R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ook als het nagebootst is, is dit nogal ernstig.quote:Op zaterdag 7 oktober 2017 11:15 schreef Melancholia_war het volgende:
[..]
Heb je dit nooit eerder gemerkt aan haar?
PS: een nagebootste stoornis is niet een heel vreemd verschijnsel.
Veel borderliners inclusief ikzelf hebben van zichzelf het idee dat hun identiteit gesplitst is. Bij bepaalde personen of situaties voelen en denken ze heel anders dan bij anderen. Ook ervaren ze dat ze daardoor sterk beinvloed worden, dat hun identiteit als het ware ermee vervloeit. En dit is nou precies de reden waarom het zo ontzettend kut is dit te hebben. Ik wil gewoon één stabiel persoon zijn en niet bang zijn door bijvoorbeeld een gedachte of trigger weer helemaal in een bepaalde modus te schieten. Ik vertrouw dan mezelf niet en ik voel mij dan niet goed genoeg voor anderen.
Maar genoeg over mij. Ik dacht eerst: dat heeft je vrouw ook en denkt dat ze een meervoudige persoonlijkheidsstoornis heeft. Maar dat is veel ernstiger dan wat borderliners ervaren. Echter dat verhaal wat je vertelt, vind ik nogal wazig.
En ik begrijp dus dat er zo nu en dan iemand van het sociaal wijkteam bij haar langskomt. Als dit een psycholoog is, dan is dit ondanks papiertjes of wat dan ook geen goede.
~~~~~~~~~~
Maar nu even over jou, want daar gaat het om.
Ik merk op dat jij jezelf heel erg onderwerpt aan anderen. Dat doe je bij je vrouw, die psycholoog en eigenlijk aan alles. Je hebt altijd een excuus om niks aan te hoeven gaan en de situatie zoals die nu is te laten zoals die is. Je laat je behandelen als voetveeg. In dit geval heb je daarmee niet alleen jezelf maar ook je kinderen!!!
Ik stelde jou voor of je je kan beroepen op je ouders om bij te dragen aan de opvoeding van je kinderen. "Nee, dat kan niet want mijn ouders zijn ziek."
Het gaat verdomme om je kinderen!!! Die zitten in zo'n cruxiale leeftijdsfase. Als die opgroeien in een instabiele omgeving, hebben ze daar voor de rest van hun leven last van. Dan krijgen ze misschien ook borderline.
Ik verwijt je niks. Ik weet dat je dit niet expres doet. Maar ik wil je echt meegeven dat je kinderen nu NIET!!!! opgevoed kunnen worden door je vrouw alleen. Ze hoeft niet bang te zijn dat haar kinderen haar van haar afgenomen worden. Het lijkt mij geen probleem als ze haar kinderen regelmatig blijft zien en in de weekenden bijvoorbeeld bij haar zijn. Maar de opvoeding moet niet in haar handen liggen.
Je moet echt actie gaan ondernemen, hoe moeilijk je dat ook vindt. En dat moet je niet uitstellen. Denk nu eerst aan jezelf en aan je kinderen en handel daarnaar. Alle mitsen en maren die er vervolgens in je hoofd opdwarrelen, moet je wegfilteren. Je moet in het belang van je kinderen actie ondernemen! Als jouw ouders zelfstandig thuis wonen, kunnen ze echt wel iets betekenen voor je. Al is het maar dat ze wat vaker hun kleinkinderen op bezoek krijgen.
Ik vermoed dat jij dit echt heel ontzettend moeilijk vindt. Dus wat heb jij nodig om tot actie te kunnen komen? Hoe kunnen anderen jou daarbij helpen?
Ik vind het moeilijk omdat ik weet dat ik de opvoeding van de kinderen op het moment zelf niet aankan. Op het moment kost het al enorm veel moeite om mijzelf op de been te houden. Verder ben ik het zeker met je eens dat er dingen moeten veranderen en dat dit geen goede situatie is voor de kinderen.quote:
[..]
