Vent werkelijk?quote:Op maandag 18 september 2017 22:48 schreef polderturk het volgende:
Is relatiebemiddeling een optie?
Koop rozen voor je vrouw. Trakteer haar op een etentje. Koop af en toe iets leuks voor haar. Laat haar merken dat je heel veel van haar houdt.
Wat een ontzettend dom lulantwoord zeg!quote:Op maandag 18 september 2017 22:43 schreef Kampratje het volgende:
Je vrouw gebruikt je ASS als een excuus. En daarnaast lijkt het alsof ze dolgraag wilde dat je net als haar iets deed mankeren. En ze weet dus dat je tamme zak bent, vrouw vreemdgaat is het gewoon al afgelopen dat weet je toch?
Je snapt dus wel dat die vrouw vreemdgaat? Wie lult er nou dom jongen? Als iemand vreemdgaat is dat voor de tegenpartij nooit meer te vergeten, Asperger of niet, lamzak.quote:Op maandag 18 september 2017 22:53 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
[..]
Wat een ontzettend dom lulantwoord zeg!
Ik snap die vrouw ook wel. Iemand met Asperger kan heel erg kil en ongeinteresseerd overkomen. Dat is nou precies het gevoelige punt van iemand met borderline.
Er bestaan gezinscoaches voor dit soort situaties
12,5 jaar samen toch.quote:Op maandag 18 september 2017 22:53 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
[..]
Wat een ontzettend dom lulantwoord zeg!
Ik snap die vrouw ook wel. Iemand met Asperger kan heel erg kil en ongeinteresseerd overkomen. Dat is nou precies het gevoelige punt van iemand met borderline.
Er bestaan gezinscoaches voor dit soort situaties
Normaal gesproken inderdaad wel, maar ze heeft uiteindelijk duidelijk haar spijt betuigd en verder leek het ook echt alsof ze op dat moment niet zichzelf was (totaal ander persoon) mede hierdoor (en het feit dat ik ook niet perfect ben) heb ik besloten ermee door te gaan.quote:Op maandag 18 september 2017 22:43 schreef Kampratje het volgende:
Je vrouw gebruikt je ASS als een excuus. En daarnaast lijkt het alsof ze dolgraag wilde dat je net als haar iets deed mankeren. En ze weet dus dat je tamme zak bent, vrouw vreemdgaat is het gewoon al afgelopen dat weet je toch?
Soms is loslaten beter dan ermee slepen.quote:Op maandag 18 september 2017 23:07 schreef Sneakie het volgende:
[..]
Normaal gesproken inderdaad wel, maar ze heeft uiteindelijk duidelijk haar spijt betuigd en verder leek het ook echt alsof ze op dat moment niet zichzelf was (totaal ander persoon) mede hierdoor (en het feit dat ik ook niet perfect ben) heb ik besloten ermee door te gaan.
Ik snap jouw punt. Ik weet ook van mijzelf dat ik verre van de ideale partner ben op sommige gebieden (voel dingen soms niet goed aan, heb soms tijd voor mijzelf nodig om mijn accu op te laden) en door haar borderline kan het gebeuren dat ik mij soms te ver afsluit wanneer ik gekwetst word. Dit is verre van een ideale situatie maar in de loop van de jaren dacht ik dat wij elkaar leken te begrijpen en er voor elkaar te zijn zowel mooie als moeilijke tijden.quote:Op maandag 18 september 2017 22:53 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
[..]
Wat een ontzettend dom lulantwoord zeg!
Ik snap die vrouw ook wel. Iemand met Asperger kan heel erg kil en ongeinteresseerd overkomen. Dat is nou precies het gevoelige punt van iemand met borderline.
Er bestaan gezinscoaches voor dit soort situaties
Doe even normaal.quote:Op maandag 18 september 2017 22:48 schreef polderturk het volgende:
Is relatiebemiddeling een optie?
Koop rozen voor je vrouw. Trakteer haar op een etentje. Koop af en toe iets leuks voor haar. Laat haar merken dat je heel veel van haar houdt.
Ik snap iemand die vreemdgaat nooit.quote:Op maandag 18 september 2017 22:53 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
[..]
Wat een ontzettend dom lulantwoord zeg!
Ik snap die vrouw ook wel. Iemand met Asperger kan heel erg kil en ongeinteresseerd overkomen. Dat is nou precies het gevoelige punt van iemand met borderline.
Er bestaan gezinscoaches voor dit soort situaties
Het zijn inderdaad zaken die eigenlijk al altijd hebben gespeeld, alleen is het van mijn kant (distantiëren) wel erger geworden sinds het moment dat ze vreemd is gegaan. Dit heb ik mettertijd redelijk verwerkt waardoor ik ook weer opener ben geworden.quote:Op maandag 18 september 2017 23:12 schreef Dehelerambam het volgende:
Ik snap het niet zo goed. Na 12,5 jaar zijn dit geen nieuwe eigenschappen. Waarom is het juist nu een probleem geworden? Of speelt het al langer?
Als dat zo is, lijkt me dat de diagnose juist aanknopingspunten zou kunnen bieden om oplossingen te vinden samen. Het zou mooi zijn om het in ieder geval samen die kans te geven.
Of is ze bang dat het zinloos is, dat het nooit zal veranderen, want jij hebt nu eenmaal ASS? (Als je dat echt blijkt te hebben).
En haar borderline, is dat voor haar nu hanteerbaar? Is dit misschien eern extreme uiting op deze verandering?
Zomaar wat gedachten, want ik vind het moeilijk om deze situatie goed in te schatten.
Volledig mee eens, maar toch hadden wij ons er samen doorheen gevochten en leek er nu wat rust in ons leven te komen (huisje, boompje, beestje).quote:Op maandag 18 september 2017 23:21 schreef MadJackthePirate het volgende:
Sowieso, als je alleen al kijkt naar de algemene eigenschappen van de aandoeningen lijkt het ook niet alsof het een ideale match is. Iemand met asperger is juist meer opzoek naar stabiliteit en structuur, terwijl iemand met borderline over het algemeen meer opleeft bij impulsieve acties en hoge pieken en diepe dalen kent.
Ja normaal zou ik zeggen, vlucht weg! Maar door die lange relatie en ook door de kinderen zou je nog kunnen proberen om wellicht samen in therapie te gaan. Mocht zij dit ook niet willen of het niet werken dan is de enige andere optie om zo door te modderen of uit elkaar te gaan.quote:Op maandag 18 september 2017 23:23 schreef Sneakie het volgende:
[..]
Volledig mee eens, maar toch hadden wij ons er samen doorheen gevochten en leek er nu wat rust in ons leven te komen (huisje, boompje, beestje).
Bedankt!quote:Op maandag 18 september 2017 23:27 schreef MadJackthePirate het volgende:
[..]
Ja normaal zou ik zeggen, vlucht weg! Maar door die lange relatie en ook door de kinderen zou je nog kunnen proberen om wellicht samen in therapie te gaan. Mocht zij dit ook niet willen of het niet werken dan is de enige andere optie om zo door te modderen of uit elkaar te gaan.
Ik weet niet hoe oud jullie kinderen zijn, maar op jonge leeftijd hoeft een break-up totaal geen probleem te zijn voor de kinderen hoor, mits er een goede omgangsregeling is. Ikzelf heb hier ervaring mee en heb hier echt 0,0 last van gehad (ik was 1,5 toen mijn ouders uit elkaar gingen). Ik denk dat door blijven modderen met de ruzies e.d. erger zijn voor een kind dan een 'nette' scheiding als het ware.
Mocht je ervoor kiezen om in therapie te gaan en zei wil dat ook wens ik je veel succes. Mocht het stuklopen om wat voor reden dan ook raad ik je aan om zo beheerst mogelijk te blijven en duidelijke afspraken over de kinderen te maken. Probeer er ook geen knipperlicht relatie van te maken, dat is voor de kinderen ook zeer onduidelijk.
Succes!
De vraag is of dat echt zo is geweest. Er moeten signalen zijn geweest. (Misschien voor jou moeilijker op te merken door je Asperger dat wel.) Denk eens terug...quote:Zoals ik aangaf was (of iig leek) er een maand geleden geen vuiltje aan de lucht te zijn en was ze dolgelukkig met ons gezinnetje [...]
Let er ook wel op dat je zelf nog voldoende gehoord wordt. Ik lees hier vooral wat zij wil dat er gebeurd en dat jij je aanpast. Kijk in zekere mate is daar niks mis mee, maar cijfer jezelf niet te veel weg. Jij hebt ook je wensen en behoeften. Dat het soms door omstandigheden wat meer afwachtend is kan gebeuren, maar let op dat het geen gewoonte wordt.quote:Op maandag 18 september 2017 23:31 schreef Sneakie het volgende:
[..]
Bedankt!
Gezien ons verleden wil ik het zelf ook niet zo snel opgeven, maar dan moet het wel nog zin hebben. Dat gedeelte lijkt steeds meer weg te ebben.
Onze eerste stap is dat ik twee weken uit huis ga op haar verzoek zodat zij voor haarzelf duidelijk kan krijgen of ze er nog mee door wil gaan of niet.
Uiteraard waren er wel eens wat momentjes maar niet anders dan de afgelopen 12,5 jaar. Signalen opvangen doe ik inderdaad niet altijd even goed, maar als mijn vrouw mij een aantal weken vol overtuiging vertelt hoe gelukkig ze wel niet is zou ik niet zeggen dat er signalen zijn dat er zaken mis zijn.quote:Op maandag 18 september 2017 23:32 schreef Boca_Raton het volgende:
[..]
De vraag is of dat echt zo is geweest. Er moeten signalen zijn geweest. (Misschien voor jou moeilijker op te merken door je Asperger dat wel.) Denk eens terug...
Daar zat ik dus vandaag toevallig net aan te denken...quote:Op maandag 18 september 2017 22:53 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
[..]
Wat een ontzettend dom lulantwoord zeg!
Ik snap die vrouw ook wel. Iemand met Asperger kan heel erg kil en ongeinteresseerd overkomen. Dat is nou precies het gevoelige punt van iemand met borderline.
Er bestaan gezinscoaches voor dit soort situaties
Ik denk dat je het meer in deze richting moet zoeken Sneakie.quote:Op maandag 18 september 2017 23:36 schreef Sneakie het volgende:
[..]
Wat mij nu verder nog te binnen schiet is dat ze wel ergens heeft aangegeven dat de persoon waarmee ze toen is vreemdgegaan is tegengekomen bij haar therapiepraktijk (blijkbaar hebben zij dezelfde behandelaar) en dat dit een trigger voor waar was / zij weer ging nadenken over mij en mijn trekjes.
Onzin.quote:Op dinsdag 19 september 2017 10:42 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
[..]
Daar zat ik dus vandaag toevallig net aan te denken...
"Autisme" creert "borderline"... Misschien ook andersom...maar ja, niemand wil toegeven fout te zitten he. Dat is het hele probleem. Daarom werkt die therapie vaak ook niet. Mensen vervallen snel weer in oud gedrag. Ook ga je aan jezelf twijfelen als je beschuldigd wordt van stoornissen, maar anderen zelf niet in therapie willen.
Wat is dit nou weer voor omgekeerde wereld. Hoezo zou jij moeten veranderen? Omdat je dat label hebt nu? Maar daarvoor begon ze nooit over bepaalde eigenschappen / dingen die je deed? Maw, het was allemaal prima, totdat je dat label kreeg, en nu ben je opeens een persoon die haar niet meer genoeg te bieden zou hebben? Defuck?!?quote:Op maandag 18 september 2017 23:21 schreef Sneakie het volgende:
[..]
Het zijn inderdaad zaken die eigenlijk al altijd hebben gespeeld, alleen is het van mijn kant (distantiëren) wel erger geworden sinds het moment dat ze vreemd is gegaan. Dit heb ik mettertijd redelijk verwerkt waardoor ik ook weer opener ben geworden.
Zoals ik aangaf was (of iig leek) er een maand geleden geen vuiltje aan de lucht te zijn en was ze dolgelukkig met ons gezinnetje en mij totdat ze dus drie weken geleden aangaf helemaal op te zijn en er niet in gelooft dat ik zodanig kan veranderen zodat ik haar genoeg te bieden heb (wat een bekend fenomeen is bij een Asperger).
Goede post.quote:Op dinsdag 19 september 2017 10:40 schreef Jopie78 het volgende:
Zo snel mogelijk hulp van een derde inroepen. Jullie zijn elkaar nu aan het diagnosticeren en zij lijkt hierbij wel te veel te willen focussen op de minpunten. Lijkt me een zeer ongezonde basis voor gesprekken, zeker als je aangeeft dat je elke dag weer op nul moet beginnen.
Er zou iemand bij moeten zitten die de verwijten en het ziektebeeld eruit kan filteren en het gesprek kan sturen naar gevoelens en verlangens. Zeker met het oog op jullie kinderen en het feit dat jullie al 12,5 jaar bij elkaar zijn. Niet gek dat kinderen de dynamiek verstoren, al helemaal niet met alle psychische belemmeringen.
Succes!
Ja dat kan zo jong. Kindjes die niets moeten hebben van aanrakingen of contact bijv. Vertraagde ontwikkeling van spraak. Etc.quote:Op dinsdag 19 september 2017 16:28 schreef Elpis het volgende:
Dus zij denkt Ass tekenen bij een dreumes van 2 jaar te zien (kan dat eigenlijk wel zo jong?) en nu bedeelt ze jou een diagnose zodat ze een stok heeft om een hond mee te slaan zodat het niet alleen aan haar label ligt. Jaja.
Die tekenen die je opnoemt heeft mijn zoon ook maar die heeft geen diagnose gekregen na een officiële test hoor. Laat je niet zomaar wat aanpraten.
Blabla je gaat (en overigens de fokkers hier ook) erg mee in je diagnose Asperger? Is je vrouw psycholoog/psychiater of psychotherapeut? Is de diagnose dus al officieel vastgesteld? Nee, dan lekker laten lullen en tegen in gaan. Ga dan desnoods naar een psychiater of psycholoog en doe wat testjes om definitief de diagnose te horen.quote:Op maandag 18 september 2017 23:36 schreef Sneakie het volgende:
[..]
Uiteraard waren er wel eens wat momentjes maar niet anders dan de afgelopen 12,5 jaar. Signalen opvangen doe ik inderdaad niet altijd even goed, maar als mijn vrouw mij een aantal weken vol overtuiging vertelt hoe gelukkig ze wel niet is zou ik niet zeggen dat er signalen zijn dat er zaken mis zijn.
Wat mij nu verder nog te binnen schiet is dat ze wel ergens heeft aangegeven dat de persoon waarmee ze toen is vreemdgegaan is tegengekomen bij haar therapiepraktijk (blijkbaar hebben zij dezelfde behandelaar) en dat dit een trigger voor waar was / zij weer ging nadenken over mij en mijn trekjes.
Duidelijk borderline, die zijn zowel naar zichzelf toe als voor de omgeving veel destructiever. Asperger is vooral lastig voor de persoon die het heeft.quote:Op dinsdag 19 september 2017 11:00 schreef Kamina het volgende:
Asperger én borderline, ik weet niet wat erger is...
Ik ben wel eens onder behandeling geweest, maar hier is autisme nooit ter sprake gekomen. Uiteindelijk heb ik de diagnose dysthyme stoornis gekregen (na een half jaar therapie).quote:Op dinsdag 19 september 2017 18:28 schreef Godshand het volgende:
[..]
Blabla je gaat (en overigens de fokkers hier ook) erg mee in je diagnose Asperger? Is je vrouw psycholoog/psychiater of psychotherapeut? Is de diagnose dus al officieel vastgesteld? Nee, dan lekker laten lullen en tegen in gaan. Ga dan desnoods naar een psychiater of psycholoog en doe wat testjes om definitief de diagnose te horen.
Iedereen heeft wel namelijk trekjes die passen bij een stoornis: de 1 heeft stemmingswisselingen, de ander hoort stemmen in zijn hoofd maar doet er niets mee. Weer een ander is vaak wat pessimistisch, zonder dat deze een depressieve persoonlijkheidsstoornis heeft.
Jouw vrouw heeft wel een vastgesteld label. Bij Borderliners moet je stevig in je schoenen staan en je grenzen trekken, anders walsen ze over je heen. Ga dus niet de discussie verder aan, voor je je eigen diagnose rond hebt. Het kan best zijn dat de psycholoog tot de conclusie komt dat je inderdaad een normaal persoon bent met introverte karakter trekken en analytisch denkvermogen, zonder een beperkte Asperger te zijn.
Succes
Dus geen Asperger.quote:Op dinsdag 19 september 2017 20:04 schreef Sneakie het volgende:
[..]
Ik ben wel eens onder behandeling geweest, maar hier is autisme nooit ter sprake gekomen. Uiteindelijk heb ik de diagnose dysthyme stoornis gekregen (na een half jaar therapie).
De gedachten op een rijtje zetten is iets wat ik al weken samen met haar probeer. Tenslotte staat er veel op het spel. Helaas lijkt dit juist het tegenovergestelde effecr te hebben en denkt ze dat ik haar gedachten niet serieus neem (omdat ik het zelf niet zo zwart/wit zie en ik besef dat er ook goede dingen zijn in onze relatie).quote:Op woensdag 20 september 2017 20:03 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
Voordat iedereen jou hier met diverse stellige adviezen gaat bestoken. Wat wil jij zelf?
We kunnen je vanalles adviseren, maar we kennen zowel jou niet als je vrouw niet. De ene persoon met Asperger is de andere niet en hetzelfde geldt voor borderline. Het zijn beide zeer brede begrippen.
Als jij wat wilt met jou vermeende autisme en ook dat bij jullie zoontje, zou ik mij eerst laten testen. Een ASS-onderzoek is zeer uitgebreid, omdat kenmerken evengoed naar iets anders kunnen refereren. Misschien heb je het wel helemaal niet. Als ik het juist heb, wordt tegenwoordig wel de gradatie van ASS vastgesteld. Als jij het in lichte mate blijkt te hebben, hoeft het jou helemaal niet zoveel te beperken. Ik ken meerdere mensen met ASS die in sociaal opzicht heel erg groeiden toen het beter met ze ging.
Je zoontje is nog erg jong. Ik zou mij nog niet teveel bezighouden met of hij autistisch is ja of nee. Wat wél heel belangrijk is, is dat hij in een stabiele omgeving opgroeit.
Ik heb tegenover mij ook een gezin met jonge kinderen wonen. De moeder is nou niet bepaald een stabiele vrouw. Als ze ruzie heeft met haar man, schreeuwt ze de hele buurt bij elkaar waar de kinderen bij zijn. De kinderen waarvan de jongste 2 jaar is hebben inmiddels ook gedragsproblemen. Die jongste neemt het geschreeuw van zijn moeder gewoon over. In de buurt wordt dat het "gilkind" genoemd. Het is heel irritant om te horen, maar ook heel verdrietig. De eerste drie jaar zij de allerbelangrijkste jaren in iemands persoonlijke ontwikkeling. Als het dan niet goed gaat, dan krijgt iemand geheid een verstoorde emotionele ontwikkeling.
Hoe gaat dat bij jullie? Ik hoop niet dat je vrouw ook schreeuwt waar de kinderen bij zijn. Zo ja, dan moet je in het vervolg heel kordaat daar tegenin gaan. Niet waar de kinderen bij zijn natuurlijk.
Ik heb zelf ook borderline, maar ik heb met theraie wel geleerd om mijn emoties tot een bepaalde mate te hanteren. De kernproblematiek blijft, doch is borderline bij de meesten goed te behandelen. Vooral het extreme gedrag kan na behandeling een stuk minder worden. Ik heb mensen meegemaakt die eerst verschrikkelijk waren, maar naarmate de behandeling vorderde kregen ze meer overwicht op hun emoties en werden ze zodoende een stuk prettiger in de omgang.
Als jij iemand bent die emoties niet goed kan peilen, begrijp ik de frustraties van jouw vrouw heel goed. Echter, het is niet jouw verantwoordelijkheid. Zij kan ook ervoor kiezen om naar een therapeut of coach te gaan om te bespreken waar ze tegenaanloopt en hoe ze ermee om moet gaan.
Als ze zomaar opeens zegt dat ze niet meer met jouw Asperger om kan gaan ... Ik herken het wel dat zulke gedachten opeens komen oprukken. Dan zijn de emoties zo extreem dat ze gedachten heel erg inkleuren. Ze heeft dan iemand nodig die alles op een rijtje kan zetten. Als jij dat niet kan, moet ze iemand anders zoeken.
Jaren terug. Het voelt een beetje alsof dat er nu wordt bij gepakt om even aan te tonen dat zijn vrouw ook echt problemen heeft en dat hij zo goed is geweest om die te vergeven. Heel goed van TS dat hij dat vreemdgaan heeft vergeven, maar dan moet het later ook niet tegen haar gaan gebruiken. Het is jaren later, dus dat is ook verre van eerlijk. We hadden ook zonder dat vreemdgaan wel aangenomen dat ze borderline heeft en dat de waarheid ergens in het midden zal liggen.quote:Op maandag 18 september 2017 22:55 schreef Kampratje het volgende:
[..]
Je snapt dus wel dat die vrouw vreemdgaat?
Hij vertelt er niet bij wanneer hij is getest. Dat kan jaren geleden zijn. Kan dus best ontwikkeld zijn. En hoe vaak worden diagnoses over het hoofd gezien? Niet zo zwart-wit dus. Als ik TS zou was zou ik een second opinion vragen als het belangrijk is voor hem om zich daar op te focussen.quote:Op woensdag 20 september 2017 13:25 schreef Godshand het volgende:
[..]
Dus geen Asperger.
Man the fuck op en trek je grenzen bij je borderline vrouw, anders loopt ze weg. Tenzij je genoeg hebt van haar, laat haar dan vooral gaan.
Een volwassene kan geen autisme ontwikkelen. Iemand met autisme vertoont reeds als jong kind de symptomen. Wanneer je pas op latere leeftijd 'autisme-achtige' symptomen vertoont, dan kan het van alles zijn, maar geen autisme.quote:Op woensdag 20 september 2017 22:50 schreef AlwaysHappy het volgende:
Hij vertelt er niet bij wanneer hij is getest. Dat kan jaren geleden zijn. Kan dus best ontwikkeld zijn.
TS moet alleen een second-opinion aanvragen wanneer hij hier zelf reden toe ziet, niet omdat zijn manipulatieve echtgenote hem (en hun kind!) met autisme 'diagnosticeert' (en vervolgens deze 'diagnose' gebruikt om zijn leven zuur te maken).quote:En hoe vaak worden diagnoses over het hoofd gezien? Niet zo zwart-wit dus. Als ik TS zou was zou ik een second opinion vragen als het belangrijk is voor hem om zich daar op te focussen.
Iemand met borderline heeft zich in zijn/haar jeugd ontzettend alleen, onbegrepen en minderwaardig gevoeld. Daardoor heeft hij/zij als volwassene continu de drang om bevestiging te zoeken dat mensen van hem/haar houden. Als je die bevestiging geeft, is het weer goed, maar dat gevoel ebt na een poosje alweer weg en daar is die drang weer.quote:Op woensdag 20 september 2017 22:02 schreef Sneakie het volgende:
denkt ze dat ik haar gedachten niet serieus neem (omdat ik het zelf niet zo zwart/wit zie en ik besef dat er ook goede dingen zijn in onze relatie).
Hij heeft geen Asperger, zijn Borderliner denkt dat alleen uit een boekjequote:Op woensdag 20 september 2017 23:31 schreef Mojo.jojo het volgende:
Wel een kutstreek. Jij 'accepteert' haar borderline, en nu doet ze moeilijk over jouw Asperger.
Geen idee wat je moet doen. Misschien denkt ze wel met terugwerkende kracht dat het vreemd gaan gevoed werd door o.a. je Asperger?
Hoe dan ook, als mensen bepaalde behoeftes hebben die niet vervuld worden, en die blijft men zichzelf ontzeggen, dan zijn er veel mensen die heel onredelijk worden op den duur.
Ook als je uit elkaar gaat kun je beide nog steeds 100% ouder voor je kinderen zijn. Als je er slechter van wordt om bij elkaar te blijven dan kan je rol als ouder er ook nog eens onder gaan lijden.
Ik wens je veel wijsheid toe.
Precies wat ik zeg dus. Hij moet het enkel doen als hij daar zelf behoefte aan heeft.quote:[..]
TS moet alleen een second-opinion aanvragen wanneer hij hier zelf reden toe ziet, niet omdat zijn manipulatieve echtgenote hem (en hun kind!) met autisme 'diagnosticeert' (en vervolgens deze 'diagnose' gebruikt om zijn leven zuur te maken).
Ik heb dat vreemdgaan benoemd omdat dat een van de triggers was van deze huidige situatie. De persoon waar ze toen mee is vreemdgegaan is ze recentelijk tegengekomen bij de praktijk waar ze therapie volgt.quote:Op donderdag 21 september 2017 07:36 schreef AlwaysHappy het volgende:
[..]
Precies wat ik zeg dus. Hij moet het enkel doen als hij daar zelf behoefte aan heeft.
Verder staat er nergens dat die vrouw ook hun kind een diagnose heeft gegeven. Er staat dat ze allebei steeds meer signalen zagen en daar samen een conclusie uit trokken. Niet alles is de schuld van degene met borderline.
En nogmaals: ja, mensen met borderline zullen niet altijd even makkelijk zijn in een relatie, maar het is een beetje zwart/wit om maar altijd te roepen dat ze manipuleren, zonder erbij stil te staan dat hun problemen soms ook gewoon terecht zijn en niets met borderline te maken hebben. Hoe vaak ik het hier wel niet voorbij zie komen dat veel problemen in een relatie maar meteen de schuld zijn van de partner met borderline.
Geloof best dat die partner niet makkelijk is, maar er wordt bijna door niemand benoemd dat het ook best kan dat TS signalen van zijn vrouw gemist heeft. Vaak komen problemen niet zomaar uit de lucht vallen. TS probeert de schuld bij zijn vrouw te leggen (benoemd ook even het vreemdgaan van jaren terug om extra symphatie te krijgen - zo komt het over in ieder geval, waarom anders benoemen, het was toch vergeven?), maar de waarheid zal toch echt in het midden liggen.
Ze zijn echt gebaat bij goede hulpverlening. Zou als ik hun was me inderdaad eerder daar op focussen dan op het diagnosticeren van elkaar.
Trust me over de jaren heen heb ik echt geleerd om vooral in zo'n situatie rustig te blijven omdat zoals je al aangeeft het anders een averrechts effect heeft. Verder zijn er wel goede momenten wat betreft comunicatie maar helaas is zij de conclusie van zo'n gesprek de volgende dag alweer vergeten waardoor wij niet verder komen.quote:Op donderdag 21 september 2017 02:41 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
[..]
Iemand met borderline heeft zich in zijn/haar jeugd ontzettend alleen, onbegrepen en minderwaardig gevoeld. Daardoor heeft hij/zij als volwassene continu de drang om bevestiging te zoeken dat mensen van hem/haar houden. Als je die bevestiging geeft, is het weer goed, maar dat gevoel ebt na een poosje alweer weg en daar is die drang weer.
De paradox is dat wanneer jij laat blijken dat jij van haar houdt, zij de drang krijgt om dat te saboteren.
Ingewikkeld hè? Voor degene met borderline ook. Hij/zij is continu aan het worstelen met zijn/haar gevoelens. Continu aan het piekeren "is dit gevoel normaal of is het weer te extreem" of "ik voel dit; heeft dat met deze situatie te maken of is het een trigger naar vroeger?" Dat levert ontzettend veel stress op en zodoende kan zo'n iemand emotioneel helemaal omslaan.
Hoe zwaar het ook voor haar is. Ze kan en mag niet de verantwoordelijkheid op jou afschuiven. Ze mag wel vragen of jij haar wilt helpen en steunen en dat zal je ook wel doen in zoverre het kan. Maar ze mag het niet bij je afdwingen.
Als ik het zo lees, is ze erg instabiel. Ik zou echt snel een relatietherapeut of coach voor jullie beiden opzoeken. Dat moeten jullie samen doen. Jij moet het niet voor haar doen.
Ik denk dat ze de laatste tijd zo in haar emoties verzuipt dat ze niet goed doorheeft wat het effect van haar gedrag op jou is. Blijf rustig, maak geen ruzie en reageer niet aanvallend. Maar zeg dat het ook heel erg zwaar is voor jou en dat jij het erg moeilijk vindt dat ze jou verwijten maakt terwijl je haar probeert te helpen. Het is frustrerend voor haar dat je haar niet kan begrijpen, maar ze kan jou dat niet verwijten.
Als iemand met borderline frustraties op jou afreageert, werkt het vaak averechts om net zo fel of emotioneel terug te reageren. De kunst is om rustig te blijven en niet mee te gaan in die strijd, maar wees wel eerlijk in wat het effect van het gedrag op jou is. Als jij rustig blijft, wordt zij meestal ook op den duur rustiger en dan kunnen jullie redelijker met elkaar in gesprek gaan.
Die goede momenten van communicatie zijn wel hoopvol, want dat geeft in ieder geval aan dat zij in staat is tot redelijkheid. Als dat namelijk niet het geval zou zijn, is het trekken aan een dood paard.quote:Op donderdag 21 september 2017 08:24 schreef Sneakie het volgende:
[..]
Trust me over de jaren heen heb ik echt geleerd om vooral in zo'n situatie rustig te blijven omdat zoals je al aangeeft het anders een averrechts effect heeft. Verder zijn er wel goede momenten wat betreft comunicatie maar helaas is zij de conclusie van zo'n gesprek de volgende dag alweer vergeten waardoor wij niet verder komen.
De kleine heeft zeker net zijn vaccinaties gehad ook?quote:Op dinsdag 19 september 2017 17:45 schreef viceversa het volgende:
[..]
Ja dat kan zo jong. Kindjes die niets moeten hebben van aanrakingen of contact bijv. Vertraagde ontwikkeling van spraak. Etc.
Dat is begrijpelijk, vreemdgaan heeft een grote impact op een relatie maar hoeft niet persé het einde te betekenen. 12.5 jaar samen is niet bepaald een tienerverkering waarbij elke misstap einde relatie betekend.quote:Op maandag 18 september 2017 23:07 schreef Sneakie het volgende:
[..]
Normaal gesproken inderdaad wel, maar ze heeft uiteindelijk duidelijk haar spijt betuigd en verder leek het ook echt alsof ze op dat moment niet zichzelf was (totaal ander persoon) mede hierdoor (en het feit dat ik ook niet perfect ben) heb ik besloten ermee door te gaan.
Wat vetgedrukte betreft, dan houdt 't op.quote:Op maandag 25 september 2017 12:51 schreef Sneakie het volgende:
Sinds vandaag zit ik twee weken bij mijn ouders. Het was een zwaar weekend gezien onze tweeling hun 2e verjaardag hadden. Met veel pijn in mijn hart heb ik beseft dat dit misschien wel de laatste verjaardag is die wij als volwaardig gezin zullen meemaken.
Wekenlang hebben we proberen te praten, heb ik uitleg gegeven over hoe ik dingen voel en ervaar maar aan het eind van het verhaal lijkt het erop wat ik ook probeer het zal nooit genoeg voor haar kunnen zijn. Ook werd ze op sommige momenten gewoon kwaad omdat ik wil praten om dingen op te lossen en werden er helaas de nodige scheldwoorden mijn kant opgegooid. Mede hierdoor ben ik ook bang dat de komende twee weken niet veel zullen veranderen aan de situatie. Wel geeft het uiteraard wat rust en stof om na te denken.
Ondertussen begin ik mijzelf af te vragen of het nog wel zin heeft om hiermee door te gaan. Ik wil graag mijn gezin redden maar als ik voor het minste geringste word afgeblaft en ik de dingen die voor mij veel moeite kosten toch niet goed genoeg voor haar zullen zijn denk ik niet dat ik hiermee kan doorgaan. Zelf hoop ik dat door deze twee weken zij wellicht beseft dat ik ook positieve kanten heb en dat ze wellicht toch meer mist dan ze nu in eerste instantie denkt.
Op de momenten dat we proberen te praten en zij bijvoorbeeld met haar telefoon bezig is en ik hier iets van zeg of wanneer wanneer ik erg direct ben over zaken (vaak met betrekking tot hoe ik de zaken zie).quote:Op maandag 25 september 2017 13:58 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Wat vetgedrukte betreft, dan houdt 't op.
Op wat voor momenten begon ze dan eigenlijk te schelden?
Welke dingen doet zij dan weer slechter dan jij?
Waarom haakt ze af omdat je redelijk monotoon praat? Als iemand monotoon praat, is op zich geen goede reden om af te haken. Wat wil ze dan? Dat je qua intonaties de dramaqueen gaat uithangen? Zoals je haar beschrijft, klinkt ze voor mij als een persoon met een wat dwingend karakter.quote:Op maandag 25 september 2017 15:55 schreef Sneakie het volgende:
[..]
Op de momenten dat we proberen te praten en zij bijvoorbeeld met haar telefoon bezig is en ik hier iets van zeg of wanneer wanneer ik erg direct ben over zaken (vaak met betrekking tot hoe ik de zaken zie).
Dingen waarvan ik vind dat die zij beter kan aanpakken is elkaar de ruimte geven om elkaars kant te beluisteren tijdens gesprekken, vaak haakt ze af omdat ik redelijk monotoon praat (waar ik niks aan kan doen).
Ze haakt af omdat door mijn monotone spraak ze het niet meer krijgt gevolgd en het voor haar lijkt alsof er geen emoties meespelen. Verder kan zij vrij dringend uit de hoek komen, dit is ook de reden waarom ik best boos word op het moment dat ik dingen met haar wil uitpraten (de reden waarom we in de huidige situatie zitten gezien zij vond dat ik meer over mij gevoel moest praten met haar / mijn gevoel meer moet openstellen voor haar).quote:Op maandag 25 september 2017 16:48 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Waarom haakt ze af omdat je redelijk monotoon praat? Als iemand monotoon praat, is op zich geen goede reden om af te haken. Wat wil ze dan? Dat je qua intonaties de dramaqueen gaat uithangen? Zoals je haar beschrijft, klinkt ze voor mij als een persoon met een wat dwingend karakter.
Waarom is ze met een telefoon bezig zodra je met haar praat? probeert ze je uit te lokken tot iets?? Ze toont daarmee desinteresse (duh) aan. Maar waarom dan?
Anders raar je haar eens aan om met een psycholoog te gaan praten
Wellicht is dit inderdaad nog niet zo'n slecht advies. Zelfs nu we elkaar al een aantal dagen niet hebben gezien lijkt ze me niet echt te missen en zegt ze zelfs dat het goed met haar gaat terwijl ik hier kapot ga omdat ik veel van haar hou en weet wat er op het spel staat (gezin en onze relatie).quote:Op maandag 25 september 2017 21:01 schreef Terminuz het volgende:
Klinkt bot maar ik zou hiermee stoppen. Dit zal altijd een knik ik de kabel zijn. Miss gaat t een tijdje goed en dan komt het weer.
Ik hoop voor je dat alles goed komt. Sws voor je kids.
Maar denk aan jezelf. Je hebt het steeds over wat wij willen. Maar de vraag is wat wil jij. Jij als persoon. Niet je vrouw maar jij?
Is dit wat jij wilt? Stel je eens voor dat je een vriendin hebt die gewoon echt om je geeft en van je houdt! Hoe zou dat zijn dan een onvolspelbaar persoon die de ene maand zegt ik hou van je en andere maand weer gek doet? Dit blijft een knipperlicht relatie. Ik zeg denk aan je zelf!quote:Op donderdag 28 september 2017 18:34 schreef Sneakie het volgende:
[..]
Wellicht is dit inderdaad nog niet zo'n slecht advies. Zelfs nu we elkaar al een aantal dagen niet hebben gezien lijkt ze me niet echt te missen en zegt ze zelfs dat het goed met haar gaat terwijl ik hier kapot ga omdat ik veel van haar hou en weet wat er op het spel staat (gezin en onze relatie).
Ook bij elke poging die ik doe om zo neutraal mogelijk dingen te bespreken / nieuwe inzichten te delen (via WhatsApp) krijg ik de nodige verwijten naar mijn hoofd geslingerd en ben ik het allemaal schuld.
Meer dan eens heb ik mij de afgelopen dagen afgevraagd waar ik mee ben begonnen, want het doel van een relatie lijkt mij niet dat je je constant gespannen/ongelukkig voelt.
Ja joh, een borderliner heeft bij een ander de diagnose asperger gesteld en dan is het zo?quote:Op maandag 18 september 2017 22:53 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
[..]
Wat een ontzettend dom lulantwoord zeg!
Ik snap die vrouw ook wel. Iemand met Asperger kan heel erg kil en ongeinteresseerd overkomen. Dat is nou precies het gevoelige punt van iemand met borderline.
Er bestaan gezinscoaches voor dit soort situaties
Dat ben ik ook wel van plan. Al is het maar om duidelijkheid te krijgen. Verder is het gemakkelijk gezegd om je geen schuldgevoel te laten aanpraten maar ze weet precies wat ze moet zeggen om mij schuldig te laten voelen.quote:Op donderdag 28 september 2017 18:53 schreef Leandra het volgende:
[..]
Ja joh, een borderliner heeft bij een ander de diagnose asperger gesteld en dan is het zo?
Lekker makkelijk dit weer, laat TS zich eerst maar eens serieus testen, want tussen een buitenbeentje voelen en asperger zit nogal een eind, maar mevrouw de borderliner kon natuurlijk lekker makkelijk projecteren.
TS, laat jezelf testen als de diagnose zou kunnen kloppen, maar ga er niet vanuit dat je vrouw de juiste diagnose gesteld heeft.
Verder zou ik me door haar ook zeker geen schuldgevoel laten aanpraten.
Ja, dat verbaast me niet van een borderliner, daarom zei ik dat ook.quote:Op donderdag 28 september 2017 18:56 schreef Sneakie het volgende:
[..]
Dat ben ik ook wel van plan. Al is het maar om duidelijkheid te krijgen. Verder is het gemakkelijk gezegd om je geen schuldgevoel te laten aanpraten maar ze weet precies wat ze moet zeggen om mij schuldig te laten voelen.
Heb je haar al bedankt voor haar diagnostische capaciteiten als niet-professional?quote:Op zaterdag 30 september 2017 18:32 schreef Sneakie het volgende:
Update vanuit mijn kant. Uit haar gesprekken heb ik begrepen dat zij dus sinds kort weer wekelijks contact heeft met de persoon waar ze ooit mee is vreemdgegaan. Ze komt hem blijkbaar toevallig tegen tijdens het boodschappen doen..
Ze zegt dat haar huidige houding te wijten is aan het feit dat ze op is (door m'n Asperger) en dat ze daarom niet weet of ze nog wil vechten voor ons huwelijk. Met de wetenschap dat ik weet dat zij weer regelmatig contact heeft met deze persoon (en welke invloed dat op haar heeft) heb ik sterk het gevoel dat dat wellicht ook een grote factor is die meespeelt in haar houding van niet meer willen.
Zij zegt wel dat er niks speelt tussen hen maar mijn gevoel zegt mij het tegenovergestelde.
Mede door dit nieuwe feit zie ik niet meer in waarom ik er nog voor zou moeten vechten terwijl ze in haar hoofd misschien al wel met iemand anders bezig is.
Ik denk dat het dan toch echt tijd wordt om mij meer te focussen op een scheiding in plaats van hopen dat het nog te redden valt. Want dat is naar mijn mening op deze manier een bodemloze put.
Contact met de huisarts / doorverwijzing zal ik ook gaan regelen inderdaad als is het maar voor mijn eigen bevestiging + het verwerken van zo'n relatie / mijzelf weer bij elkaar rapen.quote:Op zaterdag 30 september 2017 18:58 schreef Godshand het volgende:
[..]
Heb je haar al bedankt voor haar diagnostische capaciteiten als niet-professional?
Tsja, k heb het idee dat ze voor de makkelijke weg kiest en voor een nieuwe man gaat. Je bent uit haar systeem en wil gewoon niet verder. Hoe wel of niet borderline zo iemand is, dan is er ook niets meer mee te beginnen...
Lees je maar in over hoe een goede scheiding te regelen.
Oh, ik weet niet of je echt zelf beperkingen met anderen ervaart (buiten het gezeur met je vrouw), maar dan zou ik eens met de huisarts praten over verwijzing naar een psycholoog of psychiater...
Heel goed.quote:Op zaterdag 30 september 2017 19:07 schreef Sneakie het volgende:
[..]
Contact met de huisarts / doorverwijzing zal ik ook gaan regelen inderdaad als is het maar voor mijn eigen bevestiging + het verwerken van zo'n relatie / mijzelf weer bij elkaar rapen.
quote:Op maandag 18 september 2017 22:48 schreef polderturk het volgende:
Is relatiebemiddeling een optie?
Koop rozen voor je vrouw. Trakteer haar op een etentje. Koop af en toe iets leuks voor haar. Laat haar merken dat je heel veel van haar houdt.
quote:
Heb je een advocaat nodig?quote:Op zaterdag 30 september 2017 18:32 schreef Sneakie het volgende:
Update vanuit mijn kant. Uit haar gesprekken heb ik begrepen dat zij dus sinds kort weer wekelijks contact heeft met de persoon waar ze ooit mee is vreemdgegaan. Ze komt hem blijkbaar toevallig tegen tijdens het boodschappen doen..
Ze zegt dat haar huidige houding te wijten is aan het feit dat ze op is (door m'n Asperger) en dat ze daarom niet weet of ze nog wil vechten voor ons huwelijk. Met de wetenschap dat ik weet dat zij weer regelmatig contact heeft met deze persoon (en welke invloed dat op haar heeft) heb ik sterk het gevoel dat dat wellicht ook een grote factor is die meespeelt in haar houding van niet meer willen.
Zij zegt wel dat er niks speelt tussen hen maar mijn gevoel zegt mij het tegenovergestelde.
Mede door dit nieuwe feit zie ik niet meer in waarom ik er nog voor zou moeten vechten terwijl ze in haar hoofd misschien al wel met iemand anders bezig is.
Ik denk dat het dan toch echt tijd wordt om mij meer te focussen op een scheiding in plaats van hopen dat het nog te redden valt. Want dat is naar mijn mening op deze manier een bodemloze put.
Ik wil het eerst via een mediator proberen. Uiteindelijk hoop ik dat we volwassen genoeg zijn om het hoofdstuk scheiden op een volwassen manier te kunnen uitspreken en de juiste zaken te regelen.quote:Op zaterdag 30 september 2017 21:03 schreef Keep_Walking het volgende:
[..]
Heb je een advocaat nodig?
Succes.quote:Op zaterdag 30 september 2017 21:09 schreef Sneakie het volgende:
[..]
Ik wil het eerst via een mediator proberen. Uiteindelijk hoop ik dat we volwassen genoeg zijn om het hoofdstuk scheiden op een volwassen manier te kunnen uitspreken en de juiste zaken te regelen.
Thanks for the support. Eerlijk gezegd zit ik de komende tijd niet te wachten op een nieuwe relatie. Eerst maar eens deze verwerken.quote:Op zaterdag 30 september 2017 21:12 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
Wat rot voor je zeg! Maar zoals ik het lees neem je wel een goede beslissing. Je lijkt mij een sympathieke kerel die veel beter verdient dan dit.
Laat je niet gek maken door haar diagnostiek en alle verwijten daar omheen. Zij is degene die je verwijt dat je monotoon praat. Maar dat betekent niet dat jij het fout doet. Dat is haar interpretatie, maar dat hoeft niet de interpretatie te zijn van andere mensen.
Echt, ik gun jou gewoon een leuk leven en er zal vast op den duur een vrouw in jouw leven komen die jou wel accepteert. Ik hoop dat het qua ongangsregeling met je kinderen met een sisser afloopt. Hou het wel in de gaten dat ze de opvoeding niet misbruikt om wraak te nemen op jou. En vraag hulp aan je ouders en vrienden als dat nodig is.
Dat kan in mij goed voorstellen. Ik ben bang dat in haar geval de zaken er ook iets minder rooskleurig voorstaan. De partner die ze in haar hoofd heeft, heeft ook borderline. Dit lijkt mij op z'n zachtst gezegd geen goede situatie voor onze kinderen (gezien ik ook zijn gewelddadig verleden weet met vorige partners, we waren namelijk ooit beste vrienden voordat hij vreemdgegaan met mn vrouw). Aan de andere kant ben ik bijna verplicht om full time te blijven werken gezien ik een nieuw bestaan moet opbouwen en er in de praktijk niet meer inzit dan een omgangsregeling.quote:Op zondag 1 oktober 2017 16:11 schreef Duveldrinker het volgende:
Stoppen met de relatie en je heel goed voorbereiden op de scheiding zodat je kinderen een goede regeling krijgen.
Ik ben zelf ook getrouwd geweest met een borderliner en als ik zie wat een zooi zij nu van haar leven heeft gemaakt en van haar andere kinderen ben ik zo vreselijk blij dat ik het huwelijk afgebroken heb met haar en ons kind bij mij woont.
Je moet er echt goed over nadenken, ik ben anders en minder gaan werken en vanuit huis toen mijn zoontje nog niet naar school ging. Ik verdien veel minder dan vroeger maar het is het mij waard geweest.quote:Op zondag 1 oktober 2017 16:24 schreef Sneakie het volgende:
[..]
Dat kan in mij goed voorstellen. Ik ben bang dat in haar geval de zaken er ook iets minder rooskleurig voorstaan. De partner die ze in haar hoofd heeft, heeft ook borderline. Dit lijkt mij op z'n zachtst gezegd geen goede situatie voor onze kinderen (gezien ik ook zijn geweldadig verleden weet met vorige partners). Aan de andere kant ben ik bijna verplicht om full time te blijven werken gezien ik een nieuw bestaan moet opbouwen en er in de praktijk niet meer inzit dan een omgangsregeling.
Precies daar ook gestopt met lezen..quote:Op maandag 18 september 2017 22:46 schreef MadJackthePirate het volgende:
Gestopt bij het lezen bij 'borderline'. En tevens dat ze vreemdgegaan was. Gast open je ogen, het probleem ligt niet bij jou, dat ligt bij haar. Dat je kinderen met haar hebt is jammer (voor hen), aangezien deze relatie naar mijn inziens geen stabiele relatie kan bieden voor hen.
Dat hoeft niet hoor. TS herkent zich er zelf ook in en hij ziet ook kenmerken in hun zoontje.quote:Op zondag 1 oktober 2017 19:18 schreef Leandra het volgende:
Ze verzint dat jij Asperger hebt zodat haar contact met degene met wie ze vreemd ging niet de reden gaat zijn dat jullie huwelijk stukgelopen is.
Maar dat is gewoon haar manier van jou de schuld geven.
Als je maar genoeg op mensen inpraat geloven ze zo'n "diagnose" al heel snel, terwijl daar echt wel meer bij komt kijken dan wat overeenkomsten zien.quote:Op zondag 1 oktober 2017 19:28 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
[..]
Dat hoeft niet hoor. TS herkent zich er zelf ook in en hij ziet ook kenmerken in hun zoontje.
Maar ik ben het wel met je eens dat zij de vermeende Asperger aangrijpt om alle schuld op TS te schuiven. En dat is absoluut verkeerd! En daarbij er is geen diagnose.
Mja dit slaat anders wel de spijker op de kop. Nu ik haar 'geheimpje' weet zegt ze dat ze bang is dat ik alles daarop ga gooien in plaats van onze relatieproblemen die o.a. komen door mijn Asperger.quote:Op zondag 1 oktober 2017 19:18 schreef Leandra het volgende:
Ze verzint dat jij Asperger hebt zodat haar contact met degene met wie ze vreemd ging niet de reden gaat zijn dat jullie huwelijk stukgelopen is.
Maar dat is gewoon haar manier van jou de schuld geven.
Helemaal eens. Wat Sneakie bij zijn zoontje ziet, vind ik wel sterke aanwijzingen trouwens. Maar inderdaad, zolang er niks officieel is gediagnosticeerd kan je ook geen conclusies trekken. En stel dat hij wel autisme heeft: het maakt hem niet anders dan hoe hij altijd al was. En het maakt hem ook niet minderwaardig.quote:Op zondag 1 oktober 2017 19:48 schreef Leandra het volgende:
[..]
Als je maar genoeg op mensen inpraat geloven ze zo'n "diagnose" al heel snel, terwijl daar echt wel meer bij komt kijken dan wat overeenkomsten zien.
Voel je alsjeblieft niet schuldig. Zij heeft het over zichzelf afgeroepen. Hoe moeilijk zij het zelf ook heeft, ze heeft daardoor geen privileges en ze had je niet respectloos moeten behandelen.quote:Op zondag 1 oktober 2017 20:28 schreef Sneakie het volgende:
Ik geef toe dat ik haar de laatste tijd zeker wat meer aandacht had moeten geven, maar aan de andere kant is het ook moeilijk om affectie te tonen als je te vaak wordt gekleineerd en wordt uitgescholden. Toevalligerwijs is ook alles letterlijk down the drain gegaan precies op 't moment dat zij weer contact had met hem.
Echt, hou op het "jouw asperger" te noemen, de diagnose van je vrouw is geen diagnose, de "herkenning" die je op bepaalde punten hebt ook niet.quote:Op zondag 1 oktober 2017 20:28 schreef Sneakie het volgende:
[..]
Mja dit slaat anders wel de spijker op de kop. Nu ik haar 'geheimpje' weet zegt ze dat ze bang is dat ik alles daarop ga gooien in plaats van onze relatieproblemen die o.a. komen door mijn Asperger.
Ik heb haar wel duidelijk gemaakt dat er nog weinig valt op te lossen als zij niet meer toegewijd is en haar gevoel niet meer op de juiste plek zit.
Ik geef toe dat ik haar de laatste tijd zeker wat meer aandacht had moeten geven, maar aan de andere kant is het ook moeilijk om affectie te tonen als je te vaak wordt gekleineerd en wordt uitgescholden. Toevalligerwijs is ook alles letterlijk down the drain gegaan precies op 't moment dat zij weer contact had met hem.
Ze leest erg veel en dan vooral op het gebied van psychologie, daar zal het dan ook wel vandaan komen. Wat betreft mijn zoontje zijn er volgens MEE wel sterke indicaties maar mogen ze nog geen diagnose geven. Wat betreft mijzelf laat ik de diagnose inderdaad liever over aan een professional maar aan de andere kant is er de vorige keer geen Asperger uitgekomen maar een chronische depressie (dysthyme stoornis).quote:Op zondag 1 oktober 2017 21:31 schreef Leandra het volgende:
[..]
Echt, hou op het "jouw asperger" te noemen, de diagnose van je vrouw is geen diagnose, de "herkenning" die je op bepaalde punten hebt ook niet.
Jullie kind is ook nog akelig jong voor zo'n diagnose, dus ik ben benieuwd hoe die daar aan komt.
Ik denk vooral dat je vrouw graag stickertjes plakt.
En nee natuurlijk heeft zij geen fake diagnose voor haar borderline om de verzekering te tillen, dat is echt een absurd argument.
Je kind is (letterlijk) net twee, je kunt je bij de signalen die je kind zogenaamd zou geven die op ASS zouden wijzen ook eens afvragen of zijn borderliner moeder daar zelf niet deels de oorzaak van is.quote:Op zondag 1 oktober 2017 21:36 schreef Sneakie het volgende:
[..]
Ze leest erg veel en dan vooral op het gebied van psychologie, daar zal het dan ook wel vandaan komen. Wat betreft mijn zoontje zijn er volgens MEE wel sterke indicaties maar mogen ze nog geen diagnose geven. Wat betreft mijzelf laat ik de diagnose inderdaad liever over aan een professional maar aan de andere kant is er de vorige keer geen Asperger uitgekomen maar een chronische depressie (dysthyme stoornis).
Either way zoals ik al aangaf wat professionele hulp kan mij in dit geval alleen maar goed doen, want ik ben bang dat ik wel aardig wat op te ruimen heb in mijn hoofd.
Nouja weet je wat het is wij hebben een tweeling. Hierdoor zie je veel sneller een contrast in ontwikkeling tussen beiden. Wellicht is het geen ASS maar hij vertoont wel genoeg signalen vandaar dat we ook op verder onderzoek zijn gegaan. Geloof mij ik hoop dan ook dat dit inderdaad niet het geval is want het zou zijn leven er niet gemakkelijk op maken om een labeltje te hebben.quote:Op zondag 1 oktober 2017 21:43 schreef Leandra het volgende:
[..]
Je kind is (letterlijk) net twee, je kunt je bij de signalen die je kind zogenaamd zou geven die op ASS zouden wijzen ook eens afvragen of zijn borderliner moeder daar zelf niet deels de oorzaak van is.
Ik vind het echt heel triest dat ze zo diagnose-geil is, en kennelijk ook overtuigend, want je hebt nog geen diagnose voor hem maar je doet wel alsof hij idd de diagnose ASS zou moeten hebben.
Als er iets is wat je nooit moet accepteren dan zijn het wel van die lui die door een paar artikelen of boeken te lezen, wel even denken diagnoses te kunnen stellen. Niets zo achterlijk en respectloos als dat.quote:Op zondag 1 oktober 2017 21:36 schreef Sneakie het volgende:
[..]
Ze leest erg veel en dan vooral op het gebied van psychologie, daar zal het dan ook wel vandaan komen. Wat betreft mijn zoontje zijn er volgens MEE wel sterke indicaties maar mogen ze nog geen diagnose geven. Wat betreft mijzelf laat ik de diagnose inderdaad liever over aan een professional maar aan de andere kant is er de vorige keer geen Asperger uitgekomen maar een chronische depressie (dysthyme stoornis).
Either way zoals ik al aangaf wat professionele hulp kan mij in dit geval alleen maar goed doen, want ik ben bang dat ik wel aardig wat op te ruimen heb in mijn hoofd.
Ik snap wel dat je verschillen ziet, maar het is toch een jongen/meisje tweeling? Die zijn op die leeftijd al verschillend genoeg.quote:Op zondag 1 oktober 2017 21:48 schreef Sneakie het volgende:
[..]
Nouja weet je wat het is wij hebben een tweeling. Hierdoor zie je veel sneller een contrast in ontwikkeling tussen beiden. Wellicht is het geen ASS maar hij vertoont wel genoeg signalen vandaar dat we ook op verder onderzoek zijn gegaan. Geloof mij ik hoop dan ook dat dit inderdaad niet het geval is want het zou zijn leven er niet gemakkelijk op maken om een labeltje te hebben.
Maar goed ik snap jouw punt wel, zulke zaken dien je aan een professional over te laten en soms zien mensen inderdaad te snel problemen waar ze niet zijn. Ik ben erin meegegaan dat mocht er inderdaad iets zijn dat ik er dan liever te snel bij wil zijn dan te laat.
Thanks! Ik ben dan ook wel erg gespannen om de ontmoeting met haar aan te gaan vrijdag (wanneer ik weer naar huis ga) gezien de gesprekken die we ondertussen via WhatsApp hebben gehad.quote:Op zondag 1 oktober 2017 21:51 schreef Melancholia_war het volgende:
[..]
Als er iets is wat je nooit moet accepteren dan zijn het wel van die lui die door een paar artikelen of boeken te lezen, wel even denken diagnoses te kunnen stellen. Niets zo achterlijk en respectloos als dat.
Een chronische depressie kan mensen ook wat meer afgevlakt doen voelen en/of overkomen hè. Het is echt meer dan bizar dat je erin meegaat. Vertrouw op je verstand, die ben je echt niet kwijt hoor. Kies voor jezelf en je kinderen.
Ze klinkt als puur vergif..
Sterkte.
Nee. Het hoeft niet verwarrend te zijn op deze manier, echt niet.quote:Op zondag 1 oktober 2017 22:09 schreef Sneakie het volgende:
[..]
Thanks! Ik ben dan ook wel erg gespannen om de ontmoeting met haar aan te gaan vrijdag (wanneer ik weer naar huis ga) gezien de gesprekken die we ondertussen via WhatsApp hebben gehad.
Zo vroeg ze mij eerst of ik nog wel door kan gaan met de relatie wetende wat er tussen haar en de lover is gebeurd. Wanneer ik aangaf alleen wanneer ze er 100% voor wil gaan krijg ik te horen dat ze er echt nog niet uit is en ze niet weet of ze er wel nog voor kan gaan.
En paar zinnen later zegt ze weer: "Ik hoop echt dat we er samen uit komen"
Dusja dat wordt een spannend gesprek. Liefde blijft soms een verwarrend ding want gevoelsmatig wil ik alles redden maar mijn verstand zegt RUN.
En vooral aan zijn kinderen.... ik denk dat TS de kinderen een stabielere omgeving kan bieden dan zijn vrouw, dan in ieder geval een deel van de tijd.quote:Op maandag 2 oktober 2017 11:53 schreef JeMoeder het volgende:
Je vrouw mag haar ziektebeeld wel gebruiken als excuus om rondneuken goed te lullen, maar toegeven richting jou vanwege jouw ziektebeeld zit er niet in. Lijkt me prima om van haar te scheiden, je moet aan jezelf gaan denken.
Ik lees jouw posts wel zeker hoor. En ik zie jou wel als lotgenoot.quote:Op maandag 2 oktober 2017 03:26 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
Bericht verwijderd want had eigenlijk beter als prive bericht gekund en PabstBlueRibbon ziet mij toch niet als volwaardige lotgenoot ondanks het feit dat wij exact dezelfde ervaring hebben ach ieder zn ding hè. Never mind.
Goed advies!quote:Op maandag 2 oktober 2017 13:08 schreef Leandra het volgende:
[..]
En vooral aan zijn kinderen.... ik denk dat TS de kinderen een stabielere omgeving kan bieden dan zijn vrouw, dan in ieder geval een deel van de tijd.
Fulltime werken en kinderen is zwaar, maar de kinderen kunnen gewoon naar het KDV als dat moet, dat lijkt me in dit geval iig een stuk beter voor ze dan 90% van de tijd bij moeder.
Kan TS gelijk eens wat feedback krijgen over zijn kinderen.
Gewoon voor volledig co-ouderschap en een 50/50 verdeling gaan dus TS, en je vrouw heeft dan niets bij het KDV te zoeken, dus haar ook niet opgeven als contactpersoon.
Mja mocht ik het officieel willen aantonen zou ik met haar therapeut moeten praten. Zij is iig wel jaren onder behandeling, heeft een Wajong en heeft een officiële diagnose. Wrange is alleen dat haar therapeut haar gelooft (althans ze heeft wel eens gezegd van zelfs mijn therapeut ziet dat je autisme hebt tijdens de huisbezoeken die er soms waren) en er waarschijnlijk weinig voor voelt om mij hierin te helpen.quote:Op maandag 2 oktober 2017 19:10 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
[..]
Goed advies!
Ik ken haar niet, maar als ik het zo lees, zie ik haar er wel voor aan dat ze de kinderen manipuleert en ervoor zorgt dat ze nooit hun vader te zien krijgen.
Hoe zit het eigenlijk met haar diagnose etc. Kan je aantonen dat zij het officieel heeft? Is ze in behandeling geweest? Zijn daar verslagen van?
Wanneer nodig kan je daarop terugvallen als je strijd krijgt met haar over voogdij. Misschien is het daarom ook beter dat jij je juist niet op ASS laat testen. Zolang jij goed kan functioneren en je sociaal redelijk weet te redden, is het ook niet zo belangrijk. Het is belangrijker dat jij je eigenwaarde en zelfvertrouwen terugkrijgt
Dat zij dat zegt wil niet zeggen dat haar therapeut dat ook werkelijk denkt, of zelfs maar gezegd heeft, dat zou eigenlijk vrij bizar zijn als hij dat gedaan heeft, om meerdere redenen.quote:Op maandag 2 oktober 2017 19:20 schreef Sneakie het volgende:
[..]
Mja mocht ik het officieel willen aantonen zou ik met haar therapeut moeten praten. Zij is iig wel jaren onder behandeling, heeft een Wajong en heeft een officiële diagnose. Wrange is alleen dat haar therapeut haar gelooft (althans ze heeft wel eens gezegd van zelfs mijn therapeut ziet dat je autisme hebt tijdens de huisbezoeken die er soms waren) en er waarschijnlijk weinig voor voelt om mij hierin te helpen.
Verder denk ik eerlijk gezegd dat ik momenteel te gesloopt ben om 50/50 voor mijn kinderen te zorgen bovenop het fulltime werken hoe graag ik 't ook zou willen. Ik zal mijzelf weer goed op de rails moeten krijgen wil ik er echt kunnen zijn voor mijn kinderen in een 50/50 situatie.
Ja dat denk ik ook. Zou niet erg professioneel zijn om zo'n oordeel te vellen over iemand door iemand een paar keer gezien te hebben.quote:Op maandag 2 oktober 2017 19:33 schreef Leandra het volgende:
[..]
Dat zij dat zegt wil niet zeggen dat haar therapeut dat ook werkelijk denkt, of zelfs maar gezegd heeft, dat zou eigenlijk vrij bizar zijn als hij dat gedaan heeft, om meerdere redenen.
Ik denk dat dat verhaal niet klopt.
Het is een vrouw in haar geval. Dit is omdat ze niet de kinderen mee kan nemen naar de praktijk en daarom komt ze op thuisbezoek. Verder is de rol tussen haar en de therapeut erg vriendschappelijk van aard (ze neemt bijvoorbeeld kleren mee voor de kinderen enz).quote:Op maandag 2 oktober 2017 19:48 schreef Duveldrinker het volgende:
Waarom komt die knakker bij jullie over de vloer dan? Vind ik vrije vreemde manier, heeft ze ook een relatie met hem ofzo😂
Oké dat vind ik nog vreemder.quote:Op maandag 2 oktober 2017 19:53 schreef Sneakie het volgende:
[..]
Het is een vrouw in haar geval. Dit is omdat ze niet de kinderen mee kan nemen naar de praktijk en daarom komt ze op thuisbezoek. Verder is de rol tussen haar en de therapeut erg vriendschappelijk van aard (ze neemt bijvoorbeeld kleren mee voor de kinderen enz).
Helaas verzin ik 't niet :|.quote:
Ze is toch echt een psycholoog hoor. De psychiater spreekt ze dan wel weer in de praktijk maar dat is maar zelden.quote:Op maandag 2 oktober 2017 20:15 schreef Duveldrinker het volgende:
[..]
Dat kan echt niet hoor, is dat een psycholoog of een sociaal hulpverlener?
Dat is heel vreemd, en onethisch.quote:Op maandag 2 oktober 2017 20:18 schreef Sneakie het volgende:
[..]
Ze is toch echt een psycholoog hoor. De psychiater spreekt ze dan wel weer in de praktijk maar dat is maar zelden.
Dat heet manipulatie, ik hoor het soms nog steeds van mn ex, terwijl we al 4 jaar uit elkaar zijn, wist je nog hoe leuk we had hadden.....bla bla blaquote:Op maandag 2 oktober 2017 20:47 schreef Sneakie het volgende:
Nu krijg ik dus te horen dat ze onze leuke dingen en routines mist en dat ze stiekem blij is om mij vrijdag te zien terwijl ze me eerst van alle kanten probeert duidelijk te maken dat het allemaal geen zin meer heeft..
Dat maakt het allemaal niet gemakkelijk om de knoop door te hakken, maar aan de andere kant zoals men al zei moet ik het niet accepteren om heen en weer geslingerd te worden. Had ik maar zo'n knopje waardoor ik mijn gevoelens voor haar kon stoppen.
Ik had het zelf niet beter kunnen verwoorden. Verder leest zij inderdaad zelf veel omdat ze niet het gevoel heeft dat ze geholpen wordt door haar therapeut, anderzijds is ze bang om het hele traject weer opnieuw af te leggen met een nieuwe therapeut (dit is namelijk gebeurd toen haar oude therapeut met pensioen ging).quote:Op maandag 2 oktober 2017 21:31 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
Ik krijg een beetje ander licht op de situatie.
Allereerst wil ik nog wel benadrukken dat ik haar acties niet goedpraat. Ook heb jij niks fout gedaan. Ik denk nog steeds dat een breuk in de relatie en rust voor jou en je kinderen het beste is. En je lijkt mij nog steeds een goede kerel.
Ik wil wel nuanceren dat zij een manipulatief kutwijf is die de tering moet krijgen, want ik ga er zelf iets in herkennen. Zij heeft intensieve behandeling nodig en ik vind het schandalig dat haar psycholoog haar op het verkeerde spoor zet. Het is ook zeer onprofessioneel dat ze zogenaamd aan jou kan zien dat je autistisch bent. Ze kan niet in jouw hoofd kijken en om enigszins helder te krijgen of jij een autistisch brein hebt, moet je een heel uitgebreid onderzoek ondergaan.
Borderline is wel te behandelen, mits de persoon beschikt over voldoende 'gezonde modus', maar dit kan alleen met een intensieve langdurige behandeling. Bij voorkeur in groepsverband, want dan word je geconfronteerd met het effect van jouw gedrag op anderen. Het is allemaal erg moeilijk, maar er zijn mensen met borderline die dit wel aangaan en daar aanzienlijk beter uitkomen.
Als zij zo in psychologische blaadjes zit te lezen, doet ze dat waarschijnlijk om het allemaal te kunnen begrijpen waarom ze zich zo kut voelt. Ze wil denk ik niet alle schuld op jou afschuiven maar begrijpen waarom het in de relatie met jou misgaat. Maar ze laat zich daarin teveel meeslepen in haar emoties. Ze durft de confrontatie met zichzelf niet aan en daarom claimt ze anderen.
Ik vrees wel dat geschikte behandelingen een erg lange wachtlijst hebben, maar ik denk dat dit haar enige kans is om eruit te komen.
https://www.rivierduinen.(...)rderline/behandeling
Ik denk dat die psycholoog aan huis haar nog meer in de war brengt
Het feit dat zij voelt dat zij alters heeft alleen al zou reden moeten zijn om inderdaad een intensieve behandeling te ondergaan (hier zeg ik niet dat zij dat heeft). DIS wordt verder wel degelijk erkend hoor. Maar jij weet natuurlijk niet wát zij allemaal precies aan een hulpverlener vertelt.quote:Op maandag 2 oktober 2017 21:44 schreef Sneakie het volgende:
[..]
Ik had het zelf niet beter kunnen verwoorden. Verder leest zij inderdaad zelf veel omdat ze niet het gevoel heeft dat ze geholpen wordt door haar therapeut, anderzijds is ze bang om het hele traject weer opnieuw af te leggen met een nieuwe therapeut (dit is namelijk gebeurd toen haar oude therapeut met pensioen ging).
Verder is zij ervan overtuigd dat ze DIS (dissociative identiteits stoornis) heeft maar dit wordt niet snel erkend in de psychologie wereld.
Het probleem is eigenlijk (volgens haar) dat een van haar alters een leven wenst met die ander persoon en een andere alter liever kiest voor de stabiliteit en de goede dingen binnen ons huwelijk. Hierdoor ontstaat er een situatie dat de alter die een ander leven wenst de boel royaal ruïneert.
Nevertheless blijft het behoorlijk complexe materie en is het niet aan mij om te bepalen welke ziekte zij nu daadwerkelijk heeft. Wat ik wel weet ik dat de huidige situatie mij op z'n minst ernstig kwetst wat de reden ook mag zijn.
Dat klopt maar het is wel een groot gedeelte geweest dat mee heeft gespeeld in onze relatie om haar beter te kunnen begrijpen, het is niet meer dan logisch dat je je als partner je verdiept in de beleefwereld en problemen die bij de ander spelen.quote:Op maandag 2 oktober 2017 22:06 schreef Melancholia_war het volgende:
[..]
Het feit dat zij voelt dat zij alters heeft alleen al zou reden moeten zijn om inderdaad een intensieve behandeling te ondergaan (hier zeg ik niet dat zij dat heeft). DIS wordt verder wel degelijk erkend hoor. Maar jij weet natuurlijk niet wát zij allemaal precies aan een hulpverlener vertelt.
Daarnaast, zoals de rest ook al aangaf, die psychologe is niet professioneel bezig.
Als ik jou was zou ik mij verder zo min mogelijk in haar problemen verdiepen (sommige mensen kicken daar ook juist op hè, die rol) en mij meer richten op mezelf. Je hebt het moeilijk zat.
Dat is inderdaad niet meer dan logisch. Maar het heeft nu niet zoveel zin meer om haar beter proberen te begrijpen, lijkt mij.quote:Op maandag 2 oktober 2017 22:13 schreef Sneakie het volgende:
[..]
Dat klopt maar het is wel een groot gedeelte geweest dat mee heeft gespeeld in onze relatie om haar beter te kunnen begrijpen, het is niet meer dan logisch dat je je als partner je verdiept in de beleefwereld en problemen die bij de ander spelen.
Maar goed ik ben redelijk op na al die jaren en zal helaas ergens een grens moeten trekken.
Dat heb ik nog niet gedaan. Ik heb eerst even alles proberen te laten bezinken en verder proberen te werken. Uiteraard ga ik wel asap een afspraak maken gezien ik mijn werk op de hoogte heb moeten brengen dat het niet zo geweldig met mij gaat op het moment en dat ik waarschijnlijk af te toe thuis zal moeten werken door afspraken die er te wachten staan.quote:Op maandag 2 oktober 2017 22:17 schreef Melancholia_war het volgende:
[..]
Dat is inderdaad niet meer dan logisch. Maar het heeft nu niet zoveel zin meer om haar beter proberen te begrijpen, lijkt mij.
Ben je al bij je huisarts geweest? Misschien kun je vragen om een doorverwijzing en in de tussentijd ter overbrugging bij een SPV-er terecht? Zodat je wel in de tussentijd iemand hebt om dingen mee op een rijtje te krijgen.
(Excuses als je bovenstaand e ergens al eerder vermeld hebt.)
Waarom denk je dat? Ik ken er veel die wel degelijk energie in zichzelf steken.quote:Op dinsdag 3 oktober 2017 10:20 schreef Duveldrinker het volgende:
Het merendeel laat zich niet behandelen, die schuiven liever problemen af op andere.
Ik zou geen energie in deze vrouw stoppen en aan jezelf denken, werken.
Ik niet en na het lezen van dit topic heb ik weinig hoop dat zij dat gaat doen.quote:Op dinsdag 3 oktober 2017 10:38 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
[..]
Waarom denk je dat? Ik ken er veel die wel degelijk energie in zichzelf steken.
Niet allemaal natuurlijk
Ik kreeg wel hoop nadat ik las dat bij haar die rare psycholoog over de vloer komt. Ik heb het vermoeden dat ze wel graag in zichzelf wilt investeren, maar door die psych op een dwaalspoor gezet wordt.quote:Op dinsdag 3 oktober 2017 10:47 schreef Duveldrinker het volgende:
[..]
Ik niet en na het lezen van dit topic heb ik weinig hoop dat zij dat gaat doen.
Naar mij toe laat ze er weinig over los en krijg ik soms te horen dat het mij niks aangaat. De dingen die ze bijvoorbeeld wel losliet is dat ze nu samen met haar therapeut en coach zijn 't onderzoeken hoe ze alles moet regelen voor de scheiding :|.quote:Op dinsdag 3 oktober 2017 21:09 schreef Duveldrinker het volgende:
Ja dat verhaal van die psych, het is voornamelijk ontzettend vaag. Ik weet ook niet wat die 2 bespreken en wat voor hulpplan er is. Het lijkt nu meer een persoon waar ze al haar hersenspinsels kwijt kan en kan klagen over haar man.
Maar misschien kan ts hier meer over vertellen?
Wat ik dus al dacht, puur eigen belang en niet om aan zichzelf te werken. Jij hebt een hele erge helaas, ik zou echt zelf ook hulp gaan zoeken, een goede advocaat die ervaring heeft met dit soort typetjes.quote:Op dinsdag 3 oktober 2017 21:30 schreef Sneakie het volgende:
[..]
Naar mij toe laat ze er weinig over los en krijg ik soms te horen dat het mij niks aangaat. De dingen die ze bijvoorbeeld wel losliet is dat ze nu samen met haar therapeut en coach zijn 't onderzoeken hoe ze alles moet regelen voor de scheiding :|.
Sorry hoor. Wat ik postte was ook heel offtopic. Ik was misschien chagrijnig vanwege die psychologen en reageerde het op jou af. Dat had ik niet moeten doen. Bedankt voor je reactie.quote:Op maandag 2 oktober 2017 18:58 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
[..]
Ik lees jouw posts wel zeker hoor. En ik zie jou wel als lotgenoot.
Als ik niet reageer, komt dat eerder omdat mijn kop te vol zit en ik gewoon de juiste woorden niet kan vinden.
Lijkt misschien raar omdat ik vaak helder (doch veel te uitgebreid) reageer. Maar dan zit ik in een soort concentratie-modus. Maar dan kan ik ook niet stoppen, dus dat vreet nogal energie.
Ik herken zeker wat je zegt. Ik weet alleen niet wat ik moet zeggen. Ik kan je geen advies geven hoe je ermee om moet gaan, want ik worstel zelf ook tevergeefs naar oplossingen.
Het heeft meegespeeld in jullie relatie om het beter te kunnen begrijpen? Wat? Een stoornis waar ze geen diagnose van heeft?quote:Op maandag 2 oktober 2017 22:13 schreef Sneakie het volgende:
[..]
Dat klopt maar het is wel een groot gedeelte geweest dat mee heeft gespeeld in onze relatie om haar beter te kunnen begrijpen, het is niet meer dan logisch dat je je als partner je verdiept in de beleefwereld en problemen die bij de ander spelen.
Maar goed ik ben redelijk op na al die jaren en zal helaas ergens een grens moeten trekken.
Dit.quote:Op dinsdag 3 oktober 2017 21:40 schreef Duveldrinker het volgende:
[..]
Wat ik dus al dacht, puur eigen belang en niet om aan zichzelf te werken. Jij hebt een hele erge helaas, ik zou echt zelf ook hulp gaan zoeken, een goede advocaat die ervaring heeft met dit soort typetjes.
Ze zal best haar opleiding gedaan hebben hoor en het één en ander weten van borderline. Er zijn heel veel vrijgevestigde psychologen die wel volgens de wet handelen, maar die minder zuivere bedoelingen hebben of waar je gewoon niks aan hebt met betrekking tot zwaardere problemen.quote:Op woensdag 4 oktober 2017 07:35 schreef Leandra het volgende:
[..]
Dit.
Ik geloof er steeds minder van dat die psycholoog vooral psycholoog is.
De ware reden heb ik opgegeven en dat is dat ik in haar ogen niet genoeg aandacht geef en signalen niet oppik.quote:Op woensdag 4 oktober 2017 07:16 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
[..]
Sorry hoor. Wat ik postte was ook heel offtopic. Ik was misschien chagrijnig vanwege die psychologen en reageerde het op jou af. Dat had ik niet moeten doen. Bedankt voor je reactie.
Ontopic: of sneakie verzwijgt de ware reden waarom zijn vrouw van hem wil scheiden of die psycholoog is eng manipulatief bezig. Ik vind het een raar "complot" en vreemd dat er een scheiding buiten Sneakie om geregeld wordt. Heb niet het gevoel dat er een eerlijke kans is gegeven om het goed te maken. Eerder: scheiding is al besloten zo snel mogelijk afhandelen. Tenzij dat was gezegd als dreigement, stond er iets tegenover wat ze van je wou?
We wonen inderdaad in Limburg. Verder heb ik mijn eigen verwijzing vandaag geregeld en tevens zit ik sinds vandaag weer thuis bij het gezin. Verder heb ik haar gisteren betrapt met chatted met die dude toen ik remote inlogde op mijn thuisserver. Hierna is de bom ontploft en besefte zij dat dit eigenlijk niet kon en dat ze het eigenlijk met mij wil doorproberen. Ik voel mij nu zo dubbel want ik ben teruggegaan omdat ik van haar hou en zag dat ze oprecht spijt heeft en er nu wel voor wil gaan. Aan de andere kant is mijn vertrouwen nu dubbel beschadigd en weet ik niet of ik dit wel kan verwerken.quote:Op woensdag 4 oktober 2017 09:28 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
http://www.vvgi.nl
In de buurt van Limburg wonen jullie, toch?
-------
Hier nog wat andere filmpjes over borderline en DGT. Andere soorten behandelingen zijn mentalisation based treatment en schematherapie. Maar aangezien ze zo instabiel is, schat ik in dat DGT het beste is voor haar.
Wat goed dat je een verwijzing hebt!quote:Op woensdag 4 oktober 2017 09:50 schreef Sneakie het volgende:
[..]
We wonen inderdaad in Limburg. Verder heb ik mijn eigen verwijzing vandaag geregeld en tevens zit ik sinds vandaag weer thuis bij het gezin. Verder heb ik haar gisteren betrapt met chatted met die dude toen ik remote inlogde op mijn thuisserver. Hierna is de bom ontploft en besefte zij dat dit eigenlijk niet kon en dat ze het eigenlijk met mij wil doorproberen. Ik voel mij nu zo dubbel want ik ben teruggegaan omdat ik van haar hou en zag dat ze oprecht spijt heeft en er nu wel voor wil gaan. Aan de andere kant is mijn vertrouwen nu dubbel beschadigd en weet ik niet of ik dit wel kan verwerken.
Thanks! Wellicht minder goed dat ik toch terug naar huis ben gegaan na haar smeekbeden terwijl ik haar betrapt heb.quote:Op woensdag 4 oktober 2017 15:34 schreef Melancholia_war het volgende:
[..]
Wat goed dat je een verwijzing hebt!
Nee, de relatie nu op dit moment doorzetten lijkt mij voor jullie beiden onverstandig.quote:Op woensdag 4 oktober 2017 09:50 schreef Sneakie het volgende:
[..]
We wonen inderdaad in Limburg. Verder heb ik mijn eigen verwijzing vandaag geregeld en tevens zit ik sinds vandaag weer thuis bij het gezin. Verder heb ik haar gisteren betrapt met chatted met die dude toen ik remote inlogde op mijn thuisserver. Hierna is de bom ontploft en besefte zij dat dit eigenlijk niet kon en dat ze het eigenlijk met mij wil doorproberen. Ik voel mij nu zo dubbel want ik ben teruggegaan omdat ik van haar hou en zag dat ze oprecht spijt heeft en er nu wel voor wil gaan. Aan de andere kant is mijn vertrouwen nu dubbel beschadigd en weet ik niet of ik dit wel kan verwerken.
Ik heb ook lang geleden zo'n figuur gehad. Was een soort coaching-organisatie en dan komen er ook mensen bij je thuis. Die lui op zich waren wel aardig hoor, maar het hielp allemaal niks. Die organisatie zelf was nogal vreemd. Bij de telefooncentrale werd ik altijd afgesnauwd . Gelukkig kon ik er destijds na een paar maanden met een sisser vanaf komen.quote:Op woensdag 4 oktober 2017 18:59 schreef probeer het volgende:
Even tussendoor .. Heeft die psycholoog überhaupt een BIG-registratie?
quote:Op woensdag 4 oktober 2017 16:25 schreef Sneakie het volgende:
[..]
Thanks! Wellicht minder goed dat ik toch terug naar huis ben gegaan na haar smeekbeden terwijl ik haar betrapt heb.
Op het moment is ze erg verdrietig dat ze het contact met die gast moet afkappen maar er lijkt na gisterenavond geen ruimte te zijn om mij wat troost te bieden na alles wat er is gebeurd terwijl ik hier wel behoefte aan heb. In plaats van verdrietig te zijn om de pijn die zij mij heeft gedaan moet ik nu maar begrip hebben voor haar liefdesverdriet.
Wellicht moet ik dit moment maar zien als een moment om vriendschappelijk uit elkaar te gaan en moet ik leren loslaten want wat kan ik nu nog van haar verwachten?
quote:
Ik was niet beledigd. Ik begreep het wel. Fijn dat je je er nu wat rustiger onder voelt.quote:Op woensdag 4 oktober 2017 07:16 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
[..]
Sorry hoor. Wat ik postte was ook heel offtopic. Ik was misschien chagrijnig vanwege die psychologen en reageerde het op jou af. Dat had ik niet moeten doen. Bedankt voor je reactie.
Oké gelukkig daar ben ik blij omquote:Op donderdag 5 oktober 2017 01:57 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
Ik was niet beledigd. Ik begreep het wel. Fijn dat je je er nu wat rustiger onder voelt.
Dit is wel echt te erg hoor. Als een man dit bij mij zou doen zou ik het direct uitmaken. Dit kan gewoon niet. Hoop dat je nu inderdaad voor jezelf kiest.quote:Op woensdag 4 oktober 2017 16:25 schreef Sneakie het volgende:
[..]
Thanks! Wellicht minder goed dat ik toch terug naar huis ben gegaan na haar smeekbeden terwijl ik haar betrapt heb.
Op het moment is ze erg verdrietig dat ze het contact met die gast moet afkappen maar er lijkt na gisterenavond geen ruimte te zijn om mij wat troost te bieden na alles wat er is gebeurd terwijl ik hier wel behoefte aan heb. In plaats van verdrietig te zijn om de pijn die zij mij heeft gedaan moet ik nu maar begrip hebben voor haar liefdesverdriet.
Wellicht moet ik dit moment maar zien als een moment om vriendschappelijk uit elkaar te gaan en moet ik leren loslaten want wat kan ik nu nog van haar verwachten?
Agreed. All the things we humans do for love..quote:Op donderdag 5 oktober 2017 09:32 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
[..]
Oké gelukkig daar ben ik blij om
[..]
Dit is wel echt te erg hoor. Als een man dit bij mij zou doen zou ik het direct uitmaken. Dit kan gewoon niet. Hoop dat je nu inderdaad voor jezelf kiest.
Gaat er bij mij altijd om hoeveel spijt diegene heeft. Hoe het naar buiten komt. Hoe vaak het is gebeurd, met wie, waarom, hoe lang geleden, hoe gelukkig is die ander in de relatie, etc, etc. Inderdaad teveel oorzaken die mee spelen bij zo'n ''blijf ik bij je'' besluit. Ik heb er één keer mee te maken gekregen, ik ben blij dat ik juist heb gekozen. Elke situatie is anders gelukkig. Puur bij iemand weg gaan om het principe van vreemdgaan zou ik niet snel doen.quote:Op donderdag 5 oktober 2017 17:36 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
Ik weet niet hoe ik zal reageren. Als je partner vreemdgaat, voel je je ontzettend klote. Vertrouwen weg maar ook het gevoel dat je blijkbaar niet goed genoeg bent voor haar. En nog een hele hoop shit.
Ik zou het niet uitmaken puur en alleen omdat ik vreemdgaan moreel verkeerd vind. Het hangt per situatie af. Het gaat mij er meer om: kan ik dit op den duur vergeven en met een schone lei beginnen? Heeft mijn partner een fout gemaakt zoals ieder mens weleens fouten maakt of is dit een aanwijzing dat ik ongelukkig met haar zal worden? Moet ik haar een kans geven of concluderen dat zij niet degene is voor mij?
Dan zitten we op één lijn.quote:Op donderdag 5 oktober 2017 17:58 schreef AlwaysHappy het volgende:
[..]
Gaat er bij mij altijd om hoeveel spijt diegene heeft. Hoe het naar buiten komt. Hoe vaak het is gebeurd, met wie, waarom, hoe lang geleden, hoe gelukkig is die ander in de relatie, etc, etc. Inderdaad teveel oorzaken die mee spelen bij zo'n ''blijf ik bij je'' besluit. Ik heb er één keer mee te maken gekregen, ik ben blij dat ik juist heb gekozen. Elke situatie is anders gelukkig. Puur bij iemand weg gaan om het principe van vreemdgaan zou ik niet snel doen.
In TS z'n geval...ik denk dat ik het niet zou trekken, helemaal gezien hij haar recent weer heeft betrapt. Dan zou het vertrouwen echt weg zijn. Daarnaast is er veel te veel gebeurd tussen de twee imo.
Dat denk ik ook. Gisteren hadden we een super goeie avond, hebben wij goed met elkaar kunnen praten en heeft ze mij het gevoel gegeven dat ze nog wil. Vandaag was het helemaal tegenovergesteld en werd ze wakker met de mededeling dat ze alleen aan haar lover denkt.quote:Op donderdag 5 oktober 2017 18:25 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
[..]
Dan zitten we op één lijn.
Ik zou het in zijn geval ook niet meer trekken.
Zij moet echt gaan leren het geluk in zichzelf te zoeken en het niet af laten hangen van partners.
Sterkte zeg, wat een trut momenteel zeg. Wijs besluit wel!quote:Op donderdag 5 oktober 2017 19:51 schreef Sneakie het volgende:
[..]
Dat denk ik ook. Gisteren hadden we een super goeie avond, hebben wij goed met elkaar kunnen praten en heeft ze mij het gevoel gegeven dat ze nog wil. Vandaag was het helemaal tegenovergesteld en werd ze wakker met de mededeling dat ze alleen aan haar lover denkt.
Verder heb ik haar direct gevraagd wil je met ons doorgaan / hou je nog van mij krijg ik als antwoord dat ze wel moet voor 't gezin maar dat ze op het moment niet wil en ook niet van mij houdt.
Ik heb haar gezegd dat als ze niet meer wil dat dat voor mij de grens is. Het heeft geen zin dat ik mij al dagen loop uit te sloven om haar te bewijzen dat ik van haar hou en oprecht ervoor wil vechten. Ik kan niet vechten als de andere partij mij op zo'n moment afstoot en pijn doet.
Derhalve ben ik nu op dit moment maar een woning het zoeken en het kijken hoe ik een mediator krijg geregeld. Ik ben op, helemaal op.
Thanks. Ik ben in ieder geval al blij dat ik snel mijn intake heb zodat ik hulp kan krijgen.quote:
Dat is al een positief iets . Meestal duurt het ontzettend lang (intake + behandeling).quote:Op donderdag 5 oktober 2017 21:04 schreef Sneakie het volgende:
[..]
Thanks. Ik ben in ieder geval al blij dat ik snel mijn intake heb zodat ik hulp kan krijgen.
Helaas heb ik niet meer veel vrienden over door mijn drukke leven / relatie. Verder moet ik zeggen dat ze qua verzorging wel een goede moeder is. Tevens heeft ze bij haar therapeut aangegeven dat ik haar heb lopen 'dreigen' om de kinderen van haar af te nemen terwijl ik enkel mijn zorgen heb uitgesproken over haar toestand en haar toekomstige partner. Zelf zou ik haar dit niet willen aandoen maar ik maak mij wel zorgen.quote:Op donderdag 5 oktober 2017 21:33 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
Heb je geen vrienden die jou kunnen bijstaan?
Ik denk dat de situatie er niet beter op gaat worden voor de kinderen. Ik denk eerder dat het rustiger voor hen wordt als jij de voogdij krijgt en zij de kinderen in het weekend te zien krijgt.
Daarbij vind ik dat zij degene is die moet verkassen. Niet jij. Als jij doodop bent, waarom moet jij dan een nieuw huis regelen en dat gaan opknappen etc? Als zij van haar nieuwe liefje houdt, pakt ze toch een sporttas in en trekt ze bij hem in.
Kan jij weleens direct tegen haar zijn en de pas op de plaats zetten? Of raak jij eigenlijk elke keer overrompelt en walst zij over jou heen?
En had je haar die filmpjes laten zien van DTG?
Bedankt, en ik heb het topic al gevondenquote:Op donderdag 5 oktober 2017 21:30 schreef Melancholia_war het volgende:
[..]
Dat is al een positief iets . Meestal duurt het ontzettend lang (intake + behandeling).
En als je er behoefte aan hebt, er is ook dat andere topic over hoe je je ex moet loslaten. kan moeilijk linken via mobiel. Maar wellicht helpt dat ook een beetje. Heel veel succes en het vergt moed om deze keus te maken .
Volgens mij krijgt de zorgende ouder de woning. Dat dat vaak de moeder is wil niet zeggen dat het niet de vader kan zijn. Ga je voor 50/50 co-ouderschap? (of heb ik dat ergens gemist? )quote:Op donderdag 5 oktober 2017 22:23 schreef Sneakie het volgende:
[..]
Wat betreft het verkassen is het in dit het geval van scheiden gebruikelijk dat de vrouw met kinderen de woning krijgt toegewezen (huurwoning).
Nee helaas ga ik voor een omgangsregeling. Dit omdat ik op dit moment niet goed in mijn vel zit om én fulltime te werken én er voor mijn kinderen te zijn. Verder heb ik ook haar therapeut tegen me omdat zij heeft gezegd dat ik liep te dreigen om verdere stappen te ondernemen wanneer ik zou merken dat zij of de kinderen dreigen in gevaar te komen.quote:Op vrijdag 6 oktober 2017 12:55 schreef Elpis het volgende:
[..]
Volgens mij krijgt de zorgende ouder de woning. Dat dat vaak de moeder is wil niet zeggen dat het niet de vader kan zijn. Ga je voor 50/50 co-ouderschap? (of heb ik dat ergens gemist? )
Overigens heb ik na alles gelezen te hebben het gevoel dat ze nooit serieus is geweest met samen verder te gaan. Volgens mij allemaal spelletjes om jou de stekker eruit te laten trekken zodat ze zelf niet de boeman is.
Het probleem ligt eerder erin dat haar ouders nu ook niet bepaald de ideaal ouders zijn. Ze heeft de eerste jaren van haar leven bij haar oma en opa moeten opgroeien omdat haar ouders werk belangrijker vonden. Verder lijdt haar moeder aan een bipolaire stoornis.quote:Op vrijdag 6 oktober 2017 13:16 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
En jouw ouders? Of die van haar?
Hoe zit het eigenlijk met haar achtergrond? Heeft zij wel redelijke ouders? Als dat zo is, dan is de kans groot dat die jou ook gaan bij staan. Misschien dat ze door haar ook zijn voorgelogen over jou. Maar als ze ondanks dat wel bereid zijn met jou een keer te praten hoe nu verder wat betreft de kinderen, dan komen ze er vanzelf achter hoe het nou echt zit.
Dan heb je kans dat beide opa en oma's ook betrokken willen zijn met de opvoeding van de kinderen. Dat geeft jou meer lucht, maar je hoeft niet bang te zijn dat jij ze nooit meer te zien krijgt.
En jouw ouders?quote:Op vrijdag 6 oktober 2017 13:20 schreef Sneakie het volgende:
[..]
Het probleem ligt eerder erin dat haar ouders nu ook niet bepaald de ideaal ouders zijn. Ze heeft de eerste jaren van haar leven bij haar oma en opa moeten opgroeien omdat haar ouders werk belangrijker vonden. Verder lijdt haar moeder aan een bipolaire stoornis.
Wat betreft haar instabiliteit ziet ze dit zelf totaal niet in en beweert ze zelfs dat ze nu sterker is dan ooit en dat ze enorm gegroeid is..
Mijn moeder is qua gezondheid helaas niet in staat hiervoor al zou ze dit wel graag willen doen. Mijn vader werkt zelf ook fulltime helaas. Gezien zij qua verzorging altijd een goede moeder is geweest vind ik niet dat ik haar de kinderen kan ontnemen.quote:
Ben je er van overtuigd dat zij op dit moment er wel voor de kinderen kan zijn? Zij zit namelijk ook structureel niet goed in haar vel om het zomaar te zeggen. Ben je niet bang dat zij hen zal gaan manipuleren nu jij afstand van haar neemt? (ook over hun mening van jou) Wat gaat er gebeuren met die vriend met een gewelddadig verleden. Ik heb m'n twijfels na dit topic gelezen te hebben over de omgeving die bij hun moeder gaat onstaan en waar ze dan erg veel zullen zijn. Kijk alsjeblieft uit... en probeer je kinderen toch vaker bij je hebben zou ik zeggen.quote:Op vrijdag 6 oktober 2017 13:04 schreef Sneakie het volgende:
[..]
Nee helaas ga ik voor een omgangsregeling. Dit omdat ik op dit moment niet goed in mijn vel zit om én fulltime te werken én er voor mijn kinderen te zijn. Verder heb ik ook haar therapeut tegen me omdat zij heeft gezegd dat ik liep te dreigen om verdere stappen te ondernemen wanneer ik zou merken dat zij of de kinderen dreigen in gevaar te komen.
Verder heb ik inderdaad tussen neus en lippen door dat een van haar alters probeert om de relatie te saboteren zodat dat een rechtvaardiging is om de relatie te verbreken. In de context van dit verhaal kun je al concluderen dat zaken nooit 100% wederkerig zijn met betrekking tot het samen verder gaan .
Ga dit niet invullen.quote:Op vrijdag 6 oktober 2017 13:28 schreef Sneakie het volgende:
[..]
Mijn moeder is qua gezondheid helaas niet in staat hiervoor al zou ze dit wel graag willen doen. Mijn vader werkt zelf ook fulltime helaas. Gezien zij qua verzorging altijd een goede moeder is geweest vind ik niet dat ik haar de kinderen kan ontnemen.
Mijn ouders zijn volledig op de hoogte van de situatie gezien ik juist 1,5 week daar heb overnacht toen mijn vrouw aangaf tijd voor zichzelf nodig te hebben.quote:Op vrijdag 6 oktober 2017 13:33 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
[..]
Ga dit niet invullen.
Leg ze de hele situatie uit.
Als je het niet kan of durft te verwoorden: desnoods knip en plak je alles wat jij in dit topic hebt geschreven en mail je dat naar hen. Maar zorg dat ze op de hoogte zijn van alles.
Doe dit zo snel mogelijk!
Dat is de kunst van haar ziekte. De verzorging en interactie met de kinderen doet ze gewoon alsof er niks aan de hand is als ik eerlijk mag zijn..quote:Op vrijdag 6 oktober 2017 13:33 schreef ijs_beer het volgende:
[..]
Ben je er van overtuigd dat zij op dit moment er wel voor de kinderen kan zijn? Zij zit namelijk ook structureel niet goed in haar vel om het zomaar te zeggen. Ben je niet bang dat zij hen zal gaan manipuleren nu jij afstand van haar neemt? (ook over hun mening van jou) Wat gaat er gebeuren met die vriend met een gewelddadig verleden. Ik heb m'n twijfels na dit topic gelezen te hebben over de omgeving die bij hun moeder gaat onstaan en waar ze dan erg veel zullen zijn. Kijk alsjeblieft uit... en probeer je kinderen toch vaker bij je hebben zou ik zeggen.
Dat zal ongetwijfeld, blijven mijn andere vragen nog staan? Weet jij wat ze doet als jij niet thuis bent, gezien ze niet vies is van een leugentje. (Niet om te zeggen dat ze daarover per sé oneerlijk is, maar echt wees wat sceptischer in het belang van je kinderen!)quote:Op vrijdag 6 oktober 2017 13:38 schreef Sneakie het volgende:
[..]
Dat is de kunst van haar ziekte. De verzorging en interactie met de kinderen doet ze gewoon alsof er niks aan de hand is als ik eerlijk mag zijn..
Ik weet niet precies wat ze doet als ik niet thuis ben wel zo ongeveer.. Helaas kan ik haar ook niet meer op haar woord vertrouwen. Verder ben ik zeker sceptisch anders zou ik mij ook geen zorgen maken over de situatie. Wel geeft zij aan dat zij niet gaan samenwonen mocht het misgaan in onze relatie maar ik heb haar ook gezegd dat verliefdheid veel gekke dingen kan doen (+ de combinatie van haar instabiliteit op dit moment).quote:Op vrijdag 6 oktober 2017 13:42 schreef ijs_beer het volgende:
[..]
Dat zal ongetwijfeld, blijven mijn andere vragen nog staan? Weet jij wat ze doet als jij niet thuis bent, gezien ze niet vies is van een leugentje. (Niet om te zeggen dat ze daarover per sé oneerlijk is, maar echt wees wat sceptischer in het belang van je kinderen!)
Dit snap ik niet helemaal. Wat voor stappen? Als zij en/of de kinderen in gevaar komen, dan is het toch logisch dat je stappen gaat ondernemen?quote:Op vrijdag 6 oktober 2017 13:04 schreef Sneakie het volgende:
Verder heb ik ook haar therapeut tegen me omdat zij heeft gezegd dat ik liep te dreigen om verdere stappen te ondernemen wanneer ik zou merken dat zij of de kinderen dreigen in gevaar te komen.
Zij heeft gezegd dat ik dreigde de kinderen van haar af te nemen.quote:Op vrijdag 6 oktober 2017 14:59 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
[..]
Dit snap ik niet helemaal. Wat voor stappen? Als zij en/of de kinderen in gevaar komen, dan is het toch logisch dat je stappen gaat ondernemen?
Of lees ik hier meer uit dat zij heeft gezegd dat je haar en de kinderen dreigt iets aan te doen? Dan speelt ze wel een heel vies spelletje!
En wat een vreemde psycholoog. Is dat familie van Greet Hofmans?
Praat ik evenmin goed, maar dat kan ik nog wel begrijpen. Ze is bang dat dat zou kunnen gebeuren. Zelfs als ze weet dat jij dat niet zou doen. Typerend voor borderline is om zoiets al meteen voor waar aan te nemen en defensief te worden naar dingen die uberhaupt niet zijn gebeurd.quote:Op vrijdag 6 oktober 2017 15:04 schreef Sneakie het volgende:
[..]
Zij heeft gezegd dat ik dreigde de kinderen van haar af te nemen.
quote:Op vrijdag 6 oktober 2017 15:04 schreef Sneakie het volgende:
[..]
Zij heeft gezegd dat ik dreigde de kinderen van haar af te nemen.
Ik zou niet zeggen dat die gedachteredenering helemaal bij haar past omdat ze zelf vindt dat ze niet veel verkeerd heeft gedaan en dat ze er ook niks aan kan doen dat ze gevoelens heeft voor die ander. Zij vind eerder dat ik er maar alle begrip voor moet hebben en als ik t niet meer trek ik maar moet gaan.quote:Op vrijdag 6 oktober 2017 15:43 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
[..]
Praat ik evenmin goed, maar dat kan ik nog wel begrijpen. Ze is bang dat dat zou kunnen gebeuren. Zelfs als ze weet dat jij dat niet zou doen. Typerend voor borderline is om zoiets al meteen voor waar aan te nemen en defensief te worden naar dingen die uberhaupt niet zijn gebeurd.
Dit is iets waar behandelaars rekening mee moeten houden. Borderliners hebben geen opzettelijke intentie om te liegen, maar door hun emoties kunnen ze de werkelijkheid wel vervormd gaan zien.
Als je in haar hoofd zou kunnen kijken en die beschuldigingen zou proberen te doorgronden, grote kans dat je dan de kerngedachte tegen zou komen: "Ik ben een slecht persoon. Ik verdien het dat de kinderen van mij mogen worden afgepakt, bij mijn ex terechtkomen en dat ik ze nooit meer in mijn leven te zien zal krijgen."
Die zelfhaat projecteert ze op jou
Kan je zo'n gedachteredenering bij haar plaatsen?
Die psycholoog zou hier doorheen moeten prikken.
Ze vindt het enerzijds fijn om erkenning en bijval te krijgen van haar. Ze wil niet zozeer de strijd met jou aangaan. Ze wil dat mensen eens een keertje aan haar kant staan in plaats van altijd maar geconfronteerd te worden met dat ze alles fout doet.
Daaronder sluimert denk ik wel het gevoel "Gatverdamme, wat ben ik toch een manipulatief kutwijf! Ik hoop dat ze mij doorzien, allemaal ontzettend boos worden op mij en mij laten barsten. Want ik ben gewoon stront en niemand zou van mij moeten houden."
Volgens mijn vrouw heeft haar psychologe toch echt een afgeronde master. Verder is deze vrouw een tijd werkzaam geweest bij PsyQ maar maakt ze nu onderdeel van een wijkteam.quote:Op vrijdag 6 oktober 2017 16:17 schreef Godshand het volgende:
[..]
Maarja, psycholoog is geen beschermde titel. Volgens mij heeft deze psycholoog een NTI cursusje gedaan voor ze haar praktijk opende
Wijkteam, dat is geen psycholoog hoor,althans ze kan een opleiding hebben gedaan maar ze is nu dus gewoon maatschappelijk werker.quote:Op vrijdag 6 oktober 2017 17:00 schreef Sneakie het volgende:
[..]
Volgens mijn vrouw heeft haar psychologe toch echt een afgeronde master. Verder is deze vrouw een tijd werkzaam geweest bij PsyQ maar maakt ze nu onderdeel van een wijkteam.
Toch vervult zij nog officieel de rol van psycholoog waarschijnlijk nog steeds vanuit PsyQ.quote:Op vrijdag 6 oktober 2017 18:24 schreef Duveldrinker het volgende:
[..]
Wijkteam, dat is geen psycholoog hoor,althans ze kan een opleiding hebben gedaan maar ze is nu dus gewoon maatschappelijk werker.
Dat durf ik niet te zeggen. Mijn vrouw vermoedt van wel..quote:
Ik zou je kinderen niet bij haar achterlaten.quote:Op zaterdag 7 oktober 2017 09:30 schreef Sneakie het volgende:
Verder heb ik op z'n zachtst gezegd een aparte avond beleefd gisteren. Ik heb volgens haar een gesprek gehad met een van haar man alters die zich presenteerde als mijn best buddy (wat duidelijk te merken was in zowel houding als t perspectief waaruit de gesprekken plaatsvonden). Hij sprak over de recente gebeurtenissen vanuit een 3e persoons perspectief en heeft mij tips gegeven over hoe ik met die persoon moet omgaan/wat haar nu eigenlijk beweegt.
Vanuit deze ervaring en ook eerdere ervaringen heb ik sterk het idee dat er meer aan de hand is dan borderline.
Waarom bel je zelf de psyq niet om dit te achterhalen!quote:Op zaterdag 7 oktober 2017 09:27 schreef Sneakie het volgende:
[..]
Dat durf ik niet te zeggen. Mijn vrouw vermoedt van wel..
Heb je dit nooit eerder gemerkt aan haar?quote:Op zaterdag 7 oktober 2017 09:30 schreef Sneakie het volgende:
Verder heb ik op z'n zachtst gezegd een aparte avond beleefd gisteren. Ik heb volgens haar een gesprek gehad met een van haar man alters die zich presenteerde als mijn best buddy (wat duidelijk te merken was in zowel houding als t perspectief waaruit de gesprekken plaatsvonden). Hij sprak over de recente gebeurtenissen vanuit een 3e persoons perspectief en heeft mij tips gegeven over hoe ik met die persoon moet omgaan/wat haar nu eigenlijk beweegt.
Vanuit deze ervaring en ook eerdere ervaringen heb ik sterk het idee dat er meer aan de hand is dan borderline.
Wel eerder maar niet zo duidelijk.quote:Op zaterdag 7 oktober 2017 11:15 schreef Melancholia_war het volgende:
[..]
Heb je dit nooit eerder gemerkt aan haar?
PS: een nagebootste stoornis is niet een heel vreemd verschijnsel.
Omdat ik eerst de informatie via haar probeer te achterhalen.quote:Op zaterdag 7 oktober 2017 10:20 schreef Terminuz het volgende:
[..]
Waarom bel je zelf de psyq niet om dit te achterhalen!
Wrm moet alles van je vrouw afhangen?
Ik heb haar gevonden onder gezondheidspychologen in het BIG register.quote:Op zaterdag 7 oktober 2017 11:08 schreef Leandra het volgende:
https://zoeken.bigregister.nl/naam-en-specialisme/
Ook als het nagebootst is, is dit nogal ernstig.quote:Op zaterdag 7 oktober 2017 11:15 schreef Melancholia_war het volgende:
[..]
Heb je dit nooit eerder gemerkt aan haar?
PS: een nagebootste stoornis is niet een heel vreemd verschijnsel.
Ik vind het moeilijk omdat ik weet dat ik de opvoeding van de kinderen op het moment zelf niet aankan. Op het moment kost het al enorm veel moeite om mijzelf op de been te houden. Verder ben ik het zeker met je eens dat er dingen moeten veranderen en dat dit geen goede situatie is voor de kinderen.quote:Op zaterdag 7 oktober 2017 12:14 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
[..]
Ook als het nagebootst is, is dit nogal ernstig.
Veel borderliners inclusief ikzelf hebben van zichzelf het idee dat hun identiteit gesplitst is. Bij bepaalde personen of situaties voelen en denken ze heel anders dan bij anderen. Ook ervaren ze dat ze daardoor sterk beinvloed worden, dat hun identiteit als het ware ermee vervloeit. En dit is nou precies de reden waarom het zo ontzettend kut is dit te hebben. Ik wil gewoon één stabiel persoon zijn en niet bang zijn door bijvoorbeeld een gedachte of trigger weer helemaal in een bepaalde modus te schieten. Ik vertrouw dan mezelf niet en ik voel mij dan niet goed genoeg voor anderen.
Maar genoeg over mij. Ik dacht eerst: dat heeft je vrouw ook en denkt dat ze een meervoudige persoonlijkheidsstoornis heeft. Maar dat is veel ernstiger dan wat borderliners ervaren. Echter dat verhaal wat je vertelt, vind ik nogal wazig.
En ik begrijp dus dat er zo nu en dan iemand van het sociaal wijkteam bij haar langskomt. Als dit een psycholoog is, dan is dit ondanks papiertjes of wat dan ook geen goede.
~~~~~~~~~~
Maar nu even over jou, want daar gaat het om.
Ik merk op dat jij jezelf heel erg onderwerpt aan anderen. Dat doe je bij je vrouw, die psycholoog en eigenlijk aan alles. Je hebt altijd een excuus om niks aan te hoeven gaan en de situatie zoals die nu is te laten zoals die is. Je laat je behandelen als voetveeg. In dit geval heb je daarmee niet alleen jezelf maar ook je kinderen!!!
Ik stelde jou voor of je je kan beroepen op je ouders om bij te dragen aan de opvoeding van je kinderen. "Nee, dat kan niet want mijn ouders zijn ziek."
Het gaat verdomme om je kinderen!!! Die zitten in zo'n cruxiale leeftijdsfase. Als die opgroeien in een instabiele omgeving, hebben ze daar voor de rest van hun leven last van. Dan krijgen ze misschien ook borderline.
Ik verwijt je niks. Ik weet dat je dit niet expres doet. Maar ik wil je echt meegeven dat je kinderen nu NIET!!!! opgevoed kunnen worden door je vrouw alleen. Ze hoeft niet bang te zijn dat haar kinderen haar van haar afgenomen worden. Het lijkt mij geen probleem als ze haar kinderen regelmatig blijft zien en in de weekenden bijvoorbeeld bij haar zijn. Maar de opvoeding moet niet in haar handen liggen.
Je moet echt actie gaan ondernemen, hoe moeilijk je dat ook vindt. En dat moet je niet uitstellen. Denk nu eerst aan jezelf en aan je kinderen en handel daarnaar. Alle mitsen en maren die er vervolgens in je hoofd opdwarrelen, moet je wegfilteren. Je moet in het belang van je kinderen actie ondernemen! Als jouw ouders zelfstandig thuis wonen, kunnen ze echt wel iets betekenen voor je. Al is het maar dat ze wat vaker hun kleinkinderen op bezoek krijgen.
Ik vermoed dat jij dit echt heel ontzettend moeilijk vindt. Dus wat heb jij nodig om tot actie te kunnen komen? Hoe kunnen anderen jou daarbij helpen?
Dus heb jij daar hulp bij nodig. Het overlaten aan je vrouw is geen optie. Die moet echt eerst met intensieve hulp aan zichzelf werken.quote:Op zaterdag 7 oktober 2017 12:23 schreef Sneakie het volgende:
[..]
Ik vind het moeilijk omdat ik weet dat ik de opvoeding van de kinderen op het moment zelf niet aankan.
Ik zeg niet dat dat het minder ernstig maakt.quote:Op zaterdag 7 oktober 2017 12:14 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
[..]
Ook als het nagebootst is, is dit nogal ernstig.
Veel borderliners inclusief ikzelf hebben van zichzelf het idee dat hun identiteit gesplitst is. Bij bepaalde personen of situaties voelen en denken ze heel anders dan bij anderen. Ook ervaren ze dat ze daardoor sterk beinvloed worden, dat hun identiteit als het ware ermee vervloeit. En dit is nou precies de reden waarom het zo ontzettend kut is dit te hebben. Ik wil gewoon één stabiel persoon zijn en niet bang zijn door bijvoorbeeld een gedachte of trigger weer helemaal in een bepaalde modus te schieten. Ik vertrouw dan mezelf niet en ik voel mij dan niet goed genoeg voor anderen.
Maar genoeg over mij. Ik dacht eerst: dat heeft je vrouw ook en denkt dat ze een meervoudige persoonlijkheidsstoornis heeft. Maar dat is veel ernstiger dan wat borderliners ervaren. Echter dat verhaal wat je vertelt, vind ik nogal wazig.
En ik begrijp dus dat er zo nu en dan iemand van het sociaal wijkteam bij haar langskomt. Als dit een psycholoog is, dan is dit ondanks papiertjes of wat dan ook geen goede.
~~~~~~~~~~
Maar nu even over jou, want daar gaat het om.
Ik merk op dat jij jezelf heel erg onderwerpt aan anderen. Dat doe je bij je vrouw, die psycholoog en eigenlijk aan alles. Je hebt altijd een excuus om niks aan te hoeven gaan en de situatie zoals die nu is te laten zoals die is. Je laat je behandelen als voetveeg. In dit geval heb je daarmee niet alleen jezelf maar ook je kinderen!!!
Ik stelde jou voor of je je kan beroepen op je ouders om bij te dragen aan de opvoeding van je kinderen. "Nee, dat kan niet want mijn ouders zijn ziek."
Het gaat verdomme om je kinderen!!! Die zitten in zo'n cruxiale leeftijdsfase. Als die opgroeien in een instabiele omgeving, hebben ze daar voor de rest van hun leven last van. Dan krijgen ze misschien ook borderline.
Ik verwijt je niks. Ik weet dat je dit niet expres doet. Maar ik wil je echt meegeven dat je kinderen nu NIET!!!! opgevoed kunnen worden door je vrouw alleen. Ze hoeft niet bang te zijn dat haar kinderen haar van haar afgenomen worden. Het lijkt mij geen probleem als ze haar kinderen regelmatig blijft zien en in de weekenden bijvoorbeeld bij haar zijn. Maar de opvoeding moet niet in haar handen liggen.
Je moet echt actie gaan ondernemen, hoe moeilijk je dat ook vindt. En dat moet je niet uitstellen. Denk nu eerst aan jezelf en aan je kinderen en handel daarnaar. Alle mitsen en maren die er vervolgens in je hoofd opdwarrelen, moet je wegfilteren. Je moet in het belang van je kinderen actie ondernemen! Als jouw ouders zelfstandig thuis wonen, kunnen ze echt wel iets betekenen voor je. Al is het maar dat ze wat vaker hun kleinkinderen op bezoek krijgen.
Ik vermoed dat jij dit echt heel ontzettend moeilijk vindt. Dus wat heb jij nodig om tot actie te kunnen komen? Hoe kunnen anderen jou daarbij helpen?
Volgens mij zitten we daarin ook op één lijn. Heb ik dat niet goed verwoord?quote:Op zaterdag 7 oktober 2017 13:41 schreef Melancholia_war het volgende:
[..]
Ik zeg niet dat dat het minder ernstig maakt.
Ik bedoelde meer te zeggen dat TS niet zomaar alles hoeft te geloven. (Zich onderwerpen, zoals je zelf ook aangeeft.) Ze hoeft gewoon niet zoveel ruimte te krijgen voor die bullshit.
En idd, van het ene extreme in het andere vliegen kan je best doen twijfelen aan je eigen identiteit. Maar dat maakt het nog niet zo dat je er nog een ernstige stoornis bij hebt en je dat zelf diagnosticeert
Lol, ja, ik merk het .quote:Op zaterdag 7 oktober 2017 14:58 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
[..]
Volgens mij zitten we daarin ook op één lijn. Heb ik dat niet goed verwoord?
Wat ik wilde zeggen: überhaupt het feit dat je zoiets zou verzinnen terwijl het in werkelijk niet het geval is, ook dat vind ik vrij ernstig. De meeste mensen doen dat namelijk niet.
Het willen van aandacht en steun is vrij normaal en zelfs gezond. Maar als je dat doet op een manier waarmee je jezelf ziek kan praten en anderen heel erg ongerust maakt, dan is het behoorlijk mis met je.
Veel borderliners hebben neiging om dingen aan te dikken of juist om dingen te bagatelliseren, maar dat is meestal veel subtieler en wijkt veel minder af van de realiteit.
Als iemand met borderline bijvoorbeeld vertelt dat ze een vreselijke jeugd heeft gehad en door haar vader werd geslagen. Dan zou 'regelmatig' overdreven kunnen zijn en is het incidenteel gebeurt. Echter hebben die incidenten wel een enorme impact teweeggebracht en ging ze zich voortdurend onveilig voelen. En dat is hetgeen wat echt is gebeurd. Het onveilige gevoel is ook hetgene waardoor ze lijdt. Maar ja... de meeste mensen kunnen niet zoveel met gevoelens en zeggen "Joh, stel je niet zo aan zeg! Het kan allemaal een stuk verschrikkelijker, dus met jou valt alles wel mee hoor!"
Sorry hoor. Dit moest een kort antwoord worden. Niet helemaal gelukt
Hm hoe geloofwaardig zal het zijn, met wat je uit haar wilt trekken?quote:Op zaterdag 7 oktober 2017 11:34 schreef Sneakie het volgende:
[..]
Omdat ik eerst de informatie via haar probeer te achterhalen.
Inmiddels is de grote storm gaan liggen (wat betreft het drastisch scheiden e.d.).quote:
Begrijpelijk, maar aan de andere kant ben ik niet dat haar psych mij die informatie geeft (iets met beroepsgeheim).quote:Op dinsdag 10 oktober 2017 19:40 schreef Terminuz het volgende:
[..]
Hm hoe geloofwaardig zal het zijn, met wat je uit haar wilt trekken?
Denk dat je beste bij de psych kan navragen hoe het nu is.
Ik denk niet dat je na dit alles een geloofwaardig antwoord kan verwachten.
Laat je niet in slaap sussen ze kan morgen weer 180 graden gedraaid zijn.quote:Op woensdag 11 oktober 2017 14:02 schreef Sneakie het volgende:
[..]
Inmiddels is de grote storm gaan liggen (wat betreft het drastisch scheiden e.d.).
Beetje bij beetje lijkt ze nu bij te draaien en heb met haar afgesproken om deze week nog de situatie te bekijken voordat ik een definitief besluit neem. Zelf kan en wil ze geen besluit nemen waardoor ze dit aan mij overlaat.
Klopt daar houd ik ook rekening mee.quote:Op woensdag 11 oktober 2017 14:07 schreef Duveldrinker het volgende:
[..]
Laat je niet in slaap sussen ze kan morgen weer 180 graden gedraaid zijn.
En die psych heeft inderdaad een beroepsgeheim maar je mag best haar manier van aanpak eens aankaarten wat die slaat nergens op , desnoods bij iemand anders van het wijkteam. Haar baas ofzo.
En wat is je besluit?quote:Op woensdag 11 oktober 2017 14:02 schreef Sneakie het volgende:
[..]
Inmiddels is de grote storm gaan liggen (wat betreft het drastisch scheiden e.d.).
Beetje bij beetje lijkt ze nu bij te draaien en heb met haar afgesproken om deze week nog de situatie te bekijken voordat ik een definitief besluit neem. Zelf kan en wil ze geen besluit nemen waardoor ze dit aan mij overlaat.
Ik heb nog geen definitief besluit genomen. Verder lijkt het er niet op dat ze bezig wil zijn met een andere vorm van therapie. Tenslotte saboteert ze volgens haarzelf de therapie en zou het weinig zin hebben om alweer opnieuw te beginnen bij een andere therapeut. Verder denkt ze op sommige momenten dat ze helemaal niet ziek is maar flink gegroeid is en precies weet wat ze nu wil met haar leven.quote:Op woensdag 11 oktober 2017 15:03 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
[..]
En wat is je besluit?
Ik ken de situatie natuurlijk alleen maar van hoe jij het hier beschrijft. Maar mijn advies zou zijn: punt achter zetten en omgangregeling goed op papier vast laten leggen.
Wees heel duidelijk dat zij echt een intensieve behandeling nodig heeft. Zolang zij dat niet doet, heeft zij een te negatief effect op jou en de kinderen.
Misschien helpt het voor jou als je voor jezelf op papier zet wat de voordelen zijn om een relatie met haar te hebben en de nadelen. Als de voordelen niet opwegen tegen de nadelen, dan lijkt de keuze mij duidelijk. Je hebt dit waarschijnlijk al 1000 keer overdacht. Maar als je het op papier zet, blijf je standvastiger daarin en ben je minder beinvloedbaar door haar.
Als je het puur voor haar doet: jij kan haar toch niet helpen, ook al denkt ze van wel. Zij kan alleen uit haar patroon komen door de confrontatie met zichzelf aan te gaan. En dat lukt niet met die louche psycholoog die ze nu heeft maar misschien wel met een intensieve behandeling
Klinkt niet alsof ze zich echt wil inzetten voor jou en jullie relatie...quote:Op woensdag 11 oktober 2017 15:16 schreef Sneakie het volgende:
[..]
Ik heb nog geen definitief besluit genomen. Verder lijkt het er niet op dat ze bezig wil zijn met een andere vorm van therapie. Tenslotte saboteert ze volgens haarzelf de therapie en zou het weinig zin hebben om alweer opnieuw te beginnen bij een andere therapeut. Verder denkt ze op sommige momenten dat ze helemaal niet ziek is maar flink gegroeid is en precies weet wat ze nu wil met haar leven.
Wat betreft mijzelf ben ik elke dag een dagboek het bijhouden waarin in alle ervaringen van mij afschrijf en op die manier een balans kan opmaken hoe ik verder ga.
Ik gun jou veel beter dan zo'n partner.quote:Op woensdag 11 oktober 2017 15:16 schreef Sneakie het volgende:
[..]
Ik heb nog geen definitief besluit genomen. Verder lijkt het er niet op dat ze bezig wil zijn met een andere vorm van therapie. Tenslotte saboteert ze volgens haarzelf de therapie en zou het weinig zin hebben om alweer opnieuw te beginnen bij een andere therapeut. Verder denkt ze op sommige momenten dat ze helemaal niet ziek is maar flink gegroeid is en precies weet wat ze nu wil met haar leven.
Dat klinkt inderdaad zo. Maar op andere momenten beseft ze weer wat er precies aan de hand is en voelt ze zich heel schuldig en stelt ze zich open. Dit maakt mijn besluit erg moeilijk omdat ik weet dat er wel een kant in haar zit die van mij houdt + het feit dat we een gezin en kinderen hebben.quote:Op woensdag 11 oktober 2017 15:19 schreef Cat-astrophe het volgende:
Klinkt niet alsof ze zich echt wil inzetten voor jou en jullie relatie...
Mja dat zegt zij zelf ook op sommige momenten :|.quote:Op woensdag 11 oktober 2017 15:31 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
[..]
Ik gun jou veel beter dan zo'n partner.
En de hoeksteen 'gezin' is heilig voor jou? Met een instabiele moeder en een vader die eraan onderdoor gaat en net zo hard meewiebelt met de stemmingen van moeder?quote:Op woensdag 11 oktober 2017 15:33 schreef Sneakie het volgende:
[..]
Dat klinkt inderdaad zo. Maar op andere momenten beseft ze weer wat er precies aan de hand is en voelt ze zich heel schuldig en stelt ze zich open. Dit maakt mijn besluit erg moeilijk omdat ik weet dat er wel een kant in haar zit die van mij houdt + het feit dat we een gezin en kinderen hebben.
Vergis je niet ik kan veel hebben, ik wiebel op dat gebied niet bepaald mee maar kijk of deze relatie nog toekomst heeft. Het is moeilijk om opeens niet meer van iemand te houden, maar mijn verstand zegt mij ook wel eerlijk gezegd dat dit niet meer gaat werken.. Al is het maar omdat het vertrouwen te zeer beschadigd is en zij op andere momenten zelfs boos wordt dat ze geen contact meer mag hebben met die gast..quote:Op woensdag 11 oktober 2017 15:37 schreef Cat-astrophe het volgende:
[..]
En de hoeksteen 'gezin' is heilig voor jou? Met een instabiele moeder en een vader die eraan onderdoor gaat en net zo hard meewiebelt met de stemmingen van moeder?
Dit zegt al genoeg imo. Vertrouwen is misschien wel het meest belangrijke onderdeel van een relatie (naast communicatie). Als dat er niet is zal de relatie nooit meer worden zoals hij ooit was. Helemaal als ze zelf geen behandeling meer wil....quote:Een belangrijk feit is wel dat ik haar niet meer kan vertrouwen helaas.
Heb je werkelijk een gesprek samen dan? Is het echt zo dat ze midden in een gesprek haar telefoon pakt? Of praat jij zonder dat er wederkerigheid is? Terwijl zij op dat moment helemaal niet open staat voor een gesprek?quote:Op maandag 25 september 2017 17:30 schreef Sneakie het volgende:
[..]
Ze haakt af omdat door mijn monotone spraak ze het niet meer krijgt gevolgd en het voor haar lijkt alsof er geen emoties meespelen. Verder kan zij vrij dringend uit de hoek komen, dit is ook de reden waarom ik best boos word op het moment dat ik dingen met haar wil uitpraten (de reden waarom we in de huidige situatie zitten gezien zij vond dat ik meer over mij gevoel moest praten met haar / mijn gevoel meer moet openstellen voor haar).
Wanneer ik haar vraag waarom ze met haar telefoon bezig is zegt ze dat ze iets het lezen is en verwijs ik er inderdaad naar dat het behoorlijk onbeleefd is om tijdens een gesprek met de telefoon bezig te zijn. Hierna volgen weer de nodige scheldwoorden of het typische "laat me met rust, hou je mond".
Verder loopt ze al een aantal jaar bij de psycholoog waarbij ze de diagnose borderline heeft gekregen. Dit ontkent ze van tijd tot tijd omdat ze zegt dat ze haar die diagnose hebben gegeven vanwege verzekeringstechnische redenen.
Da's nog enigszins een goed teken dat ze ook aan jou denkt. Doch levert het niks op.quote:Op woensdag 11 oktober 2017 15:34 schreef Sneakie het volgende:
[..]
Mja dat zegt zij zelf ook op sommige momenten :|.
We zijn zelfs 1,5 week uit elkaar geweest om wat rust in de situatie te brengen. Zij wilde juist in het begin alles uitpraten terwijl ik aangaf even de bombshell te moeten verwerken. Uiteindelijk heb ik zo rustig, neutraal en constructief mogelijk proberen te praten met haar maar toen was er al iemand anders in het spel en was ze niet meer echt bereid om te praten / dingen op te lossen :|. Toen ik haar heb betrapt met haar affaire wilde ze juist wel weer praten en besefte ze wat er op het spel stond. En daar zitten we nu dan.quote:Op woensdag 11 oktober 2017 16:00 schreef Cause_Mayhem het volgende:
[..]
Heb je werkelijk een gesprek samen dan? Is het echt zo dat ze midden in een gesprek haar telefoon pakt? Of praat jij zonder dat er wederkerigheid is? Terwijl zij op dat moment helemaal niet open staat voor een gesprek?
2 weken lang elke dag over shit praten, ook mensen zonder mogelijke diagnose zouden het daar moeilijk mee hebben.... Dat is gewoon veelste veel, is niet constructief meer.
Vind namelijk dat je het nogal veel over haar hebt en amper over jezelf. Even tussen neus en lippen door dat je boos wordt als jij dingen 'uit wil praten' (tussen haakjes, want als je dat boos doet is het geen uitpraten, maar je gram halen) bv, maar wel uitwijden over hoe zij dan ook boos wordt en zelfs scheld.
Heb het idee dat jullie beiden teveel bezig zijn met wat de ander fout doet ipv wat je zelf kan doen om de situatie te verbeteren.
Heb het idee dat dat wijzen naar elkaar het niet beter maakt. Het teveel 'verwijten' zijn ipv praten over wat kan ik (zij voor zichzelf, jij voor jezelf) doen om de situatie te verbeteren?
Slappe hap dit.... Teleurstellend.quote:Op vrijdag 6 oktober 2017 13:04 schreef Sneakie het volgende:
[..]
Nee helaas ga ik voor een omgangsregeling. Dit omdat ik op dit moment niet goed in mijn vel zit om én fulltime te werken én er voor mijn kinderen te zijn. Verder heb ik ook haar therapeut tegen me omdat zij heeft gezegd dat ik liep te dreigen om verdere stappen te ondernemen wanneer ik zou merken dat zij of de kinderen dreigen in gevaar te komen.
Verder heb ik inderdaad tussen neus en lippen door dat een van haar alters probeert om de relatie te saboteren zodat dat een rechtvaardiging is om de relatie te verbreken. In de context van dit verhaal kun je al concluderen dat zaken nooit 100% wederkerig zijn met betrekking tot het samen verder gaan .
En weer, zij zij zij en zij. Geen jij.quote:Op woensdag 11 oktober 2017 16:13 schreef Sneakie het volgende:
[..]
We zijn zelfs 1,5 week uit elkaar geweest om wat rust in de situatie te brengen. Zij wilde juist in het begin alles uitpraten terwijl ik aangaf even de bombshell te moeten verwerken. Uiteindelijk heb ik zo rustig, neutraal en constructief mogelijk proberen te praten met haar maar toen was er al iemand anders in het spel en was ze niet meer echt bereid om te praten / dingen op te lossen :|. Toen ik haar heb betrapt met haar affaire wilde ze juist wel weer praten en besefte ze wat er op het spel stond. En daar zitten we nu dan.
We hebben inderdaad een aantal goede gesprekken gehad maar gevoelsmatig blijft het pijnlijk want mijn vertrouwen is voor de tweede keer gebroken en zij geeft aan de andere kant aan dat ze die gast niet kan loslaten..
Pardon? Ik ben er wel degelijk voor mijn kinderen. Heb je eigenlijk wel het hele topic gelezen? Ik heb zelf ook aangegeven dat ik in het verleden iets te afstandig was richting haar en zeker niet perfect ben. Daarom ga ik o.a. ook therapie volgen omdat ik mijzelf wil verbeteren en anders met zaken wil omgaan.quote:Op woensdag 11 oktober 2017 16:24 schreef Cause_Mayhem het volgende:
[..]
Slappe hap dit.... Teleurstellend.
Denk je dat zij het niet moeilijk heeft nu? Zij heeft een werkelijke diagnose en is daarnaast een fatsoenlijke moeder. Jij die aangeeft enkel in de avond en het weekend, als je het 'trekt' er te zijn voor je kinderen. Snap je dan werkelijk niet dat dat 1 van de problemen is, dat jij er niet echt veel bent voor de kinderen die je bewust op deze wereld hebt gezet?
Een tweeling hebben is zwaar, als 1 van die tweeling dan ook nog een 'zorgenkindje' is is het nog zwaarder. Doe wat je moet doen en wees een vader, hou eens op met deze prutsmoezen. Je verwacht van haar, ondanks haar diagnose, hetzelfde.
Daarnaast ben je nu zelf ook diagnoses aan het stellen met je 'alters', alles gooi je op haar, om jezelf er zo perfect mogelijk uit te laten komen... Maar uit deze post blijkt dat je tekort komt en stevig ook. Naast je andere posts waarin je even aandeel niet uitroept en wegwuift.
Je vrouw heeft stevige problemen en dat zal, ook voor jou, echt niet makkelijk zijn. Maar jouw deel hierin speelt ook mee.
Deze relatie is niet meer te redden, uit elkaar gaan is het verstandigste. Maar dat je je vader rol zo makkelijk wegschuift en alles op haar gooit verteld mij dat jij nog een lange weg te gaan hebt voordat je een gezonde relatie (met jezelf en een ander) kan hebben.
Je bent niet eerlijk in wat je hier zegt, niet compleet. Het is 1 grote afzeik topic op haar en 0 naar jezelf kijken.
Nogmaals, heeft zij fikse problemen, ja. Zijn die een fiks deel van de ellende, ja. Maar jij hebt ook je deel. Zelfs voor die toekomst zonder elkaar laat jij het afweten. Ben je emotioneel niet voldoende betrokken bij je bloed eigen kinderen zelfs. Gaat het allemaal om hoe moeilijk jij het wel niet hebt met zaken en niet om de anderen waarom je zoveel zou geven.
Dat het met deze vrouw niet gaat lukken ook al doe je je best, dat kan ik goed begrijpen naar aanleiding van wat je schrijft. Maar dat je je kinderen zo laat zakken en maar van haar verwacht dat ze dat ondanks de kutsituatie van nu niet doet, dat verteld een verhaal over jou. Die over jou gaat en enkel over jou.
Denk daar eens over na, over jouw deel, jouw niet voldoende betrokken zijn, jouw geen verantwoordelijkheid willen nemen.
Pardon? Je gaat voor een omgangsregeling, elke 14 dagen een weekend? Want je, je 'trekt' het nu echt niet hoor. Werk en gedoe is teveel.quote:Op woensdag 11 oktober 2017 16:31 schreef Sneakie het volgende:
[..]
Pardon? Ik ben er wel degelijk voor mijn kinderen. Heb je eigenlijk wel het hele topic gelezen? Ik heb zelf ook aangegeven dat ik in het verleden iets te afstandig was richting haar en zeker niet perfect ben. Daarom ga ik o.a. ook therapie volgen omdat ik mijzelf wil verbeteren en anders met zaken wil omgaan.
Dat is wat me sowieso opvalt..bij de meeste topics in R&P. Mensen die voornamelijk hun kant van het verhaal benoemen, de fouten opnoemt van de ander en vervolgens maar een zinnetje te gebruiken om aan te geven dat ze zelf ook wel foutjes maken (waar dan niet of nauwelijks op in wordt gegaan). Vervolgens duikt het grootste gedeelte FOK op de 'vriend(in) van TS is de schuldige' trein (zonder zich te realiseren dat het om echte koppels gaat en dat de waarheid altijd ergens in het missen ligt). Maar weinig mensen met zelfreflectie op FOK. Al vind ik dat deze TS wel zeker dingen heeft aangegeven over zichzelf (na doorvragen).quote:Op woensdag 11 oktober 2017 16:31 schreef Cause_Mayhem het volgende:
[..]
En weer, zij zij zij en zij. Geen jij.
For the moment ja want ik zal een nieuw bestaan moeten gaan opbouwen en dat gaat niet met enkel part time werken. Ik heb nergens beweerd dat ik geen schuld heb, waar ik wel bezwaar tegen heb is hoe de zaken gelopen zijn. Als het aan mij ligt zou ik alles in het werk stellen om ons huwelijk te redden, ook door aan mezelf te werken.quote:Op woensdag 11 oktober 2017 16:39 schreef Cause_Mayhem het volgende:
[..]
Pardon? Je gaat voor een omgangsregeling, elke 14 dagen een weekend? Want je, je 'trekt' het nu echt niet hoor. Werk en gedoe is teveel.
Daarnaast schrijf je eerder (voor de kogel door de kerk was) dat je enkel in de avond en het weekend er was voor de kinderen, als je dat trok (wat al zegt dat dat lang niet altijd zo was). Dat met een tweeling, waarvan 1 een zorgenkindje is.
Dat heb je allemaal op de nek van je (ex) vrouw gelegd en dat doe je nu weer. Dat terwijl je wist dat zij haar eigen problemen heeft die ernstig genoeg zijn. Omdat jij en nog eens jij. Want jij hebt het zo zwaar, jij trekt dat niet.
Deze hele topic is 1 grote jij. Echt helemaal nergens ben je ook maar een beetje kritisch naar jezelf toe, om dan nu aan het eind er zelfs niet echt te zijn voor de kinderen waar je bewust voor heb gekozen.
Die kinderen zijn werkelijk onschuldig, hebben hier niet om gevraagd, hebben er geen aandeel aan. Maar ipv dat je zegt zorgen voor een tweeling is zwaar, ik zal mijn deel hierin doen zeg je zorg jij maar voor ze, ik heb het zo zwaar namelijk!
Zij hoeft geen nieuw bestaan op te bouwen? Zij heeft niet al voldoende problemen met zichzelf?quote:Op woensdag 11 oktober 2017 16:49 schreef Sneakie het volgende:
[..]
For the moment ja want ik zal een nieuw bestaan moeten gaan opbouwen en dat gaat niet met enkel part time werken. Ik heb nergens beweerd dat ik geen schuld heb, waar ik wel bezwaar tegen heb is hoe de zaken gelopen zijn. Als het aan mij ligt zou ik alles in het werk stellen om ons huwelijk te redden, ook door aan mezelf te werken.
Zij blijft in de huidige woning inclusief inboedel. Daar had ik het namelijk over. Ik snap verdomde goed dat het ook zwaar is voor haar. Daarom ben ik ook nog steeds bij haar terwijl ze me behoorlijk bedrogen heeft en ik er desondanks nog steeds iets van probeer te maken.quote:Op woensdag 11 oktober 2017 17:00 schreef Cause_Mayhem het volgende:
[..]
Zij hoeft geen nieuw bestaan op te bouwen? Zij heeft niet al voldoende problemen met zichzelf?
Het zijn niet ook jouw kinderen waar je bewust voor hebt gekozen? Kinderen die er niets aan kunnen doen?
Dit gaat over je kinderen, niet over jullie...quote:Op woensdag 11 oktober 2017 17:08 schreef Sneakie het volgende:
[..]
Zij blijft in de huidige woning inclusief inboedel. Daar had ik het namelijk over. Ik snap verdomde goed dat het ook zwaar is voor haar. Daarom ben ik ook nog steeds bij haar terwijl ze me behoorlijk bedrogen heeft en ik er desondanks nog steeds iets van probeer te maken.
Wat ik uit het topic opmaak, is dat zij geen verantwoordelijkheid neemt voor haar problemen en alles van anderen af laat hangen.quote:Op woensdag 11 oktober 2017 16:24 schreef Cause_Mayhem het volgende:
Nogmaals, heeft zij fikse problemen, ja. Zijn die een fiks deel van de ellende, ja. Maar jij hebt ook je deel. Zelfs voor die toekomst zonder elkaar laat jij het afweten. Ben je emotioneel niet voldoende betrokken bij je bloed eigen kinderen zelfs. Gaat het allemaal om hoe moeilijk jij het wel niet hebt met zaken en niet om de anderen waarom je zoveel zou geven.
Haar fouten zijn wel duidelijk idd,daar doe ik niets aan af. Dit wat ik hier zeg (slappe hap) gaat voornamelijk over zijn kinderen. En hoe hij daarin zit.quote:Op woensdag 11 oktober 2017 17:22 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
[..]
Wat ik uit het topic opmaak, is dat zij geen verantwoordelijkheid neemt voor haar problemen en alles van anderen af laat hangen.
Het moeilijk hebben met jezelf maakt nog niet dat je daarmee privileges verdient en je partner slechter mag behandelen dan hij jou. TS is niet perfect, maar dat is geen enkel mens. Bij elke relatie moet je water bij de wijn doen, want je partner heeft altijd wel eigenschappen die niet zo leuk zijn. Als je anderen in hun waarde kan laten en het totaalplaatje bevalt je, dan kan een relatie goed werken.
Borderline of niet, als je vreemdgaat beschaam je daarmee het vertrouwen en weet je dat je je relatie op het spel zet. Als je het vervolgens nog een keer doet en je gaat tegen je partner zeggen dat je eigenlijk alleen bij hem blijft vanwege de kinderen, dan vind ik dat heel erg respectloos. TS is haar geen enkele verantwoording schuldig. Ze heeft hem ook meegenomen in haar negatieve spiraal.
En "slappe hap" vind ik echt heel kort door de bocht. Ik heb ook wel door dat hij moeilijk keuzes kan maken en de daad bij het woord kan voegen. Maar er kunnen zoveel redenen zijn waarom iemand daar zoveel moeite mee heeft, dus ik ga er niet automatisch een oordeel aan plakken dat hij een slappeling is. Integendeel, ik heb juist het idee dat hij zijn best doet maar gewoon niet weet wat hij met zichzelf en de situatie aanmoet en o.a. hier om advies komt vragen.
Dat hele 'de kinderen staan voorop, en onderdeel daarvan is dat mijn ex-partner na onze scheiding de ruimte en mogelijkheden houdt om een goede ouder te kunnen zijn' is natuurlijk hartstikke belangrijk. Maar dat werkt twee kanten op, anders zitten die kinderen straks nog maar met 1 goed functionerende ouder. En ik krijg nou niet echt de indruk dat zij zich dat tweede deel realiseert, laat staan rekening mee houdt. Dan wordt het voor de ander (TS) toch opeens een heel stuk lastiger om al die balletjes hoog te houden.quote:Op woensdag 11 oktober 2017 17:35 schreef Cause_Mayhem het volgende:
[..]
Haar fouten zijn wel duidelijk idd,daar doe ik niets aan af. Dit wat ik hier zeg (slappe hap) gaat voornamelijk over zijn kinderen. En hoe hij daarin zit.
Naast zijn eigen bijdrage wegwuiven doet hij datzelfde nu bij zijn kinderen (en deed dat al met kon er maar beperkt zijn als hij het 'trok'). Het is hem te zwaar nu,dat moeders een berg aan (ernstige) problemen heeft en hij zich zorgen maakt (terecht) over hoe nu verder met die kinderen maakt niet dat hij zijn het zwaar hebben wat meer aan de kant zet voor hun.
Dan is het maar zwaar, dan is het maar kut, dan is het maar passen en meten. Maar je zorgt dat je kinderen zo goed mogelijk zitten. Zorgt dat die ex met haar problemen voldoende rust en ruimte krijgt zodat ze die fatsoenlijke moeder kan blijven (dat is in het belang van die kinderen). Zoekt naar een evenwicht daarin waarin beide opofferen, maar het ook aankunnen.
Geen eens in de 14 dagen de leuke papa uithangen, maar vaker weg daar bij moeder. Elk weekend, een aantal avonden in de week, wat dan ook. Meer dan dat ach, ik heb het zo zwaar, ik, ik, ik. Die kinderen kunnen hier niets aan doen, hebben geen enkele bijdrage hierin of mogelijkheden het op te lossen. Die zouden nu vooraan moeten staan. Om hun belang heen zou er gewerkt moeten worden, niet vanuit hem, niet vanuit haar, maar vanuit hun.
Daar hebben ze kinderopvang voor uitgevonden. Zodat je gewoon fulltime kan blijven werken.quote:Op woensdag 11 oktober 2017 16:49 schreef Sneakie het volgende:
[..]
For the moment ja want ik zal een nieuw bestaan moeten gaan opbouwen en dat gaat niet met enkel part time werken.
Hoeft niet eens , ts kan ook is met zijn baas gaan praten en huisarts. Zijn zorgen uitspreken en actief hulp vragen en zorgen uitspreken. Dan gaan er balletjes rollen want niemand wilt dat de kinderen straks naar de klote gaan omdat moeders allerlei kerels in huis gaat halen en weet ik veel voor gedrag.quote:Op woensdag 11 oktober 2017 19:45 schreef Elpis het volgende:
[..]
Daar hebben ze kinderopvang voor uitgevonden. Zodat je gewoon fulltime kan blijven werken.
Eensquote:Op woensdag 11 oktober 2017 20:07 schreef Duveldrinker het volgende:
Ts , je bent echt enorm passief , kom is in actie, zorg dat je mensen om je heen verzameld die je kunnen helpen en adviseren.
Inderdaad, maak een lijstje met doelen wat je wilt bereiken en hoe zowel korte als lange termijn.quote:Op woensdag 11 oktober 2017 20:20 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
[..]
Eens
TS, hoe kunnen wij jou daarmee helpen?
Kunnen we bijvoorbeeld met je afspreken dat je morgen contact opneemt met het sociaal team, uitlegt dat je waarschijnlijk voorlopig breekt met je vrouw en dat je je zorgen maakt over de voogdij over jouw kinderen omdat jouw vrouw door haar borderline te instabiel is, maar dat je ook erg aan jezelf twijfelt of jij de voogdij aankan?
Het kan hetzelfde sociale team zijn als jouw vrouw, maar je krijgt dan wel een ander persoon.
Als er zorg over kleine kinderen mee gemoeid is, willen ze je echt wel helpen hoor.
quote:Op woensdag 11 oktober 2017 20:07 schreef Duveldrinker het volgende:
[..]
Ts , je bent echt enorm passief , kom is in actie, zorg dat je mensen om je heen verzameld die je kunnen helpen en adviseren.
Is de moeder van je kind iemand met borderline?quote:Op woensdag 11 oktober 2017 20:28 schreef Duveldrinker het volgende:
[..]
Inderdaad, maak een lijstje met doelen wat je wilt bereiken en hoe zowel korte als lange termijn.
Ik heb in exact dezelfde situatie gezeten alleen dan met 1 kind. Eerste wat ik deed is naar de huisarts gaan, zorgen uitspreken en een advocaat benaderd. Maar ja ik ben vrij fel in mijzelf en andere te beschermen wanneer ik onrecht zie.
Jij bent onrechtmatig behandeld door je vrouw je moet nu voor jezelf knokken en als je je echt zorgen hebt over je vrouw en de opvoeding moet je dat gewoon duidelijk aangeven voor het laat is. Ga voor de kids.
Er leiden meer wegen naar Rome , ik heb gezorgd dat ik in het huis bleef met kind ben minder gaan werken en heb hulp ingeschakeld voor de opvoeding via een zorgteam van de gemeente en ik heb ook autisme en mijn kind ook dus dat moet je niet als excuses gebruiken om niet voor je kinderen te zorgen.
?quote:Op woensdag 11 oktober 2017 21:05 schreef DoubleUU het volgende:
Ik vind het echt niet kunnen dat Asperger in 1 adem genoemd wordt met de andere 2 onderwerpen.
Want?quote:Op woensdag 11 oktober 2017 21:05 schreef DoubleUU het volgende:
Ik vind het echt niet kunnen dat Asperger in 1 adem genoemd wordt met de andere 2 onderwerpen.
quote:Op woensdag 11 oktober 2017 21:04 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
[..]
Is de moeder van je kind iemand met borderline?
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Omdat het totaal iets anders is ?quote:
Ik ken een meisje met autisme en borderline.quote:Op woensdag 11 oktober 2017 21:08 schreef DoubleUU het volgende:
[..]
Omdat het totaal iets anders is ?
Er is totaal geen verband of correlatie tussen de drie. Overigens is autisme ook weer behoorlijk anders van Asperger. Om een voorbeeld te geven, een borderliner kan lasagne waarschijnlijk niet goed schrijven, terwijl een asperger daar totaal geen problemen mee heeft.quote:Op woensdag 11 oktober 2017 21:09 schreef summer2bird het volgende:
[..]
Ik ken een meisje met autisme en borderline.
Ken ook autisten die gaan scheiden.
Waar haal jij deze wijsheid vandaan?quote:Op woensdag 11 oktober 2017 21:12 schreef DoubleUU het volgende:
[..]
Er is totaal geen verband of correlatie tussen de drie. Overigens is autisme ook weer behoorlijk anders van Asperger. Om een voorbeeld te geven, een borderliner kan lasagne waarschijnlijk niet goed schrijven, terwijl een asperger daar totaal geen problemen mee heeft.
Ik ben zelf een Asperger, dus ik heb enige ervaring.quote:Op woensdag 11 oktober 2017 21:13 schreef summer2bird het volgende:
[..]
Waar haal jij deze wijsheid vandaan?
Ik ookquote:Op woensdag 11 oktober 2017 21:15 schreef DoubleUU het volgende:
[..]
Ik ben zelf een Asperger, dus ik heb enige ervaring.
Dan had je allang bedacht wat ik zei en was je er al op verder gegaan Denk ik.quote:
Just a tip: niet iedereen is zoals jij hequote:Op woensdag 11 oktober 2017 21:17 schreef DoubleUU het volgende:
[..]
Dan had je allang bedacht wat ik zei en was je er al op verder gegaan Denk ik.
Who cares anyway. Fijne avond
Ik denk dat ik daar morgen ook werk van ga maken inderdaad Er moet iets gebeuren!quote:Op woensdag 11 oktober 2017 21:04 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
[..]
Is de moeder van je kind iemand met borderline?
TS, het is sowieso goed voor je om dingen uiteindelijk op een rij te zetten. Maar pleeg eerst het telefoontje. Daarmee haal je ook voor jezelf wat stress weg, want je staat er dan niet meer alleen voor.
Je kan ook de instantie benaderen waar je je sowieso had aangemeld voor hulp. Of inderdaad de huisarts.
Mocht het je allemaal overspoelen... Laat alle gedachten, twijfels en zorgen voor wat ze zijn, maar fixeer je op "hulp inschakelen om zorg voor kinderen goed te regelen". Het is gewoon een kwestie van even bellen of een e-mail sturen.
En laat je niet tegenhouden door gedachten als "ik ben een slechte vader" want dat ben je niet. Anders zou je dit überhaupt niet aangekaart hebben in dit topic. Maar laat je motiveren door aan de toekomst van je kinderen te denken.
Top man!quote:Op woensdag 11 oktober 2017 21:37 schreef Sneakie het volgende:
[..]
Ik denk dat ik daar morgen ook werk van ga maken inderdaad Er moet iets gebeuren!
quote:Op woensdag 11 oktober 2017 21:07 schreef Duveldrinker het volgende:
[..]Bah!SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
En heb je nog steeds contact met haar ivm opvoeding? Of ziet ze haar kinderen niet meer?
Ja ze ziet hem alleen in het weekend, ze heeft ook al kinderen van een andere man, die hebben allemaal extreme problemen al. Ik ben daar wel eens en ben na een uurtje helemaal gesloopt van die onrust die er daar heerst. Er is zeg maar altijd wel iets aan de hand daar hangt zo'n gespannen sfeer.quote:Op woensdag 11 oktober 2017 21:41 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
[..]
Bah!
En heb je nog steeds contact met haar ivm opvoeding? Of ziet ze haar kinderen niet meer?
Inderdaad en geef morgen even een update! Stok achter de deurquote:Op woensdag 11 oktober 2017 21:40 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
[..]
Top man!
Ga ervoor en succes!!!
Verschrikkelijk zeg!quote:Op woensdag 11 oktober 2017 21:54 schreef Duveldrinker het volgende:
[..]
Ja ze ziet hem alleen in het weekend, ze heeft ook al kinderen van een andere man, die hebben allemaal extreme problemen al. Ik ben daar wel eens en ben na een uurtje helemaal gesloopt van die onrust die er daar heerst. Er is zeg maar altijd wel iets aan de hand daar hangt zo'n gespannen sfeer.
Maar soms hou ik mn hart vast als hij daar is. Dit was het maximale wat ik eruit kon halen bij de rechter een 80/20 regeling.
Jeugdzorg zei doodleuk toen, meneer heeft u bewijs van de automutilatie in bijzijn van uw zoon dmv bewegende beelden, alsof ik daar aan denk op zo'n moment echt ...die instanties 😂
Ja dat was geen leuke periode, zo'n persoon houdt je letterlijk dag en nacht bezig. Elke dag weer, vreselijk vermoeiend zeker wanneer je zelf iets hebt in mijn geval ASS. Wat als ik een keer iets had dan moest ik niet zeuren en ging ze tegen iedereen klagen over mij,bah naar persoon.quote:
Ik word in de loop van vandaag / morgen gebeld om een afspraak in te schieten met maatschappelijk werk. Voor de rest gaat het naar omstandigheden wel redelijk. Verder herken ik mij in jouw stukje wat betreft de dynamiek tussen BPS/ASS.quote:Op donderdag 12 oktober 2017 16:02 schreef Duveldrinker het volgende:
[..]
Ja dat was geen leuke periode, zo'n persoon houdt je letterlijk dag en nacht bezig. Elke dag weer, vreselijk vermoeiend zeker wanneer je zelf iets hebt in mijn geval ASS. Wat als ik een keer iets had dan moest ik niet zeuren en ging ze tegen iedereen klagen over mij,bah naar persoon.
Maar TS hoe is je dag gegaan? Al wat meer wijs geworden?
Goed zo, dan komt er wat beweging in de zaak. Zou ook je dagboek blijven bijhouden zodat je overzicht houdt van alle gebeurtenissen.quote:Op donderdag 12 oktober 2017 16:07 schreef Sneakie het volgende:
[..]
Ik word in de loop van vandaag / morgen gebeld om een afspraak in te schieten met maatschappelijk werk. Voor de rest gaat het naar omstandigheden wel redelijk. Verder herken ik mij in jouw stukje wat betreft de dynamiek tussen BPS/ASS.
quote:Op donderdag 12 oktober 2017 16:07 schreef Sneakie het volgende:
[..]
Ik word in de loop van vandaag / morgen gebeld om een afspraak in te schieten met maatschappelijk werk.
Uiteraard, en als ik heel eerlijk mag zijn denk ik dat ik voorlopig niet het beeld uit mijn hoofd kan krijgen dat ze verlangens had voor iemand anders.quote:Op woensdag 18 oktober 2017 17:23 schreef Leandra het volgende:
Doe het voorlopig iig veilig, dan weet je zeker dat een eventuele gezinsuitbreiding op korte termijn niet van jou is.
En verder vind ik het ook helemaal niet zulk goed nieuws....
De doelstelling is dan ook dat mije vrouw wisselt van therapeut en hopelijk gedegen hulp gaat krijgen. Ik snap dat dit in jouw ogen niet zo'n goed nieuws is (de huidige situatie) maar als er een ding zeker is, dan is het iig dat ik er zelf een stuk sterker uit ben gekomen en dit wil ik ook blijven doorzetten in de toekomst.quote:Op woensdag 18 oktober 2017 17:15 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
Je brengt het alsof het goed nieuws is. Maar ik vind dit juist ontzettend kut voor je. Het komt er dus op neer dat alles bij het oude blijft en dat ze weer kan doorgaan met manipuleren.
Het draait niet alleen om haar! Het gaat ook om jouw welzijn en dat van de kinderen. En zij gaat gewoon door met dat kapot maken.
Ik merk in dit topic dat jij erg passief en besluiteloos kan zijn en daarom snel de neiging krijgt om de leiding bij anderen te leggen. Juist daarom was en ben ik nog steeds trots op je dat je wel initiatief hebt genomen om voor een betere situatie te zorgen!
Ik had eigenlijk gehoopt dat je met zo'n hulpverlener sterker staat en dat hij/zij aan jouw kant staat, want er zijn ook kleine kinderen bij betrokken.
Ik ben eigenlijk gewoon ontzettend pissed dat ze het je juist moeilijker maken.
Je vrouw kan maar één juiste beslissing maken, namelijk dat ze zich laat behandelen in plaats van af en toe een gesprekje aangaan met een achterlijke tuthola die alleen maar zegt wat je vrouw graag wilt horen.
En dat is het belangrijkste!quote:Op woensdag 18 oktober 2017 19:58 schreef Sneakie het volgende:
dan is het iig dat ik er zelf een stuk sterker uit ben gekomen en dit wil ik ook blijven doorzetten in de toekomst.
Hey Magrec,quote:Op donderdag 19 oktober 2017 13:43 schreef magrec het volgende:
Dit klinkt wel heer erg bekend voor mij...ik zit in een zelfde soort situatie.
Mijn relatie is na 8 jaar voorbij nadat mijn ex is vreemdgegaan. In die 8 jaar ben ik systematisch gemanipuleerd (let wel dat heb ik ook laten gebeuren, geen slachtofferrol hier).
Onder druk van dreigementen 3 psychologen bezocht, het laatste traject werd ingezet omdat mijn ex gedacht dat ik ADD/Autisme zou hebben. Continu strijd en op mijn tenen lopen om aan haar verwachtingen te voldoen. Allemaal uit angst om haar kwijt te raken en ook voor de kinderen altijd proberen om het goed te krijgen. Bijna 8 jaar lang gedacht dat het allemaal door mij kwam en dat er vanalles mis was met mij. Want zij sprak met anderen over mijn problemen en die anderen vonden mij ook wel raar. Of als ik uit was geweest te horen krijgen dat ik met andere vrouwen bezig was geweest en dat een collega van haar mij had gezien (niks van waar natuurlijk)
Toen ik erachter kwam dat ze was vreemd gegaan flipte ik de pan uit, maar ik was er van overtuigd dat ik haar niet zou kwijtraken en ik wilde er weer voor vechten. 3 dagen later na een goed gesprek met de psycholoog (een nieuwe ;;) is de knop omgedraaid en ik voel mij beter dan ooit. Geen zorgen meer om wat er die dag weer voor strijd gaat komen, mijn eigen leven weer oppakken etc. Nu komt ook naar voren dat mijn ex toch waarschijnlijk een persoonlijkheidsstoornis heeft (borderline) er is echter niemand meer in haar omgeving die kritisch is naar haar. Ze vindt het ook helemaal niet erg dat ze is vreemdgegaan. Dat ik flipte toen ik er achter kwam was veel erger.
Ze is op dit moment nog steeds met haar nieuwe vriendje, ben benieuwd wat er gebeurt als dat uit gaat..mij krijgt ze niet meer terug.
Het verschil met jou is dat er een "diagnose" is. In mijn geval, mijn ex is hoog begaafd, weet ze het goed verborgen te houden voor de omgeving. Ik zou het misschien nog geprobeerd hebben als ze hulp zou krijgen. Het kan natuurlijk zijn dat onze relatie gewoon benzine en vuur was en dat wij onmogelijk samen kunnen zijn maar ik schat de kans groot dat haar nieuwe vriend er ook snel klaar mee zal zijn. Situatie is zeer stressvol op dit moment en daar kan ze niet mee overweg. Haar stoornis wordt daarmee alleen maar vergroot en iedereen moet doen wat zij wil.quote:Op donderdag 19 oktober 2017 16:52 schreef Sneakie het volgende:
[..]
Hey Magrec,
Bedankt voor het delen van jouw ervaring. Ik snap heel goed hoe jij je gevoeld moet hebben. Alleen ga ik in mijn geval niet snel alleen uit maar ik herken wel haar reactie wanneer zij weet dat er vrouwelijke collega's op mijn werk zijn. Op dit moment probeer ik voor mijzelf een gezond balans te vinden waardoor ik toch sterk in mijzelf kan blijven staan en tevens haar kan ondersteunen zonder dat ik mij te veel laat beïnvloeden door haar 'mood' swings.
Mocht het uiteindelijk allemaal niet in balans komen dan zie ik ook geen andere uitweg, maar ik wil het zeker blijven proberen voor zover het mogelijk is.
Ik ben in ieder geval blij dat jij jezelf en jouw eigen kracht weer hebt teruggevonden!
Helemaal mee eensquote:Op vrijdag 20 oktober 2017 13:13 schreef Aap_deluxe het volgende:
Ik hoop van harte dat het je lukt om:
ZELF RUST te vinden
EVEN NIET MEER PRATEN met haar of in elk geval kort en krachtig
EEN STAPJE TERUG TE NEMEN en je niet mentaal mee laat nemen in rare gedachten en diagnoses die je toebedeeld krijgt!
Dat jij een baken van stabiliteit bent lijkt me de beste manier om alles in goede banen te krijgen!
voor iedereen die denkt dat dit makkelijk is: totaal niet.
Ook zouden alle mannen op aarde moeten overwegen om na een tweede kind een vasectomie te doen. Lijkt me al uitdaging genoeg om goed te zorgen voor de kinderen die je al hebt en die - echt wel - alles meekrijgen.
Instabiliteit
Des te meer instabiliteit des te groter de kans op het ontwikkelen van stoornissen. Eigen voorbeeld gezien dat een buitenechtelijk jong kind ontzettend veel schreeuwde, dit ontwikkelde door instabiliteit in de leefomgeving. Nu woont hij als opgroeiend kind in een ander land bij een stabiel gezin/huis/school/dagritme en gaat alles veel beter.
http://www.nctsn.org/trau(...)ts-of-complex-trauma
Autisme
Nu ook even over jou. Zolang je dagelijks geen problemen ervaart met jezelf zou ik daar niet verder op ingaan.
Een recent voorbeeld was dat 'Filemon', BNN presentator, zichzelf onder het vergrootglas liet bekijken en ook 'licht autistisch' bleek. Ja, dat was wel even een schok, maar eigenlijk veranderde het niks. Uiteindelijk is het onveranderbaar en is er notabene geen echt probleem.
Kijk terug:
https://programma.bnnvara(...)t-is-hier-autistisch
Kortom
Daarom adviseer ik vooral om de daadwerkelijke werkelijkheid te verbeteren met gezonde dagrust/slaap/ontspannen/minder vlees/bewegen! Zodat het brein zich uiteindelijk ook kan ontspannen.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |