R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Als er een diagnose autisme is, kun je je aansluiten bij een lotgenotengroep voor partners. Ik hoor verhalen over je dilemma wel vaker uit die hoek. Met een beetje mazzel krijg je handvaten om zijn autisme voor jou leefbaar te maken.quote:Op dinsdag 3 oktober 2017 09:21 schreef Spirit82 het volgende:
maar om ervaringen van anderen die een relatie hebben verbroken terwijl ze nog van de ander houden, of waarbij een klein kind in het spel was.
Mwa niet zo zeer bedoeld als ultimatum. Meer dat ik bij een relatie met kinderen het wel zo schappelijk vind om iemand duidelijk te wijzen op waar het in jouw ogen mis gaat. Al had dat al jaaaaaren eerder gedaan moeten worden.quote:Op dinsdag 3 oktober 2017 08:57 schreef Postbus100 het volgende:
[..]
Is dat de nieuwe modetrend op Fok? Sinds er in de zomer een topic was over 'ultimatum', zie ik dit steeds vaker geopperd worden (zal wel aan mijn bias liggen).
[..]
Wat voor de een al een zorgvuldig doorgehakte knoop kan zijn kan voor de ander uit de lucht komen vallen als je slecht communiceerd. Zeker als de een met vage signalen denkt duidelijk te zijn en de ander ze niet op pikt.
Ik geloof op een punt als dit ook niet meer in een ultimatum. Het is gewoon een probleem dat onder andere door gebrek aan goede communicatie is ontstaan.
Ik lees niet met mijn neus. Maar ik probeer je ook de lastige vragen te stellen. In de hoop dat jij daar beter van wordt.quote:
[..]
Je leest met je neus, vriend
Dat hij wel zijn best doet, maar dat ik het niet zie, daar zou je best eens gelijk in kunnen hebben, dank je. Sommige dingen zie ik wel degelijk, maar het punt is dat het nu al zo lang loopt dat het voelt als "too little too late". Daarnaast, als je de OP helemaal had gelezen, had je gezien dat ik niet vraag om een evaluatie, mening of advies over het al dan niet voortzetten van de relatie (dus ook niet om bevestiging van scheiding, hoewel ik me nu realiser dat dat de wel de vraag in de titel van het topic is idd), maar om ervaringen van anderen die een relatie hebben verbroken terwijl ze nog van de ander houden, of waarbij een klein kind in het spel was.
Jij lijkt al zelf heel ver te zijn in je beslissing. Maar ik meen het als ik vraag of je het allemaal nog wel helder ziet. Bevestiging horen van anderen die je steunen is natuurlijk fijn. En lief dat ze je steunen. Ik ben er echter niet van overtuigd dat dat de beste keuze voor jou is (maar alleen jij kunt dat beslissen).
Begrijp heus wel dat het eigenlijk al te ver is. Echter. Realiseer je wel de impact van een scheiding. Niet alleen voor jullie, maar ook je kind. Dat heeft de leeftijd waarin zij niet kan begrijpen dat het niet aan haar ligt. Want iemand gaat bij haar weg. Dus dat ligt dan aan haar. Kortom: die gaat er sowieso onder lijden. Dit nog los van de aard van de breuk... Of het gedoe wordt of niet.
Whatever...
Scheiden is geen oplossing voor een probleem maar weglopen van het probleem, gelijk krijg je andere problemen in de plek want het blijft de vader van jouw kind en je blijft met hem dus ook een relatie houden via het kind.
Als je nog wil investeren in het oplossen van de problemen moeten jullie beide een traject in bij een psycholoog om jullie eigen problemen te herkennen en waar mogelijk op te lossen. Vervolgens kunnen jullie samen kijken of er nog een gezamenlijke toekomst in één huishouden is en dan kunnen jullie ook duidelijke afspraken maken over wat wel een niet acceptabel is. Door die duidelijkheid te geven is de kans ook groot dat een man met autistische trekken daar goed mee kan leven.
Als je nog wil investeren in het oplossen van de problemen moeten jullie beide een traject in bij een psycholoog om jullie eigen problemen te herkennen en waar mogelijk op te lossen. Vervolgens kunnen jullie samen kijken of er nog een gezamenlijke toekomst in één huishouden is en dan kunnen jullie ook duidelijke afspraken maken over wat wel een niet acceptabel is. Door die duidelijkheid te geven is de kans ook groot dat een man met autistische trekken daar goed mee kan leven.
Dat laatste vraag ik me dus af en is ook de reden dat ik dit al zo lang vol hou, want ik wil haar absoluut niet schaden. Maar wat ik nou ook hoor, zijn juist positieve verhalen van impact van een scheiding op kinderen, waarbij de moeder beter in haar vel zit, weer energie heeft voor leuke dingen, waarbij de vader juist meer betrokken is (hoewel ik hier 0,0 kritiek op heb bij mijn eigen man), waarbij het kind in een veilige omgeving zit ipv tussen 2 ouders in zit. Ik schrik me rot als mijn dochter ineens met verhalen komt waarbij de vader "verdwijnt" en het kind en de moeder lang en gelukkig leven, dat is het laatste wat ik wil en ook iets dat ik haar absoluut niet voorschotel, maar waar ze dus wél mee bezig is, hoe voorzichtig we ook doen. Wat is in dit geval schadelijker, doorgaan of uit elkaar gaan? Ik weet het niet, dus ik hoopte op ervaringsverhalen van anderen (postiief of negatief!)quote:Op dinsdag 3 oktober 2017 10:09 schreef Spanky78 het volgende:
[..]
Ik lees niet met mijn neus. Maar ik probeer je ook de lastige vragen te stellen. In de hoop dat jij daar beter van wordt.
Jij lijkt al zelf heel ver te zijn in je beslissing. Maar ik meen het als ik vraag of je het allemaal nog wel helder ziet. Bevestiging horen van anderen die je steunen is natuurlijk fijn. En lief dat ze je steunen. Ik ben er echter niet van overtuigd dat dat de beste keuze voor jou is (maar alleen jij kunt dat beslissen).
Begrijp heus wel dat het eigenlijk al te ver is. Echter. Realiseer je wel de impact van een scheiding. Niet alleen voor jullie, maar ook je kind. Dat heeft de leeftijd waarin zij niet kan begrijpen dat het niet aan haar ligt. Want iemand gaat bij haar weg. Dus dat ligt dan aan haar. Kortom: die gaat er sowieso onder lijden. Dit nog los van de aard van de breuk... Of het gedoe wordt of niet.
Sarcasme. Herken het.
Ts, er is geen ideale situatie, dat is simpelweg allang geleden verpest. Waar je wel voor kan kiezen is dat al de negatieve energie die nu naar je huwelijk gaat, dat je die omzet in positieve energie die je in de opvoeding van je kind steekt.
Het heeft een boel veranderd en mij geholpen dichter bij mezelf te blijven. Waardoor het nog steeds wel kut is als een relatie niet werkt, maar ik een stuk vrediger en minder gesloopt afscheid kon nemen. Juist omdat hetgeen wat ik wel heb gedaan, vooral ook heb gedaan voor mij. Omdat die dingen bij mij horen, als mens en als partner. Kennelijk ben ik geen bodemloze put aan in bochten te wringen om een partner gelukkig te maken en daar ben ik inmiddels ok mee. Uit liefde voor mezelf en die voor de ander, die dan maar beter iemand kan zoeken die er beter bij past dan mijn persoon. Daar ben ik gelukkiger mee en mijn huidige partner ook, want die wordt omgekeerd ook niet zo verantwoordelijk gehouden voor mijn geluk. Dat is een dusdanig deel van wie we zijn, dat er ook is als we geen partner zouden hebben en dat geeft een rust en een bevestiging waarom je dan wel bij elkaar bent (gebleven).quote:
[..]
Ik heb wellicht n heel stomme vraag, maar helpt dat?
De ‘schuld’ bij jezelf zoeken bedoel ik dan?
Het maakt toch niet zoveel uit wie er ‘fout’ is of was voor dit hele verhaal? Het gaat erom of je nog samen kan en wil leven en of je er beiden nog aan wil werken imo.
Als zij aangeeft dat wel te willen en hij niet, of andersom, kun je werken wat je wil, maar in je eentje lukt het simpelweg niet.
Blijft het nog steeds verdrietig en zuur dat iets niet werkt, maar laat dat dan zijn op basis van wie jullie zijn en hoe jullie de toekomst voor je zien. Niet op wat de ander al dan niet voor je zou moeten doen en laten uit "liefde".
Als hij zijn versie van gezond leven zo belangrijker vindt, dan passen jullie misschien gewoon niet in elkaars toekomstbeeld. Dat is een andere insteek en een ander (ver)oordeel dan dat hij geen fuck zou doen om ts te redden. Verwijten en emoties zou je zo even uit de rekensom kunnen halen en gewoon sec kan kijken naar dat jullie doelen gewoon teveel verschillen..
Je kind is gebaat bij ouders die gelukkig en stabiel zijn. Hoe voorzichtig jullie ook doen, die onderhuidse spanning etc krijgen kinderen echt wel mee en kan een scheiding dus ook gewoon positiever uitpakken voor alle partijen.quote:
[..]
Dat laatste vraag ik me dus af en is ook de reden dat ik dit al zo lang vol hou, want ik wil haar absoluut niet schaden. Maar wat ik nou ook hoor, zijn juist positieve verhalen van impact van een scheiding op kinderen, waarbij de moeder beter in haar vel zit, weer energie heeft voor leuke dingen, waarbij de vader juist meer betrokken is (hoewel ik hier 0,0 kritiek op heb bij mijn eigen man), waarbij het kind in een veilige omgeving zit ipv tussen 2 ouders in zit. Ik schrik me rot als mijn dochter ineens met verhalen komt waarbij de vader "verdwijnt" en het kind en de moeder lang en gelukkig leven, dat is het laatste wat ik wil en ook iets dat ik haar absoluut niet voorschotel, maar waar ze dus wél mee bezig is, hoe voorzichtig we ook doen. Wat is in dit geval schadelijker, doorgaan of uit elkaar gaan? Ik weet het niet, dus ik hoopte op ervaringsverhalen van anderen (postiief of negatief!)
Niet dat je kind geen belangrijke motivatie zou mogen zijn, maar juist ook vanwege de afhankelijkheid van je kind (en nu in bepaalde mate ook je man) zou je jezelf ook best meer als basis mogen beschouwen die ook het bewaken waard is en niet per se ondergeschikt zou hoeven of zelfs zou moeten zijn aan anderen.
Is zo een denkwijze nog een te ver van je bed show, bedenk je dan eens wat je zou adviseren aan je kind als die in zo een vergelijkbare situatie zou zitten. Iets wat wezenlijk zou kunnen gebeuren ook, want jouw handelen geeft een voorbeeld af..
Natuurlijk, een scheiding kan (meestal pas een paar jaar achteraf) de beste keuze zijn.quote:
[..]
Dat laatste vraag ik me dus af en is ook de reden dat ik dit al zo lang vol hou, want ik wil haar absoluut niet schaden. Maar wat ik nou ook hoor, zijn juist positieve verhalen van impact van een scheiding op kinderen, waarbij de moeder beter in haar vel zit, weer energie heeft voor leuke dingen, waarbij de vader juist meer betrokken is (hoewel ik hier 0,0 kritiek op heb bij mijn eigen man), waarbij het kind in een veilige omgeving zit ipv tussen 2 ouders in zit. Ik schrik me rot als mijn dochter ineens met verhalen komt waarbij de vader "verdwijnt" en het kind en de moeder lang en gelukkig leven, dat is het laatste wat ik wil en ook iets dat ik haar absoluut niet voorschotel, maar waar ze dus wél mee bezig is, hoe voorzichtig we ook doen. Wat is in dit geval schadelijker, doorgaan of uit elkaar gaan? Ik weet het niet, dus ik hoopte op ervaringsverhalen van anderen (postiief of negatief!)
Echter ik kan je ook talloze vechtscheidingsverhalen vertellen, waarbij persoonlijke en financiële problemen enorm zijn. En niet alleen de kinderen lijden daaronder.
Het is een afweging. Kun je echt niet meer samen verder? Dan kan je niet anders.
Ik zou heel erg oppassen met 'het gras is groener'.
Uiteindelijk moet je wel bij elkaar passen als persoonlijkheid en moet je enigzins vergelijkbaar in het leven staan. Als dat niet zo is moet je dat van de ander kunnen accepteren. Lukt dat niet dan is een relatie gedoemd te mislukken.
Echter wilde ik toch een tegengeluid laten horen hier, in de parade van 'gelukkig' gescheiden vrouwen. Want bij allemaal is niet duidelijk wat er was gebeurd als ze niet waren weggelopen van hun huwelijk (geldt net zo goed voor de mannen overigens, maar merk dat hier veel vrouwen reageren).
Sterker nog, veel mensen maken met relaties vaak toch weer dezelfde fouten.
Whatever...
Ja dat weet ik, maar dat vind ik te persoonlijk om hier op een openbaar forum te zetten. Ik wil ook niet dat hierover een discussie oplaait. In het kort is waardering belangrijk voor mij, vooral van mijn partner en dat mis ik heel erg. Hij heeft in het verleden veel commentaar op mijn uiterlijk gehad wat er voor mij echt in heeft gehakt. Dat hij zijn fouten erkent, maakt niet dat de impact daarvan weg gaat. Daarnaast heeft hij altijd overall negatief commentaar op. Niet alleen bij mij, ook bij anderen. Hij zal altijd eerst opnoemen wat er allemaal niet goed is en heeft er geen idee van wat voor impact dat op iemand kan hebben.quote:
TS, als je er nog bent, even een vraag. Je schrijft in de OP: 'Ik twijfel gewoon aan alles en aan mezelf nog wel het meest [...]'
Hoe komt dat? Weet je dat?
Nog een vraag: wat geeft je man jou? Of neemt hij alleen maar?
Wat geeft hij me.... Het gaat er meer om wat hij me gaf en wat ik nu zo mis. Ik ben uiterlijk een heel sterke vrouw. Mensen zien niet snel aan mij dat het niet goed met me gaat, waardoor ik me voel alsof ik alleen sta, ook omdat ik het wel uitspreek/aangeef. Vanuit mijn familie heb ik ook altijd het gevoel gehad alleen te staan, minder belangrijk te zijn. Zij snappen mij niet en ik hun niet en dat heb ik geaccepteerd. Maar van mijn man, mijn baken, mijn veilige haven, wil ik wel dat begrip. Wil ik op de eerste (of tweede) plaats staan. Wil ik steun voelen. Ik heb een heel verantwoordelijke en soms heel zware baan en ik wil soms gewoon op iemands schouder uithuilen of thuis niet die verantwoordelikjhied moeten dragen. Ik wil iemand die mij optilt als ik val en die ervoor zorgt dat het goed komt, juist als ik daar zelf eigenlijk niet voor kan/wil zorgen.
Sarcasme. Herken het.
Je wilt dus een partner?
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
Misschien is dat een schrale troost, dat het gewoon zijn manier van doen is en het dus niet puur jouw tekortkoming zouden zijn die zo een negativiteit bij hem losmaken. Dat gezegd hebbende, wat verwacht je van iemand die kennelijk zo is? Je spreekt hier nu wel in verleden tijd, maar dat hij het minder tot niet uitspreekt is kennelijk ook niet voor jou een signaal dat hij dus wel iets van begrip heeft en zijn best doet om niet meer zo te doen over jouw uiterlijk.quote:
[..]
Ja dat weet ik, maar dat vind ik te persoonlijk om hier op een openbaar forum te zetten. Ik wil ook niet dat hierover een discussie oplaait. In het kort is waardering belangrijk voor mij, vooral van mijn partner en dat mis ik heel erg. Hij heeft in het verleden veel commentaar op mijn uiterlijk gehad wat er voor mij echt in heeft gehakt. Dat hij zijn fouten erkent, maakt niet dat de impact daarvan weg gaat. Daarnaast heeft hij altijd overall negatief commentaar op. Niet alleen bij mij, ook bij anderen. Hij zal altijd eerst opnoemen wat er allemaal niet goed is en heeft er geen idee van wat voor impact dat op iemand kan hebben.
Wil je zijn steun voelen of kun je steun (nu) alleen of vooral ervaren als het op "jouw" manier gaat? (Niet verwijtend bedoelt, het maakt gewoon nogal een verschil zeg maar waar je wel profijt van kan trekken als je dat helder voor ogen hebt)quote:Wat geeft hij me.... Het gaat er meer om wat hij me gaf en wat ik nu zo mis. Ik ben uiterlijk een heel sterke vrouw. Mensen zien niet snel aan mij dat het niet goed met me gaat, waardoor ik me voel alsof ik alleen sta, ook omdat ik het wel uitspreek/aangeef. Vanuit mijn familie heb ik ook altijd het gevoel gehad alleen te staan, minder belangrijk te zijn. Zij snappen mij niet en ik hun niet en dat heb ik geaccepteerd. Maar van mijn man, mijn baken, mijn veilige haven, wil ik wel dat begrip. Wil ik op de eerste (of tweede) plaats staan. Wil ik steun voelen. Ik heb een heel verantwoordelijke en soms heel zware baan en ik wil soms gewoon op iemands schouder uithuilen of thuis niet die verantwoordelikjhied moeten dragen. Ik wil iemand die mij optilt als ik val en die ervoor zorgt dat het goed komt, juist als ik daar zelf eigenlijk niet voor kan/wil zorgen.
Als hij geen empathie kan voelen en daar bovenop ook nog eens veel kritiek op jou heeft, dan is dat dubbelop niet te harden. Ik heb iemand gekend van nabij die zo was. Het begrip er ook kunnen zijn voor de ander, kwam niet in hem op. Sterker nog: het was niet goed of het deugde niet. Het gevoel voor mij, sowieso gevoel voor de ánder, was er niet. Wat voor 'gewone' mensen gewoon is, was er niet. Aanvoelen, voelen wat de ander nodig heeft en bedoelt. Dat is toch essentieel?quote:
Maar van mijn man, mijn baken, mijn veilige haven, wil ik wel dat begrip. Wil ik op de eerste (of tweede) plaats staan. Wil ik steun voelen. Ik heb een heel verantwoordelijke en soms heel zware baan en ik wil soms gewoon op iemands schouder uithuilen of thuis niet die verantwoordelikjhied moeten dragen. Ik wil iemand die mij optilt als ik val en die ervoor zorgt dat het goed komt, juist als ik daar zelf eigenlijk niet voor kan/wil zorgen.
Ik heb die tijd met die persoon zelf als afschuwelijk ervaren omdat ik er slecht aan toe was. Enige hulp was er niet, sterker nog: kritiek was er wel en daar werd ik steeds schuchterder van. En élke keer de hoop dat iemand zoiets simpels als áánvoelen wel zou hebben. Nee. Ik heb op niks gewacht.
Wat jij hierboven beschrijft wat je verwacht van je man, vind ik terecht. Steun en begrip waar het nodig is.
1. Ik snap wat je zegt en hij doet zijn best, maar ik ben juist een heel positief persoon en zijn negativiteit kost mij energie. En hemzelf ook! Want hij moet zijn impulsen negeren en omvormen en dat lukt hem natuurlijk niet altijd want hij is ook maar een mens. Al dat gezeik over dikke mensen, over eten dat niet goed genoeg is, noem maar op, het zuigt me gewoon leeg. Dus je hebt gelijk, het is weer iets wat ik moet accepteren aan hem en waarover ik heen moet stappen. Zet maar op de lijstquote:
[..]
Misschien is dat een schrale troost, dat het gewoon zijn manier van doen is en het dus niet puur jouw tekortkoming zouden zijn die zo een negativiteit bij hem losmaken. Dat gezegd hebbende, wat verwacht je van iemand die kennelijk zo is? Je spreekt hier nu wel in verleden tijd, maar dat hij het minder tot niet uitspreekt is kennelijk ook niet voor jou een signaal dat hij dus wel iets van begrip heeft en zijn best doet om niet meer zo te doen over jouw uiterlijk.
[..]
Wil je zijn steun voelen of kun je steun (nu) alleen of vooral ervaren als het op "jouw" manier gaat? (Niet verwijtend bedoelt, het maakt gewoon nogal een verschil zeg maar waar je wel profijt van kan trekken als je dat helder voor ogen hebt)
2. Ja, point taken. Hij steunt mij op zijn manier, maar niet op de manier die ik graag zou willen. Wat dat betreft hebben we ook geen gelijkwaardige relatie en dat is iets waar ik in mijn vorige realtie ook moeite mee had. Ik zou zo graag tegen iemand op willen kijken (ik verwoord het misschien verkeerd) maar ik herinner me nog heel goed een one night stand tijdens mijn vrijgezelle periode die aanvoelde dat ik ergens mee zat, aan wie ik mijn verhaal deed (werk gerelateerd) en die mij toen gouden advies gaf waar ik écht iets mee kon. Verder was het helaas een arrogante kwast, dus "elk voordeel hep zijn nadeel" he?
Sarcasme. Herken het.
God rarely gives with both hands 
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
Ik vraag me onderhand af of dat geen utopie is, of die mannen uberhaupt wel bestaanquote:
[..]
Als hij geen empathie kan voelen en daar bovenop ook nog eens veel kritiek op jou heeft, dan is dat dubbelop niet te harden. Ik heb iemand gekend van nabij die zo was. Het begrip er ook kunnen zijn voor de ander, kwam niet in hem op. Sterker nog: het was niet goed of het deugde niet. Het gevoel voor mij, sowieso gevoel voor de ánder, was er niet. Wat voor 'gewone' mensen gewoon is, was er niet. Aanvoelen, voelen wat de ander nodig heeft en bedoelt. Dat is toch essentieel?
Ik heb die tijd met die persoon zelf als afschuwelijk ervaren omdat ik er slecht aan toe was. Enige hulp was er niet, sterker nog: kritiek was er wel en daar werd ik steeds schuchterder van. En élke keer de hoop dat iemand zoiets simpels als áánvoelen wel zou hebben. Nee. Ik heb op niks gewacht.
Wat jij hierboven beschrijft wat je verwacht van je man, vind ik terecht. Steun en begrip waar het nodig is.
En dat je zo'n man dan ook nog eens aantrekkelijk vindt! Ik ben bang dat ik de lat gewoon te hoog leg, onredelijk ben of onredelijke eisen stel. Ik heb een superlieve vriend (gewoon een vriend) die veel van die punten wel heeft, maar helaas vind ik hem 0,0 aantrekkelijk, dus dat is dan ook weer niet goed. Maar of het een utopie is weet je pas als je het ervaart (ik ben heel erg anti-vreemdgaan). Aan de andere kant zeg ik tegen mezelf: je bent 2.5 jaar vrijgezel geweest in je hele leven (sinds mijn 17de), waarvan je zeker de helft van de tijd niet open stond voor een relatie.Wat weet je nou van hoe mannen zijn of kunnen zijn?Ik hoop trouwens dat het nu weer beter met je gaat
Die hoop herken ik enorm, je leeft echt toe naar punten dat je denkt: dan zal het vast beter gaan, maar nee.[ Bericht 3% gewijzigd door Spirit82 op 03-10-2017 12:18:59 ]
Sarcasme. Herken het.
Ja nou dat! Het is echt vreselijk oppervlakkig van mij, maar als ik dan kijk naar de echtgenoten van mijn collega's, dan zijn dat allemaal mannen die hun leven op orde hebben, die een relatief hoge positie vervullen en ook nog eens goede vaders en echtgenoten zijn. Perfect toch? Maar ze zijn me toch een partij onaantrekkelijk!! En dan schaam ik me dood, maar ik denk het welquote:
Edit: ohja, dit is natuurlijk een ultieme trollenuitlokpost, wat doe ik mezelf aan
Sarcasme. Herken het.
Wijze good Will hunting wijsheid: het gaat er niet om of iemand perfect is, dat ben jij ook niet. Het gaat er om of jullie imperfecties perfect zijn voor elkaar.
Wat mij niet duidelijk is, waar zat het omslagpunt van de man waar je verliefd op werd naar de man die je nu beschrijft? Heeft hij zich anders voorgedaan in het begin? Heb jij dingen niet willen zien? Wanneer was die botte kritiek op je uiterlijk dat je dat pikte? Wanneer kwamen al deze vrij nare eigenschappen die je noemt in the picture? Kan het zijn dat jullie wisselwerking dit juist geaccelereerd heeft? (Vermoedelijk het al genoemde enablen? Maar mogelijk meer dingen?)
Wat mij niet duidelijk is, waar zat het omslagpunt van de man waar je verliefd op werd naar de man die je nu beschrijft? Heeft hij zich anders voorgedaan in het begin? Heb jij dingen niet willen zien? Wanneer was die botte kritiek op je uiterlijk dat je dat pikte? Wanneer kwamen al deze vrij nare eigenschappen die je noemt in the picture? Kan het zijn dat jullie wisselwerking dit juist geaccelereerd heeft? (Vermoedelijk het al genoemde enablen? Maar mogelijk meer dingen?)
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
Dat verwoord je ook weer een beetje typisch, al snap ik wel waarom..quote:
[..]
1. Ik snap wat je zegt en hij doet zijn best, maar ik ben juist een heel positief persoon en zijn negativiteit kost mij energie. En hemzelf ook! Want hij moet zijn impulsen negeren en omvormen en dat lukt hem natuurlijk niet altijd want hij is ook maar een mens. Al dat gezeik over dikke mensen, over eten dat niet goed genoeg is, noem maar op, het zuigt me gewoon leeg. Dus je hebt gelijk, het is weer iets wat ik moet accepteren aan hem en waarover ik heen moet stappen. Zet maar op de lijst
Misschien zegt het iets dat dit ook in je vorige relatie speelde? Wil je je graag bewijzen, verschil maken, etc?quote:2. Ja, point taken. Hij steunt mij op zijn manier, maar niet op de manier die ik graag zou willen. Wat dat betreft hebben we ook geen gelijkwaardige relatie en dat is iets waar ik in mijn vorige realtie ook moeite mee had. Ik zou zo graag tegen iemand op willen kijken (ik verwoord het misschien verkeerd) maar ik herinner me nog heel goed een one night stand tijdens mijn vrijgezelle periode die aanvoelde dat ik ergens mee zat, aan wie ik mijn verhaal deed (werk gerelateerd) en die mij toen gouden advies gaf waar ik écht iets mee kon. Verder was het helaas een arrogante kwast, dus "elk voordeel hep zijn nadeel" he?
Wat zou er voor nodig zijn om jou tegen jezelf op te laten kijken?
Je hebt nu een robot. Met kennelijk een prachtig voorkomen. Maar dat was 'm dan ook.quote:
[..]
Ik vraag me onderhand af of dat geen utopie is, of die mannen uberhaupt wel bestaan
Nouja, je bent in ieder geval eerlijk.quote:
[..]
Ja nou dat! Het is echt vreselijk oppervlakkig van mij, maar als ik dan kijk naar de echtgenoten van mijn collega's, dan zijn dat allemaal mannen die hun leven op orde hebben, die een relatief hoge positie vervullen en ook nog eens goede vaders en echtgenoten zijn. Perfect toch? Maar ze zijn me toch een partij onaantrekkelijk!! En dan schaam ik me dood, maar ik denk het wel
Edit: ohja, dit is natuurlijk een ultieme trollenuitlokpost, wat doe ik mezelf aan
Whatever...
Hehe, dat dan weer welquote:
[..]
Nouja, je bent in ieder geval eerlijk.
Sarcasme. Herken het.
Ja ik ben een botte hork, dat is dan weer iets dat hij van mij moet accepterenquote:
[..]
Dat verwoord je ook weer een beetje typisch, al snap ik wel waarom..
[..]
Misschien zegt het iets dat dit ook in je vorige relatie speelde? Wil je je graag bewijzen, verschil maken, etc?
Wat zou er voor nodig zijn om jou tegen jezelf op te laten kijken?
Ik hoef me niet te bewijzen voor mezelf, ik kijk wat dat stukje van mijn leven betreft al op tegen mezelf en vind dat ik het goed gedaan heb. Ik hoef me zelf ook geen zorgen te maken, financieel gezien, om een echtscheiding want ik heb mijn zaakjes op orde en daar ben ik trost op.
Sarcasme. Herken het.
Mijn vriend is totaaaaaaaal mijn type niet qua uiterlijk. Moet hij altijd erg om lachen en hij vertelt meer dan eens dronken aan zijn of mijn vrienden dat ik hem direct zou hebben weggeswipet op Tinder. Nog steeds, als ik hem objectief op alleen zijn looks bekijk is het niet echt een man die ik bijzonder aantrekkelijk vind. Gewoon, een middenmootertje. In het dagelijks leven kom je er honderden per dag tegen die je straal voorbij loopt.quote:
[..]
Ja nou dat! Het is echt vreselijk oppervlakkig van mij, maar als ik dan kijk naar de echtgenoten van mijn collega's, dan zijn dat allemaal mannen die hun leven op orde hebben, die een relatief hoge positie vervullen en ook nog eens goede vaders en echtgenoten zijn. Perfect toch? Maar ze zijn me toch een partij onaantrekkelijk!! En dan schaam ik me dood, maar ik denk het wel
Edit: ohja, dit is natuurlijk een ultieme trollenuitlokpost, wat doe ik mezelf aan
Maar hij hoeft me maar aan te kijken en daar ga ik...
En het is maar goed dat het zo werkt, want drie kwart van de mensen is een middenmootertje. En dan ben ik zelf ook nog eens een dik middenmootertje terwijl hij ze liever wat slanker heeft. Tja,.. en ik hoef hém maar aan te kijken en daar gaat hij...
Aantrekking is zo veel meer dan uiterlijk alleen
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
Je hebt helemaal gelijk! Als je wilt afvallen weet ik trouwens nog wel iemand voor je hoorquote:
[..]
Mijn vriend is totaaaaaaaal mijn type niet qua uiterlijk. Moet hij altijd erg om lachen en hij vertelt meer dan eens dronken aan zijn of mijn vrienden dat ik hem direct zou hebben weggeswipet op Tinder. Nog steeds, als ik hem objectief op alleen zijn looks bekijk is het niet echt een man die ik bijzonder aantrekkelijk vind. Gewoon, een middenmootertje. In het dagelijks leven kom je er honderden per dag tegen die je straal voorbij loopt.
Maar hij hoeft me maar aan te kijken en daar ga ik...
En het is maar goed dat het zo werkt, want drie kwart van de mensen is een middenmootertje. En dan ben ik zelf ook nog eens een dik middenmootertje terwijl hij ze liever wat slanker heeft. Tja,.. en ik hoef hém maar aan te kijken en daar gaat hij...
Aantrekking is zo veel meer dan uiterlijk alleen
Sarcasme. Herken het.
Heb je dit vaker gehad? Ik bedoel: is jouw keuzemechanisme wel in orde?quote:
Aantrekkelijk is niet alleen uiterlijk... Om die deur maar eens in te trappen... Ik weet dat vrouwen dat vaak gebruiken voor zichzelf.. maar andersom geldt ook eh...
Whatever...