Ook als het nagebootst is, is dit nogal ernstig.
Veel borderliners inclusief ikzelf hebben van zichzelf het idee dat hun identiteit gesplitst is. Bij bepaalde personen of situaties voelen en denken ze heel anders dan bij anderen. Ook ervaren ze dat ze daardoor sterk beinvloed worden, dat hun identiteit als het ware ermee vervloeit. En dit is nou precies de reden waarom het zo ontzettend kut is dit te hebben. Ik wil gewoon één stabiel persoon zijn en niet bang zijn door bijvoorbeeld een gedachte of trigger weer helemaal in een bepaalde modus te schieten. Ik vertrouw dan mezelf niet en ik voel mij dan niet goed genoeg voor anderen.
Maar genoeg over mij. Ik dacht eerst: dat heeft je vrouw ook en denkt dat ze een meervoudige persoonlijkheidsstoornis heeft. Maar dat is veel ernstiger dan wat borderliners ervaren. Echter dat verhaal wat je vertelt, vind ik nogal wazig.
En ik begrijp dus dat er zo nu en dan iemand van het sociaal wijkteam bij haar langskomt. Als dit een psycholoog is, dan is dit ondanks papiertjes of wat dan ook geen goede.
~~~~~~~~~~
Maar nu even over jou, want daar gaat het om.
Ik merk op dat jij jezelf heel erg onderwerpt aan anderen. Dat doe je bij je vrouw, die psycholoog en eigenlijk aan alles. Je hebt altijd een excuus om niks aan te hoeven gaan en de situatie zoals die nu is te laten zoals die is. Je laat je behandelen als voetveeg. In dit geval heb je daarmee niet alleen jezelf maar ook je kinderen!!!
Ik stelde jou voor of je je kan beroepen op je ouders om bij te dragen aan de opvoeding van je kinderen. "Nee, dat kan niet want mijn ouders zijn ziek."
Het gaat verdomme om je kinderen!!! Die zitten in zo'n cruxiale leeftijdsfase. Als die opgroeien in een instabiele omgeving, hebben ze daar voor de rest van hun leven last van. Dan krijgen ze misschien ook borderline.
Ik verwijt je niks. Ik weet dat je dit niet expres doet. Maar ik wil je echt meegeven dat je kinderen nu NIET!!!! opgevoed kunnen worden door je vrouw alleen. Ze hoeft niet bang te zijn dat haar kinderen haar van haar afgenomen worden. Het lijkt mij geen probleem als ze haar kinderen regelmatig blijft zien en in de weekenden bijvoorbeeld bij haar zijn. Maar de opvoeding moet niet in haar handen liggen.
Je moet echt actie gaan ondernemen, hoe moeilijk je dat ook vindt. En dat moet je niet uitstellen. Denk nu eerst aan jezelf en aan je kinderen en handel daarnaar. Alle mitsen en maren die er vervolgens in je hoofd opdwarrelen, moet je wegfilteren. Je moet in het belang van je kinderen actie ondernemen! Als jouw ouders zelfstandig thuis wonen, kunnen ze echt wel iets betekenen voor je. Al is het maar dat ze wat vaker hun kleinkinderen op bezoek krijgen.
Ik vermoed dat jij dit echt heel ontzettend moeilijk vindt. Dus wat heb jij nodig om tot actie te kunnen komen? Hoe kunnen anderen jou daarbij helpen?
.. The truth is already writen, so lies are obvious to read
Dus heb jij daar hulp bij nodig. Het overlaten aan je vrouw is geen optie. Die moet echt eerst met intensieve hulp aan zichzelf werken.quote:Op zaterdag 7 oktober 2017 12:23 schreef Sneakie het volgende:
[..]
Ik vind het moeilijk omdat ik weet dat ik de opvoeding van de kinderen op het moment zelf niet aankan.
