op het menu staan ik als de veranderinf dichtbij Is overprikkeld raak, soms is het binnen een paar uur over, maar soms duurt het meerdere dagen. Tijdens de overprikkeling slaan mijn gedachten op hol wat ook emoties veroorzaakt, en ik raak dan alle controle kwijt. Zolang ik buitenshuis ben lijkt alles ok, maar eenmaal thuis(veilige haven) ontplof ik.
Ik vraaf me nu dus af of er mensen zijn mede ass'er die medicatie gebruiken tijdens deze 'episodes', so ja, welke en wat voor effect hebben deze? Ik overweeg namelijk medicatie hiervoor te vragen...
In de trein gaat 't bij mij gewoonlijk wel goed (ik vermijd actief de spitstijden, dat helpt nog 't meeste voor mij maar ik heb (gelukkig) ook geen baan) en de bus is meestal maar een kort stukje.
Dat je pas thuis ontploft, herken ik wel! Dan kan je loslaten, dan kan zeg maar dat masker af en kan je uit je rol. Ik merkte dit ook weleens als ik ergens was en na afloop met de trein richting huis ging en iemand een stukje met me mee reisde. Op het moment dat ik toen de trein uitstapte, overviel vermoeidheid me.
Ik heb echt moeten leren aan te voelen hoe moe ik eigenlijk was als ik op pad was.
Vaak als ik een drukke dag heb gehad, stort ik thuis pas in en sleep ik me naar bed. Na een aantal uur is het ergste vaak alweer weg en de rest van de avond bestaat dan voor mij uit zoveel mogelijk zorgeloos chillen.
Je username komt me wel bekend voor.
Username kan idd bekend voorkomen, ben hier wel eens eerder langsgeweest. Alleen ik probeer zo min mogelijk met autisme bezig te zijn omdat ik me er dan nog meer naar ga gedragen.quote:
[..]
Ik gebruik voor dit soort momenten alprazolam (een kalmeringsmiddel).
In de trein gaat 't bij mij gewoonlijk wel goed (ik vermijd actief de spitstijden, dat helpt nog 't meeste voor mij maar ik heb (gelukkig) ook geen baan) en de bus is meestal maar een kort stukje.
Dat je pas thuis ontploft, herken ik wel! Dan kan je loslaten, dan kan zeg maar dat masker af en kan je uit je rol. Ik merkte dit ook weleens als ik ergens was en na afloop met de trein richting huis ging en iemand een stukje met me mee reisde. Op het moment dat ik toen de trein uitstapte, overviel vermoeidheid me.
Ik heb echt moeten leren aan te voelen hoe moe ik eigenlijk was als ik op pad was.
Vaak als ik een drukke dag heb gehad, stort ik thuis pas in en sleep ik me naar bed. Na een aantal uur is het ergste vaak alweer weg en de rest van de avond bestaat dan voor mij uit zoveel mogelijk zorgeloos chillen.
Je username komt me wel bekend voor.
krijgen je ouders ook hulp?quote:
En de momenten met overprikkeling zijn super intens voor mijzelf maar ook mijn ouders..die weten vaak niet wat te doen en reageren zelf overstuur.
Zou je hier misschien wat voorbeelden van kunnen geven? Mijn diagnose op zich heeft me eigenlijk helemaal niet zo veranderd. Ik ben altijd ik gebleven, alleen dan met de juiste kennis en de juiste diagnoses.quote:
[..]
Username kan idd bekend voorkomen, ben hier wel eens eerder langsgeweest. Alleen ik probeer zo min mogelijk met autisme bezig te zijn omdat ik me er dan nog meer naar ga gedragen.
Omdat mijn autisme vrij laat is ontdekt (25+) hebben mijn autisme niet echt hulp gekregen, wel een paar sessies samen met mijn psycholoog gehad. Over hoe erover om te gaan, maar één van mijn ouders heeft een nogal explosief karakter. Dus reageert vaak explosief wat dus een averechts effect heeft.quote:
Hmm, voorbeelden geven is lastig. Maar bijvoorbeeld voor zover ik me kan herinneren had ik voor de diagnose nooit de neiging om bijvoorbeeld bij overprikkeling op bed te gaan liggen en heen en weer te wiegen. Terwijl ik dat nu wel doe..quote:
[..]
Zou je hier misschien wat voorbeelden van kunnen geven? Mijn diagnose op zich heeft me eigenlijk helemaal niet zo veranderd. Ik ben altijd ik gebleven, alleen dan met de juiste kennis en de juiste diagnoses.
Ik deed dit wiegen altijd al en doe 't soms nog steeds. Soms valt het een ander op (ik merk 't gewoonlijk niet) en die zegt daar dan wat van. Ik moet er dan altijd wel om lachenquote:
[..]
Omdat mijn autisme vrij laat is ontdekt (25+) hebben mijn autisme niet echt hulp gekregen, wel een paar sessies samen met mijn psycholoog gehad. Over hoe erover om te gaan, maar één van mijn ouders heeft een nogal explosief karakter. Dus reageert vaak explosief wat dus een averechts effect heeft.
[..]
Hmm, voorbeelden geven is lastig. Maar bijvoorbeeld voor zover ik me kan herinneren had ik voor de diagnose nooit de neiging om bijvoorbeeld bij overprikkeling op bed te gaan liggen en heen en weer te wiegen. Terwijl ik dat nu wel doe..
Maar in dit opzicht ben ik toch wel veranderd (al was dit niet direct door de diagnose zelf, maar meer vanwege de implicaties van het autistisch zijn) dan ik tegenwoordig ook zuiniger ben op mezelf wat zich o.a. uit in dat ik niet meer steeds mezelf voorbij loop (zoals ik dat wel bij werk/studie/opleiding/etc deed, jarenlang. Want ik moest 't ook gewoon kunnen).
Maar 't is niet zo dat ik zeg maar kunstmatig me autistischer zou gaan gedragen of zo. Ik ben wel meer mezelf geworden. Dit is sneller gegaan toen ik op een gegeven moment leuke mede-autisten ben gaan ontmoeten. Ik ben ze daar nog steeds dankbaar voor en ik vind 't contact heerlijk!
Maar goed. Het wordt in gang gezet. In 2018 heb ik, uiteindelijk, een antwoord. Woaah!
In mijn geval zéker een issue. Ik háát het gevoel van water op mijn hoofd, dus douchen doe ik alleen omdat het moet. Maar echt niet elke dag. En tanden poetsen enzo moet ik mezelf echt bewust aan herinneren.quote:
Ik vroeg me af of autisten ook meer moeite hebben met persoonlijke verzorging? ik bedoel elke dag douchen lukt me wel zonder al te veel moeite. Maar de details zoals scheren, nagels knippen en tandenpoetsen schieten er nog weleens bij in. of moet ik dit ergens anders zoeken?
Bleuh.
Jup aan alle drie een hekel. Douchen omdat het blijkbaar moet (liever niet), nagels knippen ook pas als het te laat is (last van lange nagels), scheren zo min mogelijk en tandenpoetsen, wat is datquote:
Ik vroeg me af of autisten ook meer moeite hebben met persoonlijke verzorging? ik bedoel elke dag douchen lukt me wel zonder al te veel moeite. Maar de details zoals scheren, nagels knippen en tandenpoetsen schieten er nog weleens bij in. of moet ik dit ergens anders zoeken?
. Ik ben overigens niet getest of ik autist ben.Ik heb dit dus absoluut niet, ik vind douchen heerlijk. Het is voor mij een moment waarop ik alles om me heen vergeet en mijn gedachten en gevoelens lekker kan laten gaan(wanneer nodig). Het is een moment voor mezelf alleen.quote:
Ik vroeg me af of autisten ook meer moeite hebben met persoonlijke verzorging? ik bedoel elke dag douchen lukt me wel zonder al te veel moeite. Maar de details zoals scheren, nagels knippen en tandenpoetsen schieten er nog weleens bij in. of moet ik dit ergens anders zoeken?
nagels knippen en tandenpoetsen vergeet ik ook wel eens, maar dat komt dan doordat ik ergens anders mee bezig ben en het simpelweg vergeet.
Ik heb zelf een hekel aan douchen en aan-en uitkleden, maar ik dwing mezelf om het toch te doen. Het helpt mij dat ik op vaste dagen douche (maandag en donderdag), ik kan er niet tegen als dat verschuift dus dat duwt me over de drempel.quote:
Ik vroeg me af of autisten ook meer moeite hebben met persoonlijke verzorging? ik bedoel elke dag douchen lukt me wel zonder al te veel moeite. Maar de details zoals scheren, nagels knippen en tandenpoetsen schieten er nog weleens bij in. of moet ik dit ergens anders zoeken?
En omkleden zit in mijn routines voor opstaan en naar bed gaan, wat helpt om het te doen ondanks dat ik ertegen opzie.
Dus mijn tip is: maak een weekschema en plan die dingen op vaste tijdstippen. Het makkelijkst is als je het aan een al bestaande routine plakt.
Voor mij werkt lorazepam bij erge spanning. Maar een antipsychoticum is ook een optie.quote:
Goedennacht, even korte introductie. Ik ben dus cafpow, rond mijn 25e (inmiddels 33) is pdd-nos vastfesteld, nadat ik in een inmens diepe depressie zat.
Inmiddels gaat het stukken beter en leef zonder begeleiding of pshychologische hulp. Ik mer echter dat als er ingrijpende veranderingen op het menu staan ik als de veranderinf dichtbij Is overprikkeld raak, soms is het binnen een paar uur over, maar soms duurt het meerdere dagen. Tijdens de overprikkeling slaan mijn gedachten op hol wat ook emoties veroorzaakt, en ik raak dan alle controle kwijt. Zolang ik buitenshuis ben lijkt alles ok, maar eenmaal thuis(veilige haven) ontplof ik.
Ik vraaf me nu dus af of er mensen zijn mede ass'er die medicatie gebruiken tijdens deze 'episodes', so ja, welke en wat voor effect hebben deze? Ik overweeg namelijk medicatie hiervoor te vragen...
Fijn dat het diagnosetraject bijna begint. Wat verwacht je daarvan?quote:
Daaaaamn. Diagnosetraject begint nu ineens heel snel. 9 februari eerste onderzoeksdag. Door allerlei vrije dagen en vakanties van behandelaar pas mid-juli de laatste van twaalf (!!) gesprekken.
Maar goed. Het wordt in gang gezet. In 2018 heb ik, uiteindelijk, een antwoord. Woaah!
Ik hóóp op een stukje duidelijkheid. Als er 'Je hebt ASS' uit komt vallen er heel veel puzzelstukjes op hun plek. Als er 'Je hebt in ieder geval géén ASS' uit komt, kan ik die optie van mijn lijstje strepen.quote:
[..]
Fijn dat het diagnosetraject bijna begint. Wat verwacht je daarvan?
Dat er heel veel ASS-achtige symptomen spelen is wel duidelijk.
Mooi zo, want dan krijg je (hopelijk) snel uitsluitselquote:
Daaaaamn. Diagnosetraject begint nu ineens heel snel. 9 februari eerste onderzoeksdag. Door allerlei vrije dagen en vakanties van behandelaar pas mid-juli de laatste van twaalf (!!) gesprekken.
Maar goed. Het wordt in gang gezet. In 2018 heb ik, uiteindelijk, een antwoord. Woaah!
Tis blijkbaar een populaire bezigheid tegenwoordig, je bent de 3e vrouwwaarvan ik weet dat ze op dit moment gediagnostiseerd wordt
Succes in elk geval!
Douchen doe ik gemiddeld ruwweg 1x/dag. Soms sla ik een dagje over (want dan heb ik bijvoorbeeld geen zin om op die koude vloer te staan etc, ik vind de temperatuursverschillen denk ik te groot) en soms 2x/dag. Ik moet dus elke keer over een drempel en vaak ga ik douchen direct nadat ik ben thuisgekomen. Als ik dat niet meteen doe, is de kans vrij groot dat ik die avond helemaal niet meer ga douchen.quote:
Ik vroeg me af of autisten ook meer moeite hebben met persoonlijke verzorging? ik bedoel elke dag douchen lukt me wel zonder al te veel moeite. Maar de details zoals scheren, nagels knippen en tandenpoetsen schieten er nog weleens bij in. of moet ik dit ergens anders zoeken?
Ik voel me snel vies (vooral als ik beweeg), dus hier heb ik niet echt een vast tijdstip voor.
Tanden poetsen lukt me gewoonlijk ook wel, tenzij ik plotseling instort en wakker word op de bank of zo
Dingen als nagels knippen en haren borstelen vergeet ik nog weleens en doe ik bijvoorbeeld vaak als ik onderweg ben en er een beetje toonbaar uit wil zien.
Ondergoed, sokken en t-shirts wissel ik 1x/dag, soms 2x maar ik wil dit ook weer niet te vaak doen omdat ik dan steeds met een enorme berg was zit
Broeken en sweaters draag ik vaker, afhankelijk van of 't nog acceptabel ruikt of niet.
Baard scheren doe ik als ik er zin in heb.
Dat van de puzzelstukjes die op hun plek vallen is herkenbaar. Ik heb mezelf en mijn grenzen veel beter kunnen accepteren hierdoor.quote:
[..]
Ik hóóp op een stukje duidelijkheid. Als er 'Je hebt ASS' uit komt vallen er heel veel puzzelstukjes op hun plek. Als er 'Je hebt in ieder geval géén ASS' uit komt, kan ik die optie van mijn lijstje strepen.
Dat er heel veel ASS-achtige symptomen spelen is wel duidelijk.
Zeer interssant interview met peter vermeulen. Peter noemt autisme "het meest uitgeholde stoornis" van de dsm
Hij praat over dat autisme te populair is geworden. Verder spreekt hij over de grote misverstanden, vooroordelevan over autisme en hoe nu de toekomst
Uit je bron:quote:
https://mariagroot.com/20(...)t-blauw-smurfen-wel/
Zeer interssant interview met peter vermeulen. Peter noemt autisme "het meest uitgeholde stoornis" van de dsm
Hij praat over dat autisme te populair is geworden. Verder spreekt hij over de grote misverstanden, vooroordelevan over autisme en hoe nu de toekomst
Ik wilde meer quoten, maar liever copypaste ik het ipv dat ik het moet overtypenquote:Doordat de autisme-criteria zo vaag zijn, kun je als arts elk kind dat moeite heeft om mee te kunnen komen op school, er wel in onderbrengen. Er zijn zelfs artsen die toegeven: 'Als ik zie dat een kind hulp nodig heeft en giraffen hebben recht op hulp, maak ik er desnoods een giraf van'"
Waarom is dat erg?
"Omdat we een verkeerde oplossing bieden voor een probleem dat wel bestaat. Het risico is dat het begrip straks zijn waarde gaat verliezen en mensen met autisme niet de zorg krijgen waarop ze recht hebben. Dat kom je nu al tegen bij leerkrachten die zeggen 'ik had vorig jaar ook al drie autisten, en dit jaar vier, het zijn allemaal autisten tegenwoordig.'"
De autismecriteria zijn op zich als vaag te benoemen, het zit niet in iets biologisch wat op dit moment makkelijk opgespoord kan worden (al zijn er wel meerdere hypothetische wijzen om dit later wel te kunnen doen, zoals genen of bepaalde hersenscans).
Autisten denken anders en dat zou in principe wel meetbaar moeten kunnen zijn. Ik had 't een tijdje geleden over om preventief IQ-tests te staven aan bepaalde autistische kenmerken wat misschien gebruikt zou kunnen worden om preventief op autisme te scannen. Het gebeurt weleens dat IQ-tests met andere psychologische tests worden afgenomen. Er zijn op zich wel mogelijkheden.
Wat het minder kunnen meekomen op school betreft, dit komt denk ik ook door de basisvorming en dat het tegenwoordig minder om leren en stampwerk gaat en dat er meer in groepjes gewerkt moet worden en je meer afhankelijk bent van je social skillz bij mensen die minder goed zijn in stampwerk (daar die nu relatief makkelijker het onderwijs wel halen en zij dus een grotere groep zijn gaan vormen, zodat je ook vaker met dit soort mensen moet gaan samenwerken ipv met de blokkers).
Ook het feit dat het steeds lastiger wordt (voor autisten) geschikte woonruimte te vinden, is een andere bottleneck voor autisten. Die hebben meer belang bij een ruimere/laagdrempelige woonmarkt.
En dat verhaal van die giraffen...schande. Zulke mensen zouden helemaal niet in de hulpverlening moeten werken. Verder vormt de verzekering ook een probleem in deze, daar deze teveel macht hebben. Verder wordt er te weinig op langetermijnbesparingen gelet (denk aan minder snel opgenomen kunnen worden, waardoor de situatie eerst verder verergerd moet worden voordat er dan nog duurdere maatregelen genomen kunnen worden, maar denk ook aan inkomstenderving of de verborgen kosten voor mantelzorg door familie/vrienden/vrijwilligers, deze lijst is best wel lang).
Ik ben zelf niet bepaald te spreken over de hulpverlening en gezien wat er tegenwoordig allemaal wel gediplomeerd raakt en wat niet, heb ik er weinig vertrouwen in dat er relatief begripvolle mensen in dat werkveld terecht zullen gaan komen.
Ik krijg steeds meer een gevoel alsof autisten de zwarten van de (verborgen/taboe) Nederlandse apartheid is, in elk geval qua begrip. Het roept wel de vraag wat autisme nou eigenlijk is en daar ben ik al langer mee bezig.
Iedereen is wel een beetje autistisch? Das net zulke bullshit als "Doe niet zo autistisch" of andere dingen als autistisch/autisme bestempelen, terwijl het gewoon dom nageroeperij is. In dat artikel zie ik dat ook een beetje terug, in het begin. Dat iedereen de signalen van autisme wel herkent bij zichzelf of bij een ander. Er zijn mensen die de neiging hebben om dingen die ze niet kennen/snappen, in reeds bestaande hokjes te plaatsen en die vervolgens daar te houden. Dat is dan wel dom gedrag, maar ik denk dat dit (in elk geval deels) onvermogen is. Een ander deel is desinteresse/luiheid en er zijn vast wel meer factoren.
Zolang mensen niet naar dit soort mensen luisteren, hoeven anderen deze foutieve info ook niet meer tegen te komen of aan te nemen.
Ik neig op dit moment naar dit idee:
Autisme heeft een redelijk normale verdeling wat IQ betreft en bepaalde vormen van autisme lijken zelfs IQ-verhogend te zijn. Autisme zorgt voor een vertraagde veroudering van de hersenen, maar zorgt ook voor een vergrote sensorische gevoeligheid.
Ik vergelijk deze weleens met het naast elkaar gebruiken van 2 verschillende voltmeters met van die ouderwetse pijltjes (niet een digitaal display dus): Als je een 50v meter belast met 2v, zal deze te weinig input hebben en wil deze meer om zo tot een bruikbare uitslag te komen (een streepje ergens op de 1 of de 2 of de 3 is nogal onzuiver). Belast je de 5v meter met 2v, dan kan je behoorlijk nauwkeurig zien dat ie rond de 2 zit. Misschien 1,9v of 2,1v.
Hier is het voor de 5v meter duidelijker, er is voldoende input.
Maar als je deze 2 meters met bijvoorbeeld 30v gaat belasten, zal de 50v meter zich beter voelen want 30v kan ie goed aflezen (29v, 30v, 31v geeft een goeie nauwkeurigheid aan) maar de 5v meter zal bij een input van 30v doorbranden. De 5v meter is te gevoelig voor deze grote hoeveelheid stroom (of amperage of watt, mijn natuurkunde is nogal lang terug).
Bij deze illustratie is de niet-autist de 50v meter en is de autist de 5v meter. Autisten zijn gevoeliger, ook sensorisch. Dat sensorische mis ik wel een beetje in dat artikel. Bij vrouwen is dit wel bekend, maar er zijn ook mannen die dit hebben (zoals ikzelf).
Ook verwacht ik dat veel van de klachten die bij (misschien de hoofdzakelijk) intelligentere autisten als klachten door het autisme worden gezien, eigenlijk traumagerelateerde klachten zijn. Want wat is nou eigenlijk een trauma? Een trauma kan beschreven worden als een psychisch trauma. Een fysiek trauma is bijvoorbeeld een beenbreuk. Maar het been van de ene breekt makkelijker dan het been van een ander, elk mens heeft een verschillende gevoeligheid hiervoor. Soms door botontkalking of door ouderdom of door de genen. Dus bot-trauma heeft niet dezelfde drempelwaarde voor verschillende mensen. Wel dezelfde uitkomst (namelijk dat als er trauma is, dat deze min of meer gelijk is voor mensen met een verschillende bottrauma-gevoeligheid).
Ik verwacht dat autisten ook sneller getraumatiseerd kunnen raken (dus waar voor de niet-autist een bepaalde gebeurtenis niet een trauma tot gevolg zal hebben omdat de gebeurtenis voor deze niet-autisti simpelweg niet traumatiserend genoeg is, een autist die exact dezelfde gebeurtenis meemaakt, wel hierdoor getraumatiseerd kan worden). En -dit- stukje mis ik nog behoorlijk bij de hulpverlening bij autisten. Het is op zich wel bekend, maar ik merk dat het meer als kanttekening wordt gezien. Als 'autistische kwetsbaarheid' (wat 't ook is) maar het valt dus wel te behandelen.
Autisme komt ook even vaak bij vrouwen voor als bij mannen. Autisme is genetisch en de helft van de hieruit voortkomende foetussen worden als vrouw geboren. Waar zijn al die vrouwen dan? Die hebben hun diagnose nog niet, de verhouding autisme bij mannen en vrouwen zal gewoon 1 op 1 zijn.
En er is nog iets wat autisten onderscheidt, it's all in the name.
Autisten zijn over het algemeen gesproken minder gevoelig voor bepaalde sociale dingen, zoals sociale drang/dwang en voor groupthink. Dit heeft weer met die storing te maken denk ik. Ik had begrepen dat bij niet-autisten sensorische informatie eerst door een bepaald hersengedeelte (ik noem dit hersengedeelte maar even AAA) werd geleid en verwerkt voordat andere hersendelen deze informatie verder kunnen verwerken. En dit AAA heeft te maken met hoe de persoon zelf in de groep staat. Dit hersengedeelte is volgens mij bij autisten of niet aanwezig (het zou kunnen) of het is er wel maar heeft een mindere prioriteit dan bij niet-autisten. Of iets anders?
Dit wordt gezien als stoornis, en ook waarom autisten meer moeite hebben de sociale cues van niet-autisten op de standaardmanier te begrijpen. Maar niet-autisten kunnen dit AAA niet uitschakelen en ik heb het vermoeden dat niet-autisten daarom meer moeite hebben om bijvoorbeeld objectief te denken. Het zou wel verklaren waarom ze menen dat objectief denken nioet mogelijk zou kunnen zijn. Ze kunnen zich simpelweg niet voorstellen hoe 't is om gewoon analytisch over een persoon te kunnen oordelen, want het oordelen kunnen ze niet uitschakelen.
Ik heb het idee dat niet-autisten dit wel kunnen, maar dat dit AAA bij autisten een minder hoge prioriteit heeft (behalve dan misschien als ze zich verplicht voelen sociaal wenselijk gedrag te vertonen, waardoor ze zichzelf gewoonlijk zullen overbelasten en uiteindelijk uitputten, maar dit is meestal uit angst bijvoorbeeld (bijvoorbeeld uit angst voor meer trauma, zoals pestgedrag)).
En autisten -kunnen- dit AAA ook gewoon uitschakelen.
Dat kunnen kiezen dit sociale deel uit te schakelen (of er zich nieteens van bewust zijn dat ze dit hebben) is denk ik ook een belangrijk aspect van autisme.
Dat niet-autisten dit niet -kunnen- uitschakelen, zou goed kunnen verklaren waarom ze zich beledigd voelen als hun (overigens vaak dus ook subjectieve of op sociale status gebaseerde) argumenten door pure logica van tafel worden geveegd. Dan voelen ze zich vaak klemgezet (want ten slotte hebben ze toch gewoon ongelijk) en dan zullen ze gaan negeren of hun vriendjes erbij roepen (het idee hierbij is sociale druk, iets waar autisten dus minder gevoelig voor zijn, maar ze zijn wel gevoeliger voor psychisch trauma dus dat pestgedrag werkt wel maar niet op de manier waarop niet-autistische pesters zich dat wellicht voorstellen) of andere vormen van dwang/drang. Of je compleet negeren of je monddood maken. Maar de dingen waarvoor ze kiezen zullen vaak (of bij bepaalde mensen misschien zelfs zo goed als altijd) dat sociale aspect in zich hebben, want ten slotte is hun complete 'zijn' daarmee doorspekt.
Autisten zijn over het algemeen gesproken daarom ook eerlijker en minder manipulatief. Tis meer gewoon input->output (want dat sociale deel staat meestal niet aan).
Dat slimmere autisten over het algemeen gesproken beter konden meekomen, was omdat ze in een auti-vriendelijkere maatschappij aan het deelnemen waren en gezien de maatschappij steeds auti-onvriendelijker wordt, vallen deze autisten meer uit. Ook zullen (vanwege de veranderingen in het onderwijs en de woningmarkt) autisten meer/makkelijker psychische problemen gaan ontwikkelen, want de mogelijkheid deze -zelf- te voorkomen of te genezen is er minder.
Dan zijn er nog dingen als 'rigiditeit' en 'empathie' en 'creativiteit'. Veel van de conclusies van hoe er naar autisme wordt gekeken, is gekleurd door het onvermogen van niet-autisten bepaalde dingen correct te zien, juist door hun beperking. Hun beperking is een verminderde gevoeligheid, een verminderd vermogen objectief/analytisch feiten te bekijken (bijvoorbeeld naar zichzelf of naar mensen bij wie een kwetsing hun eigen sociale status zou kunnen beschadigen), een snellere veroudering van het brein en een bepaald onvermogen goed/voldoende kritisch naar zichzelf te kunnen kijken (tenzij ze in een soort absolute staat van sociale onkwetsbaarheid zitten).
De conclusie van de schrijver dat autisme weer kleiner gemaakt zou moeten worden is grote onzin. Het probleem zit hem niet in de foutieve diagnostiseringen maar in het niet correct kunnen concluderen van wat autisme nou eigenlijk is en met de beperkingen die niet-autisten hebben.
Je zou zelfs kunnen zien dat de door mij genoemde kenmerken ook bij autisten voorkomen (hoe ironisch ook, iedereen lijkt wel een beetje niet-autistisch. Ook autisten, bijvoorbeeld als het om het gedwongen voelen sociaal wenselijk gedrag te uiten aankomt), maar het is niet de natuurlijke staat van een autist.
Verder zal autisme op zich denk ik niet automatisch tot dermate veel klachten lijden dat een diagnose in een DSM dat alleen maar nadelen diagnostiseert, noodzakelijk is. Wel zal de grtoere gevoeligheid (voor bijvoorbeeld sociaal trauma) wel erkend moeten gaan worden, maar daarvoor is zelfreflectie bij de niet-autist nodig en dat is een gevecht tegen de bierkaai. Ik denk dat binnen de psychologie (ik tikte bijna "de psycholigie
" deze handicap van de niet-autist de grootste bottleneck is van waaruit vooruitgang belemmerd wordt, dat krampachtig excuusjes worden bedacht om dit 'probleem' van de niet-autist maar zoveel mogelijk te omzeilen.Ik bedoel, dat 'autist' anno 2018 nog steeds makkelijk als synoniem voor 'dom' wordt gebruikt, komt denk ik voort uit het onvermogen van bepaalde mensen zichzelf kritisch te bekijken en hun eigen zwakheden en 'privileges' te onderkennen en zelfs te beschermen. Ze zullen niet willen inzien dat hun gedrag voor psychisch trauma zorgt want dan is hun handicap 'bewezen' en dat kunnen ze niet uitschakelen want dat hersengebied staat bij hun altijd aan. Zoiets.
Zij zijn minder gevoelig voor pestgedrag, dus hebben zij er geen belang bij pestgedrag aan te pakken. De gepeste moet zich maar aanpassen. Ik kan nog meer schrijven, maar m'n maag dwingt me tot ander gedrag
Kort samengevat gaat dit over autisme en (omgang met) seks/seksualiteit. Een aantal dingen die de TS beschrijft door het topic heen herken ik wel bij mijzelf. Het gat mij hierbij om het sociaal nog wel eens gehandicapt zijn/lijken, waardoor ik een liefdesrelatie nog niet zo snel zie gebeuren, en dat is op dit moment voor mijzelf een must/heel zware pre om seks te hebben met een vrouw; Ik denk dat dat de enige manier is om een goed en aan elkaar gelijkwaardig seksleven te hebben. Mede hierdoor ben ik dan ook nog maagd(28 jaar). Andere redenen van het maagd zijn zijn/waren angst (religie/voor het onbekende), en niet verwachten dat ik kan bieden wat ik zoek, (en derhalve?) maar vinden dat vrouwen me niet zien zitten.
Los van het relatiegezeur zijn er de seksuele nood en prikkels; ik merk de laatste tijd wederom dat ik eigenlijk alleen met seks bezig ben als het aangepraat is. Ik sta er steeds meer boven(gelukkig), maar vind het niet zo belangrijk als het in sommige delen van mijn omgeving wordt geacht te zijn. Ook dat is een reden voor mij om te zeggen van 'wil ik het, of vinden anderen dat ik het maar moet doen?'
Ik voor mijzelf sta hier nog wel eens bij stil, en vraag mij af: Hoe is dit voor jullie? Welke ervaringen hebben jullie als het gaat om relaties en seksualiteit? Hoe gaan jullie om met in deze post beschreven situaties, als dit voor jullie geldt?
Ik zou graag horen
Ik herken je verhaal wat je broer betreft, Ik heb een zus waar ik onlangs het contact simpelweg mee verbroken heb, zij vond vrienden en geld belangrijker dan een broer in nood. Toegegeven ze heeft onderdak voor me geregeld toen ik ineens dakloos werd, maar dat is me uiteindelijk duur komen te staan, terwijl ik ook zo goed als bankroet was. Helaas geen andere broers of zussenquote:
[..]
Dat laatste herken ik wel: het geen zin hebben, daar heb achteraf wel een beetje spijt van gekregen. Ik had nooit zin om mijn oma te bezoeken, ookal heb ik haar altijd lief gehad. Nou en vorig jaar viel dus de bom: ze was gestorven en zat wat gezellig in IJsland
Maar bij mijn familie: ze komen gewoon nooit op bezoek! Mijn oudste (half)broer was zelf offended toen ik hem vroeg of hij iets had van een ontwikkelingstoornis. Want ja dat moest ik voor het onderzoek naar autisme invullen! En die broer woont letterlijk op loopafstand, alleen hij ziet mij duidelijk niet zitten en ik denk dat mijn ouders er mede schuld aan zijn.
Alleen mijn andere broertjes komen ook nooit op bezoek en ik moet altijd eerst vragen of ik langs mag komen, en op een gegeven moment stop je met vragen. Want ze zijn toch altijd druk druk....
Mijn ouders daarin tegen draag ik wel op handen en voeten, al is dat vooral vanwege mijn vader die afasie aan zijn herseninfarct overgehouden heeft. En ja het is naast mijn vriendin mijn enige sociale contact..... ben zelfs al zover dat ik ze maar mee op reis neem en alles betaal, want voor de rest heb ik niemand.
gelukkig wel een nicht die als een grote zus voor me is. Helaas zijn mijn beide ouders al overleden.Ben nog maar een klein stukje aan het lezen hier. Maar heb nu al zo van omg...
Herkenning dingen.
Euhm ik ga proberen bij te lezen en ja ik ben een aspie en ik weet t sinds lente 2016 dus nog aardig in het proces van dat er steeds meer op de plek valt.
Ook ritme is voor mij echt niks.
Eerlijkheid... Ik kan echt niet tegen liegen en leugens.
Eigen huis is veilig... Ik hekel bezoek op onverwachte momenten. Vooral als ik er slecht aan toe ben.
Ohja en iets met prikkels
Nouja dit soort dingen
Ik hoop dat ik ook iets kan bijdragen voor een ander en gewoon een beetje dat gevoel van begrip over en weer kan ik zelf waarderen.
Okdoei
Hoi, ik lees je verhaal en ik zie weer een stukje van mijn leven voorbijkomen. Wat betreft het aanspreken van mensen, dat heeft bij mij lang geduurd eer ik dat onder de duim had maar nu heb ik er niet zo'n probleem meer mee. Als je gewoon voorstelt dat winkel of horecapersoneel soort "slaven" zijn en je altijd beleefd moeten toespreken, dan wordt die drempel ineens een stuk lager, voor mij dan iig wel. En regel nr. 1, als je een frusti op voelt borrelen, ogen eventjes sluiten en de logica van rustig blijven inzien, ogen weer open en rustig reageren. Vriendelijk blijven is altijd voordelig. Wat kan jou nou schelen wat die ander denkt, hijs toch gek en laat hem maar zo denken, denk ik dan. Wat dat betreft mogen we ons op dat moment best superieur noemen, vooral als we daardoor als winnaar uit een debakel komen. Als het eenmaal lukt, sterkt dat en kun je het weer. Kwestie van oefenen, dan wordt die app vanzelf een kernelroutine. Anyhow, ik mag me dus sinds enkele maanden officieel tot het aspie kamp scharen en wat mij dus direct opviel is hoe weinig begrip er wereldwijd is, en dat is exact de reden dat we verstoten worden, omdat we maar mafketels zijn. Onze sociale ineptheid gooit dat ook nog eens in een negatieve spiraal - countdown to detonation.quote:
[..]
Bij mij heeft de diagnose ook een hoop helder gemaakt: alleen het maakt het er niet echt beter op! Mensen ga je echt niet plotseling anders behandelen, en je bent nog steeds die rare snuiter voor de meeste.
Ik merk bij mijzelf dan ook, dat enige wat bij de pyschoeducatie geholpen heeft: dat ik heb leren begrijpen, wat mijn beperkingen en valkuilen zijn.
Echter, in de praktijk word nul-komma-nul rekening met autisten gehouden. Zo bestelde ik zaterdag in een burger restaurant, twee menu's en een losse burger. Echter kreeg ik drie menu's, en ik was niet mans genoeg om er wat van te zeggen.
Dus dan lig ik mij achteraf weer te frustreren, want ik ben van mening dat ik duidelijk was in wat ik gezegd had. Maar het is uiteindelijk mijn fout, dat ik het dan niet durf om die medewerker aan te spreken op zijn fout.
Wat ik dan ga doen: een dag later, wanneer ik op Google Maps also Localguide een recensie schrijf. Dan trek ik letterlijk 1 ster af, omdat naar mijn mening de medewerker gewoon niet goed geluisterd heeft.
Als ik dan echter in discussie ga met mijn vriendin, dan drukt ze mij keihard op de feiten. En raak ik zo gefrustreerd, dat ik gewoon aggresief word en dat is een uiting van onmacht. Ik sloeg gisteren gewoon keihard, met mijn smartphone op mijn been omdat ik weer eens gefrustreerd was.
Dus ja, die behandeling heeft mij enkel inzicht gebracht. Maar echt geholpen heeft het niet, want ik zit letterlijk in een sociaal isolement. Heb zelfs besloten om mijn Facebook account te deactiveren, want blijkbaar ben ik zo ongeliefd dat toch geen kip reageert.
Een kerstboom heb ik trouwens wel opgezet, maar kerstcadeaus dat brengt wel stress met zich mee. Waarom een kerstboom dan geen stress met zich meebrengt?!
Nou het is niet zo gecompliceerd: je gaat naar de IKEA, zoekt een boom uit. Koopt wat ballen, lampjes en klaar is kees. Veel fout kun je er niet aan doen. Kerstcadeaus is wel een andere verhaal, dan weet ik nooit echt wat ik mijn vriendin moet kopen.
Als de massa met een grote campagne bewust wordt gemaakt van autisme en wat het werkelijk inhoudt (alleen om die onwetendheid zou er al een campagne moeten komen) en dat autisten even goed kunnen functioneren in de maatschappij als beide kanten flexibel zijn, dan zou dat al een flinke verbetering opleveren. Het vertellen op need-to-know-basis levert alleen maar onbegrip op omdat de meesten niet eens zin hebben om het op te zoeken. Zelfs vrienden van me doen niet eens moeite. Maar als mensen er over gaan praten is het hek van de dam. Een campagne kan dat teweeg brengen. Ik zou zoiets willen doen, maar ik ben geen spotlightmens en haat aandacht direct op mij. Tevens heb ik andere plannen in de directe toekomst. Maar ik zou het fantastisch vinden om te zien dat er mensen opstaan voor ons om ons in ene beter licht te stellen. Hoe cool zou het zijn dat als je ergens bent en je zegt dat je autistisch bent, de mensen dan wat toleranter met je zijn. Wauw.
Die confrontatie met de werkelijkheid was voor mij vroeger ook altijd een harde klap. En ik begreep er nooit wat van. En ik kon ook zo frusti raken dat ik heel kriebelig van werd. Meestal niet zo erg dat ik echt agressief werd (Daar heb ik andere knoppen voor). Tegenwoordig (en ik geef toe, met behulp van THC, oftewel wiet) ben ik stukken kalmer waardoor ik ook minder gestresst raak. Alsof mijn breinactiviteit afneemt waardoor alles helderder wordt. Mijn zintuigen zijn nog net zo scherp, alleen kan ik dan alles beter verwerken. Tegenwoordig als ik in het ongelijk steld word, dan gebruik ik een slimme zin zoals, "Dat wist ik nog niet, maar ik zal er nog een keer op nalezen, ik laat het je nog even weten." Als je eenmaal een database hebt opgebouwd met standaard antwoorden, wordt het in de loop der tijd makkelijker om snel een antwoord te hebben. Oefenen helpt daarbij, bijv. als je in de auto zit, bedenk je een hypothetische situatie en ga je verzinnen wat je allemaal kunt beantwoorden op bepaalde vragen of wat je kunt doen als iemand iets doet waar je even van je stuk van gebracht wordt (Lees je concentratie op je sociale vaardigheden). En echt, oefen hard op het inhouden van je initiele reactie, en gebruik 1 seconde om te bedenken of je dat echt wel kunt zeggen. Ik geef toe dat is fokking moeilijk maar het lukt me steeds beter en beter.
Nou hou ik ff op want mn vingers kunnen mijn hersenen niet meer bijhouden. Ik zou nog wel een uur door kunnen gaan.
[ Bericht 2% gewijzigd door pmf71 op 12-02-2018 02:13:10 ]
Hoi Pinkyquote:
Hoi!
Ben nog maar een klein stukje aan het lezen hier. Maar heb nu al zo van omg...
Herkenning dingen.
Euhm ik ga proberen bij te lezen en ja ik ben een aspie en ik weet t sinds lente 2016 dus nog aardig in het proces van dat er steeds meer op de plek valt.
Ook ritme is voor mij echt niks.
Eerlijkheid... Ik kan echt niet tegen liegen en leugens.
Eigen huis is veilig... Ik hekel bezoek op onverwachte momenten. Vooral als ik er slecht aan toe ben.
Ohja en iets met prikkels
Nouja dit soort dingen
Ik hoop dat ik ook iets kan bijdragen voor een ander en gewoon een beetje dat gevoel van begrip over en weer kan ik zelf waarderen.
Okdoei
Ik zal hier ook denk ik de komende tijd veel posten omdat ik gewoon barst van de dingen die ik eruit wil gooien. Sinds het besef is die hele puzzel die ik mijn leven noem, in 1 keer helemaal op zijn plek gevallen. Kraakhelder. Natuurlijk is niet alles achter AS te scharen, sommige dingen zijn gewoon dom. Ik gebruik het ook nooit als excuus. Ik verontschuldig mij altijd als iemand niet blij met me is en als het toepasselijk is ik leg ik erbij uit dat ik door AS niet altijd in staat ben te oordelen of iets maatschappelijk geaccepteerd is of niet. Nu is het nog maar relatief weinig voorgekomen sinds ik er veel beter mee om kan gaan, maar het gaat steeds beter. Gewoon blijven oefenen. Ik heb gelukkig door zelfstandig ondernemer te worden 15 jaar geleden mezelf in het diepe gegooid. Tja toen moest ik mensen gaan benaderen op hun grondgebied (acquisitie voor portfolio), teringjantje. De allereerste waar ik naar binnen ging stond ik te trillen op mn benen, er kwam niet meer als gemompel uit mijn mond (ze zullen wel gedacht hebben maar ze bleven beleefd) heb mijn flyer afgegeven en ben toen in een drafje naar buiten geschoten, omdat ik dacht dat ik moest kotsen. De tweede keer dat ik bij een bedrijf naar binnen ging, mompelde ik al niet meer. De vijfde is mijn eerste klant geworden. Niet lang, maar het was een win. Daarna knalde mijn zelfverzekerdheid de lucht in, en ging ik dagenlang bedrijf in bedrijf uit. Dat gezegd had/heb ik heel veel problemen met op tijd komen, chronologisch dingen afhandelen, en het omschrijven van oplossingen (dat laatste nu niet meer zo, en mijn punctualiteit wordt nu wel beter) waardoor in de loop der tijd door fouten mijnerzijds ik klanten verloor. Vallen en opstaan - My life's story.
[ Bericht 4% gewijzigd door pmf71 op 12-02-2018 02:48:46 ]
Ik zit redelijk diep in het autistisch spectrum, toch is dit in mijn jeugd onopgemerkt gegaan en mijn eerste vriendin die toen ook mijn vrouw is geworden en de moeder van mijn kinderen, scoort in dezelfde test die ik destijds gedaan heb normaler dan normaal. Wel is ze supertolerant plus we waren heel jong toen we elkaar leerden kennen (16+15). We hebben elkaar toen ook ontmaagd. Ik heb inmiddels een behoorlijk actief sexleven gehad (grotendeels binnen relaties) maar heb wel gemerkt dat ik dominant kan zijn of minstens de leiding neem. Ik probeer dat sinds kort wat in te dimmen, als het lukt om er dan aan te denken, dat is best moeilijk op zo'n momentquote:
Sorry als ik stoor in de huidig lopende discussie. Ik ben vandaag per toeval op dit topic gestuit:R&P / mild autisme en seks
Kort samengevat gaat dit over autisme en (omgang met) seks/seksualiteit. Een aantal dingen die de TS beschrijft door het topic heen herken ik wel bij mijzelf. Het gat mij hierbij om het sociaal nog wel eens gehandicapt zijn/lijken, waardoor ik een liefdesrelatie nog niet zo snel zie gebeuren, en dat is op dit moment voor mijzelf een must/heel zware pre om seks te hebben met een vrouw; Ik denk dat dat de enige manier is om een goed en aan elkaar gelijkwaardig seksleven te hebben. Mede hierdoor ben ik dan ook nog maagd(28 jaar). Andere redenen van het maagd zijn zijn/waren angst (religie/voor het onbekende), en niet verwachten dat ik kan bieden wat ik zoek, (en derhalve?) maar vinden dat vrouwen me niet zien zitten.
Los van het relatiegezeur zijn er de seksuele nood en prikkels; ik merk de laatste tijd wederom dat ik eigenlijk alleen met seks bezig ben als het aangepraat is. Ik sta er steeds meer boven(gelukkig), maar vind het niet zo belangrijk als het in sommige delen van mijn omgeving wordt geacht te zijn. Ook dat is een reden voor mij om te zeggen van 'wil ik het, of vinden anderen dat ik het maar moet doen?'
Ik voor mijzelf sta hier nog wel eens bij stil, en vraag mij af: Hoe is dit voor jullie? Welke ervaringen hebben jullie als het gaat om relaties en seksualiteit? Hoe gaan jullie om met in deze post beschreven situaties, als dit voor jullie geldt?
Ik zou graag horen
Bovendien krijg ik nooit klachten over de sex, blijkbaar zijn mijn moves dan wel goed, want ik krijg regelmatig complimentjes als het om een nieuw contact gaat. Wel heb ik, als ik er niet op let, de lichaamstaal van een aardappel.Overigens ben ik 15 jaar geleden gescheiden van haar, op een fatsoenlijke manier, en we zijn altijd vrienden gebleven, dus op een of andere manier kunnen NTs en aspies wel degelijk redelijk lang bij elkaar blijven (bij ons was het 18 jaar). Maar het vereist tolerantie van de NT.
[ Bericht 1% gewijzigd door pmf71 op 12-02-2018 03:44:07 ]
Aha oke, dank je.quote:
[..]
Ik zit redelijk diep in het autistisch spectrum, toch is dit in mijn jeugd onopgemerkt gegaan en mijn eerste vriendin die toen ook mijn vrouw is geworden en de moeder van mijn kinderen, scoort in dezelfde test die ik destijds gedaan heb normaler dan normaal. Wel is ze supertolerant plus we waren heel jong toen we elkaar leerden kennen (16+15). We hebben elkaar toen ook ontmaagd. Ik heb inmiddels een behoorlijk actief sexleven gehad (grotendeels binnen relaties) maar heb wel gemerkt dat ik dominant kan zijn of minstens de leiding neem. Ik probeer dat sinds kort wat in te dimmen, als het lukt om er dan aan te denken, dat is best moeilijk op zo'n moment
Overigens ben ik 15 jaar geleden gescheiden van haar, op een fatsoenlijke manier, en we zijn altijd vrienden gebleven, dus op een of andere manier kunnen NTs en aspies wel degelijk redelijk lang bij elkaar blijven (bij ons was het 18 jaar). Maar het vereist tolerantie van de NT.
Voor mijn berldvorming: waar staan respectievelijk NTer en Aspie voor?
Het is vrij simpel: een extravert iemand is voortdurend bezig met zichzelf centraal stellen te midden van andere mensen, die is voortdurend aan het zenden.
Introverte mensen zijn voortdurend aan het ontvangen en aan het verwerken van die informatie. Die weten dus veel meer van de wereld om hun heen, weten verbanden te leggen en scoren daardoor makkelijker op IQ testen.
Overigens schijnt dat ook de reden te zijn dat "negers dommer zijn": de vragen in IQ tests sluiten niet aan bij de wereld zoals mensen die in Afrika kennen. Een IQ test is dan ook niet bedoeld om verschillen tussen populaties te meten, alleen de variaties binnen een populatie.
NT= Neurotypisch ("iemand zonder stoornis", omdat "normaal" niet politiek correct is)quote:
[..]
Aha oke, dank je.
Voor mijn berldvorming: waar staan respectievelijk NTer en Aspie voor?
Aspie= iemand met het syndroom van Asperger.
Stil zitten in de klas en geconcentreerd werken wordt in meisjes zeer gewaardeerd.
Nu die traditionele rol van de vrouw afbrokkelt zie je dus ook meer vrouwen die problemen krijgen, hulp zoeken en dan een diagnose ASS krijgen.
Ik was jaren terug een keer bij de mac en bestelde daar een burger (weet niet meer wat voor 1) "Het wordt zo gebracht!" dus ik wachten...en wachten....volgens mij heb ik ongeveer een uur gewacht totdat ik ging vragen waar m'n burger nou bleef?quote:
[..]
Bij mij heeft de diagnose ook een hoop helder gemaakt: alleen het maakt het er niet echt beter op! Mensen ga je echt niet plotseling anders behandelen, en je bent nog steeds die rare snuiter voor de meeste.
Ik merk bij mijzelf dan ook, dat enige wat bij de pyschoeducatie geholpen heeft: dat ik heb leren begrijpen, wat mijn beperkingen en valkuilen zijn.
Echter, in de praktijk word nul-komma-nul rekening met autisten gehouden. Zo bestelde ik zaterdag in een burger restaurant, twee menu's en een losse burger. Echter kreeg ik drie menu's, en ik was niet mans genoeg om er wat van te zeggen.
Dus dan lig ik mij achteraf weer te frustreren, want ik ben van mening dat ik duidelijk was in wat ik gezegd had. Maar het is uiteindelijk mijn fout, dat ik het dan niet durf om die medewerker aan te spreken op zijn fout.
Wat ik dan ga doen: een dag later, wanneer ik op Google Maps also Localguide een recensie schrijf. Dan trek ik letterlijk 1 ster af, omdat naar mijn mening de medewerker gewoon niet goed geluisterd heeft.
Als ik dan echter in discussie ga met mijn vriendin, dan drukt ze mij keihard op de feiten. En raak ik zo gefrustreerd, dat ik gewoon aggresief word en dat is een uiting van onmacht. Ik sloeg gisteren gewoon keihard, met mijn smartphone op mijn been omdat ik weer eens gefrustreerd was.
Dus ja, die behandeling heeft mij enkel inzicht gebracht. Maar echt geholpen heeft het niet, want ik zit letterlijk in een sociaal isolement. Heb zelfs besloten om mijn Facebook account te deactiveren, want blijkbaar ben ik zo ongeliefd dat toch geen kip reageert.
Een kerstboom heb ik trouwens wel opgezet, maar kerstcadeaus dat brengt wel stress met zich mee. Waarom een kerstboom dan geen stress met zich meebrengt?!
Nou het is niet zo gecompliceerd: je gaat naar de IKEA, zoekt een boom uit. Koopt wat ballen, lampjes en klaar is kees. Veel fout kun je er niet aan doen. Kerstcadeaus is wel een andere verhaal, dan weet ik nooit echt wat ik mijn vriendin moet kopen.
"Ow sorrysorrysorry!" en vlak daarna gaf ze er 2
Trouwens, je had er 't beste meteen wat van kunnen zeggen. Aangeven dat je niet 3 menu's maar 2 menu's + dat andere ding had besteld. Ik vind dat je anderen wel de kans moet kunnen geven een fout te herstellen, omdat het heel goed kan dat deze fout hun niet aan te rekenen viel.
Dat met die ster? Tsja, heb ik niet echt een mening over.
Wel herlenbaar om er dan consequent 1 af te trekken.
Die vriendin, ze drukte je met je neus op welke feiten?
Ik vind kerstbomen wel lekker ruiken
edit: En ik heb geen flauw idee waarom ik nu reageer op een bericht van eind vorig jaar maar ik dacht dat als je in myat op dat pijltje klikte, je bij de laatste ongelezen post begint, dus vandaar
Goeie. Maar het is uiteraard niet de enige factor. Meerdere gebeurtenissen komen hier bij elkaar (denk daarbij aan bijvoorbeeld de steeds groter wordende bekendheid van dit onderwerp).quote:
Waar die autistische vrouwen zijn: je krijgt pas een diagnose als je aanklopt bij de ggz/ha als je een probleem hebt. Kijk je naar de klassieke vrouw, dan kan die weinig last hebben: de hele dag lekker in je eentje het huishouden doen en wat lezen. Je laat je echtgenoot het woord doen zoals het hoort. Even een "schoonheidsslaapje" doen wordt geaccepteerd. Dromerig wat voor je uitstaren is romantisch. Etc.
Stil zitten in de klas en geconcentreerd werken wordt in meisjes zeer gewaardeerd.
Nu die traditionele rol van de vrouw afbrokkelt zie je dus ook meer vrouwen die problemen krijgen, hulp zoeken en dan een diagnose ASS krijgen.
Dat onderstreepte herken ik wel, heb ik al vaker gehoord.
Wel gek dat dit van jongens dan weer niet verwacht wordt, ook al had ik zelf nooit klachten van m'n docenten hierover
Ik begrijp niet waarom dit stukje:quote:
Als je kijkt naar IQ en ASS dan kun je ook naar introverte mensen kijken, want dat kan het deel van ASS zijn waar het om gaat.
Het is vrij simpel: een extravert iemand is voortdurend bezig met zichzelf centraal stellen te midden van andere mensen, die is voortdurend aan het zenden.
Introverte mensen zijn voortdurend aan het ontvangen en aan het verwerken van die informatie. Die weten dus veel meer van de wereld om hun heen, weten verbanden te leggen en scoren daardoor makkelijker op IQ testen.
Overigens schijnt dat ook de reden te zijn dat "negers dommer zijn": de vragen in IQ tests sluiten niet aan bij de wereld zoals mensen die in Afrika kennen. Een IQ test is dan ook niet bedoeld om verschillen tussen populaties te meten, alleen de variaties binnen een populatie.
te maken heeft met afrikanen?quote:Als je kijkt naar IQ en ASS dan kun je ook naar introverte mensen kijken, want dat kan het deel van ASS zijn waar het om gaat.
Het is vrij simpel: een extravert iemand is voortdurend bezig met zichzelf centraal stellen te midden van andere mensen, die is voortdurend aan het zenden.
Introverte mensen zijn voortdurend aan het ontvangen en aan het verwerken van die informatie. Die weten dus veel meer van de wereld om hun heen, weten verbanden te leggen en scoren daardoor makkelijker op IQ testen.
Wat dacht je dan van het onderzoek waaruit bleek dat vrouwelijke autisten vaker dan neurotypische vrouwen aseksueeel zijn, lesbisch, bi-seksueel of zelfs transseksuele gevoelens hebben?quote:
[..]
Goeie. Maar het is uiteraard niet de enige factor. Meerdere gebeurtenissen komen hier bij elkaar (denk daarbij aan bijvoorbeeld de steeds groter wordende bekendheid van dit onderwerp).
Wees welkomquote:
Hoi!
Ben nog maar een klein stukje aan het lezen hier. Maar heb nu al zo van omg...
Herkenning dingen.
Euhm ik ga proberen bij te lezen en ja ik ben een aspie en ik weet t sinds lente 2016 dus nog aardig in het proces van dat er steeds meer op de plek valt.
Ook ritme is voor mij echt niks.
Eerlijkheid... Ik kan echt niet tegen liegen en leugens.
Eigen huis is veilig... Ik hekel bezoek op onverwachte momenten. Vooral als ik er slecht aan toe ben.
Ohja en iets met prikkels
Nouja dit soort dingen
Ik hoop dat ik ook iets kan bijdragen voor een ander en gewoon een beetje dat gevoel van begrip over en weer kan ik zelf waarderen.
Okdoei
Welke dingen herken je hier?
Lente 2016 is nog niet zo lang. Ik heb zeker wel een jaartje nodig gehad voordat ik m'n diagnose echt begon te accepteren. Dit had achteraf gezien ook mede te maken met de algemene negatieve kijk op autisme.
Als je iets wilt bijdragen, prima
Ik heb ook niet altijd wat te melden, maakt verder ook niet uit
Verder ben je niet verplicht of zo om -alles- bij te lezen, maar je kunt 't wel doen als dat je leuk lijkt
Ach, nu snap ik waarom ik op een post reageerde van eind vorig jaarquote:
[..]
Ik herken je verhaal wat je broer betreft, Ik heb een zus waar ik onlangs het contact simpelweg mee verbroken heb, zij vond vrienden en geld belangrijker dan een broer in nood. Toegegeven ze heeft onderdak voor me geregeld toen ik ineens dakloos werd, maar dat is me uiteindelijk duur komen te staan, terwijl ik ook zo goed als bankroet was. Helaas geen andere broers of zussen
Loool! haha!quote:pmf71
geregistreerd op: maandag 3 maart 2003 @ 08:55
aantal posts: 30 (gemiddeld 1 per dag)
Jij bent een ouwe rot hiero!
Een IQ-test heeft te maken met taal, cultuur, omgeving., perceptie Als je de vragen niet voldoende afstelt op de populatie, dan lijkt het of mensen een laag IQ hebben, terwijl het gewoon zo is dat de vragen en antwoorden voor hun cultuur niet logisch zijn. Zelfs een simpele vraag met strepen kan al lastig zijn, omdat conditionering aan het oerwoud een andere perceptie geeft van horizontale lijnen (is onderzoek naar gedaan, net als naar de perceptie van kleuren).quote:
[..]
Ik begrijp niet waarom dit stukje:
[..]
te maken heeft met afrikanen?
Op dezelfde manier kan je beargumenteren dat introverte mensen (en anderen van het autistisch spectrum) een ander soort IQ hebben door een andere manier van waarnemen.
Als er veel introverte mensen op universiteiten zijn te vinden en dus die tests maken, zijn die tests vermoedelijk onvoldoende aangepast aan de perceptie van extraverte mensen, waardoor die dommer lijken.
Klopt, ook van dat transgendergebeuren. En je androgyn voelen maar wel hetero zijn.quote:
[..]
Wat dacht je dan van het onderzoek waaruit bleek dat vrouwelijke autisten vaker dan neurotypische vrouwen aseksueeel zijn, lesbisch, bi-seksueel of zelfs transseksuele gevoelens hebben?
Op zich is seksuele geaardheid trouwens niet een reden om aan autismediagnostiek te gaan beginnen
Ha, nee. Maar tot in de jaren '50 was homoseksualiteit een psychische aan doening en nog steeds is aseksualiteit niet geaccepteerd, om over transseksualiteit maar te zwijgen, dus zullen die vrouwen eerst daarvoor behandeld worden en de vraag is of ze dan ooit nog aan de diagnose-test voor autisme toekomen.quote:
[..]
Klopt, ook van dat transgendergebeuren. En je androgyn voelen maar wel hetero zijn.
Op zich is seksuele geaardheid trouwens niet een reden om aan autismediagnostiek te gaan beginnen
En als ze een IQ test maken die niet te maken heeft met taal, cultuur en omgeving? Dan is dat probleem toch alvast opgelost?quote:
[..]
Een IQ-test heeft te maken met taal, cultuur, omgeving.
Eerlijk gezegd krijg ik een beetje de kriegels bij de gedachte van "verschillende soorten IQ's". Doet me ook denken aan die onzin die m'n psychologe een keertje zei over "Jij hebt jouw waarheid en iemand anders heeft zijn eigen waarheid"quote:Als je de vragen niet voldoende afstelt op de populatie, dan lijkt het of mensen een laag IQ hebben, terwijl het gewoon zo is dat de vragen en antwoorden voor hun cultuur niet logisch zijn. Zelfs een simpele vraag met strepen kan al lastig zijn, omdat conditionering aan het oerwoud een andere perceptie geeft van horizontale lijnen (is onderzoek naar gedaan, net als naar de perceptie van kleuren).
Op dezelfde manier kan je beargumenteren dat introverte mensen (en anderen van het autistisch spectrum) een ander soort IQ hebben door een andere manier van waarnemen.
Als er veel introverte mensen op universiteiten zijn te vinden en dus die tests maken, zijn die tests vermoedelijk onvoldoende aangepast aan de perceptie van extraverte mensen, waardoor die dommer lijken.
Er is maar 1 waarheid, wat maken mesnen het toch onnodig ingewikkeld.
Ik had niet lang geleden al over IQ geschreven ergens op fok en ik ben nog steeds van mening dat intelligentie als een universeel iets gemeten zou moeten kunnen worden. Uiteraard zullen daar ook meetfouten bij gaan zitten.
Ik vergeleek het een beetje met het meten van het beklimmen van een berg. Bij de ene berg doet Jantje het misschien ook net wat beter en bij een volgende is Keesje misschien net weer even wat sneller, afhankelijk van het type berg dat beklommen wordt.
Bestaat er een ideale klimberg of klimmuur?
edit: Je editte je post terwijl ik nog op het oude zat te reageren. Dat met die strepen, zie het opgroeien als een deel van je opvoeding. Ik ben van mening dat als je daardoor minder goed bent in het kunnen denken met strepen, dat dat je IQ wel degelijk kan verlagen (in jouw voorbeeld even dan he?)
Ik zou het trouwens interessant vinden of deze mensen andere bepaalde dingen dan wel weer beter zouden kunnen dan bijvoorbeeld westerlingen. Misschien beter omgaan met bewegende dingen of met 3D?? Of analyseren van chaotische structuren?
Dat met die strepen is hier dan geen cultureel verschil, maar een opvoedingsverschil.
Maar transseksualiteit is toch juist wel al geaccepteerd? Of bedoel je heel specifiek het kleden als het andere geslacht? Ik heb het zelf meer over (alle vormen van) genderdysforie. En daar zijn wel al behandelingen voor.quote:
[..]
Ha, nee. Maar tot in de jaren '50 was homoseksualiteit een psychische aan doening en nog steeds is aseksualiteit niet geaccepteerd, om over transseksualiteit maar te zwijgen, dus zullen die vrouwen eerst daarvoor behandeld worden en de vraag is of ze dan ooit nog aan de diagnose-test voor autisme toekomen.
Als dit idd zo is (ik heb op 't moment even geen zin deze info weer op te gaan graven), dan zou je wel kunnen beredeneren dat in warmere landen de hersenen een wat lager maximaal vermogen hebben, omdat ze daar minder goed kunnen afkoelen. In dat geval zou je een beetje een soort tendens moeten kunnen zien van een stijgend IQ hoe verder van de evenaar.
edit:
Even wat plaatjes van 't internet geplukt en in een spoiler gedumpt.
SPOILER
[ Bericht 36% gewijzigd door magnetronkoffie op 12-02-2018 14:33:10 ]
Maargoed
Ik herken de typische auti dingen.
Mensen die je niet begrijpen. Het moeten uitleggen blabla...nouja erg veel.
Ook herken ik het fenomeen aspiegirl.
Mensen denken dat je NT bent om dr je sociaal en extravert overkomt.
Ik kan heel sociaal doen en zo overkomen.
Maar achteraf moet ik weer opladen en ga ik nadenken of ik alles wel goed heb gedaan.
Hier wilde ik nog een stukje plakken die ik ook op Facebook gezet heb. Daar hoor ik graag jullie mening over:
Dat ik mensen soms niet begrijp heeft een reden.
Ik snap ze soms niet meteen maar dan toon ik interesse omdat ik mensen graag wil begrijpen. Ik wil graag leren.
Maar vaak word ik daar op aangekeken.
Dat ik nieuwsgierig ben waarom ze iets denken of voelen.
Word niet gewaardeerd in heel veel gevallen.
Dus ik word er op afgerekend dat ik ze niet begrijp. En ik word er op afgerekend dat ik moeite doe.
Soms zegt iemand iets en dan zie ik wel signalen dat hetgeen wat ze zeggen niet klopt met hun houding. Dus ik heb het gevoel dat er iets is.
Dus ik ga dan interesse tonen.
Maar ik vind dat zo vreemd want mensen snappen mij dan niet. En ze worden boos.
En ik snap dan vaak niet wat ik verkeerd heb gedaan maar dit word ook niet uitgelegd.
Maar ze doen vaak ook geen moeite om mij te begrijpen.
Er word wel van mij verwacht dat ik het maar moet snappen. En dat ik het allemaal maar begrijp.
Dus vaak voelt dat heel erg oneerlijk.
Dit is een voorbeeldje van situaties die ik wel eens tegen kom in mijn leven.
Het is niet altijd makkelijk als Auti-meisje.
Maar er word vaak ook door de "Gewone mensen" gedacht dat we allemaal hetzelfde zijn en dat iedereen de gewone dingen maar snapt.
Autisten worden bestempeld als mensen met weinig inlevingsvermogen, maar zodra ik iets niet snap kunnen ze zich niet in mij verplaatsen en invoelen dat ik graag uitleg zou willen over t een of ander.
Dus wie toont hier dan kortzichtig gedrag?
De autist toont interesse.....
En de ander gooit de deur dicht.
#hetishierautistisch
Ja, maar dat kan dus niet. Dat is de crux.quote:
[..]
En als ze een IQ test maken die niet te maken heeft met taal, cultuur en omgeving? Dan is dat probleem toch alvast opgelost?
De meting is onzuiver als je niet dezelfde vragen aan de te onderzoeken populaties stelt. Een vertaling kan al een probleem zijn.quote:Eerlijk gezegd krijg ik een beetje de kriegels bij de gedachte van "verschillende soorten IQ's".
Hier is de crux dat je niet zo zwaar aan IQ moet tillen, het zegt namelijk nooit hoe intelligent je bent, alleen hoe intelligent je bent ten opzichte van anderen (daarom is "het gemiddelde IQ" vastgesteld op 100). Zet kleuters van groep 2 bij elkaar en het gemiddelde IQ is 100.
Waarom zou je dat willen? Het gemiddelde blijft 100.quote:Ik had niet lang geleden al over IQ geschreven ergens op fok en ik ben nog steeds van mening dat intelligentie als een universeel iets gemeten zou moeten kunnen worden. Uiteraard zullen daar ook meetfouten bij gaan zitten.
En de vaardigheden die bij de een tot een hoog IQ leiden, kunnen nutteloos zijn in het leven van een ander.
Alleen is Qusa die zijn hele leven al op 4000m hoogte in de Himalaya woont duidelijk in het voordeel ten opzichte van Jantje en Keesje uit -2 NAP. En niet alleen omdat hij meer gewend is aan ijle lucht, maar omdat hij wordt getest in zijn natuurlijke habitat en de anderen niet.quote:Ik vergeleek het een beetje met het meten van het beklimmen van een berg. Bij de ene berg doet Jantje het misschien ook net wat beter en bij een volgende is Keesje misschien net weer even wat sneller, afhankelijk van het type berg dat beklommen wordt.
Dat is ook dat verschil met de IQ testen: die kennen ook een natuurlijke habitat, een bepaalde manier van perceptie en denken (en denken uit zich in taal).
Ongetwijfeld zijn die mensen in bepaalde dingen beter, zoals meer kleuren groen kunnen onderscheiden. Maar zolang de indianen uit geïsoleerde dorpen in het Amazonegebied geen IQ testen maken waarmee ze wel hoger scoren dan de westerling die de vragen van buiten zijn habitat niet snapt, noemen wij ze ten onrechte dommer.quote:Ik zou het trouwens interessant vinden of deze mensen andere bepaalde dingen dan wel weer beter zouden kunnen dan bijvoorbeeld westerlingen. Misschien beter omgaan met bewegende dingen of met 3D?? Of analyseren van chaotische structuren?
Dat met die strepen is hier dan geen cultureel verschil, maar een opvoedingsverschil.
(Ja, de Amazone ligt niet in Afrika).
Er is geen verschil in cultuur en opvoeding, want je wordt opgevoed door de cultuur waarin je leeft. Zo'n cultuur kent dan tientallen woorden voor de kleur die wij alleen als "groen" kennen. Als jij nooit horizontale lijnen hebt hoeven benoemen omdat die voor jouw cultuur niet relevant zijn, dan kun je er in een IQ test ook niet veel mee en je ouders kunnen je er niet mee opvoeden.
Zolang er veel autisten in de wetenschap zitten hecht ik niet veel waarde aan IQ tests waarbij autisten hoger scoren dan anderen. Idem voor een overwegend blanke/aziatische wetenschap waarbij zwarten slecht scoren.
Transseksualiteit wordt helemaal niet geaccepteerd, hoe kom je daar nou bij? Ja, in de moderne vooruitstrevende westerse wetenschap als onderdeel van "genderdysforie", maar de goegemeente vindt nog steeds dat je je moet laten nakijken als je je niet volgens de norm gedraagt (net als bij autisme) en als je je laat ombouwen moet je dood of minstens je hele leven lang in een gesloten inrichting verblijven (zie NWS). Er zijn er genoeg die denken dat een beetje psychotherapie voldoende is om genderdysforie te genezen, vermoedelijk dezelfden die denken dat je autisme kunt genezen als je maar hard genoeg roept dat het sneeuwvolkjes zijn die zich aanstellen en dat ze gedwongen moeten woeden normaal te doen.quote:
[..]
Maar transseksualiteit is toch juist wel al geaccepteerd? Of bedoel je heel specifiek het kleden als het andere geslacht? Ik heb het zelf meer over (alle vormen van) genderdysforie. En daar zijn wel al behandelingen voor.
Ja, en dat zegt dus helemaal niks als je verder niets weet over de test en de populatie. Je kunt ook beweren dat Christenen gemiddels intelligenter zijn dan anderen. Of mensen die voldoende geld hebben (de drogreden is dat Afrikanen arm zijn omdat ze dom zijn).quote:
Een ding met hersenen was ook dat de hersenen 1 nadeel hebben wat de maximale warmteproductie betreft. Hersenen konden niet nog harder werken omdat ze hun warmte niet voldoende kwijt konden.
Als dit idd zo is (ik heb op 't moment even geen zin deze info weer op te gaan graven), dan zou je wel kunnen beredeneren dat in warmere landen de hersenen een wat lager maximaal vermogen hebben, omdat ze daar minder goed kunnen afkoelen. In dat geval zou je een beetje een soort tendens moeten kunnen zien van een stijgend IQ hoe verder van de evenaar.
edit:
Even wat plaatjes van 't internet geplukt en in een spoiler gedumpt.SPOILER
Ik kan het boek Apsergirls trouwens wel aanraden (beste is uiteraard zoveel mogelijk in de oorspronkelijke taal, in dit geval in 't Engels).quote:
Thanks voor de antwoorden. Als jullie het geen probleem vinden ga ik niet alles terug quoten dan ben ik vrij lang bezig. Ik zit mobiel. Alles kopiëren enzo...
Maargoed
Ik herken de typische auti dingen.
Mensen die je niet begrijpen. Het moeten uitleggen blabla...nouja erg veel.
Ook herken ik het fenomeen aspiegirl.
Vetgedrukte word je ook weer moe vanquote:Mensen denken dat je NT bent om dr je sociaal en extravert overkomt.
Ik kan heel sociaal doen en zo overkomen.
Maar achteraf moet ik weer opladen en ga ik nadenken of ik alles wel goed heb gedaan.
Ik vind 't belangrijk dingen (zoveel mogelijk) in m'n eigen tempo te kunnen doen. Anders is na een tijdje de accu leeg en heb ik oplaadtijd nodig.
Hoe meer energie iemand vreet, hoe meer ik moet opladen en belangrijk is dat de ene persoon veel meer energie kan vreten dan een ander persoon.
Ligt er ook aan of ik me op m'n gemak bij iemand voel.
Aandachtstrekkers/dramaqueens zijn niet aan mij besteed.
Interesse moet je niet tonen, interesse moet je hebbenquote:Hier wilde ik nog een stukje plakken die ik ook op Facebook gezet heb. Daar hoor ik graag jullie mening over:
Dat ik mensen soms niet begrijp heeft een reden.
Ik snap ze soms niet meteen maar dan toon ik interesse omdat ik mensen graag wil begrijpen. Ik wil graag leren.
Maar vaak word ik daar op aangekeken.
Dat ik nieuwsgierig ben waarom ze iets denken of voelen.
Word niet gewaardeerd in heel veel gevallen.
Dus ik word er op afgerekend dat ik ze niet begrijp. En ik word er op afgerekend dat ik moeite doe.
Soms zegt iemand iets en dan zie ik wel signalen dat hetgeen wat ze zeggen niet klopt met hun houding. Dus ik heb het gevoel dat er iets is.
Dus ik ga dan interesse tonen.
Maar ik vind dat zo vreemd want mensen snappen mij dan niet. En ze worden boos.
En ik snap dan vaak niet wat ik verkeerd heb gedaan maar dit word ook niet uitgelegd.
Maar ze doen vaak ook geen moeite om mij te begrijpen.
Er word wel van mij verwacht dat ik het maar moet snappen. En dat ik het allemaal maar begrijp.
Dus vaak voelt dat heel erg oneerlijk.
Dit is een voorbeeldje van situaties die ik wel eens tegen kom in mijn leven.
Het is niet altijd makkelijk als Auti-meisje.
Maar er word vaak ook door de "Gewone mensen" gedacht dat we allemaal hetzelfde zijn en dat iedereen de gewone dingen maar snapt.
Autisten worden bestempeld als mensen met weinig inlevingsvermogen, maar zodra ik iets niet snap kunnen ze zich niet in mij verplaatsen en invoelen dat ik graag uitleg zou willen over t een of ander.
Dus wie toont hier dan kortzichtig gedrag?
De autist toont interesse.....
En de ander gooit de deur dicht.
#hetishierautistisch
Als je iemand echt niet interessant vindt en alles tegen je wil/zin/motivatie in moet doen, is je accu ook zo weer leeg.
Ergens kunnen mensen problematisch zijn die soms wat energie vreten en soms wel prettig zijn in de omgang.
Ik vind dat je in principe (in elk geval bij mensen met wie je in elk geval een soort goede band hebt) altijd om verduidelijking mag vragen
Waarom zouden ze daar moeilijk over willen doen?
En tip: Kies je kennissen/vrienden met zorg uit. Wordt manager van je eigen energiepool, leer -nee- te zeggen en leer mensen te herkennen met wie je wel goed zou kunnen opschieten (en ook met wie juist niet zodat je die op armslengte afstand kunt houden).
Ja natuurlijk moet 't wel moeten kunnen. Misschien kan het nu op dit moment niet, maar dat wil nog niet zeggen dat 't DUS onmogelijk isquote:
[..]
Ja, maar dat kan dus niet. Dat is de crux.
Ik vind 't ergens sowieso wel vreemd dat ze de IQ's op een gemiddelde van 100 trekken. Bij snelheidsmetingen van hardloopafstanden veranderen ze toch ook niet steeds de afstand per geslacht of leeftijdscategorie zodat de afstand gemiddeld genomen altijd even lang duurt?quote:[..]
De meting is onzuiver als je niet dezelfde vragen aan de te onderzoeken populaties stelt. Een vertaling kan al een probleem zijn.
Hier is de crux dat je niet zo zwaar aan IQ moet tillen, het zegt namelijk nooit hoe intelligent je bent, alleen hoe intelligent je bent ten opzichte van anderen (daarom is "het gemiddelde IQ" vastgesteld op 100). Zet kleuters van groep 2 bij elkaar en het gemiddelde IQ is 100.
Misschien zouden ze een gemiddelde score op IQ=100 moeten gaan zetten (beetje zoals de kilogram en de meter ook redelijk arbitrair gekozen zijn) en van daaruit scores berekenen.
Dit is hoe 't zou moeten, als je 't universeel wilt maken.
Waarom ik dat zou willen? Ik wil toch de verschillende intelligenties van verschillende populaties met elkaar kunnen vergelijken? Wat kan mij 't nou schelen welk ras of geslacht iemand is? Stel dat blijkt dat alle Joppieanen een gemiddeld IQ van 90 zouden hebben en alle Jippidanen een gemiddeld IQ van 110. Dan zouden deze uitslagen juist niet beiden op 100 gereset moeten worden. Dat is nml geen wetenschap meer, maar politiek. En ik doe niet aan politiek.quote:[..]
Waarom zou je dat willen? Het gemiddelde blijft 100.
En de vaardigheden die bij de een tot een hoog IQ leiden, kunnen nutteloos zijn in het leven van een ander.
Wil je daarmee zeggen dat als de gemiddelde Himalayaan 4 uur doet over berg Toppie en de gemiddelde Nederlander er 6 uur voor nodig heeft om de berg Toppie te beklimmen en je gaat een webstrijd doen waarin een Himalayaan en een Nederlander samen in de finale staan. De Himalayaan doet er 4,2 uur over en de nederlander doet er 5 uur over. Dan ga ik lekker de Himalayaan als winnaar uitroepen hoorquote:[..]
Alleen is Qusa die zijn hele leven al op 4000m hoogte in de Himalaya woont duidelijk in het voordeel ten opzichte van Jantje en Keesje uit -2 NAP. En niet alleen omdat hij meer gewend is aan ijle lucht, maar omdat hij wordt getest in zijn natuurlijke habitat en de anderen niet.
Dat is ook dat verschil met de IQ testen: die kennen ook een natuurlijke habitat, een bepaalde manier van perceptie en denken (en denken uit zich in taal).
Dan is de gemiddelde Nederlander dus inderdaad een minder goeie klimmer, net zoals je bij IQ's dit onderscheid ook moet kunnen maken. Ja sommige mensen zijn klauterbrakker en sommige mensen zijn intelligentlozer. So what? Dat is dan toch gewoon zo?
Ho evenquote:[..]
Ongetwijfeld zijn die mensen in bepaalde dingen beter, zoals meer kleuren groen kunnen onderscheiden. Maar zolang de indianen uit geïsoleerde dorpen in het Amazonegebied geen IQ testen maken waarmee ze wel hoger scoren dan de westerling die de vragen van buiten zijn habitat niet snapt, noemen wij ze ten onrechte dommer.
(Ja, de Amazone ligt niet in Afrika).
Ze maken geen IQ testen? Dan kunnen 'we' dus helemaal niet weten hoe hoog hun IQ is.
Ik zal ze dan ook niet 'dommer' noemen, betrek mij daar dan ook niet bij aub.
Als er mensen zijn die dit wel zeggen, dan is dat gewoon dom van ze en verre van een wetenschappelijk verantwoorde uitspraak.
Binnen 1 cultuur kan je verschillende opvoedingen krijgen (bijvoorbeeld een cultuur waarin vrouwen niet naar school zouden mogen) dus dat verschil is er lekker wel.quote:Er is geen verschil in cultuur en opvoeding, want je wordt opgevoed door de cultuur waarin je leeft. Zo'n cultuur kent dan tientallen woorden voor de kleur die wij alleen als "groen" kennen. Als jij nooit horizontale lijnen hebt hoeven benoemen omdat die voor jouw cultuur niet relevant zijn, dan kun je er in een IQ test ook niet veel mee en je ouders kunnen je er niet mee opvoeden.
Een IQ test zou een IQ test moeten zijn en niet een cultuurtest oid.
Wat heeft dat nou weer met dit alles te maken?quote:Zolang er veel autisten in de wetenschap zitten hecht ik niet veel waarde aan IQ tests waarbij autisten hoger scoren dan anderen. Idem voor een overwegend blanke/aziatische wetenschap waarbij zwarten slecht scoren.
Alles wijst er nu op dat autisten (zelfs extreem intelligente) juist het onderwijs hier niet meer kunnen volgen (ik bedoel hier minder goed dan op basis van hun IQ verwachtbaar is).
Verder zijn autisten ideale potentiële wetenschappers.
Je opmerking komt eigenlijk vooral over alsof je zelf afrikaanse afkomst bent en je daarover nu loopt te zeiken. Klopt dat?
[ Bericht 0% gewijzigd door magnetronkoffie op 12-02-2018 15:50:01 ]
Oh, je hebt het over de mening van de gemiddelde klootjesvolk-deelnemer! Ja, dan heb je 't over een heel ander slag mensen. Overigens zijn dat dus de mensen die je juist helemaal niet in de wetenschap zou willen hebben.quote:
[..]
Transseksualiteit wordt helemaal niet geaccepteerd, hoe kom je daar nou bij? Ja, in de moderne vooruitstrevende westerse wetenschap als onderdeel van "genderdysforie", maar de goegemeente vindt nog steeds dat je je moet laten nakijken als je je niet volgens de norm gedraagt (net als bij autisme) en als je je laat ombouwen moet je dood of minstens je hele leven lang in een gesloten inrichting verblijven (zie NWS). Er zijn er genoeg die denken dat een beetje psychotherapie voldoende is om genderdysforie te genezen, vermoedelijk dezelfden die denken dat je autisme kunt genezen als je maar hard genoeg roept dat het sneeuwvolkjes zijn die zich aanstellen en dat ze gedwongen moeten woeden normaal te doen.
Vaak is genderdysforie (dus zeg maar de onvrede over je lichaam) iets wat zich al jaren afspeelt en kan de oorzaak best complex zijn, en er kan van comorbiditeit sprake zijn.
Naar dat klootjesvolk moet je gewoon niet luisteren.
Ik zei ook dat ik ze semi-random van 't internet had geplukt. Maar verder lijkt 't me wel redelijk plausibel te zijn dat IQ en klimaat invloed op elkaar kunnen hebben. Lijkt me wel interessant eigenlijk.quote:
[..]
Ja, en dat zegt dus helemaal niks als je verder niets weet over de test en de populatie. Je kunt ook beweren dat Christenen gemiddels intelligenter zijn dan anderen. Of mensen die voldoende geld hebben (de drogreden is dat Afrikanen arm zijn omdat ze dom zijn).
Vraag me ook af wat ervoor nodig zou zijn om een mens intelligenter te kunnen maken.
Eigenlijk alles wat je zegt klopt en ben er druk mee bezig.quote:
[..]
Ik kan het boek Apsergirls trouwens wel aanraden (beste is uiteraard zoveel mogelijk in de oorspronkelijke taal, in dit geval in 't Engels).
[..]
Vetgedrukte word je ook weer moe van
Ik vind 't belangrijk dingen (zoveel mogelijk) in m'n eigen tempo te kunnen doen. Anders is na een tijdje de accu leeg en heb ik oplaadtijd nodig.
Hoe meer energie iemand vreet, hoe meer ik moet opladen en belangrijk is dat de ene persoon veel meer energie kan vreten dan een ander persoon.
Ligt er ook aan of ik me op m'n gemak bij iemand voel.
Aandachtstrekkers/dramaqueens zijn niet aan mij besteed.
[..]
Interesse moet je niet tonen, interesse moet je hebben
Als je iemand echt niet interessant vindt en alles tegen je wil/zin/motivatie in moet doen, is je accu ook zo weer leeg.
Ergens kunnen mensen problematisch zijn die soms wat energie vreten en soms wel prettig zijn in de omgang.
Ik vind dat je in principe (in elk geval bij mensen met wie je in elk geval een soort goede band hebt) altijd om verduidelijking mag vragen
Waarom zouden ze daar moeilijk over willen doen?
En tip: Kies je kennissen/vrienden met zorg uit. Wordt manager van je eigen energiepool, leer -nee- te zeggen en leer mensen te herkennen met wie je wel goed zou kunnen opschieten (en ook met wie juist niet zodat je die op armslengte afstand kunt houden).
Heb aardig in mijn sociale bos lopen hakken.
Soms snapte ik mensen ook niet... dacht ik.
En bleek dus gewoon dat ze gemeen tegen mij deden.
Dus daag
Ik lees dit net voor aan mijn man. Die zegt dat ik dit had kunnen schrijven.
Dat stukje van fb was al van een tijdje terug. Dus ik ben nu al aardig op weg. Geweldig dezelfde golflengte!
Heeeeerluk
Nicequote:
[..]
Eigenlijk alles wat je zegt klopt en ben er druk mee bezig.
Heb aardig in mijn sociale bos lopen hakken.
Niet vergeten een poortwachter bij je voordeur te plaatsen zodat je niet steeds achteraf moet gaan wieden
Ja, lekker als je eindelijk eens gewoon normaal kunt doen. En dan niet alleen maar wat losse normale momentjes, maar gewoon uuurelang!quote:Soms snapte ik mensen ook niet... dacht ik.
En bleek dus gewoon dat ze gemeen tegen mij deden.
Dus daag
Ik lees dit net voor aan mijn man. Die zegt dat ik dit had kunnen schrijven.
Dat stukje van fb was al van een tijdje terug. Dus ik ben nu al aardig op weg. Geweldig dezelfde golflengte!
Heeeeerluk
Zoiets
Je man ook gezegend?
Hear hearquote:
[..]
Nice [ afbeelding ]
Niet vergeten een poortwachter bij je voordeur te plaatsen zodat je niet steeds achteraf moet gaan wieden
[..]
Ja, lekker als je eindelijk eens gewoon normaal kunt doen. En dan niet alleen maar wat losse normale momentjes, maar gewoon uuurelang!
Zoiets
Je man ook gezegend?
Ja hij is niet officieel gediagnosticeerd.
Maar we weten genoeg zegmaar. Hij heeft daar geen behoefte aan hij weet t zelf zegt ie.
Yep, want je kan hier ongezouten je mening geven, heaven for autisten (al weet ik pas sinds twee maanden dat ik er een ben). Waarom denk je dat het woord zolderkamerfokkertje zo populair isquote:
[..]
Ach, nu snap ik waarom ik op een post reageerde van eind vorig jaar
[..]
Loool! haha!
Jij bent een ouwe rot hiero!
Het heet ook niet voor niets, Wrong Planet Syndrome...quote:
Dus wie toont hier dan kortzichtig gedrag?
De autist toont interesse.....
En de ander gooit de deur dicht.
#hetishierautistisch
DEJA-VU!!!quote:
Ik was jaren terug een keer bij de mac en bestelde daar een burger (weet niet meer wat voor 1) "Het wordt zo gebracht!" dus ik wachten...en wachten....volgens mij heb ik ongeveer een uur gewacht totdat ik ging vragen waar m'n burger nou bleef?
"Ow sorrysorrysorry!" en vlak daarna gaf ze er 2
Jij zit hier ook al ff. waarschijnlijk zijn we in de nieuwsreacties elkaar minsens 1 keer in de haren gevlogenquote:
[..]
Ach, nu snap ik waarom ik op een post reageerde van eind vorig jaar
[..]
Loool! haha!
Jij bent een ouwe rot hiero!
[ Bericht 1% gewijzigd door pmf71 op 12-02-2018 20:26:15 ]
Prachtig!
Nee alles omg ja
Mijn hoofd *poef*
Geen idee, ik zei waarschijnlijk, maar heb geen zin om te checken.quote:Op maandag 12 februari 2018 20:17 schreef The_Pink_Lady het volgende:
Oeh heftig!!! Vertel hebben jullie dingen naar elkaar gegooid
Prachtig!
Nee alles omg ja
Mijn hoofd *poef*
Wauw...adem..mond in, neus uit.....herhaal....quote:
Oeh heftig!!! Vertel hebben jullie dingen naar elkaar gegooid
Prachtig!
Nee alles omg ja
Mijn hoofd *poef*
Hoe gaat dat?quote:
[..]
Wauw...adem..mond in, neus uit.....herhaal....
Nee, ik vind het echt stigmatiserend als de pest. Bijna erger dan Rainman.quote:
Kijken jullie straks ook naar 'the good doctor' ?
Begrijp je überhaupt wat een quotiënt is?quote:
Ik vind 't ergens sowieso wel vreemd dat ze de IQ's op een gemiddelde van 100 trekken. Bij snelheidsmetingen van hardloopafstanden veranderen ze toch ook niet steeds de afstand per geslacht of leeftijdscategorie zodat de afstand gemiddeld genomen altijd even lang duurt?
Misschien zouden ze een gemiddelde score op IQ=100 moeten gaan zetten (beetje zoals de kilogram en de meter ook redelijk arbitrair gekozen zijn) en van daaruit scores berekenen
Het is wel meer de klassieke autist inderdaad.quote:
[..]
Nee, ik vind het echt stigmatiserend als de pest. Bijna erger dan Rainman.
Maar toch herken ik ook wel dingetjes.
Binnenkort ook een nieuw seizoen met filemon.
Ik herkende ook echt behoorlijk wat daarin zoals het interview met Christina curry.
Dat lijkt me onwaarschijnlijkquote:
[..]
Jij zit hier ook al ff. waarschijnlijk zijn we in de nieuwsreacties elkaar minsens 1 keer in de haren gevlogen
Wat is dat?quote:
Kijken jullie straks ook naar 'the good doctor' ?
Niet bepaaldquote:
[..]
Yep, want je kan hier ongezouten je mening geven, heaven for autisten (al weet ik pas sinds twee maanden dat ik er een ben). Waarom denk je dat het woord zolderkamerfokkertje zo populair is
Een serie over een autistische jongen die chirurg wil worden.quote:
En die 'net als elke autist' briljant blijkt te zijn.quote:
[..]
Een serie over een autistische jongen die chirurg wil worden.
Niet iedereen met autisme is mega-intelligent of expert op het gebied van wiskunde, geneeskunde of een ander supercool en bruikbaar gebied, helaas. Sommigen van ons zijn gewoon supergoed in het bouwen van achtbanen in RollerCoaster Tycoon, of weten alles over teennagels van olifanten.
Maar helaas lijkt de popcultuur te denken dat elke autist een skill heeft waar hij/zij millionair mee kan worden.
'Klassiek autisme' betekent nog steeds niet per se dat je automatisch een goede bèta bent, of per definitie geen oogcontact kan maken ofzo.quote:
[..]
Het is wel meer de klassieke autist inderdaad.
Maar toch herken ik ook wel dingetjes.
Binnenkort ook een nieuw seizoen met filemon.
Ik herkende ook echt behoorlijk wat daarin zoals het interview met Christina curry.
De 'autist' in The Good Doctor is meer een stereotype autist, dan een 'klassiek autist'.
En Christina Curry
Hoe zouden ze ons moeten afbeelden?quote:
[..]
En die 'net als elke autist' briljant blijkt te zijn.
Niet iedereen met autisme is mega-intelligent of expert op het gebied van wiskunde, geneeskunde of een ander supercool en bruikbaar gebied, helaas. Sommigen van ons zijn gewoon supergoed in het bouwen van achtbanen in RollerCoaster Tycoon, of weten alles over teennagels van olifanten.
Maar helaas lijkt de popcultuur te denken dat elke autist een skill heeft waar hij/zij millionair mee kan worden.
Je hebt helemaal gelijk.quote:
[..]
En die 'net als elke autist' briljant blijkt te zijn.
Niet iedereen met autisme is mega-intelligent of expert op het gebied van wiskunde, geneeskunde of een ander supercool en bruikbaar gebied, helaas. Sommigen van ons zijn gewoon supergoed in het bouwen van achtbanen in RollerCoaster Tycoon, of weten alles over teennagels van olifanten.
Maar helaas lijkt de popcultuur te denken dat elke autist een skill heeft waar hij/zij millionair mee kan worden.
Maar er zijn ook weinig series over "gewone" mensen.
Series zijn altijd bijzondere verhalen over wat bijzondere mensen.
Of ze zijn extra leuk of extra grappig.
Gebeuren dingen die in het echt net niet gebeuren.
Dus als er een autist in een serie word
betrokken is dat ook meteen extra bijzonder.
Zoiets bedoel ik snapje?
Ben beetje moe weet niet of ik t goed uitleg.
Ok ik wist de definitie niet exact.quote:
[..]
'Klassiek autisme' betekent nog steeds niet per se dat je automatisch een goede bèta bent, of per definitie geen oogcontact kan maken ofzo.
De 'autist' in The Good Doctor is meer een stereotype autist, dan een 'klassiek autist'.
En Christina Curry
En ja
De show Stargate Atlantis had er één die het heeeel goed deed als geeky wetenschapper. Helaas alweer 10 jaar geleden afgelopen.quote:
[..]
Het is wel meer de klassieke autist inderdaad.
Maar toch herken ik ook wel dingetjes.
Binnenkort ook een nieuw seizoen met filemon.
Ik herkende ook echt behoorlijk wat daarin zoals het interview met Christina curry.
Binnen jaar zal blijken of ik talent heb...in 5 dagen tijd een compleet ondernemingsplan opgezet voor een business die focust op een niche markt die erg lucratief kan zijn...In mijn hoofd...toen moest het nog op papier...2 maanden...quote:
[..]
En die 'net als elke autist' briljant blijkt te zijn.
Niet iedereen met autisme is mega-intelligent of expert op het gebied van wiskunde, geneeskunde of een ander supercool en bruikbaar gebied, helaas. Sommigen van ons zijn gewoon supergoed in het bouwen van achtbanen in RollerCoaster Tycoon, of weten alles over teennagels van olifanten.
Maar helaas lijkt de popcultuur te denken dat elke autist een skill heeft waar hij/zij millionair mee kan worden.
Momenteel bezig met de voorbereidingen, en de kredietaanvraag om op te kunnen starten..
Hoezo niequote:
Geeft het een goed beeld van autisme? Ik denk het niet, in die zin dat het best wel uitvergroot wordt en ik denk dat er heel veel mensen zijn bij wie het niet zo duidelijk is.
Maar ik denk ook dat wanneer je het niet zo zou uitvergroten, het een "gewone" serie zou zijn..
En ja, het gaat over iemand met autisme die ook een bijzonder talent heeft (hij ziet heel snel hoe dingen in elkaar zitten en kan daardoor goed bepalen waar het euvel zit) en dat is lang niet altijd zo bij autisme. Dus in die zin is het geen gemiddelde autist.
Maar wat ik dan wel goed vind, is dat er aandacht is voor autisme. Dat ze laten zien dat iemand met autisme ook dokter kan zijn, maar dat de omgeving het niet makkelijk maakt, mensen met ontzettend veel vooroordelen die daardoor niet zien hoe goed hij in zijn vak kan zijn.
Het is heel lastig om autisme uit te leggen aan de wereld, omdat het zo'n breed spectrum is. Het kan per persoon zo verschillen dat er niet een standaard uitleg is.
Ik vind het programma van Filemon wat dat betreft wel beter, die laat ook veel meer zien dat ook mensen die wel (redelijk) functioneren ook autisme kunnen hebben.
Ik ben benieuwd naar seizoen 2, donderdag volgens mij...
Goed bezig!!!!quote:
[..]
Binnen jaar zal blijken of ik talent heb...in 5 dagen tijd een compleet ondernemingsplan opgezet voor een business die focust op een niche markt die erg lucratief kan zijn...In mijn hoofd...toen moest het nog op papier...2 maanden...
Momenteel bezig met de voorbereidingen, en de kredietaanvraag om op te kunnen starten..
Ik vind het ook wel goed qua omgeving en omgang. En ja tis niet perfect een afbeelding van een autist. Maargoed.quote:
The good doctor, ik vind het tot nu toe wel een leuke serie.
Geeft het een goed beeld van autisme? Ik denk het niet, in die zin dat het best wel uitvergroot wordt en ik denk dat er heel veel mensen zijn bij wie het niet zo duidelijk is.
Maar ik denk ook dat wanneer je het niet zo zou uitvergroten, het een "gewone" serie zou zijn..
En ja, het gaat over iemand met autisme die ook een bijzonder talent heeft (hij ziet heel snel hoe dingen in elkaar zitten en kan daardoor goed bepalen waar het euvel zit) en dat is lang niet altijd zo bij autisme. Dus in die zin is het geen gemiddelde autist.
Maar wat ik dan wel goed vind, is dat er aandacht is voor autisme. Dat ze laten zien dat iemand met autisme ook dokter kan zijn, maar dat de omgeving het niet makkelijk maakt, mensen met ontzettend veel vooroordelen die daardoor niet zien hoe goed hij in zijn vak kan zijn.
Het is heel lastig om autisme uit te leggen aan de wereld, omdat het zo'n breed spectrum is. Het kan per persoon zo verschillen dat er niet een standaard uitleg is.
Ik vind het programma van Filemon wat dat betreft wel beter, die laat ook veel meer zien dat ook mensen die wel (redelijk) functioneren ook autisme kunnen hebben.
Ik ben benieuwd naar seizoen 2, donderdag volgens mij...
En ik ben ook benieuwd naar seizoen van filemon.
Ik durf niet meer.
Het is ook wel eng. Ik was ook enorm nerveus toen ik het diagnose traject inging, maar achteraf is het het beste wat je kan doen. Want het kan je een hele hoop helpen in je zelfbegrip, en een stukje rust mee brengen doordat je dan weet of het wel of geen ass is.quote:
jaagd, bang, nerveus, paniekerig. Ik wil natuurlijk weten óf er ASS is, maar ben ook bang om te beginnen
In ieder geval veel succes, en achteraf valt het hele traject enorm mee.
Er gaat niet eens zoveel veranderen in het opzicht dat je alleen jezelf beter leert kennen.quote:
Vandaag eerste diagnosetraject-afspraak. Voel me opgejaagd, bang, nerveus, paniekerig. Ik wil natuurlijk weten óf er ASS is, maar ben ook bang om te beginnen omdat dat (mogelijke) veranderingen teweeg brengt.
Ik durf niet meer.
jij blijft nogsteeds jij.
maar je zult wel makkelijker straks met dingen om kunnen gaan omdat je gaat begrijpen en bij sitauties gaat zien wat er gebeurt.
ik hoop dat het meeviel gister?
succes verder in elk geval
Het viel inderdaad mee. De psycholoog die ik sprak (vrouw, ongeveer mijn leeftijd) zei binnen een kwartiertje al dat ze snapte waarom ik er zat, ze weet zeker dat ik 'ergens op het spectrum' zit. Ze weet nog niet hoe lang het gaat duren tot er een diagnose ligt, maar binnen een half jaar kunnen we (zij en ik) met elkaar aan psycho-educatie beginnen, zegt ze. Dat betekent dat het dus écht is. Dat ik me niet aanstel.quote:
[..]
Er gaat niet eens zoveel veranderen in het opzicht dat je alleen jezelf beter leert kennen.
jij blijft nogsteeds jij.
maar je zult wel makkelijker straks met dingen om kunnen gaan omdat je gaat begrijpen en bij sitauties gaat zien wat er gebeurt.
ik hoop dat het meeviel gister?
succes verder in elk geval
Ik heb de rest van vrijdag en zaterdag besteed aan rust. Want ik moest het allemaal echt even laten bezinken.
Ik ben niet meer de enige op de wereld die gelooft dat er sprake is van ASS! Er is iemand, een professional, die het ook ziet!
Ik ben PandaDrop en ik heb ASS.
Ik heb een vraag:
Bestaat er voor autisme een medicijn?
In mijn omgeving slikken autisten medicijnen en dan worden ze rustiger (in hun hoofd).
Echter ik kreeg te horen dat er niets voor mij is (behalve therapie).
[ Bericht 0% gewijzigd door PandaDrop op 21-02-2018 12:57:59 ]
Maar er zijn mensen met autisme die medicatie slikken om bv een rustiger hoofd te krijgen.
Waarom
bij therapie? Dat komt over alsof je liever een pilletje hebt dan therapie, maar ik vermoed dat het niet zo simpel is zeg maar, maar dat is mijn interpretatie.
Heeft mij, mede door deze reeks, ook enorm geholpen. Ben echt enorm vooruit gegaan ten opzichte van een aantal jaren geleden.
Hoi,quote:
Hoi,
Ik ben PandaDrop en ik heb ASS.
Ik heb een vraag:
Bestaat er voor autisme een medicijn.
In mijn omgeving slikken autisten medicijnen en dan worden ze rustiger (in hun hoofd).
Echter ik kreeg te horen dat er niets voor mij is (behalve therapie).
Ik ben magnetronkoffie en ik ben meer dan alleen maar een vies drankje.
Nijna en Yoki hebben het antwoord
En waarom zou je van iets willen genezen dat geen ziekte is? Welke problemen heb je dan concreet?
Ik heb zoveel rommel te horen gekregen over hoe ik zou zijn door mijn autisme, dat ik ze nu eerder een klodder spuug zou geven
Uitstelgedrag als je weet niet meer hoe je het moet aanpakken of niet meer uitkomt.quote:
[..]
Hoi,
Ik ben magnetronkoffie en ik ben meer dan alleen maar een vies drankje.
Nijna en Yoki hebben het antwoord
En waarom zou je van iets willen genezen dat geen ziekte is? Welke problemen heb je dan concreet?
Ik heb zoveel rommel te horen gekregen over hoe ik zou zijn door mijn autisme, dat ik ze nu eerder een klodder spuug zou geven
Dit gedrag vertoon ik sinds ik op het hbo zit.
Havo was oermakkelijk. Al het info stond in één boek en al het ontbrekende info kreeg je op een blaadje van de leraar. Ook noemde de leraar wat je moet voorbereiden voor de volgende keer. (ook wel huiswerk genoemd). Ik wist op de havo precies wat ik moest doen en wanneer ik klaar was. Echter op het hbo moet je bij de taken en opdrachten aanvoelen wat je moet doen en aanvoelen wanneer je denkt dat je klaar bent.
Dit aanvoelen mis ik. Ik begin er wel aan maar maakt het niet af. Dus nogmaals ik weet niet meer hoe ik verder moet.
Ik heb met diverse studenten en leraren gesproken. Zij zeggen dat ik wat zelfverzekerder moet zijn. En als niet uitkomt, verzin maar iets en daarna ga je met anderen bespreken wat je gemaakt hebt. Ze noemen het "beter een half ei dan een lege dop".
Ik vergeet nog iets: in de beoordelingsformulier staat erin wat erin moet komen. Maar die is er niet voor elk opdracht.
Ik kan goed kopiëren, maar zodra ik zelf iets moet verzinnen loop ik vast.
Heb dit ook tegen de huisarts gezegd. En die zij stel niet aan joh. Dat je met autisme op hbo bent gekomen is al goed genoeg. Heel veel mensen falen en jij maakt druk over je werk.
PS: ik haal de vakken bijna altijd bij een herkansing omdat de docent dan opmerkingen in mijn werk schrijft. En die opmerkingen verwerk in dan in mijn verslag.
Het herkansen valt helaas in de volgende periode met andere vakken, waardoor ik in tijdsdruk kom.Echter dit boeit niemand: Familie, studenten en docenten zeggen vaak: Als je het maar haalt.
Ik ben geen gemiddelde student: zelfs ondergemiddeld, samenwerkingen gaan ook slecht. Waardoor ik nu een slechte imago heb overgehouden: o.a. onzekerheid, uitsteldrag. Gelukkig haal ik de vakken altijd.
[ Bericht 3% gewijzigd door PandaDrop op 21-02-2018 13:35:37 ]
Ik herken je problemen wel. Op de middelbare school nooit problemen gehad, maar op de universiteit loop ik nu soms vast omdat er dan van je verwacht wordt dat je grote hoeveelheden stof in één keer kunt verwerken. Ik kan door alle details de hoofdzaken niet meer onderscheiden en dat geeft problemen bij het studeren voor een examen of het maken van een opdracht.quote:
Dit aanvoelen mis ik. Ik begin er wel aan maar maakt het niet af. Dus nogmaals ik weet niet meer hoe ik verder moet.
Ik heb met diverse studenten en leraren gesproken. Zij zeggen dat ik wat zelfverzekerder moet zijn. En als niet uitkomt, verzin maar iets en daarna ga je met anderen bespreken wat je gemaakt hebt. Ze noemen het "beter een half ei dan een lege dop".
Bij opdrachten haal ik vaak de normale deadlines niet, omdat ik wat langzamer ben en niet goed weet hoe ik zaken moet aanpakken. Ik ben dan veel tijd kwijt aan het werken aan een opdracht, maar ben in die tijd niet efficiënt genoeg. Hierdoor raken mijn opdrachten dus nooit op tijd af.
Ik heb op de universiteit wel een studiebegeleider die me helpt met alle autisme-gerelateerde problemen. Zo heb ik tijdens het maken van een aantal opdrachten wekelijkse begeleiding gehad van een tutor die me hielp als ik vastliep. Dan gaat het bij mij een stuk beter. Heb je op jouw school geïnformeerd of er iets van autisme-begeleiding bestaat bij jullie?
Er is geen begeleiding die zij "autismebegeleiding" noemen, maar er was wel een studiemaatje in de eerstejaar geregeld. Helaas niet meer in de tweede jaar. Omdat de studenten vonden dat ik te snel naar hun greep als ik niet uitkwam. Ook zei kwamen tegen moeilijkheden aan die niets met autisme te maken hadden. Het was meer dat de docent een zooitje van maakte. Verder waren er ook uren waar je extra uitleg kon krijgen van een student.quote:
[..]
Ik herken je problemen wel. Op de middelbare school nooit problemen gehad, maar op de universiteit loop ik nu soms vast omdat er dan van je verwacht wordt dat je grote hoeveelheden stof in één keer kunt verwerken. Ik kan door alle details de hoofdzaken niet meer onderscheiden en dat geeft problemen bij het studeren voor een examen of het maken van een opdracht.
Bij opdrachten haal ik vaak de normale deadlines niet, omdat ik wat langzamer ben en niet goed weet hoe ik zaken moet aanpakken. Ik ben dan veel tijd kwijt aan het werken aan een opdracht, maar ben in die tijd niet efficiënt genoeg. Hierdoor raken mijn opdrachten dus nooit op tijd af.
Ik heb op de universiteit wel een studiebegeleider die me helpt met alle autisme-gerelateerde problemen. Zo heb ik tijdens het maken van een aantal opdrachten wekelijkse begeleiding gehad van een tutor die me hielp als ik vastliep. Dan gaat het bij mij een stuk beter. Heb je op jouw school geïnformeerd of er iets van autisme-begeleiding bestaat bij jullie?
Zij hadden ook zoiets: Ik leg het uit, maar als je zo blijft doen dan haal je de propedeuse niet. Ik hebt het toch gehaald. Wat zei zeiden kwam niet uit, ik ben inderdaad wat langzamer.
Wel mag ik langs de studieloopbaancoach (een docent) wanneer de docent tijd voor mij heeft.
Ik geef dan zelf aan waar ik vastloop. En dan geeft de studieloopbaan aan wat ik het beste kan doen. Studieloopbaancoach heeft wel kennis van het vak, maar uiteindelijk moet je bij de vakdocent zijn. Meningen en de kijk op het vak kunnen tussen twee docenten verschillen.
[ Bericht 3% gewijzigd door PandaDrop op 21-02-2018 14:26:34 ]
Wat ik je al voorstelde in je andere topic: je kan ook baat hebben met een maatschappelijk begeleider. Voor het sociaal team in je woonplaats heb je geen indicatie nodig.quote:
[..]
Er is geen begeleiding die zij "autismebegeleiding" noemen, maar er was wel een studiemaatje in de eerstejaar geregeld. Helaas niet meer in de tweede jaar. Omdat de studenten vonden dat ik te snel naar hun greep als ik niet uitkwam. Ook zei kwamen tegen moeilijkheden aan die niets met autisme te maken hadden. Het was meer dat de docent een zooitje van maakte. Verder waren er ook uren waar je extra uitleg kon krijgen van een student.
Zij hadden ook zoiets: Ik leg het uit, maar als je zo blijft doen dan haal je de propedeuse niet. Ik hebt het toch gehaald. Wat zei zeiden kwam niet uit, ik ben inderdaad wat langzamer.
Wel mag ik langs de studieloopbaancoach (een docent) wanneer de docent tijd voor mij heeft.
Ik geef dan zelf aan waar ik vastloop. En dan geeft de studieloopbaan aan wat ik het beste kan doen. Studieloopbaancoach heeft wel kennis van het vak, maar uiteindelijk moet je bij de vakdocent zijn. Meningen en de kijk op het vak kunnen tussen twee docenten verschillen.
Ze kunnen je helpen met je studie. Maar kunnen je - als je dat wilt - ook helpen op andere gebieden in je leven.
Je kreeg vaak het advies om naar een psycholoog te gaan. Ik zou zoiets in jouw geval denk ik niet geschikt vinden. Dan zit je ten eerste met het dilemma: welke psycholoog moet ik waar zoeken? En een 1e lijns psych wordt maar voor 8 sessies vergoed. Een psycholoog kan je inzicht geven, maar een maatschappelijk hulpverlener kan praktischer te werk gaan: je bijvoorbeeld helpen met planning en vrijetijdsbesteding. Of je helpen zoeken naar een sociale vaardigheidstraining die aansluit op jouw niveau en waarmee je echt het gevoel krijgt dat je er iets aan hebt.
Daarbij kijken zij voor zover ik zelf heb ervaren meer naar jou als mens. Je bent natuurlijk veel meer dan een autist (
wat klinkt dat eigenlijk cru zo ). En niet alles waar je tegenaan loopt wordt enkel daardoor verklaard. Het zou zomaar kunnen dat onzekerheid een veel zwaardere rol daarin speelt.Dat is lastig, zeker als je ernaar vraagt en weggestuurd met een soort: als je het niet weet dan doe je maar wat.
Herkenbaar, ik ben op het hbo gestrand. Moest mijn scriptie gaan schrijven en werd ook een beetje met een kluitje in het riet gestuurd. Geen idee hoe en waar te beginnen en een begeleidster die me liet zwemmen.
En een stage waar ik enorm tegenop zag, hoewel eerdere stages wel goed verlopen waren.
Toen wist ik ook nog niet dat ik ass heb, misschien had het wat gescheeld, ik weet het niet.
Ik had verder wel andere problemen, met o.a. huisvesting, psychische problemen (die ik deels niet kon oplossen door dat huisvestingsprobleem), financieel kon ik 't wel rond krijgen (mede omdat ik geen eigen huisvesting had en omdat de studiefinanciering toen makkelijker was), 2e studie heb ik helemaal zelf betaald van geld dat ik ahd opgespaard.
Verder herken ik wel dat uitstelgedrag, maar weet nog niet wat daar precies de oorzaak van is. Wel heb ik 't vermoeden dat het iets te maken heeft met teleurstelling uit 't verleden en niet weten wat je moet doen (en wie heeft er nou zin in een hele klus uitgebreid af te ronden om na afloop te horen dat je het hele verkeerde hebt gemaakt, zodat je opnieuw kunt beginnen en je was).
Ik reageer later wel wat uitgebreider, want op 't moment probeer ik m'n roerbak-pannenkoek nog te redden tot iets eetbaars
Ik ben sinds begin diagnosetraject gestopt met het onderdrukken van stims. Dat levert op dat ik overkom als een halve zool, soms, maar ook dat ik van 20+ paniekaanvallen per week naar 1-2 per week ben gedaald.
Ik vind het dus niet zo moeilijk om straks de 'stempel' te hebben. Da's eigenlijk wel fijn, juist. Maar het accepteren dat stims een wezenlijk onderdeel zijn van mij... Lastig!
Wat bedoel je met stims?quote:
Ik zit in een diagnosetraject sinds februari. Nog geen definitieve diagnose, maar wel 'extreem prikkelgevoelig' en 'ergens op het spectrum'. Eigenlijk ben ik er wel blij mee. Nu ben ik niet meer 'gewoon raar', maar past het ergens bij!
Ik ben sinds begin diagnosetraject gestopt met het onderdrukken van stims. Dat levert op dat ik overkom als een halve zool, soms, maar ook dat ik van 20+ paniekaanvallen per week naar 1-2 per week ben gedaald.
Ik vind het dus niet zo moeilijk om straks de 'stempel' te hebben. Da's eigenlijk wel fijn, juist. Maar het accepteren dat stims een wezenlijk onderdeel zijn van mij... Lastig!
http://lindervlinder.blog(...)er-stimming.html?m=1quote:
Ik flapper met mijn handen, pluk aan mijn huid en haar, maak soms zoemgeluiden.. dat soort dingen.
Oh ok, ik had nog niet eerder van die omschrijving gehoord.quote:
[..]
http://lindervlinder.blog(...)er-stimming.html?m=1
Ik flapper met mijn handen, pluk aan mijn huid en haar, maak soms zoemgeluiden.. dat soort dingen.
Veel plezierquote:
Vanavond ga ik voor de eerste keer naar het AutismeCafé hier in Den Bosch. Vind het doodeng en ben nú al overprikkeld, maar heb mijn moeder beloofd met haar mee te gaan. Iemand tips? Hoe houd ik drie uur lang lezingen (in een mensenmassa) vol? Normaal gesproken ga ik gewoon niet naar feestjes of bijeenkomsten.
Ik doe weleens dat voor- en achteruit bewegen. Soms ook zijwaarts. Of ik doe dat zitten en dan met een knie heel snel op- en neergaan. Ik zit volgens mij ook best veel aan m'n haar/hoofdhuid.quote:
[..]
http://lindervlinder.blog(...)er-stimming.html?m=1
Ik flapper met mijn handen, pluk aan mijn huid en haar, maak soms zoemgeluiden.. dat soort dingen.
Dit zijn motoriekneurotische trekjes. Heeft vrij weinig met autisme te maken volgens mij. Maargoed autisme omvat zo'n beetje alles. Zo valt alles onder autisme.quote:
[..]
Ik doe weleens dat voor- en achteruit bewegen. Soms ook zijwaarts. Of ik doe dat zitten en dan met een knie heel snel op- en neergaan. Ik zit volgens mij ook best veel aan m'n haar/hoofdhuid.
"Iedereen is wel een beetje autistisch!"quote:
Autisme is zo'n gigantisch paraplu-begrip, dat je er bijna vanuit kan gaan dat elke Nederlander een vorm van autisme heeft. Het hele systeem, mede omdat het totaal kansloos is, werkt niet. DSM werkt niet. Zeker niet voor autisme.
quote:
[..]
Dit zijn motoriekneurotische trekjes. Heeft vrij weinig met autisme te maken volgens mij. Maargoed autisme omvat zo'n beetje alles. Zo valt alles onder autisme.
quote:
[..]
"Iedereen is wel een beetje autistisch!"
Inderdaad, zo kun je dingen lezen. Terwijl autisten wel te herkennen zijn. Ik ben zelf autistisch en ik haal ze er zo uit. Maar ik doe ook vrijwilligerswerk in een verzorgingstehuis waarbij iemand vrijwel niets kan, in een rolstoel zit, en dan autisme heeft? Wel meer dan dat maar autisme wordt als eerst genoemd. Ik weet dan dat ze het DSM direct hebben overgenomen. Vaak zijn het gewoon geestelijk gehandicapten, wat autisten heel vaak niet zijn.quote:
[..]
"Iedereen is wel een beetje autistisch!"
Helemaal met je eens hier.quote:
[..]
Inderdaad, zo kun je dingen lezen. Terwijl autisten wel te herkennen zijn. Ik ben zelf autistisch en ik haal ze er zo uit. Maar ik doe ook vrijwilligerswerk in een verzorgingstehuis waarbij iemand vrijwel niets kan, in een rolstoel zit, en dan autisme heeft? Wel meer dan dat maar autisme wordt als eerst genoemd. Ik weet dan dat ze het DSM direct hebben overgenomen. Vaak zijn het gewoon geestelijk gehandicapten, wat autisten heel vaak niet zijn.
't ironische is dat mensen die "autisme == dom" relatief vaak zelf gewoon dom zijn.
Dat stimming is best wel een kenmerk van autisme, snap niet waarom je beweert dat dat niet 't geval zou zijn.
Sterker nog, ik heb jongeren gesproken die door hun ouders aangesproken zijn of ze aub kk wilden vervangen met autisme.. Ik denk als je 500 random autistische mensen tegenover 500 "normale" random people zet, en je doet een soort uitgebreide iq test, dan kan je daarna lachenquote:
[..]
Helemaal met je eens hier.
't ironische is dat mensen die "autisme == dom" relatief vaak zelf gewoon dom zijn.
Dat stimming is best wel een kenmerk van autisme, snap niet waarom je beweert dat dat niet 't geval zou zijn.
Een sociaal walhalla er is ook niet, been there, done that. Terug naar m'n autistische leven
quote:
[..]
Sterker nog, ik heb jongeren gesproken die door hun ouders aangesproken zijn of ze aub kk wilden vervangen met autisme..
Tsja, dom dus he?quote:
[..]
... relatief vaak zelf gewoon dom zijn.
Ja, goed planquote:Ik denk als je 500 random autistische mensen tegenover 500 "normale" random people zet, en je doet een soort uitgebreide iq test, dan kan je daarna lachen
Een sociaal walhalla er is ook niet, been there, done that. Terug naar m'n autistische leven
Doei maar weer
LATAHquote:
[..]
[..]
Tsja, dom dus he?
[..]
Ja, goed plan
Doei maar weer
Ik ben wel nieuwsgierigquote:
Ik weet niet wie er mod is hier, maar mag ik een link plaatsen van een Asperger forum hier? Wij hebben met een klein groepje een eigen forum gemaakt voor mensen met Autisme.
We hebben nog maar 11 leden, het is afgeschermd voor niet leden, dus als je mee wilt lezen moet je je je wel inschrijven i.v.m. privacy.quote:
[ Bericht 7% gewijzigd door Samzz op 17-03-2018 12:01:57 ]
Mag ik me inschrijven als ik nog in diagnosetraject zit?quote:
[..]
We hebben nog maar 11 leden, het is afgeschermd voor niet leden, dus als je mee wilt lezen moet je je je wel inschrijven i.v.m. privacy.
[ Bericht 7% gewijzigd door Samzz op 17-03-2018 12:02:09 ]
Ja tuurlijk.quote:
[..]
Mag ik me inschrijven als ik nog in diagnosetraject zit?
Account aangemaaktquote:
[..]
We hebben nog maar 11 leden, het is afgeschermd voor niet leden, dus als je mee wilt lezen moet je je je wel inschrijven i.v.m. privacy.
[ Bericht 7% gewijzigd door Samzz op 17-03-2018 12:02:20 ]
Hoppa. Dertien leden nu.quote:
Excuus. 19.
Dat is niet de bedoeling, sorry.quote:
Ik weet niet wie er mod is hier, maar mag ik een link plaatsen van een Asperger forum hier? Wij hebben met een klein groepje een eigen forum gemaakt voor mensen met Autisme.
Een beetje flauw vind ik dat eerlijk gezegd. Maar goed, het valt toch niet tegen te houden. Op Facebook zijn tig groepen voor autisten.quote:
Maar ook voor de Wajong, waarvan ik de laatste verlaten heb omdat er allemaal tere zieltjes zitten. Die blijkbaar in bescherming genomen moeten worden.