Het Dodetopicspel #178 Met een nieuwe koplopert

quote:

Op maandag 26 juni 2017 13:23 schreef Devzero het volgende:
Beste Fokers.

Ik heb nu ongeveer 1,5 jaar een relatie waarbij mijn vriendin veel gebruik maakt van snapchat (extreem onzekere vriendin) nu ben ik laatst op haar snapchat gaan kijken en kwam er achter dat ze al 2 maanden lang contact heeft met jongens via snapchat, 58 dagen streaks etc.

Moet ik me zorgen maken, want ze heeft al een aantal keren aangegeven dat er geen ander is.

quote:

Op woensdag 16 augustus 2017 22:53 schreef noodgang het volgende:

[..]

quote:

Op woensdag 16 december 2015 01:59 schreef hemarookworst het volgende:
Hoi Fokkers,

Ik zit thuis met een depressie voor de 2e keer in 1 jaar tijd.... (niet dat ik me in die tussenperiode nou zo happy heb gevoeld maar goed), En dat heeft alles te maken met de thuissituatie.
Bij ons thuis is er nogal een lastige thuissituatie hier wil ik niet al te gedetailleerd op in gaan, maar t komt er op neer dat het echt niet goed zit en dit voornamelijk aan het gedrag van moeders ligt, deel vaders. Maar dat ik niet het probleem ben.
Ook zit er gezinshulp bij ons in huis, en ga ik morgen na de pysch ivb mijn depressie. Maar die gezinshulp en dergelijke ik kan het niet meer, ik wil gewoon weg hier. Heb al wel is nagedacht om op zoek te gaan naar een iets oudere relatie die misschien op ze eigen woont en dan daar in te trekken maar of dat m nou is....
Mijn moeder verandert niet dat is zeker, en zolang zij niet verandert, blijft de thuissituatie onhoudbar en kan ik enkel geholpen zijn met weg hier.
Maar waar ik bang voor ben wanneer ik dit bij de gezinshulp of dergelijke aankaart ik in aanmerking kom met jeugdzorg in een ´´probleemkinderen internaat idee´´ kom.
Ik heb wel is gehoord van begeleid wonen en een vage kennis van mij zit ook in zon huis.
Vaak is de minimum leeftijd wel 16. maar ik word over een half jaar 16 dus weet niet of dat een heel groot probleem is voor die paar maanden....?
maar wat kan ik het beste doen, en wie heeft ervaringen met iets soortgelijks?
Zal ik gewoon heel brutaal een nette uitgebreide mail sturen na zo een instantie die begeleid wonen aanbiedt? Of met de sociaal werker van de gezinshulp bespreken?, echter heb ik bij haar geen fijn gevoel. of proberen via de psych wat te regelen?
Zijn er mensen die misschien ervaring hebben met begeleid wonen, hoe vond je dat, ben je in principe redelijk vrij met wat hulp, of staan ze constant aan je te trekken?
gelieve enkel serieuze reacties...

quote:

Op zaterdag 29 juli 2017 10:39 schreef Aloa het volgende:
Benieuwd naar hoe peeps hier omgaan met afwijzing...
We zijn allemaal wel eens afgewezen. Hoe ga jij er mee om?
Geef je het meteen op? Respecteer je iemands mening? Zie je het als een veroverings spel en geef je juist nooit op? Geef je iemand ruimte? Of durf je geen man of vrouw meer te benaderen omdat je bang bent voor weer een afwijzing?

Ik zie het zelf als een spel en geef de dame ruimte (evt om simpelweg te wennen aan het idee van mij als haar lover. Tijd doet soms wonderen...) in de tussen tijd dring ik niet echt aan maar geef haar wel indirecte hints dat ik gelijk heb, en zij niet... ik wijs haar subtiel op bepaalde overeenkomsten tussen ons en stel me ook kwetsbaar op... Dit laat het ijs op den duur smelten. Playing hard to get is prima, maar dan zorg ik wel dat ik uiteindelijk de hoofdprijs binnen haal. Verliezen is geen optie...

quote:

Op woensdag 16 augustus 2017 23:03 schreef trein2000 het volgende:
Ik kom vast even aankondigen dat ik vannacht punten ga binnenharken

quote:

Op woensdag 23 september 2015 22:07 schreef Trein2000 het volgende:
Hier zit een 20 jarige maagd. That being said, hier komt het verhaal;

Lang geloofde ik in de eerste keer beleven met iemand waar je (op dat moment) veel van houdt en dat aan wil 'geven'. De jaren verstrijken, de puberteit gaat voorbij en inmiddels staan zulke dingen toch in een ander daglicht. Niet dat ik zomaar met de een of andere sloerie het bed in zal duiken, maar de situatie heeft zich al enkele malen voorgedaan dat op een avondje stappen/vakantie etc. iemand het wel zag zitten om een stapje verder te gaan. Het engeltje op mijn schouder zwaaide dan altijd met het mantra uit mijn vroege jeugd waardoor ik dat stapje maar nooit zette.

Intussen moet ik maar gissen naar de betere slaapkamerverhalen. Ik krijg vanalles van anderen mee, maar ik vind het allemaal zo surrealistisch. Waarschijnlijk vanwege mijn 0,0 experience. Vandaar dit topic. Hoe deal je nu eigenlijk met een one night stand? Is dat de slaapkamer in, kleren uit en eroverheen? Of begin je dan ook met wat nattevingerwerk? (pun intended) Is pijpen echt zo mainstream? Ik hoor van de gekste mensen dat ze een vage kennis hebben gezogen 'want zoiets hadden ze nog nooit gedaan'. Ik wil niet al te kansloos overkomen met dit topic, maar naarmate de tijd verstrijkt wordt ik natuurlijk wel een 'aparter' geval en gaan dames er eigenlijk zo'n beetje vanuit dat je wel weet hoe het allemaal zit.
Ben ik nu te preuts? Hoe héúrt het eigenlijk?