MUZ Muziek
Het forum voor 's werelds enige universele hobby! Snaren of toetsen, vinyl of cd, eendagsvlieg of rasartiest, op de radio of op een festival! Hier kun je al je ongebreideld enthousiasme, maar ook je weldoordachte kritische noten kwijt over muziek
Declan Patrick Aloysius MacManus (Londen, 25 augustus 1954), beter bekend als Elvis Costello, is een Brits muzikant, zanger en liedjesschrijver van Ierse afkomst. Zijn voornaam is afkomstig van Elvis Presley; zijn achternaam is die van zijn moeder.
1977-1979
Costello werkte midden jaren zeventig als computerprogrammeur en trad in folkclubs op als D.P. Costello en was daarmee een vroeg lid van de pubrockscene in Londen. In 1977 verscheen zijn eerste album, My Aim Is True, dat nog werd opgenomen met muzikanten van de Amerikaanse band Clover (voorloper van Huey Lewis and the News). Daarna kreeg Costello een vaste begeleidingsband. The Attractions, bestaande uit bassist Bruce Thomas, toetsenist Steve Nieve en drummer Pete Thomas. Op de albums This Year's Model (1978) en Armed Forces (1979) veranderde zijn stijl naar punkrock en new wave; "Chelsea", "Radio Radio", "Oliver's Army" en "Accidents Will Happen" werden hits.
1980-1981
Met het soulgetinte Get Happy (1980) begon een zoektocht naar een eigen geluid; dit album werd voorafgegaan door de Sam & Dave-cover "I Can't Stand Up For Falling Down" die oorspronkelijk op het 2 Tone-label van zijn favoriete skaband The Specials zou verschijnen, maar Warner wist dat via juridische stappen te voorkomen. Uiteindelijk werden de reeds geperste exemplaren gewilde verzamelobjecten.
In 1981 toog Costello naar Nashville om het met covers gevulde country-album Almost Blue op te nemen; John McFee, oud-Clover-gitarist en inmiddels lid van de Doobie Brothers, verleende zijn medewerking. Good year for the roses werd een hit.
1982-1986
In 1982 verscheen het lovend ontvangen Imperial Bedroom en schreef Costello voor Robert Wyatt "Shipbuilding", een aanklacht tegen de Falklandoorlog. Op dit nummer speelde ook Madness-bassist Mark Bedford mee. Als tegenprestatie ging Costello begin 1983 de studio in met de nutty boys om een nieuwe versie op te nemen van hun hit "Tomorrow's (Just Another Day)". Clive Langer en Alan Winstanley, de vaste producers van Madness, werden vervolgens ingeschakeld voor Punch the Clock en Goodbye Cruel World; deze albums lieten een voller, gepolijster geluid horen en werden door de critici (maar ook door Costello zelf) afgedaan als de slechtste in zijn algehele oeuvre.
In 1986 bracht Costello twee albums uit; King of America (solo; geproduceerd door T Bone Burnett) en Blood & Chocolate (met de Attractions); laatstgenoemde leverde de hit "I Want You" op, maar ook de dreiging van een rechtszaak omdat het hoesontwerp op de verpakking van een chocoladereep leek. Tijdens een concert in Nederland werd Freek de Jonge als gast uitgenodigd.
1989-1996
Daarna ging Costello een songschrijversverband aan met Paul McCartney; de meeste nummers verschenen in 1989 op de respectievelijke albums Spike en Flowers In The Dirt. De rest belandde in 1991 op Mighty Like A Rose; op dit album liet Costello zich begeleiden door The Rude 5 met o.a. pianist Derek The Draw Hussey, tegenwoordig de plaatsvervanger van Ian Dury bij de Blockheads.
In 1992 schreef Costello alle nummers voor het solo-album van Transvision Vamp-zangeres Wendy James en werkte hij met het Brodsky Quartet aan The Juliet Letters; beiden verschenen in 1993.
Tussen 1994 en 1996 werkte Costello weer samen met de Attractions; Brutal Youth bracht de sound van This Year's Model en Armed Forces in herinnering, maar van 'terug naar de basis' wilde Costello niets weten. Daarna volgden The Kojak Variety (1995; vijf jaar van tevoren opgenomen) en All This Useless Beauty.
1998-heden
Daarna werkte hij ook samen met Anne Sofie von Otter en Burt Bacharach, en nam hij Charles Aznavour's "She" op als titelsong voor de film Notting Hill; het bereikte een hoge notering in de hitlijsten.
In 2004 liet hij zich op het North Sea Jazz Festival begeleiden door het Metropole Orkest. Zijn affiniteit met klassieke muziek komt ook tot uiting in het feit dat hij sinds kort albums uitbrengt op het befaamde klassieke platenlabel Deutsche Grammophon. In 2005 schreef Costello een opera over het leven van de Deense sprookjesschrijver Hans Christian Andersen in opdracht van de Royal Danish Opera in Kopenhagen.
Veel van Costello's albums werden geproduceerd door Nick Lowe. Zelf treedt Costello ook regelmatig op als producer, onder andere voor The Pogues. Costello hertrouwde in 1986 met de bassiste van die laatste band, Caitlin O'Riordan. Dit huwelijk duurde tot begin 21e eeuw. Inmiddels is Costello voor de derde keer getrouwd, nu met jazz-zangeres en pianiste Diana Krall. Zij kreeg in december 2006 een tweeling.
Major albums
Year Album UK US
1. 1977 My Aim Is True 14 32
2. 1978 This Year's Model 4 30
3. 1979 Armed Forces 2 10
4. 1980 Get Happy!! 2 11
5. 1981 Trust 9 28
6. 1981 Almost Blue 7 50
7. 1982 Imperial Bedroom 6 30
8. 1983 Punch The Clock 3 24
9. 1984 Goodbye Cruel World 10 35
10. 1986 King Of America 11 39
11. 1986 Blood & Chocolate 16 84
12. 1989 Spike 5 32
13. 1991 Mighty Like A Rose 5 55
14. 1993 The Juliet Letters 18 125
15. 1994 Brutal Youth 2 34
16. 1995 Kojak Variety 21 102
17. 1996 All This Useless Beauty 28 53
18. 1996 Costello & Nieve - -
19. 1998 Painted From Memory 32 78
20. 2001 For The Stars 67 -
21. 2002 When I Was Cruel 17 20
22. 2003 North 44 57
23. 2004 The Delivery Man 73 40
24. 2004 Il Sogno - *
25. 2005 Piano Jazz: Costello/McPartland - -
26. 2006 My Flame Burns Blue - 188
27. 2006 The River In Reverse 97 103
28. 2008 Momofuku 112 59
29. 2009 Secret, Profane & Sugarcane 71 13
30. 2010 National Ransom 71 39
31. 2011 The Return Of The Spectacular Spinning Songbook - -
32. 2013 Wise Up Ghost 28 16
1977-1979
Costello werkte midden jaren zeventig als computerprogrammeur en trad in folkclubs op als D.P. Costello en was daarmee een vroeg lid van de pubrockscene in Londen. In 1977 verscheen zijn eerste album, My Aim Is True, dat nog werd opgenomen met muzikanten van de Amerikaanse band Clover (voorloper van Huey Lewis and the News). Daarna kreeg Costello een vaste begeleidingsband. The Attractions, bestaande uit bassist Bruce Thomas, toetsenist Steve Nieve en drummer Pete Thomas. Op de albums This Year's Model (1978) en Armed Forces (1979) veranderde zijn stijl naar punkrock en new wave; "Chelsea", "Radio Radio", "Oliver's Army" en "Accidents Will Happen" werden hits.
1980-1981
Met het soulgetinte Get Happy (1980) begon een zoektocht naar een eigen geluid; dit album werd voorafgegaan door de Sam & Dave-cover "I Can't Stand Up For Falling Down" die oorspronkelijk op het 2 Tone-label van zijn favoriete skaband The Specials zou verschijnen, maar Warner wist dat via juridische stappen te voorkomen. Uiteindelijk werden de reeds geperste exemplaren gewilde verzamelobjecten.
In 1981 toog Costello naar Nashville om het met covers gevulde country-album Almost Blue op te nemen; John McFee, oud-Clover-gitarist en inmiddels lid van de Doobie Brothers, verleende zijn medewerking. Good year for the roses werd een hit.
1982-1986
In 1982 verscheen het lovend ontvangen Imperial Bedroom en schreef Costello voor Robert Wyatt "Shipbuilding", een aanklacht tegen de Falklandoorlog. Op dit nummer speelde ook Madness-bassist Mark Bedford mee. Als tegenprestatie ging Costello begin 1983 de studio in met de nutty boys om een nieuwe versie op te nemen van hun hit "Tomorrow's (Just Another Day)". Clive Langer en Alan Winstanley, de vaste producers van Madness, werden vervolgens ingeschakeld voor Punch the Clock en Goodbye Cruel World; deze albums lieten een voller, gepolijster geluid horen en werden door de critici (maar ook door Costello zelf) afgedaan als de slechtste in zijn algehele oeuvre.
In 1986 bracht Costello twee albums uit; King of America (solo; geproduceerd door T Bone Burnett) en Blood & Chocolate (met de Attractions); laatstgenoemde leverde de hit "I Want You" op, maar ook de dreiging van een rechtszaak omdat het hoesontwerp op de verpakking van een chocoladereep leek. Tijdens een concert in Nederland werd Freek de Jonge als gast uitgenodigd.
1989-1996
Daarna ging Costello een songschrijversverband aan met Paul McCartney; de meeste nummers verschenen in 1989 op de respectievelijke albums Spike en Flowers In The Dirt. De rest belandde in 1991 op Mighty Like A Rose; op dit album liet Costello zich begeleiden door The Rude 5 met o.a. pianist Derek The Draw Hussey, tegenwoordig de plaatsvervanger van Ian Dury bij de Blockheads.
In 1992 schreef Costello alle nummers voor het solo-album van Transvision Vamp-zangeres Wendy James en werkte hij met het Brodsky Quartet aan The Juliet Letters; beiden verschenen in 1993.
Tussen 1994 en 1996 werkte Costello weer samen met de Attractions; Brutal Youth bracht de sound van This Year's Model en Armed Forces in herinnering, maar van 'terug naar de basis' wilde Costello niets weten. Daarna volgden The Kojak Variety (1995; vijf jaar van tevoren opgenomen) en All This Useless Beauty.
1998-heden
Daarna werkte hij ook samen met Anne Sofie von Otter en Burt Bacharach, en nam hij Charles Aznavour's "She" op als titelsong voor de film Notting Hill; het bereikte een hoge notering in de hitlijsten.
In 2004 liet hij zich op het North Sea Jazz Festival begeleiden door het Metropole Orkest. Zijn affiniteit met klassieke muziek komt ook tot uiting in het feit dat hij sinds kort albums uitbrengt op het befaamde klassieke platenlabel Deutsche Grammophon. In 2005 schreef Costello een opera over het leven van de Deense sprookjesschrijver Hans Christian Andersen in opdracht van de Royal Danish Opera in Kopenhagen.
Veel van Costello's albums werden geproduceerd door Nick Lowe. Zelf treedt Costello ook regelmatig op als producer, onder andere voor The Pogues. Costello hertrouwde in 1986 met de bassiste van die laatste band, Caitlin O'Riordan. Dit huwelijk duurde tot begin 21e eeuw. Inmiddels is Costello voor de derde keer getrouwd, nu met jazz-zangeres en pianiste Diana Krall. Zij kreeg in december 2006 een tweeling.
Major albums
Year Album UK US
1. 1977 My Aim Is True 14 32
2. 1978 This Year's Model 4 30
3. 1979 Armed Forces 2 10
4. 1980 Get Happy!! 2 11
5. 1981 Trust 9 28
6. 1981 Almost Blue 7 50
7. 1982 Imperial Bedroom 6 30
8. 1983 Punch The Clock 3 24
9. 1984 Goodbye Cruel World 10 35
10. 1986 King Of America 11 39
11. 1986 Blood & Chocolate 16 84
12. 1989 Spike 5 32
13. 1991 Mighty Like A Rose 5 55
14. 1993 The Juliet Letters 18 125
15. 1994 Brutal Youth 2 34
16. 1995 Kojak Variety 21 102
17. 1996 All This Useless Beauty 28 53
18. 1996 Costello & Nieve - -
19. 1998 Painted From Memory 32 78
20. 2001 For The Stars 67 -
21. 2002 When I Was Cruel 17 20
22. 2003 North 44 57
23. 2004 The Delivery Man 73 40
24. 2004 Il Sogno - *
25. 2005 Piano Jazz: Costello/McPartland - -
26. 2006 My Flame Burns Blue - 188
27. 2006 The River In Reverse 97 103
28. 2008 Momofuku 112 59
29. 2009 Secret, Profane & Sugarcane 71 13
30. 2010 National Ransom 71 39
31. 2011 The Return Of The Spectacular Spinning Songbook - -
32. 2013 Wise Up Ghost 28 16
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !
Op
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !
quote:
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !
Declan MacManus had zelf ook wel door dat ie met die naam nooit door ging breken, dus had ie het veranderd in Declan Costello. Kwam er iemand van een platenmaatschappij: Je hebt talent, maar met de naam Declan ga je het nooit redden, laten we je Elvis noemen.
Geef angst en haat een stem
Ranja: "mijn bukgeit begrijpt mj niet. "
Ranja: "mijn bukgeit begrijpt mj niet. "
Cool. En orgineel.quote:Op woensdag 16 augustus 2017 21:34 schreef belsen het volgende:
Declan MacManus had zelf ook wel door dat ie met die naam nooit door ging breken, dus had ie het veranderd in Declan Costello. Kwam er iemand van een platenmaatschappij: Je hebt talent, maar met de naam Declan ga je het nooit redden, laten we je Elvis noemen.
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !
![Elvis Costello - Get Happy! [Full Album]](http://i.ytimg.com/vi/rajDC4oQ0yM/0.jpg)
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !
Niet te zoetsappig ?quote:Op vrijdag 18 augustus 2017 08:58 schreef cafca het volgende:
Elvis!
Ook prachtig is zijn samenwerking met Burt Bacharach:
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !
Imperial Bedroom is a 1982 album by Elvis Costello and the Attractions. It was the second Costello album, after Almost Blue, not produced by Nick Lowe. Production duties were handled by Beatles engineer Geoff Emerick. "I wanted to try a few things in the studio that I suspected would quickly exhaust Nick's patience," as Costello put it in the liner notes to the 1994 Rykodisc reissue.
It was voted as the best album of the year in The Village Voice Jazz & Pop critics poll. In 1998 readers of Q magazine named it the 96th greatest album ever. In 1989, it was ranked No. 38 on Rolling Stone magazine's list of The 100 Greatest Albums of the 80s. In 2003, the album was ranked number 166 on Rolling Stone magazine's list of the 500 greatest albums of all time. In 2012, Slant Magazine listed the album at No. 59 on its list of "Best Albums of the 1980s". The album reached number 6 in the UK charts and number 30 in the USA but the singles were less successful. "You Little Fool" and "Man Out of Time" each briefly appeared in the UK Singles Chart, but neither charted in the USA.
It was voted as the best album of the year in The Village Voice Jazz & Pop critics poll. In 1998 readers of Q magazine named it the 96th greatest album ever. In 1989, it was ranked No. 38 on Rolling Stone magazine's list of The 100 Greatest Albums of the 80s. In 2003, the album was ranked number 166 on Rolling Stone magazine's list of the 500 greatest albums of all time. In 2012, Slant Magazine listed the album at No. 59 on its list of "Best Albums of the 1980s". The album reached number 6 in the UK charts and number 30 in the USA but the singles were less successful. "You Little Fool" and "Man Out of Time" each briefly appeared in the UK Singles Chart, but neither charted in the USA.
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !
|
|
