SPT Sport Algemeen
Ben jij sportief? Volg je alles wat met sport te maken heeft? Of heb je gewoon iets te melden of te vragen over een sport? Dan is dit het forum waar je zijn moet.
twitter:benedetticesare twitterde op donderdag 31-08-2017 om 20:08:23 @ProCyclingStats @kaunis__tytto I would probably get the award for the most aggressive rider of the day if someone does this to me 😉 reageer retweet
@ProCyclingStats @
Staat een psychiatrische inrichting en ze hadden vanmiddag allemaal tegelijk verlof. Zoiets. Wtf echt.quote:Op donderdag 31 augustus 2017 20:11 schreef Chiappucci het volgende:
2 bizarre momenten met 'supporters' op een en dezelfde berg. Echt wtf
Alleen omdat hij dik is?quote:
Die man die Belkov omver stootte leek me ook een beetje verstandelijk beperkt?
Reis ver, drink wijn, denk na, lach hard, duik diep. Kom Terug.
twitter:CyclingHubTV twitterde op donderdag 31-08-2017 om 20:16:21 @LorenaBanderas Longer one with aftermath. Seems like the Guardia Civil was going to arrest him. #LV2017 https://t.co/KT4DY2oyYZ reageer retweet
@LorenaBanderas Longer one with aftermath. Seems like the Guardia Civil was going to arrest him. 
heywoodu
Van bijna dood tot olympiër:
Prima reden.quote:
Van bijna dood op weg naar de Olympische Spelen, tot olympiër in 2026? Elk beetje hulp wordt bijzonder gewaardeerd!
https://www.gofundme.com/(...)he-spelen-na-ongeval
https://www.gofundme.com/(...)he-spelen-na-ongeval
quote:Op donderdag 31 augustus 2017 19:05 schreef wimderon het volgende:
[ afbeelding ]
Droomplan van Lotto uitgelekt.
1. WIJ DURVEN
3. WIJ ZIJN EEN SLIMME EN VOORUITSTREVENDE PLOEG
4. WIJ HALEN ELKE DAG HET MAXIMALE UIT ONSZELF EN UIT ELKAAR!
5. WIJ ZIJN OPEN NAAR BINNEN. EN WIJ ZIJN OPEN NAAR BUITEN, MAAR WEL MET GESLOTEN RIJEN.
7. BIJ ONS IS EEN AFSPRAAK EEN AFSPRAAK
8. WIJ ZIJN DIRECT, MAAR NIET ONBESCHOFT
9. WIJ ZIJN TROTS OP ONS TEAM EN OP ONS NEDERLANDSE KARAKTER.die zouden een een cursusje moeten krijgen van meneer en mevrouw StoutjesdijkSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.met vriendelijke groet,
Merijn Zeeman
Vaag joh, leek me een gevalletje pure pech voor Belkov maar met deze beelden ga je toch twijfelen of het persoonlijk was.quote:twitter:CyclingHubTV twitterde op donderdag 31-08-2017 om 20:16:21 @LorenaBanderas Longer one with aftermath. Seems like the Guardia Civil was going to arrest him. #LV2017 https://t.co/KT4DY2oyYZ reageer retweet
Tja, maar dan roepen we ook weer heel snel dat de politie harder moet optreden, zoals ook door het Belkov-incident is bewezen. De realiteit is dat deze agent enorm fout bezig was maar over het algemeen levert het hardere politieoptreden in Spanje wel een veiligere race op.quote:
Dat agressief wegbeuken van supporters zal nu ook wel klaar zijn lijkt me. Zat er wel eens aan te komen, leuk geweest.
Hij ziet er niet uit als de standaard dronken hooligan.quote:
[..]
Staat een psychiatrische inrichting en ze hadden vanmiddag allemaal tegelijk verlof. Zoiets. Wtf echt.
De man in de roze polo is zeker zijn begeleider?
quote:
[ afbeelding ]
Droomplan van Lotto uitgelekt.
1. WIJ DURVEN
3. WIJ ZIJN EEN SLIMME EN VOORUITSTREVENDE PLOEG
4. WIJ HALEN ELKE DAG HET MAXIMALE UIT ONSZELF EN UIT ELKAAR!
5. WIJ ZIJN OPEN NAAR BINNEN. EN WIJ ZIJN OPEN NAAR BUITEN, MAAR WEL MET GESLOTEN RIJEN.
7. BIJ ONS IS EEN AFSPRAAK EEN AFSPRAAK
8. WIJ ZIJN DIRECT, MAAR NIET ONBESCHOFT
9. WIJ ZIJN TROTS OP ONS TEAM EN OP ONS NEDERLANDSE KARAKTER.Wie is die gozer in de foto überhaupt?SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.met vriendelijke groet,
Merijn ZeemanPut these foolish ambitions to rest.
Kun je niet lezen?quote:
[..]
Wie is die gozer in de foto überhaupt?
Bjorn, staat toch op z'n onderbroek man.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
wat de neuk, is dat n nieuwe sport om wielrenners in de hekken te duwen ?
"You can call me Susan if it makes you happy"
quote:
Welke optie wordt het?quote:Winnaar Algemeen Klassement:
De winnaar van het Vueltaspel 2017 mag kiezen tussen een Le Patron casual wielershirt (t.w.v. ± ¤ 50,-) of een Le Patron leren/rubberen riem 'Le Pneu' (t.w.v. ± ¤ 60,-). Om het Vuelta-feest compleet te maken krijg je ook nog een 3-pack Le Patron kwaliteitssokken naar keuze (t.w.v. ± ¤ 25,-).
Iemand in onze subleague heeft ook nog eens de dagzege
Steun het Kiva Fok! team!
http://www.kiva.org/team/fok
http://www.kiva.org/team/fok
twitter:laflammerouge16 twitterde op donderdag 31-08-2017 om 22:58:43 According to what a witness reported (@AntonioLozanoP), the guy who pull @BelkovMaxim was affected by down syndrome… https://t.co/689sxC7QTi reageer retweet
According to what a witness reported (@AntonioLozanoP), the guy who pull @
Dat had ik dan toch goed gespotquote:twitter:laflammerouge16 twitterde op donderdag 31-08-2017 om 22:58:43 According to what a witness reported (@AntonioLozanoP), the guy who pull @BelkovMaxim was affected by down syndrome… https://t.co/689sxC7QTi reageer retweet
Ben wel blij met dit forum, al die vreemde dingen die vandaag gebeurden worden een beetje verklaard. Nu ook nog iemand met down die gewoon een duwtje wil geven maar niet goed begreep waar dan geduwd moest worden.quote:twitter:laflammerouge16 twitterde op donderdag 31-08-2017 om 22:58:43 According to what a witness reported (@AntonioLozanoP), the guy who pull @BelkovMaxim was affected by down syndrome… https://t.co/689sxC7QTi reageer retweet
twitter:PuritoRodriguez twitterde op donderdag 31-08-2017 om 19:05:32 Por favor @albertocontador no hagas más esto, que al final la depresión que no cogí en 2012 la voy a coger ahora tanto recordarme Fuente Dé! reageer retweet
Por favor @
Put these foolish ambitions to rest.
als ze dat nou bij Froome deden...... dan had de race er nog wat aanquote:
wat de neuk, is dat n nieuwe sport om wielrenners in de hekken te duwen ?
"Ow, my schnoz! My punim! My pupik! My genechtagazoink!"
Rellende_Rotscholier
Robbertje matten met de wouten
Etappe 13: Coín - Tomares, 198,4 km
Zoals verwacht was de 12e rit er weer een voor de vluchters. Over de uitkomst zullen we het maar niet te lang houden. Een 33-jarige Pool met een dubieus verleden, die alleen maar bij besmette ploegen heeft gereden en nu plotsklaps, terwijl hij einde contract is, tot twee keer toe zijn vluchtgenoten naar huis fietst. Het is even wachten op het positieve plasje, daarna kan Omar Fraile deze zege overnomen. Hij werd op ruime achterstand tweede, maar won wel de sprint van de immer falende Rojas. Heel lang leek het een saaie rit te worden, vooral omdat er vooraan totaal geen spanning was. Het peloton deed ook lang rustig aan, tot de laatste klim van de dag. Daar gooide Roche de knuppel in het hoenderhok en Contador reageerde meteen. Team Sky ging zoals gewoonlijk in de achtervolging, maar ze kregen het gat niet direct dicht. Zeker nadat Contador versnelde en Roche achterliet liep de voorsprong aardig op. Op de top van de klim kwam Contador ploeggenoot Theuns tegen, die in de kopgroep zat, maar werd gelost en daarna had gewacht. Samen reden ze hard naar beneden, met het peloton onder aanvoering van Sky op een seconde of 20 daarachter. In zo'n beetje de eerste bocht van de afdaling kreeg Froome te maken met een mechanisch defect, waardoor hij van fiets moest wisselen. Uiteraard was hij meteen in paniek, hij was zelfs helemaal in de war. Zo erg in de war, dat hij nadat hij op zijn nieuwe fiets sprong in de eerstvolgende bocht direct op z'n muil ging. Het is en blijft een non-coureur, hoeveel koersen hij ook wint. Nadat zijn ploeggenoten op hem hadden gewacht lag hij ineens bijna een minuut achter op Contador en een halve minuut op de groep met de andere favorieten. Deze groep reed gelukkig voor Froome niet echt door. Er leek een soort van vertwijfeling te zijn, niemand durfde echt vol op kop te rijden. Bang voor de toorn van Sky of bang om het brommertje op te blazen, het was hoe dan ook vrij laf. Wel weer een fantastische aanval van Contador, die op deze manier Froome en Sky nerveus wist te maken. Het levert hem 20 seconden op ten opzichte van Nibali en co, 40 seconden ten opzichte van Froome. Bij lange na niet genoeg, maar het was wel vermakelijk. We gaan hem node missen na dit jaar. De mensen op de laatste klim van deze rit gaan we dan weer niet missen. Een politieagent die een supporter voor een motor gooit en een man met het syndroom van Down die een renner in het skoekeloen duwt, het waren hallucinante toestanden. Gelukkig zijn er vandaag geen beklimmingen aan het eind, dan hebben we van dat soort praktijken geen last. We krijgen zowaar een vlakke rit voorgeschoteld. Feest.
Coín is een stad in de provincie Málaga, regio Andaclucía met 22.000 inwoners. Het is een stad in het binnenland, op een kilometer of 40 van Málaga en op 25 kilometer van grote toeristische badplaatsen als Torremolinos, Fuengirola en Marbella. Coín is een European Town of Sport 2017, hoewel ik geen idee heb wat dat precies inhoudt. Schijnt een soort van onderscheiding te zijn voor plaatsen waar je goed kan sporten. Je zal ook wel moeten in Coín, want verder is er hier geen reet te beleven. De Vuelta was hier ook nog nooit, wat ook wel logisch is aangezien er in de directe omgeving veel steden zijn die iets meer te bieden hebben. Dankzij het feit dat Coín een European Sports Village is komt de Vuelta hier nu wel een keer langs, het loont dus de moeite om een verder weinig relevante onderscheiding binnen te hengelen. Coín is de geboortestad van Juanmi, voetballer van Real Sociedad. Verder is het niet echt een stad waar grootheden vandaan komen. Het is wel een stad waar ze wel iets met cinema hebben, zo is er vlakbij de stad een winkelcentrum met onder meer een flinke hypermarkt en ook een groot bioscoopcomplex. In Coín en omgeving zijn ook meerdere televisieseries opgenomen, zoals de Britse serie Eldorado. Dit was een serie van de BBC, maar een van de minder succesvolle. Volgens IMDB was het een gigantische flop en een zwarte pagina in de geschiedenis van de zender. De serie werd al vrij snel gecancelled en krijgt een 5,2 op IMDB. Dat is dus zo'n beetje Coín, in een notendop. Een kleine onvoldoende. Een typisch wit stadje, zoals ze er honderden hebben in deze streek. Er gaan alleen nog wat bonuspunten richting de kerk. Die is nog wel redelijk opvallend en ook best fraai, zowel van binnen als van buiten.
Direct na de officiële start gaat het een aantal kilometer naar beneden, over een brede weg. Na dit korte stuk in dalende lijn, zonder veel moeilijkheden, gaat het een aantal kilometer verder over dezelfe weg, terwijl het zo goed als vlak is. Een aantal kilometer later begint de weg voorzichtig omhoog te lopen, waarna al snel de eerste en enige gecategoriseerde klim van de dag begint. Na 20 kilometer begint het peloton aan de Alto de Ardales, een klim van 7,2 kilometer aan 4,3%, richting het dorpje Ardales. Deze beklimming van de derde categorie is niet echt heel lastig. In 2015 reden de renners ook al eens over deze wegen, maar dan in tegengestelde richting. Toen werd de andere kant van deze klim beklommen, die ook al behoorlijk eenvoudig is. In die rit, van Alhaurín de la Torre richting Caminito del Rey, kwam men ook door Coín, voor een aantal renners zal dit dus bekend terrein zijn. Na 27 kilometer komt het peloton boven en daarna gaat het vijf kilometer naar beneden, terwijl ondertussen het redelijk schattige dorpje Ardales wordt gepasseerd. Even verderop rijden we ook langs het stuwmeer van Guadalhorce. In de buurt van dit stuwmeer kom je ook de prachtige Caminito del Rey tegen, maar daar komen de renners dan weer niet langs. De korte afdaling is niet zo lastig, vooral omdat de wegen hier heel breed zijn. Na de afdaling gaat het verder over vlakke en brede wegen, die af en toe een beetje omhoog lopen. Helemaal vlak bestaat in dit deel van Spanje niet echt. Na een kilometer of 40 slaan de renners linksaf en rijden ze over een wat smallere weg verder door het glooiende landschap van Andalucía, langs dorpjes als Huerta de la Cueva en Teba. In Teba hebben ze nog een kicken kasteeltje boven op een berg gezet, niks mis mee.
Richting Teba loopt de weg een kilometertje omhoog aan 5% en voorbij Teba moet er nog wat geklommen worden, het gaat dan een kilometer of drie vals plat omhoog. Daarna is het meer dan tien kilometer vlak, als de renners op weg gaan naar Almargen. Na Almargen zet het peloton koers richting El Saucejo, door een behoorlijk open terrein, met zo nu en dan wat boomgaarden langs de kant van de weg. In de buurt van El Saucejo loopt de weg ook nog een aantal keer omhoog, twee korte klimmetjes van twee kilometer aan een paar procent. Na deze korte klimmetjes gaat het een aantal kilometer licht naar beneden, waarna het in El Saucejo zelf tijdelijk vlak is. Buiten dit dorpje, waar we na 75 kilometer aankomen, gaat het weer even heel licht omhoog, voor er een langere afdaling volgt richting Villanueva de San Juan. Geen lastige afdaling, weg is breed en het gaat ook niet heel steil naar beneden. Het is wel vrij bochtig in deze streek, die qua uiterlijk zo nu en dan wel wat moois te bieden heeft. Richting Villanueva de San Juan is het nog een aantal kilometer vlak, voor de laatste echte klim van de dag begint. Het gaat in totaal negen kilometer omhoog, met tussendoor nog een afdaling. Eerst twee kilometer aan 4% gemiddeld, daarna die korte afdaling bij Villanueva, voor het zeven kilometer stijgt aan een procentje of 5,5 gemiddeld. Dit is stiekem nog een venijnige klim, want na Villanueva de San Juan gaat het een kilometer omhoog aan 8%, met pieken tot 14%. Daarna zwakt de klim wel wat af, maar een volgende kilometer aan 6,4% met een uitschieter richting 15% is ook nog wel serieus te noemen. In de buurt van de top blijft het omhoog gaan aan 5%. Deze Puerto de la Calera, waar geen puntjes te verdienen zijn, is dus wat lastiger dan je op papier zou verwachten. Een serieuze afdaling van een kilometer of vier volgt, terwijl men nu over een wat minder brede weg rijdt. Ook wat slechter asfalt hier, bovendien een aantal scherpe en listige bochten. Dat is wel vooral in het begin zo, na een tijdje wordt de afdaling een stuk rechter en gaat men in sneltreinvaart verder naar beneden, richting het grote niets. Het is een behoorlijk dunbevolkt gebied van Spanje, waar we ons bevinden. Het duurt meer dan 30 kilometer voor de renners weer een stad zien. Na 118 kilometer rijden ze door Morón de la Frontera, een niet zo boeiende stad. Richting de stad is het zo goed als vlak, met af en toe een stukje in dalende lijn tussendoor. Klimmetjes zoals de Puerto de la Calera komen we niet meer tegen.
Na Morón de la Frontera wordt het parcours voorlopig niet meer spannend. Dat was het al een aantal kilometer niet echt, maar het wordt alleen maar erger. De omgeving wordt ook een stuk saaier, door volledig open terrein fietst men over rechte en brede wegen richting het militaire vliegveld van Morón de la Frontera. Het is hier volledig vlak en de wegen zijn eindeloos lang. Het gaat een paar keer vijf kilometer rechtdoor, vier kilometer rechtdoor, zes kilometer rechtdoor en ga zo maar door. Na de grote boog rond het vliegveld komen de coureurs op een weg terecht die ze naar Alcalá de la Guadaíra gaat brengen, een voorstad van Sevilla. Deze weg loopt liefst 20 kilometer lang volledig rechtdoor. De weg is ook nog eens totaal vlak en op een paar verdwaalde bomen na is het landschap ook nog eens behoorlijk kaal. Dit is zo'n typische troosteloze Spaanse rit, waarvan we er eigenlijk nog verrassend weinig hebben gehad. Aan het eind van deze lange en deprimerende tocht over het Andalusische platteland komen de renners na 167 kilometer uit in Alcalá de Guadaíra. Het is nu nog maar ongeveer 30 kilometer fietsen tot de streep en 15 kilometer tot de tussensprint in Sevilla. Alcalá de Guadaíra is overigens een bekende stad voor de Vuelta, in 2015 was hier zelfs nog een aankomst. De vervelende Australische midget met zijn debielenstijl won toen, Caleb Ewan. Na de doorkomst in Alcalá moeten de renners ontwaken, want er liggen zowaar wat obstakels in het parcours. Een aantal bochten en een aantal rotondes, we zitten inmiddels weer in gebied waar mensen wonen, onvoorstelbaar. Voor de renners met een goed geheugen kan dit een feest der herkenning zijn, want over deze weg reden we tijdens die rit in 2015 ook. Toen wel de andere kant op, maar dat geheel terzijde. We rijden ook weer over de opvallende drakenbrug in Alcalá, blijft een aparte creatie.
Via deze weg met nogal wat rotondes rijden we richting Dos Hermanas, het volgende slaperige voorstadje van Sevilla. Voor we dit stadje binnenrijden volgt er een bocht naar rechts, waarna de coureurs tijdelijk over de snelweg mogen rijden, rechtdoor richting Sevilla. Het gaat tien kilometer zo goed als rechtdoor over een brede weg, met alleen een paar flauwe bochtjes tussendoor. Nadat we officieel Sevilla binnenrijden volgt al snel de tussensprint, op de Avenida de la Paz. Hier zijn op 15 kilometer van de streep nog wat puntjes te verdienen, iets waar maar weinig renners in geïnteresseerd lijken. We bevinden ons in ieder geval in Sevilla nu, een stad die voor mijn gevoel jaarlijks voorkomt in de Vuelta. Dat blijkt mee te vallen, vooral als aankomst- of startplaats komt de stad betrekkelijk weinig voor. De eer gaat vaak naar een van de voorsteden, zoals Alcalá in 2015 of Tomares dit jaar. Wel is er dan vaak een tussensprint in de stad, dat was in 2015 zo en is nu ook het geval. In 2010 startte de Ronde van Spanje wel in deze stad, met een ploegentijdrit. Die werd gewonnen door Team HTC-Columbia. De laatste winnaar van een rit in lijn in Sevilla is overigens Jeroen Blijlevens, hij won hier in 1995 een sprintje. Sevilla is overigens de grootste en belangrijkste stad van Zuid-Spanje, op zo'n beetje ieder vlak. De stad heeft een bijzonder groot historisch centrum, het grootste van Spanje zelf. Daar kom je talloze mooie bouwwerken tegen, zoals de lokale kathedraal en het Plaza de España. De historische binnenstad laten we overigens wel links liggen, want vlak na de tussensprint slaan we linksaf en gaan we op weg naar Tomares, de finishplaats van deze rit. Wellicht vangen de renners in de verte nog een glimp op van Plaza de España.
De finale in en rond Sevilla is behoorlijk hectisch. Direct na de tussensprint valt het nog wel mee. De renners slaan linksaf en rijden een aantal kilometer rechtdoor, maar daarna stuiten ze toch op wat bochten en rotondes. De wegen zijn wel steeds breed, desondanks toch een finale met behoorlijk wat obstakels. Op een kilometer of vijf van de streep komen de renners in de buurt van Tomares en hier stuiten ze op een enorme overdaad aan rotondes. Tussen zes en vier kilometer van het eind iets van zeven rotondes, altijd leuk. Bij al die rotondes gaan de renners wel steeds rechtdoor, daar komt pas op vier kilometer van het streep verandering in. Bij de rotonde die daar volgt nemen de coureurs een bocht naar rechts, waarna het een halve kilometer rechtdoor gaat, met twee rotondes onderweg. Na de tweede rotonde volgt er een bocht naar rechts, waarna de weg al voorzichtig even een aantal meter omhoog loopt. Dit is een voorproefje op wat er verder nog gaat volgen. Bij een volgend kruispunt slaan de renners rechtsaf en daarna loopt de weg een kilometer omhoog aan 6%. Op twee kilometer van de streep komen de renners boven op dit klimmetje. Net voor de top van dit heuveltje gaat het 200 meter lang aan 10% omhoog, de helden van Unipublic hebben het weer helemaal voor elkaar. In een vlakke rit toch weer een lastige finale, blijft mooi. Op de top van dit klimmetje slaan de renners linksaf, waarna ze direct op een rotonde botsen. Hier gaan ze rechtdoor, waarna de weg even kort naar beneden loopt, terwijl de renners door een relatief smalle straat rijden. Aan het eind van deze straat komen de renners weer een rotonde tegen, die aan de linkerkant genomen gaat worden en waar men uiteindelijk ook naar links moet. Best een pittig bochtje, waarna men 300 meter verderop bij de volgende rotonde rechtdoor gaat. Ondertussen gaat het nog steeds naar beneden, maar daar komt na deze rotonde al snel verandering in. We zitten op 1400 meter van de streep en hier begint de weg weer omhoog te lopen. Het gaat 800 meter omhoog aan 5%, met op één kilometer van de streep nog een brede rotonde, waar de renners naar rechts moeten. In de laatste kilometer gaat het verder zo goed als rechtdoor, hoewel er dan nog wel twee rotondes onderweg zijn, de laatste op 350 meter van de streep. Dit is nog een lastige rotonde ook, een behoorlijk groot ding waar je helemaal omheen moet rijden met een flinke omweg. Niet ideaal in deze finale, zeker niet omdat het stuk richting de rotonde in licht dalende lijn wordt afgewerkt. Na de strook van 800 meter in stijgende lijn is het 300 meter zo goed als vlak, het loopt hooguit een paar meter naar beneden, waarna het in de laatste 300 meter weer omhoog gaat. Het gaat honderd meter redelijk steil omhoog, aan een procent of vijf, vervolgens is het vals plat tot de finish.
De Spanjaarden zijn er weer in geslaagd een lastige finale uit te stippelen. Deze finale vindt plaats in Tomares, een voorstad van Sevilla met 20.000 inwoners. Het is voor het eerst dat hier een rit eindigt, hoewel de Vuelta in 2013 wel door deze stad reed, tijdens de zevende rit. Tomares is een stad die al een tijd bestaat, zo vond men hier afgelopen jaar nog 600 kilo aan oude Romeinse munten in een park. Helaas kom je in de stad maar weinig tegen dat nog doet denken aan die tijden. Tomares is een behoorlijk moderne stad, die de laatste jaren exponentieel aan het groeien is. Van oudsher was het vooral een dorpje waar men aan landbouw deed, maar tegenwoordig is het een stad waar veel studenten en arbeiders uit Sevilla vertoeven. Werken of studeren in de grote stad, maar het wat rustigere leven van een voorstad, voor veel mensen nogal aantrekkelijk. In Tomares woont dan ook een deel van de gegoede burgerij, het is namelijk de stad met het hoogste inkomen per hoofd van Andalucía. Niet dat zoiets in Spanje direct veel hoeft te zeggen, maar toch. Een groot deel van de stad bestaat pas een aantal jaar. Sinds 1989 is de bevolking hier met meer dan 50% toegenomen. Derhalve staat er ook echt geen enkel interessant gebouw in de stad. Het is allemaal nieuwbouw, met wat oude en vervallen panden tussendoor. Zelfs de lokale kerk is niet de moeite waard, dan is het wel heel erg. Buiten de stad staat er dan wel weer een interessant gebouw. Op de scheiding van Tomares en San Juan de Aznalfarache staat de Parroquia de los Sagrados Corazones, ziet er wel acceptabel uit.
In Tomares wordt het godsgruwelijk warm, want we zitten in de buurt van Sevilla. Daar is het altijd zo heet, onbegrijpelijk dat mensen daar nog willen wonen. Hoe dan ook, dik boven de 30 graden. 34 graden, misschien wel meer. Uiteraard totaal geen kans op regen en ook nog eens weinig wind, dat wordt een verschrikking. In startplaats Coín wordt het waarschijnlijk iets minder warm en daar is dankzij de nabijheid van de kust ook nog wat meer wind, maar zodra men dichter in de buurt van Sevilla komt neemt de temperatuur toe en de wind af. Deze lange rit begint vrij vroeg, om 12:43. Zoals inmiddels te verwachten valt begint de uitzending van Sporza om 15:00. Tegen die tijd hebben de renners 90 kilometer afgewerkt en blijft er nog 100 kilometer kijkgenot over. De finish in Tomares wordt verwacht tussen 17:26 en 17:56.
Deze rit kan twee kanten op. Het kan een sprintje worden, of het wordt de zoveelste rit voor de vluchters. Ik ga voor een sprintje, aangezien dit voorlopig de laatste kans is op een sprint. De volgende echte kans op een sprint komt eigenlijk pas in Madrid, in de tussentijd gaat het vooral heel vaak bergop. Er zijn nog wel een paar sprinters aanwezig in deze Vuelta, die wellicht nog een ritje zullen willen winnen. Voor Quick Step is het ook nogal een schot voor open doel, Trentin maakt hier een levensgrote kans op een derde ritzege. De jongens van Quick Step hebben zich ook rustig gehouden tijdens de vorige rit en zullen nu dus nog wat energie over hebben om de rit te controleren. Daarbij krijgen ze dan vast nog wel wat hulp van UAE dat toch nog heil ziet in Modolo, ofzo.
1. Trentin. Ideale rit voor hem. Hij is sowieso al de snelste sprinter als het vlak is, maar eigenlijk komt hij nog beter tot zijn recht als de finale wat lastiger is. Dat is hier het geval. Als het een sprint wordt kan niemand hem hier kloppen.
2. Lobato. Een van de weinige kansen voor Juanjo om nog iets van zijn Vuelta te namen. Tweede in Tarragona, sindsdien vooral anoniem rondgereden. Eén keer in de aanval, maar die rit was te lastig. Deze rit is dan weer niet zo lastig, het is zelfs een ideaal ritje voor hem. Die klimmetjes aan het einde moet hij normaal prima kunnen verteren en een sprint in een licht oplopende straat was ooit zijn specialiteit.
3. Cort. Tijdens de vorige sprintjes mocht hij niet zijn ding doen, want hij moest letten op de gebroeders Yates en Chaves. Dat zal nu wel anders zijn, aangezien de broertjes Yates finaal door het ijs zijn gezakt en ook Chaves een flinke tik heeft gehad. Als hij zijn eigen kans mag gaan zal hij in dit bijzonder magere sprintveld ook wel ergens vooraan eindigen.
4. Modolo. Toch knap hoe hij in een grote ronde altijd teleurstelt. Zijn Giro was al matig en de Vuelta is tot nu toe niet veel beter. Een vijfde en een zesde plaats, daar mag je met deze concurrentie niet voor tekenen. Gelukkig voor hem zijn er ondertussen wel een aantal concurrenten afgehaakt, waardoor hij nu eventueel kan opschuiven naar de vierde plaats.
5. Kragh Andersen. Een van de vele talenten van Sunweb, alleen hebben we deze jongeman nog maar weinig in beeld gezien. In Tarragona werd hij achtste, terwijl die sprint niet op zijn lijf geschreven was. Andersen is behoorlijk rap, maar dan wel als de weg een beetje omhoog loopt. Deze sprint zou hem dus een stuk beter moeten liggen.
Zoals verwacht was de 12e rit er weer een voor de vluchters. Over de uitkomst zullen we het maar niet te lang houden. Een 33-jarige Pool met een dubieus verleden, die alleen maar bij besmette ploegen heeft gereden en nu plotsklaps, terwijl hij einde contract is, tot twee keer toe zijn vluchtgenoten naar huis fietst. Het is even wachten op het positieve plasje, daarna kan Omar Fraile deze zege overnomen. Hij werd op ruime achterstand tweede, maar won wel de sprint van de immer falende Rojas. Heel lang leek het een saaie rit te worden, vooral omdat er vooraan totaal geen spanning was. Het peloton deed ook lang rustig aan, tot de laatste klim van de dag. Daar gooide Roche de knuppel in het hoenderhok en Contador reageerde meteen. Team Sky ging zoals gewoonlijk in de achtervolging, maar ze kregen het gat niet direct dicht. Zeker nadat Contador versnelde en Roche achterliet liep de voorsprong aardig op. Op de top van de klim kwam Contador ploeggenoot Theuns tegen, die in de kopgroep zat, maar werd gelost en daarna had gewacht. Samen reden ze hard naar beneden, met het peloton onder aanvoering van Sky op een seconde of 20 daarachter. In zo'n beetje de eerste bocht van de afdaling kreeg Froome te maken met een mechanisch defect, waardoor hij van fiets moest wisselen. Uiteraard was hij meteen in paniek, hij was zelfs helemaal in de war. Zo erg in de war, dat hij nadat hij op zijn nieuwe fiets sprong in de eerstvolgende bocht direct op z'n muil ging. Het is en blijft een non-coureur, hoeveel koersen hij ook wint. Nadat zijn ploeggenoten op hem hadden gewacht lag hij ineens bijna een minuut achter op Contador en een halve minuut op de groep met de andere favorieten. Deze groep reed gelukkig voor Froome niet echt door. Er leek een soort van vertwijfeling te zijn, niemand durfde echt vol op kop te rijden. Bang voor de toorn van Sky of bang om het brommertje op te blazen, het was hoe dan ook vrij laf. Wel weer een fantastische aanval van Contador, die op deze manier Froome en Sky nerveus wist te maken. Het levert hem 20 seconden op ten opzichte van Nibali en co, 40 seconden ten opzichte van Froome. Bij lange na niet genoeg, maar het was wel vermakelijk. We gaan hem node missen na dit jaar. De mensen op de laatste klim van deze rit gaan we dan weer niet missen. Een politieagent die een supporter voor een motor gooit en een man met het syndroom van Down die een renner in het skoekeloen duwt, het waren hallucinante toestanden. Gelukkig zijn er vandaag geen beklimmingen aan het eind, dan hebben we van dat soort praktijken geen last. We krijgen zowaar een vlakke rit voorgeschoteld. Feest.
Coín is een stad in de provincie Málaga, regio Andaclucía met 22.000 inwoners. Het is een stad in het binnenland, op een kilometer of 40 van Málaga en op 25 kilometer van grote toeristische badplaatsen als Torremolinos, Fuengirola en Marbella. Coín is een European Town of Sport 2017, hoewel ik geen idee heb wat dat precies inhoudt. Schijnt een soort van onderscheiding te zijn voor plaatsen waar je goed kan sporten. Je zal ook wel moeten in Coín, want verder is er hier geen reet te beleven. De Vuelta was hier ook nog nooit, wat ook wel logisch is aangezien er in de directe omgeving veel steden zijn die iets meer te bieden hebben. Dankzij het feit dat Coín een European Sports Village is komt de Vuelta hier nu wel een keer langs, het loont dus de moeite om een verder weinig relevante onderscheiding binnen te hengelen. Coín is de geboortestad van Juanmi, voetballer van Real Sociedad. Verder is het niet echt een stad waar grootheden vandaan komen. Het is wel een stad waar ze wel iets met cinema hebben, zo is er vlakbij de stad een winkelcentrum met onder meer een flinke hypermarkt en ook een groot bioscoopcomplex. In Coín en omgeving zijn ook meerdere televisieseries opgenomen, zoals de Britse serie Eldorado. Dit was een serie van de BBC, maar een van de minder succesvolle. Volgens IMDB was het een gigantische flop en een zwarte pagina in de geschiedenis van de zender. De serie werd al vrij snel gecancelled en krijgt een 5,2 op IMDB. Dat is dus zo'n beetje Coín, in een notendop. Een kleine onvoldoende. Een typisch wit stadje, zoals ze er honderden hebben in deze streek. Er gaan alleen nog wat bonuspunten richting de kerk. Die is nog wel redelijk opvallend en ook best fraai, zowel van binnen als van buiten.
Direct na de officiële start gaat het een aantal kilometer naar beneden, over een brede weg. Na dit korte stuk in dalende lijn, zonder veel moeilijkheden, gaat het een aantal kilometer verder over dezelfe weg, terwijl het zo goed als vlak is. Een aantal kilometer later begint de weg voorzichtig omhoog te lopen, waarna al snel de eerste en enige gecategoriseerde klim van de dag begint. Na 20 kilometer begint het peloton aan de Alto de Ardales, een klim van 7,2 kilometer aan 4,3%, richting het dorpje Ardales. Deze beklimming van de derde categorie is niet echt heel lastig. In 2015 reden de renners ook al eens over deze wegen, maar dan in tegengestelde richting. Toen werd de andere kant van deze klim beklommen, die ook al behoorlijk eenvoudig is. In die rit, van Alhaurín de la Torre richting Caminito del Rey, kwam men ook door Coín, voor een aantal renners zal dit dus bekend terrein zijn. Na 27 kilometer komt het peloton boven en daarna gaat het vijf kilometer naar beneden, terwijl ondertussen het redelijk schattige dorpje Ardales wordt gepasseerd. Even verderop rijden we ook langs het stuwmeer van Guadalhorce. In de buurt van dit stuwmeer kom je ook de prachtige Caminito del Rey tegen, maar daar komen de renners dan weer niet langs. De korte afdaling is niet zo lastig, vooral omdat de wegen hier heel breed zijn. Na de afdaling gaat het verder over vlakke en brede wegen, die af en toe een beetje omhoog lopen. Helemaal vlak bestaat in dit deel van Spanje niet echt. Na een kilometer of 40 slaan de renners linksaf en rijden ze over een wat smallere weg verder door het glooiende landschap van Andalucía, langs dorpjes als Huerta de la Cueva en Teba. In Teba hebben ze nog een kicken kasteeltje boven op een berg gezet, niks mis mee.
Richting Teba loopt de weg een kilometertje omhoog aan 5% en voorbij Teba moet er nog wat geklommen worden, het gaat dan een kilometer of drie vals plat omhoog. Daarna is het meer dan tien kilometer vlak, als de renners op weg gaan naar Almargen. Na Almargen zet het peloton koers richting El Saucejo, door een behoorlijk open terrein, met zo nu en dan wat boomgaarden langs de kant van de weg. In de buurt van El Saucejo loopt de weg ook nog een aantal keer omhoog, twee korte klimmetjes van twee kilometer aan een paar procent. Na deze korte klimmetjes gaat het een aantal kilometer licht naar beneden, waarna het in El Saucejo zelf tijdelijk vlak is. Buiten dit dorpje, waar we na 75 kilometer aankomen, gaat het weer even heel licht omhoog, voor er een langere afdaling volgt richting Villanueva de San Juan. Geen lastige afdaling, weg is breed en het gaat ook niet heel steil naar beneden. Het is wel vrij bochtig in deze streek, die qua uiterlijk zo nu en dan wel wat moois te bieden heeft. Richting Villanueva de San Juan is het nog een aantal kilometer vlak, voor de laatste echte klim van de dag begint. Het gaat in totaal negen kilometer omhoog, met tussendoor nog een afdaling. Eerst twee kilometer aan 4% gemiddeld, daarna die korte afdaling bij Villanueva, voor het zeven kilometer stijgt aan een procentje of 5,5 gemiddeld. Dit is stiekem nog een venijnige klim, want na Villanueva de San Juan gaat het een kilometer omhoog aan 8%, met pieken tot 14%. Daarna zwakt de klim wel wat af, maar een volgende kilometer aan 6,4% met een uitschieter richting 15% is ook nog wel serieus te noemen. In de buurt van de top blijft het omhoog gaan aan 5%. Deze Puerto de la Calera, waar geen puntjes te verdienen zijn, is dus wat lastiger dan je op papier zou verwachten. Een serieuze afdaling van een kilometer of vier volgt, terwijl men nu over een wat minder brede weg rijdt. Ook wat slechter asfalt hier, bovendien een aantal scherpe en listige bochten. Dat is wel vooral in het begin zo, na een tijdje wordt de afdaling een stuk rechter en gaat men in sneltreinvaart verder naar beneden, richting het grote niets. Het is een behoorlijk dunbevolkt gebied van Spanje, waar we ons bevinden. Het duurt meer dan 30 kilometer voor de renners weer een stad zien. Na 118 kilometer rijden ze door Morón de la Frontera, een niet zo boeiende stad. Richting de stad is het zo goed als vlak, met af en toe een stukje in dalende lijn tussendoor. Klimmetjes zoals de Puerto de la Calera komen we niet meer tegen.
Na Morón de la Frontera wordt het parcours voorlopig niet meer spannend. Dat was het al een aantal kilometer niet echt, maar het wordt alleen maar erger. De omgeving wordt ook een stuk saaier, door volledig open terrein fietst men over rechte en brede wegen richting het militaire vliegveld van Morón de la Frontera. Het is hier volledig vlak en de wegen zijn eindeloos lang. Het gaat een paar keer vijf kilometer rechtdoor, vier kilometer rechtdoor, zes kilometer rechtdoor en ga zo maar door. Na de grote boog rond het vliegveld komen de coureurs op een weg terecht die ze naar Alcalá de la Guadaíra gaat brengen, een voorstad van Sevilla. Deze weg loopt liefst 20 kilometer lang volledig rechtdoor. De weg is ook nog eens totaal vlak en op een paar verdwaalde bomen na is het landschap ook nog eens behoorlijk kaal. Dit is zo'n typische troosteloze Spaanse rit, waarvan we er eigenlijk nog verrassend weinig hebben gehad. Aan het eind van deze lange en deprimerende tocht over het Andalusische platteland komen de renners na 167 kilometer uit in Alcalá de Guadaíra. Het is nu nog maar ongeveer 30 kilometer fietsen tot de streep en 15 kilometer tot de tussensprint in Sevilla. Alcalá de Guadaíra is overigens een bekende stad voor de Vuelta, in 2015 was hier zelfs nog een aankomst. De vervelende Australische midget met zijn debielenstijl won toen, Caleb Ewan. Na de doorkomst in Alcalá moeten de renners ontwaken, want er liggen zowaar wat obstakels in het parcours. Een aantal bochten en een aantal rotondes, we zitten inmiddels weer in gebied waar mensen wonen, onvoorstelbaar. Voor de renners met een goed geheugen kan dit een feest der herkenning zijn, want over deze weg reden we tijdens die rit in 2015 ook. Toen wel de andere kant op, maar dat geheel terzijde. We rijden ook weer over de opvallende drakenbrug in Alcalá, blijft een aparte creatie.
Via deze weg met nogal wat rotondes rijden we richting Dos Hermanas, het volgende slaperige voorstadje van Sevilla. Voor we dit stadje binnenrijden volgt er een bocht naar rechts, waarna de coureurs tijdelijk over de snelweg mogen rijden, rechtdoor richting Sevilla. Het gaat tien kilometer zo goed als rechtdoor over een brede weg, met alleen een paar flauwe bochtjes tussendoor. Nadat we officieel Sevilla binnenrijden volgt al snel de tussensprint, op de Avenida de la Paz. Hier zijn op 15 kilometer van de streep nog wat puntjes te verdienen, iets waar maar weinig renners in geïnteresseerd lijken. We bevinden ons in ieder geval in Sevilla nu, een stad die voor mijn gevoel jaarlijks voorkomt in de Vuelta. Dat blijkt mee te vallen, vooral als aankomst- of startplaats komt de stad betrekkelijk weinig voor. De eer gaat vaak naar een van de voorsteden, zoals Alcalá in 2015 of Tomares dit jaar. Wel is er dan vaak een tussensprint in de stad, dat was in 2015 zo en is nu ook het geval. In 2010 startte de Ronde van Spanje wel in deze stad, met een ploegentijdrit. Die werd gewonnen door Team HTC-Columbia. De laatste winnaar van een rit in lijn in Sevilla is overigens Jeroen Blijlevens, hij won hier in 1995 een sprintje. Sevilla is overigens de grootste en belangrijkste stad van Zuid-Spanje, op zo'n beetje ieder vlak. De stad heeft een bijzonder groot historisch centrum, het grootste van Spanje zelf. Daar kom je talloze mooie bouwwerken tegen, zoals de lokale kathedraal en het Plaza de España. De historische binnenstad laten we overigens wel links liggen, want vlak na de tussensprint slaan we linksaf en gaan we op weg naar Tomares, de finishplaats van deze rit. Wellicht vangen de renners in de verte nog een glimp op van Plaza de España.
De finale in en rond Sevilla is behoorlijk hectisch. Direct na de tussensprint valt het nog wel mee. De renners slaan linksaf en rijden een aantal kilometer rechtdoor, maar daarna stuiten ze toch op wat bochten en rotondes. De wegen zijn wel steeds breed, desondanks toch een finale met behoorlijk wat obstakels. Op een kilometer of vijf van de streep komen de renners in de buurt van Tomares en hier stuiten ze op een enorme overdaad aan rotondes. Tussen zes en vier kilometer van het eind iets van zeven rotondes, altijd leuk. Bij al die rotondes gaan de renners wel steeds rechtdoor, daar komt pas op vier kilometer van het streep verandering in. Bij de rotonde die daar volgt nemen de coureurs een bocht naar rechts, waarna het een halve kilometer rechtdoor gaat, met twee rotondes onderweg. Na de tweede rotonde volgt er een bocht naar rechts, waarna de weg al voorzichtig even een aantal meter omhoog loopt. Dit is een voorproefje op wat er verder nog gaat volgen. Bij een volgend kruispunt slaan de renners rechtsaf en daarna loopt de weg een kilometer omhoog aan 6%. Op twee kilometer van de streep komen de renners boven op dit klimmetje. Net voor de top van dit heuveltje gaat het 200 meter lang aan 10% omhoog, de helden van Unipublic hebben het weer helemaal voor elkaar. In een vlakke rit toch weer een lastige finale, blijft mooi. Op de top van dit klimmetje slaan de renners linksaf, waarna ze direct op een rotonde botsen. Hier gaan ze rechtdoor, waarna de weg even kort naar beneden loopt, terwijl de renners door een relatief smalle straat rijden. Aan het eind van deze straat komen de renners weer een rotonde tegen, die aan de linkerkant genomen gaat worden en waar men uiteindelijk ook naar links moet. Best een pittig bochtje, waarna men 300 meter verderop bij de volgende rotonde rechtdoor gaat. Ondertussen gaat het nog steeds naar beneden, maar daar komt na deze rotonde al snel verandering in. We zitten op 1400 meter van de streep en hier begint de weg weer omhoog te lopen. Het gaat 800 meter omhoog aan 5%, met op één kilometer van de streep nog een brede rotonde, waar de renners naar rechts moeten. In de laatste kilometer gaat het verder zo goed als rechtdoor, hoewel er dan nog wel twee rotondes onderweg zijn, de laatste op 350 meter van de streep. Dit is nog een lastige rotonde ook, een behoorlijk groot ding waar je helemaal omheen moet rijden met een flinke omweg. Niet ideaal in deze finale, zeker niet omdat het stuk richting de rotonde in licht dalende lijn wordt afgewerkt. Na de strook van 800 meter in stijgende lijn is het 300 meter zo goed als vlak, het loopt hooguit een paar meter naar beneden, waarna het in de laatste 300 meter weer omhoog gaat. Het gaat honderd meter redelijk steil omhoog, aan een procent of vijf, vervolgens is het vals plat tot de finish.
De Spanjaarden zijn er weer in geslaagd een lastige finale uit te stippelen. Deze finale vindt plaats in Tomares, een voorstad van Sevilla met 20.000 inwoners. Het is voor het eerst dat hier een rit eindigt, hoewel de Vuelta in 2013 wel door deze stad reed, tijdens de zevende rit. Tomares is een stad die al een tijd bestaat, zo vond men hier afgelopen jaar nog 600 kilo aan oude Romeinse munten in een park. Helaas kom je in de stad maar weinig tegen dat nog doet denken aan die tijden. Tomares is een behoorlijk moderne stad, die de laatste jaren exponentieel aan het groeien is. Van oudsher was het vooral een dorpje waar men aan landbouw deed, maar tegenwoordig is het een stad waar veel studenten en arbeiders uit Sevilla vertoeven. Werken of studeren in de grote stad, maar het wat rustigere leven van een voorstad, voor veel mensen nogal aantrekkelijk. In Tomares woont dan ook een deel van de gegoede burgerij, het is namelijk de stad met het hoogste inkomen per hoofd van Andalucía. Niet dat zoiets in Spanje direct veel hoeft te zeggen, maar toch. Een groot deel van de stad bestaat pas een aantal jaar. Sinds 1989 is de bevolking hier met meer dan 50% toegenomen. Derhalve staat er ook echt geen enkel interessant gebouw in de stad. Het is allemaal nieuwbouw, met wat oude en vervallen panden tussendoor. Zelfs de lokale kerk is niet de moeite waard, dan is het wel heel erg. Buiten de stad staat er dan wel weer een interessant gebouw. Op de scheiding van Tomares en San Juan de Aznalfarache staat de Parroquia de los Sagrados Corazones, ziet er wel acceptabel uit.
In Tomares wordt het godsgruwelijk warm, want we zitten in de buurt van Sevilla. Daar is het altijd zo heet, onbegrijpelijk dat mensen daar nog willen wonen. Hoe dan ook, dik boven de 30 graden. 34 graden, misschien wel meer. Uiteraard totaal geen kans op regen en ook nog eens weinig wind, dat wordt een verschrikking. In startplaats Coín wordt het waarschijnlijk iets minder warm en daar is dankzij de nabijheid van de kust ook nog wat meer wind, maar zodra men dichter in de buurt van Sevilla komt neemt de temperatuur toe en de wind af. Deze lange rit begint vrij vroeg, om 12:43. Zoals inmiddels te verwachten valt begint de uitzending van Sporza om 15:00. Tegen die tijd hebben de renners 90 kilometer afgewerkt en blijft er nog 100 kilometer kijkgenot over. De finish in Tomares wordt verwacht tussen 17:26 en 17:56.
Deze rit kan twee kanten op. Het kan een sprintje worden, of het wordt de zoveelste rit voor de vluchters. Ik ga voor een sprintje, aangezien dit voorlopig de laatste kans is op een sprint. De volgende echte kans op een sprint komt eigenlijk pas in Madrid, in de tussentijd gaat het vooral heel vaak bergop. Er zijn nog wel een paar sprinters aanwezig in deze Vuelta, die wellicht nog een ritje zullen willen winnen. Voor Quick Step is het ook nogal een schot voor open doel, Trentin maakt hier een levensgrote kans op een derde ritzege. De jongens van Quick Step hebben zich ook rustig gehouden tijdens de vorige rit en zullen nu dus nog wat energie over hebben om de rit te controleren. Daarbij krijgen ze dan vast nog wel wat hulp van UAE dat toch nog heil ziet in Modolo, ofzo.
1. Trentin. Ideale rit voor hem. Hij is sowieso al de snelste sprinter als het vlak is, maar eigenlijk komt hij nog beter tot zijn recht als de finale wat lastiger is. Dat is hier het geval. Als het een sprint wordt kan niemand hem hier kloppen.
2. Lobato. Een van de weinige kansen voor Juanjo om nog iets van zijn Vuelta te namen. Tweede in Tarragona, sindsdien vooral anoniem rondgereden. Eén keer in de aanval, maar die rit was te lastig. Deze rit is dan weer niet zo lastig, het is zelfs een ideaal ritje voor hem. Die klimmetjes aan het einde moet hij normaal prima kunnen verteren en een sprint in een licht oplopende straat was ooit zijn specialiteit.
3. Cort. Tijdens de vorige sprintjes mocht hij niet zijn ding doen, want hij moest letten op de gebroeders Yates en Chaves. Dat zal nu wel anders zijn, aangezien de broertjes Yates finaal door het ijs zijn gezakt en ook Chaves een flinke tik heeft gehad. Als hij zijn eigen kans mag gaan zal hij in dit bijzonder magere sprintveld ook wel ergens vooraan eindigen.
4. Modolo. Toch knap hoe hij in een grote ronde altijd teleurstelt. Zijn Giro was al matig en de Vuelta is tot nu toe niet veel beter. Een vijfde en een zesde plaats, daar mag je met deze concurrentie niet voor tekenen. Gelukkig voor hem zijn er ondertussen wel een aantal concurrenten afgehaakt, waardoor hij nu eventueel kan opschuiven naar de vierde plaats.
5. Kragh Andersen. Een van de vele talenten van Sunweb, alleen hebben we deze jongeman nog maar weinig in beeld gezien. In Tarragona werd hij achtste, terwijl die sprint niet op zijn lijf geschreven was. Andersen is behoorlijk rap, maar dan wel als de weg een beetje omhoog loopt. Deze sprint zou hem dus een stuk beter moeten liggen.
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |