Ik loop een klein beetje rond met een dilemma. Ik ben in 2010 voor mijn studie verhuisd naar een andere stad, ik voelde mij hier zeker op mijn plek en heb er een sociaal leven opgebouwd (hoewel het echt wel een poosje duurde voordat ik mij kon 'aarden'). Ik wilde zeker niet meer terugverhuizen naar mijn hometown.
Echter ik ben na mijn studie nog een studie gaan doen, in weer een ander deel van Nederland. Na een jaar brak de enorme reistijd mij op en ben ik bijna 2 jaar geleden verhuisd die richting op. Met het idee van ik zou na mijn studie wel weer terug willen, maar je weet toch ook niet hoe het daar loopt en wie je tegenkomt dus ik hou mijn opties open.
En zo leerde ik al vrij snel mijn huidige vriendin kennen, die al haar hele leven in deze regio woont.
Het punt is nu, ik voel mij hier niet op mijn plek. Het is niet 'mijn' stad, terwijl het hier eigenlijk supermooi is. Ik ben niet iemand die makkelijk contacten legt dus buiten mijn vriendin en wat leuke collega's heb ik hier eigenlijk geen enkele binding. Nou moet ik er wel eerlijk bij zeggen dat ik ook niet mijn best heb gedaan om er iets van te maken. Ondertussen is er voor mijn studie geen noodzaak meer om hier te blijven, dus ik zou terug kunnen naar waar ik hiervoor woonde.
Ik heb mezelf hier geen eerlijke kans gegeven om hier een sociaal leven op te bouwen (ik vind het echt een hele grote stap om op een vereniging te gaan), en het is echt een supermooie omgeving hier en een hele leuke stad als je hier rondloopt, maar als ik heel diep in mijn hart kijk dan woon ik liever waar ik hiervoor woonde. Het voelt daar gewoon 'veilig'. Als ik mijn vriendin hier niet had dan was ik al teruggegaan... maar ik heb echt een veel te leuke vriendin hier dus dat maakt het wel lastig.
Ik weet zeker dat als ik op een vereniging zou gaan en ik ontmoet leuke mensen en hou er contacten aan over, dat ik me dan ook meer verbonden ga voelen en me hier dan ook best thuis zou kunnen voelen. Sowieso duurt het bij mij een hele poos om mij ergens op mijn plek te voen dus misschien hoort dit er nu ook gewoon bij en moet ik mezelf de tijd gunnen. Het is toch ook wel weer een mooie uitdaging om oog in oog te staan met mijn eigen 'angsten' en er hier iets van te maken. Dan kan ik me als persoon en in het contacten met andere mensen enorm ontwikkelen. Terwijl als ik terug ga naar mijn vorige woonplaats dit de 'weg van de minste weerstand' is en ik dan eigenlijk een mooie uitdaging uit de weg ga. Plus dat het denk ik niet zou gaan werken met mijn vriendin want die is hier veel te gehecht aan haar omgeving, en dat zou wel echt superjammer zijn want we hebben een hele sterke relatie.
Sorry voor dit lulverhaal maar ik ben benieuwd of mensen hier misschien ervaring mee hebben!?
En woon je in een studentenhuis? Huurhuis? Huurappartement?
Woon je samen??
Het is een studentenhuis maar het is allemaal ieder voor zich, geen gezamenlijke ruimtes dus je spreekt nooit echt iemand. Komt weinig mensen tegen in het huis. Dus ik woon niet samen. Welke stad het is hou ik liever even achterwege.quote:Op zondag 8 oktober 2017 10:16 schreef Ferrari_Tape het volgende:
Welke stad gaat het over?
En woon je in een studentenhuis? Huurhuis? Huurappartement?
Woon je samen??
Met mijn huidige vriend wil ik over een paar jaar eerst een jaar in het buitenland wonen, ook hier heb ik heel gemengd gevoel over, aan de eene kant, jaaaaaaaa en aan de andere kant denk ik, ooohh dan moet ik helemaal opnieuw beginnen en straks is het daar niet leuk.
Enige voordeel wat ik nu wel heb, ik heb een eigen huis, dat blijft ook gewoon in mijn bezit, dus kan altijd snel weer terug zonder wachttijden enz enz enz enz
Blijven dus.
Ik denk dat er voor mij echter geen weg terug meer is. Er woont nog maar een deel van de vriendengroep in mijn studentenstad, de rest heeft zich inmiddels verspreid over het land. Bovendien denk ik dat de dynamiek toch best nog wel veranderd zou zijn nu iedereen werk (en evt kinderen) heeft. Dat hetgeen waar ik soms naar terug verlang eigenlijk ook wel een beetje voorbij zou zijn als ik in mijn studentenstad was blijven wonen.
Als ik jou was zou ik dat proberen mee te nemen in je beslissing. Veel mensen komen naar een stad om te studeren, maar gaan daarna voor werk alle kanten op. Het leven gaat de jaren na je afstuderen zoveel veranderen, omdat je nou eenmaal door werk een stuk minder vrije tijd gaat hebben. Als ik jou was zou ik toch proberen te investeren in wat nieuwe contacten, je weet nooit wat voor mensen je nog tegen komt en wat je daar later misschien aan hebt.
Hoe kom je dan aan een vriendin?quote:Op zondag 8 oktober 2017 10:03 schreef pennedop2 het volgende:
Ik ben niet iemand die makkelijk contacten legt
Je ergens thuis en veilig voelen is erg belangrijk. Door het ontbreken van dit gevoel kun je geheel ontregeld raken.
...quote:
[..]
Het is een studentenhuis maar het is allemaal ieder voor zich, geen gezamenlijke ruimtes dus je spreekt nooit echt iemand. Komt weinig mensen tegen in het huis. Dus ik woon niet samen. Welke stad het is hou ik liever even achterwege.