R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Fuck, ik heb beide kenmerken (autisme en ADHD).quote:Tips voor ouders van extreme prikkelvermijders (kinderen met een autistische stoornis):
- Verzwijg een eventuele diagnose
- Reduceer prikkels in de omgeving (radio uit, gordijnen halfdicht, draag geen opvallende kleding, praat zachtjes, langzaam en laag)
- Geef je kind geen cola, chocola, chocolademelk of koffie (vanwege de coffeïne)
- Bereid je kind voor op veranderingen
- Gebruik geen time-out als straf (prikkelvermijders vinden een time-out juist prettig, lekker rustig!)
- Kies liever niet voor een veldsport als hockey of voetbal vanwege het continu wisselende beeld (visuele prikkels) en geroep en geschreeuw in en naast het veld (auditieve prikkels)
- Kies niet-irriterende kleding
Tips voor ouders van extreme prikkelzoekers (kinderen met ADHD):
- Verzwijg een eventuele diagnose en voorkom dat je kind een diagnose krijgt (Duker: “Veel beroepen zijn ontoegankelijk voor mensen die de klinische diagnose ADHD met zich meedragen.”).
- Vertel ook niet over eventueel medicijngebruik (Duker: “Met deze informatie wordt de bevestigingsfout in het beoordelingsproces van anderen in werking gezet”)
- Maak er geen punt van als je kind huiswerk wil maken met de radio of tv aan en daarbij met de benen wiebelt of met een potlood op tafel tikt
- Schreeuwen helpt niet om ongewenst gedrag te corrigeren (schreeuwen is een juist een welkome extra prikkel)
- Help je kind bij het plannen van huiswerk
- Accepteer dat de slaapkamer van je kind rommelig is (rommel levert extra prikkels op, fijn!)
- Cola, chocolademelk, chocola en koffie kunnen je kind helpen een prettig prikkelniveau te bereiken (mits je kind er geen slaapproblemen van krijgt)
- Leer je kind om niet impulsief antwoorden op te schrijven, maar stap voor stap de opgave te doorlopen: “Ik zie een staartdeling…. Dan moet ik eerst….”
Volgens mij heet het ASS.
Mag ik wel of geen koffie?
[ Bericht 3% gewijzigd door PandaDrop op 01-12-2017 22:59:41 ]
Tja kom niet aan het bestaan van autisten. Minstens 4 tips snijden best hout.
Verder: http://hetkind.org/2017/1(...)ssier-beton-gegoten/
Verder: http://hetkind.org/2017/1(...)ssier-beton-gegoten/
Bij mij heeft de diagnose ook een hoop helder gemaakt: alleen het maakt het er niet echt beter op! Mensen ga je echt niet plotseling anders behandelen, en je bent nog steeds die rare snuiter voor de meeste.quote:Op zondag 12 november 2017 19:46 schreef Nijna het volgende:
[..]
De diagnose heeft voor mij een heleboel helderder gemaakt. Ik begrijp mezelf beter en ik begrijp beter waarom ik uiteindelijk zo in de put ben geraakt.
Het heeft er denk ik voor gezorgd dat ik verder kon en dat ik sta waar ik nu sta.
Mijn diagnose kwam pas rond mijn 33e.
Volgens mij heb ik geen aparte opvoeding gehad, niet overbeschermend of overdreven.
Maar had mijn diagnose dan ook niet als kind, al had mijn moeder wel het idee dat er iets was. Daar werd niet naar geluisterd...
Mijn oudste dochter heeft ook een ASS diagnose en ik denk dat we soms wel eens wat beschermend zijn, daar zijn we ons wel redelijk van bewust heb ik het idee.
Het zit altijd in je achterhoofd en ik vind echt dat ze bepaalde dingen zelf moet doen... maar soms neem je misschien te snel iets uit handen omdat je ziet dat het moeilijk is en je als ouder graag wilt helpen.
Dat kan een nadeel zijn van een vroege diagnose, maar tot nu toe zijn we vooral blij met de diagnose.
Ik merk bij mijzelf dan ook, dat enige wat bij de pyschoeducatie geholpen heeft: dat ik heb leren begrijpen, wat mijn beperkingen en valkuilen zijn.
Echter, in de praktijk word nul-komma-nul rekening met autisten gehouden. Zo bestelde ik zaterdag in een burger restaurant, twee menu's en een losse burger. Echter kreeg ik drie menu's, en ik was niet mans genoeg om er wat van te zeggen.
Dus dan lig ik mij achteraf weer te frustreren, want ik ben van mening dat ik duidelijk was in wat ik gezegd had. Maar het is uiteindelijk mijn fout, dat ik het dan niet durf om die medewerker aan te spreken op zijn fout.
Wat ik dan ga doen: een dag later, wanneer ik op Google Maps also Localguide een recensie schrijf. Dan trek ik letterlijk 1 ster af, omdat naar mijn mening de medewerker gewoon niet goed geluisterd heeft.
Als ik dan echter in discussie ga met mijn vriendin, dan drukt ze mij keihard op de feiten. En raak ik zo gefrustreerd, dat ik gewoon aggresief word en dat is een uiting van onmacht. Ik sloeg gisteren gewoon keihard, met mijn smartphone op mijn been omdat ik weer eens gefrustreerd was.
Dus ja, die behandeling heeft mij enkel inzicht gebracht. Maar echt geholpen heeft het niet, want ik zit letterlijk in een sociaal isolement. Heb zelfs besloten om mijn Facebook account te deactiveren, want blijkbaar ben ik zo ongeliefd dat toch geen kip reageert.
Een kerstboom heb ik trouwens wel opgezet, maar kerstcadeaus dat brengt wel stress met zich mee. Waarom een kerstboom dan geen stress met zich meebrengt?!
Nou het is niet zo gecompliceerd: je gaat naar de IKEA, zoekt een boom uit. Koopt wat ballen, lampjes en klaar is kees. Veel fout kun je er niet aan doen. Kerstcadeaus is wel een andere verhaal, dan weet ik nooit echt wat ik mijn vriendin moet kopen.
Ik vind het idd ook heerlijk wanneer er even tegen mij geschreeuwd wordt!quote:Op woensdag 29 november 2017 19:32 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
Ik heb nu weer iets heel grappigs gevonden: Prof Dr Pieter Duker: "Autisme en ADHD bestaan niet"
Volgens hem is het zo dat ieder mens prikkels op zijn eigen manier verwerkt en dat mensen met autisme zich aan de ene kant van die schaal bevinden en extreme prikkelvermijders zijn. Mensen met ADHD zitten aan de andere kant en zijn extreme prikkelzoekers.
