Past promoveren bij mij?

Ik twijfelde of dit topic wel in R&P hoort, in plaats van SES of WGR. Maar het gaat hier toch om een vraag die verder reikt dan enkel carrière. Als de mods anders besluiten, hoor ik het wel.

Ik ben bijna afgestudeerd. De studie (en met name het studeren zelf) was voor het grootste gedeelte niet leuk (qua opzet dan, de onderwerpen waren zo nu en dan interessant). Ik ben dan ook absoluut geen goede student: ik leer altijd op het laatste moment en heb veel samenvattingen gebruikt om door mijn tentamens heen te komen, wat resulteerde in vele zesjes en studievertraging. Echter, mijn schrijfsels zijn altijd erg goed beoordeeld geweest. Zo ook mijn masterscriptie. Mijn begeleiders zijn er ontzettend enthousiast over en ze raden me echt aan om te gaan promoveren (ze kunnen me voordragen bij een open sollicitatie) en ze overwegen ook om mijn werk in te dienen bij wetenschappelijke tijdschriften.

Zelf twijfel ik nog enorm. Ik ben dan wel een échte academicus wat betreft denkwijze, maar mijn werkwijze/persoonlijkheid past daar totaal niet bij. Voorbeeld: mijn scriptie bevat een aantal sterke argumenten met een waterdichte en helder geschreven redenering vanuit een invalshoek waar nog niet veel mensen aan gedacht hebben. En in plaats van een vooropgezet onderwerp/onderzoek, heb ik in zes maanden tijd vanuit het niets zelfstandig een onderwerp/onderzoek uitgekozen/uitgevoerd wat resulteerde in een scriptie die 'proefschriftwaadig' is, zoals mijn begeleider zei (hij zinspeelde op waarschijnlijk een 9 als cijfer). En de reden dat ik zo eigenwijs en zelfstandig aan de slag ging maar een groot deel van mijn studie kut vond, is omdat ik pas enigszins normaal kan werken als iets mij interesseert en ik de vrijheid heb om mijn eigen vragen te stellen, in plaats van stof te stampen en te herkauwen. Als ik een onderwerp koos uit de opgestelde lijst van de opleiding, was ik waarschijnlijk nu na zes maanden nog steeds bezig met het inlezen van de literatuur. Ik vind het ook leuk om over mijn onderzoek te praten en dingen te ontdekken, maar dan wel in een rustig tempo.

Mijn werkwijze was de afgelopen maanden echter zeer ongestructureerd en chaotisch, en het hele werkproces was een echte lijdensweg. Ik heb totaal niet de werkethos van een academicus: mijn deelstukken die ik moest laten beoordelen voor feedback maakte ik altijd de laatste paar dagen van tevoren en het lezen van de literatuur ging heel lang- en moeizaam (na twee alinea's even op FOK! of YouTube ). Die korte sprintjes resulteerden ook in een verwaarlozing van mijn gezondheid. Ik heb totaal geen consciëntieuze persoonlijkheid om een promotietraject vier jaar lang vol te houden, maar ik heb wel de creativiteit en intelligentie om iets moois neer te zetten.

Plat gezegd: ik ben een ontzettende luie underachiever.

En dan las ik laatst nog dat promovendi enorme werk- en publicatiedruk ervaren en veel psychische klachten hebben: twee dingen waar ik in het verleden al aan onderdoor ben gegaan en ik heb daar echt niet nog een keer zin in. Daarbovenop nog het hongerloontje voor promovendi voor het vele werk wat je doet. Maar aan de andere kant: ik heb de steun en het talent, en het zou zo zonde zijn om daar niks mee te doen en te eindigen in een generieke baan ...

En als mensen vinden dat promoveren niet bij me past, wat past dan wél bij mij? Hier zat ik altijd aan te denken.

[ Bericht 2% gewijzigd door Gary_Oak op 13-08-2017 10:06:47 ]

quote:

Op vrijdag 11 augustus 2017 20:17 schreef -Strawberry- het volgende:
Nee, daar heb je te veel uitstelgedrag voor. Was je afstuderen ook niet iets waar je lang problemen mee hebt gehad?

Tenzij je echt passie voelt voor een bepaald onderwerp en zin hebt om daar 4 jaar mee bezig te zijn, zou ik het niet doen. Promoveren is echt heel pittig.

De laatste paar vakken halen was echt een zware klus. Zelfs toen alles afhing van één tentamen, omdat bij het niet halen cijfers gingen vervallen, flikte ik het nog om pas de laatste dag te leren. Maar ik had verder ook psychische shit (deels door de studie).

Het onderwerp waar ik nu mee bezig ben, vind ik echt interessant. Maar ik was dan ook een uitzondering die veel vrijheid kreeg van de examencommissie om zijn eigen onderwerp uit te kiezen (moest daar toestemming voor vragen). Maar ik heb begrepen dat je bij promoveren veel meer verantwoording moet leggen over waar je onderzoek precies over gaat en minder vrijheid hebt.

[ Bericht 2% gewijzigd door Gary_Oak op 11-08-2017 20:34:02 ]

quote:

Op vrijdag 11 augustus 2017 20:19 schreef Cockwhale het volgende:
Op basis van de omschrijving van je persoonlijkheid: nee.

Waarom zou JIJ het wel willen doen? Heb je er een interesse voor? Heb je het nodig om een bepaald doel (werk) te behalen? Is het alleen maar omdat anderen zeggen dat je potentie hebt? Als dat laatste het geval is en het je enige motivatie is dan ga je denk ik erg ongelukkig worden als je er mee doorgaat.

Ik denk dat je het alleen moet doen als je daadwerkelijk verder wilt in de wetenschap/academie.

Even uit nieuwsgierigheid: waar ging je scriptie over? Welk vakgebied?

Het is vooral omdat andere mensen zeggen dat ik het kan, druk van familie en eerlijk gezegd is de titel dr. gewoon sexy. Maar ik vind het verder ook oprecht leuk om uiteenlopende dingen te ontdekken en bij te leren, maar dan wel op mijn eigen (lees: slome) tempo. Ik kan uren op Wikipedia of YouTube zitten en dingen bijleren, oneindig door-googelen, daar lekker over lullen en aantekeningen over maken, maar daar verdien ik mijn brood niet mee. En dat laatste mag je me over DM'en, ik zet dat liever niet hier.

quote:

Op vrijdag 11 augustus 2017 20:20 schreef -Strawberry- het volgende:
Je zegt het al: Ik heb totaal geen consciëntieuze persoonlijkheid om een promotietraject vier jaar lang vol te houden.

Dus tenzij je dat denkt te kunnen veranderen op de korte termijn, zal een promotie traject vooral een lijdensweg zijn denk ik. En daarna ben je wetenschapper en zal je telkens weer die publicatie druk voelen. Ook kan je dan niet alles op je eigen tempo doen. Dat gaat toch vooral heel stressvol zijn denk ik? Helaas zijn creativiteit en intelligentie niet genoeg.

Vooral dat laatste maakte me ook aan het twijfelen ja: na promoveren ben je gewoon wetenschapper en doe je eigenlijk niks anders dan waar je de vier jaar daarvoor mee bezig was.

quote:

Op vrijdag 11 augustus 2017 20:36 schreef Cockwhale het volgende:

[..]

Met deze motivatie ga je het denk ik niet redden. Komt bijna allemaal van buitenaf, ook het geprezen worden voor een titel. Leren en schrijven op je eigen tempo kan ook zonder studie.

Heb jij dan enig idee wat wel bij me past op basis van de beschrijving van mijn persoonlijkheid en vaardigheden hier? Loop al rond bij een jobcoach, maar word er tot nu toe nog niet zo wijzer van.

quote:

Op vrijdag 11 augustus 2017 20:41 schreef Cockwhale het volgende:

[..]

Ik weet nog niet wat je studeert en wat je interesses en talenten zijn, dus dat is moeilijk te zeggen zo. Heb wel het idee dat je het type bent die waarde plaatst bij autonomie en op de een of andere wijze wil creëren.

Autonomie vind ik inderdaad erg belangrijk. Targets en deadlines, brrr.

quote:

Op vrijdag 11 augustus 2017 20:56 schreef Villas__Rubin het volgende:
Niet doen Gary, niet doen! Je drive om het wel te doen wordt ingegeven door een egoverlangen: shinen met je titel. Foute motivatie.

Ik ben dan ook een enorme egotripper.

quote:

Op vrijdag 11 augustus 2017 20:56 schreef Keep_Walking het volgende:
Ik zou het niet laten gaan, maar dat ben ik. Zelf ben ik ook geen geweldige student, heb ook de werkethos er niet voor.

Maar dat jij zo intelligent bent dat ze je persoonlijk vragen om te promoveren en dat je een 9 krijgt, dat zegt toch wat over je talent?

Het enige waar ik zorgen om zou maken is je psychische gezondheid. Je wil niet onderdoor gaan en je wil toch nog wel een leuk leven hebben daarnaast.

Mag ik het onderwerp van je scriptie weten? En je eindconclusie?

Het wordt mij aangeraden hè, ik heb geen formeel aanbod gekregen. Als de opleidingscommissie mij benadert, zal ik sowieso stevig onderhandelen om mijn vrijheid te krijgen, ervan uitgaande dat ik het ook wil op dat moment.

quote:

Op vrijdag 11 augustus 2017 20:59 schreef Cockwhale het volgende:

[..]

Dan zou ik eerst informeren over hoe het promoveren in zijn werk gaat. Hoeveel vrijheid je hebt, etc.

Ik ga waarschijnlijk binnenkort rond de tafel zitten met mijn begeleider en een hoge pief als het aan hem ligt.

quote:

Op vrijdag 11 augustus 2017 21:06 schreef lunamatic het volgende:
Als ik jou was zou ik gaan praten met andere promovendi bij dezelfde professoren. Zelf ben ik ooit halverwege een promotietraject gestopt omdat ik er slecht tegen kon om alleen maar 13 in een dozijn publicaties te schrijven, maar mijn professor niets anders van mij verwachtte. Ik wilde graag technieken uit andere vakgebieden toepassen op mijn eigen vakgebied en zo hopelijk tot nieuwe inzichten komen, maar daar was absoluut geen ruimte voor. In plaats daarvan moest ik zeer gestructureerd werken aan kleine onderzoekjes en had ik erg weinig autonomie.

Als dat voor jou ook zo gaat zijn dan denk ik dat het een lange vier jaar worden en zou ik het absoluut niet doen. Maar dat weet je vaak pas als je er al mee bezig bent. Iedere professor en ieder vakgebied heeft zo zijn eigen voor en nadelen.

Wat hierboven al gezegd is is denk ik ook zeker waar. Je moet er wel de nodige motivatie voor hebben en deze motivatie moet van binnenuit komen. Ik ken geen promovendus die niet behoorlijk geworsteld heeft met zijn/haar onderoek en als je dan al weinig motivatie hebt dan is dat niet prettig.

Mijn beide begeleiders hebben helaas geen ius promovendi: ze mogen me dus niet begeleiden als ik ga promoveren. Eentje is emeritus en de ander is zelf nog promovendus. Ik ga dus met begeleiders te maken krijgen die me die vrijheid zeer waarschijnlijk niet gaan gunnen (met deze twee kon dat wel en ik kan ook erg goed met ze opschieten, omdat ze mijn denkwijze begrijpen). Juist die vrijheid waar jij zo'n behoefte aan hebt, vind ik ook superbelangrijk. Ik kan er heel slecht tegen als ik zo'n generiek onderzoekje uit moet voeren en fabriekswerk moet produceren. Wetenschappers moeten juist de vrijheid hebben om creatief te zijn, maar dat is nu even een andere discussie. Wat heb jij toen gedaan nadat je gestopt bent?

quote:

Op vrijdag 11 augustus 2017 21:30 schreef Drieklank het volgende:
Wilde jij niet liever filosofische artikelen publiceren?

Je hebt het psychisch ook niet makkelijk gehad de afgelopen jaren. Misschien komt die drive later nog.

Ook, maar ik studeer geen filosofie. Al heb ik wel een filosofische draai weten te geven aan mijn scriptie. Waar heb je dat trouwens gelezen? Kan me niet zo goed herinneren waar ik dat heb gezegd.

En misschien is een tussenjaar wel een goed idee ja.

quote:

Op vrijdag 11 augustus 2017 21:38 schreef Drieklank het volgende:

[..]

Je hebt pas geleden nog een topic geopend over filosofie. Verder herinner ik me meerdere depressie topics van de afgelopen jaren. Blijkbaar gaat het een stuk beter tegenwoordig.

Daarom: don't beat yourself up. Als je straks op kantoor zit in een beroep dat je niet zo leuk vind, dan is studeren een pretpark. Die motivatie gaat dus hoe dan ook komen.

Of had je andere plannen voor dat tussenjaar/jaren?

Ah, tof dat je dat tweede onthouden hebt. Ja, het gaat inderdaad beter, maar ook omdat de lijdensweg van die studie echt ten einde is. Echt een enorme opluchting nu!

Ik zat eigenlijk te denken aan een jaartje iets wat ongeschoold is, sparen en dan reizen. Even geen denkwerk, maar doewerk. Horeca of zoiets. Nadeel is alleen dat ik dan geen relevante werkervaring opbouw. Ik ben er sowieso nog niet zo mee bezig, eerst de laatste dingen van die scriptie.

quote:

Op vrijdag 11 augustus 2017 21:48 schreef Harmankardon het volgende:
Ik heb ook voor de keuze gestaan en ben blij dat ik het niet heb gedaan. Ik zou promoveren alleen aanraden als je ook daadwerkelijk wetenschapper wil worden en van wat ik lees heb jij een andere werkinstelling dus niet doen.

Mag ik vragen wat je nu doet? En was jouw werkinstelling vergelijkbaar met die van mij (waardoor je het niet deed)?