Probeer dingen concreet en helder voor jezelf te krijgen. Ga zelf naar het sociaal wijkteam met de situatie en de vraag of zij je kunnen helpen met de beste situatie voor je kinderen.
En probeer voor jezelf op te komen! Als jij het niet meer aankan, mag zij ook weleens haar tas pakken in plaats van dat jij verkast.
Ik zeg niet dat dat het minder ernstig maakt.quote:
[..]
Ook als het nagebootst is, is dit nogal ernstig.
Veel borderliners inclusief ikzelf hebben van zichzelf het idee dat hun identiteit gesplitst is. Bij bepaalde personen of situaties voelen en denken ze heel anders dan bij anderen. Ook ervaren ze dat ze daardoor sterk beinvloed worden, dat hun identiteit als het ware ermee vervloeit. En dit is nou precies de reden waarom het zo ontzettend kut is dit te hebben. Ik wil gewoon één stabiel persoon zijn en niet bang zijn door bijvoorbeeld een gedachte of trigger weer helemaal in een bepaalde modus te schieten. Ik vertrouw dan mezelf niet en ik voel mij dan niet goed genoeg voor anderen.
Maar genoeg over mij. Ik dacht eerst: dat heeft je vrouw ook en denkt dat ze een meervoudige persoonlijkheidsstoornis heeft. Maar dat is veel ernstiger dan wat borderliners ervaren. Echter dat verhaal wat je vertelt, vind ik nogal wazig.
En ik begrijp dus dat er zo nu en dan iemand van het sociaal wijkteam bij haar langskomt. Als dit een psycholoog is, dan is dit ondanks papiertjes of wat dan ook geen goede.
~~~~~~~~~~
Maar nu even over jou, want daar gaat het om.
Ik merk op dat jij jezelf heel erg onderwerpt aan anderen. Dat doe je bij je vrouw, die psycholoog en eigenlijk aan alles. Je hebt altijd een excuus om niks aan te hoeven gaan en de situatie zoals die nu is te laten zoals die is. Je laat je behandelen als voetveeg. In dit geval heb je daarmee niet alleen jezelf maar ook je kinderen!!!
Ik stelde jou voor of je je kan beroepen op je ouders om bij te dragen aan de opvoeding van je kinderen. "Nee, dat kan niet want mijn ouders zijn ziek."
Het gaat verdomme om je kinderen!!! Die zitten in zo'n cruxiale leeftijdsfase. Als die opgroeien in een instabiele omgeving, hebben ze daar voor de rest van hun leven last van. Dan krijgen ze misschien ook borderline.
Ik verwijt je niks. Ik weet dat je dit niet expres doet. Maar ik wil je echt meegeven dat je kinderen nu NIET!!!! opgevoed kunnen worden door je vrouw alleen. Ze hoeft niet bang te zijn dat haar kinderen haar van haar afgenomen worden. Het lijkt mij geen probleem als ze haar kinderen regelmatig blijft zien en in de weekenden bijvoorbeeld bij haar zijn. Maar de opvoeding moet niet in haar handen liggen.
Je moet echt actie gaan ondernemen, hoe moeilijk je dat ook vindt. En dat moet je niet uitstellen. Denk nu eerst aan jezelf en aan je kinderen en handel daarnaar. Alle mitsen en maren die er vervolgens in je hoofd opdwarrelen, moet je wegfilteren. Je moet in het belang van je kinderen actie ondernemen! Als jouw ouders zelfstandig thuis wonen, kunnen ze echt wel iets betekenen voor je. Al is het maar dat ze wat vaker hun kleinkinderen op bezoek krijgen.
Ik vermoed dat jij dit echt heel ontzettend moeilijk vindt. Dus wat heb jij nodig om tot actie te kunnen komen? Hoe kunnen anderen jou daarbij helpen?
Ik bedoelde meer te zeggen dat TS niet zomaar alles hoeft te geloven. (Zich onderwerpen, zoals je zelf ook aangeeft.) Ze hoeft gewoon niet zoveel ruimte te krijgen voor die bullshit.
En idd, van het ene extreme in het andere vliegen kan je best doen twijfelen aan je eigen identiteit. Maar dat maakt het nog niet zo dat je er nog een ernstige stoornis bij hebt en je dat zelf diagnosticeert
[ Bericht 3% gewijzigd door Melancholia_war op 07-10-2017 13:48:02 ]
Volgens mij zitten we daarin ook op één lijn. Heb ik dat niet goed verwoord?quote:
[..]
Ik zeg niet dat dat het minder ernstig maakt.
Ik bedoelde meer te zeggen dat TS niet zomaar alles hoeft te geloven. (Zich onderwerpen, zoals je zelf ook aangeeft.) Ze hoeft gewoon niet zoveel ruimte te krijgen voor die bullshit.
En idd, van het ene extreme in het andere vliegen kan je best doen twijfelen aan je eigen identiteit. Maar dat maakt het nog niet zo dat je er nog een ernstige stoornis bij hebt en je dat zelf diagnosticeert
Wat ik wilde zeggen: überhaupt het feit dat je zoiets zou verzinnen terwijl het in werkelijk niet het geval is, ook dat vind ik vrij ernstig. De meeste mensen doen dat namelijk niet.
Het willen van aandacht en steun is vrij normaal en zelfs gezond. Maar als je dat doet op een manier waarmee je jezelf ziek kan praten en anderen heel erg ongerust maakt, dan is het behoorlijk mis met je.
Veel borderliners hebben neiging om dingen aan te dikken of juist om dingen te bagatelliseren, maar dat is meestal veel subtieler en wijkt veel minder af van de realiteit.
Als iemand met borderline bijvoorbeeld vertelt dat ze een vreselijke jeugd heeft gehad en door haar vader werd geslagen. Dan zou 'regelmatig' overdreven kunnen zijn en is het incidenteel gebeurt. Echter hebben die incidenten wel een enorme impact teweeggebracht en ging ze zich voortdurend onveilig voelen. En dat is hetgeen wat echt is gebeurd. Het onveilige gevoel is ook hetgene waardoor ze lijdt. Maar ja... de meeste mensen kunnen niet zoveel met gevoelens en zeggen "Joh, stel je niet zo aan zeg! Het kan allemaal een stuk verschrikkelijker, dus met jou valt alles wel mee hoor!"
Sorry hoor. Dit moest een kort antwoord worden. Niet helemaal gelukt
Lol, ja, ik merk hetquote:
[..]
Volgens mij zitten we daarin ook op één lijn. Heb ik dat niet goed verwoord?
Wat ik wilde zeggen: überhaupt het feit dat je zoiets zou verzinnen terwijl het in werkelijk niet het geval is, ook dat vind ik vrij ernstig. De meeste mensen doen dat namelijk niet.
Het willen van aandacht en steun is vrij normaal en zelfs gezond. Maar als je dat doet op een manier waarmee je jezelf ziek kan praten en anderen heel erg ongerust maakt, dan is het behoorlijk mis met je.
Veel borderliners hebben neiging om dingen aan te dikken of juist om dingen te bagatelliseren, maar dat is meestal veel subtieler en wijkt veel minder af van de realiteit.
Als iemand met borderline bijvoorbeeld vertelt dat ze een vreselijke jeugd heeft gehad en door haar vader werd geslagen. Dan zou 'regelmatig' overdreven kunnen zijn en is het incidenteel gebeurt. Echter hebben die incidenten wel een enorme impact teweeggebracht en ging ze zich voortdurend onveilig voelen. En dat is hetgeen wat echt is gebeurd. Het onveilige gevoel is ook hetgene waardoor ze lijdt. Maar ja... de meeste mensen kunnen niet zoveel met gevoelens en zeggen "Joh, stel je niet zo aan zeg! Het kan allemaal een stuk verschrikkelijker, dus met jou valt alles wel mee hoor!"