Relatie en liefde zijn werkwoorden ja. En hoe je zelf in het leven staat reflecteert ook in je partnerkeuze enzo. Maar goed, aan één kant lijk je het begin van je relatie een beetje te verheerlijken dat het toen allemaal wel goed ging. Dat klinkt nu een stuk meer als goed genoeg en dan kom je met de het zal vast wel beter gaan. Niet verwonderlijk dat je je met zo een insteek bloedmoe en weinig slagvaardig voelt. Toch ben jij de enige die verandering kan brengen en kan bepalen wat voor jou wel of niet genoeg is om er al dan niet mee door te gaan. In dat opzicht is het dan ook lekker boeiend wat anderen wel of niet hebben, jij zit in het hier en nu en daar zul je een beslissing op moeten baseren. Je huidige vent is nog steeds dezelfde, daar veranderen andere mannen weinig aan.quote:
[..]
Ik vraag me onderhand af of dat geen utopie is, of die mannen uberhaupt wel bestaan
Ik hoop trouwens dat het nu weer beter met je gaat
Jij wil toch ook dat hij bij jou blijft, omdat hij van jou houdt ipv dan dat hij denkt dat hij niet beter kan krijgen? Kun jij hem dat omgekeerd ook geven?
Dat iemand je niet steunt op de manier die jij nodig hebt wil nog niet zeggen dat de inzet van het steun geven niet gelijkwaardig is alleen. Hij probeert het dus wel. Hij werkt er wel aan (wat ik eerder las). Het gaat alleen niet op jouw manier. Ik vind dat hij wel iets meer credit verdiend dan dat jij hem hier geeft eigenlijk. Het kan best dat hij niet (meer) bij jou past en ik ben het er mee eens dat goede relatie makkelijker wordt gemaakt door twee partners die elkaar perfect aanvoelen, maar dat veranderd niets aan het feit dat hij het wel probeert. Hij zet zich wel in. Dus niet passief op dat vlak. Ik vind dat je daar dus ook het probleem moet leggen: ''Je steunt me en dat waardeer ik enorm/zie ik, maar ik heb wat anders nodig. Dit en dat bv.'' En dan kijken of hij je dat kan geven. Er zijn zat mannen die het niks zou kunnen schelen en bij bepaald gezeik gewoon niks meer doen, dus wat dat betreft heb jij wel een van de goeie te pakken. Dat hij niet meer bij je past kan uiteraard en daar is niks mis mee, maar je doet m hier wel tekort imo.quote:
[..]
1. Ik snap wat je zegt en hij doet zijn best, maar ik ben juist een heel positief persoon en zijn negativiteit kost mij energie. En hemzelf ook! Want hij moet zijn impulsen negeren en omvormen en dat lukt hem natuurlijk niet altijd want hij is ook maar een mens. Al dat gezeik over dikke mensen, over eten dat niet goed genoeg is, noem maar op, het zuigt me gewoon leeg. Dus je hebt gelijk, het is weer iets wat ik moet accepteren aan hem en waarover ik heen moet stappen. Zet maar op de lijst
2. Ja, point taken. Hij steunt mij op zijn manier, maar niet op de manier die ik graag zou willen. Wat dat betreft hebben we ook geen gelijkwaardige relatie en dat is iets waar ik in mijn vorige realtie ook moeite mee had. Ik zou zo graag tegen iemand op willen kijken (ik verwoord het misschien verkeerd) maar ik herinner me nog heel goed een one night stand tijdens mijn vrijgezelle periode die aanvoelde dat ik ergens mee zat, aan wie ik mijn verhaal deed (werk gerelateerd) en die mij toen gouden advies gaf waar ik écht iets mee kon. Verder was het helaas een arrogante kwast, dus "elk voordeel hep zijn nadeel" he?
Ik heb een beetje het gevoel dat je het misschien veel te aanvallend en ondankbaar (geen beter woord, sorry) brengt naar hem. Opmerkingen als ''zet maar op de lijst'' doen het lijken alsof hij enorme problemen heeft en het een enorme waslijst betreft (wat best zo kan zijn), maar met die logica...wat staat er op zijn waslijst over jou? Waar moet hij aan wennen bij jou? Waar heeft hij bij jou moeite mee? Misschien ook wel dat hij geen/niet genoeg validatie krijgt. Dat lees ik namelijk niet in dit topic (naast weg verstopte ''hij probeert het wel'' zinnetjes, die meteen gevolgd worden door een grote ''maar''. Het is ''dit doet hij verkeerd'' en ''dat doet hij verkeerd'', en ''ik zit er door heen'', maar tussendoor vertel je wel dat hij het wel gewoon probeert. Dat hij ook hulp heeft gezocht. Maar daar wordt amper aandacht aan geschonken. Komt dus van twee kanten..
En sorry als het overkomt alsof ik je aanval. Probeer je gewoon ook te wijzen op je eigen houding/hoe het over kan komen. Ik ken je partner niet en hij kan zichzelf hier ook niet verdedigen, dus vandaar dat ik misschien zijn mogelijke gevoelens er ook even bij haal. Waarheid ligt namelijk altijd in het midden.
Nintendo Switch: SW-1156-9327-1516 | Xbox Series X: Alwayshappyz | Photographer: D750, 24mm, 50mm, 85mm | TV Shows: Gilmore Girls, Grey's Anatomy, His Dark Materials, Veronica Mars, Fringe, The Good Wife, The Crown & More.
Kan ik prima zelf als Mn intrinsieke motivatie daarvoor op orde isquote:
[..]
Je hebt helemaal gelijk! Als je wilt afvallen weet ik trouwens nog wel iemand voor je hoor
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
Haha, ik heb in mijn leven maar 2 relaties gehad en allebei langdurig dus het is niet zo dat ik makkelijk in een relatie stap. En zo oppervlakkig ben ik nou ook weer niet he!quote:
[..]
Heb je dit vaker gehad? Ik bedoel: is jouw keuzemechanisme wel in orde?
Aantrekkelijk is niet alleen uiterlijk... Om die deur maar eens in te trappen... Ik weet dat vrouwen dat vaak gebruiken voor zichzelf.. maar andersom geldt ook eh...
Sarcasme. Herken het.
Neehoor, zo vat ik het helemaal niet op. Jullie zien natuurlijk ook alleen maar wat ik hier post en niet hoe het in het dagelijks leven gaat of hoe het jaren terug ging dus ga je af op wat ik zeg en daarmee heb je ook gelijk. Hij doet ook zijn best, op zijn manier, en natuurlijk geef ik hem daar credits voor en waardeer ik dat en probeer ik aan te geven op welke manier het voor mij beter zou werken. Net als dat ik mijn best doe en probeer zoveel hem te accepteren zoals hij is. We zijn allebei geen "slechte vangst" of "rotte appels" en we doen geen dingen bewust om elkaar te kwetsen. Maar we zijn allebei mensen en niet perfect. En natuurlijk heb ik hem gevraagd wat hem dan zo dwars zit aan mij, waarom hij vindt dat het niet langer zo kan, maar daar komt gewoon geen duidelijk antwoord op, ja, dat ik veel slaap nodig heb, dat ik niet volledig mee ga in zijn gezonde leeftstijl, maar dat zijn dingen die ik niet kan verandern zonder mezelf volledig te verliezen.quote:
[..]
Dat iemand je niet steunt op de manier die jij nodig hebt wil nog niet zeggen dat de inzet van het steun geven niet gelijkwaardig is alleen. Hij probeert het dus wel. Hij werkt er wel aan (wat ik eerder las). Het gaat alleen niet op jouw manier. Ik vind dat hij wel iets meer credit verdiend dan dat jij hem hier geeft eigenlijk. Het kan best dat hij niet (meer) bij jou past en ik ben het er mee eens dat goede relatie makkelijker wordt gemaakt door twee partners die elkaar perfect aanvoelen, maar dat veranderd niets aan het feit dat hij het wel probeert. Hij zet zich wel in. Dus niet passief op dat vlak. Ik vind dat je daar dus ook het probleem moet leggen: ''Je steunt me en dat waardeer ik enorm/zie ik, maar ik heb wat anders nodig. Dit en dat bv.'' En dan kijken of hij je dat kan geven. Er zijn zat mannen die het niks zou kunnen schelen en bij bepaald gezeik gewoon niks meer doen, dus wat dat betreft heb jij wel een van de goeie te pakken. Dat hij niet meer bij je past kan uiteraard en daar is niks mis mee, maar je doet m hier wel tekort imo.
Ik heb een beetje het gevoel dat je het misschien veel te aanvallend en ondankbaar (geen beter woord, sorry) brengt naar hem. Opmerkingen als ''zet maar op de lijst'' doen het lijken alsof hij enorme problemen heeft en het een enorme waslijst betreft (wat best zo kan zijn), maar met die logica...wat staat er op zijn waslijst over jou? Waar moet hij aan wennen bij jou? Waar heeft hij bij jou moeite mee? Misschien ook wel dat hij geen/niet genoeg validatie krijgt. Dat lees ik namelijk niet in dit topic (naast weg verstopte ''hij probeert het wel'' zinnetjes, die meteen gevolgd worden door een grote ''maar''. Het is ''dit doet hij verkeerd'' en ''dat doet hij verkeerd'', en ''ik zit er door heen'', maar tussendoor vertel je wel dat hij het wel gewoon probeert. Dat hij ook hulp heeft gezocht. Maar daar wordt amper aandacht aan geschonken. Komt dus van twee kanten..
En sorry als het overkomt alsof ik je aanval. Probeer je gewoon ook te wijzen op je eigen houding/hoe het over kan komen. Ik ken je partner niet en hij kan zichzelf hier ook niet verdedigen, dus vandaar dat ik misschien zijn mogelijke gevoelens er ook even bij haal. Waarheid ligt namelijk altijd in het midden.
Sarcasme. Herken het.
Dat is het ook, je moet het voor jezelf doen en niet onder dwang van een ander om die persoon gelukkig te maken...quote:
[..]
Kan ik prima zelf als Mn intrinsieke motivatie daarvoor op orde is
Sarcasme. Herken het.
Inhakend op je laatste (heeele lange) zin. Je stelt dat zijn antwoord niet duidelijk is. Is zijn antwoord niet duidelijk, of vind je zijn antwoord niet voldoende motief voor het ontstaan van de situatie? Of misschien iets anders? Volgens mij is zijn antwoord namelijk erg concreet en duidelijk. Of het voldoende aanleiding is om de situatie te laten escaleren laat ik dan even in het midden. Ieder persoon zal dat anders ervaren. Maar kennelijk heeft deze dialoog voor een impasse gezorgd dus ik zou het even nagaan dan.quote:
[..]
Neehoor, zo vat ik het helemaal niet op. Jullie zien natuurlijk ook alleen maar wat ik hier post en niet hoe het in het dagelijks leven gaat of hoe het jaren terug ging dus ga je af op wat ik zeg en daarmee heb je ook gelijk. Hij doet ook zijn best, op zijn manier, en natuurlijk geef ik hem daar credits voor en waardeer ik dat en probeer ik aan te geven op welke manier het voor mij beter zou werken. Net als dat ik mijn best doe en probeer zoveel hem te accepteren zoals hij is. We zijn allebei geen "slechte vangst" of "rotte appels" en we doen geen dingen bewust om elkaar te kwetsen. Maar we zijn allebei mensen en niet perfect. En natuurlijk heb ik hem gevraagd wat hem dan zo dwars zit aan mij, waarom hij vindt dat het niet langer zo kan, maar daar komt gewoon geen duidelijk antwoord op, ja, dat ik veel slaap nodig heb, dat ik niet volledig mee ga in zijn gezonde leeftstijl, maar dat zijn dingen die ik niet kan verandern zonder mezelf volledig te verliezen.
Als ik het zo lees zouden jullie beide wel zo ervaren kunnen wordenquote:
[..]
Ja ik ben een botte hork, dat is dan weer iets dat hij van mij moet accepteren
Kan wel lekker werken, dat je het er gewoon uit kan gooien. Maar je voelt je niet zo gehoord, omdat het door jou gewenste effect uitblijft. Met het oog op dat je het naar anderen ook niet zo laat blijken, wat voor uitlaatklep heb je eigenlijk? Heb je naast praten en posten nog andere manieren om je ei kwijt te kunnen? Iets fysieks of creatiefs misschien?En terecht dat je daar trots op bentquote:Ik hoef me niet te bewijzen voor mezelf, ik kijk wat dat stukje van mijn leven betreft al op tegen mezelf en vind dat ik het goed gedaan heb. Ik hoef me zelf ook geen zorgen te maken, financieel gezien, om een echtscheiding want ik heb mijn zaakjes op orde en daar ben ik trost op.
Daar heb je dus een helder waarden- en normenkompas in, met een positieve feedback. Zou je voor jezelf ook kunnen formuleren wanneer jij weer meer tevreden cq zekerder zou kunnen voelen als leuke partner? Of liever gezegd wat jij daarvoor jezelf in zou kunnen betekenen, minder afhankelijk van zijn feedback zijnde zeg maar. Tuurlijk wil iedereen positieve feedback van de partner, dus niet dat het raar zou zijn ofzo. Maar je kan jezelf ook leuk voelen zonder zijn tussenkomst hopelijk. Misschien door een goede nieuwe coup of een gave nieuwe jurk. Weer eens een avondje flink swingen of misschien gewoon eens genieten van een mooie zonsondergang met een lekker glas wijn. In dat opzicht kan die citytrip wel een geniale experimenteer oplaadfase zijn om je te resetten cq herpakken
Om mij een goed oordeel na het lezen van dit topic te kunnen vormen en gericht te kunnen meedenken en adviseren zou ik nog graag willen weten van Ts-er welk horoscoop teken zij is en welk horoscoop teken haar vriend is.
Mijn bijdrage aan dit forum is ter lering en ter vermaak.
Laat je niet gek maken, en maak vooral jezelf niet gek
Count your blessings . LeesFoknl a.k.a.vrouwen(f)luisteraar!
Wat gij wilt dat U geschiedt, doet dat ook een ander!
Laat je niet gek maken, en maak vooral jezelf niet gek
Count your blessings . LeesFoknl a.k.a.vrouwen(f)luisteraar!
Wat gij wilt dat U geschiedt, doet dat ook een ander!
Nou, kogel is door de kerk. We gaan scheiden. Gisteravond weer gepraat en daar kwam eindelijk boven tafel dat hij minder van mij houdt, dan ik van hem. Hij is (was) voor mij de persoon met wie ik oud wilde worden. Dat ben ik voor hem nooit geweest. Hij twijfelt al jaren of ik “wel goed genoeg” ben. Volgens hem komt dat mede door de maatschappij waarin alles perfect moet zijn (hij had het over instagram foto’s) en dat hij met zijn hoofd wel weet dat perfect niet bestaat, maar dat hij het met zijn hart toch zo voelt. Hij gaf ook toe dat hij me actief heeft geprobeerd te veranderen ok ik dat plaatje te passen.
Kortom: ik ben niet gek. Ik beeld me niet al jaren in dat er iets mist. Als je niet 100% voor iemand gaat en twijfels hebt, kun je diegene ook niet alles geven omdat je eigen geluk voorop staat. Dussss... we gaan uit elkaar.
Kortom: ik ben niet gek. Ik beeld me niet al jaren in dat er iets mist. Als je niet 100% voor iemand gaat en twijfels hebt, kun je diegene ook niet alles geven omdat je eigen geluk voorop staat. Dussss... we gaan uit elkaar.
Sarcasme. Herken het.
Wat een ei om dan ook nog een kind te maken.quote:
Nou, kogel is door de kerk. We gaan scheiden. Gisteravond weer gepraat en daar kwam eindelijk boven tafel dat hij minder van mij houdt, dan ik van hem. Hij is (was) voor mij de persoon met wie ik oud wilde worden. Dat ben ik voor hem nooit geweest. Hij twijfelt al jaren of ik “wel goed genoeg” ben. Volgens hem komt dat mede door de maatschappij waarin alles perfect moet zijn (hij had het over instagram foto’s) en dat hij met zijn hoofd wel weet dat perfect niet bestaat, maar dat hij het met zijn hart toch zo voelt. Hij gaf ook toe dat hij me actief heeft geprobeerd te veranderen ok ik dat plaatje te passen.
Kortom: ik ben niet gek. Ik beeld me niet al jaren in dat er iets mist. Als je niet 100% voor iemand gaat en twijfels hebt, kun je diegene ook niet alles geven omdat je eigen geluk voorop staat. Dussss... we gaan uit elkaar.
Maar...... Hopelijk brengt het je rust Spirit. Je verdient zoveel beter
Wipkip met prachtige Wipkuikentjes O+
Try to be a rainbow in someone's cloud.
Try to be a rainbow in someone's cloud.
Thanks Tal. Dat kind is wel het mooiste wat ik ooit gemaakt heb, en zo ervaart hij het gelukkig ook, dus daar hebben we absoluut geen spijt van. Nu nog zorgen dat alles, ook voor haar, weer op zijn pootjes terecht komt.quote:
[..]
Wat een ei om dan ook nog een kind te maken.
Maar...... Hopelijk brengt het je rust Spirit. Je verdient zoveel beter
Sarcasme. Herken het.
Dan weet je in ieder geval dat jij niet de enige bent geweest die twijfels had. En niet de enige die de ander wou veranderen. 'Fijn' dat hij eerlijk was, dan kunnen jullie nu tenminste allebei verder gaan en wellicht zelfs vrij vriendelijk uit elkaar gaan. Dat is, helemaal met een kind in de mix, echt een 'bonus'. Het ergste wat je een kind aan kan doen is een vecht scheiding, waar de ouders het kind opzetten tegen de ander. Heel veel succes!
Nintendo Switch: SW-1156-9327-1516 | Xbox Series X: Alwayshappyz | Photographer: D750, 24mm, 50mm, 85mm | TV Shows: Gilmore Girls, Grey's Anatomy, His Dark Materials, Veronica Mars, Fringe, The Good Wife, The Crown & More.
Beter voor iedereen als ik het zo lees. Succes met het vinden van een vent die wel bij je past.
Drop drop drop drop drop drop drop!!!! DROP!!! drop drop drop drop !!
Vaak zijn je gevoelens juist. We luisteren er alleen niet altijd naar. Genoeg rode vlaggen maar we negeren ze, denken dat we spoken zien, laten ons overhalen door anderen...quote:
Nou, kogel is door de kerk. We gaan scheiden. Gisteravond weer gepraat en daar kwam eindelijk boven tafel dat hij minder van mij houdt, dan ik van hem. Hij is (was) voor mij de persoon met wie ik oud wilde worden. Dat ben ik voor hem nooit geweest. Hij twijfelt al jaren of ik “wel goed genoeg” ben. Volgens hem komt dat mede door de maatschappij waarin alles perfect moet zijn (hij had het over instagram foto’s) en dat hij met zijn hoofd wel weet dat perfect niet bestaat, maar dat hij het met zijn hart toch zo voelt. Hij gaf ook toe dat hij me actief heeft geprobeerd te veranderen ok ik dat plaatje te passen.
Kortom: ik ben niet gek. Ik beeld me niet al jaren in dat er iets mist. Als je niet 100% voor iemand gaat en twijfels hebt, kun je diegene ook niet alles geven omdat je eigen geluk voorop staat. Dussss... we gaan uit elkaar.
Heel veel sterkte. Als ik het zo lees is dit de juiste stap. Ik hoop dat de afwikkeling zonder al te veel problemen verloopt. Je zal een roerig periode tegemoet gaan (weet er helaas alles van) maar hopelijk daarna rust.
Silence breaks apart, Brightness comes to life
Stream of sounds Wash away the darkness from my soul
Stream of sounds Wash away the darkness from my soul
Jezus, wat zul jij je bekocht voelen! Jarenlang lopen trekken aan een dood paard tot je niks meer te geven had, en toen kwam de aap uit de mouw. 
Heel veel sterkte.
Heel veel sterkte.
Wat heftig, Spirit!
Zie je wel dat je gevoel juist was. Je bent niet gek.
Wens je heel veel sterkte. Wat een klote boodschap.
Zie je wel dat je gevoel juist was. Je bent niet gek.
Wens je heel veel sterkte. Wat een klote boodschap.
Make my day!
Ik heb steeds meegelezen.
Wat. Een. Onaantrekkelijke. En. Onaangename. Vent. Verschrikkelijk.
Heel erg veel sterkte. Het is klote, maar ik geloof ook dat het misschien een opluchting is.
Ik begrijp verder niet hoe hij een kind met jou op de wereld heeft kunnen zetten, wetende dat hij aan jou twijfelt. Heb je hem dat gevraagd?
Wat. Een. Onaantrekkelijke. En. Onaangename. Vent. Verschrikkelijk.
Heel erg veel sterkte. Het is klote, maar ik geloof ook dat het misschien een opluchting is.
Ik begrijp verder niet hoe hij een kind met jou op de wereld heeft kunnen zetten, wetende dat hij aan jou twijfelt. Heb je hem dat gevraagd?
lul Maar ik denk dat je beter af bent alleen. Al de energie die hij uit je zoog kan nu naar jezelf en je kleine. Met waarschijnlijke een veel betere ROI!
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
Er zijn in de regel 2 redenen waarom mensen "al jaren" aan een relatie twijfelen. Depressie of een ander.quote:
Nou, kogel is door de kerk. We gaan scheiden. Gisteravond weer gepraat en daar kwam eindelijk boven tafel dat hij minder van mij houdt, dan ik van hem. Hij is (was) voor mij de persoon met wie ik oud wilde worden. Dat ben ik voor hem nooit geweest. Hij twijfelt al jaren of ik “wel goed genoeg” ben. Volgens hem komt dat mede door de maatschappij waarin alles perfect moet zijn (hij had het over instagram foto’s) en dat hij met zijn hoofd wel weet dat perfect niet bestaat, maar dat hij het met zijn hart toch zo voelt. Hij gaf ook toe dat hij me actief heeft geprobeerd te veranderen ok ik dat plaatje te passen.
Kortom: ik ben niet gek. Ik beeld me niet al jaren in dat er iets mist. Als je niet 100% voor iemand gaat en twijfels hebt, kun je diegene ook niet alles geven omdat je eigen geluk voorop staat. Dussss... we gaan uit elkaar.
Een depressie zorgt ervoor dat iemand niets positief kan zien en dat kleinigheden van jaren geleden opeens voor de voeten geworpen worden. Verliefdheid .een ander zorgt voor contrast, vergelijkingsmateriaal en herschrijven van geschiedenis (om een goed excuus te hebben om een ander te hebben: ik was nooit echt verliefd op je, altijd getwijfeld of je goed genoeg was).
Afgaande op je posts (ziet niets van de positieve kant, werkloosheid) ligt het voor de hand dat hij een depressie heeft. Niet dat dat een reden is om niet te scheiden, maar je mag weten dat een depressie ervoor zorgt dat alles in een donkerder licht gezien wordt dan het geval is bij iemand in normale doen.
crap in = crap out
Wel top dat hij dat bedenkt nadat hij je eerst half dwingt tot samenwonen, je zwanger schopt, en dán dus blijkbaar al jaren je niet goed genoeg vindt en actief probeert te veranderen. En het is niet alsof hij zelf nou als de 'hoofdprijs' klinkt, dus veel succes met wat 'beters' vinden dan jij....quote:
Nou, kogel is door de kerk. We gaan scheiden. Gisteravond weer gepraat en daar kwam eindelijk boven tafel dat hij minder van mij houdt, dan ik van hem. Hij is (was) voor mij de persoon met wie ik oud wilde worden. Dat ben ik voor hem nooit geweest. Hij twijfelt al jaren of ik “wel goed genoeg” ben. Volgens hem komt dat mede door de maatschappij waarin alles perfect moet zijn (hij had het over instagram foto’s) en dat hij met zijn hoofd wel weet dat perfect niet bestaat, maar dat hij het met zijn hart toch zo voelt. Hij gaf ook toe dat hij me actief heeft geprobeerd te veranderen ok ik dat plaatje te passen.
Kortom: ik ben niet gek. Ik beeld me niet al jaren in dat er iets mist. Als je niet 100% voor iemand gaat en twijfels hebt, kun je diegene ook niet alles geven omdat je eigen geluk voorop staat. Dussss... we gaan uit elkaar.
Nou, dit vind ik wel wat kort door de bocht zeg. 'Depressie of een ander'. Er zijn echt meer redenen om aan een relatie te twijfelen. Ik heb zeker 2 jaar getwijfeld aan mijn relatie met mijn ex voor ik dapper genoeg was om de knoop door te hakken en te vertrekken en ik had zéker geen ander en depressief was ik ook niet. Ik ben ook vast niet uniek.quote:
Er zijn in de regel 2 redenen waarom mensen "al jaren" aan een relatie twijfelen. Depressie of een ander.
Een depressie zorgt ervoor dat iemand niets positief kan zien en dat kleinigheden van jaren geleden opeens voor de voeten geworpen worden. Verliefdheid .een ander zorgt voor contrast, vergelijkingsmateriaal en herschrijven van geschiedenis (om een goed excuus te hebben om een ander te hebben: ik was nooit echt verliefd op je, altijd getwijfeld of je goed genoeg was).
Afgaande op je posts (ziet niets van de positieve kant, werkloosheid) ligt het voor de hand dat hij een depressie heeft. Niet dat dat een reden is om niet te scheiden, maar je mag weten dat een depressie ervoor zorgt dat alles in een donkerder licht gezien wordt dan het geval is bij iemand in normale doen.
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
Nou ja, dwingen. Ze ging er zelf ook mee akkoord hoor. Ze is geen slachtoffer of zo op dat vlak. En het is niet alsof TS zelf ook geen twijfels had over de relatie en dingen wou veranderen bij de ander. Die vent had alleen een stuk eerder zijn twijfels moeten bespreken als hij blijkbaar al een tijd niet meer van haar hield. Maakt uiteindelijk niet meer uit wiens schuld het was, maar beter voor ze om te focussen op de toekomst en te proberen de scheiding enigszins vriendelijk te houden vanwege hun kind.quote:
[..]
Wel top dat hij dat bedenkt nadat hij je eerst half dwingt tot samenwonen, je zwanger schopt, en dán dus blijkbaar al jaren je niet goed genoeg vindt en actief probeert te veranderen. En het is niet alsof hij zelf nou als de 'hoofdprijs' klinkt, dus veel succes met wat 'beters' vinden dan jij....
Nintendo Switch: SW-1156-9327-1516 | Xbox Series X: Alwayshappyz | Photographer: D750, 24mm, 50mm, 85mm | TV Shows: Gilmore Girls, Grey's Anatomy, His Dark Materials, Veronica Mars, Fringe, The Good Wife, The Crown & More.
Geen dwingen in de meest letterlijke zin uiteraard, maar wat ik volgens mij las was dat TS daar zeker nog niet van overtuigd was en hij daar wel op aandrong. Goed, dan had zij misschien toen meer weerstand moeten bieden, maar achteraf is mooi wonen enzoquote:
[..]
Nou ja, dwingen. Ze ging er zelf ook mee akkoord hoor. Ze is geen slachtoffer of zo op dat vlak. En het is niet alsof TS zelf ook geen twijfels had over de relatie en dingen wou veranderen bij de ander. Die vent had alleen een stuk eerder zijn twijfels moeten bespreken als hij blijkbaar al een tijd niet meer van haar hield. Maakt uiteindelijk niet meer uit wiens schuld het was, maar beter voor ze om te focussen op de toekomst en te proberen de scheiding enigszins vriendelijk te houden vanwege hun kind.
Als ik dit zo lees lijkt het er voor mij sterk op dat je al die tijd een gezellige fuckbuddy hebt gehad waar je verder weinig mee kan.quote:
Hoi allemaal,
Dit wordt een lang verhaalVroeger, voor ik mijn man ontmoette, was ik veel te vinden op Fok in het datingtopic (leuke tijd was dat
)
In het kort: relatie gekregen ruim 6 jaar geleden, man van mijn dromen (dacht ik), heel snel samenwonen, heel snel kind, groot geluk en toen pffffrrrtttt stortte alles langzaam in.
We zijn nu 6 jaar samen, maar ik heb geen man meer, ik heb 2 kinderen. Het enige wat nog goed zit in onze relatie is seks, maar dan kan een relatie niet op leven. We hebben pauzes genomen, relatietherapie gehad, ik weet echt niet wat ik nog meer kan doen om dit te verbeteren en onze relatie gezond te krijgen. We maken elkaar stuk. Hij heeft al bijna 2 jaar geen werk, doet geen reet, draait maar in cirkeltjes op de bodem van zijn put en weet niet hoe hij daar uit moet komen. Hij is een procrastinator ten top, faalangst, passief. Hij vindt overal redenen om maar niks te hoeven doen. Neemt geen verantwoording voor zijn daden (of gebrek daaraan, niets ligt ooit aan hem). Ik heb hem alles gegeven en geboden, zijn baan op laten zeggen zodat hij zijn hart kon volgen (ik draag al geruime tijd alle lasten), maar ook daar is hij passief in. Hij doet gewoon niks! Ik loop te trekken aan een dood paard en mijn energie is op. Ik kan dit niet meer.
Maar: we hebben een kind. En als we uit elkaar gaan, heeft hij geen woning, onvoldoende inkomen (sinds kort werkt hij 3 dagen op een callcenter om maar iets te hebben, maar man wat ik daarop moeten pushen) om zichzelf te onderhouden. Dus, hij valt dan in een nog dieper gat en ik hou nog steeds van hem en wil hem dat niet aan doen.
Ik praat veel met vrienden en met mijn ouders. Meerdere mensen zeggen dat hij autistische trekjes vertoont, een stukje empathie mist en dat klopt. In de opvoeding merk ik het, hoe hij met onze dochter om gaat (over het algemeen is hij een fantastische vader!) en ook in zijn communicatie met mij. Als hij iets niet heeft ervaren, kan hij zich niet voorstellen hoe iemand zich voelt. Een voorbeeld: ik heb afstand gedaan van mijn kat. Na een half jaar overleed het diertje wat 10 jaar mijn maatje is geweest en zijn reactie was "Waarom ben je nou verdrietig, het was jouw kat toch niet meer?". Of toen onze dochter 2 was en door had dat ze zich kon verstoppen bij mijn ouders. Hij haalt haar op, kind onder tafel, mijn vader: "Ze is er niet hoor!" Man: "Jawel hoor, ze zit daar onder tafel". Hij leert dat soort spelletjes wel, maar het gaat niet vanzelf. Hij praat ook heel veel met mensen, maar tot een moment dat het awkward wordt omdat hij niet door heeft dat mensen verder willen. Nouja, kleine dingetjes, maar dat werkt natuurlijk veel verder door in de relatie.Hij probeert mij te geven wat hij denkt/vindt dat ik nodig heb, maar niet wat ik zeg dat ik nodig heb.
Deze relatie trekt mij leeg. Ik heb nergens energie meer voor en het wordt nu zo erg dat het ten koste van mijn baan gaat. Ik hou een volledige werkdag gewoon niet meer vol. Maar tegelijkertijd hou ik nog zo vreselijk veel van hem, vind ik hem nog zo aantrekkelijk en WIL ik gewoon dat dit goed komt, ik weet alleen niet hoe.
