Nou ik geloof niet dat je als overheid overdreven veel de zedenmeester moet uithangen, maar ook niet dat de beste rol van de vrouw achter het aanrecht behoort te zijn.quote:Op zaterdag 26 augustus 2017 23:50 schreef LXIV het volgende:
En vrouwen gelijkwaardig aan mannen beschouwen is ook iets heel anders dan als overheid bedrijven verplichte vrouwenquote aan de top (niet achter de vuilniswagen natuurlijk!) opleggen.
Ik geloof dat een traditionele rolverdeling het beste is voor samenleving, gezin en individu.
Sowieso moet de overheid zich hiermee helemaal niet bemoeien.quote:Op zondag 27 augustus 2017 00:10 schreef Ryan3 het volgende:
[..]
Nou ik geloof niet dat je als overheid overdreven veel de zedenmeester moet uithangen, maar ook niet dat de beste rol van de vrouw achter het aanrecht behoort te zijn.
Ik hou niet van hiërarchieën eerlijk gezegd, dat iemand je huid vol scheldt, omdat je volgens hem wat fout hebt gedaan. Ik geloof ook dat kennis altijd uitgelegd kan worden.quote:Op zaterdag 26 augustus 2017 23:51 schreef LXIV het volgende:
Volgzaam zijn jegens de autoriteiten is een typisch links ding. En niemand kan zo gruwelijk kwaad worden als een linkse leider wanneer die volgzaamheid onvoldoende is. De hele 20-ste eeuw is een lange aaneenschakeling van massagraven waarin -vermeende- minder volgzamen verdwenen zijn.
Dat is maar 1 stroming van het rechtse gedachtegoed. Zij allerlei rechtsen die weer andere ideeën hebben. Zijn ook weer veel rechtsen geweest die dat propageerden en vervolgens het andere deden. Zijn ook linksen geweest die weer uitermate zuinig waren. Is gewoon geen peil op te trekken joh.quote:Als je rechts en conservatief bent, ben je voor een kleine overheid met beperkte macht die zich bescheiden opstelt.
Nee, meeste mensen worden wat iebelig van zedenmeesters in een regering idd. Was vroeger wel anders toen iedereen zo'n beetje nog gristelijk was, toen was het zedenmeestertje spelen schering en inslag. Als iets gristelijk is dan is dat wel zedenmeestertje spelen met het opgeheven vingertje namelijk.quote:Op zondag 27 augustus 2017 00:11 schreef LXIV het volgende:
[..]
Sowieso moet de overheid zich hiermee helemaal niet bemoeien.
Voor mij is een kleine overheid met weinig macht en bemoeienis, waardoor mensen in vrijheid leven, bijna de definitie van rechts. Waaribj links staat voor een grote overheid die zich vooral bekommert om allerlei maatregelen om iedereen gelijk te krijgen.quote:Op zondag 27 augustus 2017 00:15 schreef Ryan3 het volgende:
[..]
Ik hou niet van hiërarchieën eerlijk gezegd, dat iemand je huid vol scheldt, omdat je volgens hem wat fout hebt gedaan. Ik geloof ook dat kennis altijd uitgelegd kan worden.
[..]
Dat is maar 1 stroming van het rechtse gedachtegoed. Zij allerlei rechtsen die weer andere ideeën hebben. Zijn ook weer veel rechtsen geweest die dat propageerden en vervolgens het andere deden. Zijn ook linksen geweest die weer uitermate zuinig waren. Is gewoon geen peil op te trekken joh.
quote:Op zondag 27 augustus 2017 00:16 schreef Ryan3 het volgende:
[..]
Nee, meeste mensen worden wat iebelig van zedenmeesters in een regering idd. Was vroeger wel anders toen iedereen zo'n beetje nog gristelijk was, toen was het zedenmeestertje spelen schering en inslag. Als iets gristelijk is dan is dat wel zedenmeestertje spelen met het opgeheven vingertje namelijk.
Natuurlijk schrijft het christendom (als religie) voor wat de beste leefwijze is. Dat is nog heel anders dan mensen vervolgen die daar niet voor kiezen. Het vaticaan heeft geen concentratiekampen en gevangenissen. Dat vergeten de mensen telkens.quote:Op zondag 27 augustus 2017 00:16 schreef Ryan3 het volgende:
[..]
Nee, meeste mensen worden wat iebelig van zedenmeesters in een regering idd. Was vroeger wel anders toen iedereen zo'n beetje nog gristelijk was, toen was het zedenmeestertje spelen schering en inslag. Als iets gristelijk is dan is dat wel zedenmeestertje spelen met het opgeheven vingertje namelijk.
Ik vermoed dat Lukkassen bewust vooral inhoudelijk op het artikel is ingegaan, wat voor hem ook de meest verstandige modus operandi is. Zoals je kon zien ging ik vooral in op de retoriek.quote:Op zaterdag 26 augustus 2017 22:47 schreef Ryon het volgende:
Dan toch maar even de reactie van Sid op het VK artikel. Hij was wel tevreden over het stuk met vier kanttekeningen:
[..]
Niet onterecht ook. Er wordt in dit topic - om voor mij onduidelijke redenen - moeilijk gedaan over het woord 'angst'. Dat is helemaal geen relevant onderdeel van het artikel.
Natuurlijk mag een groep iets doen. Lekker argument ook. Alsof wij vinden dat dat niet mag. De vraag is of het wenselijk en of het realistisch is. Ik zet me af tegen het idee dat de blanke mannen elkaar gestructureerd een hand boven het hoofd houden t.o.v. vrouwen en andere minderheden. Dat is ook een complot, maar daar hoor ik de tegenstanders hier nooit over.quote:Op zaterdag 26 augustus 2017 23:05 schreef Ryon het volgende:
[..]
Er is inderdaad een groep linkse mensen dat een aanval uitoefent op de dominante positie van de witte heteroseksuele man in de westerse samenleving, om de simpele reden dat deze in hun ogen een onderdrukkende rol heeft van andere (gemarginaliseerde) culturele groepen zoals de vrouwe, zwarten en homoseksuelen. Dat mag deze groep doen. In een democratische samenleving hebben zij daartoe het recht. Is het onzin? M.i wel en uit de cijfers blijkt ook dat de aanval onsuccesvol is: de witte heteroseksuele man is nog steeds dominant en zal naar verwachting deze eeuw dat ook blijven.
Er wordt echter gesteld dat deze aanval uitgeoefend wordt o.g.v een ideologie genaamd het cultuurmarxisme. Deze stelling wordt door geen wetenschapper (ook niet door Sid en Cliteur) met empirie onderbouwd, maar aangetoond a.d.h.v anekdotisch en illustratief bewijs. Binnen de geestenwetenschappen (zoals de filosofie) is het niet gebruikelijk om stellingen te onderbouwen met empirie, dus dat is begrijpelijk. Maar dat maakt het betoog dat er zoiets bestaat als "cultuurmarxismse" zwak. Je zou cultuurmarxisme ook gewoon socialisme kunnen noemen. Geen van de internationale auteurs heeft de moeite genomen om het cultuurmarxisme grondig te onderscheiden van andere liberale, conservatieve en socialistische ideologieën. Het vermoeden bestaat dat de theorie voornamelijk bedoeld is als retoriek.
Wat de stelling nog ingewikkelder maakt is dat de ideologische basis van dit wijdverspreide cultuurmarxisme gelegen zou zijn in een kleine groep aan filosofen en sociologen die slechts zeer beperkt gelezen worden. De invloed van deze groep denkers is beperkt en binnen de sociale wetenschappen zelfs achterhaald. Toch zou dit de dominante leer zijn. Wederom wordt hier geen hard of zelfs enigszins toetsbaar bewijs voor aangeleverd. Opmerkelijk, het heeft om die reden alles weg van complotdenken en politieke retoriek. Dat mag. Maar het is dan ook niet meer dan dat.
Wat een blatante nonsense is dat steeds weer al die filmpjes met Freeman zeg. Goeie acteur hoor, daar niet van, maar ga dan lekker acteren. Ik vind dit echt geouwehoer, net als al dat geouwehoer van Oprah Winfrey.quote:Op zondag 27 augustus 2017 01:52 schreef Mr.Major het volgende:
[..]
Natuurlijk mag een groep iets doen. Lekker argument ook. Alsof wij vinden dat dat niet mag. De vraag is of het wenselijk en of het realistisch is. Ik zet me af tegen het idee dat de blanke mannen elkaar gestructureerd een hand boven het hoofd houden t.o.v. vrouwen en andere minderheden. Dat is ook een complot, maar daar hoor ik de tegenstanders hier nooit over.
Ik denk dat dat geenszins het geval is en dat dit soort "disbalansen" het gevolg zijn van hele andere zaken. Dat kan ik zelf uiteenzetten, maar iemand anders kan dat beter: Morgan Freeman het uitlegt in een betoog bij CNN. (Aanrader!)
Nee, dat is geen gevolg van een complot. De reproductie van de status quo (in Nederland: witte mannen met een bepaalde achtergrond) is het resultaat van een aantal vrij basic sociale processen. De bekendste daarvan is "witte man uit Zeeland, lid van Minerva kiest voor witte man uit Zeeland, lid van Minerva". Ook wel "birds of a feather flock together" principe genoemd.quote:Op zondag 27 augustus 2017 01:52 schreef Mr.Major het volgende:
Ik zet me af tegen het idee dat de blanke mannen elkaar gestructureerd een hand boven het hoofd houden t.o.v. vrouwen en andere minderheden. Dat is ook een complot, maar daar hoor ik de tegenstanders hier nooit over.
Ik weet niet echt wie je hiermee allemaal bedoelt? Het is een heel klein groepje aan radicale feministen en anti-racisme activisten dat witte mannen haat. Naar mijn eenvoudige mening hebben ze het democratisch recht om dat te doen. Evenals dat er mannen zijn die zwarten en vrouwen haten. Pure tijdverspilling maar zolang niemand gelyncht wordt doen ze maar.quote:Ook vind ik de ideologische aanval op de blanke witte man onterecht. Het is het denkbeeld dat we zien bij kleine kinderen: als ik geen snoepje mag mag jij er ook geen. Zet je in om de positie van de vrouwen en zwarten te verbeteren, ipv de man neer te halen en de rest tot slachtoffer te maken. Ze zien zichzelf enkel gesterkt in hun idee dat het allemaal te maken heeft met de buitenwereld die zich al vanaf begins af aan tegen zich heeft gekeerd. Hiermee bereikt deze houding dus precies dat wat ze willen bestrijden. Natuurlijk zijn er kanttekeningen te plaatsen en zijn er zeker punten waarop zij gelijk hebben, maar die kanttekening is volgens hen de beschrijving van het gehele westerse systeem.
Deze argumentatie klopt niet. Als beide vermeende stromingen lijnrecht tegenover elkaar staan, dan is het toch juist nodig om beide van elkaar te onderscheiden? Hoe kan je anders tot de conclusie komen dat ze beide lijnrecht tegenover elkaar staan?quote:Om in te gaan op je vragen over cultuurmarxisme. Het cultuurmarxisme onderscheiden van het conservatisme lijkt me volstrekt onnodig. Die twee staan namelijk lijnrecht tegenover elkaar.
Ingewikkeld verhaal. Spreekt elkaar tegen en het één volgt niet uit het ander. Het cultureelmarxisme zou niets met het economisch marxisme te maken hebben, maar uiteindelijk draait het allebei toch om geld. In de volgende alinea maak je het nog ingewikkelder:quote:Het socialisme heeft een nadrukkelijker economisch aspect, maar dat is niet onderdeel van het cultureel marxisme. Wel moeten zwarte mensen net zoveel verdienen als wit, en vrouwen net als mannen. Maar het kapitalisme an sich wordt niet zozeer bekritiseert.
Kan jij mij een academische bron geven waarin "maatschappelijke structuren" hoekstenen genoemd worden? Een hoeksteen is namelijk beeldspraak voor een onderdeel van een dergelijke maatschappelijke structuur. Ook de nogal absurde scheiding tussen "economische en maatschappelijke structuren" doet mij vermoeden dat we hier te maken hebben met amateursociologie of filosofie. De economische structuur is namelijk een maatschappelijke structuur. Beide zijn dusdanig met elkaar verweven dat ze los koppelen een zinloze en tijdrovende exercitie is.quote:Zoals het marxisme zich verhoudt tot het kapitalisme, zo verhoudt het cultuurmarxisme zich tegen de maatschappelijke structuren die er heersen. Het marxisme wees het kapitalisme fundamenteel en in zijn volledigheid af. Het cultuurmarxisme doet dit met bestaande maatschappelijke structuren (ook wel hoekstenen genoemd). Dit is iets wat zij zelf zullen erkennen. Deze structuren worden gezien als enkel destructief. Dat een gezin een voorbeeldfunctie kan hebben, wordt niet erkent: dan onderdrukt men immers een homofiel stel.
Het wordt wederom ingewikkelder. Wat bedoel je met een "structureel fundament"? Volgens mij bestaat dat begrip niet. In hoeverre is een cultuur een systeem? Heb je wederom een bron die dat voor mij uitlegt? Cultuur wordt nooit als een systeem gedefinieerd. Althans, niet in de sociologische betekenis van het woord cultuur (in de zin van "kunst" kan dat wel, maar dan hebben we het wederom over iets anders). Het marxistisch systeemdenken waar jij naar verwijst behelst iets wezenlijks anders. Je haalt heel erg veel begrippen door elkaar heen, wat het betoog dat er zoiets bestaat als cultureelmarxisme niet sterker maakt: het klinkt nog steeds als amateurfilosofie.quote:Ook bij diversiteit is sprake van het willen afschaffen van een systeem: namelijk de westerse cultuur zoals wij deze kennen op basis van onze geschiedenis als zijnde een structureel fundament van onze maatschappij.
Dit stuk begrijp ik zelfs na 3x lezen nog niet. De westerse cultuur (dat bedoel je met fundament?) onderdrukt in jouw ogen de politieke aspecten van de Islam. Oké. Dat zal dan wel.quote:Hierin is namelijk geen ruimte voor de politieke aspecten van de Islam (en andere culturen in zijn algemeenheid, maar die ontwikkeling is nu niet gaande) Als gevolg daarvan wordt dit fundament als een onderdrukkende entiteit bestempeld waar we vanaf moeten.
Ja, komen wij meteen weer op mijn eerdere punt:quote:Essentieel aspect en daarmee het onderscheid van normaal progressivisme is dus deze "haat" tegen de maatschappelijke structuren die gelden. In op zichzelfstaande acties die men nu ziet zijn er weinig praktische verschillen tussen de progressieve en cultuurmarxistische ontwikkelingen. Pleiten voor acceptatie van transgenders kan tot beiden behoren. Maar hetzelfde geldt voor de praktische uitvoering van het marxisme en het economische socialisme.
Waar jij op doelt heet het "marxistisch dialectisme". Dat is een wijze van redeneren die men terugziet komen in o.a het Neo-Marxisme. Iets dat i.t.t het cultureelmarxisme wel een echte stroming is. Ik begin te vermoeden waar het misgaat.quote:Elke keer wordt er een tegenstelling gecreeerd, zoals dat ook in het marxisme gebeurde. Het marxisme kende een tweedeling tussen proletariaat en bourgesoisie. Het cultuurmarxisme kent een tweedeling tussen onderdrukker en onderdrukte. Deze tweedeling leidt tot opstand.
Met alle respect, maar dit is wederom een verzameling van filosofische quatsch. er wordt zoveel door elkaar gehaald dat het bijna een dagtaak is om deze kluwen van ideeën te ontwaren.quote:Het uiteindelijke gevolg is een situatie zonder duidelijke maatschappelijk-sociale-culturele structuren zoals wij die nu kennen (zoals het marxisme geen duidelijke economische structuren had -vanuit het kapitalistische perspectief). Het marxisme was, zo wordt erkent, praktisch gedoemd te mislukken hoewel het toch vanuit een ideaalbeeld handelde. Hetzelfde geldt voor het cultuurmarxisme.
? De hele redenatie rondom "economisch marxisme" volg ik nog niet. Maar ik heb het vermoeden dat een gebrekkige kennis van wetenschapsfilosofie en de historische ontwikkeling van het Marxisme een rol kan spelen in de vage uitleg. Het klinkt alsof je slechts oppervlakkige kennis hebt van deze materie.quote:Stel dat het economisch marxisme (om het onderscheid maar even te maken) nooit had bestaan. En vervolgens zou zich dat vanuit het socialisme ontwikkelen. Dan zou dat ook een stuk lastiger aan te tonen dat deze ontwikkeling plaats vindt/vond, totdat de gevolgen zich gaan manifesteren.
Daarbij is het afzetten tegen een economisch systeem (expliciet/concreet) ook veel duidelijker en zichtbaarder dan het afzetten van een sociaal-cultureel (impliciet/abstract) systeem. Dat het cultureelmarxisme daarmee ook implicieter/abstracter moet zijn, is niet moeilijk voor te stellen.
Ik wil ook niet te zeggen dat het een complot is. Ik wil hier enkel aantonen dat er op een kromme manier gediscussieerd wordt, en dat te pas en te onpas zaken als een complot worden beschreven. Dat is discussieondermijnend, omdat er een waardeoordeel aan zit. Kritiek op het huidige bankensysteem hoeft men ook niet af te doen als een joods complot, omdat de rothschilds joods zijn.quote:Op zondag 27 augustus 2017 11:03 schreef Ryon het volgende:
[..]
Nee, dat is geen gevolg van een complot. De reproductie van de status quo (in Nederland: witte mannen met een bepaalde achtergrond) is het resultaat van een aantal vrij basic sociale processen. De bekendste daarvan is "witte man uit Zeeland, lid van Minerva kiest voor witte man uit Zeeland, lid van Minerva". Ook wel "birds of a feather flock together" principe genoemd.
Met dank aan de progressieve bewegingquote:Om sociaal-historische redenen is de samenleving opgebouwd rondom vaste rolpatronen en een zekere vorm van sociale hiërarchie. Denk aan het spreekwoord: "wie voor een dubbeltje geboren is, zal nooit een kwartje worden". Dat is geen complot, maar een maatschappelijke ordening. Groepen die aan het kortste eind trokken in de 20ste eeuw (vrouwen, arbeiders en homoseksuelen ) hebben zich geëmancipeerd binnen de kaders. Dit heeft ervoor gezorgd dat de rollen veranderd zijn. Tegenwoordig mogen vrouwen bijvoorbeeld ook werken zelfs als zij getrouwd zijn.
Ja, dit ontken ik toch ook niet? Is ook niet in tegenspraak met wat ik zeg.quote:De neomarxisten zagen het als een klassenstrijd / dialectische ontwikkeling, uiteindelijk heeft deze stroming het af moeten leggen. De liberalen (uiteindelijk de dominante stroming) zien emancipatie van achtergestelde groepen het als een resultaat van individuele ontplooiing. Veroorzaakt door bijvoorbeeld de toegang tot onderwijs te vergroten en het respecteren van talenten.
Het is een aanzienlijk militant groepje, zoals sylvana, die gigantisch veel aandacht krijgt, continu op sociologische events van de UvA spreekt met geestverwanten. Ze hebben daar een marxisme festival. Gerommel in de maatschappelijke marge (als in extreem links bedoel je dan denk ik) zou ik het dus niet noemen. Dit verdraagt gewoon het maatschappelijke daglicht en wordt geprezen. Die groep verpreidt zich dus en veel mensen zien totaal geen gevaar in wat ze doen.quote:Ik weet niet echt wie je hiermee allemaal bedoelt? Het is een heel klein groepje aan radicale feministen en anti-racisme activisten dat witte mannen haat. Naar mijn eenvoudige mening hebben ze het democratisch recht om dat te doen. Evenals dat er mannen zijn die zwarten en vrouwen haten. Pure tijdverspilling maar zolang niemand gelyncht wordt doen ze maar.
Dat is echter gerommel in de maatschappelijke marge. Allesbehalve het bewijs van een grote ideologische stroming die zelfs alle instituties in haar greep heeft.
Het conservatisme en cultuurmarxisme (lees: hier in deze discussie) onderscheiden; je kan het willen doen, ik zie er totaal het nut niet van in. Je kan het kapitalisme ook van het communisme willen onderscheiden (niet dat ik nu zeg dat deze twee zich hetzelfde verhouden naar elkaar als de andere twee naar elkaar) maar dat heeft geen enkel nut hier. Niemand die de stromingen begrijpt zal ze met elkaar verwarren.quote:[..]
Deze argumentatie klopt niet. Als beide vermeende stromingen lijnrecht tegenover elkaar staan, dan is het toch juist nodig ---makkelijk bedoel je hier lijkt me---om beide van elkaar te onderscheiden? Hoe kan je anders tot de conclusie komen dat ze beide lijnrecht tegenover elkaar staan?
Je zegt: uiteindelijk draait het toch om geld. Maar als je niet begrijpt wat het is, hoe kan je deze stelling dan geven? En als je het wel begrijpt, dan zou je dit niet vragen. De opmerking is in den beginne bij het beschrijven van de ideologie onjuist. Deze discussie komt later ook terug, ik ga er maar gelijk op in.quote:[..]
Ingewikkeld verhaal. Spreekt elkaar tegen en het één volgt niet uit het ander. Het cultureelmarxisme zou niets met het economisch marxisme te maken hebben, maar uiteindelijk draait het allebei toch om geld. In de volgende alinea maak je het nog ingewikkelder:
Natuurlijk is het beeldspraak (en men weet wat ermee wordt bedoeld, dus is het nuttig in de communicatie). Waarom moet ik je een bron geven om dat te bevestigen? Totaal irrelevant.quote:[..]
Kan jij mij een academische bron geven waarin "maatschappelijke structuren" hoekstenen genoemd worden? Een hoeksteen is namelijk beeldspraak voor een onderdeel van een dergelijke maatschappelijke structuur. Ook de nogal absurde scheiding tussen "economische en maatschappelijke structuren" doet mij vermoeden dat we hier te maken hebben met amateursociologie of filosofie. De economische structuur is namelijk een maatschappelijke structuur. Beide zijn dusdanig met elkaar verweven dat ze los koppelen een zinloze en tijdrovende exercitie is.
Nee want niemand noemt zichzelf een cultuurmarxist. Het cultuurmarxisme is bedacht in het verleden (die doodlopende weg waar ik het over had). en krijgt nu een opleving. Niet omdat men een boek las en denkt hé dat ga ik ook doen, maar omdat mensen ideeën kregen die daarmee overeenkomen. Je hoeft hitler niet gekend te hebben om je toch als nazi te gedragen (al draag je dan niet de logo's). In het partijprogramma van de NVU vindt je ook niks terug over Hitler. Toch herkent iedereen het nazisme erin. Wie zegt er dan nou: dat is geen nazisme? Geldt ook voor cultuurmarxisten.quote:Kan jij mij tegelijkertijd een bron geven waarin iemand zichzelf cultuurmarxist noemt en aangeeft dat zij deze "hoekstenen" afwijzen? Kan je mij sowieso uitleggen hoe dat werkt? Dat een samenleving een fenomeen als "het gezin" afwijst? Lijkt mij praktisch onmogelijk.
Ik heb een structureel fundament nooit als begrip aangeduid, slechts als beschrijving. Je kan wel een puur semantische discussie gaan voeren maar verder komen we er niet mee. Natuurlijk is een cultuur een systeem, of concept dan wat jij wil. Ik verwijs niet naar het marxistisch systeemdenken. Dat haal jij erbij.quote:Het wordt wederom ingewikkelder. Wat bedoel je met een "structureel fundament"? Volgens mij bestaat dat begrip niet. In hoeverre is een cultuur een systeem? Heb je wederom een bron die dat voor mij uitlegt? Cultuur wordt nooit als een systeem gedefinieerd. Althans, niet in de sociologische betekenis van het woord cultuur (in de zin van "kunst" kan dat wel, maar dan hebben we het wederom over iets anders). Het marxistisch systeemdenken waar jij naar verwijst behelst iets wezenlijks anders. Je haalt heel erg veel begrippen door elkaar heen, wat het betoog dat er zoiets bestaat als cultureelmarxisme niet sterker maakt: het klinkt nog steeds als amateurfilosofie.
Precies. En als je dat dan als een onderdrukking ziet van de islam, door onze cultuur (waar wat voor valt te zeggen, want in feite is dat het ook) en je die onderdrukking dan ook WIL stoppen, omdat het onderdrukking is (dus niet omdat je ISIS strijder bent) dan ben je een cultuurmarxist. Het multiculturalisme is dan ook een typisch cultuurmarxistisch verschijnsel. (En net als marxisme ook gedoemd om te mislukken, geen dominante cultuur in een land kan gewoon niet; maar ze proberen het toch), er vroeger kritiek op leveren had het gevolg dat je als racist werd uitgemaakt, ook een duidelijk kenmerk.quote:[..]
Dit stuk begrijp ik zelfs na 3x lezen nog niet. De westerse cultuur (dat bedoel je met fundament?) onderdrukt in jouw ogen de politieke aspecten van de Islam. Oké. Dat zal dan wel.
Ja dat geloof ik wel ik ben geen professioneel beschrijver van ideologien, gewoon iemand die iets constateert, probeer het te snappen aub. Dit is niet mijn promotieceremonie. Ik hoop dat je het misschien uit deze reactie an sich kan halen, anders wil ik het nog wel proberen te beschrijven. Maar ik maak hier dus geen sociaalpolitiek academische discussie van waar ik elke grens nauwkeurig uitschrijf, ik probeer jou alleen van het bestaan ervan te overtuigen.quote:Ja, komen wij meteen weer op mijn eerdere punt:
Kan je dan even het zogenaamde cultuurmarxisme zo concreet mogelijk onderscheiden van andere progressieve stromingen zoals het liberalisme en het socialisme? Het loopt nu allemaal door elkaar heen en op die manier die op zijn best als uiterst slordig en onduidelijk te beschrijven valt.
Die wijze van beredeneren (onderdrukker vs. onderdrukte) zie je ook terug in het cultuurmarxisme. Daarom (onder andere) noemt men het ook zo.quote:Waar jij op doelt heet het "marxistisch dialectisme". Dat is een wijze van redeneren die men terugziet komen in o.a het Neo-Marxisme.
Je doet net alsof het cultuurmarxisme moet werken voordat het bestaat. Dat hield Karl Marx ook niet tegen. Natuurlijk gaat dat niet per definitie (er komt namelijk wel een nieuwe structuur)maar dat is wel wat ze willen; het gevolg is dus dat er structuren toch zullen verdwijnen die dan worden vervangen door structuren die wel mogen. Hebben we dan op voorhand gewonnen? Nee; want een aanpassing van structuren zodat zij niet meer herkenbaar zijn is al een groot verlies. De gevolgen van de gefaalde multiculturele samenleving is iets waar we nu mee zittenZ Maar inderdaad lukt het ze niet om te gaan naar een maatschappij waarin geen structuren bestaan. Dat houdt ze niet tegen de huidige af te breken of dat in ieder geval te proberen waarbij schade ontstaat.quote:Met alle respect, maar dit is wederom een verzameling van filosofische quatsch. er wordt zoveel door elkaar gehaald dat het bijna een dagtaak is om deze kluwen van ideeën te ontwaren.
Hoe kan een "situatie ontstaan zonder duidelijke maatschappelijk-sociale-culturele structuren"? Is dat theoretisch wel mogelijk? Sociale structuren zijn namelijk niet door mensen bedacht, maar ontstaan vanzelf uit de onderlinge interactie tussen mensen. De enige - theoretische manier - hoe al deze structuren zouden kunnen verdwijnen is als alle mensen zouden stoppen met hun onderlinge interactie: dat is een onmogelijkheid.
Als er oprecht - en ik geloof daar nu steeds minder en minder van - een ideologie zou bestaan die alle sociale structuren om hun moverende redenen zou willen afschaffen. Dan hoeven de tegenstanders van deze ideologie geen vinger uit te steken, zij hebben op voorhand al gewonnen.
