R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Een tijdje terug had ik een topic gepost over het breken met mijn familie. Inmiddels heb ik met mijn broer min of meer gebroken (ik heb hem verteld dat ik hem niet meer wil zien en ook de reden waarom. Dat was heel moeilijk en pijnlijk). Het contact met mijn moeder is nu juist heel erg goed en fijn. We hebben een gesprek gehad en ik ben wat meegaander en gemakkelijker geworden en wij doen samen heel erg ons best elkaar te steunen. Zij kwetst mij een stuk minder en als het gebeurt, is het echt per ongeluk.
Alleen ik heb het idee dat door mij nu heel mijn familie uit elkaar valt. Om een lang verhaal kort te maken heeft mijn broer voor de zoveelste keer enorm mijn moeder gekwetst en is over een grens heen gegaan. Ik kwam terug van vakantie en had direct haar huilend aan de telefoon erover en ze was weer eens helemaal suïcidaal (deze week gaan we samen een leuk dagje uit om haar weer blij te maken). Zij heeft nu ook het contact met mijn broer verbroken (volgens mij weet hij dat nog niet, maar dat gaat ze hem duidelijk maken wanneer hij weer contact zoekt).
Daarnaast is haar broer (mijn oom) heel ernstig ziek, terminaal zelfs. Ik ken hem niet, maar zij is heel close met hem.
Ik maak me heel erg veel zorgen om haar en weet niet hoe ik dit moet repareren. De familie heb ik stuk gemaakt door boos op mijn broer te worden. Als ik dat niet had gedaan, was het kwetsen van hem naar mijn moeder toe nooit gebeurt (dan had ik kunnen ingrijpen).
Het lijk me een onmogelijke opgave. Haar broer kan ik niet genezen. Mijn broer kan ik niet veranderen (en daar heb ik zo min mogelijk contact mee als het kan, gezien ik telkens mezelf in een terugval laat glijden wanneer ik contact met hem heb gehad en ik heb juist mijn ES en PTSS en dergelijke op de rit heb). Mijn moeder probeer ik te steunen en te troosten, maar ik kan ook de depressie niet uit haar halen. Er is niemand die erop let dat er geen nare dingen met de kinderen van mijn broer gebeurt... met andere woorden: ik heb het overzicht niet en al helemaal geen oplossing.
Hopelijk hebben mensen hier tips en kunnen even tegen mij aan schoppen dat ik hier gewoon te weinig invloed op heb. Ik lig er echt 's nachts wakker van en kan me heel slecht concentreren. Waarschijnlijk is dit topic ook deels om van me af te schrijven, want ik zie deze dingen allemaal even niet zitten, naast mijn eigen (veel kleinere) problemen...
Alvast bedankt!
Alleen ik heb het idee dat door mij nu heel mijn familie uit elkaar valt. Om een lang verhaal kort te maken heeft mijn broer voor de zoveelste keer enorm mijn moeder gekwetst en is over een grens heen gegaan. Ik kwam terug van vakantie en had direct haar huilend aan de telefoon erover en ze was weer eens helemaal suïcidaal (deze week gaan we samen een leuk dagje uit om haar weer blij te maken). Zij heeft nu ook het contact met mijn broer verbroken (volgens mij weet hij dat nog niet, maar dat gaat ze hem duidelijk maken wanneer hij weer contact zoekt).
Daarnaast is haar broer (mijn oom) heel ernstig ziek, terminaal zelfs. Ik ken hem niet, maar zij is heel close met hem.
Ik maak me heel erg veel zorgen om haar en weet niet hoe ik dit moet repareren. De familie heb ik stuk gemaakt door boos op mijn broer te worden. Als ik dat niet had gedaan, was het kwetsen van hem naar mijn moeder toe nooit gebeurt (dan had ik kunnen ingrijpen).
Het lijk me een onmogelijke opgave. Haar broer kan ik niet genezen. Mijn broer kan ik niet veranderen (en daar heb ik zo min mogelijk contact mee als het kan, gezien ik telkens mezelf in een terugval laat glijden wanneer ik contact met hem heb gehad en ik heb juist mijn ES en PTSS en dergelijke op de rit heb). Mijn moeder probeer ik te steunen en te troosten, maar ik kan ook de depressie niet uit haar halen. Er is niemand die erop let dat er geen nare dingen met de kinderen van mijn broer gebeurt... met andere woorden: ik heb het overzicht niet en al helemaal geen oplossing.
Hopelijk hebben mensen hier tips en kunnen even tegen mij aan schoppen dat ik hier gewoon te weinig invloed op heb. Ik lig er echt 's nachts wakker van en kan me heel slecht concentreren. Waarschijnlijk is dit topic ook deels om van me af te schrijven, want ik zie deze dingen allemaal even niet zitten, naast mijn eigen (veel kleinere) problemen...
Alvast bedankt!
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Je zegt het zelf al. Het is een onmogelijke opgave, je hebt er niet tot nauwelijks invloed op en je bent al helemaal niet verantwoordelijk voor andermans beslissingen en gedrag, laat staan emoties.
Kappen met jezelf deze rol toebedelen.
Nogal ziek om te denken dat jij de oorzaak bent van uit elkaar vallen van je familie terwijl je broer een psychisch ziek figuur is en je moeder suïcidaal is en jij eindelijk eens een mini tikje je eigen grenzen respecteert.
Voor die kinderen Veilig Thuis inseinen als je je zorgen maakt, je moeder in de richting van haar behandelaar wijzen en meer kun je écht niet doen.
Iemand opvrolijken met een dagje weg terwijl er suïcidale gedachten spelen is ook waanzin, hou daar mee op en richt je eens op jezelf en jouw leven. Veel belangrijker en nuttiger en bovenal realistischer
[ Bericht 2% gewijzigd door Molo op 20-08-2017 14:33:27 ]
Kappen met jezelf deze rol toebedelen.
Nogal ziek om te denken dat jij de oorzaak bent van uit elkaar vallen van je familie terwijl je broer een psychisch ziek figuur is en je moeder suïcidaal is en jij eindelijk eens een mini tikje je eigen grenzen respecteert.
Voor die kinderen Veilig Thuis inseinen als je je zorgen maakt, je moeder in de richting van haar behandelaar wijzen en meer kun je écht niet doen.
Iemand opvrolijken met een dagje weg terwijl er suïcidale gedachten spelen is ook waanzin, hou daar mee op en richt je eens op jezelf en jouw leven. Veel belangrijker en nuttiger en bovenal realistischer
[ Bericht 2% gewijzigd door Molo op 20-08-2017 14:33:27 ]
Oh how you'd have a happy life, if you did the things you like
Jij hebt dus alleen een probleem met je broer?
En je moeder heeft ook alleen een probleem met je broer/haar zoon?
Dat betekent toch niet dat je andere familieleden niet hoeft te zien?
Hou gewoon contact met de anderen
En je moeder heeft ook alleen een probleem met je broer/haar zoon?
Dat betekent toch niet dat je andere familieleden niet hoeft te zien?
Hou gewoon contact met de anderen
2147483647 angels can dance on the point of a needle.
Add one and they will all turn into devils.
Add one and they will all turn into devils.
Iedereen is verantwoordelijk voor zijn eigen daden.
Je broer kiest ervoor om je moeder te kwetsen. Je bent niet verantwoordelijk voor zijn gedrag, hij doet het, niet jij.
Kan je moeder, zoals jij, geen professioneel hulp krijgen? Bedoel, het is fijn dat je haar troost en steunt, maar zij zijn er wellicht beter geschikt voor.
Je broer kiest ervoor om je moeder te kwetsen. Je bent niet verantwoordelijk voor zijn gedrag, hij doet het, niet jij.
Kan je moeder, zoals jij, geen professioneel hulp krijgen? Bedoel, het is fijn dat je haar troost en steunt, maar zij zijn er wellicht beter geschikt voor.
Je hebt wel gelijk. Mijn moeder naar een psych krijgen heb ik al eens geprobeerd, maar geloof me, dat is dan haast een suïcidepoging van mezelf. Dat wil ze absoluut niet. En inderdaad, het is niet mijn verantwoordelijkheid.quote:Op zondag 20 augustus 2017 14:26 schreef Molo het volgende:
Je zegt het zelf al. Het is een onmogelijke opgave, je hebt er niet tot nauwelijks invloed op en je bent al helemaal niet verantwoordelijk voor andermans beslissingen en gedrag, laat staan emoties.
Kappen met jezelf deze rol toebedelen.
Nogal ziek om te denken dat jij de oorzaak bent van uit elkaar vallen van je familie terwijl je broer een psychisch ziek figuur is en je moeder suïcidaal is en jij eindelijk eens een mini tikje je eigen grenzen respecteert.
Voor die kinderen Veilig Thuis indringen als je je zorgen maakt, je moeder in de richting van haar behandelaar wijzen en meer kun je écht niet doen.
Iemand opvrolijken met een dagje weg terwijl er suïcidale gedachten spelen is ook waanzin, hou daar mee op en richt je eens op jezelf en jouw leven. Veel belangrijker en nuttiger en bovenal realistischer
Ik ga dit sowieso met mijn psych bespreken wanneer zij over een maandje terug is van vakantie, want dit is wat veel voor mijn schouders.
Je hebt gelijk, dank je wel
Over twee weken begint de studie weer, dat is heilig voor mijn moeder, dus dan heb ik weer ademruimte. Dat dagje is al helemaal uitgestippeld, dus dat kan ik niet meer veranderen. Maar nu je het zo zegt zie ik wel in hoe belachelijk het is.
Dank je wel
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Verder is er geen familiequote:Op zondag 20 augustus 2017 14:27 schreef jeroen25 het volgende:
Jij hebt dus alleen een probleem met je broer?
En je moeder heeft ook alleen een probleem met je broer/haar zoon?
Dat betekent toch niet dat je andere familieleden niet hoeft te zien?
Hou gewoon contact met de anderen
Dit is alles. Daarom vind ik het ook zo erg en eng. Mijn broer is wel de spil va n de problemen
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Daar heb je gelijk in. Het is gewoon even wennen om die rol af te lerenquote:
Iedereen is verantwoordelijk voor zijn eigen daden.
Je broer kiest ervoor om je moeder te kwetsen. Je bent niet verantwoordelijk voor zijn gedrag, hij doet het, niet jij.
Kan je moeder, zoals jij, geen professioneel hulp krijgen? Bedoel, het is fijn dat je haar troost en steunt, maar zij zijn er wellicht beter geschikt voor.
Mijn moeder wil geen hulp. Af en toe huilt ze bij mij uit of uit ze haar boosheid/frustratie/onmacht, maar dat is het
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Wat je voor haar kan doen is steunen tegen je broer, en haar tijd met haar broer zo fijn mogelijk maken.quote:
[..]
Daar heb je gelijk in. Het is gewoon even wennen om die rol af te leren
Mijn moeder wil geen hulp. Af en toe huilt ze bij mij uit of uit ze haar boosheid/frustratie/onmacht, maar dat is het
Het is niet fair van je moeder dat zij het op jouw schouders gooit en niet zelf de verantwoordelijkheid voor haar eigen psyche pakt.quote:
[..]
Je hebt wel gelijk. Mijn moeder naar een psych krijgen heb ik al eens geprobeerd, maar geloof me, dat is dan haast een suïcidepoging van mezelf. Dat wil ze absoluut niet. En inderdaad, het is niet mijn verantwoordelijkheid.
Ik ga dit sowieso met mijn psych bespreken wanneer zij over een maandje terug is van vakantie, want dit is wat veel voor mijn schouders.
Je hebt gelijk, dank je wel
Over twee weken begint de studie weer, dat is heilig voor mijn moeder, dus dan heb ik weer ademruimte. Dat dagje is al helemaal uitgestippeld, dus dat kan ik niet meer veranderen. Maar nu je het zo zegt zie ik wel in hoe belachelijk het is.
Dank je wel
En het is vanuit jezelf niet fair dat jij dat maar vraagt van jezelf, om alles van iedereen in je familie te dragen.
Heel kort door de bocht, je hebt haar verwezen naar een professionele behandelaar en zij wil dat niet. Dan houdt jouw taak echt op daarin en wordt het tijd dat je je grenzen gaat aangeven daarin.
Wellicht heb jij dat grenzeloze wel ook een klein tikje van haar?
Probeer die twee weken tot je opleiding start ook wat ruimte voor jezelf te pakken. Het is niet voor niets vakantie
Sterkte, niet makkelijk dit
Oh how you'd have a happy life, if you did the things you like
Klopt, ze weet dat ze daarin altijd op me kan rekenen (in het omgaan met het ziekzijn van mijn oom).quote:
[..]
Wat je voor haar kan doen is steunen tegen je broer, en haar tijd met haar broer zo fijn mogelijk maken.
En verder heb ik al besproken wat ze het beste met mijn broer/haar zoon kan doen. Als ze van de week wat gekalmeerd is, ga ik concreet met haar bespreken wat ze moet doen om het contact met mijn broer te verbreken (ze is autistisch en borderliner en heeft daar echt wel hulp bij nodig).
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
maar niet noodzakelijk van jouquote:
[..]
Klopt, ze weet dat ze daarin altijd op me kan rekenen (in het omgaan met het ziekzijn van mijn oom).
En verder heb ik al besproken wat ze het beste met mijn broer/haar zoon kan doen. Als ze van de week wat gekalmeerd is, ga ik concreet met haar bespreken wat ze moet doen om het contact met mijn broer te verbreken (ze is autistisch en borderliner en heeft daar echt wel hulp bij nodig).
Je bent haar kind. Niet haar bff of hulpverlener
En je bent haar kind met een shitload aan issues
Dit is op geen enkele manier jouw verantwoordelijkheid of taak. Maak het dat dan ook niet
Wat een vat vol problemen zeg.
"A leader must be a terror to the few who are evil in order to protect the lives and well-being of the many who are good"
We zijn op heel verschillende manieren grenzenloos. Ik accepteer alles en zij is iemand die alles zegt/doet wat in haar opkomt. Wanneer het slecht met me gaat heb ik daar ook een handje van, maar ik kwets dan geen mensen (ik word juist heel onderdanig).quote:
[..]
Het is niet fair van je moeder dat zij het op jouw schouders gooit en niet zelf de verantwoordelijkheid voor haar eigen psyche pakt.
En het is vanuit jezelf niet fair dat jij dat maar vraagt van jezelf, om alles van iedereen in je familie te dragen.
Heel kort door de bocht, je hebt haar verwezen naar een professionele behandelaar en zij wil dat niet. Dan houdt jouw taak echt op daarin en wordt het tijd dat je je grenzen gaat aangeven daarin.
Wellicht heb jij dat grenzeloze wel ook een klein tikje van haar?
En dit is inderdaad een patroon dat ik daadwerkelijk ga afkappen. Dit sloopt me en eigenlijk wil ik genieten van mijn laatste staartje vakantie, het gaat een zwaar studiejaar worden voor mij.
Dit ga ik zeker met haar bespreken. Immers ben ik, ondanks dat ik volwassen ben, het kind in de relatie. Dat betekent niet dat ik haar niet wil steunen, alleen ik ben haar moeder niet.
Dank je wel. En de telefoon gaat lekker uit de komende weken. Lekker op mezelf zijn en leuke dingen doenquote:Probeer die twee weken tot je opleiding start ook wat ruimte voor jezelf te pakken. Het is niet voor niets vakantie
Sterkte, niet makkelijk dit
Heel erg bedankt
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Ja, helemaal mee eensquote:
[..]
maar niet noodzakelijk van jou
Je bent haar kind. Niet haar bff of hulpverlener
En je bent haar kind met een shitload aan issues
Dit is op geen enkele manier jouw verantwoordelijkheid of taak. Maak het dat dan ook niet
Hou ermee op, dit is niet aan jou
Oh how you'd have a happy life, if you did the things you like
Cots: jij bent niet verantwoordelijk voor de daden, het gevoel en het leven van de mensen om je heen. Loslaten die handel.
Geen zorgen voor de dag van morgen.
Ik heb zojuist besloten het bij het dagje uit te laten en verder me er niet mee te bemoeien. Het is echt tijd om dit eens los te laten. Het is een telkens terugkerend patroon en ik wil het doorbreken. Dit sloopt me namelijk.quote:
[..]
maar niet noodzakelijk van jou
Je bent haar kind. Niet haar bff of hulpverlener
En je bent haar kind met een shitload aan issues
Dit is op geen enkele manier jouw verantwoordelijkheid of taak. Maak het dat dan ook niet
Dank je wel
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Hoe kan jij je oom niet kennen ?quote:
Een tijdje terug had ik een topic gepost over het breken met mijn familie. Inmiddels heb ik met mijn broer min of meer gebroken (ik heb hem verteld dat ik hem niet meer wil zien en ook de reden waarom. Dat was heel moeilijk en pijnlijk). Het contact met mijn moeder is nu juist heel erg goed en fijn. We hebben een gesprek gehad en ik ben wat meegaander en gemakkelijker geworden en wij doen samen heel erg ons best elkaar te steunen. Zij kwetst mij een stuk minder en als het gebeurt, is het echt per ongeluk.
Alleen ik heb het idee dat door mij nu heel mijn familie uit elkaar valt. Om een lang verhaal kort te maken heeft mijn broer voor de zoveelste keer enorm mijn moeder gekwetst en is over een grens heen gegaan. Ik kwam terug van vakantie en had direct haar huilend aan de telefoon erover en ze was weer eens helemaal suïcidaal (deze week gaan we samen een leuk dagje uit om haar weer blij te maken). Zij heeft nu ook het contact met mijn broer verbroken (volgens mij weet hij dat nog niet, maar dat gaat ze hem duidelijk maken wanneer hij weer contact zoekt).
Daarnaast is haar broer (mijn oom) heel ernstig ziek, terminaal zelfs. Ik ken hem niet, maar zij is heel close met hem.
Ik maak me heel erg veel zorgen om haar en weet niet hoe ik dit moet repareren. De familie heb ik stuk gemaakt door boos op mijn broer te worden. Als ik dat niet had gedaan, was het kwetsen van hem naar mijn moeder toe nooit gebeurt (dan had ik kunnen ingrijpen).
Het lijk me een onmogelijke opgave. Haar broer kan ik niet genezen. Mijn broer kan ik niet veranderen (en daar heb ik zo min mogelijk contact mee als het kan, gezien ik telkens mezelf in een terugval laat glijden wanneer ik contact met hem heb gehad en ik heb juist mijn ES en PTSS en dergelijke op de rit heb). Mijn moeder probeer ik te steunen en te troosten, maar ik kan ook de depressie niet uit haar halen. Er is niemand die erop let dat er geen nare dingen met de kinderen van mijn broer gebeurt... met andere woorden: ik heb het overzicht niet en al helemaal geen oplossing.
Hopelijk hebben mensen hier tips en kunnen even tegen mij aan schoppen dat ik hier gewoon te weinig invloed op heb. Ik lig er echt 's nachts wakker van en kan me heel slecht concentreren. Waarschijnlijk is dit topic ook deels om van me af te schrijven, want ik zie deze dingen allemaal even niet zitten, naast mijn eigen (veel kleinere) problemen...
Alvast bedankt!
Gewoon omdat hij geen interesse heeft in de kinderen van zijn zus en ver weg woontquote:
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
quote:
[..]
Ja, helemaal mee eens
Hou ermee op, dit is niet aan jou
Inderdaad. Dit wordt even een moeilijk lesjes assertiviteit, alleen ik heb wel gezien met mijn broer hoe dat kan opluchten. Schouders eronder en nee zeggenquote:
Cots: jij bent niet verantwoordelijk voor de daden, het gevoel en het leven van de mensen om je heen. Loslaten die handel.
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Maar tegelijkertijd is hij wel erg close met je moeder (zijn zus)?quote:
[..]
Gewoon omdat hij geen interesse heeft in de kinderen van zijn zus en ver weg woont
ik vind dit ook nogal apart jaquote:
[..]
Maar tegelijkertijd is hij wel erg close met je moeder (zijn zus)?
Jup... Heel close betekent in onze familie regelmatig contact via mail/telefoon. Ze hebben elkaar volgens mij al zeker tien jaar niet in RL gezienquote:
[..]
Maar tegelijkertijd is hij wel erg close met je moeder (zijn zus)?
En de keren dat zij elkaar zien was op de begravenissen van mijn grootouders. Sinds mijn tweede wonen we uit de buurt en is er geen "echt" contact meer
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
ohhh oke. communicatie foutje dan.quote:
[..]
Jup... Heel close betekent in onze familie regelmatig contact via mail/telefoon. Ze hebben elkaar volgens mij al zeker tien jaar niet in RL gezien
want bij mij betekent close contact met je eigen zus dat je sowieso ook wel haar kinderen kent.
I know, mijn oom en moeder zijn beiden autistisch en vinden dit al heel watquote:
[..]
ohhh oke. communicatie foutje dan.
want bij mij betekent close contact met je eigen zus dat je sowieso ook wel haar kinderen kent.
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
(heel close had ik eigenlijk moeten vertalen in veel om elkaar geven/houden van)
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
phoee niet een doorsnee familie zie ik :$quote:
[..]
I know, mijn oom en moeder zijn beiden autistisch en vinden dit al heel wat
Nee, we vullen met z'n allen wel de complete DSM in.quote:
[..]
phoee niet een doorsnee familie zie ik :$
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
ik moest even googelen en er komt een heleboel naar voren maar volgens mij weet ik al welke ik moet hebben.quote:
[..]
Nee, we vullen met z'n allen wel de complete DSM in.
15 jaar geleden afscheid genomen van de hele shitload, beste keus ooit.
Je hoort bij de betere, maar nog lang niet bij de beste
Dat kan ik me voorstellen! Moeilijke, maar goede keus dusquote:
15 jaar geleden afscheid genomen van de hele shitload, beste keus ooit.
Met mijn broer ben ik blij er vanaf te zijn. Alleen van mijn moeder houd ik erg veel
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Klopt dat doe je niet in een maandje, daar zijn 30 jaar ergenissen overheen gegaan.quote:
[..]
Dat kan ik me voorstellen! Moeilijke, maar goede keus dus
Met mijn broer ben ik blij er vanaf te zijn. Alleen van mijn moeder houd ik erg veel
Je hoort bij de betere, maar nog lang niet bij de beste
Tjonge, je hebt een hoop op je bordje liggen. Gelukkig trek je wel de juiste conclusies op basis van je eigen inzichten en de dingen die mensen hier zeggen. En echt: jij bent niet verantwoordelijk voor het bij elkaar houden van je familie!
Dat je houdt van je moeder en je best doet om haar te steunen is fantastisch en dat moet je vooral doen voor zover dat niet ten koste van jezelf gaat. Het is een beetje zoals ze in het vliegtuig vertellen tijdens de veiligheidsinstructies: help eerst jezelf, zodat je daarna anderen kunt helpen. Jij hebt er niks aan als je bezwijkt onder de druk en je moeder uiteindelijk ook niet.
Een studie is leuk, maar kan ook heel zwaar zijn. Ik hoop dat je de rust vindt en krijgt om je daar volledig op te richten! Zet 'm op!
Dat je houdt van je moeder en je best doet om haar te steunen is fantastisch en dat moet je vooral doen voor zover dat niet ten koste van jezelf gaat. Het is een beetje zoals ze in het vliegtuig vertellen tijdens de veiligheidsinstructies: help eerst jezelf, zodat je daarna anderen kunt helpen. Jij hebt er niks aan als je bezwijkt onder de druk en je moeder uiteindelijk ook niet.
Een studie is leuk, maar kan ook heel zwaar zijn. Ik hoop dat je de rust vindt en krijgt om je daar volledig op te richten! Zet 'm op!
Is het een mogelijkheid dat je, met ondersteuning van je therapeut, laat weten waarom je met je broer hebt gebroken (aan je familie)?
Wat je ook besluit. Hou wel voet bij stuk, het is heel goed dat je met hem gebroken hebt! Wat de gevolgen daarvan ook zijn.
Wat je ook besluit. Hou wel voet bij stuk, het is heel goed dat je met hem gebroken hebt! Wat de gevolgen daarvan ook zijn.
Jij hebt niks gedaan en/of veroorzaakt.
Er zijn jouw dingen aangedaan (óók door je moeder...) waar je van moet probereb te genezen. Dat je voor jouw genezing keuzes moet maken die jouw verwonders benadelen, kunnen ze enkel zichzelf aanrekenen.
Er zijn jouw dingen aangedaan (óók door je moeder...) waar je van moet probereb te genezen. Dat je voor jouw genezing keuzes moet maken die jouw verwonders benadelen, kunnen ze enkel zichzelf aanrekenen.
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
En dit. Wat er oom gebeurt, het is niet jouw schuld. Je hebt alle reden om met hen te breken.quote:
Jij hebt niks gedaan en/of veroorzaakt.
Er zijn jouw dingen aangedaan (óók door je moeder...) waar je van moet probereb te genezen. Dat je voor jouw genezing keuzes moet maken die jouw verwonders benadelen, kunnen ze enkel zichzelf aanrekenen.
Oh, ze wil wel degelijk hulp. Van jou. Terwijl jij zelf ernstig in de overlevingsmodus staat.quote:
[..]
Mijn moeder wil geen hulp. Af en toe huilt ze bij mij uit of uit ze haar boosheid/frustratie/onmacht, maar dat is het
Je kunt haar wel steunen Child, maar niet stutten. Ga je er aan onttrekken, daar zijn anderen voor.
^quote:
[..]
Oh, ze wil wel degelijk hulp. Van jou. Terwijl jij zelf ernstig in de overlevingsmodus staat.
Je kunt haar wel steunen Child, maar niet stutten. Ga je er aan onttrekken, daar zijn anderen voor.
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
Heel erg bedankt voor alle lieve en steunende reacties Ik weet nu welke richting ik op wil en moet nog besluiten hoe, wat moeilijk is, maar ik moet me niet "laten gebruiken". Ik ben immers geen hulpverlener
Studie is heel erg leuk! Ik ga voor 50 uur in de week stage lopen (en daarnaast nog verslagen maken) dus dat gaat pittig worden. Ik hoop dat ik het aan kan. Al ga ik alles op alles zetten.
Dit wilde ik nog met mijn therapeut bespreken, alleen het gebeurde spontaan
en nu is ze op vakantie. Er is een boel te bespreken wanneer ze terug is iig
Het uit de overlevingsmodus onttrekken gaat steeds beter. Ik leef meer dan ik overleef en dat is een heel goed iets. Alleen het mag wel een beetje meer idd.
Ik weet nu welke richting ik op wil en moet nog besluiten hoe, wat moeilijk is, maar ik moet me niet "laten gebruiken". Ik ben immers geen hulpverlenerDat is ook een behoorlijke tijd idd... Good for you dus dat je het gestopt hebt!quote:
[..]
Klopt dat doe je niet in een maandje, daar zijn 30 jaar ergenissen overheen gegaan.
Het gaat nu inderdaad nogal ten koste van mezelf. Soms lijkt het meer een soort mantelzorg ipv moeder/dochterband. Eerst mijn eigen leven goed krijgen idd... want daar is nog genoeg werk in het verschietquote:
Tjonge, je hebt een hoop op je bordje liggen. Gelukkig trek je wel de juiste conclusies op basis van je eigen inzichten en de dingen die mensen hier zeggen. En echt: jij bent niet verantwoordelijk voor het bij elkaar houden van je familie!
Dat je houdt van je moeder en je best doet om haar te steunen is fantastisch en dat moet je vooral doen voor zover dat niet ten koste van jezelf gaat. Het is een beetje zoals ze in het vliegtuig vertellen tijdens de veiligheidsinstructies: help eerst jezelf, zodat je daarna anderen kunt helpen. Jij hebt er niks aan als je bezwijkt onder de druk en je moeder uiteindelijk ook niet.
Een studie is leuk, maar kan ook heel zwaar zijn. Ik hoop dat je de rust vindt en krijgt om je daar volledig op te richten! Zet 'm op!
Studie is heel erg leuk! Ik ga voor 50 uur in de week stage lopen (en daarnaast nog verslagen maken) dus dat gaat pittig worden. Ik hoop dat ik het aan kan. Al ga ik alles op alles zetten.
Mijn broer heb ik heel duidelijk gemaakt waarom en daar durfde hij niet goed tegenin te gaan, maar hij laat me nu wel ongeveer met rust. Alleen ik weet dat hij me appt zodra mijn moeder hem los laat. Dan maak ik hem ook direct duidelijk dat het over is.quote:
Is het een mogelijkheid dat je, met ondersteuning van je therapeut, laat weten waarom je met je broer hebt gebroken (aan je familie)?
Wat je ook besluit. Hou wel voet bij stuk, het is heel goed dat je met hem gebroken hebt! Wat de gevolgen daarvan ook zijn.
Dit wilde ik nog met mijn therapeut bespreken, alleen het gebeurde spontaan
en nu is ze op vakantie. Er is een boel te bespreken wanneer ze terug is iigDaar heb je gelijk in en ik kan enkel mijn eigen keuzes aanrekenen. Hiermee doorgaan is slecht voor me, dus ik moet ermee stoppen. Ik wil genezen van mijn diagnoses (of ze zo leefbaar mogelijk maken), dus dan moet ik hard voor hen zijn (duidelijk verwijzen naar de hulpverlening voor mijn moeder en straal negeren van mijn broer).quote:
Jij hebt niks gedaan en/of veroorzaakt.
Er zijn jouw dingen aangedaan (óók door je moeder...) waar je van moet probereb te genezen. Dat je voor jouw genezing keuzes moet maken die jouw verwonders benadelen, kunnen ze enkel zichzelf aanrekenen.
Die mening lucht op... het voelt ergens onacceptabel (maatschappelijk gezien) om je familie zo hard te laten vallen. Alleen ik sta nu voor mijn gevoel met de rug tegen de muur. Als ik gelukkig wil blijven en zijn, moet ik dit doen. Anders blijf ik hierop hangen, de rest van mijn leven.quote:
[..]
En dit. Wat er oom gebeurt, het is niet jouw schuld. Je hebt alle reden om met hen te breken.
Je hebt gelijk... Ik ben veilig om hulp aan te vragen (dat doet ze niet alleen op psychisch gebied, maar ook op mijn vakgebied. Al geef ik bij dat laatste aan dat ik haar best wil helpen zoeken naar een goede professional, maar dat ik dat niet doe. Die lijn moet ik voor emotionele problemen doortrekken).quote:
[..]
Oh, ze wil wel degelijk hulp. Van jou. Terwijl jij zelf ernstig in de overlevingsmodus staat.
Je kunt haar wel steunen Child, maar niet stutten. Ga je er aan onttrekken, daar zijn anderen voor.
Het uit de overlevingsmodus onttrekken gaat steeds beter. Ik leef meer dan ik overleef en dat is een heel goed iets. Alleen het mag wel een beetje meer idd.
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Dat is heel pittig! Maar als je je studie leuk vindt, lukt het je. Het is misschien wel goed om voor die tijd een gesprekje te hebben met je moeder. Misschien moet je aangeven dat je al je energie nodig zal hebben voor jezelf in die periode?quote:
Heel erg bedankt voor alle lieve en steunende reacties
Het gaat nu inderdaad nogal ten koste van mezelf. Soms lijkt het meer een soort mantelzorg ipv moeder/dochterband. Eerst mijn eigen leven goed krijgen idd... want daar is nog genoeg werk in het verschiet
Studie is heel erg leuk! Ik ga voor 50 uur in de week stage lopen (en daarnaast nog verslagen maken) dus dat gaat pittig worden. Ik hoop dat ik het aan kan. Al ga ik alles op alles zetten.
Je hebt heel wat voor je kiezen gehad maar je staat overeind en maakt wat van je leven. Je mag echt trots zijn op jezelf!
Vreselijk off-topic: maar ik snap echt niet waarom je 50 uur per week gaat stagelopen en daarnaast nog verslagen maken. Dat is voor een "gezond" persoon al te veel om het vak fatsoenlijk te leren. Je hoofd heeft "verwerkingstijd" nodig om het geleerde vast te zetten. En daar is nu geen ruimte voor.
En dan hebben we hey nog niet eens over je psychische belastbaarheid. Ik vind het serieus uiterst onverstandig van je (understatement).
En dan hebben we hey nog niet eens over je psychische belastbaarheid. Ik vind het serieus uiterst onverstandig van je (understatement).
Geen zorgen voor de dag van morgen.
Mijn moeder weet dit en vindt mijn studie altijd voorgaan. Dus daar verwacht ik geen problemen mee. Zodra ik weer met school begin, wordt er enkel door mij naar haar gebeld, zodat het zeker is dat het goed uitkomt.quote:
[..]
Dat is heel pittig! Maar als je je studie leuk vindt, lukt het je. Het is misschien wel goed om voor die tijd een gesprekje te hebben met je moeder. Misschien moet je aangeven dat je al je energie nodig zal hebben voor jezelf in die periode?
Je hebt heel wat voor je kiezen gehad maar je staat overeind en maakt wat van je leven. Je mag echt trots zijn op jezelf!
Ik ga mijn best doen. Dank je wel voor je vertrouwen
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Omdat ik al een jaar verloren heb doordat ik opgenomen zat en toen niks aan mijn studie mocht doen (ik zat gedwongen gesloten en gesepareerd). Het gaat heel zwaar worden. Dit jaar heb ik enkel scriptie geschreven en dat was (iets te) pittig, ondanks dat ik mijn eigen tijden bepaalde, dus dit is een gok. Proberen een jaar in te halen. Mocht het te zwaar worden, wat ik elke week netjes reflecteer in therapie (dat blijft gewoon voor twee uur in de week), ga ik minder uren werken. Alleen ik moet eigenlijk komende zomer mijn diploma gehaald hebben, zodat ik mijn master kan lopen.quote:
Vreselijk off-topic: maar ik snap echt niet waarom je 50 uur per week gaat stagelopen en daarnaast nog verslagen maken. Dat is voor een "gezond" persoon al te veel om het vak fatsoenlijk te leren. Je hoofd heeft "verwerkingstijd" nodig om het geleerde vast te zetten. En daar is nu geen ruimte voor.
En dan hebben we hey nog niet eens over je psychische belastbaarheid. Ik vind het serieus uiterst onverstandig van je (understatement).
Het is zeer zeker niet de meest verstandige keus (waarschijnlijk een domme zelfs), alleen er zit (heel erg te)veel druk op, ik heb geen keuze. Vanuit de familie-eer, financieel, gevoel van maatschappelijk succes... het gaat niet geaccepteerd worden wanneer ik het niet haal. Ik zou ook niet weten wat ik met mijn leven zou moeten als ik het niet haal. Mijn stemming, geluk, hoop, alles hangt hieraan. Ik heb anders niks om voor te leven. Als ik een keuze had, deed ik het rustiger aan, maar ik zou niet weten hoe...
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
gezondquote:
[..]
Ik zou ook niet weten wat ik met mijn leven zou moeten als ik het niet haal. Mijn stemming, geluk, hoop, alles hangt hieraan. Ik heb anders niks om voor te leven. Als ik een keuze had, deed ik het rustiger aan, maar ik zou niet weten hoe...
Haalbaar ook
Familie-eer? Echt?!quote:
[..]
Omdat ik al een jaar verloren heb doordat ik opgenomen zat en toen niks aan mijn studie mocht doen (ik zat gedwongen gesloten en gesepareerd). Het gaat heel zwaar worden. Dit jaar heb ik enkel scriptie geschreven en dat was (iets te) pittig, ondanks dat ik mijn eigen tijden bepaalde, dus dit is een gok. Proberen een jaar in te halen. Mocht het te zwaar worden, wat ik elke week netjes reflecteer in therapie (dat blijft gewoon voor twee uur in de week), ga ik minder uren werken. Alleen ik moet eigenlijk komende zomer mijn diploma gehaald hebben, zodat ik mijn master kan lopen.
Het is zeer zeker niet de meest verstandige keus (waarschijnlijk een domme zelfs), alleen er zit (heel erg te)veel druk op, ik heb geen keuze. Vanuit de familie-eer, financieel, gevoel van maatschappelijk succes... het gaat niet geaccepteerd worden wanneer ik het niet haal. Ik zou ook niet weten wat ik met mijn leven zou moeten als ik het niet haal. Mijn stemming, geluk, hoop, alles hangt hieraan. Ik heb anders niks om voor te leven. Als ik een keuze had, deed ik het rustiger aan, maar ik zou niet weten hoe...
Jij meet jezelf langs maatstaven van je familie?!
The love you take is equal to the love you make.
Eerlijk: het enige echte probleem zijn eventueel je financiën. Maar de kans dat je het haalt zijn zo minimaal (sorry), en de kans dat je jezelf kapot werkt zo groot (nogmaals sorry), dat ik serieus zou nadenken over een lening. Of op zoek gaat naar een andere oplossing. De kans is echt heel groot dat je straks helemaal niets hebt.
Geen zorgen voor de dag van morgen.
Jawel, je hebt wel andere dingen om voor te leven. Het leven is geen ladder waar je steeds een treetje hoger op moet klimmen. Dat mag wel als dat je eigen ambitie is, als je dat leuk vindt, als het goed voelt. Maar je moet jezelf nooit laten aanpraten dat het een plicht is. De hele maatschappij is erop ingericht om je dat te laten geloven, maar het is echt nergens voor nodig. Wat bedoel je met familie-eer?quote:
[..]
Omdat ik al een jaar verloren heb doordat ik opgenomen zat en toen niks aan mijn studie mocht doen (ik zat gedwongen gesloten en gesepareerd). Het gaat heel zwaar worden. Dit jaar heb ik enkel scriptie geschreven en dat was (iets te) pittig, ondanks dat ik mijn eigen tijden bepaalde, dus dit is een gok. Proberen een jaar in te halen. Mocht het te zwaar worden, wat ik elke week netjes reflecteer in therapie (dat blijft gewoon voor twee uur in de week), ga ik minder uren werken. Alleen ik moet eigenlijk komende zomer mijn diploma gehaald hebben, zodat ik mijn master kan lopen.
Het is zeer zeker niet de meest verstandige keus (waarschijnlijk een domme zelfs), alleen er zit (heel erg te)veel druk op, ik heb geen keuze. Vanuit de familie-eer, financieel, gevoel van maatschappelijk succes... het gaat niet geaccepteerd worden wanneer ik het niet haal. Ik zou ook niet weten wat ik met mijn leven zou moeten als ik het niet haal. Mijn stemming, geluk, hoop, alles hangt hieraan. Ik heb anders niks om voor te leven. Als ik een keuze had, deed ik het rustiger aan, maar ik zou niet weten hoe...
Die andere dingen die je hebt om voor te leven zijn eerst en vooral je eigen geluk. En dat geluk haal je uit je eigen gezondheid, je eigen welbevinden, uit dingen doen je leuk vindt, uit de relatie met je vriend en alle andere dingen die ook belangrijk voor je zijn.
Mag ik trouwens even een beetje offtopic vragen wat je studeert? Want daar ben ik nu wel heel nieuwsgierig naar.
Uhm... ik neig om nee te zeggen en dat ik me juist wil distantiëren van hen (wat ik echt wil). Alleen ik vrees dat ik net het tegenovergestelde heb gezegdquote:
[..]
Familie-eer? Echt?!
Jij meet jezelf langs maatstaven van je familie?!
Daar was ik me niet zo bewust van...
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
De sorry's zijn echt niet nodig. Ik vind het juist heel lief dat je de moeite neemt om mee te denken.quote:
Eerlijk: het enige echte probleem zijn eventueel je financiën. Maar de kans dat je het haalt zijn zo minimaal (sorry), en de kans dat je jezelf kapot werkt zo groot (nogmaals sorry), dat ik serieus zou nadenken over een lening. Of op zoek gaat naar een andere oplossing. De kans is echt heel groot dat je straks helemaal niets hebt.
Het probleem is een beetje mijn leeftijd (ik word in januari dertig). Volgend schooljaar wil ik zo goedkoop mogelijk gaan leven, zodat ik via mijn stufi kan sparen voor mijn master (want daar kan ik geen lening meer voor krijgen). Daarnaast zit ik klem omdat ik voor een groot deel financieel word bijgestaan door mijn moeder. Toen het vorig jaar erop leek dat ik niet zou kunnen afstuderen, had ze prompt het contact met me verbroken en een woedende brief erachter aan. Wanneer dat weer gebeurt, sta ik dus helemaal alleen en daar ben ik heel erg bang voor. Ik weet dat je gelijk hebt, alleen ik moet nog een manier verzinnen om het aan te passen. Ik weet echt niet hoe wat en waar. Die master is nog niet eens het belangrijkste, als ik maar mijn diploma haal...
Ik ben verschrikkelijk ambitieus, maar vooral uit onzekerheid. Ik ben die laatbloeier met duizend en één labeltjes die maar niet kan functioneren in de maatschappij. Het gaat elke keer weer mis, terwijl ik per se de beste moet zijn om wat om mezelf te kunnen geven.quote:
[..]
Jawel, je hebt wel andere dingen om voor te leven. Het leven is geen ladder waar je steeds een treetje hoger op moet klimmen. Dat mag wel als dat je eigen ambitie is, als je dat leuk vindt, als het goed voelt. Maar je moet jezelf nooit laten aanpraten dat het een plicht is. De hele maatschappij is erop ingericht om je dat te laten geloven, maar het is echt nergens voor nodig. Wat bedoel je met familie-eer?
Die andere dingen die je hebt om voor te leven zijn eerst en vooral je eigen geluk. En dat geluk haal je uit je eigen gezondheid, je eigen welbevinden, uit dingen doen je leuk vindt, uit de relatie met je vriend en alle andere dingen die ook belangrijk voor je zijn.
Mag ik trouwens even een beetje offtopic vragen wat je studeert? Want daar ben ik nu wel heel nieuwsgierig naar.
Het leven zie ik idd als een ladder en zo ben ik opgevoed. Alleen ik moet daar inderdaad anders over gaan denken, anders werk ik me eerder vroeger dan later kapot (het ging deze lente al bijna mis). Blijkbaar moet ik leren mijn "trots" (wat een narcistisch woord) te halen uit andere zaken en mijn geluk ook. Een interessante om te bespreken met mijn therapeut. Want wauw, mijn hoofd maakt overuren en ik kan het gewoon niet uit leggen. Ik zit gewoon te trillen achter mijn PC
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Gewoon bespreken met je begeleider en je stage bedrijf. Als ik het me hoed herinner hebben zij ook hun twijfels. En dan studeer je een jaartje later af... maakt echt geen verschil. Geloof me maar.
Geen zorgen voor de dag van morgen.
Ik denk dat je het zó gewend bent om (te) veel op je bord te hebben dat je misschien niet eens weet hoe het anders moet...quote:
[..]
Vanuit de familie-eer, financieel, gevoel van maatschappelijk succes... het gaat niet geaccepteerd worden wanneer ik het niet haal. Ik zou ook niet weten wat ik met mijn leven zou moeten als ik het niet haal. Mijn stemming, geluk, hoop, alles hangt hieraan. Ik heb anders niks om voor te leven. Als ik een keuze had, deed ik het rustiger aan, maar ik zou niet weten hoe...
Dit lijkt mij erg ongezond, zou je moeder ook gewoon laten zitten als ze zo in elkaar zit.quote:
weer eens helemaal suïcidaal (deze week gaan we samen een leuk dagje uit om haar weer blij te maken).
Beste TS. Je voelt je veel te verantwoordelijk en neemt veel te veel hooi op jouw vork. Probeer af te gaan op jouw eigen gevoel bij keuzes en een ruzie tussen andere mensen kan nooit het gevolg zijn van iets dat jij doet. Zij bepalen hoe ze met dingen omgaan. Je kunt ook beter proberen kleine dingen goed te doen dan alles te proberen te doen en dan constateren dat het niet lukt. Laat hun probleem niet jouw probleem worden, probeer ze hooguit te helpen hun problemen op te lossen maar zij blijven er verantwoordelijk voor.quote:
ik heb het overzicht niet en al helemaal geen oplossing.
wil ze hulp, of wil ze manipuleren en aandacht?quote:
[..]
Oh, ze wil wel degelijk hulp. Van jou. Terwijl jij zelf ernstig in de overlevingsmodus staat.
Je kunt haar wel steunen Child, maar niet stutten. Ga je er aan onttrekken, daar zijn anderen voor.
Oei, wat leg je de lat ongelooflijk hoog voor jezelf. Ik snap heel goed waar het vandaan komt. Zelf heb ik ook wel wat bagage die dit soort dingen veroorzaken, hoewel minder extreem. Helaas zullen er altijd mensen zijn die beter, slimmer en succesvoller zijn dan jij.quote:
Ik ben verschrikkelijk ambitieus, maar vooral uit onzekerheid. Ik ben die laatbloeier met duizend en één labeltjes die maar niet kan functioneren in de maatschappij. Het gaat elke keer weer mis, terwijl ik per se de beste moet zijn om wat om mezelf te kunnen geven.
Het leven zie ik idd als een ladder en zo ben ik opgevoed. Alleen ik moet daar inderdaad anders over gaan denken, anders werk ik me eerder vroeger dan later kapot (het ging deze lente al bijna mis). Blijkbaar moet ik leren mijn "trots" (wat een narcistisch woord) te halen uit andere zaken en mijn geluk ook. Een interessante om te bespreken met mijn therapeut. Want wauw, mijn hoofd maakt overuren en ik kan het gewoon niet uit leggen. Ik zit gewoon te trillen achter mijn PC
Als dat jou het gevoel geeft dat je er niet alles uithaalt wat er in zit, zul jij nog harder je best moeten gaan doen. En dus klim jij nog hoger op die ladder. Om erachter te komen dat er nog steeds mensen zijn die beter, slimmer en succesvoller zijn. Het is een wedstrijd die je niet kunt winnen en je loopt er jezelf stuk op.
Probeer gewoon het beste uit jezelf te halen en vergeet die wedstrijd tegen de rest van de wereld. Wat boeit het eigenlijk dat je die labeltjes hebt en dat je volgens de geldende maatstaven niet kan functioneren in de maatschappij?
Zij vinden het inderdaad ook niet helemaal verstandig...quote:
Gewoon bespreken met je begeleider en je stage bedrijf. Als ik het me hoed herinner hebben zij ook hun twijfels. En dan studeer je een jaartje later af... maakt echt geen verschil. Geloof me maar.
Ik zal het weer bespreken met hen, eens zien wat eruit komt rollen
Dat is wel een gevoel dat ik ken. Wanneer alles rustig is, kan ik het vaak niet geloven. Al is mijn leven inmiddels rustig en dat voelt wel goedquote:
[..]
Ik denk dat je het zó gewend bent om (te) veel op je bord te hebben dat je misschien niet eens weet hoe het anders moet...
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Naja... ik geef veel om haar. Het is een heel leuk mens, alleen af en toe heeft ze moeilijke trekjes... Alleen dit is wel de laatste keer dat ik d'r een troostdagje uit doe. Hierna is het simpelweg te drukquote:
[..]
Dit lijkt mij erg ongezond, zou je moeder ook gewoon laten zitten als ze zo in elkaar zit.
Daar heb je helemaal gelijk in...quote:
[..]
Beste TS. Je voelt je veel te verantwoordelijk en neemt veel te veel hooi op jouw vork. Probeer af te gaan op jouw eigen gevoel bij keuzes en een ruzie tussen andere mensen kan nooit het gevolg zijn van iets dat jij doet. Zij bepalen hoe ze met dingen omgaan. Je kunt ook beter proberen kleine dingen goed te doen dan alles te proberen te doen en dan constateren dat het niet lukt. Laat hun probleem niet jouw probleem worden, probeer ze hooguit te helpen hun problemen op te lossen maar zij blijven er verantwoordelijk voor.
Daarnaast, met mijn broer heb ik al gebroken en mijn moeder is moeder en ik ben "het kind" in de relatie. Natuurlijk wil ik haar steunen, maar dit gaat te ver.
Het is nu eigenlijk wel prima om van dag tot dag te leven en elke dag een succesje te laten worden. Dat moet ik zien vol te houden
Ik denk geen beide. Ik denk dat het pure onmacht isquote:
[..]
wil ze hulp, of wil ze manipuleren en aandacht?
Daar heb je gelijk in. Het is gelukkig al een stuk minder erg, alleen het is nog steeds wel extreem.quote:
[..]
Oei, wat leg je de lat ongelooflijk hoog voor jezelf. Ik snap heel goed waar het vandaan komt. Zelf heb ik ook wel wat bagage die dit soort dingen veroorzaken, hoewel minder extreem. Helaas zullen er altijd mensen zijn die beter, slimmer en succesvoller zijn dan jij.
Als dat jou het gevoel geeft dat je er niet alles uithaalt wat er in zit, zul jij nog harder je best moeten gaan doen. En dus klim jij nog hoger op die ladder. Om erachter te komen dat er nog steeds mensen zijn die beter, slimmer en succesvoller zijn. Het is een wedstrijd die je niet kunt winnen en je loopt er jezelf stuk op.
Probeer gewoon het beste uit jezelf te halen en vergeet die wedstrijd tegen de rest van de wereld. Wat boeit het eigenlijk dat je die labeltjes hebt en dat je volgens de geldende maatstaven niet kan functioneren in de maatschappij?
Ik heb het op mijn bespreeklijst voor therapie gezet. Er wordt al aan gewerkt, maar toch aangeven dat dit probleem niet oké is voor mij. Het is inderdaad een wedstrijd die ik niet kan winnen. Ik heb geen uitzonderlijke kwaliteiten, dus die moet ik mezelf niet opdringen. Ik wil gewoon een leuke baan en dat is dat (als ik mijn hart volg).
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Je hart volgen is het allerbeste wat je kunt doen.quote:
Daar heb je gelijk in. Het is gelukkig al een stuk minder erg, alleen het is nog steeds wel extreem.
Ik heb het op mijn bespreeklijst voor therapie gezet. Er wordt al aan gewerkt, maar toch aangeven dat dit probleem niet oké is voor mij. Het is inderdaad een wedstrijd die ik niet kan winnen. Ik heb geen uitzonderlijke kwaliteiten, dus die moet ik mezelf niet opdringen. Ik wil gewoon een leuke baan en dat is dat (als ik mijn hart volg).
Valt niet mee. Want soms denk je dat je iets wilt, maar wil je het eigenlijk vanuit de verkeerde motieven. Bijvoorbeeld omdat jij voelt dat iets van je verwacht wordt.
Het gaat een pittige klus wordenquote:
[..]
Je hart volgen is het allerbeste wat je kunt doen.
maar ik wil er alles aan doen om mezelf te verbeteren, om een gelukkig leven te hebben en naar mijn beste vermogen te functioneren
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Je hebt zo'n ontzettend sterke wil om het beste uit jezelf te halen (ik heb ook wat andere topics doorgelezen). Het gaat je lukken. Maar dan moet je wel echt focussen op wat jij wilt en vergeten wat anderen/de maatschappij van je verwachten.quote:
[..]
Het gaat een pittige klus worden
Je hebt veel meegemaakt en al zoveel hindernissen overwonnen. Misschien is het goed om jezelf er af en toe aan te herinneren dat het ergste achter de rug is? Je bent op de goede weg en je hebt alles wat je nodig hebt voor een gelukkig leven: je bent overduidelijk heel intelligent, je hebt iemand die veel je houdt, je volgt een studie waar je hart ligt, je hebt professionele hulp om je op het juiste pad te houden, je hebt een gezellig thuis. Probeer te geloven in je eigen geluk!
Zo ontzettend eens met deze post!quote:
[..]
Je hebt zo'n ontzettend sterke wil om het beste uit jezelf te halen (ik heb ook wat andere topics doorgelezen). Het gaat je lukken. Maar dan moet je wel echt focussen op wat jij wilt en vergeten wat anderen/de maatschappij van je verwachten.
Je hebt veel meegemaakt en al zoveel hindernissen overwonnen. Misschien is het goed om jezelf er af en toe aan te herinneren dat het ergste achter de rug is? Je bent op de goede weg en je hebt alles wat je nodig hebt voor een gelukkig leven: je bent overduidelijk heel intelligent, je hebt iemand die veel je houdt, je volgt een studie waar je hart ligt, je hebt professionele hulp om je op het juiste pad te houden, je hebt een gezellig thuis. Probeer te geloven in je eigen geluk!
Op donderdag 21 juli 2011 23:08 schreef Loveless85 het volgende:
Dan heb je safe = condoom
Double dutch = condoom en pil
quadruple Cat = pil, MAP, condoom, castratie, prikpil, spiraaltje, zaaddodende pasta en voor het jodelen de bergen uit
Dan heb je safe = condoom
Double dutch = condoom en pil
quadruple Cat = pil, MAP, condoom, castratie, prikpil, spiraaltje, zaaddodende pasta en voor het jodelen de bergen uit
Hier gaat het al mis, je hebt een oom. Je moeder is heel close met hem (neem ik even aan dat ze hem ook vaak ziet) maar jij kent 'm niet....Dat is wel apart.quote:
.
Daarnaast is haar broer (mijn oom) heel ernstig ziek, terminaal zelfs. Ik ken hem niet, maar zij is heel close met hem.
N/A
Disclaimer: ik ben geen expert maar shitposter, dit is geen advies en aan deze post zijn geen rechten te ontlenen
Disclaimer: ik ben geen expert maar shitposter, dit is geen advies en aan deze post zijn geen rechten te ontlenen
Je maakt me nu verlegenquote:
[..]
Je hebt zo'n ontzettend sterke wil om het beste uit jezelf te halen (ik heb ook wat andere topics doorgelezen). Het gaat je lukken. Maar dan moet je wel echt focussen op wat jij wilt en vergeten wat anderen/de maatschappij van je verwachten.
Je hebt veel meegemaakt en al zoveel hindernissen overwonnen. Misschien is het goed om jezelf er af en toe aan te herinneren dat het ergste achter de rug is? Je bent op de goede weg en je hebt alles wat je nodig hebt voor een gelukkig leven: je bent overduidelijk heel intelligent, je hebt iemand die veel je houdt, je volgt een studie waar je hart ligt, je hebt professionele hulp om je op het juiste pad te houden, je hebt een gezellig thuis. Probeer te geloven in je eigen geluk!
... Dank je wel voor je hoop en vertrouwen, ik doe hard mijn best. En inderdaad, mijn diepste dal heb ik gehad en nu klim ik omhoog. Er is veel om voor te leven (de boel staat aardig op de rit) en ik ben een heel gelukkig mens. Dank je wel
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
quote:
[..]
Zo ontzettend eens met deze post!
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Ik gun het je heel erg! Uit je posts kom je naar voren als een heel goed mens.quote:
[..]
Je maakt me nu verlegen
En inderdaad, mijn diepste dal heb ik gehad en nu klim ik omhoog. Er is veel om voor te leven (de boel staat aardig op de rit) en ik ben een heel gelukkig mens. Dank je wel
Ik heb het ietsjes eerder in het topic uitgelegd: mijn oom en moeder zijn beide autistisch. Close is voor hen regelmatig bellen en mailen. Ze hebben elkaar zeker tien jaar niet gezien en als ze elkaar zagen was het voor begrafenissen. Het is meer 'houden van' en 'geven om' dan RL-contactquote:
[..]
Hier gaat het al mis, je hebt een oom. Je moeder is heel close met hem (neem ik even aan dat ze hem ook vaak ziet) maar jij kent 'm niet....Dat is wel apart.
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Het goede mens hier ben jij!quote:
[..]
Ik gun het je heel erg! Uit je posts kom je naar voren als een heel goed mens.
Dank je wel
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
quote:
[..]
Het goede mens hier ben jij!
Dank je wel
Nou word ik verlegen. Maar bedankt voor het mooie compliment. Ik doe mijn best 
Kleine update: Het dagje uit heb ik gehad. Dat was erg gezellig. Wel heb ik even wat grenzen aangegeven (mijn moeder plaagde mij met dat ik was aangekomen, nog steeds gezond gewicht, duidelijk gemaakt dat het van de medicatie kwam en dat het kwetsend was wat ze deed) en gezegd dat ik geen hulpverlener ben. Voor de rest was alles tof.
Daarbij heeft ze mij verteld dat ik minder subtiel moet communiceren, ook gelijk in de praktijk gebracht. Dus dat alles was fijn.
Daarbij heeft ze mij verteld dat ik minder subtiel moet communiceren, ook gelijk in de praktijk gebracht. Dus dat alles was fijn.
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Hoe komt ze daaaaaaaaaaar nou bij?? :pquote:
Daarbij heeft ze mij verteld dat ik minder subtiel moet communiceren,
Goed gedaan!
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
Vreemd hequote:
[..]
Hoe komt ze daaaaaaaaaaar nou bij?? :p
Goed gedaan!
Het beviel me gisteren wel goed (het was wel even lastig, maar het maakt een voel gemakkelijker), dus ik ga het (in iets mindere maten) proberen toe te passen bij anderen (gezien veel anderen niet autistisch zijn doe ik het toch iets minder bij hen)
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Mijn tip is om op te houden de houding aan te nemen dat je continue de bevestiging van andere mensen gaat opzoeken...quote:
Hopelijk hebben mensen hier tips en kunnen even tegen mij aan schoppen dat ik hier gewoon te weinig invloed op heb.
Wat je doet qua omgang met je familie is zeer goed mogelijk de juiste weg, zoals je ook al eerder verteld is in R&P / Breken met de familie
Maar, het is ook _jouw_ weg en jij moet daar zelf de verantwoordelijkheid voor nemen en je niet de hele tijd willen wegschuilen achter anderen..
Of naar bevestiging van anderen zoeken, wat ook een ontkenning is van juist het geven dat jij je eigen keuzes neemt
Dat kan soms moeilijk en een extra last lijken;
Maar juist het nemen van jouw eigen verantwoordelijkheid en ook te leren vertrouwen op je eigen oordeelsvermogen is juist de weg om uiteindelijk ooit meer uit je problemen te komen
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
Daar heb je wel gelijk in. Ik ben bang voor de keuze en zoek daarom bevestiging bij anderen. Misschien hopende dat mijn beslissingen uit mijn hoofd gepraat worden, zodat ik geen enge dingen hoef te doen "mensen zeggen immers...".quote:
[..]
Mijn tip is om op te houden de houding aan te nemen dat je continue de bevestiging van andere mensen gaat opzoeken...
Wat je doet qua omgang met je familie is zeer goed mogelijk de juiste weg, zoals je ook al eerder verteld is in R&P / Breken met de familie
Maar, het is ook _jouw_ weg en jij moet daar zelf de verantwoordelijkheid voor nemen en je niet de hele tijd willen wegschuilen achter anderen..
Of naar bevestiging van anderen zoeken, wat ook een ontkenning is van juist het geven dat jij je eigen keuzes neemt
Dat kan soms moeilijk en een extra last lijken;
Maar juist het nemen van jouw eigen verantwoordelijkheid en ook te leren vertrouwen op je eigen oordeelsvermogen is juist de weg om uiteindelijk ooit meer uit je problemen te komen
Terwijl als ik heel eerlijk ben, ben ik wel tevreden met de keuzes die ik nu heb gemaakt. Alleen schaam ik me er een beetje voor "het is slecht van me dat ik brak met mijn broer..." en "het is eng om die breuk vol te houden". Terwijl ik diep in mijn hart enorm opgelucht ben ermee. Net zoals ik blij ben contact met mijn moeder te behouden, ook al zijn anderen erop tegen. Ik moet wat zelfverzekerder worden daarin
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Het is goed meningen te verzamelen, maar het is input.
Je kunt en mag (moet) uiteindelijk zelf een beslissing maken.
Mensen zullen jou er ook uiteindelijk om bejubelen of verguisen.
Je kunt en mag (moet) uiteindelijk zelf een beslissing maken.
Mensen zullen jou er ook uiteindelijk om bejubelen of verguisen.
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
Van wat ik in dat voorgaande topic gelezen heb en hier ook lees, denk ik ook gewoon dat je de juiste keuzes maakt...quote:
[..]
Terwijl als ik heel eerlijk ben, ben ik wel tevreden met de keuzes die ik nu heb gemaakt.
maar ik hoop ook dat jij voor jezelf realiseert dat het voor jou helemaal uiteindelijk niet zo veel uitmaakt wat ik of een andere poster hier _denkt_ over jouw keuzes, maar vooral dat jij er zelf ook bereid bent voor te staan, en je deze bewust en weloverwogen genomen hebt.
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
Daar heb je helemaal gelijk in en ik moet me niet zo meten aan anderen. Dat is in alles iets wat ik te vaak doe. Soms "vergeet" ik haast dat ik ruim een volwassen vrouw ben en op eigen benen sta en dat ook goed kan.quote:
Het is goed meningen te verzamelen, maar het is input.
Je kunt en mag (moet) uiteindelijk zelf een beslissing maken.
Mensen zullen jou er ook uiteindelijk om bejubelen of verguisen.
Dank je welquote:
[..]
Van wat ik in dat voorgaande topic gelezen heb en hier ook lees, denk ik ook gewoon dat je de juiste keuzes maakt...
maar ik hoop ook dat jij voor jezelf realiseert dat het voor jou helemaal uiteindelijk niet zo veel uitmaakt wat ik of een andere poster hier _denkt_ over jouw keuzes, maar vooral dat jij er zelf ook bereid bent voor te staan, en je deze bewust en weloverwogen genomen hebt.
Je hebt helemaal gelijk. En de keuzes die ik maak zijn bewust en weloverwogen. Alleen die onzekerheid daarbij moet ik leren loslaten. Ik moet ermee leven en maak niet zo maar een grote keuze. Dus je hebt helemaal gelijk
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
|
|