Mijn plan nu is, omdat ik er onderdoor ga, om te scheiden (geregistreerd partnerschap) en dan voor mezelf een huis of appartement in de buurt te kopen zodat ik een plek voor mezelf heb. Rust kan maken. Me kan ontspannen en bijkomen. Maar daar hoort dus wel een scheiding bij, want anders kan ik niks zelf kopen (blijft het 50% van hem). Maar ik wil hem ook niet kwijt. Ik vind dit zo vreselijk moeilijk, vooral omdat ik eerder ben gescheiden. Ligt het misschien aan mij? Vraag ik teveel? Ben ik gewoon ongeschikt voor relaties? Zijn alle mannen misschien zo? En wat doe ik mijn kind aan? Hoewel ze veel te veel mee krijgt en ook een gelukkige moeder verdient ipv de lege huls die ik nu ben. Daarnaast ben ik zo'n beetje al mijn zelfvertrouwen kwijtgeraakt omdat hij in het verleden veel kritiek op mij (mijn uiterlijk) heeft gehad, dus ben ik er zo'n beetje van overtuigd dat niemand mij nog wil, zeker als ik kijk hoeveel vrijgezelle vriendinnen ik heb, die superleuk zijn en geen kind hebben en nog een strak lijf.
Anyways, ik zou heel graag horen van mensen die in een zelfde situatie hebben gezeten: scheiden terwijl je nog van elkaar houdt. Scheiden met een klein kind. Zijn er nog normale mannen of is dit "normaal"? Ik twijfel gewoon aan alles en aan mezelf nog wel het meest en heb eigenlijk gewoon een hart onder de riem nodig
voor als je het hele verhaal hebt gelezen en niet onderweg bent afgehaakt
Dus, bring it on
The good: jullie hebben goeie seks en ik kan me voorstellen dat jullie veel lol hebben samen
The bad: hij is te lui om te werken waardoor hij een laag inkomen heeft, kan niet voor zichzelf zorgen en is volledig afhankelijk van jou
Stel ik het verkeerd als ik zeg dat seks eigenlijk de basis is van de relatie?
Onhandig geformuleerd van me. Geldt voor getrouwde mensen met huis en kind. Mannen zijn vaker geneigd om te blijven als ze niet gelukkig zijn met de relatie, maar wel in de buurt zijn van hun kind, geen gedoe hebben met huis verkopen en dat ze opeens voor zichzelf moeten gaan koken en wassen. Dan weegt ongelukkig zijn met de relatie niet op tegen de nadelen van een scheiding. Mannen zijn er dan relatief goed in om hun eigen leven te gaan leiden zonder echtscheiding.quote:
[..]
Nou, dit vind ik wel wat kort door de bocht zeg. 'Depressie of een ander'. Er zijn echt meer redenen om aan een relatie te twijfelen. Ik heb zeker 2 jaar getwijfeld aan mijn relatie met mijn ex voor ik dapper genoeg was om de knoop door te hakken en te vertrekken en ik had zéker geen ander en depressief was ik ook niet. Ik ben ook vast niet uniek.
Totaal logisch om een relatie te beëindigen als er geen toekomst in zit.
crap in = crap out
Damn 
zit je jaren er energie en tijd in te steken heeft hij altijd al getwijfeld...
Doet zelf geen flikker en heeft weinig te bieden zo te lezen maar wil wel een 'perfecte vrouw'
Sommige mensen zijn echt dom en leven in een soort van fantasiewereld ofzo 
zit je jaren er energie en tijd in te steken heeft hij altijd al getwijfeld...Doet zelf geen flikker en heeft weinig te bieden zo te lezen maar wil wel een 'perfecte vrouw'
Sommige mensen zijn echt dom en leven in een soort van fantasiewereld ofzo
* Je mag wel een iets normalere toon aanslaan. Realiseer je goed dat dit slechts jouw mening is.
Eensquote:
Damn
Doet zelf geen flikker en heeft weinig te bieden zo te lezen maar wil wel een 'perfecte vrouw'
Sommige mensen zijn echt dom en leven in een soort van fantasiewereld ofzo
wat een debiel.
De man in kwestie is toch een Fok!User?quote:
Wat. Een. Onaantrekkelijke. En. Onaangename. Vent. Verschrikkelijk.
Dan mag het je niet verbazen hoor.
(tevens, welke user hebben we het over? Djeez?
)
TS heeft zelf aangegeven dat hij wel degelijk dingen probeerde en stappen zette (net als TS zelf). Het ging alleen niet in haar tempo/hij was er niet voor haar zoals zij nodig had. Maar zeggen dat hij geen flikker uitvoerde is dus ook niet correct. Het wordt nu wel allemaal in zijn schoenen gegooid.quote:
Damn
Doet zelf geen flikker en heeft weinig te bieden zo te lezen maar wil wel een 'perfecte vrouw'
Sommige mensen zijn echt dom en leven in een soort van fantasiewereld ofzo
Nintendo Switch: SW-1156-9327-1516 | Xbox Series X: Alwayshappyz | Photographer: D750, 24mm, 50mm, 85mm | TV Shows: Gilmore Girls, Grey's Anatomy, His Dark Materials, Veronica Mars, Fringe, The Good Wife, The Crown & More.
Laat ik het anders verwoorden dan voor jou, iemand die paar uurtjes in een callcenter werkt op 34 jarige leeftijd en zo passief in het algemeen is VIND IK 'geen flikker uitvoeren'.quote:Op woensdag 4 oktober 2017 12:21 schreef AlwaysHappy het volgende:
[..]
TS heeft zelf aangegeven dat hij wel degelijk dingen probeerde en stappen zette (net als TS zelf). Het ging alleen niet in haar tempo/hij was er niet voor haar zoals zij nodig had. Maar zeggen dat hij geen flikker uitvoerde is dus ook niet correct. Het wordt nu wel allemaal in zijn schoenen gegooid.
Is meer iets voor als je tiener bent en niet naar school gaat.
* Je mag wel een iets normalere toon aanslaan. Realiseer je goed dat dit slechts jouw mening is.
Een gescheiden leef staat inderdaad perfect op Instagram
Dan nog super perfectionistisch zijn (ondanks zijn passieve houding).
Ik mag toch hopen dat hij naar zijn kind toe uit een ander vaatje tapt? Dat hij ook laat merken dat ze iets goed doet, ondanks dat het niet helemaal perfect is bij voorbeeld.
Ik snap dat TS nog eea te verwerken heeft, maar met zo'n persoonlijkheid als hier wordt 'geschilderd' kun je gewoon geen goede vader zijn.
Dan nog super perfectionistisch zijn (ondanks zijn passieve houding).
Ik mag toch hopen dat hij naar zijn kind toe uit een ander vaatje tapt? Dat hij ook laat merken dat ze iets goed doet, ondanks dat het niet helemaal perfect is bij voorbeeld.
Ik snap dat TS nog eea te verwerken heeft, maar met zo'n persoonlijkheid als hier wordt 'geschilderd' kun je gewoon geen goede vader zijn.
Is niet raar hoor. Ongezond perfectionsme kan juist verlammen, omdat nooit aan je ideaalbeeld kan voldoen. Hopelijk kan de psycholoog hem daarbij helpen.quote:Op woensdag 4 oktober 2017 13:56 schreef Mojo.jojo het volgende:
Dan nog super perfectionistisch zijn (ondanks zijn passieve houding).
Sterkte ts.
I 'm not sure about an inner child, but I do have an inner idiot who surfaces every now and then.
Helemaal eens. Dit klinkt ook als een parasiet die nu hij zijn plek heeft leeggezogen, 'altijd al twijfels heeft gehad'.quote:
Jezus, wat zul jij je bekocht voelen! Jarenlang lopen trekken aan een dood paard tot je niks meer te geven had, en toen kwam de aap uit de mouw.
Het zou ook nog kunnen zijn dat dit allemaal bullshit is, maar hij het gevoel wil hebben dat hij het in eigen hand houdt en dus de relatie zelf beëindigt. Maar waarschijnlijk zag hij het de laatste tijd gewoon aan komen, met de therapie etc.quote:
Nou, kogel is door de kerk. We gaan scheiden. Gisteravond weer gepraat en daar kwam eindelijk boven tafel dat hij minder van mij houdt, dan ik van hem. Hij is (was) voor mij de persoon met wie ik oud wilde worden. Dat ben ik voor hem nooit geweest. Hij twijfelt al jaren of ik “wel goed genoeg” ben. Volgens hem komt dat mede door de maatschappij waarin alles perfect moet zijn (hij had het over instagram foto’s) en dat hij met zijn hoofd wel weet dat perfect niet bestaat, maar dat hij het met zijn hart toch zo voelt. Hij gaf ook toe dat hij me actief heeft geprobeerd te veranderen ok ik dat plaatje te passen.
Kortom: ik ben niet gek. Ik beeld me niet al jaren in dat er iets mist. Als je niet 100% voor iemand gaat en twijfels hebt, kun je diegene ook niet alles geven omdat je eigen geluk voorop staat. Dussss... we gaan uit elkaar.
Hoe dan ook, veel sterkte en ik hoop dat de schade voor jullie kleine beperkt wordt gehouden..
[b] Op zondag 14 november 2010 18:11 schreef liesje1979 het volgende:[/b]
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Nou nou nou. Vind dit wel erg stellig. Soms is het lastig om je twijfels te duiden. Fijn dat TS nu wel duidelijkheid heeft, ook al blijft de situatie natuurlijk k*t.quote:
[..]
Helemaal eens. Dit klinkt ook als een parasiet die nu hij zijn plek heeft leeggezogen, 'altijd al twijfels heeft gehad'.
Somebody that I used to know
Ik kan er met de beste wil van de wereld geen man van maken die iets heeft gegeven of bereid was iets te geven. Nemen doet ie wel graag. Kritiek leveren ook. Dat is dan in wezen een parasiet; een emotionele nietsnut.quote:
[..]
Nou nou nou. Vind dit wel erg stellig. Soms is het lastig om je twijfels te duiden. Fijn dat TS nu wel duidelijkheid heeft, ook al blijft de situatie natuurlijk k*t.
Mooi verwoord.quote:
[..]
Ik kan er met de beste wil van de wereld geen man van maken die iets heeft gegeven of bereid was iets te geven. Nemen doet ie wel graag. Kritiek leveren ook. Dat is dan in wezen een parasiet; een emotionele nietsnut.
Eerste wat ik dacht.quote:Op woensdag 4 oktober 2017 15:11 schreef Godshand het volgende:
Het zou ook nog kunnen zijn dat dit allemaal bullshit is, maar hij het gevoel wil hebben dat hij het in eigen hand houdt en dus de relatie zelf beëindigt.
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
Het komt wel goed met de kleine hoor. Zo te lezen is hij op zich wel goed voor haar. Kan hij er ook letterlijk goed voor zorgen? Want ze is nog klein en heeft nog veel zorg nodig.
Maar hoe jonger, hoe beter. Ga wel voor een flexibele regeling! Niet een week-week regeling de eerste jaren! Daar is ze nog veel te klein voor.
Je zal trouwens gaan zien dat hij zich nou vrij snel gaat herpakken en voor je het weet heeft hij fatsoenlijk werk en is hij wel de man die je graag had gezien tijdens de laatste jaren in de relatie. Dat gaat wel even steken maar sta daarboven.
Laat het nu maar los, en bouw jezelf weer op. Voor zo iemand kan niemand goed genoeg zijn!
Wees blij dat de knoop eindelijk is doorgehakt! Nu nog even alles netjes regelen en dan terug leven!
Komt in orde
Maar hoe jonger, hoe beter. Ga wel voor een flexibele regeling! Niet een week-week regeling de eerste jaren! Daar is ze nog veel te klein voor.
Je zal trouwens gaan zien dat hij zich nou vrij snel gaat herpakken en voor je het weet heeft hij fatsoenlijk werk en is hij wel de man die je graag had gezien tijdens de laatste jaren in de relatie. Dat gaat wel even steken maar sta daarboven.
Laat het nu maar los, en bouw jezelf weer op. Voor zo iemand kan niemand goed genoeg zijn!
Wees blij dat de knoop eindelijk is doorgehakt! Nu nog even alles netjes regelen en dan terug leven!
Komt in orde
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Mijn ex was in de relatie net zo, en toen was hij geen goede vader, nu dat we uit elkaar zijn kan het wel allemaal...quote:
Een gescheiden leef staat inderdaad perfect op Instagram
Dan nog super perfectionistisch zijn (ondanks zijn passieve houding).
Ik mag toch hopen dat hij naar zijn kind toe uit een ander vaatje tapt? Dat hij ook laat merken dat ze iets goed doet, ondanks dat het niet helemaal perfect is bij voorbeeld.
Ik snap dat TS nog eea te verwerken heeft, maar met zo'n persoonlijkheid als hier wordt 'geschilderd' kun je gewoon geen goede vader zijn.
Dan haal je elkaar toch (om wat voor reden dan ook) naar beneden ipv dat je met de ander een leuker mens ent. Lijkt me een prima reden om niet meer bij elkaar te zijn.quote:
[..]
Mijn ex was in de relatie net zo, en toen was hij geen goede vader, nu dat we uit elkaar zijn kan het wel allemaal...
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
Daarom is het mijn ex.quote:
[..]
Dan haal je elkaar toch (om wat voor reden dan ook) naar beneden ipv dat je met de ander een leuker mens ent. Lijkt me een prima reden om niet meer bij elkaar te zijn.
Hij haalde mij meer naar beneden dan dat ie mij vooruit hielp.....en ja dat had weerslag op de kinderen.
Dus besloot ik dat het genoeg geweest was.
Nu inmiddels gelukkig met mijn huidige vriend.
Maar jij hem blijkbaar ook, want hij is nu een leukere vader dan met jou.quote:
[..]
Daarom is het mijn ex.
Hij haalde mij meer naar beneden dan dat ie mij vooruit hielp.....en ja dat had weerslag op de kinderen.
Dus besloot ik dat het genoeg geweest was.
Nu inmiddels gelukkig met mijn huidige vriend.
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
Ja, heb je gelijk in.quote:
[..]
Maar jij hem blijkbaar ook, want hij is nu een leukere vader dan met jou.
We hielden elkaar tegen, we waren n8et compatibel en dan haal je elkaar inderdaad omlaag.
Dat zou me inderdaad ook niks verbazen, zeker als de aannamens van TS aangaande z'n eventuele autisme maar in ieder geval ontbrekende EQ enigszins kloppen. Beetje zoals wanneer je 13 bent en je vriendinnetje zegt 'Cyanide-, we moeten echt eens praten, ik wil zo niet meer ve...' je snel roept 'IK MAAK HET UIT'. Zodat je later tegen je vrienden kan opscheppen dat jij toch echt háár gedumpt hebt.quote:
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 05-10-2017 11:08:28 ]
Welkom in fok 2017quote:
[..]
Je leest met je neus. Ik zeg dat alleen dat als wij van het begin af aan hadden geweten dat dit de stiuatie zou zijn, dat we even iets langer gewacht zouden hebben met het krijgen van kinderen. Maar dat weet je niet van te voren he. En dat alleen omdat iemand opperde dat hij spijt zou hebben van het samenwonen en het kind en het daarom ook allemaal niet meer wist.
Jezus wat een deducties
En even kort want haast: Als ie (nog) geen diagnose heeft, is 't misschien wel een goed idee om dat wel te regelen.
Ik heb best 't 1 en ander geskipt...maar zou dit niet gewoon iets burn-out achtigs kunnen zijn?quote:
[..]
Nope, op sommige punten is hij heel gedreven, zoals het samenwonen en een gezonde leefstijl. Hij gaat dan ook meteen van 0 naar 100 en er is geen tussenweg (wat ook niet grappig is). Op andere punten blijft hij op 0 hangen omdat hij niet duidelijk voor zich ziet hoe hij in 1x naar 100 kan racen (hoewel het voor normale mensen geen 100 hoeft te zijn, soms is 20 of 50 ook prima).
Zou het misschien kunnen helpen als iemand anders met hem gaat praten??quote:
Maar het punt is juist dat ik geen energie meer over heb om te vechten voor dit huwelijk. Het duurt nu al zo lang dat ik gewoon op ben... Hoe graag ik ook wil dat het werkt, ik heb geen energie meer over om er in te steken en toch weer mezelf bij elkaar te rapen om er nog een keer voor te gaan. Daarom wil ik ook dat hij het nu oppakt, zodat ik weer wat ademruimte krijg en mezelf bij elkaar kan rapen....Dat hij laat zien dat hij er voor wil gaan, dat het nut heeft om te blijven vechten.
Overigens, als je zelf compleet leeggestreden bent, kan ik me goed voorstellen dat doorvechten gewoon niet meer een serieuze optie is. ten slotte heb jij ook nog een kind waar je energie in moet (blijven) steken, een huishouden, een eigen sociale kring (of niet, kan ook
) en hopelijk heb je ook iets van een eigen leven, buiten deze relatie om.Ik begrijp trouwens niet waarom meerdere mensen menen dat je een ander niet zou kunnen beïnvloeden. Dat is nml pertinent onwaar.
Er is trouwens best een leven na de scheidingquote:
[..]
Dat laatste vraag ik me dus af en is ook de reden dat ik dit al zo lang vol hou, want ik wil haar absoluut niet schaden. Maar wat ik nou ook hoor, zijn juist positieve verhalen van impact van een scheiding op kinderen, waarbij de moeder beter in haar vel zit, weer energie heeft voor leuke dingen, waarbij de vader juist meer betrokken is (hoewel ik hier 0,0 kritiek op heb bij mijn eigen man), waarbij het kind in een veilige omgeving zit ipv tussen 2 ouders in zit. Ik schrik me rot als mijn dochter ineens met verhalen komt waarbij de vader "verdwijnt" en het kind en de moeder lang en gelukkig leven, dat is het laatste wat ik wil en ook iets dat ik haar absoluut niet voorschotel, maar waar ze dus wél mee bezig is, hoe voorzichtig we ook doen. Wat is in dit geval schadelijker, doorgaan of uit elkaar gaan? Ik weet het niet, dus ik hoopte op ervaringsverhalen van anderen (postiief of negatief!)
Toen onze ouders gingen scheiden, waren we juist blij dat die ellende eindelijk voorbij was.
Jullie kind is denk ik nog te jong daarvoor, maar er is duidelijk iets mis aan het gaan hier, iets aan het vastlopen ergens bij jullie.
Zijn verhaal klinkt een beetje als een soort burn-out en die kan best komen doordat ie vastloopt op iets. Als ie autistisch is, heb je kans dat forceren op middellange termijn alleen maar tot meer uitputting gaat 'lijden', weet niet of dat wel zo verstandig is.
Dat je voor je gevoel geen andere opties meer hebt, zou trouwens geen goede reden zijn om dan iets te gaan doen waarvan je eigenlijk wel weet dat 't toch niet gaat werken.
Wat vond jullie huisarts hiervan?? (weet niet zeker of dat al gebeurd is, ben net pas weer thuis en had 'beloofd' nog even te reageren).
Ik merk nu dat ik zelf niet veel energie heb, dus ik laat 't voor nu hierbij
Nogmaals bedankt allemaal, voor de lieve woorden en het mee proberen te denken. Doet me echt enorm goed. Niet om hem naar beneden te trekken of mezelf beter te praten... zoveel mensen, zoveel meningen. Maar toch
Hij is nu trouwens liever en closer dan ooit tevoren, nu de knoop is doorgehakt. Heel maf. Kwam gisteren zelfs met een grote bos bloemen aan met een lief kaartje erbij. Het is net een zuignap, hele tijd knuffelen en aanraken etc. Aan de ene kant vind ik dat echt heel lief van hem, en fijn, want ik voel me gewild. Maar hey, we gaan scheiden kerel. Laat me los anders komen we nooit van elkaar af en komen we onherroepelijk weer in die neerwaartse spiraal terecht. Het is natuurlijk ook een hele stap en ik vind het ook doodeng, hij ook natuurlijk... Hij zegt steeds dat hij bang is dat hij een fout maakt, en dat snap ik, maar ik ben een 8, toch?
Maar maandag ga ik in mijn eentje naar een hypotheekadviseur om te zien wat er mogelijk is. Spannend! Een plekje voor mezelf komt daarmee binnen handbereik. Wat hij verder doet... geen idee. Voelt ook niet meer als mijn probleem, hoewel ik me wel zorgen om hem maak.
Iemand in het topic opperde ook depressie. Ik heb dat 2 dagen terug voorzichtig laten vallen en hij kwam er gisteren op terug dat hij op internet had gezocht en inderdaad bij zichzelf veel overeenkomsten zag. Heb weer voorzichtig laten vallen dat hij dan misschien niet moet wachten op zijn volgende gesprek bij de psycholoog (over enkele weken) maar misschien eerder een afspraak bij de huisarts moet maken. Het is aan hem om daar al dan niet iets mee te doen. Ik kan het gelukkig al een stuk beter loslaten en dat is ook voor hem fijn.quote:
[..]
Zijn verhaal klinkt een beetje als een soort burn-out en die kan best komen doordat ie vastloopt op iets. Als ie autistisch is, heb je kans dat forceren op middellange termijn alleen maar tot meer uitputting gaat 'lijden', weet niet of dat wel zo verstandig is.
Dat je voor je gevoel geen andere opties meer hebt, zou trouwens geen goede reden zijn om dan iets te gaan doen waarvan je eigenlijk wel weet dat 't toch niet gaat werken.
Wat vond jullie huisarts hiervan?? (weet niet zeker of dat al gebeurd is, ben net pas weer thuis en had 'beloofd' nog even te reageren).
Ik merk nu dat ik zelf niet veel energie heb, dus ik laat 't voor nu hierbij
Hij is nu trouwens liever en closer dan ooit tevoren, nu de knoop is doorgehakt. Heel maf. Kwam gisteren zelfs met een grote bos bloemen aan met een lief kaartje erbij. Het is net een zuignap, hele tijd knuffelen en aanraken etc. Aan de ene kant vind ik dat echt heel lief van hem, en fijn, want ik voel me gewild. Maar hey, we gaan scheiden kerel. Laat me los anders komen we nooit van elkaar af en komen we onherroepelijk weer in die neerwaartse spiraal terecht. Het is natuurlijk ook een hele stap en ik vind het ook doodeng, hij ook natuurlijk... Hij zegt steeds dat hij bang is dat hij een fout maakt, en dat snap ik, maar ik ben een 8, toch?
Maar maandag ga ik in mijn eentje naar een hypotheekadviseur om te zien wat er mogelijk is. Spannend! Een plekje voor mezelf komt daarmee binnen handbereik. Wat hij verder doet... geen idee. Voelt ook niet meer als mijn probleem, hoewel ik me wel zorgen om hem maak.
Sarcasme. Herken het.
Is opluchting/ontlading van zijn kant. Niet op toegeven. 
En gelukkig zie je zelf ook dat hij niet jouw probleem is. Maar zorgen maken, dat toont ook jouw menselijkheid, dus begrijpelijk.
En gelukkig zie je zelf ook dat hij niet jouw probleem is. Maar zorgen maken, dat toont ook jouw menselijkheid, dus begrijpelijk.
Somebody that I used to know
Nou ja als je de komende 12 jaar alimentatie mag betalen is het natuurlijk wel een beetje jouw probleem. Dus ik zou wel hopen dat hij er weer snel bovenop komt en er echt weer voor gaat ja.
I 'm not sure about an inner child, but I do have an inner idiot who surfaces every now and then.
Elkaar beïnvloeden..is zeker mogelijk (gebeurt bijna in elke relatie wel, vooral langlopende). Er zit alleen een verschil tussen het vrijwillig aanpassen aan de ander en het actief proberen te veranderen van je partner. Laatstgenoemde zou in geen enkele relatie de bedoeling moeten zijn.quote:Ik begrijp trouwens niet waarom meerdere mensen menen dat je een ander niet zou kunnen beïnvloeden. Dat is nml pertinent onwaar.
Nintendo Switch: SW-1156-9327-1516 | Xbox Series X: Alwayshappyz | Photographer: D750, 24mm, 50mm, 85mm | TV Shows: Gilmore Girls, Grey's Anatomy, His Dark Materials, Veronica Mars, Fringe, The Good Wife, The Crown & More.
Sorry ik reageer hier normaal bijna nooit, maar wat een asociale reden van hem (klinkt ook een beetje als bullshit) om er mee te kappen en aan te geven dat jij zogenaamd niet goed genoeg voor hem bent.quote:
Nou, kogel is door de kerk. We gaan scheiden. Gisteravond weer gepraat en daar kwam eindelijk boven tafel dat hij minder van mij houdt, dan ik van hem. Hij is (was) voor mij de persoon met wie ik oud wilde worden. Dat ben ik voor hem nooit geweest. Hij twijfelt al jaren of ik “wel goed genoeg” ben. Volgens hem komt dat mede door de maatschappij waarin alles perfect moet zijn (hij had het over instagram foto’s) en dat hij met zijn hoofd wel weet dat perfect niet bestaat, maar dat hij het met zijn hart toch zo voelt. Hij gaf ook toe dat hij me actief heeft geprobeerd te veranderen ok ik dat plaatje te passen.
Kortom: ik ben niet gek. Ik beeld me niet al jaren in dat er iets mist. Als je niet 100% voor iemand gaat en twijfels hebt, kun je diegene ook niet alles geven omdat je eigen geluk voorop staat. Dussss... we gaan uit elkaar.
Bah Sterkte, en ook vooral voor jullie kind. Als ervaringsdeskundige op dat vlak kan ik me helaas voorstellen hoe vervelend dit is voor jullie dochter.
Nou volgens mij gaat ts weer een aan een heel mooi nieuw hoofdstuk in haar leven te beginnen. TS heeft ze goed op een rij, die gozert spoort niet!
Of dat de gemeente bij haar aanklopt voor zijn uitkering.quote:
Nou ja als je de komende 12 jaar alimentatie mag betalen is het natuurlijk wel een beetje jouw probleem. Dus ik zou wel hopen dat hij er weer snel bovenop komt en er echt weer voor gaat ja.
"Pools are perfect for holding water"
Blijf duidelijk je grenzen aangeven. Het kan zo verleidelijk zijn om erin mee te gaan, nu het aan één kant veilig is (hij heeft de knoop doorgehakt, dus weg verwachtingen en faals waiting to happen). Jouw safe zone lijkt juist die lieve kant van hem te zijn, alsof hij jou nu wel bevestigd in je waarde. Maar dit is een afscheid van jullie samenleven zoals het was en dat kun je ook mooi en netjes afsluiten met enige gepaste afstand. Passioneel neuken alsof de wereld vergaat is hartstikke geil en leuk enzo, maar niet als het jullie laat twijfelen. Te groot risico om toch nog door te gaan, tot er weer sleur komt en dan begint het weer. Als je toch voor de bijl wil gaan, doe het dan als er een harde datum is voor een andere woning ofzo. Dan heb je net wat meer overzicht en eindigheid, wat een steun kan zijn om door te pakken ipv te blijven hangen.quote:
Hij is nu trouwens liever en closer dan ooit tevoren, nu de knoop is doorgehakt. Heel maf. Kwam gisteren zelfs met een grote bos bloemen aan met een lief kaartje erbij. Het is net een zuignap, hele tijd knuffelen en aanraken etc. Aan de ene kant vind ik dat echt heel lief van hem, en fijn, want ik voel me gewild. Maar hey, we gaan scheiden kerel. Laat me los anders komen we nooit van elkaar af en komen we onherroepelijk weer in die neerwaartse spiraal terecht. Het is natuurlijk ook een hele stap en ik vind het ook doodeng, hij ook natuurlijk... Hij zegt steeds dat hij bang is dat hij een fout maakt, en dat snap ik, maar ik ben een 8, toch?
Be that 8 and go on a date
With someone else though, als jullie niet meer samenwonen. Omdat je het sowieso waard bent hè en niet als je een ander nodig hebt om je even een 8 te laten voelen.Goedzo en succes met woning zoekenquote:Maar maandag ga ik in mijn eentje naar een hypotheekadviseur om te zien wat er mogelijk is. Spannend! Een plekje voor mezelf komt daarmee binnen handbereik. Wat hij verder doet... geen idee. Voelt ook niet meer als mijn probleem, hoewel ik me wel zorgen om hem maak.
Arjen Lubach maakt zojuist dezelfde grapquote:
[..]
Dat zou me inderdaad ook niks verbazen, zeker als de aannamens van TS aangaande z'n eventuele autisme maar in ieder geval ontbrekende EQ enigszins kloppen. Beetje zoals wanneer je 13 bent en je vriendinnetje zegt 'Cyanide-, we moeten echt eens praten, ik wil zo niet meer ve...' je snel roept 'IK MAAK HET UIT'. Zodat je later tegen je vrienden kan opscheppen dat jij toch echt háár gedumpt hebt.
Zou hij 'm gejat hebben?
Somebody that I used to know
Ik heb alleen de openingspost gelezen en niet de discussie in het topic.
Zijn vermoedelijke autisme lijkt mij niet zo heel relevant, ook al wekt dat natuurlijk ook wel wat extra irritatie op. Het klinkt alsof hij met een depressie of burn-out zit.
Wat in ieder geval niet werkt is zelf het huis te verlaten om hem niet verder te ontlasten. Het kan niet de bedoeling zijn dat door zijn schuld jij het huis moet verlaten, wees reëel. Zo zal hij nooit denken dat het aan hem ligt.
Zijn vermoedelijke autisme lijkt mij niet zo heel relevant, ook al wekt dat natuurlijk ook wel wat extra irritatie op. Het klinkt alsof hij met een depressie of burn-out zit.
Wat in ieder geval niet werkt is zelf het huis te verlaten om hem niet verder te ontlasten. Het kan niet de bedoeling zijn dat door zijn schuld jij het huis moet verlaten, wees reëel. Zo zal hij nooit denken dat het aan hem ligt.
Het topic gelezen en ik vind het knap je dat het zolang hebt uitgehouden.
Je hebt het geprobeerd en anderen hebben het advies al gegeven. Als je uit elkaar gaat betekent dat niet meteen dat hij niet meer in jouw leven, en dat van je kind, is. En je moet het niet alleen voor hem doen, maar ook voor jezelf.
Hopelijk heb je snel iets moois voor jezelf!
Je hebt het geprobeerd en anderen hebben het advies al gegeven. Als je uit elkaar gaat betekent dat niet meteen dat hij niet meer in jouw leven, en dat van je kind, is. En je moet het niet alleen voor hem doen, maar ook voor jezelf.
Hopelijk heb je snel iets moois voor jezelf!
Pauperz
Hoe oud zijn de kinderen eigenlijk en hoeveel kinderen had je TOquote:
Hoi allemaal,
Dit wordt een lang verhaal
In het kort: relatie gekregen ruim 6 jaar geleden, man van mijn dromen (dacht ik), heel snel samenwonen, heel snel kind, groot geluk en toen pffffrrrtttt stortte alles langzaam in.
We zijn nu 6 jaar samen, maar ik heb geen man meer, ik heb 2 kinderen. Het enige wat nog goed zit in onze relatie is seks, maar dan kan een relatie niet op leven. We hebben pauzes genomen, relatietherapie gehad, ik weet echt niet wat ik nog meer kan doen om dit te verbeteren en onze relatie gezond te krijgen. We maken elkaar stuk. Hij heeft al bijna 2 jaar geen werk, doet geen reet, draait maar in cirkeltjes op de bodem van zijn put en weet niet hoe hij daar uit moet komen. Hij is een procrastinator ten top, faalangst, passief. Hij vindt overal redenen om maar niks te hoeven doen. Neemt geen verantwoording voor zijn daden (of gebrek daaraan, niets ligt ooit aan hem). Ik heb hem alles gegeven en geboden, zijn baan op laten zeggen zodat hij zijn hart kon volgen (ik draag al geruime tijd alle lasten), maar ook daar is hij passief in. Hij doet gewoon niks! Ik loop te trekken aan een dood paard en mijn energie is op. Ik kan dit niet meer.
Maar: we hebben een kind. En als we uit elkaar gaan, heeft hij geen woning, onvoldoende inkomen (sinds kort werkt hij 3 dagen op een callcenter om maar iets te hebben, maar man wat ik daarop moeten pushen) om zichzelf te onderhouden. Dus, hij valt dan in een nog dieper gat en ik hou nog steeds van hem en wil hem dat niet aan doen.
Ik praat veel met vrienden en met mijn ouders. Meerdere mensen zeggen dat hij autistische trekjes vertoont, een stukje empathie mist en dat klopt. In de opvoeding merk ik het, hoe hij met onze dochter om gaat (over het algemeen is hij een fantastische vader!) en ook in zijn communicatie met mij. Als hij iets niet heeft ervaren, kan hij zich niet voorstellen hoe iemand zich voelt. Een voorbeeld: ik heb afstand gedaan van mijn kat. Na een half jaar overleed het diertje wat 10 jaar mijn maatje is geweest en zijn reactie was "Waarom ben je nou verdrietig, het was jouw kat toch niet meer?". Of toen onze dochter 2 was en door had dat ze zich kon verstoppen bij mijn ouders. Hij haalt haar op, kind onder tafel, mijn vader: "Ze is er niet hoor!" Man: "Jawel hoor, ze zit daar onder tafel". Hij leert dat soort spelletjes wel, maar het gaat niet vanzelf. Hij praat ook heel veel met mensen, maar tot een moment dat het awkward wordt omdat hij niet door heeft dat mensen verder willen. Nouja, kleine dingetjes, maar dat werkt natuurlijk veel verder door in de relatie.Hij probeert mij te geven wat hij denkt/vindt dat ik nodig heb, maar niet wat ik zeg dat ik nodig heb.
Deze relatie trekt mij leeg. Ik heb nergens energie meer voor en het wordt nu zo erg dat het ten koste van mijn baan gaat. Ik hou een volledige werkdag gewoon niet meer vol. Maar tegelijkertijd hou ik nog zo vreselijk veel van hem, vind ik hem nog zo aantrekkelijk en WIL ik gewoon dat dit goed komt, ik weet alleen niet hoe.
Mijn plan nu is, omdat ik er onderdoor ga, om te scheiden (geregistreerd partnerschap) en dan voor mezelf een huis of appartement in de buurt te kopen zodat ik een plek voor mezelf heb. Rust kan maken. Me kan ontspannen en bijkomen. Maar daar hoort dus wel een scheiding bij, want anders kan ik niks zelf kopen (blijft het 50% van hem). Maar ik wil hem ook niet kwijt. Ik vind dit zo vreselijk moeilijk, vooral omdat ik eerder ben gescheiden. Ligt het misschien aan mij? Vraag ik teveel? Ben ik gewoon ongeschikt voor relaties? Zijn alle mannen misschien zo? En wat doe ik mijn kind aan? Hoewel ze veel te veel mee krijgt en ook een gelukkige moeder verdient ipv de lege huls die ik nu ben. Daarnaast ben ik zo'n beetje al mijn zelfvertrouwen kwijtgeraakt omdat hij in het verleden veel kritiek op mij (mijn uiterlijk) heeft gehad, dus ben ik er zo'n beetje van overtuigd dat niemand mij nog wil, zeker als ik kijk hoeveel vrijgezelle vriendinnen ik heb, die superleuk zijn en geen kind hebben en nog een strak lijf.
Anyways, ik zou heel graag horen van mensen die in een zelfde situatie hebben gezeten: scheiden terwijl je nog van elkaar houdt. Scheiden met een klein kind. Zijn er nog normale mannen of is dit "normaal"? Ik twijfel gewoon aan alles en aan mezelf nog wel het meest en heb eigenlijk gewoon een hart onder de riem nodig
Dus, bring it on
Ik gok dat ze ze nog steeds heeft 
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
Wat ik mij afvraag is vooral: wat is nu anders in jullie relatie, in hem, in jullie situatie, dan in het begin toen het allemaal nog zo mooi was:quote:
Hoi allemaal,
Dit wordt een lang verhaal
In het kort: relatie gekregen ruim 6 jaar geleden, man van mijn dromen (dacht ik), heel snel samenwonen, heel snel kind, groot geluk en toen pffffrrrtttt stortte alles langzaam in.
We zijn nu 6 jaar samen, maar ik heb geen man meer, ik heb 2 kinderen. Het enige wat nog goed zit in onze relatie is seks, maar dan kan een relatie niet op leven. We hebben pauzes genomen, relatietherapie gehad, ik weet echt niet wat ik nog meer kan doen om dit te verbeteren en onze relatie gezond te krijgen. We maken elkaar stuk. Hij heeft al bijna 2 jaar geen werk, doet geen reet, draait maar in cirkeltjes op de bodem van zijn put en weet niet hoe hij daar uit moet komen. Hij is een procrastinator ten top, faalangst, passief. Hij vindt overal redenen om maar niks te hoeven doen. Neemt geen verantwoording voor zijn daden (of gebrek daaraan, niets ligt ooit aan hem). Ik heb hem alles gegeven en geboden, zijn baan op laten zeggen zodat hij zijn hart kon volgen (ik draag al geruime tijd alle lasten), maar ook daar is hij passief in. Hij doet gewoon niks! Ik loop te trekken aan een dood paard en mijn energie is op. Ik kan dit niet meer.
Maar: we hebben een kind. En als we uit elkaar gaan, heeft hij geen woning, onvoldoende inkomen (sinds kort werkt hij 3 dagen op een callcenter om maar iets te hebben, maar man wat ik daarop moeten pushen) om zichzelf te onderhouden. Dus, hij valt dan in een nog dieper gat en ik hou nog steeds van hem en wil hem dat niet aan doen.
Ik praat veel met vrienden en met mijn ouders. Meerdere mensen zeggen dat hij autistische trekjes vertoont, een stukje empathie mist en dat klopt. In de opvoeding merk ik het, hoe hij met onze dochter om gaat (over het algemeen is hij een fantastische vader!) en ook in zijn communicatie met mij. Als hij iets niet heeft ervaren, kan hij zich niet voorstellen hoe iemand zich voelt. Een voorbeeld: ik heb afstand gedaan van mijn kat. Na een half jaar overleed het diertje wat 10 jaar mijn maatje is geweest en zijn reactie was "Waarom ben je nou verdrietig, het was jouw kat toch niet meer?". Of toen onze dochter 2 was en door had dat ze zich kon verstoppen bij mijn ouders. Hij haalt haar op, kind onder tafel, mijn vader: "Ze is er niet hoor!" Man: "Jawel hoor, ze zit daar onder tafel". Hij leert dat soort spelletjes wel, maar het gaat niet vanzelf. Hij praat ook heel veel met mensen, maar tot een moment dat het awkward wordt omdat hij niet door heeft dat mensen verder willen. Nouja, kleine dingetjes, maar dat werkt natuurlijk veel verder door in de relatie.Hij probeert mij te geven wat hij denkt/vindt dat ik nodig heb, maar niet wat ik zeg dat ik nodig heb.
Dus, bring it on
-Hij had toen een baan, wilde iets anders doen,dat is mislukt en heeft nu een part time baan.
-jullie hebben een (of 2) kind?
Is hij wel zoveel veranderd, Of ben jij het die met de veranderde situatie niet klaarkomt. Waarom is het van belang dat ie slechts 3 dagen per week werkt, ik lees nergens dat jullie niet kunnen rondkomen. Kun je niet gewoon denken en accepteren, zo is ie nou eenmaal, en zo was ie in het begin trouwens ook al.
Denk je dat ie voor je kind nu minder goed is als dat ie is als ie elders woont? Misschien heeft het king wel beter door als jou (of tenminste qua accepteren) dat papa anders is als bv mama?
Ik zou er OOK over denken mij bij die groep of cursus voor mensen met een autistische partner aan te sluiten en jij bent nu ook ouder geworden, met kind(eren), misschien moet je serieus overwegen ook wat minder uren te gaan werken, bv van 5 naar 4 dagen in de week.
Accepteer die man zoals je toen deed en probeer niet meer te verlangen dan dat ie kan. Een is in een relatie nou eenmaal de sterkere. In jullie relatie ben jij dat dan.
Maar als hij, jullie relatie, je niet (meer) goed (genoeg) is, dan maar van mekaar af. Makkelijk zat tegenwoordig. Dan wordt het vermoedelijk een een-ouder gezin. Of denk je dat de ideale partner die geen eigenaardigheden en minpuntjes heeft bestaat.Ieder huisje heeft zijn kruisje.
En als ie bestaat dat ie ook in jouw leven komt, als partner? Er zijn niet zoveel echt ideale mensen, partners, man of vrouw. En als ze het "ideaalbeeld" benaderen dan zullen er niet veel van "nog vrij" rondlopen. Als er daar nog vrij van rondlopen dan is dat vaak een bewuste keus en willen ze niet, terwijl ze vermoedelijk heel veel (!!) aanbod hebben.
Nb. ik heb alleen de eerste pagina (incl. de lange openingspot) gelezen, niet het hele verhaal. Openingspost vertelt het hele verhaal.
[ Bericht 1% gewijzigd door LeesFoknl op 09-12-2017 08:00:49 ]
Mijn bijdrage aan dit forum is ter lering en ter vermaak.
Laat je niet gek maken, en maak vooral jezelf niet gek
Count your blessings . LeesFoknl a.k.a.vrouwen(f)luisteraar!
Wat gij wilt dat U geschiedt, doet dat ook een ander!
Laat je niet gek maken, en maak vooral jezelf niet gek
Count your blessings . LeesFoknl a.k.a.vrouwen(f)luisteraar!
Wat gij wilt dat U geschiedt, doet dat ook een ander!
Er zit totaal geen compassie in je verhaal. Heb je wel echt begrip voor zijn autisme en snap je dan ook hoe het voor hem moet zijn om zo enorm met zijn beperkingen te worden geconfronteerd!?
Als het ooit de man van je dromen was, dan is hij dat nog, ergens. Je bent alleen het vertrouwen in hem verloren. Je zegt dat je aan hem loopt te trekken, waarom? Wil je de rol van zijn moeder op je nemen, dat lijkt me niet, waarom doe je het dan? Hij zal de kinderen heus geen pijn doen, ,je zegt zelfs dat hij een goede vader is, waarom hem dan de hele tijd in je hoofd aanvallen op dingen die voor hem normaal zijn?
Als ik je stukje lees raak ik in de war als ik me in hem verplaats. Hij moet werken, een goede vader zijn, met zijn beperkingen aan de slag en ook nog eens een minaar en man zijn. Met zoveel zaken die aan me trekken, zou ik geen stap meer kunnen verzetten.
Wat als je je focus nou eens op jezelf legt? Wat kan jij anders doen om het er leuker op te maken? Hoe kan je de ontspanning terug naar huis brengen. Wat je deed werkte niet, misschien dat een andere tactiek lucht geeft. Kan me niet voorstellen dat je liefde kan voelen voor iemand waar je deze gedachtes over hebt, eerste stap is dus om de gedachtes los te laten. Het blijft namelijk altijd de vader van je kinderen, dus zijn gedrag blijft van invloed op jou en je gezin, hoe eerder jij accepteert wat is en stopt met vechten, des te sneller zal iedereen weer kunnen bewegen in vrijheid, jij met name!
Je brandt anders op.
Als het ooit de man van je dromen was, dan is hij dat nog, ergens. Je bent alleen het vertrouwen in hem verloren. Je zegt dat je aan hem loopt te trekken, waarom? Wil je de rol van zijn moeder op je nemen, dat lijkt me niet, waarom doe je het dan? Hij zal de kinderen heus geen pijn doen, ,je zegt zelfs dat hij een goede vader is, waarom hem dan de hele tijd in je hoofd aanvallen op dingen die voor hem normaal zijn?
Als ik je stukje lees raak ik in de war als ik me in hem verplaats. Hij moet werken, een goede vader zijn, met zijn beperkingen aan de slag en ook nog eens een minaar en man zijn. Met zoveel zaken die aan me trekken, zou ik geen stap meer kunnen verzetten.
Wat als je je focus nou eens op jezelf legt? Wat kan jij anders doen om het er leuker op te maken? Hoe kan je de ontspanning terug naar huis brengen. Wat je deed werkte niet, misschien dat een andere tactiek lucht geeft. Kan me niet voorstellen dat je liefde kan voelen voor iemand waar je deze gedachtes over hebt, eerste stap is dus om de gedachtes los te laten. Het blijft namelijk altijd de vader van je kinderen, dus zijn gedrag blijft van invloed op jou en je gezin, hoe eerder jij accepteert wat is en stopt met vechten, des te sneller zal iedereen weer kunnen bewegen in vrijheid, jij met name!
Je brandt anders op.
Ja, jij bent een vechter, hij niet? En dat moet ie dus wel zijn volgens jou. En wie is de vechter bij jullie, wie begint de gevechten (want jullie zijn allebei uitgeput van het vechten)?quote:
[..]
Dat vind ik een moeilijke vraag. Ik denk dat mijn grootste probleem is, dat hij zijn en daarmee ons leven voorbij laat glijden zonder er iets van te maken. Zonder voor zichzelf te vechten. En dat is misschien een persoonlijkheidstrekje dat je niet kunt veranderen. Ik ben een doener, hij een denker waarbij hij vast loopt in zijn eigen hoofd. Ik denk: Fuck it, ik doe het gewoon en ik zie wel wat het brengt. Hij denkt en denkt en denkt en loopt vast in risico's en passiviteit. Ik denk dat dat de basis is en het feit dat de problemen al zo lang spelen maakt dat nu alles simpelweg kut is omdat we allebei uitgeput zijn van het vechten.
Als jij zo een doener bent waarom kun je het dan niet voor je gezin doen. MOET hij dan ook zo zijn. JIj bent ambitieus, hij niet. Tja, dat kan gebeuren.
Er zijn veel gezinnen waar alles of toch het overgrote deel op de vrouw neerkomt. En ook waar alles of toch het overgrote deel op de man neerkomt. Zeker mbt aanpakken, besluiten en ambitieus zijn.
En sorry, maar meestal zit de man in zo een schuitje, de relatie is niet waar men van droomde. Heel vaak ook seksueel niet (wat bij jullie volgens jou wel goed zit). Scheiden doet lijden, incl. de financiele achteruitgang en daar boven op het betalen van allimentatie.
Wat besluiten dan veel mannen? Je laat je vrouw en kinderen toch niet in de steek. dus ga je er mee door en probeert er maar het beste van te maken. Zo is het leven, en niet zoals we in "sex in the city" zien.
Accepteren, doorgaan, COUNT YOUR BLESSINGS, maak er wat van, Geen grote ambities maar probeer iedere dag iets fijns te doen, te zien of te ontdekken. In en met je kind, je man, de mensen om je heen, je leven.
Mijn bijdrage aan dit forum is ter lering en ter vermaak.
Laat je niet gek maken, en maak vooral jezelf niet gek
Count your blessings . LeesFoknl a.k.a.vrouwen(f)luisteraar!
Wat gij wilt dat U geschiedt, doet dat ook een ander!
Laat je niet gek maken, en maak vooral jezelf niet gek
Count your blessings . LeesFoknl a.k.a.vrouwen(f)luisteraar!
Wat gij wilt dat U geschiedt, doet dat ook een ander!
Jullie reageren alsof dit een actief, actueel topic is. TS is al bijna een maand niet meer online geweest.
The love you take is equal to the love you make.
