Ik heb dat vreemdgaan benoemd omdat dat een van de triggers was van deze huidige situatie. De persoon waar ze toen mee is vreemdgegaan is ze recentelijk tegengekomen bij de praktijk waar ze therapie volgt.quote:Op donderdag 21 september 2017 07:36 schreef AlwaysHappy het volgende:
[..]
Precies wat ik zeg dus. Hij moet het enkel doen als hij daar zelf behoefte aan heeft.
Verder staat er nergens dat die vrouw ook hun kind een diagnose heeft gegeven. Er staat dat ze allebei steeds meer signalen zagen en daar samen een conclusie uit trokken. Niet alles is de schuld van degene met borderline.
En nogmaals: ja, mensen met borderline zullen niet altijd even makkelijk zijn in een relatie, maar het is een beetje zwart/wit om maar altijd te roepen dat ze manipuleren, zonder erbij stil te staan dat hun problemen soms ook gewoon terecht zijn en niets met borderline te maken hebben. Hoe vaak ik het hier wel niet voorbij zie komen dat veel problemen in een relatie maar meteen de schuld zijn van de partner met borderline.
Geloof best dat die partner niet makkelijk is, maar er wordt bijna door niemand benoemd dat het ook best kan dat TS signalen van zijn vrouw gemist heeft. Vaak komen problemen niet zomaar uit de lucht vallen. TS probeert de schuld bij zijn vrouw te leggen (benoemd ook even het vreemdgaan van jaren terug om extra symphatie te krijgen - zo komt het over in ieder geval, waarom anders benoemen, het was toch vergeven?), maar de waarheid zal toch echt in het midden liggen.
Ze zijn echt gebaat bij goede hulpverlening. Zou als ik hun was me inderdaad eerder daar op focussen dan op het diagnosticeren van elkaar.
Trust me over de jaren heen heb ik echt geleerd om vooral in zo'n situatie rustig te blijven omdat zoals je al aangeeft het anders een averrechts effect heeft. Verder zijn er wel goede momenten wat betreft comunicatie maar helaas is zij de conclusie van zo'n gesprek de volgende dag alweer vergeten waardoor wij niet verder komen.quote:Op donderdag 21 september 2017 02:41 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
[..]
Iemand met borderline heeft zich in zijn/haar jeugd ontzettend alleen, onbegrepen en minderwaardig gevoeld. Daardoor heeft hij/zij als volwassene continu de drang om bevestiging te zoeken dat mensen van hem/haar houden. Als je die bevestiging geeft, is het weer goed, maar dat gevoel ebt na een poosje alweer weg en daar is die drang weer.
De paradox is dat wanneer jij laat blijken dat jij van haar houdt, zij de drang krijgt om dat te saboteren.
Ingewikkeld hè? Voor degene met borderline ook. Hij/zij is continu aan het worstelen met zijn/haar gevoelens. Continu aan het piekeren "is dit gevoel normaal of is het weer te extreem" of "ik voel dit; heeft dat met deze situatie te maken of is het een trigger naar vroeger?" Dat levert ontzettend veel stress op en zodoende kan zo'n iemand emotioneel helemaal omslaan.
Hoe zwaar het ook voor haar is. Ze kan en mag niet de verantwoordelijkheid op jou afschuiven. Ze mag wel vragen of jij haar wilt helpen en steunen en dat zal je ook wel doen in zoverre het kan. Maar ze mag het niet bij je afdwingen.
Als ik het zo lees, is ze erg instabiel. Ik zou echt snel een relatietherapeut of coach voor jullie beiden opzoeken. Dat moeten jullie samen doen. Jij moet het niet voor haar doen.
Ik denk dat ze de laatste tijd zo in haar emoties verzuipt dat ze niet goed doorheeft wat het effect van haar gedrag op jou is. Blijf rustig, maak geen ruzie en reageer niet aanvallend. Maar zeg dat het ook heel erg zwaar is voor jou en dat jij het erg moeilijk vindt dat ze jou verwijten maakt terwijl je haar probeert te helpen. Het is frustrerend voor haar dat je haar niet kan begrijpen, maar ze kan jou dat niet verwijten.
Als iemand met borderline frustraties op jou afreageert, werkt het vaak averechts om net zo fel of emotioneel terug te reageren. De kunst is om rustig te blijven en niet mee te gaan in die strijd, maar wees wel eerlijk in wat het effect van het gedrag op jou is. Als jij rustig blijft, wordt zij meestal ook op den duur rustiger en dan kunnen jullie redelijker met elkaar in gesprek gaan.
Die goede momenten van communicatie zijn wel hoopvol, want dat geeft in ieder geval aan dat zij in staat is tot redelijkheid. Als dat namelijk niet het geval zou zijn, is het trekken aan een dood paard.quote:Op donderdag 21 september 2017 08:24 schreef Sneakie het volgende:
[..]
Trust me over de jaren heen heb ik echt geleerd om vooral in zo'n situatie rustig te blijven omdat zoals je al aangeeft het anders een averrechts effect heeft. Verder zijn er wel goede momenten wat betreft comunicatie maar helaas is zij de conclusie van zo'n gesprek de volgende dag alweer vergeten waardoor wij niet verder komen.
De kleine heeft zeker net zijn vaccinaties gehad ook?quote:Op dinsdag 19 september 2017 17:45 schreef viceversa het volgende:
[..]
Ja dat kan zo jong. Kindjes die niets moeten hebben van aanrakingen of contact bijv. Vertraagde ontwikkeling van spraak. Etc.
Dat is begrijpelijk, vreemdgaan heeft een grote impact op een relatie maar hoeft niet persé het einde te betekenen. 12.5 jaar samen is niet bepaald een tienerverkering waarbij elke misstap einde relatie betekend.quote:Op maandag 18 september 2017 23:07 schreef Sneakie het volgende:
[..]
Normaal gesproken inderdaad wel, maar ze heeft uiteindelijk duidelijk haar spijt betuigd en verder leek het ook echt alsof ze op dat moment niet zichzelf was (totaal ander persoon) mede hierdoor (en het feit dat ik ook niet perfect ben) heb ik besloten ermee door te gaan.
Wat vetgedrukte betreft, dan houdt 't op.quote:Op maandag 25 september 2017 12:51 schreef Sneakie het volgende:
Sinds vandaag zit ik twee weken bij mijn ouders. Het was een zwaar weekend gezien onze tweeling hun 2e verjaardag hadden. Met veel pijn in mijn hart heb ik beseft dat dit misschien wel de laatste verjaardag is die wij als volwaardig gezin zullen meemaken.
Wekenlang hebben we proberen te praten, heb ik uitleg gegeven over hoe ik dingen voel en ervaar maar aan het eind van het verhaal lijkt het erop wat ik ook probeer het zal nooit genoeg voor haar kunnen zijn. Ook werd ze op sommige momenten gewoon kwaad omdat ik wil praten om dingen op te lossen en werden er helaas de nodige scheldwoorden mijn kant opgegooid. Mede hierdoor ben ik ook bang dat de komende twee weken niet veel zullen veranderen aan de situatie. Wel geeft het uiteraard wat rust en stof om na te denken.
Ondertussen begin ik mijzelf af te vragen of het nog wel zin heeft om hiermee door te gaan. Ik wil graag mijn gezin redden maar als ik voor het minste geringste word afgeblaft en ik de dingen die voor mij veel moeite kosten toch niet goed genoeg voor haar zullen zijn denk ik niet dat ik hiermee kan doorgaan. Zelf hoop ik dat door deze twee weken zij wellicht beseft dat ik ook positieve kanten heb en dat ze wellicht toch meer mist dan ze nu in eerste instantie denkt.
Op de momenten dat we proberen te praten en zij bijvoorbeeld met haar telefoon bezig is en ik hier iets van zeg of wanneer wanneer ik erg direct ben over zaken (vaak met betrekking tot hoe ik de zaken zie).quote:Op maandag 25 september 2017 13:58 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Wat vetgedrukte betreft, dan houdt 't op.
Op wat voor momenten begon ze dan eigenlijk te schelden?
Welke dingen doet zij dan weer slechter dan jij?
Waarom haakt ze af omdat je redelijk monotoon praat? Als iemand monotoon praat, is op zich geen goede reden om af te haken. Wat wil ze dan? Dat je qua intonaties de dramaqueen gaat uithangen? Zoals je haar beschrijft, klinkt ze voor mij als een persoon met een wat dwingend karakter.quote:Op maandag 25 september 2017 15:55 schreef Sneakie het volgende:
[..]
Op de momenten dat we proberen te praten en zij bijvoorbeeld met haar telefoon bezig is en ik hier iets van zeg of wanneer wanneer ik erg direct ben over zaken (vaak met betrekking tot hoe ik de zaken zie).
Dingen waarvan ik vind dat die zij beter kan aanpakken is elkaar de ruimte geven om elkaars kant te beluisteren tijdens gesprekken, vaak haakt ze af omdat ik redelijk monotoon praat (waar ik niks aan kan doen).
Ze haakt af omdat door mijn monotone spraak ze het niet meer krijgt gevolgd en het voor haar lijkt alsof er geen emoties meespelen. Verder kan zij vrij dringend uit de hoek komen, dit is ook de reden waarom ik best boos word op het moment dat ik dingen met haar wil uitpraten (de reden waarom we in de huidige situatie zitten gezien zij vond dat ik meer over mij gevoel moest praten met haar / mijn gevoel meer moet openstellen voor haar).quote:Op maandag 25 september 2017 16:48 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Waarom haakt ze af omdat je redelijk monotoon praat? Als iemand monotoon praat, is op zich geen goede reden om af te haken. Wat wil ze dan? Dat je qua intonaties de dramaqueen gaat uithangen? Zoals je haar beschrijft, klinkt ze voor mij als een persoon met een wat dwingend karakter.
Waarom is ze met een telefoon bezig zodra je met haar praat? probeert ze je uit te lokken tot iets?? Ze toont daarmee desinteresse (duh) aan. Maar waarom dan?
Anders raar je haar eens aan om met een psycholoog te gaan praten
Wellicht is dit inderdaad nog niet zo'n slecht advies. Zelfs nu we elkaar al een aantal dagen niet hebben gezien lijkt ze me niet echt te missen en zegt ze zelfs dat het goed met haar gaat terwijl ik hier kapot ga omdat ik veel van haar hou en weet wat er op het spel staat (gezin en onze relatie).quote:Op maandag 25 september 2017 21:01 schreef Terminuz het volgende:
Klinkt bot maar ik zou hiermee stoppen. Dit zal altijd een knik ik de kabel zijn. Miss gaat t een tijdje goed en dan komt het weer.
Ik hoop voor je dat alles goed komt. Sws voor je kids.
Maar denk aan jezelf. Je hebt het steeds over wat wij willen. Maar de vraag is wat wil jij. Jij als persoon. Niet je vrouw maar jij?
Is dit wat jij wilt? Stel je eens voor dat je een vriendin hebt die gewoon echt om je geeft en van je houdt! Hoe zou dat zijn dan een onvolspelbaar persoon die de ene maand zegt ik hou van je en andere maand weer gek doet? Dit blijft een knipperlicht relatie. Ik zeg denk aan je zelf!quote:Op donderdag 28 september 2017 18:34 schreef Sneakie het volgende:
[..]
Wellicht is dit inderdaad nog niet zo'n slecht advies. Zelfs nu we elkaar al een aantal dagen niet hebben gezien lijkt ze me niet echt te missen en zegt ze zelfs dat het goed met haar gaat terwijl ik hier kapot ga omdat ik veel van haar hou en weet wat er op het spel staat (gezin en onze relatie).
Ook bij elke poging die ik doe om zo neutraal mogelijk dingen te bespreken / nieuwe inzichten te delen (via WhatsApp) krijg ik de nodige verwijten naar mijn hoofd geslingerd en ben ik het allemaal schuld.
Meer dan eens heb ik mij de afgelopen dagen afgevraagd waar ik mee ben begonnen, want het doel van een relatie lijkt mij niet dat je je constant gespannen/ongelukkig voelt.
Ja joh, een borderliner heeft bij een ander de diagnose asperger gesteld en dan is het zo?quote:Op maandag 18 september 2017 22:53 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
[..]
Wat een ontzettend dom lulantwoord zeg!
Ik snap die vrouw ook wel. Iemand met Asperger kan heel erg kil en ongeinteresseerd overkomen. Dat is nou precies het gevoelige punt van iemand met borderline.
Er bestaan gezinscoaches voor dit soort situaties
Dat ben ik ook wel van plan. Al is het maar om duidelijkheid te krijgen. Verder is het gemakkelijk gezegd om je geen schuldgevoel te laten aanpraten maar ze weet precies wat ze moet zeggen om mij schuldig te laten voelen.quote:Op donderdag 28 september 2017 18:53 schreef Leandra het volgende:
[..]
Ja joh, een borderliner heeft bij een ander de diagnose asperger gesteld en dan is het zo?
Lekker makkelijk dit weer, laat TS zich eerst maar eens serieus testen, want tussen een buitenbeentje voelen en asperger zit nogal een eind, maar mevrouw de borderliner kon natuurlijk lekker makkelijk projecteren.
TS, laat jezelf testen als de diagnose zou kunnen kloppen, maar ga er niet vanuit dat je vrouw de juiste diagnose gesteld heeft.
Verder zou ik me door haar ook zeker geen schuldgevoel laten aanpraten.
Ja, dat verbaast me niet van een borderliner, daarom zei ik dat ook.quote:Op donderdag 28 september 2017 18:56 schreef Sneakie het volgende:
[..]
Dat ben ik ook wel van plan. Al is het maar om duidelijkheid te krijgen. Verder is het gemakkelijk gezegd om je geen schuldgevoel te laten aanpraten maar ze weet precies wat ze moet zeggen om mij schuldig te laten voelen.
Heb je haar al bedankt voor haar diagnostische capaciteiten als niet-professional?quote:Op zaterdag 30 september 2017 18:32 schreef Sneakie het volgende:
Update vanuit mijn kant. Uit haar gesprekken heb ik begrepen dat zij dus sinds kort weer wekelijks contact heeft met de persoon waar ze ooit mee is vreemdgegaan. Ze komt hem blijkbaar toevallig tegen tijdens het boodschappen doen..
Ze zegt dat haar huidige houding te wijten is aan het feit dat ze op is (door m'n Asperger) en dat ze daarom niet weet of ze nog wil vechten voor ons huwelijk. Met de wetenschap dat ik weet dat zij weer regelmatig contact heeft met deze persoon (en welke invloed dat op haar heeft) heb ik sterk het gevoel dat dat wellicht ook een grote factor is die meespeelt in haar houding van niet meer willen.
Zij zegt wel dat er niks speelt tussen hen maar mijn gevoel zegt mij het tegenovergestelde.
Mede door dit nieuwe feit zie ik niet meer in waarom ik er nog voor zou moeten vechten terwijl ze in haar hoofd misschien al wel met iemand anders bezig is.
Ik denk dat het dan toch echt tijd wordt om mij meer te focussen op een scheiding in plaats van hopen dat het nog te redden valt. Want dat is naar mijn mening op deze manier een bodemloze put.
Contact met de huisarts / doorverwijzing zal ik ook gaan regelen inderdaad als is het maar voor mijn eigen bevestiging + het verwerken van zo'n relatie / mijzelf weer bij elkaar rapen.quote:Op zaterdag 30 september 2017 18:58 schreef Godshand het volgende:
[..]
Heb je haar al bedankt voor haar diagnostische capaciteiten als niet-professional?
Tsja, k heb het idee dat ze voor de makkelijke weg kiest en voor een nieuwe man gaat. Je bent uit haar systeem en wil gewoon niet verder. Hoe wel of niet borderline zo iemand is, dan is er ook niets meer mee te beginnen...
Lees je maar in over hoe een goede scheiding te regelen.
Oh, ik weet niet of je echt zelf beperkingen met anderen ervaart (buiten het gezeur met je vrouw), maar dan zou ik eens met de huisarts praten over verwijzing naar een psycholoog of psychiater...
Heel goed.quote:Op zaterdag 30 september 2017 19:07 schreef Sneakie het volgende:
[..]
Contact met de huisarts / doorverwijzing zal ik ook gaan regelen inderdaad als is het maar voor mijn eigen bevestiging + het verwerken van zo'n relatie / mijzelf weer bij elkaar rapen.
quote:Op maandag 18 september 2017 22:48 schreef polderturk het volgende:
Is relatiebemiddeling een optie?
Koop rozen voor je vrouw. Trakteer haar op een etentje. Koop af en toe iets leuks voor haar. Laat haar merken dat je heel veel van haar houdt.
quote:
Heb je een advocaat nodig?quote:Op zaterdag 30 september 2017 18:32 schreef Sneakie het volgende:
Update vanuit mijn kant. Uit haar gesprekken heb ik begrepen dat zij dus sinds kort weer wekelijks contact heeft met de persoon waar ze ooit mee is vreemdgegaan. Ze komt hem blijkbaar toevallig tegen tijdens het boodschappen doen..
Ze zegt dat haar huidige houding te wijten is aan het feit dat ze op is (door m'n Asperger) en dat ze daarom niet weet of ze nog wil vechten voor ons huwelijk. Met de wetenschap dat ik weet dat zij weer regelmatig contact heeft met deze persoon (en welke invloed dat op haar heeft) heb ik sterk het gevoel dat dat wellicht ook een grote factor is die meespeelt in haar houding van niet meer willen.
Zij zegt wel dat er niks speelt tussen hen maar mijn gevoel zegt mij het tegenovergestelde.
Mede door dit nieuwe feit zie ik niet meer in waarom ik er nog voor zou moeten vechten terwijl ze in haar hoofd misschien al wel met iemand anders bezig is.
Ik denk dat het dan toch echt tijd wordt om mij meer te focussen op een scheiding in plaats van hopen dat het nog te redden valt. Want dat is naar mijn mening op deze manier een bodemloze put.
Ik wil het eerst via een mediator proberen. Uiteindelijk hoop ik dat we volwassen genoeg zijn om het hoofdstuk scheiden op een volwassen manier te kunnen uitspreken en de juiste zaken te regelen.quote:Op zaterdag 30 september 2017 21:03 schreef Keep_Walking het volgende:
[..]
Heb je een advocaat nodig?
Succes.quote:Op zaterdag 30 september 2017 21:09 schreef Sneakie het volgende:
[..]
Ik wil het eerst via een mediator proberen. Uiteindelijk hoop ik dat we volwassen genoeg zijn om het hoofdstuk scheiden op een volwassen manier te kunnen uitspreken en de juiste zaken te regelen.
Thanks for the support. Eerlijk gezegd zit ik de komende tijd niet te wachten op een nieuwe relatie. Eerst maar eens deze verwerken.quote:Op zaterdag 30 september 2017 21:12 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
Wat rot voor je zeg! Maar zoals ik het lees neem je wel een goede beslissing. Je lijkt mij een sympathieke kerel die veel beter verdient dan dit.
Laat je niet gek maken door haar diagnostiek en alle verwijten daar omheen. Zij is degene die je verwijt dat je monotoon praat. Maar dat betekent niet dat jij het fout doet. Dat is haar interpretatie, maar dat hoeft niet de interpretatie te zijn van andere mensen.
Echt, ik gun jou gewoon een leuk leven en er zal vast op den duur een vrouw in jouw leven komen die jou wel accepteert. Ik hoop dat het qua ongangsregeling met je kinderen met een sisser afloopt. Hou het wel in de gaten dat ze de opvoeding niet misbruikt om wraak te nemen op jou. En vraag hulp aan je ouders en vrienden als dat nodig is.
Dat kan in mij goed voorstellen. Ik ben bang dat in haar geval de zaken er ook iets minder rooskleurig voorstaan. De partner die ze in haar hoofd heeft, heeft ook borderline. Dit lijkt mij op z'n zachtst gezegd geen goede situatie voor onze kinderen (gezien ik ook zijn gewelddadig verleden weet met vorige partners, we waren namelijk ooit beste vrienden voordat hij vreemdgegaan met mn vrouw). Aan de andere kant ben ik bijna verplicht om full time te blijven werken gezien ik een nieuw bestaan moet opbouwen en er in de praktijk niet meer inzit dan een omgangsregeling.quote:Op zondag 1 oktober 2017 16:11 schreef Duveldrinker het volgende:
Stoppen met de relatie en je heel goed voorbereiden op de scheiding zodat je kinderen een goede regeling krijgen.
Ik ben zelf ook getrouwd geweest met een borderliner en als ik zie wat een zooi zij nu van haar leven heeft gemaakt en van haar andere kinderen ben ik zo vreselijk blij dat ik het huwelijk afgebroken heb met haar en ons kind bij mij woont.
Je moet er echt goed over nadenken, ik ben anders en minder gaan werken en vanuit huis toen mijn zoontje nog niet naar school ging. Ik verdien veel minder dan vroeger maar het is het mij waard geweest.quote:Op zondag 1 oktober 2017 16:24 schreef Sneakie het volgende:
[..]
Dat kan in mij goed voorstellen. Ik ben bang dat in haar geval de zaken er ook iets minder rooskleurig voorstaan. De partner die ze in haar hoofd heeft, heeft ook borderline. Dit lijkt mij op z'n zachtst gezegd geen goede situatie voor onze kinderen (gezien ik ook zijn geweldadig verleden weet met vorige partners). Aan de andere kant ben ik bijna verplicht om full time te blijven werken gezien ik een nieuw bestaan moet opbouwen en er in de praktijk niet meer inzit dan een omgangsregeling.
Precies daar ook gestopt met lezen..quote:Op maandag 18 september 2017 22:46 schreef MadJackthePirate het volgende:
Gestopt bij het lezen bij 'borderline'. En tevens dat ze vreemdgegaan was. Gast open je ogen, het probleem ligt niet bij jou, dat ligt bij haar. Dat je kinderen met haar hebt is jammer (voor hen), aangezien deze relatie naar mijn inziens geen stabiele relatie kan bieden voor hen.
Dat hoeft niet hoor. TS herkent zich er zelf ook in en hij ziet ook kenmerken in hun zoontje.quote:Op zondag 1 oktober 2017 19:18 schreef Leandra het volgende:
Ze verzint dat jij Asperger hebt zodat haar contact met degene met wie ze vreemd ging niet de reden gaat zijn dat jullie huwelijk stukgelopen is.
Maar dat is gewoon haar manier van jou de schuld geven.
Als je maar genoeg op mensen inpraat geloven ze zo'n "diagnose" al heel snel, terwijl daar echt wel meer bij komt kijken dan wat overeenkomsten zien.quote:Op zondag 1 oktober 2017 19:28 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
[..]
Dat hoeft niet hoor. TS herkent zich er zelf ook in en hij ziet ook kenmerken in hun zoontje.
Maar ik ben het wel met je eens dat zij de vermeende Asperger aangrijpt om alle schuld op TS te schuiven. En dat is absoluut verkeerd! En daarbij er is geen diagnose.
Mja dit slaat anders wel de spijker op de kop. Nu ik haar 'geheimpje' weet zegt ze dat ze bang is dat ik alles daarop ga gooien in plaats van onze relatieproblemen die o.a. komen door mijn Asperger.quote:Op zondag 1 oktober 2017 19:18 schreef Leandra het volgende:
Ze verzint dat jij Asperger hebt zodat haar contact met degene met wie ze vreemd ging niet de reden gaat zijn dat jullie huwelijk stukgelopen is.
Maar dat is gewoon haar manier van jou de schuld geven.
Helemaal eens. Wat Sneakie bij zijn zoontje ziet, vind ik wel sterke aanwijzingen trouwens. Maar inderdaad, zolang er niks officieel is gediagnosticeerd kan je ook geen conclusies trekken. En stel dat hij wel autisme heeft: het maakt hem niet anders dan hoe hij altijd al was. En het maakt hem ook niet minderwaardig.quote:Op zondag 1 oktober 2017 19:48 schreef Leandra het volgende:
[..]
Als je maar genoeg op mensen inpraat geloven ze zo'n "diagnose" al heel snel, terwijl daar echt wel meer bij komt kijken dan wat overeenkomsten zien.
Voel je alsjeblieft niet schuldig. Zij heeft het over zichzelf afgeroepen. Hoe moeilijk zij het zelf ook heeft, ze heeft daardoor geen privileges en ze had je niet respectloos moeten behandelen.quote:Op zondag 1 oktober 2017 20:28 schreef Sneakie het volgende:
Ik geef toe dat ik haar de laatste tijd zeker wat meer aandacht had moeten geven, maar aan de andere kant is het ook moeilijk om affectie te tonen als je te vaak wordt gekleineerd en wordt uitgescholden. Toevalligerwijs is ook alles letterlijk down the drain gegaan precies op 't moment dat zij weer contact had met hem.
Echt, hou op het "jouw asperger" te noemen, de diagnose van je vrouw is geen diagnose, de "herkenning" die je op bepaalde punten hebt ook niet.quote:Op zondag 1 oktober 2017 20:28 schreef Sneakie het volgende:
[..]
Mja dit slaat anders wel de spijker op de kop. Nu ik haar 'geheimpje' weet zegt ze dat ze bang is dat ik alles daarop ga gooien in plaats van onze relatieproblemen die o.a. komen door mijn Asperger.
Ik heb haar wel duidelijk gemaakt dat er nog weinig valt op te lossen als zij niet meer toegewijd is en haar gevoel niet meer op de juiste plek zit.
Ik geef toe dat ik haar de laatste tijd zeker wat meer aandacht had moeten geven, maar aan de andere kant is het ook moeilijk om affectie te tonen als je te vaak wordt gekleineerd en wordt uitgescholden. Toevalligerwijs is ook alles letterlijk down the drain gegaan precies op 't moment dat zij weer contact had met hem.
Ze leest erg veel en dan vooral op het gebied van psychologie, daar zal het dan ook wel vandaan komen. Wat betreft mijn zoontje zijn er volgens MEE wel sterke indicaties maar mogen ze nog geen diagnose geven. Wat betreft mijzelf laat ik de diagnose inderdaad liever over aan een professional maar aan de andere kant is er de vorige keer geen Asperger uitgekomen maar een chronische depressie (dysthyme stoornis).quote:Op zondag 1 oktober 2017 21:31 schreef Leandra het volgende:
[..]
Echt, hou op het "jouw asperger" te noemen, de diagnose van je vrouw is geen diagnose, de "herkenning" die je op bepaalde punten hebt ook niet.
Jullie kind is ook nog akelig jong voor zo'n diagnose, dus ik ben benieuwd hoe die daar aan komt.
Ik denk vooral dat je vrouw graag stickertjes plakt.
En nee natuurlijk heeft zij geen fake diagnose voor haar borderline om de verzekering te tillen, dat is echt een absurd argument.
Je kind is (letterlijk) net twee, je kunt je bij de signalen die je kind zogenaamd zou geven die op ASS zouden wijzen ook eens afvragen of zijn borderliner moeder daar zelf niet deels de oorzaak van is.quote:Op zondag 1 oktober 2017 21:36 schreef Sneakie het volgende:
[..]
Ze leest erg veel en dan vooral op het gebied van psychologie, daar zal het dan ook wel vandaan komen. Wat betreft mijn zoontje zijn er volgens MEE wel sterke indicaties maar mogen ze nog geen diagnose geven. Wat betreft mijzelf laat ik de diagnose inderdaad liever over aan een professional maar aan de andere kant is er de vorige keer geen Asperger uitgekomen maar een chronische depressie (dysthyme stoornis).
Either way zoals ik al aangaf wat professionele hulp kan mij in dit geval alleen maar goed doen, want ik ben bang dat ik wel aardig wat op te ruimen heb in mijn hoofd.
Nouja weet je wat het is wij hebben een tweeling. Hierdoor zie je veel sneller een contrast in ontwikkeling tussen beiden. Wellicht is het geen ASS maar hij vertoont wel genoeg signalen vandaar dat we ook op verder onderzoek zijn gegaan. Geloof mij ik hoop dan ook dat dit inderdaad niet het geval is want het zou zijn leven er niet gemakkelijk op maken om een labeltje te hebben.quote:Op zondag 1 oktober 2017 21:43 schreef Leandra het volgende:
[..]
