onniedah | zondag 17 september 2017 @ 22:00 |
Ik ben benieuwd of jullie wel eens iets hebben mee gemaakt op het gebied van het 'onverklaarbare' en hoe jullie daar over denken. Ik zelf geloof bijvoorbeeld wel dat er 'iets' (energie) is na de dood en er zijn wel eens dingen gebeurd, maar ik kan ze niet helemaal plaatsen. Hier enkele voorbeeldjes die ik zelf heb mee gemaakt (niet in logische volgorde trouwens) 1. Mijn beide ouders zijn binnen een half jaar overleden. Eerst mijn moeder en daarna mijn vader. Toen ik een keer erg verdrietig was en thuis op de bank zat te huilen zei ik in gedachten: Kon ik nog maar met jullie praten of een teken krijgen dat jullie nog in mijn buurt zijn. Op dat moment viel een knuffelbeer van de kast af. Eerst dacht ik dat mijn kat dat had gedaan, want die zat aan de andere kant van de kast. Dus ik zette de beer weer terug en een paar minuten later viel deze weer. Mijn kat zat vervolgens geschrokken en gespannen op de kast en sprong er af. Hij sloop toen heel langzaam naar een dressoir aan de linkerkant in de woonkamer en begon te snuffelen en omhoog te kijken, nog steeds met een gespannen houding. Toen begon de lamp op de kast opeens hard te flikkeren en sprong kapot. Het was heel raar maar ik werd hier vrolijk door. Ook al hoeft het niet eens iets te betekenen. 2. Nadat mijn moeder was overleden (en mijn vader nog leefde) droomde ik dat ik op de bank zat in de woonkamer van mijn ouders en het was een beetje duister. Alsof ik in een wereld was die niet zo fijn voelde. Vervolgens verscheen mijn moeder aan de linkerkant naast me en pakte mijn arm vast en zei: Ik vind het wel moeilijk hoor en ik mis jullie allemaal heel erg. En toen ik naar haar keek had ze een eng gezicht van iemand die overleden was. Toen keek ik naar rechts en zag ik mijn vader en hij zag er ook zo eng uit. Hij zei: Ik kan mama nu ook zien. Toen schrok ik wakker en dacht ik er niet veel van, maar 3 maanden later overleed hij dus ook. Als ik nu terug denk aan die droom leek het haast wel een voorspelling. 3. Ik droomde dat mijn vader tegen me zei: Je oom en tante moeten 4 ringen in de auto laten vervangen. Dus toen ik wakker werd moest ik lachen en ik snapte niet echt waarom ik het droomde. Maar ik heb het voor de grap naar mijn tante gesmst. Enkele weken later kreeg ik van haar een berichtje: Je gelooft het niet, maar we brachten de auto naar de garage voor een opknapbeurt en het ringsysteem van de banden (weet niet precies wat dit is) waren zodanig versleten dat we een ongeluk hadden kunnen krijgen. De ringen moesten meteen vervangen worden. 4. Mijn broer heeft vroeger in de kelder van ons ouderlijk huis geesten opgeroepen. Het glas begon te bewegen en hij en zijn vrienden renden jankend de trap op. In de weken daarna gebeurden onverklaarbare dingen. Ik zat met mijn moeder op de bank en opeens vloog de radio aan, mijn broer kwam vanaf zijn slaapkamer naar beneden met een lijkbleek gezicht en zei tegen mij: Kappen nou met dat gebonk op mijn deur, ik weet wel dat jij dat bent. Terwijl ik gewoon naast mijn moeder zat de hele avond. Ik zat een keer op zijn playstation en opeens viel zo'n klikdeur die vastklikt met magneten uit het kozijn op de grond. Ik kreeg een erg onbehaaglijk gevoel en ben weggestormd. 5. Vlak voordat mijn moeder overleed in juni zei ze: "Ik kom terug als een vlinder!" Toen de begrafenis van mijn vader was in november was het al koud buiten. Maar buiten bij het raam boven de kist heeft 10 minuten lang een vlinder gefladderd. De hele familie zei tegen elkaar "Wow zie dat dan!". Dat was ook echt vreemd. Nouja ik heb nog meer dingen mee gemaakt, maar ik laat het hier maar even bij :-) Hoe denken jullie hier over? Zou er iets zijn, of zou dit allemaal toeval zijn geweest? Dat denk ik soms zelf ook wel eens, maar het blijft toch gek. | |
#ANONIEM | zondag 17 september 2017 @ 22:05 |
Ik ging vaker boodschappen doen voor mijn opa. Hij gaf altijd een boodschappenbriefje mee. Hij is overleden. Op een dag was ik in de tuin aan het werken en tussen een struik lag opeens zo’n briefje. Echt heel bizar vond (en vind) ik dat. | |
Ridocar | zondag 17 september 2017 @ 22:22 |
Misschien ben ik niet de juiste persoon om erover te beginnen, aangezien ik niet geloof in onverklaarbare zaken, maargoed. Ik denk dat je geheugen een loopje met je neemt. Wie hard genoeg zoekt naar antwoorden op zaken die men raar vindt of niet kunnen kloppen, vindt uiteindelijk wel een antwoord, hoe bizar die ook klinkt. Dat is de aard van de mens, we zoeken altijd naar antwoorden, en de blanco of niet kloppende zaken vullen we in of muteren we zodanig in ons geheugen dat het wel klopt. Ja, mensen zeggen wel eens vreemde dingen, en vaak gaan ze niet dood. En dan maken we ons er niet druk om. Gebeurt het ongelooflijk vervelende geval dat een persoon juist wél komt te overlijden, dan zou je altijd wel een moment herinneren waarop je een verband zou kunnen leggen. Alsof het een voorteken was of een voorspelling. | |
Super_Fucker_II | maandag 18 september 2017 @ 00:15 |
Ik sprak ooit eens met mijn vader over leven na de dood en we hadden afgesproken dat hij zou laten weten of er leven na de dood is. Hij was niet religieus en nooit bezig met spiritualiteit. Toen hij op een dag om half 12 's avonds plotseling overleed ging ik met de eerstvolgende trein naar hem toe. Bij een tussenstop moest ik op het perron kijken hoe laat de volgende trein ging. Terwijl ik alleen voor het informatiebord stond begon het licht direct vreemd te knipperen (als een morse code) en ging het licht van het informatiebord uit na een tiental seconden geknipper. Mijn broer vertelde op diezelfde dag dat hij, op het moment van het overlijden van mijn vader, in zijn bed lag en dat opeens zijn bedlamp begon te flikkeren en dat deze kapot knalde. Een uur later werd hij gebeld door de vriendin van mijn vader. Tot op de dag van vandaag gaan er regelmatig elektrische apparaten aan, zonder dat ik zie dat iemand die aanzet, bijvoorbeeld een lamp, koffiezetapparaat, TV of stereotoren (als het op stand-by staat). Het maakt niet uit of ik bij iemand anders ben of dat ik thuis ben. Lampen die gaan knipperen in winkels, horecagelegenheden of op straat zijn ook niet uitzonderlijk. | |
madam-april | maandag 18 september 2017 @ 00:44 |
Toen mijn broer opgebaard lag in de kamer vloog er een pimpelmees in de kamer, toen mijn vader hem wilde vangen ging hij rustig op mijn vader zijn hand zitten.. Een jaar later, op de sterfdag van mijn broer vloog er weer een pimpelmees in de kamer en dit keer wilde ik hem pakken om hem naar buiten te brengen.. toen ik mijn hand uit stak ging hij rustig mijn hand zitten.. het jaar daarna, weer op de sterfdag van mijn broer, gebeurde hetzelfde.. | |
onniedah | maandag 18 september 2017 @ 09:22 |
Ik snap wat je zegt, maar de gebeurtenis met de vlinder heeft de hele familie gezien en toen ik wakker werd na de droom over mijn vader heb ik meteen mijn tante gesmst. Die dingen zijn dus wel echt gebeurd en dat is niet mijn geheugen die het anders interpreteert o.i.d.. Maar nog steeds zouden beide dingen uiteraard toeval kunnen zijn geweest. | |
onniedah | maandag 18 september 2017 @ 09:24 |
Wow, wordt je hier dan bang van of doet het nietzoveel met je? | |
onniedah | maandag 18 september 2017 @ 09:25 |
Dat is ECHT vreemd joh! Ook dit zou nog steeds toeval kunnen zijn, maar lijkt me wel verdomd vreemde toeval dan... | |
hoatzin | maandag 18 september 2017 @ 10:53 |
Vreemde verhalen van mensen worden in de loop der jaren vaak steeds bonter van kleur. Je bent, gezien je posts, erg ontvankelijk en wilt goedgelovig en je wil erg graag geloven in paranormale verschijnselen. | |
onniedah | maandag 18 september 2017 @ 12:41 |
Klopt ik wil het wel geloven, omdat er zo veel verhalen zijn van mensen waar een 'energie' bij kwam kijken en die ze niet kunnen verklaren. Net zoals er veel mensen zijn die zeggen dat toeval niet bestaat. Ik denk dat toeval wel bestaat trouwens. Maar die lamp die ging flikkeren, of de radio die aan sprong en mijn broer (beer van een vent) die bang wordt van gebonk op zijn deur... dat blijven toch vreemde dingen. Er zijn ook dingen die ik absoluut niet geloof. Zoals die Duncan McDougal die beweert dat de ziel 21 gram weegt. Ik heb dat verhaal eens goed gelezen en vind het te vaag om het echt te geloven. | |
hoatzin | dinsdag 19 september 2017 @ 09:26 |
Ach ja mensen beweren zo veel...ik ben zelf meer van de ratio (ik bedoel ik doe mijn best..). Voor zover ik weet is er nog nooit een bovennatuurlijke gebeurtenis in een gecontroleerde omgeving vastgelegd. Nergens ter wereld. Er ligt wel een beloning van ik meen 1 miljoen klaar voor de eerste de beste die dat wel lukt. | |
Beathoven | woensdag 20 september 2017 @ 00:22 |
Je bent in de war met de prijs die James Randi uitlooft aan degene die kan bewijzen dat hij / zij een paranormale gave bezit, dat gaat niet zozeer over "bovennatuurlijke fenomenen" in het algemeen. Alhoewel ik bovennatuurlijk graag wil vervangen door "weinig waargenomen" of soms nog niet volledig begrepen. Zo zou een doorsnee persoon bolbliksem bovennatuurlijk kunnen noemen, en ik denk ook dat velen compleet flabbergasted zijn als ze het zien, maar desondanks is het gewoon iets natuurlijks. Al begrijpen ze geloof ik nog niet helemaal hoe het precies werkt in de natuur, kleine lab-experimenten daargelaten. Maar dat komt weer omdat het zo verschrikkelijk zeldzaam en daardoor lastig te bestuderen is. Je kunt het op kleine schaal in een magnetron opwekken door een kaars te ..ehm microwaving magnetronnen, maar dat simuleert de natuurlijke omgeving niet echt. Maar goed, er zijn tig- tot misschien wel honderden zeer zeldzame natuurlijke fenomenen die een doorsnee persoon aan z'n wetenschap kunnen doen laten twijfelen. Door dit soort fenomenen wil ik eigenlijk ook wel geloven waarom religie ooit tot stand kwam, bepaalde gebeurtenissen werden zo vreemd gevonden dat men het niet kon verklaren en daarom maar de religiekaart speelde. Engelen in de bijbel zien er ook erg vaag uit, niet zoals hoe de renaissance- en barok schilders ze later afbeelden, want dat was gewoon praktisch en theatraal. Zo ziet een van de Engelen als in de bijbel beschreven uit En dat zou best bolbliksem geweest kunnen zijn. anyway. [ Bericht 8% gewijzigd door Beathoven op 20-09-2017 00:36:21 ] | |
Cockwhale | woensdag 20 september 2017 @ 09:50 |
Waarom is het onverklaarbaar en voor wie? | |
hoatzin | woensdag 20 september 2017 @ 10:34 |
Paranormaal = bovennatuurlijk. Weinig waargenomen is iets anders. Maar bijvoorbeeld een geamputeerde arm die (bijvoorbeeld door gebedsgenezing) weer volledig aangroeit, kijk dat is bovennatuurlijk. | |
vaarsuvius | woensdag 20 september 2017 @ 11:52 |
Nooit iets meegemaakt en aangezien alle verhalen hierover altijd van individuen komen geloof ik dat het een combinatie is van toeval en een levendige fantasie. BV je vlinder verhaal: Binnen 10 seconden vind ik dit, dus zo raar is dat niet in november: Gepubliceerd: 20 november 2014 12:28 Laatste update: 20 november 2014 13:48 Het zachte weer van november zorgt ervoor dat er dagelijks nog altijd veel dagvlinders waargenomen worden. Tot nu toe zijn er bijna drieduizend vlinders gezien en dat is een maandrecord. Dat laat Natuurbericht.nl donderdag weten. Het vorige record was van 2011, toen er 'slechts' 1.200 waarnemingen waren. Naast het grote aantal vlinders in november, zijn er ook veel verschillende soorten gezien. Zo zijn er op maandag 17 november acht soorten dagvlinders gespot. De atalanta, het bekende zwart-wit-oranje exemplaar, is het meest gezien. | |
Monkeymind | woensdag 20 september 2017 @ 12:36 |
Wat mooi, al die tekenen van je ouders! Ze laten weten nog dicht bij je te zijn, over je te waken. Dit soort onverklaarbare dingen moet je koesteren en niet bang voor zijn (en laat de mensen die alles onzin of toeval vinden maar kletsen). | |
Ridocar | woensdag 20 september 2017 @ 13:58 |
Ja, blijf maar geloven in sprookjes. | |
Begripvol | woensdag 20 september 2017 @ 22:09 |
Een neef van mij geloofde niet in spoken. Dus op een nacht liep hij met een fles sterke drank een begraafplaats in Amsterdam binnen. Hij liep de graven voorbij en schold de overledenen die daar in hun graf lagen vies en vuil uit. De volgende ochtend hebben de agenten hem daar dood op een graf gevonden. | |
madam-april | woensdag 20 september 2017 @ 22:29 |
3x een pimpelmees die niet weg vloog maar rustig op mijn vader/mijn hand ging zitten, de eerste keer toen mijn broer opgebaard lag in de woonkamer, een jaar later op zijn sterfdag en het jaar daarna weer op zijn sterfdag. Het zou toeval kunnen zijn, maar het zijn wel heel veel toevalligheden.. Er zijn meerdere mensen getuigen geweest van alle 3 de keren.. | |
Haushofer | woensdag 20 september 2017 @ 23:03 |
Zonder je ervaringen willen te bagatelliseren: mensen zijn notoir slecht in het intuitief inschatten van kansen. | |
vaarsuvius | woensdag 20 september 2017 @ 23:03 |
madam-april | woensdag 20 september 2017 @ 23:50 |
Dat ben ik met je eens.. Ik zal ook absoluut niet ontkennen dat het mogelijk is dat het toeval was, het enige dat ik zeg is dat het wel heel erg veel toevalligheden waren | |
madam-april | woensdag 20 september 2017 @ 23:50 |
Wat wil je hier mee zeggen? | |
liesje1979 | donderdag 21 september 2017 @ 00:07 |
Ik geloof wel dat zulke dingen gebeuren. Maar zelfs als het inderdaad allemaal dingen zijn die je hoofd er van maakt, dan vind ik het een mooi mechanisme van de geest als zulke gebeurtenissen troost bieden. Het zou jammer zijn als dit topic verzand in een welles nietes, en dat zou afdoen aan zaken die mensen als mooi bijzonder en onverklaarbaar vinden. Voor hen is het onverklaarbaar, laten we niet proberen die dingen voor ze te verklaren. | |
Ridocar | donderdag 21 september 2017 @ 05:43 |
Het probleem is dat er heel wat figuren zijn die hier misbruik van maken. Veel ervan komen zelfs op tv, en vertellen dan bijvoorbeeld dat hun dierbare graag wil dat hij gelukkig is, en dat 'ie vooral moet doen waar hij zelf gelukkig van wordt. Een nieuwe partner moet ontmoeten en een gezin stichten. Ofzo. Als ik zoiets te horen zou krijgen, wat zou ik hiermee moeten? Moet ik dan maar dezelfde boodschap door laten geven? "Zeg maar dat ze gelukkig mag zijn. Misschien kan ze een nieuwe hiernamaalspartner zoeken en een hiernamaalsgezinnetje stichten." Oh, nee. Dat gaat natuurlijk niet. Die communicatie is in simplex. Eénrichtingsverkeer dus. Ja, zo kan ik ook wel op tv aan rouwende weduwen vertellen dat wijlen hun man wil dat ze gelukkig is... | |
Haushofer | donderdag 21 september 2017 @ 09:03 |
Dat denk je. Maar dat hoeft helemaal niet. Zie b.v. https://en.m.wikipedia.or(...)_Titan:_Or,_Futility | |
Haushofer | donderdag 21 september 2017 @ 09:04 |
Misschien valt er veel winst te halen uit het omarmen van de realiteit ipv jezelf voor de gek te houden | |
#ANONIEM | donderdag 21 september 2017 @ 10:12 |
Dit lijkt me meer iets voor TRU. | |
onniedah | donderdag 21 september 2017 @ 15:41 |
Oeps ja, die had ik nog niet gezien! | |
onniedah | donderdag 21 september 2017 @ 15:55 |
Het gaat niet perse om verhalen over overledenen he. Een vriend van de familie (denk: beer van een vent, beveiliger, dikke baardmans) heeft een nare ervaring gehad met een Ouija bord en er jaren last van gehad. Hij heeft mijn broer toen nog gezegd dat hij absoluut geen glaasje moest gaan draaien, omdat hij jaren niet heeft kunnen slapen en die man had tranen in zijn ogen toen hij erover praatte. En ook mijn broer heeft sindsdien altijd tegen mij gezegd: Doe dit NOOIT! ik durf het dus ook echt niet | |
vaarsuvius | donderdag 21 september 2017 @ 16:39 |
Dat het niet onmogelijk is dat een wild vogeltje , om wat voor reden dan ook, op het lichaam van een mens gaat zitten. Misschien is het wel een vogeltje dat door mensen is groot gebracht en daarom heel tam is. Misschien moeten er nog wel tig ontzettend onwaarschijnlijke dingen allemaal precies zo gebeuren dat zo'n event een aantal keren voorkomt in jouw familie. Maar hoe onwaarschijnlijk ook, het is niet onmogelijk. Als we het van een andere kant gaan bekijken: Het vogeltje was een boodschapper, het vogeltje was een geest, het vogeltje was een engel, het vogeltje was. <vul maar in wat in je opkomt> dan wordt er helemaal niks duidelijker door, het is een en al persoonlijke interpretatie en het roept een oneindige hoeveelheid nieuwe onbeantwoordbare vragen op. Hoe ? Waarom? Wat betekent het? Kijk, zulke gebeurtenissen zijn nooit, maar dan ook nooit eenduidig. Je kunt er in zien wat je wilt. Nooit komt er eens een vogeltje dat op de I-Pad springt en al huppend 'Wees niet bang, ik ben het, mama' intypt. Ik bedoel dit niet schertsend, maar serieus. Zie je waar ik heen wil? Als er dus geesten, energieën, zielen, of watdanooks bestaan die zich in de materiële wereld openbaren dan kunnen we in elk geval concluderen dat ze: - Geen intelligentie hebben - Geen taal spreken - Niet te onderscheiden zijn van willekeurige gebeurtenissen of processen - Erg verlegen zijn - 'Vanwege bovenstaande redenen niet kunnen communiceren, maar toch pogingen daartoe doen via dromen of dieren. -etc [ Bericht 12% gewijzigd door vaarsuvius op 21-09-2017 16:46:37 ] | |
EggsTC | donderdag 21 september 2017 @ 17:52 |
Dit ja. Je onthoud maar flarden van wat er gebeurd is.... je kan het vergelijken met frames in een film. Elke 10 frames onthoud je er één en de 9 anderen vul je zelf in als je je geheugen aanspreekt. | |
Haushofer | donderdag 21 september 2017 @ 18:29 |
Het "ouija-effect" lijkt te verdwijnen wanneer je de deelnemers blinddoekt. Zie b.v. Ik weet niet in hoeverre dit verder onderzocht is, maar het suggereert dat ook dit goed verklaarbaar is. Dat maakt het niet minder gevaarlijk; ik denk dat mensen hier serieus een mindfuck van kunnen krijgen, maar de verklaring ligt denk ik niet in het paranormale En over die "beer van een vent": dat maakt natuurlijk niks uit. (Vrijwel) iedereen is vatbaar voor dit soort zaken. Zie b.v. hier hoe Derren Brown een via selectie verkregen uiterst rationeel en nuchter persoon binnen een kwartier tot God kan bekeren: We worden talloze keren per dag gefopt door ons eigen brein, maar dit onder ogen zien betekent dat we een stuk autonomie moeten opgeven waaraan we nogal gehecht zijn geraakt | |
madam-april | donderdag 21 september 2017 @ 20:09 |
Het gaat niet enkel om het feit dat er een pimpelmees in de kamer vloog en op mijn vaders hand ging zitten hè.. Het gaat bijzondere is, dat er een jaar later, op de sterfdag van mijn broer, weer een pimpelmees in de kamer vloog en dat die op mijn hand ging zitten en dat dat, exact een jaar later, weer gebeurde.. 3 jaar achterelkaar (de eerste keer toen hij lag opgebaard, de keren daarna op zijn sterfdag) vliegt er een pimpelmees in de woonkamer, die rustig op mijn vaders/mijn hand ging zitten.. Dat vind ik bijzonder en ja het zou best toeval kunnen zijn, maar dat maakt het voor mij niet minder bijzonder.. | |
madam-april | donderdag 21 september 2017 @ 20:10 |
Nogmaals ik zeg niet dat het onmogelijk is dat het toeval is.. | |
Haushofer | donderdag 21 september 2017 @ 21:03 |
Je zegt dat het "heel erg toevallig was", oftewel dat de kans op deze gebeurtenissen erg klein is. Ik zeg dat mensen zich daar vaak op verkijken. | |
vaarsuvius | donderdag 21 september 2017 @ 22:53 |
Ik ontken niet dat het bijzonder is, het is verschrikkelijk bijzonder. Maar het sleutelwoord van de topicstarter is 'onverklaarbaar' (zie OP.) Mij gaat het erom om te laten zien dat een vreselijk onwaarschijnlijke natuurlijke verklaring nog steeds veel aannemelijker is dan een bovennatuurlijke, want die verklaart helemaal niks. | |
Elzies | vrijdag 22 september 2017 @ 09:01 |
Klaarblijkelijk begrijp je de definitie niet eens. Maar wel gelijk voor een ander gaan oordelen. Grappig, zoveel naïef simplisme. Er bestaat niet zoiets als bovennatuurlijks. Maar wel zaken binnen de natuur waarvoor we geen directe verklaring kunnen vinden. Zo begrijpen we nog steeds niet het mechanisme achter de zwaartekrachtwerking, buiten het observeren en het ervaren van diens gevolgtrekkingen. Maar het laat zich nergens vangen binnen het geloof van een geünificeerde theorie. Dus zo bovennatuurlijk hoeft het niet te zijn. Kan ik die miljoen alvast incasseren? | |
Cockwhale | vrijdag 22 september 2017 @ 09:22 |
Dit zinnetje komt in zo'n beetje elke post van jou terug, of niet? Het lijkt wel je levensmotto. | |
Elzies | vrijdag 22 september 2017 @ 10:07 |
Vooral niet ingaan op gegeven argumenten. Zo makkelijk en zo simplistisch. Tegelijkertijd weet je drommels goed dat mijn stelling klopt. Geen woord van gelogen of verdraaid. | |
Haushofer | vrijdag 22 september 2017 @ 11:00 |
Wanneer begrijpen we iets wel? | |
hoatzin | vrijdag 22 september 2017 @ 12:03 |
Para normaal. Voorbij, neven het normale. Wat is daar moeilijk aan? Ben met je eens dat het niet bestaat. Voor die miljoen moet je iets aantonen. Ben benieuwd. | |
Elzies | vrijdag 22 september 2017 @ 12:49 |
Genoeg voorbeelden gegeven waar de wetenschap geen antwoord op kan geven. Door de term paranormaal te vereenzelvigen met iets bovennatuurlijks ben je altijd een stap voor in de discussie. Er is niets wat boven of onder de natuur staat. Alles is immers met elkaar verbonden. | |
#ANONIEM | vrijdag 22 september 2017 @ 13:09 |
'Para' betekent 'voorbij' of 'naast'. 'Naast het normale', voorbij het natuurlijke: 'bovennatuurlijk'. Als de natuur alles is, dan kan niets er boven of naast bestaan. Dus, dan moet je 'natuur' anders opvatten; ''dat wat we (kunnen) (?) kennen'': 'het normale'. Misschien is 'kunnen' cruciaal. Of anders noem je het: ''boven het menselijk bevattingsvermogen'', of zoals de titel luidt; 'het onverklaarbare'. Maar voor beide geldt inderdaad; we kunnen nooit zeker weten of we het geduide 'paranormale', wel of niet (zullen) kunnen begrijpen. En, zodra we het wel begrijpen: valt het dan nog buiten het normale? Het paranormale kan alleen datgene zijn we niet begrijpen. Een betere houding zou uitgaan van; 'onverklaarde fenomenen'. | |
hoatzin | vrijdag 22 september 2017 @ 13:23 |
Paranormaal kan dus per definitie niet bestaan. Net als morgen. | |
#ANONIEM | vrijdag 22 september 2017 @ 13:28 |
Ja, en nee. Als we 'normaal' vereenzelvigen met 'natuur' niet. Als we normaal lezen als 'dat wat we begrijpen - hoe wij de wereld geordend hebben', dan kan er 'iets' bestaan wat daar buiten valt en/of er niet binnen uit te leggen valt (nooit niet). Maw, omdat 'normaal' subjectief is, kan het paranormale, als daaraan afgemeten, bestaan. | |
hoatzin | vrijdag 22 september 2017 @ 13:56 |
Als je het zo stelt dan is zwaatrekracht paranormaal. | |
#ANONIEM | vrijdag 22 september 2017 @ 14:08 |
Dat heeft weer te maken met het voorstellingsvermogen, denk ik. We kunnen ons een voorstelling maken van zwaartekracht is, en dus scharen we het onder het 'normale'. Het onbegrepen mechanisme erachter kunnen we niet uitleggen, maar we kunnen ons voorstellen dat het uit te leggen valt binnen hetzelfde kader (hoe wij de wereld (wetenschappelijk) geordend hebben) als waarbinnen we hetgeen we er wel van begrepen hebben uitgelegd. Als we dat niet kunnen, of niet denken te kunnen, dan zou het inderdaad buiten het normale vallen. Nogmaals, als 'het normale' subjectief is, dan is wat daar tegenover wordt gesteld (het paranormale), dat ook. Fenomenen/concepten in beide categorieën kunnen van plek wisselen, of zelfs (ten delen) in beide tegelijkertijd vallen. | |
Haushofer | vrijdag 22 september 2017 @ 15:09 |
Ah, een klassiek geval van het demarcatievraagstuk. | |
Knipoogje | vrijdag 22 september 2017 @ 15:42 |
Volgens mij hebben veel mensen gewoon moeite met het concept statistiek en toeval. Dan dromen mensen dat hun pa overlijdt en hoppa, de volgende ochtend is pa overleden. Dat kan geen toeval zijn! Ondertussen dromen er nog honderdduizenden mensen een nare droom dat hun vader overleden is maar die loopt de volgende ochtend gewoon rond. Hun lampje knippert niet of hun beer valt niet van de kast. Maar misschien vloog er op dat moment wel een vliegtuig door de geluidsbarrière. KNAL! Dat moet een teken zijn! Vertrouw maar op de mens om niet gerelateerde gebeurtenissen met elkaar te verbinden. Zo zijn we volgens mij ook evolutionair geselecteerd. Die voorouder die wel het ruisen van het gras verbond aan die leeuw en de boom inklom overleefde... | |
hoatzin | vrijdag 22 september 2017 @ 17:32 |
Ja we zijn het wel zo ongeveer eens maar ja, kukelekuu he? | |
naoomx | vrijdag 22 september 2017 @ 22:05 |
In mijn leven gebeuren er wel vrij vaak "onverklaarbare gebeurtenissen" en "speciale connecties met mensen". Ook dusdanig vaak & erg dat het zelfs vaak een deel is van mijn reputatie. Ik zie het zelf gewoon als iets wat gebeurt doordat ik een nogal "zweverige persoonlijkheid" gehad heb (vooral in het verleden). Dan trek je gewoon bepaalde toevalligheden aan. | |
Reya | zaterdag 23 september 2017 @ 18:03 |
Schopje TRU. | |
madam-april | zaterdag 23 september 2017 @ 18:23 |
Ok, wat is volgens jou dan de kans op deze gebeurtenissen? | |
Haushofer | maandag 25 september 2017 @ 17:29 |
Geen idee. Dat lijkt me nog een hele toer om dat concreet af te schatten. | |
Krollie | maandag 25 september 2017 @ 19:23 |
Wil je er een aantal noemen? | |
LurkJeRot | maandag 25 september 2017 @ 20:15 |
Er is mij nog nooit zoiets overkomen, helemaal nooit. Toen mijn vader overleed zat ik er half half een beetje op te wachten, maar niks nada noppes. | |
onniedah | zaterdag 28 juli 2018 @ 08:39 |
Ik ben ook nog steeds benieuwd haha! | |
Ronzz | woensdag 8 augustus 2018 @ 15:22 |
Toen ik een jaar of 17/18 was had ik op mn slaapkamer een bureau met computer en een bureaulampje. Ik gamede wel geregeld in die tijd dus zat na school vaak op de kamer. Meestal had ik het bureaulampje aan ipv de grote lamp; de grote lamp weerkaatste weer in het beeldscherm dus fucking irritant. Maakt ook niet uit verder. Toen ik daar dus zat op een avond begon het lampje te flikkeren. Niks bijzonders opzich dus na een 'tikje' deed ie weer normaal. Maar nog geen 5 minuten later zie ik rechts in mijn ooghoek een soort hand naar mij "zwaaien". Hoe het bewoog is lastig uit te leggen helaas. De hand was bruinzwart van kleur en best behaard, het had zo een apenhand kunnen zijn. Toe ik naar rechts keek was het weg. Dus echt een wtf-gevoel Na een tijdje weer recht uit te hebben gekeken was de hand er weer met hetzelfde gebaar. Dit keer bleef ik rechtdoor kijken en kon ik me focussen op de hand waardoor ik deze goed kon zien. Na 5 seconden was deze weer weg. Dit zelfde heb ik 2 jaar later ook nog eens meegemaakt. --- Op latere leeftijd (22/23 denk ik?) kon ik geregeld opmerken wanneer iemand me aankijkt of aanstaarde zonder dat ik deze persoon zie. Kan dus goed aanvoelen wanneer ik bekeken wordt In de club wel leuk en handig.. maar niet altijd.. In de wintermaanden als het vroeg donker is of ik kwam weer van uitgaan en ik loop in mijn ouders huis de trap op heb ik me ook een tijd lang 'bekeken' gevoeld. Het voelde alsof iemand boven het trappenhuis hing en diegene mij de hele weg naar boven aanstaarde. Mijn ouders en zusje hadden dit gevoel niet toen ik erover begon. Soms dacht ik echt dat ik gek werd! Beide ervaringen waren niet vervelend of met slechte intenties naar mijn weten. Heb nu (helaas) al jaren geen gekke dingen meer meegemaakt. Wel leuk om jullie ervaringen hier te lezen | |
Cause_Mayhem | woensdag 8 augustus 2018 @ 15:40 |
Het raarste wat ik heb meegemaakt was met mijn zoon toen hij een peuter/kleuter was. Volgens zijn eigen zeggen zag hij 'wolkenmensen'. Die zag hij op zijn slaapkamer en dat leverde stevige paniek op. Een kat die we toen hadden reageerde daar heftig op. Al voor het kind reageerde speerde de kat met dikke staart en veel drang naar boven, om zich dan tussen kind en wat het kind zag op te stellen. In defensieve houding, blazend en alles. Dat klopte altijd (volgens kind en kat). Na een aantal van die aanvaringen hebben we het kind een andere slaapkamer gegeven. Sindsdien niets meer meegemaakt. Geen 'terrors' meer voor het kind en een tevreden kat. Waarbij die laatste die ene kamer bleef mijden. Hij (kind) herinnert zich die 'wolkenmensen' niet. En ik heb werkelijk geen idee of de kat op hem (nog in een droom) reageerde of niet. Kan er dus niets zinnigs over zeggen. Zelf voel ik niets op die kamer, mijn man heeft zijn kantoor er inmiddels al jaren en merkt ook niets. | |
#ANONIEM | woensdag 8 augustus 2018 @ 16:40 |
Nee, ter info: R&P / R.I.P. Naoomx Graag post niet meer quoten. Door naar ervaringen van andere users. | |
onniedah | woensdag 8 augustus 2018 @ 23:56 |
Wow dit had ik vroeger ook altijd in het huis van mijn ouders. Ik heb een tijdje met een psycholoog gepraat en zij vroeg me eens hoe ik me altijd voelde thuis. Ik begon toen meteen over het nare gevoel wat ik vaak had, vooral in het trapgat. Ik wilde altijd zo snel mogelijk naar beneden als ik bovenaan de trap stond, dus met mijn sokken gleed ik zelfs altijd langs de zijkant langs de muren naar beneden. De slaapkamer tegenover de trap voelde ook altijd erg vreemd. Mijn broer sliep er eerst en had vaak dezelfde vage droom en toen hij naar zolder verkaste en ik in die kamer ging slapen had ik diezelfde droom ook: een zwart beeld met allerlei flitsen erdoor waardoor ik een angstig gevoel kreeg en vervolgens keek ik van bovenaf op een kamer neer en het beeld was niet perse eng, maar gaf een onprettig gevoel. Misschien iets met een bron onder de grond te maken? Toen ik 13 was wilde ik daar al weg, uiteindelijk op mijn 17e uit huis gegaan en een half uur fietsen verderop gaan wonen. Ik geloof dat energieën in huis blijven hangen. In dat huis van mijn ouders is lang geleden eens brand geweest, mijn opa is er later overleden, 4 jaar geleden mijn moeder, 5 maanden daarna kreeg mijn vader er een hersenbloeding (overleed een week daarna in het ziekenhuis) en de man die het huis kocht kreeg binnen 2 maanden kanker en overleed binnen een week. Sowieso in die straat overleden erg veel mensen aan kanker. Kortom een nare negatieve energie naar mijn mening.. | |
Jappie | donderdag 9 augustus 2018 @ 12:22 |
Makkelijk te beloven..zodra iets valt vast te leggen lijkt het mij per definitie niet bovennatuurlijk meer. | |
Beathoven | donderdag 9 augustus 2018 @ 14:10 |
Als er meerdere rapportages over een slecht gevoel rondom een locatie zijn kan het zijn dat het een gevalletje infrageluid betreft. | |
EggsTC | donderdag 9 augustus 2018 @ 14:12 |
Ja, dus daarmee zeg je feitelijk dat "bovennatuurlijk" niet bestaat, want als iets bestaat, is het vast te leggen, sooner or later. Wellicht zijn nu de instrumenten er nog niet voor. Sommige zaken zijn inderdaad nog niet te meten, maar dat maakt ze niet bovennatuurlijk. En inderdaad, dat was de James Randi foundation, maar die hebben hun miljoen inmiddels ingetrokken voor zover ik weet, daar er 30 jaar lang niemand "supernatural powers" of "paranormale verschijnselen" heeft kunnen aantonen onder gecontroleerde omstandigheden. | |
Ronzz | donderdag 9 augustus 2018 @ 14:29 |
Heftig! Zei je psycholoog er nog wat over? | |
Jappie | donderdag 9 augustus 2018 @ 18:23 |
Ja en nee. Ja = bovennatuurlijk bestaat niet. Nee = ik ben er niet van overtuigd dat alles wat is ook als ""bestaand" is vast te leggen binnen datgene wat wij doorgaans als "natuurlijk" beschouwen. Mijn begrip van natuurlijk is vrij letterlijk: "alles wat tot onze natuur(aard) behoort." Het gangbare begrip van natuurlijk beperkt zich echter vaak tot dat wat wij met of zonder hulpmiddelen zintuigelijk kunnen waarnemen. De meer gangbare beeldvorming van natuurlijk bied dus ruimte voor het bestaan van bovennatuurlijk omdat onze natuur groter is dan ons gangbare begrip. | |
Beathoven | donderdag 9 augustus 2018 @ 18:44 |
De kans dat de natuur perongeluk een gekleurde plastic stoel fabriceert is niet erg hoog. Dat en andere processen waarin mensen diverse nieuwe materialen fabriceren zou ik als bovennatuurlijk herdefinieeren. | |
EggsTC | donderdag 9 augustus 2018 @ 19:25 |
Als iets wel bestaat maar niet vast te leggen is, zijn we gewoon nog niet ver genoeg om het vast te leggen. Ik moest lachen,... maar dan nog komt het uit de natuur voort he, als je m zo doortrekt, want wij (mensen) doen vaak alsof we buiten de natuur staan, en helaas leven we ook steeds verder van de (groene) natuur af dan goed voor ons is, maar wij zijn gewoon onderdeel van de natuur en fabriceren die plastic stoel. | |
#ANONIEM | vrijdag 10 augustus 2018 @ 10:24 |
offtopic posts opgeschoond. [ Bericht 95% gewijzigd door #ANONIEM op 10-08-2018 21:59:36 ] | |
onniedah | zondag 12 augustus 2018 @ 11:37 |
Nee zij liet mij eigenlijk vooral zelf praten en daardoor nadenken en gaf niet haar mening ofzo haha | |
Mickytjuh | zondag 12 augustus 2018 @ 11:46 |
Ik zat op de basisschool en voor dat ik naar school ging zei ik tegen mijn moeder dat de bank in brand stond, ik zei dat ik wist dat het niet zo was maar dat ik het echt zag. Een ander klasgenootje van me wilde niet naar school want hij zag de school in brand staan. Tijdens de pauze is de school geëvacueerd vanwege een fikse brand. Ik geloof oprecht dat je soms dingen aan kan voelen komen. Ik heb vaker dit soort dingen meegemaakt namelijk. | |
pipojansen | zondag 12 augustus 2018 @ 22:49 |
Een meisje wilde per se de bergen in. Haar moeder waarschuwde niet te gaan. Maar toen het meisje haar zin doordreef zei haar moeder: ga maar, je zult daar op je eigen benen komen maar je zult door de benen van een ander thuisgebracht worden. Eenmaal op de top van een berg, rees er een sterke windvlaag op die haar van de top dreef. Ze viel naar beneden op een scherpe rots die dwars door haar hoofd ging. Ze is door een vrouw naar huis gedragen. Overleden. | |
momentius | maandag 13 augustus 2018 @ 02:03 |
Heb wel een paar keer rare dingen meegemaakt maar dat was elke keer 's nachts als ik sliep/half sliep. Wijd het zelf gewoon aan mijn hersenen die toen gewoon half sliepen. Het gevoel van een schok die langzaam vanaf mijn hoofd naar mijn voeten ging (iets van 3 seconden tijd bedoel ik daarmee). Duidelijk gevoel dat iemand me streelde over mijn gezicht. Dat soort gedoe. Ervaar het zelf niet echt zo als positief trouwens, was voor mij naar omdat ik weet dat mijn lichaam/hersenen dus op dat moment extra raar functioneren. Heb wel vaker dingen bij het slapen gaan gehad, dat maakt het misschien ook wat minder fijn. Best vaak het gevoel gehad dat er iets in mijn keel zat en ik daardoor wakker werd (deze week nog weer gehad, jottem), speeksel op mijn hand zie ik dan als fel groen, vroeger maanden gehad dat ik voor ik in slaap viel mijn hartslag letterlijk 180 ging. Weet nog steeds niet waarom dat zo was. En zo zijn er vast genoeg dingen die ik gelukkig wel vergeten ben. Maar de kern voor mij is wel dat ik het niet zie als iets onverklaarbaars, zie het gewoon als mijn hersenen die op dat moment helemaal leip zijn | |
momentius | maandag 13 augustus 2018 @ 02:06 |
Ach ja er zijn zoveel mensen. Stel dat 1 op de 100.000 mensen gewoon dromen dan krijg je altijd wel 1 die juist zoiets droomt als wat jij deed en dat het dan ook echt gebeurd. En ook wel de rest van wat je eerder droomde. En die 1 op de 100.000 gelooft ook van zichzelf dat het geen toeval kan zijn en wel echt iets moet zeggen (logisch toch, de kans dat je 1 uit de 100.000 bent (als voorbeeld) is slechts 1 uit de 100.000 dus niet bar groot, terwijl het gewoon toeval is. Ik zeg niet dat het bij jou zo is, maar bedoel statistiek liegt niet maar veel mensen begrijpen niet echt hoe het in de praktijk werkt. | |
Mickytjuh | maandag 13 augustus 2018 @ 09:31 |
Ik snap je punt volledig. Ik kan het verder ook niet verklaren maar had dat heel vaak dat soort dingen. Een soort vreemd voorgevoel. | |
#ANONIEM | dinsdag 14 augustus 2018 @ 14:06 |
Komt wellicht overeen met slaapverlamming? | |
momentius | dinsdag 14 augustus 2018 @ 18:25 |
Ik weet niet, kon/kan dan wel gewoon bewegen dus ja, lijkt me van niet dan toch? | |
#ANONIEM | dinsdag 14 augustus 2018 @ 21:17 |
Hmm, nee met een slaapverlamming kun je indd niet bewegen.. denk dat we het wel in die ‘hoek’ moeten zoeken. | |
Beathoven | dinsdag 14 augustus 2018 @ 21:19 |
In je dromen kun je alles ervaren wat je in het dagelijks leven ook kunt ervaren. Al je zintuigen werken gewoon door. Je brein kan spelletjes spelen met wat jij ervaart als "echt". Vaak blijft het wat oppervlakkiger maar soms wordt het intenser. Met name in de staat tussen het dromen en wakker worden kan de uitwerking creepy zijn. | |
Sounddragon | dinsdag 14 augustus 2018 @ 21:34 |
Ik geloof niet in die zweverige zooi; er zal best 'iets' zijn ergens.. Nog nooit echt gekke dingen gehad, maar laatst had ik toch wel iets aparts.. 30 jaar geleden thuis weggelopen en nooit meer teruggegaan en/of contact meer gehad, mijn moeder heeft lekker verder haar leventje verrookt en verzopen, dit leidde tot kanker. Pas geleden kreeg ik via wat kanalen te horen dat ze op sterven lag.. Had blijkbaar al 2 jaar diagnose longkanker, was uitgezaaid naar de hersenen, niks meer aan te doen, en blijkbaar lag ze nu in het ZH en was het tijd om naasten te gaan heads uppen' over het aanstaande einde. Niks aan het handje verder, boeide me niks, life goes on.. Tot.. ik op een nacht ineens wakker werd met krijsende pijn in mijn kop, echt dat de tranen over mijn smoel liepen bijna, praten ging bijna niet... naar beneden, over mijn nek van de pijn, water drinken en pillen eten voorzichtig.. pijn werd iets minder, maar niet zoveel als zou moeten met wat ik op had.. dagje miserabel op de bank gehangen op een flink pillen dieet.. werd ik in de middag geappt: moeder was overleden.. Toen heb ik me toch effe achter mijn oor gekrabt. | |
#ANONIEM | dinsdag 14 augustus 2018 @ 21:35 |
Ik vind met dit soort dingen altijd het moeilijke dat het puur gevoel is. Het gevoel dat er iemand bij je is, en dat je gewoon zeker weet dat het die ene persoon is. Nooit te bewijzen, niet vast te leggen op film of foto. En wat doet het er toe ook eigenlijk. Ik voel op een bepaalde plek in de tuin een aanraking. Een zacht strelen van mijn arm. En ik weet 100% zeker dat het mijn vader is. Het troost mij. Is het dan van belang dat een ander het gelooft? Moet ik dat bewijzen? Alles wat je goed doet, en waar je troost uit haalt, is fijn. Het wordt een andere zaak als iets je bang maakt. Want ook dat bestaat. | |
#ANONIEM | dinsdag 14 augustus 2018 @ 21:42 |
Hoe vaak ik zulke verhalen al gehoord heb in naaste omgeving.. bijzonder. Alsof er een koord van de navelstreng nog in tact is op basis van koppelende energie.. klinkt misschien raar. | |
#ANONIEM | dinsdag 14 augustus 2018 @ 21:43 |
Bizar. Ik had een broer waar ik geen contact meer mee had. Het ging slecht met hem hoorde ik via, via. Op mijn verjaardag n.b. kreeg ik ineens het gevoel, het gaat fout. Nu er naar toe. Hij wilde van geen dokter, überhaupt andere mensen weten. Ik belde aan en hij liet mij onmiddellijk toe. Ik heb de H.A. ingeschakeld, hij is opgenomen, en 3 weken later was hij dood. Longkanker, met uitzaaiingen. En die laatste weken, hoe hartverscheurend ook, had ik nooit willen missen. Ik heb hem bij kunnen staan tot op het laatst. Nooit je gevoel negeren. | |
#ANONIEM | dinsdag 14 augustus 2018 @ 21:46 |
Er is een bepaalde band, koord, dat niet te breken is. Ook een hele speciale mate van vergeving. De drang om toch terug te keren naar je naasten. In het geval dat het nodig is. | |
Sounddragon | dinsdag 14 augustus 2018 @ 22:39 |
Het grappige, is dat het ook stom toeval kan zijn | |
#ANONIEM | dinsdag 14 augustus 2018 @ 22:44 |
Hmm, dat zou ik geloven als ik zo’n soort verhalen maar eenmalig gehoord had.. maar ik heb het vaker gehoord. Toeval bestaat niet echt.. alles heeft een reden. | |
Sounddragon | dinsdag 14 augustus 2018 @ 22:48 |
Uhhuh, de Rabobank | |
TLC | zaterdag 1 september 2018 @ 22:47 |
Ik heb in mn leven tot dusver 2 geesten gezien (vlak voor mn neus en nee ik had niks gedronken of zo), en verder gebeuren hier toch best vrij regelmatig onverklaarbare dingen (harde knal in huis, lichtbol die verschijnt aan de muur, dingen die niet alleen maar omvallen maar ook n end verderop komen te liggen). Zelf ben ik er totaal niet bang voor maar t wekt wel mijn nieuwsgierigheid natuurlijk | |
kaakchirurg444 | zondag 2 september 2018 @ 22:51 |
Proficiat je hebt een demoon in je huis | |
#ANONIEM | maandag 3 september 2018 @ 22:24 |
Heb je die alszijnde gedaante gezien? Hoe zagen ze er uit toen je ze waar nam? | |
#ANONIEM | maandag 3 september 2018 @ 22:25 |
Graag normaal reageren. | |
TLC | maandag 3 september 2018 @ 22:34 |
De eerste als kind zijnde zag ik gewoon de persoon (vlak voor mn neus aan bed), de tweede was vorig jaar toen ik in de woonkamer zat, mn benen werden ineens ijskoud en er kwam n wolk van rook voor me, dit verdween net zo plotseling als t begon. | |
#ANONIEM | maandag 3 september 2018 @ 22:37 |
Vond je dat niet eng als kind zijnde? Ik heb dezelfde ervaring toen ik kind was.. aan het voeteneinde van bed.. een groene schim in duidelijke vorm van een mens.. die telkens voorover leek te vallen/zweven. | |
TLC | maandag 3 september 2018 @ 22:40 |
Ik vind niet snel iets eng, het maakt me eerder nieuwsgieriger naar t fenomeen. | |
kaakchirurg444 | maandag 3 september 2018 @ 23:56 |
Dit was serieus bedoelt | |
onniedah | dinsdag 4 september 2018 @ 15:28 |
Haha dacht ik al :-) No worries! Maar hoezo denk je dat? | |
onniedah | dinsdag 4 september 2018 @ 15:30 |
Het valt me steeds meer op dat het heel vaak bij kinderen voor komt. Alsof bij kinderen nog een soort van poort open staat die naarmate men ouder wordt, weer verdwijnt bij de meeste. Alhoewel sommige er voor open blijven staan. Net zoiets als creativiteit. Iedereen is creatief en op zijn 5e levensjaar het creatiefst, maar dit neemt af als een kind zichzelf niet creatief vindt en er niets mee blijft doen. | |
TLC | dinsdag 25 september 2018 @ 13:39 |
Er zijn momenten dat ik net als in Ghost Adventures zou wensen dat ik t kon vastleggen... vanmorgen was ik in de keuken toen ik hoorde dat iemand de trap af kwam lopen, echter.. er was niemand | |
Onaniem | dinsdag 25 september 2018 @ 14:09 |
Paar jaar geleden, een begrafenis. Het was mooi rustig, zonnig weer, vrijwel windstil. De overledene werd langs de stoet mensen gedragen op weg naar het graf, op dat moment was er ineens, vanuit het niets, een flinke windvlaag (en dan ook een behoorlijke wind). Daarna weer vrijwel windstil. Na de afscheidsrede zakte de kist naar beneden, ineens wéér zo'n windvlaag vanuit het niets... Het zal ongetwijfeld toeval geweest zijn al was het op het moment zelf een bizarre ervaring... | |
Drogonno | dinsdag 25 september 2018 @ 14:16 |
Als kind had ik veel angsten voor de geesten die in mijn huis leven, nu heb ik er geen last meer van, heb wel onverklaarbare dingen meegemaakt maar omdat ik mijn verleďen grotendeels vergeten ben weet ik het niet zeker [ Bericht 19% gewijzigd door Drogonno op 26-09-2018 18:11:30 ] | |
matspontius | dinsdag 25 september 2018 @ 14:29 |
Ieder moet geloven wat hij/zij wil. Wat je gelooft of meemaakt is voor jou waarheid, voor een ander niet. Dat dit soort gebeurtenissen wetenschappelijk bewezen moet worden om waar te zijn is natuurlijk nonsens. De meeste zaken zijn onverklaarbaar - kijk eens naar het universum. We denken heel veel te weten maar weten uiteindelijk bar weinig, daarin overschat de mens zich schromelijk. Verder moet het menselijke onderbewustzijn niet worden onderschat - daarvan gebruiken we heel weinig en is krachtiger dan wij vermoeden. Mijn eigen theorie is dat de energie van een overleden levend wezen nog een korte tijd aanwezig kan zijn en zo dingen kan veroorzaken. Dit is echter maar een korte tijd, daarna verdwijnt dat voorgoed. Waarheen, geen idee? Zelf heb ik een aantal zaken meegemaakt die voor mij onverklaarbaar zijn. Ik ga daar mijn hoofd echter niet over breken omdat ik het toch niet ga doorgronden ... | |
onniedah | dinsdag 25 september 2018 @ 23:42 |
Ja vooral dat stukje over onderbewustzijn. Soms heb ik dromen / voor mijn gevoel visioenen. Soms zie ik iets in het echt (dit kan iets heel simpels zijn, zoals 2 schuifdeuren met glas in lood ramen) waar ik over heb gedroomd en dan kan ik echt denken: yes, positief gevoel, ben nu goed bezig, of ben op de juiste plek. Kan het niet echt verklaren, maar het voelt dan gewoon goed ofzo. | |
#ANONIEM | woensdag 26 september 2018 @ 10:11 |
Eens. Mijn visie sluit aan bij jou. Ik denk juist dat overleden wezens/energieën blijven hangen op aarde omdat zij nog sterke aardse verlangens hebben. Ben benieuwd wat je hebt meegemaakt.. wil je ons er iets over vertellen? | |
Parafernalia | vrijdag 28 september 2018 @ 01:01 |
Zijn er op andere dagen ook wel eens vogels naar binnen gevlogen? Buiten dat is het nog steeds bizar. Maar ja...waarom zou je overleden broer in staat zijn om vogeltjes bij je ouders huis naar binnen te sturen? En waarom heeft 95% (of meer) van de mensen niet van dit soort ervaringen? | |
matspontius | vrijdag 28 september 2018 @ 08:47 |
Jazeker wel. Of het waarheid of illusies zijn laat ik in het midden. Belangrijkste gebeurtenissen staan hieronder. - Als kind heb ik rond mijn 6e een levensechte ervaring gehad. Terwijl ik sliep, met mijn gezicht naar de muur, voelde ik de aanwezigheid van iets. Instinctief draaide ik mij om, zag een witte gedaante zonder gezicht, met een soort van zak naast zich, op het moment dat ik dit deed zweefde de gedaante weg door de muren. Deze gebeurtenis heeft een zeer diepe indruk op mij gemaakt en staat me nog zeer helder voor de geest (leuke woordspeling niet?). Er waren in die periode, bij mijn weten geen mensen overleden die ik kende. Daarna nooit meer meegemaakt. - Als kind had ik vaak het gevoel ut mijn lichaam te treden zodat mijn lichaam en geest apart van elkaar waren, een hele vreemde gewaarwording. Als volwassene heb ik dit nooit meer gehad - Als kind en volwassene meerdere malen tijdens mijn slaap het gevoel gehad dat er iemand op mij zat en mij vasthield, dit duurde meestal 15 - 30 sec - Als kind en jong volwassene kwam ik op plekken waar ik nog nooit geweest was maar die ik wel duidelijk herkende, waarschijnlijk vanuit dromen. Naarmate ik ouder werd is dit verdwenen - Excuses voor dit lange verhaal maar is belangrijk voor de setting. Mijn vader is 17 jaar gelden plotseling overleden - na zijn overlijden nooit iets gemerkt. Mijn vader had heel goed contact met mijn neef. De moeder van mijn neef heeft zelfmoord gepleegd toen mijn neef heel jong was. Hij had nog drie oudere zusjes. Wij hadden goed contact met zijn vader en deze kinderen. Mijn vader kon heel goed opschieten met mijn neef (een soort van plaatsvervangende vader want contact met zijn eigen vader was slecht). Door allerlei omstandigheden mijn neef uit het oog verloren en jarenlang niet gezien. Via Facebook in 2015 weer contact gelegd. Een half jaar later belde mijn neef mij op om te melden dat hij een hersentumor had. 3 maanden daarna, eind november, is hij overleden. In de tussentijd hadden we intensief contact. Ik zat helemaal stuk want ik heb hem niet meer in levende lijve gezien. Naar zijn begrafenis geweest. Tijdens de terugreis met de trein de aanwezigheid van mijn neef gevoeld - net of hij mij gerust stelde. Bij thuiskomst zaten mijn vrouw, haar vriendin en mijn dochter in het donker bij kaarslicht. De elektra was uitgevallen - is daarvoor of daarna nooit meer gebeurd. Op de sterfdag van mijn vader eind december naar de begraafplaats gegaan. Het was al helemaal donker want ik was wat te laat. Nadat ik het graf van mijn vader had bezocht en terugliep (ik was daar helemaal alleen) zag ik in de reflectie van mijn bril een wit licht achter mij. Ik draaide mij om en weg was het licht, liep verder en hetzelfde gebeurde nog eens. Het gaf vreemd genoeg geen angstig maar een rustgevend gevoel. Net of mijn neef liet merken dat het wel goed was zo ... | |
onniedah | vrijdag 28 september 2018 @ 17:19 |
Ik geloof echt dat je er voor open moet staan. Zoals ik aangaf, alle mensen worden creatief geboren, alle mensen worden zelfverzekerd geboren, maar er gebeuren dingen in ieders leven die er voor zorgen dat het af kan nemen. Zo is het ook met energieën denk ik! 95% van de mensen houdt zich er totaal niet mee bezig. Net zoals iets simpels als een nieuwe auto. Als jij een Audi A6 koopt, zie je opeens vaker van dezelfde auto's rondrijden.. allemaal focus :-) | |
madam-april | vrijdag 28 september 2018 @ 18:29 |
Nee. Geen idee, het topic gaat toch juist over onverklaarbare dingen? | |
Parafernalia | zaterdag 29 september 2018 @ 19:39 |
ja precies, maar daarin schuilt juist ook 'het gevaar' van dingen zien die er niet zijn | |
Krollie | zaterdag 29 september 2018 @ 22:05 |
Ik was in een winkel met jaren 50 spullen. In de winkel zat of stond een pop achter een toonbank. Die pop zag er creepy uit dus ik maakte er een foto van. Ik heb een iPhone en die heeft de optie Live Photo. Toen ik later de foto terugkeek zag ik op de achtergrond, tegen de wand, een schaduw voorbij lopen. Er liep op dat moment niemand achter me voorbij. Er zit ook een kleine storing in de Live Photo die ik in de foto’s ervoor en erna niet heb. | |
Ridocar | zondag 30 september 2018 @ 09:41 |
Probleem is dat de verklaring gezocht wordt in een fenomeen dat nòg onverklaarbaarder is (zoals spoken, geesten of andere entiteiten) | |
#ANONIEM | zondag 30 september 2018 @ 18:44 |
Wat bijzonder! Valt me vaak op dat mensen juist de meeste ervaringen mee maken in hun kindertijd. Waarvan ikzelf ook. Mogen we de foto’s eens zien.. naast elkaar? | |
#ANONIEM | zondag 30 september 2018 @ 18:47 |
mooi verhaal april Heb jij ooit iets onverklaarbaars ervaren? | |
madam-april | zondag 30 september 2018 @ 19:24 |
Thanks | |
Krollie | zondag 30 september 2018 @ 21:21 |
Ik kan morgenochtend wellicht een filmpje maken van de Live Photo. | |
Parafernalia | zaterdag 6 oktober 2018 @ 15:56 |
Dat is ook zo. Ik ging er meteen vanuit dat je het in het bovennatuurlijke zocht, maar dat heb je niet eens benoemd. Mijn fout | |
Parafernalia | zaterdag 6 oktober 2018 @ 16:01 |
Schiet me zo niets te binnen. Dus ik denk het niet nee. Ik weet niet of dat komt omdat ik er niet echt in geloof, of omdat ik alles kan verklaren, of wellicht heb ik pech (of geluk) gehad en hebben de onverklaarbare verschijnselen me gewoon links laten liggen Ik denk dat de meeste onverklaarbare verschijnselen met toeval te maken hebben. | |
EggsTC | zondag 7 oktober 2018 @ 11:49 |
Ik wel, ik kwam ooit op FOK iemand tegen waarmee ik in 1996 op een chatbox zat. | |
#ANONIEM | maandag 8 oktober 2018 @ 16:45 |
En diegene staat nu als ‘P’ bij je favoriete users? | |
Parafernalia | donderdag 11 oktober 2018 @ 17:39 |
| |
ichangedmymind | donderdag 11 oktober 2018 @ 17:47 |
Wil je hem nog uploaden? Ben wel benieuwd! | |
EggsTC | donderdag 11 oktober 2018 @ 17:48 |
Klopt, PARAFEMALIA heet die gast | |
Parafernalia | donderdag 11 oktober 2018 @ 17:51 |
Mission accomplished | |
maily | donderdag 11 oktober 2018 @ 18:19 |
| |
EggsTC | donderdag 11 oktober 2018 @ 18:20 |
Dit is ook quite onverklaarbaar | |
Parafernalia | donderdag 11 oktober 2018 @ 20:26 |
15 minuten, jezus | |
EggsTC | donderdag 11 oktober 2018 @ 20:27 |
kijk de eerste 2 min, en kom dan terug om te zeggen dat je niet verder gekeken hebt | |
Parafernalia | donderdag 11 oktober 2018 @ 20:31 |
2:18 | |
pipojansen | donderdag 11 oktober 2018 @ 22:38 |
Dingen die voor jou en een groot deel van de mensen niet te zien zijn. Dat jij of de massa ze niet ziet, betekent ook niet dat ze er niet zijn. | |
#ANONIEM | vrijdag 12 oktober 2018 @ 11:16 |
| |
#ANONIEM | vrijdag 12 oktober 2018 @ 11:17 |
Ja.. indd.. slaapverwekkend. [ Bericht 26% gewijzigd door #ANONIEM op 12-10-2018 11:17:46 ] | |
EggsTC | vrijdag 12 oktober 2018 @ 13:32 |
Deels mee eens, hiermee impliceer je dat ze er wel zijn, maar dat is ook niet aangetoond. | |
Krollie | vrijdag 12 oktober 2018 @ 13:34 |
| |
pipojansen | vrijdag 12 oktober 2018 @ 23:50 |
Vermoedelijk ook lastig aan te tonen. Het overkomt je. Er zit geen vaste tijdspanne in. Het komt en verdwijnt als dat het gekomen is. Het lijkt ook wel alsof de natuur die wij kennen verstoort. Het verstoort je natuur. Zo blijf je ook achter nadat het je overkomen is. | |
#ANONIEM | zaterdag 13 oktober 2018 @ 14:04 |
Ik heb zó niks met poppen.. brrr | |
EggsTC | zaterdag 13 oktober 2018 @ 15:56 |
coming thru | |
pipojansen | zondag 14 oktober 2018 @ 22:32 |
Als kind vond ik een oude pop op zolder in een stoffig hoekje. Ik had niet veel met poppen dus besloot ik "het haar" te knippen. Is logisch. Paar maanden later vond ik 'm weer in dat hoekje met haar. Ik dacht, huh, zeker nieuwe barbie. Maar daar was ie te oud voor en bovendien was het een eng mannetje. Ik vertelde het tegen mijn vader en die lachte me uit. Mietje, hij speelt met poppen, zei ie foppend. Hij heeft 'm verbrand hoorde ik later van mijn zus. Weer eenr paar maanden later lag ie er weer. | |
Parafernalia | zondag 14 oktober 2018 @ 23:37 |
Waar zit ik nou naar te kijken? | |
Parafernalia | zondag 14 oktober 2018 @ 23:42 |
Of het is andersom Ik acht die kans net wat waarschijnlijker | |
madam-april | zondag 14 oktober 2018 @ 23:45 |
Wat ik eigenlijk het meest creepy vind aan dat filmpje is de weerspiegeling in de telefoon.. 😅 | |
onniedah | maandag 15 oktober 2018 @ 08:06 |
Haha ja lijkt wel een masker van Anonymous ofzo? | |
Krollie | maandag 15 oktober 2018 @ 13:37 |
Gewoon een Ikealamp | |
Krollie | maandag 15 oktober 2018 @ 13:38 |
Naar een filmpje van een Live Photo waar ik het eerder in dit topic over had. | |
pipojansen | maandag 15 oktober 2018 @ 22:07 |
Die kans is ook aanwezig. De psychose van een persoon kan dan ook een rol gaan spelen. | |
Knopsters | zaterdag 17 augustus 2019 @ 22:08 |
Sinds 2004 ben ik lid van een Amerikaanse site waar ceatievelingen via een applet een 300 × 300 tekening kunnen maken en posten. Ik kreeg het idee om een tekening te maken van een persoon die het hoofd (de kop) van een goudvis had. Ik maakte de tekening en sloeg ze op in mijn galerij. Maar lees vooral de opmerking van "Ad" - ik ken hem niet en heb er nooit contact mee gehad maar hij had de week ervoor MIJN PERSONAGE in een droom gezien. Freaky! https://www.10eastern.com/Drawing/viewDrawing.php?did=11029 | |
madam-april | zaterdag 17 augustus 2019 @ 22:08 |
[quote] Op zaterdag 17 augustus 2019 21:13[/hurl] schreef [url=https://forum.fok.nl/user/profile/486840]Knopsters het volgende: Sorry, dit onderwerp heeft al een forum... Niet gezien. TRU / Onverklaarbare dingen [/quote] Je had hem al gevonden zie ik.. | |
Knopsters | zaterdag 17 augustus 2019 @ 22:42 |
Een tijdje geleden was ik met mijn partner in ons stamcafé. Zij zit meestal aan de toog bij een vriendin, ik sta meestal recht naast haar of houd me bezig met biljart. Deze keer zaten we niet op op ons vast plekje, maar in het midden van de toog. We waren niét dronken. Zij was in gesprek en ik keek wat rond. Ik keek naar de rek met glazen achter de toog. Er was één glas dat om onbekende reden mijn aandacht trok. Een gewoon glas. Het stond zoals de andere glazen ondersteboven op het schap. Ik vroeg mezelf af waarom "ik naar dat glas dacht te moeten kijken" en toen verschoof het glas, uit zichzelf. Ik zei dit tegen mijn vriendin, zij antwoordde dat het de bassen van de muziek moesten zijn, maar de muziek stond niet luid en als dat de reden was, moesten er ook andere glazen bewegen. We keken allebei naar het glas en daar ging het opnieuw. Het verschoof zeker 2 cm. Zeer vreemd. Waarom werd mijn aandacht naar dat specifieke glas getrokken? | |
#ANONIEM | zondag 18 augustus 2019 @ 11:27 |
Wellicht is er glaasje mee gedraaid? Ben je gevoelig voor zulke ‘dingen’? | |
Knopsters | zondag 18 augustus 2019 @ 14:51 |
Ik heb altijd wel dingen aangevoeld ja, en dat gebeurt nog steeds. Ik verzamel de gebeurtenissen in een mapje op mijn pc | |
Manmanmanwateenzooi | zondag 18 augustus 2019 @ 15:03 |
Ik heb echte orbs gezien in de hoek van mijn kamer, dat was wel apart joh. | |
Maharski | zondag 18 augustus 2019 @ 15:22 |
Heb ook zeker een paar van die dingen meegemaakt die té bizar en té toevallig waren, en voor mij wel een teken waren. Maar ik heb geen zin om een lang verhaal te typen nu. | |
Manmanmanwateenzooi | zondag 18 augustus 2019 @ 15:26 |
Korte versie wel? | |
Maharski | zondag 18 augustus 2019 @ 15:59 |
Moeder was overleden, ging dat weekend coke snuiven, voelde me daar heel schuldig over, want 'ze zou me nu eens moeten zien zo...' nou ja, toch mee doorgegaan. Ga 's nachts om 4 uur naar bed, vliegen er ineens 4 joekels van een vlinders door de kamer. En zoiets heb ik nooit daarvoor of daarna meegemaakt. Wel eens een nachtvlindertje of zo, maar nooit dat. Was té symbolisch ook. Later ging ik er info over zoeken, en bleek dat dat ook een veel voorkomend teken te zijn in periodes van rouw en als een direct iemand net is overleden in je leven. Dat vergeet ik niet. Verder: uittredingen meegemaakt. Ook zeer heldere dromen met m'n overleden ouders en kat die erg voelde als echt contact. Maar dat vóélt zo, en zou ik zelf ook niet zien als iets echt onomstotelijks. Maar mooi en troostend is zo'n ervaring iig zeker. Verder ook hele rare 'toevalsmomentjes' die too weird waren om zomaar aan voorbij te gaan. Dat zijn van die dingen die alleen jij zelf snapt op zo'n moment. Momenten van Zien, zoals vroeger enkel 'een ziener' het kon zien zeg maar. En zo nog veel meer dingen die me nu even zo gauw niet te binnen schieten. Verder ook me goed verdiept in allerlei zaken rondom leven en dood. Voor mij gaat de weegschaal veel meer na 'ja er is meer' en 'ja, er is leven na de dood' iig dan niet. Vergeet niet dat ook al dat ongeloof en rationalisme van tegenwoordig maar uit het aangeleerde 'verhaal van het denken' komt hè. Men gelóóft dat het 'zo en zo' zit. Het denken is ergens van overtuigd, heeft een bepaald model van 'hoe het allemaal zit', ingegeven door de huidige stand van de (aangeleerde) wetenschap. Het is allemaal net zo goed geconditioneerd denken. Concepten, modellen, theorieën. Maar in the very end sta je net zo goed met lege handen, want onwetend is uiteindelijk wat we allemaal ten diepste zijn. We hebben het overzicht van het totaal niet. Er zijn ontelbaar veel dingen wat we wellicht compleet over het hoofd zien, of nog maar nooit van gehoord hebben. Uiteindelijk begrijpen we het hele bestaan niet. We kunnen enkel daar komen wat onze eigen bubbel ons toestaat. En dat is waarschijnlijk maar heel beperkt. Niet-weten... niet voor niets één van de diepste spirituele inzichten. Maar het denken kan niet zonder houvast. | |
Knopsters | maandag 19 augustus 2019 @ 10:04 |
Enkele jaren geleden is mijn ouderlijk huis afgebroken. We hebben met de broers en zussen samengewerkt om het huis leeg te maken. In de schuur lagen nog houten balken en in het huis zelf lag nog materiaal wat ik kon gebruiken. Ik zou op zaterdag alleen terugkomen om het hout in stukken te zagen (voor onze kachel) en om hetgene ik nog nodig had op te halen. Ik heb mijn auto volgepropt met stookhout en ben dan nog eens een allerlaatste keer door het huis gewandeld. Elke kamer in en uit, alles nog eens een laatste keer bekeken en dan ben ik naar buiten gegaan. Toen ik de achterdeur sloot werd me duidelijk: "dit is de allerlaatste keer dat deze deur gesloten wordt" - het gaf een apart gevoel. Het slot werkte zoals steeds nog heel soepel. 's Anderendaags was ik bij mijn moeder op bezoek. Mijn jongste broer kwam ook langs en hij wou ook nog eens een laatste keer in het huis gaan kijken. Ik gaf hem mijn sleutel mee. Enkele minuten later belde hij om te vragen of het wel de juiste sleutel was, hij kreeg de deur niet open. Ik reed er direct naartoe en probeerde, met de sleutel waar ik gisteren de deur mee gesloten had, de deur te openen. Het ging niet! We konden de sleutel een klein beetje draaien maar het slot blokkeerde of zat hopeloos vast. Zeer vreemd! | |
ManianMan | maandag 19 augustus 2019 @ 22:57 |
Krakers | |
#ANONIEM | dinsdag 20 augustus 2019 @ 10:07 |
[..] Wat bijzonder. Alsof dat haar laatste groet is, ik heb ook een soortgelijk iets meegemaakt, maar dat was niet met 4 vlinders tegelijk. 'Een blauwe vlinder zegt gedag', ken je dat boek? Wanneer vonden die uittredingen plaats? Heb je dat gevoel gehad terwijl je op bed lag? Herkenbaar! | |
Maharski | dinsdag 20 augustus 2019 @ 10:52 |
Eigenlijk al vele jaren, maar de sinds de laatste keer dat ik het heb meegemaakt, ben ik het eindelijk gaan herkennen als een uittreding. Ook wel omdat het heel overduidelijk was de laatste keer. En ben ik me ook weer in dat onderwerp gaan verdiepen en vind veel herkenbaarheid qua verschijnselen. | |
#ANONIEM | dinsdag 20 augustus 2019 @ 11:26 |
. Hoe herken je het zo duidelijk dan? Ik heb dat gevoel vroeger sterk gehad, een paar keer.. als kind zijnde, op mijn rug liggend op bed. Nu niet meer. | |
Maharski | dinsdag 20 augustus 2019 @ 13:32 |
Meestal gaat het bij mij gepaard met een vals ontwaken (en soms zelfs een dubbel vals ontwaken, dat is helemaal leip!). Het is dan net alsof ik wakker word, en ik uit bed stap om de huiskamer in te lopen. Als het al licht is, dan is alles volledig identiek aan 'normaal' en super realistisch. Dan gebeurt er iets waardoor ik het ineens besef. Als het nog niet licht is, dan wil ik vaak de lamp aan doen, maar gaat m'n hand dwars door de lichtknop heen en krijg ik de lamp niet aan. En vaak gaat dat gepaard met een paniekerig gevoel. Scary shit vaak. Vaak heb ik dan ook het gevoel van een aanwezigheid. Iets dreigends. Nou, inmiddels weet ik dan dat ik naar het gordijn moet lopen (heb tegenwoordig de gordijnen al een beetje open, voor het geval het gebeurt, als herkenningspunt en om iets te kunnen zien) en door de kier moet gaan. Dan kan ik dwars door het raam duiken en ben ik buiten en kan het avontuur beginnen... Verder ook vaak te herkennen aan slaapverlamming en een 'trllingstoestand', wat vaak gepaard gaat met een verschrikkelijk naar geluid. Maar goed, die toestand is wel essentieel om tot uittreden te komen. | |
Knopsters | dinsdag 20 augustus 2019 @ 16:29 |
Ik heb in 1997 meegedaan aan een muziekkwis op TV. Resultaat is minder belangrijk maar er is wel iets opmerkelijks gebeurd. De tweede ronde van deze quiz bestond uit het raden naar een cryptisch omschreven hit. In de weken voor de eerste opname heb ik thuis wat geoefend. Veel oefenen ging niet bij die tweede ronde maar ik probeerde me voor de geest te halen hoe men, bijvoorbeeld, "Zoom" van The Fat Larry's Band, cryptisch zou kunnen omschrijven. Iets uit 1982, geen superhit geweest dus misschien niet erg bekend. In de eerste aflevering haalde ik de tweede ronde. Welk nummer kreeg ik als opgave? Jup. Van de duizenden nummers waar men een raadsel rond kon breien kreeg ik: Ik vond het zeer opmerkelijk! | |
Haushofer | dinsdag 20 augustus 2019 @ 18:11 |
En dus onthoud je het | |
Panfluit | dinsdag 20 augustus 2019 @ 18:23 |
Mijn pleegdochter (8 jaar) heeft 2x een BDE gehad, eentje vlak na haar geboorte en een keer toen ze 4 was en werd dus tot 2x aan toe teruggestuurd naar de wereld des levens. Maar ze kreeg ook gaven mee, zoals het zien van geesten, helderziendheid en inzicht op verleden, heden en toekomst. Ik ben verbluft wat ze me allemaal vertelt, niet alles klopt helemaal, maar komt minstens wel heel erg in de buurt. Voorbeelden: - De relatie van mijn broertje zou sneuvelen, ik geloofde er niets van want die zag ik nog 100 worden samen, maar 2 weken later kwam m'n broertje met de mededeling dat het over en uit is. - M'n baas zou ergens in Februari in een warm tropisch land zitten, ha onzin dacht ik, die gaat altijd wintersporten met z'n familie, doet hij immers elk jaar. Het werd toch 2 weken Suriname - Ze zag tijdens meditatie een collega van mij, en de uiterlijke omschrijving klopt... (ze heeft hem nooit gezien) hij zou binnen een paar jaar weggaan, ontslag? andere baan? reorganisatie? Het antwoord kwam iets later van de collega zelf, na een koetjes en kalfjes-praat over een paar jaar gaat hij met pensioen - Een minder leuke voorspelling is dat mijn andere broer binnen 3 jaar komt te overleiden, dat ik met geknepen billen afwachten.... Verder zegt ze dat ik vergezeld word door 2 geesten, een overleden hond en een kind... een jonge versie van mezelf, maar dat kan ik maar moeilijk plaatsen, de spokende hond snap ik nog, maar hoe spook ik mezelf? | |
Knopsters | dinsdag 20 augustus 2019 @ 18:27 |
Spooky ! | |
Panfluit | dinsdag 20 augustus 2019 @ 18:46 |
Een paar weken terug had ze ruzie met haar broer, ze was zo boos dat er kastjes gingen klapperen. Ben altijd sceptisch geweest in bovennatuurlijke zaken, maar nu ik mijn vrouw met pleegkinderen heb word ik er bijna dagelijks mee geconfronteerd. Eng vind ik het overigens (nog) niet, raar wel. | |
Knopsters | zaterdag 24 augustus 2019 @ 16:51 |
Enkele jaren geleden, ik vertrok naar mijn werk. Toen ik enkele tientallen meters gereden had, kwam het woord "accident" in me op, alsof iemand het hardop zei. In een flits zag ik mezelf naast mijn auto staan, vlak na een ongeval waarbij de linker voorkant beschadigd was. Wat was dat? Waar kwam dat vandaan? Toen ik bijna op mijn werk aankwam, kwam er van links een auto van de oprit van een huis de weg op gereden. Waarschijnlijk zonder eerst uit te kijken zwaaide hij gewoon de weg op, mijn richting in, en kwam daarbij een stuk op mijn baanvak. Ik moest fel uitwijken anders hadden we gebotst en had hij mijn auto geraakt aan de linker voorkant. | |
Ridocar | zondag 25 augustus 2019 @ 02:19 |
Dat ik het langer dan twee minuten heb bekeken wil niet zeggen dat ik het ermee eens ben. Ik kon het na 4 seconden al niet meer volgen. Wat een hoop crap is deze video. Halve waarheden als feit presenteren, precies weten waar bepaalde lijnen tekst te vinden zijn, en vervolgens de "gevonden" aanwijzingen gebruiken om dit verhaal naar een conclusie te duwen. | |
#ANONIEM | maandag 26 augustus 2019 @ 09:21 |
@Mijk | |
Mijk | maandag 26 augustus 2019 @ 12:32 |
Sup? Ja mij maakt het niet zoveel uit wat iemand gelooft. | |
#ANONIEM | maandag 26 augustus 2019 @ 14:49 |
Nee schat, als soort van lok-quote, omdat je een reactie kreeg in dit topic op je andere username. | |
zhe-devilll | donderdag 5 september 2019 @ 05:10 |
Overleden famileleden maken je niet bang... dat is een soort acceptatie want ze weten echt wel wat je wel of niet aankunt. | |
The_answer_is_within_you | donderdag 5 september 2019 @ 13:27 |
Tot hiertoe geloofwaardig, dit lijkt me echter onzin. | |
Sushilover | woensdag 27 oktober 2021 @ 17:32 |
Leeft je broer nog? | |
A6 | woensdag 10 november 2021 @ 21:44 |
Wat | |
Sushilover | woensdag 10 november 2021 @ 22:19 |
Hoe weet men dat hij hen uitschold dan? | |
A6 | woensdag 10 november 2021 @ 22:21 |
Precies. Lijkt me een bullshit verhaal |