Sorry hoor. Dit moest een kort antwoord worden. Niet helemaal gelukt
.Ben wel bekend met borderline hoor
.
Hm hoe geloofwaardig zal het zijn, met wat je uit haar wilt trekken?quote:
[..]
Omdat ik eerst de informatie via haar probeer te achterhalen.
Denk dat je beste bij de psych kan navragen hoe het nu is.
Ik denk niet dat je na dit alles een geloofwaardig antwoord kan verwachten.
God doesn't help stupid!
Inmiddels is de grote storm gaan liggen (wat betreft het drastisch scheiden e.d.).quote:
Beetje bij beetje lijkt ze nu bij te draaien en heb met haar afgesproken om deze week nog de situatie te bekijken voordat ik een definitief besluit neem. Zelf kan en wil ze geen besluit nemen waardoor ze dit aan mij overlaat.
.. The truth is already writen, so lies are obvious to read
Begrijpelijk, maar aan de andere kant ben ik niet dat haar psych mij die informatie geeft (iets met beroepsgeheim).quote:
[..]
Hm hoe geloofwaardig zal het zijn, met wat je uit haar wilt trekken?
Denk dat je beste bij de psych kan navragen hoe het nu is.
Ik denk niet dat je na dit alles een geloofwaardig antwoord kan verwachten.
.. The truth is already writen, so lies are obvious to read
Laat je niet in slaap sussen ze kan morgen weer 180 graden gedraaid zijn.quote:
[..]
Inmiddels is de grote storm gaan liggen (wat betreft het drastisch scheiden e.d.).
Beetje bij beetje lijkt ze nu bij te draaien en heb met haar afgesproken om deze week nog de situatie te bekijken voordat ik een definitief besluit neem. Zelf kan en wil ze geen besluit nemen waardoor ze dit aan mij overlaat.
En die psych heeft inderdaad een beroepsgeheim maar je mag best haar manier van aanpak eens aankaarten wat die slaat nergens op , desnoods bij iemand anders van het wijkteam. Haar baas ofzo.
Klopt daar houd ik ook rekening mee.quote:
[..]
Laat je niet in slaap sussen ze kan morgen weer 180 graden gedraaid zijn.
En die psych heeft inderdaad een beroepsgeheim maar je mag best haar manier van aanpak eens aankaarten wat die slaat nergens op , desnoods bij iemand anders van het wijkteam. Haar baas ofzo.
.. The truth is already writen, so lies are obvious to read
En wat is je besluit?quote:
[..]
Inmiddels is de grote storm gaan liggen (wat betreft het drastisch scheiden e.d.).
Beetje bij beetje lijkt ze nu bij te draaien en heb met haar afgesproken om deze week nog de situatie te bekijken voordat ik een definitief besluit neem. Zelf kan en wil ze geen besluit nemen waardoor ze dit aan mij overlaat.
Ik ken de situatie natuurlijk alleen maar van hoe jij het hier beschrijft. Maar mijn advies zou zijn: punt achter zetten en omgangregeling goed op papier vast laten leggen.
Wees heel duidelijk dat zij echt een intensieve behandeling nodig heeft. Zolang zij dat niet doet, heeft zij een te negatief effect op jou en de kinderen.
Misschien helpt het voor jou als je voor jezelf op papier zet wat de voordelen zijn om een relatie met haar te hebben en de nadelen. Als de voordelen niet opwegen tegen de nadelen, dan lijkt de keuze mij duidelijk. Je hebt dit waarschijnlijk al 1000 keer overdacht. Maar als je het op papier zet, blijf je standvastiger daarin en ben je minder beinvloedbaar door haar.
Als je het puur voor haar doet: jij kan haar toch niet helpen, ook al denkt ze van wel. Zij kan alleen uit haar patroon komen door de confrontatie met zichzelf aan te gaan. En dat lukt niet met die louche psycholoog die ze nu heeft maar misschien wel met een intensieve behandeling
Ik heb nog geen definitief besluit genomen. Verder lijkt het er niet op dat ze bezig wil zijn met een andere vorm van therapie. Tenslotte saboteert ze volgens haarzelf de therapie en zou het weinig zin hebben om alweer opnieuw te beginnen bij een andere therapeut. Verder denkt ze op sommige momenten dat ze helemaal niet ziek is maar flink gegroeid is en precies weet wat ze nu wil met haar leven.quote:
[..]
En wat is je besluit?
Ik ken de situatie natuurlijk alleen maar van hoe jij het hier beschrijft. Maar mijn advies zou zijn: punt achter zetten en omgangregeling goed op papier vast laten leggen.
Wees heel duidelijk dat zij echt een intensieve behandeling nodig heeft. Zolang zij dat niet doet, heeft zij een te negatief effect op jou en de kinderen.
Misschien helpt het voor jou als je voor jezelf op papier zet wat de voordelen zijn om een relatie met haar te hebben en de nadelen. Als de voordelen niet opwegen tegen de nadelen, dan lijkt de keuze mij duidelijk. Je hebt dit waarschijnlijk al 1000 keer overdacht. Maar als je het op papier zet, blijf je standvastiger daarin en ben je minder beinvloedbaar door haar.
Als je het puur voor haar doet: jij kan haar toch niet helpen, ook al denkt ze van wel. Zij kan alleen uit haar patroon komen door de confrontatie met zichzelf aan te gaan. En dat lukt niet met die louche psycholoog die ze nu heeft maar misschien wel met een intensieve behandeling
Wat betreft mijzelf ben ik elke dag een dagboek het bijhouden waarin in alle ervaringen van mij afschrijf en op die manier een balans kan opmaken hoe ik verder ga.
Een belangrijk feit is wel dat ik haar niet meer kan vertrouwen helaas.
[ Bericht 1% gewijzigd door Sneakie op 11-10-2017 15:25:11 ]
.. The truth is already writen, so lies are obvious to read
Klinkt niet alsof ze zich echt wil inzetten voor jou en jullie relatie...quote:
[..]
Ik heb nog geen definitief besluit genomen. Verder lijkt het er niet op dat ze bezig wil zijn met een andere vorm van therapie. Tenslotte saboteert ze volgens haarzelf de therapie en zou het weinig zin hebben om alweer opnieuw te beginnen bij een andere therapeut. Verder denkt ze op sommige momenten dat ze helemaal niet ziek is maar flink gegroeid is en precies weet wat ze nu wil met haar leven.
Wat betreft mijzelf ben ik elke dag een dagboek het bijhouden waarin in alle ervaringen van mij afschrijf en op die manier een balans kan opmaken hoe ik verder ga.
Op donderdag 21 juli 2011 23:08 schreef Loveless85 het volgende:
Dan heb je safe = condoom
Double dutch = condoom en pil
quadruple Cat = pil, MAP, condoom, castratie, prikpil, spiraaltje, zaaddodende pasta en voor het jodelen de bergen uit
Dan heb je safe = condoom
Double dutch = condoom en pil
quadruple Cat = pil, MAP, condoom, castratie, prikpil, spiraaltje, zaaddodende pasta en voor het jodelen de bergen uit
Ik gun jou veel beter dan zo'n partner.quote:
[..]
Ik heb nog geen definitief besluit genomen. Verder lijkt het er niet op dat ze bezig wil zijn met een andere vorm van therapie. Tenslotte saboteert ze volgens haarzelf de therapie en zou het weinig zin hebben om alweer opnieuw te beginnen bij een andere therapeut. Verder denkt ze op sommige momenten dat ze helemaal niet ziek is maar flink gegroeid is en precies weet wat ze nu wil met haar leven.
Dat klinkt inderdaad zo. Maar op andere momenten beseft ze weer wat er precies aan de hand is en voelt ze zich heel schuldig en stelt ze zich open. Dit maakt mijn besluit erg moeilijk omdat ik weet dat er wel een kant in haar zit die van mij houdt + het feit dat we een gezin en kinderen hebben.quote:
Klinkt niet alsof ze zich echt wil inzetten voor jou en jullie relatie...
.. The truth is already writen, so lies are obvious to read
Mja dat zegt zij zelf ook op sommige momenten :|.quote:
[..]
Ik gun jou veel beter dan zo'n partner.
.. The truth is already writen, so lies are obvious to read
En de hoeksteen 'gezin' is heilig voor jou? Met een instabiele moeder en een vader die eraan onderdoor gaat en net zo hard meewiebelt met de stemmingen van moeder?quote:
[..]
Dat klinkt inderdaad zo. Maar op andere momenten beseft ze weer wat er precies aan de hand is en voelt ze zich heel schuldig en stelt ze zich open. Dit maakt mijn besluit erg moeilijk omdat ik weet dat er wel een kant in haar zit die van mij houdt + het feit dat we een gezin en kinderen hebben.
Op donderdag 21 juli 2011 23:08 schreef Loveless85 het volgende:
Dan heb je safe = condoom
Double dutch = condoom en pil
quadruple Cat = pil, MAP, condoom, castratie, prikpil, spiraaltje, zaaddodende pasta en voor het jodelen de bergen uit
Dan heb je safe = condoom
Double dutch = condoom en pil
quadruple Cat = pil, MAP, condoom, castratie, prikpil, spiraaltje, zaaddodende pasta en voor het jodelen de bergen uit
Vergis je niet ik kan veel hebben, ik wiebel op dat gebied niet bepaald mee maar kijk of deze relatie nog toekomst heeft. Het is moeilijk om opeens niet meer van iemand te houden, maar mijn verstand zegt mij ook wel eerlijk gezegd dat dit niet meer gaat werken.. Al is het maar omdat het vertrouwen te zeer beschadigd is en zij op andere momenten zelfs boos wordt dat ze geen contact meer mag hebben met die gast..quote:
[..]
En de hoeksteen 'gezin' is heilig voor jou? Met een instabiele moeder en een vader die eraan onderdoor gaat en net zo hard meewiebelt met de stemmingen van moeder?
.. The truth is already writen, so lies are obvious to read
Als ze geen behandeling wil ondergaan dan is het duidelijk toch?
Hoe wil je jezelf en je kinderen veiligheid in de toekomst garanderen als er werkelijk niets constructiefs gebeurt?
Hoe wil je jezelf en je kinderen veiligheid in de toekomst garanderen als er werkelijk niets constructiefs gebeurt?
Dit zegt al genoeg imo. Vertrouwen is misschien wel het meest belangrijke onderdeel van een relatie (naast communicatie). Als dat er niet is zal de relatie nooit meer worden zoals hij ooit was. Helemaal als ze zelf geen behandeling meer wil....quote:Een belangrijk feit is wel dat ik haar niet meer kan vertrouwen helaas.
Snap best dat het voor haar ook moeilijk is overigens. En voor jou, en dat liefde niet zomaar verdwijnt, maar vertrouwen en communicatie zijn te belangrijk imo. Dan maakt het niet eens meer uit wiens schuld het is. Als het er niet meer is en bepaalde partijen er niet meer aan willen werken...
Nintendo Switch: SW-1156-9327-1516 | Xbox Series X: Alwayshappyz | Photographer: D750, 24mm, 50mm, 85mm | TV Shows: Gilmore Girls, Grey's Anatomy, His Dark Materials, Veronica Mars, Fringe, The Good Wife, The Crown & More.
Heb je werkelijk een gesprek samen dan? Is het echt zo dat ze midden in een gesprek haar telefoon pakt? Of praat jij zonder dat er wederkerigheid is? Terwijl zij op dat moment helemaal niet open staat voor een gesprek?quote:
[..]
