R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Welkom in het centrale topic van "Depressie & Angst".
quote:Depressie
Iemand met een depressie heeft last van een hevige neerslachtigheid.
Die neerslachtigheid klaart niet na een paar dagen vanzelf op, maar duurt minimaal twee weken. Depressie moet niet verward worden met 'gewone' neerslachtigheid die iedereen wel eens heeft. Bij een depressie is deze heviger en tast het dagelijks functioneren aan.
Bron: http://www.trimbos.nl/onderwerpen/psychische-gezondheid/depressie
quote:Angststoornissen
Angststoornissen zijn in de psychiatrie de meest voorkomende aandoeningen. Sommige van deze aandoeningen worden fobie genoemd. Het gemeenschappelijke kenmerk van angststoornissen, is dat er sprake is van angst. Mensen kunnen zo angstig zijn dat het hun leven ontregelt.
Wanneer spreken we van een angststoornis?
Angst is een gevoel dat optreedt bij dreigend gevaar. De emotie ontstaat als het welzijn van een persoon direct wordt bedreigd, maar ook als een persoon een situatie als bedreigend ervaart. Als een angst geen reële grond heeft en de betrokken persoon er sociale of beroepsmatige problemen door ondervindt, is er sprake van een stoornis.
In het diagnostisch classificatiesysteem DSM-IV worden de volgende angststoornissen onderscheiden:
Paniekstoornis met of zonder agorafobie
Sociale fobie of angststoornis
Specifieke of enkelvoudige fobie
Obsessief-compulsieve stoornis of dwangstoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Posttraumatische stress-stoornis
Hypochondrie
Angststoornis door een lichamelijke aandoening
Acute stressstoornis
Angststoornis door alcohol of drugs
Voor de Multidisciplinaire Richtlijn Angststoornissen is de indeling van de DSM-IV als uitgangspunt genomen. Van de onderscheiden angststoornissen zijn de volgende aandoeningen opgenomen in de richtlijnen:
Paniekstoornis met en zonder agorafobie
Sociale fobie
Specifieke fobie
Obsessief-compulsieve stoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Posttraumatische stress-stoornis
quote:In het diagnostisch classificatiesysteem DSM-5 zijn de angststoornissen zoals ze in het DSM-IV vermeld werden, opgesplitst in drie categorieën:
1) de angststoornissen
2) de obsessieve-compulsieve en verwante stoornissen (ocgs)
3) de trauma- en stressorgerelateerde stoornissen
Angststoornissen in het DSM-5:
Paniekstoornis
Agorafobie
Specifieke fobie
Sociale angststoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Separatieangststoornis
Selectief mutisme
Angststoornis door een middel of medicatie
Angststoornis door een andere medische aandoening
angststoornis (niet anders omschreven)
Obsessieve-compulsieve en verwante stoornissen
Obsessieve-compulsieve stoornis (OCD)
Stoornis in de lichaamsbeleving
Hoarding (het dwangmatig verzamelen van dingen)
Trichotillomanie (het regelmatig uittrekken van het eigen haar)
Excoriation disorder/Dermatillomanie (het regelmatig pulken aan de eigen huid)
Trauma- en stressorgerelateerde stoornissen
Reactieve hechtingsstoornis
Ontremde sociale engagementstoornis
Posttraumatische stressstoornis
Acute stressstoornis
Aanpassingsstoornissen
quote:FOK! heeft nu ook zijn eigen IRC-kanaal voor de mensen in "Depressie & Angst". Hier kunnen we gezellig chatten/ tips geven en het met elkaar erover hebben.
Indien jij ook gezellig mee wilt praten met ons kun je ons bereiken via de volgende link:
http://irc.fok.nl/
En dan in principe
/join #dna
Heb je vragen omtrent IRC?
PM de volgende users:
zomertje
RBWO
quote:
Net weer bij de psych geweest, behandeling besproken en kon me er wel in vinden. 
Nu alleen op de wachtlijst. Blegh.
Tussentijds wel een of andere cursus ter voorbereiding.
Nu alleen op de wachtlijst. Blegh.
Tussentijds wel een of andere cursus ter voorbereiding.
Mijn huisarts heeft ontslag genomen 
Nu heb ik dus even geen persoon meer die al mijn andere behandelaars kent...
Ik heb over anderhalve week afspraak met praktijkondersteuner die hopelijk die rol een beetje kan overnemen en mijn complete hulpverleningsplaatje in de gaten kan houden, want ik kan het zelf niet meer volgen.
Invalhuisarts is een eikel die zegt: "Ik ga je niet doorverwijzen naar de inhuis-psychiater voor een second opinion, ook al vraagt je advocaat daar om. Iedereen kan wel zeggen dat ze een psychisch probleem hebben.."
Dát is toch waarom ik een dossier heb, of ligt dat aan mij? Op deze manier krijg ik nooit genoeg bewijzen voor mijn situatie bij elkaar.
Nu heb ik dus even geen persoon meer die al mijn andere behandelaars kent...
Ik heb over anderhalve week afspraak met praktijkondersteuner die hopelijk die rol een beetje kan overnemen en mijn complete hulpverleningsplaatje in de gaten kan houden, want ik kan het zelf niet meer volgen.
Invalhuisarts is een eikel die zegt: "Ik ga je niet doorverwijzen naar de inhuis-psychiater voor een second opinion, ook al vraagt je advocaat daar om. Iedereen kan wel zeggen dat ze een psychisch probleem hebben.."
Dát is toch waarom ik een dossier heb, of ligt dat aan mij? Op deze manier krijg ik nooit genoeg bewijzen voor mijn situatie bij elkaar.
Mon 'en!
Wat is dat voor huisarts! Daar zou ik een officiële klacht tegen indienen.quote:Op vrijdag 22 september 2017 13:26 schreef bloempjuh het volgende:
Mijn huisarts heeft ontslag genomen
Nu heb ik dus even geen persoon meer die al mijn andere behandelaars kent...
Ik heb over anderhalve week afspraak met praktijkondersteuner die hopelijk die rol een beetje kan overnemen en mijn complete hulpverleningsplaatje in de gaten kan houden, want ik kan het zelf niet meer volgen.
Invalhuisarts is een eikel die zegt: "Ik ga je niet doorverwijzen naar de inhuis-psychiater voor een second opinion, ook al vraagt je advocaat daar om. Iedereen kan wel zeggen dat ze een psychisch probleem hebben.."
Dát is toch waarom ik een dossier heb, of ligt dat aan mij? Op deze manier krijg ik nooit genoeg bewijzen voor mijn situatie bij elkaar.
Precies hetzelfde hierquote:Op vrijdag 22 september 2017 13:11 schreef Lastpost het volgende:
Net weer bij de psych geweest, behandeling besproken en kon me er wel in vinden.
Nu alleen op de wachtlijst. Blegh.
Tussentijds wel een of andere cursus ter voorbereiding.
Gesprek gehad en op de wachtlijst.
Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
Wow, wat een onzin!quote:
Mijn huisarts heeft ontslag genomen
Nu heb ik dus even geen persoon meer die al mijn andere behandelaars kent...
Ik heb over anderhalve week afspraak met praktijkondersteuner die hopelijk die rol een beetje kan overnemen en mijn complete hulpverleningsplaatje in de gaten kan houden, want ik kan het zelf niet meer volgen.
Invalhuisarts is een eikel die zegt: "Ik ga je niet doorverwijzen naar de inhuis-psychiater voor een second opinion, ook al vraagt je advocaat daar om. Iedereen kan wel zeggen dat ze een psychisch probleem hebben.."
Dát is toch waarom ik een dossier heb, of ligt dat aan mij? Op deze manier krijg ik nooit genoeg bewijzen voor mijn situatie bij elkaar.
Kan mij voorstellen dat dat onnodig stress oplevert.
Is er niet een andere huisarts waar je naartoe kunt?
Ik hoop gewoon dat ik niet nog een keer naar deze (probeer nu niet te generaliseren maar) (wéér een mannelijke) flapdrol hoef. Huisartsenpraktijk is op zoek naar een permanente vervanger voor mijn (lieve vrouwelijke) huisarts.quote:
[..]
Wow, wat een onzin!
Kan mij voorstellen dat dat onnodig stress oplevert.
Is er niet een andere huisarts waar je naartoe kunt?
Wat is het met mannen en mentale problematiek niet serieus nemen?
Mon 'en!
Mijn oude vrouwelijke huisarts was niet heel beter. Ik was zo bang om mijn teruggekomen trauma aan de huisarts te vertellen dat mijn ex er met een brief van mij naar toe is gegaan. Haar reactie "ja hier kan ik niks mee hoor. En ik ga haar niet naar angst en paniek doorverwijzen".quote:
[..]
Ik hoop gewoon dat ik niet nog een keer naar deze (probeer nu niet te generaliseren maar) (wéér een mannelijke) flapdrol hoef. Huisartsenpraktijk is op zoek naar een permanente vervanger voor mijn (lieve vrouwelijke) huisarts.
Wat is het met mannen en mentale problematiek niet serieus nemen?
Zou de praktijkondersteuner jou evt kunnen helpen hiermee?quote:
[..]
Ik hoop gewoon dat ik niet nog een keer naar deze (probeer nu niet te generaliseren maar) (wéér een mannelijke) flapdrol hoef. Huisartsenpraktijk is op zoek naar een permanente vervanger voor mijn (lieve vrouwelijke) huisarts.
Wat is het met mannen en mentale problematiek niet serieus nemen?
Dat hoop ik wel, ja. Huisartsenpraktijk wordt gebeld door andere instanties als zij informatie willen. Dan moet ik daar wel iemand hebben die me serieus neemt.quote:
[..]
Zou de praktijkondersteuner jou evt kunnen helpen hiermee?
Mon 'en!
Gatver, daar heb je toch geen hol aan, zo'n huisarts... Een huisarts die je serieus neemt is heel belangrijk. Sterkte!
Ik heb een keer een vervanger van mijn psychiater gehad, dat was een enorme hork. Ging me eerst zitten vertellen dat mijn diagnose niet klopte (ik kwam op medicatie controle en daar stond een half uur voor) en het voelde als een kruisverhoor en na een uur stond ik weer buiten. Wat was ik blij dat daarna mijn eigen psychiater weer terug was. Achteraf konden we er samen wel om lachen, maar op het moment zelf...
Ik heb een keer een vervanger van mijn psychiater gehad, dat was een enorme hork. Ging me eerst zitten vertellen dat mijn diagnose niet klopte (ik kwam op medicatie controle en daar stond een half uur voor) en het voelde als een kruisverhoor en na een uur stond ik weer buiten. Wat was ik blij dat daarna mijn eigen psychiater weer terug was. Achteraf konden we er samen wel om lachen, maar op het moment zelf...
Mama van 2 lieve meiden :)
Moest meteen denken aan hoe dat een keer met een eigen psychiater ging. Ik kreeg een nieuwe (die ik achteraf gezien maar 1x gesproken heb) en hij ging ook gelijk hele diagnoselijstje erbij!quote:
Gatver, daar heb je toch geen hol aan, zo'n huisarts... Een huisarts die je serieus neemt is heel belangrijk. Sterkte!
Ik heb een keer een vervanger van mijn psychiater gehad, dat was een enorme hork. Ging me eerst zitten vertellen dat mijn diagnose niet klopte (ik kwam op medicatie controle en daar stond een half uur voor) en het voelde als een kruisverhoor en na een uur stond ik weer buiten. Wat was ik blij dat daarna mijn eigen psychiater weer terug was. Achteraf konden we er samen wel om lachen, maar op het moment zelf...
Maar toen zag ik dat er 1 diagnose verdwenen was en er stond een andere diagnose bij waarvan ik dus niet op de hoogte was maar wel significant was. Dat gelijk weer recht laten zetten.
Psychiaters zijn soms rare kwasten. Wel moet ik eerlijk zeggen dat ik tot nu toe nog nooit een hele slechte ben tegengekomen. Psychologen zijn een heel ander verhaal, evenals SPV's en woonassistenten...en eigenlijk bijna alle andere type hulpverleners
Tis net als die doos bonbons van Forrest Gump, you never know what you gonna get
You never know what you gonna get, maar je bent ondertussen wel afhankelijk van die eikelsquote:
[..]
Moest meteen denken aan hoe dat een keer met een eigen psychiater ging. Ik kreeg een nieuwe (die ik achteraf gezien maar 1x gesproken heb) en hij ging ook gelijk hele diagnoselijstje erbij!
Maar toen zag ik dat er 1 diagnose verdwenen was en er stond een andere diagnose bij waarvan ik dus niet op de hoogte was maar wel significant was. Dat gelijk weer recht laten zetten.
Psychiaters zijn soms rare kwasten. Wel moet ik eerlijk zeggen dat ik tot nu toe nog nooit een hele slechte ben tegengekomen. Psychologen zijn een heel ander verhaal, evenals SPV's en woonassistenten...en eigenlijk bijna alle andere type hulpverleners
Tis net als die doos bonbons van Forrest Gump, you never know what you gonna get
Ik begin te denken dat ik mensen wegjaag. Eerst een ontslagnemende advocaat, dan een Maatschappelijk Werker die moet vertrekken en nu de huisarts. Ik mag hopen dat mijn psycholoog het de komende 200 jaar niet waagt om weg te gaan
Mon 'en!
Ben ik de enige die niet louter negatieve ervaringen met hulpverlening heeft?
Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
Neuh. Bij mij is het wisselend maar het ligt er ook een beetje aan hoe je er zelf in staat natuurlijk.quote:
Ben ik de enige die niet louter negatieve ervaringen met hulpverlening heeft?
Oh ik heb echt niet alleen maar negatieve ervaringen.
Gelukkig niet. Mijn laatste psychiater was echt een prettig mens, maar ook goed in haar werk. Heel blij dat ik haar getroffen heb!
Gelukkig niet. Mijn laatste psychiater was echt een prettig mens, maar ook goed in haar werk. Heel blij dat ik haar getroffen heb!
Mama van 2 lieve meiden :)
Ik wou dat ik een fijne behandelaar had. De rest is prettig maar mijn hoofdbehandelaar vind ik.. iets te graag diagnoses en aannames doen op basis van haar eigen bias. Heb heel vaak dat ik haar aannames moet corrigeren en dan is zo'n uur al gauw gevuld met frustraties 
. Durf in dit stadium ook niet zomaar te veranderen want dan weet ik haast zeker dat ze dat als symptoom van een bepaalde diagnose gaat zien en dat zo in mijn dossier zet en dat ook weer binnen hun team invloed gaat hebben op hoe ik benaderd/gezien ga worden.
. Durf in dit stadium ook niet zomaar te veranderen want dan weet ik haast zeker dat ze dat als symptoom van een bepaalde diagnose gaat zien en dat zo in mijn dossier zet en dat ook weer binnen hun team invloed gaat hebben op hoe ik benaderd/gezien ga worden.
Aint that the truthquote:
[..]
You never know what you gonna get, maar je bent ondertussen wel afhankelijk van die eikels
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Verkoop je zijn ziel aan de duivel via ebayquote:Ik begin te denken dat ik mensen wegjaag. Eerst een ontslagnemende advocaat, dan een Maatschappelijk Werker die moet vertrekken en nu de huisarts. Ik mag hopen dat mijn psycholoog het de komende 200 jaar niet waagt om weg te gaan
Maar serieus, ik heb vorig jaar 8 (jazeker, ACHT!!!!) keer een hulpverlener ingewisseld omdat ze te onbekwaam waren, teveel stress veroorzaakten, te onbetrouwbaar bleken te zijn of omdat ze zich simpelweg niet aan gemaakte afspraken konden houden. Ik werd er echt strontziek van, "gutted"!Nee, dat ben je niet.quote:
Ben ik de enige die niet louter negatieve ervaringen met hulpverlening heeft?
Nee.quote:
Ben ik de enige die niet louter negatieve ervaringen met hulpverlening heeft?
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
Na een afschuwelijke dag gisteren met een nog dieper dal dan de dag ervoor lijkt het vandaag ineens een stuk beter te gaan. Hoop echt dat ik door de eerste ellende van de opbouw van de AD heen ben en dat het nu de goede kant op gaat.
Gisteren kreeg ik het niet eens voor elkaar om van de bank af te komen om te douchen. Had elf uur geslapen en werd kotsmisselijk wakker met een vermoeidheid alsof ik niet geslapen had.
Nu lijk ik wat energie te hebben die ik ga investeren om wat naar buiten te gaan vandaag.
Gisteren kreeg ik het niet eens voor elkaar om van de bank af te komen om te douchen. Had elf uur geslapen en werd kotsmisselijk wakker met een vermoeidheid alsof ik niet geslapen had.
Nu lijk ik wat energie te hebben die ik ga investeren om wat naar buiten te gaan vandaag.
Nee nu ik eindelijk op de juiste plek zit ben ik er heel tevreden over, maar het maakt me echt heel verdrietig als ik erover nadenk wat voor weg ik daarvoor af heb moeten leggen.quote:
Ben ik de enige die niet louter negatieve ervaringen met hulpverlening heeft?
Het heeft mijn klachten zoveel erger gemaakt.
Wat vetgedrukte betreft...nog leuker als je eigen sociale omgeving jou er ook nog eens op aankijkt, terwijl je door die falende hulpverlening onnodig langer met je problemen blijft doorworstelen (en het erger wordt) en je ziel in de fik staatquote:
[..]
Nee nu ik eindelijk op de juiste plek zit ben ik er heel tevreden over, maar het maakt me echt heel verdrietig als ik erover nadenk wat voor weg ik daarvoor af heb moeten leggen.
En niet dat ik "the harbringer of bad news" wil zijn, maar ik hoop voor je dat jij dit niet meermalen zal gaan meemaken. Strontziek word ik ervan, misselijkmakend dat gebrek aan zelfreflectie bij die hulpverleners ook. Dat is hoe 't was toen 't weer gebeurde. De 1e keer was ik vooral verbouwereerd, onthutst/ontzet, verdrietig inderdaad (alsof 't een gemiste kans was ofzo), maar dit komt zo vaak voor dat ik niet denk dat dit gedrag bij dit soort mensen toeval is.
Heb hier trouwens eens goed kunnen praten met mijn vriendin over mijn situatie en waar ik tegenop zie, wat er niet makkelijk gaat en waarom ik dingen doe/laat zoals het gaat.
