Asperger, borderline en scheiden

Wat een moeilijke situatie dit!

Enerzijds vind ik dat TS zich al genoeg heeft ingezet voor haar en voor zichzelf moet gaan kiezen. Ik vind het ook heel rot om te lezen dat haar gedrag zijn gevoel van eigenwaarde zo heeft beschadigd. Hij is haar helemaal niks verschuldigd. Hij en zijn kinderen verdienen na al die jaren rust en geluk!

Anderzijds kan zo ontzettend goed begrijpen wat er in haar omgaat, waarom ze doet wat ze doet en ook hoe heftig en kut alle gevoelens zijn. En ik weet uit eigen ervaring dat je hier wel degelijk uit kan komen. De borderline zal nooit weggaan, doch zo heftig als het nu escaleert zal niet meer gebeuren als ze zich laat behandelen. Na zo'n behandeling gaat ze zich ook een stuk rustiger voelen, verliest ze zichzelf niet meer zo in haar emoties en beseft ze beter het effect van haar eigen gedrag. Daardoor kan ze zichzelf beter corrigeren en krijgt ze meer grip op haar gedrag en gedachten. Het is moeilijk om de confrontatie met jezelf aan te gaan. Maar ik weet hoeveel het de moeite waard is en hoeveel aangenamer het leven daarna zal zijn

quote:

Op woensdag 4 oktober 2017 07:16 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Sorry hoor. Wat ik postte was ook heel offtopic. Ik was misschien chagrijnig vanwege die psychologen en reageerde het op jou af. Dat had ik niet moeten doen. Bedankt voor je reactie.

Ik was niet beledigd. Ik begreep het wel. Fijn dat je je er nu wat rustiger onder voelt.

quote:

Op donderdag 5 oktober 2017 01:57 schreef PabstBlueRibbon het volgende:

Ik was niet beledigd. Ik begreep het wel. Fijn dat je je er nu wat rustiger onder voelt.

Oké gelukkig daar ben ik blij om

quote:

Op woensdag 4 oktober 2017 16:25 schreef Sneakie het volgende:

[..]

Thanks! Wellicht minder goed dat ik toch terug naar huis ben gegaan na haar smeekbeden terwijl ik haar betrapt heb.

Op het moment is ze erg verdrietig dat ze het contact met die gast moet afkappen maar er lijkt na gisterenavond geen ruimte te zijn om mij wat troost te bieden na alles wat er is gebeurd terwijl ik hier wel behoefte aan heb. In plaats van verdrietig te zijn om de pijn die zij mij heeft gedaan moet ik nu maar begrip hebben voor haar liefdesverdriet.

Wellicht moet ik dit moment maar zien als een moment om vriendschappelijk uit elkaar te gaan en moet ik leren loslaten want wat kan ik nu nog van haar verwachten?

Dit is wel echt te erg hoor. Als een man dit bij mij zou doen zou ik het direct uitmaken. Dit kan gewoon niet. Hoop dat je nu inderdaad voor jezelf kiest.

Ik weet niet hoe ik zal reageren. Als je partner vreemdgaat, voel je je ontzettend klote. Vertrouwen weg maar ook het gevoel dat je blijkbaar niet goed genoeg bent voor haar. En nog een hele hoop shit.

Ik zou het niet uitmaken puur en alleen omdat ik vreemdgaan moreel verkeerd vind. Het hangt per situatie af. Het gaat mij er meer om: kan ik dit op den duur vergeven en met een schone lei beginnen? Heeft mijn partner een fout gemaakt zoals ieder mens weleens fouten maakt of is dit een aanwijzing dat ik ongelukkig met haar zal worden? Moet ik haar een kans geven of concluderen dat zij niet degene is voor mij?

quote:

Op donderdag 5 oktober 2017 17:36 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
Ik weet niet hoe ik zal reageren. Als je partner vreemdgaat, voel je je ontzettend klote. Vertrouwen weg maar ook het gevoel dat je blijkbaar niet goed genoeg bent voor haar. En nog een hele hoop shit.

Ik zou het niet uitmaken puur en alleen omdat ik vreemdgaan moreel verkeerd vind. Het hangt per situatie af. Het gaat mij er meer om: kan ik dit op den duur vergeven en met een schone lei beginnen? Heeft mijn partner een fout gemaakt zoals ieder mens weleens fouten maakt of is dit een aanwijzing dat ik ongelukkig met haar zal worden? Moet ik haar een kans geven of concluderen dat zij niet degene is voor mij?

Gaat er bij mij altijd om hoeveel spijt diegene heeft. Hoe het naar buiten komt. Hoe vaak het is gebeurd, met wie, waarom, hoe lang geleden, hoe gelukkig is die ander in de relatie, etc, etc. Inderdaad teveel oorzaken die mee spelen bij zo'n ''blijf ik bij je'' besluit. Ik heb er één keer mee te maken gekregen, ik ben blij dat ik juist heb gekozen. Elke situatie is anders gelukkig. Puur bij iemand weg gaan om het principe van vreemdgaan zou ik niet snel doen.

In TS z'n geval...ik denk dat ik het niet zou trekken, helemaal gezien hij haar recent weer heeft betrapt. Dan zou het vertrouwen echt weg zijn. Daarnaast is er veel te veel gebeurd tussen de twee imo.

quote:

Op donderdag 5 oktober 2017 17:58 schreef AlwaysHappy het volgende:

[..]

Gaat er bij mij altijd om hoeveel spijt diegene heeft. Hoe het naar buiten komt. Hoe vaak het is gebeurd, met wie, waarom, hoe lang geleden, hoe gelukkig is die ander in de relatie, etc, etc. Inderdaad teveel oorzaken die mee spelen bij zo'n ''blijf ik bij je'' besluit. Ik heb er één keer mee te maken gekregen, ik ben blij dat ik juist heb gekozen. Elke situatie is anders gelukkig. Puur bij iemand weg gaan om het principe van vreemdgaan zou ik niet snel doen.

In TS z'n geval...ik denk dat ik het niet zou trekken, helemaal gezien hij haar recent weer heeft betrapt. Dan zou het vertrouwen echt weg zijn. Daarnaast is er veel te veel gebeurd tussen de twee imo.

Dan zitten we op één lijn.

Ik zou het in zijn geval ook niet meer trekken.

Zij moet echt gaan leren het geluk in zichzelf te zoeken en het niet af laten hangen van partners.

quote:

Op donderdag 5 oktober 2017 19:51 schreef Sneakie het volgende:

[..]

Dat denk ik ook. Gisteren hadden we een super goeie avond, hebben wij goed met elkaar kunnen praten en heeft ze mij het gevoel gegeven dat ze nog wil. Vandaag was het helemaal tegenovergesteld en werd ze wakker met de mededeling dat ze alleen aan haar lover denkt.

Verder heb ik haar direct gevraagd wil je met ons doorgaan / hou je nog van mij krijg ik als antwoord dat ze wel moet voor 't gezin maar dat ze op het moment niet wil en ook niet van mij houdt.

Ik heb haar gezegd dat als ze niet meer wil dat dat voor mij de grens is. Het heeft geen zin dat ik mij al dagen loop uit te sloven om haar te bewijzen dat ik van haar hou en oprecht ervoor wil vechten. Ik kan niet vechten als de andere partij mij op zo'n moment afstoot en pijn doet.

Derhalve ben ik nu op dit moment maar een woning het zoeken en het kijken hoe ik een mediator krijg geregeld. Ik ben op, helemaal op.

Sterkte zeg, wat een trut momenteel zeg. Wijs besluit wel!

Oh bah . Heel veel sterkte

quote:

Op donderdag 5 oktober 2017 21:04 schreef Sneakie het volgende:

[..]

Thanks. Ik ben in ieder geval al blij dat ik snel mijn intake heb zodat ik hulp kan krijgen.

