WGR Werk, Geldzaken, Recht en de Beurs
Hier kun je alles kwijt over sollicitaties, werksituaties, belastingen, (handelen op) de beurs, hypotheken, beleggingen en salarissen, arbeidscontracten of geschillen met je (huis)baas. Alles over werk, geldzaken en recht dus.
Goedemiddag!
Ik ben (na 18 maanden mentale problematiek) door het UWV de Ziektewet uitgeknikkerd, nadat mijn ex-werkgever bezwaar heeft aangetekend tegen de hoogte van mijn manmaatloon (en dus in hoeverre ik 'arbeidsongeschikt' ben). Volgens berekening van UWV ben ik 63% 'geschikt', volgens ex-werkgever 66% en nu hebben zij gelijk gekregen van de afdeling Bezwaar en Beroep. Het is een kwestie van enkele procenten.
Nu had ik met mijn UWV-arbeidsdeskundige afgesproken dat we 'eind 2017 eens over re-integratie zouden nadenken'. Aangezien ik de ZW uitgepleurd ben, is dit dus niet gebeurd. Ik ben niet beter verklaard door UWV en mijn psycholoog heeft ook zwart op wit verklaard dat ik niet klaar ben voor werk.
Ik heb een advocaat in de arm genomen, die voor mij in beroep gaat. Nu vraagt hij aan mij om medische bewijsstukken.
Mijn vraag: hoe kom ik aan medisch bewijs van het feit dat ik met een angststoornis thuis zit? Hoe kan ik bewijzen dat het sinds de stopzetting van mijn ZW érger is geworden? En heeft het überhaupt zin om dit gevecht aan te gaan, aangezien het me superveel extra stress oplevert?
-For the record: dit is een kloon-account. Opmerkingen in de sfeer van "ga werken" of "uitkeringstrekker" hoeven niet. Thanks.
Ik ben (na 18 maanden mentale problematiek) door het UWV de Ziektewet uitgeknikkerd, nadat mijn ex-werkgever bezwaar heeft aangetekend tegen de hoogte van mijn manmaatloon (en dus in hoeverre ik 'arbeidsongeschikt' ben). Volgens berekening van UWV ben ik 63% 'geschikt', volgens ex-werkgever 66% en nu hebben zij gelijk gekregen van de afdeling Bezwaar en Beroep. Het is een kwestie van enkele procenten.
Nu had ik met mijn UWV-arbeidsdeskundige afgesproken dat we 'eind 2017 eens over re-integratie zouden nadenken'. Aangezien ik de ZW uitgepleurd ben, is dit dus niet gebeurd. Ik ben niet beter verklaard door UWV en mijn psycholoog heeft ook zwart op wit verklaard dat ik niet klaar ben voor werk.
Ik heb een advocaat in de arm genomen, die voor mij in beroep gaat. Nu vraagt hij aan mij om medische bewijsstukken.
Mijn vraag: hoe kom ik aan medisch bewijs van het feit dat ik met een angststoornis thuis zit? Hoe kan ik bewijzen dat het sinds de stopzetting van mijn ZW érger is geworden? En heeft het überhaupt zin om dit gevecht aan te gaan, aangezien het me superveel extra stress oplevert?
-For the record: dit is een kloon-account. Opmerkingen in de sfeer van "ga werken" of "uitkeringstrekker" hoeven niet. Thanks.
Daar zou je psycholoog je aan moeten kunnen helpen. Die heeft je dossier met medische historie
[b]Op dinsdag 30 mei 2006 15:15 schreef veldmuis het volgende:[/b]
Zelfs voor een newbie kom je niet intelligent over.
Zelfs voor een newbie kom je niet intelligent over.
Is dat genoeg 'bewijs'?quote:Op vrijdag 11 augustus 2017 17:30 schreef MutedFaith het volgende:
Daar zou je psycholoog je aan moeten kunnen helpen. Die heeft je dossier met medische historie
Ik bedoel.. aan het begin van het behandelingstraject dachten we na twaalf weken klaar te zijn. Inmiddels heb ik mijn psych ruim 25× gezien en ga ik weer elke week (nadat we een tijdje aan het 'afbouwen' waren geweest, vóór de extra UWV-stress). Dat bewijst op zich al wel iets, toch?
Daar moet je advocaat dan weer iets over kunnen zeggen. Als je advocaat niet duidelijk is in wat hij vraagt kun je m gewoon vragen of hij specifieke dingen wil hebben en of een verklaring van je psycholoog voldoende is. Desnoods ga je met je advocaat even bij de psycholoog langs, of laat je ze met elkaar bellen. Neem aan dat beide al wel eens met een soortgelijke zaak te maken hebben gehad.
[b]Op dinsdag 30 mei 2006 15:15 schreef veldmuis het volgende:[/b]
Zelfs voor een newbie kom je niet intelligent over.
Zelfs voor een newbie kom je niet intelligent over.
Dat zou je denken ja. Mijn psych is heel fijn (maar over 10 dagen pas terug van vakantie) en mijn advocaat is een beetje contactgestoordquote:
Daar moet je advocaat dan weer iets over kunnen zeggen. Als je advocaat niet duidelijk is in wat hij vraagt kun je m gewoon vragen of hij specifieke dingen wil hebben en of een verklaring van je psycholoog voldoende is. Desnoods ga je met je advocaat even bij de psycholoog langs, of laat je ze met elkaar bellen. Neem aan dat beide al wel eens met een soortgelijke zaak te maken hebben gehad.
Hij zegt gewoon "ik moet medisch bewijs hebben", maar niets specifieks..
Andere advocaat zoeken een optie? Denk niet dat iemand op FOK! je met zo'n specialistisch probleem kan helpen. Desalniettemin, succes 
.
.
Voegt hoogtepunten toe aan jullie druilerige bestaan.
Fijne advocaat is dat, dat hij/zij zo specifiek is over wat kwalificeert als medisch bewijs. Het lijkt mij om het rapport van een psychiater te gaan, maar dit zou ik even bij de advocaat navragen.
Play hard, go pro.
Ik heb een psycholoog, geen psyciaterquote:
Fijne advocaat is dat, dat hij/zij zo specifiek is over wat kwalificeert als medisch bewijs. Het lijkt mij om het rapport van een psychiater te gaan, maar dit zou ik even bij de advocaat navragen.
Maar ja, ik denk dat zoiets wel een goed begin is.
Nu is me door een andere partij aangeraden om contact op te nemen met een onafhankelijk medisch adviesbureau. Ik wist niet eens dat dat bestónd.. er zijn zoveel bedrijven die geld verdienen met het 'helpen' van mensen met een UWV-conflict, inmiddels weet ik niet meer waar ik 't moet zoeken.
Ik slaap inmiddels bijna niet (of heb nachtmerries) en ben de hele dag compleet 'on edge'. Zodra ik mijn telefoon hoor, krijg ik een paniekaanval omdat ik bang ben dat het UWV is om me te vertellen dat ze mijn WW gaan stopzetten en dat ik dan dus geen inkomen meer heb.
Fml
ik heb vroeger bij uwv bezwaar en beroep gewerkt (toendertijd heette uwv nog cadans).
nog nooit zo'n chaos meegemaakt. de mensen die er werken doen ook maar wat. zijn vooral huisvrouwen die zelf afgekeurd zijn voor t een en ander. hebben ook echt geen flauwe idee waar ze mee bezig zijn en laten alles bepalen door de computer.
na mijn proeftijd snel een andere baan gezocht.
nog nooit zo'n chaos meegemaakt. de mensen die er werken doen ook maar wat. zijn vooral huisvrouwen die zelf afgekeurd zijn voor t een en ander. hebben ook echt geen flauwe idee waar ze mee bezig zijn en laten alles bepalen door de computer.
na mijn proeftijd snel een andere baan gezocht.
Dat verbaast me niet eens. Ik krijg elke keer nieuwe medewerkers die zich bemoeien met mijn dossier en werkelijk élke medewerker komt met een nieuw verhaal. Ik had al deze gesprekken moeten opnemen, maar ik dacht dat alles wel goed zat.quote:
ik heb vroeger bij uwv bezwaar en beroep gewerkt (toendertijd heette uwv nog cadans).
nog nooit zo'n chaos meegemaakt. de mensen die er werken doen ook maar wat. zijn vooral huisvrouwen die zelf afgekeurd zijn voor t een en ander. hebben ook echt geen flauwe idee waar ze mee bezig zijn en laten alles bepalen door de computer.
na mijn proeftijd snel een andere baan gezocht.
Dom, dom, dom!
klopt, iedereen op de afdeling daar heeft toegang tot iedereens dossiers. daarom dat je steeds opnieuw je verhaal moet doen want die mutsen noteren niks voor hun collegas. het feit dat niemand precies weet wat de wet en regelgeving inhoudt en zich er ook niet voor interesseert zorgt ervoor dat ze steeds met een ander verhaal komen.quote:Op zaterdag 12 augustus 2017 15:47 schreef User16909 het volgende:
[..]
Dat verbaast me niet eens. Ik krijg elke keer nieuwe medewerkers die zich bemoeien met mijn dossier en werkelijk élke medewerker komt met een nieuw verhaal. Ik had al deze gesprekken moeten opnemen, maar ik dacht dat alles wel goed zat.
Dom, dom, dom!
Dat is wel gruwelijk frustrerend als je afhankelijk bent van deze organisatie. Zonder mijn uitkering,sta ik op straat. Ik snáp dat werken natuurlijk beter zou zijn, maar het is niet haalbaar. Drie uurtjes vrijwillig werken per week is al heftig. En het UWV helpt niet, door me verder de stress in te helpen. :/quote:
[..]
klopt, iedereen op de afdeling daar heeft toegang tot iedereens dossiers. daarom dat je steeds opnieuw je verhaal moet doen want die mutsen noteren niks voor hun collegas. het feit dat niemand precies weet wat de wet en regelgeving inhoudt en zich er ook niet voor interesseert zorgt ervoor dat ze steeds met een ander verhaal komen.
Ja dat is het zeker. Als je psycholoog een brief schrijft dat je niet kan werken voor * maanden dan is dat genoeg.quote:
Je kunt zelf aan je psycholoog vragen om die brief te schrijven, ook kun je je advocaat machtigen die informatie in te winnen bij je psycholoog, en het hem verder op laten lossen. Ook kun je direct het UWV, de daar werkzame arts die je gesteldheid beoordeelt dus, machtigen om de benodigde informatie bij je psycholoog op te vragen. Laatst genoemd komt het vaakst voor, dan via advocaat en als laatst op eigen houtje.
En sterkte, het gaat nog wel ff duren voor je er weer bovenop bent. Ik vraag me af of je wel 40% geschikt bent om te werken als je nauwelijks slaapt van de angst en/of stress en al bang bent voor je eigen telefoon.
Thanks voor je adviesquote:
[..]
...
En sterkte, het gaat nog wel ff duren voor je er weer bovenop bent. Ik vraag me af of je wel 40% geschikt bent om te werken als je nauwelijks slaapt van de angst en/of stress en al bang bent voor je eigen telefoon.
Volgens UWV-arts (had een gesprek met hem, bijna een jaar geleden) was ik in staat om in een fabriek te werken, of als schoonmaker. Ik ben een burnt-out docent, met (behalve onderwijs-skills) bijna 15 jaar horeca-ervaring (waarvan een paar jaar leidinggevend). Koekjes inpakken in een fabriek is zo'n beetje mijn grootste nachtmerrie.
Dat vooruitzicht levert, uiteraard, alleen maar méér stress op.
Tijd voor een herkeuring dus.quote:
Je psycholoog kan je helpen met voldoende aannemelijk maken dat je situatie nu anders is en opnieuw beoordeeld zou kunnen worden. Dit moet je dan weer wél zelf initiëren. Wellicht met je advocaat overleggen of hele nieuwe keuring niet verstandiger is in plaats van beroep op basis van (wellicht) een oude situatie.
Allereerst veel sterkte.
Ik zou eerst contact opnemen met je huisarts. Weet niet welk traject je hebt bewandeld en welke behandelaren je allemaal hebt gehad, maar als het goed is is de coördinatie via de huisarts verlopen. Deze moet dan ook de aanvankelijke verwijzing naar een psycholoog en eventuele andere behandelaars hebben. Als je medicatie voorgeschreven krijgt staat dat ook in het dossier vermeld, en indien er sprake is van regelmatige check-ups om te kijken of een bepaald medicijn en bepaalde dosis aanslaat staan die er ook bij.
Mocht je daarbij nog specifieke informatie missen (ik kan me voorstellen dat GAF-scores handig zijn bij het bepalen van de arbeidsgeschiktheid en de mate waarin je vooruit, danwel achteruit bent gegaan in een bepaalde periode) dan zou ik daarvoor contact opnemen met de psycholoog.
Ik zou eerst contact opnemen met je huisarts. Weet niet welk traject je hebt bewandeld en welke behandelaren je allemaal hebt gehad, maar als het goed is is de coördinatie via de huisarts verlopen. Deze moet dan ook de aanvankelijke verwijzing naar een psycholoog en eventuele andere behandelaars hebben. Als je medicatie voorgeschreven krijgt staat dat ook in het dossier vermeld, en indien er sprake is van regelmatige check-ups om te kijken of een bepaald medicijn en bepaalde dosis aanslaat staan die er ook bij.
Mocht je daarbij nog specifieke informatie missen (ik kan me voorstellen dat GAF-scores handig zijn bij het bepalen van de arbeidsgeschiktheid en de mate waarin je vooruit, danwel achteruit bent gegaan in een bepaalde periode) dan zou ik daarvoor contact opnemen met de psycholoog.
Ik ben recent verhuisd (uit financiële noodzaak) naar een nieuwe gemeente (en dus huisarts). Mijn oude huisarts heeft mijn dossier redelijk goed bijgehouden, mijn nieuwe huisarts heb ik pas 2x gezien.. Ik heb huisartsgegevens (en toestemming tot inzage medisch dossier) op dag 1 van mijn ziekmelding aan UWV gegeven. Ook hebben zij contactgegevens van psych, maar er is nog geen contact gezocht.quote:
Allereerst veel sterkte.
Ik zou eerst contact opnemen met je huisarts. Weet niet welk traject je hebt bewandeld en welke behandelaren je allemaal hebt gehad, maar als het goed is is de coördinatie via de huisarts verlopen. Deze moet dan ook de aanvankelijke verwijzing naar een psycholoog en eventuele andere behandelaars hebben. Als je medicatie voorgeschreven krijgt staat dat ook in het dossier vermeld, en indien er sprake is van regelmatige check-ups om te kijken of een bepaald medicijn en bepaalde dosis aanslaat staan die er ook bij.
Mocht je daarbij nog specifieke informatie missen (ik kan me voorstellen dat GAF-scores handig zijn bij het bepalen van de arbeidsgeschiktheid en de mate waarin je vooruit, danwel achteruit bent gegaan in een bepaalde periode) dan zou ik daarvoor contact opnemen met de psycholoog.
Veel sterkte, dus je werkgever heeft je nog eens extra een oor aan genaaid omdat je nu voor minder dan 35% bent afgekeurd / niet arbeidsgeschikt bent en je dat dus uit eigen zak mag bekostigen in de toekomst.. .
De rest staat hierboven al beschreven. Vraag specifiek wat ze graag willen zien en probeer daar aan te komen.
Sowieso via huisarts, psycholoog en de advocaat.
. De rest staat hierboven al beschreven. Vraag specifiek wat ze graag willen zien en probeer daar aan te komen.
Sowieso via huisarts, psycholoog en de advocaat.
Je moet in regeltjes denken, dus wat heeft het uwv nodig als bewijs? Vraag bijvoorbeeld aan je psycholoog om contact met een psychiater omdat je bijvoorbeeld nadenkt over eventuel medicijn gebruik bij dit probleem. Leg de situatie daar uit, zoals je ook hier gedaan hebt, vraag hem om je hierin te steunen. Leg heel goed en duidelijk uit wat het probleem is, schrijf het desnoods van te voren op. Ga met dit zelfde verhaal naar de huisarts, verzamel bewijsstukken. Denk in oplossingen, wanneer deze organisaties achter je staan heeft het uwv het bewijs dat volgens de regeltjes nodig is, denk eraan het is niet persoonlijk. Daarna kun je aan jezelf werken.
Hier was het rijtje ongeveer dit, maar logischerwijs wel een andere situatie:
Verklaring van BIG en/of NIP-geregistreerd psycholoog.
Volledige dossier waarin moest staan:
- Wat de klachten precies zijn, wat het behandeltraject is, tussentijdse rapportages en hoe de klachten zijn ontstaan en of er andere factoren meespelen die de klachten zouden kunnen verklaren of verergeren.
De doorverwijzing vanuit de huisarts en andere documentatie van de huisarts, in mijn geval ook de verslagen van de POH-GZZ.
Eigen verklaring en visie op de klachten, de behandeling en hoe ik het in de toekomst zag.
Uitdraai van medicatie.
Een tussentijdse 'eindconclusie' van mijn psycholoog met het traject dat zij verder verwachte, welke klachten er nog zijn en hoe ze het gaan aanpakken verder.
Makkelijkst is natuurlijk toch die advocaat nogmaals vragen wat zij precies van je verlangen.
Ik heb geen idee of jij ook tussentijds en bij aanmelding van die testen hebt moeten doen waaruit bepaalde waarden komen omtrent je ziektebeeld, ik zou anders ook verzoeken die in het dossier erbij te laten plaatsen want daaruit zou ook al kunnen blijken dat de klachten juist verergert zijn.
Sterkte in ieder geval!
Verklaring van BIG en/of NIP-geregistreerd psycholoog.
Volledige dossier waarin moest staan:
- Wat de klachten precies zijn, wat het behandeltraject is, tussentijdse rapportages en hoe de klachten zijn ontstaan en of er andere factoren meespelen die de klachten zouden kunnen verklaren of verergeren.
De doorverwijzing vanuit de huisarts en andere documentatie van de huisarts, in mijn geval ook de verslagen van de POH-GZZ.
Eigen verklaring en visie op de klachten, de behandeling en hoe ik het in de toekomst zag.
Uitdraai van medicatie.
Een tussentijdse 'eindconclusie' van mijn psycholoog met het traject dat zij verder verwachte, welke klachten er nog zijn en hoe ze het gaan aanpakken verder.
Makkelijkst is natuurlijk toch die advocaat nogmaals vragen wat zij precies van je verlangen.
Ik heb geen idee of jij ook tussentijds en bij aanmelding van die testen hebt moeten doen waaruit bepaalde waarden komen omtrent je ziektebeeld, ik zou anders ook verzoeken die in het dossier erbij te laten plaatsen want daaruit zou ook al kunnen blijken dat de klachten juist verergert zijn.
Sterkte in ieder geval!
Thanks, peeps. Ik ga vandaag even chillen en dan morgen weer achter papierhandel aan
@Lastpost: Ja, ik heb zo'n testje ingevuld aan het begin van mijn behandeling (scoorde hoog op álles, behalve suïcidaliteit), maar daarna niet meer. Misschien tijd om 'm nog een keer in te vullen, voor de volledigheid.
@Lastpost: Ja, ik heb zo'n testje ingevuld aan het begin van mijn behandeling (scoorde hoog op álles, behalve suïcidaliteit), maar daarna niet meer. Misschien tijd om 'm nog een keer in te vullen, voor de volledigheid.
Ja dat is genoeg bewijs. Desnoods vraag je een second opinion van een psychiater die aan dezelfde instelling verbonden is. Klaar.quote:
[..]
Is dat genoeg 'bewijs'?
Ik bedoel.. aan het begin van het behandelingstraject dachten we na twaalf weken klaar te zijn. Inmiddels heb ik mijn psych ruim 25× gezien en ga ik weer elke week (nadat we een tijdje aan het 'afbouwen' waren geweest, vóór de extra UWV-stress). Dat bewijst op zich al wel iets, toch?
Expertisebureau dat ik wilde inschakelen rekent ¤1275 excl BTW. Dat is ongeveer ¤1260 euro méér dan ik te besteden heb. Belachelijk dat dit soort prijzen normaal lijken te zijn. Als ik zoveel geld had, hoefde ik niet te vechten met het UWV, thanks.
Volgende week gesprek n.a.v. mijn huidige ziekmelding. Ik word letterlijk krankzinnig van de spanning.
Volgende week gesprek n.a.v. mijn huidige ziekmelding. Ik word letterlijk krankzinnig van de spanning.
Mijn advocaat heeft de rechter (die uitspraak moet gaan doen) toegezegd dat we over vijf weken met medisch bewijs komen, maar hij heeft verder nog weinig gedaan omdat hij nog steeds wacht op mijn dossier van het UWV. Al ruim vijf weken. Duurt dat normaal écht zo lang voordat een dossier is opgestuurd?
Ik denk echt de hele tijd dat ik iets verkeerd heb gedaan, of verkeerd doe, maar weet ook niet hoe of wat er anders zou moeten..
Ik denk echt de hele tijd dat ik iets verkeerd heb gedaan, of verkeerd doe, maar weet ook niet hoe of wat er anders zou moeten..
Het UWV is traag ja, maar niet de enige weg om aan bewijs te komen. In principe heb je dat in je dossier, maar de vraag is hoe je zoiets aan moet bieden in zo een zaak. Behandelaars zijn doorgaans terughoudend om info af te geven, omdat dit ook tegen je kan werken. Het zijn geen arbeidsdeskundigen en juristen. Men reageert liever op concrete vragen, zoals een UWV die zou kunnen stellen. Alleen doet UWV dat nu niet, want jij moet maar aantonen dat je nu ongeschikt bent dus?quote:
Mijn advocaat heeft de rechter (die uitspraak moet gaan doen) toegezegd dat we over vijf weken met medisch bewijs komen, maar hij heeft verder nog weinig gedaan omdat hij nog steeds wacht op mijn dossier van het UWV. Al ruim vijf weken. Duurt dat normaal écht zo lang voordat een dossier is opgestuurd?
Ik denk echt de hele tijd dat ik iets verkeerd heb gedaan, of verkeerd doe, maar weet ook niet hoe of wat er anders zou moeten..
Heb je je advocaat uitgezocht op enige ervaring op dit gebied?
Heb je een vakbondlidmaatschap? Daar kan ook de nodige specifieke kennis zitten die heel behulpzaam en relatief goedkoop kan zijn. Zowel juridisch als ervaringsdeskundigen die je bij kunnen staan behoort soms tot de mogelijkheden.
https://iederin.nl/hulp-en-advies/juridisch-steunpunt-/ is misschien ook sowieso prettig om even contact op te nemen.
Verder kun je in je buurt kijken naar vrijwilligersorganisaties in je buurt. Soms zitten hier mensen tussen die ervaring hebben met dergelijk papierwerk, met je mee kunnen denken etc.
Ook niet geheel ondenkbaar is de route van een soort herkeuring op basis van verergering van je klachten. Misschien niet de meest bevredigende route, want ook als je nu wel (meer) afgekeurd zou worden betekent het nog geen oops, my bad van het UWV. (Sowieso niet de meest realistische ambitie om te hebben, pro-tip ga voor rust in de vorm van meer zekerheid)
Het zou wel kunnen betekenen dat je door een nieuwe keuringsarts gezien wordt die kijkt naar hoe het dan nu echt (niet) gaat zeg maar.
Bel je huisarts maandag, boek desnoods een dubbel consult zodat je de tijd hebt om te bespreken wat en waarom de mogelijkheden zijn wat betreft het aanleveren van medisch bewijs. En ook heel belangrijk, wat dit gesodemieter allemaal met jou doet.
Ik wens je veel sterkte
Oh en wat betreft het iets fouts hebben gedaan. Ik ben bang dat het UWV zo een log systeem is dat het bijna niet meer persoonlijk op te vatten valt. Daar heb je natuurlijk geen kut aan, want het voelt natuurlijk heel persoonlijk zo een oordeel te krijgen met zulke financiële gevolgen. Ondanks dat het als een afstraffing voelt, probeer het niet zo te zien. Daar schiet niemand wat mee op en ja, makkelijker gezegd dan gedaan.
Probeer het systeem te zien voor hoe het werkt, dan kun je het beter proberen voor jou te laten dan werken. Toitoitoi!
[ Bericht 8% gewijzigd door Scary_Mary op 18-08-2017 20:33:35 ]
Gesprek n.a.v. ziekmelding gehad. ZiekteWet is NIET opnieuw toegekend, omdat ik geen nieuwe beperkingen heb (en mijn ziekte dus niet 'erger' is geworden'): ik kan mijn arm nog steeds optillen en ik kan lezen en schrijven... De vinkjes in de Functionele Mogelijkheden-lijst blijven op z'n plek staan.
Volgens Verzekeringsarts kan ik 'best 36 uur werken', ook al kan ik de deur niet uit door mijn angst. Ik heb geen flauw idee HOE.
IederIn gebeld, die me niet echt kunnen helpen. Nationale Ombudsman gebeld, die me niet kan helpen. Advocaat neemt zijn telefoon niet op. Psycholoog zit in gesprek.
Het kan toch niet zo zijn dat je arbeidsgeschiktheid wordt gebaseerd op 13 pagina's formulier, waarvan 11 compleet fysiek (en zo basaal dat iedereen die niet in een automatische rolstoel zit er doorheen komt)??
Ik. Word. Gek.
Volgens Verzekeringsarts kan ik 'best 36 uur werken', ook al kan ik de deur niet uit door mijn angst. Ik heb geen flauw idee HOE.
IederIn gebeld, die me niet echt kunnen helpen. Nationale Ombudsman gebeld, die me niet kan helpen. Advocaat neemt zijn telefoon niet op. Psycholoog zit in gesprek.
Het kan toch niet zo zijn dat je arbeidsgeschiktheid wordt gebaseerd op 13 pagina's formulier, waarvan 11 compleet fysiek (en zo basaal dat iedereen die niet in een automatische rolstoel zit er doorheen komt)??
Ik. Word. Gek.
Je zult een diagnose moeten hebben gehad van iemand die dat mag diagnosticeren. Soms is dat in het team waarmee je psycholoog werkt een psychiater. Als je medicijnen krijgt heb je ook een arts die voorschrijft.quote:
[..]
Ik heb een psycholoog, geen psyciater
Maar ja, ik denk dat zoiets wel een goed begin is.
Nu is me door een andere partij aangeraden om contact op te nemen met een onafhankelijk medisch adviesbureau. Ik wist niet eens dat dat bestónd.. er zijn zoveel bedrijven die geld verdienen met het 'helpen' van mensen met een UWV-conflict, inmiddels weet ik niet meer waar ik 't moet zoeken.
Ik slaap inmiddels bijna niet (of heb nachtmerries) en ben de hele dag compleet 'on edge'. Zodra ik mijn telefoon hoor, krijg ik een paniekaanval omdat ik bang ben dat het UWV is om me te vertellen dat ze mijn WW gaan stopzetten en dat ik dan dus geen inkomen meer heb.
Fml
Een psycholoog is volgens mij niet iemand die medisch bewijs kan leveren. Maar misschien zijn er wel die een bepaalde registratie hebben dat ze wel mogen diagnosticeren.
Dus bel die GGZ instelling op en leg ze dit voor. Als je psycholoog er niet is, heeft hij toch een vervanger...
Whatever...
Er komt een psychiater bij de praktijk vanaf september, nu is hij er alleen op afstand (hij tekent dingen af en geeft advies aan de psychologen), dus daar heb ik nu niet zo veel aan. Medicijnen -O**pam, die ik 1x per maand gebruik- heb ik via huisarts (dit weet de Verzekeringsarts ook).quote:
[..]
Je zult een diagnose moeten hebben gehad van iemand die dat mag diagnosticeren. Soms is dat in het team waarmee je psycholoog werkt een psychiater. Als je medicijnen krijgt heb je ook een arts die voorschrijft.
Een psycholoog is volgens mij niet iemand die medisch bewijs kan leveren. Maar misschien zijn er wel die een bepaalde registratie hebben dat ze wel mogen diagnosticeren.
Dus bel die GGZ instelling op en leg ze dit voor. Als je psycholoog er niet is, heeft hij toch een vervanger...
Huisartsafspraak is gemaakt voor volgende week donderdag (want deze is OOK op vakansjie).
Seriously. Ik heb dinsdag vermeld:
- Dagelijkse paniekaanvallen;
- Amper slapen;
- Dagelijks/nachtelijks nachtmerries;
- Sociale angsten, moeite met buitenkomen;
- Amper energie, vaak overdag slapen door uitputting;
- 24/7 hoofdpijn en misselijkheid;
- Constante stress;
- Telefoonvrees;
- Zware angstaanvallen voordat ik naar buiten moet.
En nog wat andere 'kleine' klachten.
Met deze klachten zou ik dus 'makkelijk' 36/40 uur per week kunnen werken, volgens UWV.
Ik. Kom. Mijn. Huis. Amper. Uit.
Ik kan je op het UWV gebied niet helpen, maar ik zou toch een psychiater zoeken om je medicijnen voor je paniek klachten voor te laten schrijven. Die zijn er niet voor niks en oxazepam kan behoorlijk verslavend zijn. Ik vind eigenlijk ook dat je psycholoog je daar ook al naartoe had moeten sturen als je de dubbele aantal sessies hebt gehad en nog te weinig verbetering hebt gezien en aan de pammetjes zit.
Veel sterkte.
Veel sterkte.
quote:
Ik kan je op het UWV gebied niet helpen, maar ik zou toch een psychiater zoeken om je medicijnen voor je paniek klachten voor te laten schrijven. Die zijn er niet voor niks en oxazepam kan behoorlijk verslavend zijn. Ik vind eigenlijk ook dat je psycholoog je daar ook al naartoe had moeten sturen als je de dubbele aantal sessies hebt gehad en nog te weinig verbetering hebt gezien en aan de pammetjes zit.
Veel sterkte.
Psych heeft nooit op medicatie aangestuurd, omdat het tot het stopzetten van mijn ZW eigenlijk steeds beter ging. Ik had weer een sociaal netwerk(je), een vrijwillige baan die ik echt leuk vond, amper paniek (alleen wat spanning voor drukke evenementen, maar amper nog 'zonder reden'). Sinds het stopzetten van ZW (en de verhuizing die daarop volgde) is mijn wereldje ingestort. Alle veilige havens lijken weg en de beloofde re-integratie van UWV gaat nu ook niet gebeuren omdat ze 'vol zitten'.
Probeer het eens op perspectief forum van het uwv.
Soms zitten daar medewerkers die wel degelijk een balletje aan het rollen kunnen brengen of op z'n minst de juiste weg weten. (in ieder geval vele malen beter dan de telefonische "klantenservice' van het uwv zelf, die nergens kaas van hebben gegeten op een enkeling na)
Soms zitten daar medewerkers die wel degelijk een balletje aan het rollen kunnen brengen of op z'n minst de juiste weg weten. (in ieder geval vele malen beter dan de telefonische "klantenservice' van het uwv zelf, die nergens kaas van hebben gegeten op een enkeling na)
quote:
Probeer het eens op perspectief forum van het uwv.
Soms zitten daar medewerkers die wel degelijk een balletje aan het rollen kunnen brengen of op z'n minst de juiste weg weten. (in ieder geval vele malen beter dan de telefonische "klantenservice' van het uwv zelf, die nergens kaas van hebben gegeten op een enkeling na)
Daar had ik nog niet aan gedacht. Goei plan!
Een psychiater zal ook de afweging nemen of je medicatie voorschrijft omdat het de cliënt helpt of omdat je dan aan een norm kan voldoen.quote:
Ik kan je op het UWV gebied niet helpen, maar ik zou toch een psychiater zoeken om je medicijnen voor je paniek klachten voor te laten schrijven. Die zijn er niet voor niks en oxazepam kan behoorlijk verslavend zijn. Ik vind eigenlijk ook dat je psycholoog je daar ook al naartoe had moeten sturen als je de dubbele aantal sessies hebt gehad en nog te weinig verbetering hebt gezien en aan de pammetjes zit.
Veel sterkte.
Waarschijnlijk in TS zijn geval, vind de psychiater dat het niet perse baat zal hebben, zeker niet zonder enige vorm van therapie erbij. (ik heb niet alles gelezen, maar ik meen dat TS geen therapie volgt op dit moment)
En uiteraard blijft al dat spul verslavende synthetische troep (in meer of mindere mate), wat eigenlijk alleen maar bestaat zodat je aan een of andere norm kan voldoen, een belachelijk iets als je erover nadenkt maar goed dat is een andere discussie.
Ik ga nog wel naar psych, op dit moment weer elke week. Tegen de tijd dat ik haar zie, zijn we vooral bezig met stress-reductie, voordat we samen nieuwe experimenten bedenken voor de 'exposure therapy'. Helaas werken mijn experimenten maar half, op het moment. Elke keer als ik een succeservaring heb ('Hoera, zonder stress met de trein gereisd!'), wordt deze binnen een paar uur weer afgezwakt door geld- of UWV-zorgen.quote:
[..]
Een psychiater zal ook de afweging nemen of je medicatie voorschrijft omdat het de cliënt helpt of omdat je dan aan een norm kan voldoen.
Waarschijnlijk in TS zijn geval, vind de psychiater dat het niet perse baat zal hebben, zeker niet zonder enige vorm van therapie erbij. (ik heb niet alles gelezen, maar ik meen dat TS geen therapie volgt op dit moment)
En uiteraard blijft al dat spul verslavende synthetische troep (in meer of mindere mate), wat eigenlijk alleen maar bestaat zodat je aan een of andere norm kan voldoen, een belachelijk iets als je erover nadenkt maar goed dat is een andere discussie.
Iemand een idee hoe ik aan een gebroken rug kan komen? Dat lijkt zo ongeveer de enige kans om 'ziek genoeg' bevonden te worden.
Ik ga maandag bij Maatschappelijk Werk op bezoek, om samen een plan van aanpak te maken voor de komende weken.
Dinsdag psych, als ik de trein in durf (ze zit in andere stad)...
Woensdag naar Sociaal Raadslid om te bekijken wat mijn juridische opties zijn (zie onder).
Donderdag naar huisarts voor meer kalmeringsmeds, om te voorkomen dat ik echt gek word.
Ik overweeg een andere advocaat te gaan zoeken. De huidige doet echt te weinig voor me en heeft 0,0 tact. Hij blíjft bellen, zelfs als ik hem mail 'bel me vandaag alsjeblieft niet, ik sta stijf van de paniek'. En hij heeft nog steeds niet aangegeven wat voor bewijsstukken hij nou wil hebben. De tijd dringt inmiddels wel een beetje.
Just kill me now.
[ Bericht 7% gewijzigd door User16909 op 25-08-2017 19:00:37 ]
Ik ga maandag bij Maatschappelijk Werk op bezoek, om samen een plan van aanpak te maken voor de komende weken.
Dinsdag psych, als ik de trein in durf (ze zit in andere stad)...
Woensdag naar Sociaal Raadslid om te bekijken wat mijn juridische opties zijn (zie onder).
Donderdag naar huisarts voor meer kalmeringsmeds, om te voorkomen dat ik echt gek word.
Ik overweeg een andere advocaat te gaan zoeken. De huidige doet echt te weinig voor me en heeft 0,0 tact. Hij blíjft bellen, zelfs als ik hem mail 'bel me vandaag alsjeblieft niet, ik sta stijf van de paniek'. En hij heeft nog steeds niet aangegeven wat voor bewijsstukken hij nou wil hebben. De tijd dringt inmiddels wel een beetje.
Just kill me now.
[ Bericht 7% gewijzigd door User16909 op 25-08-2017 19:00:37 ]
Heb je niet iemand in je omgeveing die je zou kunnen aanstellen als een soort van bewindvoerder? Geen idee hoor, zomaar een idee. In elk geval veel succes !
Jij hebt ook werkelijk overal verstand van! Ben je tegenwoordig ook psychiater?quote:
Waarschijnlijk in TS zijn geval, vind de psychiater dat het niet perse baat zal hebben, zeker niet zonder enige vorm van therapie erbij. (ik heb niet alles gelezen, maar ik meen dat TS geen therapie volgt op dit moment)
En welke norm had je hier in gedachten? Dat een mens zonder gierende paniek leven kan?quote:En uiteraard blijft al dat spul verslavende synthetische troep (in meer of mindere mate), wat eigenlijk alleen maar bestaat zodat je aan een of andere norm kan voldoen
OT: ben je nu wel of niet ooit in behandeling geweest bij een psychiater? If not: als ik het zo lees, wordt het wel eens tijd.
Dan ga je je exposure-oefening nog een keer doen. En nog een keer, en nog een keer. Het UWV gaat je oplossing niet zijn. Dat ben je zelf. Oefenen tot je erbij neervalt. Dáár gaat je winst zitten.quote:
Elke keer als ik een succeservaring heb ('Hoera, zonder stress met de trein gereisd!'), wordt deze binnen een paar uur weer afgezwakt door geld- of UWV-zorgen.
Sterkte!
Je zit al 18 maanden thuis en de psycholoog heeft nog niet bedacht dat je beter eens door een psychiater gezien kan worden? Dat is wel bijzonder.
Dat is vreemd. Ik vind de beslissing van het UWV dan ook op zich niet vreemd. Dat is overigens iets anders dan dat ik de beslissing van het UWV terecht vind (daar heb ik namelijk geen idee van). Imho zou het medisch bewijs moeten komen van een medisch geschoolde die kan (en mag) diagnosticeren.quote:
Je zit al 18 maanden thuis en de psycholoog heeft nog niet bedacht dat je beter eens door een psychiater gezien kan worden? Dat is wel bijzonder.
Dat is nooit aan de orde geweest, omdat we (psych en ik) al twee keer aan het afbouwen zijn gegaan. Het ging een heel stuk beter, maar de stress van de laatste paar maanden is het compleet bergaf gegaan.quote:
Je zit al 18 maanden thuis en de psycholoog heeft nog niet bedacht dat je beter eens door een psychiater gezien kan worden? Dat is wel bijzonder.
Ook is er op de achtergrond wel een psyciater aanwezig, maar die is pas vanaf volgende maand beschikbaar voor gesprekken.
Tot nu toe heb ik van iedereen altijd de indruk gehad dat ik vanuit de ZW kon gaan re-integreren. Dat is me ook meerdere keren (mondeling) toegezegd in gesprekken met eerste verzekeringsarts, primair arbeidsdeskundige en zelfs deze laatste verzekeringsarts. Laatstgenoemde is daar echter op teruggekomen, tussen ons gesprek -dinsdag- en de uitslag -donderdag-.
Dat is niet echt helpend. Een paniekstoornis is niet iets waar je 'gewoon even doorheen moet'. Natuurlijk moet ik wel mezelf aanleren dat de supermarkt niet eng is. Maar tussen een 'half uurtje supermarkt' en '36 uur per week werken' zit nogal een verschil.quote:
Ja ja, de tijd van zachte eieren is afgelopen. Als je honger hebt kom je vanzelf naar buiten.
Sommigen denken dat het dat juist wel is. Het 'even' heb ik voor de zekerheid doorgestreept, want ik denk dat het veel doorzettingsvermogen vereist, maar je hebt het jezelf aangeleerd en kunt het jezelf ook weer afleren.quote:
Dat is niet echt helpend. Een paniekstoornis is niet iets waar je 'gewoon even doorheen moet'.
Een verschil in duur, maar wat nog meer? Waar zit de angst?quote:Natuurlijk moet ik wel mezelf aanleren dat de supermarkt niet eng is. Maar tussen een 'half uurtje supermarkt' en '36 uur per week werken' zit nogal een verschil.
Het ging beter, maar nog niet beter genoeg om het reintegreren voldoende op te pakken. Na een jaar mag het reintegreren ook op een andere functie gebeuren.quote:
[..]
Dat is nooit aan de orde geweest, omdat we (psych en ik) al twee keer aan het afbouwen zijn gegaan. Het ging een heel stuk beter, maar de stress van de laatste paar maanden is het compleet bergaf gegaan.
Ook is er op de achtergrond wel een psyciater aanwezig, maar die is pas vanaf volgende maand beschikbaar voor gesprekken.
Tot nu toe heb ik van iedereen altijd de indruk gehad dat ik vanuit de ZW kon gaan re-integreren. Dat is me ook meerdere keren (mondeling) toegezegd in gesprekken met eerste verzekeringsarts, primair arbeidsdeskundige en zelfs deze laatste verzekeringsarts. Laatstgenoemde is daar echter op teruggekomen, tussen ons gesprek -dinsdag- en de uitslag -donderdag-.
Ik snap dat het kut is als je niet kan worden of blijven waar je voor opgeleid bent, maar blijkbaar is het niet gelukt om goed genoeg te worden om in je huidige functie terug te keren. Vanuit een andere, minder veeleisende functie, zou je ook weer je oude baan in kunnen stromen?
Falen/niet aan verwachtingen kunnen voldoen (incl. te laat komen, stomme dingen zeggen etc), paniekaanvallen in het openbaar, drukte/prikkels... en ik heb gewoonweg niet de energie voor een 'normale dag'.quote:
[..]
Sommigen denken dat het dat juist wel is. Het 'even' heb ik voor de zekerheid doorgestreept, want ik denk dat het veel doorzettingsvermogen vereist, maar je hebt het jezelf aangeleerd en kunt het jezelf ook weer afleren.
[..]
Een verschil in duur, maar wat nog meer? Waar zit de angst?
Ik kan niet binnen een maand over mijn angsten heenstappen, een baan vinden én genoeg energie opbouwen om 2+ uur buitenshuis te zijn.
Dan kan iemand hier wel denken dat ik me aanstel, maar het is -ten minste voor mij- de realiteit. Ik daag mezelf al anderhalf jaar uit met stomme experimenten. Maar als ik al mijn experimenten in een week optel, ben ik nog geen 5 uur buitenshuis. En wel compleet gesloopt.
Bijvoorbeeld: experiment, vorige week. Ik ga 'gezellig een dagje de stad in', met mijn zusje. Heel leuk, mijn zusje zorgt ervoor dat ik me enigszins veilig voel door me aan de praat te houden. Na een uurtje is mijn energie op. De vermoeidheid triggert mijn angstgevoel. Ik blijf nog even in de stad, omdat ik niet op wil geven, maar een kwartiertje later begin ik te hyperventileren. Ook daar kom ik doorheen.
Nog een half uurtje later ga ik naar huis en bij binnenkomst stort ik in: mijn benen willen me niet meer dragen en ik huil twee uur lang. Ik krijg geen adem en ben bang dat ik nu écht doodga.
Dit is vooruitgang, ten opzichte van begin 2016, toen ik een paar dagen moest bijkomen van een supermarktbezoek.
Het idee was ook om met iets totaal anders te beginnen. Arbeidsdeskundige kwam met de suggestie 'zorgboerderij'.quote:
[..]
Het ging beter, maar nog niet beter genoeg om het reintegreren voldoende op te pakken. Na een jaar mag het reintegreren ook op een andere functie gebeuren.
Ik snap dat het kut is als je niet kan worden of blijven waar je voor opgeleid bent, maar blijkbaar is het niet gelukt om goed genoeg te worden om in je huidige functie terug te keren. Vanuit een andere, minder veeleisende functie, zou je ook weer je oude baan in kunnen stromen?
Dus we gaan van 'misschien een zorgboerderij', naar 'zoek het zelf maar uit'.
Help jezelf eens niet zover over de emmer. Een dagje de stad in. Waarom niet gewoon twee uurtjes? Volgens mij hoef je helemaal niet compleet over je grenzen te gaan om er baat bij te hebben. Natuurlijk moet je je grenzen wel opzoeken (want anders wordt je wereld alleen maar steeds kleiner), maar vergeet ook niet af en toe te genieten van niét compleet stuk gaan. Angstig zijn kost enorm veel energie. En aan het eind van je latijn zijn triggert de angst. Goede cirkel!quote:
Dit is vooruitgang, ten opzichte van begin 2016, toen ik een paar dagen moest bijkomen van een supermarktbezoek.
In zekere zin moet dat wel, als ik geacht word binnen een maand fulltime aan het werk te zijn. Of heb ik de memo gemist waarin wordt verteld dat fulltime werk ook telt als het vanuit je eigen huis gebeurt, terwijl je probeert je dagritme te reguleren?quote:
[..]
Help jezelf eens niet zover over de emmer. Een dagje de stad in. Waarom niet gewoon twee uurtjes? Volgens mij hoef je helemaal niet compleet over je grenzen te gaan om er baat bij te hebben. Natuurlijk moet je je grenzen wel opzoeken (want anders wordt je wereld alleen maar steeds kleiner), maar vergeet ook niet af en toe te genieten van niét compleet stuk gaan. Angstig zijn kost enorm veel energie. En aan het eind van je latijn zijn triggert de angst. Goede cirkel!
Genieten is iets dat ik volgens mij doe als ik meer dan twee uur onafgebroken slaap
Sorry voor het ego-trippen. Ik snap dat er mensen zijn die fysiek én mentaal erger in de kreukels liggen, maar dat helpt mijn hersens niet op dit moment
Sorry voor het ego-trippen. Ik snap dat er mensen zijn die fysiek én mentaal erger in de kreukels liggen, maar dat helpt mijn hersens niet op dit moment
|
|
