Betoncentrale: Collega met steenpuist.

Vanmorgen wegens de vakantiedrukte van 6:00 tot 12:00 gewerkt in de betoncentrale.
Op een gegeven moment, toen we op een keer rookpauze hielden viel het mij op dat collega genaamd Jacco constant met een pijnlijk gezicht over de achterkant van zijn nek zat te wrijven.
Toen de anderen weer aan de gang gingen bleef ik even met Jacco achter en vroeg:
''Wat heb jij toch aan je nek joh?'' Toen ontblootte hij zijn kraag, zei hij dat hij volgens hem last had van een hele dikke steenpuist.
Ik zeg ''Laat eens kijken'' en inderdaad..ik keek en er zat een enorme rode bult met knalgele kop in zijn nek met een piepzwart klein pitje in het midden!

Omdat ik toch net mijn werkhandschoenen aan had getrokken om net als de rest aan de gang te gaan dacht ik bij mezelf, laat ik die linkmichel 's helpen.
Ik schreeuw naar de rest dat we er later aan zouden komen en vraag Jacco om op de hoek van een stapel betonplaten te gaan zitten met zijn rug naar me toe.
Ik ga achter hem staan, zet mijn handen in zijn nek en neem die rots van Gibraltar gevuld met geelgrijze pus stevig tussen mijn beide duimen en begin keihard te persen!

Terwijl Jacco vertrekt van de pijn schreeuwt ie ''AAAAAAH LUKT HET???" terwijl ik antwoord ''JAAAAA HIJ KOMT!!!!''
Op het moment dat net mijn bek open heb om dat te zeggen onpluft die vuile ettervulkaan en een gele komeet van gele pus en bloed schiet daar regelrecht mijn bek binnen! tegen de achterkant van mijn huig zodat mijn slik-reflex in werking treed en ik de hele janboel in een fractie van een seconde richting slokdarm stuur!!!!
Onthutst pak ik met beide handen mijn strot beet, Jacco, die het uitschreeuwde van pijn, draait zich om, brengt zijn hand naar zijn nek en kijkt naar het beetje bloed op zijn vinger.
Opgelucht en ontladen brengt ie uit: ''BEDANKT WERKMAN!''
en loopt naar de loods...

Ik daarentegen voel met tranende ogen mijn ontbijt (gebakken eieren met spek) naar boven komen en binnen de kortste keren sta ik daar als zo'n rode Amerikaanse brandweerkraan er alles uit te gooien wat ik de laatste uren gevreten heb. ik weet niet hoe lang ik daar gebukt heb gestaan het duurde maar het duurde naar mijn gevoel een paar minuten..
Toen ik helemaal leeg was en er niks meer kwam stond ik daar met tranende ogen gebukt over een smerige hoop geel-witte massa met stukjes ontbijtspek...

Terwijl ik me herstelde dacht ik niemand een plezier te doen om dat te laten liggen en besloot een schep te pakken en er een hoopje zand overheen te gooien...echter, op het moment dat ik terug kwam van de zandhoop stond daar de hond van ploegchef Tony met luid gesmek alles op te vreten. terwijl ik me nog likkebaardend aan keek komt Tony naar buiten.
''HEE WERKMAN! WE HOUDEN HET GEZIEN VOOR VANDAAG HOOR, ALLES IS OPGERUIMD EN WE HEBBEN WEEKEND!!, OH, JE HEBT DAAR WAT AAN JE BEK HANGEN!''
Terwijl ik het zand weg gooi en de schep weg zet komt daar de ploeg naar buiten met Jacco achetrop die me nog een opgeheven duim toe steekt en me toe lacht...
We pakken onze gear uit de lockers en ik rijd naar huis.

Klacht: Kom ik thuis, staat mijn gloednieuwe vriendin uitgebreid voor me te koken.
Omdat ze weet dat ik Zaterdag altijd tussen de middag eet besloot ze me te verassen.
Met (als pus uitziende) bloemkool en gebakken spek!

quote:

Op zaterdag 19 augustus 2017 14:51 schreef Lunatiek het volgende:
En als Tony al voor het kotsen begon binnen was gekomen.

We zaten buiten.
En kontpuisten verwijderen we daar altijd met de slijptol, net al;s tatoeages met de namen van onze exen.