Gek worden van mijn gedachten

Waarover ben je zo kwaad?
Dat t jullie nog niet is gelukt of dat ze stiekem hebben geprobeerd terwijl je had verwacht dat ze op jullie zouden wachten? Of?

quote:

Op maandag 14 augustus 2017 22:00 schreef Rattenvrouwtje het volgende:
Ik zit met een heel groot probleem. Wij zitten middenin een kinderwens en mijn schoonzus en vriend ook. Hun gunden het ons om de eerste te zijn. Nu hebben wij afgelopen week te horen gekregen dat ze zwanger is, al bijna 15 weken....

Het nieuws komt heel hard bij mij binnen. Ik kan niet blij voor ze zijn. Hoe graag ik ook zou willen.
Ik heb een ideaalbeeld in mijn hoofd zitten en dat wordt nu compleet verstoord..
Ik kan hier niet mee overweg. Ik ben kwaad, gefrustreerd en moet er niet aan denken om ze onder ogen te komen. Het voelt als verraad.. het enige wat zou helpen, en dat mag ik absoluut niet denken, is dat het alsnog fout bij hun gaat... Ik vind het zo verschrikkelijk dat ik deze gedachten heb.

Ik kan dit bij mijn eigen vriend niet kwijt, die is heel simpel ingesteld. Hij wordt oom en ik moet er maar mee leren dealen. Maar dit kan ik niet..😦

Hoe en wat kan ik er aan doen om hier mee te dealen? 😢

Wat was je ideaalbeeld als ik mag vragen?

quote:

Op maandag 14 augustus 2017 22:00 schreef Rattenvrouwtje het volgende:
Ik zit met een heel groot probleem. Wij zitten middenin een kinderwens en mijn schoonzus en vriend ook. Hun gunden het ons om de eerste te zijn. Nu hebben wij afgelopen week te horen gekregen dat ze zwanger is, al bijna 15 weken....

Het nieuws komt heel hard bij mij binnen. Ik kan niet blij voor ze zijn. Hoe graag ik ook zou willen.
Ik heb een ideaalbeeld in mijn hoofd zitten en dat wordt nu compleet verstoord..
Ik kan hier niet mee overweg. Ik ben kwaad, gefrustreerd en moet er niet aan denken om ze onder ogen te komen. Het voelt als verraad.. het enige wat zou helpen, en dat mag ik absoluut niet denken, is dat het alsnog fout bij hun gaat... Ik vind het zo verschrikkelijk dat ik deze gedachten heb.

Ik kan dit bij mijn eigen vriend niet kwijt, die is heel simpel ingesteld. Hij wordt oom en ik moet er maar mee leren dealen. Maar dit kan ik niet..😦

Hoe en wat kan ik er aan doen om hier mee te dealen? 😢

Wow. Jealousy really IS a bitch.

Hoe lang ben je al bezig om zwanger te worden?

Is dit serieus of een grap?

Verder: niet zo misgunnen. Dat het moeilijk is begrijp ik, maar dat je hoopt dat het misgaat is wel ziekelijk. Mensen krijgen kinderen. Zo gaat dat.

Als ik jou was zou ik maar snel hulp zoeken. Redelijk ziek dit.

Je vriend heeft gelijk. Dit is het leven: leer ermee om te gaan. Ideaalplaatjes zijn niet realistisch, dus houd daar maar mee op. En als je ooit alsnog een kind hebt ben ik nu al bang tot wat voor een vreselijk mens je dat kind zult kapotopvoeden omdat het zo gewenst is..... (helicopter parenting)

Denk gewoon dat je het moet accepteren.. Snap echt niet waarom dit een probleem moet zijn? Is wel een teken van egoïsme als ik eerlijk ben.

Hmm dat misgunnen gaat wel heel ver, vind je niet

Confronterend is het wel als iemand zo dichtbij zwanger raakt en jou lukt het niet. De enige manier om er mee te dealen is door realistisch te zijn en ideaalbeelden los te laten. Misschien krijg jij nooit kinderen en zij nog twee, wat dan? Kinderen krijgen is niet voor iedereen weggelegd en het is geen recht.
Ga serieus met een professional praten voordat je je relaties met naasten om zeep helpt.

Sterkte!

[ Bericht 0% gewijzigd door -Miauw- op 15-08-2017 19:47:20 ]

quote:

Op dinsdag 15 augustus 2017 01:20 schreef -Miauw- het volgende:
Hmm dat misgunnen gaat wel heel ver, vind je niet

Confronterend is het wel als iemand zo dichtbij zwanger raakt en jou lukt het niet. De enige manier om er mee te dealen is realistisch te zijn en ideaalbeelden los te laten. Misschien krijg jij nooit kinderen en zij nog twee, wat dan? Kinderen krijgen is niet voor iedereen weggelegd en het is geen recht.
Ga serieus met een professional praten voordat je je relaties met naasten om zeep helpt.

Sterkte!

Dit. Het is sowieso geen gek idee om hulp te zoeken. Ik snap dat het je hoog zit (om wat voor reden dan ook). Maar om op deze manier te reageren is, zoals je waarschijnlijk al wel weet, zorgwekkend. Het is goed om hulp te zoeken zodat je op een wat gezondere manier met heftige tegenslagen om kunt gaan. Goed voor jou en je relatie .

Wat een reacties zeg...

Anyhow, het lijkt mij goed dat je inziet dat deze gedachten fout en verwerpelijk zijn, ook dat je advies vraagt over hoe met deze gedachten om te moeten gaan en wat goede vervolgstappen zouden zijn.

Zelf zou ik een afspraak maken bij een huisarts, deze zou je dan door kunnen verwijzen mocht dit nodig zijn.

Succes en sterkte, probeer ondanks deze lading negatieve reacties deze gedachten niet weg te stoppen en zoek waar deze vandaan komen.

[ Bericht 0% gewijzigd door FlippingCoin op 15-08-2017 02:50:06 ]

[ Bericht 4% gewijzigd door Samzz op 15-08-2017 07:13:59 ]

Nou moet ik zeggen, zo onherkenbaar is dit niet voor mij. Al was dat bij ons nadat we twee en een half jaar bezig waren, de medische molen ook niets opleverde en al die mensen in onze omgeving waar jij het nu over hebt bij ons zwanger werde van een tweede. Toen had ik wel zo iets van: Nee, wachten jullie maar wij eerst een eerste dan jullie weer...
Het is een hele menselijke gedachte om het jezelf wat meer te gunnen dan anderen en het gevolg hiervan daar zie je zelf ook van in dat het niet goed is; dat je denkt aan een miskraam bij hun.

Hoe je er mee kan dealen? dring jezelf niet constant contact op met zwangeren, je kan best eens voor jezelf kiezen. Verder gewoon doorgaan en hopen dat het goedkomt. En nooit, en dan ook nooit, een gesprek hebben met mensen dat jullie eerst een kindje krijgen en dan hun. Dat zijn zaken waar je gewoon geen inspraak in hebt.
Verder gaat het met vlagen, zo rond je eisprong zal je wat positiever zijn en rond je volgende menstruatie een stukje negatiever. Mocht het echt een neerwaartse spiral zijn zoek dan hulp want het is toch echt jouw probleem. Je kan niet verwachten dat niemand meer kinderen krijgt tot dat jij zwanger bent.

edit zie nu de post van samzz

Neem tijd om aan het idee te wennen. Hoe belangrijk is het nou echt om als eerst te zijn?

Het komt op mij vooral over als angst dat het misschien niet lukt.

Als dit echt is zou ik hulp zoeken bij een psycholoog, dit is geen normale jaloersheid maar zit volgens mij veel meer achter.

Het is geen wedstrijd. Zij krijgen echt niet meer aandacht omdat ze de eerste zijn.

Bekijk het positief.
Nu kun je later voor advies en tips bij je schoonzus terecht omdat zij dit al hebben meegemaakt.
Je kunt bijvoorbeeld ook even 'spieken' wat jij in het vervolg anders/beter kunt doen?

Ook mag je misschien spullen van hen lenen die zij niet meer nodig hebben (maxicosis en kleren die niet meer passen, speelgoed waar het kind te oud voor is etc.) Niet de eerste zijn heeft ook een heleboel voordelen!

Maak je er niet zo druk om..

quote:

Op dinsdag 15 augustus 2017 08:56 schreef oganesson het volgende:
Dat zijn zaken waar je gewoon geen inspraak in hebt.

[...]

Mocht het echt een neerwaartse spiraal zijn, zoek dan hulp want het is toch echt jouw probleem.

Dit.
Wat is er nu zo belangrijk aan de eerste zijn trouwens?

Daar gek van worden.

quote:

Op dinsdag 15 augustus 2017 16:04 schreef lemmethinkaboutit het volgende:

[..]

Dit.
Wat is er nu zo belangrijk aan de eerste zijn trouwens?

Dit ja, echt treurnis.

quote:

Op dinsdag 15 augustus 2017 16:01 schreef Aalscholver het volgende:
Het is geen wedstrijd. Zij krijgen echt niet meer aandacht omdat ze de eerste zijn.

Bekijk het positief.
Nu kun je later voor advies en tips bij je schoonzus terecht omdat zij dit al hebben meegemaakt.
Je kunt bijvoorbeeld ook even 'spieken' wat jij in het vervolg anders/beter kunt doen?

Ook mag je misschien spullen van hen lenen die zij niet meer nodig hebben (maxicosis en kleren die niet meer passen, speelgoed waar het kind te oud voor is etc.) Niet de eerste zijn heeft ook een heleboel voordelen!

Maak je er niet zo druk om..

Ik moet zeggen dat ik het eigenlijk wel begrijp. Zeker als je al een hele tijd bezig bent. Zeker als dit het eerste kleinkind in de familie is.

quote:

Op maandag 14 augustus 2017 22:00 schreef Rattenvrouwtje het volgende:
Ik zit met een heel groot probleem. Wij zitten middenin een kinderwens en mijn schoonzus en vriend ook. Hun gunden het ons om de eerste te zijn. Nu hebben wij afgelopen week te horen gekregen dat ze zwanger is, al bijna 15 weken....

Het nieuws komt heel hard bij mij binnen. Ik kan niet blij voor ze zijn. Hoe graag ik ook zou willen.
Ik heb een ideaalbeeld in mijn hoofd zitten en dat wordt nu compleet verstoord..
Ik kan hier niet mee overweg. Ik ben kwaad, gefrustreerd en moet er niet aan denken om ze onder ogen te komen. Het voelt als verraad.. het enige wat zou helpen, en dat mag ik absoluut niet denken, is dat het alsnog fout bij hun gaat... Ik vind het zo verschrikkelijk dat ik deze gedachten heb.

Ik kan dit bij mijn eigen vriend niet kwijt, die is heel simpel ingesteld. Hij wordt oom en ik moet er maar mee leren dealen. Maar dit kan ik niet..😦

Hoe en wat kan ik er aan doen om hier mee te dealen? 😢

Ga naar de psycholoog of laat je vrijwillig opnemen in de TBS kliniek want als je je om dit soort onzin al druk gaat maken zit er ergens iets niet fris in je bovenkamer. Doe in vredesnaam niet zo onwijs jaloers. Daarnaast: Je gunt ze ook nog iets vreselijks omdat ze eerder een kind krijgen dan jij? Heb je zelf door hoe ontzettend bizar en extreem je uitspraken zijn?

Mijn leven gaat ook niet altijd zoals ik dat wil, deal with it.

[ Bericht 4% gewijzigd door Metro2005 op 15-08-2017 16:18:23 ]

Ik vind het persoonlijk wel heel erg triest dat je het als verraad ziet..je kan anderen niet dwingen om te wachten met kinderen omdat dat jouw ideaalbeeld is.

En kinderen neem je niet zo even.. .je mag blijf wezen dat je ze krijgt en dat alles gezond is.