R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Hoi fokkers,
Ik (24) wil bij deze mijn verhaal kwijt en graag wat meningen van jullie, het is een lang verhaal, dus be prepared.
Mijn vriend (26) heeft 1,5 week geleden onze relatie abrupt beëindigd. We zijn een jaar samen geweest, en het voelde extreem diep. Voor de duidelijkheid, hij kampt met een depressie, PDD-NOS en ADD. Hij sprak mij aan waarna we afspraken. Uiteraard heb ik goed overwogen of ik dit wel wilde, gezien zijn problemen, maar de gesprekken waren zeer fijn, dus waagde ik het er maar op. Ik heb zelf ook last van ADD, dus in dat opzicht kon ik hem goed begrijpen.
En zo gezegd, zo gedaan, afgesproken. Liefde op het eerste gezicht, van beide kanten. En hij was heel eerlijk, dat hij dat ook niet verwachtte en heeft het vervolgens na een maand afgesproken te hebben, 2 maanden niets laten weten omdat hij niet wist of dit wel het goede moment was. Logisch, én volwassen. Maar het toch niet kunnen laten van beide kanten, groeide het contact weer en daar was het, een serieuze relatie.
Het was zeker niet makkelijk, en ik ben ook zeker niet de makkelijkste, en hij ook niet, maar de relatie was zeer fijn. Ik wilde zelfs nooit trouwen, maar met hem wist ik het zeker, hij was de persoon waarmee ik dat wel wilde. En geloof me, dat heb ik nog nóóit in mijn leven tegen iemand gezegd. En hij dacht daar hetzelfde over, wat fijn!
Tot 1,5 week geleden... Discussies over afspreken, want daar kon ik aardig in pushen (ook in andere dingen trouwens), desondanks hij af en toe zijn rust nodig had. Tijdens de laatste discussie vertelde hij mij dat zijn gevoel weg was en hij het maar 'had geaccepteerd' dat dingen zo liepen en we blijkbaar toch niet bij elkaar paste. De grond zakte letterlijk onder mijn voeten vandaan. Ik heb gehuild, gescholden, etc. etc. En dan te bedenken dat hij 3 weken terug begonnen is met antidepressiva. Volgens hem ligt het daar niet aan, en zat hij er al langer over na te denken (precies sinds de start met de antidepressiva). Dat vond ik best vreemd, want als er iemand is waaraan je kon zien of er wat aan de hand was, was hij het wel, en het weekend ervoor was even fijn zoals altijd.
Alles klopte. Onze gesprekken, intimiteit, lust, aantrekkingskracht, humor, etc. En natuurlijk is geen relatie perfect, er waren discussies, maar dat was zeker niet af te wegen tegen alle fijne en leuke tijden.
Ik heb het er extreem zwaar mee, ik stuur e-mails en bel, zonder tegenreactie, terwijl ik dit eigenlijk ook niet wil doen, maar weet van gekkigheid niet waar ik het zoeken moet. Met vrienden en mijn ouders praat ik er ook veel over, maar dit haalt slechts de kantjes van mijn gevoel eraf. We hebben beide tegen elkaar geuit dat we elkaar 'gevonden' hadden, en we ons nog nooit zo fijn hadden gevoeld bij iemand, en dat we zeker wisten dat 'wij' oud gingen worden samen. Des te meer doet dit pijn, letterlijk het gevoel alsof je op je ziel bent getrapt.
Ik snap dus nog steeds niet hoe dit had kunnen gebeuren. Zoals hierboven allemaal beschreven is niet alleen vanuit mijn oogpunt, maar heeft hij ook allemaal gezegd en geuit naar mij. Zou het met de antidepressiva te maken hebben? Of is het hem toch teveel geworden, de 'vervelende' kanten van de relatie?
Zelf heb ik in eerste instantie elke deur gesloten om in gesprek te gaan, aangezien hij verwachtte dat ik naar hem moest komen om het erover te hebben. Maar ik was stellig dat ik dat niet zou gaan doen om gedumpt te worden, en vervolgens naar huis te gaan met een 'trap na'. Ik vond dat hij, als hij er volledig achterstond, naar mij moest komen. Vind ik wel zo netjes. We hebben zelfs een keer zitten lachen over scenario's wat er zou gebeuren als de relatie klaar zou zijn, en wat voor ellende de ander dan over zich heen zou krijgen. Zelfs besproken dat, ondanks we beide soms moeilijk kunnen zijn, we altijd met elkaar moeten praten, al hebben we de dikste bonje, om daarna gelukkig verder te gaan samen, ook al zit er een 'week' tussen.
Eindstand wilt hij niet meer met mij praten, omdat ik extreme persoonlijke dingen heb gezegd, wat ik ergens zeker kan begrijpen, maar heb daar ook direct mijn excuses voor aangeboden, ik was op dat moment echt woest, en wilde hem blijkbaar ook pijn doen omdat hij mij 'pijn' had gedaan. Hij is er ook van overtuigd, maar dan ook zéér overtuigd, dat hij nooit meer in deze relatie wilt stappen. Best apart, als je je bedenkt wat hij allemaal tegen mij heeft gezegd tijdens de relatie, alle fijne dingen. En die dingen zeg je echt niet zomaar! Hij ook niet.
Ik wil het vergeten en verder gaan, ik ben gesloopt. Ik kan me niet concentreren op werk, ben er niet alleen figuurlijk, maar ook letterlijk ziek van. Mede door de stress heb ik nu een blaasontsteking.
