Ik zit zelf thuis op dit moment, en ben in behandeling voor PTSS. De opstart hiervan heeft lang geduurd, waardoor het erg lang "overleven" was maar door therapie en medicatie zit er wel echt een stijgende lijn in. Daarom ben ik ook stapjes aan het maken om vrijwilligerswerk te doen bij de kringloop.
Mijn grootste valkuil, is echter dat ik altijd bezig wil zijn. Vroeger ging dat prima maar nu kan mijn hoofd dat echt niet meer aan, zeker niet icm mijn fibromyalgie.
Nu heb ik vandaag weer zo'n thuis dag gehad. Ben best wel lekker bezig geweest. Heb een was gedraaid, het huis stofgezogen. Mijn trapkast uitgeruimd en een kliko aan onkruid uit mijn tuin gehaald. Heb een rondje gewandeld en wat plantjes verplant.
Het is dus niet dat ik niks gedaan heb, maar toch zit ik nu met een vervelend gevoel op de bank, dat ik nog iets moet doen. Terwijl ik eigenlijk gewoon even rustig van mn avond zou moeten gaan genieten.
Herkent iemand dit, en hoe ga je ermee om? Ik voel me soms zo gefrustreerd dat ik figuurlijk mijn hoofd wel tegen de muur zou willen meppen.
Misschien helpt het als je een dagplanning maakt met je karweitjes, en kan je er voldoening uithalen dat je je 'target' gehaald hebt?
Dat doe ik heel veel en daardoor gaat het dus ook wel beter, maar het is zo zelden dat ik gewoon met een voldaan gevoel op de bank neerplof s avonds en gewoon mag/kan genieten van het niks doen.quote:Op dinsdag 29 augustus 2017 19:20 schreef Hamzoef het volgende:
Ik kan ook alleen voldoening uit mijn werk halen. Als ik werkeloos zou raken, zou dat ook echt een probleem zijn.
Misschien helpt het als je een dagplanning maakt met je karweitjes, en kan je er voldoening uithalen dat je je 'target' gehaald hebt?
. Miss dat een hobby/passie en dat dagelijks implementeren ook bijdraagt aan meer voldoening. Of meer sociale activiteiten met vrienden.
Of miss heeft het ook gewoon te maken met relativeren waarom zo hard zijn voor jezelf?
Sociale activiteiten werk ik ook aan! Ik heb er sinds kort ook een hele leuke nieuwe vriendin bij, en geef zelfs een housewarming.quote:
Maar je hoeft niet perse iets maar dat verwacht je van jezelf
Miss dat een hobby/passie en dat dagelijks implementeren ook bijdraagt aan meer voldoening. Of meer sociale activiteiten met vrienden.
Ik heb heel lang heel fanatiek gekorfbald, daarnaast ook training gegeven, de jeugdcommissie gedaan, gecoached en wedstrijden gefloten. Maar fysiek kon ik het niveau wat ik altijd kon niet meer aan door mijn fibromyalgie en die frustratie kwam me zo hoog te zitten dat ik uiteindelijk besloten heb te stoppen. Ik heb er sindsdien alleen niks vervangends voor terug kunnen vinden wat me een zelfde soort voldoening/leeg hoofd kan geven.
Hoe eerder het beter gaat hoe eerder ik naar echt werk kan gaan werken en eindelijk weer wat echte vrijheid terug win. Al klinkt dat misschien raar.
Ja dat is wel logisch. Je wil je gewoon weer goed voelen, maarja soms heb je dat gewoon niet dat voel je gewoon wat minder.quote:
Oh en waarom zo hard zijn voor jezelf..
Hoe eerder het beter gaat hoe eerder ik naar echt werk kan gaan werken en eindelijk weer wat echte vrijheid terug win. Al klinkt dat misschien raar.
Ups and downs.. Maarja het wel logisch dat zou dan weer een persoonlijke overwinning zijn.
Dat zei mijn therapeut ook. Dat ik wat ik doe niet moet downplayen omdat het voor mijn gevoel "normale dingen" zijn die iedereen zou moeten doen. Zodra het daarover gaat begin ik me zo awkward te voelen. Of als iemand me daar complimenten over geeft.quote:
Ow... dit is zo herkenbaar... Ik denk niet dat je het in de activiteiten moet zoeken, maar in de mindset. Sommigen zijn hard bezig met studeren of werken en jij bent hard bezig met herstellen. Herstellen is harder werken dan werken (vind ik). De rust die je nu in je leven hebt, is nodig om van de PTSS te komen. Probeer wat milder voor jezelf te zijn. Het is heel knap dat je goed actief bent. Het is heel knap dat je werkt aan jezelf. Het is heel knap dat je hulp vraagt, krijgt en gebruikt. Wees trots op jezelf. Je doet het goed. Degene die een naar gevoel zou moeten hebben is degene die jou PTSS heeft bezorgd. Niet jij.
Maar dat heeft vooral ook wel met mijn familie te maken denk ik, voor mijn gevoel maakt het niet uit hoe hard ik ren, ik voldoe toch niet aan hun maatstaven. En rationeel heb ik wel echt besloten van, ik hoef die bevestiging niet meer van mijn ouders. Dat ik goed bezig ben. Maar emotioneel loopt dat nog niet helemaal gelijk.
Ja, maar dan op een andere manier.quote:
Het begeleid wonen traject waar ik in zit heeft me in dit appartement geplaatst nadat ik op locatie geterroriseerd werd met een buurjongen die wel erg veel van zijn hardstyle 'muziek' hield, waardoor ik niet op mijn eigen bed kon slapen.
Het was of hier wonen, of verder geterroriseerd worden. De keuze was snel gemaakt. Echter, dit appartement woont voor geen meter. Het is te klein, teveel deuren en geen tuin.
Nou, niet eigenlijk. Ik tuur wat door de ramen, doe mijn boodschappen, het huishouden en zo nu en dan komt er iemand van de begeleiding langs om een gesprek met me te houden / probeert te helpen met voorgaand genoemd.quote:en hoe ga je ermee om?
Ik poog contact met mijn familie te onderhouden, heb zelf geen vrienden.
Daarnaast ook PTSS vanuit pestverleden (noemen ze dan complex PTSS) en een aantal andere klachten, waaronder een gameverslaving (voorheen 12-14 uur per dag, nu gereduceerd tot 8-10)
Om mezelf van de computer weg te laten houden heb ik dagbesteding gezocht, welke ik nu bijna dagelijks bezoek.
Om deels van de klachten van PTSS af te komen heb ik me aangemeld voor EMDR.
Mijn verslaving maskeert deze gedachtegang. In 2015 onder begeleiding van verslavingszorg gepoogd een half jaar zonder computer te leven, zonder succes. Ik werd gek, letterlijk.quote:Ik voel me soms zo gefrustreerd dat ik figuurlijk mijn hoofd wel tegen de muur zou willen meppen.
Ik houd me altijd vast aan deze vier woorden: faith, morale, logic, insight.quote:Ik ben toch wel benieuwd, hoe andere dat nou doen,
- geloof in mezelf, anderen, een godheid
- moraal door geloven in mezelf, geloven in anderen, beseffen dat de wereld groter is dan mezelf en hoe ik me daarin kan voortbewegen zonder iemand kwaad te doen/ maken of verdriet te doen
- logica door de morele gedachtegang te kunnen benadrukken in principes, beweegredenen
- inzicht door ervaringen vanuit het verleden (niet die vanuit mijn PTSS, dat zijn irreële gedachten)
Blijf in ieder geval jezelf, niemand heeft wat aan een kopie van iemand anders.quote:en misschien hebben jullie nog wel tips voor mij.
Acht jezelf in staat eens in de zoveel tijd alles bij elkaar te schreeuwen op een strand of bos (bos heeft mooie echo).
Gun jezelf de tijd om verbetering toe te staan in je leven. Hoe lang dat is, hangt geheel af van je eigen kunnen.
De tijd die je gegeven is, is van jou en niemand anders.
[ Bericht 0% gewijzigd door Metalfrost op 29-08-2017 20:21:35 ]
Ik ben zelf lang opgenomen geweest. Toen ik voor het eerst uit de sep kwam en in een normaal bed mocht slapen, kreeg ik complimenten omdat het goed ging. Toen vond ik dat compleet belachelijk: iedereen kan immers in een normaal bed slapen. Iemand vertelde me dat het niet klopte, ik kon het niet en door te knokken daarna wel.quote:Op dinsdag 29 augustus 2017 19:46 schreef Fripsel het volgende:
[..]
Dat zei mijn therapeut ook. Dat ik wat ik doe niet moet downplayen omdat het voor mijn gevoel "normale dingen" zijn die iedereen zou moeten doen. Zodra het daarover gaat begin ik me zo awkward te voelen. Of als iemand me daar complimenten over geeft.
In die situatie zit jij nu ook. Op dit moment kun je niet werken/studeren, maar je kan wel werken aan jezelf en vrijwilligerswerk doen. Je zet stappen om trots op te zijn. Eerst kon je deze dingen niet (jezelf onder ogen komen) en nu wel. Heb compassie met jezelf. En natuurlijk voelt het awkward (en misschien ken je net als ik het gevoel dat iedereen om je heen vooruit gaat en jij blijft op een plek stil staan), alleen zo zijn helaas de dingen in je leven gelopen. Het is vreselijk oneerlijk. Eerst heeft iemand extreem je grenzen overschreden en daar moet jij vervolgens voor boeten. Dan hoef jij niet extra oneerlijk naar jezelf te zijn. Jij verdient al het goede en alle complimenten. Ik ben iig (voor wat het waard is) heel trots op je!
Je bent een volwassen vrouw. Jammer dat zij niet tevreden zijn, het gaat erom wat jij doet. Niet wat zij vinden. Jezelf blijven herinneren hoe het zit en dan volgen de emoties vanzelf!quote:Maar dat heeft vooral ook wel met mijn familie te maken denk ik, voor mijn gevoel maakt het niet uit hoe hard ik ren, ik voldoe toch niet aan hun maatstaven. En rationeel heb ik wel echt besloten van, ik hoef die bevestiging niet meer van mijn ouders. Dat ik goed bezig ben. Maar emotioneel loopt dat nog niet helemaal gelijk.
Dat wat jij met je gamen doet, deed ik als puber ook juist heel erg met het sporten. Daarom heeft het zo'n leegte achtergelaten denk ik. Heb er iets meer over gelezen en het schijnt typisch ptss vlucht gedrag te zijn, vooral bij kinderen.quote:
[..]
Ja, maar dan op een andere manier.
Het begeleid wonen traject waar ik in zit heeft me in dit appartement geplaatst nadat ik op locatie geterroriseerd werd met een buurjongen die wel erg veel van zijn hardstyle 'muziek' hield, waardoor ik niet op mijn eigen bed kon slapen.
Het was of hier wonen, of verder geterroriseerd worden. De keuze was snel gemaakt. Echter, dit appartement woont voor geen meter. Het is te klein, teveel deuren en geen tuin.
[..]
Nou, niet eigenlijk. Ik tuur wat door de ramen, doe mijn boodschappen, het huishouden en zo nu en dan komt er iemand van de begeleiding langs om een gesprek met me te houden / probeert te helpen met voorgaand genoemd.
Ik poog contact met mijn familie te onderhouden, heb zelf geen vrienden.
Daarnaast ook PTSS vanuit pestverleden (noemen ze dan complex PTSS) en een aantal andere klachten, waaronder een gameverslaving (voorheen 12-14 uur per dag, nu gereduceerd tot 8-10)
Om mezelf van de computer weg te laten houden heb ik dagbesteding gezocht, welke ik nu bijna dagelijks bezoek.
Om deels van de klachten van PTSS af te komen heb ik me aangemeld voor EMDR.
[..]
Mijn verslaving maskeert deze gedachtegang. In 2015 onder begeleiding van verslavingszorg gepoogd een half jaar zonder computer te leven, zonder succes. Ik werd gek, letterlijk.
[..]
Ik houd me altijd vast aan deze vier woorden: faith, morale, logic, insight.
- geloof in mezelf, anderen, een godheid
- moraal door geloven in mezelf, geloven in anderen, beseffen dat de wereld groter is dan mezelf en hoe ik me daarin kan voortbewegen zonder iemand kwaad of verdriet te doen
- logica door de morele gedachtegang te kunnen benadrukken in principes, beweegredenen
- inzicht door ervaringen vanuit het verleden (niet die vanuit mijn PTSS, dat zijn irreële gedachten)
[..]
Blijf in ieder geval jezelf, niemand heeft wat aan een kopie van iemand anders.
Acht jezelf in staat eens in de zoveel tijd alles bij elkaar te schreeuwen op een strand of bos (bos heeft mooie echo).
Gun jezelf de tijd om verbetering toe te staan in je leven. Hoe lang dat is, hangt geheel af van je eigen kunnen.
De tijd die je gegeven is, is van jou en niemand anders.
Dat schreeuwen in het bos klinkt ergens wel heel lekker maar ik denk niet dat ik me zo kan laten gaan.
Ik snap je punt wel. Afgelopen jaar zat ik het grootste deel met kerst alleen, deed me er heel groot en stoer onder, wat is kerst nou! Vlak daarna was ik jarig, maar mijn verjaardag begon ik met een paniekaanval op de eerste hulp. En ook toen weer, boeiend wat is een verjaardag nou.quote:
[..]
Ik ben zelf lang opgenomen geweest. Toen ik voor het eerst uit de sep kwam en in een normaal bed mocht slapen, kreeg ik complimenten omdat het goed ging. Toen vond ik dat compleet belachelijk: iedereen kan immers in een normaal bed slapen. Iemand vertelde me dat het niet klopte, ik kon het niet en door te knokken daarna wel.
In die situatie zit jij nu ook. Op dit moment kun je niet werken/studeren, maar je kan wel werken aan jezelf en vrijwilligerswerk doen. Je zet stappen om trots op te zijn. Eerst kon je deze dingen niet (jezelf onder ogen komen) en nu wel. Heb compassie met jezelf. En natuurlijk voelt het awkward (en misschien ken je net als ik het gevoel dat iedereen om je heen vooruit gaat en jij blijft op een plek stil staan), alleen zo zijn helaas de dingen in je leven gelopen. Het is vreselijk oneerlijk. Eerst heeft iemand extreem je grenzen overschreden en daar moet jij vervolgens voor boeten. Dan hoef jij niet extra oneerlijk naar jezelf te zijn. Jij verdient al het goede en alle complimenten. Ik ben iig (voor wat het waard is) heel trots op je!
[..]
Je bent een volwassen vrouw. Jammer dat zij niet tevreden zijn, het gaat erom wat jij doet. Niet wat zij vinden. Jezelf blijven herinneren hoe het zit en dan volgen de emoties vanzelf!
Heb toen tuurlijk ook wel gebaald, maar pas nu komt het echt binnen van eigenlijk was dat toch wel erg sneu allemaal bij elkaar.
Had toen best wat meer mogen zien hoe groot ik mezelf hield. Het doet me pijn om dit te lezen... Gelukkig heb je dat inzicht nu wel *knuffel* Het komt echt wel goed met jou. Alleen het heeft tijd nodig, en behandeling en heel erg veel zelfcompassie. Ik gun het je zo. Als je een luisterend oor nodig hebt, zit ik voor je klaarquote:
[..]
Ik snap je punt wel. Afgelopen jaar zat ik het grootste deel met kerst alleen, deed me er heel groot en stoer onder, wat is kerst nou! Vlak daarna was ik jarig, maar mijn verjaardag begon ik met een paniekaanval op de eerste hulp. En ook toen weer, boeiend wat is een verjaardag nou.
Heb toen tuurlijk ook wel gebaald, maar pas nu komt het echt binnen van eigenlijk was dat toch wel erg sneu allemaal bij elkaar.
Zet hem op meidDat gamen is ook vluchtgedrag, ik kan vaak niet omgaan met deze realiteit. Mijn realiteit vroeger was om dagelijks gepest te worden. Nu word ik niet meer gepest, kijken mensen anders naar me. Het gamen, met name schietspelletjes, brengt mij weer deels 'terug'. Het geeft me herkenning en begrip.quote:
[..]
Dat wat jij met je gamen doet, deed ik als puber ook juist heel erg met het sporten.
Daarom heeft het zo'n leegte achtergelaten denk ik. Heb er iets meer over gelezen en het schijnt typisch ptss vlucht gedrag te zijn, vooral bij kinderen.
Ik moet eerlijk bekennen het schreeuwen tot nog toe ook maar twee keer te hebben gedaan, en ik het aan jou aanbeveel omdat ik het op internet heb gelezen dat het werkt, niet vanwege het idee dat het bij mij ook zou werken. Het werkte wellicht; twee minuten van euforie, daarna volgde de schaamte van twee weken.quote:Dat schreeuwen in het bos klinkt ergens wel heel lekker maar ik denk niet dat ik me zo kan laten gaan.
Ik heb ook een tijd heel fanatiek gesport, ben ook veel afgevallen.quote:Op dinsdag 29 augustus 2017 21:01 schreef Faeroer het volgende:
Ik pak dan gewoon de 135's op de incline en pomp flink wat setjes eruit en dan naar huis voor kip
Maar dan kom ik toch toch weer bij mijn fibromyalgie, als ik nu fanatiek sport, gaat dat weer ten kostte van mijn dagelijkse ritme omdat ik dan weer meer pijnaanvallen krijg.
Heb ondertussen echt een haat liefde verhouding met sporten want was echt een junk.
Een goede pomp is de beste pijnstiller die je kan hebben, anders gewoon wat tramadol bijpakken haha ja tog?quote:
[..]
Ik heb ook een tijd heel fanatiek gesport, ben ook veel afgevallen.
Maar dan kom ik toch toch weer bij mijn fibromyalgie, als ik nu fanatiek sport, gaat dat weer ten kostte van mijn dagelijkse ritme omdat ik dan weer meer pijnaanvallen krijg.
Heb ondertussen echt een haat liefde verhouding met sporten want was echt een junk.
Het is nou niet alsof artsen staan te strooien met pijnmedicatie.quote:
[..]
Een goede pomp is de beste pijnstiller die je kan hebben, anders gewoon wat tramadol bijpakken haha ja tog?
Waarom zou je alleen maar fanatiek willen sporten? Naast inspanning hoort ontspanning. Er is niets heerlijker dan een paar uur in een zwembad rond te drijven.quote:
[..]
Ik heb ook een tijd heel fanatiek gesport, ben ook veel afgevallen.
Maar dan kom ik toch toch weer bij mijn fibromyalgie, als ik nu fanatiek sport, gaat dat weer ten kostte van mijn dagelijkse ritme omdat ik dan weer meer pijnaanvallen krijg.
Heb ondertussen echt een haat liefde verhouding met sporten want was echt een junk.
Ik moest opzoeken wat dat fibromyalgie is. Wat jij teveel hebt aan neurotransmitters dat heb ik met enige regelmaat tekort. Het lijkt me erg vermoeiend om fysiek gezien 'met de rem erop' te moeten leven. En als je daarin slaagt, dan heb je een onbevredigend gevoel omdat het niveau van een aantal van die neurotransmitters lager is dan je gewend bent.
Dat gezegd hebbende, zeg ik iets geks als dat onbevredigende gevoel in jouw situatie dus eigenlijk een indicatie is dat je heel goed bent bezig geweest 'de rem erop te houden'? Misschien dat zo'n associatie het gevoel wat dragelijker kan maken? Beschouw dat gevoel als een compliment voor je zelfbeheersing? Dat is dan weer iets om trots op te zijn
Oprecht heel erg bedankt voor dit inzicht, want daar heb je denk ik wel een heel goed punt. Goed betekent op dit moment inderdaad eigenlijk de rem erop ook al wil ik dat niet.quote:
[..]
Waarom zou je alleen maar fanatiek willen sporten? Naast inspanning hoort ontspanning. Er is niets heerlijker dan een paar uur in een zwembad rond te drijven.
Ik moest opzoeken wat dat fibromyalgie is. Wat jij teveel hebt aan neurotransmitters dat heb ik met enige regelmaat tekort. Het lijkt me erg vermoeiend om fysiek gezien 'met de rem erop' te moeten leven. En als je daarin slaagt, dan heb je een onbevredigend gevoel omdat het niveau van een aantal van die neurotransmitters lager is dan je gewend bent.
Dat gezegd hebbende, zeg ik iets geks als dat onbevredigende gevoel in jouw situatie dus eigenlijk een indicatie is dat je heel goed bent bezig geweest 'de rem erop te houden'? Misschien dat zo'n associatie het gevoel wat dragelijker kan maken? Beschouw dat gevoel als een compliment voor je zelfbeheersing? Dat is dan weer iets om trots op te zijn
Je bent gewoon goed bezig.quote:
[..]
Oprecht heel erg bedankt voor dit inzicht, want daar heb je denk ik wel een heel goed punt. Goed betekent op dit moment inderdaad eigenlijk de rem erop ook al wil ik dat niet.
*Trots op Fripsel*
P.S. serieus, in een onbevredigende situatie is er niets zo belangrijk dan stil te staan (sorry voor de woordkeuze
) bij de dingen die wel goed gaan! Motiveer jezelf om tegen elke onbevredigende gedachte minimaal anderhalve positieve gedachte te zetten. Sterkte. You can do it![ Bericht 20% gewijzigd door Mojo.jojo op 29-08-2017 21:41:36 ]
Ik moet nog een positieve brief schrijven vanuit de goede Fripsel voor de Fripsel als het goed gaat.quote:Op dinsdag 29 augustus 2017 21:36 schreef Mojo.jojo het volgende:
[..]
Je bent gewoon goed bezig.
*Trots op Fripsel*
P.S. serieus, in een onbevredigende situatie is er niets zo belangrijk dan stil te staan (sorry voor de woordkeuze
Maar van het idee alleen al vlieg ik helemaal op slot. Zou toch eens moeten beginnen.
Klinkt alsof je getrouwd bent met jezelfquote:
[..]
Ik moet nog een positieve brief schrijven vanuit de goede Fripsel voor de Fripsel als het goed gaat.
Maar van het idee alleen al vlieg ik helemaal op slot. Zou toch eens moeten beginnen.
Maar serieus; er zijn 7 dingen die elk kind met enige regelmaat dient te horen of op een andere manier te merken:
- ik hou van je
- ik ben trots op je
- het spijt me
- ik vergeef je
- ik luister
- dit is jouw verantwoordelijkheid
- je kunt het
Jammer genoeg maakt dit je afhankelijk van anderen, wat als volwassene weer heel vervelend kan zijn. Maar ook als volwassene is het fijn dit af en toe te horen.
Dus dit naar behoefte jezelf vertellen kan geen kwaad. Het zijn maar een paar woorden. Maar het gevoel dat je ervan krijgt vergeet je niet! Je kunt het
Ik denk dus die brief me zoveel moeite kost omdat er voor zulke dingen niet zoveel ruimte was thuis. De verantwoordelijkheid was wel altijd zwaar aanwezig. En dat ik het vast allemaal zelf wel kan.quote:
[..]
Klinkt alsof je getrouwd bent met jezelf
Maar serieus; er zijn 7 dingen die elk kind met enige regelmaat dient te horen of op een andere manier te merken:
- ik hou van je
- ik ben trots op je
- het spijt me
- ik vergeef je
- ik luister
- dit is jouw verantwoordelijkheid
- je kunt het
Jammer genoeg maakt dit je afhankelijk van anderen, wat als volwassene weer heel vervelend kan zijn. Maar ook als volwassene is het fijn dit af en toe te horen.
Dus dit naar behoefte jezelf vertellen kan geen kwaad. Het zijn maar een paar woorden. Maar het gevoel dat je ervan krijgt vergeet je niet! Je kunt het
Maar een ik hou van je, en bepaalde zelfreflectie ontbreekt echt bij mijn ouders.
Je ouders heb je niet voor het kiezen, en meestal ook maar beperkt invloed op. Let it go. Vergeef en begin zelf.quote:
[..]
Ik denk dus die brief me zoveel moeite kost omdat er voor zulke dingen niet zoveel ruimte was thuis. De verantwoordelijkheid was wel altijd zwaar aanwezig. En dat ik het vast allemaal zelf wel kan.
Maar een ik hou van je, en bepaalde zelfreflectie ontbreekt echt bij mijn ouders.
Aangezien je graag grenzen lijkt te verleggen (normaalgesproken sportief gezien) lijkt me het een mooie uitdaging die je veel voldoening kan geven.
Dat loslaten is zo moeilijk.quote:Op dinsdag 29 augustus 2017 22:20 schreef Mojo.jojo het volgende:
[..]
Je ouders heb je niet voor het kiezen, en meestal ook maar beperkt invloed op. Let it go. Vergeef en begin zelf.
Aangezien je graag grenzen lijkt te verleggen (normaalgesproken sportief gezien) lijkt me het een mooie uitdaging die je veel voldoening kan geven.
Wat ik eerder al zei, rationeel heb ik dat allemaal wel door. Maar emotioneel. Net bijvoorbeeld weer helemaal van de leg omdat ik een hele discussie moet voeren over iets ongelofelijk simpels wat al maanden geleden afgesproken is.
Jezelf verdiepen in kleding
Over voeding lezen
Dat soort dingen doe ik vaak
Ik kan iets te goed lekker ontspannen rustig stil zitten terwijl ik zoveel andere dingen wil of moet doen. Jij doet veel andere dingen terwijl je een keertje gewoon even wilt genieten van een avondje niks doen. Misschien helpt het om het in te plannen, wekker zetten oid? Klinkt stom misschien maar zoals menigeen de wekker zet om wakker te worden zodat je niet een gat in de dag slaapt en je verslaapt voor werk, studie of vrijwilligerswerk.. misschien een wekker zetten en je dwingen om niks te doen? Misschien dat meditatie oid helpt? Of beginnen met iets ontspannends door lekker lang te douchen of baderen? Gewoon even iets doen wat relaxt en fijn is zodat je gedachten ook tot rust komen? Voor mijn part met hulp van de juiste muziek erbij. Want er zijn vast wel momenten waarop je dat gevoel van ik moet nog wat doen niet hebt?
Wat voor mij ook helpt is me blijven afvragen waarom ik iets doe. Ik doe de afwas om mijn vriend wat werk uit handen te nemen, ik ruim mijn eigen huis op om vervolgens weer op sokken te kunnen schaatsen. Ik maak een wandeling omdat het park altijd zo lekker ruikt.
En soms doe ik een minivakantie. Dan gaat de telefoon weg, de laptop uit, en dan moet ik net doen alsof ik op vakantie ben. Ik bestel thuisbezorgd, lees een boekje op de bank, maak een wandeling, en verveel me. Ik mag dan niet opruimen of schoonmaken of 'even' een klusje doen, want dat zou ik op de camping in Frankrijk ook niet doen. Gewoon chillen. Vervelen is een kunst.
Die momenten zijn echt heel zeldzaam.quote:
Altijd bezig willen zijn en niet even lekker ontspannen rustig stil kunnen zitten.. ik heb het andersom.
Misschien dat meditatie oid helpt? Of beginnen met iets ontspannends door lekker lang te douchen of baderen? Gewoon even iets doen wat relaxt en fijn is zodat je gedachten ook tot rust komen? Voor mijn part met hulp van de juiste muziek erbij. Want er zijn vast wel momenten waarop je dat gevoel van ik moet nog wat doen niet hebt?
Er zitten nogal wat onverwerkte dingen in mijn hoofd dus "doen" is mijn manier van leven geweest. Zelfs als ik als puber "niks" deed stond de tv aan, had ik een laptop op schoot en een tijdschrift erbij omdat het me anders niet genoeg bezig hield, of ik lag in een comaslaap omdat ik gewoon echt te lang bezig was. (Nu zie ik dat patroon heel duidelijk, toen niet natuurlijk).
Daarom is niks doen misschien ook wel zo moeilijk. Zodra ik mijn hoofd niet genoeg voer geef, gaat het aan de wandel naar vervelende plekken. Maar door de fibromyalgie is het voer nogal beperkt geraakt.
Dit alles zo uittypende moet ik vooral gewoon geduld hebben met therapie hoop ik. Al ben ik soms ook wel bang dat dat onrustige gevoel nooit meer overgaat. Maar dat hoort er juist ook weer bij volgens mij, die angst.
Heb je ook wel een heel goed punt weer. Dingen waarmee ik een ander plezier doe, doe ik echt wel graag. Maar zodra het voor mezelf moet..quote:
Net zoals hoe je klusjes doet. Gewoon doen.
Wat voor mij ook helpt is me blijven afvragen waarom ik iets doe. Ik doe de afwas om mijn vriend wat werk uit handen te nemen, ik ruim mijn eigen huis op om vervolgens weer op sokken te kunnen schaatsen. Ik maak een wandeling omdat het park altijd zo lekker ruikt.
En soms doe ik een minivakantie. Dan gaat de telefoon weg, de laptop uit, en dan moet ik net doen alsof ik op vakantie ben. Ik bestel thuisbezorgd, lees een boekje op de bank, maak een wandeling, en verveel me. Ik mag dan niet opruimen of schoonmaken of 'even' een klusje doen, want dat zou ik op de camping in Frankrijk ook niet doen. Gewoon chillen. Vervelen is een kunst.
Ja hoor. Ken er al twee.quote:
[..]
Ja want je krijgt als begin twintiger echt nog bijstand en vrijstelling van sollicitatieplicht tegenwoordig zonder een flinke tik van de molen gehad te hebben of fysiek serieus iets te mankeren.!
Als je niks weet van dit onderwerp loop dan lekker door.
Maar doet er ook niet toe. Is een studie niet iets?
Maar je hebt de rem er toch al op? Je studeert dus niet, je werkt niet en hebt dus eigenlijk geen enkele verplichting, behalve (opbouwend) vrijwilligerswerk. Voor hoevaak in de maand trouwens?quote:
[..]
Oprecht heel erg bedankt voor dit inzicht, want daar heb je denk ik wel een heel goed punt. Goed betekent op dit moment inderdaad eigenlijk de rem erop ook al wil ik dat niet.
Of begrijp ik nu iets verkeerd?
Ik heb 4 jaar HBO gedaan maar geen diploma gehaald door alles wat er gebeurd is. En een studie volgen is op dit moment ook echt geen optie.quote:
[..]
Ja hoor. Ken er al twee.
Maar doet er ook niet toe. Is een studie niet iets?
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 29-08-2017 23:43:29 ]
Uiteindelijk de hele dag meestal weinig gedaan maar wel met een onrustig rotgevoel.
Dat is dus het hele punt van die post, dat ik daarmee dus eigenlijk goed bezig ben ookal voelt het niet zo.quote:
[..]
Maar je hebt de rem er toch al op? Je studeert dus niet, je werkt niet en hebt dus eigenlijk geen enkele verplichting, behalve (opbouwend) vrijwilligerswerk. Voor hoevaak in de maand trouwens?
Of begrijp ik nu iets verkeerd?
"Voor jezelf" is mij ook te abstract. Daarom concretiseer ik het liever. Dus opruimen om te schaatsen op sokken, en dat dan dus ook echt doen als ik klaar ben. Afwassen omdat ik daarna een lekker leeg aanrecht heb en weer met mijn fancy koksmes fancy dingen kan koken. En in het grote plaatje leveren al die kleine klusjes dan uiteindelijk zo'n minivakantie op.quote:
[..]
Heb je ook wel een heel goed punt weer. Dingen waarmee ik een ander plezier doe, doe ik echt wel graag. Maar zodra het voor mezelf moet..
Ik zie het een beetje als diëten. Als ik zou diëten, zou dat zijn zodat ik daarna weer af en toe (met mate) zonder schuldgevoel naar de McDonald's zou kunnen gaan.
Een cursus dan? Dat je toch 'bezig' bent met iets nuttigs voor jezelf? Dat je eens in de maand ergens naartoe moet, verder veelal online?quote:
[..]
Ik heb 4 jaar HBO gedaan maar geen diploma gehaald door alles wat er gebeurd is. En een studie volgen is op dit moment ook echt geen optie.
Ik ben met genoeg nuttige dingen bezig. Het punt is dus meer een beetje dat ik dat gevoel niet heb en dat vervelend vind en o.a. daardoor niet goed kan ontspannen.quote:
[..]
Een cursus dan? Dat je toch 'bezig' bent met iets nuttigs voor jezelf? Dat je eens in de maand ergens naartoe moet, verder veelal online?
Dat zeg ik, volg bijvoorbeeld een cursus zodat je daaraan kan beginnen. Iets vasts. Dan weet je dat je ergens mee bezig bent wat je uiteindelijk iets oplevert.quote:
[..]
Ik ben met genoeg nuttige dingen bezig. Het punt is dus meer een beetje dat ik dat gevoel niet heb en dat vervelend vind en o.a. daardoor niet goed kan ontspannen.
Daar ben ik dus al mee bezig dmv vrijwilligerswerk en therapie. Dus helaas, een cursus volgen gaat dit niet oplossen.quote:
[..]
Dat zeg ik, volg bijvoorbeeld een cursus zodat je daaraan kan beginnen. Iets vasts. Dan weet je dat je ergens mee bezig bent wat je uiteindelijk iets oplevert.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 29-08-2017 23:49:56 ]
Dan is er niks aan de hand dus? Want je geeft nu zelf aan dat je toch voldoening haalt uit vrijwilligerswerk en therapie?quote:
[..]
Daar ben ik dus al mee bezig dmv vrijwilligerswerk en therapie. Dus helaas, een cursus volgen gaat dit niet oplossen.
Diëten ging me dan wel weer idioot goed af.quote:
[..]
"Voor jezelf" is mij ook te abstract. Daarom concretiseer ik het liever. Dus opruimen om te schaatsen op sokken, en dat dan dus ook echt doen als ik klaar ben. Afwassen omdat ik daarna een lekker leeg aanrecht heb en weer met mijn fancy koksmes fancy dingen kan koken. En in het grote plaatje leveren al die kleine klusjes dan uiteindelijk zo'n minivakantie op.
Ik zie het een beetje als diëten. Als ik zou diëten, zou dat zijn zodat ik daarna weer af en toe (met mate) zonder schuldgevoel naar de McDonald's zou kunnen gaan.
Ik woon nu ook voor het eerst een half jaar alleen. Ben wel al op mijn 18e het huis uit gegaan. Moet dus nog heel erg wennen aan het fancy dingen koken in mijn eentje, en een opruimritme vinden waar ik blij van word omdat ik het voor mezelf doe.
Dat laatste word ik wel al iets beter in trouwens.
Wel een goed punt ook, ook zoiets wat zo.. Idk het is wel te beseffen maar je wil het niet beseffen ofzo?quote:
enige voldoening haal ik uit genot en creativiteit, maar het nihilisme is gerechtvaardigd prevalent
Voor mij dan he. Het is voldoende, dat word me continue door iedereen verteld (Psycholoog, psychiater, andere hulpverleners, mijn jobcoach). En vanuit logica bekeken is dat ook wel zo. Maar het voelt niet zo. En dat laatste levert me heel erg veel frustratie op.quote:Op dinsdag 29 augustus 2017 23:52 schreef Voetbalmeisje het volgende:
[..]
Dan is er niks aan de hand dus? Want je geeft nu zelf aan dat je toch voldoening haalt uit vrijwilligerswerk en therapie?
Snap je?
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 30-08-2017 00:02:22 ]
ja snap ik.. ik heb me er maar bij neergelegd, bij de zinloosheid. en tot ik daar aan antwoord heb probeer ik maar te genieten van mijn tijd, want een beter alternatief is er niet. tja behalve creativiteit dan. ben jij nog aan het fripselenquote:
[..]
Wel een goed punt ook, ook zoiets wat zo.. Idk het is wel te beseffen maar je wil het niet beseffen ofzo?
Nu moet ik aan dat liedje denken van Fresku, het is tijd voor creativiteit.quote:
[..]
ja snap ik.. ik heb me er maar bij neergelegd, bij de zinloosheid. en tot ik daar aan antwoord heb probeer ik maar te genieten van mijn tijd, want een beter alternatief is er niet. tja behalve creativiteit dan. ben jij nog aan het fripselen
Ik ben ook wel heel erg graag creatief bezig. Mijn huis is een soort regenboog ondertussen.
Een beter alternatief dan genieten bestaat misschien niet eens.quote:
[..]
ja snap ik.. ik heb me er maar bij neergelegd, bij de zinloosheid. en tot ik daar aan antwoord heb probeer ik maar te genieten van mijn tijd, want een beter alternatief is er niet. tja behalve creativiteit dan. ben jij nog aan het fripselen
haha nicequote:
[..]
Nu moet ik aan dat liedje denken van Fresku, het is tijd voor creativiteit.
Ik ben ook wel heel erg graag creatief bezig. Mijn huis is een soort regenboog ondertussen.
nog niet tegengekomen iigquote:
[..]
Een beter alternatief dan genieten bestaat misschien niet eens.
goeie ot ook
[ Bericht 2% gewijzigd door #ANONIEM op 30-08-2017 00:10:17 ]
Zeldzaam, maar niet volledig afwezig dus. Dan kan je die momenten misschien ook vaker aanspreken? Maar doen als manier van leven leest als een manier van overleven of omgaan met iets als copingmechanisme. Vwb je voorbeeld van niks doen als puber.. dat klinkt alsof je gewoon veel prikkels om je heen moet hebben? En als je dan niks wilt doen zijn die prikkels lastig uit te schakelen of te negeren.quote:
[..]
Die momenten zijn echt heel zeldzaam.
Er zitten nogal wat onverwerkte dingen in mijn hoofd dus "doen" is mijn manier van leven geweest. Zelfs als ik als puber "niks" deed stond de tv aan, had ik een laptop op schoot en een tijdschrift erbij omdat het me anders niet genoeg bezig hield, of ik lag in een comaslaap omdat ik gewoon echt te lang bezig was. (Nu zie ik dat patroon heel duidelijk, toen niet natuurlijk).
Daarom is niks doen misschien ook wel zo moeilijk. Zodra ik mijn hoofd niet genoeg voer geef, gaat het aan de wandel naar vervelende plekken. Maar door de fibromyalgie is het voer nogal beperkt geraakt.
Dit alles zo uittypende moet ik vooral gewoon geduld hebben met therapie hoop ik. Al ben ik soms ook wel bang dat dat onrustige gevoel nooit meer overgaat. Maar dat hoort er juist ook weer bij volgens mij, die angst.
Dat je hoofd naar vervelende gedachten een uitstapje maakt op zulke momenten van weinig input of gedachten voor handen zijn is misschien wel de achterliggende reden waarom je niet rustig stil kunt zitten en even kan genieten van niks doen. Wellicht kan je dit inderdaad aankaarten bij therapie en daar wat mee doen? Want het lijkt mij oprecht niet fijn om continu een onrustig gevoel te hebben uit angst dat je hoofd de vervelende plekken weer opzoekt.
ot?quote:
[..]
nog niet tegengekomen iig
goeie ot ook
Oh ondertitel, iets te snel.
Thanks.
Ik heb dat echt gewoon helemaal NIET meegekregen vanuit mijn opvoeding. Serieus zult gij zijn!quote:
[..]
nog niet tegengekomen iig
goeie ot ook
Terwijl ik dus zelf wel veel meer geloof in het "het is doelloos en eindig, dus genieten is het beste wat je kan doen".
Maar dan komt heel dat schuldgevoel van het ik moet nuttig en serieus bezig zijn weer om de hoek kijken.
Ik ben altijd bang dat als ik zoiets zeg, dat mensen dat zien als een, zie je wel, ze wil niet werken. Maar ik zou juist dolgraag willen kunnen werken en wat verdienen, want geld is niet alles maar toch wel fijn als je een beetje van de leuke dingen wil kunnen genieten.
Misschien hang je wel te veel waarde aan hetgeen anderen van jou denken?quote:
[..]
Ik heb dat echt gewoon helemaal NIET meegekregen vanuit mijn opvoeding. Serieus zult gij zijn!
Terwijl ik dus zelf wel veel meer geloof in het "het is doelloos en eindig, dus genieten is het beste wat je kan doen".
Maar dan komt heel dat schuldgevoel van het ik moet nuttig en serieus bezig zijn weer om de hoek kijken.
Ik ben altijd bang dat als ik zoiets zeg, dat mensen dat zien als een, zie je wel, ze wil niet werken. Maar ik zou juist dolgraag willen kunnen werken en wat verdienen, want geld is niet alles maar toch wel fijn als je een beetje van de leuke dingen wil kunnen genieten.
Ja dat staat zeker op de planning met therapie. Mijn therapeut is vanaf volgende week op vakantie, dus dan kan ik eens een paar weken alles een beetje verwerken en toepassen wat er besproken is. En ik ga een droomdagboek bijhouden.quote:
[..]
Zeldzaam, maar niet volledig afwezig dus. Dan kan je die momenten misschien ook vaker aanspreken? Maar doen als manier van leven leest als een manier van overleven of omgaan met iets als copingmechanisme. Vwb je voorbeeld van niks doen als puber.. dat klinkt alsof je gewoon veel prikkels om je heen moet hebben? En als je dan niks wilt doen zijn die prikkels lastig uit te schakelen of te negeren.
Dat je hoofd naar vervelende gedachten een uitstapje maakt op zulke momenten van weinig input of gedachten voor handen zijn is misschien wel de achterliggende reden waarom je niet rustig stil kunt zitten en even kan genieten van niks doen. Wellicht kan je dit inderdaad aankaarten bij therapie en daar wat mee doen? Want het lijkt mij oprecht niet fijn om continu een onrustig gevoel te hebben uit angst dat je hoofd de vervelende plekken weer opzoekt.
En als ze dan terug is gaan we daarmee kijken wat een goede vervolgstap zou zijn.Oh zeker.quote:
[..]
Misschien hang je wel te veel waarde aan hetgeen anderen van jou denken?
Hmmm dat is menselijk, helaas.quote:
Maar goed, misschien is het een goed idee hier wat over na te denken en bewust van te zijn?
Aha, nou hopelijk is het een korte vakantie dan. Ik heb weleens een droom dagboek bij willen houden maar eenmaal wakker herinner ik mij slechts flarden. Soms een complete droom maar die kennis is dan binnen no time weer weg uit mijn hoofdquote:
[..]
Ja dat staat zeker op de planning met therapie. Mijn therapeut is vanaf volgende week op vakantie, dus dan kan ik eens een paar weken alles een beetje verwerken en toepassen wat er besproken is. En ik ga een droomdagboek bijhouden.
Dus ik weet niet of jij er goede ervaringen mee hebt maar succes 
ik kan me voorstellen dat je zo denkt. voor mij is het best een bevrijding geweest om te realiseren dat wat "mensen zien als" geen reet uitmaakt, omdat ik niet gelukkig of ongelukkig word van wat zij vinden. heb je rationele grond voor dat schuldgevoel, of is het gebaseerd op emotionele gronden? En als het emotioneel is, hoe rechtvaardigt die emotie dan dat jij je schuldig voelt? En wat als je die rechtvaardiging niet vindt?quote:
[..]
Ik heb dat echt gewoon helemaal NIET meegekregen vanuit mijn opvoeding. Serieus zult gij zijn!
Terwijl ik dus zelf wel veel meer geloof in het "het is doelloos en eindig, dus genieten is het beste wat je kan doen".
Maar dan komt heel dat schuldgevoel van het ik moet nuttig en serieus bezig zijn weer om de hoek kijken.
Ik ben altijd bang dat als ik zoiets zeg, dat mensen dat zien als een, zie je wel, ze wil niet werken. Maar ik zou juist dolgraag willen kunnen werken en wat verdienen, want geld is niet alles maar toch wel fijn als je een beetje van de leuke dingen wil kunnen genieten.
Dat is een beetje het beginpunt van mijn therapie geweest. Wat meer op mijn eigen denkvermogen/beoordelingsvermogen durven vertrouwen. Waardoor ik bepaalde situaties al wel beter aan kan. En dat lijkt ook wel echt een stuk beter te gaan, maar het blijft tegelijkertijd een lastig iets. Is weer dat rationeel vs emotioneel.quote:
[..]
Hmmm dat is menselijk, helaas.
Maar goed, misschien is het een goed idee hier wat over na te denken en bewust van te zijn?
Als de stijgende lijn zo blijft ga ik binnenkort echt aan het traumastukje beginnen. Misschien helpt dat ook al wel heel erg tegen de onrust.
Dit topic kun je eigenlijk ook wel een uitting van die onzekerheid noemen. Want ik moet eigenlijk gewoon nog 100x tegen mezelf roepen dat ik geduld moet hebben. Maar het helpt wel om het allemaal weer eens op een andere plek/manier te overdenken uit te typen met wat input van andere.
Goede vragen. Heb hier even geen direct antwoord op maar het past perfect in mijn G-schema therapie.quote:
[..]
ik kan me voorstellen dat je zo denkt. voor mij is het best een bevrijding geweest om te realiseren dat wat "mensen zien als" geen reet uitmaakt, omdat ik niet gelukkig of ongelukkig word van wat zij vinden. heb je rationele grond voor dat schuldgevoel, of is het gebaseerd op emotionele gronden? En als het emotioneel is, hoe rechtvaardigt die emotie dan dat jij je schuldig voelt? En wat als je die rechtvaardiging niet vindt?
oehhquote:
[..]
Goede vragen. Heb hier even geen direct antwoord op maar het past perfect in mijn G-schema therapie.
Ja ik denk ook wel dat het een lastig iets is, en mij helpt het ook wel om dingen van mij af te schrijven, ik wens je in ieder geval veel succes.quote:
[..]
Dat is een beetje het beginpunt van mijn therapie geweest. Wat meer op mijn eigen denkvermogen/beoordelingsvermogen durven vertrouwen. Waardoor ik bepaalde situaties al wel beter aan kan. En dat lijkt ook wel echt een stuk beter te gaan, maar het blijft tegelijkertijd een lastig iets. Is weer dat rationeel vs emotioneel.
Als de stijgende lijn zo blijft ga ik binnenkort echt aan het traumastukje beginnen. Misschien helpt dat ook al wel heel erg tegen de onrust.
Dit topic kun je eigenlijk ook wel een uitting van die onzekerheid noemen. Want ik moet eigenlijk gewoon nog 100x tegen mezelf roepen dat ik geduld moet hebben. Maar het helpt wel om het allemaal weer eens op een andere plek/manier te overdenken uit te typen met wat input van andere.
Ik ben momenteel ook werkloos en ontspanning is pas echt 100% fijn als je ervoor gewerkt hebt.quote:
Altijd bezig willen zijn en niet even lekker ontspannen rustig stil kunnen zitten.. ik heb het andersom.
Misschien dat meditatie oid helpt? Of beginnen met iets ontspannends door lekker lang te douchen of baderen? Gewoon even iets doen wat relaxt en fijn is zodat je gedachten ook tot rust komen? Voor mijn part met hulp van de juiste muziek erbij. Want er zijn vast wel momenten waarop je dat gevoel van ik moet nog wat doen niet hebt?
Ik heb momenteel zelf gewoon te veel tijd om na te denken. Over het leven, over alles.
Je maakt in elk geval goede stappen zo te lezen. Dus ga daar vooral mee door.quote:
[..]
Als de stijgende lijn zo blijft ga ik binnenkort echt aan het traumastukje beginnen. Misschien helpt dat ook al wel heel erg tegen de onrust.
Dit topic kun je eigenlijk ook wel een uitting van die onzekerheid noemen. Want ik moet eigenlijk gewoon nog 100x tegen mezelf roepen dat ik geduld moet hebben. Maar het helpt wel om het allemaal weer eens op een andere plek/manier te overdenken uit te typen met wat input van andere.
Soms is het ook gewoon fijn om even te kunnen klankborden. Even dingen van je af te schrijven en andermans mening aanhoren, kijken wat anderen te zeggen hebben. Dus succes met geduld moeten hebben, als er iets is wat ik niet kan is dat het wel Mja, ben ook Joos werkloos atm (bewust zodat ik mij op mijn studie kan focussen) dus tijd te over. En ik ben sowieso al meer iemand die veel overdenkt, maar ik kan mij echt wel prima ontspannen hoor. Zelfs te goed. Dus dat hele gevoel van je moet het hebben verdiend ontbreekt bij mij volledig.quote:
[..]
Ik ben momenteel ook werkloos en ontspanning is pas echt 100% fijn als je ervoor gewerkt hebt.
Ik heb momenteel zelf gewoon te veel tijd om na te denken. Over het leven, over alles.
Maar jij bent een man, je hebt vast een Nothing box.quote:
[..]
Mja, ben ook Joos werkloos atm (bewust zodat ik mij op mijn studie kan focussen) dus tijd te over. En ik ben sowieso al meer iemand die veel overdenkt, maar ik kan mij echt wel prima ontspannen hoor. Zelfs te goed. Dus dat hele gevoel van je moet het hebben verdiend ontbreekt bij mij volledig.
(Als ik sommige mannen moet geloven kunnen ze gewoon in een hoofd een doos openen met NIKS erin. Dat klinkt als een soort Utopia).Nou zo zitten niet alle mannen in elkaar kan ik zeggen.quote:
[..]
Maar jij bent een man, je hebt vast een Nothing box.
Dat zei ik ook toen het me verteld werd. Dat ik vermoedde dat er wel wat meer tinten zijn.quote:
[..]
Nou zo zitten niet alle mannen in elkaar kan ik zeggen.
Vervang de lege doos met een gedachtestroom als een denderende stoomtrein en het komt in de buurt.quote:
[..]
Dat zei ik ook toen het me verteld werd. Dat ik vermoedde dat er wel wat meer tinten zijn.
quote:
[..]
Maar jij bent een man, je hebt vast een Nothing box.
Had ik maar zo'n box
Kon ik eens die eindeloze stroom aan gedachten eens stop zetten. Maar neen, dat gaat continu door. Ik ben gewoon erg goed in tevreden zijn met niks doen denk ik Heb geen nothing box maar heb de luiaard modus zo geactiveerd zo je wilt Die mentale conditionering neemt de vorm aan van een commentaar gevende stem in je hoofd, die vaak van je ouders is, of je familie, of.. wie dan ook. Zij hadden het weer van hun ouders etc.
Uiteindelijk is het allemaal angst voor de leegte. Maar de leegte is feitelijk wat je in diepste zin bent.
Zou je daar nou eens lekker diep in weg kunnen zakken, je er aan overgeven, die stilte in jezelf kunnen gaan leren omarmen en waarderen, gaat er een wereld van innerlijke vrede in je open... al moet je soms even door wat dingen heen.
Mijn tip is dan ook eigenlijk tegengesteld aan wat iedereen hier beweert: ga in plaats van rennen en vliegen, als je die onrust ervaart, gewoon eens lekker zitten. Laat die onrust er zijn, over je heen komen, voel het, nodig het uit, en berust er juist in. Ontspan!
Probeer het eens. Niet rennen en vliegen, maar juist eens lekker op de bank een kwartiertje experimenteren die onrust om te buigen in een heerlijke weldadige RUST. En experimenteer er vaker mee. Raak ermee vertrouwd.
Niets doen heeft nu de associatie in je systeem dat je je tijd aan het verdoen bent, en dat je iets moet doen. Maar ga eens BEWUST af en toe willens en wetens lekker je tijd verdoen en ontspan je mind-body-systeem. Gewoon een kwartiertje, en dan ga je weer verder met je gebruikelijke gedoe...
Je zult zien dat je in toenemende mate meer rust vindt. Het probleem nu is gewoon dat je hersenen het niets doen met iets negatiefs associëren. Dat kan worden omgebogen. Niets-doen kan ook positief geassocieerd worden, en dan wordt je een veel vrediger mens.
Overigens, die fibromyalgie, is dat niet een aanvalsgewijze aandoening?
Ik kan het ook van harte aanbevelen dagelijks een uur te gaan wandelen. Dat is toch wel mogelijk wanneer je er even geen last van hebt?
Hoop dat je hier wat aan hebt.
Je hebt zo te lezen behoorlijk stress ervaren in je jeugd. Daarnaast las ik nog wat over angst(aanvallen). Dit zijn allemaal tegenhangers van de hormonen die je goed laten voelen.
Onbewust ben je hier denk ik al mee bezig geweest, wat je hebt een continuee drang naar een bevredigend gevoel.
Ik wil je niet gaan invullen maar 2 dingen:
1. Al die feel good hormonen kunnen behoorlijk zijn opgebrand, omdat ze jarenlang tegenwicht hebben moeten bieden aan torenhoge niveaus van stress en angst hormonen.
2. Je bent continue aan het reageren op die veranderingen van hormoon 'smaken'. Je zou het bijna wel een oorlog kunnen noemen?
Denk nu zelf eens na. Op welke dingen (bij voorbeeld welke je stress en angst niet meer naar torenhoge niveaus brengen) zou je kunnen ageren?
En welke rust zou het je brengen als je weet dat dat ook onbevredigende gevoel maar tijdelijk is. Ook dat gaat weer weg (als je er tenminste in slaagt dingen die niet goed voor je zijn los te laten en/of te verwijderen uit je leven).
Daarnaast, ook niet uit te sluiten, zou het ook zomaar zo kunnen zijn dat bepaalde hormonen bij jou heftiger reageren als normaal. Vergelijkbaar met een allergische reactie waarbij je lichaam een overreactie geeft. Ook daarbij kan het nut hebben goed te beseffen dat je lichaam je eigenlijk voor de gek houdt. Dat besef kan heel erg helpen bepaalde gevoelens te relativeren.
Klinkt misschien een beetje lafjes, maar die onrust is zo groot. Die wil ik alleen met een therapeut aangaan op zo'n directe manier. Ik snap je punt overigens wel.quote:
Ons ren- en vlieggedrag is gebaseerd op de angst voor de leegte. Plus dat we natuurlijk allemaal zijn opgevoed met allerlei overtuigingen, zoals dat je pas iemand van waarde bent als je hard werkt, hard je best doet etc. Pas dan verdien je het om je goed te voelen (voorwaardelijke liefde).
Die mentale conditionering neemt de vorm aan van een commentaar gevende stem in je hoofd, die vaak van je ouders is, of je familie, of.. wie dan ook. Zij hadden het weer van hun ouders etc.
Uiteindelijk is het allemaal angst voor de leegte. Maar de leegte is feitelijk wat je in diepste zin bent.
Zou je daar nou eens lekker diep in weg kunnen zakken, je er aan overgeven, die stilte in jezelf kunnen gaan leren omarmen en waarderen, gaat er een wereld van innerlijke vrede in je open... al moet je soms even door wat dingen heen.
Mijn tip is dan ook eigenlijk tegengesteld aan wat iedereen hier beweert: ga in plaats van rennen en vliegen, als je die onrust ervaart, gewoon eens lekker zitten. Laat die onrust er zijn, over je heen komen, voel het, nodig het uit, en berust er juist in. Ontspan!
Probeer het eens. Niet rennen en vliegen, maar juist eens lekker op de bank een kwartiertje experimenteren die onrust om te buigen in een heerlijke weldadige RUST. En experimenteer er vaker mee. Raak ermee vertrouwd.
Niets doen heeft nu de associatie in je systeem dat je je tijd aan het verdoen bent, en dat je iets moet doen. Maar ga eens BEWUST af en toe willens en wetens lekker je tijd verdoen en ontspan je mind-body-systeem. Gewoon een kwartiertje, en dan ga je weer verder met je gebruikelijke gedoe...
Je zult zien dat je in toenemende mate meer rust vindt. Het probleem nu is gewoon dat je hersenen het niets doen met iets negatiefs associëren. Dat kan worden omgebogen. Niets-doen kan ook positief geassocieerd worden, en dan wordt je een veel vrediger mens.
Overigens, die fibromyalgie, is dat niet een aanvalsgewijze aandoening?
Ik kan het ook van harte aanbevelen dagelijks een uur te gaan wandelen. Dat is toch wel mogelijk wanneer je er even geen last van hebt?
Hoop dat je hier wat aan hebt.
Ik heb ook een paar yoga lessen gehad en zou dat eigenlijk wel weer willen doen. Het klopt dat het aanvalsgewijs is ja. Ik kan inderdaad 1 uur per dag wandelen als ik zou willen.
Ben hier met therapie natuurlijk al heel uitgebreid mee bezig opzich. Het helpt wel om het weer eens een keer van een ander te lezen.quote:
Toch nog eens wat dieper ingaan op die verschillende hormonen, omdat de zo'n rol speelt met fibromyalgie.
Je hebt zo te lezen behoorlijk stress ervaren in je jeugd. Daarnaast las ik nog wat over angst(aanvallen). Dit zijn allemaal tegenhangers van de hormonen die je goed laten voelen.
Onbewust ben je hier denk ik al mee bezig geweest, wat je hebt een continuee drang naar een bevredigend gevoel.
Ik wil je niet gaan invullen maar 2 dingen:
1. Al die feel good hormonen kunnen behoorlijk zijn opgebrand, omdat ze jarenlang tegenwicht hebben moeten bieden aan torenhoge niveaus van stress en angst hormonen.
2. Je bent continue aan het reageren op die veranderingen van hormoon 'smaken'. Je zou het bijna wel een oorlog kunnen noemen?
Denk nu zelf eens na. Op welke dingen (bij voorbeeld welke je stress en angst niet meer naar torenhoge niveaus brengen) zou je kunnen ageren?
En welke rust zou het je brengen als je weet dat dat ook onbevredigende gevoel maar tijdelijk is. Ook dat gaat weer weg (als je er tenminste in slaagt dingen die niet goed voor je zijn los te laten en/of te verwijderen uit je leven).
Daarnaast, ook niet uit te sluiten, zou het ook zomaar zo kunnen zijn dat bepaalde hormonen bij jou heftiger reageren als normaal. Vergelijkbaar met een allergische reactie waarbij je lichaam een overreactie geeft. Ook daarbij kan het nut hebben goed te beseffen dat je lichaam je eigenlijk voor de gek houdt. Dat besef kan heel erg helpen bepaalde gevoelens te relativeren.
Op gegeven moment ben je ook zo gewend aan het altijd maar in paniek en onrust zitten dat je ook gewoon niet meer weet wat echt normaal is zeg maar.
Hoe verloopt dat dan precies? Kan me herinneren dat het onder behandeling van een fysiotherapeut met de juiste oefeningen een jaar geleden of zo vrij goed ging ten aanzien van je fibromyalgie?quote:
[..]
Klinkt misschien een beetje lafjes, maar die onrust is zo groot. Die wil ik alleen met een therapeut aangaan op zo'n directe manier. Ik snap je punt overigens wel.
Het klopt dat het aanvalsgewijs is ja. Ik kan inderdaad 1 uur per dag wandelen als ik zou willen.
In hoeverre kan het onverwachts beter/slechter gaan? En hoe hangt het samen met psychische klachten? Lijkt me dat een bepaalde fysieke gestreste toestand de paniekaanvallen kan verergeren bijvoorbeeld. En daardoor wordt dan ook het fysieke weer beïnvloed.
de fibromyalgie is een bijkomende factor, niet de oorzaak van mijn psychische klachten ookal speelt het er wel een rol in.quote:
[..]
Hoe verloopt dat dan precies? Kan me herinneren dat het onder behandeling van een fysiotherapeut met de juiste oefeningen een jaar geleden of zo vrij goed ging ten aanzien van je fibromyalgie?
In hoeverre kan het onverwachts beter/slechter gaan? En hoe hangt het samen met psychische klachten? Lijkt me dat een bepaalde fysieke gestreste toestand de paniekaanvallen kan verergeren bijvoorbeeld. En daardoor wordt dan ook het fysieke weer beïnvloed.
Als je verder wil weten hoe fibromyalgie de psychische beïnvloed, of chronisch ziek zijn, zijn daar echt heel veel bronnen over te vinden.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 30-08-2017 09:34:22 ]
Dacht dat het misschien handig was voor je topic om in het kort te schetsen hoe het bij jou invloed heeft en wat het perspectief is. Wat verwacht je zelf in de toekomst van je mentale en fysieke gesteldheid? Zijn die verwachtingen stiekem aan de hoge kant? of probeer je juist zo min mogelijk te verwachten? Wat waren je verwachtingen een jaar geleden?quote:
[..]
de fibromyalgie is een bijkomende factor, niet de oorzaak van mijn psychische klachten ookal speelt het er wel een rol in.
Als je verder wil weten hoe fibromyalgie de psychische beïnvloed, of chronisch ziek zijn, zijn daar echt heel veel bronnen over te vinden.
Ah zo, sorry als ik sommige dingen een beetje kortaf afkap, maar dat is een beetje het in mijn hoofd overal heen stuiteren willen voorkomen als je snapt wat ik bedoel?quote:
[..]
Dacht dat het misschien handig was voor je topic om in het kort te schetsen hoe het bij jou invloed heeft en wat het perspectief is. Wat verwacht je zelf in de toekomst van je mentale en fysieke gesteldheid? Zijn die verwachtingen stiekem aan de hoge kant? of probeer je juist zo min mogelijk te verwachten? Wat waren je verwachtingen een jaar geleden?
Fysiek weet ik redelijk wat ik wel en niet kan. Voornaamste dingen zijn dat ik op tijd mijn rust moet nemen, en dat ik pijnaanvallen heb, maar die slopen niks in principe. Hoe erg dat me gaat beïnvloeden met werken weet ik zelf ook niet zo goed. Daarom ben ik heel blij met mijn plek bij de kringloop. Ga er vanmiddag weer heen. Daar mag ik echt een soort trial en error gaan doen zonder dat ik er op aangekeken wordt. Echt heel fijn.
Ik heb verder niet echt een lange termijn beeld, omdat ik zelf niet zo goed weet hoe de balans uit gaat vallen na therapie. Ik probeer het met de dag te bekijken.
Nee, dat klinkt niet lafjes. Klinkt heel verstandig. Alleen maar goed als je zo helder voor jezelf hebt dat dit op dit moment het beste voor je is.quote:
[..]
Klinkt misschien een beetje lafjes, maar die onrust is zo groot. Die wil ik alleen met een therapeut aangaan op zo'n directe manier. Ik snap je punt overigens wel.
Het klopt dat het aanvalsgewijs is ja. Ik kan inderdaad 1 uur per dag wandelen als ik zou willen.
Vind het topic een interessante vraag. Ik voel me extreem down op dit moment en weet niks te verzinnen nu.
Geen idee wat er in zo'n therapie ter sprake komt, maar vraag je je nooit af op hoeveel van die dingen die je onrust geven je dan echt invloed hebt? En op hoeveel van die dingen heb je onrust op basis van valse macht omdat je er toch niets aan kunt doen (omdat het andere mensen betreft)?quote:
[..]
Ben hier met therapie natuurlijk al heel uitgebreid mee bezig opzich. Het helpt wel om het weer eens een keer van een ander te lezen.
Op gegeven moment ben je ook zo gewend aan het altijd maar in paniek en onrust zitten dat je ook gewoon niet meer weet wat echt normaal is zeg maar.
Want die dingen in valse macht zijn vaak wel een vicieuze cirkel? Als je elke stap in zo'n cirkel (en meerdere cirkels hebt) tekent en erbij zet of het slechte op goede (en evt. welke) hormonen triggert, zul je nog eens schrikken (lees wakker worden). Dat zijn je valkuilen die je dan visualeert, en een dagelijkse/jaarlijkse frequentie kunt geven. En hopelijk bij dagelijkse herkenning gelijk op de rem kunt zetten?
Door daar mee bezig te zijn geweest werd ik op een gegeven moment bewust hoeveel energie ik verspilde aan dingen die totaal geen rendement op leverden, en ook geen positieve bijdrage aan mezelf leverden. Het is nog niet altijd makkelijk (wordt soms nog wel eens boos op mezelf dat ik er weer in een van mijn valkuilen ben gestapt) maar het is zeker wel beter geworden dan voorheen, omdat ik minder reageer en meer zelf bepaal wat ik trigger. Hoop dat jij ook zo'n omslag kan maken.
Of bij verkrachting, mishandeling, dat soort verschrikkelijke dingen.quote:
Waarom denken mensen dat je alleen PTSS kan hebben als je in oorlogssituaties gezeten hebt? Aangezien Fripsel gewoon die diagnose heeft gekregen lijkt het me niet alsof ze zich aanstelt.
Vind het topic een interessante vraag. Ik voel me extreem down op dit moment en weet niks te verzinnen nu.
Tuurlijk wel, maar het is niet zo simpel van ik besef me dat dat mijn schuld niet is en Poeff het is weg. Daarvoor is bijvoorbeeld EMDR.quote:
[..]
Geen idee wat er in zo'n therapie ter sprake komt, maar vraag je je nooit af op hoeveel van die dingen die je onrust geven je dan echt invloed hebt? En op hoeveel van die dingen heb je onrust op basis van valse macht omdat je er toch niets aan kunt doen (omdat het andere mensen betreft)?
Want die dingen in valse macht zijn vaak wel een vicieuze cirkel? Als je elke stap in zo'n cirkel (en meerdere cirkels hebt) tekent en erbij zet of het slechte op goede (en evt. welke) hormonen triggert, zul je nog eens schrikken (lees wakker worden). Dat zijn je valkuilen die je dan visualeert, en een dagelijkse/jaarlijkse frequentie kunt geven. En hopelijk bij dagelijkse herkenning gelijk op de rem kunt zetten?
Door daar mee bezig te zijn geweest werd ik op een gegeven moment bewust hoeveel energie ik verspilde aan dingen die totaal geen rendement op leverden, en ook geen positieve bijdrage aan mezelf leverden. Het is nog niet altijd makkelijk (wordt soms nog wel eens boos op mezelf dat ik er weer in een van mijn valkuilen ben gestapt) maar het is zeker wel beter geworden dan voorheen, omdat ik minder reageer en meer zelf bepaal wat ik trigger. Hoop dat jij ook zo'n omslag kan maken.
Ik snap het wel een beetje, zo werken mensen helaas. En dan heb je ook nog een ziekte en dat is in de medische wetenschap geen erkende ziekte, waardoor mensen al helemaal negatief gaan doen; 'zie je wel, klopt niks van'. Zonder te beseffen wat het wel is. Ik hoop echt dat je je leven weer kan oppakken. Dat je misschien uiteindelijk gaat studeren, werk vindt en natuurlijk blij bent. En dat gaat je vast lukken.quote:
[..]
Welkom op Fok waar er altijd wel een paar relkikkers van andere subfora's moeten binnenvallen.
Heb geen zin om überhaupt serieus op die post hierboven in te gaan, want ik heb al meer dan een jaar geen auto gereden.
Heb je een partner/ouders/vriendin die voor je klaar staan en waar je mee kunt praten?
Dankjewel.quote:
[..]
Ik snap het wel een beetje, zo werken mensen helaas. En dan heb je ook nog een ziekte en dat is in de medische wetenschap geen erkende ziekte, waardoor mensen al helemaal negatief gaan doen; 'zie je wel, klopt niks van'. Zonder te beseffen wat het wel is. Ik hoop echt dat je je leven weer kan oppakken. Dat je misschien uiteindelijk gaat studeren, werk vindt en natuurlijk blij bent. En dat gaat je vast lukken.
Heb je een partner/ouders/vriendin die voor je klaar staan en waar je mee kunt praten?
Ik heb een hele lieve vriend, die woont helaas wel aan de andere kant van het land maar daar heb ik heel veel steun aan. En ik woon sinds een half jaar weer in de buurt van een vriendin van mijn middelbare school, en daar heb ik altijd wel contact mee gehouden, daar ga ik nu steeds meer mee om en probeer ik ook wat opener mee over mijn klachten te praten. Dat vind ik heel lastig, ben het gewend om altijd de sterke te moeten zijn.
Ik ga ook nog extra begeleiding aan huis krijgen via de gemeente, zodat ik voor het lange termijn traject een vast klankbord heb die me op allerlei gebieden kan hebben, maar daar is een wachtlijst voor dus daar moet ik nog even op wachten.
Er staat in mijn tekst helemaal niets over schuldvraag. Het gaat over bewustwording hoe vaak je reageert op gevoelens en de acties daarop neemt die geen rendement hebben.quote:
[..]
Tuurlijk wel, maar het is niet zo simpel van ik besef me dat dat mijn schuld niet is en Poeff het is weg. Daarvoor is bijvoorbeeld EMDR.
Best kans dat wanneer je per dagdeel ergens bij houdt hoe vaak je met iets bezig bent dat totaal geen positieve bijdrage levert aan je leven, het ook sneller kunt loslaten.
Bij mij komt het er eigenlijk altijd op neer dat ik op sociaal gebied niet het maximale uit mijn leven haal. Alweer een hele poos geen relatie, wel de nodige vrienden, maar maar weinig met wie ik eens spontaan wat leuks kan gaan doen. En het gevoel dat ik te weinig mensen ken die op dezelfde golflengte zitten.
Werk is voor mij niet iets waar ik echt heel veel voldoening uit kan halen. Ik zie dat puur als iets functioneels. Heb best een goede baan, maar een carriëre zegt me verder niks. Zoals materiële dingen me ook niet veel zeggen.
Dat sociale aspect is een dingetje. Ik heb mezelf eigenlijk best heel goed ontwikkeld in de afgelopen twintig jaar. Maar heb nu het gevoel dat de rek er wel uit is. Socialer/extraverter/losser zal ik niet worden
Ik denk dat de oplossing schuilt in een stukje acceptatie van dingen die je echt niet kunt veranderen. In jouw geval word je door je ziekte, denk ik, heel nadrukkelijk gewezen op je eigen fysieke grenzen. Als je daar overheen gaat, heb je waarschijnlijk jezelf er alleen maar meer mee?
Houd jij zo'n lijst bij van dingen die je doet welke eigenlijk onzinnig zijn maar je toch blijft doen?? Schrijf je dit dan in een bloknootje of zet je het gewoon in Excel. Ik denk wel dat hier waardevolle materie uit te halen is, mits je geen dag overslaat. Dan krijg je zo'n trendline, waar je wel mee verder kunt bij de dokter toch? Heb jij hier een voorbeeld van? Ik wil dit ook doen, misschien krijg ik dan meer anadrol voorgeschreven zodat ik nog harder kan gaan.quote:
Best kans dat wanneer je per dagdeel ergens bij houdt hoe vaak je met iets bezig bent dat totaal geen positieve bijdrage levert aan je leven, het ook sneller kunt loslaten.
Aantal berichten verwijderd. Als je niet serieus kan doen, het nodig vindt om te kwetsen of te beledigen, post hier dan gewoon niet. Bedankt.
Alleen al om zo'n blauwe achtergrond te kunnen gebruiken in posts zou ik mod willen wordenquote:
[Info]Aantal berichten verwijderd. Als je niet serieus kan doen, het nodig vindt om te kwetsen of te beledigen, post hier dan gewoon niet. Bedankt. [/info]
Daarnaast bijvoorbeeld een instrument leren en daar beter in worden.
Een studie beginnen/afmaken/doorstuderen.
Andere activiteiten voor zelfontwikkeling.
En seks en drugs natuurlijk;)
En dat werd nog een heel drama. Tot mijn eigen verbazing had ik drie volwassenen mannen om me heen staan, die eeuwig aan het discussiëren waren of die bank wel naar binnen kon. En heb ik daar met het zelfvertrouwen bij gestaan van, laat maar kletsen, die bank komt wel binnen.
En ik keek er zo naar uit, om lekker NIKS te doen op de bank nadat ze weg zouden zijn. Voelde me niet ens extreem gestresst. Maar het laatste halfuur knalde opeens alle zenuwen uit mijn lijf en zodra ze weg waren heb ik (denk ik?) van de onbewuste stress drie keer staan kotsen. En nu lig ik op de bank, chill, zonder ook maar de behoefte om iets te doen vandaag. En ik voel me er ook niet rot bij. Fascinerend.
Gezien je klustopic staat ie inmiddels op zijn plaats binnen. Dus dat zelfvertrouwen klopte helemaal.quote:
En heb ik daar met het zelfvertrouwen bij gestaan van, laat maar kletsen, die bank komt wel binnen.
En ik keek er zo naar uit, om lekker NIKS te doen op de bank nadat ze weg zouden zijn. Voelde me niet ens extreem gestresst. Maar het laatste halfuur knalde opeens alle zenuwen uit mijn lijf en zodra ze weg waren heb ik (denk ik?) van de onbewuste stress drie keer staan kotsen. En nu lig ik op de bank, chill, zonder ook maar de behoefte om iets te doen vandaag. En ik voel me er ook niet rot bij. Fascinerend.
Stress en zenuwen kunnen soms gekke dingen doen met een lichaam.
Gelukkig lijkt het dan nu missie volbracht? 
Kennelijk had je gewoon eerst behoefte aan een comfy bank zonder ook maar de behoefte te krijgen om iets te doen want de bank ligt te lekker.Ja, wat moet je daar nu van denken?quote:
Beetje een gekke ontwikkeling hier. Gister middag naar de kringloop, na mijn gesprekken waren dat de eerste echte werkuurtjes. Ging heel goed. Daarna even bij mijn ouders gegeten want s avonds zou ik met mijn vader een marktplaats bank ophalen.
En dat werd nog een heel drama. Tot mijn eigen verbazing had ik drie volwassenen mannen om me heen staan, die eeuwig aan het discussiëren waren of die bank wel naar binnen kon. En heb ik daar met het zelfvertrouwen bij gestaan van, laat maar kletsen, die bank komt wel binnen.
En ik keek er zo naar uit, om lekker NIKS te doen op de bank nadat ze weg zouden zijn. Voelde me niet ens extreem gestresst. Maar het laatste halfuur knalde opeens alle zenuwen uit mijn lijf en zodra ze weg waren heb ik (denk ik?) van de onbewuste stress drie keer staan kotsen. En nu lig ik op de bank, chill, zonder ook maar de behoefte om iets te doen vandaag. En ik voel me er ook niet rot bij. Fascinerend.
Ik wil je graag een hart onder de riem steken. Ik weet een beetje van 'wat voorafging' en volgens mij ben je heel goed bezig. Je hebt knopen doorgehakt, je eigen plek gecreëerd (en hoe!
), gaat in therapie, en nu vrijwilligerswerk. En dat terwijl je lichamelijk niet opperbest bent en psychisch nog wat werk hebt te verzetten. Je mag best trots zijn op jezelf! En vertrouw erop dat het in de toekomst beter wordt (psychisch in ieder geval, lichamelijk heb je ws. minder zelf in de hand).Voor nu is die onrust en dat je na zo'n dag ineens staat te kotsen kennelijk iets wat er bijhoort, al snap je niet goed waar het nu van komt. Goed dat je het onderzoekt, maar: het is even wat het is. Het is niet erg, het gaat voorbij. Ga door met alles wat je doet, vertrouw op jezelf. En duidelijkheid komt vaak achteraf.
Heel erg bedankt!quote:
[..]
Ja, wat moet je daar nu van denken?
Ik wil je graag een hart onder de riem steken. Ik weet een beetje van 'wat voorafging' en volgens mij ben je heel goed bezig. Je hebt knopen doorgehakt, je eigen plek gecreëerd (en hoe!
Voor nu is die onrust en dat je na zo'n dag ineens staat te kotsen kennelijk iets wat er bijhoort, al snap je niet goed waar het nu van komt. Goed dat je het onderzoekt, maar: het is even wat het is. Het is niet erg, het gaat voorbij. Ga door met alles wat je doet, vertrouw op jezelf. En duidelijkheid komt vaak achteraf.
Je hebt wel gelijk maar dat voelt zo gek om over mezelf te zeggen. Ik herken je gevoel wel.quote:
Ik ben toch wel benieuwd, hoe andere dat nou doen, en misschien hebben jullie nog wel tips voor mij.
Ik zit zelf thuis op dit moment, en ben in behandeling voor PTSS. De opstart hiervan heeft lang geduurd, waardoor het erg lang "overleven" was maar door therapie en medicatie zit er wel echt een stijgende lijn in. Daarom ben ik ook stapjes aan het maken om vrijwilligerswerk te doen bij de kringloop.
Mijn grootste valkuil, is echter dat ik altijd bezig wil zijn. Vroeger ging dat prima maar nu kan mijn hoofd dat echt niet meer aan, zeker niet icm mijn fibromyalgie.
Nu heb ik vandaag weer zo'n thuis dag gehad. Ben best wel lekker bezig geweest. Heb een was gedraaid, het huis stofgezogen. Mijn trapkast uitgeruimd en een kliko aan onkruid uit mijn tuin gehaald. Heb een rondje gewandeld en wat plantjes verplant.
Het is dus niet dat ik niks gedaan heb, maar toch zit ik nu met een vervelend gevoel op de bank, dat ik nog iets moet doen. Terwijl ik eigenlijk gewoon even rustig van mn avond zou moeten gaan genieten.
Herkent iemand dit, en hoe ga je ermee om? Ik voel me soms zo gefrustreerd dat ik figuurlijk mijn hoofd wel tegen de muur zou willen meppen.
Bij mij zit er een soort sluimerende depressie diep verborgen die ik meestal weet te onderdrukken door maar bezig te blijven en doelen te behouden naast ook vooral veel leuke dingen te doen.
Niettemin merk ik dat ik me soms werkelijk verslagen door het leven voel.
Ontevreden en onvoldaan.
Die eeuwige onrust.
Maar die gedachten komen eigenlijk vooral op wanneer ik de zin van mijn bestaan ga analyseren en ik me verslagen voel door alle moeilijkheden.
Dan ga ik vaak te hoge doelen stellen of te veel van mezelf verwachten om dat goed te maken.
Ik besef, dat dat echt niet altijd realistisch is.
Want wanneer je mooie dingen meemaakt dan is dat onrustige gevoel er simpelweg niet.
Neemt niet weg dat ik me soms afvraag 'what's the point'
Die easy fix van happiness, die lost uiteindelijk niet dat innerlijk conflict op.
Maar ik denk dat de kern zich bevind in eigenliefde en dat wat je meegemaakt hebt in het leven.
Sorry voor het beetje deprimerende antwoord.
Maar ik zit denk ik een beetje op datzelfde level als waar jij je bevind.
Maar ik heb wel hoop en wilstkracht om vol te houden.
Het word beter.
Dat word het altijd.
Het zijn deze momenten in je leven, van echt doorvoelen.
Niet wegvluchten maar doorvoelen die je uiteindelijk verder brengen.
Anders blijf je maar in cirkeltjes gaan.
En als ik jou hoor, en je reacties lees, dan denk ik.. je doet het supergoed!
Ik vind het niet echt een deprimerend antwoord hoor. Juist een beetje een bevestiging van wat ik voel en dat ik dus nog niet helemaal wacko ben.quote:
[..]
Ik herken je gevoel wel.
Bij mij zit er een soort sluimerende depressie diep verborgen die ik meestal weet te onderdrukken door maar bezig te blijven en doelen te behouden naast ook vooral veel leuke dingen te doen.
Niettemin merk ik dat ik me soms werkelijk verslagen door het leven voel.
Ontevreden en onvoldaan.
Die eeuwige onrust.
Maar die gedachten komen eigenlijk vooral op wanneer ik de zin van mijn bestaan ga analyseren en ik me verslagen voel door alle moeilijkheden.
Dan ga ik vaak te hoge doelen stellen of te veel van mezelf verwachten om dat goed te maken.
Ik besef, dat dat echt niet altijd realistisch is.
Want wanneer je mooie dingen meemaakt dan is dat onrustige gevoel er simpelweg niet.
Neemt niet weg dat ik me soms afvraag 'what's the point'
Die easy fix van happiness, die lost uiteindelijk niet dat innerlijk conflict op.
Maar ik denk dat de kern zich bevind in eigenliefde en dat wat je meegemaakt hebt in het leven.
Sorry voor het beetje deprimerende antwoord.
Maar ik zit denk ik een beetje op datzelfde level als waar jij je bevind.
Maar ik heb wel hoop en wilstkracht om vol te houden.
Het word beter.
Dat word het altijd.
Het zijn deze momenten in je leven, van echt doorvoelen.
Niet wegvluchten maar doorvoelen die je uiteindelijk verder brengen.
Anders blijf je maar in cirkeltjes gaan.
En als ik jou hoor, en je reacties lees, dan denk ik.. je doet het supergoed!
Eigenliefde is wel een dingetje hier. Heb ook echt even een pestdag vandaag.
Ahhh dikke knuffel van deze lotgenoot!quote:
[..]
Ik vind het niet echt een deprimerend antwoord hoor. Juist een beetje een bevestiging van wat ik voel en dat ik dus nog niet helemaal wacko ben.
Eigenliefde is wel een dingetje hier. Heb ook echt even een pestdag vandaag.
Als jij nu vertrouwen in mij hebt, en ik in jou.
Dan komen we er wel!
Die eigenliefde, die komt er wel!
Al weet ik ook nog niet hoe dat werkt.
😊
...je moet er wel 'n beetje nerd voor zijn.
Dat klinkt alles behalve stom.quote:Op zaterdag 2 september 2017 20:35 schreef BlueMage het volgende:
Hm ja dit gaat allemaal een beetje stom klinken maar ik bestel via bol.com studieboeken over quantum fysica, snaar theorie (string theory) en deeltjesfysica en als ik dan eens van die dagen heb dat ik niks te doen heb ga ik die boeken gewoon lezen en proberen te begrijpen. ...en dat gevoel van voldoening als je 'n klein onderdeeltje van zo'n theorie dan begrijpt is geweldig.
...je moet er wel 'n beetje nerd voor zijn.
Ik verslijt dat soort leesvoer ook.
Mischien is het juist dat hoger bewustzijn in ons wat zo zoekt naar antwoorden en niet genoegen neemt met een 'afleidende' oplossing.
Echt naar die kern willen gaan.
Ik merk wel dat er al iets meer eigenliefde is dankzij therapie. Heb iets meer zelfvertrouwen gekregen waardoor ik wat dingen anders aanpak en dat leid tot succes en zo hoop ik dat dat een positief proces blijft zijn.quote:
[..]
Ahhh dikke knuffel van deze lotgenoot!
Als jij nu vertrouwen in mij hebt, en ik in jou.
Dan komen we er wel!
Die eigenliefde, die komt er wel!
Al weet ik ook nog niet hoe dat werkt.
😊
En ik heb ook vertrouwen in jou!
Ik vind het heel lastig om rustige activiteiten te vinden die mijn hoofd voldoende bezig houden.quote:
[..]
Dat klinkt alles behalve stom.
Ik verslijt dat soort leesvoer ook.
Mischien is het juist dat hoger bewustzijn in ons wat zo zoekt naar antwoorden en niet genoegen neemt met een 'afleidende' oplossing.
Echt naar die kern willen gaan.
Wiskundequote:
[..]
Dat klinkt alles behalve stom.
Ik verslijt dat soort leesvoer ook.
Mischien is het juist dat hoger bewustzijn in ons wat zo zoekt naar antwoorden en niet genoegen neemt met een 'afleidende' oplossing.
Echt naar die kern willen gaan.
Natuurkunde
Scheikunde
Exacte wetenschappen laten je echt de wereld om je heen beter begrijpen, hoewel bij vooral die string theory d'r ook wel wat filosofie om de hoek komt kijken, maakt het alleen maar boeiender.
Wel eens gedacht aan puzzels ?quote:
[..]
Ik vind het heel lastig om rustige activiteiten te vinden die mijn hoofd voldoende bezig houden.
Man man, ook al zit je 8 uur op een stoel, je hoofd zit vol met frustraties en vragen
Wel een beetje leuke kiezen, van Halsteren ofzo.
Ik herken dit zo.quote:
[..]
Ik vind het heel lastig om rustige activiteiten te vinden die mijn hoofd voldoende bezig houden.
Mijn lichaam kan zoooo uitgeput zijn terwijl mijn hoofd overuren maakt.
Ik wou dat ik het antwoord voor je had.
Ik hou me met duizend dingen tegelijkertijd bezig.
Maar echt innerlijke rust.
Dat komt maar zelden voor.
Juist bij puzzelen kunnen je gedachtes alle kanten op dwarrelen? Zo'n puzzel fixen is best procesmatig als je snapt wat ik bedoel?quote:
[..]
Wel eens gedacht aan puzzels ?
Man man, ook al zit je 8 uur op een stoel, je hoofd zit vol met frustraties en vragen
Wel een beetje leuke kiezen, van Halsteren ofzo.
Je klinkt echt als mij.quote:
[..]
Ik herken dit zo.
Mijn lichaam kan zoooo uitgeput zijn terwijl mijn hoofd overuren maakt.
Ik wou dat ik het antwoord voor je had.
Ik hou me met duizend dingen tegelijkertijd bezig.
Maar echt innerlijke rust.
Dat komt maar zelden voor.
Mooi geschreven stukquote:
Of lezen, fictie dan wel, in dingen als filosofie blijf ik soms een beetje hangen.Koken doe ik ook wel graag en bakken, maar sinds de financiele middelen beperkter zijn vind ik dat toch minder leuk. Voor echt leuke recepten heb je vaak zoveel ingrediënten nodig.quote:
Als we toch dingen roepen, ik vind koken altijd wel lekker om de gedachtestroom wat te temmen.
Ik heb wel een (moes)tuin waar ik heel graag mee bezig ben. Hij is alleen nog niet helemaal af qua bestrating ed dus ik krijg het onkruid niet bijgehouden.
Ja dat is wel waar, leuk koken kost mij vaak ook wat meer dan met een Knorr pak oid.quote:
[..]
Koken doe ik ook wel graag en bakken, maar sinds de financiele middelen beperkter zijn vind ik dat toch minder leuk. Voor echt leuke recepten heb je vaak zoveel ingrediënten nodig.
Ik heb wel een (moes)tuin waar ik heel graag mee bezig ben. Hij is alleen nog niet helemaal af qua bestrating ed dus ik krijg het onkruid niet bijgehouden.
Maar ik zou het wel allemaal wat beter kunnen plannen. Maandplanning maken, keertje goed groente inslaan op de markt. Deel blancheren en invriezen.quote:
[..]
Ja dat is wel waar, leuk koken kost mij vaak ook wat meer dan met een Knorr pak oid.
Dat scheelt al een hoop. Maar Mja, dit is ook weer zoiets stoms. Bedoel het niet als excuus hoor. Maar ik woon nu een half jaar alleen, en voor mezelf is het gewoon minder leuk om lekker te koken. Een tevreden gezicht met zn prakje tegen over je maakt het zoveel beter.
Jij bent gewoon een slim mens, en als bovenbenoemde onderwerpen je fascineren dan is het juist helemaal niet raar dat je je daarin kan verliezen.quote:Op zaterdag 2 september 2017 20:41 schreef BlueMage het volgende:
[..]
Wiskunde
Natuurkunde
Scheikunde
Exacte wetenschappen laten je echt de wereld om je heen beter begrijpen, hoewel bij vooral die string theory d'r ook wel wat filosofie om de hoek komt kijken, maakt het alleen maar boeiender.
Dat mag je omarmen en trots op zijn.
Ik vind wetenschap ongelofelijk interessant zowel als psychologie.
Wiskunde, natuurkunde, scheikunde...dat is leesvoer voor de analytische geest.
Met een duidelijke sterker functionerende linkerhersenhelft.
Ik functioneer hoger aan de rechterkant.
Jaloersmakend voor mij!
Ik koop ook echt in als een debiel.quote:
[..]
Maar ik zou het wel allemaal wat beter kunnen plannen. Maandplanning maken, keertje goed groente inslaan op de markt. Deel blancheren en invriezen.
Dat scheelt al een hoop. Maar Mja, dit is ook weer zoiets stoms. Bedoel het niet als excuus hoor. Maar ik woon nu een half jaar alleen, en voor mezelf is het gewoon minder leuk om lekker te koken. Een tevreden gezicht met zn prakje tegen over je maakt het zoveel beter.
Maar goed ik kook ook maar een paar keer per week, is er niet iemand in de buurt met eenzelfde situatie waarmee je kan eten?
Lief!😊quote:
Hoe bedoel je dit?quote:
Ik ben overal zo'n net nietje in. Nergens echt slecht in maar nergens extreem goed in dat ik ermee uitspring voor mijn gevoel.
Ja mijn beste vriendin en dat doen we dan ook regelmatig. Soms zou ik willen dat ik mijn ouders durf te vragen. Maar mijn ouders in mijn huis zijn altijd nogal een trigger voor me.quote:
[..]
Ik koop ook echt in als een debiel.
Maar goed ik kook ook maar een paar keer per week, is er niet iemand in de buurt met eenzelfde situatie waarmee je kan eten?
Vanwege kritiek op je huishouden?quote:
[..]
Ja mijn beste vriendin en dat doen we dan ook regelmatig. Soms zou ik willen dat ik mijn ouders durf te vragen. Maar mijn ouders in mijn huis zijn altijd nogal een trigger voor me.
Met wiskunde en dat soort dingen, maar ook op creatief gebied. Beetje zo'n grijze muis gevoel wel denk ik. Alsof ik niet zoveel bijzonders toevoeg.quote:
Tja het is ook maar net wat je doel is natuurlijk, als je echt graag iets wil toevoegen aan een gebied als de wiskunde moet je vaak je leven hier wel aan wijden. Zou je dan ergens echt in willen blinken?quote:
[..]
Met wiskunde en dat soort dingen, maar ook op creatief gebied. Beetje zo'n grijze muis gevoel wel denk ik. Alsof ik niet zoveel bijzonders toevoeg.
Grappig feit is dat ik wel linkshandig ben.quote:
[..]
Jij bent gewoon een slim mens, en als bovenbenoemde onderwerpen je fascineren dan is het juist helemaal niet raar dat je je daarin kan verliezen.
Dat mag je omarmen en trots op zijn.
Ik vind wetenschap ongelofelijk interessant zowel als psychologie.
Wiskunde, natuurkunde, scheikunde...dat is leesvoer voor de analytische geest.
Met een duidelijke sterker functionerende linkerhersenhelft.
Ik functioneer hoger aan de rechterkant.
Jaloersmakend voor mij!
Is voor mij enorm herkenbaar. Maar is het dan nodig om ergens mee uit te springen? Tuurlijk is zoiets gaaf, geeft je een kick, aandacht etc. Tegelijkertijd hoge bomen vangen veel wind. Bij het minste geringste word je wel weer onderuit gehaald door jaloerse typesquote:
Ik ben overal zo'n net nietje in. Nergens echt slecht in maar nergens extreem goed in dat ik ermee uitspring voor mijn gevoel.
Same here!quote:
[..]
Ik merk wel dat er al iets meer eigenliefde is dankzij therapie. Heb iets meer zelfvertrouwen gekregen waardoor ik wat dingen anders aanpak en dat leid tot succes en zo hoop ik dat dat een positief proces blijft zijn.
En ik heb ook vertrouwen in jou!
Je werkt zo hard!
Je bent op dit moment 'onderweg'.
Jij bent alles behalve een grijse muis.
NIEMAND is een grijze muis.
Je onderneemt alle juiste stappen.
Het leven lijkt anderen mischien soms makkelijker af te gaan.
Maar prijs jezelf gelukkig dat jij een mens met diepgang bent.
En dat maakt jou mooi.
Dat zie ik, en ik gun je dat dat in jezelf ook in mag zien.
quote:
[..]
Vanwege kritiek op je huishouden?
SPOILERNou ze hebben altijd al erg weinig rekening gehouden met mijn grenzen. En huishouden is inderdaad ook zo'n dingetje.
Maar eind vorig jaar ben ik voor het eerst alleen gaan wonen. Ik heb heel veel geluk gehad, want mijn vader bleek te ruimte te hebben een voormalig huurwoning aan te kunnen schaffen wat ik nu van hem huur zodat ik toch bij mijn ex weg kon.
In dat huis moest alleen heeeeeel veeeel gedaan worden. Bewuste keuze ook wel "soort therapie klushuis". Toen ik er introk was net de centrale verwarming aangesloten maar stond er nog geen keuken in en had ik net een bed en geen vloeren zeg maar. Had er zelf niet zo'n problemen mee. Ben er kij hard mee aan de slag gegaan. Maar toen de dag voor mijn 23e verjaardag is mijn moeder zo ontzettend tegen me te tekeer gegaan dat ik daarna in mijn eentje zo in paniek geraakt ben dat mijn vriend aan de andere kant van het land de eerste hulp heeft gebeld en ik uiteindelijk de nacht van mijn verjaardag op de spoedeisende hulp heb doorgebracht.. en dat heeft er echt heel heel heel erg ingehakt. Vooral ook omdat verder iedereen zo positief en enthousiast is. Tot er familie over de vloer komt. Die komen dan tot de conclusie dat ik zonder auto inderdaad nog niet alles bij de stort heb gekregen en daar doe ik toch wel erg lang over. Om maar iets stoms te noemen. En alles wat ik wel gedaan heb wordt niet gezien. Mijn moeder lijkt te leren gelukkig. Maar de rest..
Oh bah, dat is erg heftig; hebben ze wel door wat voor impact dit op jou heeft?quote:
[..]SPOILERNou ze hebben altijd al erg weinig rekening gehouden met mijn grenzen. En huishouden is inderdaad ook zo'n dingetje.
Maar eind vorig jaar ben ik voor het eerst alleen gaan wonen. Ik heb heel veel geluk gehad, want mijn vader bleek te ruimte te hebben een voormalig huurwoning aan te kunnen schaffen wat ik nu van hem huur zodat ik toch bij mijn ex weg kon.
In dat huis moest alleen heeeeeel veeeel gedaan worden. Bewuste keuze ook wel "soort therapie klushuis". Toen ik er introk was net de centrale verwarming aangesloten maar stond er nog geen keuken in en had ik net een bed en geen vloeren zeg maar. Had er zelf niet zo'n problemen mee. Ben er kij hard mee aan de slag gegaan. Maar toen de dag voor mijn 23e verjaardag is mijn moeder zo ontzettend tegen me te tekeer gegaan dat ik daarna in mijn eentje zo in paniek geraakt ben dat mijn vriend aan de andere kant van het land de eerste hulp heeft gebeld en ik uiteindelijk de nacht van mijn verjaardag op de spoedeisende hulp heb doorgebracht.. en dat heeft er echt heel heel heel erg ingehakt. Vooral ook omdat verder iedereen zo positief en enthousiast is. Tot er familie over de vloer komt. Die komen dan tot de conclusie dat ik zonder auto inderdaad nog niet alles bij de stort heb gekregen en daar doe ik toch wel erg lang over. Om maar iets stoms te noemen. En alles wat ik wel gedaan heb wordt niet gezien. Mijn moeder lijkt te leren gelukkig. Maar de rest..
Muziek is 'the bomb!'quote:
Dat doet dingen!
Gniffel...ja maar waarmee😜quote:Op zaterdag 2 september 2017 20:56 schreef BlueMage het volgende:
[..]
Grappig feit is dat ik wel linkshandig ben.
Ik heb het idee dat ze dat eindelijk beginnen te zien. Ik kreeg woensdag avond hulp van familieleden om mijn bank mijn huis in te krijgen. En het laatste half uur begonnen de stemmen echt gewoon in mijn hoofd te galmen. Het maakte me allemaal niet meer uit als het maar klaar was. En het laatste kwartier kreeg ik toen zo'n hoofdpijn en begon ik zo te koudzweten dat mijn vader het zag. Toen hij weg was heb ik 3 keer over staan geven voordat ik me weer wat beter voelde.quote:
[..]
Oh bah, dat is erg heftig; hebben ze wel door wat voor impact dit op jou heeft?
Meestal ontwijk ik ze op zulke momenten juist omdat ik mijn emotionele reacties niet altijd onder controle heb tegen ze. Maar nu leek in mijn koppie alles wel Ok en heeft mijn pa dus juist die fysieke stress echt kunnen zien. Dus misschien was dat wel weer een les voor hem..
Al is mijn vader onmogelijk en begint mijn moeder hem zelfs een autist te noemen. Terwijl, ze zeggen zulke dingen niet over elkaar zeg maar. Beweren een soort perfect draaiende eenheid te zijn.
quote:
Kan met links nog enigzins leesbaar schrijven maar verder kan ik idd ook veel met m'n rechterhand.
Hmmm dit is wel erg heftig moet ik zeggen, zou je dit met ze durven te bespreken? Dit lijkt mij alles behalve te helpen bij je vooruitgang.quote:
[..]
Ik heb het idee dat ze dat eindelijk beginnen te zien. Ik kreeg woensdag avond hulp van familieleden om mijn bank mijn huis in te krijgen. En het laatste half uur begonnen de stemmen echt gewoon in mijn hoofd te galmen. Het maakte me allemaal niet meer uit als het maar klaar was. En het laatste kwartier kreeg ik toen zo'n hoofdpijn en begon ik zo te koudzweten dat mijn vader het zag. Toen hij weg was heb ik 3 keer over staan geven voordat ik me weer wat beter voelde.
Meestal ontwijk ik ze op zulke momenten juist omdat ik mijn emotionele reacties niet altijd onder controle heb tegen ze. Maar nu leek in mijn koppie alles wel Ok en heeft mijn pa dus juist die fysieke stress echt kunnen zien. Dus misschien was dat wel weer een les voor hem..
Al is mijn vader onmogelijk en begint mijn moeder hem zelfs een autist te noemen. Terwijl, ze zeggen zulke dingen niet over elkaar zeg maar. Beweren een soort perfect draaiende eenheid te zijn.
Beter laat dan nooitquote:
[..]
Ik heb het idee dat ze dat eindelijk beginnen te zien.
Al is mijn vader onmogelijk en begint mijn moeder hem zelfs een autist te noemen. Terwijl, ze zeggen zulke dingen niet over elkaar zeg maar. Beweren een soort perfect draaiende eenheid te zijn.
Schone schijn lijkt me dan. Naar buiten toe beweren dat er niks aan de hand is maar ondertussen?
Nogal onmogelijk wanneer je van je woonvoorziening van je familie afhankelijk bent, ookquote:Op zaterdag 2 september 2017 21:07 schreef BlueMage het volgende:
Ik zou trouwens die hele familie niet meer uitnodigen als het zoveel stress geeft. Maar ja is makkelijk praten voor mij...
.Hahaha ongekende talenten!quote:
[..]
Kan met links nog enigzins leesbaar schrijven maar verder kan ik idd ook veel met m'n rechterhand.
Ik hou ook echt van muziek, deze passen vaak een beetje bij mijn ik heb het moeilijk/verwerkingsmood dus ik zoek comfort in muziek:quote:
[..]
Muziek is 'the bomb!'
Dat doet dingen!
![Ed Sheeran - Save Myself [Official Audio]](https://i.ytimg.com/vi/qXM0JdAwabU/0.jpg)
Als mensen het leuk vinden kan ik er nog meer opzoeken.
Jaquote:
[..]
Ik hou ook echt van muziek, deze passen vaak een beetje bij mijn ik heb het moeilijk/verwerkingsmood dus ik zoek comfort in muziek:
Als mensen het leuk vinden kan ik er nog meer opzoeken.
Muziek geeft mij troost of energie of vertrouwen of ...gewoon heel veel.
Benieuwd wat je nog meer in petto heb.
Dat had ik even gemistquote:
[..]
Nogal onmogelijk wanneer je van je woonvoorziening van je familie afhankelijk bent, ook
maar lees dat dat 'n huurovereenkomst is, nogal zakelijk dus. Maar nogmaals is allemaal natuurlijk makkelijk praten maar misschien kan TS wel uitleggen dat het haar voor alle partijen beter lijkt niet al te intensief contact te hebben...Muziek heeft dan ook die kracht om comfort te bieden dan wel je aan het huilen te brengen. Muziek kan net die juiste snaar raken zeg maar. Ed Sheeran/U2 ken ik al wel, Fit niet. Al zeggen deze nummers mij helemaal niksquote:
[..]
Ik hou ook echt van muziek, deze passen vaak een beetje bij mijn ik heb het moeilijk/verwerkingsmood dus ik zoek comfort in muziek:
Als mensen het leuk vinden kan ik er nog meer opzoeken.
Ik heb daarin ook wel heel erg grenzen gesteld hoor. En probeer te accepteren dat ik op emotioneel gebied gewoon geen steun hoef te verwachten.quote:
Ik zou trouwens die hele familie niet meer uitnodigen als het zoveel stress geeft. Maar ja is makkelijk praten voor mij...
Heb een hele lange tijd ook echt geen contact met ze gehad, maar het blijven toch je ouders.
Verder beperk ik het tot een minimum, mijn familie. En waar mijn ouders vroeger alsnog bellend aan de deur hadden gestaan of mijn sleutels hadden afgepakt weten ze nu toch wel dat nee, nee is. Al komen er soms verbaal nog wel jammerlijke reacties op.
Ik luister soms ook naar dit soort muziek:
Goeie smaak!!quote:
[..]
Ik hou ook echt van muziek, deze passen vaak een beetje bij mijn ik heb het moeilijk/verwerkingsmood dus ik zoek comfort in muziek:
Als mensen het leuk vinden kan ik er nog meer opzoeken.
Ik heb non stop een jukebox aan muziek in mijn hoofd afspelen dus ben wel voorzien in muziek.
Maar je ultieme comfort songs mag je altijd plaatsen!
Die muziek die je echt raakt of die je helemaal heppie de peppie maakt!
Dan moet ik meteen aan mijn jeugd denken waar ik de zolder deelde met mijn metal liefhebbende broer.quote:
Fit is me een beetje teveel rap, niet helemaal mijn stijl moet ik zeggen.
Ik luister soms ook naar dit soort muziek:
Ja is ook.quote:
[..]
Dat had ik even gemist
Als ik iets getriggerd heb met m'n black metal smaak dan spijt me dat.quote:
[..]
Dan moet ik meteen aan mijn jeugd denken waar ik de zolder deelde met mijn metal liefhebbende broer.
Is voor mij gewoon de ultieme muziek als ik slechte zin heb.Ooh nee van dat stukje zie ik de humor nog wel in. Toen ik op mezelf ging wonen, was dat in een studentencomplex van 200 man. En ik kon zo intens genieten van de rust.quote:
[..]
Als ik iets getriggerd heb met m'n black metal smaak dan spijt me dat.
Het zijn vooral mannen die me in hun houding en voorkomen aan mijn broer doen denken die me triggeren. Dat is soms wel kut.
Wel interessant en leuk ook weer juist dat bij iedereen andere muziek goed werkt.quote:
Black metal komt op mij over als boos zijn om het boos zijn.
Voel me toch een beetje lullig.quote:
[..]
Ooh nee van dat stukje zie ik de humor nog wel in. Toen ik op mezelf ging wonen, was dat in een studentencomplex van 200 man. En ik kon zo intens genieten van de rust.
Het zijn vooral mannen die me in hun houding en voorkomen aan mijn broer doen denken die me triggeren. Dat is soms wel kut.
Mijn ouders hebben heel wat herrie van mij moeten aanhoren maar sommige nummers en bands kunnen zij ook wel waarderen nu, jaren later, nu ik uit huis ben, lol.
Tja, moet ook eerlijk zeggen dat ik er weinig bekend mee verder, zal het eens gaan luisteren.quote:
[..]
Wel interessant en leuk ook weer juist dat bij iedereen andere muziek goed werkt.
Deze band vinden zowel mijn ouders als ik goed om maar 'n voorbeeld te noemen.
Apart, leuk.quote:
Deze band vinden zowel mijn ouders als ik goed om maar 'n voorbeeld te noemen.
Moet zelf nog wel wat extra stappen zetten trouwens, maar ik heb vooral moeite met de balans. De ene dag gaat het redelijk en dan doe ik 10 dingen tegelijk en de andere dag wil het niet, raak ik gefrustreerd, ga ik nadenken en voel ik me nog rotter.
Ik 'wil' op de een of andere manier ook niet meer gewoon niets doen. Voorheen wel, lekker een muziekje op, filmpje kijken of op de bank hangen met de hond maar dat lukt ook niet meer. Wat dan natuurlijk ook weer frustratie opwekt.
Het is zo'n cirkeltje aan het worden van negativiteit. Lukt iets wel dan raak ik gefrustreerd omdat het andere dagen niet lukt. Lukt het niet, dan juist andersom. En lukt gewoon alles wat ik wilde doen en heb ik daardoor ineens de rust om even niets te doen voel ik een bepaalde spanning. Heerlijk.
Dus nee, kan je niet helpen. Maar lees wel even mee verder.
Schrijf je op welke dingen je wel doet? Dat hielp mij al een beetje bij de bewustwording dat ik toch goed bezig ben. En het klinkt heel flauw, jezelf iedere dag een schouderklopje en met jezelf afspreken dat je sowieso 1 leuk ding probeert te doen helpt wel.quote:
Herkennen? Ja. Maar heb ook nog geen flauw idee hoe ik er het beste mee om kan/moet gaan.
Moet zelf nog wel wat extra stappen zetten trouwens, maar ik heb vooral moeite met de balans. De ene dag gaat het redelijk en dan doe ik 10 dingen tegelijk en de andere dag wil het niet, raak ik gefrustreerd, ga ik nadenken en voel ik me nog rotter.
Ik 'wil' op de een of andere manier ook niet meer gewoon niets doen. Voorheen wel, lekker een muziekje op, filmpje kijken of op de bank hangen met de hond maar dat lukt ook niet meer. Wat dan natuurlijk ook weer frustratie opwekt.
Het is zo'n cirkeltje aan het worden van negativiteit. Lukt iets wel dan raak ik gefrustreerd omdat het andere dagen niet lukt. Lukt het niet, dan juist andersom. En lukt gewoon alles wat ik wilde doen en heb ik daardoor ineens de rust om even niets te doen voel ik een bepaalde spanning. Heerlijk.
Dus nee, kan je niet helpen. Maar lees wel even mee verder.
Nee, ik heb eigenlijk pas sinds een week écht verteld aan mijn directe omgeving hoeveel de problemen (ook PTSS hier) mijn leven beheersen en dat het veel energie kost om dagelijks überhaupt dingen voor elkaar te krijgen.quote:
[..]
Schrijf je op welke dingen je wel doet? Dat hielp mij al een beetje bij de bewustwording dat ik toch goed bezig ben. En het klinkt heel flauw, jezelf iedere dag een schouderklopje en met jezelf afspreken dat je sowieso 1 leuk ding probeert te doen helpt wel.
Daarvoor gaf ik altijd maar aan dat "Het wel ging naar omstandigheden", deel schaamte denk ik.
Misschien inderdaad wel een goed idee om gewoon te noteren wat er wel goed gaat en daar vooral de focus op proberen te leggen.
Probleem verder is dat ik een hoop dingen echt wel leuk vind, maar ik total-loss lijk op het gebied van emotie, concentratie/geheugen en gefrustreerd en woedend raak bij de kleinste dingen die niet (direct) lukken.
Ik herken wat je beschrijft, en ben zelf net iets verder.quote:
[..]
Nee, ik heb eigenlijk pas sinds een week écht verteld aan mijn directe omgeving hoeveel de problemen (ook PTSS hier) mijn leven beheersen en dat het veel energie kost om dagelijks überhaupt dingen voor elkaar te krijgen.
Daarvoor gaf ik altijd maar aan dat "Het wel ging naar omstandigheden", deel schaamte denk ik.
Misschien inderdaad wel een goed idee om gewoon te noteren wat er wel goed gaat en daar vooral de focus op proberen te leggen.
Probleem verder is dat ik een hoop dingen echt wel leuk vind, maar ik total-loss lijk op het gebied van emotie, concentratie/geheugen en gefrustreerd en woedend raak bij de kleinste dingen die niet (direct) lukken.
Ik voelde me in het begin echt heel overweldigt. Bijna alsof ik een Carry Slee boek had opengetrokken en mezelf aan het vertellen was dat dat de waarheid was. Ik kon het niet bevatten. Wilde het niet bevatten. Wist niet waar ik met mijn gevoelens heen moest. Voelde me een totale mislukking. Hoe had mijn hoofd mezelf zo voor de gek kunnen houden. Ik wilde ook echt niks meer. Op zijn ergst heb ik denk ik een hele week bij mijn vriend in bed gelegen. Beetje dwazig slapen, wakker, herbelevingsslaapje, wakker. Als ik er nu aan terugdenk, denk ik tering.
Ik had uiteindelijk medicijnen nodig gehad om de eerste rust echt terug te krijgen en toen kwam ik een beetje aan op het punt wat jij niet beschrijft. En wat me daar doorheen geholpen heeft is eigenlijk vooral tijd, en rust. Een regelmaat zien te vinden voor je basisbehoeftes en niet teveel afdwingen. Maar zelfs in die fase kun je die dingen toepassen.
Je bent bijvoorbeeld een dag doorgekomen. Of hebt je favoriete douchegel gebruikt. Misschien heb je toch je favoriete show op tv meegekregen of lekker uitgeslapen. Dat zijn allemaal kleine positieve dingen en als je je daar wat meer op focust groeit het ook, want je merkt dat het fijn is. Bij mij dan. En ook lang niet altijd maar als ik het over de gehele rit bekijk is dat toch wel echt een fijne techniek voor me.
Gister eerste dag weer alleen. Gesprek om WMO hulp te krijgen. En vandaag wilde ik eigenlijk geen moetjes doen. Maar Bohh de spanning bouwt zich weer op.
Ben wel naar de supermarkt geweest, en heb net wat voorbereidingen voor mijn housewarming gedaan dus het is ook niet dat ik dan op de bank plof en niks doe.
Ik mis mijn therapeut. Iedereen is op vakantie.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 12-09-2017 14:32:57 ]
23 hoezo?quote:
Veel te jong om zo te leven, ik gun je gewoon beter! Maar komt wel goed.quote:
Zo voelt het vandaag echt even niet.quote:
[..]
Veel te jong om zo te leven, ik gun je gewoon beter! Maar komt wel goed.
Dat het wel goed komt. Terwijl het bewustzijn dat dat nutteloos is er ook wel heel erg is. Maar ik krijg de knoop gewoon niet uit mijn maag ofzo. Ben mezelf al de hele dag aan het vertellen dat ik alles doe wat ik kan.
![The XX Intro [long version]](https://i.ytimg.com/vi/5ANlWQy7-I0/0.jpg)
[ Bericht 48% gewijzigd door Samzz op 12-09-2017 21:36:09 ]
en fuck dat, ik hoef niet altijd stante pede de was/afwas te doen, te stofzuigen, weet ik veel. Tuurlijk moet je niet te veel je shit laten verslonzen (ik leef zeker niet in een zwijnenstal, maar er slingert wel eens wat rond hier en daar ) maar als het gewoon acceptabel leefbaar is, zeg ik: boeiend en prima! Maar ik kan me ook bijv. helemaal niet herkennen in perfectionisme, dat heb ik ook nooit gehad. Maakt het leven een stuk makkelijker en leuker vind altijd dat mensen met perfectionisme zichzelf zo saboteren. Nu klinkt het alsof de lat bij mij heel laag ligt, maar dat is ab-so-luut niet zo Hoe ik voldoening uit het dagelijks leven haal? Ik was vandaag tot laat in Amsterdam en moest nog rond 19:30 eten. Ik heb op een heerlijke maaltijd gehaald, ben gaan zitten in de meest riante stoel die er was (voetjes omhoog
) met een geweldig uitzicht op de pont en over het IJ. En daar heb ik als een koning zitten eten met cheesecake toe! Ha! Dat zal ze leren! 
Dit was echt het bazenmoment van de dag. Klinkt mega futiel, maar m'n werk is niet zo top helaas (gelukkig bijna daar weg, gna gna) en daarom kan ik dan mega hard genieten van zoiets Klinkt wel als een heerlijk moment. Mijn vriend woont in de buurt van Amsterdam, en die houd ook wel van een dagje niks doen. Ik vind het dan alleen wel fijn om tussendoor even de duur uit te gaan. Een uurtje door Amsterdam wandelen is heerlijk.quote:
Hm! Ik herken heel slightly wat je herkent, dat je gewoon wel nuttig bent geweest maar dat je voor je gevoel nog dingen moet doen. Ik heb dat ook wel gehad, maar op een gegeven moment ben ik gewoon liever voor mezelf geworden, ben ik beter geworden in dingen (die nog moeten gebeuren) loslaten en heb ik geaccepteerd/beseft dat niks doen/chillen ook goed voor je is. Daar laad je weer van op
Hoe ik voldoening uit het dagelijks leven haal? Ik was vandaag tot laat in Amsterdam en moest nog rond 19:30 eten. Ik heb op een heerlijke maaltijd gehaald, ben gaan zitten in de meest riante stoel die er was (voetjes omhoog
Mijn eigen standaard is opzich ook niet zo extreem netjes. Je ziet aan mijn huis wat voor iemand ik ben zeg maar. Maar het is niet vies.
Ik heb jaren samengewoond met iemand die smetvrees had en een dwangstoornis. Daardoor werd alles in het huishouden een strijd. En het huishouden een steeds grotere puinhoop. Ik kon het toch nooit goed gedoen zeg maar. Maar nu ik alleen woon loopt het prima. Als er nu iemand belt kan die over een half uur terecht zeg maar.
Maar heel veel van die dingen.. ik besef het me rationeel wel maar emotioneel. Pas nu ik alleen woon besef ik me in hoeveel invloed alles had. Ik heb gewoon moeten leren dat ik mag bewegen in bed. En dat als ik lach, dat ik niet meteen te luid en irritant ben. Dat ik mijn grenzen aan mag geven zonder dat er meteen iemand boos om wordt enzo.
Ja, echt, niksdoen is de bom!quote:
[..]
Klinkt wel als een heerlijk moment. Mijn vriend woont in de buurt van Amsterdam, en die houd ook wel van een dagje niks doen. Ik vind het dan alleen wel fijn om tussendoor even de duur uit te gaan. Een uurtje door Amsterdam wandelen is heerlijk.
Mijn eigen standaard is opzich ook niet zo extreem netjes. Je ziet aan mijn huis wat voor iemand ik ben zeg maar. Maar het is niet vies.
Ik heb jaren samengewoond met iemand die smetvrees had en een dwangstoornis. Daardoor werd alles in het huishouden een strijd. En het huishouden een steeds grotere puinhoop. Ik kon het toch nooit goed gedoen zeg maar. Maar nu ik alleen woon loopt het prima. Als er nu iemand belt kan die over een half uur terecht zeg maar.
Maar heel veel van die dingen.. ik besef het me rationeel wel maar emotioneel. Pas nu ik alleen woon besef ik me in hoeveel invloed alles had. Ik heb gewoon moeten leren dat ik mag bewegen in bed. En dat als ik lach, dat ik niet meteen te luid en irritant ben. Dat ik mijn grenzen aan mag geven zonder dat er meteen iemand boos om wordt enzo.
Is ook nog gezond voor je, blijkt uit onderzoek. Gna 
Idd, lekker random gaan wandelen of slenteren, geen haast hebben, is mega nice. Of de hele dag netflixen in bed. Muhaha.Nee precies, bij mij is t niet per se netjes maar zeker niet vies. Idd als iemand langs zou komen, kan die ook vrij snel al komen (ben nu thuis en zou nu gewoon iemand kunnen ontvangen.) Maar, heftig, die smetvrees en dwangstoornis! Lijkt me vrij vreselijk
jezus, moet er niet aan denken. Wauw, dat heeft zeker veel invloed gehad ja! Wat kut, maar fijn dat je nu beter af bent iig. Dat zeg ik vaak als ik een beetje radeloos word. Geef toch geen fuck Frips, je gaat toch dood er is geen doel.quote:
Je moet maar gewoon denken, het maakt niks uit hoeveel je doet op een dag, in the end is het toch allemaal even zinloos.
Ja precies.quote:
[..]
Dat zeg ik vaak als ik een beetje radeloos word. Geef toch geen fuck Frips, je gaat toch dood er is geen doel.
Maar, bij mij helpt het om van tevoren een beeld te hebben bij wat ik ga doen op een dag. Anders gaat er niets gebeuren en voel ik me onrustig en word ik alleen maar moe van mezelf.
In het begin had ik heel trouw een lijstje met dingen die ik nog moest doen maar zonder deadline. (Heb ook met deadline gedaan maar sar weekte averechts). Tegenwoordig doe ik automatisch al die dingen wel.quote:
[..]
Ja precies.
Maar, bij mij helpt het om van tevoren een beeld te hebben bij wat ik ga doen op een dag. Anders gaat er niets gebeuren en voel ik me onrustig en word ik alleen maar moe van mezelf.
Dat frustreert me ook wel heel erg weer vandaag. Dat ik het alllemaal wel doe, maar het niet zo voel.
Fripsel? Je schreef zojuist allemaal dingen over prikkels en stimulansen van buitenaf. Ik herinner me ook nog verhalen over hoe je ouders eigenlijk de maat ed bepalen.
Vind je het dan nu lastig om zelf te bepalen wat en hoeveel je gaat doen per dag, of wordt je onzeker omdat je geen bepalingen meer opgedragen krijgt?
Ik denk dat ik me zo onzeker voel doordat ik het eigenlijk nooit goed heb kunnen doen, en daardoor nu niet goed weet wat genoeg is. Of wat ik genoeg vind of..quote:
Niks mis met acclimatiseren.
Fripsel? Je schreef zojuist allemaal dingen over prikkels en stimulansen van buitenaf. Ik herinner me ook nog verhalen over hoe je ouders eigenlijk de maat ed bepalen.
Vind je het dan nu lastig om zelf te bepalen wat en hoeveel je gaat doen per dag, of wordt je onzeker omdat je geen bepalingen meer opgedragen krijgt?
En juist omdat je PTSS aan het verwerken bent, de stres, dat vreet magnesium en aminozuren.
De juiste Magnesium supp heb ik nog niet gevonden dus koop ik altijd complexen in de hoop dat een of andere vorm die erin zit wat helpt. Magnesium+kalium is denk ik de beste voor mij. Maar dit verschilt per persoon.
Het is ondertussen een paar jaar geleden, maar ik ben helemaal onderzocht door een endocrinoloog. Mijn vitamine D was toen te laag, maar dat vond hij normaal bij een Nederlander. Mijn B12 zat net boven de ondergrens en er zijn te hoge cortisol waarde gemeten waardoor ze nog een tijdje gedacht hebben dat ik de ziekte van cushing had.quote:
Bij mij is het Vitamine D. Ik mis dan voldoende magnesium om het te verwerken. Dan wordt ik onrustig.
En juist omdat je PTSS aan het verwerken bent, de stres, dat vreet magnesium en aminozuren.
De juiste Magnesium supp heb ik nog niet gevonden dus koop ik altijd complexen in de hoop dat een of andere vorm die erin zit wat helpt. Magnesium+kalium is denk ik de beste voor mij. Maar dit verschilt per persoon.
Dat is alles bij elkaar een heel groot gedoe geweest. En uiteindelijk is er de diagnose fibromyalgie uitgekomen en heb ik een revalidatie traject gedaan waarbij de conclusie is was dat geen een doelstelling behaald was.
Sindsdien ben ik nogal bang geworden voor de gezondheidszorg. Er is in de tussentijd bijvoorbeeld ook een erfelijk reuma gen bij mijn moeder gevonden waarvan het niet gek is om te denken dat ik dat misschien ook heb. In sommige klachten lijk ik een kopie van haar. Maar ik durf er eigenlijk niet eens meer in te duiken. Ik ben nog nooit neurotisch genoemd maar kan me in sommige dingen wel herkennen.quote:
Wat mij opvalt is dat je erg neurotisch overkomt. Is dat onderdeel van je ptss? Dat extreme overal om stressen? Je lijkt geen moment te kunnen relaxen. Lijkt me vermoeiend.
Kwam ook wel op een interessante bron erdoor die inderdaad een verband legt met trauma:
SPOILERhttp://mens-en-samenlevin(...)akter-symptomen.html
Oorzaken
Een van de meest voorkomende oorzaken is een conflictsituatie vanuit de jeugd. Er is in de jeugd iets vervelend gebeurd dat verdrongen wordt. Het negatieve wordt dus niet goed verwerkt en het kind krijgt ook geen hulp bij het verwerken hiervan. De negatieve ervaring wordt verdrongen en vergeten. Vaak weet het kind op latere leeftijd ook niet meer wat er gebeurd is of waarom het zich op een bepaalde manier gedraagt. Maar door het wegstoppen van deze gebeurtenis ontstaat er wel een neurose. Hierdoor ontstaat er soms vreemd gedrag op bepaalde situaties.
Ook een ziekte of het verlies van een dierbare kan tot een neurose leiden. Hierbij valt er iets belangrijks in het leven weg, bijvoorbeeld de steun van de geliefde of het eigen functioneren. Niet wetende hiermee om te moeten gaan, worden gevoelens hierover weggestopt. Ook dan kan er een neurose ontstaan.
Hm. Interessant wel. Nouja. Ik hoop iig dat je een manier vindt om niet steeds met die constante onrust te blijven zitten. Lijkt me erg naar. Ik heb zelf nu dat eigenlijk niks me nog echt voldoening geeft. Een gave film is net niet gaaf genoeg, etc. Beetje dood van binnen wssquote:
[..]
Ik ben nog nooit neurotisch genoemd maar kan me in sommige dingen wel herkennen.
Kwam ook wel op een interessante bron erdoor die inderdaad een verband legt met trauma:SPOILERhttp://mens-en-samenlevin(...)akter-symptomen.html
Oorzaken
Een van de meest voorkomende oorzaken is een conflictsituatie vanuit de jeugd. Er is in de jeugd iets vervelend gebeurd dat verdrongen wordt. Het negatieve wordt dus niet goed verwerkt en het kind krijgt ook geen hulp bij het verwerken hiervan. De negatieve ervaring wordt verdrongen en vergeten. Vaak weet het kind op latere leeftijd ook niet meer wat er gebeurd is of waarom het zich op een bepaalde manier gedraagt. Maar door het wegstoppen van deze gebeurtenis ontstaat er wel een neurose. Hierdoor ontstaat er soms vreemd gedrag op bepaalde situaties.
Ook een ziekte of het verlies van een dierbare kan tot een neurose leiden. Hierbij valt er iets belangrijks in het leven weg, bijvoorbeeld de steun van de geliefde of het eigen functioneren. Niet wetende hiermee om te moeten gaan, worden gevoelens hierover weggestopt. Ook dan kan er een neurose ontstaan.
maargoed op een bepaalde manier begrijp ik je wel dus ofzo. Ik moet wel zeggen dat het naar mijn ervaring echt iets is wat je aan- of afleert.
Ik keek vroeger enorm veel series en films, nu nog steeds veel maar een stuk minder, omdat ik een tijd lang ontzettend veel heb gegamed, hele tijd actief zeg maar, ik moest constant bezig zijn met iets, en om daarna nu de rust te vinden om stil te zitten voor een film of serie moest ik me echt weer een beetje aanleren.
Dus ik zou zeggen probeer iets te vinden wat je leuk vindt, en kijk dan eerst een keer een 1 aflevering, en daarna misschien een keer 2, etc. Gewoon rustaagh opbouwen. Misschien handiger om met iets van een anime te beginnen, daar zijn de afleveringen maar 20 minuten van
Morgen weer een dag.quote:
Het mag wel vrijdag avond zijn.quote:
Op Lekker met mijn vriend knuffelen. Soms frustreert het me, dat ik bij hem veel meer rust vind, want ik wil dat zelf kunnen. Maar oh het is zo fijn dat hij er is.
Onthoudt die gedachte, want als je straks veel bij elkaar op de spreekwoordelijke lip zit kan het zomaar gebeuren dat je snakt naar een momentje voor jezelf.quote:
[..]
Het mag wel vrijdag avond zijn.
Soms frustreert het me, dat ik bij hem veel meer rust vind, want ik wil dat zelf kunnen. Maar oh het is zo fijn dat hij er is.
Dat heb ik soms aan het eind van een weekend wel even, maar dan is hij een uur weg, en dan denk ik, waaaarom dacht ik dat?quote:
[..]
Onthoudt die gedachte, want als je straks veel bij elkaar op de spreekwoordelijke lip zit kan het zomaar gebeuren dat je snakt naar een momentje voor jezelf.
Nu wonen we 1,5 uur van elkaar vandaan dus iedere avond bij elkaar kan sowieso niet.
Kan je geen rust vinden in meditatie of een goed boek, of lekkere muziek oid? Iets waarbij je niemand nodig hebt.quote:
[..]
Het mag wel vrijdag avond zijn.
Soms frustreert het me, dat ik bij hem veel meer rust vind, want ik wil dat zelf kunnen. Maar oh het is zo fijn dat hij er is.
We hebben nog niet zo lang een relatie. En ik heb hiervoor samengewoond. Ik wil graag eerst een beetje mijn eigen leventje enzo opbouwen en een beetje een toekomstvisie hebben buiten huisje boompje beestje voor ik daar aan begin.quote:
Waarom niet samenwonen btw? Of net een relatie?
I cri evrytimquote:
Jedi, houd je even een beetje in a.u.b.. Posts verwijderd.
Lijkt me een hele gezonde instelling.quote:
[..]
We hebben nog niet zo lang een relatie. En ik heb hiervoor samengewoond. Ik wil graag eerst een beetje mijn eigen leventje enzo opbouwen en een beetje een toekomstvisie hebben buiten huisje boompje beestje voor ik daar aan begin.
gewoonquote:
Je kan ook gewoon een bedrijfje starten met waar je goed in bent.
Ja? Heb jij samengewoond met dinges? Die turk wiens nickname ik even kwijt ben. Had geen idee dat t zo serieus wasquote:
[..]
We hebben nog niet zo lang een relatie. En ik heb hiervoor samengewoond. Ik wil graag eerst een beetje mijn eigen leventje enzo opbouwen en een beetje een toekomstvisie hebben buiten huisje boompje beestje voor ik daar aan begin.
Edit: Weissman! Ja! Bingo!
[ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 13-09-2017 20:08:23 ]
Muziek werkt wel soms. Luister graag s avonds op de bank. En ik houd mezelf wel echt de hele dag door bezig de laatste tijd. Dus eigenlijk is het niet eens zozeer het "wat" moet ik doen. Want dat weet ik wel vanuit de hulpverlening. Maar het voelt niet goed ofzo. Voel continue een onrust.quote:
[..]
Kan je geen rust vinden in meditatie of een goed boek, of lekkere muziek oid? Iets waarbij je niemand nodig hebt.
Nee.quote:
[..]
Ja? Heb jij samengewoond met dinges? Die turk wiens nickname ik even kwijt ben. Had geen idee dat t zo serieus was
Edit: Weissman! Ja! Bingo!
Waarom ga je niet gewoon ergens anders heen?Die gaat alleen nooit weg als je daar steeds aan toegeeftquote:
[..]
Muziek werkt wel soms. Luister graag s avonds op de bank. En ik houd mezelf wel echt de hele dag door bezig de laatste tijd. Dus eigenlijk is het niet eens zozeer het "wat" moet ik doen. Want dat weet ik wel vanuit de hulpverlening. Maar het voelt niet goed ofzo. Voel continue een onrust.
Aan toegeeft?quote:
[..]
Die gaat alleen nooit weg als je daar steeds aan toegeeft
Oh, iemand anders? Jeetje okay druk hoorquote:
[..]
Nee.
mja, zou ik ook zijn als ik jouw figuur had.Gast je bent echt heel raar bezig.quote:
[..]
Oh, iemand anders? Jeetje okay druk hoor
Als je elke keer wanneer je die onrust voelt ook echt weer iets gaat doen, kom je er sowieso niet overheen. Probeer de volgende keer dat je dat voelt eens dieper in dat gevoel te duiken. Door eraan toe te geven ren je eigenlijk voor die confrontatie weg.quote:
Valt wel meequote:
[..]
Gast je bent echt heel raar bezig.
Je zal het vast goed bedoelen maar ik kan echt niks met je advies. Op de bank voor de tv gaan zitten wachten tot het over is is niet de oplossing. Uren in mijn hoofd gaan zitten malen ook niet.quote:
[..]
Als je elke keer wanneer je die onrust voelt ook echt weer iets gaat doen, kom je er sowieso niet overheen. Probeer de volgende keer dat je dat voelt eens dieper in dat gevoel te duiken. Door eraan toe te geven ren je eigenlijk voor die confrontatie weg.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 13-09-2017 20:18:39 ]
Misschien is er juist sprake van die coping omdat de gevoelens te hevig zijn... en dat die onder begeleiding onderzocht moet worden ipv op eigen houtje. Bij sommige aandoeningen/situaties is dat niet altijd even verstandig om te doen namelijkquote:
[..]
Als je elke keer wanneer je die onrust voelt ook echt weer iets gaat doen, kom je er sowieso niet overheen. Probeer de volgende keer dat je dat voelt eens dieper in dat gevoel te duiken. Door eraan toe te geven ren je eigenlijk voor die confrontatie weg.
Dat inderdaad! Volgens mij is het heel verstandig dat je probeert actief te blijven. Therapie is om te graven en thuis is om ervan bij te komenquote:
[..]
Je zal het vast goed bedoelen maar ik kan echt niks met je advies. Op de bank voor de tv gaan zitten wachten tot het over is niet de oplossing. Uren in mijn hoofd gaan zitten malen ook niet.
Nee dat valt niet mee. Laat dit topic maar even met rustquote:
.Dankje, jij legt het goed uit!quote:
[..]
Misschien is er juist sprake van die coping omdat de gevoelens te hevig zijn... en dat die onder begeleiding onderzocht moet worden ipv op eigen houtje. Bij sommige aandoeningen/situaties is dat niet altijd even verstandig om te doen namelijk
Thnx!quote:
[..]
Nee dat valt niet mee. Laat dit topic maar even met rust
Ah oké, maar je bent dan vooral bezig met iets om handen te hebben om niet tegen het moment van rust aan te lopen omdat dit lastig/vervelend is? Ik weet helaas niet hoe je rust zou kunnen vinden in het niets doen, want dat is nu het probleem vooral dan toch?quote:
[..]
Muziek werkt wel soms. Luister graag s avonds op de bank. En ik houd mezelf wel echt de hele dag door bezig de laatste tijd. Dus eigenlijk is het niet eens zozeer het "wat" moet ik doen. Want dat weet ik wel vanuit de hulpverlening. Maar het voelt niet goed ofzo. Voel continue een onrust.
Ja. En dat heb ik altijd al wel gehad moet ik zeggen. Ik heb er wel het een en ander over gelezen, dat het zelfs een typisch iets van getraumatiseerde kinderen schijnt te zijn om je bijvoorbeeld in een hobby te verliezen zodat je daar mee bezig kan zijn.quote:
[..]
Ah oké, maar je bent dan vooral bezig met iets om handen te hebben om niet tegen het moment van rust aan te lopen omdat dit lastig/vervelend is?
Is best wel bizar om zulke dingen te lezen en dan echt te denken, heh, dat was ik als kind.
Door mijn fibromyalgie is toen het sporten weg gevallen. En ik heb toen ook nog echt bij de fysio gezeten van "ik snap het niet. Waarom kan ik het niet loslaten, ik lijk wel een junk". Ik was zo fanatiek, en ik wilde echt alles alles alles doen om net zo fanatiek te blijven sporten. Terwijl, het is aan het eind van de dag maar sport zeg maar.
Maar maken de opkomende gedachten gedurende dit moment van rust het vervelend of komt het door iets anders?quote:
[..]
Ja. En dat heb ik altijd al wel gehad moet ik zeggen. Ik heb er wel het een en ander over gelezen, dat het zelfs een typisch iets van getraumatiseerde kinderen schijnt te zijn om je bijvoorbeeld in een hobby te verliezen zodat je daar mee bezig kan zijn.
Is best wel bizar om zulke dingen te lezen en dan echt te denken, heh, dat was ik als kind.
Door mijn fibromyalgie is toen het sporten weg gevallen. En ik heb toen ook nog echt bij de fysio gezeten van "ik snap het niet. Waarom kan ik het niet loslaten, ik lijk wel een junk". Ik was zo fanatiek, en ik wilde echt alles alles alles doen om net zo fanatiek te blijven sporten. Terwijl, het is aan het eind van de dag maar sport zeg maar.
Op dit moment is het een gevoel in mijn borstkas. Ik kan eigenlijk niet eens omschrijven wat het is, soms zijn het gedachtes.. soms is het echt fysiek.quote:
[..]
Maar maken de opkomende gedachten gedurende dit moment van rust het vervelend of komt het door iets anders?
Het is een soort van, djeezz als dit nog lang zo voelt ga ik gek worden gevoel.
En dit is er niet wanneer je gezelschap hebt? Ook niet wanneer je beide niks doet, geen gesprek of iets?quote:
[..]
Op dit moment is het een gevoel in mijn borstkas. Ik kan eigenlijk niet eens omschrijven wat het is, soms zijn het gedachtes.. soms is het echt fysiek.
Het is een soort van, djeezz als dit nog lang zo voelt ga ik gek worden gevoel.
Het is dan vaak minder aanwezig waardoor ik het beter kan verdragen, mijn vriend grapt altijd dat hij me uit moet laten om me rustig te houden.quote:
[..]
En dit is er niet wanneer je gezelschap hebt? Ook niet wanneer je beide niks doet, geen gesprek of iets?
Dan heb ik weer wat impressies om mijn hoofd bezig te houden. Soms kan dan even naar de supermarkt al genoeg zijn. Ik kan met hem wel een stuk fijner bankhangen dan alleen ja. Nu zijn er eigenlijk de hele avond door van die momenten dat het me echt echt aanvliegt. Met hem is dat toch minder.
Met vriendinnen is het anders trouwens. Dat kan ik maar tijdelijk aan, na een tijdje ben ik zo moe. Ook als ik het gezellig heb. Dan krijg ik rillingen, koud/warm verschijnselen en voel ik me overtriggerd. Zelfs als ik het heel leuk heb.
[ Bericht 10% gewijzigd door #ANONIEM op 13-09-2017 20:44:27 ]
Er bewust aan denken? Altijd. Ik probeer daar niet heen te gaan.quote:
Op welk moment gaat denken aan of praten over je probleem tegen je werken?
Bij mij heeft het geholpen om met hulp rationeel te denken over de gedachten die angst opwekken, en deze uit te spreken, echter heeft dit wel een andere achterliggende oorzaak dan bij jou en kan ik niet meer dan je sterkte toewensen.quote:
[..]
Het is dan vaak minder aanwezig waardoor ik het beter kan verdragen, mijn vriend grapt altijd dat hij me uit moet laten om me rustig te houden.
Ik kan met hem wel een stuk fijner bankhangen dan alleen ja. Nu zijn er eigenlijk de hele avond door van die momenten dat het me echt echt aanvliegt. Met hem is dat toch minder.
Met vriendinnen is het anders trouwens. Dat kan ik maar tijdelijk aan, na een tijdje ben ik zo moe. Ook als ik het gezellig heb. Dan krijg ik rillingen, koud/warm verschijnselen en voel ik me overtriggerd. Zelfs als ik het heel leuk heb.
Dit zo uittypen heeft me wel een soort van besef gegeven. Een vraag die heel vaak terugkomt is hoeveel herbelevingen heb je. En sinds de medicijnen vallen die wel redelijk mee. Maar er zit iets verstopt in mijn hoofd waar ik gewoon niet aan kan/wil denken.quote:
[..]
Bij mij heeft het geholpen om met hulp rationeel te denken over de gedachten die angst opwekken, en deze uit te spreken, echter heeft dit wel een andere achterliggende oorzaak dan bij jou en kan ik niet meer dan je sterkte toewensen.
Maar daar is straks de EMDR weer voor geloof ik. Ik oh, ik merk nu weer hoe erg ik het geblokt heb als het ware.
Aha, begrijpelijk!quote:
[..]
We hebben nog niet zo lang een relatie. En ik heb hiervoor samengewoond. Ik wil graag eerst een beetje mijn eigen leventje enzo opbouwen en een beetje een toekomstvisie hebben buiten huisje boompje beestje voor ik daar aan begin.
[ Bericht 76% gewijzigd door #ANONIEM op 13-09-2017 23:43:03 ]
In het weekend leuke dingen doen met vrienden en lekker uiteten met de vrouw. Of een stukje trappen met de crossmotor.
Mede door het (soms) saaie werk wel (samen met de vrouw) een gave woning kunnen kopen op een perceel van 750m2 met een leuke tuin.
Ik denk dat ik hier mijn voldoening uithaal.
Zou je op termijn ander werk willen?quote:
Ik haal voornamelijk voldoening wanneer ik klaar ben met werken en wanneer ik weekend heb, mijn job is soms best saai en uitzichtloos maar het betaald onwijs goed in mijn ogen. Rond de 2.800 netto in de maand.
In het weekend leuke dingen doen met vrienden en lekker uiteten met de vrouw. Of een stukje trappen met de crossmotor.
Mede door het (soms) saaie werk wel (samen met de vrouw) een gave woning kunnen kopen op een perceel van 750m2 met een leuke tuin.
Ik denk dat ik hier mijn voldoening uithaal.
Je hebt echt zoveel gelijk! Jammer dat ik je reactie geen duimpje kan geven.quote:
[..]
Ik ben zelf lang opgenomen geweest. Toen ik voor het eerst uit de sep kwam en in een normaal bed mocht slapen, kreeg ik complimenten omdat het goed ging. Toen vond ik dat compleet belachelijk: iedereen kan immers in een normaal bed slapen. Iemand vertelde me dat het niet klopte, ik kon het niet en door te knokken daarna wel.
In die situatie zit jij nu ook. Op dit moment kun je niet werken/studeren, maar je kan wel werken aan jezelf en vrijwilligerswerk doen. Je zet stappen om trots op te zijn. Eerst kon je deze dingen niet (jezelf onder ogen komen) en nu wel. Heb compassie met jezelf. En natuurlijk voelt het awkward (en misschien ken je net als ik het gevoel dat iedereen om je heen vooruit gaat en jij blijft op een plek stil staan), alleen zo zijn helaas de dingen in je leven gelopen. Het is vreselijk oneerlijk. Eerst heeft iemand extreem je grenzen overschreden en daar moet jij vervolgens voor boeten. Dan hoef jij niet extra oneerlijk naar jezelf te zijn. Jij verdient al het goede en alle complimenten. Ik ben iig (voor wat het waard is) heel trots op je!
[..]
Je bent een volwassen vrouw. Jammer dat zij niet tevreden zijn, het gaat erom wat jij doet. Niet wat zij vinden. Jezelf blijven herinneren hoe het zit en dan volgen de emoties vanzelf!
Ikzelf heb trouwens ook in een voor mijn doen, rare situatie gezeten. Jong, hoogopgeleid en een druk bestaan. Ik werrd omringt door oude vrienden en kennissen waarvan de een na de ander ging trouwen en zwanger raakte. Ikzelf had net een relatiebreuk achter de rug en moest helemaal opnieuw beginnen. Ik was ook net klaar met een zware opleiding en kreeg minder uren op mijn bijbaan. Toen sloeg de burnout en de depressie toe. Daar zat ik dan! Omringt door jonge, drukke mensen die in een rap tempo door gingen met hun leven. Ikzelf spendeerde de dagen op de bank onder een deken en was helemaal kapot. Dankzij therapie en medicijnen ben ik er nu weer redelijk bovenop gekomen.
Mensen kijken in mijn opzicht teveel naar een ander. Een ander lijkt het altijd beter te doen dan wijzelf. De ander heeft net een iets grotere auto, of een net iets mooiere woning of beter betaalde baan. Het punt is alleen dat iedereen als het ware een ander spel speelt, of zoals ik ooit een mooie quote las: 'het leven is als een test en iedereen probeert bij elkaar af te kijken. Wat men zich echter niet realiseert is dat iedereen andere vragen voor zich heeft'.
Uiteindelijk is het eindpunt voor iedereen hetzelfde (het graf). De weg er naartoe is echter voor iedereen verschillend.
Ik was heel bang voor een afterdip. Omdat het allemaal zo leuk was, en zoveel mensen om me heen. En dan bam, maandag weer alleen. Maar ik werd juist uitgeruster dan ik verwacht had wakker en heb een lekker dagje gehad. Gister weer naar de kringloop geweest. En vannochtend heb ik even goed bijgeslapen. Maar ik voel me verrassend licht. Weet niet wat het is maar fijn is het wel.
Moet je vaker doen, feestjes geven.
Er zijn al plannen voor een feestje rond kerst.quote:
Leuk dat het leuk was! Moe maar voldaan.
Moet je vaker doen, feestjes geven.
Heerlijk toch! Lekker bezig jijquote:
[..]
Er zijn al plannen voor een feestje rond kerst.
Dit is echt heel gezond gedrag
Ik hoop dat het weer overgaat ja.quote:
Lekker door laten denderen, dan ben je er maar weer van af?
Kan me niet heugen wanneer ik me voor het laatst zo rustig als de laatste paar dagen heb gevoeld.Fijn toch? Iets hebben om met plezier op terug te kijken. Is alweer even geleden bij mij.quote:
[..]
Ik hoop dat het weer overgaat ja.
Als ik er nou niet mee zat wat ze bij de kringloop zouden vinden had ik het niet eens zo erg gevonden, want ik heb de beste week in tijden gehad. Dinsdag ook gewoon bij de kringloop geweest en dat was leuk. Ik had er gister avond helemaal zin in en er zitten geen negatieve gedachtes erover in mijn hoofd maar mijn lijf zegt gewoon fuck you.