POL Politiek
Discussies en diepgaande gesprekken over de politiek in de breedste zin van het woord kun je hier voeren.
Natuurlijk kan ik dit omschrijven op de manier zoals ik dit heb gedaan.quote:Op donderdag 10 augustus 2017 02:38 schreef agter het volgende:
[..]
Westerse zelfhaat?
Het lijkt mij dat het dan NLse zelfhaat moet zijn.
Jodenvervolging is in een aantal belangrijke westerse landen niet echt aan de orde geweest. Kolonialisme ook niet.
Dit lijkt me echt een NLs punt.
Niet een specifiek westers punt.
Je kunt dus niet zeggen dat westerse zelfhaat zo omschreven moet worden. Tenzij je het hele
Westen als NL ziet.
Etc. verwijst naar 'en andere soorten'.
Een verlenging van die opsomming zou bijvoorbeeld ook kunnen zijn oorlogen, fascisme, racisme , etc. (let op, daar is-ie weer).
Met de initiële opsomming moet je eigenlijk heel eenvoudig tot een andere conclusie komen.
Jouw conclusie dat vanwege de opsommming, die ik aanreikte, dit alleen zogenaamde Nederlandse zelfhaat zou definiëren derhalve westerse zelfhaat niet zou bestaan houdt nagenoeg geen rekening dat Groot-Brittanië, Frankrijk, Italië, België, Spanje, Duitsland en Portugal allemaal een koloniaal verleden hebben gehad.
De Jodenvervolging heeft door instigatie van Duitse politiek in tal van Europese landen zich openbaart. Sowieso ben je in jouw uiteenzetting twee belangrijke landen, Duitsland en Oostenrijk vergeten waar Jodenvervolging heeft plaatsgevonden en vind ik het geschiedvervalsing om haast te ontkennen dat het anders is geweest behalve dan jouw weergave.
Mijn omschrijving is accuraat. Op deze manier heb ik het begrip westerse zelfhaat begrepen en dit is ook wat ik hierover heb gelezen. Nergens ben ik het fenomeen zelfhaat in deze context tegengekomen als een exclusief Nederlands concept, context of toepasbaarheid.
[ Bericht 1% gewijzigd door Lyrebird op 10-08-2017 05:13:34 ]
Crooked Hillary
“Political correctness is tyranny with manners"-- Charlton Heston (1999)
"If Fascism Ever Comes To America, It Will Come In The Name Of Liberalism" -- Ronald Reagan (1975)
"Socialsm...feeling hungry and misrable with a friend" -- Common sense (2018)
“Political correctness is tyranny with manners"-- Charlton Heston (1999)
"If Fascism Ever Comes To America, It Will Come In The Name Of Liberalism" -- Ronald Reagan (1975)
"Socialsm...feeling hungry and misrable with a friend" -- Common sense (2018)
Ik heb het zaakje nogmaals opgeschoond.
Voor een goede discussie is het erg belangrijk dat je elkaar niet persoonlijk aanvalt. Maak je niet druk over hoe iemand iets zegt (dat doet de moderatie wel), maar heb het over de inhoud.
Persoonlijk geneuzel, over wat iemand wel of niet gezegd zou hebben, wat iemand wel of niet denkt, is hier niet welkom.
Voor een goede discussie is het erg belangrijk dat je elkaar niet persoonlijk aanvalt. Maak je niet druk over hoe iemand iets zegt (dat doet de moderatie wel), maar heb het over de inhoud.
Persoonlijk geneuzel, over wat iemand wel of niet gezegd zou hebben, wat iemand wel of niet denkt, is hier niet welkom.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Als dat zo zou zijn, dan zouden die grotere partijen toch niet de fout maken om dezelfde kandidaat aan twee steden toe te wijzen?quote:
[..]
Als de PvdA burgemeester specifieke kwaliteiten zou hebben die hem geschikt maken als burgemeester van een bepaalde stad zou er opzich geen probleem mee zijn imo. Maar ik heb sterk de indruk dat de grotere partijen onderling de steden verdelen. "Jij steunt ons hier, wij steunen jullie daar". Dat is in mijn ogen wel een probleem.
Misschien stel ik nu een domme vraag maar welke kandidaat is aan 2 steden toegewezen ?
I do not agree with what you have to say, but I'll defend to the death your right to say it.
De vertrouwenscommissie in Den Bosch had gekozen voor Jan Hamming. Die trok op dat moment echter zijn kandidatuur in, omdat hij tevens gekozen was in Zaanstad.quote:Op donderdag 10 augustus 2017 09:18 schreef Gohf046 het volgende:
Misschien stel ik nu een domme vraag maar welke kandidaat is aan 2 steden toegewezen ?
Je zou bijna gaan denken dat het dus misschien wel een prima kandidaat is, maar dat vereist natuurlijk wel dat je bereid bent verder te kijken dan zijn partijlidmaatschap. Het is erg jammer dat een partij die juist beweert dat wel te willen doen daar niet toe in staat lijkt.
Nog los van dat de FvD erg in het verleden lijkt te hangen waar het gaat om burgemeestersbenoemingen. Kandidaten moeten tegenwoordig gewoon solliciteren (met algemeen opengestelde vacature) waarna een vertrouwenscommissie van de gemeenteraad (met over het algemeen alle fracties vertegenwoordigd) de gesprekken voert. Als een meerderheid van raad een kandidaat niet ziet zitten, dan heeft die echt geen kans.quote:
[..]
De vertrouwenscommissie in Den Bosch had gekozen voor Jan Hamming. Die trok op dat moment echter zijn kandidatuur in, omdat hij tevens gekozen was in Zaanstad.
Je zou bijna gaan denken dat het dus misschien wel een prima kandidaat is, maar dat vereist natuurlijk wel dat je bereid bent verder te kijken dan zijn partijlidmaatschap. Het is erg jammer dat een partij die juist beweert dat wel te willen doen daar niet toe in staat lijkt.
En burgemeesters rechtstreeks laten kiezen kan wel maar dan moet je de taken en verantwoordelijkheden ook veranderen omdat het dan veel meer een partijpolitiek functie wordt en of dat nou is wat de FvD wil...
In dit specifieke geval lijkt het wel zo ja. Ik heb het FvD ook nog niet gehoord over Hamming als ik me niet vergis ? De keuze voor Hamming is ook wel te billijken want de man heeft genoeg ervaring als burgemeester en wethouder. Saillant detail is wel dat op het moment van terugtrekken in Den Bosch hij officieel nog niet op de hoogte kon zijn van zijn benoeming, wat dus betekend dat er mogelijk ergens gelekt is. Lijkt me ook niet helemaal zuiver even los van het feit dat deze man mij op zich wel een capabele burgemeester lijkt. Zaanstad heeft overigens altijd al een PvdA burgemeester gehad(is mij net wat te toevallig), dat kan ook nog een reden zijn voor zijn burgemeesterschap. Ik kan de overige sollicitanten zou gauw niet vinden.quote:
[..]
De vertrouwenscommissie in Den Bosch had gekozen voor Jan Hamming. Die trok op dat moment echter zijn kandidatuur in, omdat hij tevens gekozen was in Zaanstad.
Je zou bijna gaan denken dat het dus misschien wel een prima kandidaat is, maar dat vereist natuurlijk wel dat je bereid bent verder te kijken dan zijn partijlidmaatschap. Het is erg jammer dat een partij die juist beweert dat wel te willen doen daar niet toe in staat lijkt.
Edit : Ik zie nu wel dat FvD een keer bericht heeft over Hamming overigens.
[ Bericht 2% gewijzigd door Gohf046 op 10-08-2017 11:57:19 ]
I do not agree with what you have to say, but I'll defend to the death your right to say it.
Natuurlijk wel, ieder excuus voor gespeelde verontwaardiging wordt aangegrepen.quote:
[..]
In dit specifieke geval lijkt het wel zo ja. Ik heb het FvD ook nog niet gehoord over Hamming als ik me niet vergis ?
https://bestuurlijknieuws(...)rgemeester-zaanstad/
Zo berichten ze over allerlei zaken, bijvoorbeeld ook over Van Aartsen als de waarnemend CdK in Drenthe maar hoe ze dat dan wel zouden willen doen wordt niet echt duidelijk. Een uitgebreide openbare procedure voor een functie van een half jaar? Dan is de benoeming rond als die persoon weer weg moet...quote:De keuze voor Hamming is ook wel te billijken want de man heeft genoeg ervaring als burgemeester en wethouder. Saillant detail is wel dat op het moment van terugtrekken in Den Bosch hij officieel nog niet op de hoogte kon zijn van zijn benoeming, wat dus betekend dat er mogelijk ergens gelekt is. Lijkt me ook niet helemaal zuiver even los van het feit dat deze man mij op zich wel een capabele burgemeester lijkt. Zaanstad heeft overigens altijd al een PvdA burgemeester gehad, dat kan ook nog een reden zijn voor zijn burgemeesterschap. Ik kan de overige sollicitanten zou gauw niet vinden.
Edit : Ik zie nu wel dat FvD een keer bericht heeft over Hamming overigens.
Ik had mezelf al gecorrigeerdquote:Natuurlijk wel, ieder excuus voor gespeelde verontwaardiging wordt aangegrepen.
https://bestuurlijknieuws(...)rgemeester-zaanstad/
Voor een functie van een half jaar lijkt mij dat inderdaad ook niet handig. Het is aan het FvD om duidelijk te maken hoe ze dat willen oplossen want anders is het alleen maar roepen vanaf de zijlijn en dat kan ook niet de bedoeling zijn lijkt me. Als ik nog eens op een meeting ben ga ik deze vraag vraag voorleggen.quote:Zo berichten ze over allerlei zaken, bijvoorbeeld ook over Van Aartsen als de waarnemend CdK in Drenthe maar hoe ze dat dan wel zouden willen doen wordt niet echt duidelijk. Een uitgebreide openbare procedure voor een functie van een half jaar? Dan is de benoeming rond als die persoon weer weg moet...
I do not agree with what you have to say, but I'll defend to the death your right to say it.
Niet alleen Hiddema, ik reageerde op Dieudonné die in een interview huilie huilie deed.quote:
[..]
Natuurlijk wel, ieder excuus voor gespeelde verontwaardiging wordt aangegrepen.
https://bestuurlijknieuws(...)rgemeester-zaanstad/
Nou ja, van de zijlijn roepen zonder fatsoenlijk alternatief is natuurlijk wel een beetje het centrale thema van dit type protestpartij. Wil je een partij die opbouwende kritiek heeft, dan moet je denk ik toch eerder bij de wat serieuzere partijen gaan kijken. Maar ik wens je veel succes bij je mooie streven.quote:
[..]
Ik had mezelf al gecorrigeerd
[..]
Voor een functie van een half jaar lijkt mij dat inderdaad ook niet handig. Het is aan het FvD om duidelijk te maken hoe ze dat willen oplossen want anders is het alleen maar roepen vanaf de zijlijn en dat kan ook niet de bedoeling zijn lijkt me. Als ik nog eens op een meeting ben ga ik deze vraag vraag voorleggen.
Hun internetvriendjes van GeenStijl waren ook weer zwaar verontwaardigd.quote:
[..]
Niet alleen Hiddema, ik reageerde op Dieudonné die in een interview huilie huilie deed.
D66 deze keer.quote:
[..]
Waar heb je eigenlijk op gestemd, als ik vragen mag
https://twitter.com/thierrybaudet/status/895274857310691328
Aansluitend bij extreemrechtse complottheorieën ?
Of is dit een extreemrechtse complottheorie ?
Aansluitend bij extreemrechtse complottheorieën ?
Of is dit een extreemrechtse complottheorie ?
quote:
https://twitter.com/thierrybaudet/status/895274857310691328
Aansluitend bij extreemrechtse complottheorieën ?
Of is dit een extreemrechtse complottheorie ?
Ohoh. De grote leider wordt van kritiek voorzien door de boze twittermeute. Als dat maar goed gaat.twitter:EdgeOfEurope twitterde op woensdag 09-08-2017 om 17:02:53 @thierrybaudet Een van de welvarendste landen ter wereld zou al decenialang worden gesloopt door "de elites"? Je be… https://t.co/px36Ck33ku reageer retweet
@thierrybaudet Een van de welvarendste landen ter wereld zou al decenialang worden gesloopt door "de elites"? Je be…
For every complex problem there is an answer that is clear, simple, and wrong.
--
Mijn meningen zijn gewoon feiten. Ik heb gelijk en anderen hebben ongelijk - TB / Ryon
--
Mijn meningen zijn gewoon feiten. Ik heb gelijk en anderen hebben ongelijk - TB / Ryon
Hehe, dat wordt weer feest.quote:Op donderdag 10 augustus 2017 13:26 schreef Ryon het volgende:
[..]Ohoh. De grote leider wordt van kritiek voorzien door de boze twittermeute. Als dat maar goed gaat.twitter:EdgeOfEurope twitterde op woensdag 09-08-2017 om 17:02:53 @thierrybaudet Een van de welvarendste landen ter wereld zou al decenialang worden gesloopt door "de elites"? Je be… https://t.co/px36Ck33ku reageer retweet
Ook wel mooi dat Baudet alles wat de Elsevier schrijft zo'n beetje voor waar aanneemt terwijl dat blad al haar relevantie al jaren kwijt is.
Yanis Varoufakis ontmaskert de echte agenda van de Eurogroep
Vijf maanden was Yanis Varoufakis minister van financiën van Griekenland en onderhandelde hij met de Europese trojka over de Griekse schuldenberg. Hij schreef zijn ervaring neer in een schroeiend verslag 'Adults in the Room- My battle with Europe's Deep Establishment'. Conclusie? Wat de trojka doet is nog extremer dan progressieve critici denken. Dit is een agenda voor een bikkelharde neoliberale 'nieuwe orde'.
Het jaar 2015 was voor sociaal bewogen Europeanen cruciaal. Voor het eerst werd een regering in een EU-land gevormd, die openlijk inging tegen de sociale inleveringslogica van de Europese instellingen, in het deftige jargon ook bekend als 'besparingen'. De linkse partij Syriza behaalde 36,3 procent van de stemmen in Griekenland.
Een vergiftigde bonus
Dankzij het Griekse electorale systeem kon Syriza daarmee als grootste partij de bonus van 50 extra parlementszetels opstrijken. Dat systeem had er na de fascistische dictatuur (1967-1974) tot 2015 voor gezorgd dat de twee grote machtspartijen, de sociaal-democratische PASOK en de conservatieve Nieuwe Democratie, er zeker van konden zijn dat steeds één van hen de regering zou vormen. De Nieuwe Democratie verloor slechts enkele procenten maar PASOK klapte in elkaar.
Hoe relatief een dergelijk consoliderend systeem is bleek vrij snel. Syriza had dan wel een parlementaire meerderheid (samen met de kleine rechtse partij ANEL) maar niet de reële macht die de traditionele partijen wel hebben. De partij kon ook niet terugvallen op de steun van de economische elites in binnen- en buitenland of van de Europese en financiële instellingen.
Reeds bij de eerste vergadering van de Eurogroep waar Varoufakis als kersvers minister van financiën aan deelnam in Brussel was het voor hem duidelijk: dit ging niet over de oplossing van de Griekse schuldenberg. Zijn voorstellen werden niet geapprecieerd. Niet zozeer omdat ze onaanvaardbaar waren – dat waren ze ook – maar vooral, omdat hij het aandurfde met voorstellen te komen.
“Zo werkt het hier niet”, was de boodschap. “Hier hoor je te luisteren naar de uitleg die we gaan geven over wat wij al beslist hebben voor deze vergadering begon”. Iets wat Varoufakis natuurlijk wel al wist, maar wat niemand officieel zal bevestigen – de vergaderingen van de Eurogroep zijn confidentieel en er worden geen verslagen gemaakt.
De schijn doorbreken
De vorige Griekse regeringen – net als de regeringen van andere EU-lidstaten – kwamen naar de Eurogroep met hun 'voorstellen' die in werkelijkheid waren geschreven door ambtenaren van de trojka in Athene en volgden de strikte richtlijnen van de trojka. Varoufakis deed echter meer dan die schijn doorbreken. Hij kwam met voorstellen die inhoudelijk doordacht waren.
Daar kon men het volgens hemzelf mee eens of oneens zijn, maar hij verwachtte wel inhoudelijke replieken. In plaats van debatten of tegenargumenten kreeg hij echter ijskoude minachting. “Ik had net zo goed de tekst van het Zweedse volkslied kunnen citeren.” Er werd niet eens naar hem geluisterd. Het enige wat men deed was wachten tot hij uitgesproken was en daarna overgaan tot de agenda, zoals hij was gepland. Dit alles onder de deskundige leiding van Jeroen Dijsselbloem, voorzitter van de Eurogroep (waarover straks meer).
Varoufakis' beschrijft het allemaal in zijn bekende stijl. Droog, met af en toe wat cynische humor. Zijn relaas is vernietigend voor zowat alle landen, regeringsleiders en vertegenwoordigers van de instellingen. Zelfs voor de redelijk geïnformeerde burger is dit een verbijsterend verslag. Het is nog erger dan men zich kon inbeelden. En voor Varoufakis staat één ding vast: met dit boek heeft hij zichzelf levenslang gegeven, hij zal nooit meer deel uit te maken van de politieke elite van de EU.
Wolfgang Schaüble
Duits Minister van Financiën Wolfgang Schaüble is de echte machthebber in dit grote geheel. Dat heeft niets te maken met zijn persoon zelf, maar met de reële economische en financiële machten waarvoor hij opkomt en die hij met bravoure en overtuiging verdedigt. Hij kwam er tijdens vergaderingen zeer regelmatig openlijk voor uit dat verkiezingen voor hem irrelevant waren in het bepalen van het beleid.
“Ik zou dit (de overeenkomsten die Griekenland moet ondergaan voor zijn schuldenprobleem) als Griek ook nooit aanvaarden.” Tijdens een informeel gesprek zegt Schaüble aan Varoufakis waar het volgens hem echt over gaat. Volgens Schaüble is het 'overgenereuze' Europese sociale model niet langer houdbaar en moet het verworpen worden. Europa verliest volgens hem competitiviteit als je de kosten vergelijkt van de Europese welvaartsstaten met plaatsen als India en China, waar er geen sociaal opvangnet is. Europa zal stagneren tenzij de sociale voordelen 'en masse' worden afgeschaft.
“Het was alsof hij me zei dat dat toch ergens moest beginnen en dat dat 'ergens' net zo goed Griekenland zou kunnen zijn.” Bijna halfweg in het boek geeft Varoufakis dit gesprek weer. Hij schijnt zich niet te realiseren dat daarmee in feite alles is gezegd. Hier gaat het dus over.
Het ware monster heet Jeroen
Is Schaüble nog redelijk eerlijk over zijn ware intenties (of liever over de intenties van de machtscentra die hij vertegenwoordigt), dan kan dat niet worden gezegd van Jeroen Dijsselbloem, voorzitter van de Eurogroep. De Nederlandse Minister van Financiën, namens de sociaal-democratische partij PVDA, komt uit Varoufakis' boek over als een kruiperige, schijnheilige en zonder meer achterbakse opportunist. Wie wil weten waarom zijn partij het zo slecht deed bij de verkiezingen en waarom de traditionele sociaal-democraten in heel Europa aan het uitsterven zijn, heeft hier zijn antwoord.
Mijn eigen inschatting is dat deze man heel wat beloofd werd in het leven na de politiek. Het valt anders niet te verklaren hoe iemand zo ver kan afwijken van alles waar zijn partij (in theorie toch) voor staat.
Wisten de hoge heren (op Christine Lagarde van het IMF na komt in dit boek geen enkele vrouw aan bod) van deze instellingen dan niet wat een catastrofe dit zou zijn voor Griekenland? Of beseften ze dat niet? “Ze wisten perfect wat ze deden. Hoe ik dat weet? Omdat ze het mij zegden”, zo verkondigt Varoufakis. “Natuurlijk weten we dat deze programma's niet werken (voor Griekenland, wel voor de banken). We hebben er nu echter al teveel ingestoken om er mee te stoppen. Dit moet zo doorgaan.”
“Ze zagen het precies voor wat het was: een cynische transfer van verliezen in de boeken van Frans-Duitse banken naar de schouders van de Europese belastingbetalers. Daar gaat het dus over: de EU-schuldeisers waarmee ik onderhandelde zagen het terugbetalen van onze schulden niet als een prioriteit, omdat het is werkelijkheid toch hun geld niet was.”
Het gevaar van het slechte voorbeeld
“Wat voor hen telde was hun autoriteit. Die werd uitgedaagd door een linkse regering – hun grootste nachtmerrie – die met succes een nieuwe deal zou kunnen afsluiten. Dat zou ideeën geven aan andere Europeanen die onder dezelfde crisis en dezelfde irrationale politieke keuzes lijden.” Want dat zegt Varoufakis meermaals. Dit is geen afstraffing van dé Grieken, maar een bescherming van de toplaag. Naast de arme Grieken zijn ook de gewone Fransen en Duitsers het doelwit van dit beleid.
Tussendoor is Varoufakis zeer kritisch voor de collaborerende rol die de Europese media in dit alles speelden (en nog steeds spelen). Hij vergelijkt regelmatig uitspraken van hemzelf en de selectieve weergave daarvan in kranten en op tv-zenders. Een zeer sprekend voorbeeld is zijn weergave van een confrontatie met een bankroete zakenman op straat, kort na zijn ontslag. Die valt hem aan met zware kritiek, terwijl tv-camera's filmen. 's Avonds bekijkt hij de weergave van dat 'gesprek' samen met een vriend, die hem op een ogenschijnlijk onbelangrijk technisch detail wijst. Om te weten wat hij zegt, lees dit boek. Hallucinant.
Varoufakis is ook niet karig met kritiek op de eigen Griekse regering, op Syriza en op Eerste Minister Alexis Tsipras. Heel wat Griekse tenoren komen bekaaid uit zijn verhaal. Uiteindelijk heeft Syriza over de hele lijn ingestemd met de eisen van de trojka, waarmee de partij zo goed als alle beloften aan zijn kiezers brak. In plaats van ontslag te nemen verkozen Tsipras en de zijnen zelf de uitvoerders te worden van een agenda die niet in Athene wordt bepaald. Die collaborerende opgave was een koude douche voor menig Europees toeschouwer.
Er staat nog zoveel meer in Varoufakis' boek. Af en toe is het zwaar om lezen, de technische uitleg die hij geeft over de financiële technieken en de terminologie zijn voor een leek allesbehalve evident. Eerder dan te trachten die technische aspecten te vatten is het voor de lezer belangrijk om de manipulaties, de afdreigingen en de leugens te doorgronden – het verschil tussen wat politici zeggen achter gesloten deuren en voor de camera's is ijzingwekkend en zonder meer beangstigend. Immers, dit is slechts een verhaal over vijf maanden. Wat met al de andere jaren waar we niets over te weten komen?
Ze zullen het nooit toegeven, maar dit boek wordt alvast grondig gelezen door de hoge heren van de Europese en financiële instellingen. Reageren zullen ze niet. Reageren is immers de verplichting aangaan met tegenargumenten te komen.
Essentiële literatuur voor elke bewuste Europese burger, met het hart op de juiste, sociale plaats.
Lijkt me een zeer interessant boek. Meteen maar even bestellen.
Vijf maanden was Yanis Varoufakis minister van financiën van Griekenland en onderhandelde hij met de Europese trojka over de Griekse schuldenberg. Hij schreef zijn ervaring neer in een schroeiend verslag 'Adults in the Room- My battle with Europe's Deep Establishment'. Conclusie? Wat de trojka doet is nog extremer dan progressieve critici denken. Dit is een agenda voor een bikkelharde neoliberale 'nieuwe orde'.
Het jaar 2015 was voor sociaal bewogen Europeanen cruciaal. Voor het eerst werd een regering in een EU-land gevormd, die openlijk inging tegen de sociale inleveringslogica van de Europese instellingen, in het deftige jargon ook bekend als 'besparingen'. De linkse partij Syriza behaalde 36,3 procent van de stemmen in Griekenland.
Een vergiftigde bonus
Dankzij het Griekse electorale systeem kon Syriza daarmee als grootste partij de bonus van 50 extra parlementszetels opstrijken. Dat systeem had er na de fascistische dictatuur (1967-1974) tot 2015 voor gezorgd dat de twee grote machtspartijen, de sociaal-democratische PASOK en de conservatieve Nieuwe Democratie, er zeker van konden zijn dat steeds één van hen de regering zou vormen. De Nieuwe Democratie verloor slechts enkele procenten maar PASOK klapte in elkaar.
Hoe relatief een dergelijk consoliderend systeem is bleek vrij snel. Syriza had dan wel een parlementaire meerderheid (samen met de kleine rechtse partij ANEL) maar niet de reële macht die de traditionele partijen wel hebben. De partij kon ook niet terugvallen op de steun van de economische elites in binnen- en buitenland of van de Europese en financiële instellingen.
Reeds bij de eerste vergadering van de Eurogroep waar Varoufakis als kersvers minister van financiën aan deelnam in Brussel was het voor hem duidelijk: dit ging niet over de oplossing van de Griekse schuldenberg. Zijn voorstellen werden niet geapprecieerd. Niet zozeer omdat ze onaanvaardbaar waren – dat waren ze ook – maar vooral, omdat hij het aandurfde met voorstellen te komen.
“Zo werkt het hier niet”, was de boodschap. “Hier hoor je te luisteren naar de uitleg die we gaan geven over wat wij al beslist hebben voor deze vergadering begon”. Iets wat Varoufakis natuurlijk wel al wist, maar wat niemand officieel zal bevestigen – de vergaderingen van de Eurogroep zijn confidentieel en er worden geen verslagen gemaakt.
De schijn doorbreken
De vorige Griekse regeringen – net als de regeringen van andere EU-lidstaten – kwamen naar de Eurogroep met hun 'voorstellen' die in werkelijkheid waren geschreven door ambtenaren van de trojka in Athene en volgden de strikte richtlijnen van de trojka. Varoufakis deed echter meer dan die schijn doorbreken. Hij kwam met voorstellen die inhoudelijk doordacht waren.
Daar kon men het volgens hemzelf mee eens of oneens zijn, maar hij verwachtte wel inhoudelijke replieken. In plaats van debatten of tegenargumenten kreeg hij echter ijskoude minachting. “Ik had net zo goed de tekst van het Zweedse volkslied kunnen citeren.” Er werd niet eens naar hem geluisterd. Het enige wat men deed was wachten tot hij uitgesproken was en daarna overgaan tot de agenda, zoals hij was gepland. Dit alles onder de deskundige leiding van Jeroen Dijsselbloem, voorzitter van de Eurogroep (waarover straks meer).
Varoufakis' beschrijft het allemaal in zijn bekende stijl. Droog, met af en toe wat cynische humor. Zijn relaas is vernietigend voor zowat alle landen, regeringsleiders en vertegenwoordigers van de instellingen. Zelfs voor de redelijk geïnformeerde burger is dit een verbijsterend verslag. Het is nog erger dan men zich kon inbeelden. En voor Varoufakis staat één ding vast: met dit boek heeft hij zichzelf levenslang gegeven, hij zal nooit meer deel uit te maken van de politieke elite van de EU.
Wolfgang Schaüble
Duits Minister van Financiën Wolfgang Schaüble is de echte machthebber in dit grote geheel. Dat heeft niets te maken met zijn persoon zelf, maar met de reële economische en financiële machten waarvoor hij opkomt en die hij met bravoure en overtuiging verdedigt. Hij kwam er tijdens vergaderingen zeer regelmatig openlijk voor uit dat verkiezingen voor hem irrelevant waren in het bepalen van het beleid.
“Ik zou dit (de overeenkomsten die Griekenland moet ondergaan voor zijn schuldenprobleem) als Griek ook nooit aanvaarden.” Tijdens een informeel gesprek zegt Schaüble aan Varoufakis waar het volgens hem echt over gaat. Volgens Schaüble is het 'overgenereuze' Europese sociale model niet langer houdbaar en moet het verworpen worden. Europa verliest volgens hem competitiviteit als je de kosten vergelijkt van de Europese welvaartsstaten met plaatsen als India en China, waar er geen sociaal opvangnet is. Europa zal stagneren tenzij de sociale voordelen 'en masse' worden afgeschaft.
“Het was alsof hij me zei dat dat toch ergens moest beginnen en dat dat 'ergens' net zo goed Griekenland zou kunnen zijn.” Bijna halfweg in het boek geeft Varoufakis dit gesprek weer. Hij schijnt zich niet te realiseren dat daarmee in feite alles is gezegd. Hier gaat het dus over.
Het ware monster heet Jeroen
Is Schaüble nog redelijk eerlijk over zijn ware intenties (of liever over de intenties van de machtscentra die hij vertegenwoordigt), dan kan dat niet worden gezegd van Jeroen Dijsselbloem, voorzitter van de Eurogroep. De Nederlandse Minister van Financiën, namens de sociaal-democratische partij PVDA, komt uit Varoufakis' boek over als een kruiperige, schijnheilige en zonder meer achterbakse opportunist. Wie wil weten waarom zijn partij het zo slecht deed bij de verkiezingen en waarom de traditionele sociaal-democraten in heel Europa aan het uitsterven zijn, heeft hier zijn antwoord.
Mijn eigen inschatting is dat deze man heel wat beloofd werd in het leven na de politiek. Het valt anders niet te verklaren hoe iemand zo ver kan afwijken van alles waar zijn partij (in theorie toch) voor staat.
Wisten de hoge heren (op Christine Lagarde van het IMF na komt in dit boek geen enkele vrouw aan bod) van deze instellingen dan niet wat een catastrofe dit zou zijn voor Griekenland? Of beseften ze dat niet? “Ze wisten perfect wat ze deden. Hoe ik dat weet? Omdat ze het mij zegden”, zo verkondigt Varoufakis. “Natuurlijk weten we dat deze programma's niet werken (voor Griekenland, wel voor de banken). We hebben er nu echter al teveel ingestoken om er mee te stoppen. Dit moet zo doorgaan.”
“Ze zagen het precies voor wat het was: een cynische transfer van verliezen in de boeken van Frans-Duitse banken naar de schouders van de Europese belastingbetalers. Daar gaat het dus over: de EU-schuldeisers waarmee ik onderhandelde zagen het terugbetalen van onze schulden niet als een prioriteit, omdat het is werkelijkheid toch hun geld niet was.”
Het gevaar van het slechte voorbeeld
“Wat voor hen telde was hun autoriteit. Die werd uitgedaagd door een linkse regering – hun grootste nachtmerrie – die met succes een nieuwe deal zou kunnen afsluiten. Dat zou ideeën geven aan andere Europeanen die onder dezelfde crisis en dezelfde irrationale politieke keuzes lijden.” Want dat zegt Varoufakis meermaals. Dit is geen afstraffing van dé Grieken, maar een bescherming van de toplaag. Naast de arme Grieken zijn ook de gewone Fransen en Duitsers het doelwit van dit beleid.
Tussendoor is Varoufakis zeer kritisch voor de collaborerende rol die de Europese media in dit alles speelden (en nog steeds spelen). Hij vergelijkt regelmatig uitspraken van hemzelf en de selectieve weergave daarvan in kranten en op tv-zenders. Een zeer sprekend voorbeeld is zijn weergave van een confrontatie met een bankroete zakenman op straat, kort na zijn ontslag. Die valt hem aan met zware kritiek, terwijl tv-camera's filmen. 's Avonds bekijkt hij de weergave van dat 'gesprek' samen met een vriend, die hem op een ogenschijnlijk onbelangrijk technisch detail wijst. Om te weten wat hij zegt, lees dit boek. Hallucinant.
Varoufakis is ook niet karig met kritiek op de eigen Griekse regering, op Syriza en op Eerste Minister Alexis Tsipras. Heel wat Griekse tenoren komen bekaaid uit zijn verhaal. Uiteindelijk heeft Syriza over de hele lijn ingestemd met de eisen van de trojka, waarmee de partij zo goed als alle beloften aan zijn kiezers brak. In plaats van ontslag te nemen verkozen Tsipras en de zijnen zelf de uitvoerders te worden van een agenda die niet in Athene wordt bepaald. Die collaborerende opgave was een koude douche voor menig Europees toeschouwer.
Er staat nog zoveel meer in Varoufakis' boek. Af en toe is het zwaar om lezen, de technische uitleg die hij geeft over de financiële technieken en de terminologie zijn voor een leek allesbehalve evident. Eerder dan te trachten die technische aspecten te vatten is het voor de lezer belangrijk om de manipulaties, de afdreigingen en de leugens te doorgronden – het verschil tussen wat politici zeggen achter gesloten deuren en voor de camera's is ijzingwekkend en zonder meer beangstigend. Immers, dit is slechts een verhaal over vijf maanden. Wat met al de andere jaren waar we niets over te weten komen?
Ze zullen het nooit toegeven, maar dit boek wordt alvast grondig gelezen door de hoge heren van de Europese en financiële instellingen. Reageren zullen ze niet. Reageren is immers de verplichting aangaan met tegenargumenten te komen.
Essentiële literatuur voor elke bewuste Europese burger, met het hart op de juiste, sociale plaats.
Lijkt me een zeer interessant boek. Meteen maar even bestellen.
I do not agree with what you have to say, but I'll defend to the death your right to say it.
Ik heb hem in m'n vakantie gelezen een paar weken geleden, is zeker interessant.quote:
Essentiële literatuur voor elke bewuste Europese burger, met het hart op de juiste, sociale plaats.
Lijkt me een zeer interessant boek. Meteen maar even bestellen.
Van extreem-rechtse fascist naar socialistquote:
[..]
Ik heb hem in m'n vakantie gelezen een paar weken geleden, is zeker interessant.
. Een anti-EU boek geschreven vanuit de andere kant van het politieke spectrum. Ben echt reuze benieuwd. Er is dus nog hoop voor de eurofielen partijen in NL 
I do not agree with what you have to say, but I'll defend to the death your right to say it.
Het is niet alleen Elsevier, bij het NRC en andere kranten zie je soortgelijke artikelen met dezelfde strekking.quote:Op donderdag 10 augustus 2017 13:28 schreef 99.999 het volgende:
[..]
Hehe, dat wordt weer feest.
Ook wel mooi dat Baudet alles wat de Elsevier schrijft zo'n beetje voor waar aanneemt terwijl dat blad al haar relevantie al jaren kwijt is.
Waarom dan juist naar een flapdrol als Syp Winia verwijzen?quote:
[..]
Het is niet alleen Elsevier, bij het NRC en andere kranten zie je soortgelijke artikelen met dezelfde strekking.
Even tussendoor: zijn alle FvD/PVV-stemmers pro-Trump? En zo niet: hoe liggen die percentages zo ongeveer? Daar is vast weleens een onderzoekje naar gedaan.
Je verwijst nu naar een ingezonden brief van J.H van Beek. Wiens opinies voornamelijk gericht zijn op Elsevier/TPO. En.. dat is toevallig: met enig regelmaat aangehaald wordt door FvD:quote:
[..]
Het is niet alleen Elsevier, bij het NRC en andere kranten zie je soortgelijke artikelen met dezelfde strekking.
https://www.facebook.com/(...)ts/1181168928675483#
For every complex problem there is an answer that is clear, simple, and wrong.
--
Mijn meningen zijn gewoon feiten. Ik heb gelijk en anderen hebben ongelijk - TB / Ryon
--
Mijn meningen zijn gewoon feiten. Ik heb gelijk en anderen hebben ongelijk - TB / Ryon
Het punt is toch gewoon dat er geen voordelen zitten aan de 25.000 mannenn hierheen halen? Dat het de vergrijzing niet oplost, dat de kanttekening die slechts één zin behelst het gehele betoog bovendien direct onderuit haalt. Als we het daar nou over kunnen hebben i.p.v. naar wie al dan niet verwezen moet worden.quote:
[..]
Waarom dan juist naar een flapdrol als Syp Winia verwijzen?
Geen idee. Persoonlijk vind ik Trump een sukkel. Vond ik ook van Hillary. Ik heb werkelijk geen idee wat ik van die troep daar moet vinden, volgens mij is het net de EU (niet qua inhoud/plannen maar qua organisatie etc.)quote:
Even tussendoor: zijn alle FvD/PVV-stemmers pro-Trump? En zo niet: hoe liggen die percentages zo ongeveer? Daar is vast weleens een onderzoekje naar gedaan.
Hoezo wil je dat weten eigenlijk?