Dat is al een positief iets . Meestal duurt het ontzettend lang (intake + behandeling).
En als je er behoefte aan hebt, er is ook dat andere topic over hoe je je ex moet loslaten. kan moeilijk linken via mobiel. Maar wellicht helpt dat ook een beetje. Heel veel succes en het vergt moed om deze keus te maken .

Heb je geen vrienden die jou kunnen bijstaan?

Ik denk dat de situatie er niet beter op gaat worden voor de kinderen. Ik denk eerder dat het rustiger voor hen wordt als jij de voogdij krijgt en zij de kinderen in het weekend te zien krijgt.

Daarbij vind ik dat zij degene is die moet verkassen. Niet jij. Als jij doodop bent, waarom moet jij dan een nieuw huis regelen en dat gaan opknappen etc? Als zij van haar nieuwe liefje houdt, pakt ze toch een sporttas in en trekt ze bij hem in.

Kan jij weleens direct tegen haar zijn en de pas op de plaats zetten? Of raak jij eigenlijk elke keer overrompelt en walst zij over jou heen?

En had je haar die filmpjes laten zien van DTG?

Ik vind het heel jammer om de indruk te krijgen van jou dat jij je aan haar onderwerpt. Jij voelt je schuldig voor dingen die ze jou verwijt, maar waarvan ik vind en iedereen in dit topic dat je daar geen schuld aan hoeft te hebben. Ook dat jij degene bent die een ander huis gaat zoeken.

Ik snap heel goed dat ze heel veel frustratie heeft omdat jij haar in haar beleving niet kan geven wat ze nodig heeft. Maar zij kan je geen dingen verwijten die buiten jouw macht liggen. Je doet genoeg je best.

Ik kan mij wel een voorstelling maken waarom ze gemeen tegen je doet in die zin dat ik mij dan zo ontzettend machteloos voel en zo had gehoopt dat het met jouw steun goed zal komen, doch lukt ook dat al niet. Maar als ik zou erkennen dat ik niet van jou zou houden, zou ik mij fucking schuldig voelen en ben ik degene die zijn biezen pakt.

Daarbij. Als ik in mijn zoon autisme zou herkennen maar ook in jou, zou ik jou daarmee juist willen helpen. Los van of de liefde nou over is of niet, ik zou niet uitvlakken wat je voor mij hebt gedaan en voor de kinderen

Beetje raar overigens om als man zijnde de rol van je ex aan te nemen. Maar ik heb wel borderline en kan daarom wel proberen uit te leggen hoe het bij een borderliner werkt. Al is niemand hetzelfde en borderliners dus ook niet.

Het idee te denken dat ik niet meer van mijn partner hou, herken ik ook. Dit is een enorme valkuil. Ik voel de liefde nu niet en denk daarom dat het compleet is verdwenen. Op andere momenten kan ik die liefde weer wel voelen en ga ik mijn partner weer helemaal op een voetstuk plaatsen. Ik merk wel op dat mijn gedrag van het ene naar het andere uiterste gaat. De realiteit moet er ergens tussenin zitten, maar ik weet niet waar.

De relatie tussen jullie zoals die nu is, houdt geen stand. Dat besef je denk al goed, maar laat je echt niet door haar omlullen. In het belang van de kinderen is het juist goed om te breken. (Zeg er niet bij dat het nooit meer goed komt. Dan gaat ze waarschijnlijk juist claimen.)

Het enige wat je kan doen is die filmpjes die ik postte aan haar laten zien. Als zij hierdoor enthousiast raakt en dit wil gaan doen, zou het in de toekomst wel goed kunnen komen wat betreft een goede verstandhouding.

Als ze hulp afwijst en maar in haar kronkels blijft hangen dat die andere kerel haar gelukkig gaat maken... hou contact met haar zo minimaal mogelijk en leg jezelf dan ook op zo min mogelijk energie in haar te investeren.

quote:

Op donderdag 5 oktober 2017 22:23 schreef Sneakie het volgende:

[..]

Wat betreft het verkassen is het in dit het geval van scheiden gebruikelijk dat de vrouw met kinderen de woning krijgt toegewezen (huurwoning).

Volgens mij krijgt de zorgende ouder de woning. Dat dat vaak de moeder is wil niet zeggen dat het niet de vader kan zijn. Ga je voor 50/50 co-ouderschap? (of heb ik dat ergens gemist? )

Overigens heb ik na alles gelezen te hebben het gevoel dat ze nooit serieus is geweest met samen verder te gaan. Volgens mij allemaal spelletjes om jou de stekker eruit te laten trekken zodat ze zelf niet de boeman is.

excuus. Ik heb de laatste posts niet gelezen.

Dit is een borderliner van het erge soort. Wegwezen. Geen energie meer in steken!

Wat je wel kan doen is contact opnemen met het zogenaamde sociaal team in je woonplaats. Stuur me desnoods een PM als ik iets voor je kan uitzoeken.

Je kan bij een sociaal team vrijblijvend langskomen en voor korte duur steun krijgen. Zij kunnen voor je uitzoeken hoe je juridisch sterk blijft staan.

Een goede moeder onthoudt niet de vader van de kinderen als er verder niets op de vader is aan te merken. Een goede moeder stelt het belang van haar kinderen voorop en zet zichzelf daaronder. Ze weet dat ze instabiel is, dus zou ze zich moeten afvragen of ze vanuit die positie geschikt is voor de voogdij zonder daar extra hulp en toezicht over te krijgen.

Het lijkt erop dat dit niet op haar van toepassing is. Ik ben bang dat ze de kinderen tegen jou gaat opzetten.

En jouw ouders? Of die van haar?

Hoe zit het eigenlijk met haar achtergrond? Heeft zij wel redelijke ouders? Als dat zo is, dan is de kans groot dat die jou ook gaan bij staan. Misschien dat ze door haar ook zijn voorgelogen over jou. Maar als ze ondanks dat wel bereid zijn met jou een keer te praten hoe nu verder wat betreft de kinderen, dan komen ze er vanzelf achter hoe het nou echt zit.

Dan heb je kans dat beide opa en oma's ook betrokken willen zijn met de opvoeding van de kinderen. Dat geeft jou meer lucht, maar je hoeft niet bang te zijn dat jij ze nooit meer te zien krijgt.

quote:

Op vrijdag 6 oktober 2017 13:20 schreef Sneakie het volgende:

[..]

Het probleem ligt eerder erin dat haar ouders nu ook niet bepaald de ideaal ouders zijn. Ze heeft de eerste jaren van haar leven bij haar oma en opa moeten opgroeien omdat haar ouders werk belangrijker vonden. Verder lijdt haar moeder aan een bipolaire stoornis.

Wat betreft haar instabiliteit ziet ze dit zelf totaal niet in en beweert ze zelfs dat ze nu sterker is dan ooit en dat ze enorm gegroeid is..

En jouw ouders?

quote:

Op vrijdag 6 oktober 2017 13:04 schreef Sneakie het volgende:

[..]

Nee helaas ga ik voor een omgangsregeling. Dit omdat ik op dit moment niet goed in mijn vel zit om én fulltime te werken én er voor mijn kinderen te zijn. Verder heb ik ook haar therapeut tegen me omdat zij heeft gezegd dat ik liep te dreigen om verdere stappen te ondernemen wanneer ik zou merken dat zij of de kinderen dreigen in gevaar te komen.

Verder heb ik inderdaad tussen neus en lippen door dat een van haar alters probeert om de relatie te saboteren zodat dat een rechtvaardiging is om de relatie te verbreken. In de context van dit verhaal kun je al concluderen dat zaken nooit 100% wederkerig zijn met betrekking tot het samen verder gaan .

Ben je er van overtuigd dat zij op dit moment er wel voor de kinderen kan zijn? Zij zit namelijk ook structureel niet goed in haar vel om het zomaar te zeggen. Ben je niet bang dat zij hen zal gaan manipuleren nu jij afstand van haar neemt? (ook over hun mening van jou) Wat gaat er gebeuren met die vriend met een gewelddadig verleden. Ik heb m'n twijfels na dit topic gelezen te hebben over de omgeving die bij hun moeder gaat onstaan en waar ze dan erg veel zullen zijn. Kijk alsjeblieft uit... en probeer je kinderen toch vaker bij je hebben zou ik zeggen.

quote:

Op vrijdag 6 oktober 2017 13:28 schreef Sneakie het volgende:

[..]

Mijn moeder is qua gezondheid helaas niet in staat hiervoor al zou ze dit wel graag willen doen. Mijn vader werkt zelf ook fulltime helaas. Gezien zij qua verzorging altijd een goede moeder is geweest vind ik niet dat ik haar de kinderen kan ontnemen.

Ga dit niet invullen.

Leg ze de hele situatie uit.

Als je het niet kan of durft te verwoorden: desnoods knip en plak je alles wat jij in dit topic hebt geschreven en mail je dat naar hen. Maar zorg dat ze op de hoogte zijn van alles.

Doe dit zo snel mogelijk!

quote:

Op vrijdag 6 oktober 2017 13:38 schreef Sneakie het volgende:

[..]

Dat is de kunst van haar ziekte. De verzorging en interactie met de kinderen doet ze gewoon alsof er niks aan de hand is als ik eerlijk mag zijn..

Dat zal ongetwijfeld, blijven mijn andere vragen nog staan? Weet jij wat ze doet als jij niet thuis bent, gezien ze niet vies is van een leugentje. (Niet om te zeggen dat ze daarover per sé oneerlijk is, maar echt wees wat sceptischer in het belang van je kinderen!)

quote:

Op vrijdag 6 oktober 2017 13:04 schreef Sneakie het volgende:
Verder heb ik ook haar therapeut tegen me omdat zij heeft gezegd dat ik liep te dreigen om verdere stappen te ondernemen wanneer ik zou merken dat zij of de kinderen dreigen in gevaar te komen.

Dit snap ik niet helemaal. Wat voor stappen? Als zij en/of de kinderen in gevaar komen, dan is het toch logisch dat je stappen gaat ondernemen?

Of lees ik hier meer uit dat zij heeft gezegd dat je haar en de kinderen dreigt iets aan te doen? Dan speelt ze wel een heel vies spelletje!

En wat een vreemde psycholoog. Is dat familie van Greet Hofmans?

Echte actie die wel past in het straatje van een borderliner.

quote:

Op vrijdag 6 oktober 2017 15:04 schreef Sneakie het volgende:

[..]

Zij heeft gezegd dat ik dreigde de kinderen van haar af te nemen.

Praat ik evenmin goed, maar dat kan ik nog wel begrijpen. Ze is bang dat dat zou kunnen gebeuren. Zelfs als ze weet dat jij dat niet zou doen. Typerend voor borderline is om zoiets al meteen voor waar aan te nemen en defensief te worden naar dingen die uberhaupt niet zijn gebeurd.

Dit is iets waar behandelaars rekening mee moeten houden. Borderliners hebben geen opzettelijke intentie om te liegen, maar door hun emoties kunnen ze de werkelijkheid wel vervormd gaan zien.

Als je in haar hoofd zou kunnen kijken en die beschuldigingen zou proberen te doorgronden, grote kans dat je dan de kerngedachte tegen zou komen: "Ik ben een slecht persoon. Ik verdien het dat de kinderen van mij mogen worden afgepakt, bij mijn ex terechtkomen en dat ik ze nooit meer in mijn leven te zien zal krijgen."

Die zelfhaat projecteert ze op jou

Kan je zo'n gedachteredenering bij haar plaatsen?

Die psycholoog zou hier doorheen moeten prikken.

Ze vindt het enerzijds fijn om erkenning en bijval te krijgen van haar. Ze wil niet zozeer de strijd met jou aangaan. Ze wil dat mensen eens een keertje aan haar kant staan in plaats van altijd maar geconfronteerd te worden met dat ze alles fout doet.

Daaronder sluimert denk ik wel het gevoel "Gatverdamme, wat ben ik toch een manipulatief kutwijf! Ik hoop dat ze mij doorzien, allemaal ontzettend boos worden op mij en mij laten barsten. Want ik ben gewoon stront en niemand zou van mij moeten houden."

quote:

Op vrijdag 6 oktober 2017 15:04 schreef Sneakie het volgende:

[..]

Zij heeft gezegd dat ik dreigde de kinderen van haar af te nemen.

Maarja, psycholoog is geen beschermde titel. Volgens mij heeft deze psycholoog een NTI cursusje gedaan voor ze haar praktijk opende

quote:

Op vrijdag 6 oktober 2017 17:00 schreef Sneakie het volgende:

[..]

Volgens mijn vrouw heeft haar psychologe toch echt een afgeronde master. Verder is deze vrouw een tijd werkzaam geweest bij PsyQ maar maakt ze nu onderdeel van een wijkteam.

Wijkteam, dat is geen psycholoog hoor,althans ze kan een opleiding hebben gedaan maar ze is nu dus gewoon maatschappelijk werker.

quote:

Op zaterdag 7 oktober 2017 09:21 schreef Sneakie het volgende:

[..]

Toch vervult zij nog officieel de rol van psycholoog waarschijnlijk nog steeds vanuit PsyQ.

Heeft ze een BIG-registratie?

quote:

Op zaterdag 7 oktober 2017 09:27 schreef Sneakie het volgende:

[..]

Dat durf ik niet te zeggen. Mijn vrouw vermoedt van wel..

Dat kun je zelf opzoeken hè.

quote:

Op zaterdag 7 oktober 2017 09:30 schreef Sneakie het volgende:
Verder heb ik op z'n zachtst gezegd een aparte avond beleefd gisteren. Ik heb volgens haar een gesprek gehad met een van haar man alters die zich presenteerde als mijn best buddy (wat duidelijk te merken was in zowel houding als t perspectief waaruit de gesprekken plaatsvonden). Hij sprak over de recente gebeurtenissen vanuit een 3e persoons perspectief en heeft mij tips gegeven over hoe ik met die persoon moet omgaan/wat haar nu eigenlijk beweegt.

Vanuit deze ervaring en ook eerdere ervaringen heb ik sterk het idee dat er meer aan de hand is dan borderline.

Ik zou je kinderen niet bij haar achterlaten.

quote:

Op zaterdag 7 oktober 2017 09:27 schreef Sneakie het volgende:

[..]

Dat durf ik niet te zeggen. Mijn vrouw vermoedt van wel..

Waarom bel je zelf de psyq niet om dit te achterhalen!

Wrm moet alles van je vrouw afhangen?

https://zoeken.bigregister.nl/naam-en-specialisme/

quote:

Op zaterdag 7 oktober 2017 09:30 schreef Sneakie het volgende:
Verder heb ik op z'n zachtst gezegd een aparte avond beleefd gisteren. Ik heb volgens haar een gesprek gehad met een van haar man alters die zich presenteerde als mijn best buddy (wat duidelijk te merken was in zowel houding als t perspectief waaruit de gesprekken plaatsvonden). Hij sprak over de recente gebeurtenissen vanuit een 3e persoons perspectief en heeft mij tips gegeven over hoe ik met die persoon moet omgaan/wat haar nu eigenlijk beweegt.

Vanuit deze ervaring en ook eerdere ervaringen heb ik sterk het idee dat er meer aan de hand is dan borderline.

Heb je dit nooit eerder gemerkt aan haar?

PS: een nagebootste stoornis is niet een heel vreemd verschijnsel.