Hij geeft wat tips mee:
Tips voor ouders van extreme prikkelvermijders (kinderen met een autistische stoornis):
- Verzwijg een eventuele diagnose
- Reduceer prikkels in de omgeving (radio uit, gordijnen halfdicht, draag geen opvallende kleding, praat zachtjes, langzaam en laag)
- Geef je kind geen cola, chocola, chocolademelk of koffie (vanwege de coffeïne)
- Bereid je kind voor op veranderingen
- Gebruik geen time-out als straf (prikkelvermijders vinden een time-out juist prettig, lekker rustig!)
- Kies liever niet voor een veldsport als hockey of voetbal vanwege het continu wisselende beeld (visuele prikkels) en geroep en geschreeuw in en naast het veld (auditieve prikkels)
- Kies niet-irriterende kleding
Tips voor ouders van extreme prikkelzoekers (kinderen met ADHD):
- Verzwijg een eventuele diagnose en voorkom dat je kind een diagnose krijgt (Duker: “Veel beroepen zijn ontoegankelijk voor mensen die de klinische diagnose ADHD met zich meedragen.”).
- Vertel ook niet over eventueel medicijngebruik (Duker: “Met deze informatie wordt de bevestigingsfout in het beoordelingsproces van anderen in werking gezet”)
- Maak er geen punt van als je kind huiswerk wil maken met de radio of tv aan en daarbij met de benen wiebelt of met een potlood op tafel tikt
- Schreeuwen helpt niet om ongewenst gedrag te corrigeren (schreeuwen is een juist een welkome extra prikkel)
- Help je kind bij het plannen van huiswerk
- Accepteer dat de slaapkamer van je kind rommelig is (rommel levert extra prikkels op, fijn!)
- Cola, chocolademelk, chocola en koffie kunnen je kind helpen een prettig prikkelniveau te bereiken (mits je kind er geen slaapproblemen van krijgt)
- Leer je kind om niet impulsief antwoorden op te schrijven, maar stap voor stap de opgave te doorlopen: “Ik zie een staartdeling…. Dan moet ik eerst….”
Ik weet niet waarin hij dokter is, maar hij is wel extreem stigmatiserend. Ik heb een hoop onzin gelezen over autisme en ADHD, maar dit slaat alles
Enne ... proost allemaal!Ik geniet nu heerlijk van mijn colaatje.
Dit ook maar ff posten in de topicreeks ADHD
Twiddel
En heeft de professor dokter gelijk dat je als autist zijnde helemaal overprikkeld raakt wanneer je iemand tegenkomt die een fel gekleurd truitje aan heeft? Lig je dan met stuipen op de grond te rollen omdat je zoveel prikkels niet kan verdragen?quote:Op maandag 4 december 2017 10:56 schreef summer2bird het volgende:
[..]
Ik vind het idd ook heerlijk wanneer er even tegen mij geschreeuwd wordt!
Gewoon een grapje hoor! Maar ik hoop wel dat niemand die professor serieus neemt.
Of ben ik nu autistisch dat ik niet door heb dat hij de draak ermee steekt ofzo? Dat zou ook nog kunnen. Maar ja, er zijn genoeg vreemde mensen op deze wereld, dus ik durf wel te denken dat hij heel serieus is met zulke uitlatingen over autisme en ADHD
Ik vind het wel lastig typen met alle lampen uit en beeld helderheid op 10%quote:
[..]
En heeft de professor dokter gelijk dat je als autist zijnde helemaal overprikkeld raakt wanneer je iemand tegenkomt die een fel gekleurd truitje aan heeft? Lig je dan met stuipen op de grond te rollen omdat je zoveel prikkels niet kan verdragen?
Gewoon een grapje hoor! Maar ik hoop wel dat niemand die professor serieus neemt.
Twiddel
Er is geen standaard "de autist", dus ook niet een standaard advies, vind ik.
En ik vind de felgekleurde shirts en het verzwijgen van een diagnose best wel dubieuze adviezen...
En ik vind de felgekleurde shirts en het verzwijgen van een diagnose best wel dubieuze adviezen...
Mama van 2 lieve meiden :)
Vooral het laatste. Liegen tegen je kind is bij voorbaat slecht. Daarbij geeft het alleen verwarring als ouders stellig gaan ontkennen dat je autistisch bent, terwijl je bijvoorbeeld op school het tegenovergestelde hoort.quote:
Er is geen standaard "de autist", dus ook niet een standaard advies, vind ik.
En ik vind de felgekleurde shirts en het verzwijgen van een diagnose best wel dubieuze adviezen...
Misschien iets voor volgend jaarquote:Op dinsdag 28 november 2017 15:07 schreef Lunatiek het volgende:
[..]
Je weet dat er vuurwerkvrije vakantieparken bestaan? Moet je wel wat vroeger boeken, die zijn nu al vol volgens mij.
Wel veel mensen die er met de hond heengaan.
Een diagnose verzwijgen? Ik vind dat je zelf zou moeten kunnen overwegen of het wel of niet handig is een diagnose te vertellen.quote:
Ik heb nu weer iets heel grappigs gevonden: Prof Dr Pieter Duker: "Autisme en ADHD bestaan niet"
Volgens hem is het zo dat ieder mens prikkels op zijn eigen manier verwerkt en dat mensen met autisme zich aan de ene kant van die schaal bevinden en extreme prikkelvermijders zijn. Mensen met ADHD zitten aan de andere kant en zijn extreme prikkelzoekers.
Hij geeft wat tips mee:
Tips voor ouders van extreme prikkelvermijders (kinderen met een autistische stoornis):
- Verzwijg een eventuele diagnose
- Reduceer prikkels in de omgeving (radio uit, gordijnen halfdicht, draag geen opvallende kleding, praat zachtjes, langzaam en laag)
- Geef je kind geen cola, chocola, chocolademelk of koffie (vanwege de coffeïne)
- Bereid je kind voor op veranderingen
- Gebruik geen time-out als straf (prikkelvermijders vinden een time-out juist prettig, lekker rustig!)
- Kies liever niet voor een veldsport als hockey of voetbal vanwege het continu wisselende beeld (visuele prikkels) en geroep en geschreeuw in en naast het veld (auditieve prikkels)
- Kies niet-irriterende kleding
Tips voor ouders van extreme prikkelzoekers (kinderen met ADHD):
- Verzwijg een eventuele diagnose en voorkom dat je kind een diagnose krijgt (Duker: “Veel beroepen zijn ontoegankelijk voor mensen die de klinische diagnose ADHD met zich meedragen.”).
- Vertel ook niet over eventueel medicijngebruik (Duker: “Met deze informatie wordt de bevestigingsfout in het beoordelingsproces van anderen in werking gezet”)
- Maak er geen punt van als je kind huiswerk wil maken met de radio of tv aan en daarbij met de benen wiebelt of met een potlood op tafel tikt
- Schreeuwen helpt niet om ongewenst gedrag te corrigeren (schreeuwen is een juist een welkome extra prikkel)
- Help je kind bij het plannen van huiswerk
- Accepteer dat de slaapkamer van je kind rommelig is (rommel levert extra prikkels op, fijn!)
- Cola, chocolademelk, chocola en koffie kunnen je kind helpen een prettig prikkelniveau te bereiken (mits je kind er geen slaapproblemen van krijgt)
- Leer je kind om niet impulsief antwoorden op te schrijven, maar stap voor stap de opgave te doorlopen: “Ik zie een staartdeling…. Dan moet ik eerst….”
Ik weet niet waarin hij dokter is, maar hij is wel extreem stigmatiserend. Ik heb een hoop onzin gelezen over autisme en ADHD, maar dit slaat alles
Enne ... proost allemaal!
Dit ook maar ff posten in de topicreeks ADHD
Zelf vertel ik het "in de buitenwereld" meestal niet, omdat ik het niet relevant vind.
Die chocola-tips lijken me een beetje overdreven. Sowieso is de ene autist de andere niet en die tip van die coffeïne lijkt me voor elk kind even (on)wenselijk.
Langzaam praten? Wat?
Belangrijker is om gewoon duidelijk te zijn wat taalbegrip betreft. De wijze waarop informatie wordt overgedragen kan een gesprek een makkie maken, maar ook zeer vermoeiend.
Daarover vond ik nog iets: https://nl.wikipedia.org/wiki/Expressed_emotion
Het is een kort stukje, maar heeft wel raakvlakken met wat ik bedoel met vermoeiende communicatie.
Wat ik zelf eigenlijk nog belangrijker vindt is om het kind zelf de keus te geven of het 't wel of niet wil ervaren. Leg eventueel uit wat er gebeurt (soms kan een fysieke aanwezigheid of verandering een enorme psychische invloed hebben, zonder dat het kind begrijpt waardoor het komt) en ik merk dat ervaringsdeskundigen (of in elk geval lotgenoten) hier waardevol kunnen zijn. Er is wat dit betreft niets beters dan het doorgeven van -persoonlijke- ervaringen van iemand die hetzelfde heeft als jijzelf. Beter dan uit een boek.
Ik vind dat het straffen van een kind sowieso zoveel mogelijk vermeden zou moeten worden. gewoonlijk werkt het niet. Misschien voor andere mensen wel maar dat weet ik niet.
Nee.quote:
[..]
En heeft de professor dokter gelijk dat je als autist zijnde helemaal overprikkeld raakt wanneer je iemand tegenkomt die een fel gekleurd truitje aan heeft? Lig je dan met stuipen op de grond te rollen omdat je zoveel prikkels niet kan verdragen?
Gewoon een grapje hoor! Maar ik hoop wel dat niemand die professor serieus neemt.
Maar ik kan wel bijvoorbeeld een felle lamp erg afleidend of vervelend vinden, maar gewoonlijk is dat een signaal dat de overprikkeling al aan 't oplopen is.
Die professor vindt zichzelf vast bloedserieus.
En dan het gezoem van de koelkast erbijquote:
[..]
Ik vind het wel lastig typen met alle lampen uit en beeld helderheid op 10%
Je hebt helaas meer van dat soort vreemde mensen die toevallig een bepaalde titel hebben en daarom in de media serieus genomen worden om dit soort onzin te kunnen blijven verkondigen. En sommige ouders luisteren daarnaar.quote:
Die professor vindt zichzelf vast bloedserieus.
Ik ben het wel eens dat je zulke labels niet heel groot moet maken. Je kan wel eerlijk tegen je kind vertellen "je hebt met sommige dingen wat meer moeite dan andere kinderen omdat je ADHD / autisme hebt" en hem in de loop der tijd ook wat meer inzicht in geven. Dat is heel anders en minder beladen dan zeggen "je hebt ADHD / autisme, dus je bent een vreemd kind". Want als kinderen met die overtuiging opgroeien, dan versterkt het gebrek aan eigenwaarde en zelfvertrouwen ook de kenmerken van autisme en/of ADHD in een behoorlijke mate denk ik.
Je zou mensen als Duker bijna autisme gunnen. Of in ieder geval het ze een weekje te laten ervaren. Vraag me af of hij dan nog zo'n boek zou schrijven.
Wat vinden mensen hier van dit soort dingen?
Dit zijn zeg maar rare grenzen. Ik vind bijvoorbeeld de situatie in Baarle-Hertog en Baarle-Nassau ook wel apart, als kind al
Nou heb ik wel een beetje de indruk dat er onder autisten wel vaker zeg maar topografie-nerds zitten (wat ik vroeger ook wel was, aangezien ik zelfs m'n Bosatlas meenam op vakantie naar Frankrijk).
Dit zijn zeg maar rare grenzen. Ik vind bijvoorbeeld de situatie in Baarle-Hertog en Baarle-Nassau ook wel apart, als kind al
Nou heb ik wel een beetje de indruk dat er onder autisten wel vaker zeg maar topografie-nerds zitten (wat ik vroeger ook wel was, aangezien ik zelfs m'n Bosatlas meenam op vakantie naar Frankrijk).
Oooh, ik háát topo! En wiskunde!quote:Op zondag 17 december 2017 22:31 schreef magnetronkoffie het volgende:
Wat vinden mensen hier van dit soort dingen?
Dit zijn zeg maar rare grenzen. Ik vind bijvoorbeeld de situatie in Baarle-Hertog en Baarle-Nassau ook wel apart, als kind al
Nou heb ik wel een beetje de indruk dat er onder autisten wel vaker zeg maar topografie-nerds zitten (wat ik vroeger ook wel was, aangezien ik zelfs m'n Bosatlas meenam op vakantie naar Frankrijk).
Daarentegen vind ik kunst, taal en psychologie juist heel tof.
Ik snáp topo (en bèta-vakken) gewoon totaal niet. Ik zie de logica niet, snap niet waarom bepaalde dingen zijn zoals ze zijn. Of waarom ze in een bepaald hokje horen. Ik vind ze vaak 'niet eerlijk'.
Ik snap sowieso niet veel van hokjes, of dingen die in bepaalde stappen moeten.
Een zin ontleden doe ik op mijn eigen volgorde. Als je een wiskundige som niet 'juist' uitvoert, komt er een heel andere uitkomst uit. En wie zegt dan dat mijn alternatieve uitkomst dan fout is.. en waarom?
Mon 'en!
Ik vind topo/aardrijkskunde ook niet bijster interessant, maar dan wel de wiskunde/natuurkunde/scheikunde kant (al bak ik daar waarschijnlijk niet veel meer van inmiddels 
, zat laatst de rekenopgaven van mijn groep 7-er te bekijken, maar een aantal dingen kon ik niet bedenken hoe uit te rekenen.. 
).
De begrijpen vakken, als ik dan snapte hoe het zat kon ik de rest ook wel berekenen. Maar dat stampwerk daar kon ik niet zoveel mee.
Met vervolgopleiding was dat hetzelfde, het stampwerk was niet favoriet, maar als ik het kon beredeneren dan ging het prima.
, zat laatst de rekenopgaven van mijn groep 7-er te bekijken, maar een aantal dingen kon ik niet bedenken hoe uit te rekenen.. ).De begrijpen vakken, als ik dan snapte hoe het zat kon ik de rest ook wel berekenen. Maar dat stampwerk daar kon ik niet zoveel mee.
Met vervolgopleiding was dat hetzelfde, het stampwerk was niet favoriet, maar als ik het kon beredeneren dan ging het prima.
Mama van 2 lieve meiden :)
't ging me ook wel een beetje meer om het ergens wel interessant vinden van waarom die grenzen zo raar lopen en dat 't een rare gedachte is (zoals in dat filmpje te zien was dat die grenzen soms bizarre vormen aannemen en de geschiedenis daarachter).quote:
[..]
Oooh, ik háát topo! En wiskunde!
Daarentegen vind ik kunst, taal en psychologie juist heel tof.
Zou je kunnen vertellen wat je bedoelt met dat je ze vaak 'niet eerlijk' vindt?quote:Ik snáp topo (en bèta-vakken) gewoon totaal niet. Ik zie de logica niet, snap niet waarom bepaalde dingen zijn zoals ze zijn. Of waarom ze in een bepaald hokje horen. Ik vind ze vaak 'niet eerlijk'.
Dit herken ik wel een beetje. Ik had ook m'n eigen manier van wiskundige sommen uitrekenen. Mijn 'probleem' daarbij was meer dat ik wel de juiste antwoorden had, maar dat de berekening niet volgens 't boekje was. En soms had ik bijvoorbeeld 4,899 ipv -4,899.quote:Ik snap sowieso niet veel van hokjes, of dingen die in bepaalde stappen moeten.
Een zin ontleden doe ik op mijn eigen volgorde. Als je een wiskundige som niet 'juist' uitvoert, komt er een heel andere uitkomst uit. En wie zegt dan dat mijn alternatieve uitkomst dan fout is.. en waarom?
't zakt na een tijdje weer weg. Ik had dat al toen ik een keertje iemand van groep 5 bijles ben gaan geven. Moest alles als 't ware opnieuw uitvinden.quote:
Ik vind topo/aardrijkskunde ook niet bijster interessant, maar dan wel de wiskunde/natuurkunde/scheikunde kant (al bak ik daar waarschijnlijk niet veel meer van inmiddels
;t stampen ging bij mij wel, afhankelijk van hoeveel aandacht ik eraan had gegeven. M'n cijfers wisselden extreem, letterlijk van 0 t/m 10+quote:De begrijpen vakken, als ik dan snapte hoe het zat kon ik de rest ook wel berekenen. Maar dat stampwerk daar kon ik niet zoveel mee.
Met vervolgopleiding was dat hetzelfde, het stampwerk was niet favoriet, maar als ik het kon beredeneren dan ging het prima.
Dit topic is verder wel heel rustig, ik heb geregeld moeite dit topic terug te vinden.
Heeft 't eigenlijk überhaupt nog wel zin om hier te posten?
Verreweg de meesten die hier (pak-em-beet) 5 jaar geleden postten, zijn vertrokken en er is niet veel voor in de plaats gekomen.
Heb een vorm van dyscalculie, rekenen en cijfers zijn altijd een ramp geweest.
Het tv gedeelte van Fok is ook een stuk rustiger geworden, heel veel members lijken te zijn verdwenen.
Het tv gedeelte van Fok is ook een stuk rustiger geworden, heel veel members lijken te zijn verdwenen.
Of je het zinvol vindt om te posten is volgens mij een persoonlijke keuze.
Ik heb er weinig moeite mee dat er niet altijd evenveel gepost wordt.
Ik heb ook het ene moment meer behoefte om te posten dan het andere moment.
Ik heb er weinig moeite mee dat er niet altijd evenveel gepost wordt.
Ik heb ook het ene moment meer behoefte om te posten dan het andere moment.
Mama van 2 lieve meiden :)
Rekenen is maar een klein onderdeel van wiskunde. Heb je ook moeite met andere vormen van wiskunde wat voornamelijk uit letters en symbolen bestaat?quote:
Heb een vorm van dyscalculie, rekenen en cijfers zijn altijd een ramp geweest.
Het tv gedeelte van Fok is ook een stuk rustiger geworden, heel veel members lijken te zijn verdwenen.
ROBODEMONS..................|:(
Zucht. Ik ben redelijk actief op een forum voor (gediagnostiseerde en vermoedelijke) vrouwelijke autisten, maar een bepaalde user blijft me persoonlijk aanvallen omdat ze vindt dat ik er niet thuis hoor (omdat mijn diagnosetraject nog niet begonnen is).
Ik voel me echt persoonlijk aangevallen en het maakt me mega-onzeker. Heb ik ein-de-lijk een plek waar ik echt mijn ei kwijt kan en dan dit deze persoon me lastigvallen.
Diagnosetraject bij GGZ begint pas eind februari.
Maatschappelijk Werkster wil me niet meer helpen omdat mogelijk-ASS/paniekstoornis 'te complex' is voor haar. Begrijpelijk, maar nu is ze boos dat ik MEE probeer om hulp te vragen 'zonder haar in te lichten'. Hoezo moet ik MW inlichten als ik een andere hulpverlener inschakel?
De dingen die me niet lukken (administratie, huishouden plannen, uitkeringszaken) kan ik echt niet zelf en ik weet ook niet wie ik anders moet vragen. Damn
Ik voel me echt persoonlijk aangevallen en het maakt me mega-onzeker. Heb ik ein-de-lijk een plek waar ik echt mijn ei kwijt kan en dan dit deze persoon me lastigvallen.
Diagnosetraject bij GGZ begint pas eind februari.
Maatschappelijk Werkster wil me niet meer helpen omdat mogelijk-ASS/paniekstoornis 'te complex' is voor haar. Begrijpelijk, maar nu is ze boos dat ik MEE probeer om hulp te vragen 'zonder haar in te lichten'. Hoezo moet ik MW inlichten als ik een andere hulpverlener inschakel?
De dingen die me niet lukken (administratie, huishouden plannen, uitkeringszaken) kan ik echt niet zelf en ik weet ook niet wie ik anders moet vragen. Damn
Lastig als je je zo aangevallen voelt, zeker omdat je wel een plek hebt gevonden waar je je ei kwijt kan.
En dan een maatschappelijk werkster die je niet wil helpen omdat het te complex is en dan boos worden dat je MEE inschakelt. Heeft zij een ander idee misschien voor hulpverlening dan?
Wat lastig zeg... heb je al reactie van MEE? Lijkt me dat je daarvoor geen toestemming van je maatschappelijk werkster nodig hebt, zeker gezien zij weinig voor je kan doen...
En dan een maatschappelijk werkster die je niet wil helpen omdat het te complex is en dan boos worden dat je MEE inschakelt. Heeft zij een ander idee misschien voor hulpverlening dan?
Wat lastig zeg... heb je al reactie van MEE? Lijkt me dat je daarvoor geen toestemming van je maatschappelijk werkster nodig hebt, zeker gezien zij weinig voor je kan doen...
Mama van 2 lieve meiden :)
@User16909, je bent hier gewoon welkom. 
Ik heb zelf geen ervaring met MEE, maar anderen hier kunnen je vast tips geven.
Ik heb zelf geen ervaring met MEE, maar anderen hier kunnen je vast tips geven.
ROBODEMONS..................|:(
Wij waren gister bij vrienden, ze hebben 3 kinderen en de oudste is een meisje die zwaar autistisch is. Ze praat nauwelijks en als ze geluid maakt is het meer gegrom. Kan niet spelen met andere kinderen en heeft geen remmingen waardoor ze agressief kan doen naar andere mensen. Wij zijn dan ook op een gegeven moment naar huis gegaan mede omdat het gevaarlijk werd voor onze dochter (ze heeft haar 2 x vanuit het niets in haar gezicht geslagen).
Ik werd er echt wel een beetje droevig van toen ik zag hoe het nu met haar gaat en hoe haar ouders zo met haar bezig zijn. Maar ik vind het ook ontzettend knap, hoe rustig ze blijven t.o. haar. Ga er maar aanstaan, dag in en dag uit. Ze is ook nu ze 8 is erg sterk, ze kent haar krachten niet. Alles gebeurt dan ook zeer hardhandig. Ik vrees dan ook met het oog op haar broertje en zusje dat ze over een par jaar als ze gaat puberen en nog sterker is dat ze uit huis geplaatst moet worden. Wat me uiteraard het moeilijkste lijkt waar je als ouder zijnde voor moet kiezen.
Gelukkig hebben ze na lang zoeken een fijne plek gevonden waar ze doordeweeks overdag is, maar dat heeft een hele lange tijd geduurd, ze is daarom zelfs een jaar lang helemaal thuis geweest.
Ik ben erg onder de indruk van alles. Het lijkt me ondanks dat het kind er niets aan kan doen, loodzwaar als ouder zijnde.
Ik werd er echt wel een beetje droevig van toen ik zag hoe het nu met haar gaat en hoe haar ouders zo met haar bezig zijn. Maar ik vind het ook ontzettend knap, hoe rustig ze blijven t.o. haar. Ga er maar aanstaan, dag in en dag uit. Ze is ook nu ze 8 is erg sterk, ze kent haar krachten niet. Alles gebeurt dan ook zeer hardhandig. Ik vrees dan ook met het oog op haar broertje en zusje dat ze over een par jaar als ze gaat puberen en nog sterker is dat ze uit huis geplaatst moet worden. Wat me uiteraard het moeilijkste lijkt waar je als ouder zijnde voor moet kiezen.
Gelukkig hebben ze na lang zoeken een fijne plek gevonden waar ze doordeweeks overdag is, maar dat heeft een hele lange tijd geduurd, ze is daarom zelfs een jaar lang helemaal thuis geweest.
Ik ben erg onder de indruk van alles. Het lijkt me ondanks dat het kind er niets aan kan doen, loodzwaar als ouder zijnde.
quote:
@User16909, je bent hier gewoon welkom.
Goedennacht, even korte introductie. Ik ben dus cafpow, rond mijn 25e (inmiddels 33) is pdd-nos vastfesteld, nadat ik in een inmens diepe depressie zat.
Inmiddels gaat het stukken beter en leef zonder begeleiding of pshychologische hulp. Ik mer echter dat als er ingrijpende veranderingen op het menu staan ik als de veranderinf dichtbij Is overprikkeld raak, soms is het binnen een paar uur over, maar soms duurt het meerdere dagen. Tijdens de overprikkeling slaan mijn gedachten op hol wat ook emoties veroorzaakt, en ik raak dan alle controle kwijt. Zolang ik buitenshuis ben lijkt alles ok, maar eenmaal thuis(veilige haven) ontplof ik.
Ik vraaf me nu dus af of er mensen zijn mede ass'er die medicatie gebruiken tijdens deze 'episodes', so ja, welke en wat voor effect hebben deze? Ik overweeg namelijk medicatie hiervoor te vragen...
Inmiddels gaat het stukken beter en leef zonder begeleiding of pshychologische hulp. Ik mer echter dat als er ingrijpende veranderingen op het menu staan ik als de veranderinf dichtbij Is overprikkeld raak, soms is het binnen een paar uur over, maar soms duurt het meerdere dagen. Tijdens de overprikkeling slaan mijn gedachten op hol wat ook emoties veroorzaakt, en ik raak dan alle controle kwijt. Zolang ik buitenshuis ben lijkt alles ok, maar eenmaal thuis(veilige haven) ontplof ik.
Ik vraaf me nu dus af of er mensen zijn mede ass'er die medicatie gebruiken tijdens deze 'episodes', so ja, welke en wat voor effect hebben deze? Ik overweeg namelijk medicatie hiervoor te vragen...
Hoi! Ik heb ass en herken me wel in jouw verhaal over overprikkelingen, controleverlies en thuis ontploffen. Mijn psychiater heeft me Risperdal in een lage dosis voorgeschreven (1mg). Als ik risperdal heb ingenomen, komen prikkels minder hard binnen en raak ik dus minder snel in paniek als er iets niet 'volgens de planning' gaat. Treinreizen zijn met deze medicatie voor mij een stuk aangenamer gewordenquote:
Ik vraaf me nu dus af of er mensen zijn mede ass'er die medicatie gebruiken tijdens deze 'episodes', so ja, welke en wat voor effect hebben deze? Ik overweeg namelijk medicatie hiervoor te vragen...
.Risperdal is een antipsychoticum, en kan dus wel veel nevenwerkingen hebben. Ik heb alleen last van een toegenomen eetlust en moet dus een beetje oppassen dat ik niet te dik word.
Ok, risperdal is dan mischien het overwegen waard. Want op deze manier krijg ik weinig voorelkaar voor betreft verandering in omgeving en het leven. En er zijn toch dingen die ik wil doen...maar door de prikkels continu blijf uitstellen en ook afstellen.quote:
[..]
Hoi! Ik heb ass en herken me wel in jouw verhaal over overprikkelingen, controleverlies en thuis ontploffen. Mijn psychiater heeft me Risperdal in een lage dosis voorgeschreven (1mg). Als ik risperdal heb ingenomen, komen prikkels minder hard binnen en raak ik dus minder snel in paniek als er iets niet 'volgens de planning' gaat. Treinreizen zijn met deze medicatie voor mij een stuk aangenamer geworden
Risperdal is een antipsychoticum, en kan dus wel veel nevenwerkingen hebben. Ik heb alleen last van een toegenomen eetlust en moet dus een beetje oppassen dat ik niet te dik word.
En de momenten met overprikkeling zijn super intens voor mijzelf maar ook mijn ouders..die weten vaak niet wat te doen en reageren zelf overstuur.
Ik gebruik voor dit soort momenten alprazolam (een kalmeringsmiddel).quote:
Goedennacht, even korte introductie. Ik ben dus cafpow, rond mijn 25e (inmiddels 33) is pdd-nos vastfesteld, nadat ik in een inmens diepe depressie zat.
Inmiddels gaat het stukken beter en leef zonder begeleiding of pshychologische hulp. Ik mer echter dat als er ingrijpende veranderingen op het menu staan ik als de veranderinf dichtbij Is overprikkeld raak, soms is het binnen een paar uur over, maar soms duurt het meerdere dagen. Tijdens de overprikkeling slaan mijn gedachten op hol wat ook emoties veroorzaakt, en ik raak dan alle controle kwijt. Zolang ik buitenshuis ben lijkt alles ok, maar eenmaal thuis(veilige haven) ontplof ik.
Ik vraaf me nu dus af of er mensen zijn mede ass'er die medicatie gebruiken tijdens deze 'episodes', so ja, welke en wat voor effect hebben deze? Ik overweeg namelijk medicatie hiervoor te vragen...
In de trein gaat 't bij mij gewoonlijk wel goed (ik vermijd actief de spitstijden, dat helpt nog 't meeste voor mij maar ik heb (gelukkig) ook geen baan) en de bus is meestal maar een kort stukje.
Dat je pas thuis ontploft, herken ik wel! Dan kan je loslaten, dan kan zeg maar dat masker af en kan je uit je rol. Ik merkte dit ook weleens als ik ergens was en na afloop met de trein richting huis ging en iemand een stukje met me mee reisde. Op het moment dat ik toen de trein uitstapte, overviel vermoeidheid me.
Ik heb echt moeten leren aan te voelen hoe moe ik eigenlijk was als ik op pad was.
Vaak als ik een drukke dag heb gehad, stort ik thuis pas in en sleep ik me naar bed. Na een aantal uur is het ergste vaak alweer weg en de rest van de avond bestaat dan voor mij uit zoveel mogelijk zorgeloos chillen.
Je username komt me wel bekend voor.
Username kan idd bekend voorkomen, ben hier wel eens eerder langsgeweest. Alleen ik probeer zo min mogelijk met autisme bezig te zijn omdat ik me er dan nog meer naar ga gedragen.quote:
[..]
Ik gebruik voor dit soort momenten alprazolam (een kalmeringsmiddel).
In de trein gaat 't bij mij gewoonlijk wel goed (ik vermijd actief de spitstijden, dat helpt nog 't meeste voor mij maar ik heb (gelukkig) ook geen baan) en de bus is meestal maar een kort stukje.
Dat je pas thuis ontploft, herken ik wel! Dan kan je loslaten, dan kan zeg maar dat masker af en kan je uit je rol. Ik merkte dit ook weleens als ik ergens was en na afloop met de trein richting huis ging en iemand een stukje met me mee reisde. Op het moment dat ik toen de trein uitstapte, overviel vermoeidheid me.
Ik heb echt moeten leren aan te voelen hoe moe ik eigenlijk was als ik op pad was.
Vaak als ik een drukke dag heb gehad, stort ik thuis pas in en sleep ik me naar bed. Na een aantal uur is het ergste vaak alweer weg en de rest van de avond bestaat dan voor mij uit zoveel mogelijk zorgeloos chillen.
Je username komt me wel bekend voor.
krijgen je ouders ook hulp?quote:
En de momenten met overprikkeling zijn super intens voor mijzelf maar ook mijn ouders..die weten vaak niet wat te doen en reageren zelf overstuur.
...
Zou je hier misschien wat voorbeelden van kunnen geven? Mijn diagnose op zich heeft me eigenlijk helemaal niet zo veranderd. Ik ben altijd ik gebleven, alleen dan met de juiste kennis en de juiste diagnoses.quote:
[..]
Username kan idd bekend voorkomen, ben hier wel eens eerder langsgeweest. Alleen ik probeer zo min mogelijk met autisme bezig te zijn omdat ik me er dan nog meer naar ga gedragen.
Omdat mijn autisme vrij laat is ontdekt (25+) hebben mijn autisme niet echt hulp gekregen, wel een paar sessies samen met mijn psycholoog gehad. Over hoe erover om te gaan, maar één van mijn ouders heeft een nogal explosief karakter. Dus reageert vaak explosief wat dus een averechts effect heeft.quote:
Hmm, voorbeelden geven is lastig. Maar bijvoorbeeld voor zover ik me kan herinneren had ik voor de diagnose nooit de neiging om bijvoorbeeld bij overprikkeling op bed te gaan liggen en heen en weer te wiegen. Terwijl ik dat nu wel doe..quote:
[..]
Zou je hier misschien wat voorbeelden van kunnen geven? Mijn diagnose op zich heeft me eigenlijk helemaal niet zo veranderd. Ik ben altijd ik gebleven, alleen dan met de juiste kennis en de juiste diagnoses.
Ik deed dit wiegen altijd al en doe 't soms nog steeds. Soms valt het een ander op (ik merk 't gewoonlijk niet) en die zegt daar dan wat van. Ik moet er dan altijd wel om lachenquote:
[..]
Omdat mijn autisme vrij laat is ontdekt (25+) hebben mijn autisme niet echt hulp gekregen, wel een paar sessies samen met mijn psycholoog gehad. Over hoe erover om te gaan, maar één van mijn ouders heeft een nogal explosief karakter. Dus reageert vaak explosief wat dus een averechts effect heeft.
[..]
Hmm, voorbeelden geven is lastig. Maar bijvoorbeeld voor zover ik me kan herinneren had ik voor de diagnose nooit de neiging om bijvoorbeeld bij overprikkeling op bed te gaan liggen en heen en weer te wiegen. Terwijl ik dat nu wel doe..
Maar in dit opzicht ben ik toch wel veranderd (al was dit niet direct door de diagnose zelf, maar meer vanwege de implicaties van het autistisch zijn) dan ik tegenwoordig ook zuiniger ben op mezelf wat zich o.a. uit in dat ik niet meer steeds mezelf voorbij loop (zoals ik dat wel bij werk/studie/opleiding/etc deed, jarenlang. Want ik moest 't ook gewoon kunnen).
Maar 't is niet zo dat ik zeg maar kunstmatig me autistischer zou gaan gedragen of zo. Ik ben wel meer mezelf geworden. Dit is sneller gegaan toen ik op een gegeven moment leuke mede-autisten ben gaan ontmoeten. Ik ben ze daar nog steeds dankbaar voor en ik vind 't contact heerlijk!
Daaaaamn. Diagnosetraject begint nu ineens heel snel. 9 februari eerste onderzoeksdag. Door allerlei vrije dagen en vakanties van behandelaar pas mid-juli de laatste van twaalf (!!) gesprekken.
Maar goed. Het wordt in gang gezet. In 2018 heb ik, uiteindelijk, een antwoord. Woaah!
Maar goed. Het wordt in gang gezet. In 2018 heb ik, uiteindelijk, een antwoord. Woaah!
Ik vroeg me af of autisten ook meer moeite hebben met persoonlijke verzorging? ik bedoel elke dag douchen lukt me wel zonder al te veel moeite. Maar de details zoals scheren, nagels knippen en tandenpoetsen schieten er nog weleens bij in. of moet ik dit ergens anders zoeken?
Dit is geen automatisch bericht; ik typ dit onderaan elk bericht.
In mijn geval zéker een issue. Ik háát het gevoel van water op mijn hoofd, dus douchen doe ik alleen omdat het moet. Maar echt niet elke dag. En tanden poetsen enzo moet ik mezelf echt bewust aan herinneren.quote:
Ik vroeg me af of autisten ook meer moeite hebben met persoonlijke verzorging? ik bedoel elke dag douchen lukt me wel zonder al te veel moeite. Maar de details zoals scheren, nagels knippen en tandenpoetsen schieten er nog weleens bij in. of moet ik dit ergens anders zoeken?
Bleuh.
Jup aan alle drie een hekel. Douchen omdat het blijkbaar moet (liever niet), nagels knippen ook pas als het te laat is (last van lange nagels), scheren zo min mogelijk en tandenpoetsen, wat is datquote:
Ik vroeg me af of autisten ook meer moeite hebben met persoonlijke verzorging? ik bedoel elke dag douchen lukt me wel zonder al te veel moeite. Maar de details zoals scheren, nagels knippen en tandenpoetsen schieten er nog weleens bij in. of moet ik dit ergens anders zoeken?
. Ik ben overigens niet getest of ik autist ben.
The only easy day, was yesterday. (USMC)
Live for today, cause yesterday is gone and tomorrow may never come. (Ducky, NCIS)
I'll grow old with her, just from a far. (Harold, POI)
Live for today, cause yesterday is gone and tomorrow may never come. (Ducky, NCIS)
I'll grow old with her, just from a far. (Harold, POI)
Ik heb dit dus absoluut niet, ik vind douchen heerlijk. Het is voor mij een moment waarop ik alles om me heen vergeet en mijn gedachten en gevoelens lekker kan laten gaan(wanneer nodig). Het is een moment voor mezelf alleen.quote:
Ik vroeg me af of autisten ook meer moeite hebben met persoonlijke verzorging? ik bedoel elke dag douchen lukt me wel zonder al te veel moeite. Maar de details zoals scheren, nagels knippen en tandenpoetsen schieten er nog weleens bij in. of moet ik dit ergens anders zoeken?
nagels knippen en tandenpoetsen vergeet ik ook wel eens, maar dat komt dan doordat ik ergens anders mee bezig ben en het simpelweg vergeet.
Ik heb zelf een hekel aan douchen en aan-en uitkleden, maar ik dwing mezelf om het toch te doen. Het helpt mij dat ik op vaste dagen douche (maandag en donderdag), ik kan er niet tegen als dat verschuift dus dat duwt me over de drempel.quote:
Ik vroeg me af of autisten ook meer moeite hebben met persoonlijke verzorging? ik bedoel elke dag douchen lukt me wel zonder al te veel moeite. Maar de details zoals scheren, nagels knippen en tandenpoetsen schieten er nog weleens bij in. of moet ik dit ergens anders zoeken?
En omkleden zit in mijn routines voor opstaan en naar bed gaan, wat helpt om het te doen ondanks dat ik ertegen opzie.
Dus mijn tip is: maak een weekschema en plan die dingen op vaste tijdstippen. Het makkelijkst is als je het aan een al bestaande routine plakt.
Why are you wearing that stupid man suit?
Als ik naar bed ga, moet ik eerst mijn laptop uit, dan pyjama aan, dan gezicht wassen, dan tanden poetsen, dan plassen en dan handen wassen. Als het me niet lukt om dat te doen, kan ik dus niet naar bed, dat mag niet want het klopt niet. Dan wil ik naar bed maar zijn de handelingen die daarvoor moeten worden uitgevoerd een te grote drempel dus ga ik tot in de vroege uurtjes door op mijn laptop terwijl ik eigenlijk wil slapen. Dat is dan weer een nadeel van de routine.
Why are you wearing that stupid man suit?
Voor mij werkt lorazepam bij erge spanning. Maar een antipsychoticum is ook een optie.quote:
Goedennacht, even korte introductie. Ik ben dus cafpow, rond mijn 25e (inmiddels 33) is pdd-nos vastfesteld, nadat ik in een inmens diepe depressie zat.
Inmiddels gaat het stukken beter en leef zonder begeleiding of pshychologische hulp. Ik mer echter dat als er ingrijpende veranderingen op het menu staan ik als de veranderinf dichtbij Is overprikkeld raak, soms is het binnen een paar uur over, maar soms duurt het meerdere dagen. Tijdens de overprikkeling slaan mijn gedachten op hol wat ook emoties veroorzaakt, en ik raak dan alle controle kwijt. Zolang ik buitenshuis ben lijkt alles ok, maar eenmaal thuis(veilige haven) ontplof ik.
Ik vraaf me nu dus af of er mensen zijn mede ass'er die medicatie gebruiken tijdens deze 'episodes', so ja, welke en wat voor effect hebben deze? Ik overweeg namelijk medicatie hiervoor te vragen...
Fijn dat het diagnosetraject bijna begint. Wat verwacht je daarvan?quote:
Daaaaamn. Diagnosetraject begint nu ineens heel snel. 9 februari eerste onderzoeksdag. Door allerlei vrije dagen en vakanties van behandelaar pas mid-juli de laatste van twaalf (!!) gesprekken.
Maar goed. Het wordt in gang gezet. In 2018 heb ik, uiteindelijk, een antwoord. Woaah!
Why are you wearing that stupid man suit?
Ik hóóp op een stukje duidelijkheid. Als er 'Je hebt ASS' uit komt vallen er heel veel puzzelstukjes op hun plek. Als er 'Je hebt in ieder geval géén ASS' uit komt, kan ik die optie van mijn lijstje strepen.quote:
[..]
Fijn dat het diagnosetraject bijna begint. Wat verwacht je daarvan?
Dat er heel veel ASS-achtige symptomen spelen is wel duidelijk.
Mooi zo, want dan krijg je (hopelijk) snel uitsluitselquote:
Daaaaamn. Diagnosetraject begint nu ineens heel snel. 9 februari eerste onderzoeksdag. Door allerlei vrije dagen en vakanties van behandelaar pas mid-juli de laatste van twaalf (!!) gesprekken.
Maar goed. Het wordt in gang gezet. In 2018 heb ik, uiteindelijk, een antwoord. Woaah!
Tis blijkbaar een populaire bezigheid tegenwoordig, je bent de 3e vrouwwaarvan ik weet dat ze op dit moment gediagnostiseerd wordt
Succes in elk geval!
Douchen doe ik gemiddeld ruwweg 1x/dag. Soms sla ik een dagje over (want dan heb ik bijvoorbeeld geen zin om op die koude vloer te staan etc, ik vind de temperatuursverschillen denk ik te groot) en soms 2x/dag. Ik moet dus elke keer over een drempel en vaak ga ik douchen direct nadat ik ben thuisgekomen. Als ik dat niet meteen doe, is de kans vrij groot dat ik die avond helemaal niet meer ga douchen.quote:
Ik vroeg me af of autisten ook meer moeite hebben met persoonlijke verzorging? ik bedoel elke dag douchen lukt me wel zonder al te veel moeite. Maar de details zoals scheren, nagels knippen en tandenpoetsen schieten er nog weleens bij in. of moet ik dit ergens anders zoeken?
Ik voel me snel vies (vooral als ik beweeg), dus hier heb ik niet echt een vast tijdstip voor.
Tanden poetsen lukt me gewoonlijk ook wel, tenzij ik plotseling instort en wakker word op de bank of zo
Dingen als nagels knippen en haren borstelen vergeet ik nog weleens en doe ik bijvoorbeeld vaak als ik onderweg ben en er een beetje toonbaar uit wil zien.
Ondergoed, sokken en t-shirts wissel ik 1x/dag, soms 2x maar ik wil dit ook weer niet te vaak doen omdat ik dan steeds met een enorme berg was zit
Broeken en sweaters draag ik vaker, afhankelijk van of 't nog acceptabel ruikt of niet.
Baard scheren doe ik als ik er zin in heb.
Dat van de puzzelstukjes die op hun plek vallen is herkenbaar. Ik heb mezelf en mijn grenzen veel beter kunnen accepteren hierdoor.quote:
[..]
Ik hóóp op een stukje duidelijkheid. Als er 'Je hebt ASS' uit komt vallen er heel veel puzzelstukjes op hun plek. Als er 'Je hebt in ieder geval géén ASS' uit komt, kan ik die optie van mijn lijstje strepen.
Dat er heel veel ASS-achtige symptomen spelen is wel duidelijk.
https://mariagroot.com/20(...)t-blauw-smurfen-wel/
Zeer interssant interview met peter vermeulen. Peter noemt autisme "het meest uitgeholde stoornis" van de dsm
Hij praat over dat autisme te populair is geworden. Verder spreekt hij over de grote misverstanden, vooroordelevan over autisme en hoe nu de toekomst
Zeer interssant interview met peter vermeulen. Peter noemt autisme "het meest uitgeholde stoornis" van de dsm
Hij praat over dat autisme te populair is geworden. Verder spreekt hij over de grote misverstanden, vooroordelevan over autisme en hoe nu de toekomst
