R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik ben ondertussen vier jaar samen met mijn vriend. Tot enkele maanden terug ging het allemaal perfect. Nu wil ik heel graag samenwonen, gewoon samen iets opbouwen etc. Hierover hebben we vaak ruzie aangezien hij het een te grote stap vindt en ik hier echt klaar voor ben. Nu heeft hij onlangs aangegeven dat hij niet meer gelukkig is en dus twijfelt over onze relatie. Hij geeft aan nog wel veel van me te houden, maar zich vaak irriteert aan kleine dingetjes. Nu heb ik het er met een vriendin over gehad en verteld waar hij zich aan irriteerde.
Hij vindt het bijv heel vervelend als ik op een feestje waar ik niemand ken, telkens bij hem blijf staan. Ik ben heel erg sociaal, maar ik ken daar niemand. Hij voelde onlangs vlinders voor een meisje die hij enkel 1 keer in zijn leven zag (waren op vakantie). Ik vroeg toen wat vind je dan leuk aan haar, dat je kriebels voelt. Zijn antwoord: ja,z e lijkt me wel een lief en leuk meisje.
Ik ben oprecht mega trots op hem wat hij bereikt heeft en laat dit ook vaak merken. ook laat ik hem erg vrij in zijn hobby's. Ik heb hem meerdere malen geholpen met dingen die hij zelf heel lastig vond, maar als ik het moeilijk heb met mijn zusje (heeft ernstige ziekte), zegt hij het heerlijk te vinden als ik een weekje weg ben, omdat ik veel aan hem vertel en dat voor hem ook erg zwaar is.
Zijn ouders, vrienden etc stoot hij allemaal af, zonder mij heeft hij niets. Als wij bij hem thuis zijn, zit hij op zijn mobiel en heb ik hele gesprekken met zijn ouders. Hij heeft alleen zijn collega's waar hij aardig tegen doet, de rest stoot hij af. Sinds de middelbare school heeft hij al geen echte vrienden meer en is hij constant met werk bezig (vrachtwagenchauffeur). Elke keer als wij samen zijn, maakt hij minstens 1 keer een kwetsende opmerking. Denk bijv aan een feestje: ja de avond is echt verpest want jij loopt telkens achter mij aan. Of als hij alleen thuis is dat ik hem wil helpen in het huishouden. zeg hij: ik zie het al voor me, dan zit je de hele week bij mij thuis, ik wil ook een avondje rust. Ook ben ik enorm jaloers op veel stellen, aangezien hij nooit uit zichzelf lieve dingen zou zeggen of mij zou knuffelen.
Dit heb ik zelf nooit eerder gezien, mijn vriendin en familie zeiden dat dit niet goed is en dat hij erg egoïstisch is. Zelf heb ik altijd het idee dat ik egoïstisch ben, aangezien ik hem graag elke zaterdagavond zie (overdag vrachtwagen wassen en eraan sleutelen). Hij zegt als hij dan later is, dat ik alleen maar aan mezelf denk en hem geen ruimte geef of gun. (collega's zeggen juist dat hij zuinig moet zijn op zo'n vrouw waarvan je zoveel mag en die je dat met alle liefde gunt, want echt ik vind het geweldig als hij dingen doet die hij leuk vindt).
Maarja even naar het begin, hij twijfelt nu dus, omdat ik teveel zeur (over samenwonen, over dat hij zichzelf moet worden en ik hem daarbij wil helpen) hij geeft zelf aan dat hij zichzelf niet is omdat hij dan zegt dat ik boos wordt, dan zeg ik dat ik juist wil dat hij zichzelf is bij mij en dan ook gelukkig ben.
Ik weet dat als het uit zou gaan, ik prima verder kan leven. Ik heb een leuke baan met veel doorgroeimogelijkheden naar hoge functies. Ik heb leuke vrienden, leuke familie en zijn familie is ook geweldig en ik weet zeker dat ik daar nog contact mee ga houden dan.
Maar ik hou van hem en wil hem niet kwijt, ook al ben ik soms ongelukkig.
Wat moet ik doen?
Hij vindt het bijv heel vervelend als ik op een feestje waar ik niemand ken, telkens bij hem blijf staan. Ik ben heel erg sociaal, maar ik ken daar niemand. Hij voelde onlangs vlinders voor een meisje die hij enkel 1 keer in zijn leven zag (waren op vakantie). Ik vroeg toen wat vind je dan leuk aan haar, dat je kriebels voelt. Zijn antwoord: ja,z e lijkt me wel een lief en leuk meisje.
Ik ben oprecht mega trots op hem wat hij bereikt heeft en laat dit ook vaak merken. ook laat ik hem erg vrij in zijn hobby's. Ik heb hem meerdere malen geholpen met dingen die hij zelf heel lastig vond, maar als ik het moeilijk heb met mijn zusje (heeft ernstige ziekte), zegt hij het heerlijk te vinden als ik een weekje weg ben, omdat ik veel aan hem vertel en dat voor hem ook erg zwaar is.
Zijn ouders, vrienden etc stoot hij allemaal af, zonder mij heeft hij niets. Als wij bij hem thuis zijn, zit hij op zijn mobiel en heb ik hele gesprekken met zijn ouders. Hij heeft alleen zijn collega's waar hij aardig tegen doet, de rest stoot hij af. Sinds de middelbare school heeft hij al geen echte vrienden meer en is hij constant met werk bezig (vrachtwagenchauffeur). Elke keer als wij samen zijn, maakt hij minstens 1 keer een kwetsende opmerking. Denk bijv aan een feestje: ja de avond is echt verpest want jij loopt telkens achter mij aan. Of als hij alleen thuis is dat ik hem wil helpen in het huishouden. zeg hij: ik zie het al voor me, dan zit je de hele week bij mij thuis, ik wil ook een avondje rust. Ook ben ik enorm jaloers op veel stellen, aangezien hij nooit uit zichzelf lieve dingen zou zeggen of mij zou knuffelen.
Dit heb ik zelf nooit eerder gezien, mijn vriendin en familie zeiden dat dit niet goed is en dat hij erg egoïstisch is. Zelf heb ik altijd het idee dat ik egoïstisch ben, aangezien ik hem graag elke zaterdagavond zie (overdag vrachtwagen wassen en eraan sleutelen). Hij zegt als hij dan later is, dat ik alleen maar aan mezelf denk en hem geen ruimte geef of gun. (collega's zeggen juist dat hij zuinig moet zijn op zo'n vrouw waarvan je zoveel mag en die je dat met alle liefde gunt, want echt ik vind het geweldig als hij dingen doet die hij leuk vindt).
Maarja even naar het begin, hij twijfelt nu dus, omdat ik teveel zeur (over samenwonen, over dat hij zichzelf moet worden en ik hem daarbij wil helpen) hij geeft zelf aan dat hij zichzelf niet is omdat hij dan zegt dat ik boos wordt, dan zeg ik dat ik juist wil dat hij zichzelf is bij mij en dan ook gelukkig ben.
Ik weet dat als het uit zou gaan, ik prima verder kan leven. Ik heb een leuke baan met veel doorgroeimogelijkheden naar hoge functies. Ik heb leuke vrienden, leuke familie en zijn familie is ook geweldig en ik weet zeker dat ik daar nog contact mee ga houden dan.
Maar ik hou van hem en wil hem niet kwijt, ook al ben ik soms ongelukkig.
Wat moet ik doen?
Je bent 20.
Dit is veels te veel drama voor je leeftijd.
Dit is veels te veel drama voor je leeftijd.
Doe dit. En dan niet meer achter je om kijken.quote:Ik weet dat als het uit zou gaan, ik prima verder kan leven. Ik heb een leuke baan met veel doorgroeimogelijkheden naar hoge functies.
Dit dus. Meer valt er niet over te zeggen.quote:Op maandag 7 augustus 2017 17:04 schreef zarGon het volgende:
Je bent 20.
Dit is veels te veel drama voor je leeftijd.
[..]
Doe dit. En dan niet meer achter je om kijken.
Hij is al getrouwd met zijn werk.
Wat vind je er zelf van als je het zo terugleest?
En vind je niet dat je iemand verdient zeker na zo lange tijd samen zijn die er onvoorwaardelijk (net zoals jij voor hem?) voor je is?
Vind nogal denigrerend de manier waarop hij zegt dat jij hem lastig valt
gewoon raar.
En vind je niet dat je iemand verdient zeker na zo lange tijd samen zijn die er onvoorwaardelijk (net zoals jij voor hem?) voor je is?
Vind nogal denigrerend de manier waarop hij zegt dat jij hem lastig valt
gewoon raar.
'' I am under no obligation to make sense to you.''
Als je nu al eens ongelukkig bent dan wordt dat alleen maar erger als je ooit samen woont en nog meer bij elkaar bent.
Ik zou een hartig woordje met hem spreken voor een verbetering en mocht dat niet het geval zijn zou ik voor jezelf kiezen.
Je lijkt mij veelte goed voor hem en dat is niet verkeerd maar het moet wel van 2 kanten komen.
Ik zou een hartig woordje met hem spreken voor een verbetering en mocht dat niet het geval zijn zou ik voor jezelf kiezen.
Je lijkt mij veelte goed voor hem en dat is niet verkeerd maar het moet wel van 2 kanten komen.
Wat is er wel leuk aan hem? Voegt deze relatie nog wel iets positiefs toe aan je leven? Is het niet dat je meer uit gewoonte bij hem blijft.
Je ouders en vriendin zien het misschien wat objectiever hoe hij met je omgaat. Ik zou daar eens naar luisteren.
Je ouders en vriendin zien het misschien wat objectiever hoe hij met je omgaat. Ik zou daar eens naar luisteren.
I 'm not sure about an inner child, but I do have an inner idiot who surfaces every now and then.
Voor jezelf kiezen. Zo te lezen is je 'vriend' een halve aardappel met alleen oog voor zijn vrachtwagen, zichzelf en andere meisjes.quote:
Verder lijkt het bij het lezen van de tekst alsof je het DSM IV openslaat (boek voor mensen in de psychische zorg om een diagnose bij de cliënt te kunnen stellen) en de tekst opleest wat het sociopaat-zijn inhoudt.
Google is your friend, abuse your friends
Als ik er zelf zo op terug kijk, vind ik het inderdaad erg heftig, dit zie ik echter pas sinds gisteren in. Ik denk dat ik teveel voor hem zou doen dan hij voor mij. Ik heb ook besloten om deze week alles vanaf zijn kant te laten komen (knuffels, afspreken etc).
Heel verstandig, even bekijken waar het hem om gaat!quote:
Als ik er zelf zo op terug kijk, vind ik het inderdaad erg heftig, dit zie ik echter pas sinds gisteren in. Ik denk dat ik teveel voor hem zou doen dan hij voor mij. Ik heb ook besloten om deze week alles vanaf zijn kant te laten komen (knuffels, afspreken etc).
Meestal vraag ik altijd hoe het met hem gaat en of we elkaar die avond zien. Nu doe ik dat niet krijg ik een berichtje van hem hoe het met mij gaat en dat hij van me houdt en dan reageer ik expres niet krijg ik twee uur later: gaat het wel goed met je. Toen heb ik gezegd: heb het gewoon erg druk, nog geen pauze kunnen nemen. Hoe moeilijk ik het ook vind, ik ga deze hele week voor mezelf houden en alles van zijn kant laten komen en eind van de week bespreek ik het gewoon en kies ik.
Misschien ben ik ook wel uit gewoonte bij hem, dit is mijn eerste liefde en wilde met hem oud worden, vandaar dat de stap zo eng en groot is.
Waarom wil je in hemelsnaam met hem samenwonen?
Iemand die tegen je zegt dat feestje verpest is omdat je achter hem aanloopt
Ja doei! Succes ermee in je vrachtwagencabine.
Iemand die tegen je zegt dat feestje verpest is omdat je achter hem aanloopt
Ja doei! Succes ermee in je vrachtwagencabine.
Ik heb dit hier op geplaatst, omdat ik wilde weten of het normaal was hoe hij tegen mij doet. Mijn vriendin en familie zeiden van niet (ouders zelfs huilen, dat ik zo gekwetst wordt). Ik ben erg geschrokken dat ik zo blind was.
Is dat gedrag van hem altijd aanwezig of sporadisch?
'' I am under no obligation to make sense to you.''
Juist ja, expres niet reageren. Klinkt als een leuke relatie al met al.quote:
Meestal vraag ik altijd hoe het met hem gaat en of we elkaar die avond zien. Nu doe ik dat niet krijg ik een berichtje van hem hoe het met mij gaat en dat hij van me houdt en dan reageer ik expres niet krijg ik twee uur later: gaat het wel goed met je. Toen heb ik gezegd: heb het gewoon erg druk, nog geen pauze kunnen nemen. Hoe moeilijk ik het ook vind, ik ga deze hele week voor mezelf houden en alles van zijn kant laten komen en eind van de week bespreek ik het gewoon en kies ik.
Geeft niks..hier kun je alleen maar van leren.quote:
Ik heb dit hier op geplaatst, omdat ik wilde weten of het normaal was hoe hij tegen mij doet. Mijn vriendin en familie zeiden van niet (ouders zelfs huilen, dat ik zo gekwetst wordt). Ik ben erg geschrokken dat ik zo blind was.
Expres niet reageren doe ik enkel om te kijken of als ik niks aan hem vraag om af te spreken bijvoorbeeld dat hij dat dan wel bij mij doet. Dus of hij ook echt mijn aandacht wil, niet voor een kinderachtige reden.
Ik lees dat jij op alle mogelijke manieren rekening houdt met zijn behoeften, maar dat die van jou door hem botweg genegeerd worden. Hij is ook niet aardig tegen je. Als laatste vind ik zijn reactie op jouw idee om na 4(!) jaar samen te gaan wonen totaal niet constructief en ook kwetsend. Hij lijkt eigenlijk helemaal geen zin te hebben in "iets op te bouwen". Zelfs als jij alle moeite hiertoe wilt doen niet.
Ik zou mijn conclusie al getrokken hebben hoor. Je verdient beter, iemand die dezelfde doelen voor ogen heeft als jij en waarvoor jij ook een prioriteit bent.
Ik zou mijn conclusie al getrokken hebben hoor. Je verdient beter, iemand die dezelfde doelen voor ogen heeft als jij en waarvoor jij ook een prioriteit bent.
Okee, ik dacht dat het aan mij lag dat ik omdat ik zo jong ben Veel te hard van stapel loop.quote:
Ik lees dat jij op alle mogelijke manieren rekening houdt met zijn behoeften, maar dat die van jou door hem botweg genegeerd worden. Hij is ook niet aardig tegen je. Als laatste vind ik zijn reactie op jouw idee om na 4(!) jaar samen te gaan wonen totaal niet constructief en ook kwetsend. Hij lijkt eigenlijk helemaal geen zin te hebben in "iets op te bouwen". Zelfs als jij alle moeite hiertoe wilt doen niet.
Ik zou mijn conclusie al getrokken hebben hoor. Je verdient beter, iemand die dezelfde doelen voor ogen heeft als jij en waarvoor jij ook een prioriteit bent.
quote:Op maandag 7 augustus 2017 18:12 schreef e.1997 het volgende:
[..]
Okee, ik dacht dat het aan mij lag dat ik omdat ik zo jong ben Veel te hard van stapel loop. Ik vind het daarnaast ook heel moeilijk te geloven dat er wel een jongen is die met mij een toekomst wil en echt gek op mij is.
Dat geloof ik niet, ik ben zelf degene met de grootste behoefte aan seks. Hij vind 2/3 keer per week voldoende terwijl ik het liefst vaker seks heb en veel meer wil proberen. Niet erg natuurlijk want 2/3 keer schijnt ook normaal te zijn, maar denk dus niet dat die alleen daarom bij me is. Hij vind het ook heerlijk om samen een terrasje te pakken tot savonds laat (wat dan weer wel echt heel gezellig is)quote:
Waarom heeft hij een relatie met je, toch niet alleen voor de seks?
Bedankt in ieder geval iedereen voor het reageren! Ik ga voor mezelf kijken hoe of wat. Want ik heb ook tegen hem gezegt: ik wil later niet zo'n sacherijnig getrouwd stel zijn, maar gewoon gezellig en verliefd. Ik vind het best als hij vrachtwagenchauffeur is en daardoor wat vaker weg is en dat ik dan het huishouden doe (ben daarin ouderwets weet ik), maar dat als hij thuis komt wil ik het wel gezellig hebben.
Omdat jij er klaar voor bent, moet het maar gebeuren?quote:
Ik ben ondertussen vier jaar samen met mijn vriend. Tot enkele maanden terug ging het allemaal perfect. Nu wil ik heel graag samenwonen, gewoon samen iets opbouwen etc. Hierover hebben we vaak ruzie aangezien hij het een te grote stap vindt en ik hier echt klaar voor ben.
Waarom is het relevant dat je het er met een vriendin over had?quote:Nu heeft hij onlangs aangegeven dat hij niet meer gelukkig is en dus twijfelt over onze relatie. Hij geeft aan nog wel veel van me te houden, maar zich vaak irriteert aan kleine dingetjes. Nu heb ik het er met een vriendin over gehad en verteld waar hij zich aan irriteerde.
Hij vindt het bijv heel vervelend als ik op een feestje waar ik niemand ken, telkens bij hem blijf staan. Ik ben heel erg sociaal, maar ik ken daar niemand. Hij voelde onlangs vlinders voor een meisje die hij enkel 1 keer in zijn leven zag (waren op vakantie). Ik vroeg toen wat vind je dan leuk aan haar, dat je kriebels voelt. Zijn antwoord: ja,z e lijkt me wel een lief en leuk meisje.
Ik ben oprecht mega trots op hem wat hij bereikt heeft en laat dit ook vaak merken. ook laat ik hem erg vrij in zijn hobby's. Ik heb hem meerdere malen geholpen met dingen die hij zelf heel lastig vond, maar als ik het moeilijk heb met mijn zusje (heeft ernstige ziekte), zegt hij het heerlijk te vinden als ik een weekje weg ben, omdat ik veel aan hem vertel en dat voor hem ook erg zwaar is.
Het kan best heftig zijn voor mensen om bepaalde dingen aan te horen. Van je partner mag je natuurlijk wel een en ander verwachten, maar misschien ligt het ook aan hoe je dingen vertelt? Misschien wil jij vooral een luisterend oor en kan hij er niet zo goed tegen dat hij iets kan toevoegen/oplossen?
Willen jullie wel hetzelfde in een relatie? Het is kennelijk heel belangrijk voor je wat jij allemaal voor hem doet. Kan het zijn dat je bij je zusje niet zo een verschil kan maken en dat je een beetje op je vriendje projecteert? Omdat je hem wel enigszins kan fixen ofzo? Of naar de buitenwereld toe, dat je je leven goed op orde hebt oid?
Het is wel zijn leven hè. Dat je het niet eens bent met bepaalde keuzes, maakt nog niet dat hij er niet happy mee zou moeten kunnen zijn. En als ie er niet happy mee is kan hij daar weer van leren, dat mag je iemand ook niet ontnemen.quote:Zijn ouders, vrienden etc stoot hij allemaal af, zonder mij heeft hij niets. Als wij bij hem thuis zijn, zit hij op zijn mobiel en heb ik hele gesprekken met zijn ouders. Hij heeft alleen zijn collega's waar hij aardig tegen doet, de rest stoot hij af. Sinds de middelbare school heeft hij al geen echte vrienden meer en is hij constant met werk bezig (vrachtwagenchauffeur). Elke keer als wij samen zijn, maakt hij minstens 1 keer een kwetsende opmerking. Denk bijv aan een feestje: ja de avond is echt verpest want jij loopt telkens achter mij aan. Of als hij alleen thuis is dat ik hem wil helpen in het huishouden. zeg hij: ik zie het al voor me, dan zit je de hele week bij mij thuis, ik wil ook een avondje rust. Ook ben ik enorm jaloers op veel stellen, aangezien hij nooit uit zichzelf lieve dingen zou zeggen of mij zou knuffelen.
Kan me best voorstellen dat hij zich wat verstikt voelt als jij heel veel samen wil zijn en ook nog veel wil bepalen. Je bedoelt het goed, maar als het zoveel zwaan kleef aan is dan kun je hem misschien ook het gevoel geven dat ie het huishouden niet goed genoeg doet of dat je hem misschien niet vertrouwd als hij op een feestje zijn kont eens keert en met een ander meisje praat.
Vindt je hun mening belangrijker dan die van je vriend en van jezelf? Je kan er een heleboel mensen bijhalen, maar je zal het uiteindelijk toch samen moeten doen. Ja of niet, dat kan ook.quote:Dit heb ik zelf nooit eerder gezien, mijn vriendin en familie zeiden dat dit niet goed is en dat hij erg egoïstisch is. Zelf heb ik altijd het idee dat ik egoïstisch ben, aangezien ik hem graag elke zaterdagavond zie (overdag vrachtwagen wassen en eraan sleutelen). Hij zegt als hij dan later is, dat ik alleen maar aan mezelf denk en hem geen ruimte geef of gun. (collega's zeggen juist dat hij zuinig moet zijn op zo'n vrouw waarvan je zoveel mag en die je dat met alle liefde gunt, want echt ik vind het geweldig als hij dingen doet die hij leuk vindt).
Mensen veranderen alleen als ze zelf willen.
Gut, dat klinkt echt megavermoeiend. Maar hij zou best wel een punt kunnen hebben. Daarom, willen jullie wel hetzelfde? Geluk is een mooi woord, maar zo te horen hebben jullie in de praktijk een heel andere invulling..quote:Maarja even naar het begin, hij twijfelt nu dus, omdat ik teveel zeur (over samenwonen, over dat hij zichzelf moet worden en ik hem daarbij wil helpen) hij geeft zelf aan dat hij zichzelf niet is omdat hij dan zegt dat ik boos wordt, dan zeg ik dat ik juist wil dat hij zichzelf is bij mij en dan ook gelukkig ben.
Even kappen met andere mensen hun mening erbij halen en samen met je vriend eens een goed gesprek aangaan over wat jullie willen, ook echt nodig hebben en waarom. Bedenk je goed dat er een verschil is tussen hoe je iets zegt en hoe dat overkomt. Als hij zich verstikt voelt door jou en ruimte nodig heeft, dan voelt hij zich daarin vast niet gerespecteerd als jij weer over samenwonen begint. Omgekeerd zal het dan ook niet raar zijn als hij wat minder rekening met jou houdt in dat opzicht.quote:Ik weet dat als het uit zou gaan, ik prima verder kan leven. Ik heb een leuke baan met veel doorgroeimogelijkheden naar hoge functies. Ik heb leuke vrienden, leuke familie en zijn familie is ook geweldig en ik weet zeker dat ik daar nog contact mee ga houden dan.
Maar ik hou van hem en wil hem niet kwijt, ook al ben ik soms ongelukkig.
Wat moet ik doen?
Laat hem zijn eigen shit maar doen, tenzij hij jou om hulp vraagt. Spreek op feestjes gewoon andere mensen aan, laat je vriend niet alleen je voorkant zien, maar laat hem ook eens van het uitzicht van je kont genieten (zodat je hem dus under surveillance kan houden) of blijf thuis of ga met je eigen vrienden op stap.
Luister gewoon eens naar wat ie echt wil. En als je dat niet kan of wil, prima. Maar maak het dan uit voor je verzuurd en wees een tijdje lekker single. Heroverweeg wat je in een relatie wil en kijk naar een partner die daar meer mee op één lijn zit.
|
|
