Vuelta 2017 #10 De Luts!

quote:

Op woensdag 23 augustus 2017 18:29 schreef Mani89 het volgende:

[..]

Interesseert mij geen reet meer.

Je hebt er gewoon niet zoveel verstand van.

quote:

Op woensdag 23 augustus 2017 19:22 schreef Koffieplanter het volgende:

[..]

Je hebt er gewoon niet zoveel verstand van.

Jij hebt vies veel geluk met Alaphilippe, geef toe.

quote:

Op woensdag 23 augustus 2017 19:26 schreef Slobeend het volgende:

[..]

Jij hebt vies veel geluk met Alaphilippe, geef toe.

Mwoah.

quote:

Op woensdag 23 augustus 2017 18:17 schreef Pino112 het volgende:
11 mensen met winst in CM

422e geworden

Dus ik stijg van P94 naar P91

quote:

Op woensdag 23 augustus 2017 19:22 schreef Koffieplanter het volgende:

[..]

Je hebt er gewoon niet zoveel verstand van.

Gewoon gegokt, niemand had hier een idee wat het zou worden.

Alaphilippe is baggerslecht.

Morgen wordt wel interessant jongens, denk ik. Eerst even kijken wat Feltet er van zegt.

Ok dit wordt mijn team voor morregen.

Julian Alaphilippe
Omar Fraile
Matteo Trentin
Jose Joaquin Rojas
Luis Leon Sanchez
Thomas De Gendt
Anthony Roux
Rohan Dennis
Sřren Kragh (udbrud)

Moscon zal wel een aantal zeer zeldzame schildklieraandoeningen hebben, volgestopt met medische attesten.

quote:

Op woensdag 23 augustus 2017 19:17 schreef TargaFlorio het volgende:

[..]

Als in dienst rijden voor Wilco of voor Wilco rijden i.v.m.valpartij van laatstgenoemde?

dat laatste als je in het wiel rijd van Wilco is dat een garantie voor een valpartij

al met al ziet Tom dit met genoegen aan voor de tour van volgend jaar. Met Matthews, ten Dam, Oomen en Kelderman heeft hij al een beste basis voor zijn gele team.

quote:

Op woensdag 23 augustus 2017 20:17 schreef komrad het volgende:
al met al ziet Tom dit met genoegen aan voor de tour van volgend jaar. Met Matthews, ten Dam, Oomen en Kelderman heeft hij al een beste basis voor zijn gele team.

Kelderman en Oomen vallen, Matthews rijdt voor zijn eigen en Ten Dam, tja.

quote:

Op woensdag 23 augustus 2017 20:19 schreef kaasplankje het volgende:

[..]

Kelderman en Oomen vallen, Matthews rijdt voor zijn eigen en Ten Dam, tja.

Matthews reed afgelopen tour toch ook voor anderen als het nodig was. Oomen is toch geen valler?

owwwjajoh?

Ik zie dat Dumoulin volgend jaar Oomen in zijn achterhoofd moet houden voor zijn Giro of Tour zege

quote:

Op woensdag 23 augustus 2017 19:18 schreef Mani89 het volgende:
Jetse Bol in Burgos vorm had hier gewonnen trouwens.

Naar eigen zeggen was ie wegens wat mislukt pokerwerk niet mee met de eerste groep en vloog die de slotklim op.

Volgens mij reden de sterkste daar gewoon weg.

twitter:

faustocoppi60 twitterde op woensdag 23-08-2017 om 19:40:14 Today's Contador, Froome, Woods and Chaves at the same level as Pantani, Indurain and Riis on Mende, 1995. Above 7 watt/kg. #LV2017 reageer retweet

Koekoek

quote:

Op woensdag 23 augustus 2017 22:06 schreef Slobeend het volgende:

twitter:

faustocoppi60 twitterde op woensdag 23-08-2017 om 19:40:14 Today's Contador, Froome, Woods and Chaves at the same level as Pantani, Indurain and Riis on Mende, 1995. Above 7 kg. #LV2017 reageer retweet

Koekoek

de werken van Gianni

quote:

Op woensdag 23 augustus 2017 22:04 schreef Dale__Cooper het volgende:

[..]

Naar eigen zeggen was ie wegens wat mislukt pokerwerk niet mee met de eerste groep en vloog die de slotklim op.

Volgens mij reden de sterkste daar gewoon weg.

twitter:

JetseBol twitterde op woensdag 23-08-2017 om 21:10:35 Beelden vd laatste km (waar ik nog bijna de pliesie omver kegelde 😬) https://t.co/CiT1LXHk1c reageer retweet

Hij oogde op de slotklim nog best fris (reed nog bijna een politieagent ondersteboven ook), maar denk dat hij sowieso mee was geweest met het groepje van Alaflip als hij goed genoeg was ja.

[ Bericht 0% gewijzigd door Marcoss op 23-08-2017 22:54:51 ]

Echt geniaal hoe Jetse rond rijdt in die ploeg.

quote:

Op woensdag 23 augustus 2017 18:06 schreef Columbiafan het volgende:
Mas op 12 minuten.

In huize Colom wordt met deuren gegooid.

quote:

Op woensdag 23 augustus 2017 15:18 schreef Mani89 het volgende:
Zijn ze die ontsnapping al aan het controleren?

UAE probeerde nog preventief wat Sunweb uit te schakelen

Etappe 6: Vila-real - Sagunt, 204,4 km

Bijna waren we getuige van historie. Bijna zagen we voor het eerst een donkere Afrikaan een rit winnen in een grote ronde. Helaas is bijna niet helemaal en reed de nieuwe Kashechkin in de weg. Het was een vrij vermakelijke rit, waarin een grote kopgroep wegreed. Een paar goede klimmers vooraan, zoals Soler, Mamykin en natuurlijk ook Jetse Bol. Sky leek het aanvankelijk te controleren, maar liet na een tijd toch begaan en zo reed Bol bijna virtueel in het rood rond. Hij was dan wel weer niet echt aan het opletten toen de groep uit elkaar viel. Haller en Lutsenko muisden er vanonder en pakten meteen een grote voorsprong op de rest. Daarachter regende het tegenaanvallen. Een groepje van vier reed weg, met onder meer Alaphilippe en KUDUS. Uiteindelijk reed KUDUS samen met Gougeard dan weer weg van dat groepje, in een poging Haller en Lutsenko nog te achterhalen voor de slotklim. Dat lukte niet, want op het vlakke voor de slotklim liepen de twee koplopers alleen maar uit. Met een halve minuut voorsprong begonnen ze aan de slotklim, terwijl het peloton op een minuut of zes reed. Vooraan reed Lutsenko meteen weg van Haller, terwijl daarachter KUDUS Gougeard meteen ter plaatse liet. Veel veranderde er daarna niet meer, Lutsenko reed zonder problemen naar boven en daardor hebben ze in Kazachstan eindelijk een opvolger voor Vinokourov. Donker Afrika moet nog een tijdje langer wachten op een overwinning, hoewel ze nog nooit zo dichtbij zijn geweest. In het peloton zagen we dan weer de wederopstanding van Contador. Hij zou ziek, zwak en misselijk zijn, maar kon ineens wel weer Froome en Chaves volgen. Probeerde zelfs nog in de aanval te gaan, moet niet gekker worden. Het blijft een fascinerende sport, dat wielrennen. Verder gebeurde er niet heel veel. Nibali verloor wat tijd, dat hij moest lossen in Andorra was dus een heel duidelijk signaal. Ook Kruijswijk bakte er weer eens niks van, die jongen zijn jaar houdt altijd op na mei. Voor de klassementsrenners volgen nu twee relatieve rustdagen. We gaan verder met een heuvelachtige rit, zonder veel zware uitdagingen.




We gaan van start in Vila-real, zoals de Valencianen Villarreal ook wel plegen te noemen. De Vuelta start voor het eerst in deze stad met 56.000 inwoners, die we vooral kennen dankzij de plaatselijke voetbalclub. Villarreal CF, een subtopper die sinds 2000 heel Spanje heeft verbaasd. Ondanks het feit dat de stad maar klein is en het stadion niet eens zo groot, wist Villarreal een aantal keer hoog te eindigen in de competitie, in 2008 werden ze zelfs een keer tweede. Een paar jaar later kenden ze dan weer een flopseizoen, met degradatie tot gevolg, maar ze kwamen snel terug en zijn nu weer behoorlijk goed bezig. Ook in de Europa League hebben ze een aantal keer goed gepresteerd. El Submarino Amarillo, de gele onderzeeër, dat is de bijnaam van de club. Omdat ze in het geel spelen, maar ook omdat de fans hun eigen versie van het bekende nummer van The Beatles ten gehore brengen. De prestaties van Villarreal worden altijd geroemd, omdat ze vaak ver boven hun potentie presteren. De stad ligt een paar kilometer onder Castellón, waar we tijdens de vorige rit ook al passeerden. Castellón is meer dan drie keer zo groot, maar de lokale voetbalclub komt uit in de Tercera División, het vierde niveau. Om maar even het verschil aan te geven. Verder is Villarreal niet zo'n boeiende stad, ze zijn hier vooral goed in het maken van keramiek. Vier dan de 500 grootste bedrijven van Spanje zetelen hier, allemaal gespecialiseerd in het maken van keramische tegels. Ook is hier ooit in het verleden Francisco Tárrega geboren, volgens het immer betrouwbare Wikipedia een van de beste gitaristen ooit. Een van zijn nummers, Gran Vals, schijnt ook gebruikt te zijn in de iconische ringtone van Nokia, jawel. In het centrum staat een standbeeld van de beste man, dat is een van de meer opvallende bouwwerken in Vila-real. Verder valt vooral het lokale voetbalstadion op en naast dit stadion is toevallig ook nog eens de start van de rit. El Madrigal, tegenwoordig Estadio de la Céramica. Ze hebben de façade recentelijk een beetje opgeknapt en voorzien van wat porselein van een van de sponsors. Te gek.



Het begin van de rit is behoorlijk vlak. Van Vila-real rijden we even heel kort richting Castellón, maar al snel slaan we rechtsaf richting de kust om over rechte en brede wegen uiteindelijk naar het zuiden te rijden, via dorpjes als Burriana en Nules. Na Nules verlaten we de kustlijn weer en gaat het via het binnenland verder. Uiteraard wordt het terrein wat glooiender, hoewel het nog even wachten is op de eerste serieuze klim. Over wegen die breed en recht blijven gaat het via Betxi verder richting Onda, wat nog best een mooie stad is. Kasteeltje, kloostertje, moet allemaal kunnen. Even buiten Onda begint na 37 kilometer de eerste serieuze klim van de dag, hoewel het richting Onda ook al een paar kilometer licht omhoog liep. De klim waar we nu aan beginnen is de Alto de Alcudia de Veo, een klim van 11 kilometer aan 3,4% gemiddeld. Deze klim van de derde categorie is wel weer lekker onregelmatig, hoewel het nooit enorm lastig wordt. Een paar kilometer voor de top rijden we door het dorpje Alcudia de Veo en na dit dorpje gaat het nog drie kilometer omhoog aan 4%, met een stukje afdaling tussendoor. In het slot nog een strook aan 8%, maar het mag allemaal geen naam hebben. Na de klim gaat het een kilometer of zes naar beneden. De afdaling is redelijk makkelijk, hoewel er ergens halverwege nog wel een leuke bocht in het parcours zit. De renners rijden een tunneltje binnen, waar ze een rondje rijden om vervolgens onder de weg waar ze net nog over reden uit te komen. Na deze bocht gaat het behoorlijk rechtdoor, tot aan Eslida, waar direct de volgende klim begint. De Puerto de Eslida, een klim van 5,3 kilometer aan 5,1%. Ook weer van de derde categorie, maar nu qua gemiddelde stijgingspercentage in ieder geval wat lastiger. Ook dit is weer een onregelmatige klim, met veel bochten en onder meer daardoor ook een aantal lastige stroken aan 7%. Richting de top, die we na 60 kilometer bereiken, vlakt het wat af, waardoor het klimmetje wat makkelijker lijkt dan het eigenlijk is.



De afdaling van de Puerto de Eslida is enorm bochtig, maar niet enorm lastig. De weg is breed, het wegdek is goed en de meeste bochten zijn niet al te scherp. Het gaat ook niet bijzonder steil naar beneden en na vijf kilometer dalen wordt in Chóvar de weg ook nog eens een stuk rechter. Al snel komen de renners in een vallei terecht, waar ze over rechte en brede wegen rijden terwijl het bijna volledig vlak is. Via plaatsjes als Soneja en Segorbe gaan we op weg naar de volgende klim van de dag. In Segorbe laten we na 84 kilometer de vallei achter ons en slaan we linksaf, op weg naar Altura, dat een kilometertje verderop ligt. In Altura is er een bocht naar links, waarna even verderop een nieuwe bochtige klim begint, met ook weer een breed en goed wegdek. De Alto de Chirivilla is acht kilometer lang en 4,1% gemiddeld, weer een redelijk eenvoudige klim van de derde categorie. De klim begint vooral heel simpel, met een aantal kilometer vals plat. Pas richting de top begint het ergens op te lijken, met drie kilometer aan 6%. Ook niet direct heel geweldig, maar toch. Na 96 kilometer komen de renners boven en daarna volgt er een behoorlijk lange afdaling over een behoorlijk bochtige weg, met een pover wegdek. Weggetje is ook wat minder breed dan we gewend zijn, dus dit is zo'n beetje de eerste afdaling die een beetje interessant is. Alsnog vrij goed te doen, lijkt me. Tijdens de afdaling passeren de coureurs een aantal dorpjes, waaronder Olocau, na 111 kilometer. Dat is best een pittoresk dorpje, gelegen tegen een flinke rots. Aan de rand van Olocau ligt Puntal dels Llopes, een oud fort gelegen op een heuveltje, dat is gebouwd 400 jaar voor Christus. Tegenwoordig kun je de ruďne nog aanschouwen, ziet er best intrigerend uit.




De passage in Olocau is overigens niet fantastisch. Kort achter elkaar drie rotondes, terwijl het naar beneden gaat. Spaanse paaltjes ook bij die rotondes, extra leuk. We zijn ondertussen wel over de helft van de rit en we krijgen nog te maken met twee bergjes. Na Olocau gaat het nog een aantal kilometer licht naar beneden, hoewel het steeds vlakker wordt. De renners komen weer door een enorme vallei te rijden, over gigantisch rechte en brede wegen. Ze zetten koers richting Bétera, waar ze dan weer de vallei verlaten. Ze slaan linksaf en gaan op weg naar Náquera, waar de volgende klim begint. De Puerto del Oronet is 6,4 kilometer lang en 4% gemiddeld, opnieuw geen al te spannende klim. Richting de top een kilometer aan 6,5%, maar verder is het toch vooral veredeld vals plat. Vlak voor de top komen we overigens op een lokaal circuit terecht. Het laatste deel van de klim en de afdaling gaan we twee keer doen, helemaal geweldig. De top bereiken we overigens na 143 kilometer en vervolgens gaat het 5,5 kilometer naar beneden aan 5%. Deze kant van de klim is net iets uitdagender, de afdaling is nog best listig. Zeer veel bochten, waarvan er een aantal behoorlijk scherp zijn. Wel een brede en goede weg, die aan het eind van de afdaling steeds rechter wordt. Beneden in Torres Torres gaat het over een rechtdoor verder richting Estivella, waar de voet van de laatste klim van de dag ligt. We gaan klimmen naar Puerto del Garbí, een klim van 9,3 kilometer aan 5,1%. Eindelijk een klim die ergens op lijkt, vooral vanwege het middelste deel van de puerto. De klim begint makkelijk met een aantal kilometer vals plat, daarna is er een korte afdaling en vervolgens gaat het na het dorpje Segart goed los. Twee kilometer dik boven de 10%, met uitschieters richting 22%, dat is ook lekker Spaans hoor. Na dit enorm lastige stuk zwakt het wat af richting 5%, daarna is er nog een kort stukje in dalende lijn, voor het richting de top weer wat zwaarder wordt. Na 168 kilometer, op 36 kilometer van de streep, komen de renners boven op deze klim van de tweede categorie.





Van de Puerto del Garbí rijden we weer richting de Puerto del Oronet. Eerst een aantal kilometer in dalende lijn, met aan het eind van dit stuk nog twee scherpe haarspeldbochten. Daarna gaat het weer even omhoog, we pakken het laatste stuk van de Oronet mee, een stuk dat niet zo interessant is. Gaat kort aan een procentje of vier omhoog, het is wat. Daarna volgt uiteraard de afdaling van de Oronet, een afdaling die ondertussen bekend mag worden verondersteld. Alleen al daarom mag het geen problemen opleveren. Ook na de afdaling rijden de renners nog een tijd over bekend terrein. Van Torres Torres gaat het weer over een vlakke weg richting Estivella, maar nu gaan ze na Estivella een stuk langer rechtdoor. Over een rechte en brede weg wordt er naar Gilet gefietst en van Gilet is het nog maar een klein stukje fietsen tot de finishplaats van vandaag. We bereiken Sagunt al op acht kilometer van de streep. Er is dan ook nog een tussensprintje, lekker laat. De finish is alleen niet helemaal in Sagunt zelf, maar in Port de Sagunt, de kustplaats een stukje verderop. Om deze kustplaats te bereiken hoeven de renners in principe vrij weinig te doen. Het gaat in de laatste vijf kilometer zo goed als rechtdoor. Toch is het niet eenvoudig, want in die vijf kilometer komen de coureurs tien rotondes tegen. In de slotkilometer botsen ze dan ook nog eens op een scherpe bocht naar links, maar daarna gaat het wel 700 meter zo goed als rechtdoor. Hoewel er op 200 meter van de streep dan wel nog een rotonde ligt, waar de Spanjaarden naar alle waarschijnlijkheid weer een lollige chicane van gaan maken. Kortom, het is weer een hilarische finale. Spanje, oh Spanje.



Sagunt, of Sagunto, is een stad met 65.000 inwoners, waar de Vuelta slechts één keer eerder is geweest. 52 jaar geleden won Jean-Claude Wuillemin hier een ritje, daarna kwam de koers niet meer terug. Enigszins opvallend, want Sagunt is een best aardige stad. In het verleden zijn hier ook nog wel wat geinige dingen gebeurd, zo is niemand minder dan Hannibal hier ooit geweest. Na een beleg van acht maanden wist hij de Romeinen uit Sagunt te schoppen en daarna maakte hij er volgens de organisatie een fort van. Volgens Wikipedia vernielde hij de stad dan weer. Desondanks heeft Sagunt een prachtig oud centrum, dus gaat het voordeel van de twijfel naar de organisatie. Sagunt heeft ook een imposant kasteel, met een grote ommuring. Het oude Romeinse theater staat ook nog fier overeind, er is dus genoeg te zien in de stad. Als je het niet zo op de Romeinen of op Hannibal hebt kun je natuurlijk ook direct naar de finishplaats gaan, aan het strand. Port de Sagunt is een behoorlijke grote kustplaats, met flink veel strand, een haventje en vooral heel veel hotels. Redelijk toeristisch, maar dat is niet strafbaar. Redelijk fraai, hoewel ik het zelf toch eerder bij Sagunt zou houden. Dat is ook nog eens een muzikale stad, alle bekende inwoners van Sagunt zijn volgens Wikipedia componisten. Vier stuks maar liefst, dat kan geen toeval zijn.



In Sagunt wordt het plakkend heet, 29 graden in de middag. Geen kans op neerslag en ook nog eens weinig wind, niet zo plezant voor de meeste renners. In Villarreal wordt het net zo warm, misschien nog wel warmer. Ook daar geen regen en ook daar maar weinig wind. Welkom in Spanje. Deze lange rit start om 12:26. Michel Wuyts en José de Cauwer maken ons leven weer een stukje aangenamer vanaf 15:00, dat begint vaste prik te worden. Tegen die tijd hebben de renners bijna 100 kilometer afgewerkt en zijn ze net voorbij de Alto de Chirivella. We vallen er dan in op het moment dat de renners aan het dalen zijn richting de voorlaatste klim van de dag. De rit zal eindigen ergens tussen 17:25 en 17:57.



Dit ritje zou er zomaar weer een voor de vluchters kunnen zijn. Door al die heuvels is het niet extreem eenvoudig te controleren. Toch denk ik dat het een sprintje gaat worden, aangezien er maar weinig vlakke ritten zijn. Dit komt nog enigszins bij vlak in de buurt en zal de sterker klimmende sprinters zeker aanspreken. Het stuk na de laatste klim is ook behoorlijk lang, dus genoeg tijd om nog orde op zaken te stellen. De klimmetjes zijn uiteindelijk ook niet heel lastig, hoewel de Garbí dus nog wel een krankzinnig steil stuk heeft. Uiteindelijk valt dit ritje wel mee, wordt waarschijnlijk niet heel interessant daardoor.
1. Trentin. Komt goed over de heuvels en is snel, dan weet je het wel. Hij wint tegen deze concurrentie zelfs een normale massasprint, dan hoeft hij hier helemaal geen tegenstand meer te dulden.
2. Lobato. Na zijn goede sprint een paar dagen terug heeft hij misschien de smaak te pakken. Hoewel het ook wel weer typisch Lobato zou zijn om keihard te lossen op de klimmetjes. Enfin, voorlopig heeft hij even wat vertrouwen afgedwongen.
3. Van Genechten. Blijft nog steeds een schande dat deze nobuddie vorig jaar een rit won. Dat was wel in een enigszins vergelijkbare rit, met een aantal heuvels onderweg. Hoewel de finale toen wel licht bergop was, nu is het helemaal vlak. Niet direct in zijn voordeel, ook al is er bij deze matige renner sowieso weinig in zijn voordeel.
4. Theuns. Heeft nu al geen last meer van Degenkolb, dat scheelt. Kan zijn dat dit allemaal net iets te zwaar is, maar ik heb verder ook geen idee wie ik anders zou moeten noemen.
5. Alaphilippe. Gewoon heel veel mannen van Quick Step noemen, dan kom je meestal wel aardig in de buurt. Kan zijn dat hij nog wat vermoeid is na zijn vlucht tijdens de vorige rit, maar alsnog is zo'n sprintje na een wat lastigere rit wel iets voor hem.

Dit wordt geen sprint. Mark my words.