Ze haakt af omdat door mijn monotone spraak ze het niet meer krijgt gevolgd en het voor haar lijkt alsof er geen emoties meespelen. Verder kan zij vrij dringend uit de hoek komen, dit is ook de reden waarom ik best boos word op het moment dat ik dingen met haar wil uitpraten (de reden waarom we in de huidige situatie zitten gezien zij vond dat ik meer over mij gevoel moest praten met haar / mijn gevoel meer moet openstellen voor haar).
Wanneer ik haar vraag waarom ze met haar telefoon bezig is zegt ze dat ze iets het lezen is en verwijs ik er inderdaad naar dat het behoorlijk onbeleefd is om tijdens een gesprek met de telefoon bezig te zijn. Hierna volgen weer de nodige scheldwoorden of het typische "laat me met rust, hou je mond".
Verder loopt ze al een aantal jaar bij de psycholoog waarbij ze de diagnose borderline heeft gekregen. Dit ontkent ze van tijd tot tijd omdat ze zegt dat ze haar die diagnose hebben gegeven vanwege verzekeringstechnische redenen.
2 weken lang elke dag over shit praten, ook mensen zonder mogelijke diagnose zouden het daar moeilijk mee hebben.... Dat is gewoon veelste veel, is niet constructief meer.
Vind namelijk dat je het nogal veel over haar hebt en amper over jezelf. Even tussen neus en lippen door dat je boos wordt als jij dingen 'uit wil praten' (tussen haakjes, want als je dat boos doet is het geen uitpraten, maar je gram halen) bv, maar wel uitwijden over hoe zij dan ook boos wordt en zelfs scheld.
Heb het idee dat jullie beiden teveel bezig zijn met wat de ander fout doet ipv wat je zelf kan doen om de situatie te verbeteren.
Heb het idee dat dat wijzen naar elkaar het niet beter maakt. Het teveel 'verwijten' zijn ipv praten over wat kan ik (zij voor zichzelf, jij voor jezelf) doen om de situatie te verbeteren?
Our task must be to free ourselves by widening our circle of compassion to embrace all living creatures and the whole of nature and its beauty.
Da's nog enigszins een goed teken dat ze ook aan jou denkt. Doch levert het niks op.quote:
[..]
Mja dat zegt zij zelf ook op sommige momenten :|.
Kies voor jezelf en de kinderen. Je zei zelf dat je doodop was vorige week. Wil je dit voor de rest van je leven? Wil je dat je kinderen opgroeien in deze situatie?
Ik snap dat het moeilijk is voor jou om zo'n keuze te maken. Want deze situatie ben je gewend en hoe gek het ook klinkt: het is vertrouwd. Een nieuwe situatie geeft voor iedereen trouwens een bepaalde mate van stress.
Maar denk aan de toekomst. Het kan allemaal zoveel leuker voor jou. Geen energie meer naar iemand die zichzelf toch niet wil inzetten. Dus je houdt meer energie over voor constructieve dingen. Probeer je een beeld te vormen hoe jouw leven eruit zou zien als je van haar bent gescheiden en als alles qua omgangsregeling goed is geregeld. Denk aan de rust, de vrijheid en alle leuke dingen die mogelijk zijn.
Als je toch dingen op papier zet. Schrijf dagelijks wat dingetjes op die jij goed hebt gedaan en waardoor jij je blij voelt. Dat sterkt je gevoel van eigenwaarde
En het is voor haar ook goed. Ze wordt begrensd in haar gedrag en ervaart de consequenties. Als zij niemand meer heeft om te claimen, dan is ze op zichzelf aangewezen. En dan hoop ik dat ze sterk genoeg is om de juiste beslissing te maken.
Die psycholoog / sociaal medewerkster wijkteam neem ik wat deze situatie heel veel kwalijk. Ik geloof jouw verhaal, want ik weet dat het er zo aan toe kan gaan.
Die psycholoog / sociaal medewerkster wijkteam neem ik wat deze situatie heel veel kwalijk. Ik geloof jouw verhaal, want ik weet dat het er zo aan toe kan gaan.
|
|
