Als je je gedachten en gevoelens bent, wanneer ben je dan 'jezelf'? Is dat wanneer je angstig bent? Of wanneer je boos bent en haat voelt? Of als je je goed voelt en alles met een lach beziet?quote:Op zaterdag 7 oktober 2017 20:18 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Misschien heb ik 't gemist, maar waar geeft TS aan geen tijd daarvoor te hebben?
Waar zegt ze dat ze elke dag vroeg op moet en dat ze stage loopt en om die reden te moe is?
[..]
Uhm...je gedachten en gevoelens vormen hoe jouw lichaam de buitenwereld ervaart. Je bent juist wel wat je denkt en wat je voelt. Alleen is het zo dat dat wat je voelt en wat je denkt, niet altijd om de redenen hoeft te zijn die je meent dat ze zijn.
Maar dat wat je denkt...dat is wat je bent. Zonder denken of voelen ben je toch niks anders dan een klomp vlees?
Misschien dat je doelt op dat je een soort aangeleerd denkpatroon hebt en dat als een LP blijft ronddraaien en afspelen, dan klopt dat wat je zegt wel. Misschien dat dat ook is wat je bedoelde. Maar dat is niet wat er staat.
Gevoelens komen en gaan maar je hebt een bepaalde 'baseline' waar je naar terugkeert. Dat is jouw persoonlijkheid, je hersenstructuur is relatief vastgesteld en dus ga je constant terug naar je normale 'ik'. De ene mens heeft een hoger baseline geluksgevoel dan de ander. Maar natuurlijk heeft iedereen fluctuaties van emoties gedurende de dag, dat betekent niet dat je geen persoonlijkheid hebt.quote:Op zaterdag 7 oktober 2017 21:32 schreef Meneertje_flapdrol het volgende:
[..]
Als je je gedachten en gevoelens bent, wanneer ben je dan 'jezelf'? Is dat wanneer je angstig bent? Of wanneer je boos bent en haat voelt? Of als je je goed voelt en alles met een lach beziet?
Ik denk dat ik je niet hoef te vertellen dat je het ene moment een heel ander mens kunt voelen dan een moment later. Gemoedstoestanden kleuren de perceptie en bepalen je gedachte- en reactiepatronen; je ervaart 'jezelf' vaak compleet anders in de ene gemoedstoestand dan in de andere.
Emoties, gedachten, gevoelens zijn niet wat je bent. Die veranderen namelijk voortdurend en komen en gaan. Kom en ga jij ook?
Ik zal zeggen: lees er eens een goed boek over (ik heb wel aanraders). Verdiep je er eens in. Lees over hoe het de kwaliteit van mensen hun leven verbeterd heeft, wat je ermee kunt bereiken etc. Motiveer jezelf ervoor! Stel jezelf er een doel mee op de langere termijn, bijvoorbeeld bewustwording van de werking van je geest.. Het heeft echt enorme mogelijkheden. Maar het is wel iets dat zich langzaam ontwikkeld, maar daarmee ook duurzaam!quote:Op zaterdag 7 oktober 2017 20:56 schreef ChildoftheStars het volgende:
Bedankt voor alle reacties
Mediteren is iets dat ik kan proberen. Daar was ik vroeger nooit goed in, alleen ik wil alles een kans geven, dus ik ga ernaar op zoek.
Je hebt wel een persoonlijkheid met een bepaalde genetisch bepaalde aanleg, bepaalde conditioneringen etc. wat je zegt: een soort baseline idd. Maar de gevoelens en gedachtes die de hele dag komen, is iets waarmee je je vooral onbewust de hele dag door blind mee identificeert. Het gaat ongemerkt de hele tijd door voor waarheid voor je, je denkt dat het een soort 'objectieve waarheid' is allemaal, zowel in jou als buiten jou (dat alle andere mensen je ook zo zien als jij jezelf ziet bijvoorbeeld; gaat allemaal grotendeels onbewust).quote:Op zaterdag 7 oktober 2017 21:42 schreef Libertarisch het volgende:
[..]
Gevoelens komen en gaan maar je hebt een bepaalde 'baseline' waar je naar terugkeert. Dat is jouw persoonlijkheid, je hersenstructuur is relatief vastgesteld en dus ga je constant terug naar je normale 'ik'. De ene mens heeft een hoger baseline geluksgevoel dan de ander. Maar natuurlijk heeft iedereen fluctuaties van emoties gedurende de dag, dat betekent niet dat je geen persoonlijkheid hebt.
Of je houdt je misschien te veel bezig met die denkbeeldige 'anderen'. Zijn het niet wellicht je eigen gedachten over bepaalde 'anderen' waardoor jij denkt dat er een buitenwereld is die de hele tijd met jou bezig is? Ben je op die momenten, dat je die gevoelens en gedachten ervaart, niet gewoon heel erg je eigen binnenwereld op de buitenwereld aan het projecteren? Onderzoek dat eens... dergelijk onderzoek kan je emotioneel volwassen leren maken.quote:Op zaterdag 7 oktober 2017 21:43 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
Maar het probleem is dat veel mensen dat niet willen snappen. Je moet een altijd vrolijke robot zijn en anderen bepalen dat dit is wie jij bent. Niemand interesseert het überhaupt wie een persoon zelf denkt dat diegene is. Dat zal ze aan hun reet roesten, als diegene maar doet wat wenselijk is. Ik ben bijv geherprogrammeerd door een coach en door mijn ouders, wat me meer succes heeft opgeleverd, maar je blijft dus met die gevoelens zitten. Dat zijn nog steeds fouten waar je dan op af wordt gerekend.
Mensen hebben discipline en ze hebben emoties, dat zijn 2 tegenovergestelde dingen in 1 persoonlijkheid. Dat ik dit bericht typ komt bijvoorbeeld door mijn LUIE en ZWAKKE deel die mijn hand heeft verhinderd om heel simpel deze site te blokkeren met cold turkey. Mijn gedisciplineerde deel is gewoon weg. Met als gevolg dat men mij weer ziet als klein kind. Dus ik ben een ander mens geworden in de ogen van anderen door mijn gevoelens.
Als anderen mij letterlijk controleren wat ik aan het doen ben, hoe kan ik dan tot de conclusie komen dat ze niet met mij bezig zijn?quote:Op zaterdag 7 oktober 2017 22:28 schreef Meneertje_flapdrol het volgende:
Of je houdt je misschien te veel bezig met die denkbeeldige 'anderen'. Zijn het niet wellicht je eigen gedachten over bepaalde 'anderen' waardoor jij denkt dat er een buitenwereld is die de hele tijd met jou bezig is? Ben je op die momenten, dat je die gevoelens en gedachten ervaart, niet gewoon heel erg je eigen binnenwereld op de buitenwereld aan het projecteren? Onderzoek dat eens... dergelijk onderzoek kan je emotioneel volwassen leren maken.
Nou nee de baseline in zijn natuurlijke toestand is helemaal niet vrij van gevoelens en gedachten. Het brein produceert constant, spontaan, gevoelens en gedachten. Wat die gevoelens en gedachten precies zijn hangt van meerdere factoren af, maar je hersenstructuur speelt er een grote rol in.quote:Op zaterdag 7 oktober 2017 21:59 schreef Meneertje_flapdrol het volgende:
[..]
Je hebt wel een persoonlijkheid met een bepaalde genetisch bepaalde aanleg, bepaalde conditioneringen etc. wat je zegt: een soort baseline idd. Maar de gevoelens en gedachtes die de hele dag komen, is iets waarmee je je vooral onbewust de hele dag door blind mee identificeert. Het gaat ongemerkt de hele tijd door voor waarheid voor je, je denkt dat het een soort 'objectieve waarheid' is allemaal, zowel in jou als buiten jou (dat alle andere mensen je ook zo zien als jij jezelf ziet bijvoorbeeld; gaat allemaal grotendeels onbewust).
Je bent eigenlijk niets van dat. Die 'baseline' waar jij op doelt is in zijn natuurlijke toestand leeg en vrij van gevoelens en gedachten (hoewel een goed en vredig gevoel onvermijdelijk is wanneer dit echt wordt begrepen ). Maar goed, we moeten misschien ook weer niet te veel op deze toer gaan hier, daar is TS wellicht ook niet mee geholpen.
Tenzij TS hierin geïnteresseerd is natuurlijk.
Mijn stemming fluctueert nogal. Ik schiet van neutraal of hypomanie naar depressie en weer terug (waarschijnlijk moet mijn medicatie even bijgesteld worden en moet ik meer rust creëren). De momenten dat ik rustig ben, lukken de dingen me wel. Alleen in de duistere momenten niet en dan kom ik niet op Fok. Het zijn echt buien en niet een continu doorlopend iets. Echter zijn die buien wel heel intens en dan functioneer ik ook niet meer.quote:Op zaterdag 7 oktober 2017 23:09 schreef Lienekien het volgende:
Chronisch suïcidaal: wat wil dat eigenlijk zeggen? Hoe groot is dan het risico dat je ook echt een serieuze poging gaat doen? Of is het meer een 'gewoonte' geworden om op zekere momenten je gemoedstoestand te kwalificeren als 'ik heb er genoeg van, ik zou nu wel dood willen zijn'? Je moeder riep toch ook al zo vaak dat ze er een einde aan wilde maken?
Je maakt op mij helemaal niet de indruk dat je zwaar levensmoe bent, eerlijk gezegd.
Ik wil er niks aan afdoen dat je je op die momenten enorm rot zult voelen, maar het zijn dus momenten. Het gaat altijd weer over. Als je dat weet, dan vraag ik me af hoe serieus suïcidaal je dan bent. En nogmaals, ik doe niks af aan hoe rot je je dan voelt.quote:Op zondag 8 oktober 2017 07:57 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Mijn stemming fluctueert nogal. Ik schiet van neutraal of hypomanie naar depressie en weer terug (waarschijnlijk moet mijn medicatie even bijgesteld worden en moet ik meer rust creëren). De momenten dat ik rustig ben, lukken de dingen me wel. Alleen in de duistere momenten niet en dan kom ik niet op Fok. Het zijn echt buien en niet een continu doorlopend iets. Echter zijn die buien wel heel intens en dan functioneer ik ook niet meer.
Dit heeft overigens niks met mijn moeder te maken. Zij gebruikt het als manipulatie middel, ik houd mijn omgeving er zoveel mogelijk buiten. Ze weten dat het niet oké met me gaat, alleen de preciezere invullen houd ik voor mezelf. Zij denken gewoon dat ik heel erg moe ben.
Waarom zou je niet serieus suïcidaal kunnen zijn als die gedachtes maar van tijdelijke aard zijn? Godzijdank zijn ze niet 24/7 zo sterk.quote:Op zondag 8 oktober 2017 09:03 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Ik wil er niks aan afdoen dat je je op die momenten enorm rot zult voelen, maar het zijn dus momenten. Het gaat altijd weer over. Als je dat weet, dan vraag ik me af hoe serieus suïcidaal je dan bent. En nog aals, ik doe niks af aan hoe rot je je dan voelt.
Volgens mij komt het niet goed over wat ik bedoel. Ik probeer het te snappen tegen de achtergrond dat er een opname dreigt. Bij iemand die langdurig op die bodem zit en geen andere uitweg ziet, begrijp ik hoe 'nabij' die (geslaagde) poging is. Bij iemand die het heeft over zware momenten, vind ik dat lastiger. Dat je weet dat dat duistere moment binnen afzienbare weer overgaat moet toch een heel ander perspectief geven?quote:Op zondag 8 oktober 2017 09:09 schreef Fripsel het volgende:
[..]
Waarom zou je niet serieus suïcidaal kunnen zijn als die gedachtes maar van tijdelijke aard zijn? Godzijdank zijn ze niet 24/7 zo sterk.
Ik had je dit al eens verteld volgens mij CotS maar: Als het bij mij echt heel erg word dan vertel ik mezelf altijd dat ik het nog maar 1 dag hoef te proberen, en dat als het dan echt niet gaat.. dat ik dan de volgende dag alsnog. Bij mij zijn het altijd wanhopige buien, en is het de volgende over.
Briefjes maken met alles wat je wel goed doet had ik je ook al verteld volgens mij. Foto's in je huisje verzamelen van de mensen van wie je houd en die aan je muur hangen?
Lijkt me bloedvermoeiend en dat terwijl zij het misschien helemaal niet zo belastend ervaren. Sterker nog, misschien vinden het juist wel fijn om (ook) iets voor jou te kunnen doen. Misschien is dat briefjesidee wel breder te trekken. Vraag je vrienden om kleine briefjes te maken met leuke herinneringen, wat ze aan je waarderen en dingen die ze in de toekomst nog met je willen doen. Misschien handig om het dan bij kleine dingen te houden, zoals samen die ene serie te kijken ipv een iets huge als een wereldreis. Vouw al die kleine briefjes en stop dat in een leuke verpakking waar je al blij van wordt als je daarnaar kijkt. Misschien een mooie vaas waar je ze zo uit kan grijpen? Of misschien kun je zelf een doos versieren met dingen die je heel mooi vindt en je misschien ook doen denken aan de mensen die de briefjes hebben geschreven. Een vintage koffertje is misschien ook leuk, het leven is een journey ditdat.quote:Op zaterdag 7 oktober 2017 17:16 schreef ChildoftheStars het volgende:
- Er alles aan doen om voor mijn vrienden/omgeving geen belasting te zijn, ze weten dat ik niet lekker in mijn vel zit, alleen niet hoe erg
Op die momenten zie ik het perspectief niet. Dan ga ik daadwerkelijk proberen wat het fijnst aanvoelt, brieven schrijven en meer van dat soort gein.quote:Op zondag 8 oktober 2017 09:28 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Volgens mij komt het niet goed over wat ik bedoel. Ik probeer het te snappen tegen de achtergrond dat er een opname dreigt. Bij iemand die langdurig op die bodem zit en geen andere uitweg ziet, begrijp ik hoe 'nabij' die (geslaagde) poging is. Bij iemand die het heeft over zware momenten, vind ik dat lastiger. Dat je weet dat dat duistere moment binnen afzienbare weer overgaat moet toch een heel ander perspectief geven?
Dank je wel En het is inderdaad een godzijdank. Ik probeer er vroeg genoeg bij te zijnquote:Op zondag 8 oktober 2017 09:09 schreef Fripsel het volgende:
[..]
Waarom zou je niet serieus suïcidaal kunnen zijn als die gedachtes maar van tijdelijke aard zijn? Godzijdank zijn ze niet 24/7 zo sterk.
Ik had je dit al eens verteld volgens mij CotS maar: Als het bij mij echt heel erg word dan vertel ik mezelf altijd dat ik het nog maar 1 dag hoef te proberen, en dat als het dan echt niet gaat.. dat ik dan de volgende dag alsnog. Bij mij zijn het altijd wanhopige buien, en is het de volgende over.
Briefjes maken met alles wat je wel goed doet had ik je ook al verteld volgens mij. Foto's in je huisje verzamelen van de mensen van wie je houd en die aan je muur hangen?
Dat is een fantastisch idee! Zeker omdat mijn vrienden mijn grootste motivator zijn. Ik ga eens rondmailen en aan de slag ermeequote:Op zondag 8 oktober 2017 09:32 schreef Scary_Mary het volgende:
[..]
Lijkt me bloedvermoeiend en dat terwijl zij het misschien helemaal niet zo belastend ervaren. Sterker nog, misschien vinden het juist wel fijn om (ook) iets voor jou te kunnen doen. Misschien is dat briefjesidee wel breder te trekken. Vraag je vrienden om kleine briefjes te maken met leuke herinneringen, wat ze aan je waarderen en dingen die ze in de toekomst nog met je willen doen. Misschien handig om het dan bij kleine dingen te houden, zoals samen die ene serie te kijken ipv een iets huge als een wereldreis. Vouw al die kleine briefjes en stop dat in een leuke verpakking waar je al blij van wordt als je daarnaar kijkt. Misschien een mooie vaas waar je ze zo uit kan grijpen? Of misschien kun je zelf een doos versieren met dingen die je heel mooi vindt en je misschien ook doen denken aan de mensen die de briefjes hebben geschreven. Een vintage koffertje is misschien ook leuk, het leven is een journey ditdat.
Dat is ook een goede. Daar ga ik eens voor zitten. Gewoon foute Glee-nummers oid. Vrolijk en ook leuk om naar te kijken (als ik een lijst op youtube maak). Dat past dan ook nog in mijn spanningsboog.quote:Ook nog niet genoemd geloof ik zijn playlists maken, zodat je easy peasy fijne muziek voor het grijpen hebt.
Bloed is laatst geprikt, maar daar was niks uit gekomen. Elke dag naar buiten is sowieso een leefregel van me. Frisse lucht doet een mens goed.quote:En misschien ten overvloedde, maar ivm je eetsstoornis en winter is coming is het misschien ook handig om bloed te laten prikken op eventuele tekorten die misschien ook meespelen. Zou zonde zijn als daar enige winst blijft liggen, omdat de aandacht vooral voor de psyche is.
In het verlengde daarvan ligt ook proberen om toch buiten te komen in daglicht. Een stukje wandelen of fietsen. Prikkels zou je iets terug kunnen voeren door bijvoorbeeld een petje of hoedje op te doen en eventueel een zonnebril tot je op een iets rustiger stuk bent, zodat je daarna wel max het licht op kunt zuigen als het ware.
Zorg goed voor jezelf en trek ook echt op tijd aan de bel hè meis. Sterkte en succes!
Mooi, maar hou je wel de prikkels in de peiling? Een adblocker is misschien niet zo legaal, maar kan wel een stukje rust geven dat je dan vooral Glee krijgt zonder allerhande reclame's met wellicht net een onderwerp dat je nu even niet erbij kan hebben. In dat opzicht kan een ouderwetse mp3-lijst, of weet ik wat voor hippe techniek er inmiddels bestaat, misschien net dat beetje extra rust geven doordat het alleen de audio geeft.quote:Op zondag 8 oktober 2017 09:49 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Dat is ook een goede. Daar ga ik eens voor zitten. Gewoon foute Glee-nummers oid. Vrolijk en ook leuk om naar te kijken (als ik een lijst op youtube maak). Dat past dan ook nog in mijn spanningsboog.
Dat wordt soms makkelijk geroepen, dus ik zou standaard willen aanraden om de uitslagen, inclusief de labreferentiewaarden op te vragen. Dan kun je zien wat er precies gecheckt is en wat men wel ok vindt. Zeker als vegetariër lijkt het me wenselijk 1x per jaar te prikken. Dan krijg je ook meer overzicht en inzicht. Frisse lucht èn zeker ook licht kunnen goede dingen doen voor een mens, dus blijf daar ook zoveel mogelijk van genieten!quote:[..]
Bloed is laatst geprikt, maar daar was niks uit gekomen. Elke dag naar buiten is sowieso een leefregel van me. Frisse lucht doet een mens goed.
Komt helemaal goed
Dank je wel
Ik maak me zorgen om je. Je doet zo hard je best en hebt zoveel mechanismen om de gedachten terug te dringen. Maar dan moet je ze wel kunnen toepassen en zo te lezen zijn er steeds meer momenten dat dat niet lukt.quote:Op zondag 8 oktober 2017 09:45 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Dank je wel En het is inderdaad een godzijdank. Ik probeer er vroeg genoeg bij te zijn
Dat van een dag heb ik inderdaad van je over genomen. Dat is een goede. Alleen in de echt moeilijke buien lukt dat helaas niet meer. Maar goed. Tot nu toe succesvol geweest toch
Foto's is wel een goed idee. Ik geef heel erg veel om veel mensen en hun gezichten kunnen me waarschijnlijk wel bij de les houden. Ik ga aan de slag!
Dit lijkt mij aan te geven dat de behandeling blijkbaar totaal niet werkt.quote:Op zaterdag 7 oktober 2017 17:35 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Ik zit al heel mijn leven in de psychiatrie. Dat begon toen ik twee was (toen ben ik in een psychiatrisch kindertehuis gezet) en soms heb ik wel periodes gehad waarin het wat beter ging, alleen is de ondersteuning voor mij altijd erg waardevol geweest. Het is nooit "goed" geweest
Dank je wel Het is inderdaad eng... zeker omdat ik experimenteer en in goede momenten zoals nu, wil ik zeker leven. Alleen de impulsieve duistere buien zijn echt gevaarlijk. Ik heb nu elke dag contact met hulpverleners, alleen dat moet natuurlijk wel net op een goed moment vallen.quote:Op zondag 8 oktober 2017 11:05 schreef Cat-astrophe het volgende:
[..]
Ik maak me zorgen om je. Je doet zo hard je best en hebt zoveel mechanismen om de gedachten terug te dringen. Maar dan moet je ze wel kunnen toepassen en zo te lezen zijn er steeds meer momenten dat dat niet lukt.
Je hoeft maar één keer in een 'bui' je plannen uit te voeren... volgens mij wil je dat niet. Jij wil leven. Maar dan houdt dat op.
Zou opname, om rust te brengen en je veilig te houden, dan toch niet beter zijn? Ja, dan zul je je stage niet halen (maar gaat dat nu wel goed?) maar heb je wel de rest van je leven om te groeien en te bloeien en een nóg mooier mens te worden.
Misschien schrik je van wat ik zeg, misschien niet. Het is een mening. Doe ermee wat je wil.
Ik vind je hoe dan ook een sterke en supertoffe vechter!
\quote:Op zaterdag 14 oktober 2017 16:10 schreef JimmyDean het volgende:
[..]
Dit lijkt mij aan te geven dat de behandeling blijkbaar totaal niet werkt.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |