Dag 1: Vlucht Amsterdam Schiphol – VilniusHet was alweer jaren geleden dat ik nog had gevlogen, dus was het weer even wennen aan de veranderende regels omtrent het vliegen zelf. Maar echt lastig is het allemaal niet, zeker niet omdat ik toch binnen Schengen landen vloog. Ik vloog met airBaltic, aangezien zij gewoon het voordeligst waren en qua reistijd ook het handigste uitkwamen. Plus het absurde gegeven dat je bij een boeking via KLM ook vloog via airBaltic, maar wel tientallen euro’s meer betaald.
Het inchecken ging vrij soepel, eigenlijk verliep de gehele vlucht voorspoedig. De stoelen van AirBaltic zijn inderdaad vrij krap (maar voor welke vliegtuigen binnen Europa geldt dat tegenwoordig eigenlijk niet). Maar doordat ik mijn eigen stoelnummer kon kiezen en die bij de nooduitgang nog vrij was, had ik toch nog voldoende beenruimte. De vlucht zelf duurde iets meer dan twee uur, dus ben je er eigenlijk zo. Het vliegveld van Vilnius is recentelijk nog verbouwd (tot een week hiervoor moest je nog vliegen op Kaunas), maar uiteindelijk heb ik niet kunnen beoordelen of het nu beter was dan voorheen. Behalve dat het een redelijk klein vliegveld is, heb ik er niet veel over te melden. Wel dat mijn koffer opvallend genoeg als eerste van de band kwam rollen, waardoor ik binnen een kwartier na het vliegveld uit te zijn gestapt al in de aankomsthal stond.
Vanuit daar de keuze om met de trein of met de bus naar Vilnius zelf te gaan. Inmiddels begon het helaas wel wat te regenen, dus dat beloofde niet veel goeds. De trein was net vertrokken, dus gekozen voor een van de bussen die naar het station (stotis) ging. Wat vlakbij mijn hotel zat, dus daar moest ik sowieso zijn. Een enkeltje vliegveld naar station kost je een euro, dus daar wordt je ook niet echt armer van. Dit was de enige keer dat ik in Vilnius gebruik heb gemaakt van het openbaar vervoer, omdat de rest zeer goed te belopen is. En ik sowieso veel loop als ik op een stedentrip ben. Deze ene ervaring met het Litouwse OV was prima en hoor en lees van anderen dat het verder in de stad ook goed geregeld is, dus voor wie liever wat minder loopt is het zeker een goede optie.
Station van VilniusDe stationsbuurt van Vilnius is niet heel geweldig en ook het station zelf is niet heel fraai, maar een gevoel van onveiligheid of iets anders negatiefs had ik er ook weer niet. Mijn hotel Old Town Trio was een minuut of tien lopen van het station, dus dat was goed te doen. Inchecken in het hotel ging verder soepel bij een vriendelijke Litouwse. En belangrijker nog mijn kamer was in zeer goede staat. Meestal zijn foto’s die hotels via Booking.com laten zien nog weleens vertekenend. Maar hier zag het er precies zo uit als op de beelden. Het hotel is vrij recent verbouwd en opgefrist. En dat is te zien. Strakke kamer, brandschoon met fraaie badkamer.
Na alles gereed te hebben gemaakt te hebben op mijn kamer, de stad ingetrokken. En wonder boven wonder was het net droog geworden. Het regende daarvoor ook weer niet heel hard, maar het is toch wat lekker rondlopen als het droog is. Ik ben eerst even terug gelopen naar het station om te kijken waar drie dagen later mijn bus zou vertrekken, altijd makkelijk om alvast te weten waar je moet zijn. Het Autobusy stotis ligt direct naast het station zelf, en alle (internationale) bussen vertrekken hiervandaan. Gelijk gezien dat er ook een behoorlijke supermarkt te vinden was, waar elke ik elke dag wat dingetjes kon inslaan.
Vanuit het station dan eindelijk de echte stad ingetrokken. Dichtstbijzijnde highlight is de Poort van het Morgenrood. Vanuit de voorkant nog niet zo heel bijzonder, maar zodra je door de poort bent loop je onmiskenbaar het Vilnius binnen wat je ziet als je beelden van de stad bekijkt. Aflopende kronkelende straatjes geplaveid met kasseien. En alvast de eerste flarden van kerken. Maar vooral de Poort van het Morgenrood ziet er vanuit de andere kant een stuk indrukwekkender uit. Deze poort is van oorsprong een van de negen poorten die de toegang tot de stad verleenden, omdat de rest door een stadsmuur beschermd werd. In de middeleeuwen was de stad namelijk de hoofdstad van het Litouwse rijk dat uitstrekte tot de Zwarte zee en tot in Polen.
Poort van het Morgenrood (Ausros vartai)Tegenwoordig is deze poort nog het enige overblijfsel, de rest is namelijk gesloopt. Verder naar beneden afdalend kom je binnen enkele honderden meters langs vier kerken, waarvan de Orthodoxe kerk het meest indrukwekkend is. Jammer genoeg stond deze deels in de steigers om opgeknapt te worden, waardoor je niet de volledige pracht en praal meekreeg en het vooral niet echt geschikte foto’s oplevert. Wel is het een kerk die je vanuit veel punten in de stad kunt zien, omdat deze zelf redelijk hoog is al vrij hoog in de stad staat en een herkenbaar uiterlijk heeft met zijn meerdere torens en grote koepel.
Een andere opvallende kerk in die buurt is de Sint-Casimirkerk met zijn rozige gevel en te vinden aan een gezellig pleintje wat een beetje Frans aandoet. Deze kerk stond gelukkig niet in de steigers, waardoor deze wel normaal viel te bewonderen. En ook van binnen heb ik een kijkje kunnen nemen, wat er best fraai uitzag. Vlakbij deze kerk is het stadhuis van Vilnius te vinden met daarvoor een fraai groot plein. Met daaromheen veel luxe winkels, fonteinen en uiteraard kasseien. Voor het stadhuis stond een grote hijskraan die, zo het leek, de resten van een evenement aan het weghalen was. Jammer, want het stond het Kodak momentje wel een beetje in de weg staan, maar niet getreurd, later zou die hijskraan vast wel weg zijn.
Sint-CasimirkerkVanuit het stadhuisplein loop je langs wederom een kerk, de Sint-Nicolaaskerk. Een kerk die je vanaf andere delen in de stad beter kunt zien, dan als je er langs loopt, omdat het half verscholen ligt achter een paar bomen en in een krapper wordend straatje ligt. Maar ook deze kerk is weer zeer mooi. Niet veel verder een nog wat meer opvallend kerk, zei het wat kleiner. Ook weer Orthodox, maar dan de Sint-Parascevekerk. Ook weer zeer kleurrijk en met fraaie vormen. Rond dat kerkje vallen mij pas de eerste kenmerken van een toeristisch oord op. Hier vindt je wat kraampjes met allerlei tierelantijntjes die al dan niet echt Litouws zijn. Overigens zie je hier en daar zeker wel wat toeristen rondlopen, maar echt druk is het nergens. Wat dat betreft heeft de stad nog geen last van het massatoerisme wat op veel andere plekken wel het geval is. Dat maakt het een stuk relaxter om rond te lopen, al ben ik wel van mening dat de stad zo prachtig en sfeervol is en allerlei andere elementen bezit die een toestroom van toeristen wel zou rechtvaardigen.
Sint-ParascevekerkDesalniettemin vervolg ik mijn weg. Rechtdoor had ik de Pilies Gatve (straat) in kunnen lopen, een van de bekendste straatjes van de stad, maar ik besluit rechtsaf te slaan. Gewoon omdat het kan, maar eigenlijk vooral omdat ik dan de Kathedraal van de Ontslapenis van de Moeder Gods tegen ga komen. En zolang als de naam van deze kathedraal is, zo indrukwekkend groot is deze kerk. Wel is het jammer genoeg een van de minder goed onderhouden kerken van de stad. Vermoedelijk zal die binnenkort wel gerenoveerd gaan worden en in de steigers komen te staan (weg Kodak moment). In 1346 gaf grootvorst Algirdas deze kerk nog cadeau aan zijn vrouw Maria (deze man was waarschijnlijk iemand van het grote gebaar, want een kleiner cadeau had ze waarschijnlijk ook wel goed gevonden). Pas jaren na hen dood werd deze kerk ook daadwerkelijk een religieuze plaats die belangrijk werd voor de inwoners van de stad.
Kathedraal van de Ontslapenis van de Moeder GodsHier vlak achter ligt de ‘onafhankelijke gemeenschap’ Uzupis, maar mijn rechter oog wordt getrokken door wederom een kerk, ditmaal op een heuvel. Terwijl mijn linkeroog een van de fraaiste gebouwen van de stad ziet. Ik heb even getwijfeld waar ik naartoe zou gaan, omdat er zoveel te zien is. Dat is typerend voor Vilnius. Er is overal wel wat moois te zien, het is een prachtige stad met fraaie gebouwen met elk hun eigen historie. In dit geval kies ik voor de kerk op de heuvel, omdat vandaar vast een prachtig zicht op de stad te zien is. De kerk zelf is niet zo heel interessant, maar het uitzicht is er fraai. En ook precies het moment om even plaats te nemen op een bankje.
Beeld op de stad vanuit het Bastion van de stadsmuur van Vilnius. O.a. Gediminas kasteel toren en een aantal eerder en later nog te noemen kerken zijn te zien.Het Bastion van de stadsmuur van Vilnius ligt hiernaast. Gebouwd op een van de vele heuvels die de stad rijk is. Gek genoeg heb ik blijkbaar over dit aspect van de stad heen gelezen toen ik van te voren over Vilnius las, want het valt mij op hoeveel hoogteverschil er is in de stad. Des te mooier om de stad dus van alle kanten goed te kunnen bekijken. Helaas begint het wel net even te regenen, maar zodanig dat ik er niet echt nat van wordt en de zon blijft ook schijnen, dus is het prima uit te houden. Een regenboog kan ik echter niet ontdekken, wat de stad nog wat sprookjesachtiger had gemaakt.
Bastion van de stadsmuur van VilniusOndertussen ben ik weer afgedaald om door Uzopis heen te wandelen. Hier vind je vooral veel creatieve mensen, veel muurschilderingen, lage oude gebouwen en natuurlijk kasseien. Op een van de muren zijn de geboden van de constitutie te zien op plakkaten in diverse talen. Het geeft het geheel wel wat sfeervols en heb daar in dat deel ook prima kunnen eten. Al is het toch vooral brood, aardappels en vlees wat ze er kennen. Midden in deze enclave staat een standbeeld van de Engel van Uzupis die waakt over de mensen. Verder doorlopen en je komt weer bij de grote kerk met de lange naam uit.
En van daaruit loop ik nu wel door naar het voor mij mooiste bouwwerk van de stad. Of eigenlijk zijn het twee bouwwerken met daarvoor een standbeeld. Want ja standbeelden, daar houden de Litouwers wel van. Het zijn de Sint-Annakerk (die veel weg heeft van de werken van Gaudi) en de Sint-Franciscus en Bernardinuskerk die zowat tegen elkaar zijn aangebouwd. Twee kerken die weliswaar rood zijn, maar qua stijl en bouw heel erg verschillend. Heel indrukwekkend om te zien. Waarbij je vanuit elke andere hoek iets heel anders ziet. Om het geheel nog compleet te maken staat aan de andere kant van de straat een tempel, aangezien anders het gehalte religieuze gebouwen per vierkante meter in het gedrang zou komen.
Sint-Annakerk en Sint-Franciscus en BernardiuskerkAchter deze kerken ligt het mooie Bernardine Park. Zeer stijlvol en ruim opgezet. En het ligt precies tussen het riviertje de Vilnia (waar de naam van de stad uit voortgekomen is), de bovengenoemde kerken, de Gediminas heuvel en de heuvel van de drie kruizen. Ik besluit door het wisselvallige weer om nu nog niet een van deze heuvels te beklimmen, maar eromheen te lopen. Vanuit alle kanten heb je wel al een fraai zicht op de Gediminastoren, het bekendste monument van de stad en het land. Met onderaan drie van de vele musea die de stad rijk is. Vanuit het pleintje voor het nationale museum heb je een prima zicht op de toren, dus neem ik weer even plaats om te genieten.
Het Nationaal museum van Litouwen met daarachter GedminastorenVlakbij dit pleintje, met uiteraard weer een standbeeld, ligt een van de andere bekende punten van de stad. De Vilnius Kathedraal met daarvoor losstaand de ietwat scheve klokkentoren. En daarnaast een heel groot plein. Aan dat plein, achter de kathedraal ligt ook nog het Paleis van de Grootvorsten van Vilnius. Een niet bijzonder uitziend gebouw, maar wel een met historie. Want dit was het paleis ten tijde van het grootvorstendom van Litouwen. De kathedraal en de toren zijn gelukkig zelf wel indrukwekkend genoeg.
Kathedraal van Vilnius met de losse klokkentoren.Dat kan jammer genoeg niet gezegd worden van het plein dat er naast ligt. Het is een enorme open vlakte. Slechts aan de zijkant staan wat bankjes, maar dan zit je wel met je hoofd zowat in een boom en sowieso uit de broodnodige zon. Gezien de beelden die ik van de stad gezien heb, worden de meeste evenementen elders (in een groot park of op het stadhuisplein) gehouden. Zonde want juist dit plein nodigt toch uit tot een grote levendigheid dan die er nu heerst. Wat meer zitgelegenheid op het plein zelf zou al wat meer helpen. Of wat straatmuzikanten die er spelen, atleten die er hun kunstjes vertonen, desnoods sjacheraars die met een balletje, balletje achtig spel nietsvermoedende toeristen financieel willen uitkleden, zou het plein al wat meer sfeer geven.
Het plein naast de kathedraal haalt niet alles uit zijn potentie.Dat laatste is natuurlijk gekscherend gezegd, want dat past meer bij steden als Parijs en Londen. En hoe geweldig ik die steden ook vind, ik ben blij dat Vilnius (nog) niets van die negatieve kanten heeft overgenomen. Je kunt er overal veilig over straat, het er is er in het oude stadsdeel zeer schoon en de mensen laten elkaar daar goed in hun waarde. Er wordt niet of nauwelijks voorgedrongen, niemand die tegen je aan loopt als het even wat drukker is en overal kun je fatsoenlijk oversteken, omdat men er nog fatsoenlijk auto kan rijden.
Met deze positieve indrukken ga ik weer terug naar mijn hotel, om al die indrukken te verwerken en om te testen of de kamer een beetje een fatsoenlijk bed heeft. De eerste dag van mijn Baltische trip is mij zeker niet tegengevallen.
[ Bericht 1% gewijzigd door Redefine op 02-09-2017 02:31:25 ]
Buren wordt doorgeschoven naar morgen.
Mensen vinden wel héél snel iets. Vaak met een minimum aan kennis en een maximum aan oordeel.