Past promoveren bij mij?

quote:

Op zondag 13 augustus 2017 09:50 schreef Gary_Oak het volgende:

[..]

Is je scriptie een groepsopdracht of hebben jullie hetzelfde onderwerp, maar een andere hypothese/hoofdvraag bij dezelfde begeleider? Ik vond het inlezen het allerkutste. Toen ik mijn resultaten had verwerkt, was ik binnen twee dagen klaar met de conclusie en discussie.

Het inlezen was ook het alleekutste omdat mijn onderzoek deels gaat over persoonlijkheidskenmerken en er gewoon zoveel zijn dat het moeilijk was om knopen door te hakken welke ik precies wilde meten. Maar ook wel weer interessante dingen geleerd uit voorgaande onderzoeken.

Nee ik doe het onderzoek alleen bij een bedrijf, en mijn begeleider is nu met verlof Dus ik krijg een nieuwe begeleider vanaf september. Maar op zich is dat wel fijn, kan ik die nog mijn inleiding en methode laten zien en daarna pas data verzamelen. Soort frisse start. Het ergste gedeelte heb ik gehad. Maar gewoon erg last van motivatie problemen en deels faalangst, omdat andere mensen hoge verwachtingen hebben van dit onderzoek (wat ik zelf niet zo voel).

Maar dit kan beter in het scriptie topic

Ik zou het sowieso niet te serieus nemen als iemand zegt dat je master thesis proefschrift waardig is.

quote:

Op zondag 13 augustus 2017 10:00 schreef Gary_Oak het volgende:

[..]

Dat mag hoor, maakt mij niet zo veel uit. Het is alleen dat ik tijdens mijn studie psychische klachten kreeg en het bekend is dat promovendi die ook gaan krijgen, vandaar R&P. En dit subforum is ook drukker. Maar het is mij om het even of het verplaatst wordt. Jij bent de mod.

Ik snap je keuze, en voor het psychische aspect is het topic hier perfect op de plek. Mits het daar dan ook over gaat .

quote:

Op zondag 13 augustus 2017 10:03 schreef Gary_Oak het volgende:

[..]

Hou het bij reviews, want daar zijn ze voor. Hoop dat je een goede begeleider krijgt, want dat is erg belangrijk. Hoor horrorverhalen van mensen over mailtjes die weken later beantwoord worden en begeleiders die zonder aankondigen op vakantie gaan. Maar is goed, ik zie je daar.

Dat is aan de ene kant fijn: er is over dit specifieke onderwerp nog niet veel bekend. Dus het onderzoek voegt in dat opzicht wel echt wat toe. Maar er zijn dus vrij weinig reviews ter onderbouwing, wel heel veel losse onderzoeken die allemaal andere factoren meten.

See you there

quote:

Op zondag 13 augustus 2017 10:06 schreef Gary_Oak het volgende:
En speaking of, ik kwam dit toevallig net tegen.

https://www.vice.com/en_c(...)r-your-mental-health

Verbaast me niks, kom zo vaak verhalen tegen van mensen die provoceren en overspannen zijn. Met 40 uur per week ben je er ook niet denk ik.

Je verhaal lijkt erg op die van mij. Luie kutstudent, veel zesjes, veel moeite, vond de studie niet leuk, probeerde op de tentamens een vierkant blok in een ronde opening te proppen. Maar passie voor filosofie en opgeleefd tijdens het afstudeerproject. Chaotisch en snel afgeleid ben ik gepromoveerd met nauwelijks een dag hard te werken (alleen de eindsprint) en binnenkort ga ik op voor tenure (overigens is het als UD wel hard werken, maar het voordeel van promotieonderzoek is dat je nog vier jaar extra de tijd hebt om aan werk te wennen)

Maar de ene promotieplek is de andere niet. Wat Haushofer zei is het allerbelangrijkste: je moet echt passie voor het onderwerp hebben. Dan gaat het vanzelf want dan voelt het lezen over het onderwerp ook niet als werken. Bij mij was dat videogames dus dat was eitje. Van mijn hobby mijn werk maken. Het hielp bij mij ook dat ik iets kon maken. Als ik echt helemaal gek werd van alle papers ging ik een tijdje aan mijn game knutselen. Of proefpersonen door een experiment leiden. Als jouw tak zuiver theoretisch is wordt dat wel een stuk lastiger. Ik zou wel zoeken naar iets waar je ook zo nu en dan wat praktisch kan gaan doen om je gemotiveerd te houden.

Oh ja en de tip is wel om te promoveren in iets waar weinig over bekend is. In het land der blinden etc. Ga niet in iets supercompetitiefs zitten .

[ Bericht 5% gewijzigd door speknek op 13-08-2017 10:31:04 ]

quote:

Op zondag 13 augustus 2017 10:06 schreef Gary_Oak het volgende:
En speaking of, ik kwam dit toevallig net tegen.

https://www.vice.com/en_c(...)r-your-mental-health

Dat is wel de VS heh, daar is PhD student zijn meer een opleiding, geen baan. Je krijgt er niet voor betaald. Hier is er ook wel stress, maar meer omdat vier jaar erg lang is om in je eentje aan een project te werken. In de tussentijd heb je arbeidsvoorwaarden, bouw je pensioen op, is het geen vetpot maar hoef je je verder geen zorgen te maken om rond te komen.

quote:

Op zondag 13 augustus 2017 09:03 schreef Gary_Oak het volgende:

Ik heb inderdaad het advies gekregen om bij een denktank te werken. Het probleem is vooral dat ik erg sterk ben met theoretische en abstracte dingen met weinig praktische implicaties. Mijn interesses liggen vooral bij wetenschapsfilosofie en het raakvlak van mijn opleiding met filosofie. Maar ja, als afgestudeerde filosofiestudenten al moeilijk aan een baan komen, wat moet ik dan wel niet denken?

Ik zou de hoop niet te snel opgeven. Iemand bij mij in de klas heeft werk gevonden op basis van het onderwerp van de masterscriptie en dat is zo'n onderwerp waar je ook niet zo snel werk op zou kunnen vinden. De thesis stond op Linkedin, job hunter vond het goed passen bij het werk wat het bedrijf doet en deze persoon heeft dus nu een baan daar.

Mijn onderzoek had ook weinig praktische implicaties, maar je kunt ook kiezen om erover te gaan schrijven wat je interesseert. Zo ben ik momenteel aan het bevallen van een lijvig boek over kwantumzwaartekracht. Haal ik iig erg veel plezier uit. Nu hopelijk een uitgever ook nog

quote:

Op zondag 13 augustus 2017 10:08 schreef -Strawberry- het volgende:

[..]

Verbaast me niks, kom zo vaak verhalen tegen van mensen die provoceren en overspannen zijn. Met 40 uur per week ben je er ook niet denk ik.

Ik moest 4 jaar herstellen voordat ik mn proefschrift kon verdedigen. Dat was een uitzondering, maar veel collega's van me zijn mentaal
behoorlijk uit de bocht gevlogen.

quote:

Op zondag 13 augustus 2017 16:54 schreef Haushofer het volgende:

[..]

Ik moest 4 jaar herstellen voordat ik mn proefschrift kon verdedigen. Dat was een uitzondering, maar veel collega's van me zijn mentaal
behoorlijk uit de bocht gevlogen.

4 jaar Heftig. Nu nog werkzaam in de wetenschap? En achteraf toch blij of had je echt wat anders willen doen? Stomme vraag misschien, als je 4 jaar moest herstellen lijkt het me niet dat je toch blij bent met de keuze.

quote:

Op zondag 13 augustus 2017 17:40 schreef Befbekje het volgende:
Gelezen totdat je schreef dat je her en der zesjes haalde.. Daarmee zul je never nooit promoveren überhaupt.. Alleen cum laude studenten en studenten die research masters hebben gedaan kunnen gaan promoveren..

Of je moet geluk hebben. En ik denk dat ze het meeste belang hechten aan je scriptiecijfer.

quote:

Op zondag 13 augustus 2017 17:35 schreef -Strawberry- het volgende:

[..]

4 jaar Heftig. Nu nog werkzaam in de wetenschap? En achteraf toch blij of had je echt wat anders willen doen? Stomme vraag misschien, als je 4 jaar moest herstellen lijkt het me niet dat je toch blij bent met de keuze.

Nee, geef nu les op een HBO. Maar ben wel blij met de keuze die ik toen gemaakt heb. Ik heb ontzettend veel geleerd, niet alleen over wetenschap maar ook over mezelf, boel dingen meegemaakt, Stephen Hawking ontmoet ( ), en een 'wat als'-knagend gevoel voor de rest van m'n leven misgelopen.

Ook vond ik m'n onderzoeksonderwerp echt leuk; ik had het zelf uitgekozen, het werd door veel mensen inclusief mijn promotor eerst als wat obscuur gezien, en ondertussen worden m'n artikelen goed geciteerd, zijn er prominente workshops over gehouden en is m'n promotor 5 jaar na dato nog steeds met het onderwerp bezig. Ik ben ooit es als 'een pionier' bestempeld door iemand van het Niels Bohr instituut, en dat vond ik toch wel erg leuk om te horen.

Bovendien is het qua werk zoeken wel erg handig. Je wordt, zeker met een PhD in theoretische natuurkunde, ook door veel bedrijven op een behoorlijk voetstuk geplaatst.

Promotieonderzoek is een academisch afvoerputje. Je wordt keihard uitgeperst voor een hongerloon. Niets voor mij en zo te lezen ook niets voor jou...

quote:

Op zondag 13 augustus 2017 18:34 schreef JeMoeder het volgende:
Promotieonderzoek is een academisch afvoerputje. Je wordt keihard uitgeperst voor een hongerloon. Niets voor mij en zo te lezen ook niets voor jou...

Dat valt wel mee, maar voor het geld hoef je het niet te doen inderdaad. Daarentegen zie ik ex-collega's nu bedragen verdienen in het bedrijfsleven die niet misselijk zijn. Maar dat is een wiskundig-stevig onderzoeksgebied; bij biologie weet ik van vrienden dat dit b.v. al veel minder het geval is.

Dat maakt de overstap van onderwijs naar het bedrijfsleven ook aanlokkelijk.

Dat uitpersen doe je ook zelf; ik heb het altijd als mentale topsport opgevat. Dus 70 uur per week was geen uitzondering. En dat leverde soms wekenlang dan ook nog es niks op

quote:

Op zondag 13 augustus 2017 17:55 schreef Befbekje het volgende:

[..]

Mja, het is een beetje dubbel.. Ik was een cum laude-student totdat ik struggles ervoer tijdens mijn scriptie en het dus met een zesje moest doen.. Aan de andere kant, een 9 voor je scriptie met verder een hoop zesjes staat ook niet echt high-profile ..

Cum laude vakken halen is dan ook heel wat anders dan onderzoek doen. Vakken halen met negens ervoer ik, bij theoretische natuurkunde, ook niet als echt als onhaalbaar (hoewel het veel, veel meer tijd kostte dan de negens en tienen die ik bij letteren haalde). Niet dat ik dat altijd deed, overigens; zessen halen ging me ook goed af

Maar onderzoek doen is een heel ander koekje. Daar komen hele andere vaardigheden bij te pas.

quote:

Op zondag 13 augustus 2017 09:14 schreef Gary_Oak het volgende:

[..]

Heel fijn om te horen dat je die stap durfde te zetten! Ik ben zelf te koppig om op te geven, dus ik zou het waarschijnlijk niet gedaan hebben. Ik heb ook erg veel bezwaren tegen de huidige wetenschap. Alles moet volgens protocollen, conventioneel, financieel te verantwoorden etc. Tijdens mijn studie kreeg ik ook alleen maar zulke generieke onderzoeken en hun tientallen replicaties voor m'n neus om te leren, werd er kotsmisselijk van. Oh wauw, we hebben een klein effect gevonden van de twintig variabelen die we hebben onderzocht, maar dan wel in een zeer specifieke conditie met tien voorwaarden.

Kon je eigenlijk wel zomaar weg? Want tegenwoordig werken ze toch met een beurs in plaats van salaris?

Mijn situatie was sowieso vrij uitzonderlijk, want ik had nooit een beurs. Professor wilde graag een extra promovendus en had nog ergens een klein potje voor een jaar liggen, dus kreeg ik een jaarcontract. Hij was vol vertrouwen dat we tijdens dat jaar makkelijk funding konden vinden voor nog 3 jaar en had naar eigen zeggen allerlei lijntjes overal. Ik heb een aantal keer aan vrij stressvolle subsidieaanvragen meegedaan, maar is allemaal niets geworden. Na dat jaar had ik dus niets, behalve 2 artikelen waarvan 1 gepubliceerd. Toen bleek hij nog geld te hebben voor nog een half jaar, en het RIVM wilde ook wel een beetje meebetalen dus uiteindelijk nog een jaar doorgegaan. Tegen het eind had ik 2 publicaties, 1 ingediend artikel, een artikel dat zo ingediend kon worden en een artikel waarvan de discussie nog moest worden geschreven.

Er was echter geen geld meer dus de vraag was of ik het dan in mijn vrije tijd wilde doen. Ik heb dit geprobeerd, maar omdat ik er al zo weinig aan vond was de motivatie om naast mijn fulltime baan ook nog eens gezellig artikelen te schrijven echt 0,0. Als het bij die 5 artikelen had kunnen blijven had ik het misschien afgerond maar meneer wilde perse nog een zesde onderzoek. Toen heb ik besloten het niet te doen omdat mijn prioriteiten meer bij een sociaal leven lagen dan bij een titel. Zoals ik al zei, absolluut geen spijt van.

Wat bij mij ook meespeelde is dat doordat al het geld rechtstreeks bij mijn professor vandaan kwam, ik me min of meer verplicht voelde te doen wat hij vond. Als ik een eigen beurs had gehad, met daarin geld voor cursussen en congressen was het misschien ook weer anders geweest.

Al met al denk ik dus dat vrijheid en een goede verstandhouding met de begeleider echt heel belangrijk zijn bij het promoveren.

Ik herken veel dingen van mijzelf. Uit ervaring kan ik zeggen, doe het niet. Pm maar als je meer wilt weten

TS, een promotie komt vooral neer op laten zien dat je door een hoepel kunt springen. Je kunt nog zo veel talent hebben, als je niet bereid bent om de uren te maken - en een promotie gaat gewoonweg veel uren kosten, vooral aan zaken waar je een broertje dood aan zult hebben - dan heeft het geen enkele zin.

Dat gezegd hebbende...

Net zoals veel anderen hierboven, was ik ook een heel, heel erg matige 6-jes student. In Nederland is scholing toch vooral conformeren, met alle idioterie er om heen, want je medestudenten hebben nog minder discipline, en het heeft verder erg weinig met academische vorming te maken. Geef mijn portie dan maar aan Fikkie.

Pas toen ik ging werken, zag ik dat studeren wel degelijk zin had, maar toen was het al weer veel te laat. Met enorm hard werken heb ik het heft weer in eigen handen genomen en ben uiteindelijk gepromoveerd.

Dat heft in eigen handen nemen, dat was voor mij een eye openeren. Tot dan toen werd ik eigenlijk een beetje geleefd door mijn eigen nukken en dwalingen. Tot op het laatst wachten met iets, altijd excuses voor van alles en nog wat. Pas toen ik zelf verantwoordelijkheid begon te nemen, en geen excuses meer zocht, toen zag ik dat ik tot veel in staat was.

Een waarschuwing: de academische wereld is de overtreffende trap van een rat race. Je denkt er te zijn met het eindigen van een promotie, maar dat is pas het begin. Ik had het geluk om in een topgroep te mogen promoveren, waardoor ik een aantal publicaties heb kunnen schrijven die vaak worden geciteerd. Sindsdien is het eigenlijk alleen maar heel erg snel bergafwaarts gegaan, ondanks dat de kwaliteit van mijn werk rap vooruit is gegaan, maar dat telt niet. Die eerste publicaties houden me al een tijdje in het zadel. Wil je overleven in de academische wereld, dan moet je enorm veelzijdig zijn, en kneiterhard willen en kunnen werken. Het is niet voor iedereen geschikt.

quote:

Op zondag 13 augustus 2017 18:34 schreef JeMoeder het volgende:
Promotieonderzoek is een academisch afvoerputje. Je wordt keihard uitgeperst voor een hongerloon. Niets voor mij en zo te lezen ook niets voor jou...

Dit is te negatief. Als onderzoeker ben je met zaken bezig die nog nooit iemand eerder heeft gezien. Je bent een moderne ontdekkingsreiziger! Je verdient idd. niet veel maar het loon van een promovendus in Nederland is international gezien echt niet slecht.

[ Bericht 0% gewijzigd door Lyrebird op 14-08-2017 16:12:30 ]

quote:

Op maandag 14 augustus 2017 08:13 schreef Lyrebird het volgende:

[..]

Dit is te negatief. Als ondezoeker ben je met zaken bezig die nog nooit iemand eerder heeft gezien. Je bent een moderne ontdekkingsreiziger! Je verdient idd. niet veel maar het loon van een promovendus in Nederland is international gezien echt niet slecht.

Je hebt zeker gelijk. Maar zoals TS zichzelf voor doet komen past het echt niet bij hem. Vandaar ook dat ik mijn reactie wat overtrokken heb ingestoken.

Ik heb mijn promotie vooral gedaan met de motivatie "eens kijken of dat me ook nog lukt", met andere woorden dat supergemotiveerde is niet persee essentieel. Belangrijker is inderdaad of je het onderwerp leuk vind en leuk genoeg om lange tijd aan te besteden. En of je de prof en mensen met wie je het doet inschat als mensen waar je wel vier jaar mee op zou kunnen trekken.

Verder is een promotie traject niet een normale baan, ik denk dat ik me zou vervelen op een normale baan, maar het zelf een plan trekken (samen met een promotor) maakte het voor mij leuk en daarom wilde ik ook wel eens een extra stapje doen, ook wel eens niet trouwens.