R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Een tijdje terug had ik een topic gepost over het breken met mijn familie. Inmiddels heb ik met mijn broer min of meer gebroken (ik heb hem verteld dat ik hem niet meer wil zien en ook de reden waarom. Dat was heel moeilijk en pijnlijk). Het contact met mijn moeder is nu juist heel erg goed en fijn. We hebben een gesprek gehad en ik ben wat meegaander en gemakkelijker geworden en wij doen samen heel erg ons best elkaar te steunen. Zij kwetst mij een stuk minder en als het gebeurt, is het echt per ongeluk.
Alleen ik heb het idee dat door mij nu heel mijn familie uit elkaar valt. Om een lang verhaal kort te maken heeft mijn broer voor de zoveelste keer enorm mijn moeder gekwetst en is over een grens heen gegaan. Ik kwam terug van vakantie en had direct haar huilend aan de telefoon erover en ze was weer eens helemaal suïcidaal (deze week gaan we samen een leuk dagje uit om haar weer blij te maken). Zij heeft nu ook het contact met mijn broer verbroken (volgens mij weet hij dat nog niet, maar dat gaat ze hem duidelijk maken wanneer hij weer contact zoekt).
Daarnaast is haar broer (mijn oom) heel ernstig ziek, terminaal zelfs. Ik ken hem niet, maar zij is heel close met hem.
Ik maak me heel erg veel zorgen om haar en weet niet hoe ik dit moet repareren. De familie heb ik stuk gemaakt door boos op mijn broer te worden. Als ik dat niet had gedaan, was het kwetsen van hem naar mijn moeder toe nooit gebeurt (dan had ik kunnen ingrijpen).
Het lijk me een onmogelijke opgave. Haar broer kan ik niet genezen. Mijn broer kan ik niet veranderen (en daar heb ik zo min mogelijk contact mee als het kan, gezien ik telkens mezelf in een terugval laat glijden wanneer ik contact met hem heb gehad en ik heb juist mijn ES en PTSS en dergelijke op de rit heb). Mijn moeder probeer ik te steunen en te troosten, maar ik kan ook de depressie niet uit haar halen. Er is niemand die erop let dat er geen nare dingen met de kinderen van mijn broer gebeurt... met andere woorden: ik heb het overzicht niet en al helemaal geen oplossing.
Hopelijk hebben mensen hier tips en kunnen even tegen mij aan schoppen dat ik hier gewoon te weinig invloed op heb. Ik lig er echt 's nachts wakker van en kan me heel slecht concentreren. Waarschijnlijk is dit topic ook deels om van me af te schrijven, want ik zie deze dingen allemaal even niet zitten, naast mijn eigen (veel kleinere) problemen...
Alvast bedankt!
Alleen ik heb het idee dat door mij nu heel mijn familie uit elkaar valt. Om een lang verhaal kort te maken heeft mijn broer voor de zoveelste keer enorm mijn moeder gekwetst en is over een grens heen gegaan. Ik kwam terug van vakantie en had direct haar huilend aan de telefoon erover en ze was weer eens helemaal suïcidaal (deze week gaan we samen een leuk dagje uit om haar weer blij te maken). Zij heeft nu ook het contact met mijn broer verbroken (volgens mij weet hij dat nog niet, maar dat gaat ze hem duidelijk maken wanneer hij weer contact zoekt).
Daarnaast is haar broer (mijn oom) heel ernstig ziek, terminaal zelfs. Ik ken hem niet, maar zij is heel close met hem.
Ik maak me heel erg veel zorgen om haar en weet niet hoe ik dit moet repareren. De familie heb ik stuk gemaakt door boos op mijn broer te worden. Als ik dat niet had gedaan, was het kwetsen van hem naar mijn moeder toe nooit gebeurt (dan had ik kunnen ingrijpen).
Het lijk me een onmogelijke opgave. Haar broer kan ik niet genezen. Mijn broer kan ik niet veranderen (en daar heb ik zo min mogelijk contact mee als het kan, gezien ik telkens mezelf in een terugval laat glijden wanneer ik contact met hem heb gehad en ik heb juist mijn ES en PTSS en dergelijke op de rit heb). Mijn moeder probeer ik te steunen en te troosten, maar ik kan ook de depressie niet uit haar halen. Er is niemand die erop let dat er geen nare dingen met de kinderen van mijn broer gebeurt... met andere woorden: ik heb het overzicht niet en al helemaal geen oplossing.
Hopelijk hebben mensen hier tips en kunnen even tegen mij aan schoppen dat ik hier gewoon te weinig invloed op heb. Ik lig er echt 's nachts wakker van en kan me heel slecht concentreren. Waarschijnlijk is dit topic ook deels om van me af te schrijven, want ik zie deze dingen allemaal even niet zitten, naast mijn eigen (veel kleinere) problemen...
Alvast bedankt!
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Je zegt het zelf al. Het is een onmogelijke opgave, je hebt er niet tot nauwelijks invloed op en je bent al helemaal niet verantwoordelijk voor andermans beslissingen en gedrag, laat staan emoties.
Kappen met jezelf deze rol toebedelen.
Nogal ziek om te denken dat jij de oorzaak bent van uit elkaar vallen van je familie terwijl je broer een psychisch ziek figuur is en je moeder suïcidaal is en jij eindelijk eens een mini tikje je eigen grenzen respecteert.
Voor die kinderen Veilig Thuis inseinen als je je zorgen maakt, je moeder in de richting van haar behandelaar wijzen en meer kun je écht niet doen.
Iemand opvrolijken met een dagje weg terwijl er suïcidale gedachten spelen is ook waanzin, hou daar mee op en richt je eens op jezelf en jouw leven. Veel belangrijker en nuttiger en bovenal realistischer
[ Bericht 2% gewijzigd door Molo op 20-08-2017 14:33:27 ]
Kappen met jezelf deze rol toebedelen.
Nogal ziek om te denken dat jij de oorzaak bent van uit elkaar vallen van je familie terwijl je broer een psychisch ziek figuur is en je moeder suïcidaal is en jij eindelijk eens een mini tikje je eigen grenzen respecteert.
Voor die kinderen Veilig Thuis inseinen als je je zorgen maakt, je moeder in de richting van haar behandelaar wijzen en meer kun je écht niet doen.
Iemand opvrolijken met een dagje weg terwijl er suïcidale gedachten spelen is ook waanzin, hou daar mee op en richt je eens op jezelf en jouw leven. Veel belangrijker en nuttiger en bovenal realistischer
[ Bericht 2% gewijzigd door Molo op 20-08-2017 14:33:27 ]
Oh how you'd have a happy life, if you did the things you like
Jij hebt dus alleen een probleem met je broer?
En je moeder heeft ook alleen een probleem met je broer/haar zoon?
Dat betekent toch niet dat je andere familieleden niet hoeft te zien?
Hou gewoon contact met de anderen
En je moeder heeft ook alleen een probleem met je broer/haar zoon?
Dat betekent toch niet dat je andere familieleden niet hoeft te zien?
Hou gewoon contact met de anderen
2147483647 angels can dance on the point of a needle.
Add one and they will all turn into devils.
Add one and they will all turn into devils.
Iedereen is verantwoordelijk voor zijn eigen daden.
Je broer kiest ervoor om je moeder te kwetsen. Je bent niet verantwoordelijk voor zijn gedrag, hij doet het, niet jij.
Kan je moeder, zoals jij, geen professioneel hulp krijgen? Bedoel, het is fijn dat je haar troost en steunt, maar zij zijn er wellicht beter geschikt voor.
Je broer kiest ervoor om je moeder te kwetsen. Je bent niet verantwoordelijk voor zijn gedrag, hij doet het, niet jij.
Kan je moeder, zoals jij, geen professioneel hulp krijgen? Bedoel, het is fijn dat je haar troost en steunt, maar zij zijn er wellicht beter geschikt voor.
Je hebt wel gelijk. Mijn moeder naar een psych krijgen heb ik al eens geprobeerd, maar geloof me, dat is dan haast een suïcidepoging van mezelf. Dat wil ze absoluut niet. En inderdaad, het is niet mijn verantwoordelijkheid.quote:Op zondag 20 augustus 2017 14:26 schreef Molo het volgende:
Je zegt het zelf al. Het is een onmogelijke opgave, je hebt er niet tot nauwelijks invloed op en je bent al helemaal niet verantwoordelijk voor andermans beslissingen en gedrag, laat staan emoties.
Kappen met jezelf deze rol toebedelen.
Nogal ziek om te denken dat jij de oorzaak bent van uit elkaar vallen van je familie terwijl je broer een psychisch ziek figuur is en je moeder suïcidaal is en jij eindelijk eens een mini tikje je eigen grenzen respecteert.
Voor die kinderen Veilig Thuis indringen als je je zorgen maakt, je moeder in de richting van haar behandelaar wijzen en meer kun je écht niet doen.
Iemand opvrolijken met een dagje weg terwijl er suïcidale gedachten spelen is ook waanzin, hou daar mee op en richt je eens op jezelf en jouw leven. Veel belangrijker en nuttiger en bovenal realistischer
Ik ga dit sowieso met mijn psych bespreken wanneer zij over een maandje terug is van vakantie, want dit is wat veel voor mijn schouders.
Je hebt gelijk, dank je wel
Over twee weken begint de studie weer, dat is heilig voor mijn moeder, dus dan heb ik weer ademruimte. Dat dagje is al helemaal uitgestippeld, dus dat kan ik niet meer veranderen. Maar nu je het zo zegt zie ik wel in hoe belachelijk het is.
Dank je wel
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Verder is er geen familiequote:Op zondag 20 augustus 2017 14:27 schreef jeroen25 het volgende:
Jij hebt dus alleen een probleem met je broer?
En je moeder heeft ook alleen een probleem met je broer/haar zoon?
Dat betekent toch niet dat je andere familieleden niet hoeft te zien?
Hou gewoon contact met de anderen
Dit is alles. Daarom vind ik het ook zo erg en eng. Mijn broer is wel de spil va n de problemen
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Daar heb je gelijk in. Het is gewoon even wennen om die rol af te lerenquote:
Iedereen is verantwoordelijk voor zijn eigen daden.
Je broer kiest ervoor om je moeder te kwetsen. Je bent niet verantwoordelijk voor zijn gedrag, hij doet het, niet jij.
Kan je moeder, zoals jij, geen professioneel hulp krijgen? Bedoel, het is fijn dat je haar troost en steunt, maar zij zijn er wellicht beter geschikt voor.
Mijn moeder wil geen hulp. Af en toe huilt ze bij mij uit of uit ze haar boosheid/frustratie/onmacht, maar dat is het
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Wat je voor haar kan doen is steunen tegen je broer, en haar tijd met haar broer zo fijn mogelijk maken.quote:
[..]
Daar heb je gelijk in. Het is gewoon even wennen om die rol af te leren
Mijn moeder wil geen hulp. Af en toe huilt ze bij mij uit of uit ze haar boosheid/frustratie/onmacht, maar dat is het
Het is niet fair van je moeder dat zij het op jouw schouders gooit en niet zelf de verantwoordelijkheid voor haar eigen psyche pakt.quote:
[..]
Je hebt wel gelijk. Mijn moeder naar een psych krijgen heb ik al eens geprobeerd, maar geloof me, dat is dan haast een suïcidepoging van mezelf. Dat wil ze absoluut niet. En inderdaad, het is niet mijn verantwoordelijkheid.
Ik ga dit sowieso met mijn psych bespreken wanneer zij over een maandje terug is van vakantie, want dit is wat veel voor mijn schouders.
Je hebt gelijk, dank je wel
Over twee weken begint de studie weer, dat is heilig voor mijn moeder, dus dan heb ik weer ademruimte. Dat dagje is al helemaal uitgestippeld, dus dat kan ik niet meer veranderen. Maar nu je het zo zegt zie ik wel in hoe belachelijk het is.
Dank je wel
En het is vanuit jezelf niet fair dat jij dat maar vraagt van jezelf, om alles van iedereen in je familie te dragen.
Heel kort door de bocht, je hebt haar verwezen naar een professionele behandelaar en zij wil dat niet. Dan houdt jouw taak echt op daarin en wordt het tijd dat je je grenzen gaat aangeven daarin.
Wellicht heb jij dat grenzeloze wel ook een klein tikje van haar?
Probeer die twee weken tot je opleiding start ook wat ruimte voor jezelf te pakken. Het is niet voor niets vakantie
Sterkte, niet makkelijk dit
Oh how you'd have a happy life, if you did the things you like
Klopt, ze weet dat ze daarin altijd op me kan rekenen (in het omgaan met het ziekzijn van mijn oom).quote:
[..]
Wat je voor haar kan doen is steunen tegen je broer, en haar tijd met haar broer zo fijn mogelijk maken.
En verder heb ik al besproken wat ze het beste met mijn broer/haar zoon kan doen. Als ze van de week wat gekalmeerd is, ga ik concreet met haar bespreken wat ze moet doen om het contact met mijn broer te verbreken (ze is autistisch en borderliner en heeft daar echt wel hulp bij nodig).
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
maar niet noodzakelijk van jouquote:
[..]
Klopt, ze weet dat ze daarin altijd op me kan rekenen (in het omgaan met het ziekzijn van mijn oom).
En verder heb ik al besproken wat ze het beste met mijn broer/haar zoon kan doen. Als ze van de week wat gekalmeerd is, ga ik concreet met haar bespreken wat ze moet doen om het contact met mijn broer te verbreken (ze is autistisch en borderliner en heeft daar echt wel hulp bij nodig).
Je bent haar kind. Niet haar bff of hulpverlener
En je bent haar kind met een shitload aan issues
Dit is op geen enkele manier jouw verantwoordelijkheid of taak. Maak het dat dan ook niet
Wat een vat vol problemen zeg.
"A leader must be a terror to the few who are evil in order to protect the lives and well-being of the many who are good"
We zijn op heel verschillende manieren grenzenloos. Ik accepteer alles en zij is iemand die alles zegt/doet wat in haar opkomt. Wanneer het slecht met me gaat heb ik daar ook een handje van, maar ik kwets dan geen mensen (ik word juist heel onderdanig).quote:
[..]
Het is niet fair van je moeder dat zij het op jouw schouders gooit en niet zelf de verantwoordelijkheid voor haar eigen psyche pakt.
En het is vanuit jezelf niet fair dat jij dat maar vraagt van jezelf, om alles van iedereen in je familie te dragen.
Heel kort door de bocht, je hebt haar verwezen naar een professionele behandelaar en zij wil dat niet. Dan houdt jouw taak echt op daarin en wordt het tijd dat je je grenzen gaat aangeven daarin.
Wellicht heb jij dat grenzeloze wel ook een klein tikje van haar?
En dit is inderdaad een patroon dat ik daadwerkelijk ga afkappen. Dit sloopt me en eigenlijk wil ik genieten van mijn laatste staartje vakantie, het gaat een zwaar studiejaar worden voor mij.
Dit ga ik zeker met haar bespreken. Immers ben ik, ondanks dat ik volwassen ben, het kind in de relatie. Dat betekent niet dat ik haar niet wil steunen, alleen ik ben haar moeder niet.
Dank je wel. En de telefoon gaat lekker uit de komende weken. Lekker op mezelf zijn en leuke dingen doenquote:Probeer die twee weken tot je opleiding start ook wat ruimte voor jezelf te pakken. Het is niet voor niets vakantie
Sterkte, niet makkelijk dit
Heel erg bedankt
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Ja, helemaal mee eensquote:
[..]
maar niet noodzakelijk van jou
Je bent haar kind. Niet haar bff of hulpverlener
En je bent haar kind met een shitload aan issues
Dit is op geen enkele manier jouw verantwoordelijkheid of taak. Maak het dat dan ook niet
Hou ermee op, dit is niet aan jou
Oh how you'd have a happy life, if you did the things you like
Cots: jij bent niet verantwoordelijk voor de daden, het gevoel en het leven van de mensen om je heen. Loslaten die handel.
Geen zorgen voor de dag van morgen.
Ik heb zojuist besloten het bij het dagje uit te laten en verder me er niet mee te bemoeien. Het is echt tijd om dit eens los te laten. Het is een telkens terugkerend patroon en ik wil het doorbreken. Dit sloopt me namelijk.quote:
[..]
maar niet noodzakelijk van jou
Je bent haar kind. Niet haar bff of hulpverlener
En je bent haar kind met een shitload aan issues
Dit is op geen enkele manier jouw verantwoordelijkheid of taak. Maak het dat dan ook niet
Dank je wel
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Hoe kan jij je oom niet kennen ?quote:
Een tijdje terug had ik een topic gepost over het breken met mijn familie. Inmiddels heb ik met mijn broer min of meer gebroken (ik heb hem verteld dat ik hem niet meer wil zien en ook de reden waarom. Dat was heel moeilijk en pijnlijk). Het contact met mijn moeder is nu juist heel erg goed en fijn. We hebben een gesprek gehad en ik ben wat meegaander en gemakkelijker geworden en wij doen samen heel erg ons best elkaar te steunen. Zij kwetst mij een stuk minder en als het gebeurt, is het echt per ongeluk.
Alleen ik heb het idee dat door mij nu heel mijn familie uit elkaar valt. Om een lang verhaal kort te maken heeft mijn broer voor de zoveelste keer enorm mijn moeder gekwetst en is over een grens heen gegaan. Ik kwam terug van vakantie en had direct haar huilend aan de telefoon erover en ze was weer eens helemaal suïcidaal (deze week gaan we samen een leuk dagje uit om haar weer blij te maken). Zij heeft nu ook het contact met mijn broer verbroken (volgens mij weet hij dat nog niet, maar dat gaat ze hem duidelijk maken wanneer hij weer contact zoekt).
Daarnaast is haar broer (mijn oom) heel ernstig ziek, terminaal zelfs. Ik ken hem niet, maar zij is heel close met hem.
Ik maak me heel erg veel zorgen om haar en weet niet hoe ik dit moet repareren. De familie heb ik stuk gemaakt door boos op mijn broer te worden. Als ik dat niet had gedaan, was het kwetsen van hem naar mijn moeder toe nooit gebeurt (dan had ik kunnen ingrijpen).
Het lijk me een onmogelijke opgave. Haar broer kan ik niet genezen. Mijn broer kan ik niet veranderen (en daar heb ik zo min mogelijk contact mee als het kan, gezien ik telkens mezelf in een terugval laat glijden wanneer ik contact met hem heb gehad en ik heb juist mijn ES en PTSS en dergelijke op de rit heb). Mijn moeder probeer ik te steunen en te troosten, maar ik kan ook de depressie niet uit haar halen. Er is niemand die erop let dat er geen nare dingen met de kinderen van mijn broer gebeurt... met andere woorden: ik heb het overzicht niet en al helemaal geen oplossing.
Hopelijk hebben mensen hier tips en kunnen even tegen mij aan schoppen dat ik hier gewoon te weinig invloed op heb. Ik lig er echt 's nachts wakker van en kan me heel slecht concentreren. Waarschijnlijk is dit topic ook deels om van me af te schrijven, want ik zie deze dingen allemaal even niet zitten, naast mijn eigen (veel kleinere) problemen...
Alvast bedankt!
Gewoon omdat hij geen interesse heeft in de kinderen van zijn zus en ver weg woontquote:
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
quote:
[..]
Ja, helemaal mee eens
Hou ermee op, dit is niet aan jou
Inderdaad. Dit wordt even een moeilijk lesjes assertiviteit, alleen ik heb wel gezien met mijn broer hoe dat kan opluchten. Schouders eronder en nee zeggenquote:
Cots: jij bent niet verantwoordelijk voor de daden, het gevoel en het leven van de mensen om je heen. Loslaten die handel.
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Maar tegelijkertijd is hij wel erg close met je moeder (zijn zus)?quote:
[..]
Gewoon omdat hij geen interesse heeft in de kinderen van zijn zus en ver weg woont
ik vind dit ook nogal apart jaquote:
[..]
Maar tegelijkertijd is hij wel erg close met je moeder (zijn zus)?
Jup... Heel close betekent in onze familie regelmatig contact via mail/telefoon. Ze hebben elkaar volgens mij al zeker tien jaar niet in RL gezienquote:
[..]
Maar tegelijkertijd is hij wel erg close met je moeder (zijn zus)?
En de keren dat zij elkaar zien was op de begravenissen van mijn grootouders. Sinds mijn tweede wonen we uit de buurt en is er geen "echt" contact meer
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
ohhh oke. communicatie foutje dan.quote:
[..]
Jup... Heel close betekent in onze familie regelmatig contact via mail/telefoon. Ze hebben elkaar volgens mij al zeker tien jaar niet in RL gezien
want bij mij betekent close contact met je eigen zus dat je sowieso ook wel haar kinderen kent.
I know, mijn oom en moeder zijn beiden autistisch en vinden dit al heel watquote:
[..]
ohhh oke. communicatie foutje dan.
want bij mij betekent close contact met je eigen zus dat je sowieso ook wel haar kinderen kent.
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
(heel close had ik eigenlijk moeten vertalen in veel om elkaar geven/houden van)
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
|
|
