R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Hallo allemaal,
Via Google ben ik hier terecht gekomen. Ik hoop op goede adviezen en nieuwe inzichten. Ik heb acht jaar een relatie met mijn vriend en ben nu 23 jaar.
Het is inmiddels vijf jaar geleden dat ik gezoend heb met iemand anders dan mijn vriend. Dit heeft een keer plaatsgevonden en daarna nooit meer. Ik schaam me, heb besloten om het diep weg te stoppen en om het mijn vriend niet te vertellen, maar dat heb ik uiteindelijk toch gedaan. Hij heeft het mij vergeven en kijkt er heel nuchter naar.
Ik merk nu dat ik het moeilijk vind om erover te schrijven, maar ik moet. Het doet mij pijn dat er een gebeurtenis is waarover ik niet eerlijk ben geweest tegenover mijn vriend. Na die gebeurtenis wist ik dat ik mijn vriend helemaal niet wilde verliezen en wat ik eigenlijk op het spel had gezet. Ik merkte dat ik het langzamerhand vergat en het naast me neer kon leggen door erover te praten. Ik weet zeker dat ik dezelfde fout nooit meer ga maken en onze relatie goed is. Daarnaast ben ik gek op mijn vriend en mag ik mijn handen knijpen met hem.
Het voelt fijn om al mijn gebeurtenissen, verlangens en diepste angsten met hem te delen en om te zeggen dat hij na al die jaren samen nog steeds mijn vriend is. We kwamen bij elkaar als twee scholieren en gaan nu samen een mooie toekomst tegemoet. Als ik hem aankijk, weet ik echt niet wat ik zonder hem moet en blijft hij mij verbazen over hoeveel liefde ik voel voor hem. Laatst begon hij erover dat hij graag een volgende stap wil. Ik denk daar ook zo over, maar dat hij het trouwen op deze manier bespreekbaar maakte schrok ik van. Hij maakte het tastbaar, maakte er een moment van dat hij zeker weet dat ik zijn droomvrouw ben en voor altijd met mij samen wil zijn. Dat zegt hij nooit. Voor mij is trouwen binnen 3 jaar nog te vroeg, ook al vragen mensen zich inmiddels af waarom het zo lang duurt. We zijn 23 en 24 en ik houd onbeschrijfelijk veel van hem, maar ik moet ook bekennen dat ik wel eens twijfel aan mezelf.
Ik ben zoals eerder gezegd al vanaf mijn vijftiende samen met mijn vriend, we gingen naar dezelfde kerk en komen uit dezelfde omgeving. Ik ben net zo opgevoed als hij en we kijken hier nu gelukkig allebei hetzelfde naar. We zijn wat losser, hebben seks voor het huwelijk en doen het allemaal wat anders dan de rest uit het wereldje. Mijn vriend gelooft zelfs helemaal niet meer, ik ook nauwelijks (twijfel) en ik vind het soms toch moeilijk om bepaalde denkbeelden los te laten. Hoewel ik er net zo over denk als mijn vriend, is hij veel makkelijker in het relativeren van gebeurtenissen.
Mijn vriend heeft mij dus allang vergeven. Maar ik merk dat ik er soms nog mee zit en soms nog steeds naar andere aantrekkelijke mannen kijk. Daar ligt mijn twijfel. Als ik iemand aantrekkelijk vind en met iemand optrek, bijvoorbeeld nu een collega, kan ik seksuele opwinding voelen of een fantasie hebben over seks met degene (en ik schaam me ervoor om het op te schrijven en om dit voor iemand anders dan mijn vriend te voelen). Ik heb niet de behoefte om vreemd te gaan, maar ik fantaseer daadwerkelijk wel eens over seks met die collega. Ik flirt met hem en weet heel goed dat hij mij wel ziet zitten. Dat gegeven ga ik niet uit de weg. Ik weet dat ik er goed uitzie waardoor ik altijd heb gemerkt dat mannen mij willen. Dit heb ik altijd fijn en interessant gevonden, vooral in dit soort situaties. Resultaat was dus die ene zoen. Nu weet ik dat ik nooit meer iets ga doen, ik weet hoe ik ermee om moet gaan, maar wat bezielt mij dat ik dit soort gedachten en fantasieën heb? Dat ik het prettig vind om gewild te zijn?
Mijn vriend weet hiervan en zegt dat het niet zo gek is dat ik dat ervaar, maar dat hij het niet hoeft te weten. Dat hij dat minder heeft, maar wel eens naar porno kijkt en dat dat vergelijkbaar is. Dat ik mezelf echt moet loskoppelen van de gedachten van vroeger en moet beseffen dat ik nu eenmaal seksuele gevoelens heb en ook anderen aantrekkelijk kan vinden. Dat ik mijzelf die zoen als 18jarige moet vergeven, omdat hij dat ook heeft gedaan.
Wel heeft hij gezegd dat hij de situatie met de collega vervelend vind 'omdat hij weet hoe die man denkt'. Maar voor hem staat vast dat hij samen oud met mij wil worden en ik wil dat ook met hem. Maar daar ben ik de laatste tijd veel over aan het piekeren. Ik heb altijd geleerd dat seks voor na het huwelijk is, daar heb ik me allang overheen gezet. Seks met hem heb ik graag, ook omdat ik weet dat ik met hem oud wil worden ben ik niet bang of beschaamd. Maar hoezo kan ik seksuele gevoelens en fantasieën hebben voor iemand waarvan ik zijn uiterlijk wel aangenaam vind. Is dat echt zo normaal in een relatie? Die zoen van 5 jaar geleden ging ook ongeveer zo, ik vond degene zeer aantrekkelijk, maar toen was ik jong. Nu kan ik het beter plaatsen en er beter mee omgaan.. Toch ben ik niet happy met mijn gevoelens. Ik had ze liever niet gehad.
Mijn vriend is alles, maar die stiekeme seksuele spanningen vind ik wel prettig af en toe. En die fantasieën ook wel. Om me vervolgens te generen dat ik een toekomst aanga met mijn vriend. Trouwen, kinderen, samen leven en samen oud worden. Het is een heel verhaal geworden, maar mijn hart is gelucht. Meningen, adviezen?
Via Google ben ik hier terecht gekomen. Ik hoop op goede adviezen en nieuwe inzichten. Ik heb acht jaar een relatie met mijn vriend en ben nu 23 jaar.
Het is inmiddels vijf jaar geleden dat ik gezoend heb met iemand anders dan mijn vriend. Dit heeft een keer plaatsgevonden en daarna nooit meer. Ik schaam me, heb besloten om het diep weg te stoppen en om het mijn vriend niet te vertellen, maar dat heb ik uiteindelijk toch gedaan. Hij heeft het mij vergeven en kijkt er heel nuchter naar.
Ik merk nu dat ik het moeilijk vind om erover te schrijven, maar ik moet. Het doet mij pijn dat er een gebeurtenis is waarover ik niet eerlijk ben geweest tegenover mijn vriend. Na die gebeurtenis wist ik dat ik mijn vriend helemaal niet wilde verliezen en wat ik eigenlijk op het spel had gezet. Ik merkte dat ik het langzamerhand vergat en het naast me neer kon leggen door erover te praten. Ik weet zeker dat ik dezelfde fout nooit meer ga maken en onze relatie goed is. Daarnaast ben ik gek op mijn vriend en mag ik mijn handen knijpen met hem.
Het voelt fijn om al mijn gebeurtenissen, verlangens en diepste angsten met hem te delen en om te zeggen dat hij na al die jaren samen nog steeds mijn vriend is. We kwamen bij elkaar als twee scholieren en gaan nu samen een mooie toekomst tegemoet. Als ik hem aankijk, weet ik echt niet wat ik zonder hem moet en blijft hij mij verbazen over hoeveel liefde ik voel voor hem. Laatst begon hij erover dat hij graag een volgende stap wil. Ik denk daar ook zo over, maar dat hij het trouwen op deze manier bespreekbaar maakte schrok ik van. Hij maakte het tastbaar, maakte er een moment van dat hij zeker weet dat ik zijn droomvrouw ben en voor altijd met mij samen wil zijn. Dat zegt hij nooit. Voor mij is trouwen binnen 3 jaar nog te vroeg, ook al vragen mensen zich inmiddels af waarom het zo lang duurt. We zijn 23 en 24 en ik houd onbeschrijfelijk veel van hem, maar ik moet ook bekennen dat ik wel eens twijfel aan mezelf.
Ik ben zoals eerder gezegd al vanaf mijn vijftiende samen met mijn vriend, we gingen naar dezelfde kerk en komen uit dezelfde omgeving. Ik ben net zo opgevoed als hij en we kijken hier nu gelukkig allebei hetzelfde naar. We zijn wat losser, hebben seks voor het huwelijk en doen het allemaal wat anders dan de rest uit het wereldje. Mijn vriend gelooft zelfs helemaal niet meer, ik ook nauwelijks (twijfel) en ik vind het soms toch moeilijk om bepaalde denkbeelden los te laten. Hoewel ik er net zo over denk als mijn vriend, is hij veel makkelijker in het relativeren van gebeurtenissen.
Mijn vriend heeft mij dus allang vergeven. Maar ik merk dat ik er soms nog mee zit en soms nog steeds naar andere aantrekkelijke mannen kijk. Daar ligt mijn twijfel. Als ik iemand aantrekkelijk vind en met iemand optrek, bijvoorbeeld nu een collega, kan ik seksuele opwinding voelen of een fantasie hebben over seks met degene (en ik schaam me ervoor om het op te schrijven en om dit voor iemand anders dan mijn vriend te voelen). Ik heb niet de behoefte om vreemd te gaan, maar ik fantaseer daadwerkelijk wel eens over seks met die collega. Ik flirt met hem en weet heel goed dat hij mij wel ziet zitten. Dat gegeven ga ik niet uit de weg. Ik weet dat ik er goed uitzie waardoor ik altijd heb gemerkt dat mannen mij willen. Dit heb ik altijd fijn en interessant gevonden, vooral in dit soort situaties. Resultaat was dus die ene zoen. Nu weet ik dat ik nooit meer iets ga doen, ik weet hoe ik ermee om moet gaan, maar wat bezielt mij dat ik dit soort gedachten en fantasieën heb? Dat ik het prettig vind om gewild te zijn?
Mijn vriend weet hiervan en zegt dat het niet zo gek is dat ik dat ervaar, maar dat hij het niet hoeft te weten. Dat hij dat minder heeft, maar wel eens naar porno kijkt en dat dat vergelijkbaar is. Dat ik mezelf echt moet loskoppelen van de gedachten van vroeger en moet beseffen dat ik nu eenmaal seksuele gevoelens heb en ook anderen aantrekkelijk kan vinden. Dat ik mijzelf die zoen als 18jarige moet vergeven, omdat hij dat ook heeft gedaan.
Wel heeft hij gezegd dat hij de situatie met de collega vervelend vind 'omdat hij weet hoe die man denkt'. Maar voor hem staat vast dat hij samen oud met mij wil worden en ik wil dat ook met hem. Maar daar ben ik de laatste tijd veel over aan het piekeren. Ik heb altijd geleerd dat seks voor na het huwelijk is, daar heb ik me allang overheen gezet. Seks met hem heb ik graag, ook omdat ik weet dat ik met hem oud wil worden ben ik niet bang of beschaamd. Maar hoezo kan ik seksuele gevoelens en fantasieën hebben voor iemand waarvan ik zijn uiterlijk wel aangenaam vind. Is dat echt zo normaal in een relatie? Die zoen van 5 jaar geleden ging ook ongeveer zo, ik vond degene zeer aantrekkelijk, maar toen was ik jong. Nu kan ik het beter plaatsen en er beter mee omgaan.. Toch ben ik niet happy met mijn gevoelens. Ik had ze liever niet gehad.
Mijn vriend is alles, maar die stiekeme seksuele spanningen vind ik wel prettig af en toe. En die fantasieën ook wel. Om me vervolgens te generen dat ik een toekomst aanga met mijn vriend. Trouwen, kinderen, samen leven en samen oud worden. Het is een heel verhaal geworden, maar mijn hart is gelucht. Meningen, adviezen?
De soep wordt niet zo heet gegeten .... het lijkt mij volkomen normaal om eens over een ander te fantaseren. Zolang je er niks mee doet geen issue lijkt me ?
A command line lets you get intimate with your computer, data and protocols. GUIs are like wearing full body condoms.
Over twintig jaar zijn jullie nog verder van het geloof af en worden swingers. Waarschijnlijk jij eerst. Daarna je man ook. Wanneer de leeuw los is zijn jullie niet meer te stoppen...
Die fantasieën en opwinding heeft iedereen. Een fantasie hoef je dan ook niet in de praktijk uit te voeren. Letterlijk heel je leven samen met één persoon vind ik persoonlijk minder. Je hebt totaal geen referentiekader, je weet niet beter zeg maar.
AMG heten en dan een Volvo rijden...
Kijken mag, aankomen niet.
Als je maar beseft dat het gras aan de overkant altijd groener lijkt dan het is.
Als je maar beseft dat het gras aan de overkant altijd groener lijkt dan het is.
Bestiality sure is a fun thing to do. But I have to say this as a warning to you:
With almost all animals you can have a ball, but the hedgehog can never be buggered at all.
With almost all animals you can have a ball, but the hedgehog can never be buggered at all.
Je vriend spreekt wijze woorden. Accepteer dat er niks mis is met je als je seksuele fantasieën hebt, dat het zinloos is om je nog schuldig te voelen over een partijtje zoenen van vijf jaar geleden. Er is geen probleem, jij maakt er een probleem van.
The love you take is equal to the love you make.
Ik doe er niks mee, uiteraard!quote:Op maandag 28 augustus 2017 08:37 schreef Joene het volgende:
De soep wordt niet zo heet gegeten .... het lijkt mij volkomen normaal om eens over een ander te fantaseren. Zolang je er niks mee doet geen issue lijkt me ?
Toch vind ik het vervelende gevoelens dat ik zo naar andere mannen kan kijken. Het voelt slecht, alsof ik mijn vriend bedrieg. Terwijl hij dit helemaal niet op die manier ziet. Hoe kan ik dat gevoel enigszins loslaten?
Op zich heel normaal als je er zo open voor staat.. Je vindt de aandacht fijn en flirt graag met de andere mannen, dus ja dan zijn de gevoelens niet ver verwijderd, de daad trouwens ook niet, zoals je al wel gemerkt had.
Vrouwen zijn hier door de band genomen ook gevoeliger voor en moeten meer moeite doen om zich te beheersen. Vraag mij niet waarom, maar het is nu eenmaal zo.
Als je er inderdaad 'verstandig' mee weet om te gaan en jezelf niet in posities gaat plaatsen waar de grenzen snel vervagen dan is er niet al teveeel mis mee zou ik zeggen. Wij zijn allemaal in de basis zeer seksueel van aard, en mogelijkheden zijn altijd wel aanwezig, zeker voor aantrekkelijke mensen.. De keuze is altijd aan jou om hier op de juiste manier mee om te gaan.
Of je kiest voor je partner en neemt genoegen met iets minder vlinders en spanning, of je leeft naar de spanningen toe en geeft hieraan toe, of je gebruikt je fantasie en leeft die thuis weer uit samen, dan ben je toch die gevoelens niet uit de weg gegaan, maar dan wel thuis zeg maar.. Het kan ook opwindend zijn om dan zo jullie relatie vol spanning te houden
De wereld is helaas niet zoals we die graag zien.. Liefde is mooi, maar ook tragisch omdat er zoveel andere verleidingen zijn onderweg, zeker vandaag de dag waar iedereen de hele dag om elkaar heen draait, dan komt het moment van aantrekking naar een andere man of vrouw buiten je partner om vanzelf, vroeg of laat.
Dus het ligt echt niet zozeer aan jou maar aan de hele opzet van liefde versus dagelijkse verleidingen, vroeger was de vrouw thuis met de kids en een paar mensen eromheen, dan is liefde beter te leiden dan in een wereld met constant verleidingen.
Dus gebruik die aantrekkingskracht richting anderen voor de spanning voor jezelf en jullie seksleven. Wegstoppen en schuldig voelen heeft geen zin met nabijheid en kansen. Gewoon accepteren en verstandig blijven nadenken.
Al wissel je van man omdat je een grotere aantrekkingskracht naar iemand toe hebt, ook dat vervaagd weer en dan begint het riedeltje weer opnieuw namelijk..
Vrouwen zijn hier door de band genomen ook gevoeliger voor en moeten meer moeite doen om zich te beheersen. Vraag mij niet waarom, maar het is nu eenmaal zo.
Als je er inderdaad 'verstandig' mee weet om te gaan en jezelf niet in posities gaat plaatsen waar de grenzen snel vervagen dan is er niet al teveeel mis mee zou ik zeggen. Wij zijn allemaal in de basis zeer seksueel van aard, en mogelijkheden zijn altijd wel aanwezig, zeker voor aantrekkelijke mensen.. De keuze is altijd aan jou om hier op de juiste manier mee om te gaan.
Of je kiest voor je partner en neemt genoegen met iets minder vlinders en spanning, of je leeft naar de spanningen toe en geeft hieraan toe, of je gebruikt je fantasie en leeft die thuis weer uit samen, dan ben je toch die gevoelens niet uit de weg gegaan, maar dan wel thuis zeg maar.. Het kan ook opwindend zijn om dan zo jullie relatie vol spanning te houden
De wereld is helaas niet zoals we die graag zien.. Liefde is mooi, maar ook tragisch omdat er zoveel andere verleidingen zijn onderweg, zeker vandaag de dag waar iedereen de hele dag om elkaar heen draait, dan komt het moment van aantrekking naar een andere man of vrouw buiten je partner om vanzelf, vroeg of laat.
Dus het ligt echt niet zozeer aan jou maar aan de hele opzet van liefde versus dagelijkse verleidingen, vroeger was de vrouw thuis met de kids en een paar mensen eromheen, dan is liefde beter te leiden dan in een wereld met constant verleidingen.
Dus gebruik die aantrekkingskracht richting anderen voor de spanning voor jezelf en jullie seksleven. Wegstoppen en schuldig voelen heeft geen zin met nabijheid en kansen. Gewoon accepteren en verstandig blijven nadenken.
Al wissel je van man omdat je een grotere aantrekkingskracht naar iemand toe hebt, ook dat vervaagd weer en dan begint het riedeltje weer opnieuw namelijk..
Waarom moet je een referentiekader hebben? En van wat in jouw ogen?quote:Op maandag 28 augustus 2017 08:40 schreef -AMG- het volgende:
Die fantasieën en opwinding heeft iedereen. Een fantasie hoef je dan ook niet in de praktijk uit te voeren. Letterlijk heel je leven samen met één persoon vind ik persoonlijk minder. Je hebt totaal geen referentiekader, je weet niet beter zeg maar.
Je hebt nog nooit seks met een ander gehad en je weet dus niet hoe het voelt met een ander.quote:
[..]
Waarom moet je een referentiekader hebben? En van wat in jouw ogen?
En hoeveel moet je er voelen dan voordat je kunt zeggen dat je het ideaal gevonden hebt? Zo gaat het alleen maar over de seks, terwijl liefde juist zoveel meer is dan slechts seks.. Dat is nu juist wat de meesten over het hoofd zien, de nadruk ligt op seksuele bevrediging en niet meer op de liefde, met werkelijke liefde voor iemand is de seks altijd mooi en voldoende, juist met de nadruk op de seksualiteit gaat het vaak mis omdat het eendimensionaal gaat worden.quote:
[..]
Je hebt nog nooit seks met een ander gehad en je weet dus niet hoe het voelt met een ander.
Je kunt veel beter vanuit de liefde de seksualiteit gaan ontdekken dan vanuit de seksualiteit de liefde gaan zoeken. Althans dat is mijn mening.
Zodra de nadruk teveel op het seksuele gaat liggen dan zul je uiteindelijk veel eerder ontevreden worden dan andersom. Dan ga je hoogtepunten tellen versus de lange tijden tussenin
En dan is liefde voor elkaar veel belangrijker dan die enkele hoogtepunten.Een ideaal vinden in de liefde en in bed is nog niet zomaar gevonden, dus waarom zoveel willen proberen?
Nee! Waarop baseer je dat?quote:Op maandag 28 augustus 2017 08:47 schreef zovty het volgende:
Je kijkt wel enorm tegen je vriend op he?
Ik vind het een beetje creepy.
Ik reageer hier later op, bedankt coor het mooie bericht! (Aan het werk nu)quote:
Op zich heel normaal als je er zo open voor staat.. Je vindt de aandacht fijn en flirt graag met de andere mannen, dus ja dan zijn de gevoelens niet ver verwijderd, de daad trouwens ook niet, zoals je al wel gemerkt had.
Vrouwen zijn hier door de band genomen ook gevoeliger voor en moeten meer moeite doen om zich te beheersen. Vraag mij niet waarom, maar het is nu eenmaal zo.
Als je er inderdaad 'verstandig' mee weet om te gaan en jezelf niet in posities gaat plaatsen waar de grenzen snel vervagen dan is er niet al teveeel mis mee zou ik zeggen. Wij zijn allemaal in de basis zeer seksueel van aard, en mogelijkheden zijn altijd wel aanwezig, zeker voor aantrekkelijke mensen.. De keuze is altijd aan jou om hier op de juiste manier mee om te gaan.
Of je kiest voor je partner en neemt genoegen met iets minder vlinders en spanning, of je leeft naar de spanningen toe en geeft hieraan toe, of je gebruikt je fantasie en leeft die thuis weer uit samen, dan ben je toch die gevoelens niet uit de weg gegaan, maar dan wel thuis zeg maar.. Het kan ook opwindend zijn om dan zo jullie relatie vol spanning te houden
De wereld is helaas niet zoals we die graag zien.. Liefde is mooi, maar ook tragisch omdat er zoveel andere verleidingen zijn onderweg, zeker vandaag de dag waar iedereen de hele dag om elkaar heen draait, dan komt het moment van aantrekking naar een andere man of vrouw buiten je partner om vanzelf, vroeg of laat.
Dus het ligt echt niet zozeer aan jou maar aan de hele opzet van liefde versus dagelijkse verleidingen, vroeger was de vrouw thuis met de kids en een paar mensen eromheen, dan is liefde beter te leiden dan in een wereld met constant verleidingen.
Dus gebruik die aantrekkingskracht richting anderen voor de spanning voor jezelf en jullie seksleven. Wegstoppen en schuldig voelen heeft geen zin met nabijheid en kansen. Gewoon accepteren en verstandig blijven nadenken.
Al wissel je van man omdat je een grotere aantrekkingskracht naar iemand toe hebt, ook dat vervaagd weer en dan begint het riedeltje weer opnieuw namelijk..
Werksequote:
[..]
Ik reageer hier later op, bedankt coor het mooie bericht! (Aan het werk nu)
Er bestaat geen ideaal, niet in bed en niet in de liefde. Overal is wel iets.quote:
[..]
En hoeveel moet je er voelen dan voordat je kunt zeggen dat je het ideaal gevonden hebt? Zo gaat het alleen maar over de seks, terwijl liefde juist zoveel meer is dan slechts seks.. Dat is nu juist wat de meesten over het hoofd zien, de nadruk ligt op seksuele bevrediging en niet meer op de liefde, met werkelijke liefde voor iemand is de seks altijd mooi en voldoende, juist met de nadruk op de seksualiteit gaat het vaak mis omdat het eendimensionaal gaat worden.
Je kunt veel beter vanuit de liefde de seksualiteit gaan ontdekken dan vanuit de seksualiteit de liefde gaan zoeken. Althans dat is mijn mening.
Zodra de nadruk teveel op het seksuele gaat liggen dan zul je uiteindelijk veel eerder ontevreden worden dan andersom. Dan ga je hoogtepunten tellen versus de lange tijden tussenin
Een ideaal vinden in de liefde en in bed is nog niet zomaar gevonden, dus waarom zoveel willen proberen?
Precies, en dan ga ik liever voor iemand waar ik echt gek op ben dan waar ik echt geil van word.quote:
[..]
Er bestaat geen ideaal, niet in bed en niet in de liefde. Overal is wel iets.
Er is niets, behalve dat ik opgewonden kan raken van anderen. En daarmee kan flirten als ik zin heb. Mijn vriend is perfectquote:
[..]
Er bestaat geen ideaal, niet in bed en niet in de liefde. Overal is wel iets.
Beste is natuurlijk als dat allebei in een vrouw zit.quote:Op maandag 28 augustus 2017 09:59 schreef Adept het volgende:
[..]
Precies, en dan ga ik liever voor iemand waar ik echt gek op ben dan waar ik echt geil van word.
Ik zou het overigens wel vervelend vinden als m'n vriendin op andere mannen geilt en daarmee flirt.
Je hele leven één partner hebben loopt meestal nooit goed af. Je gaat later het gevoel krijgen veel gemist te hebben.quote:
[..]
Waarom moet je een referentiekader hebben? En van wat in jouw ogen?
Ik ken drie koppels die daar ook voor hebben gekozen. Vreemdgaan, een open relatie en volledige afhankelijkheid hebben zij gemeen.
Begrijp me niet verkeerd, je moet doen wat jou het beste lijkt.
AMG heten en dan een Volvo rijden...
Ideaal gezien zekerquote:
[..]
Beste is natuurlijk als dat allebei in een vrouw zit.
Ik zou het overigens wel vervelend vinden als m'n vriendin op andere mannen geilt en daarmee flirt.
Wie wil dat niet, maar helaas is er altijd wel iemand beter, leuker, knapper, etc.. Ik vind het ook niet leuk zoiets te weten over mijn vriendin, maar de realiteit geeft niks om mijn gevoelens, en mijn vriendin ook niet Maar het is praktisch 100% zeker dat het gebeurd, het enigste waar je nog op kan hopen is dat ze genoeg integriteit heeft en zichzelf weet in te houden als er weer eens een alfa collega het op haar voorzien heeft. Veel meer kun je niet doen namelijk.
Gelukkig komt ze maar weinig in aanraking met andere mannen, dat ze geilt op de man van de invictus reclame vind ik dan weer geen probleem.quote:Op maandag 28 augustus 2017 10:10 schreef Adept het volgende:
[..]
Ideaal gezien zeker
Veel meer kun je niet doen namelijk.
Zolang je maar begrijpt dat het in wezen normaal is en het afhangt van haar loyaliteit en andersom van jou kant ook dan is het goed. Maar leuk is het zeer zeker niet! Maar helaas onvermijdbaar.quote:
[..]
Gelukkig komt ze maar weinig in aanraking met andere mannen, dat ze geilt op de man van de invictus reclame vind ik dan weer geen probleem.
Ach, ik lig er echt niet wakker van als mijn vriendin andere mensen aantrekkelijk vindt of ermee flirt.quote:
[..]
Zolang je maar begrijpt dat het in wezen normaal is en het afhangt van haar loyaliteit en andersom van jou kant ook dan is het goed. Maar leuk is het zeer zeker niet! Maar helaas onvermijdbaar.
Zolang ze daar maar eerlijk voor uit kan komen en niets doet waarvan ze weet dat ik me er niet prettig bij voel. Mensen (seksueel) aantrekkelijk vinden is alleen maar normaal en gezond.
Dat heb ik liever dan een vriendin die altijd in de angst leeft dat ze niemand anders in haar hoofd mag hebben dan ik.
Hier had uw advertentie kunnen staan! -- On a hot summer night, would you offer your throat to the wolf with the red roses?
|
|
