Neoliberalisme wat houdt het in? deel #20

quote:

Op donderdag 28 december 2017 00:04 schreef noescom het volgende:

[..]

We zijn het erover eens dat principes en rechten geen objectief gegeven zijn. Het zijn meningen, dus subjectief. Overigens wel breedgedragen meningen, dus intersubjectief. Dat je een principe of (negatief) recht alleen geldigheid zou kunnen verschaffen via een politiek proces is klinkklare kolder.

Het universele karakter berust op het feit dat wij allemaal mensen zijn. Daarom kunnen fundamentele natuurlijke belangen op brede erkenning rekenen. Toch moeten mensen het eens zien te worden over de specifieke invulling, en dat is een politiek proces. Een specifiek deel eruit lichten, en te doen alsof deze al geldig is, voorafgaande aan iedere vorm van afspraken maken, is dat specifieke deel een absolute status geven. Dat laatste is nergens op gebaseerd (tenzij het objectief toetsbaar is).

quote:

[..]

Ook hier ben ik het met je eens. Mensen erkennen principes; het NAP op zich is in feite niets. Toch is iedereen het er wel over eens dat je niet moet stelen, moorden en verkrachten en dat als je een afspraak maakt je je daar aan hoort te houden. In die zin wordt het NAP al breed gedragen, behalve als het op de overheid aankomt.

Eigendomsrecht in het NAP opnemen, duidt op de wens van sommigen om hun bezit veilig te stellen. Geen enkel politiek proces kan daar dan nog aankomen. De uitsluiting van positieve rechten van deze behandeling is willekeur. Daarmee laat men negatieve recht prevaleren boven positieve rechten. De claim dat het intersubjectieve daaraan al gebonden is, zonder enige grond daarvoor aan te geven, is onzin.

Het is zeker niet zo, dat mensen het erover eens zijn dat eigendomsrecht dezelfde status heeft als de rest van het NAP. En de verklaring van de rechten van de mens erkent wel degelijk positieve rechten. De enige manier om het uit te maken is een politiek proces. Staatsvorming is het gevolg van dit beslissingsproces (een manier om groepsbeslissingen te kunnen nemen). Wil je niet in een dictatuur leven? Dan moet je het democratisch maken. Dan moet je ook weten wie erbij de groep hoort en dus meebeslist. En daarna kun je samen uitmaken hoe de balans tussen het individu en de gemeenschap ligt. En dan kun je ook gemeenschappelijke belangen behartigen.

quote:

[..]

Ik bedoelde dat je de persoon in kwestie zelf niet uitsluit.

[..]

Dat ontken ik helemaal niet.

[..]

Libertariers vinden dat de rechten van individuen boven de rechten van het collectief gaan. Alle kwalificaties die je er verder op plakt zeggen mij niets.

Een individu op zichzelf stelt weinig voor. Als jij als een Robinson Crusoe aanspoelt op een onbewoond eiland, dan ben je af van iedere dwang. Je hoeft dan ook geen belasting te betalen. Je zult wel merken hoe armzalig het bestaan is, als je het helemaal zelf moet zien te rooien. Dat is precies de reden waarom sommige soorten groepsdieren zijn. Hun vorm van overleven leunt op samenwerking. Dat is geen rationele keuze. Dat sommige dieren wel groepen vormen en andere niet, is deel van hun natuur. Bij mensen hun je aantonen dat ze van nature groepen vormen, en dat loopt via sociale emoties (vraag het desnoods aan biologen en psychologen die dat bestuderen). Groepsgedrag is eigen aan mensen. Daar heb jij geen boodschap aan, want je kunt ook een vel papier pakken en een principe opschrijven. Dat laatste heeft volgens jou meer overtuigingskracht dan het bestuderen van menselijk gedrag.

quote:

Juist. Je denkt dus dat libertariers vinden dat er geen groepen mogen bestaan. Dan snap ik waarom je er zo tegenin gaat. Wees gerust: dat is zeker niet waar het libertarisme voor staat.

Het liberalisme staat vooral voor het heilig verklaren van eigendomsrecht. Daarom doen ze alsof er geen enkele verklaring bestaat voor staatsvorming. Maar tuigen ze uiteindelijk toch stiekem zoiets op (met rechten en rechtshandhaving), maar dan zodanig dat het eigendomsrecht onaantastbaar is. Eigendomsrecht absoluut verklaren is het doel. Aan de huidige zorgen over de groeiende ongelijkheid kun je zien dat dit heel gevaarlijk kan zijn.

quote:

Op donderdag 28 december 2017 01:10 schreef deelnemer het volgende:

[..]

Het universele karakter berust op het feit dat wij allemaal mensen zijn. Daarom kunnen fundamentele natuurlijke belangen op brede erkenning rekenen. Toch moeten mensen het eens zien te worden over de specifieke invulling, en dat is een politiek proces. Een specifiek deel eruit lichten, en te doen alsof deze al geldig is, voorafgaande aan iedere vorm van afspraken maken, is dat specifieke deel een absolute status geven. Dat laatste is nergens op gebaseerd (tenzij het objectief toetsbaar is).

Iedereen is het er al over eens dat je niet moet stelen en moorden en dat datgene dat jij koopt van jou is. Daar is geen proces voor nodig. Het enige afwijkende punt is dat libertariers dat ook van toepassing achten op de overheid.

quote:

Eigendomsrecht in het NAP opnemen, duidt op de wens van sommigen om hun bezit veilig te stellen. Geen enkel politiek proces kan daar dan nog aankomen. De uitsluiting van positieve rechten van deze behandeling is willekeur.

Nee, dat is geen willekeur. Libertariers hebben het zelfsbeschikkingsrecht hoog in het vaandel staan. Positieve rechten vereisen een evenredige plicht om iets te leveren. Als ik recht zou hebben op bananen, dan moeten er verkopers zijn die mij bananen leveren ook al willen ze misschien liever wat anders verkopen. Ze moeten hun tijd en inspanning dus tegen hun wil in wijden aan het telen van bananen, daarmee is die tijd feitelijk niet meer van hun maar van mij. Daarmee zijn ze feitelijk deeltijdslaven. Aan negatieve rechten kleven geen plichten.

quote:

Het is zeker niet zo, dat mensen het erover eens zijn dat eigendomsrecht dezelfde status heeft als de rest van het NAP. En de verklaring van de rechten van de mens erkent wel degelijk positieve rechten. De enige manier om het uit te maken is een politiek proces.

Nee.

quote:

Staatsvorming is het gevolg van dit beslissingsproces (een manier om groepsbeslissingen te kunnen nemen).

Staatsvorming is geen gevolg van het nemen van groepsbeslissingen.

quote:

Wil je niet in een dictatuur leven? Dan moet je het democratisch maken.

Democratie is een vorm van dictatuur.

quote:

Een individu op zichzelf stelt weinig voor. Als jij als een Robinson Crusoe aanspoelt op een onbewoond eiland, dan ben je af van iedere dwang. Je hoeft dan ook geen belasting te betalen. Je zult wel merken hoe armzalig het bestaan is, als je het helemaal zelf moet zien te rooien.

Niemand heeft het over alles zelf rooien.

quote:

Dat is precies de reden waarom sommige soorten groepsdieren zijn. Hun vorm van overleven leunt op samenwerking. Dat is geen rationele keuze. Dat sommige dieren wel groepen vormen en andere niet, is deel van hun natuur. Bij mensen hun je aantonen dat ze van nature groepen vormen, en dat loopt via sociale emoties (vraag het desnoods aan biologen en psychologen die dat bestuderen). Groepsgedrag is eigen aan mensen. Daar heb jij geen boodschap aan, want je kunt ook een vel papier pakken en een principe opschrijven. Dat laatste heeft volgens jou meer overtuigingskracht dan het bestuderen van menselijk gedrag.

Niemand heeft het over het niet samenwerken in groepen.

quote:

Het liberalisme staat vooral voor het heilig verklaren van eigendomsrecht. Daarom doen ze alsof er geen enkele verklaring bestaat voor staatsvorming. Maar tuigen ze uiteindelijk toch stiekem zoiets op (met rechten en rechtshandhaving), maar dan zodanig dat het eigendomsrecht onaantastbaar is.

Er zijn verschillende stromingen binnen het libertarisme. Je hebt de minarchisten die een kleine overheid willen die alleen de kerntaken politie, justitie, defensie en volgens sommigen ook infrastructuur regelen en verder niets. Een zogenaamde nachtwakersstaat. Ik ben van de anarcho-kapitalistische snit: geen enkele vorm van overheid. In principe heb je geen overheid nodig om rechten te beschermen, maar ik kan prima leven met een nachtwakersstaat.

[ Bericht 1% gewijzigd door noescom op 28-12-2017 01:44:35 ]

quote:

Op donderdag 28 december 2017 01:25 schreef noescom het volgende:

[..]

Iedereen is het er al over eens dat je niet moet stelen en moorden en datgene dat jij koopt van jou is. Daar is geen proces voor nodig. Het enige afwijkende punt is dat libertariers dat ook van toepassing achten op de overheid.

[..]

Nee, dat is geen willekeur. Libertariers hebben het zelfsbeschikkingsrecht hoog in het vaandel staan. Positieve rechten vereisen een evenredige plicht om iets te leveren. Als ik recht zou hebben op bananen, dan moeten er verkopers zijn die mij bananen leveren ook al willen ze misschien liever wat anders verkopen. Ze moeten hun tijd en inspanning dus tegen hun wil in wijden aan het telen van bananen, daarmee is die tijd feitelijk niet meer van hun maar van mij. Daarmee zijn ze feitelijk deeltijdslaven. Aan negatieve rechten kleven geen plichten.

[..]

Nee.

[..]

Staatsvorming is geen gevolg van het nemen van groepsbeslissingen.

[..]

Democratie is een vorm van dictatuur.

[..]

Niemand heeft het over alles zelf rooien.

[..]

Niemand heeft het over het niet samenwerken in groepen.

[..]

Ik voorspel dat bij een groeiende ongelijkheid, gecombineerd met een absoluut eigendomsrecht, er voor veel mensen een enorme economische dwang kan ontstaan. Een deel van de mensen zal zich dan genoodzaakt zien om contracten aan te gaan die ze onbeschoft vinden. Je zult libertariers zien, die dan grijzend opmerken dat je het contract vrijwillig hebt ondertekend; er dus geen dwang is. De ironie: de grootste liefhebbers van individuele vrijheid creeren zo juist enorm dwingende verhoudingen. Dat berust dan allemaal op een absoluut eigendomsrecht dat ergens in de blauwe lucht hangt.

Iedere vorm van onderbouwing, wetenschappelijk of diepgevoelde overtuigingen (zeg humaniteit) of meerderheidsstandpunten of het algemeen belang of wat dan ook, het is allemaal minder gezaghebbend dan het eigendomsrecht omdat .... omdat libertariers dat vinden. De libertariers zijn zo maatgevend, hun subjectieve oordeel, dat het eigendomsrecht onaantastbaar is, is zo waar, dat niets daartegen op kan. En waarom niet? Omdat libertariers dat vinden. Dat lijkt verdacht veel op een autoritaire neiging over anderen en hun belangen heen te willen lopen.

quote:

Nee, je hebt geen staat nodig om rechten te beschermen.

Je hebt een geaccepteerde beslissingsprocedure nodig om rechten erkent te krijgen als geldig. Om ze te beschermen heb je alleen macht nodig.

[ Bericht 1% gewijzigd door deelnemer op 28-12-2017 10:15:15 ]

quote:

Op donderdag 28 december 2017 01:46 schreef deelnemer het volgende:

[..]

Ik voorspel dat bij een groeiende ongelijkheid, gecombineerd met een absoluut eigendomsrecht, er voor veel mensen een enorme economische dwang kan ontstaan. Een deel van de mensen zal zich dan genoodzaakt zien om contracten aan te gaan die ze onbeschoft vinden.

We moeten even goed uit elkaar houden over wat voor soort vrijheden we het hebben. Natuurlijk zijn er mensen die uit economische noodzaak banen moeten accepteren die ze eigenlijk niet willen. In die zin zijn die mensen niet vrij. Echter, wanneer libertariers het hebben over vrijheid dan bedoelen ze de afwezigheid van dwang. Dat iemand dus geen al dan niet spreekwoordelijk pistool op je hoofd zet om je te dwingen tot iets. Dát is waar libertariers tegen zijn. Wanneer je mensen de vrijheid geeft om geld te verdienen zonder allerlei vervelende regels, dan kunnen ze vanzelf betere banen accepteren.

quote:

Iedere vorm van onderbouwing, wetenschappelijk of diepgevoelde overtuigingen (zeg humaniteit) of meerderheidsstandpunten of het algemeen belang of wat dan ook, het is allemaal minder gezaghebbend dan het eigendomsrecht omdat .... omdat libertariers dat vinden.

Mensen vinden het over het algemeen prettiger om in vrijheid te leven dan onder een dwingend regime. Ik ken weinig mensen die van Nederland naar Noord Korea vluchten om maar iets te noemen.

quote:

De libertariers zijn zo maatgevend, hun subjectieve oordeel dat het eigendomsrecht onaantastbaar is zo waar, dat niets daartegen op kan. En waarom niet? Omdat libertariers dat vinden. Dat lijkt verdacht veel op een autoritaire neiging over anderen en hun belangen heen te willen lopen.

Als libertariers iets niet zijn dan is het autoritair. Ons enige belang is het vergroten van vrijheid. We claimen niets.

quote:

Op donderdag 28 december 2017 02:02 schreef noescom het volgende:

[..]

We moeten even goed uit elkaar houden over wat voor soort vrijheden we het hebben. Natuurlijk zijn er mensen die uit economische noodzaak banen moeten accepteren die ze eigenlijk niet willen. In die zin zijn die mensen niet vrij. Echter, wanneer libertariers het hebben over vrijheid dan bedoelen ze de afwezigheid van dwang. Dat iemand dus geen al dan niet spreekwoordelijk pistool op je hoofd zet om je te dwingen tot iets. Dát is waar libertariers tegen zijn. Wanneer je mensen de vrijheid geeft om geld te verdienen zonder allerlei vervelende regels, dan kunnen ze vanzelf betere banen accepteren.

[..]

Mensen vinden het over het algemeen prettiger om in vrijheid te leven dan onder een dwingend regime. Ik ken weinig mensen die van Nederland naar Noord Korea vluchten om maar iets te noemen.

[..]

Als libertariers iets niet zijn dan is het autoritair. Ons enige belang is het vergroten van vrijheid. We claimen niets.

Libertariers claimen een absoluut eigendomsrecht.

Er is al eigendomsrecht. Er is geen enkele zinnige reden om dat verder op de spits te drijven. Het idee van eigendomsrecht is niets anders dan de mogelijkheid om ergens een claim op te kunnen leggen. Het gaat dan niet om 'de vrijheid' maar om 'mijn vrijheid'. Het gaat daarom niet leiden tot een vergroting van een ieders vrijheid. Daar hebben libertariers schijt aan, wat blijkt uit hun radicale afwijzing van positieve rechten.

Aan eigendomsrecht zijn beslissingsbevoegdheden gekoppeld, namelijk het exclusieve beschikkingsrecht. Koppel de jurisdictie aan het eigendomsrecht, en je krijgt een geprivatiseerde rechtsspraak in handen van de bezittende klasse. Op een rare manier, want het verhaaltje begint met een uit de lucht gegrepen recht (een absoluut eigendomsrecht) om daar vervolgens het recht op te baseren.

De aardbol is eindig, en de passie van sommigen voor het vergaren van bezit, is eindeloos. Het verhaaltje, dat door een ieders vrijheid om geld te verdienen alles vanzelf ten goede keert, is naief. De vrijheid om te doen wat je wilt, zonder regeltjes, is al even naief. Ga niet doen alsof iedereen altijd alles zelf moet kunnen beoordelen, om te voorkomen dat hij wordt genaaid door iemand anders (die daartoe dan de vrijheid moet hebben). Ga niet doen alsof dat soort misbruik eenvoudig te voorkomen is, als iemand maar even autonoom nadenkt. Dat volledig autonome individu bestaat ook niet. Of je onderschat, hoe onmogelijk is om als individu alles te overzien en doorgronden. Of je onderschat het niet, en dan ben je op een achterbakse manier de machtspositie van mensen met veel bezit aan het versterken (en die is wat mij betreft al groot genoeg).

Kortom, de droom van de heerlijke vrijheid gaat niet uitkomen op basis van het NAP. Het leidt tot een private tirannie. Het ligt niet fundamenteel besloten in de aard der dingen om in bezit genomen te worden. Het ligt hooguit besloten in de aard der mensen om dingen in bezit te willen nemen. Dat is geen liefde voor de vrijheid, maar een passie voor macht (machtswellust of, op zijn best, ingegeven door een behoefte aan zelfbescherming).

[ Bericht 2% gewijzigd door deelnemer op 28-12-2017 11:35:32 ]

quote:

Op donderdag 28 december 2017 11:11 schreef deelnemer het volgende:

[..]

Libertariers claimen een absoluut eigendomsrecht.

Libertariers claimen zelfbeschikkingsrecht. Eigendomsrecht is daar een voortvloeisel van.

• http://www.vrijspreker.nl(...)rtarische-principes/
• http://libertarian.nl/wp/(...)en-eigendomsrechten/

quote:

Er is al eigendomsrecht. Er is geen enkele zinnige reden om dat verder op de spits te drijven. Het idee van eigendom is niets anders dan de mogelijkheid om ergens een claim op te kunnen leggen. Het gaat dan niet om 'de vrijheid' maar om 'mijn vrijheid'. Het gaat daarom niet leiden tot een vergroting van een ieders vrijheid. Daar hebben libertariers schijt aan, wat blijkt uit hun radicale afwijzing van positieve rechten.

Positieve rechten komen neer op slavernij. Dat heb ik al uitgebreid uitgelegd. Het is wat frustrerend om een discussie te voeren met iemand die geen informatie opneemt en steeds hetzelfde, niet kloppende riedeltje blijft herhalen.

quote:

De aardbol is eindig, en de passie van sommigen voor het vergaren van bezit, is eindeloos. Het verhaaltje, dat door een ieders vrijheid om geld te verdienen alles vanzelf ten goede keert, is naief.

Dat is dan ook niet wat libertariers bepleiten.

quote:

Kortom, de droom van de heerlijke vrijheid gaat niet uitkomen op basis van het NAP. Het leidt tot een private tirannie. Het ligt niet fundamenteel besloten in de aard der dingen om in bezit genomen te worden. Het ligt hooguit besloten in de aard der mensen om dingen in bezit te willen nemen. Dat is geen liefde voor de vrijheid, maar een passie voor macht (uit machtswellust of, op zijn best, uit een behoefte aan zelfbescherming).

Mensen die dingen in hun bezit nemen die niet van hen zijn, noemen we dieven. Er zijn allerlei manieren om je daartegen te verdedigen, behalve als het om de overheid gaat. Dan maak je geen kans.

[ Bericht 3% gewijzigd door noescom op 28-12-2017 12:00:08 ]

quote:

Op donderdag 28 december 2017 00:06 schreef noescom het volgende:

[..]

Je zegt dus dat als de straat bepaald dat jouw televisietoestel van hun is, ze hem zo mogen meenemen?

Probeer ze maar eens tegen te houden. En zonder overheid zijn daar geen wetten tegen dus......

quote:

Op donderdag 28 december 2017 16:52 schreef Papierversnipperaar het volgende:

[..]

Probeer ze maar eens tegen te houden. En zonder overheid zijn daar geen wetten tegen dus......

Je kunt ze niet tegenhouden zonder wetten?

quote:

Op donderdag 28 december 2017 11:37 schreef noescom het volgende:

[..]

Libertariers claimen zelfbeschikkingsrecht. Eigendomsrecht is daar een voortvloeisel van.

• http://www.vrijspreker.nl(...)rtarische-principes/
• http://libertarian.nl/wp/(...)en-eigendomsrechten/

[..]

Je kunt claimen dat eigendom de vrucht is van je arbeid, en het eigendomsrecht daarom voortvloeit uit zelfbeschikkingsrecht. Daar tegenover staat, dat het eigendomsrecht al evenzeer het zelfbeschikkingsrecht van mensen kan beperken. Zeker als je overweegt, dat geen enkel vrucht van iemands arbeid louter en alleen uit arbeid bestaat (de grond onder je voeten, grondstoffen, de lucht die je inademt). Ik wijs je er daarom op, dat eigendomsrecht juist de mogelijkheden van mensen enorm kan beperken, als het eigendom erg ongelijk verdeeld is. Als iemand niet meer kan beschikken over iets in de wereld om hem heen (reeds volledig in beslag genomen door anderen), dan blijft er van zijn zelfbeschikkingsrecht niets meer over.

quote:

Positieve rechten komen neer op slavernij. Dat heb ik al uitgebreid uitgelegd. Het is wat frustrerend om een discussie te voeren met iemand die geen informatie opneemt en steeds hetzelfde, niet kloppende riedeltje blijft herhalen.

[..]

Politieke filosofie is niet voor niets een eindeloos gekloot met concepten. Als je een beetje handig bent in het munten van concepten, dan kun je iedere politieke voorkeur presenteren als een evidente waarheid. Er zijn diverse zinnige rechtvaardigheid principes te formuleren. Het is flauw om daarin alleen datgene te propageren wat jou belang dient. Het libertarisme is evident eenzijdig, ten gunste van mensen met veel bezit. Het NAP sluit uit dat ze hoeven te delen. En dat delen doet ze blijkbaar walgen. Maar ze noemen het niet 'mijn idee van rechtvaardigheid' maar de evidente waarheid van het goede.

Dat zie je aan het feit dat positieve rechten gelijkgesteld worden aan slavernij. Zonder positieve rechten neemt de vrijwillige slavernij (uit noodzaak dus) waarschijnlijk toe. De walging van een vrouw die zich laat plat neuken door een vent, om aan geld te komen om haar kind te voeden, kan natuurlijk geen grond zijn voor een zinnig idee over rechtvaardigheid.

De meesten mensen willen de samenleving liever zo opzetten, dat het vrij vanzelf al goed geregeld is, ipv een vorm waarin individuen telkens voor het blok staan om te kiezen of ze vandaag bereid zijn om een goede daad te verrichten, of voortdurend zelf moeten opletten of er niemand aan het doodgaan is.

quote:

Dat is dan ook niet wat libertariers bepleiten.

[..]

Libertariers bepleiten een idee van rechtvaardigheid, dat zoveel onnodige ellende toestaat, dat de meeste mensen het niet geloofwaardig vinden. Daarom is er vaak dat riedeltje dat de vrijwilligheid altijd goed uitpakt, tenzij je niet wil deugen. Maar ik ben helemaal met je eens dat dit helemaal niet gegarandeerd is.

quote:

Mensen die dingen in hun bezit nemen die niet van hen zijn, noemen we dieven. Er zijn allerlei manieren om je daartegen te verdedigen, behalve als het om de overheid gaat. Dan maak je geen kans.

Libertariers gebruiken het woord overheid op een rare manier. Voor hun is het een ding, dat niet bestaat, maar waarvan sommigen geloven dat het bestaat. De overheid is een organisatievorm die mensen samen, over generaties, hebben opgetuigd. De kern ervan is dat het legitimiteit verschaft. Dat is precies wat libertariers proberen te omzeilen, door te doen alsof de moraal al ergens in de blauwe lucht hangt, en van daaruit zijn gezag uitoefent. Juist dat idee, dat de basis het recht er al is, zonder dat er een mens aan te past komt, is een raar geloof.

quote:

Op donderdag 28 december 2017 17:14 schreef deelnemer het volgende:

[..]

Je kunt claimen dat eigendom de vrucht is van je arbeid, en het eigendomsrecht daarom voortvloeit uit zelfbeschikkingsrecht. Daar tegenover staat, dat het eigendomsrecht al evenzeer het zelfbeschikkingsrecht van mensen kan beperken. Zeker als je overweegt, dat geen enkel vrucht van iemands arbeid louter en alleen uit arbeid bestaat (de grond onder je voeten, grondstoffen, de lucht die je inademt).

Volgens mij bedoel je te zeggen dat ongedwongen mensen het slecht kunnen hebben door omstandigheden. Dat is natuurlijk waar. Ik heb dit soort discussies al duizenden keer gevoerd en nooit zegt iemand dat ze niets willen doen voor mensen die het zwaar hebben. Men is altijd bang voor de anderen. Zoiets spreekt natuurlijk wel boekdelen.

quote:

Politieke filosofie is niet voor niets een eindeloos gekloot met concepten. Als je een beetje handig bent in het munten van concepten, dan kun je iedere politieke voorkeur presenteren als een evidente waarheid. Er zijn diverse zinnige rechtvaardigheid principes te formuleren. Het is flauw om daarin alleen datgene te propageren wat jou belang dient. Het libertarisme is evident eenzijdig, ten gunste van mensen met veel bezit.

Dat is echt totaal onjuist.

quote:

Het NAP sluit uit dat ze hoeven te delen. En dat delen doet ze blijkbaar walgen. Maar ze noemen het niet 'mijn idee van rechtvaardigheid' maar de evidente waarheid van het goede.

Je hebt echt hele vreemde ideeën over het NAP. Je lijkt overigens ook niet erg bereidwillig om te leren hoe het wel zit. Ik zit dus in feite mijn tijd te verdoen.

quote:

Dat zie je aan het feit dat positieve rechten gelijkgesteld worden aan slavernij. Zonder positieve rechten neemt de vrijwillige slavernij (uit noodzaak dus) waarschijnlijk toe. De walging van een vrouw die zich laat plat neuken door een vent, om aan geld te komen om haar kind te voeden, kan natuurlijk geen grond zijn voor een zinnig idee over rechtvaardigheid.

quote:

De meesten mensen willen de samenleving liever zo opzetten, dat het vrij vanzelf al goed geregeld is, ipv een vorm waarin individuen telkens voor het blok staan om te kiezen of ze vandaag bereidt zijn om een goede daad te verrichten, of voortdurend zelf moeten opletten of er niemand aan het doodgaan is.

quote:

Libertariers gebruiken het woord overheid op een rare manier. Voor hun is het een ding, dat niet bestaat, maar waarvan sommigen geloven dat het bestaat.

Geen enkele libertarier claimt dat de overheid niet bestaat. Ze stellen slechts dat de overheid bestaat uit mensen.

quote:

De overheid is een organisatievorm die mensen samen, over generaties, hebben opgetuigd. De kern ervan is dat het legitimiteit verschaft. Dat is precies wat libertariers proberen te omzeilen, door te doen alsof de moraal al ergens in de blauwe lucht hangt, en van daaruit zijn gezag uitoefent. Juist dat idee, dat de basis het recht er al is, zonder dat er een mens aan te past komt, is een raar geloof.

Je doet het voorkomen alsof de overheid een handigheidje is die men in het leven heeft geroepen om samen dingen te kunnen regelen. Niets is natuurlijk minder waar. De overheid is een instituut die de wil van politici met geweld oplegt aan burgers en geld claimt onder het excuus van het "algemeen belang". Je hebt geen enkel contract met de overheid; je bent slechts geboren op een stuk land. Het feit dat je bestaat is kennelijk genoeg reden om je te moeten onderwerpen aan ongevraagd gezag en de ongevraagde "cadeautjes" die je daarvoor krijgt worden opgevoerd als legitimering. In elk ander geval zouden we spreken van afpersing en dwang, maar omdat een groepje mensen iets in een boek hebben geschreven is het als ware het magie "belasting" en "wetshandhaving". Om wat afspraken vast te leggen heb je geen overheid nodig.

quote:

Op donderdag 28 december 2017 16:53 schreef noescom het volgende:

[..]

Je kunt ze niet tegenhouden zonder wetten?

Probeer het dan maar af te dwingen zonder Posse's of andere vormen van anarchistisch geweld.

quote:

Op donderdag 28 december 2017 17:48 schreef Papierversnipperaar het volgende:

[..]

Probeer het dan maar af te dwingen zonder Posse's of andere vormen van anarchistisch geweld.

Bedrijven huren vaak beveiligingsbedrijven in. Zoiets zou ook prima voor particulieren kunnen. Noem het private politie. Combineer dat met een verzekeraar en je hebt iets werkbaars.

quote:

Op donderdag 28 december 2017 17:50 schreef noescom het volgende:

[..]

Bedrijven huren vaak beveiligingsbedrijven in. Zoiets zou ook prima voor particulieren kunnen.

Alleen bescherming voor de mensen die het kunnen betalen. Check

quote:

Noem het private politie. Combineer dat met een verzekeraar en je hebt iets werkbaars.

Nee, je hebt bescherming voor geld en de rijkste wint, die kan met veel geweld de andere bedrijven "wegconcurreren". Over economische oorlogsvoering gesproken.

quote:

Op donderdag 28 december 2017 17:52 schreef Papierversnipperaar het volgende:

[..]

Alleen bescherming voor de mensen die het kunnen betalen. Check.

Als jouw oma geen private politie kan betalen dan wil je vast wel bijspringen.

quote:

Nee, je hebt bescherming voor geld en de rijkste wint, die kan met veel geweld de andere bedrijven "wegconcurreren". Over economische oorlogsvoering gesproken.

Wat een onzin.

quote:

Op donderdag 28 december 2017 17:53 schreef noescom het volgende:

[..]

Als jouw oma geen private politie kan betalen dan wil je vast wel bijspringen.

[..]

Ik heb daar geen geld voor, betaal jij het maar. Het is jouw idee.

quote:

Wat een onzin.

Nee hoor, gewoon realistisch.

quote:

Op donderdag 28 december 2017 18:05 schreef Papierversnipperaar het volgende:

[..]

Ik heb daar geen geld voor, betaal jij het maar. Het is jouw idee.

Zwak dat je zo weinig over hebt voor je eigen oma. Verplicht betalen voor anderen is juist wat je niet wil, want dat is een inbreuk op de meest basale mensenrechten.

y

[ Bericht 100% gewijzigd door noescom op 28-12-2017 18:27:57 ]

x

quote:

Op donderdag 28 december 2017 18:24 schreef noescom het volgende:

[..]

Zwak dat je zo weinig over hebt voor je eigen oma. Verplicht betalen voor anderen is juist wat je niet wil, want dat is een inbreuk op de meest basale mensenrechten.

Zwak dat jij de rekening voor je debiele ideeën wilt betalen. Je bent gewoon een egoïstische hypocriete zak.

quote:

Op donderdag 28 december 2017 18:40 schreef Papierversnipperaar het volgende:

[..]

Zwak dat jij de rekening voor je debiele ideeën wilt betalen. Je bent gewoon een egoïstische hypocriete zak.

Jij schuift mij zonder blikken of blozen een verplichting in de schoenen en ik ben de egoïstische zak?

quote:

Op donderdag 28 december 2017 18:45 schreef noescom het volgende:

[..]

Jij schuift mij zonder blikken of blozen een verplichting in de schoenen en ik ben de egoïstische zak?

Ja. En daar heb ik wél argumenten voor. Om te beginnen mijn oma.

quote:

Op donderdag 28 december 2017 19:00 schreef Papierversnipperaar het volgende:

[..]

Ja. En daar heb ik wél argumenten voor. Om te beginnen mijn oma.

Hoezo ben ik verantwoordelijk voor jouw oma? Als jouw oma haar rekening niet kan betalen, dan regel je het zelf maar. Mocht je daar mijn hulp bij nodig hebben, dan kun je dat gewoon normaal vragen dan komen we er vast wel uit. Jouw verantwoordelijkheid op mij afschuiven is buitengewoon egoïstisch.

quote:

Op donderdag 28 december 2017 19:05 schreef noescom het volgende:
Hoezo ben ik verantwoordelijk voor jouw oma?

Jij zegt dat ze een commerciële politie kan inhuren. Maar je zegt er niet bij hoe ze dat gaat betalen. Dus los jij het probleem maar op. Voorlopig heeft ze meer aan een politie (overheid, belastingen) dan aan jouw zweefteverij.

quote:

Op donderdag 28 december 2017 19:11 schreef Papierversnipperaar het volgende:

[..]

Jij zegt dat ze een commerciële politie kan inhuren. Maar je zegt er niet bij hoe ze dat gaat betalen. Dus los jij het probleem maar op.

Ze betaalt er nu ook voor en dat gaat ook prima. Met concurrerende politiediensten wordt het alleen maar goedkoper.

quote:

Op donderdag 28 december 2017 19:21 schreef noescom het volgende:

[..]

Ze betaalt er nu ook voor en dat gaat ook prima. Met concurrerende politiediensten wordt het alleen maar goedkoper.

Bewijs dat maar.

quote:

Op donderdag 28 december 2017 19:29 schreef Papierversnipperaar het volgende:

[..]

Bewijs dat maar.

Alles dat private ondernemingen doen is goedkoper dan de diensten die de overheid verzorgd, omdat je bij een overheidsdienst niet naar de concurrent kan gaan als de prijs en/of kwaliteit je niet bevalt en de betaling veelal verplicht is. Komisch trouwens dat je spreekt over luchtfietserij. Kennelijk kun je je geen samenleving voorstellen zonder heersers. Eigenlijk is dat helemaal niet komisch, maar triest.

quote:

Op donderdag 28 december 2017 17:29 schreef noescom het volgende:

[..]

Volgens mij bedoel je te zeggen dat ongedwongen mensen het slecht kunnen hebben door omstandigheden. Dat is natuurlijk waar. Ik heb dit soort discussies al duizenden keer gevoerd en nooit zegt iemand dat ze niets willen doen voor mensen die het zwaar hebben. Men is altijd bang voor de anderen. Zoiets spreekt natuurlijk wel boekdelen.

Liefdadigheid is voor de ontvanger niet zo geweldig:
- inconsequent (de een wel en de ander niet)
- willekeurig (vandaag wel morgen niet meer)
- voorwaardelijk (jij deed moeilijk, nu krijg je niks meer)

Logischer is het om het goed te regelen. Dat doen we met alles. Je internet verbinding hangt er ook niet vanaf of je dienstverlener er vandaag zin in heeft of niet. Je houdt van contracten omdat je er vanop aan moet kunnen. Dat geldt nog meer voor de bestaanszekerheid van mensen. Liefdadigheid is zo heerlijk vrijwillig, dat het alleen geschikt voor mensen die van willekeur en onzekerheid houden.

quote:

[..]

Dat is echt totaal onjuist.

Totaal niet. Het libertarisme is een populistische variant van het liberalisme.

quote:

Je hebt echt hele vreemde ideeën over het NAP. Je lijkt overigens ook niet erg bereidwillig om te leren hoe het wel zit. Ik zit dus in feite mijn tijd te verdoen.

[..]

Het NAP is simpel. Ik probeer je erop te wijzen op dat
1. het beter gefundeerd dient te worden, ipv doen alsof iets een principe noemen voldoende is.
2. het eigendomsrecht erin opnemen gevaarlijke consequenties kan hebben,
3. de huidige versie naief of doortrapt is.

quote:

[..]



[..]

Geen enkele libertarier claimt dat de overheid niet bestaat. Ze stellen slechts dat de overheid bestaat uit mensen.

[..]

Je doet het voorkomen alsof de overheid een handigheidje is die men in het leven heeft geroepen om samen dingen te kunnen regelen. Niets is natuurlijk minder waar. De overheid is een instituut die de wil van politici met geweld oplegt aan burgers en geld claimt onder het excuus van het "algemeen belang". Je hebt geen enkel contract met de overheid; je bent slechts geboren op een stuk land. Het feit dat je bestaat is kennelijk genoeg reden om je te moeten onderwerpen aan ongevraagd gezag en de ongevraagde "cadeautjes" die je daarvoor krijgt worden opgevoerd als legitimering. In elk ander geval zouden we spreken van afpersing en dwang, maar omdat een groepje mensen iets in een boek hebben geschreven is het als ware het magie "belasting" en "wetshandhaving". Om wat afspraken vast te leggen heb je geen overheid nodig.

De overheid is een organisatievorm voor en door mensen, en daarom onvermijdelijk. Het kan beter en slechter. Het kan meer en minder deugen. Het kan niet verdwijnen, hooguit een andere vorm of naam krijgen. Het is verstandig om deze onvermijdelijkheid zo goed mogelijk in te richten.

[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 30-12-2017 15:09:01 ]

quote:

Op donderdag 28 december 2017 19:38 schreef deelnemer het volgende:

[..]

Liefdadigheid is voor de ontvanger niet zo geweldig:
- inconsequent (de een wel en de ander toevallig niet)
- willekeurig (van daag wel morgen niet meer)
- voorwaardelijk (jij deed moeilijk, nu krijg je niks meer)

Ik doel ook niet per sé op liefdadigheid, of in ieder geval niet alleen.

quote:

Logischer is het om het goed te regelen. dat doen we met alles. Je internet verbinding berust ook niet de vraag op de dienstverlening er vandaag zin in heeft of niet. Je houdt van contracten omdat er van aan moet kunnen. Liefdadigheid is zo heerlijk vrijwillig, dat het prima geschikt voor mensen die van willekeur houden.

Gelukkig zijn er veel meer manieren om dingen te regelen dan via liefdadigheid.

quote:

Totaal niet. Het libertarisme is een populistische variant van het liberalisme.

Populistisch?

quote:

Het NAP is simpel. Ik probeer je erop te wijzen op dat
1. het beter gefundeerd dient te worden, ipv doen alsof iets een principe noemen voldoende is.
2. het eigendomsrecht erin opnemen gevaarlijke consequenties kan hebben,
3. de huidige versie of naief of doortrapt is.

Het NAP is zoals je zegt een principe. Een beginpunt. Uiteraard heb je aan principes niet genoeg. Het NAP is feitelijk niets meer dan: 'Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet'. Ik vind het heel knap hoe je daar allemaal negatieve dingen aan hangt.

quote:

De overheid is een organisatievorm voor en door mensen, en daarom onvermijdelijk. Het kan beter en slechter. Het kan meer en minder deugen. Het kan niet verdwijnen, hooguit een andere vorm of naam krijgen. Het is verstandig om deze onvermijdelijkheid zo goed mogelijk in te richten.

Nee, de overheid is niet onvermijdelijk net zomin als de mafia onvermijdelijk is.

quote:

Op donderdag 28 december 2017 19:35 schreef noescom het volgende:
Alles dat private ondernemingen doen is goedkoper dan de diensten die de overheid verzorgd, omdat

een hoop kosten niet worden meegerekend en door overheden worden opgelost.

quote:

Op donderdag 28 december 2017 20:51 schreef Papierversnipperaar het volgende:

[..]

een hoop kosten niet worden meegerekend en door overheden worden opgelost.

De belastingen verhogen noem ik geen oplossing.

quote:

Op donderdag 28 december 2017 19:43 schreef noescom het volgende:

[..]

Ik doel ook niet per sé op liefdadigheid, of in ieder geval niet alleen.

[..]

Gelukkig zijn er veel meer manieren om dingen te regelen dan via liefdadigheid.

Jij kunt geen garanties bieden als je geen positieve rechten accepteert.

quote:

[..]

Populistisch?

Jij houdt toch ook van de heerlijke vrijheid

quote:

[..]

Het NAP is zoals je zegt een principe. Een beginpunt. Uiteraard heb je aan principes niet genoeg. Het NAP is feitelijk niets meer dan: 'Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet'. Ik vind het heel knap hoe je daar allemaal negatieve dingen aan hangt.

Ik heb met het NAP geen moeite als je het eigendomsrecht eruit haalt. Door het NAP als uitgangspunt te kiezen, gaat het vooraf aan iedere afspraak of regeling. Daarvoor is het eigendomsrecht niet fundamenteel genoeg. Dat lijkt zo als je alleen kijkt naar een eigen dingentje dat je hebt gemaakt. Maar als je geen publieke ruimte meer hebt (dat wordt niet beschermt door het NAP en je mag iets toe-eigenen als het nog geen eigenaar heeft) dan zijn alle middelen iemands bezit. En de eigenaar heeft daarover het exclusieve beschikkingsrecht. Dat sluit zoveel uit, dat het vrijwel onmogelijk wordt om een samenleving te organiseren. Het recht wordt dan onvermijdelijk ondergeschikt aan bezit. Daar kun je nare dingen mee doen. Om je dat voor te stellen moet je eens even niet uitgaan van de liefde voor de vrijheid en de goedheid van de mens, maar denken als een machtsspeler. Machtsspelers kunnen er een hel mee creeren, helemaal binnen het kader van het NAP en niet corrigeerbaar zonder hun eigendomsrecht te schenden. De overheid, zoals wij die hier in Nederland kennen, is daarbij vergeleken de goedheid zelf.

quote:

[..]

Nee, de overheid is niet onvermijdelijk net zomin als de mafia onvermijdelijk is.

Teveel vrijwilligheid maakt het onmogelijk een samenleving te reguleren. Dat begint al bij het verbod op belastingheffing. Zo beschik je nooit over collectieve middelen. Dat dit allemaal ook vrijwillig kan, valt in de praktijk vies tegen. Je moet dan mensen gaan uitsluiten die niet willen bijdragen. Uitsluiten van rechten of (medische) zorg. Eigendomsrecht moet je kunnen afwegen tegen andere belangen en is dus geen geldig principe, dat voorafgaat aan ieder politiek besluitvormingsproces.

[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 30-12-2017 15:06:40 ]

quote:

Op donderdag 28 december 2017 23:31 schreef deelnemer het volgende:
Ik heb met het NAP geen moeite als je het eigendomsrecht eruit haalt. Door het NAP als uitgangspunt te kiezen, gaat het vooraf aan iedere afspraak of regeling. Daarvoor is het eigendomsrecht niet fundamenteel genoeg. Dat lijkt zo als je alleen kijkt naar een eigen dingentje dat je hebt gemaakt. Maar als je geen publieke ruimte meer hebt (dat wordt niet beschermt door het NAP en je mag iets toe-eigen als het nog geen eigenaar heeft) dan zijn alle middelen iemands bezit. En de eigenaar heeft daarover het exclusieve beschikkingsrecht. Dat sluit zoveel uit, dat het vrijwel onmogelijk wordt om een samenleving te organiseren. Het recht wordt dan onvermijdelijk ondergeschikt aan bezit. Daar kun je nare dingen mee doen. Om je dat voor te stellen moet je eens even niet uitgaan van de liefde voor de vrijheid en de goedheid van de mens, maar denken als een machtsspeler. Machtsspelers kunnen er een hel mee creeren, helemaal binnen het kader van het NAP en niet corrigeerbaar zonder hun eigendomsrecht te schenden. De overheid, zoals wij die hier in Nederland kennen, is daarbij vergeleken de goedheid zelf.

Libertarianism as Propertarianism

Ze zijn niet synoniem.

quote:

Op vrijdag 29 december 2017 15:10 schreef Wegenbouwer het volgende:

[..]

Libertarianism as Propertarianism

Ze zijn niet synoniem.

Ik beoordeel ze als synoniem. Beide zijn wat de auteur Propertarianism noemt. Het onderscheid dat hij aanbrengt, berust op een stropop redenering. Libertariers zouden volgens de auteur bedoelen dat alles vrij beschikbaar is, maar dat bedoelt geen enkele Libertarier die ik hier op FOK ooit gesproken heb. Ze bedoelen allemaal Propertarianism.

De nieuwe naam sluit wel beter aan bij de inhoud van deze ideologie. Het machtsprobleem krijgt een nieuwe gedaante. Het leidt tot het opdelen van het hele universum in stukjes bezit en een race om deze in je bezit te krijgen. Het exclusieve beschikkingsrecht dat eraan vast zit, wordt dan de basis van het recht; de bezitter bepaalt wat wel en niet mag.

Bezit je niets anders dan je lichaam dan heb je weinig meer in te brengen. Je kunt alleen nog je arbeid of lichaamsdelen verkopen voor de geldende marktprijs. Is die marktprijs te laag dan ga je dood, geheel in overstemming met hun idee van rechtvaardigheid. Oh nee, zelfs dat is niet reeel, want de lucht is ook niet gratis (zonder eigenaar zou iedereen het mogen vervuilen). Nooit meer ademhalen dan. Oef, zelfs dat is niet reeel; je bezit niet eens jezelf, want je bent het product van je ouders, de vrucht van hun arbeid en dus hun bezit.

Waarom bepalen Propertariers wat rechtvaardig is? Dat blijft onduidelijk. Men suggereert dat het formuleren ervan, hetzelfde is als het legitimeren en laten gelden. Ook het systeem dat het eigendomsrecht reguleert en handhaaft, hang nog in de lucht. Het zal wel afgedwongen worden met botte machtsuitoefening (ik heb besloten dat dit mijn bezit is, dus jou eruit trappen is zelfverdediging).

Mag dit spel rond het vergaren van bezit een machtsspel genoemd worden, als je het begrip 'overheid' helemaal weet te vermijden (want zonder overheid geen dwang toch)? Deze opzet voor een strijd rond bezitsvergaring en de macht die je daaraan kunt ontlenen, doet het ergste vermoeden. De agressie waarmee mensen dit machtsspel zullen spelen blijft in ieder geval mensenwerk (met of zonder het begrip 'overheid'). En dat allemaal geinspireerd door het non-agressie principe.

[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 30-12-2017 01:20:41 ]

quote:

Ons driestroompjesland

Nederland heeft geen idee meer over het algemeen belang. Verbindende ideeën ontbreken, ‘one-issue’ partijen winnen. En al dat gehamer op herkomst helpt al helemaal niet. Wat we nodig hebben, zijn morele meerderheden die willen leven naar het idee van gelijkwaardigheid. En een vernieuwd sociaal contact, schrijft Paul Scheffer .

https://www.nrc.nl/nieuws(...)oompjesland-a1587298

Een analyse van de huidige politieke verwarring is niet zo moeilijk als het lijkt. Het liberalisme van de afgelopen 35 jaar was zo extreem, dat het heeft geleid tot de huidige politieke crisis. Het stelde de mens voor als een marktspeler op een marktplaats en verder niets. Als marktspeler (burger) was je een autonoom individu (gemeenschapszin) dat alleen eigenbelang (algemeen belang) en eigen verantwoordelijkheid (bredere verantwoordelijkheid) erkende.

Daarom heeft Nederland geen idee meer over het algemeen belang. Het gevolg van een liberale politieke trend, met een duidelijk programma om de samenleving te verbouwen tot een marktsamenleving. Dat maakte ook een open politieke debatcultuur onwenselijk. Om op koers te blijven en vaart te maken was marktideologische propaganda veel effectiever. Als je toch de waarheid al in pacht hebt ...

De politieke analyses van de zittende macht verhullen de rol van deze liberale marktideologie. Dat maakt het debat over de ontstane situatie vaag. Alleen als men de huidige politieke problemen begrijpt in het licht van de daaraan voorafgaande marktideologische trend, wordt alles duidelijk:

1. Dikke ik

De dikke ik is het opgblazen autonome individu

2. Landsgrenzen

In het boekje 'Marktmeesters' van de Teldersstichting (het wetenschappelijk bureau ten behoeve van het liberalisme en de VVD) wordt herhaaldelijk de draak gestoken met landsgrenzen.



In dat boekje probeert men landgrenzen te duiden binnen de kaders van het marktmodel, en ontdekt men dat landsgrenzen daar niet in passen. Dat is niet verbazingwekkend. Landsgrenzen horen bij een democratische politieke ruimte, noodzakelijk om de samenleving te kunnen organiseren, niet bij een marktplaats.

Het probleem wordt pas duidelijk, als men beseft dat de vrije markt niet bestaat buiten een politiek kader (die de vrije markt vormgeeft). Ook het migratieprobleem past niet in het marktmodel. Pas als de rol van een politieke kader wordt erkent, en een wereldregering nog ver te zoeken is, is er behoefte aan landsgrenzen. Kortom, de neoliberale marktpropaganda creerde een valse tegenstelling tussen markt en overheid, met de overheid als de grote boeman.

3. Nepnieuws

Nepnieuws en alternatieve feiten zijn nieuwe woorden voor reeds lang bestaande fenomenen. In de marktideologie draait succes in hoge mate om de kunst van het verkopen. Verkooptaal is notoir onbetrouwbaar. Niet alleen probeerde het bedrijfsleven daarmee zijn producten te slijten, maar ook de politiek slijtte zo haar beleid.

4. Democratisch tekort

Het idee van een marktsamenleving kent aan de overheid geen coordinerende rol meer toe, maar ziet deze rol volledig vervuld worden door marktwerking. Dat heeft publieke politieke debat (en daarmee de democratie) uitgehold.

5. Groeiende economische ongelijkheid

De competitieve strijd om de knikkers drijft de ongelijkheid. Volgens de marktideologie bestaat alle samenhang uit ongedwongen markttransacties. Dat verhulde het machtsspel.

6. Corruptie.

Het marktdenken drijft het opportunisme, dat iedere overtuiging of ethische norm ziet als een belemmering bij het grijpen van kansen.

Al deze problemen zijn het gevolg van de grenzeloze liberale marktideologie.

quote:

Bij zo’n burgerschapsideaal hoort nog iets: we hebben symboolpolitiek nodig. Een verbeelding van Nederland begint met het inzicht dat cultuur altijd in het teken staat van creativiteit én continuïteit. Dat is niet zo moeilijk te begrijpen, want dat burgerschap is in essentie het besef dat er iets aan je vooraf is gegaan en ook na je komt, het besef deel uit te maken van een groter geheel.

Het besef deel uit te maken van een groter geheel begint met de feitelijke samenhang der dingen. Je bent niet als een autonoom individu uit de lucht komen vallen, maar je bestaat in onderlinge afhankelijkheid. Het wetenschappelijk wereldbeeld is veel samenhangender dan de ontkoppelende marktideologie. Het maakt duidelijk dat je bent ingebed een groter geheel. Dat is een betere basis dan symboolpolitiek.

Het burgerschapsideaal past bij een inclusieve sociaaldemocratie. Bij een democratie hoort een open politieke debatcultuur ipv een achter de schermen opererende bestuurselite. Solidariteit hoort bij een gemeenschap ipv een individualistische marktsamenleving. Een sociaaldemocratie verbreedt het idee van verantwoordelijkheid.

quote:

Als een liberale verbeelding van Nederland niet mogelijk blijkt, dan zal de autoritaire verleiding het winnen.

Is het opdringen van een liberale marktideologie liberaal?

De liberale marktsamenleving is de bevolking opgedrongen. In een geindividualiseerde marktsamenleving heeft een modale werknemer een zwakke onderhandelingspositie. De bijbehorende ondermijning van de democratie maakt ook de burger onmachtig. Het heeft het karakter van een klassenstrijd, die uitgaat van de economische elite. Uit deze onmacht ontstaat de extreem rechtse roep om een autoritaire leider.

De neoliberale verbeelding en de autoritaire verleiding zijn beide rechts. Beide zijn macht zoekend, de eerste individueel en de tweede collectief. De verdeling van de macht vereist een meer solidaire en democratische insteek. Deze zal van links moeten komen. Het Links dat de laatste 35 jaar door de neoliberalen onophoudelijk is verketterd.

Een goed functionerend publiek politiek debat speelt open kaart, scheidt hoofd- en bijzaken, en maakt een serieuze analyse mogelijk.

[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 07-01-2018 17:36:44 ]

quote:

Op donderdag 28 december 2017 19:35 schreef noescom het volgende:

[..]

Alles dat private ondernemingen doen is goedkoper dan de diensten die de overheid verzorgd, omdat je bij een overheidsdienst niet naar de concurrent kan gaan als de prijs en/of kwaliteit je niet bevalt en de betaling veelal verplicht is.

Dat is extreem simplistisch, en dan ook niet waar.

quote:

Editorial: Humankind put to test in face of money manager capitalism's risks

Let's look at the example of the U.S., the home turf of money manager capitalism. In 1980, the top 1 percent of income earners grabbed about 11 percent of income nationwide. The bottom 50 percent of the population took in over 20 percent of the domestic income.

In 2016, however, the top 1 percent grabbed more than 20 percent of the country's income. Meanwhile, the share earned by the bottom 50 percent had decreased to about 13 percent, according to the World Inequality Report and other sources.

quote:

Qatarese en Zwitserse beleggers verdienden miljoenen aan Kanaleneiland

quote:

In Utrecht is politieke verontwaardiging ontstaan over de winst die twee buitenlandse beleggers hebben overgehouden aan het opknappen van Kanaleneiland. Een vastgoedfonds in Qatar en de Zwitserse bank Credit Suisse verdienden naar schatting 23 miljoen euro met met het opknappen en doorverkopen van 252 flats op Kanaleneiland.

"Het is schandelijk dat er over de rug van huurders miljoenen euro's worden verdiend," zegt het Utrechtse PvdA-raadslid Bülent Isik op RTV Utrecht. Hij eist een spoeddebat in de gemeenteraad. Ook D66 wil opheldering. Kamerlid Linda Voortman van GroenLinks stelt de kwestie komende dinsdag aan de orde in de Tweede Kamer.

Het AD Utrechts Nieuwsblad kwam vandaag met cijfers over de winst die het samenwerkingsverband van een vastgoedfonds in Qatar en Credit Suisse heeft geboekt. Het samenwerkingsverband kreeg de 252 flats ruim anderhalf jaar geleden voor 0 euro in handen. Het investeerde 29 miljoen euro in een opknapbeurt en verkocht de flats weer door voor 51 miljoen euro. De gemiddelde huur per flatwoning werd verdubbeld naar 900 euro.

Volgens AD Utrechts Nieuwsblad vertonen de opgeknapte flats nog steeds gebreken. Huurders worden bovendien van het kastje naar de muur gestuurd als ze daarover willen klagen. Maar PvdA-raadslid Bülent Isik hekelt vooral het feit dat grote beleggers geld verdienen aan het opknappen van sociale huurwoningen.


Gedifferentieerde wijk

In februari 2017 ontstond ook al ophef over de kwestie, toen naar aanleiding van een publicatie in het Financiëele Dagblad. Isik stelde direct schriftelijke vragen aan SP-wethouder Paulus Jansen. Hij vroeg zich onder meer af of Utrechtse woningcorporaties niet "alles op alles moeten zetten om zulke woningen in portefeuille te houden en zelf voor het onderhoud te zorgen".

De wethouder antwoordde dat woningcorporaties, projectontwikkelaars en gemeente al in 2004 hebben afgesproken om een deel van de sociale woningvoorraad aan particuliere beleggers en individuele huurders te verkopen. "Bij de vernieuwingsaanpak van Kanaleneiland is het van meet af aan de bedoeling geweest om een meer gedifferentieerde wijk te krijgen, waarin nieuwe- en gerenoveerde woningen zouden komen voor zowel bewoners uit de wijk als bewoners van buiten de wijk die in Kanaleneiland wilden gaan wonen," aldus Jansen in februari 2017.

De wethouder heeft vandaag nog niet gereageerd.

Als je geïnteresseerd bent in neoliberalisme kan je bij deze lezing in Utrecht langsgaan.

quote:

Lezing Philipp Ther 15 februari

Openbare lezing door Philipp Ther (Universiteit Wenen)

The Year 1989 and the Global Hegemony of Neoliberalism

15 februari, 15.30-17.00u, Universiteit Utrecht, Drift 25, kamer 102.
De lezing wordt gehouden in het Engels.

Philipp Ther (1967) is one of the most prominent historians of contemporary Europe. He received his PhD from the Freie Universität Berlin, and held positions at the Center for European Studies (Harvard), the Europa-Universität Viadrina in Frankfurt (Oder) and the European University Institute (Florence). Since 2011, he is university professor at the Institute for Eastern-European History of the University of Vienna.

Among his publications are Deutsche und polnische Vertriebene: Gesellschaft und Vertriebenenpolitik in der SBZ/DDR und in Polen 1945–1956 (Göttingen 1998) and Die dunkle Seite der Nationalstaaten. „Ethnische Säuberungen“ im modernen Europa (Bonn 2013; English translation 2014). His Die neue Ordnung auf dem alten Kontinent (Berlin 2014) received the 2015 Leipzig Book Fair Prize; the English translation, Europe since 1989. A History (Princeton 2016), was very well received.

In his talk, Ther will discuss neoliberalism as an ideology based on an idealization of unrestrained, free markets, an irrational faith in the rationality of market agents, and a libertarian antipathy toward “big government”. On the practical side, neoliberalism prescribes a policy of austerity, privatization, liberalization and deregulation that was codified in the “Washington Consensus” in 1989. It was first implemented in the 1980s in Chile, Great Britain and the United States, and after 1989, gained a global hegemony and transformed Central and Eastern Europe. While neoliberal reforms focused initially on the privatization of state-owned companies and the downsizing of national governments, the second wave since the late 1990s was about the privatization of key state competences such as health care and pension systems, and the deregulation of international financial markets. This led to the global crisis of 2008/09, which hit Eastern Europe particularly hard. Finally, the paper proposes possible focuses of and approaches to historical research on neoliberalism, using it consciously as a neutral and not a normative term.

Free admission, no pre-registration, all are welcome!

http://neoliberalisme.nl/(...)pp-ther-15-februari/

quote:

Private water payouts are a public scandal, says Labour

John McDonnell promises renationalisation of water, energy and rail under Labour

Labour launched a full-frontal attack on the privatised water industry last night, accusing companies of paying out the “scandalous” sum of £13.5bn in dividends to shareholders since 2010, while claiming huge tax breaks and forcing up prices for millions of customers.

The assault by shadow chancellor John McDonnell came as he pledged total, “permanent” and cost-free renationalisation of water, energy and rail if Labour won power at the next election. The three privatisations in the 1980s and 1990s became hallmarks of the Tory governments of Margaret Thatcher and John Major.

The dramatic intervention – which stunned the companies involved – was the strongest denunciation yet by Jeremy Corbyn’s Labour of the privatisation programme that has become part of the British political landscape of the last 40 years.

The Conservative party and the Confederation of British Industry both condemned McDonnell’s comments. The CBI said Labour’s renationalisation agenda would “wind the clock back on our economy” while chief secretary to the Treasury Liz Truss warned that placing politicians in charge of public utilities “didn’t work last time and won’t work this time”.

McDonnell told the Observer that water companies could not even claim to offer choice to customers but instead operated regional monopolies, and were therefore able to increase prices without the risk of losing out to competitors, as well as “load up debt” while paying out huge dividends to shareholders.

“It is a national scandal that since 2010 these companies have paid billions to their shareholders, almost all their profits, whilst receiving more in tax credits than they paid in tax,” he said. “These companies operate regional monopolies which have profited at the expense of consumers who have no choice in who supplies their water.

“The next Labour government will call an end to the privatisation of our public sector, and call time on the water companies, who have a stranglehold over working households. Instead, Labour will replace this dysfunctional system with a network of regional, publicly owned water companies.”

Citing figures from the National Audit Office, the shadow chancellor said water bills had risen by 40% in real terms since privatisation of the industry in 1989. In 2016-17, the forecast average for water bills was £389 per household. McDonnell claimed that in 2017, privatised water companies paid out a total £1.6bn to their shareholders. Since 2010, the total was £13.5bn.

Michael Roberts, the chief executive of Water UK, which represents private water companies, said McDonnell was completely mistaken: “It’s wrong for Labour to suggest that our water system is broken. Water companies secure capital provided by lenders and shareholders, who need water companies to make a return in order to finance significant improvements to the industry.

“Under public ownership, the water sector in England was starved of cash and standards were poor. Private companies have instead invested heavily to reduce leakage, improve drinking water quality, and protect the environment – and they continue to invest £8 billion each year in even better services. In real terms, bills are roughly where they were 20 years ago and will be falling over the next few years.”

Meanwhile, at a conference on alternative models of ownership in London, Corbyn backed the nationalisation of Britain’s energy system as a way to tackle climate change. He said that “the challenge of climate change and the threat of climate catastrophe requires us to be at least as radical” as the 1945 Labour government that created the National Health Service. Corbyn said that Labour would back a “great wave of change across the world in favour of public, democratic ownership and control of our services and utilities.

“We can put Britain at the forefront of the wave of change across the world in favour of public, democratic ownership and control of our services and utilities,” he said.

“From India to Canada, countries across the world are waking up to the fact that privatisation has failed, and taking back control of their public services,” he added.

The water industry was privatised in 1989, transferring the assets and personnel of the 10 water authorities into limited companies. Capital was raised by floating the companies on the stock exchange, accompanied by a one-off injection of public capital, the write-off of government debt and the provision of capital tax allowances.

quote:

Revealed: rightwing groups plot to ditch EU safety standards on food and drugs

‘Ideal’ UK-US trade deal would see banned products sold in post-Brexit Britain, says accidentally released memo

An unprecedented drive to lobby ministers to ditch strict EU safety standards in order to secure a US trade deal is being drawn up by a transatlantic group of conservative thinktanks, it has emerged.

Organisers of the self-styled “shadow trade talks”, which are set to include 10 leading rightwing and libertarian groups from the UK and the US, are preparing to push their “ideal free trade agreement” that would allow the import of US meats, drugs and chemicals banned in Britain.

The conservative groups involved include the Heritage Foundation, which has pushed for the lifting of environmental protections, and the Cato Institute, co-founded by billionaire oil barons Charles and David Koch. In Britain the project is being overseen by the Initiative for Free Trade (IFT), an organisation founded by the hard-Brexit advocate and Tory MEP Daniel Hannan.

According to a document outlining the project, mistakenly published online by the IFT, the groups will “hash out an ‘ideal’ US-UK free trade agreement (FTA)” that includes Britain recognising US standards which are widely seen as weaker than those adopted by the EU. Such a move would allow imports of chlorinated chicken and hormone-reared beef to be sold in the UK for the first time.

“An ideal US-UK FTA would focus on mutual recognition of standards and qualifications for goods and occupations,” states the document, which was uncovered by Greenpeace’s investigative unit. “IFT wants to show policymakers what the potential gains are from such a deal, so that the final agreement ends up being somewhere close to the ideal.

“US exporters of agricultural produce – beef, for instance – would have a brand new market to sell to, and British consumers a cheaper alternative to the current options.”

It also advocates tearing up the EU’s “precautionary principle”, under which traders have to prove something is safe before it is sold, rather than waiting for it to be proved unsafe. The project will include two rounds of mock trade negotiations among figures from the 10 groups. The document even claims that a civil servant from Liam Fox’s department for international trade will attend. The department said it had never heard of the initiative and had not received an invitation.

Greenpeace UK’s policy director Dr Doug Parr said: “This network of secretive pressure groups is trying to hijack US-UK trade talks to impose its anti-regulation agenda. They want a free-for-all Brexit that waters down rules on food safety, animal welfare and nature protection. It’s the exact opposite of the green vision promised by Theresa May.”

A spokesperson for the IFT said the plan was an internal document not meant for public consumption.She said it was not a solely “libertarian” campaign, as some of the thinktanks involved were conservative.

“We don’t hope to pressure the government to do anything,” she said. “We hope to provide government with as much information as possible on the potential gains of such a UK-US trade deal.

“Mutual recognition of standards, which we do mention quite a bit, would not require the UK to move away from the precautionary principle at all, or to change its standards, regulations or laws in any way.

“If consumers don’t want to buy products made to different standards to our own, they will see the US flag on the packet and not buy it,” she said.

Nu even genoeg gesomberd

Nederlanders zijn ineens veel optimistischer dan een paar maanden terug. Hoe komt dat?

Floor, is je opgevallen dat we alweer sinds enige tijd de propaganda een andere stand hebben gezet? De sleutelwoorden zijn nu 'samen' en 'verbinden'. Of zoals jezelf eindigt: "we zijn allemaal sociale dieren.” Hoe anders was dat nog een paar jaar geleden, toen iedereen nog een individu was, de onderlinge competitie de bron van het goede, en iemands geluk samenviel met zijn rang in de meritocratie. De stemmingmakerij is radicaal van toon veranderd. We zijn gestopt onszelf omhoog te kletsen door een ander naar beneden te halen. Waarom heeft niemand het over toon van de (staats)propaganda als een mogelijke verklaring voor ons geluksgevoel? Een eerdere agressieve toon, bedoelt om de bevolking te disciplineren, is gestopt en dat verklaart volgens mij een hoop.

[ Bericht 1% gewijzigd door deelnemer op 08-04-2018 12:06:00 ]

Ik krijg nog steeds 1000 Euro van Rutte en de lonen stijgen nog steeds niet.

quote:

Richest 1% on target to own two-thirds of all wealth by 2030

quote:

Since 2008, the wealth of the richest 1% has been growing at an average of 6% a year – much faster than the 3% growth in wealth of the remaining 99% of the world’s population. Should that continue, the top 1% would hold wealth equating to $305tn (£216.5tn) – up from $140tn today.

Analysts suggest wealth has become concentrated at the top because of recent income inequality, higher rates of saving among the wealthy, and the accumulation of assets. The wealthy also invested a large amount of equity in businesses, stocks and other financial assets, which have handed them disproportionate benefits.

Lekker lange longe lap lees stuk

quote:

How much is an hour worth? The war over the minimum wage

quote:

But the neoclassical consensus was eventually shattered. The first crack in the facade was a series of studies published in the mid-90s by two young economists, David Card and Alan Krueger. Through the 1980s and into the 90s, many US states had responded to the stagnant federal minimum wage by passing laws that boosted their local minimum wages above what national law required. Card and Krueger conducted what they called “natural experiments” to investigate the impact of these state-level increases. In their most well-known study, they investigated hiring and firing decisions at fast-food restaurants located along both sides of the border separating New Jersey, which had just raised its wage floor, and Pennsylvania, which had not. Their controversial conclusion was that New Jersey’s higher wage had not caused any decrease in employment.

Vanochtend op de radio. De overheidstoezicht op hoe er gebouwd wordt is ingeperkt want de markt kan dat zogenaamd zelf wel af. Het resultaat is onveilige gebouwen. Weer een zorgwekkend probleem als gevolg van die eeuwige naïeve markt > overheid retoriek van de neoliberalisme omarmende politieke partijen D66 en VVD.

quote:

Kwaliteit vloeren overheidsgebouwen opnieuw ter discussie
zaterdag 21 april 2018, 08:33 uur

Gister bleek dat werknemers op een aantal ministeries in Den Haag niet met te veel mensen bij elkaar mogen staan op dezelfde plek. Zomaar een kast of tafel verplaatsten is uit den boze en meerder ruimtes zijn gesloten.

De Reden: De vloer kan instorten. Dat komt doordat er bepaald bouwmateriaal in de vloeren is verwerkt: breedplaatvloeren, die bijvoorbeeld ook in de ingestorte parkeergarage in Eindhoven zaten.

Honderden gebouwen worden momenteel onderzocht op dit bouwmateriaal. Dat dat überhaupt zo gebouwd kon worden, komt onder andere door het toezicht. Of liever: het gebrek daaraan, zegt hoogleraar aan de TU Delft, bouwingenieur en betonspecialist Rob Nijsse.

https://www.nporadio1.nl/(...)pnieuw-ter-discussie

quote:

Op zaterdag 21 april 2018 10:08 schreef Bondsrepubliek het volgende:
Vanochtend op de radio. De overheidstoezicht op hoe er gebouwd wordt is ingeperkt want de markt kan dat zogenaamd zelf wel af. Het resultaat is onveilige gebouwen. Weer een zorgwekkend probleem als gevolg van die eeuwige naïeve markt > overheid retoriek van de neoliberalisme omarmende politieke partijen D66 en VVD.

[..]

Toezicht op het juist gebruik van breedplaatvloeren op de bouwplaats is ook notoir lastig, of je dit nu streng of minder streng maakt. Het gaat om bouwdelen die nauwelijks niet-destructief kunnen worden getest. En was de VVD/D’66 sinds ‘99 bezig met dit verneoliberaliserend liberaliseren?

quote:

Op donderdag 28 december 2017 19:35 schreef noescom het volgende:

[..]

Alles dat private ondernemingen doen is goedkoper dan de diensten die de overheid verzorgd, omdat je bij een overheidsdienst niet naar de concurrent kan gaan als de prijs en/of kwaliteit je niet bevalt en de betaling veelal verplicht is. Komisch trouwens dat je spreekt over luchtfietserij. Kennelijk kun je je geen samenleving voorstellen zonder heersers. Eigenlijk is dat helemaal niet komisch, maar triest.

Wat private ondernemingen doen is de concurrentie in het geheim opkopen, valse concurrentie in stand houden, langzamerhand de prijzen blijven opschroeven met enige prijs variatie, hele markt overnemen.

De overheid is schijt, maar de private ondernemingen ook, vooral zodra ze groot worden. Er is geen 'good guy' in this fairytale.

quote:

Goldman Sachs Analysts Question Whether Curing Patients Is Good for Business
Kristen V. Brown

Will business stand in the way of gene therapy?

Recent advancements in science and medicine have put cures within reach for diseases that have long plagued humankind.

In a recent report, though, Goldman Sachs analysts posed an uncomfortable question that quickly sparked criticism.

“Is curing patients a sustainable business model?” analysts asked in an April 10 report entitled “The Genome Revolution,” which CNBC first reported.

One-and-done cures enabled by gene editing, analyst Salveen Richter wrote in the note to clients this week, are near-miraculous innovations that stand to benefit patients immensely.

But they also present a challenge to business.

“While this proposition carries tremendous value for patients and society, it could represent a challenge for genome medicine developers looking for sustained cash flow,” she wrote.

The trouble is, it’s hard to reap long-term profits when you’re actually curing the patients who would buy your treatment.

The report points to Gilead’s treatments for hepatitis C, which cure more than 90 percent of patients. In 2015, at the height of sales, US sales of the drug hit $12.5 billion. But as people have been cured, sales have fallen. Goldman estimates US sales for Gilead’s hepatitis C treatments will be less than $4 billion this year.

“[Gilead] is a case in point, where the success of its hepatitis C franchise has gradually exhausted the available pool of treatable patients,” the analyst wrote. “In the case of infectious diseases such as hepatitis C, curing existing patients also decreases the number of carriers able to transmit the virus to new patients, thus the incident pool also declines… Where an incident pool remains stable (eg, in cancer) the potential for a cure poses less risk to the sustainability of a franchise.”

Cutting-edge gene therapies, which are often pitched as one-time cures and on top of that often target small groups of patients, present the same risk.

The MIT Tech Review points out that that this may have been the impetus behind GlaxoSmithKline’s announcement today that it will sell off its pipeline of gene therapies for rare disease to London gene-therapy upstart Orchard Therapeutics for a 20 percent stake in the company. One of those therapies is Strimvelis, a cure for a rare immune deficiency often called “bubble boy” disease. But even with the hefty price of $665,000, the small patient population means that the cure didn’t look like it would amount to much of a business.

It’s a callous calculation, and it shows that bringing to fruition the promises of the gene-editing revolution will take a lot more than mere scientific breakthroughs.

https://gizmodo.com/goldm(...)-patients-1825244673

Een bespreking van het nieuwe boek van Mariana Mazzucato. Zij is onder meer bekend van het boek De ondernemende staat waarin ze aantoont dat niet de markt maar overheden de drijvende krachten zijn achter innovatie.

Link in de Tweet:

twitter:

CarlotaPrzPerez twitterde op dinsdag 24-04-2018 om 22:40:47 Martin Wolf’s in the FT on @MazzucatoM new book The Value of Everything says she “forces us to ask ourselves what adds value to society and how to create an economic and social order that promotes that” https://t.co/xxMAg3bRjf via @financialtimes reageer retweet

In haar nieuwste boek draait het om de vragen (ik citeer) Who creates value? Who extracts value? Who destroys value? In deze neoliberale tijden worden mensen die werken in bijvoorbeeld de parasitaire financiële sector erg goed beloond. Terwijl de onderhandelingspositie van mensen die wel waarde toevoegen met hun werk wordt verzwakt door flexibele arbeidscontracten en concurrentie van arbeidsmigranten. In Nederland zijn met name de politieke partijen D66 en VVD voorstander van deze schadelijke trend. Dit zijn dan ook de partijen die opkomen voor een elite die met hun werkzaamheden geen waarde toevoegen maar wel rijker worden bijvoorbeeld vanwege die verzwakte onderhandelingspositie van gewone werknemers.

Long read:

quote:

Neoliberalism: The Movement That Dare Not Speak Its Name

Reactions against the use of the term neoliberalism have usually taken one of two forms: first, that “neoliberalism” is nothing more than a fevered delusion or a mirage perhaps shared with a few other addled persons, and thus best ignored; and second, that if such a thing does indeed exist, it is far too uneven and inconsistent to count as a serious analytical category. To be fair, mobilization of the term “neoliberalism” has grown uncomfortably sloppy among a subset of those on the left. Broadsides have equated it to laissez-faire economics, market fundamentalism, libertarianism, globalization, biopolitics, financialization, and many other things. Even some of the most celebrated recent intellectual histories on the topic, like Angus Burgin’s Great Persuasion or Daniel Stedman Jones’s Masters of the Universe, have tended either to abjure the label altogether, or to make a botch of distinguishing neoliberals from libertarians and plain vanilla conservatives. Although there has been an abundance of books and papers with the word “neoliberalism” in the title, perhaps the quality of thought about the subject has not exactly been flourishing.

quote:

Vergeet de theorie, wat telt is plezier

Plezierig ontnuchterend. Wilskracht, vastberadenheid, doorzettingsvermogen. Het blijken grotendeels illusies. We doen vooral wat we van nature als leuk ervaren of wat we geleerd hebben leuk te vinden.

Is "plezierig ontnuchterend" eufemistisch?

De adel sprak vroeger over mensen met blauw en rood bloed. Zij waren de hoogste kaste. De liberalen hebben destijds een klassenstrijd gevoerd en deze gewonnen. Linkse rakkers die liberalen. Toen ze eenmaal zelf op de troon zaten, zichzelf hadden gered, waren ze klaar. De rest van de bevolking kon beter gewoon verder blijven kruipen. Dat is niet sociaal, riepen de socialisten. Hoepelen jullie ook maar op, we gaan onszelf wel besturen, stelden de communisten. En zo ging de klassenstrijd / emancipatie door, maar nu met de socialisten / communisten als de linkse rakkers en de liberalen als de hoogste kaste. Het onderscheid tussen blauw en rood bloed, werd vervangen door mensen met en zonder karakter.

Onder het neoliberalisme was wel of geen 'karakter hebben' de verklaring / rechtvaardiging voor succes / privileges of de stok om de hond mee te slaan. Is het dan "plezierig ontnuchterend" om vast te stellen dat het arrogant gebral was, of juist een reden om het oordeelsvermogen van de mens ter discussie te stellen? Hoe vaak al heeft de bestuurselite ideologische nonsense voor waar verkondigd? Is het mogelijk om uit zo'n trackrecord conclusies te trekken, net zoals werkgevers die trekken als het om personeel gaat?

Veel ideologie heeft meer met macht te maken dan met serieuze theorievorming. In het liberalisme moet je oppassen met het begrip vrijheid. Veel liberalen zijn vooral gemotiveerd door het idee van 'mijn vrijheid', en dat is iets heel anders dan vrijheid iha. Denk je in termen van 'mijn vrijheid' dan maak je van het liberalisme een ordinair machtsspel. Vrijheidsliefde kan een eufemisme zijn voor machtswellust.

quote:

Werken kan altijd slimmer, sneller, beter

Ook de succes illusie die in dit artikel wordt besproken, wordt door de bevolking breed allang als propaganda beschouwd. Die heeft dat moeten leren om zichzelf beschermen tegen al deze prestatiedruk.

Zoals de economie georganiseerd is, werk je voor geld. Bij al het werk dat mensen doen, zijn er doelen in het spel, maar in werksituaties zijn het vaak niet jouw doelen. Als het niet jouw doelen zijn, word je bijdrage afgekocht met geld (daarmee wordt het kortgesloten, en zo heeft iedereen zijn eigen doel). Daardoor spelen in werksituaties twee begrippen een centrale rol: werk en geld. Beide zijn middelen. Wat is het enige overgebleven doel als alles draait om middelen? Efficientie. Je kunt altijd proberen het werk efficienter te doen. Als het werk minder tijd kost, dan gaat het geld dat je per tijdseenheid verdient omhoog.

Rendementsdenken is het logische gevolg van het marktdenken. In een markteconomie zorgt de georganiseerde marktwerking / competitie ervoor, dat je je er ook niet meer aan kan onttrekken (je moet wel, of je er nu in geloofd of niet). Er is een hele groep professionals opgeleid om louter in termen van efficientie te denken (denk aan MBA opleidingen), met bijbehorende managementgoeroes.

[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 29-04-2018 22:44:50 ]

quote:

Terwijl de kredietcrisis hen een unieke kans bood, heeft Links in de tien jaar na de crisis geen enkel serieus alternatief weten te formuleren.

Mark Verheijen

Er zijn veel zwart-wit denkers die, bij kritiek op hun fundamentalistische ideologie, vragen wat dan jou absoluut ware ideologie is. Maar een alternatief op het marktfundamentalisme kan ook gewoon een markt binnen de kaders van een democratische rechtsstaat zijn. Dus zonder een zinloze tegenstelling tussen overheid en markt. In dat geval zijn er talloze mogelijkheden om de markt meer of minder te kanaliseren. Ook internationaal. Het marktfundamentalisme verhinderde een betere regulering van de internationale vrijhandel (globalisering).

Het is flauw om je eigen fundamentalisme te wijten aan de zwakte van je opponenten. Dat Links zo lang nodig heeft om te reageren, komt omdat de hele bestuurselite (dus ook Links) het marktverhaal vrij kritiekloos heeft geslikt. Keren, zonder gezichtsverlies, is dan lastig. Een aanzienlijk deel van de bevolking heeft het ook kritiekloos geslikt (het economische succesvolle deel van de bevolking overschreeuwd al gauw de rest). Zo zie je, dat luid meezingen met de meute de norm is, ook onder zelfverklaarde individualisten, en zeker onder politici. Denken doen we pas nadat het is misgegaan.

Uit het publieke debat bleek allang dat er in Nederland niet meer serieus politiek werd nagedacht. Omdat het conflicteert met het propaganda model, omdat het overbodig is als je zelf de waarheid kent, omdat de bemoeienis van het domme volk hinderlijk is. Na de kredietcrisis was de toon hier op FOK! dat het allemaal evident de schuld van de overheid was (geredeneerd vanuit de marktideologische dogma's). Tot 5 jaar na de kredietcrisis was het gebruik van de term 'neoliberalisme', het label waaronder de marktideologie bekritiseerd werd, een reden om iemand de mond te snoeren (alleen irrationele gekken gebruiken die term). Het publieke debat werd dus monddood gemaakt dmv agressieve onderdrukkende propaganda. Dit alles ging grotendeels van de bestuurselite zelf uit (vooral van Rechts).

De gesloten-deuren-politiek, met achter iedere deur een onderhandelingstafel, met het bedrijfsleven aan de kop van die tafel, onder het motto: 'wat hier wordt besproken mag niet worden gedeeld met onbevoegden', is zover doorgevoerd dat ik het geen democratie zou willen noemen. Een land gerund door en voor een kliekje. Politici verwachten nu waarschijnlijk dat hun collega politici van de oppositie een nieuwe waarheid formuleren, en als de witte rook eenmaal uit de schoorsteen komt, kan de propagandamachine in de andere stand worden gezet, en zo de bevolking op de hoogte gesteld. De bevolking heeft meer aan een open publiek debat, dat wel in banen wordt geleid, maar dan zonder het te vernaggelen met politieke spelletjes.

[ Bericht 7% gewijzigd door deelnemer op 06-05-2018 22:11:06 ]

quote:

'CEOs don't want this released': US study lays bare extreme pay-ratio problem

The first comprehensive study of CEO-to-worker pay reveals an extraordinary disparity – with the highest gap approaching 5,000 to 1

The first comprehensive study of the massive pay gap between the US executive suite and average workers has found that the average CEO-to-worker pay ratio has now reached 339 to 1, with the highest gap approaching 5,000 to 1.

The study, titled Rewarding Or Hoarding?, was published on Wednesday by Minnesota’s Democratic US congressman Keith Ellison, and includes data on almost 14 million workers at 225 US companies with total annual revenues of $6.3tn.

Just the summary makes for sober reading.

In 188 of the 225 companies in the report’s database, a single chief executive’s pay could be used to pay more than 100 workers; the average worker at 219 of the 225 companies studied would need to work at least 45 years to earn what their CEO makes in one.

It also shows how some of the most extreme disparities in CEO-to-worker pay exist in industries that are considered consumer discretionary, such as fast food and retail, with a 977 to 1 disparity, one of the widest gaps.

“Now we know why CEOs didn’t want this data released,” says Ellison, who championed the implementation of the pay ratio disclosure rule as it was written into the Dodd-Frank financial reform bill of 2010. “I knew inequality was a great problem in our society but I didn’t understand quite how extreme it was.”

The requirements, long resisted by some of the largest US companies, simply tells companies to identify a median worker and then calculate how much the CEO makes in comparison to that person.

But the requirement triggered years of prevarication as companies claimed the method of calculating CEO compensation and median employee compensation had not been well defined. Some claimed that including workers employed abroad, especially in developing countries, would make pay ratio data even more extreme than it would be if calculated only within the US.

“If wealth is being concentrated into fewer and fewer hands, then obviously wealth is being dissipated from more and more people,” Ellison said.

“We have people who are paying more half their income in rent, and we have whole school districts where poverty is erasing any opportunity for Americans to climb that ladder.”

According to a recent Bloomberg analysis of 22 major world economies, the average CEO-worker pay gap in the US far outpaces that of other industrialized nations.

The average US CEO makes more than four times his or her counterpart in the other countries analyzed.

Ellison rejected claims from corporate America that executive suite compensation is a just reward for the skillful exercising of their business talents. “Truth is, they’re doing nothing except extracting value and wealth from hard working people because they have economic advantages.”

“With all this extra money they have, it corrupts our politics absolutely,” he continues. “It concentrates markets and makes them less competitive.”

Ellison has become a frequent target for criticism from the Trump administration, including from the president himself.

Last week, Ellison, who also serves as deputy chair of the Democratic National Committee, appeared at a Minnesota May Day parade wearing a black T-shirt with the words “Yo no creo en fronteras”, or “I don’t believe in borders”. Trump described the slogan as an example of the US having “the worst immigration laws in the history of mankind”.

Companies singled out for criticism in the report include Marathon Petroleum, a gas station operator, whose CEO Gary Heminger took home an astonishing 935 times more pay than an average employee in 2017.

Sarah Anderson, the policy director at Inequality.org, said the data that’s now coming out from corporate America could prove historic.

“We’ve known for many years we have an extreme gap between CEO and worker pay but this report goes into detail about which companies are doing the most to contribute to inequality by having extreme gaps in pay scales.”

Anderson’s advocacy group had previously identified at least five US firms where workers would have to work more than 1,000 years to catch up with their top bosses. The companies include the auto-parts maker Aptiv (CEO-worker pay ratio: 2,526 to 1), the temp agency Manpower (2,483 to 1), the amusement park owner Six Flags (1,920 to 1), Del Monte Produce (1,465 to 1), and the apparel maker VF (1,353 to 1).

“We’re getting eye-opening data now because companies are now required to make disclosures for their global workforce,” she said.

Ellison said the data remains imperfect, as companies are still able to exclude contracted workers from their reporting. He singled out Newmont Mining, which claims 30,000 workers and contractors on its website but only reported 12,500 to the SEC.

“What happened to the other workers? They’re missing some. But even then the CEO is making 114 times the average employee.”

Ellison hopes that the issue is beginning to break out of the political echo-chamber and that changes are beginning to occur.

The city of Portland, Oregon, for instance, recently imposed a 10% business tax surcharge on companies with top executives making more than 100 times what their median worker is paid – and a 20% surcharge on firms with pay gaps that stretch exceed 250 to 1.

“We need to ban stock buy-backs, increase marginal tax rates, we need to make sure companies cant write huge bonuses. But we also need to increase the voice of workers. What’s going on in Portland is good. Taxes are part of any realistic solution. It’s not like this concentration and hoarding of wealth has no consequence. Everytime they acquire more, it means someone else gets less.”

Verschenen in Trouw.
Link:
ChristenUnie bindt de strijd aan met het neoliberalisme

INTERVIEW Partijleider Gert-Jan Segers wil de toon van de ChristenUnie aanscherpen. Nederland heeft volgens hem behoefte aan een nieuwe politieke agenda, tegen het neoliberalisme.

quote:

De doorgeslagen jacht op de bijstandsfraudeur

Ze voelen zich behandeld als criminelen, maar dan met minder rechten: bijstands-gerechtigden die er, regelmatig ten onrechte, van worden verdacht te frauderen. Tegen de verregaande bevoegdheden van de sociale diensten kunnen zij zich moeilijk verdedigen.

[...]

Gevolgen

Allemaal vertellen de bijstandsgerechtigden over de tol die hun aanvaringen met de sociale dienst hebben geëist. Een Friese bijstandsgerechtigde (50) met uitgezaaide borstkanker durft haar in het oosten des lands wonende vriend maar mondjesmaat te laten logeren. ‘Ik denk steeds: dadelijk komt de sociale dienst en dan pakken ze me weer.’ De Noordwijkse bijstandsgerechtigde (45), een ex-kapster die haar werk als zelfstandige moest staken door reuma, borstkanker en een hartinfarct, heeft zo tabak van de sociale dienst dat ze besloten heeft haar uitkering op te zeggen, haar huis te verkopen en in een caravan te gaan wonen. ‘Ik wil niets meer met de sociale dienst te maken hebben. Ik ben chronisch ziek. Laat me met rust, ik doe niets verkeerd!’

Sandia raakte zo getraumatiseerd dat ze Delft verliet. Toch heeft ze in haar nieuwe gemeente nog altijd het gevoel dat achter elke blik van een vreemde een rechercheur kan schuilen, ook al is ze inmiddels uit de bijstand. ‘Het achtervolgt me nog steeds. Ik ben een heel ander mens – ik heb weinig vrienden meer, ga niet vaak naar buiten. Boodschappen doe ik altijd met m’n kinderen erbij, ik durf nergens alleen naartoe. Ze maken mensen echt helemaal gek.’

[ Bericht 2% gewijzigd door deelnemer op 17-06-2018 09:45:26 ]

Topic naar mijn hart.

Het neoliberalisme is een verschrikkelijke ideologie die egoisme en onverschilligheid promoot. Het gaat enkel over ikke ikke ikke en hebbe hebbe hebbe.

Het is jammer dat het politiek maar moeilijk lukt om het te bestrijden. Juist omdat allerlei domme schapen denken dat ze er hun redelijk goede leven aan te danken hebben. Terwijl het neolberalisme dat ondermijnt.

quote:

Hoe consequent redeneer jij.

[...]

Een interessant inzicht van Freudenberg is de manier waarop de industrie zichzelf tegenspreekt als het gaat om menselijk gedrag. Aan de ene kant gebruiken woordvoerders van grote bedrijven graag het argument dat mensen een vrije keuze hebben. Volgens Freudenberg is het zelfs deel van de marketing, van bijvoorbeeld te tabaksindustrie, om te blijven herhalen dat iedereen zelf kan bepalen of hij wel of niet rookt.

Aan de andere kant doen dezelfde industrieën er alles aan om mensen te beïnvloeden. Daarbij wordt gewerkt vanuit een geheel ander – ik zeg: realistischer – mensbeeld. Namelijk dat van de mens als minder rationeel en meer emotioneel wezen, sterk gericht op de korte termijn. Tabaksbedrijven weten al decennia op welke knoppen ze moeten drukken om mensen aan het roken te krijgen, en te houden.

En zo zijn er meer inconsistenties. Het neo-liberalisme ontkent het bestaan van de groep en dus ook van sociale emoties. Tegelijkertijd gebruikt men sociale emoties om de bevolking rond te koeieneren. Niet alleen inconsequent, maar bewust gebruikmakend van (een trukendoos).

quote:

Waarom veranderen zo lastig is (en wat wel werkt)

Verandertechnieken. Hoe maak je van mooie plannen en goede voornemens werkelijkheid? NRC-columnist en gedragswetenschapper Ben Tiggelaar schreef er een boek over: De Ladder, met praktische tips voor gewoontedieren.

Mensen zijn gewoontedieren en veranderen is lastig. Er zijn oneindig veel mogelijke manieren om iets anders te doen. Ze allemaal uitproberen is onmogelijk. Dus veranderen, om het veranderen, heeft geen zin. Het is een stuk makkelijker als je een reden hebt om te veranderen en ook een weg ziet. Als je de motieven hebt (+ duidelijkheid en haalbaarheid), dan hoeft het niet zo moeilijk te zijn. Er zijn mensen die gaan als een speer, achter hun doelen aanrennend, van alles proberend.

Stel dat iemand gaat als een banaan, met nieuwe dingen komt, maar de rest nog moet zien te porren voor zijn ideeen? Zo iemand zou degenen, die niet willen, mee willen krijgen. Dat gaat vaak met propaganda gepaard. Zo zou de vernieuwer de mensen zonder zijn motieven toch aan de gang willen krijgen. De groep die zo gepushed wordt, kun je gemakkelijk aanzien voor mensen die moeite hebben met verandering. Ze willen niet, komen met allerlei bezwaren, etc …

Degene die wil veranderen, doet er geen goed aan om alle weerstand te vertalen in 'moeite met verandering'. Hij zou werkelijk eerlijk en overtuigend moeten onderbouwen waarom die verandering de moeite waard is. Dat is het moeilijkste, want doelen zijn niet zuiver objectief. Het is goedkoop om te doen alsof het doel evident waar en goed is, zodat de ander wel akkoord moet gaan. Mensen hebben ook redenen om zich te verzetten tegen vernieuwingen. De natuurlijke weestand tegen veranderen is daarop gebaseerd. Dat is dus niet zonder meer irrationeel. Verandering is niet altijd goed, of alleen afhankelijk van de frequentie waarmee men innovatie roept.

Mensen bestaan in onderlinge afhankelijkheid. Het is misleidend om te doen alsof een verandering een zuiver individuele zaak is, alsof iemand volledig ontkoppeld is van zijn omgeving. Juist omdat dit niet zo is, manipuleren mensen elkaar. En manipulatie maakt mensen wantrouwig. Het is misschien jouw doel, maar waar ben jij eigenlijk op uit en is het voor mij ook goed? Als ik niet mijn mannetje sta, loop jij dan over mij heen?

De manipulatie heeft onder de neo-liberale marktideologie zo'n hoge vlucht genomen, dat de meeste informatie die mensen horen, iemands propaganda is. Het is dan ook nauwelijks informatie te noemen, maar stemmingsmakerij. Roepen dat mensen een sterke neiging hebben om pijn, ongemak en verlies te vermijden, lijkt ook erg veel op stemmingsmakerij. Want pijn, ongemak en verlies vermijden, is ook een prima doel. Wie gaan nou voor niets pijn lijden? Wie gaat zich opofferen voor het neo-liberale ideaal, dat niemand zich ooit nog iets gelegen hoeft te laten liggen aan een ander. Pas in een bredere samenhang kan het zin hebben om door een zure appel heen te bijten.

Deelanalyses, zonder gevoel voor waar het een deel van uitmaakt, zijn een bron van inconsistenties, zoals het eerste stuk in deze post duidelijk maakt. Opportunisten doen niet anders, en de levenshouding die bij de marktideologie past, is zuiver opportunistisch.

[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 22-06-2018 14:47:19 ]

quote:

Radicale markten als oplossing voor alles

Rijkdom kan eerlijker verdeeld worden als vrije markten nog vrijer worden, is een van de gewaagde stellingen in het spraakmakende 'Radical Markets'. We moeten dan alleen wel af van privébezit, volgens de auteurs.

In een complete huurmarkt is er nog altijd privébezit, namelijk geld. In feite is het ruilmiddel geld dan nog de enige vorm van bezit. En verder blijft dit de wereld beperken tot de marktlogica. De wet van vraag-en-aanbod is herleidbaar tot oorzaak-en-gevolg. Een ideologie die alleen de marktlogica kent, is een ideologie die het bredere begrip van oorzaak-en-gevolg vernauwt tot vraag-en-aanbod, en is daarom een frame. Een ideologie is een masterframe die van meet af aan het denken vernauwd, zodat veel bestaande realiteiten niet meer gedacht kunnen worden.

Voor mensen met geld, in een wereld waarin de bovenliggende groep vooral geld belegd, is dit een ideale oplossing. Dat rijkdom zo eerlijker verdeeld gaat worden lijkt mij sterk. Efficienter is niet hetzelfde als eerlijker. Markten drijven het systeem alleen naar een grotere efficientie, en leidt tot vrijheid voor degenen met geld, maar eerlijker …. dat is niet iets dat met de wet van vraag-en-aanbod aan bod komt.

Mensen worden niet ziek op bestelling, het is geen aankoop, er is geen vraag naar ziek zijn. Daarom is de wet van vraag-en-aanbod zo 'n wet, die altijd geldt behalve als het niet zo is. De wet van vraag-en-aanbod is niet onjuist, maar de wet van oorzaak-en-gevolg in specifieke situaties, net zoals ziek-worden de wet van oorzaak-en-gevolg is in weer andere specifieke situaties. De enige manier om ze met elkaar te laten rijmen, is een universele logica te kiezen waartoe alles te herleiden is, en dat is de wet van oorzaak-en-gevolg, want economie is een tak van wetenschap. De wet van vraag-en-aanbod is blijkbaar niet altijd geldig en dus voorwaardelijk. Wat zijn die voorwaarden, en mag je die voorwaarden apodictisch als voldaan poneren of eraan voorbij gaan?

[ Bericht 3% gewijzigd door deelnemer op 24-06-2018 09:56:43 ]

quote:

Ik schaam mij niet meer voor gelukszoekers

Vroeger schaamde ik mij voor televisiebeelden van jonge Afrikaanse gelukszoekers. Ik was een eerstejaars student in Amsterdam. Het aantal zwarte studenten op de universiteit was net als nu op een hand te tellen. Net als mijn studiegenoten had ik een Nederlandse DigiD, maar onze belevingswereld verschilde enorm. Terwijl zij omringd werden met succesvolle mensen die in vele opzichten op hen leken, werd ik geconfronteerd met beelden van wanhopige Afrikaanse jongeren in de Middellandse zee. Zo wanhopig dat ze bereid waren om hun leven op te offeren. Ik identificeerde mij met deze wanhoop. Zij leken immers op mij. Daarom werd ik achterdochtig als iemand mij in een willekeurig gesprek vroeg hoe ik naar Nederland was gekomen. Was dit soms een verkapte manier om erachter te komen of ik ooit een zogenaamde ‘bootvluchteling’ was?

Wij zijn jaren verder, ik ben wat gaan lezen en mijn vertrouwde schaamte heeft plaats gemaakt voor nederigheid. Nederigheid omdat ik weet dat de kansen die ik in Nederland heb vanzelfsprekend lijken, terwijl slimmere leeftijdsgenoten bereid zijn om daarvoor te sterven.

Bij de afgelopen EU-top hebben Europese leiders afgesproken om ‘ontschepingsplatforms’ in Noord-Afrika op te richten, waar migranten die op zee worden opgepikt naartoe gebracht zullen worden. Daarnaast gaat de EU Afrikaanse landen ‘belonen’ die meewerken aan het stoppen van illegale migratie. Het is een volgende stap op het pad dat sinds 2015 wordt bewandeld. Want sindsdien gebruikt de EU allerlei trucjes om haar grens te versterken en te externaliseren. Dat laatste vertaalt zich in een ruilhandel tussen de EU en landen als Mali en Libië. Deze landen zetten alle middelen in om Afrikaanse jongeren te weerhouden naar Europa te emigreren – in ruil voor Europees geld. Met succes. Volgens de Internationale Organisatie voor Migratie is de illegale immigratie naar de EU sinds oktober 2015 met maar liefst 95 procent gedaald.

Volgens analisten is dit restrictieve migratiebeleid te verklaren door de opkomst van populistische en nationalistische politiek op het Europese continent. Als dat klopt hebben wij met een interessante tegenstelling te maken. Populisten en nationalisten die hun grenzen willen beschermen versus Afrikaanse gelukzoekers die het bestaan van grenzen juist ontkennen – zowel ideologisch als fysiek.

De Senegalese schrijfster Fatou Diome vergelijkt Afrikaanse gelukszoekers in een van haar gedichten met de baby die aan het zwaard van koning Salomo werd voorgelegd. Voor wie op de hoogte is van alle WK-perikelen maar tekortschiet in ABK (Algemene Bijbelkennis), een introductie: toen twee vrouwen elk beweerde de moeder van een baby te zijn, gaf koning Salomo het bevel om het kind doormidden te snijden en beide vrouwen de helft te geven. Terwijl de eerste vrouw met het besluit instemde, smeekte de tweede vrouw om het leven van het kind te sparen. En zo wist de koning van wie het kind was.

Jonge Afrikaanse gelukszoekers willen niet bij welke moeder dan ook behoren. In haar eerste roman Le ventre de l’atlantique beschouwt Fatou Diome migratie als een vorm van bevrijding. Een individuele keuze om beknellende familiebanden en sociale controle te ontvluchten, om elders een invulling aan je eigen leven te geven.

Anders dan ik aanvankelijk dacht zijn Afrikaanse gelukszoekers niet wanhopig. Ze zijn juist hoopvol. Zij zijn ontdekkingsreizigers, die niet zullen opgeven totdat ze met hun eigen ogen zien wat zich aan de overkant van de zee bevindt.

We kunnen daarom met stevige grenzen en lange dijken Afrikaanse gelukzoekers fysiek buiten Fort Europa houden – maar het is de vraag of wij erin zullen slagen om hun geest en levenslust tegen te houden. Ik schaam mij niet meer voor ze. Ik voel me nederig als ik aan hun heldhaftigheid denk.

Het lijkt mooi, een vrije wereld waarin iedereen kan gaan en staan waar hij wil. Landsgrenzen lijken kunstmatig (maar niet kunstmatiger dan het hekje om uw privétuin, een afgesloten huisdeur of een op slot gezette fiets).

Neo-liberalen, die geloven dat de vrije markt op zichzelf bestaat en de samenleving optimaal reguleert, en die geloven dat overheden de vrije markt alleen maar kunnen ontregelen met misplaatst ingrijpen, vinden landsgrenzen ook kunstmatig. Ze zien niet in dat de natiestaat aan de basis staat van het politieke project 'vrije markt'. Geen politiek regulering, geen vrije markt.

Voorstanders van vrije migratie, die pleiten voor een ruimhartige opvang en ondersteuning van migranten, vooronderstellen een solidariteit / verzorgingsstaat die staat als een huis. Ze zien niet in, dat de neo-liberalen walgen van het idee van solidariteit, en al 30 jaar pleiten voor de afbouw van de verzorgingsstaat op grond van een radicaal individualistisch mensbeeld. Als gelukzoekers hetzelfde individualisme aanhangen als neo-liberalen, en landsgrenzen al even kunstmatig vinden, dan ondermijnen zij beide de natiestaat. Migranten zien niet in dat de solidariteit in een verzorgingsstaat een idee van gemeenschappelijke lotsbestemming veronderstelt. En dat migranten het idee van een gemeenschappelijke lotsbestemming verzwakken, als het grote groepen gelukszoekers betreft, wiens overtuigingen en loyaliteiten alle kanten opgaan.

Zo leunen de vrije markt, en de opvang van migranten beide op de natiestaat, en wordt deze natiestaat door beide ondermijnt. Stel dat het al zover is, dat iedereen gaat en staat waar hij wil, en migranten verschuivingen in de economische bedrijvigheid gewoon kunnen volgen door te verkassen. Dat bij een 2e kamer verkiezing in Nederland het inmiddels normaal is, dat meer dan 90% van de mensen met een Nederlands paspoort buiten Nederland woont, en de overgrote meerderheid die hier in Nederland woont geen Nederlands paspoort heeft. In dat geval is de natie staat een vreemde bestuurseenheid geworden, die niet meer past bij de feitelijke structuur. Wat is dan de vervanging van de natiestaat?

Iedereen ondermijnt momenteel de natiestaat vanuit idealen waar hij zelf voordeel van verwacht, zonder hierbij stil te staan. Verbaas je dan niet, als het zaakje in elkaar dondert zonder vervanging.

Het kan niet zo zijn, dat iedereen ter wereld eenzijdig kan besluiten naar de EU te migreren, en de EU dan vanzelfsprekend verplicht is om te zorgen voor een goed vervolg. Als dat allemaal zo vanzelfsprekend is, dan kunnen migranten in hun thuislanden even vanzelfsprekend alles goed laten verlopen. Maar ook daar is niets vanzelfsprekends aan.

Wel houd ik mijn hart vast voor de alternatieven. Mijn pleidooi voor het koesteren van de natiestaat als bestuurlijke eenheid, zolang je niks beters hebt, is geen pleidooi voor nationalisme. Ronkend nationalisme is ook al vaak genoeg en bron van ellende geweest. Het is ook geen pleidooi om de grenzen te sluiten voor migratie of vrijhandel. Het is een pleidooi voor regulering. Een redelijke oplossing hoeft geen probleem te zijn, als alle betrokkenen redelijk zijn. Maar als alle betrokken zo redelijk waren, hadden we ook niet zoveel problemen en goede redenen voor migratie gehad. De alternatieve moeten niet te hard uitpakken, en om dat te bereiken zou iedereen daarin zijn verantwoordelijkheid moeten nemen.

[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 30-06-2018 23:57:01 ]

quote:

Het tribalisme rukt op

Zoals de Canadese hoogleraar psychologie Jordan Peterson wereldwijd een sluimerend antifeminisme onder jonge mannen aanspreekt, zo agendeert Baudet nu vermeende linkse vooringenomenheid van docenten.

Op een recent bezoek aan een scholengemeenschap in Groenlo noemde hij het publiek in de aula „grotendeels links’’, wat hij claimde te zien aan gezichten en kleding. Zijn partij kreeg kritiek wegens een poster van Jong FvD met een stenen gooiende student en de tekst: „Kom in verzet tegen je docenten.”

En maandag vertelde Baudet in Drachten dat zijn partij schoolboeken gaat „beoordelen op vooringenomenheid”.

Niet dat er veel reden is voor de aanname van linkse indoctrinatie via het onderwijs: na de oorlog koos dit land éénmaal een linkse meerderheid in de Kamer – in 1971 (en dan moest je DS70 meerekenen).

Daarna zette de krimp in, vorig jaar zakten de verzamelde linkse partijen onder de dertig procent van de stemmen. En het Nationaal Kiezersonderzoek constateerde dit jaar dat „jongeren belangrijk bijdroegen aan de opkomst van Forum voor Democratie”.

Dus het is met die indoctrinatie als met dat cultuurmarxisme: zelfs áls het bestaat, heeft het niets teweeggebracht.

Evengoed biedt het thema – net als dat antifeminisme – een gevaarlijk effectief alibi om het onderwijs in de polarisatie te betrekken, zodat Baudet nóg een groep kan aanwijzen die de ondergang van het land op zijn geweten heeft.

Voor Jordan Peterson is alles van de VVD t/m de SP één pot nat, allemaal marxisten. Hij is een conservatief die liberalen als links beschouwd. Typisch voor een conservatief is het waarderelativisme hem een doorn in het oog, en zoekt hij naar objectieve / absolute waarden.

Waarderelativisme is eigen aan de wetenschap (waardeoordelen zijn geen feiten) en eigen aan het liberalisme (gelijkwaardigheid). Overigens was Karl Marx ook vrij liberaal (zelfontplooiing) en de meeste socialisten eveneens.

Het liberalisme stelt dat je eigen vrijheid ophoudt waar dat van de ander begint, en je laat daarbij de ander in zijn waarde (gelijkwaardigheid). In het neo-liberalisme is het zelfs een dogma dat ieder inter-subjectief vergelijk onmogelijk is (en daarmee ook het idee van een sociale nutsfunctie). Het neo-liberalisme is radicaal individualistisch en erkent groep noch cultuur, maar anders waren ze ook cultuurrelativistisch. Noem al deze bewegingen links, noem links marxistisch, noem dat vervolgens allemaal relativistisch, en dan is marxistisch en relativistisch ongeveer synoniem, en dan is cultuurrelativisme synoniem met cultuurmarxisme.

Dat staat allemaal ver van ons af. In Nederland gooien we alles, dat loopt van de VVD t/m de SP, niet op een hoop. We noemen een VVD'er geen marxist. Een steen des aanstoots, de Frankfurter Schule, is voor ons overwegend een liberale anti-fascistische beweging ipv marxistisch. Een andere steen des aanstoots, het postmodernisme, is een wat te ver doorgeslagen sociologische beweging die alles herleid tot een groupthink, waarbij objectiviteit niet meer bestaat, laat staan absolute waarden.

Jordan Peterson is een christen (min of meer) en wetenschapper (psycholoog) die worstelt met de conflicten tussen deze beide uitgangspunten. Het is verwarring alom, waarbij zowel het christelijke en het wetenschappelijk wat is opgerekt om ze onder een noemer te krijgen. Daarbij heeft hij een fanatische behoefte om het begrip waarde te verankeren in de eerste beginselen van zijn metafysica (een absoluut idee van waarde). Maar absolute waarden zijn een draak.

Wat Jordan Peterson zegt over links is niet acceptabel. Hij meent dat onderdrukking in een kastenstelsel of klassenmaatschappij niet bestaat. Hij meent dat alle problemen te herleiden zijn tot de algemene menselijke situatie of conditie (het leven is lijden), maar dat mensen die het minder goed gaat hun problemen ten onrechte toeschrijven aan de snode machinaties van de mensen die het wat beter gaat. Hoezo slavernij. En deze misvatting gaat volgens Peterson louter gepaard met haat naar anderen, ipv zorg voor anderen. Links schat de menselijke situatie verkeert in (niet realistisch) en hebben nare motieven.

Baudet koketteert er wat mee. De naam van het wetenschappelijk bureau van zijn partij (Renaissance Instituut) doet mij denken Renaissance Technologies van Robert Mercer, de sponser van Breitbart News. Volgens mij doet de FvD niet veel meer dan aanhaken bij deze vage rechts conservatieve trend. Laat Baudet eerst maar eens een lijst geven van zijn absolute waarden, plus absoluut bewijs, voordat hij alles links mag noemen.

[ Bericht 1% gewijzigd door deelnemer op 01-07-2018 02:27:59 ]

https://www.groene.nl/artikel/marx-zelf-was-al-geen-marxist

Klasse is ook een identiteit

Klopt. En niet alleen 'de arbeider' is een identiteit, maar ook 'de ondernemer'. De meeste identiteitspolitiek draait om een erkenning van gelijkwaardigheid. Gelijkwaardig t.o.v. wie? T.o.v. degene die zichzelf een superieure identiteit aanmeten. Als we ons richten op de identiteit 'arbeider' dan is in Nederland, vanaf 1980 de ondernemer de superieure tegenpool. Niemand is volwaardig als hij geen ondernemer is, volgens de propaganda van de BV Nederland, vooral uitgedragen door de VVD.

De strijd die zo ontbrandt, over de vraag wie meer en wie minder is, wordt alleen echt venijnig als de superieure identiteit de beslissingsbevoegdheden op zak heeft, en deze gebruikt om zichzelf gelijk te geven. Dat vertaalt zich dan vanzelf in ongelijkheden van allerlei soort, en keiharde verhoudingen.

[ Bericht 2% gewijzigd door deelnemer op 09-07-2018 03:26:02 ]

quote:

Overal komen de sterke mannen op en wij bestrijden elkaar over identiteit

Het parlementaire jaar is deze week afgesloten – ik vermoed dat de burger dit leed kan dragen. Maar laten we even stilstaan bij het onderwerp dat dit seizoen de meeste heftigheid teweegbracht: identiteit.

Nationale identiteit, individuele identiteit, identiteitspolitiek – elke variant leverde onstuimige discussie op.

De verkiezingscampagne ging er vorig jaar over. De grote publieksdebatten gaan erover. En dus besloot Rutte III er bij zijn komst ook over te gaan, met als bekendste plan dat kinderen op scholen voortaan het Wilhelmus zouden leren.

Hier mochten we niet lacherig over doen van Rutte III. Dit was, zeiden coalitieleiders, serieuze aandacht voor nationale waarden.

Dus ik dacht deze week: even nagaan hoe het ermee staat.

En zie: het door politici zo vaak benadrukte belang van (nationale) identiteit blijkt in de praktijk van beperkte betekenis.

In schriftelijke antwoorden die het ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschappen me stuurde, staat dat nog vele voorbereidingen voor de maatregel getroffen moeten worden. En dat daarna de wet nog moet worden gewijzigd.

Zodat, als alles meezit, „het nieuwe curriculum”, waarin het Wilhelmus een rol krijgt, „beschikbaar is in schooljaar 2021/2022.”

Dat schooljaar gaat nazomer 2021 in – een maand of vijf na de volgende verkiezingen, op 17 maart 2021.

Zo gaat dit met politiek en identiteit: de heftigheid van de debatten pretendeert veel – maar heeft zelden praktische betekenis.

Dit zou Den Haag (en de media) iets mogen leren: al die politieke aandacht voor identiteit draagt het gevaar in zich dat het eindigt in een desillusie voor de burger – in de volksmond: bedrog.

De werkelijkheid is ook: politici hebben het er zelden over.

Het is onjuist dat discussie over identiteit zelden praktische betekenis heeft, al is deze wel vaak negatief. Het eruit trappen van de Rohingya's in Myammar is identiteitspolitiek met hele praktische gevolgen. De holocaust en de slavernij berusten ook op identiteitspolitiek. De zinnige kant van identiteitspolitiek is het bespreekbaar maken van de echte misstanden, want we blijven dit hoog-laag spelletje spelen en het blijft misgaan. Het probleem is hier vooral dat we er al evenmin normaal over kunnen discussiëren.

quote:

De laatste weken voerde ik menig gesprekje over het komend halfjaar, vaak op zo’n zonnig Haags terras, en ik hoorde van alles: veel speculaties over een internationale toekomst voor Rutte, zorgen over afvallige senatoren in de coalitie, beduchtheid in de VVD over het justitieonderzoek naar oud-voorzitter Keizer, bevreemding over de stilte in het CDA, een pensioenakkoord (met nogal wat D66-pijn) in de nazomer, veel klimaatverwarring, aanhoudend klamme handen in de coalitie over de dividendbelasting.

Mijn vijftig cent over het laatste: in het najaar – ruim na Prinsjesdag – gaat de afschaffing alsnog van tafel. Zo kreeg ik bevestigd dat ze in een van de coalitiepartijen laatst al op hoog niveau spraken over het vrijvallende geld zodra de afschaffing is ingetrokken.

De afschaffing van de dividendbelasting kan niet doorgaan vanwege een vormfout. Je kunt niet zo'n grote maatregel nemen zonder er in de verkiezingscampagne over te spreken. Als de VVD deze afschaffing wil, zal zij dit bij de volgende verkiezingscampagne moeten bepleiten, zodat de kiezer zich erover kan uitspreken.

quote:

Een andere fascinerende ontwikkeling: GroenLinks wordt volwassen, en dat genereert groeipijn: oud-Kamerlid Arjan El Fassed blijkt sinds kort te werken als lobbyist van Google – het type transfer dat je tot voor kort VVD’ers zag maken.

Over dat soort dingen praten politici.

Belangen worden het liefst niet openbaar besproken, maar des te meer achter de gesloten deuren.

quote:

Tegelijk is ook GroenLinks typisch zo’n partij die zich niet goed raad weet met identiteitspolitieke discussies.

Linkse mensen klagen graag dat identiteitspolitiek een specialisme van (nieuw) rechts is, en rechtse mensen draaien het even graag om, maar de werkelijkheid is: beide varianten bestaan.

Femke Halsema, de nieuwe burgemeester van Amsterdam, hield hier twee jaar terug een fraaie toespraak over bij de Raad voor openbaar bestuur.

Ze wees erop dat de opstand van de jaren zestig, de ‘dekolonisatie van de burger’, zoals H.J.A. Hofland dat noemde, culmineerde in de Grondwetswijziging van 1983, toen het discriminatieverbod in artikel één terechtkwam: gelijke behandeling ongeacht achtergrond of identiteit.

Het emancipatiestreven van vrouwen, gekleurde Nederlanders, transgenders etc. werd zo grondwettelijk gelegitimeerd. Maar hun verlangen naar gelijkberechtiging, waarbij anderen een stapje opzij doen, eindigt nu, aldus Halsema, „in een wedloop in gekrenkte identiteiten”.

Iedereen een verliezersgevoel. Dus denk niet dat dit bij alleen laagopgeleiden speelt. In december citeerde het SCP twee anonieme hbo’ers die er genoeg van hebben dat ‘anderen’ voorgaan, zoals een 58-jarige zei. „Wij Nederlanders bestaan niet meer.”

Het gif zit in de venijnige reactie hierop, ook in de politiek: partijen, zoals de PVV en Denk, die de tegenstander trakteren op dezelfde vernederingen die zij zelf menen te ondergaan.

Halsema had de moed ook haar eigen achterban hierop aan te spreken. „Activisten die roepen: ‘witte mensen moeten eens luisteren’, bestrijden kwaad met kwaad: tegenstanders diskwalificeren op kleur.”

Het botst, zei ze, „met gevoelens van rechtvaardigheid waarop dezelfde white privilege-activisten een beroep willen doen.”

Zo verhardt het identiteitspolitieke debat: mensen attaqueren anderen om zich goed te voelen. Zwarte Piet, ‘de islamisering’, de slavernij, de witte man, de negerzoen, een vuurwerkverbod, etc.: zo goed als mensen zich voelen over hun positie, zo weinig vordert de discussie.

Dat wijst op het bedroevende niveau van de discussie. Mensen kunnen onvoldoende uit hun deelnemersperspectief komen om werkelijk objectief te zijn. Eigenlijk is het zo:

Realiteit is objectiviteit voor beginners
Rationaliteit is logica voor beginners
Innovatie is wetenschap voor beginners

Realiteit, rationaliteit & innovatie zijn pogingen om verder te kijken dan je neus lang is, zonder je ego erin te verliezen. Objectiviteit, logica en wetenschap vereisen dat je uit je ego kunt treden. Politiek en bedrijfsleven drijven teveel op ego.

Realisme is vaak harde machtspolitiek. Meer geld aan wapens besteden is leuk voor mensen die een wapenwedloop zoeken (2% van het BNP = 5% van de overheidsinkomsten). Waarom besteden ze in de VS niet gewoon minder geld aan wapens, en waarom privatiseren ze daar het leger en veiligheidsdiensten? Iedereen is bang dat China de sterkste wordt, en nu zie je dat de 2^e zijn mensen al doet schrikken (terwijl in Nederland volgens de VVD de 10.000.000^ste in rangorde zich geen zorgen hoeft te maken, omdat machtsverhoudingen simpelweg niet bestaan). Vooral de toplaag is volstrekt irrealistisch, als zij moeten inschatten of de verhoudingen in een samenleving fair zijn (de totale ondergeschiktheid van onderklasse, vrouw of slaaf is al 2500 jaar voor realistisch versleten door bovenklasse, man of meester). Objectief is dat nooit geweest.

Rationaliteit is vaak inclusief de motiverende onderbuikgevoelens, waardoor het niet meer zuiver rationeel is. Meestal is een rationele manier om naar het gewenste antwoord toe te redeneren. Echt logisch wordt dat nooit.

quote:

En middenpartijen weten er zich door alle emoties geen raad mee, en scharen zich met taal aan de zijde van de grootste groep. ‘Normaal. Doen.’ ‘Pleur op.’ Etc.

Taal die stoerheid verwart met beleid: nep-politiek.

Je zag het deze week weer toen VVD en CDA het kansloze voorstel deden nieuwe Nederlanders stemrecht te onthouden als ze niet inburgeren.

Terecht vroegen mensen wat er Nederlands kan zijn aan het intrekken van democratische rechten – maar daar was dit natuurlijk niet voor: dit was het zoveelste voorbeeld van lippendienst aan zekere landgenoten. Verkapt inspelen op wrok.

Nu wil ik niet zeggen dat al het identiteitspolitieke handelen dit effect heeft. Scholieren naar musea sturen of het Wilhelmus leren; een vlag in de Kamer – niets op tegen.

Maar verreweg de meeste identiteitspolitiek heeft het effect dat Poetin volgens de geheime diensten ook nastreeft: het voedt het ressentiment en bevordert de nationale verdeeldheid.

Het meest bevreemdende hieraan is dat we zo als samenleving almaar bezig zijn met onszelf, en amper aandacht hebben voor de wereld om ons heen, zelfs nu de invloedrijkste krant van deze tijd ons telkens verwart met Denemarken.

Want hoe druk we ook zijn met onze nationale identiteit: aan de andere kant van de oceaan weten ze het verschil tussen Amsterdam en Kopenhagen niet eens.

Normaal doen.
Normaal denken, is ook handig.
Rechts wil altijd hun opponenten stemrecht ontnemen of hun onderhandelingspositie ondermijnen. Het zijn realisten / machtsspelers.

quote:

Intussen, dat is veel belangrijker, wankelt de wereldorde onder druk van Trump, de Brexit, Poetin en het opkomend nationalisme in Europa: terwijl wij ons blindstaren op consequentieloze identiteitspolitiek, staan over de grenzen de sterke mannen op.

Ik maak me geen illusies: de nationale fixatie op identiteit zal helaas niet snel meer verdwijnen.

Maar hiërarchie kan misschien helpen. Als Nederland in deze onzekere tijden ergens belang bij heeft, zijn het krachtige nationale en internationale instituties. De Raad van State, de Kamer, de EU, de NAVO, de WTO: zij beschermen kleine machten tegen de sterke mannen.

Dus bevordering van de kennis onder de bevolking over die instituties, over al die instellingen die de huidige nationale en internationale orde schragen, zou het land beter dienen dan het zoveelste debat met identiteitspolitieke lading.

Want wat de politiek daarmee doet weten we nu wel: veel rumoer, veel grote woorden, veel codetaal, veel verdeeldheid – en daarna: niets (of bijna niets).

Dus minder aandacht voor identiteit, en meer nadruk op de kracht van instituties en de internationale werkelijkheid – daarmee zou Den Haag het nationale belang aanzienlijk beter dienen.

De autoritaire bestuursstijl in Rusland en Turkije is te vergelijken met de autoritaire stijl waarmee de EU de vrijhandel hier heeft doorgedrukt. Een vrijhandel die bedrijven in staat stelt om landen tegen elkaar uit te spelen, gericht op belastingverlaging en het afschuiven van risico's op werknemers (een ontmanteling van de verzorgingsstaat door neoliberaal rechts). Daarom pleiten er mensen voor het afbreken van de vrijhandel, totdat politici niet meer zeggen dat (als je zuiver rationeel bent) de verzorgingsstaat moet worden afgebroken tbv het vestigingsklimaat. Nu een mondiale klassenmaatschappij er niet inzit (botsing China-VS), wordt het weer natie-versus-natie. Of EU versus andere wereldmachten, als de EU de natiestaat zou kunnen vervangen. Maar de EU mag alleen een vrijhandelszone zijn en is dus geen adequate vervanging.

De politiek heeft gefaald door de natiestaat te ondermijnen (de basis is van de democratische rechtsstaat, de vrije markt, en de verzorgingsstaat), zonder een goede vervanging te organiseren.

Instituties zijn noodzakelijk voor iedere samenleving. 35 jaar hebben wij niet in termen van ideologie of instituties mogen denken. Zo kan Rutte zeggen dat hij wars is van ideologie (de neo-liberale ideologie beheerste de gehele VVD). Zo konden we instituties verbouwen (centrale bank) zonder discussie. Zo leeft de illusie dat de vrije markt op zichzelf bestaat, en geloven mensen dat dit de vervanging is.

Hiërarchie is wat we tot nu tot altijd hebben gedaan. Je hebt twee vormen:
1. Hard power
2. Soft power
Hard power is de wet keihard door de strot van mensen drukken. Soft power is hetzelfde bereiken met propaganda, stemmingmakerij en/of prijsprikkels. Soft power is even dwingend, alleen wordt het denken van mensen daardoor ontregeld (mensen worden op een achterbakse wijze helemaal weg gezwetst of rond gekletst). Tegenwoordig gebruikt men graag soft power omdat het minder weerstand opwekt.

Over instituties discussiëren kunnen we niet, democratie lukt in de EU eigenlijk ook niet, en soft power begint te zichtbaar en dus irritant te worden. Terwijl al deze zaken bedoeld zijn om van de harde hiërarchische verhoudingen af te komen. Hiërarchie is dus terug bij af.

Het liberalisme heeft geprobeerd om 3 problemen op te lossen:
1. het probleem van het collectivisme (door de mens te definieren als autonoom individu)
2. het machtsprobleem (door alleen vrijwillige economische transacties toe te staan tussen autonome individuen)
3. het informatieprobleem (door het centrale planners probleem te decentraliseren en de mens te definieren als rationeel; Rationele mensen hebben blijkbaar geen informatie probleem).

We hebben decennia lang gedaan alsof deze problemen zijn opgelost, terwijl we verzuipen in collectivisme (consumentisme), machtsverhoudingen (ongelijkheid) en informatiechaos (propaganda). Hebben we ooit zo lang en stug volgehouden dat de grootste problemen al zijn opgelost, terwijl dat niet zo is?

Alle drie zijn mislukt, omdat je
1. niets kunt oplossen met apodictische papieren definities
2. niets kunt oplossen als je mens & wereld herleid tot de grondloze absolute keuzevrijheid, die ieder inzicht in je eigen inwendige werking uitsluit.

Het vereist meer objectiviteit, logica en wetenschappelijke kennis onder bestuurders, dan tot nu toe normaal was. Realisme, rationaliteit en innovativiteit zijn onvoldoende. Dat is de fout, die in het verlichtingsdenken zit. Kant schuift de wetenschap de prullenbak in ten gunste van zijn rationele ethiek (ethiek bestaat niet uitsluitend uit consistentie. Voorbeeld: vind je homofilie ongepast, stel je dan voor dat het een algemene wet was. Vind je dat nog beter, dan is het goed. Vrij naar Kant). De (neo)liberalen grijpen daarop terug: de methodische definitie van wetenschap verhult de oorzaak-en-gevolg basis van de wetenschap (en dat maakt het mogelijk om alles voor te stellen als een vrije keuze) en daarbij aansluitend wordt oorzaak-en-gevolg vernauwd tot vraag-en-aanbod (vrijwillige economische transacties).

------------------------------------

Kennisleer

Een beetje kennisleer zou niet verkeerd zijn.

Veel mensen proberen de vraag naar kennis op te delen in twee stappen:
1. Wat is kennis en hoe vergaar je het?
2. Gebruik het antwoord van stap 1 om kennis te vergaren
Dit betekent dat je de 1^e stap moet uitvoeren, zonder enige kennis (een absolute kennisleer), en dat kan niet. Daarom is er een wisselwerking tussen beide stappen, en vraag 1 wordt altijd beantwoord met de kennis van nu. En zo werpt ook de evolutieleer een nieuw licht op kennisleer.

Voorbeeld: Als je een boom ziet staan, staat deze er dan ook echt? Volgens de evolutieleer is je kennisvermogen een adaptatie. Een adaptatie heeft twee kenmerken:
1. Het is niet misleidend. Het is niet zoals de duivel bij Decartes die je alles kan voorspiegelen. Een adaptatie moet evolutionair voordeel opleveren, en een misleidend zintuig is waardeloos. Dus die boom staat er echt.
2. Het komt altijd met beperkingen, omdat het vermogen fysiek handen en voeten moet krijgen. Wij zien dmv licht en vleermuizen dmv geluidsgolven. Wij zien niks als het donker is, en vleermuizen zien niks buiten de dampkring (geen zon, maan of ster). Hoe je het gezichtsvermogen ook realiseert, het brengt altijd beperkingen met zich mee.

Dit is een bijzondere combinatie van kenmerken, die je nooit krijgt als je uitgaat van een absolute kennisleer. Voorbeeld. Mensen stelde vroeger: een boom dichtbij lijkt groter dan ver weg, terwijl het dezelfde boom is, dus uw gezichtsvermogen is corrupt. Dat klopt alleen, als je impliciet aanneemt dat je kenvermogen absoluut is. Evolutieleer biedt een niet-absolute kennisleer en kan het wel verklaren. Je kijkt naar hoe het oog werkt, je pakt je geometrische optica erbij, en het is prima te verklaren.

Zoals kennisleer, volgens de wetenschap zelf, niet absoluut is, zo is ook de ethiek niet absoluut maar pragmatisch. Niet-absoluut, maar ook niet vrij in te vullen. Ideologieen zijn niet zo zorgvuldig. Ze plempen graag absoluten in het alledaagse leven, zoals de vrije wil en absolute waarden (en zo niet, dan is alles geoorloofd ).

----------------------------------------------------

Macht, Macht, Macht

Hoort u nog iets anders? Zou dit iets te maken kunnen hebben met de neoliberale wens om mensen te individualiseren en in een competitief verband te plaatsen. Uit de competitie volgt een rangorde en zo een meritocratie. De strijd om de rangorde in de meritocratie heeft volgens mij geleid tot een diep besef van macht en verhoudingen, waarbij de ene mens rustig 1000x meer wordt dan de andere (in termen van beslissingsbevoegdheid, toegang tot informatie en inkomen).

Laten we de dogma's nog even op een rijtje zetten:
1. Het leerstuk van de vrije wil (staat altijd garant voor een teringhonden ideologie, omdat je daarmee van je ondergeschikte kunt eisen dat ze kiezen wat ze niet willen of zelfs onmogelijk is. De basis van het oeverloze moralisme.
2. De eis dat iedereen als individu in een competitief verband tot anderen staat (strijdmodel aan de basis van de samenleving).
3. Er zijn alleen negatieve rechten (de eis dat het spel zonder vangnet gespeeld wordt)
4. Je waarde bestaat alleen uit je marktwaarde (winner takes all).

Kortom, achter het ogenschijnlijk leuke gehuppel van de laatste 35 jaar jaar zat een keiharde machtsideologie verstopt: het neoliberalisme. Je kon en moest altijd alleen jezelf zien te redden en egoisme was een mooie eigenschap. Wij worden nog steeds geleid door mensen die dit allemaal prachtig vonden (vinden?).

Dogma 2 wordt doorbroken door de wijsheid van het netwerken, maar dan is het geen vrije markt meer. Contradictie. De rechtvaardiging van de meritocratie is daarmee alweer teniet gedaan.

Volgens mij heeft het neoliberalisme politiek vleugels gekregen in de VS. Als een kliekje machtige types daar een trend zet, moet de rest van de wereld erin mee. Eerst het neoliberalisme en nu het neoconservatisme. Dat kliekje is hooguit 1 promile van de bevolking daar. Wij kruipen voor hun machtsgeilheid. Onze politici verkopen hun bullshit hier. Mark Rutte, en nog een aantal van zijn leeftijdsgenoten hebben, vermoed ik, de jaren 80 brallend doorgebracht in hun studenten corps, het neoliberalisme daar als twintiger geil uit hun bek geleuterd, en later in Nederland doorgevoerd.

Nu is er nog een ergere vorm van machtsdenken opgekomen: neoconservatief. Een soort superioriteitsgeloof (de beste cultuur), gebaseerd op wij denken, absolute waarden, strevend naar een klassiek kastenstelsel.

Nu mogen wij kiezen. Bedankt rechts, je bent echt de volmaakte .

[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 11-07-2018 21:02:54 ]

Machtsspel

Je kunt met open ogen in het machtsspel wegglijden. Je ziet het gebeuren, je wilt het niet, en het gebeurd toch. Het machtsspel is als drijfzand, hoe meer je beweegt hoe dieper je erin zakt.

Rationalisten hebben de neiging om, binnen de kaders van het machtsspel, steeds de slimste zet te bedenken. Maar logischer is het om buiten het machtsspel te treden, dan is onmiddellijk duidelijk dat een wapenwedloop destructief is.

Niet veel mensen hebben belang bij grote destructieve conflicten. Alleen de machtsspelers, met een bepaald particulier doel voor ogen, hebben dit soort belangen. Het machtsspel wordt daarom niet met open kaart gespeeld. Werkelijk goede bedoelingen en argumenten hebben er daarentegen juist baad bij, dat het spel met open kaart wordt gespeeld. Een goed functionerend open publiek debat kan veel goeds doen.

Je zou een instituut moeten hebben dat dit waarborgt. Een ministerie van informatie of de vrije journalistiek. Maar iedereen begrijpt dat dit, in een machtsspel, heel gevaarlijk is. Hoe vrij is de pers, als deze een aantal eigenaren heeft in een kapitalistische wereld? Het machtsspel ondermijnt dus ook het logische antwoord op het machtsspel. Machtsspelers identificeren maar al te graag de instituties die een sleutelrol vervullen, en zoeken naar manieren om ze in handen te krijgen. Dit dilemma is ook aan de orde bij wetgeving rond centrale informatie vergaring, en big data analyses.

Ook geld is een instituut dat zo'n sleutelrol heeft. Controle daarover maakt complete controle van een samenleving mogelijk. Vandaar nieuwe betaalmiddelen (zoals bitcoins) die buiten het institutionele raamwerk treden, en ook de bezwaren daartegen (ondermijning van de institutie). Ook de democratie is een instituut dat een sleutelrol heeft. Met een beetje machtsspel wordt dat een schijndemocratie. Of neem de rechtsspraak (Hongarije, Polen).

Je zou denken dat wij een gezonde intolerantie hebben voor machtsspelers. En dat is ook zo, maar niet als ons team ermee zou kunnen winnen. Je moet behoorlijk logisch denken om daar nog verstandig mee om te kunnen gaan.

Een ander belangrijk menselijk vermogen dat een grote rol speelt, is emotie. In de eerste plaats sociale emoties, want deze emoties organiseren de groep, en zijn zeer sterk. Emoties als eenzaamheid of schaamte kunnen zelfs leiden tot zelfmoord, en zijn dus sterker dan zelfbehoud. Ook als groepen ten strijde trekken, is zelfopoffering voor de groepsbelangen niet ongewoon, en die zelfopoffering loopt deels ook via sociale emoties. De emoties rond zelfbehoud, zoals angst en walging (denk aan bedorven voedsel), zijn ook sterk. In het machtsspel worden al dat soort emoties misbruikt.

Nog een menselijk vermogen dat een grote rol speelt, is het motief om iets groots tot stand te brengen: een grandioos doel (dat loopt ook gotendeels via een sociale emotie: trots). Veel ideologieën beginnen oprecht, als een fantastisch plan, en ontaarden in een machtsspel. Het geloof in eigen gelijk groeit mede dankzij de oppositie die het oproept.

U ziet hoe gemakkelijk het is om hierin weg te zakken. En vrijwel niemand wil dat. Ook de premier wil dat we normaal doen. Maar de politiek is wel bezig met social engineering, achter de rug van de bevolking om, met wezenloze middelen zoals propaganda / indoctrinatie (marktmodel mensen maken), wet en regelgeving afstemmen op het marktmodel / liberalisme. Alles heeft zogenaamd de zegeningen van een ideale vrije markt in evenwicht, ook al is er geen sprake van evenwicht (de wereldeconomie), ook al is er geen sprake van vrij (de privatisering van een monopolist, de huizenmarkt, de arbeidsmarkt, de wereldeconomie). Daaruit blijkt de ideologische gedrevenheid. En wie gelooft er nu echt dat een ideale vrije markt in evenwicht een fijne samenleving oplevert? De competitie is moordend, en daarom blijft het nooit lang zo.

Het liberale ideaal is een samenleving te creeren, waarin de autonomie van mensen maximaal is. Dat betekent praktisch: de handelingsvrijheid van mensen vergroten, door de samenleving daarop in te richten. Dat is een zinnig doel, al wordt er niet zo gelet op wiens vrijheid. Is een meritocratie voor iedereen vrij? Ook op de bodem daarvan? Is de meritocratie welgeordend, of zitten de machtsspelers bovenin?

Met het debiele concept van de vrije wil er nog tussendoor fietsend, dat een absolute keuzevrijheid aanneemt (veronderstelt dat je je eigen motieven / wil volledig vrij kunt kiezen) wordt het sowieso niks. Je hebt geen vrije wil, maar een eigen wil. En dat geeft al problemen genoeg, want het harmonieert niet vanzelfsprekend met dat van anderen. Het voordeel van een eigen wil boven een vrije wil, is dat het eerste bestaat en dus ook beschreven en zelfs enigszins begrepen kan worden (het heeft patronen). Je zou jezelf (en de groep) door kunnen krijgen. Met een vrije wil kun je hooguit dom of immoreel zijn geweest (hoe leuk is dat?).

Mensen hebben iets claustrofobisch bij het idee van determinisme. Maar determinisme verbiedt niets. Als iemand je iets verbiedt en je doet het toch, heb je nooit in strijd met het determinisme gehandeld (want dan zou je determinisme hebben weerlegd). Determinisme is zelfs compatibel met anarchisme. Als dat anarchisme mensen dwars zit, no problem: het determinisme verbied je zelfs niet om extra regels in te voeren. De morele orde is nog nergens in gevaar. Je krijgt alleen een zinnig handvat aangereikt: je eigen constitutie bestaat en doet iets. Het beste handvat dat je hebt, want dat omvat al je vermogens die je handelingsvrijheid inhoud geven.

Het liberalisme heeft een filosofische vijand, die interessanter is dan zijn politieke vijanden. Liberale denkers, zoals Kant, Hume & Popper hebben zich tegen het determinisme gekeerd. Kant snijdt zelfs de hele band met de wereld door, door er metafysisch een onkenbaar iets van te maken. Maar de wetenschap zou omarmd moeten worden als een zinnige basis. Dat gebeurd nu op een verkeerde manier. Het omarmd de wetenschap louter als instrument, maar vermijdt de ideologische link met de eigen constitutie (het is constructiever als je die gewoon als basis ziet). Machtsspelers vinden wetenschap ook leuk, als instrument: social engineering is hot.

Maar het inzicht in de ideologische betekenis van de wetenschap is pover. Het is de wetenschap en haar inzichten die het christendom heeft onttroont (als alternatief wereldbeeld). Niet het liberalisme dus; dat het heeft geherinterpreteerd als een elite ideologie, waarbij het behoud van de vrije wil als ideologisch concept centraal lijkt te staat. De vrije wil is een geschikte stok om de hond mee te slaan en biedt goede rechtvaardigingsmogelijkheden die niemand kan controleren (de onzichtbare hand, succes is een keuze, the secret).

Dat kan veel problemen verklaren, en is gemakkelijk recht te breien. De vrije wil bestaat alleen uit meningen. Het verwijst niet naar iets reeels. Je eigen wil wel, en daarin ligt je reele vrijheid. Hoe je daar verstandig mee omgaat, daarover heeft het liberalisme wel een paar verstandige dingen gezegd. De dingen, die voorkomen dat onze botsende overtuigingen leiden tot ellende. Al moet je dat niet overdrijven met de veronderstelling dat iedereen het zelf kan uitzoeken.

De wetenschap kan dat aanvullen met de stelling, dat de meeste van onze overtuigingen incompatibel zijn met ons beste weten. Maar dat botst op de liberale vrijheid, en ziedaar het conflict. Want, wat als de wetenschap, met de kennis van nu, van alles als onzin gaat uitstampen? Een valide punt. En dus vinden machtsspelers wetenschap ook leuk: als wapen.

Volgens Marx heeft het kapitalisme de eigenschap, dat het zich niet aan banden laat leggen. Het wurmt zich altijd overal uit. Daarom dacht hij dat het alleen zijn eigen graf kon graven. Wat hij daarin zag, is het machtsspel. Het heeft tal van hobby's, wurmt zich overal onderuit, en lijkt voortdurend bezig zijn eigen graf te graven. De boeddhisten spreken dan over karma: boontje komt niet altijd om zijn loontje, maar het hele gekloot vergroot het lijden. Maar Herakleitos ziet daarin de bron van alles: alles komt voort uit strijd. De Hindoes ook: Shiva. De neoliberalen zien dat ook zo: creatieve destructie. Allemaal keiharde types overigens, die dat standpunt naar voren brengen. Dus, of botsende overtuigingen tot ellende leiden, of evenzeer tot het goede, is de volgende botsende overtuiging.

U ziet waarom machtsspelers zo overtuigd zijn van hun gelijk, het blijft zichzelf bevestigen. Het verklaart mogelijk waarom er zo'n gruwelijke geschiedenis achter ons ligt, en de wereld nog altijd een drama. We zijn er eigenlijk ronduit verbaast over. Vrijwel niemand heeft het gevoel dat hij dat allemaal zelf zou willen of kunnen doen. En bij de tijd dat mensen dat wel doen of gedaan hebben, hebben ze het gevoel erin geluisd te zijn (en hun slachtoffers ook).

Sommigen zien er de humor wel van in. Ook dat deugd niet. Er is voor vrijwel iedereen wel een grens, waar voorbij het stopt om nog leuk te zijn, omdat het te erg is. Er is een aanzienlijk verschil tussen mensen, waar ze die grens trekken. Het lijkt erop dat de massagraven al ontstaan, voordat deze grens in acht wordt genomen ipv omgekeerd. Hier speelt 'het stadion effect' een rol. Stel, er breekt brand uit in een voetbalstadion, en de massa wil naar buiten. Men kan ver verwijderd van de uitgang het gevoel hebben dat er niet veel druk wordt uitgeoefend, terwijl bij de uitgang al mensen doodgedrukt worden. Dit verschil in druk bestaat in een samenleving ook. Teveel doden in de Middellandse Zee bijvoorbeeld. Niet te hard drukken met z'n allen.

The name of the game: (machtsspel & louter strategische rationaliteit) versus (logica & humaniteit).
De vraag is: wat zegt daarop je eigen wil?
Willen we niet massaal optie twee?
En toch is het nog nooit een realistische optie geweest.
Opvallend.

[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 11-07-2018 22:40:38 ]

Joris Luyendijk: Are investigative journalists at risk of becoming the useful idiots

quote:

Why is Germany siding with the tax havens against corporate transparency

Why would any responsible politician or country want to give tax havens a veto over measures to improve transparency and tackle tax haven activity?

quote:

Carel Peeters: Heijne, Doorman, Verlichting

Nadat de verlichte kant van de mensheid de tweede helft van de vorige eeuw had beschenen (van de opbouwende jaren vijftig, de vrolijke jaren zestig tot de voorspoed van de jaren negentig) kwamen de donkere kanten weer tevoorschijn uit het zigzaggen van de geschiedenis: met aanslagen, moorden, terrorisme, extreemrechtse politici en militant conservatisme.

Wederom wordt het neoliberalisme compleet genegeerd. In 1980 was er een Amerikaanse president, Ronald Reagan, die net zozeer een game changer was als Trump nu. Ook Reagan werd gezien als rare populist (acteur van B-films en nergens verstand van). Ook toen stond de samenleving stijf van de propaganda. Het verschil met Trump is dat toen het hele bedrijfsleven erbij begon te zingen, en hier bloeide de VVD op (Trump doet mij denken aan Hans Wiegel). Het was Rechts versus Links (klassenverhoudingen).

Nu is het Rechts versus Rechts (beide bovenliggend met een heersersmentaliteit). De internationale vrijhandel is voor de VS steeds meer een moeizame ballast. De Trump groep wil de strijd aangaan met China. Europa moet daarin mee, onder leiderschap van de VS. De EU moet van Trump leren dat het onderschikt is en dient te volgen. Dat gaat samen met allerlei verwarrende retoriek (dus hang me er niet aan op).

Het verlichtingsdenken blijkt vernauwd tot het liberalisme, een geloofsgemeenschap rond het idee van de vrije wil. Een idee dat de liberalen hebben overgehouden van de christelijke ideologie (een dogma dat niet in de wetenschap past). Het verlichtingsdenken bestaat niet uit één stuk, met één tegenpool: liberalen versus conservatieven. Politieke filosofie is een vergaarbak met stromingen, die allemaal hun eigenbelang voorop stellen, en daarom hopeloos verdeeld. De wetenschap wordt systematisch genegeerd, maar is zoveel beter dan politieke filosofie, dat meer een veredelde vorm van propaganda is.

Behalve de tegenstellingen tussen het neoliberalisme en het neoconservatisme is er de overeenkomst dat ze macht zoeken. De misvatting, dat de neoliberalen staan voor de vrijheid, berust op het idee dat een particulier bedrijf de belichaming van vrijheid is, hoezeer het ook een dwingende monopolist is, of een georganiseerd blok die een klassenstrijd voert (van boven naar beneden). En zo is het neoconservatisme wederom opgestaan / opgekomen via het neoliberalisme, en ligt net zo goed in het verlengde ervan. Het is een regressie. Het neoliberalisme is een regressie naar klassiek kapitalisme, en het neoconservatisme is een regressie naar een klassiek kastenstelsel.

Het neoliberalisme ontkent het idee van broederschap (competitie tussen autonome individuen zonder solidariteit) en gelijkheid (meritocratie en ongelijkheid). Daarom zit er een aspect van waarheid in hetgeen Bas Heijne stelt. Alleen de vrijheid is gebleven, en niet zomaar vrijheid, maar een absolute keuzevrijheid. Dit betekent dat neoliberalen bepalen wat zijzelf doen en ook bepalen wat jij doet (zij noemen dat de heerlijke vrijheid) en jij hebt de vrijheid om te proberen te voldoen aan hun eisen en zo niet dan kun je opdonderen (niet zo veel anders als Trump tav de EU)

Essentialisme versus universalisme is een vage kreet. De volgende begrippen paren zijn tegenstellingen:
- essentieel versus fenomenaal
- universeel versus specifiek
Ik begrijp wel wat Bas bedoeld. Voor hem zijn lokale gemeenschappen met een eigen cultuur tegengesteld aan een wereldgemeenschap met een gemeenschappelijk mensbeeld. Maar dat gemeenschappelijke mensbeeld berust op de aard van het beestje, en dat beestje is zelf ook niet universeel. Dus is het universeel binnen een antropomorf wereldbeeld. Bas gaat dus voor collectief subjectief (wereldomspannend) ipv collectief subjectief (per cultuur verschillend). Dat vind ik prima. Mijn bezwaar is dat het collectief subjectieve wordt verward met het objectieve. Veel mensen verwarren een gedeeld standpunt met objectiviteit. Dissidenten moeten daar niets van hebben, als zij hun houvast zoeken in een objectief bestaande wereld (ipv het geleuter binnen hun groep).

Voor de mensen die zijn genaaid door het neoliberalisme, deze beweging gaat dat nooit erkennen (hooguit wat bijsturen nu een concurrerende ideologie hun macht betwist). Nu zijn ze weer de lieve liberalen, hun mooiste retorische versie van het liberalisme oppoetsend, zodat ze de engeltjes lijken versus de draak Trump.

De oplossing is de democratische rechtstaat herstellen (dwz de instituties die het vormgeven). Als deze voldoende functioneert dan wordt het vanzelf socialer. Hoe sociaal het wordt, is een maatstaf voor de mate waarin de democratische rechtstaat functioneert. Dit is een zinnig doel voor de EU, beginnend bij de natiestaten.

Trump heeft weinig macht tav de EU. Militair is het een bondgenoot die hij echt niet zal aanvallen. Economisch is de EU even groot als Noord Amerika. Hij blaft wel, maar kan niet bijten. De EU doet er goed aan zijn eigen huis op orde te maken.

[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 16-07-2018 01:34:02 ]

PS: Ik zit wat slecht bij kas. Hoe vaak kon je nou een euro uitgeven?

Groetjes, het klootjesvolk (in casu deelnemer).

[ Bericht 8% gewijzigd door deelnemer op 16-07-2018 01:36:10 ]

quote:

Op zondag 15 juli 2018 21:06 schreef deelnemer het volgende:
PS: Ik zit wat slecht bij kas. Hoe vaak kon je nou een euro uitgeven?

Groetjes, het klootjesvolk (in casu deelnemer).

Als bank: 10 keer.
Als overheid: oneindig aantal keer.
Als burger: 1 keer.

quote:

Op maandag 16 juli 2018 10:10 schreef GSbrder het volgende:

[..]

Als bank: 10 keer.
Als overheid: oneindig aantal keer.
Als burger: 1 keer.

Gelukkig maar. Als het hele financiele stelsel uiteindelijk zozeer bespeeld is, dat de gewone burger er volledig in opgeknoopt zit en erin rondkruipt bij gebrek aan financiele middelen, dan kan dat altijd hersteld worden.

Joris Luyendijk: Een ongemakkelijke waarheid de ideologie van keuzevrijheid sloopt onze democratie samenleving en planeet

Commentaar:

Geen autoritaire oplossingen meer, die vanachter een facade de samenleving sturen. Het neoliberalisme is daarvan een voorbeeld. Het is niet gekomen met een eigen variant van Mao's rode boekje, zeg het blauwe boekje, met al hun ideologische dogma's. Het is gekomen zoals de oorlog is Oost-Oekraine, ingezet door een partij / land dat officieel nergens van weet.

Een goede informatie voorziening is niet markt gedreven. De gezondheidszorg is bijvoorbeeld ook niet markt gedreven, maar loopt via de huisarts. U hoeft daarom niet via Google zelf uit te vinden welke pillen u gaat uitproberen. Een markt lijkt op een directe democratie, en is buitengewoon populistisch. Kijk eens naar al die nieuwe commerciele zenders, het is allemaal bagger, zozeer zelfs dat de bevolking afhaakt. Of merk op dat een programma als Big Brother de gewone burger te kijkt stelt, op de meest lullige manier (geënsceneerd en dus moedwillig verlagend). Vergelijk dat met de wijze waarop de elite wordt voorgesteld: in zorgvuldig gecontroleerde situaties, gekenmerkt door zorgvuldige voorbereiding, waarin men zich neer kan zetten als God zelf (denk aan het circus rond Mario Draghi).

De hedendaagse media misleid iedereen. Iemand die zich zeer getalenteerd acht, ontleent aan de TV waarschijnlijk een indruk van het domme klootjes volk die onterecht verlaagd is. De TV haalt het niveau van 4-HAVO niet, en ligt daarom onder het niveau van de gemiddelde bevolking. De bovenklasse heeft teveel het gevoel dat de gehele onderlaag bestaat uit tokkies.

Ik behoor zelf tot de onderlaag, waarom mij niet als maatgevend nemen? De media & politiek doen ook vaak alsof een voorbeeld een algemene stelling bewijst, dus moet het wel waar zijn. Zo beklaag ik mij over het feit dat de media, politici en het bedrijfsleven zo dom overkomen, en bij gebrek aan beter, ga ik er maar vanuit dat ze ook echt dom zijn. Tenslotte doet de bestuurselite dat zelf ook, hun beeld van de bevolking ontlenen aan de media. Zo praat de rechtse politiek tegen bevolking als de werkgever van een sweatshop:
- niet lullen, maar poetsen
- je klauwen uit je mouwen steken
- labbekakkers
- heil voor de hard werkende Nederlander
Hoezo een kenniseconomie?

Het probleem met de vrije wil is niet de keuze vrijheid op zich, maar het bezopen idee dat er een magisch punt je hoofd zit, van waaruit je absolute keuzes maakt. Als je in de ideologie dat puntje vervangt door je eigen wil, waarachter een evolutionaire, culturele en individuele geschiedenis schuilgaat, dan wordt de benodigde kennisbron (de wetenschap) een onderdeel van de ideologie. De ideologie moet consistent zijn, en zo ontstaat de vraag of de andere dogma's van de ideologie in overeenstemming zijn met wetenschappelijke inzichten. Zo wordt de ideologie toetsbaar, ipv van simpelweg apodictisch dogmatisch.

De bestuurselite leunt al sinds mensenheugenis op het privilege dat zij de kaarten schudden voordat het spel begint, en daarom is het waar: the game is rigged (ideologisch & institutioneel, het neoliberalisme is een daarvan een schoolvoorbeeld). Geen ideologisch programma vind ik nog acceptabel, zonder het boekje waarin deze wordt uitgespeld, zodat we er ook kritisch naar kunnen kijken.

Nu moeten wij een geloof ontkrachten, een ideologie ontmaskeren. Dat kan ook publiek. Leren we eens wat. De bevolking vindt macht ook een interessant onderwerp, zeker als het realistisch en actueel is (eindelijk eens een uitleg over wat er gaande is). Ideologie en instituties zijn daarin de kernbegrippen. De geschiedenis van religie, filosofie, wiskunde, natuurkunde, economie, en de wetenschap iha, zijn daarin interessant.

Als beta weet ik dat je kunt promoveren aan een universiteit, zonder ooit iets maatschappelijks te hebben geleerd gedurende dat hele traject, afgezien van de onderbouw op de middelbare school. Je wordt opgeleid tot nerd, opdat deze mensen wel hoogontwikkelde know how hebben, maar geen handvat om het de politiek lastig te maken. Onderontwikkeld op maatschappelijk vlak, zonder de rechtvaardiging dat ze er te dom voor zijn.

Ook de inhoud van beta studies wordt verlegd van theoretisch inzicht naar praktische know how. De klassieke mechanica kun je op de middelbare school op verschillende manieren uitleggen. Wij kiezen de manier waarop je niet leert:
1. dat de klassieke mechanica in het verlengde ligt van de kringloop van stoffen, het is de kringloop van beweging (zie Newtons craddle). De kringloop gedachte zet zich door tot in de moderne natuurkunde en is de meest vruchtbare gedachte uit de geschiedenis gebleken (itt allerlei absolute beginpunten, zoals God, Ziel en Vrije Wil, die veel problemen hebben gegeven). De kringloop gedachte verdient de titel: steen der wijzen.
2. dat het begrip massa de vraag waaruit materie bestaat tijdelijk omzeilt, en berust op het idee van een balans (met een weegschaal kun je ook appels en peren vergelijken, met als met de marktprijzen op een markt berust dit op een balans). Daarom is in de klassieke mechanica alles een massa.
3. dat de natuurkunde maar 1 fundamentele wet heeft: de bewegingswet. Alle wetten in de klassieke mechanica zijn af te leiden uit de bewegingswet. Dat afleiden wordt tegenwoordig overgeslagen (onpraktisch) en daarom voorgesteld als direct experimenteel vastgesteld (historisch onjuist)
Zo gaan we voorbij aan de mogelijkheden om mensen te leren logisch na te denken, ten gunste van praktische inzetbaarheid (een wens van het bedrijfsleven: doen, doen, doen). Het onderwijs sluit niet aan bij het bedrijfsleven, o.a. omdat het niveau in het bedrijfsleven zelf te laag ligt (het universitaire onderwijs ligt daarboven, en vele worden daarna opgeroepen zich te verlagen, wat ze aan inzicht geleerd hebben te ontkennen, om in een bedrijf te kunnen werken).

Ik ben de ondermijning van de bovenlaag, ten behoeven van hun eigen privileges, goed zat. Mijn leven is naar de klote getrapt door het neoliberalisme (ik was om specifieke redenen te ernstig, niet geil genoeg dus, ongevoelig voor de neoliberale prijsprikkels, waardoor ik mij niet richtte op effectief spelen van opportune spelletjes). Klagen mag niet (slachtoffergedrag, en dan ben je wederom een lul). Voortaan wil ik, dat iemand die 1000x meer verdient, mag weten of mag beslissen, ook 1000x beter is dan ik. Zo iemand moet naar mijn inschatting de computer, die iedereen verslaat met schaken of go, nog steeds gemakkelijk kunnen verslaan. Kun je dat niet, dan ben je niet 1000x beter. Wat is de rechtvaardiging voor het kruipen van degenen die met 1000x minder genoegen moeten nemen?

Oplossing: niemand is 1000x meer dan een ander waard. Als Jeroen van de Veer lult dat hij een marktonderzoek heeft gedaan naar de juiste marktwaarde van topmannen, dan is het geen ideale vrijheid markt, en dan is dus ook de rechtvaardiging van al die salarissen weg. Een ideale vrije markt lijkt op het kopen van een aandeel Shell op de beurs. Probeer maar eens onder de geldende marktprijs uit te komen. In een ideale vrije markt ben je een prijsnemer, en marktprijzen op de markt worden niet dmv van marktonderzoeken gevalideerd. Ik vind een factor 20 tussen bodem en topinkomens wel voldoende. Salarissen boven 300.000 beschouw ik als diefstal. Dan ben je af van
- 'de jaloezie' van degenen die geen God in je herkennen
- van het probleem dat je je moet verstoppen achter een facade om dat hoog te houden.
- en je dus ook fouten mag maken, zonder dat men je dat kwalijk neemt (je mag mens zijn, als je niet voor God speelt).

Wat is de rechtvaardiging? Het algemene evenwichtsmodel van Leon Walras? Dat is een speelgoedmodel dat licht werpt op een economie met meer goederen dan 1. Alle goederen hebben dan tegelijk een evenwichtswaarde (alle prijsverhoudingen liggen vast) en er is een matrix van 2e afgeleiden die aangeeft hoe dat zit met substitutie goederen enzo. Leuk, maar geen model die de economie echt beschrijft.

Het model bestaat een paar statische functies (nutsfunctie en productiefunctie). Het gebruikt een globale optimalisatie op papier, ipv van het lokale gevecht in een reele markt. Alle bedrijfswinsten zijn nul, omdat het winst niet in een stationaire toestand past. Het optimum is Pareto optimaal, omdat ieder intersubjectief vergelijk verboden is. Het is een evenwichtsmodel en de wereldeconomie is niet in evenwicht (dat biedt exorbitante winstmogelijkheden, zonder goede rechtvaardiging). De samenleving wordt gereduceerd tot een markt. De rest van de fysieke wereld wordt onder het hoofdje: grondstoffen opgenomen. Kortom het hele universum wordt verklaard met een speelgoed modelletje. Het is alsof natuurkundigen doen alsof het 2D Ising model, dat een bekende exact oplossing heeft, het hele universum verklaart (zoiets stoms doen natuurkundigen niet).

De economen hadden aan de vooravond van het neoliberalisme ook al geconcludeerd, dat het algemene evenwichtsmodel een beperkt speelgoed model is. Pas toen ging de politiek ermee aan de haal. De bestuurselite verkoopt de neoliberale ideologie al 30 jaar, en doet alsof het allemaal waar is. Dan ben je dom of een oplichter.

Het verhaal:
- het volk is te dom, wij moeten ze wel rond koeioneren
is een variant op het verhaal:
- de kasten in het kastenstelsel zijn realistisch
- de vrouw wordt terecht door de man geleid
- de zwarte slaaf plukt terecht alleen het katoen
Het neoliberalisme gaat zo over in het neoconservatisme. Nog nooit is een bestuurselite realistisch geweest in het beoordelen van de juiste verhoudingen in de samenleving. En het is een dynamisch verschijnsel. Eenmaal opgenomen in de kaste van de bestuurselite ga je zo denken, eenmaal opgenomen in de lagere kaste, ga je ook zo denken. Heeft niets te maken met objectiviteit, de realiteit is een hoer.

[ Bericht 3% gewijzigd door deelnemer op 17-07-2018 12:18:15 ]

quote:

Op maandag 16 juli 2018 15:27 schreef deelnemer het volgende:
Joris Luyendijk: Een ongemakkelijke waarheid de ideologie van keuzevrijheid sloopt onze democratie samenleving en planeet

Geen autoritaire oplossingen meer, die vanachter een facade de samenleving sturen. Het neoliberalisme is daarvan een voorbeeld. Het is niet gekomen met een eigen variant van Mao's rode boekje, zeg het blauwe boekje, met al hun ideologische dogma's. Het is gekomen zoals de oorlog is Oost-Oekraine, ingezet door een partij / land dat officieel nergens van weet.

Een goede informatie voorziening is niet markt gedreven. De gezondheidszorg is bijvoorbeeld ook niet markt gedreven, maar loopt via de huisarts. U hoeft daarom niet via Google zelf uit te vinden welke pillen u gaat uitproberen. Een markt lijkt op een directe democratie, en is buitengewoon populistisch. Kijk eens naar al die nieuwe commerciele zenders, het is allemaal bagger, zozeer zelfs dat de bevolking afhaakt. Of merk op dat een programma als Big Brother de gewone burger te kijkt stelt, op de meest lullige manier (geënsceneerd en dus moedwillig verlagend). Vergelijk dat met de wijze waarop de elite wordt voorgesteld: in zorgvuldig gecontroleerde situaties, gekenmerkt door zorgvuldige voorbereiding, waarin men zich neer kan zetten als God zelf (denk aan het circus rond Mario Draghi).

De hedendaagse media misleid iedereen. Iemand die zich zeer getalenteerd acht, ontleent aan de TV waarschijnlijk een indruk van het domme klootjes volk die onterecht verlaagd is. De TV haalt het niveau van 4-HAVO niet, en ligt daarom onder het niveau van de gemiddelde bevolking. De bovenklasse heeft teveel het gevoel dat de gehele onderlaag bestaat uit tokkies.

Ik behoor zelf tot de onderlaag, waarom mij niet als maatgevend nemen? De media & politiek doen ook alsof een voorbeeld een algemene stelling bewijst, dus moet het wel waar zijn. Zo beklaag ik mij over het feit dat de media, politici en het bedrijfsleven zo dom overkomen, en bij gebrek aan beter, ga ik er maar vanuit dat ze ook echt dom zijn. Tenslotte doet de bestuurselite dat zelf ook, hun beeld van de bevolking ontlenen aan de media. Zo praat de rechtse politiek tegen bevolking als de werkgever van een sweatshop:
- niet lullen, maar poetsen
- je klauwen uit je mouwen steken
- labbekakkers
- de hard werkende Nederlander
Hoezo een kenniseconomie?

Het probleem met de vrije wil is niet de keuze vrijheid op zich, maar het bezopen idee dat er een magisch punt je hoofd zit, van waaruit je absolute keuzes maakt. Als je in de ideologie dat puntje vervangt door je eigen wil, waarachter een evolutionaire, culturele en individuele geschiedenis schuilgaat, dan wordt de benodigde kennisbron (de wetenschap) een onderdeel van de ideologie. De ideologie moet consistent zijn, en zo ontstaat de vraag of de andere dogma's van de ideologie in overeenstemming zijn met wetenschappelijke inzichten. Zo wordt de ideologie toetsbaar, ipv van simpelweg apodictisch dogmatisch.

De bestuurselite leunt al sinds mensenheugenis op het privilege dat zij de kaarten schudden voordat het spel begint, en daarom is het waar: the game is rigged (ideologisch & institutioneel, het neoliberalisme is een daarvan een schoolvoorbeeld). Geen ideologisch programma vind ik nog acceptabel, zonder het boekje waarin deze wordt uitgespeld, zodat we er ook kritisch naar kunnen kijken.

Nu moeten wij een geloof ontkrachten, een ideologie ontmaskeren. Dat kan ook publiek. Leren we eens wat. De bevolking vindt macht ook een interessant onderwerp, zeker als het realistisch en actueel is (eindelijk eens een uitleg over wat er gaande is). Ideologie en instituties zijn daarin de kernbegrippen. De geschiedenis van religie, filosofie, wiskunde, natuurkunde, economie, en de wetenschap iha, zijn daarin interessant.

Als beta weet ik dat je kunt promoveren aan een universiteit, zonder ooit iets maatschappelijks te hebben geleerd gedurende dat hele traject, afgezien van de onderbouw op de middelbare school. Je wordt opgeleid tot nerd, opdat deze mensen wel hoogontwikkelde know how hebben, maar geen handvat om het de politiek lastig te maken. Onderontwikkeld op maatschappelijk vlak, zonder de rechtvaardiging dat ze er te dom voor zijn.

Ook de inhoud van beta studies wordt verlegd van theoretisch inzicht naar praktische know how. De klassieke mechanica kun je op de middelbare school op verschillende manieren uitleggen. Wij kiezen de manier waarop je niet leert:
1. dat de klassieke mechanica in het verlengde ligt van de kringloop van stoffen, het is de kringloop van beweging (zie Newtons craddle). De kringloop gedachte zet zich door tot in de moderne natuurkunde en is de meest vruchtbare gedachte uit de geschiedenis gebleken (itt allerlei absolute beginpunten, zoals God, Ziel en Vrije Wil, die veel problemen hebben gegeven). De kringloop gedachte verdient de titel: steen der wijzen.
2. dat het begrip massa de vraag waaruit materie bestaat tijdelijk omzeilt, en berust op het idee van een balans (met een weegschaal kun je ook appels en peren vergelijken, met als met de marktprijzen op een markt berust dit op een balans). Daarom is in de klassieke mechanica alles een massa.
3. dat de natuurkunde maar 1 fundamentele wet heeft: de bewegingswet. Alle wetten in de klassieke mechanica zijn af te leiden uit de bewegingswet. Dat afleiden wordt tegenwoordig overgeslagen (onpraktisch) en daarom voorgesteld als direct experimenteel vastgesteld (historisch onjuist)
Zo gaan we voorbij aan de mogelijkheden om mensen te leren logisch na te denken, ten gunste van praktische inzetbaarheid (een wens van het bedrijfsleven: doen, doen, doen). Het onderwijs sluit niet aan bij het bedrijfsleven, o.a. omdat het niveau in het bedrijfsleven zelf te laag ligt.

Ik ben de ondermijning van de bovenlaag, ten behoeven van hun eigen privileges, goed zat. Mijn leven is naar de klote getrapt door het neoliberalisme (ik was om specifieke redenen te ernstig, niet geil genoeg dus, ongevoelig voor de neoliberale prijsprikkels, waardoor ik mij niet richtte op effectief spelen van opportune spelletjes). Klagen mag niet (slachtoffer gedrag, en dan ben je wederom een lul). Voortaan wil ik, dat iemand die 1000x meer verdient, mag weten of mag beslissen, ook 1000x beter is dan ik. Zo iemand moet naar mijn inschatting de computer, die iedereen verslaat met schaken of go, nog steeds gemakkelijk kunnen verslaan. Kun je dat niet, dan ben je niet 1000x beter. Wat is de rechtvaardiging voor het kruipen van degenen die met 1000x minder genoegen moeten nemen?

Wat is de rechtvaardiging? Het algemene evenwichtsmodel van Leon Walras? Dat is een speelgoedmodel dat licht werpt op een economie met meer goederen dan 1. Alle goederen hebben dan tegelijk een evenwichtswaarde (alle prijsverhoudingen liggen vast) en er is een matrix van 2e afgeleiden die aangeeft hoe dat zit met substitutie goederen enzo. Leuk, maar geen model die de economie echt beschrijft.

Het model bestaat een paar statische functies (nutsfunctie en productiefunctie). Het gebruikt een globale optimalisatie op papier, ipv van het lokale gevecht in een reele markt. Alle bedrijfswinsten zijn nul, omdat het winst niet in een stationaire toestand past. Het optimum is Pareto optimaal, omdat ieder intersubjectief vergelijk verboden is. Het is een evenwichtsmodel en de wereldeconomie is niet in evenwicht (dat biedt exorbitante winstmogelijkheden, zonder goede rechtvaardiging). De samenleving wordt gereduceerd tot een markt. De rest van de fysieke wereld wordt onder het hoofdje: grondstoffen opgenomen. Kortom het hele universum wordt verklaard met een speelgoed modelletje. Het is alsof natuurkundigen doen alsof het 2D Ising model, dat een bekende exact oplossing heeft, het hele universum verklaart (zoiets stom doen natuurkundigen niet).

De economen hadden aan de vooravond van het neoliberalisme ook al geconcludeerd, dat het algemene evenwichtsmodel een beperkt speelgoed model is. Pas toen ging de politiek ermee aan de haal. De bestuurselite verkoopt de neoliberale ideologie al 30 jaar, en doet alsof het allemaal waar is. Dan ben je dom of een oplichter.

Mooi artikel. Wat inderdaad een groot probleem in onze samenleving is, is het vermarkten van onze moralen/ethiek: goed of slecht wordt bepaald door consumptie. Dat is ook wat de auteur beschrijft naast de propagatie ervan.

Ik vind alleen wel dat wetenschap niet per se onze kennisbron is vanwege methodologische problemen, maar dat is meer een probleem voor kenleer: Idealisme vs Realisme. Dat is waar ik denk dat de auteur misslaat. Door wetenschap als bron aan te wijzen laat je weg dat we meer inzicht door inzicht kunnen krijgen, of wat Plat zou noemen: verstand eerst en daarna pas zintuig.
Maar de auteur corrigeert dit later door voorbeelden uit abstracte mechanica te geven. Alleen de contradictie is dan dat (slimme) mensen zelf de gereedschappen hebben om inzicht te krijgen. Het is juist alleen de propaganda en de marktwerking die mensen verluiert en daardoor zij hun volle potentie niet weten te benutten. En, daarmee een parasiet is op onze menselijkheid.

quote:

Op maandag 16 juli 2018 17:01 schreef Mathemaat het volgende:

[..]

Mooi artikel. Wat inderdaad een groot probleem in onze samenleving is, is het vermarkten van onze moralen/ethiek: goed of slecht wordt bepaald door consumptie. Dat is ook wat de auteur beschrijft naast de propagatie ervan.

Ik vind alleen wel dat wetenschap niet per se onze kennisbron is vanwege methodologische problemen, maar dat is meer een probleem voor kenleer: Idealisme vs Realisme. Dat is waar ik denk dat de auteur misslaat. Door wetenschap als bron aan te wijzen laat je weg dat we meer inzicht door inzicht kunnen krijgen, of wat Plat zou noemen: verstand eerst en daarna pas zintuig.
Maar de auteur corrigeert dit later door voorbeelden uit abstracte mechanica te geven. Alleen de contradictie is dan dat (slimme) mensen zelf de gereedschappen hebben om inzicht te krijgen. Het is juist alleen de propaganda en de marktwerking die mensen verluiert en daardoor zij hun volle potentie niet weten te benutten. En, daarmee een parasiet is op onze menselijkheid.

Ik ben de auteur van het commentaar, dat je voor het artikel aanziet, en ga uit van de volgende kennisleer.

quote:

Op zaterdag 7 juli 2018 22:39 schreef deelnemer het volgende:

Kennisleer

Een beetje kennisleer zou niet verkeerd zijn.

Veel mensen proberen de vraag naar kennis op te delen in twee stappen:
1. Wat is kennis en hoe vergaar je het?
2. Gebruik het antwoord van stap 1 om kennis te vergaren
Dit betekent dat je de 1^e stap moet uitvoeren, zonder enige kennis (een absolute kennisleer), en dat kan niet. Daarom is er een wisselwerking tussen beide stappen, en vraag 1 wordt altijd beantwoord met de kennis van nu. En zo werpt ook de evolutieleer een nieuw licht op kennisleer.

Voorbeeld: Als je een boom ziet staan, staat deze er dan ook echt? Volgens de evolutieleer is je kennisvermogen een adaptatie. Een adaptatie heeft twee kenmerken:
1. Het is niet misleidend. Het is niet zoals de duivel bij Decartes die je alles kan voorspiegelen. Een adaptatie moet evolutionair voordeel opleveren, en een misleidend zintuig is waardeloos. Dus die boom staat er echt.
2. Het komt altijd met beperkingen, omdat het vermogen fysiek handen en voeten moet krijgen. Wij zien dmv licht en vleermuizen dmv geluidsgolven. Wij zien niks als het donker is, en vleermuizen zien niks buiten de dampkring (geen zon, maan of ster). Hoe je het gezichtsvermogen ook realiseert, het brengt altijd beperkingen met zich mee.

Dit is een bijzondere combinatie van kenmerken, die je nooit krijgt als je uitgaat van een absolute kennisleer. Voorbeeld. Mensen stelde vroeger: een boom dichtbij lijkt groter dan ver weg, terwijl het dezelfde boom is, dus uw gezichtsvermogen is corrupt. Dat klopt alleen, als je impliciet aanneemt dat je kenvermogen absoluut is. Evolutieleer biedt een niet-absolute kennisleer en kan het wel verklaren. Je kijkt naar hoe het oog werkt, je pakt je geometrische optica erbij, en het is prima te verklaren.

Zoals kennisleer, volgens de wetenschap zelf, niet absoluut is, zo is ook de ethiek niet absoluut maar pragmatisch. Niet-absoluut, maar ook niet vrij in te vullen. Ideologieen zijn niet zo zorgvuldig. Ze plempen graag absoluten in het alledaagse leven, zoals de vrije wil en absolute waarden (en zo niet, dan is alles geoorloofd ).

Aanvulling:

Je gehele kenvermogen is een adaptatie. Ook je logische vermogens. Deze zijn op de volgende manier apart. Wij denken bij adaptatie, aan een soort dat voortdurend achter de feiten aanloopt (breekt een ijstijd aan, dan verandert de selectiedruk de soort; is de ijstijd voorbij, dan moet je weer de andere kant op). Maar er zijn ook aspecten aan deze wereld die niet zo veranderlijk zijn. Zo is de wereld 3D en ons lichaam ook. Een zintuig om te kunnen zien, zit aan het oppervlak en is 2D. Het is ook niet gemakkelijk om een 3D gezichtsvermogen te verwerven:
1. je moet dwars door het object heen kunnen kijken, en dan zie je helemaal niets of
2. je kijkt van alle kanten tegen de buitenkant aan, en dan zou je met je zintuig bv de maan moeten kunnen omspannen.

Het gevolg is dat je alleen 2D projecties ziet, en de logica van het perspectieven spel is zo'n constant aspect van de wereld. Het perspectieven spel bestaat voor een ijstijd, tijdens een ijstijd en na een ijstijd. Voor, tijdens en na een hongersnood, of een oorlog. Het perspectievenspel is er vandaag, het was er ten tijden van de oude Grieken, en ook al lang daarvoor.

De wiskunde leunt op deze basis. Het berust op meetkundige en algebraïsche intuïties. De algebraïsche intuïties berusten op alledaagse ervaringen met samenstellen en ontleden. Een abstract speelgoed model daarvoor is het bouwsteenmodel. Nog abstracter, zonder pas problemen ivm de vorm, wordt het optellen en aftrekken. De wiskundige definitie daarvan, zoals definitie van een groep, is niets anders dan het formeel definieren van het begrip samenstellen & ontleden. Er is volgens die definitie ook geen samenstelling zonder ontleding: iedere stap die je zet, kun je ook weer ongedaan maken. Daarom heeft de wiskunde geen richting (je kunt heen en weer).

In de natuurkunde ligt dat anders. Als je een ei laat vallen, maak je dat niet zomaar ongedaan. Natuurkundigen gebruiken daarvoor de oorzaak en gevolg relatie. De oorzaak gaat vooraf aan het gevolg. Dat definieert een volgorde in de gebeurtenissen (zo is er een richting, en welke van de twee de toekomst is, lees je af aan dat ei).

Je gooit een steentje in het water en je ziet kringen (een patroon). Je gooit nog een steentje in het water en je ziet hetzelfde patroon (patroon herkenning). Zou jij steentjes blijven gooien, in de hoop dat je op een moment geen kringen, maar vierkante of driehoekige golven ziet? Nee, jij niet, want je gelooft ook niet de methodische definitie van de wetenschap (zuiver empirisch, zonder theorievorming). Een mens heeft ook mechanische intuïties. Water houdt geen rechte hoeken in stand. Er een kubusvormige dobbelsteen ingooien leidt ook niet tot vierkanten.

Wiskunde kun je definieren als een beweging die zijn kennis vermeerdert, door louter en alleen gebruik te maken van de meetkundige en algebraïsche intuïties. Wetenschap kun je definieren als een beweging die zijn kennis vermeerdert, door louter en alleen gebruik te maken van de meetkundige, algebraïsche en mechanische intuïties. Deze intuities zijn adaptaties tav van de meest constante aspecten van de wereld. We herkennen dat in het overtuigende karakter van strikt logische argumenten.

We zijn het eens dat het verstand ook bestaat (als een erfenis uit het verleden, bestaat het in het hier en nu, en doet zijn werk). Het perspectievenspel laat dat zien. Volautomatisch corrigeer je voor het feit dat de wereld omgekeerd op je netvlies geprojecteerd wordt. Volautomatisch interpreteer je kleine eikenboompjes in de verte als een afstand. En daarom hebben mensen moeite met perspectief tekenen. Als ze schuin naar een vierkant kijken, zien ze geen ruit, maar een vierkant waar ze schuin tegenaan kijken. Als ze die proberen na te tekenen, willen ze rechte hoeken tekenen. Maar de adaptatie is niet perfect. We corrigeren niet volautomatisch voor een munt die onder water ligt (die lijkt echt groter). We corrigeren ook niet volautomatisch voor een Fata Morgana (te incidenteel). Zo zit ons kenvermogen in elkaar.

Ook de logica is niet absoluut (het berust op een adaptatie). Het berust op onze impliciete logische intuïties en probeert deze expliciet te maken (in een formalisme te vangen). Daarbij loopt het soms tegen muren aan. Zoals de ontdekking van de Pythagoreers dat er iets mis is met hun getalsbegrip. Zij zien getallen als verhoudingen. Ze ontdekte dat de wortel van twee niet als een breuk geschreven kan worden, en dus geen verhouding is (buiten het getalsbegrip viel). Een typische wiskundige eis is daarom, dat de verzameling wiskundige objecten waarmee je werkt compleet is.

Wiskunde accepteert geen regels met uitzonderingen (want dan is het geen regel). Het past voortdurende dezelfde algebraische samenstelling & ontledingsregels toe. Dan zit je in je maag met de wortel van -1 (min x min is ook plus). Zo kom je, na veel peentjes zweten, uit op twee dimensionale getallen (complexe getallen), die anders zijn dan de coördinaten van een 2D vlak (een van de beste ontdekkingen ooit, de vergelijking voor de eenheidscirkel in deze ruimte is een e-macht, dat heeft enorme gevolgen gehad). Zo verloopt de ontwikkeling van wiskunde. Het leunt niet op Plato's ideeenwereld, noch is het simpelweg empirisch. Het berust op diep ingehamerde, deels ingebakken intuïties, die een adaptie zijn tav de meeste constante elementen van deze wereld, die het probeert te expliciteren.

Ik weet dat jij dit als wiskundige gemakkelijk kan volgen. Ons verschil zal neerkomen op het gebruik van de evolutieleer, waar jij niet van uitgaat.

PS: Wat jij 'idealisme versus realisme' noemt, is soortgelijk aan 'rationalisme versus empirisme'. Dat laatste is een wisselwerking, geen tegenstelling. Wat het eerste betreft, had Marx gelijk, volgt het ideele het materiele? Nee, dat is de antithese van Hegel. De synthese is eveneens een wisselwerking. Is het de taak van de filosoof om de wereld te veranderen? Nee, dat is de antithese van de denker. Ook dat is een wisselwerking.

PPS: Praktisch bezien, itt tot logisch, is wetenschap heel breed: het loopt van filosofie, theorie, experiment, instrument makers, technici tot uitvinders en optimaliseerders. Religie schaar ik onder de filosofie, want ik geloof niet dat iemand een boek in de kast heeft staan, dat geen menselijke auteur heeft, maar geschreven is door de oorsprong van het universum (zo realistisch bent ik dan weer wel).

[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 17-07-2018 12:24:03 ]

quote:

Op maandag 16 juli 2018 15:27 schreef deelnemer het volgende:
Joris Luyendijk: Een ongemakkelijke waarheid de ideologie van keuzevrijheid sloopt onze democratie samenleving en planeet

quote:

Dit is de ideologie van onze tijd: de markt weet het altijd het best, want individuen weten het zelf het best. Alle bemoeienis van buitenaf is dan paternalisme, bedilzucht, betutteling, bevoogding. Anderen die proberen te bepalen wat goed voor ons is…. Hoe durven ze? Bureaucraten zijn het! Eurocraten! Of het ultieme scheldwoord van onze tijd: de elite!

Hoe passen zaken als het verbieden van drugs in dit verhaal? De klassieke liberalen hebben het eigenlijk altijd over economische vrijheid, ten koste van alles, maar in sociaal opzicht zijn ze meestal conservatief. Dus homo's zijn vies, je moet vroeg naar bed en je mag niet zelf bepalen wat voor spullen je in je lichaam stopt.

Maar hoe vergoelijken de neo-liberalen de War on Drugs?

[ Bericht 0% gewijzigd door Papierversnipperaar op 17-07-2018 16:05:24 ]

Nog een aanvulling op de kennisleer.

Hoe kun je een boom zien staan, als jij hier staat en die boom daar? Dan moet er een draadje tussen de boom en jezelf bestaan. Deze bestaat uit licht, lichtgevoelige cellen (chemie), zenuwbanen en een bewuste voorstelling. Als het medium langs dat draadje zo vaak verandert, hoe betrouwbaar is de uitkomst dan nog? Wel, buitengewoon betrouwbaar. Wat wordt er dan zo nauwkeurig doorgegeven? Een patroon, een afdruk van de boom, in de vorm van lichtreflecties. Dat patroon rolt als een golf vanaf de boom zo je bewustzijn in. Het eerste patroon is de boom zelf, en het laatste is een taal element. De bewustzijnsinhoud is de eerste taal, die nog vooraf gaat aan je moedertaal. Het leert zoals een neuraal netwerk. Alle bewustzijnsinhouden die je wenst te onderscheiden zijn taal elementen.

De hersenen doen de patroonherkenning (dat kun je het best vergelijken met een zintuig). Daartoe behoort ook de logische intuitie. Argumenten zijn pas geloofwaardig als ze logisch kloppen. Om dat te beoordelen, moet het logisch denken een logica volgen. Welke? Door de logische intuitie expliciet te maken, op de tast, een langdurig proces (millennia), komen we tot formele denkmodellen. Het denken heeft een houvast nodig, en in formele denkkaders zijn dat absoluten.

Alles hangt af van de locatie van die absoluten. Het liefst stop je ze diep weg, zodat de oppervlakte verschijnselen (het alledaagse leven) flexibel blijven (blijft). Een bewegingswet geldt tussen twee opeenvolgende momenten, maar laten op een langere tijdschaal allerlei ontwikkelingen toe. Een differentieerbare functie is in ieder punt te benaderen door een rechte lijn, met iedere gewenste precisie, maar kan heel grillig van vorm zijn. In deze gevallen heb je absoluten aan de basis, en mbv samenstellingsregels volledig controle, en toch is de macrobeschrijving flexibel. De prijs die je hiervoor betaalt, is complexiteit.

Zo werkt een neuraal netwerk ook, aan de basis is het gewoon gecodeerd, maar het heeft de flexibliteit om schaken te leren. Het geldt ook in een formele samenleving als de onze. Hoe meer flexibiliteit, hoe dieper de absoluten weggestopt moeten worden, hoe vager het houvast en hoe complexer de samenleving.

[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 16-07-2018 21:05:52 ]

quote:

Op maandag 16 juli 2018 13:38 schreef deelnemer het volgende:

[..]

Gelukkig maar. Als het hele financiele stelsel uiteindelijk zozeer bespeeld is, dat de gewone burger er volledig in opgeknoopt zit en erin rondkruipt bij gebrek aan financiele middelen, dan kan dat altijd hersteld worden.

Andersom, als landen failliet gaan en banken omvallen kan er altijd bij de burger langsgegaan worden voor extra geld.