Je kind is (letterlijk) net twee, je kunt je bij de signalen die je kind zogenaamd zou geven die op ASS zouden wijzen ook eens afvragen of zijn borderliner moeder daar zelf niet deels de oorzaak van is.
Ik vind het echt heel triest dat ze zo diagnose-geil is, en kennelijk ook overtuigend, want je hebt nog geen diagnose voor hem maar je doet wel alsof hij idd de diagnose ASS zou moeten hebben.
Als er iets is wat je nooit moet accepteren dan zijn het wel van die lui die door een paar artikelen of boeken te lezen, wel even denken diagnoses te kunnen stellen. Niets zo achterlijk en respectloos als dat.quote:Op zondag 1 oktober 2017 21:36 schreef Sneakie het volgende:
[..]
Ze leest erg veel en dan vooral op het gebied van psychologie, daar zal het dan ook wel vandaan komen. Wat betreft mijn zoontje zijn er volgens MEE wel sterke indicaties maar mogen ze nog geen diagnose geven. Wat betreft mijzelf laat ik de diagnose inderdaad liever over aan een professional maar aan de andere kant is er de vorige keer geen Asperger uitgekomen maar een chronische depressie (dysthyme stoornis).
Either way zoals ik al aangaf wat professionele hulp kan mij in dit geval alleen maar goed doen, want ik ben bang dat ik wel aardig wat op te ruimen heb in mijn hoofd.
Ik snap wel dat je verschillen ziet, maar het is toch een jongen/meisje tweeling? Die zijn op die leeftijd al verschillend genoeg.quote:Op zondag 1 oktober 2017 21:48 schreef Sneakie het volgende:
[..]
Nouja weet je wat het is wij hebben een tweeling. Hierdoor zie je veel sneller een contrast in ontwikkeling tussen beiden. Wellicht is het geen ASS maar hij vertoont wel genoeg signalen vandaar dat we ook op verder onderzoek zijn gegaan. Geloof mij ik hoop dan ook dat dit inderdaad niet het geval is want het zou zijn leven er niet gemakkelijk op maken om een labeltje te hebben.
Maar goed ik snap jouw punt wel, zulke zaken dien je aan een professional over te laten en soms zien mensen inderdaad te snel problemen waar ze niet zijn. Ik ben erin meegegaan dat mocht er inderdaad iets zijn dat ik er dan liever te snel bij wil zijn dan te laat.
Thanks! Ik ben dan ook wel erg gespannen om de ontmoeting met haar aan te gaan vrijdag (wanneer ik weer naar huis ga) gezien de gesprekken die we ondertussen via WhatsApp hebben gehad.quote:Op zondag 1 oktober 2017 21:51 schreef Melancholia_war het volgende:
[..]
Als er iets is wat je nooit moet accepteren dan zijn het wel van die lui die door een paar artikelen of boeken te lezen, wel even denken diagnoses te kunnen stellen. Niets zo achterlijk en respectloos als dat.
Een chronische depressie kan mensen ook wat meer afgevlakt doen voelen en/of overkomen hè. Het is echt meer dan bizar dat je erin meegaat. Vertrouw op je verstand, die ben je echt niet kwijt hoor. Kies voor jezelf en je kinderen.
Ze klinkt als puur vergif..
Sterkte.
Nee. Het hoeft niet verwarrend te zijn op deze manier, echt niet.quote:Op zondag 1 oktober 2017 22:09 schreef Sneakie het volgende:
[..]
Thanks! Ik ben dan ook wel erg gespannen om de ontmoeting met haar aan te gaan vrijdag (wanneer ik weer naar huis ga) gezien de gesprekken die we ondertussen via WhatsApp hebben gehad.
Zo vroeg ze mij eerst of ik nog wel door kan gaan met de relatie wetende wat er tussen haar en de lover is gebeurd. Wanneer ik aangaf alleen wanneer ze er 100% voor wil gaan krijg ik te horen dat ze er echt nog niet uit is en ze niet weet of ze er wel nog voor kan gaan.
En paar zinnen later zegt ze weer: "Ik hoop echt dat we er samen uit komen"
Dusja dat wordt een spannend gesprek. Liefde blijft soms een verwarrend ding want gevoelsmatig wil ik alles redden maar mijn verstand zegt RUN.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |