Bevoegdheden begeleiding beschermd wonen

Vooraf: condoleances dat ik in de zorg werk mogen maar voegen weinig toe.

Probleem: ik, werknemer in GGZ/beschermde woonvorm, word geconfronteerd met het feit dat enig juridisch kader binnen mijn werk lijkt te ontbreken.
Clienten komen binnen, tekenen woon/zorgovereenkomst, tekenen voor huisregels en kunnen bij overtreding van in het een of het ander bepaalde officiele waarschuwingen krijgen. In de loop der jaren is het beleid opgesteld dat er drie waarschuwingen gestapeld kunnen worden en dat er dan uitplaatsing kan plaatsvinden.

Echter kan puntje bij paaltje een client zich groot maken en in zijn huis blijven zitten waarbij onze bevoegdheden hiertoe ernstig beperkt blijken te zijn. Waar in alle voorwaarden bevoegdheden staan, worden deze nergens juridisch onderbouwd. Dit maakt een waarschuwing en/of dossiervorming bij voorbaat een papieren tijger.

Als ik ga googlen op uitplaatsing beschermd wonen en jurisprudentie, dan zie ik daar bijzonder weinig over geschreven en als het al over het onderwerp gaat dan gaat het over hoe beperkt de client beschermd is.

Iemand die me de goede kant op kan sturen?

quote:

Op woensdag 4 oktober 2017 18:09 schreef Peter het volgende:
Je kunt de huurovereenkomst toch opzeggen nadat de bandelovereenkomst beëindigd is?
Reden: dringend eigen gebruik voor de doelgroep ( mensen met een behandelovereenkomst).

Was het maar zo'n feest. Wonen staat los van behandeling, al preferen we wel dat iemand behandeling heeft.

Maar bij (bewezen) overlast en beperkte verbetering in gedrag staan we simpelweg nergens.

quote:

Op woensdag 4 oktober 2017 20:05 schreef Wespensteek het volgende:

[..]

Als de instelling woningen verhuurd zonder verdere voorwaarden hebben jullie inderdaad een probleem en is jullie hele verhaal inderdaad een papieren tijger. In de OP staat echter:

[..]

dat is wel een combinatie.

Zorg bestaat bij beschermd wonen uit ondersteuning bij dagelijkse moeilijkheden. Die voorwaarden ga ik allemaal nog nalopen, het frustrerende is dat wij op de vloer wel keuzes durven maken maar dat dit vaak op snot uitloopt omdat er dus geen hapklaar plan ligt en we steeds het wiel opnieuw uit mogen vinden.

En ongeacht wat er in die overeenkomst staat, we hebben, voor zover ik kan vinden althans, geen harde maatregelen om dit op te zeggen, tenzij er strafbare feiten plaatsvinden.

quote:

Op woensdag 4 oktober 2017 20:52 schreef Wespensteek het volgende:

[..]

Wat er in die overeenkomst staat is erg belangrijk, van die overeenkomst(en) is afhankelijk wat er mogelijk is. Als zorg en wonen nauw verweven is kun je bij het mijden van de zorg ook het huurdeel beëindigen, strafbare feiten zijn dan niet noodzakelijk wel moet duidelijk zijn dat cliënt geen gebruik maakt van de overeengekomen zorg, hierbij kan de zorg mijden of tegenwerken voldoende zijn maar dan is dat dossier dus belangrijk. Je zult dus zeker met de overeenkomst(en) moeten beginnen om het probleem in kaart te brengen.

Gemeentelijk liggen er maar drie redenen om iemand uit zorg te zetten, clienten waar we nu stuk op lopen voldoen aan alledrie met een vuistdik dossier.

Ik denk dat we bij een eventuele rechtsgang ontzettend sterk staan maar ik ben dan ook niet zo buigzaam als de organisatie blijkt.

En dan staan in die overeenkomst wel mooi de rechten en plichten van zowel werknemer als client, er staan geen concrete gevolgen danwel handvatten.

Ik kom zelf uit een politieachtergrond en ben de GGZ ingerold. Maar daar had je je mogelijkheden gewoon in Strafvordering staan en als je genoeg kennis daarvan had had je een aardige toolbox om mee uit te halen. Dat mis ik in dit soort situaties wel.

Ik kom graag goed beslagen ten ijs en ben niet onder de indruk van dreigende taal van een (slecht geinformeerde) advocaat. Directie, naar het schijnt, wel.

Ik ga me er de komende dagen eens in verdiepen zodat die organisatorische discussie iig geslecht kan worden.

Komen alleen randproblemen zoals het feitelijk uit een woning krijgen en de toegang ontzeggen/beperken nog bij kijken waar dus bijzonder weinig in lijkt te mogen.

quote:

Op woensdag 4 oktober 2017 22:31 schreef goed_volk het volgende:

[..]

Vraagje: ben jij degene die een gang naar de rechter bepaald (of een adviserende rol daarin heeft), of is iemand anders dat?

Ik heb het over als het tot een rechtzaak betreffende rechtmatigheid van optreden zou komen. MAW: iemand anders zou dat bepalen, maar het is niet de oplossing die wij op de vloer prefereren.

quote:

Op donderdag 5 oktober 2017 08:44 schreef MevrouwPuff het volgende:
Kan de behandelaar dit oppakken?

Nogmaals: er is niet altijd een behandelaar. Daarnaast is dat in deze kwestie gewoon geen partij in enige overeenkomst.

Geschillen gaan tussen client en woonvorm/werknemers, maar zoals het er onlangs uit zag moeten we onderhand naar een rechter om iemand eruit te krijgen terwijl hij/zij overlast veroorzaakt en daarbij anderen psychisch kan beschadigen.

quote:

Op donderdag 5 oktober 2017 18:42 schreef MevrouwPuff het volgende:

[..]

Er is toch iemand medisch verantwoordelijk? Als er geen Ggz behandelaar is, is dit de huisarts.
Dan kan in ieder geval bepaald worden of het behandelbaar is of herleidbaar vanuit de reden van opname. Als dat niet zo is, heb je weer een betere reden om te beargumenteren dat zo iemand elders beter op zijn plek is.

Ik denk dat je een wat vertekend beeld hebt. Bij ons zitten met name wajongers die hoog functioneren. Behalve sociaal emotioneel dan, en daarmee organisatorisch vaak een ramp.

In heel die overeenkomst zit nergens een voorwaarde dat er een arts en/of behandelaar er tussen moet zitten, die heeft hier dan eventueel ook enkel een adviserende rol in. Maar geen enkele rechtspositie met enig zeggenschap.

Update:

-Woonrecht als zodanig bestaat niet
-Huurrecht gaat niet op omdat het een beschermde woonvorm betreft
-eerdere communicatie richting cliënt wordt na belletje door advocaat ingetrokken, afspraken vervallen daarmee
-er zijn nieuwe omgangsvoorwaarden gecommuniceerd waar het personeel zich aan moet houden en die doen dit ook
-cliënt is het hier niet mee eens en lapt deze aan zijn laars, zoekt kennelijk grenzen op door dit te doen en laat dit ook woordelijk weten.
-directie belooft concrete data van feitelijk vertrek binnen een termijn van twee weken en draagt de feitelijke plaatsing per direct over
-een week later blijkt client zich meermalen niet aan de afspraken te houden en bericht ik directie en collega's over wat er juridisch terug te vinden is in wetgeving danwel in eigen voorschriften
Directie geeft aan een gesprek aan te gaan over de feitelijke verhuizing, het gesprek zelf plaatsvindende twee weken na het verstrijken van de deadline voor een concrete datum.
-ik reageer hierop met dat er dus niet aan de gemaakte afspraken gehouden wordt vanuit directie en dat ik van de cliënt niets mag verwacht maar van mijn werkgever wel.

Volgende stap: ziekmelden?

quote:

Op maandag 16 oktober 2017 13:28 schreef Molo het volgende:
Weet niet hoe groot je organisatie is, maar heb je geen vertrouwenspersoon op werk, OR of een juridisch persoon werkend daar?
Ziekmelden klinkt niet zo logisch om je grens aan te geven

Najah, naast dat het vertrouwen mijnerzijds wel redelijk weg is, is het me nu ook redelijk een principekwestie. Ik sta als werknemer behoorlijk in mijn hemd in dit soort situaties kennelijk, en dan had directie ook nog het verstand om klassejustitie hierin te honoreren (andere clienten worden om minder verwijderd maar bij het woord advocaat en enkele holle eisen aan diens kant gaan de ankers uit in dit geval).
Nu is het deze situatie, maar we hebben enkele cliënten waarvan de positie ook niet eindeloos houdbaar is. Het is dan ook niet zozeer de houding van cliënt die me ergert maar wel de houding van de directie hierin.

Vertrouwenspersoon kan, juridisch adviseur lijkt totaal afwezig te zijn, OR zit een teamlid in, al vraag ik me af of hij zo mondig is als ik. Ik maak me namelijk niet zo druk om mijn carriere en ben daardoor wat directer als er rechtelijk een schoen wringt. Los van of dat voor cliënten opgaat of voor werknemers.

Ziekmelden als in situatie bevriezen, in ieder geval voor werknemers wie het te ver vinden gaan, is voor de werknemer dan vooralsnog een prima middel in mijn ogen.

quote:

Op maandag 16 oktober 2017 16:55 schreef Wespensteek het volgende:

[..]

Ze zijn dus wel bezig het probleem op te lossen?

Sedert juli j.l. ja. gesprekken in augustus, september en oktober, maar let op het volgende:

Elke keer toezeggingen, gesprekken, beloftes, concrete data van stappen en dan op piepen van advocaat de boel intrekken. Richting client geef je dan een signaal af dat er een hoop te behalen valt en richting locatie waar ik werk geef je dan het signaal af dat de protocollen geen knip voor onze neus waard zijn.

quote:

Op maandag 16 oktober 2017 16:51 schreef Gia het volgende:

[..]

Voor zover ik weet hebben ze in dit soort zorginstellingen een Persoonlijk Begeleider en een Traject Begeleider. Waar dus ook duidelijke doelen gesteld moeten worden en nagestreefd.

Beestje heeft overal een andere naam, maar er hoeft geen psycholoog of psychiater aan te pas te komen als client dat niet behoeft. Voorkeur is om dit wel te hebben natuurlijk. Die doelen, dat is het enige waar de gemeente naar kijkt en modellen voorschrijft.

Tevens een van de dingen die ervoor kunnen zorgen dat je zorg beeindigd wordt: als je er niets aan doet of je onttrekt aan enige vorm van begeleiding.

quote:

Op maandag 16 oktober 2017 17:03 schreef Gia het volgende:
Verhaal is een beetje warrig, waarschijnlijk vanwege de gevoeligheid van de situatie van deze bewoners.

Vraag aan TS: Gaat het erover om een client op straat te zetten, omdat die zich niet geheel aan het behandelplan houdt, waar andere medewerkers zaken vaker door de vingers zien dan jij?

Zou je iets concreter kunnen zijn of een fictief voorbeeld geven voor meer duidelijkheid.

TL; DNR:
Werkgever heeft een protocol betreffende beeindiging zorg met voorwaarden en vervolgtraject, wanneer dit op de letter gevolgd wordt en de locatie dit zelf uit moet zoeken komt er puntje bij paaltje een afspraak uit.

Client in kwestie kan zich er niet in vinden, trekt een advocaat aan en werkgever laat zich hierdoor dermate intimideren dat client geen strobreed in de weggelegd mag worden, met overlast en onrust op de locatie tot gevolg.

Als locatie weten we wel keuzes te maken en daar concreet en consequent in te handelen, directie ondermijnt dat keer op keer.

[ Bericht 30% gewijzigd door Skull-splitter op 16-10-2017 17:23:38 ]

quote:

Op maandag 16 oktober 2017 17:49 schreef Gia het volgende:
Ik ken iemand die op dit moment in een begeleid wonen traject zit, vandaar mijn vragen.
Die gast gaat ook weleens een beetje over de schreef, maar over het algemeen werkt hij uitstekend mee om de doelen te halen. In zijn geval speelt alcohol een grote rol, waarbij teveel alcohol en getriggerd worden door irritaties in zijn omgeving, kan leiden tot volledig uitflippen en dingen kapot maken.

Jij, als medewerker zorg, kent dit soort problematiek natuurlijk wel.

Wat ik niet begrijp aan jouw verhaal is die advocaat van hem? Waarom heeft hij een advocaat? En hoe kan die advocaat zich bemoeien met instellingsregels?
En je hebt het over verhuizen. Waar naartoe verhuizen? Andere instelling of de straat?

Feitelijk heeft die advocaat geen kut te zeggen. Alleen de directie bukt daar dus wel voor. Het is een afschrikmiddel en het werkt kennelijk.

Thans, voor zover ik weet werkt het zo:
Huurrecht gaat niet op want zorgvorm. Woonrecht gaat niet op want deel van woning.
Dan hebben we algemen zorgovereenkomst waar rechten en plichten sumier in beschreven staan waarvoor getekend is en waarin voor verdere specificatie verwezen wordt naar de geldende huisregels per locatie.
Die huisregels zijn ook ondertekend.

Client in kwestie nu houdt zich niet aan huisregels en heeft een heel scala aan verbeteringsgesprekken gehad waarin de client toezegt zich ineens er wel aan te houden. Om vervolgens keer op keer weer over de regels heen te gaan. Als er dan sancties opgelegd worden gooit hij de kont tegen de krib omdat hij het er niet mee eens is.

De procedure zoals wij hem aangevoerd hebben (bij niet aan voorwaarde voldoen houdt het bij ons direct op en ga je naar logeerplek maar blijft de beeindiging zorg op datum x van kracht, toegang tot onze locatie alleen in overleg en onder begeleiding) ervaart de client als claustrofobisch en het hele arsenaal aan familie en advocaat wordt getrokken om client's gelijk te behalen, waarbij de inzet voor client is behoud van woonruimte binnen onze instelling.

Iets waar de directie en wij het, op papier, mee eens zijn dat dat niet haalbaar of plausibel is gezien client om exact dezelfde reden bij ons woont: overgeplaatst na tig waarschuwingen en overlast.

Het moge overigens duidelijk zijn dat onze positie als zelfsturende eenheid in deze situatie ondermijnd wordt en het vertrouwen in directie redelijk stuk is...