Dit klopt...quote:Op dinsdag 10 oktober 2017 17:59 schreef Diqiu-Long het volgende:
Ja, ze bagatelliseren het wellicht wel. Maar op een andere manier, waardoor ze net alsof doen dat je niks zelfstandig kunt doen. Zo heb ik mijn vriendin eens verteld, dat de Pyscholoog mijn laksheid toe schreef aan autisme.
Zal vast een deel van waarheid in zitten, maar er wordt wel veel gedaan alsof een autist niks kan. Dus in die zin bagatelliseren ze wellicht wel erg....
Ben blij dat mijn behandeling bij GGZ in iedere geval over was, ben ook niet naar die lotgenoten groepen gegaan. Daar had ik allemaal geen zin in.
Maar op 't moment dat je diagnose autisme krijgt, kijken ze blijkbaar niet meer daarnaar. Ik snap serieus niet hoe ze met dergelijke hulpverleningsmethodes de cliënt centraal stellen? Tis niet ingewikkeld, behandelingen leveren altijd wel geld op (zeker als daarmee iemand weer functioneerbaar wordt).quote:Op dinsdag 10 oktober 2017 23:18 schreef Diqiu-Long het volgende:
Ik geloof ook wel dat veel klachten uit trauma's of slechte ervaringen voortkomen, want daardoor ga jezelf meer in bescherming nemen. Wat eigenlijk inhoudt, jezelf afzonderen van de buitenwereld.
Mij wel, omdat ik nogal begaan ben met de mensen die hier de dupe van zijn.quote:Op dinsdag 10 oktober 2017 23:32 schreef Diqiu-Long het volgende:
Maja mij interesseert dat niet meer: ik ga tegen de 30 aan en ben toch al uitgeteld, dus ik leef mijn leven wel. Die Pyscholoog was mij ook steeds het vragen, of ik niet werken niet erg vond.
Nee dat vind ik niet erg, want dat heeft mij meer slechts dan goeds op geleverd. Enige wat ik eraan mis is sociaal contact.
;squote:Op dinsdag 10 oktober 2017 23:32 schreef Diqiu-Long het volgende:
Die Pyscholoog was mij ook steeds het vragen, of ik niet werken niet erg vond.
Jij ook al!quote:Op dinsdag 10 oktober 2017 23:16 schreef magnetronkoffie het volgende:
Eens met Nijna
[..]
Dit klopt...
Sterker nog, veel van m'n klachten die zij aan autisme voorschreven (en ze me dus voor wilden behandelen door symptoombestrijding), bleken door oude trauma's te komen. Gvd 13 jaar geduurd voordat ik -daar- eindelijk voor behandeld werd
-Als- het een afvoerputje is voor diagnoses, dan doen de mensen die deze diagnose stellen het dus fout.quote:Op woensdag 11 oktober 2017 07:24 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
https://www.medischcontac(...)sme-is-verwaterd.htm
Ik weet niet of zij gelijk hebben. Maar het sluit wel heel erg aan bij mij gevoel. Dat is: autisme is de nieuwe afvoerputje diagnose geworden als ze niet weten hoe ze je moeten helpen en maar een diagnose moeten verzinnen.
Er waren dacht ik al een stuk of 10 genen met autisme in verband gebracht (tijd geleden dat ik dit voor 't laatst gelezen heb, dus de allernieuwste inzichten heb ik niet), dus nieuw is de gedachtegang niet dat er meerdere genen voor te vinden zijnquote:Misschien ben ik heel erg ontkennend bezig, dat kan ook. Ik herken wel veel in autisme. Maar toch vond ik de psychologen erg hardnekkig dit bij mij te willen vaststellen, en erg snel in het uitsluiten van andere dingen. Problemen met de intelligentie, laag- of hoogbegaafdheid, kunnen misschien ook voor autististisch lijkende problemen zorgen. Maar aan de andere kant, het meten daarvan vind ik ook weer problematisch omdat het geen enkel nut heeft. Je weet zelf wel hoe je presteert en het gaat niet uit van de mogelijkheid tot verbetering of indien de uitslag juist positief is, bescheidenheid. Ik vind dat net zo goed een kwalijke zaak. En ik denk eigenlijk eerder dat zoals hierboven gezegd autisme ook wordt verergert door ervaringen. Maar voor de rest ben ik het wel eens met dit artikel. Ook omdat autisme veel raakvlakken heeft met andere stoornissen. Er moet duidelijkheid komen en genetisch onderzoek in het ziekenhuis bij mensen met de diagnose vind ik. Maar volgens mij is het nog niet lichamelijk vast te stellen. Vond wel als tweede resultaat dit http://www.ggznieuws.nl/home/nieuw-gen-voor-autisme/
Probleem is misschien wel dat andere genen mutaties ook misschien voor autisme kunnen zorgen en dat weten ze dan mss weer niet waardoor men negatief kan zijn voor dit en toch autistische symptomen. Of mss ook niet. Maar iig vind ik dit soort dingen een stap in de goede richting als dit klopt. Precieze diagnoses , zolang er maar geen kinderen worden geaborteerd
Hier staat o.a. volgende:quote:Op woensdag 11 oktober 2017 07:24 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
https://www.medischcontac(...)sme-is-verwaterd.htm
Dus idd slechte diagnostisering. Ik ben zelf al langer voorstander van een objectievere wijze van vaststellen van autisme. Genonderzoek zou hier een grote factor kunnen zijn, maar biedt geen absolute garantie denk ik, al ligt het voor de hand dat dit wel het geval zou zijn. Er is nog teveel over onbekend en het is denk ik nog niet op grote schaal uitvoerbaar.quote:Een tweede nadelig effect ligt op het gebied van de diagnostiek: door het grote aantal meldingen is het ondoenlijk de diagnose multidisciplinair vast te stellen, zoals het protocol vraagt. Dit leidt ertoe dat meer dan de helft van de nieuwe diagnoses vermoedelijk fout is. Nu gebeurt de uitvoering en interpretatie van het testonderzoek nogal eens door onervaren psychologen, terwijl multidisciplinaire samenwerking noodzakelijk is om de diagnose te stellen.
Als ik dit zou combineren met bovenstaande, zou ik -kunnen- concluderen dat het aantal correct-gediagnostiseerden ook flink is toegenomen. Ik vind dit een goede ontwikkeling en ik kom geregeld mensen tegen die letterlijk een lijdensweg van jaaaaren achter de rug hebben (vaak zelfs tientallen jaren. Gewoonlijk zijn dit vrouwen die eerst een reeks onjuiste diagnoses hadden zoals borderline of onvolledige zoals stoornissen in de angst/paniek hoek).quote:Het aantal mensen met een autismespectrumstoornis (ASS) neemt al jaren toe. Waren in 1966 2,5 op de 10.000 mensen autistisch, in 1990 was dat opgelopen tot 4,5 op de 10.000. Vanaf 1990 neemt het aantal gediagnosticeerden snel toe: in 2006 56 op de 10.000 en in 2010 100 op de 10.000.
Zelf val ik toevallig ook in deze groep en ik ben blij dat ik later toch gevonden ben.quote:Maar tussen 1990 tot 2010 stijgt het aantal gediagnosticeerden met een factor 20.
Ik ben trouwens benieuwd waar de schrijver dit op gebaseerd heeft.quote:Frappant is verder dat vóór 1990 slechts 20 procent een IQ hoger heeft dan 100, tegen nu 80 procent; onder de ‘nieuwe’ ASS-patiënten bevinden zich veel hoogbegaafden
De rest lees ik later wel, moet nog wat dingen doen deze morgen.quote:
Als je met tegenzin gaat, ben je dan achteraf wel of niet blij dat je gegaan bent?quote:Op woensdag 11 oktober 2017 10:13 schreef DaMook het volgende:
Ik vraag me ook serieus af of ik niet ook autist ben.
Ik zonder me erg af zelfs familie zie ik amper. Collega's uiteraard wat vaker, maarja dat moet. Meestal wel gezellig, maar soms ook geen zin in.
Mijn bureau is altijd hetzelfde, netjes en alles een vaste plek. De rest van het huis is een rotzooi en interesseert me amper (ik lig in bed of zit aan de pc).
Ik drink redelijk zo nu en dan, uiteraard hebben de pilsjes dan ook een vaste plek op mijn bureau.
Ik ben echt gek op mijn katten en wil het beste voor ze, maar toch heb ik soms geen zin om de kattenbak te verschonen, waardoor die dus te vies word.
Mijn schoenen staan dan weer wel altijd op precies dezelfde volgorde onder het bed.
Deels wil ik alles hetzelfde en heel gestructureerd hebben, maar voor een ander deel interesseert het me echt totaal niet.
Sociale contacten moet ik echt plannen en zeg ik vaak af (met een smoes) of ga met tegenzin.
Ja in veel gevallen wel. Maar het gaan kost wel moeite om te gaan.quote:Op woensdag 11 oktober 2017 10:20 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Als je met tegenzin gaat, ben je dan achteraf wel of niet blij dat je gegaan bent?
Dit soort kenmerken hoeven niet automatisch te leiden naar autisme. Er zijn ook mensen met ASS die juist heel impulsief zijn en totaal geen structuur kunnen vasthouden.quote:Op woensdag 11 oktober 2017 10:13 schreef DaMook het volgende:
Ik vraag me ook serieus af of ik niet ook autist ben.
Ik zonder me erg af zelfs familie zie ik amper. Collega's uiteraard wat vaker, maarja dat moet. Meestal wel gezellig, maar soms ook geen zin in.
Mijn bureau is altijd hetzelfde, netjes en alles een vaste plek. De rest van het huis is een rotzooi en interesseert me amper (ik lig in bed of zit aan de pc).
Ik drink redelijk zo nu en dan, uiteraard hebben de pilsjes dan ook een vaste plek op mijn bureau.
Ik ben echt gek op mijn katten en wil het beste voor ze, maar toch heb ik soms geen zin om de kattenbak te verschonen, waardoor die dus te vies word.
Mijn schoenen staan dan weer wel altijd op precies dezelfde volgorde onder het bed.
Deels wil ik alles hetzelfde en heel gestructureerd hebben, maar voor een ander deel interesseert het me echt totaal niet.
Sociale contacten moet ik echt plannen en zeg ik vaak af (met een smoes) of ga met tegenzin.
Ok ik ga proberen zo duidelijk mogelijk te reageren.quote:Op woensdag 11 oktober 2017 10:46 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
[..]
Dit soort kenmerken hoeven niet automatisch te leiden naar autisme. Er zijn ook mensen met ASS die juist heel impulsief zijn en totaal geen structuur kunnen vasthouden.
Hoe beleef jij de wereld om je heen en hoe sta jij in contact met mensen? Kan je makkelijk samenhang zien en kan je je makkelijk verplaatsen in hoe iemand anders iets beleeft? Of is het meer zo dat je in de loop van je leven heel veel geleerd hebt wat dat betreft, maar nog steeds regelmatig het idee krijgt dat je er nét een beetje naast zit. Dat je zeg maar je FM-radio niet precies kan fine-tunen om de juiste frequentie op te pikken?
Misschieb een wazige uitleg Maar ik hoop dat je mij wel begrijpt daarin
Het probleem wat ik zie bij de GGZ, is dat ze heel weinig voor je kunnen betekenen. Hulp nodig bij zelfstandig wonen? Nou hier heb je een lijst met organisaties!quote:Op woensdag 11 oktober 2017 09:53 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
Het is jammer dat in de GGZ eigenlijk alleen wordt gekeken naar diagnosen en welke behandelingen daarop aansluiten. Er wordt niet gekeken naar wat je wel kan, wat je wilt bereiken en in hoeverre je daartoe gemotiveerd bent.
Pfff... zo herkenbaar!quote:Op woensdag 11 oktober 2017 11:16 schreef Diqiu-Long het volgende:
[..]
Het probleem wat ik zie bij de GGZ, is dat ze heel weinig voor je kunnen betekenen. Hulp nodig bij zelfstandig wonen? Nou hier heb je een lijst met organisaties!
Hulp nodig bij het vinden van werk? Sorry wij bemoeien ons niet met UWV en de politiek, want ja ik laat mij bij de Pyscholoog ook uit over de politieke situatie. Aangezien ik het belachelijk vind, hoe wij afentoe behandeld worden.
quote:Geen contact
De Oostenrijkse kinderarts Hans Asperger (1906-1980) gebruikte voor zowel hoogintelligente als voor ontwikkelingsgestoorde patiënten hetzelfde woord: ‘autistisch’. De term had echter voor beide groepen een andere betekenis. Zijn intelligente patiënten gedragen zich autonoom, ze gaan uit van hun eigen ervaringen en observaties. Ze hebben ‘afstand nodig tot de wereld’ om scheppend bezig te kunnen zijn. Asperger stelt dat zijn hoogintelligente patiënten weliswaar weinig contact hebben, maar dat het contact rijk kan zijn. Zijn ontwikkelingsgestoorde patiënten daarentegen zijn moeizaam of niet in staat om contact te maken met de hen omringende wereld.
Ik kan me echter heel goed vinden in de beschrijvingen die Asperger hier gaf.quote:Asperger zei ook dat zijn hoogintelligente patiënten niet gebaat zijn bij een gestructureerde omgeving en routine, zoals kinderen met een pervasieve ontwikkelingsstoornis in casu autisme die nodig hebben. Ze hebben vrijheid nodig om zich te kunnen ontwikkelen en relaties gebaseerd op gelijkwaardigheid.
Helemaal boven het artikel staat:quote:Autismedeskundige Lorna Wing twijfelt aan de observaties van Asperger en zegt dat zijn patiënten niet in staat zijn tot creativiteit en originaliteit; ze hebben slechts een goed geheugen.
Autismedeskundige Lorna Wing (1928 - 2014)quote:Francisca Scholte 10 januari 2017
Ik heb nog niet alles gelezen (en lees meestal stukjes meerdere malen, voor de zekerheid ook) en ik sta er een beetje gemengd tegenover.quote:Reactie NVvP
Exacte cijfers over hoeveel mensen in Nederland met de diagnose autisme ontbreken. Toch spreekt Francisca Scholte een zorg uit die velen delen. Haar aannames vragen echter om een kritische beschouwing.
Bijvoorbeeld de zin: ‘In DSM-5 zijn de criteria voor autismespectrumstoornissen (ASS) zo ruim dat bijna iedereen eronder valt’.
Door de veranderingen van DSM-IV naar DSM-5 zou de classificatie autismespectrumstoornis (ASS) zijn toegenomen. De literatuur laat echter juist het omgekeerde zien.1 2 Verwarrend is ook de gelijkschakeling tussen classificatie en diagnose. Diagnose omvat veel meer dan classificatie. Classificeren is ‘slechts’ het toewijzen van een psychische stoornis aan een beschreven categorie (in DSM-5). Het stellen van een diagnose dient nog altijd te gebeuren door uitgebreid en nauwkeurig psychiatrisch onderzoek. Bovendien moet er sprake zijn van disfunctioneren om een diagnose te kunnen stellen; zonder functiebeperking immers geen ziekte.
De aanname ‘onder de “nieuwe” ASS-patiënten bevinden zich veel hoogbegaafden’ snijdt ook weinig hout. Hoogbegaafdheid is veel meer dan een IQ boven de 130. Maar ook als we alleen naar dit IQ-aspect kijken, valt uit de literatuur te concluderen dat slechts een verwaarloosbaar percentage van de mensen met autisme een IQ heeft boven de 130.3 Daarnaast gaat hoogbegaafdheid niet gepaard met beperking en zou om die reden niet gemedicaliseerd moeten worden.
Ik denk dat ik je begrijp.quote:Op woensdag 11 oktober 2017 10:52 schreef DaMook het volgende:
[..]
Ok ik ga proberen zo duidelijk mogelijk te reageren.
Heel soms kan ik spontaan iets doen, structuur heb ik niet of juist wel door mijn onregelmatig ploegenrooster (meteen een goed excuus).
Ja ik snap over het algemeen wel hoe mensen iets beleven denk ik. Ik zit ook bij een vereniging en kan met hun goed opschieten, maar heb wel altijd het idee dat ik er net niet bijhoor (gaan vaker samen dingen doen en wordt dan niet gevraagd), terwijl als ik erbij ben het gewoon gezellig is.
Wazig antwoord, maar denk dat je hem wel snapt .
Nee, die garantie had je helemaal niet (al was het natuurlijk wel waarschijnlijk). Je neemt aan dat het dus dan wel ruimer is geworden en dat klopt denk ik ook niet. De toename was er trouwens al voor de DSM-5, de DSM-5 is er nog maar sinds een paar jaar.quote:Op woensdag 11 oktober 2017 15:42 schreef Diqiu-Long het volgende:
Over de huidige diagnose van autisme: als je vroeger met asperger werd gediagnosticeerd dan zou je tegenwoordig gewoon onder autisme spectrum vallen. Dus zal wel dat het ruimer is....
Als ik het goed heb begrepen, bleek het bij veel mensen moeilijk in welke categorie ze nou eigenlijk thuishoren en hebben ze er daarom nou ASS van gemaakt.quote:Op woensdag 11 oktober 2017 15:42 schreef Diqiu-Long het volgende:
Over de huidige diagnose van autisme: als je vroeger met asperger werd gediagnosticeerd dan zou je tegenwoordig gewoon onder autisme spectrum vallen. Dus zal wel dat het ruimer is....
Ik zou heel voorzichtig zijn voordat je dat zegt. Je kan dan beter de problemen op zich benoemen waar je last van hebt, anders gaan mensen puur op basis van wat zij van autisme weten (meestal bijzonder weinig) dingen invullen wat jij niet zou kunnen.quote:Op woensdag 11 oktober 2017 16:32 schreef Diqiu-Long het volgende:
Ja dat met die negatieve lading klopt wel.... daarom heb ik heel lang gewacht met de diagnose. Ook omdat ik anders bij het CBR een Ja op het formulier had moeten invullen, wat ik niet gedaan heb aangezien ik nog niet gediagnosticeerd was. Zo'n diagnose brengt dus ook nadelen met zich mee en het is altijd wikken en wegen: vertel ik het mensen of niet?
Nou toen ik in Engeland bij Hever Castle was, liepen er mensen rond met hulphonden. Dus ik uit interesse vragen of die honden ook voor autisten zijn: zonder dat ik direct vertel, dat ik ook autisme heb. Nee dat deed mijn moeder wel Die heb ik toen gezegd, dat ik het niet leuk vind als ze dat vertelt.
Relatief goed.quote:
Maar toch vooruitgang an sich. Das lekker!quote:Op woensdag 11 oktober 2017 17:16 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Relatief goed.
Ben nog steeds op zoek naar nieuwe hulpverleners
Dit is gewoon heel vervelend zo, blijkt lastig te zijn iets passends te vinden en veel doodlopende wegen. Vanmorgen begrepen dt ik weer bij af ben wat zoeken betreft.
M'n traject bij het LKH loopt gelukkig wel nog even (als 't goed is).
Voor de rest heb ik nog steeds wat shit van begin dit jaar en eind vorig jaar en daar baal ik nog steeds van en volgend jaar waarschijnlijk ook. Hartstikke bedankt, hulp-verlening [ afbeelding ]
Ben nog steeds bezig de rotzooi van de laatste jaren op te ruimen en m'n diverse trajecten die ik 2015 al in wilde zetten, verlopen op 't moment vrij goed.
Ik heb nauwelijks nog contact met familie (gewoon geen zin meer in) en ik bedenk me net dat ik vanavond iets heb! kuuuuuuuut
Mwah....ik was 2 jaar geleden ruwweg net zo ver en de belangrijkste reden dat het nu weer gaat, is omdat ik niet meer door bepaalde menselijke bottlenecks gehinderd wordt in m'n progressie. Wat ik nu doe is vooral compensatie van de achteruitgang die mij door anderen aangedaan is. Ik word daar niet bepaald vrolijk van.quote:Op woensdag 11 oktober 2017 17:20 schreef Dactylus het volgende:
[..]
Maar toch vooruitgang an sich. Das lekker!
Dat laatste herken ik wel: het geen zin hebben, daar heb achteraf wel een beetje spijt van gekregen. Ik had nooit zin om mijn oma te bezoeken, ookal heb ik haar altijd lief gehad. Nou en vorig jaar viel dus de bom: ze was gestorven en zat wat gezellig in IJsland Vanaf dat moment is bij mij alles bergafwaarts gegaan, op het rijbewijs behalen naquote:Op woensdag 11 oktober 2017 17:16 schreef magnetronkoffie het volgende:
Ik heb nauwelijks nog contact met familie (gewoon geen zin meer in) en ik bedenk me net dat ik vanavond iets heb! kuuuuuuuut
Mijn familie begrijpt mij niet, ze lijken ook niet veel interesse te hebben in -mij-.quote:Op woensdag 11 oktober 2017 17:27 schreef Diqiu-Long het volgende:
[..]
Dat laatste herken ik wel: het geen zin hebben, daar heb achteraf wel een beetje spijt van gekregen. Ik had nooit zin om mijn oma te bezoeken, ookal heb ik haar altijd lief gehad. Nou en vorig jaar viel dus de bom: ze was gestorven en zat wat gezellig in IJsland Vanaf dat moment is bij mij alles bergafwaarts gegaan, op het rijbewijs behalen na
Maar bij mijn familie: ze komen gewoon nooit op bezoek! Mijn oudste (half)broer was zelf offended toen ik hem vroeg of hij iets had van een ontwikkelingstoornis. Want ja dat moest ik voor het onderzoek naar autisme invullen! En die broer woont letterlijk op loopafstand, alleen hij ziet mij duidelijk niet zitten en ik denk dat mijn ouders er mede schuld aan zijn.
Alleen mijn andere broertjes komen ook nooit op bezoek en ik moet altijd eerst vragen of ik langs mag komen, en op een gegeven moment stop je met vragen. Want ze zijn toch altijd druk druk....
Mijn ouders daarin tegen draag ik wel op handen en voeten, al is dat vooral vanwege mijn vader die afasie aan zijn herseninfarct overgehouden heeft. En ja het is naast mijn vriendin mijn enige sociale contact..... ben zelfs al zover dat ik ze maar mee op reis neem en alles betaal, want voor de rest heb ik niemand.
Ik denk dat in mijn familie enkel mijn oudste zus het echt begrijpt en zij zegt ook: je kunt beter niet gaan werken. Maar mijn broertjes zijn eigenlijk zelf ook probleem gevallen, de jongste is dat zelfs nu nog terwijl die andere nu huisje, boompje en beestje heeft samen met zijn vriendin. Dus die ziet eigenlijk niemand echt staan en nu heeft hij weer ruzie met mijn oudste zusquote:Op woensdag 11 oktober 2017 17:32 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Mijn familie begrijpt mij niet, ze lijken ook niet veel interesse te hebben in -mij-.
Verder ging 't binnen m'n familie niet bepaald over rozen en dat neem ik ze nog steeds kwalijk, omdat ze nooit echt lijken te beseffen wat voor negatieve impact ze op me hebben als ze me niet serieus nemen.
Zoals dat gedoe met m'n zusje paar jaar terug en die stomme lijmpogingen (die gewoon egoïstische grondslag hadden, wat -IK- wou, vonden ze niet belangrijk).
Heb je aan alleen je vriendin wel genoeg?
En hoe zit 't met de sociale contacten van je vriendin?
Sorry ik had even niet meer op dit bericht gereageerd omdat ik niet echt een goed antwoord had. Waarom is autisme niet het maatschappelijke probleem?quote:Een interessante vraag is, -waarom- doen deze mensen eigenlijk zo? Als het destructief is om het zo te doen, waarom daarmee doorgaan?
Autisme is niet het maatschappelijke probleem, zoveel is me wel duidelijk.
Ja ik ken ook maar 2 autistische personen, de 1 is vrij introvert en de ander wat extraverter. Ik ken er niet genoeg om hier uitspraak over te doen. Dus mijn idee was ook nergens op gebaseerd eigenlijk.quote:Even tussendoor, je hebt ook extraverte autisten. Eigenlijk was ik zelfs tot voor kort niet zo goed van het bestaan hiervan op de hoogte, maar eigenlijk (hehe) staarde het al jaren in m'n gezicht en zag ik het niet
Zelf val ik denk ik in de categorie "zit ergens halverwege tussen introvert en extravert", maar uiteraard dan op een autistische manier.
Ik vind contact wel leuk, maar heb de neiging VEEEEL te veel te willen, waardoor ik in 't verleden geregeld over de kop ben gegaan en ik van burn-out naar burn-out ging. Dus eigenlijk moet ik mezelf continu matigen en keuzes maken, kosten/baten analyses uitvoeren (en soms besluit ik dingen heel snel, of verander ik min of meer continu kleine dingetjes, lastig uit te leggen).
Maar er zijn ook extraverte autisten. Ik loop een beetje achter in het herkennen van deze, maar de introverte of "de halverweggetjes" herken ik tegenwoordig wel
Of in elk geval bij de vrouwen, want daar richt ik me meer op.
Maar verkijk je niet op introvert/extravert, want bij autisten is deze spreiding er ook. Ze lijken voor een buitenstaander misschien meer introvert, maar dat is vaak ook meer een noodzaak om de energiebalans neutraal te houden.
Omdat autisten er naar gaan leven.Ik vind dat je op dit forum overkomt alsof jij dat ook doet. Daarom ben ik blij dat dit niet zo is. Het helpt mensen niet vind ik. Maar dat is mijn mening.quote:Waarom zou het isolerend -werken- als autisme als anders gezien zou worden dan...tsja, dan wat precies geeninspiratie?
Het is niet het labeltje dat zo isolerend werkt, waarom vind je dat?
Maar tegenwoordig moet je sociophatisch zijn om succes te hebben in het werk en ook wel privéleven. Dus eigenlijk is dat dan wat men beschouwd als "normaal"quote:Veel mensen zijn dol op status. Ze dichten zichzelf status toe, menen dat "als ik geen gelijk heb, dan haal ik mijn gelijk gewoon" en "fake it till you make it" en "rules are meant to be broken" ook echt zo zijn.
Ze hebben veel trekken die ergens halverwege autistische trekken en sociophatische trekken in zitten.
Nou, dat hoeft natuurlijk niet, beter van niet nee. Dat kan als je echt niets anders meer hebt om het over te hebben.quote:Dan heb ik aan jou de (voor mij retorische) vraag: -Waarom- zou je die persoon -willen- vragen naar diens hobby's?
quote:Owww facebook! Haha ja, moet je dit plaatje eens zien!Dat is wel schattig ja leuk gevondenSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Heb ik van facebook geript Leuk he?Nou, het huis hoeft niet blinkend schoon te zijn bijv. Want dat kost veel tijd en ik kan me voorstellen dat iemand dat aan iets beters wil besteden. Maar ik vind het wel getuigen van respect op zich als het schoon is.. en ik ben er ook wel blij mee als mensen hun huis schoonhouden als ik op visite kom.. maar ik begrijp het ook als dat niet zo is. Met schoenen op bed staan met hondenpoep is iets wat niemand zou tolereren denk ik. Tenzij het per ongeluk is maar dan nog.quote:In hoeverre vind je hygiëne niet zo heel erg belangrijk?
Wat zou je wel tolereren en wat niet?
Ik hoop dat je (bijvoorbeeld) met schoenen op bed staan met de hondenpoep er nog aan, niet oké vindt?Tja, er zitten inderdaad voor- en nadelen aan. Meeloopgedrag en afzondering zijn allebei niet gezond.quote:Ze zijn vooral bang om "buiten de pas" te lopen wat de sociale regeltjes betreft, ze lijken echt moeite te moeten doen om zich buiten deze kaders te begeven, daar waar ik daar nauwelijks moeite mee heb. Vaak zijn die aangeleerde regeltjes dermate dogmatisch dat het vooruitgang in de weg staat, zelfs dat het destructief kan zijn (kijk hier maar naar pestgedrag, weer).
Er zijn meer voorbeelden, maar ik wil deze post toch afgemaakt hebben en dit voorbeeld voldoet op zich ook welOh, oké. Ik begrijp het nu zelf ook niet helemaal meer. Ik heb hier geen uitgebreide kennis over, dus ik neem maar aan wat je zegt.quote:Uitblinken wordt niet universeel beloond hoor....ik denk dat je hier toch iets niet goed ziet.
Het is niet helemaal het geval, maar het was toch jouw suggestie om dit wel zo te doen??
Wat heeft het onder druk zetten door de ouders hiermee te maken??
Dat traineeship is denk ik alleen maar voor de absolute uitblinkers, maar het gros is zeg maar normaal hoogbegaafd en de autisten in deze groep pissen nu voor een groot deel buiten de pot.
Weet eigenlijk niet waarom je anders deze trainers aankaartte maar ik begrijp sowieso niet echt waar je hiermee nou heen wilt.
Ik nam VMBO alleen maar in de mond om aan te geven dat het helemaal niet wenselijk is dat de minderheid zich altijd maar aan de meerderheid zou moeten aanpassen. Daar ging het me om.nou dit is maar 1 persoon. Ik denk niet dat alle psychiaters die de diagnose zelf vaststelden het met deze schrijfster eens zullen zijn. Waarom is gen onderzoek onbetrouwbaar? Wel interessant dat er wel 10 genen in verband worden gebracht met autisme. Ik vraag me alleen af waarom het dan nog niet op deze manier wordt onderzocht bij individuele personen? Maar daar moet ik me even over inlezen. Maar dat doe ik liever niet want het maakt me dan gewoon boos dat ze blijkbaar al vrij ver zijn maar dat nog steeds niet tot ander soort diagnostiek heeft geleid.quote:Op zaterdag 30 september 2017 15:42 schreef magnetronkoffie het volgende:
Het is idd heel makkelijk om iemand de zwarte piet toe te spelen, en dat is ook wat er gebeurt.
[quote] Op woensdag 11 oktober 2017 10:19 schreef magnetronkoffie het volgende:
Dus idd slechte diagnostisering. Ik ben zelf al langer voorstander van een objectievere wijze van vaststellen van autisme. Genonderzoek zou hier een grote factor kunnen zijn, maar biedt geen absolute garantie denk ik, al ligt het voor de hand dat dit wel het geval zou zijn. Er is nog teveel over onbekend en het is denk ik nog niet op grote schaal uitvoerbaar.
Dat ze schijnbaar achteraf vermoeden dat de helft van de diagnoses niet klopt, vind ik raar en kwalijk. Als je je werk niet op een gedegen wijze uitvoert en daarna concludeert dat "de helft niet klopt", dan weet je toch waar de oorzaak ligt?
En ben benieuwd naar de bron van deze (en andere) uitspraken van schrijver.Ja dat vind ik ook wel echt fijn voor jullie. Ik ken ook mensen met problemen die ze een plek konden geven door hun diagnose en dat gun ik ze. Dat gevoel is nuttig voor hen, maar zelf zit ik gewoon anders in elkaarquote:Als ik dit zou combineren met bovenstaande, zou ik -kunnen- concluderen dat het aantal correct-gediagnostiseerden ook flink is toegenomen. Ik vind dit een goede ontwikkeling en ik kom geregeld mensen tegen die letterlijk een lijdensweg van jaaaaren achter de rug hebben (vaak zelfs tientallen jaren. Gewoonlijk zijn dit vrouwen die eerst een reeks onjuiste diagnoses hadden zoals borderline of onvolledige zoals stoornissen in de angst/paniek hoek).
Zelf val ik toevallig ook in deze groep en ik ben blij dat ik later toch gevonden ben.Ik ben het wel eens dat het eenzijdig is, maar dat komt denk ik omdat alle informatie vanuit de GGZ ook eenzijdig is. De schrijfster geeft een mening. Maar hoe ze aan die informatie komt en of het wel betrouwbare statistieken zijn weet ik ook niet.quote:Ik ben trouwens benieuwd waar de schrijver dit op gebaseerd heeft.
Ervanuitgaande dat schrijver met "nieuwe autisten" doelt op de groep van sinds 1990, zou het aantal diagnoses ver20voudigd zijn en zou 80% van deze groep een IQ van boven de 100 hebben...blijkbaar staat autisme dus idd in verband met een hoger IQ maar eerlijk gezegd denk ik dat ik liever de cijfers zelf zou willen zien. Dit lijkt me gewoon wat onwaarschijnlijk of 't ligt aan m'n ochtendwiskunde [ afbeelding ].
Ik vind 't trouwens een wat suggestief stukje, de intentie is om deze toename als een nadeel te zien, waarbij m.i. dit stukje eentonig is weergegeven.Tuurlijk kun je daarvoor kiezen. Maar de verleiding wordt wel groot. Zelfde met Wajong. Je moet een jezelf wegcijferend of erg op status gericht karakter hebben om 'gratis geld' terwijl je ondertussen op je gemak kunt doen waar je zin in hebt, jezelf te ontwikkelen in wat je wilt zonder druk te voelen te weerstaan. Ervan uitgaande dat iemand geen perspectief heeft op een goed alternatief.quote:Bijvoorbeeld het gedeelte van de bijstand bij het studeren en later bij de post-studie. Je kunt er toch ook voor kiezen deze hulp niet te gebruiken?Dat is mooi. Ik ben ook blij dat je die traumabegeleiding hebt kunnen regelenquote:Zelf herken ik het "je gaat dan leven naar je diagnose" niet. Als ik dat had gedaan, had ik nooit m'n traumabehandeling van de grond gekregen. Mijn ervaring is ook dat autisten over het algemeen gesproken wat nuchterder zijn en zich niet zo laten meeslepen door de diagnostisering. Wel vind ik dat je ze van de juiste informatie moet kunnen voorzien, maar ik vind de GGZ eerlijk gezegd nog steeds veel fout doen, alsof ze ervoor kiezen (psychologen?)
Wat me wel verbaast, dat ze dat überhaupt toestaan aan autisten, omdat alle problemen dan normaal gesproken op autisme worden gegooidJe hebt exact mijn gevoel verwoord... dit is helemaal hoe ik erover denk...quote:Op woensdag 11 oktober 2017 09:53 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
Ik krijg er ook een naar gevoel bij. Stel je blijkt inderdaad autistisch te zijn. Daarmee veranderen je behoeften en verlangens niet. Het is niet zo dat je met zo'n diagnose opeens gaat denken: "Oh, dus daarom heb ik weleens problemen in het sociale contact. Nou, dan blijf ik voortaan lekker alleen thuis in plaats van zoveel moeite doen om meer aansluiting te kunnen vinden bij anderen."
Het is jammer dat in de GGZ eigenlijk alleen wordt gekeken naar diagnosen en welke behandelingen daarop aansluiten. Er wordt niet gekeken naar wat je wel kan, wat je wilt bereiken en in hoeverre je daartoe gemotiveerd bent.
Mijn psycholoog zei dat een diagnose autisme juist zei dat ik niet schuldig was aan dat anderen niet goed met mij om gingen (omdat ze dus niet wisten dat ze rekening moesten houden met autisme). Hoewel ik het lief vond dat ze dat zei, vind ik van niet. Daarnaast kun je als je autistisch bent ook niet alle problemen daaraan wijten. Dan stagneert je psychologische groei.
Eigenlijk zegt zo'n diagnose "Vergeet het maar. Je zal nooit echt goed zijn in sociaal contact en altijd een beetjje vreemd zijn. Dat je gepest was, was je eigen schuld. Je bent ook raar. Je zal nooit een normaal mens zijn en wij willen je niet helpen met je problemen, alleen maar rare psychologische rapporten schrijven over hoe afwijkend je wel niet bent. Val ons niet meer lastig"
[ Bericht 3% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 11-10-2017 18:17:09 ]❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
Had op school, redelijk wat vrienden, werd weleens gepest, maar pestte ook weleens. Een denk ik normale jeugd. Ik heb trouwens ook een hoog iq, dus zou zeggen je kan alles leren, maar dat is toch niet zo .quote:Op woensdag 11 oktober 2017 15:23 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
[..]
Ik denk dat ik je begrijp.
Het zouden aanwijzingen voor autisme kunnen zijn, echter onzekerheid als gevolg van dingen in het verleden kunnen een enorme impact op je hebben.
Mensen zonder autisme kunnen makkelijker sociale vaardigheden leren, doch ook dan gaat het niet vanzelf. Als jij vroeger altijd gepest werd bijvoorbeeld of altijd buiten werd gesloten, krijg je de kans niet om sociale vaardigheden te leren. Het enige wat je dan leert, is dat de meeste mensen je niet aardig vinden en dat dingen die je doet vaak niet goed zijn. Je bent dan altijd alert op jezelf en dan gaat het juist fout.
Ik denk niet dat een psych het zo benadert, maar ik snap wel helemaal dat het zo op jou overkomt en dat is ook helemaal niet gek.quote:Op woensdag 11 oktober 2017 18:04 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
Je hebt exact mijn gevoel verwoord... dit is helemaal hoe ik erover denk...
Mijn psycholoog zei dat een diagnose autisme juist zei dat ik niet schuldig was aan dat anderen niet goed met mij om gingen (omdat ze dus niet wisten dat ze rekening moesten houden met autisme). Hoewel ik het lief vond dat ze dat zei, vind ik van niet. Daarnaast kun je als je autistisch bent ook niet alle problemen daaraan wijten. Dan stagneert je psychologische groei.
Eigenlijk zegt zo'n diagnose "Vergeet het maar. Je zal nooit echt goed zijn in sociaal contact en altijd een beetjje vreemd zijn. Dat je gepest was, was je eigen schuld. Je bent ook raar. Je zal nooit een normaal mens zijn en wij willen je niet helpen met je problemen, alleen maar rare psychologische rapporten schrijven over hoe afwijkend je wel niet bent. Val ons niet meer lastig"
Waarom denk je zelf dat het autisme is?quote:Op woensdag 11 oktober 2017 20:12 schreef DaMook het volgende:
[..]
Had op school, redelijk wat vrienden, werd weleens gepest, maar pestte ook weleens. Een denk ik normale jeugd. Ik heb trouwens ook een hoog iq, dus zou zeggen je kan alles leren, maar dat is toch niet zo .
Mijn probleem was niet dat ik niet nadacht, maar dat ik doodliep omdat ik niet verder kon komen zonder hulp.quote:Op woensdag 11 oktober 2017 20:51 schreef DoubleUU het volgende:
Een psych stelt alleen hele simpele vragen die je jezelf niet afvraagt. Dat is hun werk. Dat zet je aan het denken en je geeft de psych het antwoord op jouw probleem.
Omdat ik echt alles op een vaste manier wil doen, dingen hetzelfde wil hebben, op de plekken waar ik wat doe. De rest boeit me niet. En omdat ik sociale contacten echt vermijd zoveel als mogelijk.quote:Op woensdag 11 oktober 2017 20:47 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
[..]
Waarom denk je zelf dat het autisme is?
Herkenbaar. Bij mij wilde ze geen depressie/burn-out vaststellen omdat ik dronk. Ja hallo ik dronk op dat moment zoveel omdat ik dat had. Nu ik eruit ben drink ik ook een heel stuk minder.quote:Op woensdag 11 oktober 2017 20:47 schreef DoubleUU het volgende:
Bij mij wordt Asperger vermoed, maar men wil het niet officieel vaststellen omdat ik af en toe een jointje rook. Als ik niets had gezegd (en dus niet eerlijk was geweest) was er niets aan de hand.
Die stelde allerlei vragen en gaf dan antwoorden die ik zelf al weet, maar waar ik niets mee deed, ook niet door hem.quote:Op woensdag 11 oktober 2017 20:51 schreef DoubleUU het volgende:
Een psych stelt alleen hele simpele vragen die je jezelf niet afvraagt. Dat is hun werk. Dat zet je aan het denken en je geeft de psych het antwoord op jouw probleem.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |