TRU The truth is in here and out there
Je ziet het niet maar toch is het er... Alles over mysterieuze, onverklaarde, spirituele en occulte zaken.
Ik snap je punt volledig. Ik kan het verder ook niet verklaren maar had dat heel vaak dat soort dingen.quote:Op maandag 13 augustus 2018 02:06 schreef momentius het volgende:
[..]
Ach ja er zijn zoveel mensen. Stel dat 1 op de 100.000 mensen gewoon dromen dan krijg je altijd wel 1 die juist zoiets droomt als wat jij deed en dat het dan ook echt gebeurd. En ook wel de rest van wat je eerder droomde. En die 1 op de 100.000 gelooft ook van zichzelf dat het geen toeval kan zijn en wel echt iets moet zeggen (logisch toch, de kans dat je 1 uit de 100.000 bent (als voorbeeld) is slechts 1 uit de 100.000 dus niet bar groot, terwijl het gewoon toeval is.
Ik zeg niet dat het bij jou zo is, maar bedoel statistiek liegt niet maar veel mensen begrijpen niet echt hoe het in de praktijk werkt.
Een soort vreemd voorgevoel.
Mercedes weet wat mijn beperking is
Groene zeep op je rug, en af laten glijden
Groene zeep op je rug, en af laten glijden
Komt wellicht overeen met slaapverlamming?quote:
Heb wel een paar keer rare dingen meegemaakt maar dat was elke keer 's nachts als ik sliep/half sliep. Wijd het zelf gewoon aan mijn hersenen die toen gewoon half sliepen. Het gevoel van een schok die langzaam vanaf mijn hoofd naar mijn voeten ging (iets van 3 seconden tijd bedoel ik daarmee). Duidelijk gevoel dat iemand me streelde over mijn gezicht. Dat soort gedoe. Ervaar het zelf niet echt zo als positief trouwens, was voor mij naar omdat ik weet dat mijn lichaam/hersenen dus op dat moment extra raar functioneren.
Heb wel vaker dingen bij het slapen gaan gehad, dat maakt het misschien ook wat minder fijn. Best vaak het gevoel gehad dat er iets in mijn keel zat en ik daardoor wakker werd (deze week nog weer gehad, jottem), speeksel op mijn hand zie ik dan als fel groen, vroeger maanden gehad dat ik voor ik in slaap viel mijn hartslag letterlijk 180 ging. Weet nog steeds niet waarom dat zo was. En zo zijn er vast genoeg dingen die ik gelukkig wel vergeten ben. Maar de kern voor mij is wel dat ik het niet zie als iets onverklaarbaars, zie het gewoon als mijn hersenen die op dat moment helemaal leip zijn
Ik weet niet, kon/kan dan wel gewoon bewegen dus ja, lijkt me van niet dan toch?quote:Op dinsdag 14 augustus 2018 14:06 schreef Charlotte3 het volgende:
[..]
Komt wellicht overeen met slaapverlamming?
Hmm, nee met een slaapverlamming kun je indd niet bewegen.. denk dat we het wel in die ‘hoek’ moeten zoeken.quote:
[..]
Ik weet niet, kon/kan dan wel gewoon bewegen dus ja, lijkt me van niet dan toch?
In je dromen kun je alles ervaren wat je in het dagelijks leven ook kunt ervaren. Al je zintuigen werken gewoon door. Je brein kan spelletjes spelen met wat jij ervaart als "echt". Vaak blijft het wat oppervlakkiger maar soms wordt het intenser. Met name in de staat tussen het dromen en wakker worden kan de uitwerking creepy zijn.quote:
[..]
Ach ja er zijn zoveel mensen. Stel dat 1 op de 100.000 mensen gewoon dromen dan krijg je altijd wel 1 die juist zoiets droomt als wat jij deed en dat het dan ook echt gebeurd. En ook wel de rest van wat je eerder droomde. En die 1 op de 100.000 gelooft ook van zichzelf dat het geen toeval kan zijn en wel echt iets moet zeggen (logisch toch, de kans dat je 1 uit de 100.000 bent (als voorbeeld) is slechts 1 uit de 100.000 dus niet bar groot, terwijl het gewoon toeval is.
Ik zeg niet dat het bij jou zo is, maar bedoel statistiek liegt niet maar veel mensen begrijpen niet echt hoe het in de praktijk werkt.
Ik geloof niet in die zweverige zooi; er zal best 'iets' zijn ergens.. Nog nooit echt gekke dingen gehad, maar laatst had ik toch wel iets aparts..
30 jaar geleden thuis weggelopen en nooit meer teruggegaan en/of contact meer gehad, mijn moeder heeft lekker verder haar leventje verrookt en verzopen, dit leidde tot kanker. Pas geleden kreeg ik via wat kanalen te horen dat ze op sterven lag.. Had blijkbaar al 2 jaar diagnose longkanker, was uitgezaaid naar de hersenen, niks meer aan te doen, en blijkbaar lag ze nu in het ZH en was het tijd om naasten te gaan heads uppen' over het aanstaande einde.
Niks aan het handje verder, boeide me niks, life goes on.. Tot.. ik op een nacht ineens wakker werd met krijsende pijn in mijn kop, echt dat de tranen over mijn smoel liepen bijna, praten ging bijna niet... naar beneden, over mijn nek van de pijn, water drinken en pillen eten voorzichtig.. pijn werd iets minder, maar niet zoveel als zou moeten met wat ik op had.. dagje miserabel op de bank gehangen op een flink pillen dieet.. werd ik in de middag geappt: moeder was overleden..
Toen heb ik me toch effe achter mijn oor gekrabt.
30 jaar geleden thuis weggelopen en nooit meer teruggegaan en/of contact meer gehad, mijn moeder heeft lekker verder haar leventje verrookt en verzopen, dit leidde tot kanker. Pas geleden kreeg ik via wat kanalen te horen dat ze op sterven lag.. Had blijkbaar al 2 jaar diagnose longkanker, was uitgezaaid naar de hersenen, niks meer aan te doen, en blijkbaar lag ze nu in het ZH en was het tijd om naasten te gaan heads uppen' over het aanstaande einde.
Niks aan het handje verder, boeide me niks, life goes on.. Tot.. ik op een nacht ineens wakker werd met krijsende pijn in mijn kop, echt dat de tranen over mijn smoel liepen bijna, praten ging bijna niet... naar beneden, over mijn nek van de pijn, water drinken en pillen eten voorzichtig.. pijn werd iets minder, maar niet zoveel als zou moeten met wat ik op had.. dagje miserabel op de bank gehangen op een flink pillen dieet.. werd ik in de middag geappt: moeder was overleden..
Toen heb ik me toch effe achter mijn oor gekrabt.
De wetenschap is er nog steeds niet uit, waarom de meest gestroomlijnde vrouwen, de meeste weerstand bieden
Ik vind met dit soort dingen altijd het moeilijke dat het puur gevoel is.
Het gevoel dat er iemand bij je is, en dat je gewoon zeker weet dat het die ene persoon is.
Nooit te bewijzen, niet vast te leggen op film of foto.
En wat doet het er toe ook eigenlijk.
Ik voel op een bepaalde plek in de tuin een aanraking. Een zacht strelen van mijn arm. En ik weet 100% zeker dat het mijn vader is. Het troost mij. Is het dan van belang dat een ander het gelooft?
Moet ik dat bewijzen?
Alles wat je goed doet, en waar je troost uit haalt, is fijn.
Het wordt een andere zaak als iets je bang maakt. Want ook dat bestaat.
Het gevoel dat er iemand bij je is, en dat je gewoon zeker weet dat het die ene persoon is.
Nooit te bewijzen, niet vast te leggen op film of foto.
En wat doet het er toe ook eigenlijk.
Ik voel op een bepaalde plek in de tuin een aanraking. Een zacht strelen van mijn arm. En ik weet 100% zeker dat het mijn vader is. Het troost mij. Is het dan van belang dat een ander het gelooft?
Moet ik dat bewijzen?
Alles wat je goed doet, en waar je troost uit haalt, is fijn.
Het wordt een andere zaak als iets je bang maakt. Want ook dat bestaat.
Hoe vaak ik zulke verhalen al gehoord heb in naaste omgeving.. bijzonder.quote:Op dinsdag 14 augustus 2018 21:34 schreef Sounddragon het volgende:
Ik geloof niet in die zweverige zooi; er zal best 'iets' zijn ergens.. Nog nooit echt gekke dingen gehad, maar laatst had ik toch wel iets aparts..
30 jaar geleden thuis weggelopen en nooit meer teruggegaan en/of contact meer gehad, mijn moeder heeft lekker verder haar leventje verrookt en verzopen, dit leidde tot kanker. Pas geleden kreeg ik via wat kanalen te horen dat ze op sterven lag.. Had blijkbaar al 2 jaar diagnose longkanker, was uitgezaaid naar de hersenen, niks meer aan te doen, en blijkbaar lag ze nu in het ZH en was het tijd om naasten te gaan heads uppen' over het aanstaande einde.
Niks aan het handje verder, boeide me niks, life goes on.. Tot.. ik op een nacht ineens wakker werd met krijsende pijn in mijn kop, echt dat de tranen over mijn smoel liepen bijna, praten ging bijna niet... naar beneden, over mijn nek van de pijn, water drinken en pillen eten voorzichtig.. pijn werd iets minder, maar niet zoveel als zou moeten met wat ik op had.. dagje miserabel op de bank gehangen op een flink pillen dieet.. werd ik in de middag geappt: moeder was overleden..
Toen heb ik me toch effe achter mijn oor gekrabt.
Alsof er een koord van de navelstreng nog in tact is op basis van koppelende energie.. klinkt misschien raar.
Bizar. Ik had een broer waar ik geen contact meer mee had. Het ging slecht met hem hoorde ik via, via.quote:
Ik geloof niet in die zweverige zooi; er zal best 'iets' zijn ergens.. Nog nooit echt gekke dingen gehad, maar laatst had ik toch wel iets aparts..
30 jaar geleden thuis weggelopen en nooit meer teruggegaan en/of contact meer gehad, mijn moeder heeft lekker verder haar leventje verrookt en verzopen, dit leidde tot kanker. Pas geleden kreeg ik via wat kanalen te horen dat ze op sterven lag.. Had blijkbaar al 2 jaar diagnose longkanker, was uitgezaaid naar de hersenen, niks meer aan te doen, en blijkbaar lag ze nu in het ZH en was het tijd om naasten te gaan heads uppen' over het aanstaande einde.
Niks aan het handje verder, boeide me niks, life goes on.. Tot.. ik op een nacht ineens wakker werd met krijsende pijn in mijn kop, echt dat de tranen over mijn smoel liepen bijna, praten ging bijna niet... naar beneden, over mijn nek van de pijn, water drinken en pillen eten voorzichtig.. pijn werd iets minder, maar niet zoveel als zou moeten met wat ik op had.. dagje miserabel op de bank gehangen op een flink pillen dieet.. werd ik in de middag geappt: moeder was overleden..
Toen heb ik me toch effe achter mijn oor gekrabt.
Op mijn verjaardag n.b. kreeg ik ineens het gevoel, het gaat fout. Nu er naar toe.
Hij wilde van geen dokter, überhaupt andere mensen weten.
Ik belde aan en hij liet mij onmiddellijk toe. Ik heb de H.A. ingeschakeld, hij is opgenomen, en 3 weken later was hij dood.
Longkanker, met uitzaaiingen.
En die laatste weken, hoe hartverscheurend ook, had ik nooit willen missen.
Ik heb hem bij kunnen staan tot op het laatst.
Nooit je gevoel negeren.
Er is een bepaalde band, koord, dat niet te breken is.quote:Op dinsdag 14 augustus 2018 21:42 schreef Charlotte3 het volgende:
[..]
Hoe vaak ik zulke verhalen al gehoord heb in naaste omgeving.. bijzonder.
Alsof er een koord van de navelstreng nog in tact is op basis van koppelende energie.. klinkt misschien raar.
Ook een hele speciale mate van vergeving. De drang om toch terug te keren naar je naasten. In het geval dat het nodig is.
Het grappige, is dat het ook stom toeval kan zijnquote:
[..]
Hoe vaak ik zulke verhalen al gehoord heb in naaste omgeving.. bijzonder.
Alsof er een koord van de navelstreng nog in tact is op basis van koppelende energie.. klinkt misschien raar.
De wetenschap is er nog steeds niet uit, waarom de meest gestroomlijnde vrouwen, de meeste weerstand bieden
Hmm, dat zou ik geloven als ik zo’n soort verhalen maar eenmalig gehoord had.. maar ik heb het vaker gehoord. Toeval bestaat niet echt.. alles heeft een reden.quote:Op dinsdag 14 augustus 2018 22:39 schreef Sounddragon het volgende:
[..]
Het grappige, is dat het ook stom toeval kan zijn
Uhhuh, de Rabobankquote:Op dinsdag 14 augustus 2018 22:44 schreef Charlotte3 het volgende:
[..]
Hmm, dat zou ik geloven als ik zo’n soort verhalen maar eenmalig gehoord had.. maar ik heb het vaker gehoord. Toeval bestaat niet echt.. alles heeft een reden.
De wetenschap is er nog steeds niet uit, waarom de meest gestroomlijnde vrouwen, de meeste weerstand bieden
Ik heb in mn leven tot dusver 2 geesten gezien (vlak voor mn neus en nee ik had niks gedronken of zo), en verder gebeuren hier toch best vrij regelmatig onverklaarbare dingen (harde knal in huis, lichtbol die verschijnt aan de muur, dingen die niet alleen maar omvallen maar ook n end verderop komen te liggen). Zelf ben ik er totaal niet bang voor maar t wekt wel mijn nieuwsgierigheid natuurlijk
"You can call me Susan if it makes you happy"
Proficiat je hebt een demoon in je huisquote:
Ik ben benieuwd of jullie wel eens iets hebben mee gemaakt op het gebied van het 'onverklaarbare' en hoe jullie daar over denken.
Ik zelf geloof bijvoorbeeld wel dat er 'iets' (energie) is na de dood en er zijn wel eens dingen gebeurd, maar ik kan ze niet helemaal plaatsen. Hier enkele voorbeeldjes die ik zelf heb mee gemaakt (niet in logische volgorde trouwens)
1. Mijn beide ouders zijn binnen een half jaar overleden. Eerst mijn moeder en daarna mijn vader. Toen ik een keer erg verdrietig was en thuis op de bank zat te huilen zei ik in gedachten: Kon ik nog maar met jullie praten of een teken krijgen dat jullie nog in mijn buurt zijn. Op dat moment viel een knuffelbeer van de kast af. Eerst dacht ik dat mijn kat dat had gedaan, want die zat aan de andere kant van de kast. Dus ik zette de beer weer terug en een paar minuten later viel deze weer. Mijn kat zat vervolgens geschrokken en gespannen op de kast en sprong er af. Hij sloop toen heel langzaam naar een dressoir aan de linkerkant in de woonkamer en begon te snuffelen en omhoog te kijken, nog steeds met een gespannen houding. Toen begon de lamp op de kast opeens hard te flikkeren en sprong kapot. Het was heel raar maar ik werd hier vrolijk door. Ook al hoeft het niet eens iets te betekenen.
2. Nadat mijn moeder was overleden (en mijn vader nog leefde) droomde ik dat ik op de bank zat in de woonkamer van mijn ouders en het was een beetje duister. Alsof ik in een wereld was die niet zo fijn voelde. Vervolgens verscheen mijn moeder aan de linkerkant naast me en pakte mijn arm vast en zei: Ik vind het wel moeilijk hoor en ik mis jullie allemaal heel erg. En toen ik naar haar keek had ze een eng gezicht van iemand die overleden was. Toen keek ik naar rechts en zag ik mijn vader en hij zag er ook zo eng uit. Hij zei: Ik kan mama nu ook zien. Toen schrok ik wakker en dacht ik er niet veel van, maar 3 maanden later overleed hij dus ook. Als ik nu terug denk aan die droom leek het haast wel een voorspelling.
3. Ik droomde dat mijn vader tegen me zei: Je oom en tante moeten 4 ringen in de auto laten vervangen. Dus toen ik wakker werd moest ik lachen en ik snapte niet echt waarom ik het droomde. Maar ik heb het voor de grap naar mijn tante gesmst. Enkele weken later kreeg ik van haar een berichtje: Je gelooft het niet, maar we brachten de auto naar de garage voor een opknapbeurt en het ringsysteem van de banden (weet niet precies wat dit is) waren zodanig versleten dat we een ongeluk hadden kunnen krijgen. De ringen moesten meteen vervangen worden.
4. Mijn broer heeft vroeger in de kelder van ons ouderlijk huis geesten opgeroepen. Het glas begon te bewegen en hij en zijn vrienden renden jankend de trap op. In de weken daarna gebeurden onverklaarbare dingen. Ik zat met mijn moeder op de bank en opeens vloog de radio aan, mijn broer kwam vanaf zijn slaapkamer naar beneden met een lijkbleek gezicht en zei tegen mij: Kappen nou met dat gebonk op mijn deur, ik weet wel dat jij dat bent. Terwijl ik gewoon naast mijn moeder zat de hele avond. Ik zat een keer op zijn playstation en opeens viel zo'n klikdeur die vastklikt met magneten uit het kozijn op de grond. Ik kreeg een erg onbehaaglijk gevoel en ben weggestormd.
5. Vlak voordat mijn moeder overleed in juni zei ze: "Ik kom terug als een vlinder!" Toen de begrafenis van mijn vader was in november was het al koud buiten. Maar buiten bij het raam boven de kist heeft 10 minuten lang een vlinder gefladderd. De hele familie zei tegen elkaar "Wow zie dat dan!". Dat was ook echt vreemd.
Nouja ik heb nog meer dingen mee gemaakt, maar ik laat het hier maar even bij :-) Hoe denken jullie hier over? Zou er iets zijn, of zou dit allemaal toeval zijn geweest? Dat denk ik soms zelf ook wel eens, maar het blijft toch gek.
Heb je die alszijnde gedaante gezien? Hoe zagen ze er uit toen je ze waar nam?quote:
Ik heb in mn leven tot dusver 2 geesten gezien (vlak voor mn neus en nee ik had niks gedronken of zo), en verder gebeuren hier toch best vrij regelmatig onverklaarbare dingen (harde knal in huis, lichtbol die verschijnt aan de muur, dingen die niet alleen maar omvallen maar ook n end verderop komen te liggen). Zelf ben ik er totaal niet bang voor maar t wekt wel mijn nieuwsgierigheid natuurlijk
Graag normaal reageren.quote:
[..]
Proficiat je hebt een demoon in je huis
De eerste als kind zijnde zag ik gewoon de persoon (vlak voor mn neus aan bed), de tweede was vorig jaar toen ik in de woonkamer zat, mn benen werden ineens ijskoud en er kwam n wolk van rook voor me, dit verdween net zo plotseling als t begon.quote:
[..]
Heb je die alszijnde gedaante gezien? Hoe zagen ze er uit toen je ze waar nam?
"You can call me Susan if it makes you happy"
Vond je dat niet eng als kind zijnde?quote:
[..]
De eerste als kind zijnde zag ik gewoon de persoon (vlak voor mn neus aan bed), de tweede was vorig jaar toen ik in de woonkamer zat, mn benen werden ineens ijskoud en er kwam n wolk van rook voor me, dit verdween net zo plotseling als t begon.
Ik heb dezelfde ervaring toen ik kind was.. aan het voeteneinde van bed.. een groene schim in duidelijke vorm van een mens.. die telkens voorover leek te vallen/zweven.
Ik vind niet snel iets eng, het maakt me eerder nieuwsgieriger naar t fenomeen.quote:
[..]
Vond je dat niet eng als kind zijnde?
Ik heb dezelfde ervaring toen ik kind was.. aan het voeteneinde van bed.. een groene schim in duidelijke vorm van een mens.. die telkens voorover leek te vallen/zweven.
"You can call me Susan if it makes you happy"
Op
Het valt me steeds meer op dat het heel vaak bij kinderen voor komt. Alsof bij kinderen nog een soort van poort open staat die naarmate men ouder wordt, weer verdwijnt bij de meeste. Alhoewel sommige er voor open blijven staan.quote:
[..]
Vond je dat niet eng als kind zijnde?
Ik heb dezelfde ervaring toen ik kind was.. aan het voeteneinde van bed.. een groene schim in duidelijke vorm van een mens.. die telkens voorover leek te vallen/zweven.
Net zoiets als creativiteit. Iedereen is creatief en op zijn 5e levensjaar het creatiefst, maar dit neemt af als een kind zichzelf niet creatief vindt en er niets mee blijft doen.
Er zijn momenten dat ik net als in Ghost Adventures zou wensen dat ik t kon vastleggen...
vanmorgen was ik in de keuken toen ik hoorde dat iemand de trap af kwam lopen,
echter.. er was niemand
vanmorgen was ik in de keuken toen ik hoorde dat iemand de trap af kwam lopen,
echter.. er was niemand
"You can call me Susan if it makes you happy"
Paar jaar geleden, een begrafenis. Het was mooi rustig, zonnig weer, vrijwel windstil.
De overledene werd langs de stoet mensen gedragen op weg naar het graf, op dat moment was er ineens, vanuit het niets, een flinke windvlaag (en dan ook een behoorlijke wind). Daarna weer vrijwel windstil.
Na de afscheidsrede zakte de kist naar beneden, ineens wéér zo'n windvlaag vanuit het niets... Het zal ongetwijfeld toeval geweest zijn al was het op het moment zelf een bizarre ervaring...
De overledene werd langs de stoet mensen gedragen op weg naar het graf, op dat moment was er ineens, vanuit het niets, een flinke windvlaag (en dan ook een behoorlijke wind). Daarna weer vrijwel windstil.
Na de afscheidsrede zakte de kist naar beneden, ineens wéér zo'n windvlaag vanuit het niets... Het zal ongetwijfeld toeval geweest zijn al was het op het moment zelf een bizarre ervaring...
Ik wil mijn vrouwen net als mijn koffie. Roomblank, zoet, gruwelijk heet!
|
|
