Ten eerste erkennen dat het echt moeilijk is, en daarom veel inspanning vereist. Ik kan dus alleen hoofdlijnen schetsen, geen simpel werkend recept voorschrijven. Een schets van een fundamentele benadering gaat als volgt:
Het is niet eenvoudig:
1. Mensen zijn groepsdieren en kunnen alleen als groep goed functioneren als ze een manier vinden om groepsbeslissingen te nemen.
2. Dat leidt vaak tot hiërarchie vorming en mensen gaan zich meer druk maken om de rangorde, dan een goede samenwerking. Dit is de oorsprong van veel ellende op alle niveau's
3. Iedereen ziet, en begrijpt de wereld om hem heen vanuit zijn gezichtspunt. Dat beperkt het inzicht van ieder individu.
4. Je verplaatsen in een ander, beperkt zich tot je verplaatsen in de situatie van de ander, maar met behoud van je eigen persoonlijkheid. Dat is een beperking.
5. Het samenspel, waarin tal van elementen en spelers wisselwerken, leidt tot een ontwikkeling die zich moeilijk laat doorgronden.
Dat vereist dat je heel goed moet nadenken om daar het beste van te maken. Het uitgangspunt is als volgt:
Je bent een deelnemer in de wereld.
Het begrip 'deelnemer' impliceert
1. een omgeving
2. de deelnemer
3. wisselwerking
Het begrip 'in' impliceert niet alleen dat je erin zit, maar ook dat je erin ontstaan bent en gevormd wordt.
Dat laat zich samenvatten in twee moeilijk verenigbare perspectieven:
1. Het perspectief van de deelnemer. Dit is de een lokaal gezichtspunt, dat in het teken staat van de eigen situatie en belangen.
2. Het objectieve verhaal over de samenhang der dingen, dat iedere deelnemer overstijgt, maar noodzakelijk is om de samenleving in banen te leiden.
Het is belangrijk om in te zien dat deze twee wringen. In het objectieve verhaal over de samenhang der dingen verdwijnt de subjectieve belevingswereld van de deelnemer. Omgekeerd zorgt het perspectief van de deelnemer ervoor dat het objectieve verhaal wordt vervormd en niet klopt.
Het objectieve verhaal moet beginnen met de basale mogelijkheden tot kennisverwerving: directe zintuiglijke waarneming (feiten) en patroonherkenning (logica). Ten grondslag aan de theorievorming ligt een eenheidsgedachte. Alles hangt met elkaar samen en dat maakt de wereld tot één geheel. Deze eenheidsgedachte is een belangrijk vertrekpunt omdat je anders verzand in zinloze tegenstellingen. De wetenschap biedt al een vergaande uitwerking van dit project.
Het perspectief van de deelnemer en zijn subjectieve belevingswereld is de basis voor de vraag: Wat is goed? De verbinding tussen subjectieve belevingswereld en het objectieve verhaal loopt via de ontstaansgeschiedenis van de deelnemer: evolutionair, cultureel en individueel. Omdat mensen groepsdieren zijn, is het een verhaal met drie hoofdlijnen: de wereld, de individuele deelnemer en de groep.
Dit hele verhaal moet goed worden doordacht en uitgewerkt en worden meegegeven in het hele onderwijs traject. Het moet een open verhaal blijven, omdat het antwoord niet volledig bekent en duidelijk is. De ene mens zal er meer mee kunnen dan de andere. De samenleving als geheel moet het kunnen dragen.
Momenteel hebben we het onderwijs afgestemd op functioneren in de economie. Het brede verhaal, waarop het overzicht en inzicht gebaseerd is, ontbreekt. Dat geeft vrij spel aan wezenloze ideologische onzin. Daardoor krijg je een instrumentele insteek, zonder besef van goede doelstellingen of een goed pad ernaar toe. Alleen op basis van een goed doordacht verhaal kunnen mensen leren daarin verstandige keuzes te maken, ipv van domweg achter het geld aan te rennen.
Amen
[ Bericht 1% gewijzigd door deelnemer op 10-09-2017 16:56:37 ]
Kapitalisme en uitbuiting uitdrijven. Kleinschaligere communities,meer islam, sociale gelijkheid.
Volgens de neoliberale waardeleer zijn waarden strikt individuele voorkeuren, met een geldigheidsbereik die loopt van je linker tot aan je rechteroor.
Je hoofd kan vol zitten met dit soort voorkeuren, maar je kunt er weinig mee:
1. de werking van de wereld is causaal en trekt zich niets van jouw voorkeuren aan
2. je medemens heeft geen boodschap aan jouw voorkeuren en laat zich leiden door zijn eigen voorkeuren.
De enige mogelijkheid die overblijft, is jouw eigen voorkeuren zoveel mogelijk (uit)leven. Een complete individualisering van waarden. Iedere sociale impuls moet ook beschouwd worden als een individuele voorkeur, die je kunt leven of niet. Liefdadigheid is dus prima. Maar iedereen die een sociaal beleid bepleit, gaat over de schreef. Zijn argumenten veronderstellen waarden, die hij niet bij zichzelf houdt. Het geldigheidsbereik van de voorkeuren van individuen overlappen niet. Exit: gedeelde waarden.
Hoe rechtvaardig je dan het ideaal van de vrije marktsamenleving? Iedere pleitbezorger gaat over de schreef. Zijn argumenten veronderstellen voorkeuren die hij niet bij zichzelf houdt. Het neoliberalisme veronderstelt eerst een eigen waardeleer, en daarbinnen kan het niet bekritiseert worden (volgens hun waardeleer). Maar zijn waarden strikt individueel te leven?
Het marktmodel gaat uit van deze radicale individualisering van waarden. Het hoogst haalbare is dan: ‘Pareto optimaal’. Dit betekent, dat iemands positie alleen verbeterd kan worden, ten koste van iemand anders. Als dat het geval is, kun je geen enkele verandering een verbetering noemen, want je kunt de voorkeuren van mensen niet tegen elkaar afwegen (geen overlap).
Het tegenargument ligt voor de hand. Als je via een andere weg dan de markt tot een herverdeling kunt komen, kan de nieuwe situatie net zo goed Pareto optimaal zijn. In de nieuwe situatie kun je het streven naar de restoratie van de oude situatie ook geen verbetering noemen. ‘Pareto optimaal’ is aspecifiek. Tal van situaties kunnen ‘Pareto optimaal’ zijn, en die zijn niet allemaal even prettig. Het is een zwak criterium.
De neoliberale waardeleer gaat verder:
Waarden worden beschouwd als individuele voorkeuren (subjectief).
Marktwaarden zijn daarentegen objectieve realiteiten.
Marktwaarden zijn de enige reële waarden.
Het tegenargument is, dat ‘marktwaarden’ geen waarden zijn. Je kunt het beter ‘marktfeiten’ noemen dan ‘marktwaarden’. ‘Marktfeiten’ klinkt ook raar, dus we noemen het ‘marktprijzen’. Als er schaarste is, door een misoogst, dan gaan de marktprijzen omhoog. De misoogst is een feit, en de resulterende marktprijs ook. Als je denkt in termen van marktwaarden, ben je blij. ‘Hoge waarden’ klinkt tof. Als mensen hun spaargeld aanspreken, om de hogere marktprijzen te betalen, stijgt ook het BNP. Top! Raar, dat een misoogst zo fijn kan zijn.
Dit alles hangt samen met de impuls van het neoliberalisme om het collectivisme de kop in te drukken. Een radicale individualisering van waarden betekent, dat iedereen alleen zijn eigen ding kan doen. Dat is te radicaal. Het alternatief is, dat we bepaalde waarden collectief hooghouden. Welke? En indien meerdere waarden, hoe verhouden deze zich tot elkaar? Is het een balans (bijv. tussen individu en groep) of een hiërarchie (bijv. verkeersregels)?
Is een ‘vrije markt’ de hoogste waarde in een waarde hiërarchie? Of is ‘democratie’ belangrijker? Of houden we meer van symboliek? Als iedereen spontaan in snikken uitbarst, bij het zien van een vlag of het zingen van een lied, dan zijn we goed bezig? Als de neoliberale waardeleer terzijde geschoven wordt, leidt dit tot de vraag:
Wat vinden wij belangrijk?
Een natuurlijke vraag voor een politicus.
Terugkeer: gedeelde waarden
De neoliberale waardeleer wordt gehandhaafd door marktinstituties en hun regulering. Als je dat politieke beleid afstelt op de stand ‘vrije markt’, en marktwaarden als de enige reële waarden beschouwd, dan bestaan er geen realistische antwoorden op de vraag: Wat vinden wij belangrijk?
Haal je de samenleving van deze automatische piloot af, dan zijn politieke keuzen denkbaar. Niet zo vreemd als je bedenkt, dat dit niet doen, ook al een politieke keuze is. Sterker nog, we doen dit al, en al heel lang, anders. Iedere politieke keuze beoordeel je op grond van argumenten en gedeelde waarden. Op zoek naar een verduidelijking van de gedeelde waarden.
Democratie, marktwerking, machtsspel, symboliek?
• Mensen daadwerkelijk opleiden. Niet alleen de eerste jaren van hun leven, maar hun hele leven toegankelijk onderwijs op elk niveau beschikbaar stellen.
• Gevangenissen zijn geen martelkampen, maar plaatsen waar mensen heropgevoed worden zodat ze hanteerbaar zijn binnen de maatschappij. Dit reduceert recidive en criminaliteit.
• Vergeet democratie maar. Als je jouw land laat regeren door mensen die een populariteitscompetitie hebben gewonnen, zullen zij nooit de moeilijke situaties op de juiste manier oplossen.
• Elk kind krijgt zo vroeg mogelijk filosofie met een focus op ethiek en logica. Dit kweekt mensen die het verschil kennen tussen goed en fout en geleerd hebben hun hersenen te gebruiken.
• Massale investeringen in openbaar vervoer (ook R&D), infrastructuur en milieu.
• Mensen moeten verplicht één keer per jaar naar de dokter om zich door te laten lichten.
• Geen overheidssteun meer voor banken die dreigen om te vallen.
• Een terugkeer naar eigen verantwoordelijkheid.
Wat emoties doen, functioneel gezien, is keuzes maken. En het bestaan van emoties is een mening, en een mening wordt gevormd door een keuze. (creationisme)
Zo hou je de groep dus bij elkaar met een groepsgevoel waar ieder trouw aan is, zonder dat het vast komt te staan wat het groepsgevoel inhoudt. Ieder kan op elk moment uiten door expressie van emotie met vrije wil, wat het groepsgevoel inhoudt. Vanuit het groepsgevoel wordt gekozen wat men als groep gaat doen, want dat is het enige wat emotie doet, keuzes maken.
Dat en hufterigheid.quote:Op vrijdag 15 september 2017 04:40 schreef yosander het volgende:
Religie wegdoen zou een goede eerste stap zijn
Heb het even gefixed voor jequote:
godsdienst wegdoen zou een goede eerste stap zijn
Als je goed graaft dan kom je er op uit dat religie pas start na de spreekwoordelijke dood, pas dan kan er sprake zijn van een religieuze geest.
Dat is natuurlijk heel tegen godsdienst in en uitbuiters zullen het als iets kwaadaardigs neerzetten want zij hebben immers baat bij schaapjes die volgen en conformeren.
Mensen moeten immers gered en zij, de uitbuiters, hebben de juiste doctrine en bijbehorende godheid.
------------------- Wat was er eerst het kip of het ei? ---------
De samenhang der dingen
Definieren de dingen de samenhang (materialisme).
of
Definieert de samenhang de dingen (logicisme).
----------------- De coup van de logici ----------------------
Pythagoreers
De Pythagoreers deden geen algebra (alleen meetkunde) en zagen een getal als de verhouding tussen twee lengten. Getallen zijn verhoudingen tussen lengten.
Hun lijfspreuk: Alles is getal
Alles bestaat uit verhoudingen (relaties)
Conclusie:
De relaties tussen de dingen, definieren wat de dingen zijn (logicisme).
Wiskundigen
Om ‘tellen’ ongedaan te kunnen maken, introduceerde we ‘aftellen’
Toen we gingen aftellen, kwamen we soms lager uit dan 1. Zo ontdekte we 0 en -1.
Om ‘vermenigvuldigen’ ongedaan te kunnen maken, introduceerde we ‘delen’
Toen we gingen delen, ontdekte we breuken.
Om ‘machtsverheffen’ ongedaan te kunnen maken, introduceerde we ‘wortel trekken’
Toen we wortels gingen trekken, ontdekte we iets, dat je niet kunt schrijven als een breuk.
De bewerkingen definieren de getallen
Conclusie:
De bewerkingen definieren welke getallen bestaan (logicisme).
Natuurkundigen
De interacties definieren de eigenschappen van het ding.
Het ding is een verzameling eigenschappen.
Conclusie:
De interacties definieren wat de dingen zijn (logicisme).
------------------------ Synthese --------------
Determinisme is de synthese van materialisme en logicisme.
Drie definities van determinisme
Definitie 1
Als je weet hoe iets zich ontwikkeld, dan ligt daarin besloten wat er constant blijft.
Als je weet wat constant blijft, dan ligt daarin besloten hoe iets zich ontwikkeld.
De tweede bewering maakt het deterministisch.
Definitie 2
Bewegingswet = Behoudswet
Voorbeeld (klassieke mechanica)
Bewegingswet.
F = dp/dt
F ∙ dr = (dp/dt) ∙ dr = (dr/dt) ∙ dp = v ∙ dp = ½ m dv2
- Potentiele energieverandering (dU) = Kinetische energieverandering (dK)
dE = dU + dK = 0
E = constant
Behoudswet
Definitie 3
Definieren de dingen de samenhang (materialisme) of definieert de samenhang de dingen (logicisme)?
Ze zijn onscheidbaar.
Iets doet, na gelang wat het is (materialisme)
en
Iets is, na gelang wat het doet (logicisme).
Deze identificatie is determinisme (geen losse eindjes).
Russell's paradox (een variant op de leugenaars paradox) heeft een fatale fout aan het licht gebracht.quote:Denk dat je deze wel kan waarderen, deelnemer; https://www.prospectmagaz(...)machine-in-the-ghost
'onbeslisbaar' is een implicatie van de leugenaars paradox.
Het is een gevolg van de introductie van de logische relatie: ‘in’
Een element valt in of buiten een verzameling.
Het onderscheid ‘element – verzameling’ is verwant met het onderscheid
‘bouwsteen – bouwsel’
‘intern – extern’
‘lokaal – globaal’
‘subject – object’
Dit onderscheid maakt de constructie van de leugenaars paradox mogelijk. Het maakt het mogelijk om twee paden te vinden, die beide naar hetzelfde object leiden (zelfreferentie). De twee paden vormen samen een lus. Door een vraag zo te construeren, dat bij het doorlopen van de lus het antwoord omkeert, wordt de vraag onbeslisbaar.
‘Onbeslisbaar’ is geen bug, maar een feature.
Volgens mij, volgt er ook uit dat de vraag, of de wereld deterministisch is, onbeslisbaar is voor een deelnemer in de wereld (zie eerdere post in het vorige deel). Indeterminisme verbreekt de synthese tussen materialisme en logicisme (zie post #9 hierboven).
[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 16-09-2017 17:48:08 ]
Een feit wordt verkregen door bewijs van een creatie, welk bewijs dwingt tot een 1 op 1 corresponderend model van de creatie.
Bijvoorbeeld een boek met feiten over de maan, het is in principe een 1 op 1 model van de maan in de vorm van woorden, wiskunde en plaatjes. Of anders, als de politie vraagt naar de feiten van wat er gebeurd is, dan willen ze in principe een 1 op 1 reconstructie van wat er gebeurd is.
Een mening word gevormd door een keuze te maken over wat het is dat een keuze heeft gemaakt.
Bijvoorbeeld te zeggen dat je het schilderij mooi vindt. Door spontane expressie van emotie met vrije wil, wordt de mening "mooi" gekozen. Lelijk had ook gekozen kunnen worden. Het woord "mooi" refereert aan een liefde voor hoe het schilderij eruit ziet, welke liefde dus het woord "mooi" gekozen heeft.
En niet alleen woorden worden gekozen, het hele heelal is gekozen. Wat betekent er waren de alternatieven beschikbaar om het heelal te maken en om het niet te maken, en er is gekozen om het heelal te maken. En het is net zo goed een subjectieve kwestie in welke geest die keuze werd gemaakt, als dat het een subjectieve kwestie is in welke geest mensen keuzes maken. Of als er vrijheid is in het weer, dat het wel of niet gaat regenen op een plek en een tijd, dan is dat net zo goed een subjectieve kwestie wat het is dat die keuze maakt.
Ik vind het een enorme schande dat jij de magie in de werkelijkheid kennelijk niet weet te vinden. Die magie ligt dus bij keuzes, bij wat het is dat de keuze maakt, dat is een subjectieve kwestie.
Is er ooit een hetero/homo/lesbienne op straat naar je toegekomen om jouw te bekeren?
Stoppen zij folders in je handen? Zijn zij politiek actief? Is er ooit een oorlog ontstaan vanwege seksuele voorkeur?
Daarom moeten religieuzen hun geloof binnen het huis en/of in de privésfeer houden.
Iedereen moet beseffen dat wij allen een gezamenlijk doel hebben, namelijk leven in vrede en veiligheid. Wie niet wil leven in vrede en veiligheid moet in principe van deze aardbodem verdwijnen.
Deze wereld draait o.a. om geld. Geld is het bloed van onze samenleving, onze wil is het hart en ons brein is het zijn.
Alle mensen met een INKOMEN van +/- ¤ 100.000 (netto), verplichte belasting van 75%. (voor andere landen een andere drempel en tarief, afhankelijk van de koopkracht).
Aandelen in wapens, tabak, alcohol, olie en gas met 1000% extra belasten ,
Gebruik van wapens, olie, gas met extra belasten (wel betaalbaar, anders is er geen transitie naar schone energie mogelijk).
Dividend op aandelen in zonne-energie en wind-energie, biologisch voedsel, onderwijs en gezondheidszorg, elektrische voertuigen, technologie en (tele)communicatie BELASTINGVRIJ.
Gebruik van consumentengoederen die een minimale belasting hebben op het milieu en de volksgezondheid en die essentieel zijn voor het functioneren van onze economie, zoals eten, drinken, woning en transport, belastingvrij maken.
Speculeren op de woningmarkt is verboden. Woningcorporaties afschaffen. De staat moet voor betaalbare huurwoningen zorgen, zodat ze geen huurtoeslagen hoeven te schenken die grotendeels in de zakken van rijke vastgoedbezitters verdwijnen.
Drugs legaliseren, verkrijgbaar bij speciale apotheken.
Ieder mens heeft het recht op een minimum inkomen en op een fatsoenlijk leven, voor zover dat mogelijk is.
Liefde is er al genoeg, daar ligt het niet aan.
Neem regenen. Wat omhoog gaat, daalt weer neer. Al dat verdampte water zal moeten neerkomen, anders zweven de oceanen uiteindelijk boven je hoofd. De kringloop van water.quote:Denk nou na, aan het begin staat vanzelfsprekend creationisme. 2 domeinen, creator en creatie, 2 manieren om tot een conclusie te komen over wat bestaat, subjectiviteit / mening, en objectiviteit / feit.
Een feit wordt verkregen door bewijs van een creatie, welk bewijs dwingt tot een 1 op 1 corresponderend model van de creatie.
Bijvoorbeeld een boek met feiten over de maan, het is in principe een 1 op 1 model van de maan in de vorm van woorden, wiskunde en plaatjes. Of anders, als de politie vraagt naar de feiten van wat er gebeurd is, dan willen ze in principe een 1 op 1 reconstructie van wat er gebeurd is.
Een mening word gevormd door een keuze te maken over wat het is dat een keuze heeft gemaakt.
Bijvoorbeeld te zeggen dat je het schilderij mooi vindt. Door spontane expressie van emotie met vrije wil, wordt de mening "mooi" gekozen. Lelijk had ook gekozen kunnen worden. Het woord "mooi" refereert aan een liefde voor hoe het schilderij eruit ziet, welke liefde dus het woord "mooi" gekozen heeft.
En niet alleen woorden worden gekozen, het hele heelal is gekozen. Wat betekent er waren de alternatieven beschikbaar om het heelal te maken en om het niet te maken, en er is gekozen om het heelal te maken. En het is net zo goed een subjectieve kwestie in welke geest die keuze werd gemaakt, als dat het een subjectieve kwestie is in welke geest mensen keuzes maken. Of als er vrijheid is in het weer, dat het wel of niet gaat regenen op een plek en een tijd, dan is dat net zo goed een subjectieve kwestie wat het is dat die keuze maakt.
Ik vind het een enorme schande dat jij de magie in de werkelijkheid kennelijk niet weet te vinden. Die magie ligt dus bij keuzes, bij wat het is dat de keuze maakt, dat is een subjectieve kwestie.
Is volgens jou ziek worden een subjectieve keuze?
"Wie niet wil leven in vrede en veiligheid moet in principe van deze aardbodem verdwijnen"quote:Door vooruit te kijken i.p.v. achteruit kijken naar hoe wij zijn ontstaan en wie of wat daar verantwoordelijk voor is. Religie is privé, net als seks.
Is er ooit een hetero/homo/lesbienne op straat naar je toegekomen om jouw te bekeren?
Stoppen zij folders in je handen? Zijn zij politiek actief? Is er ooit een oorlog ontstaan vanwege seksuele voorkeur?
Daarom moeten religieuzen hun geloof binnen het huis en/of in de privésfeer houden.
Iedereen moet beseffen dat wij allen een gezamenlijk doel hebben, namelijk leven in vrede en veiligheid. Wie niet wil leven in vrede en veiligheid moet in principe van deze aardbodem verdwijnen.
Deze wereld draait o.a. om geld. Geld is het bloed van onze samenleving, onze wil is het hart en ons brein is het zijn.
Alle mensen met een INKOMEN van +/- ¤ 100.000 (netto), verplichte belasting van 75%. (voor andere landen een andere drempel en tarief, afhankelijk van de koopkracht).
Aandelen in wapens, tabak, alcohol, olie en gas met 1000% extra belasten ,
Gebruik van wapens, olie, gas met extra belasten (wel betaalbaar, anders is er geen transitie naar schone energie mogelijk).
Dividend op aandelen in zonne-energie en wind-energie, biologisch voedsel, onderwijs en gezondheidszorg, elektrische voertuigen, technologie en (tele)communicatie BELASTINGVRIJ.
Gebruik van consumentengoederen die een minimale belasting hebben op het milieu en de volksgezondheid en die essentieel zijn voor het functioneren van onze economie, zoals eten, drinken, woning en transport, belastingvrij maken.
Speculeren op de woningmarkt is verboden. Woningcorporaties afschaffen. De staat moet voor betaalbare huurwoningen zorgen, zodat ze geen huurtoeslagen hoeven te schenken die grotendeels in de zakken van rijke vastgoedbezitters verdwijnen.
Drugs legaliseren, verkrijgbaar bij speciale apotheken.
Ieder mens heeft het recht op een minimum inkomen en op een fatsoenlijk leven, voor zover dat mogelijk is.
Liefde is er al genoeg, daar ligt het niet aan.
Hoe wil je dat realiseren?
Neem De_cameraman_uit_Columbia. In het vorige deel ontplofte hij, toen ik stelde dat mensen groepsdieren zijn. Hij staat voor radicaal individualisme. Toch bemoeit hij zich met mijn monologen, terwijl dat voor hem niet nodig is. Vreest hij dat zijn individualistische ideaal wordt bedreigd?
Niet zo vreemd als mensen groepsdieren zijn, deze planeet met elkaar delen, en daardoor afhankelijk van elkaar. Dit in banen leiden, is het probleem van de samenleving. Het individualisme komt voort uit de wens om te komen tot een radicale boedelscheiding, en strikt vrijwillige relaties. Maar het streven naar een zo'n grote mogelijk deel van de boedel, en het misbruik maken van de zwakke onderhandelingspositie van anderen, geeft al aan dat dit streven gedoemd is om te mislukken. Het leidt tot onderdrukking, en sommige doen dat met een passie, die eerder duidt op iets anders.
Cynisme is een machtig wapen. Niemand kan je raken. Kwijn je uiteindelijk ook zelf weg in deze vorm van zelfbescherming?quote:Een betere wereld begint bij een schoon toilet! En meer prullenbakken op straat waar anti-wespiciden inzitten uiteraard.
Je verwart hetgene wat kiest, met hetgene wat wordt gekozen.
Een keuze maken betekent een alternatieve mogelijkheid, welke mogelijkheid in de toekomst ligt, tot het heden maken. Of ook, een mogelijkheid die in de toekomst ligt, wel of niet tot het heden maken.
Een keuze maken is dus in essentie spontaan en anticipatief naar de toekomst toe.
Jouw voorstelling van zaken:quote:Op zondag 17 september 2017 01:53 schreef Syamsu het volgende:
Je begrijpt subjectiviteit niet. Elke keuze is subjectief, elke keuze is expressie van emotie, expressie van de geest.
Je verwart hetgene wat kiest, met hetgene wat wordt gekozen.
Een keuze maken betekent een alternatieve mogelijkheid, welke mogelijkheid in de toekomst ligt, tot het heden maken. Of ook, een mogelijkheid die in de toekomst ligt, wel of niet tot het heden maken.
Een keuze maken is dus in essentie spontaan en anticipatief naar de toekomst toe.
ik --> keuze --> ....
Alles verklaart.
Iedereen kent dat verhaal, maar het is niet geloofwaardig.
Het verklaart niets.
De God die nodig is om het alledaagse wereldbeeld te completeren, is een manusje van alles. In de buitenwereld is hij de bron van alle dingen (schepper). Voor de gemeenschap is hij de grond van de moraal. Kennistheoretisch gezien, is God een truc om het wereldbeeld te vereenvoudigen. Om ergens de grens te trekken, waarachter geen verdere interne structuur meer wordt verondersteld. Het is een logisch atoom met eigenschappen, maar zonder een innerlijke structuur of dynamiek.
Daarom staat God buiten de tijd. God is eeuwig. Om God potent te maken, beschikt hij over de eigenschap om iets uit het niets te scheppen. God is gemakkelijk. Waarom gebeurt dat? Omdat God het wil. Alles verklaart, niets begrepen. Iemand die in God gelooft, ziet zijn hand in alle dingen. Iemand die twijfelt en zoekt, vindt hem nergens. God bestaat niet. God is een vereenvoudiging van het wereldbeeld. God is een ander woord voor de interne werking van de wereld.
De Ziel die nodig is om het alledaagse mensbeeld te completeren, is een manusje van alles. In de binnenwereld is hij de bron van alle mentale fenomenen, zoals gedachten, gevoelens, de wil en het bewuste aanwezig zijn. Voor de gemeenschap is hij een handelingsbekwame, verantwoordelijke, aansprakelijke deelnemer. Kennistheoretisch gezien is de Ziel een truc om het mensbeeld te vereenvoudigen. Om ergens de grens te trekken, waarachter geen verdere interne structuur meer wordt verondersteld. Het is een logisch atoom met eigenschappen, maar zonder een innerlijke structuur of dynamiek.
Daarom staat de Ziel buiten de tijd. De Ziel is onsterfelijk. Om de Ziel potent te maken, beschikt hij over de eigenschap om iets uit het niets te kunnen scheppen (een Vrije Wil). De Ziel is gemakkelijk. Waarom doe je dat? Het is een vrije keuze. Alles verklaart, niets begrepen. Iemand die in een Vrije Wil gelooft, ziet hem in al zijn daden. Iemand die twijfelt en zoekt, vindt hem nergens. De Vrije Wil bestaat niet. De Ziel is een vereenvoudiging van het mensbeeld. De Ziel is een ander woord voor de interne werking van het lichaam.
In de emanatie theorie uit Neo platonische filosofie, probeert men uit het logische atoom God de wereld te verklaren. Men stelt zich een radiale uitstraling of emanatie voor, die uit God voortkomt en gestalte geeft aan de eerste differentiatie van Gods eenheid, die de hoogste principes van de werkelijkheid omvat. Vanuit de eerste ring volgt een tweede, uit de tweede een derde, etc., waarbij er steeds meer differentiering plaatsvindt en uiteindelijk de alledaagse wereld opdoemt. Dat is een manier om een wereldbeeld te definiëren, maar het is geen verklaringsmodel. Je kunt postuleren dat de volmaakte eenheid iedere concrete voorstelling in zich draagt, maar logisch gezien, is een logisch atoom impotent. Alleen als een speler in (bouwsteen van) de wereld wordt een logisch atoom potent.
God, Ziel en Vrije Wil, dat is te simpel. Je kunt niets verklaren vanuit één logisch atoom, met het gepostuleerde vermogen tot spontane creatie uit het niets (konijnen toveren uit de hoge hoed). Het stelt de diepzinnige in staat om alles te verklaren, maar het biedt geen mogelijkheid tot werkelijk inzicht. God en Ziel hebben geen interne structuur. Het zijn een lege projectie schermen voor het gevoel. Men projecteert alle gewenste eigenschappen in God en Ziel. Het zijn ideaal beelden, maar geen verklaringsmodellen.
Nee.quote:Op zondag 17 september 2017 11:03 schreef Jigzoz het volgende:
[..]
En dit moet een gedicht voorstellen of zo?
Domweg een oordeel uitspreken, zoals jij doet, suggereert dat je de meerdere bent van anderen.
Door termen te kiezen die zeer negatief zijn, veroordeel je de ander.
Het is vaak effectief en je snoert daarmee anderen de mond.
Maar waarom zou jij God zijn?
Waarom dan toch in die vorm?quote:
En stel nou dat je écht ellenlange onzinteksten aan het neerflikkeren bent, maar dat niet meer doorhebt omdat je écht gelooft dat je een levensbeschouwelijk orakel bent?quote:Domweg een oordeel uitspreken, zoals jij doet, suggereert dat je de meerdere bent van anderen.
Door termen te kiezen die zeer negatief zijn, veroordeel je de ander.
Het is vaak effectief en je snoert daarmee anderen de mond.
Maar waarom zou jij God zijn?
Hoe komen we tot een betere wereld? Nou, in ieder geval niet met betekenisloze lappen tekst op een forum. Ook niet met het soort arrogantie dat je jezelf aangemeten hebt.
Maar misschien zie ik het wel verkeerd en bestaan er mensen behalve jijzelf die jou ook als De Grote Wijsgeer zien. Ik denk het alleen niet, want post na post na post kom je met dezelfde soort onzin aanzetten en er zijn nu eenmaal weinig mensen die daarop zitten te wachten. Ongeveer nul, schat ik.
Het is een vorm van layout. Als je ergens een lap tekst van maakt, willen mensen vaak dat je het opdeelt. Dat leest makkelijker. Dat kun je ook verder doortrekken. Eén regel per zin leest rustig.quote:
Er staat in het vorige deel een paar keer dat het allemaal bekende overwegingen zijn. Er is dus geen claim dat ik het zelf heb bedacht, laat staan dat ik een orakel ben.quote:En stel nou dat je écht ellenlange onzinteksten aan het neerflikkeren bent, maar dat niet meer doorhebt omdat je écht gelooft dat je een levensbeschouwelijk orakel bent?
Omdat het bekende overwegingen zijn, is de aantijging dat het betekenisloos is, ook kritiek op de eeuwen oude traditie van de logica (Aristoteles, Augustinus, Leibniz, Newton, Spinoza, Russell, Gauss, Hilbert, Poincaré, Einstein). Daniel Dennett, die hier door sommige wordt bewonderd, is er volledig schatplichtig aan.quote:Hoe komen we tot een betere wereld? Nou, in ieder geval niet met betekenisloze lappen tekst op een forum. Ook niet met het soort arrogantie dat je jezelf aangemeten hebt.
Het vorige topic deel had ruim 11.000 views. Dat is in vergelijking met andere topic hoog. Maar ik ga niet beweren dat het veel voorstelt. Ten eerste is het daarvoor te bekent. Ten tweede doet niemand er verstandig aan om zichzelf te prijzen. Het topic maakt ook duidelijk, dat niemand beter is dan zijn eigen lichaam & gestel mogelijk maakt, en dat is lastig voor jezelf te beoordelen.quote:Maar misschien zie ik het wel verkeerd en bestaan er mensen behalve jijzelf die jou ook als De Grote Wijsgeer zien. Ik denk het alleen niet, want post na post na post kom je met dezelfde soort onzin aanzetten en er zijn nu eenmaal weinig mensen die daarop zitten te wachten. Ongeveer nul, schat ik.
In plaats daarvan stel ik liever een vraag:
Als iemand zijn mond open doet en stelt dat jij gek bent, wat doe je dan?
1. Ik erken dat ik gek ben, want ik kan niet twijfelen aan de uitspraken van een ander.
2. Ik scheld terug.
3. Iets anders.
Ik ben vooral benieuwd naar de derde optie. Want ook op FOK! zijn er nogal wat mensen (vooral mannen) die anderen verbaal afbreken. Heb je tips voor mensen die te maken hebben met verbale agressie?
Wat een onzin. Het is gewoon een opmaakfout.quote:
[..]
Het is een vorm van layout. Als je ergens een lap tekst van maakt, willen mensen vaak dat je het opdeelt. Dat leest makkelijker. Dat kun je ook verder doortrekken. Eén regel per zin leest rustig.
Hoop gelul weer. Wat is nou eigenlijk je punt?quote:[..]
Er staat in het vorige deel een paar keer dat het allemaal bekende overwegingen zijn. Er is dus geen claim dat ik het zelf heb bedacht, laat staan dat ik een orakel ben.
[..]
Omdat het bekende overwegingen zijn, is de aantijging dat het betekenisloos is, ook kritiek op de eeuwen oude traditie van de logica (Aristoteles, Augustinus, Leibniz, Newton, Spinoza, Russell, Gauss, Hilbert, Poincaré, Einstein). Daniel Dennett, die hier door sommige wordt bewonderd, is er volledig schatplichtig aan.
[..]
Het vorige topic deel had bijna 12.000 views. Dat is in vergelijking met andere topic hoog. Maar ik ga niet beweren dat het veel voorstelt. Ten eerste is het daarvoor te bekent. Ten tweede doet niemand er verstandig aan om zichzelf te prijzen. Het topic maakt ook duidelijk, dat niemand beter is dan zijn eigen lichaam & gestel mogelijk maakt, en dat is lastig voor jezelf te beoordelen.
In plaats daarvan stel ik liever een vraag:
Als iemand zijn mond open doet en stelt dat jij gek bent, wat doe je dan?
1. Ik erken dat ik gek ben, want ik kan niet twijfelen aan de uitspraken van een ander.
2. Ik scheld terug.
3. Iets anders.
Ik ben vooral benieuwd naar de derde optie. Want ook op FOK! zijn er nogal wat mensen (vooral mannen) die anderen verbaal afbreken. Heb je tips voor mensen die te maken hebben met verbale agressie?
Neemt niet weg dat (pseudo-)religieuze onzin in het verleden (en ook nu nog) natuurlijk de meest verschrikkelijke gevolgen heeft gehad. Zweverige lulkoek neerflikkeren en daar dan heilig in gaan geloven is dus niet geheel risicoloos gebleken.
Dus hoe komen we tot een betere samenleving? In ieder geval niet door dit soort troep.
Waarom staat jouw oordeel boven dat van anderen? Want iedere zin die je intypt, suggereert dat.quote:
[..]
Wat een onzin. Het is gewoon een opmaakfout.
[..]
Hoop gelul weer. Wat is nou eigenlijk je punt?
Er is een trend geweest, om mensen te leren 'Ik vind' aan hun zinnen toe te voegen. Dan maak je expliciet wat de bron van de bewering is.
Wederom louter oordelen.quote:
Blijft de vraag of bovenstaande betekenisloze teksten op de een of andere manier schadelijk zijn. Dat lijkt me niet. Het wannabe-goeroegedrag dat tot die teksten heeft geleid op zich ook niet. De extreme levensbeschouwelijke zelfoverschatting die daar dan weer aan ten grondslag ligt op zich ook niet.
Neemt niet weg dat (pseudo-)religieuze onzin in het verleden (en ook nu nog) natuurlijk de meest verschrikkelijke gevolgen heeft gehad. Zweverige lulkoek neerflikkeren en daar dan heilig in gaan geloven is dus niet geheel risicoloos gebleken.
Dus hoe komen we tot een betere samenleving? In ieder geval niet door dit soort troep.
Als je je bullshit detector op je eigen oordelen zou loslaten, blijft er niets van over.quote:
Moest ineens hier weer aan denken: http://sebpearce.com/bullshit/
Je begrijpt serieus niet dat ik mijn eigen teksten schrijf?quote:
[..]
Waarom staat jouw oordeel boven dat van anderen? Want iedere zin die je intypt, suggereert dat.
Er is een trend geweest, om mensen te leren 'Ik vind' aan hun zinnen toe te voegen. Dan maak je expliciet wat de bron van de bewering is.
Blablabla, heiligschennis en zo.quote:
[..]
Wederom louter oordelen.
[..]
Als je je bullshit detector op je eigen oordelen zou loslaten, blijft er niets van over.
Hé, maar ga rustig verder met je zelfverheerlijkingstherapie. Verwacht alleen niet dat je erg veel discipelen gaat krijgen. Niemand heeft interesse in je wartaal.
quote:
[..]
Je begrijpt serieus niet dat ik mijn eigen teksten schrijf?
Ik vind je posten dom en onbeschoft.quote:
[..]
Blablabla, heiligschennis en zo.
Hé, maar ga rustig verder met je zelfverheerlijkingstherapie. Verwacht alleen niet dat je erg veel discipelen gaat krijgen. Niemand heeft interesse in je wartaal.
Het is een manier om een topic te verkrachten.
Ik vind jouw ellenlange onzinteksten getuigen van domheid en zelfoverschatting. Je talloze taal- en spelfouten overigens ook. Vast geen toeval.quote:
[..]
[..]
Ik vind je posten dom en onbeschoft.
Dat mag.quote:
[..]
Ik vind jouw ellenlange onzinteksten getuigen van domheid en zelfoverschatting.
Ik ben dyslectisch. Je kunt argumenten niet ontkrachten, met de opmerking dat iemand een rare neus heeft.quote:Je talloze taal- en spelfouten overigens ook. Vast geen toeval.
Ik deel je kritiek op het neoliberalisme en het huidige tijdsbeeld, het (puur) economische denken vanuit rendement etc.
Maar ik denk dat je dat wat minder wollig en zweverig kan verwoorden dan je gebruikelijk doet, ook in dit topic.
Daar is dan ook de meeste kritiek op terug te voeren van de mensen in dit topic.
Over de inhoud is tot op zekere hoogte best een fatsoenlijke discussie te voeren zoals in meerdere topics blijkt, maar een fatsoenlijk gesprek aangaan is eerlijk gezegd nauwelijks te doen met die lappen filosofische beschouwingen die je post.
Iets concreter posten komt de discussie en hetgeen je onder de aandacht wil brengen ten goede denk ik.
Dyslexie heeft vrijwel niets te maken met taalbeheersing en ook op d/t-fouten heeft het weinig invloed. Laffe uitvlucht dus.quote:
[..]
Dat mag.
[..]
Ik ben dyslectisch. Je kunt argumenten niet ontkrachten, met de opmerking dat iemand een rare neus heeft.
Dit is F&L. Filosofie is niet heel concreet, maar abstract.quote:
@ Deelnemer:
Ik deel je kritiek op het neoliberalisme en het huidige tijdsbeeld, het (puur) economische denken vanuit rendement etc.
Maar ik denk dat je dat wat minder wollig en zweverig kan verwoorden dan je gebruikelijk doet, ook in dit topic.
Daar is dan ook de meeste kritiek op terug te voeren van de mensen in dit topic.
Over de inhoud is tot op zekere hoogte best een fatsoenlijke discussie te voeren zoals in meerdere topics blijkt, maar een fatsoenlijk gesprek aangaan is eerlijk gezegd nauwelijks te doen met die lappen filosofische beschouwingen die je post.
Iets concreter posten komt de discussie en hetgeen je onder de aandacht wil brengen ten goede denk ik.
Bij subjectiviteit is het net zo logisch valide om te zeggen dat het schilderij mooi is, als lelijk.
De regels van subjectiviteit zijn dat een mening wordt gekozen, en dat de mening gaat over wat het is dat een keuze maakt.
Het is compleet anders als objectiviteit en feiten, een verschillende methode en een verschillend domein waarop het van toepassing is. Creator en creatie.
En daarom gaan dingen kut omdat op intellectueel vlak bijna iedereen emoties negeert.
quote:
God en de ziel verklaren net zo goed als "ik vind het leuk", "ik vind het mooi". Jij begrijpt subjectiviteit niet. Je begrijpt alleen objectiviteit, dus moet God en de ziel maar als atoom worden voorgesteld, want atomen begrijp je.
Bij subjectiviteit is het net zo logisch valide om te zeggen dat het schilderij mooi is, als lelijk.
De regels van subjectiviteit zijn dat een mening wordt gekozen, en dat de mening gaat over wat het is dat een keuze maakt.
Het is compleet anders als objectiviteit en feiten, een verschillende methode en een verschillend domein waarop het van toepassing is. Creator en creatie.
Ik negeer ze niet, maar probeer beide met elkaar te laten rijmen.quote:
En net zo goed als jij subjectiviteit negeert, zijn er hele volksstammen aan hoger opgeleiden die emoties negeren. Want ze doen alleen aan objectiviteit en feiten, terwijl het bestaan van emoties subjectief is.
En daarom gaan dingen kut omdat op intellectueel vlak bijna iedereen emoties negeert.
Hoe het rijmt is, het is een feit dat er een keuze is gemaakt, en een mening in welke geest de keuze is gemaak.
Maar dan blijf je zitten zoeken, of je niet toch een feit kan stellen over wat of wie het is die de keuze heeft gemaakt.
Hoe we tot een betere samenleving komen is door allerlei zweverigheden en andere onzin uit te bannen. Geen goden of andere bovennatuurlijke nonsens, geen alternatieve geneeswijzen, geen populisme en nationalisme, geen astrologie, geen zogenaamde communicatie met doden, geen numerologie, geen complotidioterie, enzovoort.
Kijk naar de enorme groepen mensen binnen Nederland die in een of andere vorm van onzin geloven en zie de gevolgen ervan. Zie islam en christendom, zie de rechtsradicalen van PVV/FvD/NVU, zie de antivaccinatielobby, of op heel veel kleinere schaal: zie de lappen inhoudsloze zweefteksten in dit topic. En ga zo maar door. De talloze soorten flauwekul zijn dé grote obstakels tussen nu en een betere samenleving.
De oplossingen? Een herziening van het onderwijs. Geen bijzonder onderwijs meer en een focus op leren denken. Daarnaast invoering van censuskiesrecht. Eerst maar eens een fatsoenlijke opleiding afronden, belasting betalen en aantonen dat je kúnt denken voordat je invloed hebt op de politiek.
[quote]Niks rijmen, je accepteert objectiviteit en feit, en dan wil je subjectiviteit en mening daar binnen stoppen.
Hoe het rijmt is, het is een feit dat er een keuze is gemaakt, en een mening in welke geest de keuze is gemaakt.
Maar dan blijf je zitten zoeken, of je niet toch een feit kan stellen over wat of wie het is die de keuze heeft gemaakt.[quote]
Ja, ik stop het erbinnen, om de samenhang met de levenloze natuur te behouden.
Maar ik geloof niet, dat een beschrijving op alleen het meest fundamentele niveau de betekenis van iets onthuld. Als je maar diep genoeg op iets inzoomt, dan wordt het vanzelf onpersoonlijk. Dat betekent niet dat het onpersoonlijke de juiste benadering is op een minder fundamenteel niveau. Er is een nieuwe laag gebouwd op de eerste, die vraagt om een bijpassende benadering. Zo kun je het subjectieve volwaardig invoegen.
Zoals als jij het je voorstelt, zit er ook in. Je hoeft slechts de onderliggende samenhang tussen het subjectieve en objectieve te verbreken met de afsluitende begrippen 'ik' en 'God'. Beide doen iets, maar dat is dan niet meer analyseerbaar. Want wat ze doen, wordt gezien als vrije keuzes. Het nadeel is dat sommige zaken daardoor niet meer met elkaar in verband gebracht kunnen worden, en de wereld valt uiteen in losse delen.
De beschrijving uit het eerste topic deel, beperkt zich tot hele evidente gegevens:
- de wereld heeft een causale werking
- je zit erin
- er bestaat samenhang
Dat soort algemeenheden.
Religies breiden dit verhaal verder uit, en dan wordt het controversieel. Hun begrip van de wereld beperkt zich niet tot het logische / causale. Ze stoppen er meer in en/of denken er een God achter (en aan die God koppelen ze dan weer openbaringen). Dat kan, maar ik hou het liever kaal. Het streven is naar kale kern, die iedereen kan onderschrijven. Als atheist kan ik de (zelf geformuleerde) kale versie, volgens mij ook een hele gangbare versie, onderschrijven. Hoe mensen het zelf verder invullen of uitbreiden in vers twee.
Alles is materie, waar of niet waar in beide gevallen is het toch een simpelzinnig kleuteridee?
En het juiste kleuteridee is creationisme, omdat je 2 domeinen nodig hebt voor subjectiviteit en objectiviteit, creator en creatie.
Ga je klagen dat je wordt afgebrand in een omgeving waar subjectiviteit niet als valide wordt beschouwd. Emoties zijn niet meetbaar, en alles wat niet meetbaar is, is woowoo en moet weg. Zo gaan mensen om met emoties. Emoties zijn meetbaar op basis van rassenkunde, neurologie, evolutie psychologie enz.
Dat eerste kleuterniveau klopt (je begint heel subjectief). Maar later word je toch iets wijzer en kom je op kleuterniveau 2 (heel objectief). Dan zit je met het feit, dat je zo niet kunt leven. Om dan terug te gaan naar kleuterniveau 1 is een regressie. Als je beide reducties verwerpt, hoe spaar je dan de kool en de geit? Jouw oplossing snijdt verbanden door die bestaan (keuzes hebben ook oorzaken).quote:Je maakt het ook te ingewikkeld, de problemen doen zich voor op kleuterniveau. Ideologieen die subjectiviteit aan de kant zetten, materialisme, nazisme, atheisme.
Alles is materie, waar of niet waar in beide gevallen is het toch een simpelzinnig kleuteridee?
En het juiste kleuteridee is creationisme, omdat je 2 domeinen nodig hebt voor subjectiviteit en objectiviteit, creator en creatie.
Ga je klagen dat je wordt afgebrand in een omgeving waar subjectiviteit niet als valide wordt beschouwd. Emoties zijn niet meetbaar, en alles wat niet meetbaar is, is woowoo en moet weg. Zo gaan mensen om met emoties. Emoties zijn meetbaar op basis van rassenkunde, neurologie, evolutie psychologie enz.
De fout, lijkt mij, zit in de ondermijning van de validiteit van het subjectieve. Niet iedere zelfexpressie even wenselijk, maar zonder leef je niet. Daarom onderschrijf ik de validiteit van het subjectieve en het objectieve. Het verband is een identiteit (er is een objectieve en subjectieve beschrijving mogelijk van hetzelfde). Zo maak je geen contradictie van paar objectief / subjectief, maar een sleutel. Omdat het een identiteit is, wordt het een vertaling.
Pas als je daarmee gaat manipuleren, wordt het problematisch. Je eigen grond veranderen, heeft onvoldoende grond. Je vermengd twee de toestanden: 'voor' en 'na' de verandering. Degene die het wilde hoort bij 'voor', en degene die ermee moet leven hoort bij 'na'. Als het ook nog eens gaat invullen voor anderen, wordt het bedenkelijk. Dat speelt bij opvoeding, en tal van andere afhankelijkheidssituaties, en al helemaal als je ingrijpt onder de motorkap.
Ik vind het schilderij mooi, het bestaan van het schilderij is objectief, het bestaan van de liefde voor hoe het schilderij eruit ziet is subjectief. En de regel bij subjectiviteit is dat elk gekozen antwoord logisch valide is, en elk gedwongen antwoord is logisch fout. Het is net zo valide te zeggen dat het schilderij mooi als lelijk is, net zo valide te zeggen dat die liefde voor het schilderij niet, dan wel, bestaat.
Terug te vallen op, ja maar keuzes hebben ook oorzaken, is niet begrijpen, en geen kennis opbouwen van hoe die logica van keuzes werkt.
Contradictie ontstaat wanneer subjectief en objectief bij elkaar worden gezet, hier wordt subjectief en objectief alleen van elkaar gescheiden.
Keuze is het mechanisme van creatie, dus elke creatie heeft in principe een bijbehorende creator, behalve dat het bestaan van die creator een subjectieve kwestie is.
Wat er in de ziel zit van de persoon, voor en na een keuze, de ziel die de keuze maakt. Voor de keuze is het een subjectieve kwestie, na de keuze is het nog steeds een subjectieve kwestie.
Zoals Rick in de film Cassablanca, die eerst meent liefde te heben voor een vrouw, vervolgens meent dat die liefde niet echt was, en daarna meent dat die liefde toch wel echt was. Objectief 3 x hetzelfde, subjectief bestaat die liefde wel, niet, wel.
Klopt.quote:We gebruiken al subjectieve woorden zoals mooi en lelijk. Er zijn regels voor het gebruik van die woorden in het algemeen taalgebruik. En die regels volgen de logica van creationisme, vrije wil.
Ik vind het schilderij mooi, het bestaan van het schilderij is objectief, het bestaan van de liefde voor hoe het schilderij eruit ziet is subjectief. En de regel bij subjectiviteit is dat elk gekozen antwoord logisch valide is, en elk gedwongen antwoord is logisch fout. Het is net zo valide te zeggen dat het schilderij mooi als lelijk is, net zo valide te zeggen dat die liefde voor het schilderij niet, dan wel, bestaat.
De vrije wil is te interpreteren als 'maximale zelfidentificatie' (ik ben wat ik ben, vind wat ik vind, doe wat ik doe).
Je bent zelf ook een object, Voor een ander die naar jou kijkt, en als deel van de wereld. En dat is het enige punt van overlap, tussen het subjectieve en objectieve. Alleen daar is er een link te leggen tussen beide. Kies je een ander object dan jezelf, zoals een schilderij, dan zijn subjectief en objectief van elkaar gescheiden.quote:Terug te vallen op, ja maar keuzes hebben ook oorzaken, is niet begrijpen, en geen kennis opbouwen van hoe die logica van keuzes werkt.
Contradictie ontstaat wanneer subjectief en objectief bij elkaar worden gezet, hier wordt subjectief en objectief alleen van elkaar gescheiden.
Keuze is het mechanisme van creatie, dus elke creatie heeft in principe een bijbehorende creator, behalve dat het bestaan van die creator een subjectieve kwestie is.
Wat er in de ziel zit van de persoon, voor en na een keuze, de ziel die de keuze maakt. Voor de keuze is het een subjectieve kwestie, na de keuze is het nog steeds een subjectieve kwestie.
Zoals Rick in de film Cassablanca, die eerst meent liefde te heben voor een vrouw, vervolgens meent dat die liefde niet echt was, en daarna meent dat die liefde toch wel echt was. Objectief 3 x hetzelfde, subjectief bestaat die liefde wel, niet, wel.
De ziel die de keuze maakt, is tevens een object. De keuze is tevens een feit. Als feit hangt het aan alle kanten samen met andere feiten. Deze vertaling is reeel, en brengt extra samenhang met zich mee.
Die organisatie is objectief, de mogelijkheden zijn objectief, het gene wat de keuze maakt is subjectief.
Ik zie geen overlap, ik zie domeinen die door logica categorisch gescheiden zijn. Een feit is gedwongen door bewijs, een mening gekozen. Feiten gaan alleen over creaties, en meningen gaan alleen over de creator. Dat men ook heterodoxe begrippen kan formuleren zoals "identiteit" die deels objectief en deels subjectief zijn, doet niks af aan de onderliggende logica waarin ze gescheiden zijn. Die begrippen zijn een product van de onderliggende logica, of ze zijn niet logisch valide.
En het is natuurlijk duidelijk dat subjectiviteit stelselmatig teniet wordt gedaan in het huidige intellectuele klimaat.
Dat hetgeen, wat de keuze maakt, los staat van de rest, lijkt mij onwaarschijnlijk.quote:Het lichaam heeft een organisatie van hoe keuzes worden gemaakt. Maar hoe ingewikkeld die organisatie ook is, uiteindelijk komt het in principe neer op mogelijkheid A of B tot het heden maken.
Die organisatie is objectief, de mogelijkheden zijn objectief, het gene wat de keuze maakt is subjectief.
Ik zie geen overlap, ik zie domeinen die door logica categorisch gescheiden zijn. Een feit is gedwongen door bewijs, een mening gekozen. Feiten gaan alleen over creaties, en meningen gaan alleen over de creator. Dat men ook heterodoxe begrippen kan formuleren zoals "identiteit" die deels objectief en deels subjectief zijn, doet niks af aan de onderliggende logica waarin ze gescheiden zijn. Die begrippen zijn een product van de onderliggende logica, of ze zijn niet logisch valide.
Je kunt kijken naar:
- De ontstaansgeschiedenis van de soort. Evolutieleer is een reductie van het functionele tot het causale. Dat is al een eerste stap, in het overbruggen van de kloof.
- De ontstaansgeschiedenis van de individuele deelnemer. Maakt de bevruchte eicel keuzes, of is dat pas later aan de orde? Volgens mij moet je eerst wat zijn, om iets te kunnen willen, of keuze te kunnen maken. Dat moet zich nog opbouwen.
- De ontwikkeling van ervaringen. Een fysieke gebeurtenis (een klap) kan leiden tot subjectieve gewaarwordingen. Subjectieve ervaringen ook zijn gemakkelijk te beinvloeden met fysieke stoffen (zoals alcohol). Gedachten kunnen worden omgezet in fysieke handelingen. Het subjectieve hangt blijkbaar erg nauw samen met het objectieve.
Logisch is er geen fundamenteel probleem. De evolutieleer toont aan, hoe de specifieke functionele logica ingebed ligt in de overkoepelende causale logica.
De inbedding van de ene logica in de andere, is in de wiskunde ook mogelijk. Waar beide logica's tegelijk gelden, vallen ze samen.
De overkoepelende logica is voor herziening vatbaar. Dat het op het meest fundamentele niveau in losse brokjes uiteen valt, is echter moeilijk voor te stellen. Hoe werken die losse delen dan samen? Dat is een gat in de logica (die de samenhang beschrijft). Er is dan geen samenhangende beschrijving mogelijk. Het lijkt mij logischer als beide, het subjectieve en het objectieve, dezelfde oorsprong hebben. Twee talen om dezelfde werkelijkheid te beschrijven, met de mogelijkheid van een vertaling.
Je kunt ze dus samenhangend begrijpen. Maar als je wilt dat ze los van elkaar staan, en je zoekt geen samenhang, dan vind je die ook niet. Volgens jou zijn keuzes spontane gebeurtenissen, zonder een causaal pad dat tot de keuze leidt. Keuzes zijn dan gekoppeld aan willekeur in het moment of het beoogde in de toekomst, ipv gekoppeld aan het verleden. Door het verleden erbuiten te laten, is er geen grond voor keuzes (willen / voorkeuren / emoties ontbreken). De enige samenhang de overblijft is: het juiste doen. Waar komt de benodigde moraal vandaan (om te kunnen weten wat het juiste is)? Dat invullen wordt allemaal erg ad hoc.
Dat lijkt mij onnodig.quote:En het is natuurlijk duidelijk dat subjectiviteit stelselmatig teniet wordt gedaan in het huidige intellectuele klimaat.
Het punt waarom mensen subjectiviteit intellectueel afwijzen is inderdaad om dat men zeker wil weten wat goed is, en dus als feit willen stellen wat goed is. Men heeft bezwaar tegen de vrijheid in subjectiviteit, wat je ad hoc noemt.
De samenhang is toch duidelijk, de creator maakt keuzes, en schept met die keuzes een creatie. De creator kiest, en de creatie is gekozen, zo zijn ze verbonden.
Maar dan is het bestaan van de creator een subjectieve kwestie, en kan men ook leegte in subjectieve zin kiezen als mening over wie de creator is.
Het heden relateert aan de mogelijkheden die in de toekomst liggen. Samenhang volop.
Het is heus wel wiskundig op te lossen, ik heb zulk soort oplossingen al gezien. Het object heeft variabelen voor nu, massa, snelheid enzo, en er liggen ook nog wat variabelen in de toekomst, die alternatief zijn, en dan nog een potentieel vanuit het verleden er aan vast plakken ofzo. enz.
Als de context volledig onbegrijpelijk is, is een keuze ook geen echte een keuze. Dat, wat de situatie en de mogelijkheden begrijpelijk maakt, en de voorkeuren die je daarbij hebt, zijn gegevenheden. Het gaat dan alleen nog om het punt waarop het kwartje valt (de keuze). Omdat de mens niet transparant is voor zichzelf, is dat niet voldoende na te gaan. Je kunt er dus iets magisch van maken. Maar het kan net zo goed een kwartje zijn dat net de ene kant of de andere kant opvalt, zonder buiten de causale samenhang te treden.quote:Evolutieleer stelt keuze als calculatie van een optimum, zoals een schaakcomputer een zet berekent. Het heeft niks met vrijheid te maken, het is misleidend. Het juiste begrip van keuze is een alternatieve toekomst tot het heden maken, het is essentieel spontaan.
Het punt waarom mensen subjectiviteit intellectueel afwijzen is inderdaad om dat men zeker wil weten wat goed is, en dus als feit willen stellen wat goed is. Men heeft bezwaar tegen de vrijheid in subjectiviteit, wat je ad hoc noemt.
De samenhang is toch duidelijk, de creator maakt keuzes, en schept met die keuzes een creatie. De creator kiest, en de creatie is gekozen, zo zijn ze verbonden.
Maar dan is het bestaan van de creator een subjectieve kwestie, en kan men ook leegte in subjectieve zin kiezen als mening over wie de creator is.
Het heden relateert aan de mogelijkheden die in de toekomst liggen. Samenhang volop.
Het is heus wel wiskundig op te lossen, ik heb zulk soort oplossingen al gezien. Het object heeft variabelen voor nu, massa, snelheid enzo, en er liggen ook nog wat variabelen in de toekomst, die alternatief zijn, en dan nog een potentieel vanuit het verleden er aan vast plakken ofzo. enz.
Subjectiviteit bestaat niet los van een ontwikkelingsgeschiedenis. Subjectiviteit isoleren in een magisch punt, waar de keuzes plaatsvinden, bevalt me niet. Mijn argumenten heb ik inmiddels wel opgesomd. Ik denk dat we de discussie niet verder kunnen brengen, zonder in welles / nietus te vervallen.
Je maakt zelf de aanname dat achter de emotie alleen een geest kan zitten. Een verdere herleiding is onmogelijk. Het idee daarachter is, volgens mij, dat zaken die kwalitatief verschillend zijn, nooit tot elkaar te herleiden zijn. Een ieder van deze aspecten kan alleen binnen de koker van het soortgelijke geduid worden. De wereld valt dus uiteen in losstaande, kwalitatief verschillende aspecten.
De logica daarachter is, dat samenstelling nooit kan leiden tot kwalitatieve veranderingen. De emotie blijft altijd een emotie. Als een emotie herleidbaar is tot iets, dat zelf geen emotie is, dat zijn emoties geen emoties meer.
Neem het schaakspel. Het fenomeen 'kunnen schaken' kan ontstaan uit de samenstelling van elementen, die zelf niet kunnen schaken. Maar Deep blue bestaat. Neem waarneming. Waarneming kan ontstaan uit de samenstelling van elementen, die zelf niet kunnen waarnemen. Er zijn ook genoeg aanwijzingen genoeg, dat emoties beinvloed kunnen worden, met stoffen die zelf geen emoties zijn.
De belangrijkste aanwijzing is, dat de ontstaansgeschiedenis van een individuele deelnemer, een verhaal is dat begint zonder de ervaringsmogelijkheden van het latere individu, en zich ontwikkeld tot iets dat dat die ervaringsmogelijkheden wel heeft. De uiteindelijke ervaring (the hard problem of conscience) blijft daarin ongrijpbaar. Want je moet iets zijn, om het te kunnen ervaren, en alleen dat ervaart het. Dat is het verschil tussen, ergens de belichaming van zijn, en er van buitenaf tegen aan kijken.
Een kenmerkt van theorievorming is, dat een samenstelling van elementen, waarvan je verondersteld dat ze niets net elkaar te maken kunnen hebben, geen goede theorie oplevert. Daarom gaan theoretici er liever niet vanuit, dat de wereld niet in losse brokstukken uiteen valt. Daarom gaat in principe alles over in alles. De kringloop gedachte: Stof zijt gij en tot stof zult gij wederkeren.
Hierover zijn op F&L al talloze discussies gevoerd. Ik heb er nog nooit een gezien die daarin tot een oplossing leidde, die beide kampen bevredigde.
Je maakt zelf de aanname, dat achter de emotie alleen een geest kan zitten. Een verdere herleiding is onmogelijk. Het idee daarachter is, volgens mij, dat zaken die kwalitatief verschillend zijn, nooit tot elkaar te herleiden zijn. Een ieder van deze aspecten kan alleen binnen de koker van het soortgelijke geduid worden. De wereld valt dus uiteen in losstaande, kwalitatief verschillende aspecten.quote:Je zit vast in het bedrog van het berekenen van een optimum als zijnde keuze, maar een keuze is expressie van emotie. Expressie van geluk, het kan zijn lachen of huilen, alllerlei grimassen, springen enz. dwz het maakt geen reet uit of er in expressie nou gekozen wordt voor lachen of huilen of wat dan ook, het gaat om de geest die de keuze maakt, en het is een subjectieve kwestie wat die geest is.
De logica daarachter is, dat samenstelling nooit kan leiden tot kwalitatieve veranderingen. De emotie blijft altijd een emotie. Als een emotie herleidbaar is tot iets, dat zelf geen emotie is, dat zijn emoties geen emoties meer.
Neem het schaakspel. Het fenomeen 'kunnen schaken' kan ontstaan uit de samenstelling van elementen, die zelf niet kunnen schaken. Maar Deep blue bestaat. Neem waarneming. Waarneming kan ontstaan uit de samenstelling van elementen, die zelf niet kunnen waarnemen. Er zijn ook aanwijzingen genoeg, dat emoties beinvloed kunnen worden, met stoffen die zelf geen emoties zijn.
De belangrijkste aanwijzing is, dat de ontstaansgeschiedenis van een individuele deelnemer, een verhaal is, dat begint zonder de ervaringsmogelijkheden van het latere individu, en zich ontwikkelt tot iets dat die ervaringsmogelijkheden wel heeft. De uiteindelijke ervaring (the hard problem of conscience) blijft daarin ongrijpbaar. Want je moet iets zijn, om het te kunnen ervaren, en alleen dat ervaart het. Dat is het verschil tussen, ergens de belichaming van zijn, en er van buitenaf tegen aan kijken.
Een kenmerkt van theorievorming is, dat een samenstelling van elementen, waarvan je veronderstelt dat ze niets net elkaar te maken kunnen hebben, geen goede theorie oplevert. Daarom gaan theoretici er liever niet vanuit, dat de wereld in losse brokstukken uiteen valt. Daarom kan (in principe) alles in elkaar overgaan. De kringloop gedachte: Stof zijt gij en tot stof zult gij wederkeren.
Hierover zijn op F&L al talloze discussies gevoerd. Ik heb er nog nooit een gezien die daarin tot een oplossing leidde, die beide kampen bevredigde.
[ Bericht 2% gewijzigd door Reya op 20-09-2017 17:08:41 ]
En zoals besproken heterodoxe begrippen zijn opgebouwd uit onderdelen die in 1 van de beide vakjes thuishoren.
Het is toch duidelijk dat alcohol dingen doet met hoe gekozen wordt. Alcohol haalt controlmechanismes uit het keuzeproces, haalt remmingen weg. Blijft nog steeds de scheiding tussen wat kiest en wat wordt gekozen. Het spirituele blijft gewoon gescheiden van het materiele, er komt geen alcohol materie terecht in het spirituele domein van emoties
En alleen mijn oordeel, mijn mening telt hier, want alleen ik accepteer de validiteit van meningen. Valideer het met een eigen logica, een eigen domein.
En geld, geld is de bron van al het kwaad.quote:
Religie wegdoen zou een goede eerste stap zijn
Kan je dit onderbouwen?quote:
Religie wegdoen zou een goede eerste stap zijn
Reacties op deze post, of enige voortzetting van de persoonlijke discussie, zullen verwijderd worden.quote:
De hele metadiscussie houdt hier op. Deelnemer gaat proberen zijn posts wat beter te structureren en meer open te staan voor discussie, en de anderen gaan proberen deelnemer niet op de stang te jagen.
Op het meer islam deel na klopt het. Gerloof is juist een van de grootste redenen waarom onze wereld langzaam naar de knoppen gaat. En dan niet zozeer het geloven zelf, maar puur het altijd aan anderen willen opdringen van jouw eigen moraal en dat jouw geloof als enige juist is. Als we elkaar nou eens gewoon zelf alles lieten kiezen ipv naar een 1000/2000 jaar oud boek ern de interpretatie daarvan door (veelal gefrustreerde) oude mannen te luisteren zou dat al zoveel helpen...quote:
Sociale cohesie is het sleutelwoord.
Kapitalisme en uitbuiting uitdrijven. Kleinschaligere communities,meer islam, sociale gelijkheid.
En als je er nu zelf voor kiest om naar een 1000/2000 jaar oud boek ern de interpretatie daarvan te luisteren? Dat zou toch ook een vrije keuze moeten zijn?quote:
[..]
Op het meer islam deel na klopt het. Gerloof is juist een van de grootste redenen waarom onze wereld langzaam naar de knoppen gaat. En dan niet zozeer het geloven zelf, maar puur het altijd aan anderen willen opdringen van jouw eigen moraal en dat jouw geloof als enige juist is. Als we elkaar nou eens gewoon zelf alles lieten kiezen ipv naar een 1000/2000 jaar oud boek ern de interpretatie daarvan door (veelal gefrustreerde) oude mannen te luisteren zou dat al zoveel helpen...
Maar dit topic gaat over de maatschappij, niet over hoe een individu zijn of haar leven in moet richten om beter te worden.quote:
[..]
En als je er nu zelf voor kiest om naar een 1000/2000 jaar oud boek ern de interpretatie daarvan te luisteren? Dat zou toch ook een vrije keuze moeten zijn?
Nee, dat is juist door materialisme, individualisme en egoïsme. Vind jij niet dat er vroeger meer sociale cohesie was in bijvoorbeeld Nederland? Ben je Nederlander? Heb je het daar wel eens met je grootouders over gehad?quote:
Op het meer islam deel na klopt het. Gerloof is juist een van de grootste redenen waarom onze wereld langzaam naar de knoppen gaat.
Integendeel. Individualisme heeft uitsluitend een positief effect gehad op de samenleving.quote:
[..]
Nee, dat is juist door materialisme, individualisme en egoïsme. Vind jij niet dat er vroeger meer sociale cohesie was in bijvoorbeeld Nederland? Ben je Nederlander? Heb je het daar wel eens met je grootouders over gehad?
Nee, gewoon nee.quote:
[..]
Integendeel. Individualisme heeft uitsluitend een positief effect gehad op de samenleving.
Individualisme houdt vrijwel altijd verminderde sociale cohesie in.
Ja, gewoon ja. Individualisme brengt vrijwel altijd alleen maar pluspunten met zich mee, ook wat betreft sociale cohesie.quote:
[..]
Nee, gewoon nee.
Individualisme houdt vrijwel altijd verminderde sociale cohesie in.
Waarom is er nu dan veel minder sociale cohesie in Nederland dan zeg 60 jaar geleden?quote:
[..]
Ja, gewoon ja. Individualisme brengt vrijwel altijd alleen maar pluspunten met zich mee, ook wat betreft sociale cohesie.
Vroeger had je een gigantische verzuiling: protestanten, katholieken, liberalen en communisten. Men vocht elkaar niet met wapens de tent uit in 1900 tot 1950 maar wel in het parlement en politiek gezien was er groot wantrouwen.quote:
Nee, dat is juist door materialisme, individualisme en egoïsme. Vind jij niet dat er vroeger meer sociale cohesie was in bijvoorbeeld Nederland? Ben je Nederlander? Heb je het daar wel eens met je grootouders over gehad?
Religie is alleen een bindende factor als meer dan 90% van het land ertoe behoort en ook dezelfde stroming. Anders is het, als men het als identiteit beleeft, een splijtzwam. Zie NL vroeger en strijd tussen protestanten en katholieken of vele multi-religieuze Midden-Oosterse landen vandaag de dag.
De sociale cohesie binnen die zuilen, was wel sterk.quote:
Vroeger had je een gigantische verzuiling: protestanten, katholieken, liberalen en communisten. Men vocht elkaar niet met wapens de tent uit in 1900 tot 1950 maar wel in het parlement en politiek gezien was er groot wantrouwen.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 07-11-2017 20:53:04 ]
Zeker. Maar dat is inherent aan verzuiling. Niettemin is een verzuilde samenleving een teken dat er een gebrek is aan een gedeelde nationale identiteit die de "verzuilde identiteit" overschrijdt. Het mag duidelijk zijn dat dat laatste (sterke gedeelde identiteit) wenselijker is voor een vreedzame langdurige situatie in een land.quote:
De sociale cohesie binnen die zuilen, was wel sterk.
De enige zuil die in NL nog bestaat uit de jaren 50 is de protestants-orthodoxe. Alleen die heeft de tijd en het individualisme doorstaan. Hoewel vergeleken met toen het wel wat is afgenomen natuurlijk in aantal. Er zijn nogal wat kinderen van die zuil opgegaan in de bredere samenleving en hebben die zuil achter zich gelaten.
Laten we ook niet vergeten dat veel liberale opvattingen of vrijheden met name mbt de vrouw tot stand zijn gekomen ondanks de protestants en katholieke zuilen: daar hebben de liberalen zich hard voor gemaakt. Want religieuze verzuiling is altijd conservatief en daarmee is oa de vrouw het eerste slachtoffer. Denk aan recht op abortus en dus zelfbeschikking over haar eigen lichaam, maar ook recht op werk na bijv haar eerste bevalling, of zelfs vrouwelijk kiesrecht kwam enkel vanuit de liberale partijen.
Het passieve kiesrecht voor vrouwen is door de liberalen uit onderhandeld door de religieuze zuilen rond 1920 terug te geven dat hun religieuze scholen ook staatssubsidie ontvangen ipv enkel openbare scholen. En zo is dat artikel 23 dacht ik erin gekomen dat tot op de dag van vandaag erin staat. Ertegenover stond dat de katholieke en protestantse partijen akkoord gingen in het parlement met de nieuwe wet dat volledig stemrecht voor alle mannen bevatte en in 1920 eersr passief stemrecht voor vrouwen.
Dat is een feit, maar niet per se slecht. Individualisering daarentegen...quote:
Zeker. Maar dat is inherent aan verzuiling. Niettemin is een verzuilde samenleving een teken dat er een gebrek is aan een gedeelde nationale identiteit die de "verzuilde identiteit" overschrijdt.
vreedzaam ≠ sociale cohesie.quote:
Het mag duidelijk zijn dat dat laatste (sterke gedeelde identiteit) wenselijker is voor een vreedzame langdurige situatie in een land.
Invidualisering.quote:
Dat is een feit, maar niet per se slecht. Individualisering daarentegen...
Ondanks al het geklaag is NL in allerlei lijstjes als je het Nederlanders vraagt één van de gelukkigste landen (geven mensen zelf te kennen over hun leven) op aarde en zeker in Europa. Buiten het feit dat we het hier qua welvaart extreem goed hebben speelt individualisme daarin een belangrijke rol: de vrijheid om als individu je leven vorm te geven zoals jij wilt. Scandinavische landen scoren ook heel hoog bijv en zijn sterk geïndividualiseerd. En natuurlijk is het niet enkel koek en ei individualisme. Maar wat mij betreft heeft het in NL veel meer goeds gebracht dan slechts en zeker wat betreft de tijd van de verzuiling. Toen was je als individu compleet onderdanig aan de zuil waar je toevallig in was geboren en de dominante opvattingen die je daarbij hoorde te hebben en/of je leven naar in te richten. Zodra vrouwen huwden stopten ze met werken en ook werkgevers eindigden het werk. Getrouwde vrouwen hoorden immers niet te werken bij de katholieken en protestantse zuilen. Als als individu binnen die zuil en tijd volgde je dat gewoon, ook als je dat van binnen niet wilde.
Niet perse. Vele landen waar men vreedzaam samenleeft in verzuilde maatschappijen veelal langs sektarische lijnen maar juist door die verzuiling kan dat vreedzame soms toch na decennia omslaan naar minder vreedzaam.quote:vreedzaam ≠ sociale cohesie.
Uiteindelijk moet je een nationale identiteit hebben die leidend is. Daaronder die paraplu heb je uiteraard wél verschillen. Maar de nationale identiteit is leidend. Dit is de enige nation building die duurzaam is op de langere termijn.
[ Bericht 9% gewijzigd door Aloulu op 08-11-2017 22:01:32 ]
Dit.quote:
[..]
Invidualisering.
Ondanks al het geklaag is NL in allerlei lijstjes als je het Nederlanders vraagt één van de gelukkigste landen (geven mensen zelf te kennen over hun leven) op aarde en zeker in Europa. Buiten het feit dat we het hier qua welvaart extreem goed hebben speelt individualisme daarin een belangrijke rol: de vrijheid om als individu je leven vorm te geven zoals jij wilt. Scandinavische landen scoren ook heel hoog bijv en zijn sterk geïndividualiseerd. En natuurlijk is het niet enkel koek en ei individualisme. Maar wat mij betreft heeft het in NL veel meer goeds gebracht dan slechts en zeker wat betreft de tijd van de verzuiling.
Waar de samenleving wel voor moet waken is dat men individualisme niet verward met egoisme.
Het kan geen kwaad om af en toe Kennedy's historische opmerking te beschouwen:
"Ask not what your country can do for you, ask what you can do for your country".
Cultuurvergelijkend onderzoek van Hofstede en van Erin Meyer wijzen iets anders uit. De sterkst geïndividualiseerde culturen zijn de angelsaksische (die van de VS, de australische, de britse, de nieuwzeeuwse en de canadese -welke laatste van deze groep zeer dicht bij Nederlandse ligt) gevolgd door de nederlandse; de scandinavische culturen zijn nogal wat collectivistischer. Het zijn andere zaken waarin de scandinavische culturen en de nederlandse zeer op elkaar lijken: kleine machtsafstanden, directe communicatie, grofmazigheid en vrouwelijkheid, Geringe machtsafstanden (zijn zeer klein in alle scandinavische landen en Nederland): grote mate van (gevoelsmatig) gelijkheid. Directe communicatie vrij snel men zegt wat men denkt zonder al te veel diplomatie. Grofmazigheid: de waarde weegt zwaarder dan de norm. Vrouwelijkheid: meer dan bewondering voor de winnaar, brengt men begrip op voor de verliezer.quote:Invidualisering.
Ondanks al het geklaag is NL in allerlei lijstjes als je het Nederlanders vraagt één van de gelukkigste landen (geven mensen zelf te kennen over hun leven) op aarde en zeker in Europa. Buiten het feit dat we het hier qua welvaart extreem goed hebben speelt individualisme daarin een belangrijke rol: de vrijheid om als individu je leven vorm te geven zoals jij wilt. Scandinavische landen scoren ook heel hoog bijv en zijn sterk geïndividualiseerd.
Inderdaad. Identiteit is echter innig verbonden met waarden, en een gemeenschappelijke identiteit met gemeenschappelijk gedragen waarden. Eigenlijk gaast het niet over waarden op zich maar over de rangorde van waarden die weer per cultuur verschilt en de cultuur als zodanig kenmerkt. De waaren welke het hoogst op die rangorde staan worden ook kernwaarden gemoemd.quote:Uiteindelijk moet je een nationale identiteit hebben die leidend is. Daaronder die paraplu heb je uiteraard wél verschillen. Maar de nationale identiteit is leidend. Dit is de enige nation building die duurzaam is op de langere termijn.
Het liberalisme ziet waarden en normen alks een individuele aangelegenheid, en dat is het absoluut niet: een samenleving kan niet eens functioneren zonder gemeenschappelijk gedragen waarden. Normen kunnen ook wanneer men dezelfde waardenrangorde hanteert variêren. Zijn de normen zeer precies omschreven in combinatie met grote sociale contrôle dan heeft men een fijnmazige cultuur en weanneer die normen vaag zijn, en men veel "best" vindt zolang de bedoelingen in overeenstemming zijnmmet de waardenrangorde dan hefft men een grofmazige cultuur. ,
Het liberale idee dat normen en waarden een individuele aangelegemheid zijn is een misvatting.
We kunnen moeilijk samenleven als we er niet een -min of meer- zelfde waardenrangorde op nahouden, als samenleving, maatschappij, natie, of zelfs "het westen" . Laat ik met het grootste geheel beginnen: het westen, de westerse cultuur is gebaseerd op de waarden van de Verlichting, die moeten dus onderwezen worden; dan de natie: de nederlandse taal, op zich al is taal een cultuurdrager, dient de verbindingstaal te blijven, en een aantal positieve waarden uit de nederlandse cultuur mogen best voorhet voetlicht gebracht worden: eenvoud (doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg, geen kapsones, ook wel het maaiveld genoemd: wie zijn kop er bovenuitsteekt wordt afgemaaid); kleine machtsafstanden, een sterk gevoel van gelijkheid of gelijkwaardigheid; rechttoerechtaan communicatie (voor zuidelijke landen lijkt dat vaak ondiplomatiek, bot, lomp); een grote gehechtheid aan individuele vrijheid ; vrouwelijk (men neigt meer naar begrip voor de verliezer dan naar bewondering voor de winnaar) en volgens ITIM zijn nederlanders weinig risicomijdend , ondernemend en bezitten de flexibiliteit noodzakelijk voor handel (maakt niet uit wat je gelooft of denkt zolang ik er aan verdien) dat laatste mondt vaak een beetje uit in een aan onverschilligheid grenzende schijntolerantie. De discussie over de westerse, nederlandse, of lokale cultuur over de verschillen van dezen met die van uitheemse oorsprong (angelsaksische, latijnse, islamitische, oosteuropese, indiase culturen) moet niet gemeden worden. Die discussie wordt nu uit de weg gegaan, om de lieve vrede maar te bewaren, en afgezworen met het dogma van de tolerantie. Een valstrik: cultuurverschillen leiden tot identiteitsverschillen, en zijn een bron van conflicten. er moet gestreefd worden naar een cultuurconsensus nooit naar multicultuur.
[ Bericht 70% gewijzigd door vanverre op 18-11-2017 04:05:15 ]
Als dat de bedoeling was waarom is al die ellende dan nodig (geweest)?quote:
We komen tot een betere samenleving als we van deze wereld verlost zijn,want satan is de heerser van deze wereld...en dus is het onmogelijk om tot een betere samenleving te komen...pas als God deze wereld heeft vernietigd gaan we verder met Jezus als heerser,en leven we zonder de zonde....en zo was het leven bedoeld om in harmonie met God te leven en in deze wereld leren we juist zonder God te leven....
quote:
Sociale cohesie is het sleutelwoord.
Kapitalisme en uitbuiting uitdrijven. Kleinschaligere communities,meer islam, sociale gelijkheid.
Ga lekker in je zandbak spelenGa lekker in je zandbak spelenquote:
De ellende komt door de zonde en de mens wil er maar niet vanaf stappen en dus krijgen we wat we willen en dat is niet God maar satan...dus kijk dat filmpje a.u.b. want dat is precies wat er gaat gebeuren met ons...D wave heeft ieder mens digitaal gekopieerd en staat in verbinding met jezelf en als er iets met je gebeurt,gebeurt dat ook met je digitale versie en satan wil onstervelijk worden en gaat dat ook halen want de bijbel zegt ook dat mensen dood willen maar niet kunnen,omdat als je het teken van het beest neemt je geen 2 stringen maar 3 stringen dna krijgt en ze alles aan kunnen passen en mensen tijdelijk onsterfelijk worden totdat God er een einde aan maakt..quote:
[..]
Als dat de bedoeling was waarom is al die ellende dan nodig (geweest)?
[ Bericht 24% gewijzigd door Doedelzak77 op 20-11-2017 13:33:14 ]
Dat snap ik wel maar het is geen antwoord op mijn vraag. Het ligt in Gods onmetelijke macht om al die ellende niet te hoeven laten gebeuren. Als het uiteindelijke doel een situatie is van volmaakte vrede waar is al die ellende voor nodig geweest? Waarom niet direct die situatie?quote:
[..]
De ellende komt door de zonde en de mens wil er maar niet vanaf stappen en dus krijgen we wat we willen en dat is niet God maar satan...dus kijk dat filmpje a.u.b. want dat is precies wat er gaat gebeuren met ons...
Omdat ieder mens daar vrijwillig een keuze in moet maken of je dient God of als je niks met God te maken wil hebben satan....door de zonde kunnen we niet meer met God leven en daar hebben we Jezus voor nodig om dat wel te kunnen en met die mensen gaat God verder leven en de rest gaat ergens anders heen....dus wij leven hier om te ondervinden wat de zonde gedaan heeft...en weten wat goed en kwaad is...dus dit leven hier is gewoon een soort test.Als alleen God er zou zijn en geen andere optie kan je het geen liefde noemenquote:
[..]
Dat snap ik wel maar het is geen antwoord op mijn vraag. Het ligt in Gods onmetelijke macht om al die ellende niet te hoeven laten gebeuren. Als het uiteindelijke doel een situatie is van volmaakte vrede waar is al die ellende voor nodig geweest? Waarom niet direct die situatie?
Maar waarom moeten wij daar een keuze in maken? Ik vind dat een zeer naieve gedachte. Was dat van tevoren de bedoeling van God? Want dan ben ik gelijk weer bij vraag 1: Waarom? is iemand die die keus maakt beter dan iemand die van zichzelf al goed is?quote:
[..]
Omdat ieder mens daar vrijwillig een keuze in moet maken of je dient God of als je niks met God te maken wil hebben satan....door de zonde kunnen we niet meer met God leven en daar hebben we Jezus voor nodig om dat wel te kunnen en met die mensen gaat God verder leven en de rest gaat ergens anders heen....dus wij leven hier om te ondervinden wat de zonde gedaan heeft...en weten wat goed en kwaad is...dus dit leven hier is gewoon een soort test.Als alleen God er zou zijn en geen andere optie kan je het geen liefde noemen
Nog een vraag: hoe konden Adam en Eva zondigen? Ze waren niet belast met de erfzonde en waren perfect geschapen. Toch waren de eerste 2 mensen doodzondaars en de derde een moordenaar.
Ja ze waren inderdaad in een perfecte staat maar toch wilde de mens meer dan God en dat was zoals God zijn,zoals satan al zei : Maar God weet,dat,ten dage als gij daarvan eet,zo zullen uw ogen geopend worden,en gij zult als God wezen,kennende het goed en het kwaad.Dus God wou testen of we Hem wilde dienen of onszelf en daar is het gezeik begonnen en nu moet iedereen die keuze maken of God of je eigen leven en dat is gelijk de kant van satan helaas....dat is de keuze die we krijgen en God vond het het waard blijkbaar,anders had ie het wel anders gedaan want je moet je wel beseffen dat God oneindig veel slimmer is dan wat je je kan voorstellen....dus satan heeft het verpest voor iedereen en God heeft het weer opgelost door middel van Jezus....alleen dit leven is daarom gewoon klote en evil en daar moeten we doorheen omdat we de onze zonde-natuur hebben meegekregen en we eerst met God in het reine moet komen om in de hemel te kunnen komen...quote:
[..]
Maar waarom moeten wij daar een keuze in maken? Ik vind dat een zeer naieve gedachte. Was dat van tevoren de bedoeling van God? Want dan ben ik gelijk weer bij vraag 1: Waarom? is iemand die die keus maakt beter dan iemand die van zichzelf al goed is?
Nog een vraag: hoe konden Adam en Eva zondigen? Ze waren niet belast met de erfzonde en waren perfect geschapen. Toch waren de eerste 2 mensen doodzondaars en de derde een moordenaar.
Dan was hij dus niet perfect want perfecte mensen doen zoiets niet. Conclusie: de mens is niet goed geschapen. God moet een beetje blind geweest zijn toen hij zei: en God zag dat het goed was.quote:
[..]
Ja ze waren inderdaad in een perfecte staat maar toch wilde de mens meer dan God
[ Bericht 0% gewijzigd door hoatzin op 20-11-2017 15:08:27 ]
[/quote]quote:
[..]
Dan was hij dus niet perfect want perfecte mensen doen zoiets niet. Conclusie: de mens is niet goed geschapen. God moet een beetje blind geweest zijn toen hij zei: en God zag dat het goed was.
Gelukkig weet de mens het zelf beter, die gaan dus snijden in geslachtsdelen en alles bedekken.
Dat we een vrije wil hebben gekregen,heeft het verpest maar zonder vrije wil geen liefde...we waren perfect en nog wilde we ons eigen ding liever doen,net zoals satan goed was geschapen maar wel de optie had om er vanaf te stappen...dus Adam en Eva kozen er voor om niet meer perfect te zijn maar waren het wel...en omdat God perfectie eist moesten we dus weg uit het paradijs en om daar naar terug te kunnen zullen we de oplossing die God aanbied moeten aannemen...we leven nu in de wereld van satan,waar we juist leren zonder God te leven...quote:
[..]
Dan was hij dus niet perfect want perfecte mensen doen zoiets niet. Conclusie: de mens is niet goed geschapen. God moet een beetje blind geweest zijn toen hij zei: en God zag dat het goed was.
Niet alles he? Het gezicht moet herkenbaar blijven.quote:Op maandag 20 november 2017 14:59 schreef bedachtzaam het volgende:
[..]
Gelukkig weet de mens het zelf beter, die gaan dus snijden in geslachtsdelen en alles bedekken.
Sorry maar dat vat ik niet. Een perfect mens haalt het niet in zijn of haar hoof om tegen God in te gaan. Dat is namelijk een beetje dom en als je een beetje dom bent ben je niet perfect. Mee eens?quote:
[..]
Dat we een vrije wil hebben gekregen,heeft het verpest maar zonder vrije wil geen liefde...we waren perfect en nog wilde we ons eigen ding liever doen,
Is je wel eens opgevallen dat de eerste moord al in het paradijs is gepleegd? En ook nog door God zelf?quote:en omdat God perfectie eist moesten we dus weg uit het paradijs en om daar naar terug te kunnen zullen we de oplossing die God aanbied moeten aannemen...we leven nu in de wereld van satan,waar we juist leren zonder God te leven...
(Gen 3:21)
En toch is het gebeurt dat ze perfect waren en toch tegen God in gingen....en omdat God voor kleding zorgde is Hij een moordenaar....dieren heeft God o.a gemaakt voor ons om op te eten dus zijn wij ook moordenaars haha...wat een onzin weer.quote:
[..]
Sorry maar dat vat ik niet. Een perfect mens haalt het niet in zijn of haar hoof om tegen God in te gaan. Dat is namelijk een beetje dom en als je een beetje dom bent ben je niet perfect. Mee eens?
[..]
Is je wel eens opgevallen dat de eerste moord al in het paradijs is gepleegd? En ook nog door God zelf?
(Gen 3:21)
Ik snap dat niet, leg uit. Als ze als perfect mens tegen God in gingen, waarom/hoezo waren ze dan perfect? In mijn ogen zijn de eerste 3 mensen mislukt. 2 zorgden er voor de zondeval en dus voor alle ellende in dewereld, en de derde was een moordenaar.quote:
[..]
En toch is het gebeurt dat ze perfect waren en toch tegen God in gingen....
"En God zag dat het goed was."
Ja God doodde een dier. In het paradijs. Ontkennen is onzin want het staat er gewoon. Ik zeg ook niet dat het slecht is, ik dood ook wel eens een dier.quote:en omdat God voor kleding zorgde is Hij een moordenaar....dieren heeft God o.a gemaakt voor ons om op te eten dus zijn wij ook moordenaars haha...wat een onzin weer.
Een goed stuk. Helemaal mee eens. Ook nog even gezocht naar iets waarmee ik het oneens kan zijn ... en gevonden. Identiteit is niet alleen iets om je af te scheiden van anderen. Het is in de eerste plaats een antwoord op de vraag:
Wie ben ik?
Niet voorop staat de tegenstelling:
essentieel versus universeel
maar de tegenstelling:
essentieel versus fenomenaal
De mens is een verschijnsel, dat komt en gaat, net als een hagelbui. Een hagelbui heeft wel een identiteit (want het is geen sneeuwbui, regenbui of helemaal geen bui) maar heeft geen absolute identiteit (een ziel). Daar de mens ook een verschijnsel is, is zijn 'identiteit' al even wazig. Je eigen identiteit blijft onaf, totdat het je geheel en al ontglipt. Maar zonder een idee van een tijdelijke eigen identiteit wordt iets willen, nastreven en opbouwen lastig.
Vandaar dat er zoveel te doen is rond het begrip identiteit. Zo zijn sommige mensen op zoek naar zichzelf. Je kunt op zoek zijn naar een bekende, een dief of een partner, maar jezelf gaan zoeken is vreemd. Maar aan de andere kant, als mensen ontkennen, dat wat in iedere geval nog wel eigen is aan jezelf, al is het maar tijdelijk, en je zodoende helemaal zoekspelen, dan moet je toch opzoek naar jezelf en dicht bij jezelf zien te blijven.
Omdat de mens een verschijnsel is, leidt iedere poging om jezelf te verklaren naar het niet-zelf. Leidt de zoektocht naar je eigen essentie naar je onvermijdelijke vergankelijkheid. Het eigene blijkt een aspect van het universele, en de essenties blijken niet-menselijk. Zo leidt het zoeken naar je eigen essentie tot identiteitsverlies (je lost jezelf op in het andere), terwijl het afzetten tegen anderen leidt tot identiteitsversterking. Het gaat mis, als je zodoende essenties munt die geen essenties zijn (een absoluut eigendomsrecht, de eigen cultuur), als je beginpunten definieert die geen beginpunten zijn (de ziel, de natiestaat), als je doelen definieert die geen zin hebben (in de hemel eindigen).
[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 08-04-2018 16:14:35 ]
Wel eens van sociale media en internet gehoord goochem? En flikker eens op met die islam er in elk topic erbij te halen. Daar gaat het hier helemaal niet over en toch weet je het weer ter sprake te brengenquote:
[..]
Waarom is er nu dan veel minder sociale cohesie in Nederland dan zeg 60 jaar geleden?
Volgens mij begrijp jij het niet helemaal. Daar gaat het juist wél om. Het gaat om een beter samenleving, en daar hoort islam bij.quote:
[..]
Wel eens van sociale media en internet gehoord goochem? En flikker eens op met die islam er in elk topic erbij te halen. Daar gaat het hier helemaal niet over en toch weet je het weer ter sprake te brengen
Dus tjah ik denk niet echt dat je een 'betere' samenleving kan krijgen uberhaupt want of het beter is hangt gewoon van iedereen zijn mening af.
Of je rekent die subjectieve 'beters' gewoon niet meequote:
Een 'betere samenleving', 'beter' is subjectief dus de ene vindt het beter dat de islam erbij hoort, de ander weer beter dat kinderen vanaf 9 jaar uitgehuwelijkt mogen worden en weer een ander vindt het beter als je mensen mag stenigen.
Dus tjah ik denk niet echt dat je een 'betere' samenleving kan krijgen uberhaupt want of het beter is hangt gewoon van iedereen zijn mening af.
Dat vind jij mafkees, waarom haal je overal de islam bij? Dat gaat het hier helemaal niet over. Laat die achterhaalde ideologie achterwege en beperk je tot het onderwerp .....quote:
[..]
Volgens mij begrijp jij het niet helemaal. Daar gaat het juist wél om. Het gaat om een beter samenleving, en daar hoort islam bij.
Hier moet ik je corrigeren. Je hebt het nog steeds niet begrepen.quote:
Dat gaat het hier helemaal niet over.
Dus willen wij tot een betere, tolerante en gewaarde samenleving komen, dan moeten wij ervoor zorgen dat we geen of maar één kind nemen aan wie wij genoeg aandacht en tijd kunnen besteden en een goede opvoeding en toekomst kunnen garanderen. En daarnaast moet de gedachtegang zijn als die van het humanisme. De mens moet centraal staan in alles. Hierdoor kunnen wij de wereld veiliger en de aarde gezonder maken.
[ Bericht 6% gewijzigd door Begripvol op 17-04-2018 19:51:47 ]
Het humanisme is geen godsdienst zoals het christendom, jodendom, Islam en bijvoorbeeld boeddhisme dat wel zijn. Humanisten geloven namelijk niet in God of een hiernamaals. Ze geloven daarom ook niet, zoals veel andere godsdiensten dat wel doen, dat er een bepaald hoger doel of plan is. Ze hebben wel respect voor mensen die anders over die dingen denken.
Humanisme
Het humanisme stelt de mens centraal en ze gaan uit van het goede van de mens. Ze gaan ervanuit dat ieder mens een bepaalde sociale verantwoordelijkheid in zich heeft en in staat is om onderscheid te maken tussen goed en kwaad.
Humanisten leggen de nadruk op de waardigheid van de mens en het recht van het individu om zichzelf zo goed mogelijk te ontplooien, maar dit moet wel te verenigen zijn met de rechten van anderen. Persoonlijke vrijheid moet gecombineerd worden met sociale verantwoordelijkheid. Respect voor elkaar en je omgeving.
Ze vinden dat alle mensen gelijk zijn, ongeacht religie of ras en vinden dat iedereen ook het recht heeft op een gelijke behandeling. Een belangrijke regel hierin is: ga met anderen om zoals je wilt dat anderen met jouw omgaan. Humanisten streven dus naar een samenleving waarin vrijheid, gerechtigheid, verdraagzaamheid, eerbied voor de menselijke waardigheid en medemenselijkheid centraal staan.
Ontwikkeling
Ze geloven dat de mensheid constant in ontwikkeling is. Maar deze ontwikkeling en het streven naar welvaart mag niet ten koste gaan van de natuur en het milieu. Zij geloven dat wij als mensen uit de natuur voortkomen en daarom zelf ook verantwoordelijk met onze aarde om moeten gaan.
Geloven niet in God
Kortom, humanisten geloven niet in God of iets dergelijks en vinden dus eigenlijk dat alles kan en mag. Ze vinden dat iedereen het recht heeft op zoveel mogelijk vrijheid en de kans om zichzelf hierin te ontplooien en te ontwikkelen. Echter, dit mag niet of in elk geval zo min mogelijk ten koste gaan van natuur en milieu. Daarom zijn ze dus niet alleen op zichzelf gericht, maar vinden dat ze ook verantwoordelijk zijn om de wereld voor iedereen leefbaar te maken.
Iedereen heeft dus recht op een zo goed mogelijk leven, maar het is dus ook een ieders verantwoordelijkheid eraan te werken dat anderen dat ook hebben of krijgen.
[ Bericht 0% gewijzigd door Begripvol op 17-04-2018 19:47:08 ]
Hier moet ik jou corrigeren. Het onderwerp in dit topic heeft geen link met de islam. Dat jij dat suggereert wil niet zeggen dat het zo is. En stop eens met overal de islam bij te betrekken. De wereld kan prima zonder die verfoeilijke en achterhaalde ideologiequote:
[..]
Hier moet ik je corrigeren. Je hebt het nog steeds niet begrepen.
Weinig woorden en raak.quote:
Een 'betere samenleving', 'beter' is subjectief dus de ene vindt het beter dat de islam erbij hoort, de ander weer beter dat kinderen vanaf 9 jaar uitgehuwelijkt mogen worden en weer een ander vindt het beter als je mensen mag stenigen.
Dus tjah ik denk niet echt dat je een 'betere' samenleving kan krijgen uberhaupt want of het beter is hangt gewoon van iedereen zijn mening af.
Helaas is de wereld vol met wereldverbeteraars.
Wetenschap en verlichtingsdenken zijn zeer verschillend.quote:De kloof tussen alarmisme en de opbeurende werkelijkheid
Volgens Harvard-hoogleraar Steven Pinker gaat het steeds beter met de mensheid en moeten we onheilsprofetieën negeren. We mogen meer naar hem luisteren, vindt Harald Merckelbach.
De boodschap van Pinker is dat we veel te danken hebben aan de idealen van de Verlichting. Tot die idealen behoort het inzicht dat wetenschap een superieure bron van kennis is, beter dan geloof, ideologie of traditie.
Merk eerst op dat de logica / wiskunde geen richting heeft. Als je telt, worden de getallen steeds hoger, maar er is geen oorzaak die je dwingt, of een doelstelling die je verplicht, om maar verder te tellen. Je kunt net zo goed op een willekeurig moment overgaan op aftellen. Het zuiver rationele is richtingsloos.
Richting kan worden aangebracht door
1. de introductie van oorzaak-en-gevolg relaties (causaliteit).
De wetenschap probeert de werking van de wereld te begrijpen in termen van oorzaak-en-gevolg relaties. Dat is het project van de wetenschap.
2. het poneren van doelstellingen en je vervolgens daarnaar toewerken.
Het project van het verlichtingsdenken is niet de wereld doorgonden, maar een ideaal nastreven (een autonoom individu zijn). Dat is een politiek project.
De verlichtingsfilosoof bij uitstek is Immanuel Kant. Volgens Kant zijn ruimte, tijd en causaliteit artefacten van het kenvermogen, die niets zeggen over de wereld zelf. Daarmee schuift Kant de gehele wetenschap terzijde. Dit doet hij bewust, om te ontkomen aan het deterministische karakter van de wetenschap, en zo plaats te maken voor vrije keuzes en een rationele ethiek. Hij probeert een ethiek op te trekken uit consistentie eisen alleen (want dat is zuiver rationeel). Maar consistentie eisen zijn onvoldoende om tot een ethiek te komen, want je hebt ook een idee van het goede nodig (en dat is niet zuiver rationeel).
Kortom, Kant
1. verklaart de causaliteit van de wetenschap tot een artefact
2. beperkt de ethiek tot de richtingloze rationaliteit van de zuivere logica (consistentie eisen),
3. maar heeft moeite met het formuleren richtinggevende ethische doelstellingen
Dat is typisch voor het verlichtingsdenken. Het ideaal van de verlichting is het autonome individu. Dat individu is intentioneel en subjectief. Maar ze willen dat hun leer zuiver rationeel is, en daarom mag de leer niet subjectief zijn. Vergelijk dit met de wetenschap. De wetenschap probeert zo objectief mogelijk te blijven (het subjectieve vermijdend) door zich te beperken tot oorzaken (doelen zijn te subjectief). Maar het verlichtingsdenken is een politiek project, gericht op de autonomie van het individu, en kan doelgerichtheid daarom niet vermijden. In plaats daarvan proberen ze hun doelen zoveel mogelijk weg te moffelen.
Neem de vraag: Hoe kom ik van A naar B?
Eigenlijk zijn het 3 vragen:
- Wat is A?
- Wat is B?
- Hoe kom ik van A naar B?
De vraag naar de beginsituatie A kan een zuiver wetenschappelijk probleem zijn.
Als A en B gegeven zijn, kan de laatste vraag een zuiver rationeel probleem zijn.
Maar de doelstelling B kan nooit zuiver rationeel of wetenschappelijk worden ingevuld.
Het is min of meer normaal om te denken dat de verlichting en de wetenschap een pot nat is. Ze hebben met elkaar gemeen dat ze beide rationeel zijn (beide gebruiken logica / wiskunde), maar ze geven niet op dezelfde manier richting aan de wereld en haar inwoners. Het verlichtingsdenken is ideologisch van aard en ziet wetenschap niet altijd als een superieure bron van kennis. Pas op voor 'liberalen' die de subjectiviteit van hun doelstellingen proberen te verhullen, roepend: 'Het is gewoon rationeel'. Voorbeeld: het neoliberale streven naar een marktsamenleving is niet louter rationeel. Iets dat je kunt afleiden uit dit artikel.
Spinoza is een determinist (uit de 17e eeuw, de eeuw waarin de wetenschap tot bloei komt). Zijn filosofie is heel anders dan die van Kant (uit de 18e eeuw, de eeuw waarin de Verlichting tot bloei komt). En het neoliberale denken is weer anders (geen causaliteit en geen ethiek). Het is van groot belang om dit niet allemaal op 1 hoop te gooien, onder de noemer 'rationaliteit'.quote:Pinker gaf aan zijn boek niet toevallig een motto van Spinoza mee.
[ Bericht 1% gewijzigd door deelnemer op 22-04-2018 15:52:23 ]
''Het hart van de wet is: behandel een ander zoals je zelf behandeld wilt worden.''
Er wordt geen voorbeeld meer genomen van inheemse ouders, maar van hysterisch-amerikaanse Netflixfiguren en Game personages, wier blijkbaar de overhand heeft genomen van de nu persoonlijk onderontwikkelde kinderen in dit Amerinederland. Wat nu daardoor als normaal ervaren wordt, zijn begrippen als AMBITIE, WINNEN, BESTE versie van jezelf, maar tegelijkertijd ook SUPER CHILL zijn, spontaan en leuk van karakter, maakt in principe niet uit MAAR JE MOET WAT UITBLINKENDS HEBBEN anders hoor je er lekker niet bij.(=samenleving)
De gemiddelde hamster rent veel en graag (ong. 10 km/nacht). Dat kan behoorlijk wat energie opwekken als je daaronder een klein dynamo aan renwiel op aansluit. Hamster blij, ik blij. Het wiel is hier nu even de media. Als je alle amerikaanse wielen weggooit, en alleen mensen de keus geeft om tussen gezonde wielen te kiezen, zal de energie (=samenleving) vanzelf ook gezonder worden.
In plaats van het getrivialiseerde idee dat 1% plastic mensen rent op wielen gemaakt van 99% andere mensen.
Veel mensen proberen de vraag naar kennis op te delen in twee stappen:
1. Wat is kennis en hoe vergaar je het?
2. Gebruik het antwoord van stap 1 om kennis te vergaren
Dit betekent dat je de 1e stap moet uitvoeren, zonder enige kennis (een absolute kennisleer), en dat kan niet. Daarom is er een wisselwerking tussen beide stappen, en vraag 1 wordt altijd beantwoord met de kennis van nu. En zo werpt ook de evolutieleer een nieuw licht op kennisleer.
Voorbeeld:
Als je een boom ziet staan, staat deze er dan ook echt? Volgens de evolutieleer is je kennisvermogen een adaptatie. Een adaptatie heeft twee kenmerken:
1. Het is niet misleidend.
Het is niet zoals de duivel bij Decartes, die je alles kan voorspiegelen. Een adaptatie moet evolutionair voordeel opleveren, en een misleidend zintuig is waardeloos. Dus die boom staat er echt.
2. Het komt altijd met beperkingen, omdat het vermogen fysiek handen en voeten moet krijgen.
Wij zien dmv licht en vleermuizen dmv geluidsgolven. Wij zien niks als het donker is, en vleermuizen zien niks buiten de dampkring (geen zon, maan of ster). Hoe je het gezichtsvermogen ook realiseert, het brengt altijd beperkingen met zich mee.
Dit is een bijzondere combinatie van kenmerken, die je nooit krijgt als je uitgaat van een absolute kennisleer. Voorbeeld. Sceptici stelde vroeger: een boom dichtbij lijkt groter dan ver weg, terwijl het dezelfde boom is, dus uw gezichtsvermogen is corrupt. Dat klopt alleen, als je impliciet aanneemt dat je kenvermogen absoluut is. Evolutieleer biedt een niet-absolute kennisleer en kan het wel verklaren. Je onderzoekt hoe het oog werkt, je pakt je geometrische optica erbij, en het is prima te verklaren.
Je gehele kenvermogen is een adaptatie. Ook je logische vermogens. Deze zijn op de volgende manier apart. Wij denken bij adaptatie aan, hoe een soort voortdurend achter de feiten aanloopt (breekt een ijstijd aan, dan verandert de selectiedruk de soort; is de ijstijd voorbij, dan moet je weer de andere kant op). Maar er zijn ook aspecten aan deze wereld die niet zo veranderlijk zijn. Zo is de wereld 3D en ons lichaam ook. Een zintuig om te kunnen zien, zit aan het oppervlak en is 2D. Het is ook niet gemakkelijk om een 3D gezichtsvermogen te verwerven:
1. je moet dwars door het object heen kunnen kijken, en dan zie je helemaal niets, of
2. je kijkt er tenminste van alle kanten tegelijk tegenaan, en dan zou je met je zintuig bv de maan moeten kunnen omspannen.
Het gevolg is dat je alleen 2D projecties ziet, en de logica van het perspectieven spel is zo'n constant aspect van de wereld. Het perspectieven spel bestaat voor de oorlog, tijdens de oorlog en na de oorlog. Voor, tijdens en na een hongersnood. Voor, tijdens en na een ijstijd. Het perspectievenspel is er vandaag, het was er ten tijden van de oude Grieken, en ook al lang daarvoor.
Het verstand bestaat dus ook. Het perspectievenspel laat dat zien. Als een erfenis uit het verleden, bestaat het in het hier en nu, en doet zijn werk. Volautomatisch corrigeer je voor het feit dat de wereld omgekeerd op je netvlies geprojecteerd wordt. Volautomatisch interpreteer je 'kleine' eikenboompjes in de verte als afstand of ruimte.
En daarom hebben mensen moeite met perspectief tekenen. Als ze schuin naar een vierkant kijken, zien ze geen ruit, maar een vierkant waar ze schuin tegenaan kijken. Als ze die proberen na te tekenen, willen ze rechte hoeken tekenen. Ze willen dus eigenlijk in 3D tekenen, zodat alles is zoals ze het zien. En zoals het in de 3D ruimte ook echt is. Mensen zien dus niet letterlijk wat op hun netvlies geprojecteerd wordt, maar doen het een stuk beter.
Maar de adaptatie is niet perfect. We corrigeren niet volautomatisch voor een munt die onder water ligt (die lijkt echt groter). We corrigeren ook niet volautomatisch voor een Fata Morgana (te incidenteel). Zo zit ons kenvermogen in elkaar (betrouwbaar, maar het komt met beperkingen).
Logische intuities
De wiskunde leunt op deze basis. Het berust op meetkundige en algebraïsche intuïties.
Als je er vanuit een specifiek gezichtspunt naar een koker / buis kijkt, zie je een rechthoek. Wordt de buis 90 graden gedraaid dan zie je een cirkel. Dat voorstellingsvermogen is je ruimtelijke / meetkundige intuitie. Als een lijn schuin wegloopt, dan weet je intuitief dat hij langer is dan de projectie op je netvlies suggereert. Dat perspectievenspel zit erin gehamerd.
De algebraïsche intuïties berusten op alledaagse ervaringen met samenstellen en ontleden. Dat is een tweede constante in onze lange evolutionaire ontwikkeling. Een abstract speelgoedmodel daarvoor is het bouwsteenmodel. Nog abstracter, zonder pas problemen ivm de vorm, wordt het: optellen en aftrekken. Nog simpeler: tellen en aftellen. Rekenkunde is tellen in een gesystematiseerde vorm (een formalisme). In de wiskunde bestaat formele algebra, zoals definitie van een groep, uit samenstellingsregels (een formele definitie van samenstellen & ontleden). Volgens de definitie van een groep is er geen samenstelling zonder ontleding: iedere stap die je zet, kun je ook weer ongedaan maken. Daarom heeft de wiskunde geen richting (je kunt heen en weer).
In de natuurkunde ligt dat anders. Als je een rauw ei laat vallen, maak je dat niet zomaar ongedaan. Natuurkundigen gebruiken daarvoor de oorzaak en gevolg relatie. De oorzaak gaat vooraf aan het gevolg. Dat definieert een volgorde in de gebeurtenissen en zo is er een richting. Welke van de twee de toekomst is, lees je af aan dat ei.
Een mens heeft ook mechanische intuïties. Je gooit een steentje in het water en je ziet kringen (een patroon). Je gooit nog een steentje in het water en je ziet hetzelfde patroon (patroonherkenning). Zou jij steentjes blijven gooien, in de hoop dat je op een moment geen kringen ziet, maar vierkanten of driehoeken? Water houdt geen rechte hoeken in stand. Zelfs kubusvormige dobbelstenen erin gooien, leidt niet tot vierkanten.
Ook een formele meetkunde (bijv. Euclidische meetkunde) en een formele mechanica (bijv. klassieke mechanica) kun je interpreteren als (voorbeelden van) samenstellingsregels. En ook de alledaagse voorstelling van ruimte maakt samenstelling mogelijk. Neem, als alledaags voorbeeld, de 2 paden die 2 onafhankelijke biljard ballen volgen .... en dan een botsing zien aankomen. Dat betekent dat je beide paden kunt samenstellen. Dat doe je binnen de voorstelling van één 3D ruimte, die volstrekt vanzelfsprekend is, en dat gaat vanzelf. Als je verkeerssituaties inschat, gebruik je het volop. Ooit iemand door een boom heen zien lopen, die alleen jij ziet staan? Algebra rules, en met samenstellingsregels vangen we de impliciete samenhang der dingen in expliciet geformuleerde formalismen.
Wiskunde kun je definieren als een beweging die zijn kennis vermeerdert, door louter en alleen gebruik te maken van de meetkundige en algebraïsche intuïties. Wetenschap kun je definieren als een beweging die zijn kennis vermeerdert, door louter en alleen gebruik te maken van de meetkundige, algebraïsche en mechanische intuïties. Deze intuities zijn adaptaties tav van de meest constante aspecten van de wereld. We herkennen dat in het overtuigende karakter van strikt logische argumenten.
Ook de logica is niet absoluut (het berust op een adaptatie). Het berust op onze impliciete logische intuïties en probeert deze expliciet te maken (in een formalisme te vangen). Daarbij loopt het soms tegen muren aan. Zoals de ontdekking van de Pythagoreers dat er iets mis is met hun getalsbegrip. Zij zien getallen als verhoudingen (de ene stok is half zo lang als de andere, een verhouding 1 : 2), en zien breuken als de meest natuurlijke getallen. Maar ze ontdekte dat de wortel van twee niet als een breuk geschreven kan worden, en dus geen verhouding is (buiten het getalsbegrip viel). Verwarring alom, want ze begrepen alles, niet alleen getallen, in termen van verhoudingen. Daarom is een typische eis in de algebra, dat de verzameling wiskundige objecten, die je wilt samenstellen / ontleden, volledig (begrijpelijk) is. Ook de uitkomst moet bestaan.
Wij begrijpen getallen niet als verhoudingen, maar als aantallen. Gehele getallen zijn voor de meest natuurlijke getallen, en wij beginnen met tellen. Wiskunde accepteert geen regels met uitzonderingen (want dan is het geen regel). Het past voortdurende dezelfde algebraische samenstelling & ontledingsregels toe. Dan zit je uiteindelijk in je maag met de wortel van -1 (want: min x min is ook plus). Zo kom je, na eeuwen peentjes zweten, uit op twee dimensionale getallen (complexe getallen), die anders zijn dan de coördinaten van een 2D vlak. Het complexe vlak is een van de beste ontdekkingen ooit. De vergelijking voor de eenheidscirkel in dit vlak is een e-macht (ei x heeft alle eigenschappen van een e-macht) en dat heeft enorme gevolgen gehad.
Zo verloopt de ontwikkeling van wiskunde. Het leunt niet op Plato's ideeenwereld, noch is het zuiver empirisch of zuiver creatief. Het berust op diep ingehamerde, deels ingebakken intuïties, die een adaptie zijn tav de meeste constante elementen van deze wereld, die het probeert te expliciteren. Voor de risico's zie: F&L / Intuities
Praktisch bezien, itt tot logisch, is wetenschap heel breed: het omvat filosofie, theorie, experiment, instrument makers, technici, uitvinders en optimaliseerders (zonder vaste verhoudingen; onderling afhankelijk). Religie schaar ik onder de filosofie, want ik geloof niet dat iemand een boek in de kast heeft staan, dat geen menselijke auteur heeft, maar geschreven is door de oorsprong van het universum.
[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 22-06-2019 12:19:59 ]
Wetenschap, zoals de wetenschappelijke methode het definieert, is louter methodisch en empirisch. Dat is een vergissing. Hypotheses zijn niet willekeurig. Theorievorming speel een belangrijke rol, en die kan niet tot volledig tot empirie herleidt worden. De mens, zijn verstand, zoals ontstaan, is een tweede aspect.
Het verstand is, volgens de evolutieleer, herleidbaar tot processen die zich afspelen in de wereld om je heen. In principe kun je het begrip 'verstand' vermijden, door overal waar dat begrip gebruikt wordt, de ontstaansgeschiedenis van het eigen verstand te substitueren. Maar dat kennen we onvoldoende. Dus werken we met het verstand zoals het aanwezig is. Theorievorming is wat het verstand doet, individueel en collectief.
Hoe kun je een boom zien staan, als jij hier staat en die boom daar? Dan moet er een draadje tussen de boom en jezelf bestaan. Deze bestaat uit licht, lichtgevoelige cellen (fotochemie), zenuwbanen (elektrische golf) en een bewuste voorstelling. Als het medium langs dat draadje zo vaak verandert, hoe betrouwbaar is de uitkomst dan nog? Wel, .... buitengewoon betrouwbaar. Wat wordt er dan zo nauwkeurig doorgegeven? Een patroon, een afdruk van de boom, in de vorm van lichtreflecties. Dat patroon rolt als een golf vanaf de boom zo je bewustzijn in.
Het eerste patroon is de boom zelf, en het laatste is een taal element. De bewustzijnsinhoud zelf is de eerste taal, die nog vooraf gaat aan je moedertaal. Alle bewustzijnsinhouden die je wenst te onderscheiden zijn taal elementen (waarnemingen, herinneringen, gevoelens, etc.). Daarmee kun je al denken, en dat je doe je ook voortdurend. Voorbeeld: je ziet het misgaan.
De hersenen doen de patroonherkenning en leren zoals een neuraal netwerk. Dat kun je het best vergelijken met een zintuig (inzien i.p.v. zien). Daartoe behoort ook de logische intuitie. Argumenten zijn pas geloofwaardig als ze logisch kloppen. Om dat te beoordelen, moet het logisch denken een logica volgen. Welke? Door de logische intuitie expliciet te maken, op de tast, een langdurig proces (millennia), komen we tot formele denkmodellen.
Het expliciete denken heeft een houvast nodig, en in formele denkkaders zijn dat absoluten (logische atomen). Alles hangt af van de locatie van die absoluten. Het liefst stop je ze diep weg, zodat de oppervlakte verschijnselen (het alledaagse leven) flexibel blijven (blijft). Zoals een bewegingswet geldt tussen twee opeenvolgende momenten, maar op een langere tijdschaal allerlei ontwikkelingen toelaat. Zoals een differentieerbare functie is in ieder punt te benaderen door een rechte lijn, met iedere gewenste precisie, maar heel grillig van vorm kan zijn. In deze gevallen heb je absoluten aan de basis, en mbv samenstellingsregels volledig controle, en toch is de macrobeschrijving flexibel. De prijs die je hiervoor betaalt, is complexiteit (een gevolg van het grote aantal samenstellingsmogelijkheden).
Zo werkt een neuraal netwerk ook, aan de basis is het strak gecodeerd, maar het heeft de flexibliteit om te leren schaken.
Het geldt ook in een formele samenleving als de onze. Hoe meer flexibiliteit je wilt, hoe meer mogelijk, hoe complexer de samenleving en hoe onduidelijker het houvast wordt.
Zoals kennisleer, volgens de wetenschap, niet absoluut is, zo is ook de ethiek niet absoluut, maar intuitief, feilbaar en lerend. Niet-absoluut, maar ook niet vrij in te vullen. Ideologieen zijn niet zo zorgvuldig. Ze plempen graag absoluten in het alledaagse leven. Voorbeeld: de vrije wil en absolute waarden, en zo niet, dan is alles geoorloofd.
[ Bericht 7% gewijzigd door deelnemer op 21-06-2019 20:50:42 ]
Iedereen onder de 100 IQ sterilliseren
Waarom gelijk alle dieren steriliseren?quote:Op donderdag 20 juni 2019 17:32 schreef dagobertE6 het volgende:
Ik mag het niet zeggen maar:
Iedereen onder de 100 IQ sterilliseren
En als we ons tot mensen beperken, een IQ van 100 is het gemiddelde. Daar gaat de helft van de bevolking. Waarom wil jij delen van de bevolking elimineren? Is dat samenleven?
Idiocracyquote:
[..]
Waarom gelijk alle dieren steriliseren?
En als we ons tot mensen beperken, een IQ van 100 is het gemiddelde. Daar gaat de helft van de bevolking. Waarom wil jij delen van de bevolking elimineren? Is dat samenleven?
Er zijn ook gekken. Hoe intelligenter gekken zijn, hoe gevaarlijker. Om veiligheidsredenen is het misschien verstandig om ook gelijk iedereen met een IQ boven de 100 te steriliseren.quote:
[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 20-06-2019 20:33:40 ]
Maanmiswijzingquote:
Ook een voorbeeld van je intuïtie volgen en verkeert uitkomen (en een motiverende cognitieve dissonantie).quote:Frappant als altijd was later die dag de ‘maanmiswijzing’, de waarneming dat het verlichte deel van de maan niet recht op de zon gericht staat maar vele graden de verkeerde kant op wijst. Het defect in de zogenoemde ‘sun-moon-alignment’ is een ongewoon intrigerend fenomeen dat ongewoon veel mensen nooit opvalt of hindert en dat door velen (waaronder Minnaert) voor gezichtsbedrog wordt gehouden. Maar het is geen gezichtsbedrog, zoals het geen gezichtsbedrog is dat een lange rechte weg die naar de horizon loopt daar in een punt eindigt. Of dat verre lantaarnpalen kleiner zijn dan nabije lantaarnpalen.
Hoe simpel het systeem zon-aarde-maan ook is, het blijkt een heksentoer om uit te leggen hoe de maanmiswijzing ontstaat. De Britse amateur astronoom Steve Holmes slaagt daarin op internet nog het best. In essentie is het een kwestie van perspectivische vertekening zoals bij die weg en lantaarnpalen, samenhangend met het feit dat we een 3D-wereld in 2D zien. Het gevolg is dat we een (fictieve) rechte lijn tussen zon en maan als een kromme waarnemen. Treedt de maanmiswijzing ook op als je niet vanaf de aarde maar vanuit een ruimteschip naar het koppel zon-maan kijkt? Eigenaardig dat Holmes daarover aarzelt.
Karel Knip: https://www.nrc.nl/nieuws(...)chedelzweet-a3965455
[ Bericht 1% gewijzigd door deelnemer op 01-07-2019 01:47:04 ]
de inheemse bevolking staat in de weg
als ze weg zijn is er meer balans (100% balans krijgt je nooit)
een andere optie is autonome gebieden
want wie ontkent dat de verschillen groot zijn kan ik niet serieus nemen
wat me irriteert is dat westerse landen elkaar kopieren en dus ook de fouten van elkaar kopieren
ik zou zeggen geef de groeiende groep neonazis maar hun eigen stuk grond and lets see how it goes....
alleen is het wel zo dat dit in de praktijk moeilijk uit te voeren is
maar opzich zou je een dunbevolkt gebied af kunnen kopen en aan de neonazis geven
daartegenover staan natuurlijk ook weer voorwaarden, het is niet gratis
dat ze bijv. niet gaan stoken in andere gebieden maar gewoon genieten van hun blanke zone
[ Bericht 35% gewijzigd door _0O0O0_ op 17-07-2019 01:27:12 ]
De kringloopgedachte is het meest vruchtbare idee uit de geschiedenis (zie het OP van dit topic). Het minst vruchtbare idee is de leer van de juiste verhoudingen. Neem de leer van de Pythagoreers / Plato. Hun idee van logisch denken bestond uit het zoeken naar de juiste verhoudingen. Daarbij hadden zij volgende aanknopingspunten:
1. de sociale verhoudingen
2. de meetkunde: ze begrepen getallen als verhoudingen tussen lengten
3. de muziek: snaren klinken harmonisch als hun lengten simpele getalsverhoudingen zijn
De Pythagoreers hadden al een indicatie, dat er iets mis was met hun leer van verhoudingen. Want de wortel van 2 is niet te schrijven als een breuk. Maar dat heeft iedereen genegeerd.
Sterker, de leer is overal op toegepast. In de geneeskunde leidde dat tot aderlatingen. In de politiek tot een pleidooi voor klassenmaatschappijen. Neem Plato. Hij probeert in Politeia de ideale samenleving te beschrijven. Hij gebruikt daarvoor het idee van verhoudingen. Hij splitst de mens in 3 aspecten, en stelt dat deze in de juiste verhouding tot elkaar moeten staan (en het aspect ratio is leidend). Omdat een polis uit mensen bestaat, en als een geheel moet functioneren, moeten ze samen, als groep, een individueel mens naspelen, door rollen te spelen. Er zijn 3 rollen, die corresponderen met de 3 aspecten van de mens, en zo krijg je een klassenmaatschappij met 3 klassen. Hij moet wel, want dit is zijn logica.
De leer van verhoudingen brengt Johannes Kepler ertoe om planeetbanen te meten / bestuderen bij Tycho Brahe. Hij gelooft dat Copernicus gelijk heeft, die de enkelvoudige cirkelbaan weer in ere heeft herstelt (weg met epicycels) door de zon in het centrum te plaatsen i.p.v. de aarde. Kepler heeft een hypothese over de juiste verhoudingen tussen de diameters van de cirkelbanen. Maar dat klopte niet. Sterker, de cirkels werden ellipsen (en dat was een hele bevalling).
Het mechanische wereldbeeld begint bij Kepler en Galileo. De overgang van de logica,
van de leer van de juiste verhoudingen,
naar de algebra,
is een aanzet tot een dynamisch mechanisch wereldbeeld. Algebra (samenstellen en ontleden / samenstellingsregels) en een mechanisme (bijvoorbeeld een val) hebben veel gemeen. Algebraische logica leent zich veel beter voor een mechanisch wereldbeeld, dan de leer van de juiste verhoudingen, want samenstellen en ontleden zijn operaties (bewerkingen).
Het minst vruchtbare idee is de leer van de juiste verhoudingen geweest (te statisch). Maar de geest ervan waard nog altijd rond in het verlichtingsdenken onder de naam rationaliteit. En conservatieven pleiten weer voor traditionele verhoudingen (die zij vaak ten onrechte rekenen tot de natuurlijke orde).
[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 30-07-2019 23:12:26 ]
Als iedereen dat principe overal en altijd toepast, ben je volgens mij al een heel eind op de goede weg.
Makkelijker gezegd dan gedaan!
Ik beschouw het zelf als een "subjectieve variant van de wetenschappelijke methode": je leert heel kritisch jezelf te observeren door zo weinig mogelijk interactie aan te gaan. Hierdoor krijg je een veel heldere kijk op je geestes- en fysieke toestand. De helende kracht die daaruit gaat is wat mij betreft heel waardevol
Zoals (geloof ik) de Dalai Lama ooit es zei: "wereldvrede kun je niet verkrijgen als mensen niet eerst vrede met zichzelf sluiten." Daar zit wel wat in.
Het formele antwoord:
de wereld = ik + de buitenwereld
De linkerkant invullen, is het waarheidsperspectief invullen, zoals de wetenschap poogt de wereld te beschrijven. Uitspraken over de wereld gelden niet alleen in de buitenwereld, maar ook in 'ik'.
De rechterkant invullen, is het deelnemersperspectief invullen, zoals in ieder doelgericht scenario. Het '+ teken' staat voor de ondoenlijke som, die onvermijdelijk leidt tot de gelijkheid van beide kanten van de vergelijking.
De formule 'ik en de wereld' is een deelnemersperspectief, waar je (deels) buiten kunt treden, want het is maar de helft van een vergelijking, en logisch beschouwt, betekent een halve vergelijking niets.
Samengevat:
- je bent een deelnemer in de wereld
- je bent ontstaan en gevormd in (en dus besta je uit) de wereld
- de wereld = ik + de buitenwereld
De wereld, begrepen als een ondeelbaar proces*, staat toe dat zich delen onafhankelijk van elkaar vormen, als de afstand tussen beide groot is. Als deze later bij elkaar komen, dan is er weinig grond voor een goede afstemming, en zijn er botsingen. Deze zijn ook deel van het ene ondeelbare proces, maar onwenselijk. Daarin heeft het deelnemersperspectief, en spelen de handelingen van de deelnemers, een fundamentele rol. De afstemming tussen beide perspectieven, met een oog op de toekomstige ontwikkeling, is de (levens)kunst. Aan een formeel antwoord heb je nog niet veel, maar iets is beter dan verkeerd beginnen.
-------------------------------------------
Een voorbeeld van verkeerd beginnen:
Je bent niet begonnen als een definitie. Je ouders hebben geen definitie van je opgesteld, deze bij een instantie ingeleverd, die je vervolgens aan de hand daarvan in elkaar heeft gesleuteld. Dus die definitie gaan zoeken, als het antwoord op de vraag, 'Wie ben ik?', heeft weinig zin. Andere mensen gaan definieren al evenmin. Geen enkele typering is als definitie geschikt.
Wat gebeurd er als je jezelf probeert te definieren?
1. als je jezelf definieert in termen van wat je doet, of wat je is overkomen, dan betrek je de buitenwereld erbij, en waarom is die nodig om jouw te kunnen definieren?
2. als je jezelf definieert als je lichaam, dan lijf je ongevraagd talloze bacterien in.
3. als je jezelf definieert als je bewustzijn, dan besta je niet als je slaapt.
Dat doet het vermoeden rijzen dat je op de verkeerde weg zit. De drie aangeduide complicaties zijn niet verbazend, als je wereld beschouwd als een proces. Verschijnselen daarbinnen laten zich nauwelijks of niet definieren, want alles is met elkaar verweven. Er is geen definitie, wel een wordingsgeschiedenis en een constitutie.
---------------------------------------------
proces*
Het idee van een proces berust op de 5 vetgedrukte begrippen:
• (alleen) zijn sluit verandering uit.
(Parmenides: Verandering bestaat niet.)
• verandering is een overgang tussen zijn en niet-zijn.
(Heraclitus: Niemand stapt tweemaal in dezelfde rivier.)
• het idee van het kleinste (atomen / ondeelbaren):
- begrenst het inzoomen,
- reduceert verandering tot de verplaatsing van atomen (alleen externe beweging, bij gebrek aan een interne structuur),
- reduceert het niet-zijn tot de bewegingsruimte van atomen (vrijheidsgraden).
(Democritus: All is atoms and void.)
• het idee van het grootste (geheel / heelal / wereld):
- begrenst het uitzoomen,
- reduceert het proces tot een kringloop.
Het atoom heeft geen intern, het geheel geen extern. Ze zijn als de noord- en zuidpool waar de hele wereld tussen ligt. De wereld beschouwd als een kringloop is de watercyclus in gegeneraliseerd vorm.
(Thales van Milete: Alles is water. De vader van de Griekse natuurfilosofie waarmee dit verhaal is begonnen).
• wisselwerking, de samenstellingsregel / bewegingswet, maakt het ontstaan en vergaan van bouwsels van atomen mogelijk, het komen en gaan van de verschijnselen, de fenomenale wereld.
(Empedocles: Twee natuurkrachten, Liefde en Strijd.)
• merk op, de atomen garanderen dat Russel's paradox niet geldt voor dit kringloopmodel. Een verzameling of bouwsel kan zichzelf niet kan bevatten, want in een atomaire wereld is een onderdeel altijd kleiner dan het bouwsel.
• in het bijbelboek Prediker wordt de kringloopgedachte uitgewerkt tot een eenvoudige levensfilosofie (het pad is het doel, en wat je van dat pad mag verwachten). Prediker is zo consequent, dat hij tijd zelf ook als cyclisch beschouwd. Doen we dat niet, dan heeft de tijdsontwikkeling van de wereld een open einde.
Kortom, het kringloopmodel is een poging om het waarheidsperspectief in te vullen, door natuurfilosofen 25 eeuwen geleden.
[ Bericht 1% gewijzigd door deelnemer op 06-10-2019 22:32:19 ]
SPOILERLSD = Liberaal Sociaal Democratie of Sociaal Liberaal Democratie
[ Bericht 26% gewijzigd door deelnemer op 02-10-2019 02:38:09 ]
Voorbeelden van de formule 'ik en de wereld':quote:
De formule 'ik en de wereld' is een deelnemersperspectief
1. Hobbes:
Als iemand een pistool tegen je hoofd zet en zegt "Je geld of je leven", dan is dat volgens Hobbes een vrije keuze.
Als je uitgaat van 'ik en de wereld', dan is de wereld alles, behalve 'ik'. De wereld presenteert zich in de vorm van een situatie, in dit geval de vorm van een simpele keuze. 'Ik' is vrij om te kiezen.
Zoals men vaak zegt: Waar het om gaat, is, hoe ga jij daarmee om? Want de rest is de situatie.
2. Zielgelovers
Zielgelovers vullen de linkerkant van de vergelijking:
de wereld = ik + de buitenwereld
in met een opblazen versie van de rechterkant:
ZIEL + KOSMOS = ik + buitenwereld
Aan beide kanten geldt de vraag: Hoe kom ik van A naar B (het zijn strategische deelnemersperspectieven). De linkerkant een opgeblazen bovennatuurlijke versie, en de rechterkant is gedevalueerd tot een wereld van illusie of Maya. Zo is het irrelevant wat je in deze wereld aanricht, als het maar klopt met de wetten van de bovennatuurlijke wereld (bijv. zo rolvast zijn als in de Bhagavad Gita, of zijn als het uitverkoren volk met God aan haar zijde).
Als mensen van hun geloof afvallen, is dat deels een ramp. Het is een overgang van
ZIEL + KOSMOS ---> ik + buitenwereld
Een verkleining van alles (maar wat je erbij krijgt, is de missing link, dat je ook van de wereld bent). Met name de 'absolute waarden' worden gemist. Waarden bestaan, maar absoluut is teveel gevraagd. Het kost moeite om het kleinere te waarderen, als men gewend is geraakt, van een absoluut weten uit te kunnen gaan.
Als je niet in God of Ziel gelooft, maar wel in de Vrije Wil (absolute keuzevrijheid) dan blijft het probleem bestaan. De Vrije Wil is ook niet van deze wereld.
Het blokkeert de weg naar een beter (zelf)inzicht.
Er zijn grenzen aan alles. Er zijn zelfs grenzen aan je basale logische intuities. Bekende grenzen zijn:
- Een hoekpunt waar vier rechte lijnen samenkomen, die allemaal onderling loodrecht op elkaar staan. Dat gaat je meetkundige intuitie te boven (onvoorstelbaar).
- Het complexe vlak is ook geen intuitief logisch patroon (als je blijft toevoegen, maak je de cirkel rond; de cirkel kan alleen wijder of nauwer worden).
Alleen indirect, al puzzelend, is dit bereikbaar of 'voorstelbaar'.
[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 09-11-2019 00:29:07 ]
I.h.b. maakt Plato zich zorgen over de kaste 'koning-filosofen'. Kunnen we erop vertrouwen dat zij zuiver rationeel oordelen en besturen? Ook zij dragen het aspect 'behoefte bevrediging' in zich. Daarom moeten ze levenslang op deze taak worden voorbereid. Mogen ze pas vanaf hun 50ste aan de koppen zitten (als ze daarvoor geschikt zijn bevonden). Moeten ze communitair leven, mogen ze geen goud of zilver bezitten (om de kat niet op het spek te binden). En mogen ze ook hun eigen kinderen niet kennen. Dat is niet om het deze kaste het naar hun zin te maken. Waarom dan wel? Om te voorkomen dat machtsspelers aan de macht komen. Dat is de eigenlijke boodschap van Politeia. Een terechte klacht, geen goede oplossing. Al die draconische maatregelen wijzen erop dat Plato het ook niet vertrouwde.
[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 09-11-2019 00:37:49 ]
Voorbeelden uit technologie & management:
• Vouwpatronen samenstellen:
Zonnecellen vouwen met 140 geavanceerde puzzelstukjes
• Ook de marktideologie is een voorbeeld, maar dan losgelaten op de samenleving. De atomen zijn de individuen, de vrijheidsgraden zijn de individuele rechten, en de samenstellingsregel is de 'vrijwillige' transactie. Daarna vormt de samenleving of realiteit zich vanzelf. Het is een managementsysteem en niet zonder gevaar (mensen zijn geen atomen zonder een interne structuur, en zo vrijwillig zijn de transacties niet, en ook niet zo 'rationeel').
• Ook een neuraal netwerk is een voorbeeld. De atomen zijn knooppunten (neuronen / perceptrons), de vrijheidsgraden zijn de sterkten van de koppelingen (verbindingen), en de samenstellingsregel is Wiener's feedback loop (met leerregels):
Machinaal leren, neurale netwerken, en deep learning
Neurale netwerken kunnen leren schaken. Je kunt het idee ook op de samenleving loslaten (behaviorisme) en inzetten als een managementsysteem (reinforment).
[ Bericht 3% gewijzigd door deelnemer op 16-11-2019 00:57:04 ]
Een aanleiding om de bewegingswetten van Newton nog eens uit te spellen, met de nadruk op logica en ideeen (i.p.v. experimenten). Dat geeft meer gevoel voor theorievorming, ook een belangrijk aspect van de wetenschap.quote:Glas bevat een van de grootste onopgeloste problemen uit de natuurkunde
In de afgelopen decennia zijn er verschillende theorieen ontwikkeld. Veel daarvan baseren zich op experimenten of bepaalde aannames. Ik benader het anders. Ik begin met de exacte bewegingswetten van Newton. Iedereen is het erover eens dat die wetten gelden.
Newton's bewegingswet (de kringloop van beweging)
Newton omzeilt de vraag waaruit materie bestaat (atomen, of de vier elementen van Empedocles) door een stabiele universele eigenschap als uitgangspunt te kiezen: massa.
Je kunt nu alles op 1 hoop gooien. Haal iets van die hoop af, en definieer het als de eenheid van massa. Pak er een weegschaal bij, een balans, en je kunt aan alles een massa toekennen.
Het omzeilen van de vraag, waaruit materie bestaat (de interne structuur), heeft voordelen:
- alles is een massa.
- het reduceert de kringloop van stoffen tot de wet van behoud van massa. Omdat de vorm (structuur) is weg-geabstraheerd, verdwijnen ook de transformaties (van de ene vorm in de andere) uit beeld.
- daarom werkt de mechanica op iedere schaalgrootte. Het maakt niet uit wat je als 1 massa beschouwd. Je kunt een fiets als 1 massa beschouwen, of als een samenstelling van onderdelen met ieder een eigen massa. Hoe meer massa's je onderscheid, hoe meer details (en hoe complexer de casus wordt).
-----------------------------------------------------------
Hoe zit het met beweging zelf? Zijn er dan wel overgangen mogelijk tussen iets en niets? Gaat een bal vanzelf rollen? Of is beweging ook een behouden grootheid? Zo ja, dan kunnen we daarmee eenzelfde scenario volgen: een maat zoeken voor een hoeveelheid beweging, en een eenheid kiezen.
Wat is een goede maat voor een hoeveelheid beweging? Snelheid? Wat beweegt er dan met die snelheid? Dat moet wel een massa zijn (want alles is een massa). Hoe stel je massa en snelheid samen tot een maat voor de hoeveelheid beweging van een massa? Je gebruikt, dat je zelf mag kiezen wat je 1 massa noemt.
Neem de maan. Deze kun je beschouwen als 1 massa, maar ook als 2 massa's (2 halve manen, met ieder de halve massa, aan elkaar geplakt). Merk op:
- de massa's van de halve manen tellen op tot de massa van de hele maan
- ze hebben alle drie dezelfde snelheid.
Definieer de impuls p als het product: massa x snelheid (p = m x v).
- daaruit volgt dat de impulsen van de halve manen optellen tot de impuls van de hele maan
Zo 'n lineaire samenstellingsregel is ideaal (het simpelst). Daarom is de impuls p (het product van massa en snelheid) een goede maat voor de hoeveelheid beweging van een massa.
----------------------------------------------------
De bewegingswetten van Newton:
1. We veronderstellen dat de impuls p van een massa m, die geen interactie heeft met zijn omgeving, behouden blijft.
Dat is de eerste bewegingswet: dp/dt = 0. (dp/dt betekent: impulsverandering)
2. Twee massa's kunnen beide van impuls veranderen (in een botsing of interactie). We veronderstellen dat je deze twee massa's ook als 1 massa beschouwen, en dan kun je de eerste bewegingswet toepassen. Daaruit volgt, dat de totale impuls voor, na en gedurende de interactie behouden is:
De som van de impulsen van de 2 massa's zijn voor en na de botsing gelijk (de wet van behoud van impuls).
3. De impulsverandering, van ieder van de 2 massa in een botsing, heeft een oorzaak. De oorzaak noemen een kracht (F), en we veronderstellen een dynamische balans (wat erin gaat, komt er ook weer uit):
De grootte en richting van de oorzaak (kracht F) is gelijk aan de grootte en richting van het gevolg (impulsverandering dp/dt).
Dat is de tweede bewegingswet: dp/dt = F
4. De som van de impulsen van de 2 massa's zijn voor en na de botsing gelijk (zie punt 2). Dus de som van de impulsveranderingen is nul. Dat kan met de tweede bewegingswet herschreven worden tot:
De krachten die de 2 massa's op elkaar uitoefenen zijn even groot, maar tegengesteld in richting.
Dat is de derde bewegingswet: Factie = - Freactie ,
de wet van behoud van impuls herschreven in oorzaken (krachten).
5. De wet van behoud van energie volgt uit de integratie van de tweede bewegingswet langs de baan die de massa aflegt. Daartoe moet je de kracht op ieder moment op de baan projecteren (de component loodrecht op de baan lijkt niets te doen, want de massa beweegt niet in die richting). Maar de loodrechte component kan niet zomaar verwaarloost worden; het leidt tot de wet van behoud van impulsmoment.
------------------------------------------------
De kringloop van beweging kan dus worden samengevat als:
- geen interactie: dp/dt = 0
- wel interactie: dp/dt = F
- in interactie: Factie = - Freactie
De laatste vergelijking heeft ook de vorm van een balans:
0 = Factie + Freactie
Op ieder moment is de som van de krachten nul. Nul kun je schijven als de som van twee krachten die tegengesteld zijn. Creatio ex nihilo, net zoals bedragen in een dubbele boekhouding, zoals een nieuwe hypotheeklening op de balans van een bank opduikt. De krachten bestaan bij de gratie, dat een ieder van de 2 krachten op een andere massa werkt (een eigen weg gaat). Zonder krachten zouden de 2 massa's ongehinderd door elkaar heen vliegen (observatie: dat doen ze niet).
Nu nog een invulling voor de kracht F, in het specifieke geval van de zwaartekracht. Newton veronderstelt dat zwaartekracht (action-at-a-distance) aantrekkend is, evenredig met beide massa's, en afneemt met de afstand (r) zoals je verwacht bij een verdeling over een steeds groter oppervlak:
Fzwaartekracht = constante x m1 x m2 / r2
-------------------------------------------------
Newton's mechanica is een speelgoedmodel voor de kringloop van beweging. Het succes ervan is onverwacht, want een speelgoedmodel loopt meestal al snel stuk op de complexe praktijk / realiteit. Maar Newton's mechanica niet. Dat is een teken dat het onderliggende idee, de kringloop van beweging, hout snijdt. Het had niet zo gemakkelijk gegaan, als massa niet zo'n stabiele universele schaalbare eigenschap was geweest (een goed houvast). Net zoals later, de lichtsnelheid een goed houvast was voor Einstein, bij het formuleren van de speciale relativiteitstheorie,
Om een idee te geven van het succes van Newton's bewegingswet, de volgende feiten:
- het verklaart hoe een steen valt.
- het verklaart de planeetbanen in ons zonnestelsel (en waarom de maan niet op de aarde valt).
- het voorspelt de mogelijke banen waar je een satelliet in zou kunnen schieten.
- het verklaart je stabiliteit op de fiets als je voldoende snelheid hebt.
- het verklaart de ideale gaswet, door het toe te passen op een gas van botsende massa's.
- het verklaart wat temperatuur is: de gemiddelde kinetische energie per massa, of per vrijheidsgraad (kT).
De vraag waaruit materie bestaat (structuur, vorm), is opgepakt door de alchemisten. Een bont gezelschap van mensen, ook geinteresseerd in de kringloopgedachte, met name in de overgangen van de ene vorm in de andere (transformaties: materieel of spiritueel, de steen der wijzen). Een aantal daarvan hebben zeker iets zinnigs gedaan, want het heeft geleid tot het periodiek systeem van Mendelejev en de scheikunde. Een hele verbetering t.o.v. de vier elementen van Empedocles (aarde, water, lucht en vuur).
---------------------------------------------
Je kunt zien dat Newton van alles gebruikt:
- een absolute ruimte en tijd (als het decor)
- dingen en eigenschappen (massa)
- een weegschaal (de statische balans)
- een kringloop van stoffen (massabehoud)
- oorzaak en gevolg (kracht en impulsverandering)
- een kringloop van beweging (de dynamische balans, impulsbehoud)
- creatio ex nihilo (voor de krachten, zoals in de balans van de dubbele boekhouding)
- action-at-a-distance (de zwaartekracht)
Een heel ander type dan Decartes, een fundamentalist die stug vasthield aan de stelling van Democritus: "Alles is atomen en leegte", Deze leer van de Griekse atomisten was de terugvalpositie voor degenen die Aristoteles voor gezien hielden.
Aristoteles was ook een natuurfilosoof. Hij beschouwde Thales van Milete als de vader van de filosofie. Hij borduurde voort op de 4 elementen leer van Empedocles. Volgens Aristoteles was er ook nog een vijfde element (de quintesse) om de eeuwige cirkelgang van het bovenmaanse te kunnen verklaren. Want in het ondermaanse gaat alles in rechte lijnen, van en naar het centrum van de aarde / universum, en zo streven de 4 elementen naar hun natuurlijke plaats (een doelgerichte verklaring).
Volgens Aristoteles is een verklaring pas compleet, als het zowel een causale- als een doelgerichte verklaring omvat. Het doelgerichte deel was een complicatie, als het gaat om mechanica. In de revolte tegen het gezag van Aristoteles (aan het einde van de scholastiek) besluit Decartes geheel opnieuw te beginnen. Alles moet vanaf nu van de grond af aan helder en duidelijk zijn. Interacties, alleen in de vorm van fysieke botsingen met direct contact. Newton is niet zo strak in de leer.
Ook de bewegingsvergelijkingen van Newton hebben hun tekortkomingen. Probeer licht maar eens te wegen op een weegschaal (rustmassa nul). Elektromagnetisme, relativiteitstheorie en kwantummechanica hebben de bakens verzet. De behoudswetten zijn verdiept en gebleven (behoud van de vier-impuls). De krachten spelen verder geen rol meer, ze zijn vertaald in de potentiele energie (en de zwaartekracht is vertaald in de metriek van de tijdruimte).
---------------------------------------
Deze mechanische invulling van het waarheidsperspectief stelt dat je van kop tot kont in twee kringlopen zit: de kringloop van stoffen en de kringloop van beweging. Op de middelbare school houdt men meer contact met het deelnemersperspectief. Krachten worden geintroduceerd door zelf ergens aan te duwen of trekken. De overgang naar de wet van behoud van energie loopt via het begrip arbeid (kracht x afgelegde weg). Maar alleen wij worden moe van gedane arbeid, de natuur niet. De natuur werkt vanzelf (moeiteloos), en wij imiteren dat tegenwoordig d.m.v. mechanisatie en automatisering (technologie).
Automatisering is het vertalen van mechanische stappen in denkstappen (en omgekeerd), het vertalen van mechanismen in algoritmen (en omgekeerd). Het begint in de 17e eeuw met met de correspondentie: rekenkunde <----> rekenmachine (Pascal, Leibniz). Het vereenvoudigt als je binaire getallen gebruikt, want overgangen tussen 0 en 1 zijn gemakkelijker fysiek uit te voeren, d.m.v. van (elektronische) switches. The rest is history.
Een doelgerichte logica (i.t.t. een oorzakelijke) kan ook, maar niet beide tegelijk (wat Aristoteles dacht). In een doelgerichte logica moeten de doelen van de samenstellende delen samenwerken, om het doel van het bouwsel tot zijn recht te laten komen (voor ieder bouwsel, op iedere schaalgrootte). Om dat sluitend te krijgen, wordt het net zo deterministisch als werken met oorzaken. Werken met oorzaken is een handig lokaal perspectief, werken met doelen is een handig globaal perspectief. In de moderne natuurkunde is dat globale doel een actie-principe. Wat volledig ontbreekt is de belevingswereld, zoals mensen die hebben bij hun subjectieve doelen (net als in iedere versie van de mechanica). Het blijft even abstract en objectief; het is alleen een herformulering.
Pas handelen, ermee aan de slag gaan, vanuit een deelnemersperspectief, maakt het subjectief. Technologie is toegepaste wetenschap, operationeel en doelgericht.
----------------------------------------------------
Deze post, en de voorbeelden uit de post erboven, tonen de reikwijdte en invloed van deze simpele modellen,
Het moeilijkste bewaart men altijd tot het laatst. Zo ook de glasfase (i.t.t. de gasfase), waar het artikel over gaat (complex collectief gedrag).
[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 15-11-2019 23:31:10 ]
Behrouz Boochani: Alleen de bergen zijn mijn vrienden.quote:
Wat volledig ontbreekt is de belevingswereld
Volgens de natuurkundige mechanica (een invulling van het waarheidsperspectief) is de wereld een proces:quote:Het helse leven op een Australisch vluchtelingeneiland
En laat dat nu juist het grote verschil zijn tussen Metha en Boochani. Metha's boek vormt de theoretisering van de migrant, van de vluchteling, van wat Boochani heeft geleefd. [...] Metha verklaart als het ware de houding van de Australiers (gezien vanuit de vluchteling), maar laat niet zien wat de impact op de vluchteling zelf is.
- de wereld (de natuurlijke orde; onpersoonlijke bewegingswet; objectief).
De wereld is het alomvattende proces (met 1 bewegingswet), de deelnemer en de groep zijn dus subprocessen:
- de deelnemer (de psychologische orde; persoonlijke belevingswereld, motieven en belangen; subjectief).
- de groep (de sociale orde; bovenpersoonlijke regels en belangen; collectief subjectief).
De opdeling in 3 ordes introduceert het deelnemersperspectief.
Waarop richtte zich:
Democritus? de natuurlijke orde (alles is atomen en leegte)
Prediker? de natuurlijke orde (de kringloopgedachte)
Lau Tse? de natuurlijke orde (van nature werkt alles vanzelf)
Confucius? de sociale orde (een leer over de juiste verhoudingen, grondprincipe: humaniteit)
De Boeddha? de psychologische orde (geen Ziel, neem uzelf in acht en het lijden vermindert)
Nietzsche? de psychologische orde (geen God, de wil tot macht)
En Marx?
- de natuurlijke orde = 'historisch materialisme' (autonome technologische ontwikkeling)
- de sociale orde = 'culturele super structuur'
- de psychologische orde = zelfontplooiing versus vervreemding
Marx's invulling van de natuurlijke orde zou ik eerder tot de sociale orde rekenen.
En Freud?
- de natuurlijke orde = 'id' (seksuele energie / libido, spanningen / driften)
- de psychologische orde = 'ego' (rationalisaties, sublimaties, versprekingen en aandoeningen)
- de sociale orde = 'super ego' (publieke moraal)
Freud's invulling van de natuurlijke orde is een te simpele vertaling van de natuurkundige concepten 'energie en druk' in een psychologisch model.
etc.
De leer van Boeddha ontaardt in zelfontkenning (geen 'ik'). De taoisten smokkelen op z'n minst een deel van de sociale orde in de natuurlijke orde. De leer van Confucius ontaardt in een obsessief rollenspel. Bij Nietzsche is de transformatie naar een deelnemersperspectief compleet (de wil tot macht), en ontaardt in 'ik en de wereld'.
Maar het deelnemersperspectief (de rechterkant van de vergelijking: de wereld = 'ik' + de buitenwereld) ziet er zo anders uit (dan de linkerkant, het objectieve wereldproces), nu is alles:
spel / strategie; keuzes / doelen; voordeel / schade; geluk / ongeluk; macht / onmacht; eer / beloning; schuld / boete; angst / woede.
Een vergelijking is geen kwestie van kiezen tussen de linkerkant of de rechterkant. Dat geldt ook voor de vergelijking:
de wereld = 'ik' + de buitenwereld.
We zoeken een goede oplossing voor deze vergelijking (veel moeilijker dan vrij kiezen). De sociale orde is de 'fudge factor', een mengsel van nature (sociale emoties) en nurture (spelopvatting / spelregels), die een botsing tussen 'ik' en de buitenwereld kan voorkomen of verzachten. Cultuur / beschaving is wat mensen creeren om een humane samenwerking te bevorderen.
Technologie en management is toegepaste wetenschap (operationeel en doelgericht, vanuit een deelnemersperspectief). Ontmoedigingsbeleid is een rationele management strategie en 'werkt'. Is het een goede oplossing van de vergelijking? Ook als je voor 'ik' (een variabele, die staat voor willekeurig iedere deelnemer) de vluchteling substitueert?
[ Bericht 11% gewijzigd door deelnemer op 21-11-2019 16:27:08 ]
quote:Vooruitgangsdenken baart doemdenken
Wat op heersen lijkt, is vaak niet meer dan een uit de hand gelopen experiment.
Energie is de vierde component van de vier-impuls, de impuls in de tijdsrichting, het momentum van de tijdsontwikkeling. We hebben er niet zo'n duidelijke intuïtie voor, want het neemt allerlei vormen aan. Het begrip energie komt pas in de 19e eeuw tot bloei, de eeuw van de mechanisatie, als men energietransformaties (omzettingen tussen warmte, mechanische en elektrische energie) probeert te kwantificeren.quote:
De wet van behoud van energie volgt uit de integratie van de tweede bewegingswet langs de baan die de massa aflegt. Daartoe moet je de kracht op ieder moment op de baan projecteren (de component loodrecht op de baan lijkt niets te doen, want de massa beweegt niet in die richting).
Neem een fietser. Zijn spieren trekken samen en ontspannen, de trappers gaan op en neer, de wielen draaien en drijven een dynamo aan, het spanningsverschil drijft de elektronen in een metaaldraad rond, een dun stukje draad gaat gloeien, en toen was er licht. Energie is een grootheid, die van het ene systeem op het andere kan worden overgedragen, en daarbij overgaat van de ene vorm in de andere.
Energie is een substantie die spontaan van vorm kan veranderen. Paarvorming is een duidelijk voorbeeld van dit soort 'shape shifting'.
Het golfpatroon, dat je waarneemt als je een steentje in het water gooit, heeft geen eigen substantie (een eend kan wel uit het water stappen, een golf niet). Het golfpatroon ontleent zijn bestaan aan de vormverandering van het wateroppervlak (de dragende substantie).quote:
Hoe kun je een boom zien staan, als jij hier staat en die boom daar? Dan moet er een draadje tussen de boom en jezelf bestaan. Deze bestaat uit licht, lichtgevoelige cellen (fotochemie), zenuwbanen (elektrische golf) en een bewuste voorstelling. Als het medium langs dat draadje zo vaak verandert, hoe betrouwbaar is de uitkomst dan nog? Wel, .... buitengewoon betrouwbaar. Wat wordt er dan zo nauwkeurig doorgegeven? Een patroon, een afdruk van de boom, in de vorm van lichtreflecties. Dat patroon rolt als een golf, met het draadje als drager, vanaf de boom zo je bewustzijn in.
Het draadje tussen een waarnemer en het waargenomen object is materieel. Maar het patroon, dat door het draadje loopt, heeft geen eigen substantie. Want niets substantieels loopt vanaf het begin door tot aan het einde van het draadje, alleen het patroon. Het draadje is materieel, en toch bevindt de afbeelding van het object, aan het eindpunt van het draadje gekomen, zich in je bewustzijn.
-------------------------------------------
Beide, energie (algemener: vier-impuls) of een patroon, kunnen worden overgedragen van de ene op de andere drager. In de gegeven voorbeelden geldt:
- energie is substantie (die bij overdracht van vorm kan veranderen).
- patroon is vorm, die kan volharden, zonder een eigen substantie (die bij overdracht van substantie kan veranderen).
Je iets concreets voorstellen bij begrippen als energie of patroon, is een voorbeeld kiezen, maar de abstracte begrippen als zodanig, zweven boven alle mogelijke verschijningsvormen. Deze grootheden staan voor collectieve eigenschappen, die je niet tot losse atomen kunt reduceren, want ze zijn deels logisch van aard (ze beschrijven samenhang, zoals symmetrie en wisselwerking). Je kunt ze ook niet reduceren tot logica. Samenhang zonder dragers is ondenkbaar.
Je kunt het substantiële en het logische, inhoud en vorm, niet van elkaar scheiden. Je kunt wel, bijvoorbeeld, de vorm deels overdragen op een andere drager. Een voetafdruk in het zand is een simpel voorbeeld van vorm overdracht. Bij een overdracht op de mens kan de vorm deels inzichtelijk worden, zoals ruimte inzichtelijk wordt door menselijke ervaringen met o.a. het alledaagse perspectievenspel ---> meetkunde. Wetenschap is een poging om de vorm van de wereld deels over te dragen op de mens in de vorm van kennis (adaptatie heeft het voorwerk al gedaan: het kenvermogen van de mens).
----------------------------------------------------
Analoge begrippen in de management sfeer.
Het geldende recht heeft een soortgelijke abstracte rol in een samenleving als een patroon in de wereld. Het kan allerlei vormen hebben. Geld heeft een soortgelijke abstracte rol als energie in een markteconomie. Geld kan in de geldmarkt allerlei juridische vormen aannemen, en op een goederenmarkt allerlei materiële vormen. Het lijkt erop dat we de natuurlijke orde imiteren (mechanisatie & automatisering) en spiegelen (natuurwet<----->rechtswet & energie<----->geld)
Vergeet M0, M1, M2, etc ... In het marktmodel is alles, waar een markt voor is, een vorm van geld. Als marktvolledigheid een realistische en gerealiseerde juridische mogelijkheid was, de informatie volledig, de transacties wrijvingsloos en de markt bodemloos liquide, dan was alles een vorm van geld.quote:De geldhoeveelheid of geldvoorraad is de totale hoeveelheid geld die op enig moment binnen een economie of monetaire zone in omloop is.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Geldhoeveelheid
Maar ook dan zijn marktprijzen niet louter informatie; ze hebben een materiële kant. De wereld, gereduceerd tot marktwerking en marktprijzen, zonder oog voor de materiële kant: natuur, grondstoffen, mensen, behoeften, arbeid, goederen, of diensten, heeft geen substantie (essentie of waarde). De kringloop van geld op zichzelf, los van de tegenhanger (de materiële kringloop), is (geld)illusie. De marktlogica op zichzelf, los van de onderliggende objectieve bewegingswet van de wereld, is (markt)illusie.
Hetzelfde geldt voor de wet: rechtspositivisme of absolute rechten is (recht)illusie. Hetzelfde geldt voor absolute waarden en absolute keuzevrijheid: waarde of vrijheid los van iedere situatie of context is (waarde)illusie.
Kortom, het scheiden van vorm en inhoud leidt tot illusies.
----------------------------------------------------
Zo staan de psychologische en sociale orde ook niet niet los van de natuurlijke orde, zij hebben geen onafhankelijk bestaan, of een onafhankelijke bewegingswet, maar wel eigen (ingebedde) patronen / wetmatigheden. Deze worden pas onderscheiden aan de rechterkant van de vergelijking:
de wereld = 'ik' + de buitenwereld
Want:
- de linkerkant betekent: de deelnemer is in en van de wereld (de wereld volstaat)
- de rechterkant betekent: de buitenwereld is de wereld geconstrueerd vanuit het gezichtspunt van de deelnemer ('ik').
De enige reden om het deelnemersperspectief apart te nemen, om deze verwarrende opsplitsing van de wereld serieus te nemen, is omdat wij deelnemers zijn (want zonder is er geen ervaring, beleving, motief of kennis). De menselijke situatie.
----------------------------------------------------
De mogelijke bijdrage van een deelnemer aan de wereld berust op zijn eigen vrijheidsgraden (handelingsvrijheid). Deze vrijheidsgraden omvatten meer, dan alleen je handen uit je mouwen steken, het omvat o.a. denken, wetenschap en ethiek. Het onderliggende determinisme kan daarbij gebruikt worden als houvast, maar gebruik het niet als een bewijs van een fundamentele onvrijheid / zinloosheid (demotiverend)*. Alleen ongewenste, vermijdelijke en onredelijke beperkingen van je externe handelingsvrijheid zijn onvrij. Gebruik omgekeerd dit laatste weer niet, om reele beperkingen in de handelingsvrijheid van een deelnemer te ontkennen (er is geen absolute keuzevrijheid). Zoals Spinoza al stelde: er is geen vrije wil (absolute keuze vrijheid) maar alleen handelingsvrijheid.
*Overweeg bijvoorbeeld de leugenaarsparadox, de fundamentele logische beperking van axiomatisch en algoritmisch denken:
F&L / [CENTRAAL] Het grote F&L video topic #3
De oneindige verzameling vergelijkingen die men kan genereren, uitgaande van de syntaxis van de rekenkunde lijkt overaftelbaar, in vergelijking met oneindige verzameling vergelijkingen die men deductief kan genereren, uitgaande van een eindig aantal rekenkundige axioma's. Als je de bewegingswet van de wereld interpreteert als de syntaxis van de wereld, dan is een axiomatisch deductief mechanisch model te beperkt om de wereld te beschrijven. Maar niet, als je de bewegingswet van de wereld interpreteert als inherent axiomatisch deductief.
Of dat de bakens in de mechanica alweer zijn verzet (bijvoorbeeld kwantum-indeterminisme):
De verbeelding aan de macht? Theorievorming is de logische verbeelding.
[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 25-11-2019 20:06:42 ]
Voor het deelnemersperspectief is er een duidelijk beginpunt. Het is de handelingsvrijheid van de deelnemer zelf (roeien met de riemen die je hebt). Bij de invulling van het waarheidsperspectief, de linkerkant van de vergelijking:
de wereld = 'ik' + de buitenwereld
kun je niet zomaar van jezelf uitgaan. Dat leidt tot het probleem van het ontbrekende beginpunt.
Stel, er is een universele bewegingswet: een bewegingswet die altijd en overal geldt. In dat geval is de bewegingswet het ultieme houvast, het gezochte beginpunt. Ieder punt in de tijdruimte is dan even geschikt als beginpunt om de universele bewegingswet te ontdekken. Voor een bewegingswet, werkzaam binnen de context van tijd en ruimte (de tijdruimte), betekent dit:
bij iedere translatie (in de tijdruimte) van de bewegingswet zelf, behoud de bewegingswet zijn vorm.
Met andere woorden: de bewegingswet is translatie symmetrisch. In een continue tijdruimte is dat een continue symmetrie.
-------------------------------------------------
Het theorema van Emmy Noether
Noether bewijst dat de continue translatiesymmetrie van een bewegingswet altijd leidt tot een behouden stroom, met een behouden grootheid (een aspect van de stroom).
Voor een continue ruimte-translatie symmetrie is de behouden grootheid:
- de wet van behoud van impuls
Voor een continue tijd-translatie symmetrie is de behouden grootheid:
- de wet van behoud van energie
Voor een continue translatie symmetrie in de tijdruimte i.h.a. is de behouden grootheid:
- de wet van behoud van vier-impuls
Voor een continue rotatie symmetrie is de behouden grootheid:
- de wet van behoud van impulsmoment (en idem voor de 4D tijdruimte generalisatie)
Kortom, de kringloop van beweging is een logisch gevolg van het idee van een universele bewegingswet in een continue tijdruimte.
----------------------------------------------
Albert Einstein en de bewegingswet voor elektromagnetisme (de wetten van Maxwell)
Elektromagnetisme in een notendop:
- Volgens de bewegingswet voor elektromagnetisme is er, naast massa, nog een eigenschap: lading.
- Er zijn twee soorten ladingen: positief en negatief.
- Gelijksoortige ladingen stoten elkaar af, ongelijksoortige ladingen trekken elkaar aan.
- Een lading komt met een ruimte vullend elektrische veld.
- Bewegende ladingen leiden tot veranderende elektrische velden.
- Veranderende elektrische velden leiden tot veranderende magnetische velden.
- Veranderende magnetische velden leiden tot veranderende elektrische velden.
Als gevolg van de laatste twee, heeft de bewegingsvergelijking ook een oplossing (een elektromagnetische golf) als er geen massa's of ladingen zijn. D.w.z. eenmaal gegenereerd, gaan elektromagnetische golven altijd door, totdat ze ergens tegen aanlopen en geabsorbeerd worden. De snelheid van de golven is de lichtsnelheid. Het fenomeen licht bestaat uit elektromagnetische golven. Ze hebben geen (rust)massa, maar heeft wel een hoeveelheid energie (substantief genoeg om zichzelf te dragen; licht is een golf zonder een massieve drager). Als de bewegingswet voor elektromagnetisme universeel geldig is, dan is ook de lichtsnelheid universeel geldig (want die volgt direct, contextvrij, uit de bewegingsvergelijking).
Een keuze voor een coördinatenstelsel is als het kiezen van een gezichtspunt. Een coördinatentransformatie is als het vertalen tussen de gezichtspunten van verschillende waarnemers. Uit de universele lichtsnelheid, gecombineerd met de translatie- en rotatiesymmetrie van de tijdruimte (d.w.z. een lineaire coördinatentransformatie), volgt dat de Lorentztransformatie de consistente vertaling is tussen de gezichtspunten van verschillende waarnemers. Dat is de coördinatentransformatie van de tijdruimte waarmee je de waarnemingen, waargenomen vanuit van verschillende gezichtspunten, op een consistente wijze kunt vergelijken of combineren.
Dat verrijkt het perspectievenspel met twee nieuwe elementen. De snelheid, die een waarnemer heeft t.o.v. het object waar hij naar kijkt, leidt ook tot perspectivische effecten:
1. lengte contractie
2. tijdsverdunning
Een verandering in de grootte van de snelheid verandert het perspectief, zoals je verwacht te zien bij een rotatie van het coordinatenstelsel in het x-t vlak (met x een ruimtelijke coordinaat, en t de tijdscoordinaat).
--------------------------------------------------
In de algemene relativiteitstheorie laat Einstein zien dat het fenomeen zwaartekracht kan worden geinterpreteerd als de kromming van de continue tijdruimte. De kromming is het gevolg van de aanwezigheid van massa (algemener: vier-impuls) in de tijdruimte. De Einstein vergelijking is een relatie tussen:
1. de meetkundige vorm
2. de substantiele inhoud
van de tijdruimte.
Ook voor het universum als geheel, is vorm en inhoud niet van elkaar te scheiden.
De zwaartekracht is geherinterpreteerd tot een aspect van de meetkunde van de tijdruimte. Als we elektromagnetisme negeren, wordt de bewegingswet hiermee gereduceerd tot vrije val (van massa's t.o.v. elkaar). Einstein heeft nog lang geprobeerd, om ook elektromagnetisme te herinterpreteren als een zuiver meetkundig aspect.
----------------------------------------------------
Deze ontwikkeling laat zien, dat de meetkunde van de tijdruimte en de universele bewegingswet nauw verwant zijn:
Noether: translatiesymmetrie (meetkunde) <---> kringloop van beweging (bewegingswet)
Einstein: wetten van Maxwell (bewegingswet) ---> Lorentz transformatie / Minkowski ruimte (meetkunde)
Einstein: kromming tijdruimte (meetkunde) <---> impulsverandering (bewegingswet)
(het idee van een universele bewegingswet werkt ook voor de wetten van Maxwell: Derivation of Maxwell’s equations)
Wat is er overgebleven van de mechanica en zwaartekrachttheorie van Newton? De krachten waren van meet af aan al dubieus (action-at-a-distance, creatio ex nihilo). De zwaartekracht is nu geherinterpreteerd tot een aspect van de meetkunde van de tijdruimte. Zonder de krachten is de mechanica van Newton niet meer te onderscheiden van de kringloop van beweging. De kringloop van beweging is weer een logisch gevolg van de translatiesymmetrie van de bewegingswet.
Alles wat Newton's bewegingswet verklaart, is hiermee ondervangen. De Newtoniaanse samenhang der dingen blijft geldig:
Voldoende rustmassa is de reden waarom in de alledaagse beschrijving de Newtoniaanse samenhang der dingen geldig is. Newtons bewegingswetten en zijn zwaartekrachttheorie, hebben alleen kleine afwijkingen t.o.v. de nieuwe zienswijze, als massa's te maken krijgt met snelheden in de orde van de lichtsnelheid. De nieuwe zienswijze blijkt dan de correcte beschrijving. Dequote:
- het verklaart hoe een steen valt.
- het verklaart de planeetbanen in ons zonnestelsel (en waarom de maan niet op de aarde valt).
- het voorspelt de mogelijke banen waar je een satelliet in zou kunnen schieten.
- het verklaart je stabiliteit op de fiets als je voldoende snelheid hebt.
- het verklaart de ideale gaswet, door het toe te passen op een gas van botsende massa's.
- het verklaart wat temperatuur is: de gemiddelde kinetische energie per massa, of per vrijheidsgraad (kT).
- kringloop van beweging
- nieuwe perspectivische effecten
- herinterpretatie van de zwaartekracht als een effect van de kromming van de tijdruimte
zijn allemaal experimenteel getoetst / bevestigd.
Dat lijkt mij een stevige onderbouwing voor het bestaan van een universele bewegingswet.
-----------------------------------
Voor 'ik' is een universele bewegingswet het (nog onpersoonlijke) beginpunt van iedere vorm van identiteit, die samenvalt met de identiteit van de wereld (een identificatie met de universele bewegingswet). De basis van ieder specifiek patroon, wat zichzelf in de wereld continueert, en een levenscyclus doorloopt. De wereld is mysterieuzer dan de buitenwereld (net zo mysterieus als bewustzijn). De Tao Te King (openingszin):
Het benoemen is de moeder van alle dingen,
de oorsprong van de wereld is naamloos.
[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 29-11-2019 20:27:55 ]
Het begint allemaal met het oplossen van 2e en 3e graads vergelijkingen (Niccolò Tartaglia, Rafael Bombelli).
Daarbij ontstaan, al doende, wortels van negatieve getallen, en zolang dat beperkt blijft tot de tussenresultaten in een afleiding, kun je het negeren. Maar als de oplossing een wortel van een negatief getal is, of bevat, dan is negeren onmogelijk. Min maal min is ook plus; de wortel uit een negatief kan niet bestaan (een imaginair getal). Als de oplossing een wortel van een negatief getal bevat, kun je deze ook niet optellen bij het reele deel (een complex getal).
Trek een rechte lijn. Daarmee kan ieder getal worden weergegeven met een punt op de lijn (als de afstand tot 0). Als de wortel van -1 niet bestaat, dan moet dit getal dus buiten de lijn liggen. Kies een punt buiten de lijn en noem het i (de wortel van -1). Trek de loodlijn die door i gaat. Noem dat de imaginaire as, noem het snijpunt 0, en de afstand tussen i en de lijn de eenheid van lengte (het getal 1). Daarmee heb je het complexe vlak getekend (out of the box denken).
Eeuwen later, in de 18e eeuw komt de abstracte algebra tot ontwikkeling. Als je voor complexe getallen samenstellingsregels kunt geven, die voldoen aan de voorwaarden van een algebraische groep / lichaam, dan ben je klaar. De samenstellingsregels voor complexe getallen (x + y i):
optellen: (a + b i) + (c + d i) = (a + c) + (b + d) i
vermenigvuldigen: (a + b i) (c + d i) = (a c - b d) + (a d + b c) i
voldoen aan de voorwaarden. Daarmee lijkt de kous af.
------------------------------------------------------
De regel voor optellen is wat je verwacht. De regel voor vermenigvuldiging is vreemd. Het lijkt op 'haakjes uitwerken', zoals bij reele getallen:
(a + b) (c + d) = a c + b d + a d + b c
Maar bij reele getallen kun je deze regel ook meetkundig voorstellen. Een product is het oppervlak van een rechthoek. Als je beide zijden van de rechthoek opsplitst in 2 delen, zoals de factoren (a + b) en (c + d) aangeven, dan splits je de rechthoek op in vier delen. Het oppervlakte van de rechthoek is de som van de oppervlakten van de vier delen (precies de rechterkant van de vergelijking).
Dat is niet meer zo in de vermenigvuldigingsregel voor complexe getallen. De factor (a + b i) is geen opsplitsing van een lengte in delen, want a en b liggen niet op 1 lijn (a ligt langs de reele as en b langs de imaginaire as).
---------------------------------------------------------
Euler's formule
De grote doorbraak kwam al eerder, voor de abstracte algebra, met een resultaat van Euler.
In poolcoordinaten is een complex getal: r [cos(x) + sin(x) i]
(r = de straal, x = de hoek)
De eenheidscirkel is: cos(x) + sin(x) i
Als je voor de cosinus, sinus en e-macht de oneindige machtreeksen (taylorreeksen) kent, dan blijkt bij invulling van de reeksontwikkeling voor cos(x) en sin(x), het antwoord de reeksontwikkeling van een e-macht te zijn:
ei x = cos(x) + sin(x) i
met alle eigenschappen van een e-macht:
1. vermenigvuldigen is: ei x ei y = ei (x + y)
2. differentieren van een e-macht is heel eenvoudig: d(ei x)/dx = i ei x
Als een complex getal geschreven kan worden als een e-macht, wordt de vermenigvuldigingsregel veel simpeler:
vermenigvuldig de stralen en tel de hoeken op (ook meetkundig helder)
Dat dit dezelfde vermenigvuldigingsregel is, is niet intuitief duidelijk (het samenstellen van oneindige reeksen is een tricky business), maar in dit geval consistent. Een eenheidscirkel en een e-macht ineen, wie had dat ooit kunnen zien aankomen? Maar zo liep, voor de wiskundigen, het worstelen met de wortel van -1 toch nog goed af.
--------------------------------------------------------
Maar niet voor natuurkundigen.
Omdat differentieren van e-machten heel eenvoudig is, zijn deze nieuwe e-machten handig om differentiaalvergelijkingen op te lossen (zoals bewegingsvergelijkingen in de natuurkunde). Ze werden daarvoor volop gebruikt, onder de waarschuwing:
een fysische grootheid kan nooit imaginair zijn.
Het liep anders. Natuurkundigen hadden van Maxwell geleerd dat licht bestaat uit elektromagnetische golven. Maar later blijken bepaalde fenomenen (het frequentie spectrum van blackbody radiation, het foto-elektrisch effect) erop te wijzen dat licht uit deeltjes bestaat.
De Broglie redeneerde als volgt. Licht is nu golf en deeltje. Stel, dat alles beide is, dan is alles weer gelijksoortig. Hij vraagt aan Schrödinger om de bewegingswet van Newton voor puntmassa's (deeltjes) te vertalen in een equivalente bewegingswet voor golven.
--------------------------------------------------------
De Schrödinger vergelijking
We gebruiken, dat er ook 'atoommodellen' zijn voor functies.
Neem de verzameling functies: {ei p x}, voor alle mogelijke waarden van p.
De vetgedrukte letters p x staan voor het inproduct van twee vier-vectoren:
de vier-impuls p = (p, E) en de vier-locatie x = (x, t).
Dat is een verzameling lopende vlakke golven (in de tijdruimte x met een constante impuls p) waarmee iedere golffunctie kan worden samengesteld.
Als je de algemene vorm voor een vlakke golf e i p x in een differentiaalvergelijking (bewegingsvergelijking) substitueert, dan zijn alle partiele afgeleiden eenvoudig te doen. Wat resteert is een algebraische vergelijking (de karakteristieke vergelijking van de differentiaalvergelijking). Omgekeerd bepaalt de karakteristieke vergelijking de differentiaalvergelijking (bewegingsvergelijking). Zoeken naar de bewegingsvergelijking wordt daarmee: zoeken naar de karakteristieke vergelijking.
De 2e bewegingswet van Newton is de wet die impulsverandering (interactie) beschrijft. De geïntegreerde vorm daarvan is de wet van energiebehoud. De gezochte bewegingswet voor golven moet deze behoudswet respecteren. De gezochte karakteristieke vergelijking is dus de wet van energiebehoud. Merk op dat de interactie, in de vorm van 'potentiele energie', daarmee ook in de bewegingsvergelijking is opgenomen.
Zo komt Schrödinger uit op zijn bekende bewegingsvergelijking. In deze vergelijking staat het imaginaire getal i. Geheel in strijd met de regel dat iets fysisch nooit imaginair kan zijn. Wat is meer fysisch dan de fysische bewegingswet zelf? Eerst schrikt Schrödinger ervan terug en komt met een ander voorstel, maar die voldoet niet aan de wet van energiebehoud, merkt Lorentz op. Dus dan toch maar die rare vergelijking.
Voor wiskundigen is de kous af, maar natuurkundigen worden geacht te kunnen uitleggen, hoe de wereld echt werkt, nu dus aan de hand van een bewegingsvergelijking met het getal i erin.
En een antwoord op de vraag hoe iets beide (puntdeeltje en golf) tegelijk kan zijn. Vreemd genoeg is daar een oplossing voor.
----------------------------------------------------------
Een wiskundige analyse van vorm en inhoud
Het begint met een wijnkelder. De aanleiding voor een wiskundige analyse van de vorm-en-inhoud kwestie. Fourier vraagt zich af hoe diep onder de grond een wijnkelder moet liggen, zodat de temperatuur zo gelijkmatig mogelijk blijft, gegeven de temperatuur schommelingen aan het oppervlak en de snelheid waarmee warmte zich verspreid. Het brengt hem tot de fourieranalyse, en de gebruikte stelling, dat je alle functies kunt beschouwen als een samenstelling van vlakke golven.
Beschouw de volgende twee atoommodellen voor functies:
1. Dirac deltafuncties (eigenlijk: gegeneraliseerde functies of distributies, alles is continue)
Een deltafunctie is overal nul, behalve voor 1 punt, en de oppervlakte is 1. Je kunt daarmee aan een punt een waarde toekennen. De verzameling van deltafuncties, 1 voor ieder punt in de ruimte, is voldoende om iedere functie mee samen te stellen. Een atoommodel voor functies.
2. Vlakke golven (sinussen en cosinussen; ei p x)
Een vlakke golf heeft een constante amplitude. Al het onderscheidend vermogen zit nu in de vorm. Een vlakke golf is een patroon, dat zich over de hele ruimte uitstrekt, en is dus nergens gelokaliseerd. Een samenstelling van een functie uit vlakke golven, is de vorm van de functie samenstellen uit de verzameling van van golfpatronen (vlakke golven met iedere mogelijke frequentie en fase). Ook een atoommodel voor functies.
Het eerste atoommodel is lokaal en beschrijft de waarde van de functie voor ieder punt apart. Het tweede atoommodel is globaal en beschrijft waarde veranderingen tussen punten. Het eerste model ligt voor de hand als je losse puntmassa's in een ruimte wilt beschrijven (noem dit de inhoud), het tweede model als je golven in een ruimte wilt beschrijven (noem dit de vorm).
Vervolgens blijkt:
1. de inhoud-beschrijving van een functie heeft ook een vorm (de puntwaarden vormen een curve)
2. de vorm-beschrijving van een functie heeft ook een inhoud (de amplitudes van de vlakke golven zijn de losse puntwaarden)
3. de vorm-beschrijving van de inhoud = de inhoudsbeschrijving van de vorm
(equivalente beschrijvingen van dezelfde functie; zoals een gestaltpsychologie plaatje).
4. Een fouriertransformatie verwisselt de inhoud-beschrijving en de vorm-beschrijving van een functie
(een rolverwisseling van puntwaarden en golven; de draaischijf is de eenheidscirkel ei x van het complexe vlak).
Vorm en inhoud zijn verwisselbaar, maar niet van elkaar te scheiden.
-----------------------------------------------------
Het golf-deeltje dualisme
Dit is gebruikt om het golf-deeltje dualisme is een model te stoppen. De inhoud-beschrijving van een golffunctie bestaat uit de waarde (amplitude) ervan voor ieder punt in de 4D tijdruimte. De vorm-beschrijving van een golffunctie bestaat uit een samenstelling van vlakke golven. Een vlakke golf wordt gekarakteriseerd door een vier-impuls. De vier-impuls is een punt in een 4D impulsruimte.
De positievariabelen x zijn de 4 coordinaten van een 4D ruimte. De bewegingsvariabelen p zijn de 4 coordinaten van een 4D ruimte. Deze twee ruimten zijn meetkundig dezelfde 4D ruimte. De fouriertransformatie is dus een coordinatentransformatie (een vertaling van de ene beschrijving in de andere). In de ene beschrijving praat je over puntdeeltjes, in de andere beschrijving over golven, maar beide beschrijven dezelfde golffunctie in dezelfde functieruimte (een Hilbertruimte).
Zijn fysische dingen, in de tijdruimte, nu golven of deeltjes of beide? In deze nieuwe opzet is de wereld een Hilbertruimte. De fysische dingen bestaan dus in een Hilbertruimte. Daarmee zijn het andere dingen geworden. De Hilbertruimte, waarin de bewegingswet opereert, is niet meer de tijdruimte van Einstein / Minkowski. In een Hilbertruimte is alles een functie.
De intuitieve koppeling tussen de Hilbertruimte en de Einstein's tijdruimte loopt via de atomen (deltafuncties) van de Hilbertruimte. De atomen van de Hilbertruimte zijn:
- in de inhoud-beschrijving 1-op-1 gekoppeld aan punten in de tijdruimte
- in vorm-beschrijving (vlakke golven in de tijdruimte) 1-op-1 gekoppeld aan punten in de impulsruimte.
De Hilbertruimte zelf, is een functieruimte waarin de vertaling (de fouriertransformatie) tussen deze twee beschrijvingen plaatsvindt.
Wat is een golffunctie in een Hilbertruimte? De golffunctie heeft in beide coordinatiesystemen (voor de 4D ruimte) op ieder punt, een grootte en een richting: de amplitude (samenstellingsregel: de algebra van complexe getallen). Als je 2 golffuncties samenstelt (optelt) dan kunnen amplitudes elkaar versterken en teniet doen. De resultante amplitude, het resultaat na samenstelling, wordt gekwadrateerd (zodat het altijd een positief getal is). Alleen dat getal is meetbaar.
--------------------------------------------------------
Meetbaar, in een beperkte vorm
De amplitude noemt men een waarschijnlijkheidsamplitude. Het kwadraat van de waarschijnlijkheidsamplitude wordt geinterpreteerd als de waarschijnlijkheid dat een meetwaarde gelijk is aan de specifieke coördinaatwaarde (van het punt in de Hilbertruimte waar de waarschijnlijkheidsamplitude zich bevindt).
Alle meetbare informatie bestaat uit een afgeleide kansverdeling voor de mogelijke meetwaarden. De meetwaarden zijn altijd coordinaten van het meetobject, en een gekwadrateerde amplitude van de golffunctie (in dat coordinatensysteem) is de waarschijnlijkheid dat je die waarde meet. In het geval van de inhoud-beschrijving zijn de meetwaarden locatiewaarden. In het geval de vorm-beschrijving zijn de meetwaarden impulswaarden. Welke van de twee coordinatiesystemen van toepassing is, hangt af van het experiment (of je locaties of impulsen meet). Het kwadrateren van de amplitude is een afbeelding van complexe getallen op reele, van de kwantumwereld op de klassieke. (een projectie met informatieverlies).
De golffunctie mechanica voltrekt zich in de Hilbertruimte. Het is raar dat de meting niet wordt beschreven door dezelfde bewegingswet, want het meetproces vindt ook plaats in de wereld. De reden? De meting is de vertaling van de Hilbertruimte naar de tijdruimte, en van de kwantummechanische bewegingswet (de Schrodinger vergelijking) naar de bewegingswetten van de klassieke natuurkunde. Deze vertaling loopt impliciet via de meetinstrumenten, die zich allemaal klassiek gedragen. De meting is een afbeelding van de Hilbertruimte op 'de wereld van de klassieke natuurkunde' (een projectie met informatieverlies). De waarschijnlijkheden treden alleen op vanwege deze vertaalslag (dus vanuit onze noodzaak om alles te vertalen naar onze macroscopische, dus klassieke, wereldbeeld).
Dat het lijkt, alsof we de golffunctie mechanica achter de kansverdeling voor de mogelijke meetwaarden zien liggen, berust op de gok dat de fouriertransformatie het golf-deeltje dualisme in een model heeft gevangen. Een toetsbare gok, want het voorspelt allerlei samenhang. Getoetst, en het klopt wonderbaarlijk goed.
-----------------------------------------------
De onzekerheidsrelatie van Heisenberg
Een fouriertransformatie vertaalt een punt in een vlakke golf (en omgekeerd). Iets kan nooit in beide beschrijvingen een punt zijn (een unieke waarde voor de coordinaten in beide coordinatiesystemen tegelijk). Een deltafunctie in de tijdruimte (een unieke locatie) is na transformatie een vlakke golf in de impulsruimte (heeft iedere mogelijke impulswaarde met dezelfde waarschijnlijkheid). Een deltafunctie in de impulsruimte (een unieke vier-impuls) is na transformatie een vlakke golf in de tijdruimte (heeft iedere mogelijke locatiewaarde met dezelfde waarschijnlijkheid). De onzekerheidsrelatie van Heisenberg geeft aan wat er maximaal haalbaar is, als je beide (ongeveer) wilt weten.
De locatievariabelen en bewegingsvariabelen zijn niet meer onafhankelijk van elkaar. De golffunctie heeft twee gezichten, het ene toont je alle informatie over de locatie van het meetobject, het andere toont je alle informatie over de impuls van het meetobject. Als je 1 gezicht kent, dan volgt het andere uit de fouriertransformatie.
Het lijkt op de wijze waarop een rechthoek in een cirkel verandert (door een cilinder 90 graden te roteren). Alleen voor golffuncties in een Hilbertruimte gebruik je een fouriertransformatie i.p.v. een rotatie, en verandert een tijdruimte beschrijving van een kwantum-object in een impulsruimte beschrijving. De roterende cilinder ligt binnen onze natuurlijke meetkundige intuitie (is evident), het andere geval niet (is mysterieus).
Zo heeft 'de wortel van -1' ons gebracht tot enig inzicht in het interpretatieprobleem van de kwantummechanica.
---------------------------------------------------------
Conclusie
Wij zijn deelnemers in de wereld, op een schaalgrootte zo groot, dat onze zintuigen klassieke meetinstrumenten zijn. Wij zien geen kwantumwereld, deze ligt voorbij onze natuurlijke intuities. De kwantumwereld, met deeltje-golf dualiteit, kan wel in een Hilbertruimte worden beschreven. Een wereld waarvan metingen alleen projecties op onze klassieke wereld tonen, omdat een meting alleen kan slagen, als het meetobject succesvol in een klassieke toestand gedrukt kan worden (en zo voor ons benaderbaar). De wereld wordt, vanuit ons natuurlijke gezichtspunt gezien, ons deelnemersperspectief, meer en meer onbenaderbaar, naarmate we verder inzoomen.
De lokale beschrijving van de wereld (ingezoomd) in deze post, en de globale beschrijving (uitgezoomd) uit de post hierboven, onder 1 noemer brengen, is een openstaand probleem.
Samenvatting (tot nu toe).
Over het uitgangspunt:
"een deelnemer in de wereld".
Iedereen is zelf deelnemer en heeft een eigen deelnemersperspectief. Daarover hoef ik niets te zeggen, daar weet u alles van. Deel 1 van dit topic ging vooral over het relationele / logische begrip 'in'. De posten in dit deel gingen over 'de wereld' en de invulling van het waarheidsperspectief. Over de toestand van de wereld valt nog veel meer te zeggen. O.a. over statistische fysica, de brug tussen microbeschrijving en macrobeschrijving, tussen 'atomen en hun eigenschappen' en 'macroscopische bouwsels en hun eigenschappen', over allerlei vormen van collectief gedrag.
[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 04-12-2019 00:47:40 ]
quote:Denken met het hoofd van een ander.
Om je te bevrijden van koloniaal denken, moet je je het leven van anderen kunnen voorstellen en je geest dekoloniseren. De novelle Het behouden huis van Willem Frederik Hermans kan daarbij helpen, schrijft Manon Uphoff.
In 2005 werd ik gebeld door het Willem Frederik Hermans instituut. Of ik ervoor voelde om af te reizen naar Sint-Petersburg en aan de (Russische) lezer daar wat te vertellen over Hermans’ novelle Het behouden huis, waarover ik toen net een essay had geschreven. Ik zei ja en deed, eenmaal in Sint-Petersburg, mijn best zo veel mogelijk zinnigs te zeggen over deze in 1952 verschenen sinistere novelle waarin een naamloze soldaat, een partizaan, in de Tweede Wereldoorlog zijn intrek neemt in een villa, ergens in Midden-Europa, tot ook een Duits regiment zich aandient en zich inkwartiert. Verschillende partijen bezetten nu het huis, waarna de zaken gruwelijk uit de hand lopen. Aan het eind is het huis en alles wat zich daarbinnen ooit heeft bevonden zo goed als vernietigd. Ik sprak over de sardonische humor die door de schrijver bij het beschrijven van alle kille wederwaardigheden was ingezet.
Ik moest aan deze novelle denken, en aan mijn poging de Sint-Petersburgse lezers te overtuigen van het belang ervan, nu me gevraagd is na te denken over de dekolonisatie van de geest. Want die leidt onherroepelijk tot vragen over een kolonisatie, bezetting van de geest. Waaruit bestaat die? Kan je zo’n bezetting van de geest bestuderen? Is het mogelijk onze eigen geest te onderzoeken als die eenmaal ‘gekoloniseerd’ is, bezet is (geweest)? Onszelf van zo’n bezetting te bevrijden? Hoe? Bovendien, is het wel mogelijk om met ons eigen brein ons eigen brein te beschouwen? En hoe zit dat met de kolonisator?
We zouden een tweede hoofd moeten hebben, zegt de verteller in de novelle van Hermans, om te begrijpen wat dat ene hoofd is, maar we hebben er maar een.
Een vrije geest is die waar opvattingen en gedachten, ook die van anderen, zonder stremming kunnen stromen, waarin beweging is. Een geest met bewoners en talrijke gasten is niet erg. Wel ernstig is het als daarbinnen geen ruimte, geen echte plek meer is voor het ik om zich, in gesprek met die andere stemmen, te ontwikkelen.
Maar waar ligt de grens tussen een gastvrij brein, waarin sprake is van in- en uitstroom van gedachten, ideeën en emoties, en een geest die wordt bezet, overgenomen en ingevuld door anderen? Of waarin alle opvattingen over wat de wereld is, en wie die ander is, al zijn vastgelegd? De posities bepaald. De rollen voorgeschreven.
De novelle Het behouden huis bevatte een benadering en beschouwing van de werkelijkheid die niet exemplarisch is voor Hermans, maar er wel een is die hij als schrijver tot in de finesses heeft vastgelegd en uitgewerkt; een die vertrekt vanuit het ene hoofd, als nucleaire kern. Scheen de novelle ooit vooral een gruwzaam verslag van de waanzin en de grimmige lach van de oorlog, na herlezen lijkt vooral het getoonde failliet van het individuele denken erin centraal te staan.
De verteller in het verhaal is een jonge man, soldaat. Hij kan zich vermommen, verkleden als de ander, zijn eigen spiegelbeeld worden, uiteindelijk explodeert de boel, en dat is met een ijzeren logica meteen ook de implosie van het individu, van die ene mens waarin die hele onbegrijpelijke wereld zich heeft opgehoopt. Het laat zien waar de denkfout zit. Want steeds opnieuw wordt alleen dat hoofd, alleen het (eigen) denken ingezet. Hier treffen we de fatale vergissing van de bezetter, de kolonisator, de usurpator van de geest aan. Dat de hele wereld, met al het levende en eigene uit dit ene ik voortspruit. En door dit ene ik, denkend met dit ene (enige) hoofd, ingevuld en beheerst mag worden.
Hoewel ik de novelle van Hermans nog steeds meesterlijk vind, het is er een die me diep beïnvloed heeft, denk ik toch, steeds vaker, we hebben geen tweede hoofd van onszelf nodig, maar (eindelijk) het hoofd van een ander…
Vergelijking en contact met de geest van de ander is noodzakelijk, van levensbelang. Als wij onze hoofden en onze geesten niet met elkaar in contact kunnen brengen of met elkaar kunnen vergelijken, ligt waanzin eenvoudig op de loer. En gaat het niet om waanzin, dan wel om verbanning en verstikking. Bovendien, het is niet alleen door en met de taal dat onze geest wordt ingericht. Fysieke en zintuiglijke ervaringen en indrukken komen rechtstreeks tot ons, zonder tussenkomst van de taal, en zijn even belangrijk, en vaak blijvend. Een blik, een aanraking, een geur.
In De laatste getuigen. Kinderen in de Tweede Wereldoorlog laat Svetlana Alexijevitsj – schrijver, onderzoeksjournalist, grootmeester in het weergeven van andermans stemmen – de kinderen aan het woord over zulke voortalige of niet-talige herinneringen. Het zijn volwassenen die terugkeren naar wie ze waren, zoals de zesjarige Zjenja Belkevitsj, nu arbeidster: ‘Ik heb lang niets gezegd, ik keek alleen. Daarna herinner ik me een zomer. Een prachtzomer. Een onbekende vrouw aait me over m’n hoofd. Ik begin te huilen en te praten… Ik vertel over papa en mama. Hoe papa wegging zonder om te kijken… hoe mama op de grond lag… hoe er kevers over het zand kropen…
De vrouw aait me over m’n hoofd. Dan besef ik dat ze op mama lijkt…’
Wanneer weten en beseffen we dat onze geesten bezet zijn? Of dat we de geest (en niet zelden ook het lichaam) van anderen bezetten? En op welke manieren? Wanneer is het eerlijk, waar en juist om te spreken over de kolonisatie van de geest?
Alleen wanneer we gedaantewisselaars worden, durven te veranderen, ons mentaal durven te verplaatsen, ons de vorm van het leven van anderen kunnen voorstellen en indenken, kunnen we dekoloniseren. Alleen als we weten wat ons perspectief werkelijk inhoudt kunnen we onze eigen geest bevrijden. Dat heeft een serie stappen nodig.
Een van die stappen bestaat uit het herstellen van de verbinding tussen daders en hun daden, tussen vertellers en de vertellingen die zij eenzijdig hebben geschreven, tussen machthebbers en het door hen uitgevoerde machtsspel.
Want nog maar al te vaak gaat het in processen van kolonisatie en dekolonisatie over wat we verbergen, verhullen en wat we openbaren in de verhalen die we over onszelf aan onszelf en aan de wereld vertellen. En hoe de wereld daarop reageert. In dit verband is de documentaire over O.J. Simpson, Made in America, uitermate verhelderend. Deze ruim zeven uur durende documentaire van Ezra Edelman, waarvoor hij een Oscar ontving, geeft voor het eerst het brede narratief, waarin alle andere, eerdere narratieven zijn vervat. Dat van O.J. de sportheld, O.J. de moordenaar, O.J. als de tot de witte samenleving toegetreden bewonderde uitzondering, O.J. de mishandelaar, O.J. de charmante man naar wie miljoenen mensen opkeken en die zij wilden zijn, O.J. in het door raciale spanningen verscheurde Amerika. O.J. de vrijgesprokene. En tot slot, als hij na een gewapende overval om zijn memorabilia terug te krijgen, een gevangenisstraf krijgt opgelegd die eigenlijk te hoog is (in reactie op het gebrek aan straf voor de moorden) en wordt opgesloten, begint het verhaal van O.J. over zichzelf. Dan wordt duidelijk dat hij zichzelf alleen kan zien als de held die ook de wereld in hem zag, en dat zijn eigen daden geen plek krijgen in zijn zelfbeeld.
Maar al te vaak ondersteunen we daders, makers van vreselijke geschiedenissen, in het dragen van hun masker. Overrompelend vond ik dit ene zinnetje van O.J. aan het einde van zijn proces. ‘Denk aan wie ik werkelijk ben.’ Hij bedoelt: O.J. de sportheld.
Dat is wat de onwillige maker vaak doet. Weigeren van het verhaal. En weigeren zichzelf als de maker ervan te beschouwen. O.J. Simpson, Michael Jackson, Harvey Weinstein, Jeffrey Epstein, in hun web of labyrint weven zij een verhaal dat hun slachtoffers maar hebben te ondergaan. Zij kneden het narratief. Zien zichzelf nooit als dader of geweldenaar, maar als weldoener, of zelfs als slachtoffer. Onterecht behandeld.
Ze dissociëren. En de wereld zit vol met zulke mensen, die het narratief voor anderen schrijven, zich vervolgens terugtrekken, het masker opzetten, de auteursrechten van de door hen geschreven geschiedenissen afwijzen. De dekolonisatie van de geest moet zich daar, bij hen, nog voltrekken.
‘But then I must have done a terrible thing’, zegt een van de mannen, Anwar Congo, in een andere, al even ingrijpende documentaire, The Act of Killing van Joshua Oppenheimer, als hij spreekt over zijn deelname aan de doodseskaders in Indonesië, na de omverwerping van Soekarno in 1965. Hij, destijds dader, heeft zojuist zonder enige schroom in de fictieve setting van de documentaire en zonder schuldbesef vooraf een van zijn doodgemartelde slachtoffers nagespeeld.
Daarna is er ontzetting. Hij breekt, hij braakt.
But then I must have done a terrible thing. Met grote ogen kijkt hij naar de documentairemaker. Het is deels een vraag, deels ontstellende constatering.
En het doek scheurt. En daarachter wordt de waarheid zichtbaar… in een overweldigend moment van werkelijk besef.
De schotten verdwijnen. De geest komt vrij, en het hele verhaal, in alle beweeglijkheid, wordt ontbloot. Hij heeft, voor een moment, in het hoofd, door de ogen en met de zintuigen van een ander geleefd.
Zou jij dan in een theocratie willen leven? En zo ja, zou jij dan mijn slaaf willen zijn onder de wet van exodus 21?quote:
Door eerst de wetten die gemaakt zijn te meten met de Bijbel
Theocratie krijgen we niet op de aarde.quote:
[..]
Zou jij dan in een theocratie willen leven? En zo ja, zou jij dan mijn slaaf willen zijn onder de wet van exodus 21?
Dat is geen antwoord op mijn vraag, dat is het ontwijken van een vraag.quote:
[..]
Theocratie krijgen we niet op de aarde.
1, Zou jij een t willen ; Nee. Omdat dit onmogelijk is.quote:
[..]
Dat is geen antwoord op mijn vraag, dat is het ontwijken van een vraag.
En het streven ernaar meer ongelukken zal voortbrengen dan gelukken.
Er zijn al zoveel topics op F&L die gevuld worden met deze ene nooit eindigende discussie.
Jij vroeg je af wat de samenleving beter maakt.quote:
Willen jullie deze discussie voorzetten in het topic: F&L / Geloof #10
Er zijn al zoveel topics op F&L die gevuld worden met deze ene nooit eindigende discussie.
Ik reageer er enkel op.
Dit is toch jou voorstel voor een betere samenleving?quote:
Door eerst de wetten die gemaakt zijn te meten met de Bijbel
Dus als de wetten niet in overeenstemming zijn met de bijbels wetten wat is volgens jou dan de juiste?
Ik heb geen bezwaar met post 135. Dat is jouw antwoord op de gestelde vraag.quote:
[..]
Jij vroeg je af wat de samenleving beter maakt.
Als jullie beide blijven reageren op elkaar, heb je wel een discussie, maar die voer je al in vele topics. Stop in dit topic met reageren, doe dat in die andere topics.quote:Ik reageer er enkel op.
Jij mag ook de vraag van het topic proberen te beantwoorden.quote:
[..]
Dit is toch jou voorstel voor een betere samenleving?
Dus als de wetten niet in overeenstemming zijn met de bijbels wetten wat is volgens jou dan de juiste?
Welke juiste ?quote:
[..]
Dit is toch jou voorstel voor een betere samenleving?
Dus als de wetten niet in overeenstemming zijn met de bijbels wetten wat is volgens jou dan de juiste?
Het is natuurlijk soms ook grijs gebied.
Net als dat ik vind dat CU Bijbelsere ideeën heeft over bepaalde onderwerpen dan de SGP en omgekeerd.
Bij deze,quote:
[..]
Jij mag ook de vraag van het topic proberen te beantwoorden.
Ik ga voor een humanistische seculaire samenleving.
Dit lijkt me wel een goed ideequote:
[..]
Ik heb geen bezwaar met post 135. Dat is jouw antwoord op de gestelde vraag.
[..]
Als jullie beide blijven reageren op elkaar, heb je wel een discussie, maar die voer je al in vele topics. Stop in dit topic met reageren, doe dat in die andere topics.
Egocentrisme is een natuurlijk gegeven. Als je je ogen opendoet, zie je hooguit wat je kunt zien op de plek waar je dan staat. Om verder te kunnen kijken dan het directe eigen gezichtspunt, biedt inzicht in de samenhang der dingen een opening naar een groter geheel.
Behoeftigheid is een natuurlijk gegeven. Mensen zijn niet zelfvoorzienend en hebben van alles nodig om van de grond te komen en zichzelf in stand te houden. Om daarin niet door te slaan, of je onnodig vast te klampen, moet je ook weer kunnen loslaten.
Egocentrisme + behoeftigheid leidt gemakkelijk tot strijd en obsessies. Boeddhisme gaat over het verlichten van het lijden door een onnodige destructieve strijd te vermijden. Inzicht in de samenhang der dingen, om voorbij het eigen ego te kunnen denken, is een belangrijke stap. Maar als je in een hardnekkig patroon zit, zet die gedachte zelf niet veel zoden aan de dijk. Loslaten is dan onthechten of ontgroeien, een langdurig proces waarin dat patroon zelf wijkt en verdwijnt.
Het doel is niet om jezelf helemaal te laten verdwijnen. Loslaten is alleen mogelijk, leunend op de rest. Je kunt het ongewenste bestrijden door gebruik te maken van alternatieven. En er is altijd nog het basale zijn. Veel heb je niet nodig. Minimaliseren en het temperen van het ego kan ook een doel zijn.
Het helpt niet om jezelf, anderen of de wereld te haten. Het is beter om met meer aandacht, liefde en interesse naar de menselijke situatie, en al die natuurlijke deelnemersbeperkingen, te leren kijken (bewustwording). Groei en verbetering is mogelijk, aftakeling en achteruitgang ook, volmaaktheid of blijvend volmaakt geluk niet.
Als het leven inmiddels een verloren zaak is, er geen muziek meer in zit, zeker als dat leven nooit een kans heeft gehad, dan is duidelijk dat de hele kwestie niet alleen een psychologische kwestie kan zijn. De natuurlijke en sociale orde blijven relevant (niet noodzakelijk onze huidige ideeën daarover), anders hangt de psychologische orde in de lucht. Het geheel is een ondeelbaar proces.
[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 27-01-2020 23:59:10 ]
Voor mij is perspectief en subjectief niet hetzelfde.
-------------------------------------------
Een voorstel voor een algemeen begrippenkader:
1. Gezichtspunt en perspectief
Stel dat twee camera's zo zijn opgesteld, dat zij ieder een kant van een kopje tonen, de ene met oor en de ander zonder. De camerastand noemt ik een gezichtspunt. Wat vanuit dat gezichtspunt zichtbaar is, noem ik een perspectief (van het object).
Een perspectief is een projectie van het object op een gegeven gezichtspunt en gaat altijd gepaard met informatieverlies. Merk op dat een perspectief niet in strijd is met objectiviteit. Hoewel het oor in het ene perspectief zichtbaar is en in het andere niet, is er geen tegenspraak, want een perspectief is onvolledig. Omdat er geen tegenspraak is, kun je perspectieven probleemloos combineren tot een meer complete voorstelling van het object.
2. Gezichtspunt en subjectief
Als de ene deelnemer meer oog heeft dan de ander, voor iets dat beide kunnen zien, noem ik dat subjectief. Subjectiviteit gaat altijd gepaard met selectieve aandacht en interpretatie. Het is minder probleemloos te combineren, je kunt erover twisten.
3. Een gezichtspunt kiezen of zijn
Een gezichtspunt kiezen, is een gezichtspunt dat kunt inwisselen voor een ander gezichtspunt. Een gezichtspunt zijn, is een gezichtspunt dat je niet kunt inwisselen voor een ander gezichtspunt.
Een (specifiek) mens zijn, is al een gezichtspunt:
- het is klassiek mechanisch (i.t.t. kwantummechanisch),
- het omvat slechts een beperkt aantal beperkte zintuigen
(magnetische velden ervaar je niet, infrarood en ultraviolet licht zie je niet, een elektron is te klein, evolutie te langzaam, etc ...)
- het is subjectief.
Een mens kan slechts tot op zekere hoogte zijn gezichtspunt kiezen.
4. Onzin
Een objectief gestelde bewering die feitelijk onjuist is, is onzin.
-------------------------------------------
Het waarheidsperspectief en het deelnemersperspectief
Zo kun je, zonder contradictie, de term waarheidsperspectief gebruiken. De invulling van het waarheidsperspectief is een poging van een deelnemer om te komen tot een objectieve weergave van de feitelijke situatie & ontwikkeling (waarheid), ongeacht eigenbelang of voordeel (zelf overstijgend, niet subjectief). Dit in tegenstelling tot een deelnemersperspectief, dat uitgaat van subjectieve voorkeuren, in het teken staat van eigenbelang en voordeel (zelf identificerend, wel subjectief).
Beide perspectieven beschrijven dezelfde wereld, maar vanuit een andere insteek, daarom is er alleen een vertaling mogelijk:
- iemands subjectieve voorkeur, op een gegeven moment, is tevens een objectief feit.
- iemands emotie, als deze zich voordoet, is tevens een objectief feit.
Als feiten hebben ze oorzaken en gevolgen, maken ze deel uit van de feitelijke ontwikkeling, dus van de juiste invulling van het waarheidsperspectief.
- een poging om te komen tot een invulling van het waarheidsperspectief is ook een doel.
- een objectieve wetmatigheid is tevens bruikbaar voor het realiseren van deelnemersdoelen.
Als instrumenten maken objectieve wetmatigheden deel uit van een doelgerichte strategie van een deelnemer, dus van een deelnemersperspectief.
De vertaling tussen beide perspectieven kan alleen, omdat wijzelf het gezichtspunt achter beide perspectieven zijn. Het gaat in het waarheidsperspectief om kennis en inzicht. Tussen de objectieve wereld en onze kennis daarvan, zit ook de constitutie van de deelnemer, zijn natuurlijke vermogens en motieven.
De invulling van het waarheidsperspectief is, indien volledig en juist, de waarheid. Alleen is het moeilijk voorstelbaar dat dit praktisch haalbaar is, of theoretisch begrijpelijk (de leugenaarsparadox). De waarheid is, welbeschouwd, een te groot woord. Hoed u daarom voor de zelfverklaarde kenners van de waarheid (ideologie).
Een invulling van het waarheidsperspectief is, indien onvolledig, wel mogelijk (een perspectief). Bijvoorbeeld, wat zie je als je een steentje in het water gooit?
a. cirkels
b. driehoeken
c. vierkanten
d. iets anders
Antwoord: a
Is dat waar?
Antwoord: Ja.
Het verschil tussen het waarheids- of deelnemersperspectief bestaat uit de insteek die je kiest (een verschil in gezichtspunt waartussen je kunt kiezen).
--------------------------------------------------
De werking van de wereld
De werking / logica van de wereld zelf ligt ten grondslag aan alles:
- onze logische intuïties (ons kenvermogen is een evolutionaire adaptatie)
- onze emoties (ons emotionele palet is een evolutionaire adaptatie)
- onze emoties liggen weer ten grondslag aan onze motieven en geven richting aan ons leven
- onze logische intuïties liggen weer ten grondslag aan onze theorieën en inzichten
Ook onze emoties zijn inzichtelijk te maken en in theorieën te vangen (afgezien van de complexiteit van het onderwerp) en maken deel uit van de juiste invulling van het waarheidsperspectief (maar alleen in zover het over ons gaat).
Als we niet bezig zijn om de werking achter onze emoties te onderzoeken, maar ons ertoe beperken ernaar te handelen, dan zijn emoties motiverend, en leiden tot subjectieve interpretaties van de wereld, ongeacht hoeveel feiten en logica we vervolgens in onze argumenten en strategieën steken. Welbeschouwd is er een samenspel tussen onze emoties en logica, bij alles wat we doen, geen tegenstelling. Toetsing is daarom een onontbeerlijk aspect van wetenschap.
Rationaliteit is een beperkte opvatting van logica, die teruggaat op de leer van de juiste verhoudingen van de Pythagoreeërs / Plato (ratio = verhouding). In de Verlichting, een politieke tak van de wetenschappelijke revolutie uit de 17e eeuw, is rationaliteit een centraal begrip. Omdat het begrip rationaliteit meestal in een politieke context wordt gebruikt, en de politiek doelgericht is, staat rationaliteit meestal voor een strategische doelmatige logica (net als het latere utilitarisme, de hedendaagse marktideologie en technologische innovatie). De richtinggevende motieven daarachter vinden hun oorsprong in emoties (bijvoorbeeld de wil tot macht).
---------------------------------------------
Over het artikel van Bas Heijne
David Hume had inderdaad gelijk dat emoties motiverend zijn, ook m.b.t. onze logische beschouwingen. Je kunt nog dieper gaan: alle werking is uiteindelijk herleidbaar tot logica (of logica & toeval).
Een paradox of populisme? Luister naar politici: ik ben rationeel; mensen die het niet met mij eens zijn, hebben last van hun onderbuik gevoelens (platonisch geredeneerd). Een spel rond de vraag wie er subjectief is, en wie objectief. Subjectief, d.w.z. ziet iedereen anders (niet algemeen geldig). Objectief, d.w.z. feitelijk het geval of waar (wel algemeen geldig, d.w.z er is maar 1 juist antwoord).quote:Dat is de grote paradox van onze tijd. Naarmate we steeds meer toegeven aan onze emoties, roepen we steeds harder hoe rationeel we zijn.
Het ideaal van de homo universalis is allang gezonken. De kennis van de wereld die inmiddels beschikbaar is, is zo omvangrijk dat deze door niemand meer in zijn geheel te behappen is. Daarom kun je vaak niet anders dan leunen op autoriteiten en geloven in hun betrouwbaarheid. In combinatie met de eindeloze manipulatie van mensen, die dit misbruiken, leidt dit tot onzin (ongeldig), zoals de uitingen van veel anti-vaxxers.
Of neem de Vrije Wil. Een paradox of populisme? Luister naar politici: alles is een keuze. Een spel rond de vraag wie zijn gedrag wel of niet kan aanpassen, en wat wel of niet verwijtbaar is. Als het een vrije keuze is, dan is kunnen mensen zich aanpassen, anders niet.
Na weer eens een dag worstelen met terminologie kan ik er niet omheen dat de Verlichting grotendeels voorwetenschappelijke concepten gebruikt, zoals:
- de pythagoreïsche & platonische leer van de juiste verhoudingen (rationaliteit vs emotie)
- het christelijk theologische begrip Vrije Wil (een absolute keuzevrijheid)
In hoeverre is dat een stiekeme restauratie? De politieke tak van de wetenschappelijke revolutie was radicaler (bijvoorbeeld Spinoza, zoals Jonathan Israel claimt).
De idealen van de Verlichting (vrijheid, gelijkheid en broederschap) onderschrijf ik wel.
[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 06-02-2020 00:21:16 ]
Er zit een gemeenschappelijk noemer onder:quote:Angela Saini: ‘Er zijn veel mensen die racisme salonfähig proberen te maken’
Wetenschapsjournalist Angela Saini schreef een boek over de vele pogingen om racisme wetenschappelijk te onderbouwen. „Het is belangrijk om te beseffen dat mensen in hoge posities, en ook academici, er racistische ideeën op kunnen nahouden.”
Ze wist waar ze aan begon, maar toch is het af en toe even slikken. Angela Saini, gerenommeerd wetenschapsjournaliste voor de BBC, schreef het boek Superieur, een nauwgezette afrekening met de ‘terugkeer van de rassentheorie’. Saini beschrijft hoe vanaf de negentiende eeuw steeds weer opnieuw geprobeerd werd racisme wetenschappelijk te „onderbouwen”. En hoe pogingen om bewijs voor raciale verschillen te vinden de laatste jaren aan kracht gewonnen hebben.
„Net als met mijn vorige boek, Ondergeschikt, dat gaat over hoe bevooroordeeld de wetenschap vrouwen stelselmatig heeft behandeld, had ik tegenwind verwacht. Maar dit keer is het erger. Sinds de publicatie van Superieur word ik bestookt door trollen, neonazi’s en white supremacists, het gaat maar door. Dat heeft te maken met het internet, natuurlijk, daar kan alles gezegd worden, maar ook met het huidige politieke klimaat. Een website publiceerde al mijn gegevens, de naam van mijn ouders, echtgenoot, zonen, het lukte me niet dat te laten verwijderen. Maar ik vind het onderwerp te belangrijk om te laten liggen. Er zijn nu weer veel mensen die heel onderhands allerlei racistische overtuigingen salonfähig proberen te maken. Die moet je aan de kaak stellen, anders komen ze ermee weg.”
Ik spreek Saini (1980) bij haar thuis in Noord-Londen. Ze formuleert haar zinnen rustig en precies, afgewisseld met af en toe een spontane lach. Ik ben enthousiast over Superieur, omdat Saini de hedendaagse opleving van ‘wetenschappelijk’ racisme met vaste hand in historisch perspectief plaatst en overtuigend laat zien dat heel wat hedendaags racisme niet slechts een zaak is van brullende hooligans.
„Anders dan in de negentiende en begin twintigste eeuw wordt racisme tegenwoordig niet langer acceptabel gevonden. Maar de aanname dat alleen onwetende mensen die door educatie van hun vooroordelen verlost kunnen worden, in onze maatschappij nog racistisch zijn, is vals. Racisme is een gevoel, dat we meekrijgen in onze opvoeding, door de vooroordelen in onze directe omgeving. Iedereen heeft die vooroordelen, allemaal hebben we last van vooringenomenheid op tal van gebieden. Je moet niet verbaasd zijn wanneer ook heel slimme, hoogopgeleide mensen die vooroordelen hebben meegekregen, en die niet zomaar kunnen loslaten. Vaak bouwen ze er een intellectueel betoog ter rechtvaardiging omheen. Het is belangrijk om te beseffen dat mensen in hoge posities, en ook academici, er racistische ideeën op kunnen nahouden. Dat heeft gevolgen voor hoe mensen worden behandeld. Het kan deels het hardnekkige, structurele racisme in onze samenleving verklaren.”
[...]
- standen / klassenmaatschappij
- nationalisme / kolonialisme
- racisme / cultuurstrijd
Het zijn allemaal voorbeelden van groeps- en hiërarchie vorming. Het heeft een biologische oorsprong. Mensen zijn groepsdieren omdat samenwerking het makkelijker maakt om te overleven, en de eenvoudigste manier om een groep te organiseren tot een samenwerkend geheel is een hiërarchie vormen.
Hiërarchie vorming binnen en tussen groepen leidt tot de indeling in superieur en inferieur. Deze meritocratische kwalificaties zijn vaak niet feitelijk te onderbouwen, het zijn sociale constructies die drijven op:
- overlevingsemoties voor zelfbehoud (opwinding en angst, lust en walging).
- sociale emoties voor groepsvorming (eenzaamheid en geborgenheid)
- sociale emoties voor hiërarchie vorming (trots en schaamte, eer en schuld).
Extreme ideologieen, die de emoties van zelfbehoud en hiërarchie vorming cultveren, deze koppelen aan een specifieke context van gegeven verhoudingen (de status quo), en ze verengen tot simpele zwart-wit onderscheidingen (labels), leiden gemakkelijk tot collectieve waanzin.
De collectieve waanzin is een combinatie van extreem opgefokte
- biologische drijfveren (emoties),
- sociale organisatie (groepsvorming),
- sociale constructies of ideeën (ideologieën).
Doorsloeg (tekortschoot) in:quote:Is er nog hoop voor het universalisme, het geloof in onze gedeelde menselijkheid?
„Ik hoop echt dat we dat ideaal weer kunnen terugvinden. De Verlichting weerspiegelde de vooroordelen van de tijd waarin die beweging ontstond. Ik vind dat je die in haar historische context moet zien, en moet bekritiseren waar ze tekortschoot.
- rationalisme (in zover die de motiverende emoties vertaalde in universale waarden)
- individualisme (de vrijheidsstrijd in reactie op het knellende groepsverband)
De vertaling van iemands emoties in universele waarden kan niet zonder een ideologie. Een ideologie ontleent zijn rechtvaardiging aan de groep, wat vervolgens botst op de specifieke individuele situatie.
Emoties en logica zijn universeler dan ideologieën.
quote:Zoveel ervaringen en ideeën werden buitengesloten. Maar ik wijs de ideeën van de Verlichting bepaald niet af. We moeten beseffen dat geen van de extreme posities in het politieke spectrum, of het nu om etnisch nationalisme of radicale identiteitspolitiek gaat, een leefbaar alternatief voor samenleven opleveren. De werkelijkheid is veel complexer. Onze levens laten zich niet in simpele schema’s onderbrengen. Niemand is moreel zuiver, we maken dagelijks moreel dubieuze keuzes. Misschien zeggen generaties na mij, die Angela Saini, ze beschouwde zichzelf als progressief, maar kijk hoeveel vlees ze at, hoe hard en wreed. We zijn allemaal, afhankelijk van de omstandigheden, tot heel erge dingen in staat. We moeten dat leren erkennen. Wanneer we iedereen de hele dag de les lezen, wanneer we iedereen constant veroordelen, hebben we op een gegeven niemand meer over om mee samen te leven.
[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 16-02-2020 17:44:09 ]
quote:
Een doelgerichte logica (i.t.t. een oorzakelijke) kan ook, maar niet beide tegelijk (wat Aristoteles dacht). In een doelgerichte logica moeten de doelen van de samenstellende delen samenwerken, om het doel van het bouwsel tot zijn recht te laten komen (voor ieder bouwsel, op iedere schaalgrootte). Om dat sluitend te krijgen, wordt het net zo deterministisch als werken met oorzaken. Werken met oorzaken is een handig lokaal perspectief, werken met doelen is een handig globaal perspectief. In de moderne natuurkunde is dat globale doel een actie-principe. Wat volledig ontbreekt is de belevingswereld, zoals mensen die hebben bij hun subjectieve doelen (net als in iedere versie van de mechanica). Het blijft even abstract en objectief; het is alleen een herformulering.
[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 15-04-2020 18:38:33 ]
Alles is (Parmenides)
Alles is getal (d.w.z. een verhouding, Pythagoreers)
Alles is water (d.w.z. een kringloop, Thales van Milete)
Alles is atomen en leegte (Atomisten)
Alles is een massa (Galileo, Newton)
Alles is energie (19e eeuw, thermodynamica, Freud over libido, Bergson over levensenergie)
Alles is een gebeurtenis (Einstein over de 4D tijdruimte, Wittgenstein over 'alles wat het geval is', de feiten)
Alles is een perspectief (20e eeuw, Einstein over gelijktijdigheid, Bohr over kwantummetingen)
Alles is een functie (in een Hilbertruimte, QM)
Alles is een quantumveld (in een Hilbertruimte, QFT, het standaardmodel)
Alles is ...
...
Loesje
[ Bericht 1% gewijzigd door deelnemer op 17-04-2020 04:35:20 ]
... dan zijn atomen essenties (ze kunnen niet overgaan in niet-zijn, en ze kunnen niet uit elkaar vallen).quote:
• het idee van het kleinste (atomen / ondeelbaren):
- begrenst het inzoomen,
- reduceert verandering tot de verplaatsing van atomen (alleen externe beweging, bij gebrek aan een interne structuur),
- reduceert het niet-zijn tot de bewegingsruimte van atomen (leegte, ruimte of vrijheidsgraden).
(Democritus: All is atoms and void.)
Het niet-zijn is gereduceerd tot de bewegingsruimte van atomen en biedt nog de mogelijkheid van verandering (externe beweging).
Met universele eigenschap massa wordt de vorm weg geabstraheerd, en worden de atomen herleid tot massabehoud.quote:
Newton's bewegingswet (de kringloop van beweging)
Newton omzeilt de vraag waaruit materie bestaat (atomen, of de vier elementen van Empedocles) door een stabiele universele eigenschap als uitgangspunt te kiezen: massa.
Je kunt nu alles op 1 hoop gooien. Haal iets van die hoop af, en definieer het als de eenheid van massa. Pak er een weegschaal bij, een balans, en je kunt aan alles een massa toekennen.
Het omzeilen van de vraag, waaruit materie bestaat (de interne structuur), heeft voordelen:
- alles is een massa.
- het reduceert de kringloop van stoffen tot de wet van behoud van massa. Omdat de vorm (structuur) is weg-geabstraheerd, verdwijnen ook de transformaties (van de ene vorm in de andere) uit beeld.
- daarom werkt de mechanica op iedere schaalgrootte. Het maakt niet uit wat je als 1 massa beschouwd. Je kunt een fiets als 1 massa beschouwen, of als een samenstelling van onderdelen met ieder een eigen massa.
Het antwoord: Ja (impulsbehoud, toetsbaar).quote:
Hoe zit het met beweging zelf? Is een overgang tussen zijn en niet-zijn dan wel mogelijk? Gaat een bal vanzelf rollen? Of is beweging ook een behouden grootheid?
Het niet-zijn (leegte of ruimte) was nodig om verandering te verklaren (bewegingsruimte te bieden). Wat leidt tot de fysische grootheid impuls. Omdat de impuls een objectieve maat heeft en behouden is, is beweging niet alleen mogelijk, maar ook een essentie, net als massa.
Impulsbehoud betekent: impuls is. Dat volstaat, als een overgang tussen zijn en niet-zijn onmogelijk is.
Een interactie is een herverdeling van impuls (i.h.a. van behouden grootheden; essenties). De samenstellingsregel is een vrijheidsgraden-en-herverdelingslogica: de (universele deterministische) bewegingswet van de ruimte (tijdruimte, Hilbertruimte). Als de bewegingswet translatie symmetrisch (universeel) is, dan is impulsbehoud een logische consequentie (stelling van Noether). Zo ontstaat een dynamisch zijn (een perpetuum mobile), zonder overgang tussen zijn en niet-zijn.
Impulsbehoud (bewegingswet) is de synthese tussen Parmenides (alles is) en Herakleitos (alles stroomt).
I.h.a. kun je de eenheid (het geheel) opdelen, als de ontstane delen vergezeld gaan met een samenstellingsregel, waarmee de delen weer tot de eenheid kunnen worden samengesteld. De identiteiten van de delen zijn niet behouden (herschikking, uitwisseling, interactie), alleen de identiteit van de eenheid is behouden (het geheel blijft hetzelfde, het is). De samenstellingsregel maakt van delen een groter geheel, en dat pad eindigt bij het geheel (zijn). Omdat je heen en terug kan, gaat er geen informatie verloren, en is er geen overgang tussen zijn en niet-zijn.
Als de samenstellingsregel een bewegingswet is (een samenstelling van de situatie voor en na), en deze is universeel en deterministisch (je kunt heen en terug), dan wordt beweging een essentie (behoud) en het zijn dynamisch (transformatief).
Drie alternatieve voorstellingen van dezelfde ontwikkeling (dezelfde bewegingswet):
- het geheel heeft alleen een interne ontwikkeling
- het atoom heeft alleen een externe ontwikkeling
- een bouwsel (inclusief de mens) heeft een interne en externe ontwikkeling.
[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 07-05-2020 16:11:39 ]