Misschien dat iemand zijn of haar idee hierover kan delen? En niet eind goed al goed, want ik ken hem, en het is zeer zeker dat dit nooit meer goed gaat komen. Daarom ook de reden dat ik zo woest ben, zeggen dat je met me wilt trouwen, oud wilt worden, en dat je er zeker van bent dat je me nooit verlaat, en me dan zonder pardon als grof vuil op straat dumpen.
Ik (24) wil bij deze mijn verhaal kwijt en graag wat meningen van jullie, het is een lang verhaal, dus be prepared.
Mijn vriend (26) heeft 1,5 week geleden onze relatie abrupt beëindigd. We zijn een jaar samen geweest, en het voelde extreem diep. Voor de duidelijkheid, hij kampt met een depressie, PDD-NOS en ADD. Hij sprak mij aan waarna we afspraken. Uiteraard heb ik goed overwogen of ik dit wel wilde, gezien zijn problemen, maar de gesprekken waren zeer fijn, dus waagde ik het er maar op. Ik heb zelf ook last van ADD, dus in dat opzicht kon ik hem goed begrijpen.
En zo gezegd, zo gedaan, afgesproken. Liefde op het eerste gezicht, van beide kanten. En hij was heel eerlijk, dat hij dat ook niet verwachtte en heeft het vervolgens na een maand afgesproken te hebben, 2 maanden niets laten weten omdat hij niet wist of dit wel het goede moment was. Logisch, én volwassen. Maar het toch niet kunnen laten van beide kanten, groeide het contact weer en daar was het, een serieuze relatie.
Het was zeker niet makkelijk, en ik ben ook zeker niet de makkelijkste, en hij ook niet, maar de relatie was zeer fijn. Ik wilde zelfs nooit trouwen, maar met hem wist ik het zeker, hij was de persoon waarmee ik dat wel wilde. En geloof me, dat heb ik nog nóóit in mijn leven tegen iemand gezegd. En hij dacht daar hetzelfde over, wat fijn!
Tot 1,5 week geleden... Discussies over afspreken, want daar kon ik aardig in pushen (ook in andere dingen trouwens), desondanks hij af en toe zijn rust nodig had. Tijdens de laatste discussie vertelde hij mij dat zijn gevoel weg was en hij het maar 'had geaccepteerd' dat dingen zo liepen en we blijkbaar toch niet bij elkaar paste. De grond zakte letterlijk onder mijn voeten vandaan. Ik heb gehuild, gescholden, etc. etc. En dan te bedenken dat hij 3 weken terug begonnen is met antidepressiva. Volgens hem ligt het daar niet aan, en zat hij er al langer over na te denken (precies sinds de start met de antidepressiva). Dat vond ik best vreemd, want als er iemand is waaraan je kon zien of er wat aan de hand was, was hij het wel, en het weekend ervoor was even fijn zoals altijd.
Alles klopte. Onze gesprekken, intimiteit, lust, aantrekkingskracht, humor, etc. En natuurlijk is geen relatie perfect, er waren discussies, maar dat was zeker niet af te wegen tegen alle fijne en leuke tijden.
Ik heb het er extreem zwaar mee, ik stuur e-mails en bel, zonder tegenreactie, terwijl ik dit eigenlijk ook niet wil doen, maar weet van gekkigheid niet waar ik het zoeken moet. Met vrienden en mijn ouders praat ik er ook veel over, maar dit haalt slechts de kantjes van mijn gevoel eraf. We hebben beide tegen elkaar geuit dat we elkaar 'gevonden' hadden, en we ons nog nooit zo fijn hadden gevoeld bij iemand, en dat we zeker wisten dat 'wij' oud gingen worden samen. Des te meer doet dit pijn, letterlijk het gevoel alsof je op je ziel bent getrapt.
Ik snap dus nog steeds niet hoe dit had kunnen gebeuren. Zoals hierboven allemaal beschreven is niet alleen vanuit mijn oogpunt, maar heeft hij ook allemaal gezegd en geuit naar mij. Zou het met de antidepressiva te maken hebben? Of is het hem toch teveel geworden, de 'vervelende' kanten van de relatie?
Zelf heb ik in eerste instantie elke deur gesloten om in gesprek te gaan, aangezien hij verwachtte dat ik naar hem moest komen om het erover te hebben. Maar ik was stellig dat ik dat niet zou gaan doen om gedumpt te worden, en vervolgens naar huis te gaan met een 'trap na'. Ik vond dat hij, als hij er volledig achterstond, naar mij moest komen. Vind ik wel zo netjes. We hebben zelfs een keer zitten lachen over scenario's wat er zou gebeuren als de relatie klaar zou zijn, en wat voor ellende de ander dan over zich heen zou krijgen. Zelfs besproken dat, ondanks we beide soms moeilijk kunnen zijn, we altijd met elkaar moeten praten, al hebben we de dikste bonje, om daarna gelukkig verder te gaan samen, ook al zit er een 'week' tussen.
Eindstand wilt hij niet meer met mij praten, omdat ik extreme persoonlijke dingen heb gezegd, wat ik ergens zeker kan begrijpen, maar heb daar ook direct mijn excuses voor aangeboden, ik was op dat moment echt woest, en wilde hem blijkbaar ook pijn doen omdat hij mij 'pijn' had gedaan. Hij is er ook van overtuigd, maar dan ook zéér overtuigd, dat hij nooit meer in deze relatie wilt stappen. Best apart, als je je bedenkt wat hij allemaal tegen mij heeft gezegd tijdens de relatie, alle fijne dingen. En die dingen zeg je echt niet zomaar! Hij ook niet.
Ik wil het vergeten en verder gaan, ik ben gesloopt. Ik kan me niet concentreren op werk, ben er niet alleen figuurlijk, maar ook letterlijk ziek van. Mede door de stress heb ik nu een blaasontsteking.
Misschien dat iemand zijn of haar idee hierover kan delen? En niet eind goed al goed, want ik ken hem, en het is zeer zeker dat dit nooit meer goed gaat komen. Daarom ook de reden dat ik zo woest ben, zeggen dat je met me wilt trouwen, oud wilt worden, en dat je er zeker van bent dat je me nooit verlaat, en me dan zonder pardon als grof vuil op straat dumpen.
Je kan niet een beetje last hebben van ADD, je hebt ADHD predominantly inattentive of je hebt het niet. Voor mij is het echt een nachtmerrie en zeker de woedebuien die erbij komen, voor de rest nog niet verder gelezen, want tja ADHD.
ADHD-C
Het zou wel lekker uitkomen als het puur die meds waren natuurlijk, maar helaas pindakaas zijn er toch echt wel signalen dat het niet allemaal zo fijn was. Misschien kon je hem toch niet zo goed lezen als je dacht..quote:Op dinsdag 3 oktober 2017 20:04 schreef Tonyiih het volgende:
Tot 1,5 week geleden... Discussies over afspreken, want daar kon ik aardig in pushen (ook in andere dingen trouwens), desondanks hij af en toe zijn rust nodig had. Tijdens de laatste discussie vertelde hij mij dat zijn gevoel weg was en hij het maar 'had geaccepteerd' dat dingen zo liepen en we blijkbaar toch niet bij elkaar paste. De grond zakte letterlijk onder mijn voeten vandaan. Ik heb gehuild, gescholden, etc. etc. En dan te bedenken dat hij 3 weken terug begonnen is met antidepressiva. Volgens hem ligt het daar niet aan, en zat hij er al langer over na te denken (precies sinds de start met de antidepressiva). Dat vond ik best vreemd, want als er iemand is waaraan je kon zien of er wat aan de hand was, was hij het wel, en het weekend ervoor was even fijn zoals altijd.
Dat vindt jij, maar hij denkt daar kennelijk inmiddels anders over..quote:Alles klopte. Onze gesprekken, intimiteit, lust, aantrekkingskracht, humor, etc. En natuurlijk is geen relatie perfect, er waren discussies, maar dat was zeker niet af te wegen tegen alle fijne en leuke tijden.
Begrijpelijk dat het pijn doet, maar dat is geen excuus om te blijven pushen. Hij is duidelijk geweest dat hij rust nodig had en jij niet zo moet pushen. Door hiermee zo door te blijven gaan maak je juist heel goed duidelijk dat jullie elkaar toch niet zo gevonden hebben en kun je al die wel fijne gevoelens lekker bedekken onder een negatieve deken. Dat willen jullie beide niet, toch?quote:Ik heb het er extreem zwaar mee, ik stuur e-mails en bel, zonder tegenreactie, terwijl ik dit eigenlijk ook niet wil doen, maar weet van gekkigheid niet waar ik het zoeken moet. Met vrienden en mijn ouders praat ik er ook veel over, maar dit haalt slechts de kantjes van mijn gevoel eraf. We hebben beide tegen elkaar geuit dat we elkaar 'gevonden' hadden, en we ons nog nooit zo fijn hadden gevoeld bij iemand, en dat we zeker wisten dat 'wij' oud gingen worden samen. Des te meer doet dit pijn, letterlijk het gevoel alsof je op je ziel bent getrapt.
Dat zou best kunnen ja, maar wat verandert dat? Zou die dan maar weer met die pillen moeten kappen of jou nog weer een keer uitleggen dat hij echt rust nodig heeft dan?quote:Ik snap dus nog steeds niet hoe dit had kunnen gebeuren. Zoals hierboven allemaal beschreven is niet alleen vanuit mijn oogpunt, maar heeft hij ook allemaal gezegd en geuit naar mij. Zou het met de antidepressiva te maken hebben? Of is het hem toch teveel geworden, de 'vervelende' kanten van de relatie?
Waar moest hij volledig achter staan dan om jou te komen bezoeken? Kan me voorstellen dat er zo een enorme druk wordt gezet op communiceren en dan ook nog met een hele duidelijke voorkeur naar jouw straatje. En dat kan zo nog maar eens extra benadrukken dat dit een kansloze zaak zoals jullie er nu aan toe staan/ in staan..quote:Zelf heb ik in eerste instantie elke deur gesloten om in gesprek te gaan, aangezien hij verwachtte dat ik naar hem moest komen om het erover te hebben. Maar ik was stellig dat ik dat niet zou gaan doen om gedumpt te worden, en vervolgens naar huis te gaan met een 'trap na'. Ik vond dat hij, als hij er volledig achterstond, naar mij moest komen. Vind ik wel zo netjes. We hebben zelfs een keer zitten lachen over scenario's wat er zou gebeuren als de relatie klaar zou zijn, en wat voor ellende de ander dan over zich heen zou krijgen. Zelfs besproken dat, ondanks we beide soms moeilijk kunnen zijn, we altijd met elkaar moeten praten, al hebben we de dikste bonje, om daarna gelukkig verder te gaan samen, ook al zit er een 'week' tussen.
Nee hoor, dat is helemaal niet zo apart. Je leek hem al niet zo respecteren en dan stap je ook maar gewoon even over zijn door jou veroorzaakte gevoelens nadat je willens en wetens hem wilde kwetsen. Je hebt je true colours laten zien meid, dus zeg maar dag tegen je opgebouwde credit. En dan moet ie na een beetje excuses maar weer gewoon de deur wagenwijd openzetten, want eigenlijk vindt je het nog zijn eigen schuld ook. Nee, je verongelijktheid is echt een beetje misplaatst..quote:Eindstand wilt hij niet meer met mij praten, omdat ik extreme persoonlijke dingen heb gezegd, wat ik ergens zeker kan begrijpen, maar heb daar ook direct mijn excuses voor aangeboden, ik was op dat moment echt woest, en wilde hem blijkbaar ook pijn doen omdat hij mij 'pijn' had gedaan. Hij is er ook van overtuigd, maar dan ook zéér overtuigd, dat hij nooit meer in deze relatie wilt stappen. Best apart, als je je bedenkt wat hij allemaal tegen mij heeft gezegd tijdens de relatie, alle fijne dingen. En die dingen zeg je echt niet zomaar! Hij ook niet.
Tijd om die energie dan in jezelf ipv hem te gaan steken. Lees mee in het ex vergeten topic, staat bij de centrale topics als je wat meer naar beneden scrollt. Google eens naar copingstrategie en rouwproces. Kijk nog eens naar je eigen acties en bedenk je hoe je dat de volgende keer gaat voorkomen en beter gaat doen. En probeer een andere uitlaatklep te vinden, zodat je je niet afreageert op anderen.quote:Ik wil het vergeten en verder gaan, ik ben gesloopt. Ik kan me niet concentreren op werk, ben er niet alleen figuurlijk, maar ook letterlijk ziek van. Mede door de stress heb ik nu een blaasontsteking.
Niemand is dat ooit zeker, ook jij niet dus beter houd je een wat realistischer idee bij zulke goed bedoelde woorden. Als je echt van hem houdt, dan gun je hem iemand waar hij wel die gevoelens voor heeft en houdt. En jij jezelf ook, want je wordt vast ook niet zo gezellig als jij weet dat hij om die belofte bij je blijft ipv liefde, no?quote:Misschien dat iemand zijn of haar idee hierover kan delen? En niet eind goed al goed, want ik ken hem, en het is zeer zeker dat dit nooit meer goed gaat komen. Daarom ook de reden dat ik zo woest ben, zeggen dat je met me wilt trouwen, oud wilt worden, en dat je er zeker van bent dat je me nooit verlaat, en me dan zonder pardon als grof vuil op straat dumpen.
Serieus, je kunt toch wel beter krijgen dan dat?quote:
Voor de duidelijkheid, hij kampt met een depressie, PDD-NOS en ADD.
pindazakje
Precies ditquote:
[..]
Het zou wel lekker uitkomen als het puur die meds waren natuurlijk, maar helaas pindakaas zijn er toch echt wel signalen dat het niet allemaal zo fijn was. Misschien kon je hem toch niet zo goed lezen als je dacht..
[..]
Dat vindt jij, maar hij denkt daar kennelijk inmiddels anders over..
[..]
Begrijpelijk dat het pijn doet, maar dat is geen excuus om te blijven pushen. Hij is duidelijk geweest dat hij rust nodig had en jij niet zo moet pushen. Door hiermee zo door te blijven gaan maak je juist heel goed duidelijk dat jullie elkaar toch niet zo gevonden hebben en kun je al die wel fijne gevoelens lekker bedekken onder een negatieve deken. Dat willen jullie beide niet, toch?
[..]
Dat zou best kunnen ja, maar wat verandert dat? Zou die dan maar weer met die pillen moeten kappen of jou nog weer een keer uitleggen dat hij echt rust nodig heeft dan?
[..]
Waar moest hij volledig achter staan dan om jou te komen bezoeken? Kan me voorstellen dat er zo een enorme druk wordt gezet op communiceren en dan ook nog met een hele duidelijke voorkeur naar jouw straatje. En dat kan zo nog maar eens extra benadrukken dat dit een kansloze zaak zoals jullie er nu aan toe staan/ in staan..
[..]
Nee hoor, dat is helemaal niet zo apart. Je leek hem al niet zo respecteren en dan stap je ook maar gewoon even over zijn door jou veroorzaakte gevoelens nadat je willens en wetens hem wilde kwetsen. Je hebt je true colours laten zien meid, dus zeg maar dag tegen je opgebouwde credit. En dan moet ie na een beetje excuses maar weer gewoon de deur wagenwijd openzetten, want eigenlijk vindt je het nog zijn eigen schuld ook. Nee, je verongelijktheid is echt een beetje misplaatst..
[..]
Tijd om die energie dan in jezelf ipv hem te gaan steken. Lees mee in het ex vergeten topic, staat bij de centrale topics als je wat meer naar beneden scrollt. Google eens naar copingstrategie en rouwproces. Kijk nog eens naar je eigen acties en bedenk je hoe je dat de volgende keer gaat voorkomen en beter gaat doen. En probeer een andere uitlaatklep te vinden, zodat je je niet afreageert op anderen.
[..]
Niemand is dat ooit zeker, ook jij niet dus beter houd je een wat realistischer idee bij zulke goed bedoelde woorden. Als je echt van hem houdt, dan gun je hem iemand waar hij wel die gevoelens voor heeft en houdt. En jij jezelf ook, want je wordt vast ook niet zo gezellig als jij weet dat hij om die belofte bij je blijft ipv liefde, no?
God doesn't help stupid!
Wat ontzettend klote voor je, TS! Ik kan me zo ontzettend goed voorstellen hoe je je nu voelt. Een recept om je weer beter te gaan voelen of er snel bovenop te komen is er eigenlijk niet.
Je geeft zelf al aan dat je ex niet op zijn beslissing terug zal komen. Dan zit er dus voor jou niks anders op dan proberen om zijn besluit te accepteren. En te accepteren dat alle mooie woorden uiteindelijk niks waard bleken. Te accepteren dat die toekomst samen er nooit zal komen. Te accepteren dat je alleen verder moet. Dat doet verschrikkelijk veel pijn. En dat mag ook best pijn doen. Gun jezelf wat tijd. Zie het als een rouwproces waar je doorheen moet.
Het zal misschien maanden gaan duren, maar uiteindelijk gloort er wel weer licht aan het einde van de tunnel. Heus!
Je geeft zelf al aan dat je ex niet op zijn beslissing terug zal komen. Dan zit er dus voor jou niks anders op dan proberen om zijn besluit te accepteren. En te accepteren dat alle mooie woorden uiteindelijk niks waard bleken. Te accepteren dat die toekomst samen er nooit zal komen. Te accepteren dat je alleen verder moet. Dat doet verschrikkelijk veel pijn. En dat mag ook best pijn doen. Gun jezelf wat tijd. Zie het als een rouwproces waar je doorheen moet.
Het zal misschien maanden gaan duren, maar uiteindelijk gloort er wel weer licht aan het einde van de tunnel. Heus!
Hoi Tonyiihquote:
Aan deze tekst kunnen geen rechten worden ontleend.
Ik ben geen robot.
niet bang voor ban
I stand with (the) Netherlands. w/
Ik ben geen robot.
niet bang voor ban
I stand with (the) Netherlands. w/
Je kan niet veel meer dan je erbij neerleggen, onze meningen veranderen niets aan de situatie, het gaat zoals het gaat.
Persoonlijk zou ik geen relatie willen hebben met iemand met zo'n waslijst aan diagnoses, ik ben van mening dat je dan al een ongelijke relatie hebt omdat het dingen onbespreekbaar maakt.
Ken een paar mensen met diagnose en alles wat verkeerd gaat komt daardoor, als er worden zijn grijpen ze daar direct naar en jij moet je dan maar aanpassen en de ander doet maar wat hij wil vanwege die diagnose.
Maar goed dat is mijn mening, gewoon jezelf oprapen en doorgaan, er loopt vast wel iemand die veel liever is, veel leuker is en waar je een betere klik mee hebt dan met deze.
Persoonlijk zou ik geen relatie willen hebben met iemand met zo'n waslijst aan diagnoses, ik ben van mening dat je dan al een ongelijke relatie hebt omdat het dingen onbespreekbaar maakt.
Ken een paar mensen met diagnose en alles wat verkeerd gaat komt daardoor, als er worden zijn grijpen ze daar direct naar en jij moet je dan maar aanpassen en de ander doet maar wat hij wil vanwege die diagnose.
Maar goed dat is mijn mening, gewoon jezelf oprapen en doorgaan, er loopt vast wel iemand die veel liever is, veel leuker is en waar je een betere klik mee hebt dan met deze.
met alle respect, het klinkt niet naar een erg goede en serieuze relatie waarin 'alles klopt' als iemand twee maanden niks van zich laat horen na eerst een maand te daten.quote:
En zo gezegd, zo gedaan, afgesproken. Liefde op het eerste gezicht, van beide kanten. En hij was heel eerlijk, dat hij dat ook niet verwachtte en heeft het vervolgens na een maand afgesproken te hebben, 2 maanden niets laten weten omdat hij niet wist of dit wel het goede moment was. Logisch, én volwassen. Maar het toch niet kunnen laten van beide kanten, groeide het contact weer en daar was het, een serieuze relatie.
Weet je niet zeker of je dit probeert te over-romantiseren?
Sowieso krijg ik een beetje de indruk dat je je relatie juist definieert via vage diagnoses, psychische problemen en dit vervolgens als een 'diepe' relatie classsificeert terwijl het eerder twee lijkt te gaan om een erg problematische verhouding:
Waarbij juist die stoornissen als 'bindingsfactor' functioneren wat mischien op de korte termijnhet gevoel van een band kan geven, maar vermoedelijk voor beiden niet de juist aanzet hun eigen problemen op te lossen.
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
Hij is je zo te zien, en zo te lezen ook terecht, meer dan zat en hoeft geen contact meer. Accepteer dat en ga verder met je leven.
Overigens vraag ik me af waarom je hebt gekozen voor het woord 'intiem'? Bedoel je niet intens? al valt dat allemaal ook wel mee volgens mij.
[ Bericht 36% gewijzigd door 2NutZ op 04-10-2017 11:59:40 ]
Overigens vraag ik me af waarom je hebt gekozen voor het woord 'intiem'? Bedoel je niet intens? al valt dat allemaal ook wel mee volgens mij.
[ Bericht 36% gewijzigd door 2NutZ op 04-10-2017 11:59:40 ]
* Je mag wel een iets normalere toon aanslaan. Realiseer je goed dat dit slechts jouw mening is.
Maar ze is al 24!!! En heeft nog nooit willen trouwen maar nu wel!!1!quote:
Bedoel je niet intens? al valt dat allemaal ook wel mee volgens mij.
quote:Op woensdag 4 oktober 2017 12:22 schreef lemmethinkaboutit het volgende:
[..]
Maar ze is al 24!!! En heeft nog nooit willen trouwen maar nu wel!!1!
Dat is ook zo, zeer intens!!
* Je mag wel een iets normalere toon aanslaan. Realiseer je goed dat dit slechts jouw mening is.
Misschien eerder aan jezelf gaan werken en leren respecteren dat mensen ook echt rust nodig hebben.
Pushen, vage voorwaarden opleggen werkt bij een 'gezonde' mens al niet. In dit geval is die jongen er aan onderdoor gegaan.
Pushen, vage voorwaarden opleggen werkt bij een 'gezonde' mens al niet. In dit geval is die jongen er aan onderdoor gegaan.
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Ik denk niet dat je nu opeens moet gaan denken dat die woordjes niks waard zijn/waren. Goede kans dat hij het toentertijd wel zo voelde. Dan is er geen woord aan gelogen. In elke relatie worden zulke lieve dingen wel gezegd. Waarom? Omdat mensen die gevoelens hebben...op dat moment. Dat kan nou eenmaal veranderen naar verloop van tijd en dat zul je moeten accepteren. Vast blijven houden aan wat hij ooit tegen je heeft gezegd...daar schiet je helemaal niks mee op. Wordt het alleen maar moeilijker om hem los te laten en door te gaan met je leven.
Verder is er vrij weinig wat je kan doen momenteel. Ik snap wel waarom hij het heeft uitgemaakt eigenlijk en ook dat hij niet meer echt het gesprek aan wil gaan, als je hem helemaal verrot hebt gescholden, puur om hem pijn te doen. Hij heeft jou dan wel pijn gedaan door het uit te maken, maar niet met de bedoeling om jou eens even goed te kwetsen. Dat is het verschil. Zoiets zal echt niet makkelijk geweest zijn voor hem.
En de medicijnen als excuus gebruiken heeft ook geen zin. Hij voelt nou eenmaal niks meer voor je. Maakt dan niet meer uit waardoor het komt, maar zo te lezen...door je eigen gedrag. Pushen, e.d.
Werk aan jezelf, want in toekomstige relaties loop je anders tegen soortgelijke problemen op. Sterkte gewenst!
Verder is er vrij weinig wat je kan doen momenteel. Ik snap wel waarom hij het heeft uitgemaakt eigenlijk en ook dat hij niet meer echt het gesprek aan wil gaan, als je hem helemaal verrot hebt gescholden, puur om hem pijn te doen. Hij heeft jou dan wel pijn gedaan door het uit te maken, maar niet met de bedoeling om jou eens even goed te kwetsen. Dat is het verschil. Zoiets zal echt niet makkelijk geweest zijn voor hem.
En de medicijnen als excuus gebruiken heeft ook geen zin. Hij voelt nou eenmaal niks meer voor je. Maakt dan niet meer uit waardoor het komt, maar zo te lezen...door je eigen gedrag. Pushen, e.d.
Werk aan jezelf, want in toekomstige relaties loop je anders tegen soortgelijke problemen op. Sterkte gewenst!
Nintendo Switch: SW-1156-9327-1516 | Xbox Series X: Alwayshappyz | Photographer: D750, 24mm, 50mm, 85mm | TV Shows: Gilmore Girls, Grey's Anatomy, His Dark Materials, Veronica Mars, Fringe, The Good Wife, The Crown & More.
TS zien we hier niet meer na deze keiharde waarheidspil.quote:
[..]
Het zou wel lekker uitkomen als het puur die meds waren natuurlijk, maar helaas pindakaas zijn er toch echt wel signalen dat het niet allemaal zo fijn was. Misschien kon je hem toch niet zo goed lezen als je dacht..
[..]
Dat vindt jij, maar hij denkt daar kennelijk inmiddels anders over..
[..]
Begrijpelijk dat het pijn doet, maar dat is geen excuus om te blijven pushen. Hij is duidelijk geweest dat hij rust nodig had en jij niet zo moet pushen. Door hiermee zo door te blijven gaan maak je juist heel goed duidelijk dat jullie elkaar toch niet zo gevonden hebben en kun je al die wel fijne gevoelens lekker bedekken onder een negatieve deken. Dat willen jullie beide niet, toch?
[..]
Dat zou best kunnen ja, maar wat verandert dat? Zou die dan maar weer met die pillen moeten kappen of jou nog weer een keer uitleggen dat hij echt rust nodig heeft dan?
[..]
Waar moest hij volledig achter staan dan om jou te komen bezoeken? Kan me voorstellen dat er zo een enorme druk wordt gezet op communiceren en dan ook nog met een hele duidelijke voorkeur naar jouw straatje. En dat kan zo nog maar eens extra benadrukken dat dit een kansloze zaak zoals jullie er nu aan toe staan/ in staan..
[..]
Nee hoor, dat is helemaal niet zo apart. Je leek hem al niet zo respecteren en dan stap je ook maar gewoon even over zijn door jou veroorzaakte gevoelens nadat je willens en wetens hem wilde kwetsen. Je hebt je true colours laten zien meid, dus zeg maar dag tegen je opgebouwde credit. En dan moet ie na een beetje excuses maar weer gewoon de deur wagenwijd openzetten, want eigenlijk vindt je het nog zijn eigen schuld ook. Nee, je verongelijktheid is echt een beetje misplaatst..
[..]
Tijd om die energie dan in jezelf ipv hem te gaan steken. Lees mee in het ex vergeten topic, staat bij de centrale topics als je wat meer naar beneden scrollt. Google eens naar copingstrategie en rouwproces. Kijk nog eens naar je eigen acties en bedenk je hoe je dat de volgende keer gaat voorkomen en beter gaat doen. En probeer een andere uitlaatklep te vinden, zodat je je niet afreageert op anderen.
[..]
Niemand is dat ooit zeker, ook jij niet dus beter houd je een wat realistischer idee bij zulke goed bedoelde woorden. Als je echt van hem houdt, dan gun je hem iemand waar hij wel die gevoelens voor heeft en houdt. En jij jezelf ook, want je wordt vast ook niet zo gezellig als jij weet dat hij om die belofte bij je blijft ipv liefde, no?
weer 2 millenial snowflakes die alle denkbeeldige ziektes hebben die er bestaan 
man the fuck up pussies
man the fuck up pussies
Sommige mensen verwarren de constante dreiging van een onverwachte mep met verliefdheid.quote:
[..]
Serieus, je kunt toch wel beter krijgen dan dat?
Sommige mensen willen gewoon geen relatie met iemand die ze doelbewust keihard kwetst met 'extreem persoonlijke dingen' alleen omdat je een of andere stompzinnige ruzie hebt over hoe vaak je elkaar ziet. En das een heel gezonde houding.
En zelf lul je er in je hele OP overheen tot bijna op het einde, alsof het niet uitmaakt en eigenlijk wel okay was 'want jij voelde je ook gekwetst'. Ik weet niet of je nog een kans hebt hoor, ik denk het niet, maar je zou dan iig wat meer zelfinzicht mogen tonen.
[ Bericht 9% gewijzigd door Fokpop op 05-10-2017 13:02:28 ]
En zelf lul je er in je hele OP overheen tot bijna op het einde, alsof het niet uitmaakt en eigenlijk wel okay was 'want jij voelde je ook gekwetst'. Ik weet niet of je nog een kans hebt hoor, ik denk het niet, maar je zou dan iig wat meer zelfinzicht mogen tonen.
[ Bericht 9% gewijzigd door Fokpop op 05-10-2017 13:02:28 ]
Puzzie
C'est La Fucking Vie
ADD is wat anders dan ADHDquote:
Je kan niet een beetje last hebben van ADD, je hebt ADHD predominantly inattentive of je hebt het niet. Voor mij is het echt een nachtmerrie en zeker de woedebuien die erbij komen, voor de rest nog niet verder gelezen, want tja ADHD.
My age is very
Inappropriate
for my behavior
Inappropriate
for my behavior
In vrijwel elke relatie worden dingen gezegd zoals "ik wil je nooit meer kwijt" en "jij bent de leukste" enz enz.
Maar in misschien wel 90% van die gevallen, gaat de relatie uiteindelijk ook uit.
Dus wees reëel en ga verder met je leven. Hoe moeilijk het ook klinkt.
Leer van je fouten (zo perfect was je relatie niet) en er komt vast nog weleens iemand op je pad. Iemand die veel beter bij je past.
Maar in misschien wel 90% van die gevallen, gaat de relatie uiteindelijk ook uit.
Dus wees reëel en ga verder met je leven. Hoe moeilijk het ook klinkt.
Leer van je fouten (zo perfect was je relatie niet) en er komt vast nog weleens iemand op je pad. Iemand die veel beter bij je past.
Nee, onjuist. Er zijn drie vormen van ADHD. En ADHD predominantly inattentive word in de volksmond ADD genoemd, omdat je dus niet hyperactief willen ze het nog wel eens zonder die H schrijven. ADD = ADHD.quote:
ADHD-C
Puzzie
C'est La Fucking Vie
Neequote:
[..]
Nee, onjuist. Er zijn drie vormen van ADHD. En ADHD predominantly inattentive word in de volksmond ADD genoemd, omdat je dus niet hyperactief willen ze het nog wel eens zonder die H schrijven. ADD = ADHD.
My age is very
Inappropriate
for my behavior
Inappropriate
for my behavior
Ik wil niet meer zeiken op mannen en hun vermogen relaties zo snel achter zich te laten vanuit mn eigen ervaring. Maar mensen liegen elkaar voor, dat jij dacht dat het iets voorstelde hoeft niets te zeggen natuurlijk. Dat staat helemaal los van de realiteit, je verwachtte teveel. Het zou beter zijn als je niet zo afhankelijk was van het wel of niet hebben van een relatie. Zonder je af en richt je op jezelf.
[ Bericht 10% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 06-10-2017 10:44:52 ]
Inderdaad, adhd is niets anders dan de omschrijving van een psycholoog voor gedragskenmerken, die bij de meeste mensen die ermee gelabeld zijn niet dieper zijn onderzocht , meeste krijgen een label en ritalin en voelen zich hun leven anders terwijl meerderen met soortgelijke problemen zitten ook niet ad(h)d mensen en dat is hetquote:
[ Bericht 10% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 06-10-2017 10:44:52 ]
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
Puzzie
C'est La Fucking Vie
Ik ben uitgebreid onderzocht geweest eerlijk gezegd , en ik wil er geen ding van maken in het topic van TS . Maar er zit een groot verschil tussen mensen met ADD en ADHDquote:
Ach, mannen. Terwijl jij helemaal verliefd bent verbranden ze net zo gemakkelijk hun schepen en willen je nooit meer zien, om een reden waar ze niet eens van vinden dat je er recht hebt om die te weten. Ik wou zeggen "maak kennis met het karakter van de man" maar dan krijg ik hier weer verwijten over me heen, dus met disclaimer: ook vrouwen kunnen dit wangedrag vertonen. Mensen liegen elkaar voor, dat jij dacht dat het iets voorstelde hoeft niets te zeggen natuurlijk. Het zou beter zijn als je niet zo afhankelijk was van het wel of niet hebben van een relatie. Zonder je af en richt je op jezelf.
[..]
Inderdaad, adhd is niets anders dan de omschrijving van een psycholoog voor gedragskenmerken, die bij de meeste mensen die ermee gelabeld zijn niet dieper zijn onderzocht , meeste krijgen een label en ritalin en voelen zich hun leven anders terwijl meerderen met hun problemen zitten ook niet ad(h)d mensen en dat is het
Heel simpel.
My age is very
Inappropriate
for my behavior
Inappropriate
for my behavior
Ja, qua gedrag zeker? Of qua gedachten waar ze een vragenlijst voor hebben afgenomen? Nou, dat erkennen die psychologen toch ook, dat hun labels verschillen? Wat is jouw probleem?quote:
Ik ben uitgebreid onderzocht geweest eerlijk gezegd , en ik wil er geen ding van maken in het topic van TS . Maar er zit een groot verschil tussen mensen met ADD en ADHD
Heel simpel.
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
Dit is natuurlijk niet waar, je hebt altijd gradaties. Met alle psychische aandoeningen.quote:
Je kan niet een beetje last hebben van ADD, je hebt ADHD predominantly inattentive of je hebt het niet. Voor mij is het echt een nachtmerrie en zeker de woedebuien die erbij komen, voor de rest nog niet verder gelezen, want tja ADHD.
Maar inderdaad. Je hebt het of niet.
TS het klinkt toch alsof de mindere punten van jullie relatie voor hem niet afwegen tegen de goede dingen. Dat is pijnlijk, maar betekent niet dat je nooit meer iemand zoals hij zal vinden. Misschien nog wel wat beters. Twee mensen met bepaalde problemen kunnen elkaar helemaal vinden, begrijpen, maar dat betekent niet dat je ook bent wat de ander nodig heeft. Sterkte!
Deze begrippen zeggen mij helemaal niets. Vreemd. Had je die problemen 50 jaar geleden niet, zijn dat nieuwe (geestes) ziektes of psychische problemen?quote:
Ik heb eerder het idee dat ts PDD-NOS,ADD .........
Of zijn het alleen nieuwe benamingen van problemen die vroeger ook al bestonden?
En zijn die problemen dan in de laatste 50 jaren dan zoveel erger geworden, qua hoeveelheid van voorkomen en / of qua intensiteit bij de betrokkene? Of worden deze namen en etiketjes gewoon tegenwoordig veel te veel en veel te snel gebruikt.
Zou daar serieus eens wat duidelijkheid in willen krijgen.
Mijn idee is dat mensen gewoon anders zijn, allen, iedereen is uniek. Dat dat niet aandoeningen, ziektes of psychische problemen zijn. Die zijn gewoon zo, in 95 % van de gevallen. En dan is nog eens 3 % gewoon een beetje een rare. Vervolgerns 2 % zou wel hulp nodig hebben, waarvan de helft (1 %) aan goede vrienden en familie waar ie terecht bij kan al genoeg aan zou hebben.
En dan een klein percentage die echt professionele hulp nodig hebben eventueel in combinatie met medicijnen.
Bij mij ben je nog zo gauw niet gek of ziek ....
Mijn bijdrage aan dit forum is ter lering en ter vermaak.
Laat je niet gek maken, en maak vooral jezelf niet gek
Count your blessings . LeesFoknl a.k.a.vrouwen(f)luisteraar!
Wat gij wilt dat U geschiedt, doet dat ook een ander!
Laat je niet gek maken, en maak vooral jezelf niet gek
Count your blessings . LeesFoknl a.k.a.vrouwen(f)luisteraar!
Wat gij wilt dat U geschiedt, doet dat ook een ander!
ps. zie dit vooral als een geruststelling; je mag (!!) anders zijn !!
Mijn bijdrage aan dit forum is ter lering en ter vermaak.
Laat je niet gek maken, en maak vooral jezelf niet gek
Count your blessings . LeesFoknl a.k.a.vrouwen(f)luisteraar!
Wat gij wilt dat U geschiedt, doet dat ook een ander!
Laat je niet gek maken, en maak vooral jezelf niet gek
Count your blessings . LeesFoknl a.k.a.vrouwen(f)luisteraar!
Wat gij wilt dat U geschiedt, doet dat ook een ander!
hier had al een rode vlag moeten gaan wapperen, maar dat jij het af doet als logisch en volwassen (it's not) zegt ook wel genoeg over jou. aangezien je al sinds de start van dit topic niet meer online bent geweest hier zal je dit wel niet lezen.quote:
En hij was heel eerlijk, dat hij dat ook niet verwachtte en heeft het vervolgens na een maand afgesproken te hebben, 2 maanden niets laten weten omdat hij niet wist of dit wel het goede moment was. Logisch, én volwassen.
|
|