Was wel prettig, heb me eigenlijk te lang weggecijferd en gedaan alsof ik het allemaal wel onder controle had en het meeviel.
Bijwerkingen van de medicatie begin ik ook wel te merken, heb het idee alsof ik aan de harddrugs zit. Energie voor 10 momenteel. Alleen de zin om er iets mee te doen is er niet echt haha.
Was wel prettig, heb me eigenlijk te lang weggecijferd en gedaan alsof ik het allemaal wel onder controle had en het meeviel.
Bijwerkingen van de medicatie begin ik ook wel te merken, heb het idee alsof ik aan de harddrugs zit. Energie voor 10 momenteel. Alleen de zin om er iets mee te doen is er niet echt haha.
Allereerst, waarom die "vergelijking", en sinds wanneer ken jij mijn hele voorgeschiedenis.quote:
[..]
Wat vetgedrukte betreft...nog leuker als je eigen sociale omgeving jou er ook nog eens op aankijkt, terwijl je door die falende hulpverlening onnodig langer met je problemen blijft doorworstelen (en het erger wordt) en je ziel in de fik staat [ afbeelding ]
En niet dat ik "the harbringer of bad news" wil zijn, maar ik hoop voor je dat jij dit niet meermalen zal gaan meemaken. Strontziek word ik ervan, misselijkmakend dat gebrek aan zelfreflectie bij die hulpverleners ook. Dat is hoe 't was toen 't weer gebeurde. De 1e keer was ik vooral verbouwereerd, onthutst/ontzet, verdrietig inderdaad (alsof 't een gemiste kans was ofzo), maar dit komt zo vaak voor dat ik niet denk dat dit gedrag bij dit soort mensen toeval is.
Ik wil niet gemeen doen maar ik vind het maar lastig reageren op zo'n post. Je weet "niks" zeg maar. Je was er niet bij toen ik in de brugklas in het ziekenhuis zat en al die shit, je weet niet hoe lang ik al mee loop in die ellende.
Welke medicatie/dosis zit je? En hoe lang ben je bezig?quote:Op zaterdag 23 september 2017 13:07 schreef Lastpost het volgende:
Heb hier trouwens eens goed kunnen praten met mijn vriendin over mijn situatie en waar ik tegenop zie, wat er niet makkelijk gaat en waarom ik dingen doe/laat zoals het gaat.
Was wel prettig, heb me eigenlijk te lang weggecijferd en gedaan alsof ik het allemaal wel onder controle had en het meeviel.
Bijwerkingen van de medicatie begin ik ook wel te merken, heb het idee alsof ik aan de harddrugs zit. Energie voor 10 momenteel. Alleen de zin om er iets mee te doen is er niet echt haha.
Ehm...we weten beiden dat ik van je voorgeschiedenis bijna niks weet. Waarom ga je daar dan vanuit, terwijl ik 't hier over m'n eigen geschiedenis heb?quote:
[..]
Allereerst, waarom die "vergelijking", en sinds wanneer ken jij mijn hele voorgeschiedenis.
Ik wil niet gemeen doen maar ik vind het maar lastig reageren op zo'n post. Je weet "niks" zeg maar. Je was er niet bij toen ik in de brugklas in het ziekenhuis zat en al die shit, je weet niet hoe lang ik al mee loop in die ellende.
Wel interessant blijkbaar dat ik met m'n vergelijk wel in de buurt zat. Maar 't komt dus wel vaker voor, wat ook m'n punt was.
Ik vind dit topic sowieso nogal een broedplek voor negativiteit worden. Mensen die hun verhaal willen komen doen worden al snel ondergesneeuwt door klaagzangen over het uwv en de hulpverlening.
Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
Sorry, ik zal mijn leven beterenquote:
Ik vind dit topic sowieso nogal een broedplek voor negativiteit worden. Mensen die hun verhaal willen komen doen worden al snel ondergesneeuwt door klaagzangen over het uwv en de hulpverlening.
Mon 'en!
Trek het je niet aan. Logisch dat je moedeloos wordt wanneer de hulpverlening je niet (goed) kan helpen.quote:
[..]
Sorry, ik zal mijn leven beteren
“What do I wear in bed? Why, Chanel No. 5, of course”
Ik ben zelf niet echt een fan van klaagzangen en de daarbijbehorende theekransjes-aanmoedigingen, maar.... als mensen hun verhaal komen doen en dat verhaal bestaat uit UWV en hulpverlening..wat verwacht je dan van die mensen?quote:
Ik vind dit topic sowieso nogal een broedplek voor negativiteit worden. Mensen die hun verhaal willen komen doen worden al snel ondergesneeuwt door klaagzangen over het uwv en de hulpverlening.
Ik ben 't met je eens dat 'vooral komen klagen' en "dagboektopic" niet mijn voorkeuren zijn, en ik zelf liever kijk naar reflectie, oplossingsgerichtheid, bewustzijnsverbreding en inlevingsvermogen + respect.
Maar verschillende mensen hebben verschillende behoeftes, zelf ben ik van mening dat daar op zich wel ruimte voor zou moeten zijn.
Zoals ik zei, het gaat een beetje ten koste van mensen die hun verhaal willen komen doen. Ik moet er ook bij zeggen dat door mijn depressie ik niet zo goed tegen geklaag kan, en het is nu al pagina's lang geklaag over de boze buitenwereld en dat er op de aardbol geen fatsoenlijke psycholoog te vinden is. Ben er wel een beetje klaar mee onderhand.
Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
Dat mensen komen klagen is op zich niet zo'n probleem alleen lijkt alsof men elkaar soms aansteekt met de verhalen. Dat is wel af en toe vervelend ja.quote:
Zoals ik zei, het gaat een beetje ten koste van mensen die hun verhaal willen komen doen. Ik moet er ook bij zeggen dat door mijn depressie ik niet zo goed tegen geklaag kan, en het is nu al pagina's lang geklaag over de boze buitenwereld en dat er op de aardbol geen fatsoenlijke psycholoog te vinden is. Ben er wel een beetje klaar mee onderhand.
Het is een cirkel. Maar niet geheel onlogisch in een topic als deze, klagen is makkelijk en lucht op. Al kan ik me voorstellen dat een grote klaagzang gaat tegenstaan.quote:
[..]
Dat mensen komen klagen is op zich niet zo'n probleem alleen lijkt alsof men elkaar soms aansteekt met de verhalen. Dat is wel af en toe vervelend ja.
Je kunt t zelf ook richting het positieve duwen door goede ervaringen te posten, bijvoorbeeld
. Dit is algemeen bedoeld, trouwens.
“What do I wear in bed? Why, Chanel No. 5, of course”
Jeetje wat heftig!quote:
Na een afschuwelijke dag gisteren met een nog dieper dal dan de dag ervoor lijkt het vandaag ineens een stuk beter te gaan. Hoop echt dat ik door de eerste ellende van de opbouw van de AD heen ben en dat het nu de goede kant op gaat.
Gisteren kreeg ik het niet eens voor elkaar om van de bank af te komen om te douchen. Had elf uur geslapen en werd kotsmisselijk wakker met een vermoeidheid alsof ik niet geslapen had.
Nu lijk ik wat energie te hebben die ik ga investeren om wat naar buiten te gaan vandaag.
Ik heb wel in de middag steeds een dipje maar verder heb ik het gevoel eindelijk weer een beetje mezelf te worden na de emotionele rollercoaster van de afgelopen 5 maanden.
Ik wens je veel sterkte en hoop dat het snel beter gaat!
Dank je wel. Fijn dat je weer de oude jij begint te worden. Jij ook sterkte gewenst.quote:
[..]
Jeetje wat heftig!
Ik heb wel in de middag steeds een dipje maar verder heb ik het gevoel eindelijk weer een beetje mezelf te worden na de emotionele rollercoaster van de afgelopen 5 maanden.
Ik wens je veel sterkte en hoop dat het snel beter gaat!
Dat ligt er helemaal aan of je ruimte hebt om nog mensen te ontmoeten en daar aandacht aan te geven. Pas wel op dat je niet vlucht in relaties om maar niet aan je issues te denken.quote:
Hoe denken jullie over daten met een depressie?
En dat je van je eventuele nieuwe vlam geen hulpverlener maakt.quote:
[..]
Dat ligt er helemaal aan of je ruimte hebt om nog mensen te ontmoeten en daar aandacht aan te geven. Pas wel op dat je niet vlucht in relaties om maar niet aan je issues te denken.
“What do I wear in bed? Why, Chanel No. 5, of course”
Ik zou het niet doen. Je trekt dan toch niet de juiste persoon aan als je zelf niet lekker in je vel zit.quote:
Hoe denken jullie over daten met een depressie?
Juist daar ben ik bang voor. Maar ja, mijn behandelaar zegt dat ik er voor open moet staan en dat het heel erg kan helpen.quote:
[..]
Ik zou het niet doen. Je trekt dan toch niet de juiste persoon aan als je zelf niet lekker in je vel zit.
Ik weet even niet zo goed hoe
. En wat moeten chronisch depressieve mensen doen. Hoe gaan die ermee om etc.
Daten is wat anders dan een relatie aangaan hequote:
[..]
Juist daar ben ik bang voor. Maar ja, mijn behandelaar zegt dat ik er voor open moet staan en dat het heel erg kan helpen.
Ik weet even niet zo goed hoe
Ik kan me voorstellen dat het daten, iets leuks doen met een ander, je geliefd voelen, of zelfs sex je kan helpen. Maar een volledige relatie zou ik afraden op dit moment. Richt je eerst maar op jezelf.
En chronisch depressieve mensen hebben ook tools ontdekt om ermee om te kunnen gaan en kennen hun valkuilen
Ik zou het niet gericht doen, maar ik ben wel een paar keer een relatie "ingerold" tijdens een dal. Voor mezelf heb ik zoiets van "Als 't me overkomt, prima dan, ik probeer er 't beste van te maken" (maar ga er dan wel vanuit dat de kans fors groter is dat het niet lang zal duren).quote:
Hoe denken jullie over daten met een depressie?
Ding is dat 't wel verlokkelijk is om dan die geborgenheid bij een ander te kunnen halen. Natuurlijk is dat fijn. Maar tijdens een depressie zal je niet optimaal relatiemateriaal zijn (niet dat niemand hier dat wist).
Ik doe trouwens niet aan datingsites.
Klopt, maar ze had het juist over het verkrijgen van een relatie.quote:
[..]
Daten is wat anders dan een relatie aangaan he
Ik kan me voorstellen dat het daten, iets leuks doen met een ander, je geliefd voelen, of zelfs sex je kan helpen. Maar een volledige relatie zou ik afraden op dit moment. Richt je eerst maar op jezelf.
En chronisch depressieve mensen hebben ook tools ontdekt om ermee om te kunnen gaan en kennen hun valkuilen
Dat alles staat mij tegen (daten + relaties). Ik kan mezelf prima ondersteunen en op mezelf vertrouwen. Het staat mij tegen omdat ik bang ben deze veiligheid te verliezen, zonder dat ik het in de gaten heb. Misschien ook o.a. omdat mijn trauma door mijn voormalige partner is ontstaan.
Ik denk dat ik daten e.d. even laat voor wat het is.
[ Bericht 2% gewijzigd door Melancholia_war op 24-09-2017 20:49:01 ]
Het is aan de Andre om te bepalen of ze met je depressie om wil gaan.
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
Ik durf geen geborgenheid bij een ander te zoeken.quote:
[..]
Ik zou het niet gericht doen, maar ik ben wel een paar keer een relatie "ingerold" tijdens een dal. Voor mezelf heb ik zoiets van "Als 't me overkomt, prima dan, ik probeer er 't beste van te maken" (maar ga er dan wel vanuit dat de kans fors groter is dat het niet lang zal duren).
Ding is dat 't wel verlokkelijk is om dan die geborgenheid bij een ander te kunnen halen. Natuurlijk is dat fijn. Maar tijdens een depressie zal je niet optimaal relatiemateriaal zijn (niet dat niemand hier dat wist).
Ik doe trouwens niet aan datingsites.
Waarom doe je niet aan datingsites?
Wie is Andre?quote:
Het is aan de Andre om te bepalen of ze met je depressie om wil gaan.
Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
Morgen even een goed gesprek voeren met m'n behandelaar..
Afgelopen dagen heb ik me niet helemaal gevoeld zoals normaal. Beetje alsof ik in een hele erge brain fog zit. Heb vaak momenten dat ik gewoon niks anders kan dan recht voor me uit staren, omdat het dan in mijn hoofd te druk is en het net is alsof mijn hersenen overbelast raken. Kom dan ook niet goed uit mijn woorden en het is soms net alsof ik niet goed meer kan nadenken.
Mijn hoofd zegt natuurlijk meteen dat ik een hersentumor of een beroerte heb, maar waarschijnlijk is het weer puur mijn angst die deze symptomen creëert. Ik word hier echt niet goed van.
Afgelopen dagen heb ik me niet helemaal gevoeld zoals normaal. Beetje alsof ik in een hele erge brain fog zit. Heb vaak momenten dat ik gewoon niks anders kan dan recht voor me uit staren, omdat het dan in mijn hoofd te druk is en het net is alsof mijn hersenen overbelast raken. Kom dan ook niet goed uit mijn woorden en het is soms net alsof ik niet goed meer kan nadenken.
Mijn hoofd zegt natuurlijk meteen dat ik een hersentumor of een beroerte heb, maar waarschijnlijk is het weer puur mijn angst die deze symptomen creëert. Ik word hier echt niet goed van.
Dan moet je het niet doen.quote:
[..]
Klopt, maar ze had het juist over het verkrijgen van een relatie.
Dat alles staat mij tegen (daten + relaties). Ik kan mezelf prima ondersteunen en op mezelf vertrouwen. Het staat mij tegen omdat ik bang ben deze veiligheid te verliezen, zonder dat ik het in de gaten heb. Misschien ook o.a. omdat mijn trauma door mijn voormalige partner is ontstaan.
Ik denk dat ik daten e.d. even laat voor wat het is.
De psych kan wel vinden dat het een goed idee is, maar als jij er geen behoefte aan hebt nu dan moet je het niet doen.
Maar waarom Zegt je psych dat?
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
Ze gaf aan dat dat kan helpen wonden te helen en door het te doen ik juist mijn angst kan overwinnen.quote:
Persoonlijk heb ik zoiets van "waarom zou ik een ander mezelf aandoen".
Ik merk dat wanneer ik wat hechter word met mensen en we bijvoorbeeld al bepaalde dingen delen ik een afscheid al lastig vind. Dan escaleert het in mijn hoofd. Zo van: "zie je wel, niemand wilt met een beschadigd persoon zijn".
Het kan allebei natuurlijk.quote:
[..]
Ze gaf aan dat dat kan helpen wonden te helen en door het te doen ik juist mijn angst kan overwinnen.
Persoonlijk heb ik zoiets van "waarom zou ik een ander mezelf aandoen".
Ik merk dat wanneer ik wat hechter word met mensen en we bijvoorbeeld al bepaalde dingen delen ik een afscheid al lastig vind. Dan escaleert het in mijn hoofd. Zo van: "zie je wel, niemand wilt met een beschadigd persoon zijn".
Zelf pas ik ermee op, ik heb nog wel eena de neiging mezelf wat te verliezen in relaties en ik wil juist nu aan mezelf gaan werken.
Wat me niet tegenhoudt te daten als het op mijn pad komt. Ik ga het alleen niet opzoeken nu.
De laatste tijd heeft mijn moeder weer een dip. Ze heeft een hele tijd haar beetje erfenis kunnen gebruiken om te leven, maar nu komt weer de tijd dat ze naar de sociale dienst moet voor haar uitkering. Ze werkt bijna 30 uur per week in vrijwilligerswerk, maar is alsnog enorm bang om weer terug te gaan. Er is heel veel naars geweest met de sociale dienst in het verleden en ze is bang dat dit weer gebeurd. Ik hoop zo voor haar dat alles goed gaat, het is zo naar als ze echt helemaal ingestort is. Ik hoop dat ze inzien hoe veel intentie en inzet ze toont en dit goed genoeg vinden.
Voor mij is dit ook een test om niet te veel in haar problemen gezogen te worden. Ik merk de neigingen om alles voor haar te willen doen, maar ik help expres mondjesmaat. Ik moet, hoe moeiljk het ook is, niet langer compleet andermans problemen - en alle bijkomende emotie - op me gaan nemen. Dat ze nu ook nog ruzie heeft met m'n vader (ze konden altijd goed met elkaar ondanks de scheiding) vind ik ook niet leuk, maar dat is echt hun probleem.
Voor de rest kom ik er achter dat 40 uur werken misschien toch iets te veel is voor me. Ik doe het al erg lang, maar sinds de burn out ben ik gewoon niet meer dezelfde qua cognitie en energie. Het schijnt normaal te zijn, het klinkt logisch maar het is zo frustrerend. Binnenkort even een week vrij nemen en voor de rest sparen om volgend jaar lang te gaan reizen. Ik hoop zo dat ik later 32 uur of iets minder kan werken, dat zou echt precies goed zijn.
Ik ben soms echt weer bang als ik het druk heb, dan kost het moeite om mijn angst weer een burnout te krijgen te managen. Al die potentiele gevaren, ik moet het loslaten zo ver ik kan. Niet meer neurotisch overal bovenop zitten, maar weer wat losser met mijn leven omgaan. Soms voel ik me zo kwaad en somber om alles. Waarom moet ik nu met deze gevolgen leven. Tering burnout ook, het heeft me echt gesloopt. Ik ben realistisch genoeg om te weten dat ik niks kado krijg in het leven. Ik moet het zelf naar mijn hand zetten. Meer egocentrisch zijn (wat mijn hele moreel gerechtige persoonlijkheid niet makkelijker maakt), meer voor mezelf kiezen.
Ik heb het gevoel goed bezig te zijn en de resultaten zijn er. Ik treed mijn angst met vechtlust tegemoet. Ik dank het voor het feit dat het me in kern probeert te beschermen, maar ik weet dat ik geen verlammende angst nodig heb de rest van mijn leven om mijn lesje te leren. Des te ingrijpender de ervaring, des te ingrijpender de angst. Langzaam kruip ik verder en verder uit het diepste dal waar ik ooit in heb gelopen in mijn leven. De donkere diepte is nog altijd zichtbaar, maar mijn blik ligt op het licht voor me en eindelijk na jaren voel ik de warme zonnestralen weer op mijn gezicht. Ze geven me energie, hoop en nieuw levensgeluk en wijsheid. Ik ga ervoor en ik wandel verder. Altijd opstaan.
Voor mij is dit ook een test om niet te veel in haar problemen gezogen te worden. Ik merk de neigingen om alles voor haar te willen doen, maar ik help expres mondjesmaat. Ik moet, hoe moeiljk het ook is, niet langer compleet andermans problemen - en alle bijkomende emotie - op me gaan nemen. Dat ze nu ook nog ruzie heeft met m'n vader (ze konden altijd goed met elkaar ondanks de scheiding) vind ik ook niet leuk, maar dat is echt hun probleem.
Voor de rest kom ik er achter dat 40 uur werken misschien toch iets te veel is voor me. Ik doe het al erg lang, maar sinds de burn out ben ik gewoon niet meer dezelfde qua cognitie en energie. Het schijnt normaal te zijn, het klinkt logisch maar het is zo frustrerend. Binnenkort even een week vrij nemen en voor de rest sparen om volgend jaar lang te gaan reizen. Ik hoop zo dat ik later 32 uur of iets minder kan werken, dat zou echt precies goed zijn.
Ik ben soms echt weer bang als ik het druk heb, dan kost het moeite om mijn angst weer een burnout te krijgen te managen. Al die potentiele gevaren, ik moet het loslaten zo ver ik kan. Niet meer neurotisch overal bovenop zitten, maar weer wat losser met mijn leven omgaan. Soms voel ik me zo kwaad en somber om alles. Waarom moet ik nu met deze gevolgen leven. Tering burnout ook, het heeft me echt gesloopt. Ik ben realistisch genoeg om te weten dat ik niks kado krijg in het leven. Ik moet het zelf naar mijn hand zetten. Meer egocentrisch zijn (wat mijn hele moreel gerechtige persoonlijkheid niet makkelijker maakt), meer voor mezelf kiezen.
Ik heb het gevoel goed bezig te zijn en de resultaten zijn er. Ik treed mijn angst met vechtlust tegemoet. Ik dank het voor het feit dat het me in kern probeert te beschermen, maar ik weet dat ik geen verlammende angst nodig heb de rest van mijn leven om mijn lesje te leren. Des te ingrijpender de ervaring, des te ingrijpender de angst. Langzaam kruip ik verder en verder uit het diepste dal waar ik ooit in heb gelopen in mijn leven. De donkere diepte is nog altijd zichtbaar, maar mijn blik ligt op het licht voor me en eindelijk na jaren voel ik de warme zonnestralen weer op mijn gezicht. Ze geven me energie, hoop en nieuw levensgeluk en wijsheid. Ik ga ervoor en ik wandel verder. Altijd opstaan.
Ignorance is bliss
Op een schaal van 1 tot 10, hoe stoned ben je nu?quote:
Langzaam kruip ik verder en verder uit het diepste dal waar ik ooit in heb gelopen in mijn leven. De donkere diepte is nog altijd zichtbaar, maar mijn blik ligt op het licht voor me en eindelijk na jaren voel ik de warme zonnestralen weer op mijn gezicht. Ze geven me energie, hoop en nieuw levensgeluk en wijsheid. Ik ga ervoor en ik wandel verder. Altijd opstaan.
sorry
Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
Hebben jullie wel eens oude medicatie opnieuw geprobeerd?
Een arts vertelde mij dat je op een gegeven moment "resistent" kunt worden en je vooral daarom voor nieuwe medicatie moet gaan.
Mijn eigen psychiater vertelt mij dat het gewoon kan. Ik heb eigenlijk geen zin om wéér maar af te wachten of het wel of niet werkt (inclusief alle nieuwe bijwerkingen).
Een arts vertelde mij dat je op een gegeven moment "resistent" kunt worden en je vooral daarom voor nieuwe medicatie moet gaan.
Mijn eigen psychiater vertelt mij dat het gewoon kan. Ik heb eigenlijk geen zin om wéér maar af te wachten of het wel of niet werkt (inclusief alle nieuwe bijwerkingen).
Ik had vorig jaar wellbutrin en ben daar toen mee gestopt omdat mijn eetlust compleet verdwenen was. Dat heeft me toen wel de sportschool ingekregen dus 2 maanden geleden heb ik het weer opgepakt. Heb het idee dat het deze keer minder effect heeft maar sinds ik het weer gebruik gaat het wel een stuk beter, al weet ik niet of dat helemaal door de wellbutrin komt.
Had die arts het over antidepressiva of over medicatie in het algemeen? Het is natuurlijk wel zo dat bacterieën steeds resistenter tegen antibiotica worden. Over antidepressiva kan ik hier ook niks over vinden.
Had die arts het over antidepressiva of over medicatie in het algemeen? Het is natuurlijk wel zo dat bacterieën steeds resistenter tegen antibiotica worden. Over antidepressiva kan ik hier ook niks over vinden.
Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
Nee, ik heb dat nooit gedaan.quote:
Hebben jullie wel eens oude medicatie opnieuw geprobeerd?
Een arts vertelde mij dat je op een gegeven moment "resistent" kunt worden en je vooral daarom voor nieuwe medicatie moet gaan.
Mijn eigen psychiater vertelt mij dat het gewoon kan. Ik heb eigenlijk geen zin om wéér maar af te wachten of het wel of niet werkt (inclusief alle nieuwe bijwerkingen).
Is er medicatie waar je eerder wel baat bij hebt gehad die je opnieuw zou willen gebruiken?
Antidepressiva.quote:
Ik had vorig jaar wellbutrin en ben daar toen mee gestopt omdat mijn eetlust compleet verdwenen was. Dat heeft me toen wel de sportschool ingekregen dus 2 maanden geleden heb ik het weer opgepakt. Heb het idee dat het deze keer minder effect heeft maar sinds ik het weer gebruik gaat het wel een stuk beter, al weet ik niet of dat helemaal door de wellbutrin komt.
Had die arts het over antidepressiva of over medicatie in het algemeen? Het is natuurlijk wel zo dat bacterieën steeds resistenter tegen antibiotica worden. Over antidepressiva kan ik hier ook niks over vinden.
Ik heb trouwens ook wellbutrin gebruikt.
wow, echt niet leuk. Was zo opgefokt.
Ik gebruik nu een paar weken escitalopram en ik ben er best positief over. De turbostand is af van mijn emoties, en dat is echt fijn. Wel komt er nu ook een hoop vermoeidheid uit. Maar dat is niet gek na zoveel maanden emotionele rollercoaster.
Afgelopen vrijdag had ik het eerste gesprek met de psycholoog, die vroeg best goed door. We proberen te duiden waar precies de problemen met mijn emotionele huishouding vandaan komen, is het trauma waardoor ik weinig kan verdragen, of is dat iets dat in mijn persoonlijkheid zit en verergerd is door hoe ik ben opgegroeid. Ze vroeg ook naar andere karaktertrekken, en ik vond daarover nadenkend, wel dat ik veel veranderd ben. ten positieve.
Afgelopen vrijdag had ik het eerste gesprek met de psycholoog, die vroeg best goed door. We proberen te duiden waar precies de problemen met mijn emotionele huishouding vandaan komen, is het trauma waardoor ik weinig kan verdragen, of is dat iets dat in mijn persoonlijkheid zit en verergerd is door hoe ik ben opgegroeid. Ze vroeg ook naar andere karaktertrekken, en ik vond daarover nadenkend, wel dat ik veel veranderd ben. ten positieve.
Ik heb een tijdlang Prozac gebruikt, dat hielp redelijk, haalde de scherpe kantjes ervan af.quote:
[..]
Nee, ik heb dat nooit gedaan.
Is er medicatie waar je eerder wel baat bij hebt gehad die je opnieuw zou willen gebruiken?
Maar op het eind werkte het minder, maar dat kan ook komen doordat er in die periode veel nare dingen zijn gebeurd
Oh dat is echt heel fijn!quote:
Ik gebruik nu een paar weken escitalopram en ik ben er best positief over. De turbostand is af van mijn emoties, en dat is echt fijn. Wel komt er nu ook een hoop vermoeidheid uit. Maar dat is niet gek na zoveel maanden emotionele rollercoaster.
Afgelopen vrijdag had ik het eerste gesprek met de psycholoog, die vroeg best goed door. We proberen te duiden waar precies de problemen met mijn emotionele huishouding vandaan komen, is het trauma waardoor ik weinig kan verdragen, of is dat iets dat in mijn persoonlijkheid zit en verergerd is door hoe ik ben opgegroeid. Ze vroeg ook naar andere karaktertrekken, en ik vond daarover nadenkend, wel dat ik veel veranderd ben. ten positieve.
En dat tweede is lastig onderscheid in te maken als je nog net trauma klachten zit. Heb je iets voorgesteld gekregen?
We hebben 10 gesprekken om dit uit te zoeken, en daarnaast om mij tot rust te brengen zodat ik een behandeling ook aankan. Dat laatste gaat vlotter dan ik had gedacht, het eerste zal even tijd nodig hebben. Maar dat is ook wel goed, ik heb nooit eerder inhoudelijk iets met het verleden gedaan. Dat wilde ik niet omdat ik het eigenlijk maar onzin vond en het achter me wilde laten. Nu dus toch maar wel mee aan de slag.quote:
[..]
Oh dat is echt heel fijn!
En dat tweede is lastig onderscheid in te maken als je nog net trauma klachten zit. Heb je iets voorgesteld gekregen?
Er is wel 'vastgesteld' dat er sprake is geweest van ernstige verwaarlozing op emotioneel en materieel vlak tijdens mijn jeugd. Ik vond het ergens wel confronterend dat ze dat stellen op basis van mijn verhaal.
Ik had vandaag iets geks. Ik heb de diagnose ptss.. maar niet vanwege mijn ex ofzo..
En nu was ik bij de supermarkt, en daar zag ik iemand die zo erg op hem leek dat ik er bang van werd. En ik er het liefst vandoor wilde gaan. 
En toen kwam ik hem bij de kassa nog een keer tegen en toen zag ik dat hij er helemaal niet zoveel op leek. En dat was zo raar.. want ik heb hem zo goed bekeken daarvoor. (Die zal ook gedacht hebben, wat staat dat blondje bang naar me te staren ).
En nu was ik bij de supermarkt, en daar zag ik iemand die zo erg op hem leek dat ik er bang van werd.
En ik er het liefst vandoor wilde gaan. En toen kwam ik hem bij de kassa nog een keer tegen en toen zag ik dat hij er helemaal niet zoveel op leek. En dat was zo raar.. want ik heb hem zo goed bekeken daarvoor. (Die zal ook gedacht hebben, wat staat dat blondje bang naar me te staren ).
Mijn psychiater vertelde, toen ik af wilde gaan bouwen, dat het kan zijn dat het niet gezegd is dat een medicijn een volgende keer weer even goed werkt.quote:
Hebben jullie wel eens oude medicatie opnieuw geprobeerd?
Een arts vertelde mij dat je op een gegeven moment "resistent" kunt worden en je vooral daarom voor nieuwe medicatie moet gaan.
Mijn eigen psychiater vertelt mij dat het gewoon kan. Ik heb eigenlijk geen zin om wéér maar af te wachten of het wel of niet werkt (inclusief alle nieuwe bijwerkingen).
Het kan dus zijn dat als je het weer opnieuw gaat gebruiken dat het effect niet hetzelfde is, maar als iets eerder goed werkte en je verdroeg het goed, waarom dan niet weer proberen... (maar dat is hoe ik met mijn boerenverstand redeneer
...)
Mama van 2 lieve meiden :)
Ik denk dat het een normale reactie is hoor. Ik heb het ook, bij meer mensen. En ik heb geen ptss voor zover ik weetquote:
Ik had vandaag iets geks. Ik heb de diagnose ptss.. maar niet vanwege mijn ex ofzo..
En nu was ik bij de supermarkt, en daar zag ik iemand die zo erg op hem leek dat ik er bang van werd.
Maar word je er bang van, hartkloppingen etc?quote:
[..]
Ik denk dat het een normale reactie is hoor. Ik heb het ook, bij meer mensen. En ik heb geen ptss voor zover ik weet
Het is niet dat we ruzie gehad hebben ofzo de laatste keer dat ik hem gezien heb. Ik ben nooit eerder op die manier bang geweest om hem te zien zeg maar. Lastig uitleggen.
Jij hebt je problemen toch erg lang onderdrukt? Kan me herinneren dat het bij jou ineens allemaal terugkwam oid?quote:
[..]
Maar word je er bang van, hartkloppingen etc?
Het is niet dat we ruzie gehad hebben ofzo de laatste keer dat ik hem gezien heb. Ik ben nooit eerder op die manier bang geweest om hem te zien zeg maar. Lastig uitleggen.
Misschien herinnert hij je aan die onderdrukking ofzo? Dit is echt raden en natte vingerwerk hoor. Maar misschien dat hij je nu juist herinnert aan iets wat traumagerelateerd is ipv het trauma zelf.
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
Zou eigenlijk wel kunnen. Moet eerlijk zeggen dat ik bepaalde stukken met mijn ex ook niet helemaal helder heb.quote:
[..]
Jij hebt je problemen toch erg lang onderdrukt? Kan me herinneren dat het bij jou ineens allemaal terugkwam oid?
Misschien herinnert hij je aan die onderdrukking ofzo? Dit is echt raden en natte vingerwerk hoor. Maar misschien dat hij je nu juist herinnert aan iets wat traumagerelateerd is ipv het trauma zelf.
Ik begin me steeds meer een beetje mn normale zelf te voelen weer maar tegelijkertijd schrik me de hele tijd rot van bepaalde dingen die ik merk/voel bij mezelf. Heel apart.
Ow pff...zie net toevallig dat je me een vraag had gesteld en ik die vergeten wasquote:
[..]
Ik durf geen geborgenheid bij een ander te zoeken.
Waarom doe je niet aan datingsites?
Geborgenheid is een ervaring waar denk ik de meeste mensen wel behoefte aan hebben, maar die alleen bereikt kan worden als je je kwetsbaar op durft te stellen.
Durf je je geborgenheid ook niet bij je partner te zoeken? Of een huisdier?
Katten vertrouw ik sowieso meer dan mensen, ik zou een mens niet zo snel op m'n gezicht durven laten slapen :")
Ik doe niet aan datingsites, omdat ik daar geen reet aan vind.
Ik vind het ook wat te gemaakt, heb geen zin om veel moeite te moeten doen om eventuele valsspelers eruit te moeten filteren en ik denk dat ik ook gewoon niet voldoende haast heb of zo.
Niet echt 1 enkele specifieke reden, 't komt neer op "niet voldoende motivatie"
Hartkloppingen heb ik al snel maar ik ben sowieso een zenuwachtig persoonquote:
[..]
Maar word je er bang van, hartkloppingen etc?
Het is niet dat we ruzie gehad hebben ofzo de laatste keer dat ik hem gezien heb. Ik ben nooit eerder op die manier bang geweest om hem te zien zeg maar. Lastig uitleggen.
Kattenquote:
[..]
Ow pff...zie net toevallig dat je me een vraag had gesteld en ik die vergeten was
Geborgenheid is een ervaring waar denk ik de meeste mensen wel behoefte aan hebben, maar die alleen bereikt kan worden als je je kwetsbaar op durft te stellen.
Durf je je geborgenheid ook niet bij je partner te zoeken? Of een huisdier?
Katten vertrouw ik sowieso meer dan mensen, ik zou een mens niet zo snel op m'n gezicht durven laten slapen :")
Ik doe niet aan datingsites, omdat ik daar geen reet aan vind.
Ik vind het ook wat te gemaakt, heb geen zin om veel moeite te moeten doen om eventuele valsspelers eruit te moeten filteren en ik denk dat ik ook gewoon niet voldoende haast heb of zo.
Niet echt 1 enkele specifieke reden, 't komt neer op "niet voldoende motivatie"
Het is hier weer verschrikkelijk mis aan het gaan. Ik kan het niet, ik ben of alleen of een te grote lastpost ik wil dit niet.
Wat kun je niet?quote:
Het is hier weer verschrikkelijk mis aan het gaan. Ik kan het niet, ik ben of alleen of een te grote lastpost ik wil dit niet.
Hoe bedoel je alleen of een te grote lastpost?
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
ik heb net weer een gigantisch pijnlijke afwijzing van mn moeder gehad, ik wil niet op de details ingaan.quote:
[..]
Wat kun je niet?
Hoe bedoel je alleen of een te grote lastpost?
En ik ben dit klote ptss leven echt gewoon zat. De hele dag op eieren lopen om alsnog een explosief te zijn. En zoveel mensen heb ik het niet om dit te delen en ik ben al zo lang een puinhoop dus ik wil niet weer bij mn enige hulp aan moeten kloppen. En daardoor wordt ik een groot conflict van zelfhaat.
Is je moeder die enige hulplijn waar je op doelt?
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
Nee dat is iemand anders.quote:
Is je moeder die enige hulplijn waar je op doelt?
Ik bedoel mn vriend, dat is in het dagelijks leven de enige die me een beetje op kan vangen. Tuurlijk heb ik therapie en dingen, maar die zijn er niet op de momenten dat het echt mis gaat.
Ik voel me weer een jaar terug qua paniek gevoel en angsten. Ben er echt heel heel naar van.
Hey allemaal,
Hier ben ik een tijdje niet geweest, maar ik ben weer terug. Vandaag heb ik te horen gekregen dat mijn suïcidaliteit chronisch (en dat ik daarmee zou moeten leren leven ) en ik heb wel behoefte om daar weer eens het een en ander over te delen.
Hier ben ik een tijdje niet geweest, maar ik ben weer terug. Vandaag heb ik te horen gekregen dat mijn suïcidaliteit chronisch (en dat ik daarmee zou moeten leren leven
) en ik heb wel behoefte om daar weer eens het een en ander over te delen.
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
quote:
Hey allemaal,
Hier ben ik een tijdje niet geweest, maar ik ben weer terug. Vandaag heb ik te horen gekregen dat mijn suïcidaliteit chronisch (en dat ik daarmee zou moeten leren leven
Lijkt me heel kut om te horen. Kan je die gedachten vaak goed de baas zijn?
Weet je ook hoe je behandelaar tot die conclusie is gekomen?
Omdat het heel lang duurt en het echt wel erg extreem is (terwijl het niet afzwakt).quote:
[..]
Lijkt me heel kut om te horen. Kan je die gedachten vaak goed de baas zijn?
Weet je ook hoe je behandelaar tot die conclusie is gekomen?
Ik heb veiligheden ingebouwd, maar soms ga ik er wel ver in. Dus erg handig is het niet. En ik vrees voor zeer binnenkort een nieuwe opname
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Die opname is ook vanwege de stress en problemen op stage?quote:
[..]
Omdat het heel lang duurt en het echt wel erg extreem is (terwijl het niet afzwakt).
Ik heb veiligheden ingebouwd, maar soms ga ik er wel ver in. Dus erg handig is het niet. En ik vrees voor zeer binnenkort een nieuwe opname
Dat was bij mijn laatste opname het geval en dat zal nu zeker meespelen, al is dat natuurlijk niet de enige oorzaakquote:
[..]
Die opname is ook vanwege de stress en problemen op stage?
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Als ik even mee mag denken. Dat je suicidaal bent heeft toch een reden? Depressie, angsten, een traumatische ervaring. Mocht therapie daarmee helpen, dan zou in theorie de suicidaliteit ook minder worden?quote:
[..]
Dat was bij mijn laatste opname het geval en dat zal nu zeker meespelen, al is dat natuurlijk niet de enige oorzaak
Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
Dat laatste gebeurt dus niet.quote:
[..]
Als ik even mee mag denken. Dat je suicidaal bent heeft toch een reden? Depressie, angsten, een traumatische ervaring. Mocht therapie daarmee helpen, dan zou in theorie de suicidaliteit ook minder worden?
Op dit moment ben ik in behandeling voor eetstoornis, depressie, PTSS, stemmingsproblemen (hypomanieën) en psychoses. Dus misschien is het ook gewoon teveel
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Misschien duurt het gewoon wat langer 
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
Ik zet er iig mijn schouders eronder. Ik wil bewijzen dat hij ongelijk heeftquote:
Misschien duurt het gewoon wat langer
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Fijn dat je het keihard aan gaat pakken.quote:
[..]
Ik zet er iig mijn schouders eronder. Ik wil bewijzen dat hij ongelijk heeft
Nee, ik niet.quote:
Hebben jullie wel eens oude medicatie opnieuw geprobeerd?
Een arts vertelde mij dat je op een gegeven moment "resistent" kunt worden en je vooral daarom voor nieuwe medicatie moet gaan.
Mijn eigen psychiater vertelt mij dat het gewoon kan. Ik heb eigenlijk geen zin om wéér maar af te wachten of het wel of niet werkt (inclusief alle nieuwe bijwerkingen).
Ik kan me voorstellen dat antidepressiva na lange gebruiksduur minder goed werken. Maar dat het een eerste keer goed werkt en na een pauze een tweede keer ineens niet meer, klinkt voor mij wat onlogisch. Maar ik heb er geen verstand van. Zal het op mijn lijstje zetten van dingendieikmeafvraagenwaaroverikwetenschappelijkeartikelenwilopzoekenwatikwaarschijnlijknooituitgebreidzaldoenomdatikergeenenergievoorheb.
Of je wilt leren leven met niet willen leven. De ironie.quote:
Hey allemaal,
Hier ben ik een tijdje niet geweest, maar ik ben weer terug. Vandaag heb ik te horen gekregen dat mijn suïcidaliteit chronisch (en dat ik daarmee zou moeten leren leven
Zou je het kunnen accepteren als je zou weten dat het nooit verdwijnt?
Bij mij is het ook chronisch. De gedachten zijn er altijd, de mate van overheersing schommelt. Sinds negen jaar ongeveer.
That's the spirit!quote:
[..]
Ik zet er iig mijn schouders eronder. Ik wil bewijzen dat hij ongelijk heeft
De toekomst is niet zeker.
Why are you wearing that stupid man suit?
Is prima toch?quote:
Hey allemaal,
Hier ben ik een tijdje niet geweest, maar ik ben weer terug. Vandaag heb ik te horen gekregen dat mijn suïcidaliteit chronisch (en dat ik daarmee zou moeten leren leven
Wat mij betreft wel in elk geval.Bij mij waren deze (de gedachten, het verlangen naar, etc) ook chronisch (denk zo vanaf...latere basisschool t/m...3 of 4 jaar geleden? (staat ergens nog wel in een oude D&A, over dat ik me neutraal voelde en niet wist wat ik met dat gevoel aanmoest).
Maar een hele lange tijd dus. Ik wende eraan, wist niet meer beter en dacht dat het normaal was.
Zo om de zoveel tijd komen ze weer terug, maar het is bij mij nu meer sporadisch geworden. Ik was al voorbij de 30 toen deze gedachten 'definitief' verdwenen.
Ik wil daarmee niet zeggen dat het bij jou ook ooit zal gebeuren want zoiets kan ik niet beloven (dan zou ik liegen en dat wil ik pertinent niet doen), maar ik ben 't wel gewend dus wat mij betreft krijg je groen licht
Kijk maar wat je ermee kan.
Dank jullie wel
Hoe ik het ga accepteren weet ik niet. Zelf heb ik erg de neiging om de handdoek in de ring te gooien, alleen op dit moment zou ik dat zwak van mezelf vinden. Ik probeer me daaraan vast te houden en ik houd mijn vriend voor ogen. Hij is alles voor mij en ik weet dat ik hem kapot maak wanneer ik iets zou doen.
Gewoon knokken dus
Hoe ik het ga accepteren weet ik niet. Zelf heb ik erg de neiging om de handdoek in de ring te gooien, alleen op dit moment zou ik dat zwak van mezelf vinden. Ik probeer me daaraan vast te houden en ik houd mijn vriend voor ogen. Hij is alles voor mij en ik weet dat ik hem kapot maak wanneer ik iets zou doen.
Gewoon knokken dus
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Je bent zo sterk.quote:
Dank jullie wel
Hoe ik het ga accepteren weet ik niet. Zelf heb ik erg de neiging om de handdoek in de ring te gooien, alleen op dit moment zou ik dat zwak van mezelf vinden. Ik probeer me daaraan vast te houden en ik houd mijn vriend voor ogen. Hij is alles voor mij en ik weet dat ik hem kapot maak wanneer ik iets zou doen.
Gewoon knokken dus
Je weet me te vinden als je er even doorheen zit he. 
Er komt zo een schilder uitleggen hoe of wat met het schilderwerk buiten. Ben doodsbang.
Child, als jij niet de druk zou voelen van de afronding van je studie. Zou je dan voor een andere aanpak van je psychische problemen zijn gegaan?quote:
[..]
Dat laatste gebeurt dus niet.
Op dit moment ben ik in behandeling voor eetstoornis, depressie, PTSS, stemmingsproblemen (hypomanieën) en psychoses. Dus misschien is het ook gewoon teveel
Child, als jij niet de druk zou voelen van de afronding van je studie. Zou je dan voor dezelfde aanpak van je psychische problemen zijn gegaan?quote:
[..]
Dat laatste gebeurt dus niet.
Op dit moment ben ik in behandeling voor eetstoornis, depressie, PTSS, stemmingsproblemen (hypomanieën) en psychoses. Dus misschien is het ook gewoon teveel
Als er geen financiële nood achter zou zitten, zou ik waarschijnlijk weer in een kliniek vrijwillig zitten. Terwijl ik nu doorknok totdat ze me dwingen. Alleen ik sta met mijn rug tegen de muurquote:
[..]
Child, als jij niet de druk zou voelen van de afronding van je studie. Zou je dan voor dezelfde aanpak van je psychische problemen zijn gegaan?
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Dank je welquote:
[..]
Je bent zo sterk.
Er komt zo een schilder uitleggen hoe of wat met het schilderwerk buiten. Ben doodsbang.
ik doe gewoon mijn bestEn je weet dat het wederzijds is
Bang zijn is niet erg meis, dat komt echt wel goed
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Je staat als gelijke tegenover hem hé, onthou datquote:
[..]
Je bent zo sterk.
Er komt zo een schilder uitleggen hoe of wat met het schilderwerk buiten. Ben doodsbang.
Ook hoop dat je jezelf dat toestaat op het moment dat die financiële druk wegvalt en dat het voor die tijd niet te laat is. Het is knap hoor dat je probeert vol te houden daarvoor, voor je vriend. Ik hoop dat het je lukt.quote:
[..]
Als er geen financiële nood achter zou zitten, zou ik waarschijnlijk weer in een kliniek vrijwillig zitten. Terwijl ik nu doorknok totdat ze me dwingen. Alleen ik sta met mijn rug tegen de muur
En eigenlijk hoop ik dat je het voor die tijd al doet. Want ik vraag me af of wat sterk zijn genoemd wordt echt sterk zijn is, als je zegt door te knokken tot ze je dwingen te stoppen.
En wat krijg je dan? Een korte opname? Omdat er crisis is? En dat je dan na een week uitgerust lijkt en je masker gestreken is en de boel van vooraf aan begint? Omdat er eigenlijk niks is aangepakt?
Ik weet dat deze reactie me waarschijnlijk niet in dank wordt afgenomen hier omdat het makkelijk gezegd lijkt enzo. Maar ik type het toch want ik denk er zo over en ik gun je zo'n ander leven. Één waarin je leeft.
Ik snap echt je financiële probleem en is en hoeveel stress dit kan geven, hoeveel druk je voelt vanuit oogpunt van familie/ vrienden en dat je eigenlijk vindt dat je op je dertigste maar moet gaan werken enzo. Kun je de psychiater/ hulpverlening vragen om te bemiddelen om uit te leggen aan DUO/ school hoe je er bij gebaat zou zijn om nogmaals je studie te mogen onderbreken? Misschien lukt het, misschien niet. Er is veel onbegrip maar soms ook begrip waardoor mogelijkheden ontstaan. Vragen staat. Mocht je op een verkeerd moment gedwongen opgenomen worden of iets doen dat rigoureuze gevolgen heeft dan kun je toch ook vertraging oplopen of jezelf iets aandoen waardoor je misschien wel nooit meer kunt afronden als de ander niet op tijd ingrijpt?
Jouw reactie vind ik heel erg waardevol, niet jezelf wegschoffelen meis...
Het gaat goed komen. Er is geen andere optie. Sowieso bespreek ik het vrijdag eerlijk met mijn behandelaren en ik ben benieuwd wat daar uit gaat komen. Voor mijn gevoel heb ik nu geen keuze.quote:
[..]
Ook hoop dat je jezelf dat toestaat op het moment dat die financiële druk wegvalt en dat het voor die tijd niet te laat is. Het is knap hoor dat je probeert vol te houden daarvoor, voor je vriend. Ik hoop dat het je lukt.
Die kans is aanwezig. Al is er een heleboel aangepakt de afgelopen tijd. Het is niet zo dat ik op hetzelfde niveau blijf zweven. Alleen ik heb nu even een terugval. Al lijkt het wel een terugkomend probleem te zijn. Ik heb alleen geen flauw idee wat de oorzaak is. Daar baal ik echt oprecht van.quote:En eigenlijk hoop ik dat je het voor die tijd al doet. Want ik vraag me af of wat sterk zijn genoemd wordt echt sterk zijn is, als je zegt door te knokken tot ze je dwingen te stoppen.
En wat krijg je dan? Een korte opname? Omdat er crisis is? En dat je dan na een week uitgerust lijkt en je masker gestreken is en de boel van vooraf aan begint? Omdat er eigenlijk niks is aangepakt?
Daar heb je gelijk in. Alleen voor mijn idee is het mijn laatste kans. Ik heb met school korte touwtjes lopen en we houden het van week op week in de gaten hoe het gaat. Op dit moment heb ik alle bemiddeling vanuit het DUO gebruikt, dus daar zit geen rek meer in. School steunt me sowieso in wat ik doe, dus het is echt even van moment op moment kijkenquote:Ik weet dat deze reactie me waarschijnlijk niet in dank wordt afgenomen hier omdat het makkelijk gezegd lijkt enzo. Maar ik type het toch want ik denk er zo over en ik gun je zo'n ander leven. Één waarin je leeft.
Ik snap echt je financiële probleem en is en hoeveel stress dit kan geven, hoeveel druk je voelt vanuit oogpunt van familie/ vrienden en dat je eigenlijk vindt dat je op je dertigste maar moet gaan werken enzo. Kun je de psychiater/ hulpverlening vragen om te bemiddelen om uit te leggen aan DUO/ school hoe je er bij gebaat zou zijn om nogmaals je studie te mogen onderbreken? Misschien lukt het, misschien niet. Er is veel onbegrip maar soms ook begrip waardoor mogelijkheden ontstaan. Vragen staat. Mocht je op een verkeerd moment gedwongen opgenomen worden of iets doen dat rigoureuze gevolgen heeft dan kun je toch ook vertraging oplopen of jezelf iets aandoen waardoor je misschien wel nooit meer kunt afronden als de ander niet op tijd ingrijpt?
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Sorry als ik me verkeerd heb uitgedrukt. Ik bedoelde niet dat er over de gehele lijn niets is aangepakt joh, ik doelde op zo'n korte opname en daarna weet verder gaan. Ik kan niet in stukken quoten. Mobiel. Gedoe.quote:
Jouw reactie vind ik heel erg waardevol, niet jezelf wegschoffelen meis...
[..]
Het gaat goed komen. Er is geen andere optie. Sowieso bespreek ik het vrijdag eerlijk met mijn behandelaren en ik ben benieuwd wat daar uit gaat komen. Voor mijn gevoel heb ik nu geen keuze.
[..]
Die kans is aanwezig. Al is er een heleboel aangepakt de afgelopen tijd. Het is niet zo dat ik op hetzelfde niveau blijf zweven. Alleen ik heb nu even een terugval. Al lijkt het wel een terugkomend probleem te zijn. Ik heb alleen geen flauw idee wat de oorzaak is. Daar baal ik echt oprecht van.
[..]
Daar heb je gelijk in. Alleen voor mijn idee is het mijn laatste kans. Ik heb met school korte touwtjes lopen en we houden het van week op week in de gaten hoe het gaat. Op dit moment heb ik alle bemiddeling vanuit het DUO gebruikt, dus daar zit geen rek meer in. School steunt me sowieso in wat ik doe, dus het is echt even van moment op moment kijken
Wat betreft het terugvallen, suïcidale dingen die maar blijven enzo en dat je niet weet waar het vandaan komt, is er eigenlijk iemand bij je behandeling betrokken nu die gespecialiseerd is in je dis? Zou daar je probleem kunnen zitten? Naast dat je natuurlijk totaal overvraagd wordt op allerlei gebieden.
Ik vind het jammer voor je dat er geen mogelijkheden zijn verder. Ik hoop echt je zo ver komt dat je zonder die financiële druk nog wat meer hulp kunt zoeken en niet direct over gaat in ik moet nu werken. Succes de komende tijd.
zit in een periode waarin ik de verdrietige dingen die gebeurd zijn weer met moeite kan loslaten ofzo.. Nieuwe indrukken/contacten steeds lijken ook niet echt te helpen, zonder dat dat eerste volledig weg is. Wat had ik dat toch graag gewild. Bah. Al die flashbacks en willekeurige triggers
Geloof me, op een gegeven moment word je gedwongen die verplichtingen los te laten (want zo slecht gaat het dan) en ga je er op den duur vanzelf anders naar kijken. Nu heb je nog een klein beetje ruimte, maak daar gebruik van. Kies voor jezelf nu het nog kan, ipv daar in een nog ergere situatie toe gedwongen te worden..quote:
Jouw reactie vind ik heel erg waardevol, niet jezelf wegschoffelen meis...
[..]
Het gaat goed komen. Er is geen andere optie. Sowieso bespreek ik het vrijdag eerlijk met mijn behandelaren en ik ben benieuwd wat daar uit gaat komen. Voor mijn gevoel heb ik nu geen keuze.
[..]
Die kans is aanwezig. Al is er een heleboel aangepakt de afgelopen tijd. Het is niet zo dat ik op hetzelfde niveau blijf zweven. Alleen ik heb nu even een terugval. Al lijkt het wel een terugkomend probleem te zijn. Ik heb alleen geen flauw idee wat de oorzaak is. Daar baal ik echt oprecht van.
[..]
Daar heb je gelijk in. Alleen voor mijn idee is het mijn laatste kans. Ik heb met school korte touwtjes lopen en we houden het van week op week in de gaten hoe het gaat. Op dit moment heb ik alle bemiddeling vanuit het DUO gebruikt, dus daar zit geen rek meer in. School steunt me sowieso in wat ik doe, dus het is echt even van moment op moment kijken
Hoe lang geleden waren verdrietige dingen?quote:
Nieuwe indrukken/contacten steeds lijken ook niet echt te helpen, zonder dat dat eerste volledig weg is. Wat had ik dat toch graag gewild. Bah. Al die flashbacks en willekeurige triggers
Ik blijf zelf altijd heel lang zitten met grote pijnlijke dingen die gebeurd zijn, ik probeer ze maar als een gegeven te zien waar ik de ene paar dagen prima mee om kan gaan en de dagen er op vreten ze toch weer aan me. In die mindere dagen moet ik mezelf er aan herinneren dat die dip ook gewoon weer weg gaat (moet er wel moeite voor doen of er uit te klimmen ofc).
Van kindertijd tot aan maanden geleden.quote:
[..]
Hoe lang geleden waren verdrietige dingen?
Ik blijf zelf altijd heel lang zitten met grote pijnlijke dingen die gebeurd zijn, ik probeer ze maar als een gegeven te zien waar ik de ene paar dagen prima mee om kan gaan en de dagen er op vreten ze toch weer aan me. In die mindere dagen moet ik mezelf er aan herinneren dat die dip ook gewoon weer weg gaat (moet er wel moeite voor doen of er uit te klimmen ofc).
Wat moet ik nog proberen voordat ik met zekerheid kan zeggen dat het leven simpelweg niet voor mij is en er een einde aan moet maken? Ik haal nergens plezier uit:
-Jarenlang een muziekinstrument gespeeld, lessen gehad en in 2 verschillende orkesten en een band gespeeld.
-Jarenlang naar school en nu naar de universiteit gegaan, altijd goede punten gehaald.
-Gewerkt in een bakker, als vrijwillige EHBO op evenementen, en als schoonmaker.
-Meerdere malen op vakantie geweest met zowel vrienden als familie.
-Uitgaan in het weekend.
-Feesten met vrienden.
-Jarenlang basketbal gespeeld en in competitie gespeeld
-Jarenlang gewichtheffen, zwemmen en ook hardlopen geprobeerd.
-Danslessen gehad
-Sociale activiteiten met de studievereniging.
-Videogames/Films kijken/Series kijken, zowel alleen als met vrienden.
-Gedate via Tinder
En waarschijnlijk nog 10.000 andere activiteiten.
Als ik hier allemaal geen voldoening uit haal, nooit ernaar vooruit kijk en na afloop van een dergelijke activiteit nooit kan zeggen: 'Hey dit wil ik vaker doen', waarom zou ik dan nog blijven leven? Ik ben 22 en ik vind er geen ruk aan. Al zeker 8 jaar niet. Jaar lang therapie gehad en ook anti-depressiva geslikt maar hielp niet. Absoluut 0 vooruitgang, dus mee gestopt.
Waarom er geen einde aan maken? Ik neem alleen maar plek in en gebruik voedsel en energie van mensen die het leven blijkbaar wel leuk vinden. Ik heb geen zin om zonder plezier of voldoening door het leven te gaan.
-Jarenlang een muziekinstrument gespeeld, lessen gehad en in 2 verschillende orkesten en een band gespeeld.
-Jarenlang naar school en nu naar de universiteit gegaan, altijd goede punten gehaald.
-Gewerkt in een bakker, als vrijwillige EHBO op evenementen, en als schoonmaker.
-Meerdere malen op vakantie geweest met zowel vrienden als familie.
-Uitgaan in het weekend.
-Feesten met vrienden.
-Jarenlang basketbal gespeeld en in competitie gespeeld
-Jarenlang gewichtheffen, zwemmen en ook hardlopen geprobeerd.
-Danslessen gehad
-Sociale activiteiten met de studievereniging.
-Videogames/Films kijken/Series kijken, zowel alleen als met vrienden.
-Gedate via Tinder
En waarschijnlijk nog 10.000 andere activiteiten.
Als ik hier allemaal geen voldoening uit haal, nooit ernaar vooruit kijk en na afloop van een dergelijke activiteit nooit kan zeggen: 'Hey dit wil ik vaker doen', waarom zou ik dan nog blijven leven? Ik ben 22 en ik vind er geen ruk aan. Al zeker 8 jaar niet. Jaar lang therapie gehad en ook anti-depressiva geslikt maar hielp niet. Absoluut 0 vooruitgang, dus mee gestopt.
Waarom er geen einde aan maken? Ik neem alleen maar plek in en gebruik voedsel en energie van mensen die het leven blijkbaar wel leuk vinden. Ik heb geen zin om zonder plezier of voldoening door het leven te gaan.
Waarom deed je al deze dingen?quote:
Wat moet ik nog proberen voordat ik met zekerheid kan zeggen dat het leven simpelweg niet voor mij is en er een einde aan moet maken? Ik haal nergens plezier uit:
-Jarenlang een muziekinstrument gespeeld, lessen gehad en in 2 verschillende orkesten en een band gespeeld.
-Jarenlang naar school en nu naar de universiteit gegaan, altijd goede punten gehaald.
-Gewerkt in een bakker, als vrijwillige EHBO op evenementen, en als schoonmaker.
-Meerdere malen op vakantie geweest met zowel vrienden als familie.
-Uitgaan in het weekend.
-Feesten met vrienden.
-Jarenlang basketbal gespeeld en in competitie gespeeld
-Jarenlang gewichtheffen, zwemmen en ook hardlopen geprobeerd.
-Danslessen gehad
-Sociale activiteiten met de studievereniging.
-Videogames/Films kijken/Series kijken, zowel alleen als met vrienden.
-Gedate via Tinder
En waarschijnlijk nog 10.000 andere activiteiten.
Als ik hier allemaal geen voldoening uit haal, nooit ernaar vooruit kijk en na afloop van een dergelijke activiteit nooit kan zeggen: 'Hey dit wil ik vaker doen', waarom zou ik dan nog blijven leven? Ik ben 22 en ik vind er geen ruk aan. Al zeker 8 jaar niet. Jaar lang therapie gehad en ook anti-depressiva geslikt maar hielp niet. Absoluut 0 vooruitgang, dus mee gestopt.
Waarom er geen einde aan maken? Ik neem alleen maar plek in en gebruik voedsel en energie van mensen die het leven blijkbaar wel leuk vinden. Ik heb geen zin om zonder plezier of voldoening door het leven te gaan.
Ik ben vroeger gediagnoseerd geweest met een depressie, daarna met persoonlijkheidsstoornissen, daarna had ik plots ADD een variant van ADHD, tenslotte heb ik het gevonden dankzij mijn huidige vriendin die ik nu al 13 jaar ken. Het is Apneu, symptomen kunnen ook somberheid en angstgevoelens teweeg brengen. Niemand van de zogenaamde specialisten heeft ooit gedacht aan apneu! Toch zijn er veel mensen met deze aandoening. Met mijn CPAP toestel gaat het nu stukken beter, maar daarbuiten neem ik ook hoog geconcentreerde antioxidanten en vitaminen/mineralen complex. Die voedingsstoffen hebben we gewoon nodig en ik voel het synergetisch effect in mijn lichaam.
Peter
Peter
Jij was er toch al over uit dat plastische chirurgie al je problemen ging oplossen?quote:
Wat moet ik nog proberen voordat ik met zekerheid kan zeggen dat het leven simpelweg niet voor mij is en er een einde aan moet maken? Ik haal nergens plezier uit:
-Jarenlang een muziekinstrument gespeeld, lessen gehad en in 2 verschillende orkesten en een band gespeeld.
-Jarenlang naar school en nu naar de universiteit gegaan, altijd goede punten gehaald.
-Gewerkt in een bakker, als vrijwillige EHBO op evenementen, en als schoonmaker.
-Meerdere malen op vakantie geweest met zowel vrienden als familie.
-Uitgaan in het weekend.
-Feesten met vrienden.
-Jarenlang basketbal gespeeld en in competitie gespeeld
-Jarenlang gewichtheffen, zwemmen en ook hardlopen geprobeerd.
-Danslessen gehad
-Sociale activiteiten met de studievereniging.
-Videogames/Films kijken/Series kijken, zowel alleen als met vrienden.
-Gedate via Tinder
En waarschijnlijk nog 10.000 andere activiteiten.
Als ik hier allemaal geen voldoening uit haal, nooit ernaar vooruit kijk en na afloop van een dergelijke activiteit nooit kan zeggen: 'Hey dit wil ik vaker doen', waarom zou ik dan nog blijven leven? Ik ben 22 en ik vind er geen ruk aan. Al zeker 8 jaar niet. Jaar lang therapie gehad en ook anti-depressiva geslikt maar hielp niet. Absoluut 0 vooruitgang, dus mee gestopt.
Waarom er geen einde aan maken? Ik neem alleen maar plek in en gebruik voedsel en energie van mensen die het leven blijkbaar wel leuk vinden. Ik heb geen zin om zonder plezier of voldoening door het leven te gaan.
Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
Wat fijn dat de apneu ontdekt is, slecht slapen kan een enorme weerslag hebben op je stemming/psyche.quote:
Ik ben vroeger gediagnoseerd geweest met een depressie, daarna met persoonlijkheidsstoornissen, daarna had ik plots ADD een variant van ADHD, tenslotte heb ik het gevonden dankzij mijn huidige vriendin die ik nu al 13 jaar ken. Het is Apneu, symptomen kunnen ook somberheid en angstgevoelens teweeg brengen. Niemand van de zogenaamde specialisten heeft ooit gedacht aan apneu! Toch zijn er veel mensen met deze aandoening. Met mijn CPAP toestel gaat het nu stukken beter, maar daarbuiten neem ik ook hoog geconcentreerde antioxidanten en vitaminen/mineralen complex. Die voedingsstoffen hebben we gewoon nodig en ik voel het synergetisch effect in mijn lichaam.
Peter
Fijn dat het een stuk beter gaat inmiddels.
Mama van 2 lieve meiden :)
Klopt, want mijn uiterlijk is een van de weinige factoren die in al deze activiteiten die ik heb ondernomen een gemeenschappelijke factor is.quote:
[..]
Jij was er toch al over uit dat plastische chirurgie al je problemen ging oplossen?
Omdat ik dacht dat ik er uiteindelijk gelukkig door zou wordenquote:
[..]
Waarom deed je al deze dingen?
Ik herken het wel hoor, al die dingen proberen. Heb zelf door de jaren ook een waslijst opgebouwd aan mislukte hobbies en activiteiten.
Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
Ik weet niet wie je bent. Wat heb je tot nu toe aan problematieksbestrijding gedaan? (en ik bedoel qua professionele hulpverlening enzo).quote:
[..]
Klopt, want mijn uiterlijk is een van de weinige factoren die in al deze activiteiten die ik heb ondernomen een gemeenschappelijke factor is.
Hoe ben je op 't idee gekomen dat 1 van deze dingen wel zou kunnen werken?quote:[..]
Omdat ik dacht dat ik er uiteindelijk gelukkig door zou worden
Waarom ben je daar zo lang mee door gegaan als het blijkbaar allemaal niets hielp? Alle dingen op je lijstje, dat is toch het resultaat van jaren zoekwerk? Ben je niet eerder al gaan twijfelen over het nut ervan en dat je het wellicht in een andere hoek had moeten zoeken?
Definieer "mislukte hobby"?quote:
Ik herken het wel hoor, al die dingen proberen. Heb zelf door de jaren ook een waslijst opgebouwd aan mislukte hobbies en activiteiten.
Ik heb trouwens ook een waslijst aan hobby's waarvan het gros zeg maar 'inactief' is (geen tijd, geen zin, geen motivatie, niet uitvoerbaar, etc) maar een -mislukte- hobby? Bedoel je misschien dat je vooral bezig bent geweest je interesses te ontdekken??
Recentelijk gestopt met professionele hulp na 1 jaar therapie, het uitproberen van 1 anti-depressivum, bloedonderzoek naar een lichamelijk probleem en een autisme-onderzoek.quote:Op zaterdag 7 oktober 2017 14:17 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Ik weet niet wie je bent. Wat heb je tot nu toe aan problematieksbestrijding gedaan? (en ik bedoel qua professionele hulpverlening enzo).
Omdat dit activiteiten zijn die andere mensen doen om geluk uit het leven te halen en naar uit te kijken. Dus waarom niet voor mij?quote:[..]
Hoe ben je op 't idee gekomen dat 1 van deze dingen wel zou kunnen werken?
Omdat als ik het in het begin niet leuk vind ik nog altijd de hoop hebt dat het in de toekomst leuker wordt als je er beter en meer ervaren in wordt.quote:Waarom ben je daar zo lang mee door gegaan als het blijkbaar allemaal niets hielp?
Ik heb geen idee welke andere 'hoek' er nog is in het leven. Volgens mij heb ik alle terreinen wel zo'n beetje aangeraakt. Als ik muziek instrument A niet leuk vind, waarom dan wel B,C of D? Zelfde met sporten, reizen, etc.quote:Alle dingen op je lijstje, dat is toch het resultaat van jaren zoekwerk? Ben je niet eerder al gaan twijfelen over het nut ervan en dat je het wellicht in een andere hoek had moeten zoeken?
Dat je een abbo afsluit of allerlei spullen koopt en er dan binnen een paar maanden weer mee stopt.quote:
[..]
Definieer "mislukte hobby"?
Ik heb trouwens ook een waslijst aan hobby's waarvan het gros zeg maar 'inactief' is (geen tijd, geen zin, geen motivatie, niet uitvoerbaar, etc) maar een -mislukte- hobby? Bedoel je misschien dat je vooral bezig bent geweest je interesses te ontdekken??
Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
Maar wat wil je hier nog horen? In je andere topic heb je 12 pagina's aan advies in de wind geslagen. Ik heb je zelfs nog een pb gestuurd en anderen hebben hetzelfde aangeboden. Je wilt alleen bevestiging van je misplaatste haat voor alles en iedereen en in die slachtofferrol blijven zitten.quote:
[..]
Recentelijk gestopt met professionele hulp na 1 jaar therapie, het uitproberen van 1 anti-depressivum, bloedonderzoek naar een lichamelijk probleem en een autisme-onderzoek.
[..]
Omdat dit activiteiten zijn die andere mensen doen om geluk uit het leven te halen en naar uit te kijken. Dus waarom niet voor mij?
[..]
Omdat als ik het in het begin niet leuk vind ik nog altijd de hoop hebt dat het in de toekomst leuker wordt als je er beter en meer ervaren in wordt.
[..]
Ik heb geen idee welke andere 'hoek' er nog is in het leven. Volgens mij heb ik alle terreinen wel zo'n beetje aangeraakt. Als ik muziek instrument A niet leuk vind, waarom dan wel B,C of D? Zelfde met sporten, reizen, etc.
Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
In een fatsoenlijke, ethische samenleving krijgen slachtoffers hulp. In deze wrede samenleving krijg je als slachtoffer naar je toe geroepen dat je niet in je slachtofferrol moet blijven hangen en gewoon door moet gaan alsof er niks aan de hand is.quote:
[..]
Maar wat wil je hier nog horen? In je andere topic heb je 12 pagina's aan advies in de wind geslagen. Ik heb je zelfs nog een pb gestuurd en anderen hebben hetzelfde aangeboden. Je wilt alleen bevestiging van je misplaatste haat voor alles en iedereen en in die slachtofferrol blijven zitten.
Geen wonder dat het aantal zelfmoorden omhoog gaat.
Uh nee, als je al het advies in de wind slaat, en continue de boze buitenwereld van al je problemen de schuld wil geven, dán pas gaan mensen idd roepen dat je het zelf maar uit moet zoeken. Iedereen biedt je een spreekwoordelijke hand aan, die handen sla je allemaal weg, en als dan niemand meer z'n hand uitsteekt roep je "ik krijg geen hulp!!". Zo werkt het natuurlijk niet.
Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
Wat voor hulp -denk jij- zou een hypothetische ethische samenleving jou moeten geven, dan?quote:
[..]
In een fatsoenlijke, ethische samenleving krijgen slachtoffers hulp. In deze wrede samenleving krijg je als slachtoffer naar je toe geroepen dat je niet in je slachtofferrol moet blijven hangen en gewoon door moet gaan alsof er niks aan de hand is.
Geen wonder dat het aantal zelfmoorden omhoog gaat.
#confused
Mon 'en!
Wie is dit?
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
JajammerJan, ik herken je gevoel wel.
Je moet vinden wat je nodig hebt, voordat je verder kan. En dat kan heel lastig zijn. En hoe je denkt, kan dat ook negatief beïnvloeden. Dat kan voor de buitenwereld heel erg overkomen als "je wil niet". En er zal waarschijnlijk heel erg geroepen worden van "je moet gewoon blijven doen".
En je moet ook wel blijven doen, maar wat dat precies is, kan voor iedereen anders zijn. Ik heb bij jou het idee dat het veel meer de denkpatronen erachter zijn waardoor het misgaat dan de daadwerkelijke activiteit zelf.
Je zegt dat je 1 jaar in therapie bent geweest, voor autisme onderzocht bent, 1 medicijn hebt geprobeerd, en dat is waarschijnlijk een kut weg geweest. Een heleboel gezeik "voor niks". Maar het is sowieso niet voor niks, je weet nu welk medicijn niet werkt, en welke therapie niet werk. En nu kan je verder gaan zoeken.
En ik vind persoonlijk, dat dat zoeken daarnaar je wel heel moeilijk gemaakt wordt in de huidige samenleving en dat er wel heel erg makkelijk geroepen wordt "je wil niet". Ik heb nu eindelijk fijne therapie, fijne behandelaars en medicijnen die lijken te helpen. Maar ik ben letterlijk de tel aan medicijnen, gezichten en doorverwijzingen kwijt en sommige mensen zeggen graag dat het aan mij ligt.
Wilde er toch even wat nuance in gooien.
Je moet vinden wat je nodig hebt, voordat je verder kan. En dat kan heel lastig zijn. En hoe je denkt, kan dat ook negatief beïnvloeden. Dat kan voor de buitenwereld heel erg overkomen als "je wil niet". En er zal waarschijnlijk heel erg geroepen worden van "je moet gewoon blijven doen".
En je moet ook wel blijven doen, maar wat dat precies is, kan voor iedereen anders zijn. Ik heb bij jou het idee dat het veel meer de denkpatronen erachter zijn waardoor het misgaat dan de daadwerkelijke activiteit zelf.
Je zegt dat je 1 jaar in therapie bent geweest, voor autisme onderzocht bent, 1 medicijn hebt geprobeerd, en dat is waarschijnlijk een kut weg geweest. Een heleboel gezeik "voor niks". Maar het is sowieso niet voor niks, je weet nu welk medicijn niet werkt, en welke therapie niet werk. En nu kan je verder gaan zoeken.
En ik vind persoonlijk, dat dat zoeken daarnaar je wel heel moeilijk gemaakt wordt in de huidige samenleving en dat er wel heel erg makkelijk geroepen wordt "je wil niet". Ik heb nu eindelijk fijne therapie, fijne behandelaars en medicijnen die lijken te helpen. Maar ik ben letterlijk de tel aan medicijnen, gezichten en doorverwijzingen kwijt en sommige mensen zeggen graag dat het aan mij ligt.
Wilde er toch even wat nuance in gooien.
Ik ben het wel met je eens mbt het lastig maken van iets vinden.quote:
JajammerJan, ik herken je gevoel wel.
Je moet vinden wat je nodig hebt, voordat je verder kan. En dat kan heel lastig zijn. En hoe je denkt, kan dat ook negatief beïnvloeden. Dat kan voor de buitenwereld heel erg overkomen als "je wil niet". En er zal waarschijnlijk heel erg geroepen worden van "je moet gewoon blijven doen".
En je moet ook wel blijven doen, maar wat dat precies is, kan voor iedereen anders zijn. Ik heb bij jou het idee dat het veel meer de denkpatronen erachter zijn waardoor het misgaat dan de daadwerkelijke activiteit zelf.
Je zegt dat je 1 jaar in therapie bent geweest, voor autisme onderzocht bent, 1 medicijn hebt geprobeerd, en dat is waarschijnlijk een kut weg geweest. Een heleboel gezeik "voor niks". Maar het is sowieso niet voor niks, je weet nu welk medicijn niet werkt, en welke therapie niet werk. En nu kan je verder gaan zoeken.
En ik vind persoonlijk, dat dat zoeken daarnaar je wel heel moeilijk gemaakt wordt in de huidige samenleving en dat er wel heel erg makkelijk geroepen wordt "je wil niet". Ik heb nu eindelijk fijne therapie, fijne behandelaars en medicijnen die lijken te helpen. Maar ik ben letterlijk de tel aan medicijnen, gezichten en doorverwijzingen kwijt en sommige mensen zeggen graag dat het aan mij ligt.
Wilde er toch even wat nuance in gooien.
Naar de dokter gaan om aan te geven dat je het niet meer redt is al zo zwaar. Dat er daarna nog zo veel initiatief nodig blijkt te zijn om uit te zoeken wat de mogelijkheden zijn en wat voor jou werkt staat natuurlijk haaks op de problematiek
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
Meneer is ook actief op /r/incels en /r/theredpill, dit zijn gemeenschappen waar mensen als jajammerman op vertoeven om ongeremd op vrouwen te haten. Die types zijn van mening dat vrouwen objecten zijn en zich hiernaar maar moeten gedragen. Vrij walgelijk als je het mij vraagt. Hierdoor verdwijnt voor mij alle sympathie.
Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
1)Een ethische samenleving zou mij helpen om een baan op niveau te gaan vinden. Door mijn verminderde zelfvertrouwen en eigenwaarde vind ik het lastig om te liegen op sollicitatiegesprekken zoals iedereen dat normaal doet. Zo staat er bijvoorbeeld in een advertentie voor administratief medewerker dat er een perfecte Engelse en Nederlandse taalbeheersing vereist is. Nou heb ik zowel Nederlands als Engels met een 8 afgesloten op het VWO en mijn tijd op de universiteit besteed aan het analyseren van wetenschappelijke artikelen in zowel het Nederlands als het Engels, maar ik ben mij ervan bewust dat mijn taalkunde verre van perfect is. Ik voel mij daarom inadequaat voor een dergelijke functie en solliciteer niet. Indien ik het wel doe kom ik onzeker over en word ik ook niet aangenomen.quote:
[..]
Wat voor hulp -denk jij- zou een hypothetische ethische samenleving jou moeten geven, dan?
#confused
Dergelijke voorbeelden zijn er ook bij banen die ambitieuze mensen zoeken of mensen met affiniteit voor bepaalde zaken, mensen met goede sociale vaardigheden, mensen met perfecte rekenvaardigheden, etc. etc. Mensen met een reëel zelfvertrouwen zoals ik worden hierdoor gediscrimineerd, want zelfs met een natuurkunde diploma op zak heb ik geen 'perfecte' rekenvaardigheden en ik ga mij niet voordoen als iemand die ik niet ben.
2)Een ethische samenleving zou mensen die achterlopen qua sociale ontwikkeling proberen te helpen om deze achterstand in te halen door ze bij zaken te betrekken. Zoals het nu werkt is het zo dat als je 'vreemd' bent of door een laag zelfbeeld er van uitgaat dat mensen je niet mogen, dat niemand ook de moeite doet om jou bij zaken te betrekken. Het gevolg is dat je alleen maar meer achter gaat lopen en dit effect zich alleen maar versterkt.
3)Een ethische samenleving zou mensen die over hun problemen praten niet als losers/zwakkelingen bestempelen, waardoor ik mijn werkelijke gevoelens en gedachten altijd moet onderdrukken. Er bestaat een enorme druk om gelukkig te zijn, of je in ieder geval zo voor te doen. Niemand zit te wachten op mensen die negatief zijn, wat ervoor zorgt dat mensen zoals ik zich inferieur en buitengesloten voelen.
4)Een ethische samenleving zou niet iedereen met dezelfde maatstaf beoordelen. Niet iedereen is hetzelfde of heeft dezelfde opvoeding gehad, maar toch wordt iedereen hetzelfde beoordeeld op hun prestaties in het leven. Ben je lelijk en gepest in je jeugd? Er wordt toch van je verwacht dat je romantisch en sociaal succesvol bent, anders ben je een loser. Ben je dik en/of onathletisch? Er wordt toch van je verwacht dat je redelijk succesvol bent in de sport die je uitoefent anders ben je opnieuw de loser. En ga zo maar door. De huidige samenleving is een grote competitie, waarbij mensen zich graag de illusie voorschotelen dat iedereen gelijk is en gelijke kansen heeft. En daarom is het voor velen gerechtvaardigd om de verliezers van deze competitie in het leven als minderen/losers te zien.
5)Kan nog wel even doorgaan denk ik, maar ik houd het voor nu hierbij.
Daar moet je eigenlijk ook wel een hele specifieke hulpverlener voor hebben, als ik nu een beetje een beeld bij hem vorm zeg maar.quote:
Meneer is ook actief op /r/incels en /r/theredpill, dit zijn gemeenschappen waar mensen als jajammerman op vertoeven om ongeremd op vrouwen te haten. Die types zijn van mening dat vrouwen objecten zijn en zich hiernaar maar moeten gedragen. Vrij walgelijk als je het mij vraagt. Hierdoor verdwijnt voor mij alle sympathie.
Als je een compleet beeld wil lees zijn topic even door: KLB / Aantrekkelijke mensen leven in een andere, betere wereld.quote:
[..]
Daar moet je eigenlijk ook wel een hele specifieke hulpverlener voor hebben, als ik nu een beetje een beeld bij hem vorm zeg maar.
Ik zou er geen moeite insteken als ik jullie was. Volgens mij is ie in z'n denken een bepaald punt gepasseerd waar het heel moeilijk wordt weer op de rails te krijgen.
Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
Allerlei aannames die op helemaal niks gebaseerd zijn. Allereerst ben ik enkel actief op /r/incels, niet op /r/theredpill. Ik ben voornamelijk op /r/incels omdat het de enige plek is op het internet waar zelf-haat geaccepteerd en gestimuleerd wordt en ik mijn negatieve gedachten over mijzelf niet hoef te onderdrukken om maar geaccepteerd te worden. Verder heb jij als normie totaal geen idee waar /r/incels überhaupt voor staat als je alleen de frontpage leest met domme memes. Ik heb mij diep geworteld in deze community, voornamelijk via Discord en ik ken de mensen die op /r/incels vrouwenhaat posten. Ik weet dan ook dat dit een manier van het ventileren van negatieve gedachten en emoties is en niet de daadwerkelijke mening en gedachtepatronen van deze mensen.quote:
Meneer is ook actief op /r/incels en /r/theredpill, dit zijn gemeenschappen waar mensen als jajammerman op vertoeven om ongeremd op vrouwen te haten. Die types zijn van mening dat vrouwen objecten zijn en zich hiernaar maar moeten gedragen. Vrij walgelijk als je het mij vraagt. Hierdoor verdwijnt voor mij alle sympathie.
Voor mensen zoals jij die dus zo snel een hele groep stereotyperen en afschrijven, zou ik ook weinig sympathie kunnen hebben. Maar ik realiseer mij gelukkig dat vrije wil niet bestaat en jij zo denkt/schrijft door een combinatie van je genen en ervaringen uit het verleden. Ik kan je dus nergens kwalijk voor nemen.
Maar JaJammerJan, ik reageer op een andere manier, en ik stel je vragen. En mij negeer je voor alsnog.
Okee. Ik heb nu al geen zin meer in deze discussie. Fijn weekend, allen. Ik ga domme tv kijken.
Ego-update: Heb eindelijk diagnose van psychiater op papier. Maar hij neemt mijn klachten ook niet echt serieus, denkt dat ik maar aan de medicatie moet. Ben ik het niet mee eens.
Anyways. Mazzels, ik check over een paar dagen wel weer of deze storm voorbij is. X
Ego-update: Heb eindelijk diagnose van psychiater op papier. Maar hij neemt mijn klachten ook niet echt serieus, denkt dat ik maar aan de medicatie moet. Ben ik het niet mee eens.
Anyways. Mazzels, ik check over een paar dagen wel weer of deze storm voorbij is. X
Mon 'en!
Heb je in de gaten wat er uit je toetsenbord komt?quote:
[..]
Ik ben voornamelijk op /r/incels omdat het de enige plek is op het internet waar zelf-haat geaccepteerd en gestimuleerd wordt
Ik heb dondersgoed in de gaten wat incels inhoudt. Heb zat op die subreddit gelezen uit een soort morbide nieuwsgierigheid, en die filosofie is vrij simpel. Vrouwen zijn oppervlakkig en vallen alleen op gespierde leeghoofen, "Chad Thundercock" in jullie jargon. Hierdoor vallen tere zieltjes als jullie buiten de boot. Heb daar wel eens een topic gelezen dat iemand als experiment zich een week ging douchen om te bewijzen dat hij niet afgewezen werd omdat die zich nooit douchte, maar omdat vrouwen zo verschrikkelijk zijn.
Iedereen met gezond verstand denkt zo. Heeft niks met verleden of genen te maken.quote:
[..]
Maar ik realiseer mij gelukkig dat vrije wil niet bestaat en jij zo denkt/schrijft door een combinatie van je genen en ervaringen uit het verleden. Ik kan je dus nergens kwalijk voor nemen.
[ Bericht 22% gewijzigd door Quotidien op 07-10-2017 15:49:18 ]
Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
Jij bent niet hun.quote:
[..]
Recentelijk gestopt met professionele hulp na 1 jaar therapie, het uitproberen van 1 anti-depressivum, bloedonderzoek naar een lichamelijk probleem en een autisme-onderzoek.
[..]
Omdat dit activiteiten zijn die andere mensen doen om geluk uit het leven te halen en naar uit te kijken. Dus waarom niet voor mij?
Mijn ervaring is dat dit zelden zo is. Er moet iets in die activiteit zitten die jou raakt en als die er niet is, dan is 't eigenlijk wel een beetje schluss.quote:[..]
Omdat als ik het in het begin niet leuk vind ik nog altijd de hoop hebt dat het in de toekomst leuker wordt als je er beter en meer ervaren in wordt.
Iets moet een bepaalde aantrekkingskracht hebben die slaat op jouw karakter en jouw persoon.
Het ding is dat eigenlijk niemand geboren wordt met deze kennis, het leven bestaat voor een deel in het uitzoeken wie en wat je bent..dus ook wat jou motiveert en wat jouw drives zijn. Dat is een ontdekkingsreis. Jouw ontdekkingsreis, niet die van een ander.
Zie bovenstaande.quote:[..]
Ik heb geen idee welke andere 'hoek' er nog is in het leven. Volgens mij heb ik alle terreinen wel zo'n beetje aangeraakt. Als ik muziek instrument A niet leuk vind, waarom dan wel B,C of D? Zelfde met sporten, reizen, etc.
Je gaat voorbij aan wat je voelt, das instinker #1
Zelf zie ik dit niet per definitie als mislukt. Ik zie verbroken vriendschappen en verbroken intieme relaties ook niet per definitie als mislukte relaties (voor mij zijn vriendschappen ook relaties).quote:
[..]
Dat je een abbo afsluit of allerlei spullen koopt en er dan binnen een paar maanden weer mee stopt.
Mijn ervaring is dat hobby's niet per definitie permanent hoeven te zijn. Soms lost een interesse op een gegeven moment op en ook dan zie ik het niet als mislukt.
Als je lukraak dingen gaat uitproberen, dan kies je er zelf voor dat dat blinde schot nog weleens mis zou kunnen zijn.
Niet alleen de samenleving, mijn psycholoog zei mij iedere keer dat ik de dingen die ik niet leuk vindt gewoon moet blijven doen en dat ik het dan uiteindelijk wel leuk zou gaan vinden. En dat kan een 3 maanden duren, een half jaar duren, of nog langer. Geen advies waar ik iets aan heb naar mijn mening.quote:
JajammerJan, ik herken je gevoel wel.
Je moet vinden wat je nodig hebt, voordat je verder kan. En dat kan heel lastig zijn. En hoe je denkt, kan dat ook negatief beïnvloeden. Dat kan voor de buitenwereld heel erg overkomen als "je wil niet". En er zal waarschijnlijk heel erg geroepen worden van "je moet gewoon blijven doen".
Dat zou goed kunnen. Ik denk niet eens de gedachtepatronen achter een bepaalde activiteit, maar de gedachtepatronen die ik over het leven en mijzelf heb. Ik haat deze samenleving en ik haat mijzelf. Als ik een activiteit uitvoer denk ik dat ik mij er misschien van weerhoudt om er plezier uit te halen, omdat ik weet dat het slechts de schijn van de samenleving is en hij eigenlijk wreed is, omdat ik weet dat ik eigenlijk niet goed genoeg ben.quote:En je moet ook wel blijven doen, maar wat dat precies is, kan voor iedereen anders zijn. Ik heb bij jou het idee dat het veel meer de denkpatronen erachter zijn waardoor het misgaat dan de daadwerkelijke activiteit zelf.
Als ik nu aandacht krijg van een vrouw, dan weet ik dat dat enkel is omdat ik de laatste 2 jaar mijn best gedaan heb om mijn uiterlijk zo goed mogelijk te verbeteren. Daarvoor zou ik nooit maar dan ook nooit diezelfde aandacht gekregen hebben, omdat ik toen lelijk was. Wetende dat de samenleving en hoe mensen zich tegen je gedragen zo oppervlakkig is, zorgt ervoor dat ik er niet van kan genieten. Deels omdat het geen diepgang heeft en het ook zo oneerlijk is tegen mensen die er lelijker uitzien dan ik en daar weinig aan kunnen doen en deze ervaringen niet kunnen krijgen.
Anderzijds weet ik dat goede dingen mij alleen maar overkomen, omdat ik mij voordoe als iemand die ik niet ben. Zo ben ik laatst op vakantie naar Barcelona geweest waar ik mijn negatieve gevoelens en gedragingen wegdrukte en mij sociaal/open opstelde naar iedereen. Als daar vervolgens iets goeds uit naar voren komt, zoals het maken van vrienden in het hostel waar ik sliep, dan weet ik dat dat enkel kwam doordat ik mij voordeed als iemand die ik niet ben. Voor de daadwerkelijke mij zijn er geen goede ervaringen, geen vrienden en is er geen plezier. Dan zou ik in plaats van bij andere mensen in het hostel aan te schuiven, nadat mijn negatieve zelfbeeld en twijfel weggedrukt had, eerder ergens in een hoek gaan zitten en daar alleen mijn maaltijd opeten. Niemand die dan naar mijn tafel gekomen zou zijn, of zich in mij geïnteresseerd zou hebben. Of mijn vriend zou willen zijn. En dat doet pijn, wetende dat de echte ik niet goed genoeg is voor deze wereld en ik mij moet gedragen als een extroverte, sociaal, 'normaal' persoon om goede ervaringen op te kunnen doen.
Ik heb het gevoel dat hoe meer ik zoek naar iets dat mij kan helpen, hoe meer opties ik afsluit en hoe minder hoop ik overhoudt. En dat weinige beetje hoop is het enige dat mij nog overeind houdt. Zo zegt mijn psycholoog dat seks iets is dat vrijwel iedereen plezier geeft en in ieder geval tijdelijk gelukkig maakt. Ik heb echter sterk het idee dat dit voor mij niet het geval gaat zijn en ik wil het dan ook niet uitproberen en deze gedachte bevestigd zien worden, omdat het de wereld enkel nog grauwer voor mij gaat maken. Dan laat ik het liever staan als iets 'onbekends' dan dat ik het geprobeerd heb en het niet werkt, zoals alles in het leven tot nu toe.quote:Je zegt dat je 1 jaar in therapie bent geweest, voor autisme onderzocht bent, 1 medicijn hebt geprobeerd, en dat is waarschijnlijk een kut weg geweest. Een heleboel gezeik "voor niks". Maar het is sowieso niet voor niks, je weet nu welk medicijn niet werkt, en welke therapie niet werk. En nu kan je verder gaan zoeken.
Ik heb nu 3 verschillende psychologen gehad, waarvan de eerste 2 gezegd hebben dat ze niet in staat waren om mij te kunnen helpen met mijn diepgewortelde problemen en ik na ongeveer een half jaar aan wachttijden en uitproberen bij die 3e terecht gekomen ben. Die mij naar mijn mening ook niet kon helpen.quote:En ik vind persoonlijk, dat dat zoeken daarnaar je wel heel moeilijk gemaakt wordt in de huidige samenleving en dat er wel heel erg makkelijk geroepen wordt "je wil niet". Ik heb nu eindelijk fijne therapie, fijne behandelaars en medicijnen die lijken te helpen. Maar ik ben letterlijk de tel aan medicijnen, gezichten en doorverwijzingen kwijt en sommige mensen zeggen graag dat het aan mij ligt.
Wilde er toch even wat nuance in gooien.
Ook ben ik bij 2 verschillende psychiaters geweest, die zich allebei naar mijn mening ook geen raad wisten.
Over het algemeen ben ik met deze ervaring met de Nederlandse ggz zeer teleurgesteld. Ik kan niet anders zeggen dan dat deze professionele hulpverleners incompetent zijn. Zo heb ik zeer sterk het idee dat er iedere keer van mij verwacht werd dat ik een zeer actieve en gemotiveerde houding in zou nemen met betrekking tot mijn herstel, terwijl zij zelf een passieve houding innamen. En indien die motivatie/energie/houding ontbreekt, de behandeling eigenlijk uitzichtloos is. Dat vind ik een zeer vreemde instelling van professionele hulpverleners die weten dat hun cliënten juist bij hen zijn door een gebrek aan energie/motivatie.
Ik heb dit dan ook aangekaart en gezegd dat ik geen hoop in deze behandeling meer heb, omdat ik geen hoop in deze behandeling heb (of ook maar iets anders in de wereld). En daar waren zij het eigenlijk mee eens en toen heb ik besloten om dan ook met professionele hulp te stoppen.
Ik merk dat je je heel erg op het geheel focus. Wanneer ik ga nadenken over ons land, en alles wat er aan de hand is, word ik ook heel ongelukkig. Daarom houd ik het liever klein en bij mezelf.quote:
[..]
Niet alleen de samenleving, mijn psycholoog zei mij iedere keer dat ik de dingen die ik niet leuk vindt gewoon moet blijven doen en dat ik het dan uiteindelijk wel leuk zou gaan vinden. En dat kan een 3 maanden duren, een half jaar duren, of nog langer. Geen advies waar ik iets aan heb naar mijn mening.
[..]
Dat zou goed kunnen. Ik denk niet eens de gedachtepatronen achter een bepaalde activiteit, maar de gedachtepatronen die ik over het leven en mijzelf heb. Ik haat deze samenleving en ik haat mijzelf. Als ik een activiteit uitvoer denk ik dat ik mij er misschien van weerhoudt om er plezier uit te halen, omdat ik weet dat het slechts de schijn van de samenleving is en hij eigenlijk wreed is, omdat ik weet dat ik eigenlijk niet goed genoeg ben.
Als ik nu aandacht krijg van een vrouw, dan weet ik dat dat enkel is omdat ik de laatste 2 jaar mijn best gedaan heb om mijn uiterlijk zo goed mogelijk te verbeteren. Daarvoor zou ik nooit maar dan ook nooit diezelfde aandacht gekregen hebben, omdat ik toen lelijk was. Wetende dat de samenleving en hoe mensen zich tegen je gedragen zo oppervlakkig is, zorgt ervoor dat ik er niet van kan genieten. Deels omdat het geen diepgang heeft en het ook zo oneerlijk is tegen mensen die er lelijker uitzien dan ik en daar weinig aan kunnen doen en deze ervaringen niet kunnen krijgen.
Anderzijds weet ik dat goede dingen mij alleen maar overkomen, omdat ik mij voordoe als iemand die ik niet ben. Zo ben ik laatst op vakantie naar Barcelona geweest waar ik mijn negatieve gevoelens en gedragingen wegdrukte en mij sociaal/open opstelde naar iedereen. Als daar vervolgens iets goeds uit naar voren komt, zoals het maken van vrienden in het hostel waar ik sliep, dan weet ik dat dat enkel kwam doordat ik mij voordeed als iemand die ik niet ben. Voor de daadwerkelijke mij zijn er geen goede ervaringen, geen vrienden en is er geen plezier. Dan zou ik in plaats van bij andere mensen in het hostel aan te schuiven, nadat mijn negatieve zelfbeeld en twijfel weggedrukt had, eerder ergens in een hoek gaan zitten en daar alleen mijn maaltijd opeten. Niemand die dan naar mijn tafel gekomen zou zijn, of zich in mij geïnteresseerd zou hebben. Of mijn vriend zou willen zijn. En dat doet pijn, wetende dat de echte ik niet goed genoeg is voor deze wereld en ik mij moet gedragen als een extroverte, sociaal, 'normaal' persoon om goede ervaringen op te kunnen doen.
[..]
Ik heb het gevoel dat hoe meer ik zoek naar iets dat mij kan helpen, hoe meer opties ik afsluit en hoe minder hoop ik overhoudt. En dat weinige beetje hoop is het enige dat mij nog overeind houdt. Zo zegt mijn psycholoog dat seks iets is dat vrijwel iedereen plezier geeft en in ieder geval tijdelijk gelukkig maakt. Ik heb echter sterk het idee dat dit voor mij niet het geval gaat zijn en ik wil het dan ook niet uitproberen en deze gedachte bevestigd zien worden, omdat het de wereld enkel nog grauwer voor mij gaat maken. Dan laat ik het liever staan als iets 'onbekends' dan dat ik het geprobeerd heb en het niet werkt, zoals alles in het leven tot nu toe.
[..]
Ik heb nu 3 verschillende psychologen gehad, waarvan de eerste 2 gezegd hebben dat ze niet in staat waren om mij te kunnen helpen met mijn diepgewortelde problemen en ik na ongeveer een half jaar aan wachttijden en uitproberen bij die 3e terecht gekomen ben. Die mij naar mijn mening ook niet kon helpen.
Ook ben ik bij 2 verschillende psychiaters geweest, die zich allebei naar mijn mening ook geen raad wisten.
Over het algemeen ben ik met deze ervaring met de Nederlandse ggz zeer teleurgesteld. Ik kan niet anders zeggen dan dat deze professionele hulpverleners incompetent zijn. Zo heb ik zeer sterk het idee dat er iedere keer van mij verwacht werd dat ik een zeer actieve en gemotiveerde houding in zou nemen met betrekking tot mijn herstel, terwijl zij zelf een passieve houding innamen. En indien die motivatie/energie/houding ontbreekt, de behandeling eigenlijk uitzichtloos is. Dat vind ik een zeer vreemde instelling van professionele hulpverleners die weten dat hun cliënten juist bij hen zijn door een gebrek aan energie/motivatie.
Ik heb dit dan ook aangekaart en gezegd dat ik geen hoop in deze behandeling meer heb, omdat ik geen hoop in deze behandeling heb (of ook maar iets anders in de wereld). En daar waren zij het eigenlijk mee eens en toen heb ik besloten om dan ook met professionele hulp te stoppen.
Ik ben zelf bijvoorbeeld heel veel afgevallen, en merk sindsdien ook dat ik veel meer positieve aandacht krijg. Dit vind ik ook wel eens moeilijk, want ik zou veel liever benaderd worden omdat iemand denkt dat hij een leuk gesprek met me kan voeren.
Ik vroeg naar cognitieve gedrags therapie omdat je daar heel erg met die gedachte stromen aan de gang gaat. Je traint jezelf daar heel bewust om je af te vragen hoeveel zin het heeft om bij bepaalde dingen stil te staan. Ik merk daar zelf wel echt resultaat bij. Maar ik kan me wel voorstellen dat hoe langer je met een bepaalde manier van denken rondloopt, hoe moeilijk het wordt om het af te leren.
Ik vind het trouwens heel knap dat je durft toe te geven dat je bepaalde dingen liever niet doet, omdat je dan bang bent dat het resultaat dan zo tegen valt, dat je dan niks meer overhoud. Ik ken die angst. Maar ik heb door die angst aan te pakken (ik ben daar nog lang niet klaar mee hoor) juist geleerd, dat die angst bij je dragen zoveel energie kost dat je je juist daar somber door gaat voelen. Het is niet perse de slechte ervaring waardoor je je slecht gaat voelen, ook dat is een gedachte die je met cognitieve gedrags therapie aan kan pakken. Maar alle negatieve energie eromheen sloopt. Misschien is dat iets waar je nog wel iets mee kan als je er over nadenkt.
Misschien ben ik ook wel heel naïef, en heb je hier ook wel al lang over nagedacht allemaal.
Over dat laatste, je snapt toch wel, dat er enige motivatie moet zijn? Dat je niet snapt hoe, kan ik begrijpen. En dat je van angst zo lam slaat dat je denkt dat er geen opties meer zijn, kan ik me ook voorstellen. Maar niet dat je diep in je hart echt niet wil, als dat wel zo is kunnen hulpverleners ook weinig voor je doen denk ik, en dat bedoel ik niet lullig.
Je kunt de plank niet verder mis slaan. De kern zit eerder in posts als deze, niet de vrouwenhaat of Chadhaat:quote:
[..]
Heb je in de gaten wat er uit je toetsenbord komt?
Ik heb dondersgoed in de gaten wat incels inhoudt. Heb zat op die subreddit gelezen uit een soort morbide nieuwsgierigheid, en die filosofie is vrij simpel. Vrouwen zijn oppervlakkig en vallen alleen op gespierde leeghoofen, "Chad Thundercock" in jullie jargon. Hierdoor vallen tere zieltjes als jullie buiten de boot. Heb daar wel eens een topic gelezen dat iemand als experiment zich een week ging douchen om te bewijzen dat hij niet afgewezen werd omdat die zich nooit douchte, maar omdat vrouwen zo verschrikkelijk zijn.
https://www.reddit.com/r/(...)gly_shaming_or_halo/
https://i.imgur.com/uGM3Zhd.jpg
https://www.reddit.com/r/(...)n_time_to_drop_some/
Boehoe het leven is niet eerlijk. Water is nat.quote:
[..]
Je kunt de plank niet verder mis slaan. De kern zit eerder in posts als deze, niet de vrouwenhaat of Chadhaat:
https://www.reddit.com/r/(...)gly_shaming_or_halo/
https://i.imgur.com/uGM3Zhd.jpg
https://www.reddit.com/r/(...)n_time_to_drop_some/
Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
Sorry hoor, maar wtf heb jij voor psycholoog?quote:
[..]
Niet alleen de samenleving, mijn psycholoog zei mij iedere keer dat ik de dingen die ik niet leuk vindt gewoon moet blijven doen en dat ik het dan uiteindelijk wel leuk zou gaan vinden.
Er zijn vast wel bepaalde specifieke situaties waarin dit kan opgaan...maar ik ben sowieso zelf niet zo dol op psychologen (en vind ze ruk) maar misschien dat de jouwe beter voor je werkt...of zo.
Wat was de achterliggende gedachte van deze psycholoog?
Maar waarom zou je zo hard je best willen doen om deel uit te maken van een samenleving die blijkbaar slecht voor je is? Je gaat toch niet kusjekroel doen met iemand die een hekel aan je heeft?quote:[..]
Dat zou goed kunnen. Ik denk niet eens de gedachtepatronen achter een bepaalde activiteit, maar de gedachtepatronen die ik over het leven en mijzelf heb. Ik haat deze samenleving en ik haat mijzelf. Als ik een activiteit uitvoer denk ik dat ik mij er misschien van weerhoudt om er plezier uit te halen, omdat ik weet dat het slechts de schijn van de samenleving is en hij eigenlijk wreed is, omdat ik weet dat ik eigenlijk niet goed genoeg ben.
Weet je.....ik heb niet iets speciaals met mijn uiterlijk en misschien zou ik m'n uiterlijk wat meer aandacht kunnen geven...maar als ik een complimentje krijg van een vrouw, zie ik dat niet meteen als iets negatiefs. Ook zie ik het niet meteen in de context van "vriendin?/mogelijkepartner?/geefbaar?" omdat ik daar gewoon niet zoveel om geef.quote:Als ik nu aandacht krijg van een vrouw, dan weet ik dat dat enkel is omdat ik de laatste 2 jaar mijn best gedaan heb om mijn uiterlijk zo goed mogelijk te verbeteren.
En zelf maakt 't me in de door jou gegeven context (vrouw spreekt me aan op straat ivm m'n uiterlijk (meestal beginnen ze dan over m'n haar)) niet uit dat het een oppervlakkig iets is...voor mij -kan- het een goed excuus zijn om even een kort babbeltje met een paar vrouwen te hebben terwijl ik op m'n overstap zit te wachten. Wat maakt 't mij uit dat ik evt kansloos bij haar ben? Ik heb even gratis vermaak en maak weer eventjes iets leuks mee en meer betekent het (gewoonlijk) niet voor me.
Als ik er -geen- zin in heb, dan merken ze het snel genoeg
Kan jij op een vriendschappelijke manier met vrouwen omgaan, J3?quote:Daarvoor zou ik nooit maar dan ook nooit diezelfde aandacht gekregen hebben, omdat ik toen lelijk was. Wetende dat de samenleving en hoe mensen zich tegen je gedragen zo oppervlakkig is, zorgt ervoor dat ik er niet van kan genieten. Deels omdat het geen diepgang heeft en het ook zo oneerlijk is tegen mensen die er lelijker uitzien dan ik en daar weinig aan kunnen doen en deze ervaringen niet kunnen krijgen.
Anders ga je dingen voor jezelf doen en niet voor een ander? Of om bij anderen in de smaak te vallen? Waarom vind je de mening van anderen zo belangrijk?quote:Anderzijds weet ik dat goede dingen mij alleen maar overkomen, omdat ik mij voordoe als iemand die ik niet ben.
Vetgedrukte weet je helemaal niet zeker.quote:Zo ben ik laatst op vakantie naar Barcelona geweest waar ik mijn negatieve gevoelens en gedragingen wegdrukte en mij sociaal/open opstelde naar iedereen. Als daar vervolgens iets goeds uit naar voren komt, zoals het maken van vrienden in het hostel waar ik sliep, dan weet ik dat dat enkel kwam doordat ik mij voordeed als iemand die ik niet ben. Voor de daadwerkelijke mij zijn er geen goede ervaringen, geen vrienden en is er geen plezier. Dan zou ik in plaats van bij andere mensen in het hostel aan te schuiven, nadat mijn negatieve zelfbeeld en twijfel weggedrukt had, eerder ergens in een hoek gaan zitten en daar alleen mijn maaltijd opeten. Niemand die dan naar mijn tafel gekomen zou zijn, of zich in mij geïnteresseerd zou hebben. Of mijn vriend zou willen zijn. En dat doet pijn, wetende dat de echte ik niet goed genoeg is voor deze wereld en ik mij moet gedragen als een extroverte, sociaal, 'normaal' persoon om goede ervaringen op te kunnen doen.
Onderstreepte, waarom dan niet gewoon dikke middelvinger voor deze mensen? Waarom ervoor kiezen met deze mensen om te willen gaan?
Misschien gedeelde smart, ik heb ook nog nooit een psycholoog gehad waar ik wat aan had. De enige (onvoltooide) psychologen waar ik wel wat aan had, waren allen mensen die niet als psycholoog werkzaam waren.quote:[..]
Ik heb het gevoel dat hoe meer ik zoek naar iets dat mij kan helpen, hoe meer opties ik afsluit en hoe minder hoop ik overhoudt. En dat weinige beetje hoop is het enige dat mij nog overeind houdt. Zo zegt mijn psycholoog dat seks iets is dat vrijwel iedereen plezier geeft en in ieder geval tijdelijk gelukkig maakt. Ik heb echter sterk het idee dat dit voor mij niet het geval gaat zijn en ik wil het dan ook niet uitproberen en deze gedachte bevestigd zien worden, omdat het de wereld enkel nog grauwer voor mij gaat maken. Dan laat ik het liever staan als iets 'onbekends' dan dat ik het geprobeerd heb en het niet werkt, zoals alles in het leven tot nu toe.
[..]
Ik heb nu 3 verschillende psychologen gehad, waarvan de eerste 2 gezegd hebben dat ze niet in staat waren om mij te kunnen helpen met mijn diepgewortelde problemen en ik na ongeveer een half jaar aan wachttijden en uitproberen bij die 3e terecht gekomen ben. Die mij naar mijn mening ook niet kon helpen.
Psychiaters zijn ook een beetje mafklappers, maar gewoonlijk wel al beter dan psychologen...maar goed daar heb je nu niet zoveel aan.quote:Ook ben ik bij 2 verschillende psychiaters geweest, die zich allebei naar mijn mening ook geen raad wisten.
Een houding neem je -aan- niet -in- (even tussendoor)quote:Over het algemeen ben ik met deze ervaring met de Nederlandse ggz zeer teleurgesteld. Ik kan niet anders zeggen dan dat deze professionele hulpverleners incompetent zijn. Zo heb ik zeer sterk het idee dat er iedere keer van mij verwacht werd dat ik een zeer actieve en gemotiveerde houding in zou nemen met betrekking tot mijn herstel
Naja, de energie die je mist, vind je dus (denk ik dan) door de dingen te gaan doen waar je passie voor hebt. Dat is je zoektocht. Of althans, dat is 't advies dat ik je kan geven.quote:, terwijl zij zelf een passieve houding innamen. En indien die motivatie/energie/houding ontbreekt, de behandeling eigenlijk uitzichtloos is. Dat vind ik een zeer vreemde instelling van professionele hulpverleners die weten dat hun cliënten juist bij hen zijn door een gebrek aan energie/motivatie.
Ik heb dit dan ook aangekaart en gezegd dat ik geen hoop in deze behandeling meer heb, omdat ik geen hoop in deze behandeling heb (of ook maar iets anders in de wereld). En daar waren zij het eigenlijk mee eens en toen heb ik besloten om dan ook met professionele hulp te stoppen.
Ja, de hulpverlening laat veel te wensen over en bij tijden kan ik deze zelfs als achterlijk en incompetent bestempelen (zoals bijvoorbeeld bij een gesloten afdeling een deur die naar buiten gaat, open laten staan...ik bedoel wtf?!?!?!?).
Klopt, heb je gelijk in. Dit is echter een vrij centraal punt in mijn gedachtegangen en levensopvattingen geworden. Al sinds ik 14 ben houd ik mij bezig met globale geopolitieke en het socio-economische systeem dat wij op aarde hebben en de gevolgen voor de mens die daaruit naar voren komen. Ik ben ook een tijd lid geweest van een globale duurzaamheid beweging met als kernpunt de afschaffing van ons politieke apparaat en de vrije markt economie zoals wij die kennen.quote:
[..]
Ik merk dat je je heel erg op het geheel focus. Wanneer ik ga nadenken over ons land, en alles wat er aan de hand is, word ik ook heel ongelukkig. Daarom houd ik het liever klein en bij mezelf.
Echter heb ik mij sinds een jaar geleden gedwongen om mij niet meer met politiek of economie bezig te houden, omdat de wil tot verandering van de mensheid simpelweg ontbreekt totdat de situatie onhoudbaar wordt voor het merendeel van de samenleving. En dat demotiveert enorm.
Dus ik herken wel dat het nadenken over dit soort zaken niet gezond is. Mijn psycholoog heeft met een intelligentie-onderzoek dit probleem ook al aangekaart, omdat ik qua analytisch denkvermogen zeer hoog scoor (IQ van 134 op dit vlak) en dit wel eens de reden zou kunnen zijn van mijn depressiviteit. Hij heeft echter weinig hulp geboden bij het veranderen van dit gedachtepatroon en zelf lukt het mij ook niet. Mijn hersenen zijn continu in overdrive om alles te analyseren om mij heen en dat is vaak onbewust.
Hoe ga je hiermee om dan? Probeer je jezelf wijs te maken dat mensen je niet aanspreken door je uiterlijk? Of accepteer je dat dit wel zo is en dat de mens nou eenmaal oppervlakkig is en je je hiertegen wel kunt verzetten, maar het beter gewoon kunt accepteren en van de positieve aandacht kunt genieten? Dat zijn in ieder geval de 2 manieren die ik geprobeerd heb, onsuccesvol.quote:Ik ben zelf bijvoorbeeld heel veel afgevallen, en merk sindsdien ook dat ik veel meer positieve aandacht krijg. Dit vind ik ook wel eens moeilijk, want ik zou veel liever benaderd worden omdat iemand denkt dat hij een leuk gesprek met me kan voeren.
Cognitieve gedragstherapie sloeg niet aan volgens mijn psycholoog en hij is daar na een paar weken mee gestopt.quote:Ik vroeg naar cognitieve gedrags therapie omdat je daar heel erg met die gedachte stromen aan de gang gaat. Je traint jezelf daar heel bewust om je af te vragen hoeveel zin het heeft om bij bepaalde dingen stil te staan. Ik merk daar zelf wel echt resultaat bij. Maar ik kan me wel voorstellen dat hoe langer je met een bepaalde manier van denken rondloopt, hoe moeilijk het wordt om het af te leren.
Hoe pak je die angst aan dan? De meeste tijd blijf ik in mijn gelimiteerde comfort-zone en hoef ik dus ook niet met die angst te dealen, maar als ik kies om dat wel te doen, zoals met een reis naar Barcelona, dan worden mijn angsten alleen maar bevestigd: 'Deze dag was geweldig, ik heb vrienden gemaakt, musea bezocht, naar het strand geweest, grappen gemaakt. WAAROM BEN IK NIET BLIJ?'quote:Ik vind het trouwens heel knap dat je durft toe te geven dat je bepaalde dingen liever niet doet, omdat je dan bang bent dat het resultaat dan zo tegen valt, dat je dan niks meer overhoud. Ik ken die angst. Maar ik heb door die angst aan te pakken (ik ben daar nog lang niet klaar mee hoor) juist geleerd, dat die angst bij je dragen zoveel energie kost dat je je juist daar somber door gaat voelen. Het is niet perse de slechte ervaring waardoor je je slecht gaat voelen, ook dat is een gedachte die je met cognitieve gedrags therapie aan kan pakken. Maar alle negatieve energie eromheen sloopt. Misschien is dat iets waar je nog wel iets mee kan als je er over nadenkt.
Diep in mijn hart wil ik denk ik ook niet meer. Diep van binnen ben ik enorm bitter richting menselijk leven, mijzelf en deze samenleving geworden en ik voel dan ook dat ik mijzelf verraad als ik mij toesta gelukkig te zijn in een menselijk lichaam met al zijn tekortkomingen en in deze samenleving, met al zijn tekortkomingen.quote:Misschien ben ik ook wel heel naïef, en heb je hier ook wel al lang over nagedacht allemaal.
Over dat laatste, je snapt toch wel, dat er enige motivatie moet zijn? Dat je niet snapt hoe, kan ik begrijpen. En dat je van angst zo lam slaat dat je denkt dat er geen opties meer zijn, kan ik me ook voorstellen. Maar niet dat je diep in je hart echt niet wil, als dat wel zo is kunnen hulpverleners ook weinig voor je doen denk ik, en dat bedoel ik niet lullig.
Ik voel mij als een geïndoctrineerd lid van de HitlerJugend die in Nazi-Duitsland woont en zich realiseert hoe slecht hijzelf is en hoe slecht Nazi-Duitsland is. Echter weet diegene heel goed dat hij door jarenlange indoctrinatie en de reputatie van zijn lidmaatschap, nooit meer iets anders kan zijn en hij ook de keuze niet meer heeft om ergens anders dan in Nazi-Duitsland te wonen. Kan hij dan nog oogkleppen opdoen en met zijn leven doorgaan, wetende tot wat voor misdaden hij als HitlerJugend toe in staat is en wat voor misdaden de samenleving waar hij deel van uitmaakt, Nazi-Duitsland, toe in staat is?
Misschien kun je je ongekende intellect inzetten om de wereld te beteren?
Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
Gelukkig hoef je voor 't verbeteren van de wereld niet een genie te zijn.quote:
Misschien kun je je ongekende intellect inzetten om de wereld te beteren?
Megalomaan kuch?
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
Ik zit een beetje in de afwachtmodus.... misschien dat ie nog op andere posts gaat reageren (al dan niet inhoudelijk).quote:
quote:
Good Will Hunting complex noem ik het
ik kende iemand die dacht dat die film op hem gebaseerd was, incluis de Jason Bourne trilogie..
Allebei? Dat zijn toch totaal andere films? Alleen de acteur is dezelfdequote:
[..]
Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
Jep. Hij dacht dat de overheid een complot tegen hem had.quote:
[..]
Allebei? Dat zijn toch totaal andere films? Alleen de acteur is dezelfde
De eerste was omdat het een of andere genius kid zou zijn geweest en de tweede was ivm spionage en dat soort dingen.
De overheid zou hem gemarteld hebben en een bedreiging in hem hebben gezien (onder andere vanwege zijn fantastische IQ waar hij maar niet over ophield) en hem nu nog steeds pesten. En als ik er iets van zei ging hij helemaal tekeer en was ik ook onderdeel van dat complot.
Vond het wel sneu.
Ik herken dat gevoel van in overdrive zijn en alles teveel overdenken. Bij mij zit het hem dan meer in mijn trauma's en mijn opvoeding en dat ik daardoor heel veel moeite heb met mijn plek vinden en het gevoel heb dat er geen plek voor ben. Hoe meer ik in die gedachtes blijf hangen, hoe depressief ik word. En het is ook echt zo extreem geweest dat het me niet meer uitmaakte wat ze in me stopte, als het maar ophield. Daarom zou ik toch de medicijnen nog niet opgeven.quote:
[..]
Klopt, heb je gelijk in. Dit is echter een vrij centraal punt in mijn gedachtegangen en levensopvattingen geworden. Al sinds ik 14 ben houd ik mij bezig met globale geopolitieke en het socio-economische systeem dat wij op aarde hebben en de gevolgen voor de mens die daaruit naar voren komen. Ik ben ook een tijd lid geweest van een globale duurzaamheid beweging met als kernpunt de afschaffing van ons politieke apparaat en de vrije markt economie zoals wij die kennen.
Echter heb ik mij sinds een jaar geleden gedwongen om mij niet meer met politiek of economie bezig te houden, omdat de wil tot verandering van de mensheid simpelweg ontbreekt totdat de situatie onhoudbaar wordt voor het merendeel van de samenleving. En dat demotiveert enorm.
Dus ik herken wel dat het nadenken over dit soort zaken niet gezond is. Mijn psycholoog heeft met een intelligentie-onderzoek dit probleem ook al aangekaart, omdat ik qua analytisch denkvermogen zeer hoog scoor (IQ van 134 op dit vlak) en dit wel eens de reden zou kunnen zijn van mijn depressiviteit. Hij heeft echter weinig hulp geboden bij het veranderen van dit gedachtepatroon en zelf lukt het mij ook niet. Mijn hersenen zijn continu in overdrive om alles te analyseren om mij heen en dat is vaak onbewust.
Ik accepteer dat het zo is, soms is het ook niet erg. Want een eerste indruk is geen blijvende indruk. Ik heb best vaak dat mensen onder de indruk zijn van wat er uit me komt(In het echt dan, online wilt dat niet zo lukkenquote:Hoe ga je hiermee om dan? Probeer je jezelf wijs te maken dat mensen je niet aanspreken door je uiterlijk? Of accepteer je dat dit wel zo is en dat de mens nou eenmaal oppervlakkig is en je je hiertegen wel kunt verzetten, maar het beter gewoon kunt accepteren en van de positieve aandacht kunt genieten? Dat zijn in ieder geval de 2 manieren die ik geprobeerd heb, onsuccesvol.
). Dus die bevestiging van dat er meer is dan de buitenkant komt dan later nog wel. [quote
Cognitieve gedragstherapie sloeg niet aan volgens mijn psycholoog en hij is daar na een paar weken mee gestopt.
[/quote]
Heeft de psycholoog ook onderbouwt waarom dit niet aansloeg? Een paar weken is best kort namelijk. Mij is verteld dat het gemiddeld 5 tot 20 sessies kan duren, en dan heb je natuurlijk ook nog altijd de extreme uitschieters naar boven. Dus dat klinkt mij wel alsof er erg snel is opgegeven.
Ik ben heel klein begonnen. Ik was heel depressief en had eigenlijk helemaal geen zelfvertrouwen meer door een combinatie van fibromyalgie en ptss. Ik heb echt begeleiding aan huis gehad om weer op te krabbelen en om weer dingen te gaan doen. Dus dat met eerst een dagritme krijgen en iedere dag iets liefst tegen mezelf zeggen. Zorgen dat ik iedere dag heel eventjes buiten kwam. Medicijnen om me rustig te houden. Er kwam dan iedere dag even iemand met me praten hoe het met me ging. Op gegeven moment ging ik lijstjes maken van kleine dingetjes die ik wilde doen, nagels lakken, een liedje oefenen op de gitaar, een bosje bloemen kopen, mijn lievelings eten maken, in het park zitten. Zonder datum, zonder verplichting. Maar dan zou ik iedere dag een dingetje doen, en ik moest proberen nooit verder te kijken dan een dag. Dus ik deed dit niet omdat ik me over een jaar goed te voelen, en omdat ik over een jaar weer een normaal werkend gezond mens wilde zijn (want dat gaf me veel te veel druk). Maar omdat ik vandaag gewoon door moest komen, en vandaag iets te doen moest hebben.quote:Hoe pak je die angst aan dan? De meeste tijd blijf ik in mijn gelimiteerde comfort-zone en hoef ik dus ook niet met die angst te dealen, maar als ik kies om dat wel te doen, zoals met een reis naar Barcelona, dan worden mijn angsten alleen maar bevestigd: 'Deze dag was geweldig, ik heb vrienden gemaakt, musea bezocht, naar het strand geweest, grappen gemaakt. WAAROM BEN IK NIET BLIJ?'
Dat ben ik steeds een beetje uit gaan breiden naar meer, en op gegeven moment ben ik dan met cognitieve gedrags therapie begonnen, en daar trainen ze me echt om heel bewust tegen die angsten in te denken.
Ik merk aan al je plannen, en alles wat je gedaan hebt dat je heel ambitieus en perfectionistisch bent. Ik denk dat je een therapeut nodig hebt die heel heel stevig in zijn schoenen staat, die je terug kan brengen naar de basis. Want ja we leven in een maatschappij, en we moeten van alles. Maar Mja, ik denk niet dat er aan het einde iemand met een weegschaal staat hoe goed we het gedaan hebben. Jij wel?
En ik voel me ook lang niet altijd blij als ik iets gedaan heb, en dan kan ik ook boos op mezelf worden. Maar aan de andere kant, als iets heel spannend en buiten je comfort zone ligt, dan is het eigenlijk helemaal niet zo gek dat je er niet meteen super blij van wordt. Dan is het al knap, dat je er aan begonnen bent. En dat is iets wat je vaak later pas ziet.
Kon je hier met je therapeut over praten? Want ik denk dat het wel belangrijk is dat je in het echt iemand vind die dit serieus neemt.quote:Diep in mijn hart wil ik denk ik ook niet meer. Diep van binnen ben ik enorm bitter richting menselijk leven, mijzelf en deze samenleving geworden en ik voel dan ook dat ik mijzelf verraad als ik mij toesta gelukkig te zijn in een menselijk lichaam met al zijn tekortkomingen en in deze samenleving, met al zijn tekortkomingen.
Ben je je er van bewust hoe extreem dit klinkt? Of is dit je wanhoop die een punt probeert te maken?quote:Ik voel mij als een geïndoctrineerd lid van de HitlerJugend die in Nazi-Duitsland woont en zich realiseert hoe slecht hijzelf is en hoe slecht Nazi-Duitsland is. Echter weet diegene heel goed dat hij door jarenlange indoctrinatie en de reputatie van zijn lidmaatschap, nooit meer iets anders kan zijn en hij ook de keuze niet meer heeft om ergens anders dan in Nazi-Duitsland te wonen. Kan hij dan nog oogkleppen opdoen en met zijn leven doorgaan, wetende tot wat voor misdaden hij als HitlerJugend toe in staat is en wat voor misdaden de samenleving waar hij deel van uitmaakt, Nazi-Duitsland, toe in staat is?
Hoe kun je nou verbaasd zijn dat mensen wanneer je je niet uitnodigend opstelt je niet benaderen en wel wanneer je je wél uitnodigend opstelt?
Mensen reageren op dat wat ze zien. En mensen die je niet kennen zien je gedrag. Niet alles wat daar allemaal achter schuilt. Dat komt daarna pas.
Mensen reageren op dat wat ze zien. En mensen die je niet kennen zien je gedrag. Niet alles wat daar allemaal achter schuilt. Dat komt daarna pas.
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
En ik ben met iemand samen die me 25 kilo geleden echt niet had gewild. Met een kutkarakter en nog minder zwaar overigens evengoed niet.
Tja das inderdaad dubbel, maar tja, dat schiet af en toe door mn hoofd, dan haal ik mn schouders op...
Tja das inderdaad dubbel, maar tja, dat schiet af en toe door mn hoofd, dan haal ik mn schouders op...
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
Bedoel je dat je 25 kg geleden minder goed in je vel zat of dat hij je toen fysiek minder aantrekkelijk gevonden zou hebben?quote:
En ik ben met iemand samen die me 25 kilo geleden echt niet had gewild. Met een kutkarakter en nog minder zwaar overigens evengoed niet.
Tja das inderdaad dubbel, maar tja, dat schiet af en toe door mn hoofd, dan haal ik mn schouders op...
Ik heb met mijn nieuwe medicijnen (topiramaat) voor het eerst, sinds ik kan het me niet eens me herinneren, een nacht droomvrij geslapen. Ik hoop zo dat dit blijft en ik ben zo benieuwd wat dit overdag met me gaat doen. Ik werd zo anders wakker.
Pff waarom voelen psychische problemen zo eenzaam.
Gister appte mijn vader hoe het ging. Had iets van anderhalve week geen contact gehad en dat is voor mij prima. Ik appte dat het wel ging maar dat ik nog met wat problemen zat. Aangezien hij één van de enige is waarmee ik kan praten, wil ik dat ook doen. Hij appte iets terug waarin ook stond of ik hiermee door blijf gaan om aandacht te vragen. Ik voel me zó gwkwetst. Ik kan alleen huilen nu.
Gister appte mijn vader hoe het ging. Had iets van anderhalve week geen contact gehad en dat is voor mij prima. Ik appte dat het wel ging maar dat ik nog met wat problemen zat. Aangezien hij één van de enige is waarmee ik kan praten, wil ik dat ook doen. Hij appte iets terug waarin ook stond of ik hiermee door blijf gaan om aandacht te vragen. Ik voel me zó gwkwetst. Ik kan alleen huilen nu.
Hij zou me fysiek onaantrekkelijk gevonden hebben. Sterker nog hij zou me nóg aantrekkelijker gevonden hebben als ik nog wat minder woog dan nu.quote:
[..]
Bedoel je dat je 25 kg geleden minder goed in je vel zat of dat hij je toen fysiek minder aantrekkelijk gevonden zou hebben?
Ik zou hem met 20 cm meer en zonder kaal plekje ook aantrekkelijker vinden.
Yet here we are. Loving the shit out of each other
De zoektocht naar perfectie (in jezelf en in anderen) kan je zoveel moois kosten. Jij zal nooit perfect worden. De ander zal nooit perfect worden... /care
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
Ik ook!quote:
Ik heb met mijn nieuwe medicijnen (topiramaat) voor het eerst, sinds ik kan het me niet eens me herinneren, een nacht droomvrij geslapen. Ik hoop zo dat dit blijft en ik ben zo benieuwd wat dit overdag met me gaat doen. Ik werd zo anders wakker.
Bij mij gaat 't nog eventjes duren, omdat ik naar alle waarschijnlijkheid op zoek moet naar andere behandelaars en ik heb dat liever eerst afgerond (voel er weinig voor de goede flow die ik de laatste tijd heb, te moeten onderbreken voor iets waarvan de rompslomp me misschien niks goeds oplevert).
Mooie instelling!!quote:
[..]
Hij zou me fysiek onaantrekkelijk gevonden hebben. Sterker nog hij zou me nóg aantrekkelijker gevonden hebben als ik nog wat minder woog dan nu.
Ik zou hem met 20 cm meer en zonder kaal plekje ook aantrekkelijker vinden.
Yet here we are. Loving the shit out of each other
De zoektocht naar perfectie (in jezelf en in anderen) kan je zoveel moois kosten. Jij zal nooit perfect worden. De ander zal nooit perfect worden... /care
Ik ben zo klaar met alle depressive episodes enz... man heeft een aantal diagnoses waarvan ik mij afvraag of dit ooit beter gaan worden (ontwijkende persoonlijkheids stoornis en hij heeft ook borderline trekjes en dan nog onverwerkte trauma's uit zn verleden en de recente zelfmoordpoging... En ik snap echt dat het voor hem veel zwaarder is enz maar man wat ben ik het soms zat!! Nu helpt mijn eigen VitD tekort en seretonine probleem ook niet mee in mn humeur gok ik maar soms ben ik bang dat het dus niet beter wordt en ik weet niet of ik daar capabel genoeg voor ben en of ik dat wil...
Iemand ervaring met n shitload aan labels?
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Ik heb van de week al zitten denken of ik zou reageren op "jajammerjan", maar ik ben geloof ik blij dat ik me de energie bespaard heb. Ik heb het idee dat wat je ook zegt, het toch niks uitmaakt...
Fripsel, wat lekker dat je een nacht droomvrij hebt geslapen!
Gewoonmezelf, in welk opzicht bedoel je een shitload aan labels?
Ik ben sinds de zomer gestopt met mijn medicatie en eigenlijk gaat het best wel ok.
Hopelijk blijft dat zo...
Fripsel, wat lekker dat je een nacht droomvrij hebt geslapen!
Gewoonmezelf, in welk opzicht bedoel je een shitload aan labels?
Ik ben sinds de zomer gestopt met mijn medicatie en eigenlijk gaat het best wel ok.
Hopelijk blijft dat zo...
Mama van 2 lieve meiden :)
Dikke knuffel! Reageert je vader vaker zo? Anders is hij misschien toch niet echt een persoon waarmee je erover kan praten, maar dat is natuurlijk een rot conclusie om te trekken. Sterkte.quote:
Pff waarom voelen psychische problemen zo eenzaam.
Gister appte mijn vader hoe het ging. Had iets van anderhalve week geen contact gehad en dat is voor mij prima. Ik appte dat het wel ging maar dat ik nog met wat problemen zat. Aangezien hij één van de enige is waarmee ik kan praten, wil ik dat ook doen. Hij appte iets terug waarin ook stond of ik hiermee door blijf gaan om aandacht te vragen. Ik voel me zó gwkwetst. Ik kan alleen huilen nu.
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |