FOK!forum / Relaties & Psychologie / Twijfels
e.1997maandag 7 augustus 2017 @ 16:58
Ik ben ondertussen vier jaar samen met mijn vriend. Tot enkele maanden terug ging het allemaal perfect. Nu wil ik heel graag samenwonen, gewoon samen iets opbouwen etc. Hierover hebben we vaak ruzie aangezien hij het een te grote stap vindt en ik hier echt klaar voor ben. Nu heeft hij onlangs aangegeven dat hij niet meer gelukkig is en dus twijfelt over onze relatie. Hij geeft aan nog wel veel van me te houden, maar zich vaak irriteert aan kleine dingetjes. Nu heb ik het er met een vriendin over gehad en verteld waar hij zich aan irriteerde.
Hij vindt het bijv heel vervelend als ik op een feestje waar ik niemand ken, telkens bij hem blijf staan. Ik ben heel erg sociaal, maar ik ken daar niemand. Hij voelde onlangs vlinders voor een meisje die hij enkel 1 keer in zijn leven zag (waren op vakantie). Ik vroeg toen wat vind je dan leuk aan haar, dat je kriebels voelt. Zijn antwoord: ja,z e lijkt me wel een lief en leuk meisje.
Ik ben oprecht mega trots op hem wat hij bereikt heeft en laat dit ook vaak merken. ook laat ik hem erg vrij in zijn hobby's. Ik heb hem meerdere malen geholpen met dingen die hij zelf heel lastig vond, maar als ik het moeilijk heb met mijn zusje (heeft ernstige ziekte), zegt hij het heerlijk te vinden als ik een weekje weg ben, omdat ik veel aan hem vertel en dat voor hem ook erg zwaar is.
Zijn ouders, vrienden etc stoot hij allemaal af, zonder mij heeft hij niets. Als wij bij hem thuis zijn, zit hij op zijn mobiel en heb ik hele gesprekken met zijn ouders. Hij heeft alleen zijn collega's waar hij aardig tegen doet, de rest stoot hij af. Sinds de middelbare school heeft hij al geen echte vrienden meer en is hij constant met werk bezig (vrachtwagenchauffeur). Elke keer als wij samen zijn, maakt hij minstens 1 keer een kwetsende opmerking. Denk bijv aan een feestje: ja de avond is echt verpest want jij loopt telkens achter mij aan. Of als hij alleen thuis is dat ik hem wil helpen in het huishouden. zeg hij: ik zie het al voor me, dan zit je de hele week bij mij thuis, ik wil ook een avondje rust. Ook ben ik enorm jaloers op veel stellen, aangezien hij nooit uit zichzelf lieve dingen zou zeggen of mij zou knuffelen.
Dit heb ik zelf nooit eerder gezien, mijn vriendin en familie zeiden dat dit niet goed is en dat hij erg egoïstisch is. Zelf heb ik altijd het idee dat ik egoïstisch ben, aangezien ik hem graag elke zaterdagavond zie (overdag vrachtwagen wassen en eraan sleutelen). Hij zegt als hij dan later is, dat ik alleen maar aan mezelf denk en hem geen ruimte geef of gun. (collega's zeggen juist dat hij zuinig moet zijn op zo'n vrouw waarvan je zoveel mag en die je dat met alle liefde gunt, want echt ik vind het geweldig als hij dingen doet die hij leuk vindt).
Maarja even naar het begin, hij twijfelt nu dus, omdat ik teveel zeur (over samenwonen, over dat hij zichzelf moet worden en ik hem daarbij wil helpen) hij geeft zelf aan dat hij zichzelf niet is omdat hij dan zegt dat ik boos wordt, dan zeg ik dat ik juist wil dat hij zichzelf is bij mij en dan ook gelukkig ben.
Ik weet dat als het uit zou gaan, ik prima verder kan leven. Ik heb een leuke baan met veel doorgroeimogelijkheden naar hoge functies. Ik heb leuke vrienden, leuke familie en zijn familie is ook geweldig en ik weet zeker dat ik daar nog contact mee ga houden dan.
Maar ik hou van hem en wil hem niet kwijt, ook al ben ik soms ongelukkig.
Wat moet ik doen?
#ANONIEMmaandag 7 augustus 2017 @ 17:04
Je bent 20.
Dit is veels te veel drama voor je leeftijd.
quote:
Ik weet dat als het uit zou gaan, ik prima verder kan leven. Ik heb een leuke baan met veel doorgroeimogelijkheden naar hoge functies.
Doe dit. En dan niet meer achter je om kijken.
Hiddendoemaandag 7 augustus 2017 @ 17:07
quote:
0s.gif Op maandag 7 augustus 2017 17:04 schreef zarGon het volgende:
Je bent 20.
Dit is veels te veel drama voor je leeftijd.

[..]

Doe dit. En dan niet meer achter je om kijken.
Dit dus. Meer valt er niet over te zeggen.
Hij is al getrouwd met zijn werk.
Borrelnootje00maandag 7 augustus 2017 @ 17:07
Wat vind je er zelf van als je het zo terugleest?

En vind je niet dat je iemand verdient zeker na zo lange tijd samen zijn die er onvoorwaardelijk (net zoals jij voor hem?) voor je is?

Vind nogal denigrerend de manier waarop hij zegt dat jij hem lastig valt :D gewoon raar.
RobjeGeusmaandag 7 augustus 2017 @ 17:09
Als je nu al eens ongelukkig bent dan wordt dat alleen maar erger als je ooit samen woont en nog meer bij elkaar bent.

Ik zou een hartig woordje met hem spreken voor een verbetering en mocht dat niet het geval zijn zou ik voor jezelf kiezen.

Je lijkt mij veelte goed voor hem en dat is niet verkeerd maar het moet wel van 2 kanten komen.
Elpismaandag 7 augustus 2017 @ 17:09
Wat is er wel leuk aan hem? Voegt deze relatie nog wel iets positiefs toe aan je leven? Is het niet dat je meer uit gewoonte bij hem blijft.

Je ouders en vriendin zien het misschien wat objectiever hoe hij met je omgaat. Ik zou daar eens naar luisteren.
Mr.Pingmaandag 7 augustus 2017 @ 17:09
Waarom heeft hij een relatie met je, toch niet alleen voor de seks?
Metalfrostmaandag 7 augustus 2017 @ 17:10
quote:
0s.gif Op maandag 7 augustus 2017 16:58 schreef e.1997 het volgende:
Wat moet ik doen?
Voor jezelf kiezen. Zo te lezen is je 'vriend' een halve aardappel met alleen oog voor zijn vrachtwagen, zichzelf en andere meisjes.

Verder lijkt het bij het lezen van de tekst alsof je het DSM IV openslaat (boek voor mensen in de psychische zorg om een diagnose bij de cliënt te kunnen stellen) en de tekst opleest wat het sociopaat-zijn inhoudt.
e.1997maandag 7 augustus 2017 @ 17:13
Als ik er zelf zo op terug kijk, vind ik het inderdaad erg heftig, dit zie ik echter pas sinds gisteren in. Ik denk dat ik teveel voor hem zou doen dan hij voor mij. Ik heb ook besloten om deze week alles vanaf zijn kant te laten komen (knuffels, afspreken etc).
Mr.Pingmaandag 7 augustus 2017 @ 17:16
quote:
0s.gif Op maandag 7 augustus 2017 17:13 schreef e.1997 het volgende:
Als ik er zelf zo op terug kijk, vind ik het inderdaad erg heftig, dit zie ik echter pas sinds gisteren in. Ik denk dat ik teveel voor hem zou doen dan hij voor mij. Ik heb ook besloten om deze week alles vanaf zijn kant te laten komen (knuffels, afspreken etc).
Heel verstandig, even bekijken waar het hem om gaat!
e.1997maandag 7 augustus 2017 @ 17:20
Meestal vraag ik altijd hoe het met hem gaat en of we elkaar die avond zien. Nu doe ik dat niet krijg ik een berichtje van hem hoe het met mij gaat en dat hij van me houdt en dan reageer ik expres niet krijg ik twee uur later: gaat het wel goed met je. Toen heb ik gezegd: heb het gewoon erg druk, nog geen pauze kunnen nemen. Hoe moeilijk ik het ook vind, ik ga deze hele week voor mezelf houden en alles van zijn kant laten komen en eind van de week bespreek ik het gewoon en kies ik.
e.1997maandag 7 augustus 2017 @ 17:28
Misschien ben ik ook wel uit gewoonte bij hem, dit is mijn eerste liefde en wilde met hem oud worden, vandaar dat de stap zo eng en groot is.
LurkJeRotmaandag 7 augustus 2017 @ 17:28
Waarom wil je in hemelsnaam met hem samenwonen?
Iemand die tegen je zegt dat feestje verpest is omdat je achter hem aanloopt :')

Ja doei! Succes ermee in je vrachtwagencabine.
e.1997maandag 7 augustus 2017 @ 17:30
Ik heb dit hier op geplaatst, omdat ik wilde weten of het normaal was hoe hij tegen mij doet. Mijn vriendin en familie zeiden van niet (ouders zelfs huilen, dat ik zo gekwetst wordt). Ik ben erg geschrokken dat ik zo blind was.
Borrelnootje00maandag 7 augustus 2017 @ 17:39
Is dat gedrag van hem altijd aanwezig of sporadisch?
#ANONIEMmaandag 7 augustus 2017 @ 17:42
quote:
0s.gif Op maandag 7 augustus 2017 17:20 schreef e.1997 het volgende:
Meestal vraag ik altijd hoe het met hem gaat en of we elkaar die avond zien. Nu doe ik dat niet krijg ik een berichtje van hem hoe het met mij gaat en dat hij van me houdt en dan reageer ik expres niet krijg ik twee uur later: gaat het wel goed met je. Toen heb ik gezegd: heb het gewoon erg druk, nog geen pauze kunnen nemen. Hoe moeilijk ik het ook vind, ik ga deze hele week voor mezelf houden en alles van zijn kant laten komen en eind van de week bespreek ik het gewoon en kies ik.
Juist ja, expres niet reageren. Klinkt als een leuke relatie al met al.
RobjeGeusmaandag 7 augustus 2017 @ 17:52
quote:
0s.gif Op maandag 7 augustus 2017 17:30 schreef e.1997 het volgende:
Ik heb dit hier op geplaatst, omdat ik wilde weten of het normaal was hoe hij tegen mij doet. Mijn vriendin en familie zeiden van niet (ouders zelfs huilen, dat ik zo gekwetst wordt). Ik ben erg geschrokken dat ik zo blind was.
Geeft niks..hier kun je alleen maar van leren.
e.1997maandag 7 augustus 2017 @ 17:56
Expres niet reageren doe ik enkel om te kijken of als ik niks aan hem vraag om af te spreken bijvoorbeeld dat hij dat dan wel bij mij doet. Dus of hij ook echt mijn aandacht wil, niet voor een kinderachtige reden.
e.1997maandag 7 augustus 2017 @ 17:57
Ik reageer wel op berichtjes trouwens, maar begin niet
Qarradmaandag 7 augustus 2017 @ 18:07
Ik lees dat jij op alle mogelijke manieren rekening houdt met zijn behoeften, maar dat die van jou door hem botweg genegeerd worden. Hij is ook niet aardig tegen je. Als laatste vind ik zijn reactie op jouw idee om na 4(!) jaar samen te gaan wonen totaal niet constructief en ook kwetsend. Hij lijkt eigenlijk helemaal geen zin te hebben in "iets op te bouwen". Zelfs als jij alle moeite hiertoe wilt doen niet.

Ik zou mijn conclusie al getrokken hebben hoor. Je verdient beter, iemand die dezelfde doelen voor ogen heeft als jij en waarvoor jij ook een prioriteit bent. :*
e.1997maandag 7 augustus 2017 @ 18:12
quote:
0s.gif Op maandag 7 augustus 2017 18:07 schreef Qarrad het volgende:
Ik lees dat jij op alle mogelijke manieren rekening houdt met zijn behoeften, maar dat die van jou door hem botweg genegeerd worden. Hij is ook niet aardig tegen je. Als laatste vind ik zijn reactie op jouw idee om na 4(!) jaar samen te gaan wonen totaal niet constructief en ook kwetsend. Hij lijkt eigenlijk helemaal geen zin te hebben in "iets op te bouwen". Zelfs als jij alle moeite hiertoe wilt doen niet.

Ik zou mijn conclusie al getrokken hebben hoor. Je verdient beter, iemand die dezelfde doelen voor ogen heeft als jij en waarvoor jij ook een prioriteit bent. :*
Okee, ik dacht dat het aan mij lag dat ik omdat ik zo jong ben Veel te hard van stapel loop.
e.1997maandag 7 augustus 2017 @ 18:13
quote:
1s.gif Op maandag 7 augustus 2017 18:12 schreef e.1997 het volgende:

[..]

Okee, ik dacht dat het aan mij lag dat ik omdat ik zo jong ben Veel te hard van stapel loop. Ik vind het daarnaast ook heel moeilijk te geloven dat er wel een jongen is die met mij een toekomst wil en echt gek op mij is.
e.1997maandag 7 augustus 2017 @ 18:20
quote:
0s.gif Op maandag 7 augustus 2017 17:09 schreef Mr.Ping het volgende:
Waarom heeft hij een relatie met je, toch niet alleen voor de seks?
Dat geloof ik niet, ik ben zelf degene met de grootste behoefte aan seks. Hij vind 2/3 keer per week voldoende terwijl ik het liefst vaker seks heb en veel meer wil proberen. Niet erg natuurlijk want 2/3 keer schijnt ook normaal te zijn, maar denk dus niet dat die alleen daarom bij me is. Hij vind het ook heerlijk om samen een terrasje te pakken tot savonds laat (wat dan weer wel echt heel gezellig is)
e.1997maandag 7 augustus 2017 @ 18:24
Bedankt in ieder geval iedereen voor het reageren! Ik ga voor mezelf kijken hoe of wat. Want ik heb ook tegen hem gezegt: ik wil later niet zo'n sacherijnig getrouwd stel zijn, maar gewoon gezellig en verliefd. Ik vind het best als hij vrachtwagenchauffeur is en daardoor wat vaker weg is en dat ik dan het huishouden doe (ben daarin ouderwets weet ik), maar dat als hij thuis komt wil ik het wel gezellig hebben.
Scary_Marymaandag 7 augustus 2017 @ 18:54
quote:
0s.gif Op maandag 7 augustus 2017 16:58 schreef e.1997 het volgende:
Ik ben ondertussen vier jaar samen met mijn vriend. Tot enkele maanden terug ging het allemaal perfect. Nu wil ik heel graag samenwonen, gewoon samen iets opbouwen etc. Hierover hebben we vaak ruzie aangezien hij het een te grote stap vindt en ik hier echt klaar voor ben.
Omdat jij er klaar voor bent, moet het maar gebeuren?

quote:
Nu heeft hij onlangs aangegeven dat hij niet meer gelukkig is en dus twijfelt over onze relatie. Hij geeft aan nog wel veel van me te houden, maar zich vaak irriteert aan kleine dingetjes. Nu heb ik het er met een vriendin over gehad en verteld waar hij zich aan irriteerde.
Hij vindt het bijv heel vervelend als ik op een feestje waar ik niemand ken, telkens bij hem blijf staan. Ik ben heel erg sociaal, maar ik ken daar niemand. Hij voelde onlangs vlinders voor een meisje die hij enkel 1 keer in zijn leven zag (waren op vakantie). Ik vroeg toen wat vind je dan leuk aan haar, dat je kriebels voelt. Zijn antwoord: ja,z e lijkt me wel een lief en leuk meisje.
Ik ben oprecht mega trots op hem wat hij bereikt heeft en laat dit ook vaak merken. ook laat ik hem erg vrij in zijn hobby's. Ik heb hem meerdere malen geholpen met dingen die hij zelf heel lastig vond, maar als ik het moeilijk heb met mijn zusje (heeft ernstige ziekte), zegt hij het heerlijk te vinden als ik een weekje weg ben, omdat ik veel aan hem vertel en dat voor hem ook erg zwaar is.
Waarom is het relevant dat je het er met een vriendin over had?

Het kan best heftig zijn voor mensen om bepaalde dingen aan te horen. Van je partner mag je natuurlijk wel een en ander verwachten, maar misschien ligt het ook aan hoe je dingen vertelt? Misschien wil jij vooral een luisterend oor en kan hij er niet zo goed tegen dat hij iets kan toevoegen/oplossen?
Willen jullie wel hetzelfde in een relatie? Het is kennelijk heel belangrijk voor je wat jij allemaal voor hem doet. Kan het zijn dat je bij je zusje niet zo een verschil kan maken en dat je een beetje op je vriendje projecteert? Omdat je hem wel enigszins kan fixen ofzo? Of naar de buitenwereld toe, dat je je leven goed op orde hebt oid?

quote:
Zijn ouders, vrienden etc stoot hij allemaal af, zonder mij heeft hij niets. Als wij bij hem thuis zijn, zit hij op zijn mobiel en heb ik hele gesprekken met zijn ouders. Hij heeft alleen zijn collega's waar hij aardig tegen doet, de rest stoot hij af. Sinds de middelbare school heeft hij al geen echte vrienden meer en is hij constant met werk bezig (vrachtwagenchauffeur). Elke keer als wij samen zijn, maakt hij minstens 1 keer een kwetsende opmerking. Denk bijv aan een feestje: ja de avond is echt verpest want jij loopt telkens achter mij aan. Of als hij alleen thuis is dat ik hem wil helpen in het huishouden. zeg hij: ik zie het al voor me, dan zit je de hele week bij mij thuis, ik wil ook een avondje rust. Ook ben ik enorm jaloers op veel stellen, aangezien hij nooit uit zichzelf lieve dingen zou zeggen of mij zou knuffelen.
Het is wel zijn leven hè. Dat je het niet eens bent met bepaalde keuzes, maakt nog niet dat hij er niet happy mee zou moeten kunnen zijn. En als ie er niet happy mee is kan hij daar weer van leren, dat mag je iemand ook niet ontnemen.
Kan me best voorstellen dat hij zich wat verstikt voelt als jij heel veel samen wil zijn en ook nog veel wil bepalen. Je bedoelt het goed, maar als het zoveel zwaan kleef aan is dan kun je hem misschien ook het gevoel geven dat ie het huishouden niet goed genoeg doet of dat je hem misschien niet vertrouwd als hij op een feestje zijn kont eens keert en met een ander meisje praat.

quote:
Dit heb ik zelf nooit eerder gezien, mijn vriendin en familie zeiden dat dit niet goed is en dat hij erg egoïstisch is. Zelf heb ik altijd het idee dat ik egoïstisch ben, aangezien ik hem graag elke zaterdagavond zie (overdag vrachtwagen wassen en eraan sleutelen). Hij zegt als hij dan later is, dat ik alleen maar aan mezelf denk en hem geen ruimte geef of gun. (collega's zeggen juist dat hij zuinig moet zijn op zo'n vrouw waarvan je zoveel mag en die je dat met alle liefde gunt, want echt ik vind het geweldig als hij dingen doet die hij leuk vindt).
Vindt je hun mening belangrijker dan die van je vriend en van jezelf? Je kan er een heleboel mensen bijhalen, maar je zal het uiteindelijk toch samen moeten doen. Ja of niet, dat kan ook.
Mensen veranderen alleen als ze zelf willen.

quote:
Maarja even naar het begin, hij twijfelt nu dus, omdat ik teveel zeur (over samenwonen, over dat hij zichzelf moet worden en ik hem daarbij wil helpen) hij geeft zelf aan dat hij zichzelf niet is omdat hij dan zegt dat ik boos wordt, dan zeg ik dat ik juist wil dat hij zichzelf is bij mij en dan ook gelukkig ben.
Gut, dat klinkt echt megavermoeiend. Maar hij zou best wel een punt kunnen hebben. Daarom, willen jullie wel hetzelfde? Geluk is een mooi woord, maar zo te horen hebben jullie in de praktijk een heel andere invulling..

quote:
Ik weet dat als het uit zou gaan, ik prima verder kan leven. Ik heb een leuke baan met veel doorgroeimogelijkheden naar hoge functies. Ik heb leuke vrienden, leuke familie en zijn familie is ook geweldig en ik weet zeker dat ik daar nog contact mee ga houden dan.
Maar ik hou van hem en wil hem niet kwijt, ook al ben ik soms ongelukkig.
Wat moet ik doen?
Even kappen met andere mensen hun mening erbij halen en samen met je vriend eens een goed gesprek aangaan over wat jullie willen, ook echt nodig hebben en waarom. Bedenk je goed dat er een verschil is tussen hoe je iets zegt en hoe dat overkomt. Als hij zich verstikt voelt door jou en ruimte nodig heeft, dan voelt hij zich daarin vast niet gerespecteerd als jij weer over samenwonen begint. Omgekeerd zal het dan ook niet raar zijn als hij wat minder rekening met jou houdt in dat opzicht.
Laat hem zijn eigen shit maar doen, tenzij hij jou om hulp vraagt. Spreek op feestjes gewoon andere mensen aan, laat je vriend niet alleen je voorkant zien, maar laat hem ook eens van het uitzicht van je kont genieten (zodat je hem dus under surveillance kan houden) of blijf thuis of ga met je eigen vrienden op stap.

Luister gewoon eens naar wat ie echt wil. En als je dat niet kan of wil, prima. Maar maak het dan uit voor je verzuurd en wees een tijdje lekker single. Heroverweeg wat je in een relatie wil en kijk naar een partner die daar meer mee op één lijn zit.
Scary_Marymaandag 7 augustus 2017 @ 19:01
quote:
0s.gif Op maandag 7 augustus 2017 17:30 schreef e.1997 het volgende:
Ik heb dit hier op geplaatst, omdat ik wilde weten of het normaal was hoe hij tegen mij doet. Mijn vriendin en familie zeiden van niet (ouders zelfs huilen, dat ik zo gekwetst wordt). Ik ben erg geschrokken dat ik zo blind was.
Pas maar op dat jullie niet met een te eenzijdig beeld zitten. Je gaat in de openingspost nogal prat op wat je allemaal voor hem doet en wat hij fout doet, maar je doet zelf aan deze dynamiek mee.
Richt je op een compromis tussen jullie twee wat voor beide prettig voelt. Je hebt geen kut aan een landelijk gemiddeld neuken per week, want je doet het niet met hen maar met deze boy. Ook al wonen andere mensen misschien wel zo jong samen, als hij daar niet aan toe is dan is dat zijn goed recht. Het is een grote stap en die moet je samen willen zetten omdat het goed voelt. Niet omdat het zogenaamd zo hoort.
e.1997maandag 7 augustus 2017 @ 19:11
quote:
0s.gif Op maandag 7 augustus 2017 18:54 schreef Scary_Mary het volgende:

[..]

Omdat jij er klaar voor bent, moet het maar gebeuren?

[..]

Waarom is het relevant dat je het er met een vriendin over had?

Het kan best heftig zijn voor mensen om bepaalde dingen aan te horen. Van je partner mag je natuurlijk wel een en ander verwachten, maar misschien ligt het ook aan hoe je dingen vertelt? Misschien wil jij vooral een luisterend oor en kan hij er niet zo goed tegen dat hij iets kan toevoegen/oplossen?
Willen jullie wel hetzelfde in een relatie? Het is kennelijk heel belangrijk voor je wat jij allemaal voor hem doet. Kan het zijn dat je bij je zusje niet zo een verschil kan maken en dat je een beetje op je vriendje projecteert? Omdat je hem wel enigszins kan fixen ofzo? Of naar de buitenwereld toe, dat je je leven goed op orde hebt oid?

[..]

Het is wel zijn leven hè. Dat je het niet eens bent met bepaalde keuzes, maakt nog niet dat hij er niet happy mee zou moeten kunnen zijn. En als ie er niet happy mee is kan hij daar weer van leren, dat mag je iemand ook niet ontnemen.
Kan me best voorstellen dat hij zich wat verstikt voelt als jij heel veel samen wil zijn en ook nog veel wil bepalen. Je bedoelt het goed, maar als het zoveel zwaan kleef aan is dan kun je hem misschien ook het gevoel geven dat ie het huishouden niet goed genoeg doet of dat je hem misschien niet vertrouwd als hij op een feestje zijn kont eens keert en met een ander meisje praat.

[..]

Vindt je hun mening belangrijker dan die van je vriend en van jezelf? Je kan er een heleboel mensen bijhalen, maar je zal het uiteindelijk toch samen moeten doen. Ja of niet, dat kan ook.
Mensen veranderen alleen als ze zelf willen.

[..]

Gut, dat klinkt echt megavermoeiend. Maar hij zou best wel een punt kunnen hebben. Daarom, willen jullie wel hetzelfde? Geluk is een mooi woord, maar zo te horen hebben jullie in de praktijk een heel andere invulling..

[..]

Even kappen met andere mensen hun mening erbij halen en samen met je vriend eens een goed gesprek aangaan over wat jullie willen, ook echt nodig hebben en waarom. Bedenk je goed dat er een verschil is tussen hoe je iets zegt en hoe dat overkomt. Als hij zich verstikt voelt door jou en ruimte nodig heeft, dan voelt hij zich daarin vast niet gerespecteerd als jij weer over samenwonen begint. Omgekeerd zal het dan ook niet raar zijn als hij wat minder rekening met jou houdt in dat opzicht.
Laat hem zijn eigen shit maar doen, tenzij hij jou om hulp vraagt. Spreek op feestjes gewoon andere mensen aan, laat je vriend niet alleen je voorkant zien, maar laat hem ook eens van het uitzicht van je kont genieten (zodat je hem dus under surveillance kan houden) of blijf thuis of ga met je eigen vrienden op stap.

Luister gewoon eens naar wat ie echt wil. En als je dat niet kan of wil, prima. Maar maak het dan uit voor je verzuurd en wees een tijdje lekker single. Heroverweeg wat je in een relatie wil en kijk naar een partner die daar meer mee op één lijn zit.
ik denk dat jij niet helemaal begrijpt wat ik bedoel. We spreken elkaar niet zo veel, ik laat hem meer los dan Veel vriendinnen zullen doen. Het samenwonen dwing ik hem niet, ik stelde het voor, wat volgens mij noreaal is na 4 jaar! Daarnaast moet je soms kijken hoe mensen die dicht bij je staan, tegen je relatie aankijken. Daarnaast mag hij zeker met andere meiden praten daar hoor je mij ook niet over! Ik ben niet zo'n aanhankelijk persoon die je nu probeert te omschrijven, ook al klinkt fit verhaal wel degelijk zo. We hebben allebei ons eigen ding, maar feestjes van bijvoorbeeld een het bedrijf waar hij werkt, is met partner al ken ik daar niemand. Ik denk dat jij een verkeerd beeld hebt van wie ik ben, maar bedankt voor je inbreng.
Scary_Marymaandag 7 augustus 2017 @ 19:17
quote:
1s.gif Op maandag 7 augustus 2017 19:11 schreef e.1997 het volgende:

[..]

ik denk dat jij niet helemaal begrijpt wat ik bedoel. We spreken elkaar niet zo veel, ik laat hem meer los dan Veel vriendinnen zullen doen. Het samenwonen dwing ik hem niet, ik stelde het voor, wat volgens mij noreaal is na 4 jaar! Daarnaast moet je soms kijken hoe mensen die dicht bij je staan, tegen je relatie aankijken. Daarnaast mag hij zeker met andere meiden praten daar hoor je mij ook niet over! Ik ben niet zo'n aanhankelijk persoon die je nu probeert te omschrijven, ook al klinkt fit verhaal wel degelijk zo. We hebben allebei ons eigen ding, maar feestjes van bijvoorbeeld een het bedrijf waar hij werkt, is met partner al ken ik daar niemand. Ik denk dat jij een verkeerd beeld hebt van wie ik ben, maar bedankt voor je inbreng.
Grappig, ik denk dat jij ook niet begrijpt wat ik bedoel :) Ik zou vooral je vriendinnen en wat normaal zou moeten zijn erbij blijven halen. Succes
Borrelnootje00maandag 7 augustus 2017 @ 19:52
Eens met Scary_Mary.
Syrenamaandag 7 augustus 2017 @ 20:20
Niet eens met Scary_Mary. Maar dat komt vast omdat ik ook 4 jaar met zo'n zak hooi verkering heb gehad. Wel samengewoond, 8 maanden oO<

En daarvoor ook een aantal hooizakken. Ik leer langzaam.

Nu een hele lieve, dacht dat mensen altijd logen of net alsof deden als ze een fijne relatie hadden, maar het bestaat toch echt O+
Syrenamaandag 7 augustus 2017 @ 20:22
Maar goed, toen was ik al bijna 40, jij bent 20, komt goed dus ^O^
Argentodinsdag 8 augustus 2017 @ 00:02
wat een droevenis
lemmethinkaboutitdinsdag 8 augustus 2017 @ 11:51
En HIJ twijfelt? :') ik zou eerder verwachten dat JIJ twijfelt met zo'n parel van een vent :') damn.
jesseaxdinsdag 8 augustus 2017 @ 12:23
In de puberteit was dit waarschijnlijk een leuke relatie, nu jullie volwassen worden blijkt dat jullie toch niet zo goed bij elkaar passen. Sluit het waardig af en probeer vooral de leuke dingen te herinneren. Je bent nog 20, zoek iemand die wel een toekomst met je wilt bouwen.
RM-rfdinsdag 8 augustus 2017 @ 12:35
quote:
0s.gif Op maandag 7 augustus 2017 16:58 schreef e.1997 het volgende:

(...)
Zijn ouders, vrienden etc stoot hij allemaal af, zonder mij heeft hij niets. Als wij bij hem thuis zijn, zit hij op zijn mobiel en heb ik hele gesprekken met zijn ouders. (...)

Maarja even naar het begin, hij twijfelt nu dus, omdat ik teveel zeur (..)
Je klinkt ook als een nogal zeurderige moeders-figuur die 'denkt' dat hij jou nodig heeft...
Heb je eigenlijk een (gelijkwaardige) relatie met hem?

quote:
Maar ik hou van hem en wil hem niet kwijt, ook al ben ik soms ongelukkig.
Wat moet ik doen?
ernaar streven zelf gelukkig te kunnen worden, soms kan dat betekenen ook je eigen dogma's in vraag te stellen...
maakt die relatie je wel gelukkig, of is het vooral een sort van 'projectje' waaraan je denkt te kunnen werken en ook waarin je denkt dat je hem kunt 'kneden' (bv je bewering dat hij 'zichzelf moet worden, klopt dat werkelijk of is het hooguit een zegswijze die je gebruikt om te verhullen dat hij iets moet worden dat jij in hem zou willen zien)?
LeesFoknlmaandag 14 augustus 2017 @ 13:41
Ik heb het begin gelezen, hoe hij is, wat hij je (niet) geeft enz. En dat jij veel mogelijkheden hebt en fijne baan met doorgroeimogelijkheden.
Allemaal bull-shit. Je denkt teveel! ga op je gevoel af: ben je gelukkig met hem? Duidelijk nee. Jij hebt nu al zoiets van: als ie nou eens dit of dat. Als ie verandert enz. Maar zo werkt het niet. En je bent ook te jong om te zeggen ach, ik ben er maar tevreden mee. We zijn als het ware vergroeit met mekaar. Er komt misschien (!!!) een moment waar je zegt, ik ben tevreden, we laten het maar zo (ik ben 70 jaar, ik kan mij dat dus wel voorstellen). Maar jouw leven moet zelfs nog beginnen. En hoewel heel jong, of je gelukkig bent, om dat te weten, te voelen, ben je oud (ervaren) genoeg.

Zou jou aanraden ook niet meteen "vaste verkering" te willen, en niet te snel samen te willen wonen. Gewoon eens een tijdje gewoon leven, werken, met verschillende groepen mensen omgaan en verschillende dingen doen. Meer mensen en dus ook mannen leren kennen en zien waar je uitkomt.
LeesFoknlmaandag 14 augustus 2017 @ 13:51
quote:
1s.gif Op maandag 7 augustus 2017 19:11 schreef e.1997 het volgende:

[..]

We hebben allebei ons eigen ding, maar feestjes van bijvoorbeeld een het bedrijf waar hij werkt, is met partner al ken ik daar niemand. Ik denk dat jij een verkeerd beeld hebt van wie ik ben, maar bedankt voor je inbreng.
Ja, feestjes van het bedrijf waar partner bij moet zijn (of toch wel gewenst) moeten sowieso verboden worden. Zijn een bron van veel ellende. Ze zijn min of meer verplicht, en brengen vaak gevoelens van jaloezie en onzekerheid met zich mee. Wil iemand veel met zijn collega´s praten dan staat de partner er de halve avond voor Piet Snot bij,