(Aanstaande) Docententopic Deel XLII

Ik dacht dat ze bij mij op school nog weleens fratsen uithalen, maar de zaken die ik hier lees zijn echt onvoorstelbaar. Inderdaad om te huilen en eigenlijk ook om te lachen tegelijkertijd...

quote:

Op woensdag 31 januari 2018 17:53 schreef Bleie het volgende:
Spannende stap Claudia!

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Die stap overweeg ik ook.

quote:

Op woensdag 31 januari 2018 19:34 schreef Claudia_x het volgende:

[..]

Ah, ook een grote beslissing! Wat zal voor jou het grootste verschil zijn?

Wel de leuke dingen: lesgeven, lessen voorbereiden en ontwikkelen, met gemotiveerde cursisten. Niet meer klassen van meer dan 30 studenten, eindeloos vergaderen, bedrijfspolitiek, enz. En hopelijk meer controle over mijn agenda.

quote:

Op woensdag 31 januari 2018 20:50 schreef Bleie het volgende:

[..]

Wel de leuke dingen: lesgeven, lessen voorbereiden en ontwikkelen, met gemotiveerde cursisten. Niet meer klassen van meer dan 30 studenten, eindeloos vergaderen, bedrijfspolitiek, enz. En hopelijk meer controle over mijn agenda.

Klinkt goed!

Ik vind de bedrijfspolitiek ook moeilijk te verkroppen, bijv. dat me meteen wordt verteld dat ik aan mijn opzegtermijn van 3 maanden word gehouden en mijn vakantie-uren niet uitbetaald krijg. Moet dat zo, na alles wat ik voor mijn werkgever heb gedaan? M'n lief kan zich er nog steeds om opwinden, vooral omdat m'n rechten worden geschonden. Ik ben blij dat ik er weg ben, al zal ik mijn collega's ontzettend missen.

quote:

Op woensdag 31 januari 2018 20:50 schreef Bleie het volgende:

[..]

Wel de leuke dingen: lesgeven, lessen voorbereiden en ontwikkelen, met gemotiveerde cursisten. Niet meer klassen van meer dan 30 studenten, eindeloos vergaderen, bedrijfspolitiek, enz. En hopelijk meer controle over mijn agenda.

Die bedrijfspolitiek vind ik ook wel lastig. Ons team heeft eigenlijk een structurele onderbezetting, en vanwege structuren uit het verleden wordt een deel van ons geld overgeheveld naar teams die qua bezetting er beter voor staan (minder studenten per docent). Dat scheelt ons anderhalf fte op een team van nu 5 mensen. Frustrerend, want studenten hebben ook door dat we op onze tenen lopen en daardoor niet aan alles toekomen.

Zelfs nu we overgaan naar een nieuwe afdeling, blijft dat geld afgeroomd worden. Het is even afwachten wat er na de zomer gebeurt, maar dit soort toestanden (en meer) maakt me cynisch over de directie. Je merkt ook dat veel docenten onverschillig zijn geworden jegens de directie en zich puur op de studenten richten.

Ik heb gelukkig wel de luxe dat ik met mijn achtergrond zo weer ergens anders aan de slag kan. Dus als ik me teveel ga opvreten over dit soort zaken, is het De vraag is dan of je je eigen bubbel gaat creëren en je volledig richt op de studenten (zoals ik om me heen zie gebeuren), of opstapt.

quote:

Op donderdag 1 februari 2018 09:49 schreef Haushofer het volgende:

Ik heb gelukkig wel de luxe dat ik met mijn achtergrond zo weer ergens anders aan de slag kan. Dus als ik me teveel ga opvreten over dit soort zaken, is het De vraag is dan of je je eigen bubbel gaat creëren en je volledig richt op de studenten (zoals ik om me heen zie gebeuren), of opstapt.

De combinatie van onderbezetting en betutteling leidt er bij ons toe dat studenten zich van docenten keren en docenten op hun beurt van studenten. Heel naar is dat.

Om een voorbeeld te geven: docenten maakten vroeger een studiehandleiding van één of twee a4'tjes, maar tegenwoordig zijn die handleidingen 30-50 pagina's dik. Dat is gebeurd onder invloed van de visitatie en universitairbreed beleid (junioren geven nu bijv. veelal de werkgroepen en die moeten meer houvast krijgen). Studenten lezen de handleiding niet goed (wie zou wel zo'n idioot uitvoerig document netjes lezen?) en doen dan hun beklag in bijv. de evaluatie van het vak. De docent moet serieus op die klacht reageren voor de opleidingscommissie en soms ook de examencommissie. De student voelt zich tekortgedaan en de docent baalt van het voortdurend extra werk krijgen.

De oplossing is zo eenvoudig: weg met die uitvoerige handleidingen en maak het de norm om met elkaar te communiceren. Laat studenten met een vraag of een klacht naar de docent gaan in plaats van achteraf te ventileren. En roep docenten pas op het matje als duidelijk is dat de communicatie structureel slecht is. Dat komt heus wel naar boven als het voor studenten duidelijk is waar ze moeten zijn met een serieuze klacht.

Met het Nederlandse systeem heb ik zelf alleen als student wat ervaring. Een beetje als sollicitant en reviewer van het werk van Nederlandse UDs/UHDs. Tijdens mijn Amerikaanse tijd heb ik een aversie tegen bureaucratie gekregen, en in mijn Japanse tijd heb ik geleerd dat bepaalde krachten aan het verwateren zijn.

Denk aan kwaliteit leveren, ipv als een dolle junk produceren.

Eerder werd hier gepost dat dit laatste kwam door toegenomen marktwerking (stuk van hoogleraar die de universitaire wereld verliet). Vrije vertaling, uit het hoofd: Daar waar men vroeger bepaalde zaken deed, omdat het zo hoorde, word je nu door het management in een houdgreep gehouden. Want dat management moet targets halen en shit rolls downhill.

Ik weer niet of het de marktwerking is. Globalisatie speelt een rol, en deze generatie mist ballen. Mijn indruk is dat er te weinig mensen zijn met een rechte rug, die tot hier en niet verder durven te zeggen. In mijn vakgebied komt meer dan 50% van de publicaties op dit moment uit China. De kwaliteit is er (nog) niet, maar het werk wordt wel gepubliceerd. Er is blijkbaar te weinig zelfreinigend vermogen om die rommel tegen te houden. Maar ook de nieuwe generatie Europeanen en Amerikanen bakt er vaak weinig van. Eenzelfde probleem zie ik op conferenties, waar mensen BS verhalen mogen houden, en niet worden teruggefloten door het publiek. 15 jaar geleden gebeurde dat nog wel.

Als we met z'n allen de beancounters en mislukte baasjes hun zin blijven geven, dan kun je de academische wereld binnen niet al te lange tijd bij het grof vuil zetten. Wij hadden bepaalde vrijheden en verantwoordelijkheden, maar die zijn we langzaam kwijt aan het raken.

Ik heb een bloedhekel aan bijna alles wat de generatie van mijn ouders in de jaren 60 en 70 heeft afgedwongen, maar ik ben bang dat hun mentaliteit broodnodig is om het evenwicht tussen management en het volk op de werkvloer weer te herstellen.

Als ik dit allemaal zo lees, zou bij mij bijna de motivatie verloren gaan om verder te gaan met mijn lerarenopleiding Maar goed, je kunt hier ook weer van leren natuurlijk. Rug rechthouden, voor jezelf opkomen etc. Al scheelt het wel dat ik leer voor een tekortvak. Dan kun je het je iets meer permitteren om wat kritischer te zijn. Als er voor jouw vak tien andere sollicitanten te vinden zijn, wordt dat weer iets lastiger

quote:

Op donderdag 1 februari 2018 13:07 schreef Ronaldussen het volgende:
Als ik dit allemaal zo lees, zou bij mij bijna de motivatie verloren gaan om verder te gaan met mijn lerarenopleiding Maar goed, je kunt hier ook weer van leren natuurlijk. Rug rechthouden, voor jezelf opkomen etc. Al scheelt het wel dat ik leer voor een tekortvak. Dan kun je het je iets meer permitteren om wat kritischer te zijn. Als er voor jouw vak tien andere sollicitanten te vinden zijn, wordt dat weer iets lastiger

Aan de Nederlandse universiteiten is de ellende behoorlijk structureel, maar juist in het basisonderwijs en voortgezet onderwijs zie ik scholen die het echt anders proberen te doen. Ik denk dat het dus vooral zaak is een goede school uit te zoeken.

quote:

Op donderdag 1 februari 2018 10:55 schreef Lyrebird het volgende:

Eerder werd hier gepost dat dit laatste kwam door toegenomen marktwerking (stuk van hoogleraar die de universitaire wereld verliet). Vrije vertaling, uit het hoofd: Daar waar men vroeger bepaalde zaken deed, omdat het zo hoorde, word je nu door het management in een houdgreep gehouden. Want dat management moet targets halen en shit rolls downhill.

Dat ging om een ingezonden brief van Eelco Runia, historicus aan de RUG. Dit stuk van Mineke Bosch, die wel aan de universiteit blijft werken, vind ik beter. Met name deze passage vind ik treffend:

"Dat is dus uiteindelijk het ergst: de regeldruk, de werklast en het georganiseerde wantrouwen, maar het pijnlijkst van deze drie is toch het wantrouwen: van 'de managers en het bestuur' ten opzichte van de docenten, van de docenten ten opzichte van de managers en het bestuur, van studenten ten opzichte van docenten en omgekeerd, én van de docenten onderling. Sluipenderwijs is het sociale weefsel aangetast, het vertrouwen in elkaar uitgehold en versleten."

Ik denk dat je analyse over een gebrek aan ballen wat simplistisch is. Het niet krijgen van een heraccreditatie is funest voor een opleiding, dus het is niet raar dat men buigt voor de oordelen van visitatiecommissies. En een andere boosdoener is de teruglopende financiering vanuit het rijk, waar weinig aan te doen valt.

[ Bericht 13% gewijzigd door Claudia_x op 01-02-2018 13:43:24 ]

Je zou kunnen overwegen om die accreditatie af te schaffen.

In het (wetenschappelijk) onderwijs vervangt men het gezonde verstand graag door domme regeltjes. Als je een staf van toppers hebt, dan leren die studenten echt wel wat ze moeten leren. Als je het aan de managers overlaat, dan is alles netjes juridisch afgedekt, maar staan we met een lang gezicht les te geven.

Uiteindelijk is het allemaal niet zo moeilijk, maar proberen we met veel te weinig veel te veel te doen.

In Nederland hebben we van de universiteit een spotgoedkope leerfabriek gemaakt. Zet daar dan ook iemand voor de klas die er voor gekwalificeerd is. Maar niet een hoogleraar die ook fondsen moet werven, studenten moet begeleiden, etc. Durf die keuzes te maken.

[ Bericht 24% gewijzigd door Lyrebird op 03-02-2018 01:50:14 ]

quote:

Op donderdag 1 februari 2018 10:32 schreef Claudia_x het volgende:

[..]

De combinatie van onderbezetting en betutteling leidt er bij ons toe dat studenten zich van docenten keren en docenten op hun beurt van studenten. Heel naar is dat.

Om een voorbeeld te geven: docenten maakten vroeger een studiehandleiding van één of twee a4'tjes, maar tegenwoordig zijn die handleidingen 30-50 pagina's dik. Dat is gebeurd onder invloed van de visitatie en universitairbreed beleid (junioren geven nu bijv. veelal de werkgroepen en die moeten meer houvast krijgen). Studenten lezen de handleiding niet goed (wie zou wel zo'n idioot uitvoerig document netjes lezen?) en doen dan hun beklag in bijv. de evaluatie van het vak. De docent moet serieus op die klacht reageren voor de opleidingscommissie en soms ook de examencommissie. De student voelt zich tekortgedaan en de docent baalt van het voortdurend extra werk krijgen.

De oplossing is zo eenvoudig: weg met die uitvoerige handleidingen en maak het de norm om met elkaar te communiceren. Laat studenten met een vraag of een klacht naar de docent gaan in plaats van achteraf te ventileren. En roep docenten pas op het matje als duidelijk is dat de communicatie structureel slecht is. Dat komt heus wel naar boven als het voor studenten duidelijk is waar ze moeten zijn met een serieuze klacht.

Dat lijkt me wel een nare situatie idd. Bij ons is de relatie tussen docenten en studenten iha erg goed, volgens mij. Ook omdat we niet zulke grote groepen hebben. Ook stimuleer ik studenten om vooral na een college feedback te geven, zodat ik het niet alleen achteraf tijdens evaluaties hoef te horen.

Wij zijn de laatste tijd bezig met de kwaliteiten benoemen van collega's in ons team.
Het is natuurlijk altijd fijn om complimenten te horen, maar het kan ook verhelderend werken op je zelfreflectie.

Doen jullie ook aan zulke oefeningen? Zo ja, wat voor kwaliteiten kwamen daaruit naar voren bij jullie?

Is aanwezigheid bij rapportvergaderingen bij jullie verplicht?

quote:

Op woensdag 7 februari 2018 17:05 schreef Janneke141 het volgende:
Is aanwezigheid bij rapportvergaderingen bij jullie verplicht?

Ja, maar dat wordt niet gecontroleerd.

quote:

Op woensdag 7 februari 2018 17:05 schreef Janneke141 het volgende:
Is aanwezigheid bij rapportvergaderingen bij jullie verplicht?

Ja.

quote:

Op woensdag 7 februari 2018 17:05 schreef Janneke141 het volgende:
Is aanwezigheid bij rapportvergaderingen bij jullie verplicht?

Ja, maar er zijn genoeg collega’s die op hun vrije dag niet komen. Dan lever je wel opmerkingen aan.

Ja, bij ons idem. Wie niet komt wordt geacht het commentaar op schrift in te leveren. Ook dat wordt niet door iedereen gedaan. Ook moet je vrij snel na de rapportvergaderingen gesprekken hebben met je mentorleerlingen, dan kan je zaken terugkoppelen uit die vergaderingen.
Het jaar is nauwelijks een maand oud, maar er zijn al 4 uit de tijd lopende vergaderingen geweest,(waaronder 3 rapport, vmbo, havo, vwo) die tot 17.30 of 18.00 uur zijn uitgelopen.
Gelukkig zijn de supermarkten tegenwoordig na zessen nog open. En anders is daar de pizzabezorger of de chinees.

OK, dat het een soort kijk-maar-wat-je-doet-bijeenkomsten zijn is dus niet alleen bij ons zo. Goed om te weten.

Als je bij ons niet kunt komen, moet je je afmelden bij je afdelingsleider. Vrije dag en kinderen is geen excuus want er wordt oppas geregeld. Van tevoren wordt al schriftelijk commentaar bij sommige leerlingen via de mail gevraagd door de mentor, zodat de mentor al voor de vergadering de indrukken van alle collega's op een rij heeft gezet en daarvan een samenvatting kan geven op de vergadering. Dan komen we sneller tot de kern en kunnen er eventueel knopen doorgehakt worden (welk advies geven we, dat soort dingen). Als mentor en vakdocenten dit allemaal netjes doen (bij de ene klas gaat dat duidelijk beter dan bij de andere klas) dan gaan vergaderingen lekker strak, to-the-point, snel en duidelijk.

Ik houd daarvan. .

Overigens houd ik daar bij klassenverdeling ook rekening mee. Maandag is mijn vrije dag, op die dag zijn altijd de vergaderingen over klas 1. Daarom geef ik nu al een paar jaar geen les aan eerste klassen. Uiteraard wel in afstemming met mijn sectie collega's.

quote:

Op woensdag 7 februari 2018 17:05 schreef Janneke141 het volgende:
Is aanwezigheid bij rapportvergaderingen bij jullie verplicht?

Ja, inmiddels tot het punt dat er op school oppas wordt geregeld, zodat ook dat geen excuus meer hoeft te zijn... Als je echt niet kan(ziekte/zieke kinderen oid) dan hoef je er niet te zijn.

De bedoeling is dat je vantevoren info verzameld, verder hangt het van de afdeling af. Dat varieert van alle leerlingen aanhoren en enorm uitlopen, tot gesprekken over een leerling met maximaal 5 collega's, 7 minuten per leerling en dan dus ook redelijk op tijd klaar zijn.

Bij de rapportbespreking van mijn mentorklas konden uiteindelijk maarliefst 5 van de 11 docenten aanwezig zijn, mezelf meegerekend. Dus ik vroeg me zo'n beetje af hoe dat elders ging.

Janneke,

Het is pijnlijk herkenbaar hoor.

Wij werken als volgt. Docenten krijgen een mail van de mentor waarin hij aangeeft wie hij gesignaleerd wil hebben. Dan heb je 2 weken om de leerling te observeren op de punten die de mentor heeft aangegeven. Vervolgens kun je elke leerling in een soort Magisteromgeving punten geven op werkhouding / inzet / vermogen (Goed, gemiddeld, slecht). Ook is er dan de mogelijkheid om per leerling het antwoord toe te lichten en tevens de afgelopen periode te evalueren.
Je zou denken dat iedereen daar zijn beklag in opschrijft, maar nee.. Dat komt pas naar voren tijdens de l.l. bespreking. De mentor krijgt 40 minuten voor leerlingen en hun cijfers. En dan merk je dus heel goed wie zijn werk goed heeft gedaan of wie last minute iets in elkaar heeft gedraaid.
Maar krijgen ze daar commentaar op? Nee hoor.
Vorige week hadden we dus een vergadering die 75 minuten duurde, omdat elke collega zijn zegje wilde doen. Ik hoorde alleen maar herhalingen en herhalingen en wees op de tijd, maar dan moet er altijd weer iemand nog eventjes iets zeggen
Onze tijdsbewaking kan dus zeker beter. Ik ga dan altijd maar demonstratief naar het toilet, nakijken of gewoon uit het raam staren. Mijn teamleidster weet ervan, maar vind het haar taak niet om in te grijpen en schuift de schuld door naar de afdelingsleider. Zij komt er dan bij zitten, maar grijpt ook niet in dus er verandert niets.

Wat ik ook bijzonder vervelend vind is dat ik vaak overlap heb met mijn klassen, waardoor ik dan maar bij de helft aanwezig kan zijn.

quote:

Op donderdag 8 februari 2018 21:36 schreef faptist het volgende:
Janneke,

Het is pijnlijk herkenbaar hoor.

Wij werken als volgt. Docenten krijgen een mail van de mentor waarin hij aangeeft wie hij gesignaleerd wil hebben. Dan heb je 2 weken om de leerling te observeren op de punten die de mentor heeft aangegeven. Vervolgens kun je elke leerling in een soort Magisteromgeving punten geven op werkhouding / inzet / vermogen (Goed, gemiddeld, slecht). Ook is er dan de mogelijkheid om per leerling het antwoord toe te lichten en tevens de afgelopen periode te evalueren.
Je zou denken dat iedereen daar zijn beklag in opschrijft, maar nee.. Dat komt pas naar voren tijdens de l.l. bespreking. De mentor krijgt 40 minuten voor leerlingen en hun cijfers. En dan merk je dus heel goed wie zijn werk goed heeft gedaan of wie last minute iets in elkaar heeft gedraaid.
Maar krijgen ze daar commentaar op? Nee hoor.
Vorige week hadden we dus een vergadering die 75 minuten duurde, omdat elke collega zijn zegje wilde doen. Ik hoorde alleen maar herhalingen en herhalingen en wees op de tijd, maar dan moet er altijd weer iemand nog eventjes iets zeggen
Onze tijdsbewaking kan dus zeker beter. Ik ga dan altijd maar demonstratief naar het toilet, nakijken of gewoon uit het raam staren. Mijn teamleidster weet ervan, maar vind het haar taak niet om in te grijpen en schuift de schuld door naar de afdelingsleider. Zij komt er dan bij zitten, maar grijpt ook niet in dus er verandert niets.

Wat ik ook bijzonder vervelend vind is dat ik vaak overlap heb met mijn klassen, waardoor ik dan maar bij de helft aanwezig kan zijn.

10x OMG in een paar zinnen. Niet te geloven