Hoi allemaal,
Ik wil even wat kwijt...
Ik heb al bijna 3 jaar iets met mijn ''huidige'' vriend. Het is al een keer uit geweest, vanwege dat ik psychische problemen had en dat gevolgen had op onze relatie. Dit was begin dit jaar. We hebben wel altijd nog normaal contact gehad. Ongeveer een maand geleden heb ik de draad weer opgepakt en voelde ik me weer de oude. We hebben besloten om het toch weer te proberen en alles ging super. Tot deze week, mijn vriend begint dit jaar een nieuwe studie ongeveer 100 km van mij vandaan, hij had een introductieweek en heeft amper wat laten horen. Ik heb het laten gaan, omdat ik wist dat die nu met andere dingen bezig zou zijn! Wel zag ik foto's en filmpjes van hem waar hij zo zat als maar wat stond te dansen, óók met meisjes. Hij is normaal gesproken niet zo'n jongen die echt met meisjes flirt of wat dan ook. Dus ik verwacht hier ook niet al te veel van. Maar nu komt het echte probleem. De dag dat hij terug kwam zouden we elkaar zien, wat nogal logisch is. Hij kon niet komen, omdat hij brak was. Ik kon ook niet naar hem, omdat ik geopereerd was aan mijn kaak. Niks aan te doen dus, Maar hij deed echt heel vaag dus ik dacht dat er iets achter zat. Die hele dag liet hij amper wat horen van zichzelf en de ochtend erna precies hetzelfde. Ik zei dat we moesten praten en toen zei hij dat die twijfelde of het wel slim was om onze relatie door te zetten. Hij had de introductie week heel leuk gevonden en wilde zijn best doen om er volgend jaar te gaan wonen. Hij heeft me 2 dagen genegeerd en wilt niet naar me toe komen, omdat hij eerst goed wilt nadenken.
Hij is een hele gevoelige jongen die me overal mee zou helpen en die alles voor me over heeft, maar iets in hem is veranderd, binnen een week?
Wat moet ik hier nu mee??
She wanted more from life than she could get