Ah joh laat die mensen lekkerquote:
Jullie reageren alsof dit een actief, actueel topic is. TS is al bijna een maand niet meer online geweest.
Laat hem kiezen tussen huisman of werken.
Idem voor jou.
Idem voor jou.
Waarheid wordt eerst belachelijk gemaakt, daarna bevochten en uiteindelijk als evident aangenomen
Staat haar netjes. Als ik een bericht quote krijgt ze toch een mededeling daarover. maar misschien is ze nog niet in Fok geweest vandaag.quote:
Jullie reageren alsof dit een actief, actueel topic is. TS is al bijna een maand niet meer online geweest.
Ja, de liefde van je leven, de vader van je kinderen ...
Maar als ie dan NIET verandert in wat ze gehoopt had, en zelfs nog maar 3 dagen werkt per week (terwijl dat financieel geen probleem is) enz. Ze schrijft ook dat ze praat met veel mensen over die man. Ja , dat is zinloos, wat heeft dat met hen van doen? Al dat praten is gewoon bevestiging zoeken voor het besluit om hem uit jullie gezin te gooien. En "al die anderen" zullen jou ook wel bevestigen dat zo een niet empathische man ook beter niet zijn kinderen al te veel moet zien. Stel je voor, dat ie verraadt waar het kind zich verstopt heeft (ze zit onder de tafel). Dit soort trauma?s kun je je kinderen toch niet laten aandoen. Dan maar beter geen papa.
Hij is nu aardig en lief. Ik denk dat ie gewoon zo is, en dat het verschil nu er in zit dat ook hij, als niet empathisch autist zoals zij hem omschrijft, ervaart dat de druk van wat ie allemaal moet van haar nu weg is. Hij kan weer meer zichzelf zijn. Zij is het probleem tussen hen beiden, zij accepteert hem niet zoals hij is. Ondanks je goede baan, je goed inkomen, dat je prima voor jezelf kunt zorgen, en voor je gezin, wil je niet meer met je grote liefde leven.
Echt, slappe hap! Liefde, samen, gezin, zorgen, allemaal lege woorden.
Hij is niet ambitieus. Ja, zij wel, en hij voldoet niet. Wat een calculerende XXX
[ Bericht 5% gewijzigd door LeesFoknl op 09-12-2017 15:09:22 ]
Mijn bijdrage aan dit forum is ter lering en ter vermaak.
Laat je niet gek maken, en maak vooral jezelf niet gek
Count your blessings . LeesFoknl a.k.a.vrouwen(f)luisteraar!
Wat gij wilt dat U geschiedt, doet dat ook een ander!
Laat je niet gek maken, en maak vooral jezelf niet gek
Count your blessings . LeesFoknl a.k.a.vrouwen(f)luisteraar!
Wat gij wilt dat U geschiedt, doet dat ook een ander!
Als je nou eerst de rest van het topic leest, dan kom je erachter dat het precies andersom is. Dat ze inmiddels het plan hebben opgevat om te gaan scheiden, omdat hij niet zoveel van haar houdt als zij van hem.quote:
Zij is het probleem tussen hen beiden, zij accepteert hem niet zoals hij is.
Ja, als je partner vindt dat je autistisch bent, niet empathisch, niet ambitieus genoeg, niet voldoende werkt enz. zou ik ook niet meer van haar houden. Als ik niet goed ben zoals ik ben, dan kan ik ook niet van jou houden zoals jij bent.
Overigens, wat een normen en waarden !!
Overigens, wat een normen en waarden !!
Mijn bijdrage aan dit forum is ter lering en ter vermaak.
Laat je niet gek maken, en maak vooral jezelf niet gek
Count your blessings . LeesFoknl a.k.a.vrouwen(f)luisteraar!
Wat gij wilt dat U geschiedt, doet dat ook een ander!
Laat je niet gek maken, en maak vooral jezelf niet gek
Count your blessings . LeesFoknl a.k.a.vrouwen(f)luisteraar!
Wat gij wilt dat U geschiedt, doet dat ook een ander!
Ja zo kun je wat krom is wel rechtbreien.quote:
Ja, als je partner vindt dat je autistisch bent, niet empathisch, niet ambitieus genoeg, niet voldoende werkt enz. zou ik ook niet meer van haar houden. Als ik niet goed ben zoals ik ben, dan kan ik ook niet van jou houden zoals jij bent.
Overigens, wat een normen en waarden !!
“What do I wear in bed? Why, Chanel No. 5, of course”
Bovendien heeft hij toegegeven dat het al vanaf het begin van de relatie zo was dat zij niet diegene was waar hij oud mee wilde worden.quote:
Ja zo kun je wat krom is wel rechtbreien.
Laten we het zo zeggen, zo zou ik het tenminste ondervinden. Maar deze ts-er vrouw maakt er ook nog misbruik van dat ie autistisch is en dingen anders ervaart of zelfs helemaal niet meekrijgt.quote:
Ja, als je partner vindt dat je autistisch bent, niet empathisch, niet ambitieus genoeg, niet voldoende werkt enz. zou ik ook niet meer van haar houden. Als ik niet goed ben zoals ik ben, dan kan ik ook niet van jou houden zoals jij bent.
Overigens, wat een normen en waarden !!
Mijn bijdrage aan dit forum is ter lering en ter vermaak.
Laat je niet gek maken, en maak vooral jezelf niet gek
Count your blessings . LeesFoknl a.k.a.vrouwen(f)luisteraar!
Wat gij wilt dat U geschiedt, doet dat ook een ander!
Laat je niet gek maken, en maak vooral jezelf niet gek
Count your blessings . LeesFoknl a.k.a.vrouwen(f)luisteraar!
Wat gij wilt dat U geschiedt, doet dat ook een ander!
Praat je nou tegen je alterego?quote:
[..]
Laten we het zo zeggen, zo zou ik het tenminste ondervinden. Maar deze ts-er vrouw maakt er ook nog misbruik van dat ie autistisch is en dingen anders ervaart of zelfs helemaal niet meekrijgt.
Hij is autistisch. Misschien heeft ie bedoeld dat ie:quote:
[..]
Bovendien heeft hij toegegeven dat het al vanaf het begin van de relatie zo was dat zij niet diegene was waar hij oud mee wilde worden.
-niet wilde dat zij oud wordt (omdat ze zo mooi is)
-hij niet oud wil worden (ongeacht met wie)
-hij - en let op - hij hoopte dat het altijd zo zou blijven zoals het is (dus toen was).
En dat was dus niet zo. Hij moest ambitieus worden, verstoppertje spelen enz.
Mannen hopen dat hun meisje of vrouwtje nooit anders zullen worden, nooit zullen veranderen, Zo veel houden wij van haar zoals ze is.
Vrouwen zien hun "man" als basismateriaal en hopen dat ze hun vrienden of mannen met veel beleid en manipulatie kunnen omvormen tot de voor hen ideale of gewenste man.
Mijn bijdrage aan dit forum is ter lering en ter vermaak.
Laat je niet gek maken, en maak vooral jezelf niet gek
Count your blessings . LeesFoknl a.k.a.vrouwen(f)luisteraar!
Wat gij wilt dat U geschiedt, doet dat ook een ander!
Laat je niet gek maken, en maak vooral jezelf niet gek
Count your blessings . LeesFoknl a.k.a.vrouwen(f)luisteraar!
Wat gij wilt dat U geschiedt, doet dat ook een ander!
Neen, toevoeging voor Samzz, vanwege haar reaktie op mijn bijdrage.quote:
Mar het maakt niet meer uit, blijkbaar. Er zijn weer 2 kinderen die vaderloos moeten opgroeien vanwege de ambities van een vrouw die niet tevreden kan zijn.
Mijn bijdrage aan dit forum is ter lering en ter vermaak.
Laat je niet gek maken, en maak vooral jezelf niet gek
Count your blessings . LeesFoknl a.k.a.vrouwen(f)luisteraar!
Wat gij wilt dat U geschiedt, doet dat ook een ander!
Laat je niet gek maken, en maak vooral jezelf niet gek
Count your blessings . LeesFoknl a.k.a.vrouwen(f)luisteraar!
Wat gij wilt dat U geschiedt, doet dat ook een ander!
Ja prima allemaal, maar betrek het niet op TS en haar topic zonder het gelezen te hebben.quote:
Mannen hopen dat hun meisje of vrouwtje nooit anders zullen worden, nooit zullen veranderen, Zo veel houden wij van haar zoals ze is.
Vrouwen zien hun "man" als basismateriaal en hopen dat ze hun vrienden of mannen met veel beleid en manipulatie kunnen omvormen tot de voor hen ideale of gewenste man.
Okay, zal ik doen, maar niet nu. De vrouw roept net dat ik moet komen voor mijn wekelijks bad op zaterdagavond.
Mijn bijdrage aan dit forum is ter lering en ter vermaak.
Laat je niet gek maken, en maak vooral jezelf niet gek
Count your blessings . LeesFoknl a.k.a.vrouwen(f)luisteraar!
Wat gij wilt dat U geschiedt, doet dat ook een ander!
Laat je niet gek maken, en maak vooral jezelf niet gek
Count your blessings . LeesFoknl a.k.a.vrouwen(f)luisteraar!
Wat gij wilt dat U geschiedt, doet dat ook een ander!
Natuurlijk niet.quote:
Klinkt alsof hij inderdaad autistische trekken vertoont (een hoop van wat je schrijft herken ik
) maar dat verklaar niet zijn complete gebrek aan inzetting en motivatie, dat is echt gewoon een karaktertrek (eentje die ik juist absoluut niet heb, ik heb een hekel aan mensen die 0 motivatie hebben en anderen de schuld geven van hun eigen falen) Als ik het zo lees is er al van alles gedaan om de relatie nog te redden (psychologen ed) maar als ik in jouw schoenen stond was ik allang vetrokken bij hem.
Sterkte iig , wat je ook besluit.
Edit: Eerst topic lezen, dan pas antwoorden.
Wat een eikelquote:
Nou, kogel is door de kerk. We gaan scheiden. Gisteravond weer gepraat en daar kwam eindelijk boven tafel dat hij minder van mij houdt, dan ik van hem. Hij is (was) voor mij de persoon met wie ik oud wilde worden. Dat ben ik voor hem nooit geweest. Hij twijfelt al jaren of ik “wel goed genoeg” ben. Volgens hem komt dat mede door de maatschappij waarin alles perfect moet zijn (hij had het over instagram foto’s) en dat hij met zijn hoofd wel weet dat perfect niet bestaat, maar dat hij het met zijn hart toch zo voelt. Hij gaf ook toe dat hij me actief heeft geprobeerd te veranderen ok ik dat plaatje te passen.
En daar moet je dan straks nog allimentatie aan betalen ook . Met de instelling die hij heeft zal ie in elk geval niemand gaan vinden. In elk geval niemand die beter is dan jij.
Succes en sterkte de komende tijd.
Geloof me als ik zeg dat uren met elkaar praten over van alles en nog wat compleet ongerelateerd is aan het hebben van empathie, hooguit begrip. Of de persoon is gewoon intelligent genoeg om geleerd te hebben hoe je een gesprek gaande houdt.quote:
[..]
Maar als jullie eerder uren met elkaar spraken over vanalles en nog wat had hij wel empathie en begrip.
Bron: mezelf.
[ Bericht 27% gewijzigd door Metro2005 op 10-12-2017 22:19:31 ]
Childhood is over the moment you know you're going to die.
'Snelwegen verbreden om files op te lossen? Dat is zoals de broeksriem losser maken tegen obesitas'
'Snelwegen verbreden om files op te lossen? Dat is zoals de broeksriem losser maken tegen obesitas'
Brengt Spirit nu de kerst alleen door bij haar ouders of is ze toch weer gezwicht voor zijn charmes?
Een update zou leuk zijn
Een update zou leuk zijn
[b] Op zondag 14 november 2010 18:11 schreef liesje1979 het volgende:[/b]
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Misschien moet je toch iets beter lezen. Spirit heeft in dit geval behoorlijk gelijk en er zijn ook geen twee kinderen.quote:
[..]
Neen, toevoeging voor Samzz, vanwege haar reaktie op mijn bijdrage.
Mar het maakt niet meer uit, blijkbaar. Er zijn weer 2 kinderen die vaderloos moeten opgroeien vanwege de ambities van een vrouw die niet tevreden kan zijn.
Verkrijgbaar met diverse letter- en cijfercombinaties!
Tja, nu moet ik - eerlijk gezegd - toch ook sterk twijfelen. Denk dat ik de helderziendenlijn eens bel.
Het is dan ook een zo a-typisch verhaal. Normaal overkomt dit mannen en nu is het een vrouw.
Ze hebben wel een kind, toch?
Het is dan ook een zo a-typisch verhaal. Normaal overkomt dit mannen en nu is het een vrouw.
Ze hebben wel een kind, toch?
Mijn bijdrage aan dit forum is ter lering en ter vermaak.
Laat je niet gek maken, en maak vooral jezelf niet gek
Count your blessings . LeesFoknl a.k.a.vrouwen(f)luisteraar!
Wat gij wilt dat U geschiedt, doet dat ook een ander!
Laat je niet gek maken, en maak vooral jezelf niet gek
Count your blessings . LeesFoknl a.k.a.vrouwen(f)luisteraar!
Wat gij wilt dat U geschiedt, doet dat ook een ander!
quote:
Is dit jouw man toevallig?
R&P / Op de rand van de afgrond na 14 jaar 5
The love you take is equal to the love you make.
Jezus mensen, wat is hier nou weer gebeurd :’)
Anyways, we gaan nog steeds scheiden ja, zijn druk bezig met de afhandeling van alles.
Anyways, we gaan nog steeds scheiden ja, zijn druk bezig met de afhandeling van alles.
Sarcasme. Herken het.
Ah ok, niet voor de bloemen gezwicht dusquote:
Jezus mensen, wat is hier nou weer gebeurd :’)
Anyways, we gaan nog steeds scheiden ja, zijn druk bezig met de afhandeling van alles.
[b] Op zondag 14 november 2010 18:11 schreef liesje1979 het volgende:[/b]
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Is dit uiteindelijk nog doorgezet?quote:Op woensdag 13 december 2017 12:26 schreef Spirit82 het volgende:
Jezus mensen, wat is hier nou weer gebeurd :’)
Anyways, we gaan nog steeds scheiden ja, zijn druk bezig met de afhandeling van alles.
Een blik op haar pohi zegt mij genoeg.quote:
I 'm not sure about an inner child, but I do have an inner idiot who surfaces every now and then.
Yup alweer op Tinder dus waag je kans Elpis!quote:Op vrijdag 12 april 2019 17:30 schreef Elpis het volgende:
[..]
Een blik op haar pohi zegt mij genoeg.
[b] Op zondag 14 november 2010 18:11 schreef liesje1979 het volgende:[/b]
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Jezusquote:
[..]
Een blik op haar pohi zegt mij genoeg.
Nee dank je. Online daten is niet voor watjes en ik ben opperwatje.quote:Op vrijdag 12 april 2019 22:50 schreef Godshand het volgende:
[..]
Yup alweer op Tinder dus waag je kans Elpis!
I 'm not sure about an inner child, but I do have an inner idiot who surfaces every now and then.
quote:
[..]
Joh, dat is misschien jouw ideaalbeeld, maar niet de zijne. Hij mag van mij alles wat hij wil. Hij mag huisvader worden, hij mag van mij zelfstandig ondernemer worden (ik financier hem), hij mag zijn hobbies doen, ik spoor hem aan om te gaan sporten omdat hij dat leuk vindt, ik spoor hem aan om dingen met zijn vrienden te ondernemen, alles. Ik wil juist dat hij gelukkig is en sta voor alles open. Hij weet echter niet wat hij wil en loopt daardoor met alles vast. Ik wil geen perfect gezin, ik wil gewoon een gelukkige partner.