Ik probeerde je te verleiden tot een gedachtenexperiment (dus ik probeer niet te vertellen hoe het marxisme in dit universum is ontstaan), zoals: stel je een wereld voor zonder zwaartekracht. Je gaat er niet in mee maar ziet het als een bewijs dat ik niet weet waar ik het over heb. Laat maar zitten dan.quote:? De hele redenatie rondom "economisch marxisme" volg ik nog niet. Maar ik heb het vermoeden dat een gebrekkige kennis van wetenschapsfilosofie en de historische ontwikkeling van het Marxisme een rol kan spelen in de vage uitleg. Het klinkt alsof je slechts oppervlakkige kennis hebt van deze materie.
Begrijpen? Je begrijpt het wel, je bent het er niet mee eens. Fundamenteel verschillend en erg lastig voor mij om dan een discussie te voeren.quote:Ter verduidelijking: het afzetten tegen culturele symbolen als "Zwarte Piet" is aanzienlijk minder abstract dan het afzetten tegen complexe, economische instellingen en processen wat veel anti-kapitalisten doen. Zelfs op dat punt kan ik niet begrijpen wat je precies bedoelt.
Die begrippen waar hij het over hebt, die maak je er zelf van. Ik beschrijf iets als een fundament en jij gaat dan zeggen dat dat begrip niet bestaat. Ook haal je er "marxistisch systeemdenken" bij als ik het woord systeem gebruik, nogal logisch dat je dan allerlei begrippen voorbij ziet vliegen, je interpreteert het verkeerd.quote:Al met al blijft het een vaag verhaal, waar het totale gebrek aan empirie (zeg maar: de feitelijke onderbouwing) wederom een hoofdrol in speelt. Wat het nog extra lastig maakt is dat er allerlei begrippen kris kras door elkaar heen worden gebruikt die niet goed zijn gedefinieerd en soms zelfs ter plekke zijn verzonnen. Dat moet mij in ieder geval vermoeden dat er geen gefundeerde analyse achter zit. Wat heel erg veel zou kunnen verklaren.
quote:Op zaterdag 26 augustus 2017 22:52 schreef LXIV het volgende:
Waarbij de blanke man het eerste doelwit is omdat deze vanzelfsprekend helemaal bovenaan de menselijke pyramide staat.
Ik denk niet dat bovenstaand mens bewust cultureel-marxist is. Op de een of andere manier heeft ze de notie ('Whiteness must be deconstructed! ' ) ontwikkelt of meegekregen... maar hoe, waar?quote:August 26, 2017
WASHINGTON – An assistant professor at the University of Iowa who pledged to expose her students to "their own white ignorance" in a "peer-reviewed academic journal" was stunned and appalled that she was, well, criticized for it.
Jodi Linley, a white education instructor, wrote that her goal was to make her "mostly white" graduate students keenly aware of their "white privilege" and use her classroom to "deconstruct whiteness." If she did otherwise, she explained, it would make her "complicit" in perpetrating white supremacy.
https://thenarrativetimes(...)ge-college-campuses/
Denk je dat de opleving (van wat wij als CM zien, of aspecten daarvan) voornamelijk via het internet tot bestaan is gekomen?quote:Op maandag 28 augustus 2017 12:05 schreef ems. het volgende:
Internet natuurlijk. Op dezelfde manier dat sommige mensen de irrationele angst dat ze zouden worden vervangen door mensen met een andere huidskleur hebben opgepikt.
Het is geen schande om als leek amateurfilosofie te bedrijven. Zeker niet op internet. Maar het is natuurlijk link om het onderscheid tussen serieuze onderbouwde filosofie en beunhazerij niet te kunnen maken. Zeker niet als je vervolgens bereid bent om je politieke ontwikkeling en zelfs je wereldbeeld erop te baseren. Daarom reageer ik kritisch op de stellingname en de aangevoerde argumenten. Het heeft alles weg van beunhazerij.quote:Op zondag 27 augustus 2017 21:16 schreef Mr.Major het volgende:
Allereerst, laat ik maar gelijk "toegeven" dat je hier inderdaad met een amateursocioloog (goddank me dunkt)/ amateurfilosoof te maken hebt. Om echter die kaart te spelen, en semantische discussies te voeren, is echter ook niet echt een teken van hoog intellectueel niveau. Ik constateer slechts wat ik zie, en kan daar niet direct bronnen bij geven; ik heb ook geen toegang tot die literatuur of in ieder geval: ik zou niet weten waar ik het vandaan moet halen. Ook snap ik niet dat ik op zo veel onbegrip stuit terwijl het allemaal niet zo ingewikkeld is. Het lijkt haast alsof het er niet mee eens zijn wordt geuit als onbegrip. Dat vind ik een onjuiste stellingname in een discussie. De veronderstelling dat een academicus (die jij schijnbaar bent in deze discussie) over zijn vakgebied enkel op academisch niveau dient/of hoeft te discussiëren is hooghartig en incorrect, zeg ik als universitair student van een andere tak van wetenschap.
We zitten nu in BNW waar complotdenken de norm is. Er is een reden waarom de discussie over cultureel marxisme naar BNW is verplaatst. Het is een complottheorie. Dat willen bestrijden is een zware dobber.quote:Ik wil ook niet te zeggen dat het een complot is. Ik wil hier enkel aantonen dat er op een kromme manier gediscussieerd wordt, en dat te pas en te onpas zaken als een complot worden beschreven. Dat is discussieondermijnend, omdat er een waardeoordeel aan zit. Kritiek op het huidige bankensysteem hoeft men ook niet af te doen als een joods complot, omdat de rothschilds joods zijn.
De neomarxisten staan lijnrecht tegenover de progressief-liberalen. Maar blijkbaar zijn het allebei cultuurmarxisten. Ingewikkeld verhaal allemaal.quote:Ja, dit ontken ik toch ook niet? Is ook niet in tegenspraak met wat ik zeg.
Er bestaat een marxisme festival waar een handjevol mensen op af komt? Enig idee hoeveel bezoekers een doorsnee festival op een doorsnee weekend in Amsterdam trekt? Dat gaat al snel om tienduizenden. En die festivals zijn nog een niche van een niche. Dat is al gerommel in een maatschappelijke marge!quote:Het is een aanzienlijk militant groepje, zoals sylvana, die gigantisch veel aandacht krijgt, continu op sociologische events van de UvA spreekt met geestverwanten. Ze hebben daar een marxisme festival. Gerommel in de maatschappelijke marge (als in extreem links bedoel je dan denk ik) zou ik het dus niet noemen. Dit verdraagt gewoon het maatschappelijke daglicht en wordt geprezen. Die groep verpreidt zich dus en veel mensen zien totaal geen gevaar in wat ze doen.
Als de discussie in dit topic over het communisme zou gaan, dan is het wel handig om het communisme wel degelijk van het kapitalisme te onderscheiden. Sterker nog: dat zou de strekking zijn van het hele topic.quote:Het conservatisme en cultuurmarxisme (lees: hier in deze discussie) onderscheiden; je kan het willen doen, ik zie er totaal het nut niet van in. Je kan het kapitalisme ook van het communisme willen onderscheiden (niet dat ik nu zeg dat deze twee zich hetzelfde verhouden naar elkaar als de andere twee naar elkaar) maar dat heeft geen enkel nut hier. Niemand die de stromingen begrijpt zal ze met elkaar verwarren.
Dat het toch om geld draaide haalde ik uit jouw post. Het gaat niet om dat mensen evenveel verdienen maar uiteindelijk toch wel.quote:Je zegt: uiteindelijk draait het toch om geld. Maar als je niet begrijpt wat het is, hoe kan je deze stelling dan geven? En als je het wel begrijpt, dan zou je dit niet vragen. De opmerking is in den beginne bij het beschrijven van de ideologie onjuist. Deze discussie komt later ook terug, ik ga er maar gelijk op in.
Dit mag je wel onderbouwen. Mijn kennis van het marxisme en van de Frankfurter Schule is redelijk goed. Deze informatie en deze stellingname is volledig nieuw voor mij.quote:Het cultuurmarxisme is ontstaan/bedacht als een manier (een weg naar) het marxisme. Zoals je aangeeft is dat een doodlopende weg. Dat mensen hierom deze weg daarom ook niet inslaan is natuurlijk onzin.
De Frankfurter Schule waren dus cultuurmarxisten maar bekritiseerden het liberalisme en het kapitalisme niet? Weet je dat heel zeker?quote:Maar inderdaad is het een juiste conclusie dat dat niet zal gaan. Echter is dat economische aspect ook niet de drijfveer van de cultuurmarxisten, en dit willen constateren is dan ook onjuist, en zal inderdaad/helaas leiden tot de conclusie dat het cultuurmarxisme niet bestaat. Het kapitalisme wordt door het cultuurmarxisme dus niet bekritiseert (het marxisme doet dat wel, dat stond er verwarrend).
Het gaat niet om semantiek, het gaat erom om überhaupt te begrijpen wat je wilt zeggen. Jij bent praktisch de eerste die termen als "structureel fundament" en "cultuur als een systeem" gebruikt zonder uit te leggen wat dat is of doet. Het is niet erg om nieuwe begrippen te introduceren, alleen begrijpt niemand dat dan. Of mensen gaan het voor zichzelf invullen.quote:Ik heb een structureel fundament nooit als begrip aangeduid, slechts als beschrijving. Je kan wel een puur semantische discussie gaan voeren maar verder komen we er niet mee. Natuurlijk is een cultuur een systeem, of concept dan wat jij wil. Ik verwijs niet naar het marxistisch systeemdenken. Dat haal jij erbij.
Amerika is een multiculticulture samenleving by design. Die samenleving is dus cultuurmarxistisch en gedoemd om te mislukken? Een zeer opmerkelijke stellingname. Ik denk dat je daar nog even in moet verdiepen. Amerika is ook het bewijs dat in één land wel degelijk verschillende culturen kunnen leven. Wist je bijvoorbeeld dat de Verenigde Staten geen officiele taal kennen? Dit o.a om de reden dat sommige gebieden volledig Spaans of Chinees talig zijn?quote:Precies. En als je dat dan als een onderdrukking ziet van de islam, door onze cultuur (waar wat voor valt te zeggen, want in feite is dat het ook) en je die onderdrukking dan ook WIL stoppen, omdat het onderdrukking is (dus niet omdat je ISIS strijder bent) dan ben je een cultuurmarxist. Het multiculturalisme is dan ook een typisch cultuurmarxistisch verschijnsel. (En net als marxisme ook gedoemd om te mislukken, geen dominante cultuur in een land kan gewoon niet; maar ze proberen het toch), er vroeger kritiek op leveren had het gevolg dat je als racist werd uitgemaakt, ook een duidelijk kenmerk.
De analyse van Marx was gebaseerd op wat hij in de maatschappij al zag gebeuren. Met name de commune van Parijs (hence het woord "communisme") waar de bevolking in op stand kwam tegen de adel. Al zijn observaties en voorspellingen zijn gebaseerd op maatschappelijke fenomenen.quote:Je doet net alsof het cultuurmarxisme moet werken voordat het bestaat. Dat hield Karl Marx ook niet tegen. Natuurlijk gaat dat niet per definitie (er komt namelijk wel een nieuwe structuur)maar dat is wel wat ze willen; het gevolg is dus dat er structuren toch zullen verdwijnen die dan worden vervangen door structuren die wel mogen. Hebben we dan op voorhand gewonnen? Nee; want een aanpassing van structuren zodat zij niet meer herkenbaar zijn is al een groot verlies. De gevolgen van de gefaalde multiculturele samenleving is iets waar we nu mee zittenZ Maar inderdaad lukt het ze niet om te gaan naar een maatschappij waarin geen structuren bestaan. Dat houdt ze niet tegen de huidige af te breken of dat in ieder geval te proberen waarbij schade ontstaat.
De samenleving wordt liberaler en seculier. Dit omdat men dankzij de opkomst van de wetenschap steeds meer (terechte) vraagtekens kan plaatsen bij de uitgangspunten van een geloof als het christendom. Is de wetenschap dan ook cultuur marxistisch?quote:Begrijpen? Je begrijpt het wel, je bent het er niet mee eens. Fundamenteel verschillend en erg lastig voor mij om dan een discussie te voeren.
Maar goed het is inderdaad juist. Neemt mijn verdere punt niet weg. Ook bijv. een kerstboom op een school is hier een duidelijk zichtbaar symptoom van. Maar het gaat uiteindelijk om de achterliggende structuren, en die zijn minder concreet. Het christendom als dominant geloof (hoewel ik niks heb met het christendom), en onze tradities en cultuur worden weggeduwd. (Welk deel van onze geschiedenis is niet racistisch?
Fundament bestaat wel (heeft heel veel betekenissen) maar wat er concreet bedoeld wordt met structureel fundament (dat schijnt dus iets anders te zijn?) ontgaat mij even. En ja: het begrip "systeem" kent tal van verschillende betekenissen en wordt in tal van verschillende contexten gebruikt. Wanneer je dat dus random door elkaar gaat gebruiken ontstaat er verwarring. Ik zal het vast verkeerd interpreteren omdat ik je niet goed begrijp, maar ik weet niet of dat mijn schuld is.quote:Die begrippen waar hij het over hebt, die maak je er zelf van. Ik beschrijf iets als een fundament en jij gaat dan zeggen dat dat begrip niet bestaat. Ook haal je er "marxistisch systeemdenken" bij als ik het woord systeem gebruik, nogal logisch dat je dan allerlei begrippen voorbij ziet vliegen, je interpreteert het verkeerd.
Wat ik dus zie als ik je reactie lees, zijn argumenten die ik ook onderschrijf, ze halen het bestaan ervan niet onderuit. Op zijn best zijn het kanttekeningen die de kracht of effectiviteit van cultuurmarxisme onderuithalen, vaak zijn het slechts tekenen dat je me niet begrijpt.
quote:Dr. Sid Lukkassen is alt-right noch conservatief, zegt hij, maar radicaal humanist
Dr. Sid Lukkassen behoort tot de voorhoede van wat ik maar noem hard-rechts: de nieuwe conservatieve Welle die de linkse elite wil doden zoals ridders hun draken. Het is een moeilijk te vatten groep die zich bedient van klassieke talen, oude filosofen en dure woorden als occidentofobie en oikofobie, en desondanks een populaire politieke partij heeft die een hoop gewone mensen trekt met de idee dat het gedaan is met ons, de betere cultuur, omdat we die laks weggeven aan de horden.
Als ik zeg dat het uitstekend gaat met Nederland, zegt Sid Lukkassen: 'Nu wel.'
Het werk van Sid Lukkassen
Zijn meestgelezen boek, Avondland en Identiteit, heeft een voorwoord van dr. Thierry Baudet, een nawoord van Derk Jan Eppink en een foto van Mark Rutte die het eerste exemplaar in ontvangst neemt. Het gaat over cultuurmarxisme. De eerste keer dat ik Sid zie in een zaaltje, ruim een jaar geleden, ligt het in hoge stapels op een tafel. Het vreemde is dat ik zijn lezing daar niet begrijp. Net zoals ik zijn laatste verhandeling niet begrijp: over de 'impotentie van het verstandelijk vermogen', over Plato's 'donkere hengst', de 'opflakkerende ziel van de tiran', 'de regenboogkleurige gloed van zijn felle begeerten als esthetisch fenomeen'.
Sid schrijft zinnen die samen een prachtig woelende zee vormen zonder horizon. Toch crowdfundt hij voor een nieuw boek in paar dagen drieduizend euro bij elkaar.
Dus vraag ik om audiëntie.
Hij woont in een kalme wijk met nieuwbouwvilla's. Zijn vader Vincent laat me binnen via de garage; een aardige man in vrijetijdskleren die uit de bouwwereld komt. Zijn moeder Tiny maakt koffie. Ze gaan naar het dorpsfeest en wachten kalm tot hun zoon stilvalt, die net bezig is met een exposé over feminisme, masculiniteit en de discussie die hij erover had met een linkse Spaanse europarlementariër, van wie je toch wat machismo zou verwachten.
Sid had 'al heel vroeg skills', zegt vader Vincent, die hem als 14-jarige naar VVD-bijeenkomsten bracht om er te discussiëren. 'Het is een bijzondere zoon.' Dan fietsen ze het dorp in. Sid noemt het ouderlijk huis zijn 'oikos'; naast de voordeur is de eerste steen zichtbaar, door Sid gelegd toen hij 3 was. Nu is hij 30 en woont er nog steeds.
Zijn manier van praten is bijzonder, en na een tijdje begrijp ik wat hij doet: Sid ordent miljoenen gedachten terwijl hij praat. Al die kennis. Soms kijkt hij me aan, maar meestal richten zijn ogen zich geconcentreerd op het glas kruidenthee voor hem en vormt zich een theorie, plus een voorhoofdsrimpel van formaat. Dat denken is begonnen op de havo, zegt hij, waar Sid Grieken, Romeinen en filosofen begon te lezen en daarnaast video-games speelde die hem nieuwe, 'mythologische' werelden binnenloodsten. Hij noemt het zijn 'politiek incorrecte Bildung', zegt: 'Ik ben atypisch in alles, dat geeft wel problemen, ook in mijn loopbaan.'
Nadat hij Pim Fortuyn had ontdekt en later Houellebecq, begon Sid serieus hardrechts te worden. Deed de lerarenopleiding, studeerde filosofie en geschiedenis aan de Nijmeegse universiteit, de meest rode die er is maar wel in de buurt, haalde 90 studiepunten per jaar terwijl studenten meestal niet aan de 60 komen en promoveerde in april op democratie en media. Tegelijk is hij VVD-raadslid in Duiven. Zijn vriendin Christina woont in Brussel, 'dus ik ken de kosmopolitische wereld best goed'.
Sid vertelt hoe hij met Christina's baas zat te eten, 'en die had het alleen maar over large retail, dus ik zeg: weet je wel wat dat betekent? Daar werken alleen inwisselbare studenten, die zijn een vervangbare eenheid arbeid!'
Dat soort gedachten. Elke bijzin wordt een hoofdzin die uiteenspat in talloze argumenten smekend om ordening. 'Vrouwen ontlenen macht aan sociale en seksuele interactie, dat is nog helemaal niet in kaart gebracht!'
Maar hoe komen we hier nu op?
Sid is alt-right noch conservatief, zegt hij, maar radicaal humanist. Gaandeweg begrijp ik dat hij bang is voor de postmoderne leegheid die zich meester heeft gemaakt van het land: 'jongeren zijn alleen maar consument', 'zo kom je nooit toe aan een overkoepelend credo'.
Iets dat overkoepelt, iets om aan vast te houden, dat is wat Sid de wereld gunt maar ook zichzelf. En hij legt uit dat Nederland vier zuilen kent: de Kosmopolitisch Postmoderne Progressieve Zuil, de Christelijke, de Islamitische en de Humanistisch Realistische, de Nieuwe Zuil, de zijne. De ordening. De oplossing: 'het vervangen van de elite'.
Twee uur Sid en ik snap het niet. 'Dat zeggen mijn ouders ook wel-eens: dit begrijpt niemand.' En 's nachts gaan zijn gedachten door, zegt hij, als een computer in sluimerstand. 's Ochtends schrijft hij alles uit, 'voor tien uur heb ik dan al een artikel af.'
Jij probeert de wereld te redden Sid, zeg ik, maar ook jezelf. 'Dat klopt.'
https://www.volkskrant.nl(...)l-humanist~a4513845/
quote:Kees Claassen heeft dit artikel opgespoord:
https://www.volkskrant.nl/…/dr-sid-lukkassen-is-alt-right-…/
Het gesprek met de auteur was op zich goed en positief. Maar voordat dingen uit hun verband worden gerukt en een eigen leven gaan leiden, toch wat noodzakelijke kanttekeningen:
De term ‘hardrechts’ is misleidend. Dat is mijn enige echt inhoudelijke bezwaar tegen het artikel. Op dat punt na is de essentie van het artikel adequaat. Door de beknoptheid van het artikel is bij veel citaten en opmerkingen een belangrijk stuk verklaring/inbedding weggevallen.
In het gesprek heb ik herhaaldelijk benadrukt dat het kernpunt de sociale mobiliteit is, wat een punt is dat zowel links als rechts overstijgt. En dat we wel praten over hoe ‘vrijgemaakt’ Nederland is maar dat ieder carrièrepad tegenwoordig vasthangt aan incrowd netwerkjes. Dat punt is totaal uit het interview weggehaald. Wel heb ik gezegd dat de Pechtolds en Jesse Klavers zich steeds dieper ingraven in een progressief utopisme voor hoogopgeleiden. Ondertussen drijven hun verkiezingsprogramma’s weg van lagere klasse werkende mensen. Dat vind ik een te smalle basis om mij ‘hardrechts’ te noemen.
In het gesprek heb ik naast het vervangen van de elite twee belangrijke punten genoemd. Als eerste jongeren scholen in vakmanschap. Want als je fysiek iets kunt produceren, dan ontleen je daar eigenwaarde aan. Zonder die eigenwaarde komt of de narcistische selfiecultuur om de hoek kijken, of de religieuze radicalisering. Daarnaast: de herwaardering van het gezin. Want het gezin is de enige buffer tussen het individu dat zich voortdurend moet profileren, ‘in de markt moet zetten’, en die markt. De reden dat de elite vervangen moet worden, is dat onze elite gewend is om voortdurend compromissen te sluiten. Zij komen voort uit de poldercultuur. In het tijdsgewricht van vandaag hebben we juist principiële politici nodig die Westerse waarden en verworvenheden onvoorwaardelijk verdedigen.
Ik heb de werkkrachten van de large retail ‘inwisselbaar’ genoemd. De context hiervan was dat zij vaak minder dan lokale ondernemers (middenstanders die eigenaar zijn van hun zaak) een band hebben met de werkomgeving (sociale cohesie).
Het verhaal over de Spanjaard klopt feitelijk niet, want zoals ik het vertelde is dat een ambtenaar die werkt voor de Europese Commissie (niet het Europarlement) en heeft zijn politieke voorkeur niet geëxpliceerd. Het ging er om dat hij zichzelf ‘feminist’ noemde zonder dat hij die term steekhoudend kon definiëren. Het relevante van dat fragmentje was dat ik die ambtenaar zei: “Als jij feminist omschrijft als ‘het waarderen van vrouwen om hun kwaliteiten en eigenschappen’, dan kan iemand zich met evenveel recht ‘masculinist’ noemen: het waarderen van mannen om hun kwaliteiten en eigenschappen.”
Ook heb ik aangegeven dat een aanzienlijk deel van mijn achterban bestaat uit humanisten. Zij herkennen dezelfde dogmatiek als dat de kerk in de jaren vijftig had – de onwil om over bepaalde zaken rationeel en objectief te discussiëren – vandaag bij de linkse activisten.
De opmerking “Sid noemt zijn huis zijn oikos” komt voort uit de vraag van de journalist “Sid, als je jouw omgeving hier, jouw huis in een woord zou moeten vatten, hoe zou je het omschrijven?” Mijn antwoord is natuurlijk een tongue-in-cheek verwijzing naar Baudets werk over “oikofobie”, het is niet alsof ik het gesprek zelf hierheen stuurde. Sterker nog de woorden “oikofobie” en “occidentofobie” zijn in het gesprek niet gevallen.
Dat het afsluit met “zelfs jouw ouders begrijpen je soms niet” moet even wat context hebben. Het fragment ging om het belang van sociale acceptatie versus sociale afwijzing. Waarbij ik zei, vroeger zei iedereen voortdurend dat mijn gedachten te abstract, te filosofisch of te confronterend waren. Soms zelfs mijn ouders. Maar ik ben altijd door gegaan met het verder ontwikkelen van mijn observaties. Inmiddels staan er honderden mensen achter me. Mijn ouders duidelijk ook. Dat is hoe ik het heb gezegd.
Dat stukje tekst. Het schuim uit z'n bek komt bijna door het beeldscherm heen.quote:Op woensdag 30 augustus 2017 20:27 schreef Ryon het volgende:
Zoals ik voorspeld had:
https://www.geenstijl.nl/5138312/groetjes_van_de_hofhermafrodiet/
https://www.nporadio1.nl/(...)-maar-tot-verwarringquote:De term 'Cultureel Marxisme' leidt alleen maar tot verwarring
De kans is groot dat binnenkort op een verjaardagsfeestje naar jouw mening wordt gevraagd over cultuurmarxisme. De term duikt tegenwoordig overal op. Kranten besteden er aandacht aan. Sid Lukkassen heeft er een mooi boek over geschreven met de pakkende titel 'Avondland en identiteit'. Thierry Baudet ziet het fenomeen overal opduiken en laat niet na zijn afkeur erover uit te spreken.
Laat ik eerst uitleggen wat met deze term wordt bedoeld. De term cultuurmarxisme duikt in de jaren negentig in de VS op in conservatieve kringen. De Teaparty en later Breitbart gingen er mee aan de haal. Deze conservatieve denkers nemen stelling tegen de poging van cultuurmarxisten om via de cultuur het marxistische gelijkheidsideaal te bewerkstelligen. Cultureel marxisten zien namelijk overal groeperingen zoals ‘vrouwen’, ‘minderheden’, ‘homoseksuelen’ en what have you die gediscrimineerd worden. Om die discriminatie te bestrijden dienen cultuurmarxisten culturele sleutelposities te verwerven zodat zij kunnen opkomen voor de onderworpenen.
Zoals zo vaak wordt deze betrekkelijk recent bedachte term van het cultuurmarxisme toegepast op het verleden toen nog nooit iemand van een cultuurmarxist had gehoord. Allemaal inmiddels overleden linkse denkers in het interbellum die zich niet meer kunnen verdedigen worden vervolgens neergesabeld als cultuurmarxisten.
Met name de arme Antonio Gramsci moet het ontgelden. De marxist Gramsci worstelde rond 1920 met de vraag waarom de door Marx voorspelde proletarische revolutie uitbleef. Wat was er toch mis gegaan? Volgens Gramsci werden uitgebuite arbeiders, die volgens Marx toch niets meer te verliezen dan hun ketenen, afgeleid door de aantrekkingskracht van de natie, het gezin en religie. Het gevolg was dat zij niet meer in beweging te krijgen waren.
Om die reden meende Gramsci dat marxisten de controle zouden moeten krijgen over de cultuur waarin die oude conservatieve waarden immers zo domineerden. De bestaande conservatieve hegemonie moest worden verbroken. De Frankfurter Schule borduurde hier in de jaren zestig van de vorige eeuw op door. De huidige identiteitspolitiek – het gaat niet om wat je doet maar wie je bent – past ook in deze denkschool.
Verwarring
Welnu, dit is allemaal prachtig maar er is helaas sprake van een gekmakende conceptuele verwarring. Marx was een economisch determinist. Volgens hem werden ideeën (bovenbouw) bepaald door het gangbare economisch systeem (onderbouw). Opvattingen van mensen zijn dus een direct gevolg van hun positie in het economisch systeem en niet van in vrijheid ontstane ideeën.
Geen wonder dat Gramsci worstelde met Marx historische materialisme. Indien de economische positie van arbeiders hun ideeën bepaalt waarom gingen zij dan niet de straat op en de kapitalisten mores leren? Kapitalistische uitbuiting van arbeiders maakten volgens Marx de revolutie toch onafwendbaar? Marx was zo zeker van zijn zaak dat hij sprak van wetenschappelijk socialisme.
Marx bleek echter ongelijk te hebben. Arbeiders bleken zo verdoofd te zijn door hun liefde voor God, Vaderland en hun gezin dat de proletarische revolutie uitbleef. Kennelijk waren nationalistische en religieuze ideeën als motor van de geschiedenis belangrijker dan het economische systeem.
Gramsci trok uit deze analyse de conclusie dat marxisten ideeën die niets te maken hadden met het economisch systeem serieus moesten nemen. Zij zouden de gedachte moeten loslaten dat de proletarische revolutie er vanzelf zou komen. Zij zouden het oude gelijkheidsideaal via de door Marx zo onbelangrijk gevonden cultuur moeten gaan verspreiden.
Met deze redenering verliet Gramsci het marxisme. Voor Marx konden ideeën immers geen belangrijke gevolgen sorteren. Volgens hem waren ideeën immers een afgeleide van het economische systeem. Indien men dit uitgangspunt verlaat is er geen sprake meer van marxisme.
Gramsci was dus helemaal geen marxist meer en verstokte oude marxisten lieten hem dat boos weten ook. Hij had zich eigenlijk bekeerd tot de opvattingen van Georg Hegel die ideeën beschouwt als motor van de geschiedenis.
Mocht jou dus gevraagd worden op een verjaardagsfeestje wat je vindt van het cultureel marxisme, trek dan gewoon een intelligent gezicht en zeg dat Marx grote bezwaren zouden hebben gehad tegen de term. Vervolgens ontstaat dan de ruimte om een gesprek op hoog niveau te hebben over het gelijkheidsideaal want daar zou de discussie eigenlijk over moeten gaan.
Je zou bijvoorbeeld kunnen zeggen dat mensen gelijk zijn maar dat dit niet geldt voor culturen. De positie van de vrouw verschilt bijvoorbeeld nogal per cultuur. En je zou kunnen zeggen dat het Westen naast verschrikkelijke óók goede zaken heeft voortgebracht. De rechtsstaat, scheiding van kerk en staat en machtenscheiding zijn het waard om voor te vechten. Verwarrende termen zoals het cultuurmarxisme kunnen bij dit soort discussies beter vermeden worden.
Arend Jan Boekestijn is commentator bij Dit is de Dag
Nee. Staat hier prima. Mogen wij ook eens een intellectueel topic?quote:Op donderdag 7 september 2017 19:06 schreef Mr.Major het volgende:
https://www.geenstijl.nl/5138416/liever_sid_dan_sikkema_zeg_maar/
Geenstijl heeft het even mooi onder elkaar gezet
Topic verplaatsen naar POL dan maar?
Een curieuze uitspraak; het hele idee van cultureel marxisme is juist het tegengaan van diversiteit. Diversiteit is mens- (of zelfs natuur-) eigen en wordt juist teniet gedaan door het cutureel-marxisme, dat gestoeld is op "alles en iedereen is gelijk".quote:Op dinsdag 5 september 2017 23:56 schreef Mr.Major het volgende:
Er waart een cultuurmarxistisch spook door ons diversiteitsdebat.
https://www.nrc.nl/nieuws(...)at-12834268-a1572226
Huh?quote:Op donderdag 7 september 2017 21:34 schreef De_cameraman_uit_Colombia het volgende:
[..]
Een curieuze uitspraak; het hele idee van cultureel marxisme is juist het tegengaan van diversiteit. Diversiteit is mens- (of zelfs natuur-) eigen en wordt juist teniet gedaan door het cutureel-marxisme, dat gestoeld is op "alles en iedereen is gelijk".
Dat is nu juist het punt; "alles en iedereen" is verschillend (divers).
Wat ik zeg; cultureel marxisme is er juist op gebrand om elke cultuur gelijk te trekken, dat wat marxisten voor ogen hebben; eenheidsworst. Die strategie doet juist diversiteit (dat door links gepropageerd wordt, maar dus vals gedefinieerd) teniet.quote:
Het spijt me, maar je voert slechts met jezelf een semantische discussie. Wat jij "geen diversiteit" noemt, noemen anderen juist "diversiteit". Het idee van het cultuurmarxisme, is dat alle verschillen mogen bestaan, maar dat daaraan geen oordeel aan vast mag zitten. Zo mag bijv. heteroseksualiteit niet meer de norm zijn. Omdat een norm per definitie onderdrukkend is. Het beleid van cultuurmarxisten is/ zou zijn hetzelfde als dat van links, maar dan in extremere vorm, en niet tegenovergesteld.quote:Op donderdag 7 september 2017 22:45 schreef De_cameraman_uit_Colombia het volgende:
[..]
Wat ik zeg; cultureel marxisme is er juist op gebrand om elke cultuur gelijk te trekken, dat wat marxisten voor ogen hebben; eenheidsworst. Die strategie doet juist diversiteit (dat door links gepropageerd wordt, maar dus vals gedefinieerd) teniet.
Zelfde met het eeuwige voorbeeld van linksdenkers; New York. Als er nu iets géén "melting pot", is, is het dat. Het is een conglomeraat juist van verschillen, niet van "melting"; samengaan.
Marxisten, en zo ook cultureel-marxisten, hebben een broertje dood aan verschillen, aan diversiteit. Het liefst willen ze juist zoveel mogelijk eenheidsworst, het gelijktrekken van dingen die helemaal niet gelijk zijn.
Daarom is de bewoording van links "wij promoten diversiteit" ook zo onterecht; er wordt juist ingezet op het vernielen van diversiteit.
quote:‘Van deugdethiek naar deugethiek’
'De emotie wint het keer op keer van het verstand'
Grote denkers, Plato, Aristoteles, Augustinus, Van Aquino, Kant en anderen, bedachten en beschreven de deugdethiek. Deze heeft eeuwenlang onze cultuur, ons denken en ons idee van wat juist handelen is, beïnvloed. Filosofen en kerkvaders beschreven de deugdethiek als het nastreven van het goede, geslaagde leven. Aristoteles omschreef vier kardinale deugden; moed, zelfbeheersing, verstandigheid en rechtvaardigheid. Van Aquino beschreef hoe de wil tot het goede door middel van het verstand of de rede gestalte krijgt; wat het verstand als goed of juist heeft beoordeeld zal de wil realiseren. Aan de vier kardinale deugden van Aristoteles voegde hij nog geloof, hoop en liefde toe.
Gelukkig leven, plicht niet verzaken
Streven naar een gelukkig leven was volgens Kant onontkoombaar voor de mens, maar Kant deed aan de andere kant ook een duit in het zakje; de plicht moest een ieder mens ook niet verzaken. Handel zoals je denkt dat iedereen zou moeten handelen in een dergelijke situatie.
Voor de lengte van de tekst ga ik hier met zevenmijlslaarzen door de filosofie heen, hoewel het zeer interessante materie is voor wie geïnteresseerd is.
De emotie wint het keer op keer van het verstand
De deugdethiek is vervangen door de deugethiek. De kardinale deugd van Aristoteles, moed, is vervangen door het deugen waarbij vooral de eigen veiligheid belangrijker is dan daadwerkelijke moed tonen. Je mag over de alt-right, nazi’s, white supremacists, Trump, kolonialisten enzovoort alles -terecht of onterecht, waar of niet waar- zeggen, maar durft niemand het woord islam te gebruiken uit angst voor represailles. Met veel bombarie en geschreeuw laten zien dat je deugt is belangrijker dan dapper staan voor waarheid en rechtvaardigheid. Wanneer je zelf bepaalt wie of wat deugt en wie niet, mag je alle zelfbeheersing laten varen en met stenen gooien, mensen de mond snoeren met veel rumoer, karaktermoord plegen op de vermeende slechterik.
De emotie wint het keer op keer van het verstand. Rechtvaardig is dit alles zeker niet, maar ook dat zal de deugethiek niet deren. Aan de plichtethiek van Kant hebben deugers geen boodschap; zij creëren graag chaos om hun gelijk te halen en hun wil op te leggen aan de rest van de wereld. Een kleine groep drammers bepaalt wat er gebeuren moet, niet omdat zij van mening zijn dan iedereen zo moet handelen maar omdat zij geen boodschap hebben aan ‘iedereen’. Desnoods met geweld leggen zij hun waarheid, hun wil, op aan de maatschappij. Omdat zij de ‘goeden’ zijn, mogen zij dat. De islam is de religie van ‘right by might’; wanneer het oppermachtig is, de overhand heeft, moet het wel de ware religie zijn, want Allah helpt hen die zich op het juiste pad bevinden. De deugethiek is de religie van ‘might by being right’; ik eis macht omdat ik gelijk heb. Beide storen zich niet aan wetten of regels van anderen.
De deugers hoeven niets te leren, zij weten alles al
Geloof, hoop en liefde, de deugden die Van Aquino toevoegde, zijn ook niet aan deze mensen besteed; alleen de zelfliefde, het narcisme telt. Er is niet de intrinsieke wil het goede te doen (Aristoteles, Van Aquino) maar alleen de wil goed over te komen of te lijken. En klaar ben je; je deugt! Een selfie terwijl je een vluchteling redt uit het ruime sop, je aanwezigheid bij demonstraties vastgelegd voor op je Facebook wall; jij bepaalt wat je wilt laten zien. En wat je laat zien is jouw werkelijkheid, kritische vragen, andere meningen, zelfreflectie, dit alles dringt nooit tot de eigen gekozen en gefotoshopte werkelijkheid heen. Het is ook niet nodig; waar Van Aquino zeker wist dat de mens tot het Goede aangetrokken wordt, bestaan goed en kwaad in onze tijd niet meer, ze zijn weg gerelativeerd. De realiteit is ook niet meer dat wat je waarneemt of ziet, maar wat je wilt zien of voor waar aan wilt nemen. Wanneer de waarheid niet bestaat, omdat iedereen zijn of haar eigen waarheid heeft, hoef je er ook niet voor te vechten. Rechtvaardigheid nastreven door standvastigheid of moed te tonen en de realiteit onder ogen te zien, is niet nodig in een wereld waarin je menselijk lijden zo gemakkelijk kunt negeren en je eigen universum kunt creëren. Ik word ‘geliked’ dus ik besta, of zoiets. Onaangename waarheden, verschrikkelijke gebeurtenissen, feiten waarmee men niet om kan gaan, zijn zo weg geklikt. Wel zo gemakkelijk.
http://cult.tpo.nl/2017/08/20/deugdethiek-naar-deugethiek/
Bovenstaande is waar. Mensen die het zogenaamd goed voor hebben met de mensheid als geheel zijn vaak hele kille, berekenende mensen in de dagelijkse omgang. Ook heel gierig vaak. Ik heb over dit onderwerp ook wel eens wat geschreven hier.quote:Op zondag 10 september 2017 22:57 schreef LelijKnap het volgende:
Vooral de laatste alinea vond ik wel een aardige analyse v.d. deugemens. Speelde er de laatste tijd ook mee, met name vanwege recentere ervaringen met de 'Goedemens'. Op persoonlijk niveau komen ze me namelijk als alles behalve 'deugdelijk' over. Het werkt wrs versterkend, omdat ze inderdaad menen (projecteren) het te zijn. Dan kan je vervolgens doen en blaten wat je wilt. Men spreekt immers vanuit het 'Goede'. Ik wil eig zover gaan om te beweren dat de linkse-camouflage-identiteit juist aantrekkelijk is voor de minder empathische, zwakkere en veelal sociopathische mens. Het op te merken gebrek aan compassie voor zaken in het leven; het eigene, het land, normen, waarden of ideologische overtuigingen sluit daar ook bij aan. Als je nergens 'écht' om geeft, om (mede)mens of overtuiging, dan hoef je niet vies te worden en ben je vrij om voor de mode van het seizoen te kiezen: kledij welke het hoogste sociale/economische rendement oplevert.
Sowieso mensen die voor een ander bepalen wat "het grotere goed" is zijn een gevaar. Dat kun je namelijk niet voor een ander bepalen. Maar dat past wel binnen het cultureel marxisme.quote:Op maandag 11 september 2017 08:52 schreef LXIV het volgende:
[..]
Bovenstaande is waar. Mensen die het zogenaamd goed voor hebben met de mensheid als geheel zijn vaak hele kille, berekenende mensen in de dagelijkse omgang. Ook heel gierig vaak. Ik heb over dit onderwerp ook wel eens wat geschreven hier.
Het past binnen alle ideologieën...quote:Op maandag 11 september 2017 09:22 schreef ChrisCarter het volgende:
[..]
Sowieso mensen die voor een ander bepalen wat "het grotere goed" is zijn een gevaar. Dat kun je namelijk niet voor een ander bepalen. Maar dat past wel binnen het cultureel marxisme.
quote:Op maandag 11 september 2017 09:22 schreef ChrisCarter het volgende:
[..]
Sowieso mensen die voor een ander bepalen wat "het grotere goed" is zijn een gevaar. Dat kun je namelijk niet voor een ander bepalen. Maar dat past wel binnen het cultureel marxisme.
Ik wou net zeggen alsof onze conservatieve vrinden niet weten wat het Goede Leven is... .quote:Op zaterdag 16 september 2017 17:04 schreef Ser_Ciappelletto het volgende:
[..]
Het past binnen alle ideologieën...
Hoe bedoel je dit precies? Dat sommige linksen post-materialisten zijn en dus wrs de schaapjes op het droge en dus alles wat de "gewone mensen" raakt dat raakt hen niet?quote:Op zondag 10 september 2017 22:57 schreef LelijKnap het volgende:
Vooral de laatste alinea vond ik wel een aardige analyse v.d. deugemens. Speelde er de laatste tijd ook mee, met name vanwege recentere ervaringen met de 'Goedemens'. Op persoonlijk niveau komen ze me namelijk als alles behalve 'deugdelijk' over. Het werkt wrs versterkend, omdat ze inderdaad menen (projecteren) het te zijn. Dan kan je vervolgens doen en blaten wat je wilt. Men spreekt immers vanuit het 'Goede'. Ik wil eig zover gaan om te beweren dat de linkse-camouflage-identiteit juist aantrekkelijk is voor de minder empathische, zwakkere en veelal sociopathische mens. Het op te merken gebrek aan compassie voor zaken in het leven; het eigene, het land, normen, waarden of ideologische overtuigingen sluit daar ook bij aan. Als je nergens 'écht' om geeft, om (mede)mens of overtuiging, dan hoef je niet vies te worden en ben je vrij om voor de mode van het seizoen te kiezen: kledij welke het hoogste sociale/economische rendement oplevert.
Alleen gaat het in dit topic om het cultureel marxisme..quote:Op zaterdag 16 september 2017 17:52 schreef Ryan3 het volgende:
[..]
[..]
Ik wou net zeggen alsof onze conservatieve vrinden niet weten wat het Goede Leven is... .
Ja, en los van de vraag of dat cultureel-marxisme echt bestaat, zie je dat dus ook bij de tegenhanger. Voor anderen, voor de hele mensheid even bepalen wat wel en niet goed is c.q. "het grotere goed" is.quote:Op zaterdag 16 september 2017 18:42 schreef ChrisCarter het volgende:
[..]
Alleen gaat het in dit topic om het cultureel marxisme..
Nee, dat staat er wel los van, al is er spraken van overlap. Ik benaderde het meer op persoonlijk-psychologisch niveau, met een (iets wat gefrustreerde) blik op o.a. wat figuren hier op FOK!. Mensen die allerminst sociaal, vriendelijk of behulpzaam overkomen. Eerder cynisch, afgevlakt en gemeen. Ik meet dat af aan tot hoe ze zich verhouden tot dierenleed, 'slachtoffers' in R&P, mensen die ze als vrienden omschrijven, economisch zwakkere, etc. Je ziet dezelfde hypocrisie en manpulatie (Singer-argument) als die je bij de grachtengordelmens opmerkt, maar dan zit dat component er ook nog in. Samenhorigheid vinden dergelijke figuren uitsluitend in een gemeenschappelijke tegenstander. Het groepselement (bij jullie vind ik sociale geruststelling) en het individuele element (ik heb 'gekozen' voor deze identiteit) voeden elkaar in die strijd. Ik wil niet zeggen dat men niet 'hard' mag zijn (omwille politieke of persoonlijke motieven), maar als het uit veinzerij voorkomt, en als het hard zijn niets dan een doel op zichzelf is (of om dan evt. dat gemeenschappelijke te vinden), dan duid dat volgens mij wel op een psychologisch mankement. Misschien is het iets wat gefabriceerde (cirkel)analyse, waarbij de axioma onbewezen blijft, maar als ik uit mag gaan van mijn eigen ervaring dan durf ik te stellen dat er een correlatie bestaat tussen de betreffende politieke-identiteit (die bovenal gericht is op de ander) en een gebrekkig empathisch-vermogen.quote:Op zaterdag 16 september 2017 18:02 schreef Ryan3 het volgende:
[..]
Hoe bedoel je dit precies? Dat sommige linksen post-materialisten zijn en dus wrs de schaapjes op het droge en dus alles wat de "gewone mensen" raakt dat raakt hen niet?
Alleen jezelf afficheren als "deugende mensen" is dan nog hun taak? Zelfde als die BN'ers die als eersten een zolderkamertje beschikbaar stelden voor de vluchtelingen, alleen deden ze dat uiteindelijk niet? Voor wat die BN'ers betreft zou je gewoon kunnen stellen dat dat wel degelijk ook een materiële achtergrond heeft. Ik deug, publiek ziet dat en gaat dan naar mijn show kijken, hierdoor word ik populair en verdien ik meer.
Verder zit achter de deug-ethiek natuurlijk wel een vorm van protestants gristendom, denk ik ergens. Enerzijds probeert men op die manier het goede te belijden, dus een vorm van belijdenis. Daar is links ook altijd goed in geweest. En anderzijds is het een schuld-aflaat. Je schuldig voelen om je welvaart is ook een rode draad ingebakken in het protestantse gristendom. Al vanaf de 17de eeuw in NL, kun je lezen in Simon Schama's 'Overvloed en Onbehagen'.
Ik weet niet precies over wie je het nu hebt, maar wat je bij bepaalde linksen wel merkt is dat ze tegenwoordig dezelfde houding hebben tegenover economisch zwakkeren als pakweg 15 jaar geleden de rechts-liberalen hadden in ieder geval. Samengevat in deze strofe: armoede is een keuze en jij bent zeker werkloos?quote:Op zaterdag 16 september 2017 18:53 schreef LelijKnap het volgende:
[..]
Nee, dat staat er wel los van, al is er spraken van overlap. Ik benaderde het meer op persoonlijk-psychologisch niveau, met een (iets wat gefrustreerde) blik op o.a. wat figuren hier op FOK!. Mensen die allerminst sociaal, vriendelijk of behulpzaam overkomen. Eerder cynisch, afgevlakt en gemeen. Ik meet dat af aan tot hoe ze zich verhouden tot dierenleed, 'slachtoffers' in R&P, mensen die ze als vrienden omschrijven, economisch zwakkere, etc. Je ziet dezelfde hypocrisie en manpulatie (Singer-argument) als die je bij de grachtengordelmens opmerkt, maar dan zit dat component er ook nog in. Samenhorigheid vinden dergelijke figuren uitsluitend in een gemeenschappelijke tegenstander. Het groepselement (bij jullie vind ik sociale geruststelling) en het individuele element (ik heb 'gekozen' voor deze identiteit) voeden elkaar in die strijd. Ik wil niet zeggen dat men niet 'hard' mag zijn, maar als het uit veinzerij voorkomt, en als het hard zijn niets dan een doel op zichzelf is, dan duid dat volgens mij wel op een psychologisch mankement. Misschien is het iets wat gefabriceerde (cirkel)analyse, waarbij de axioma onbewezen blijft, maar als ik uit mag gaan van mijn eigen ervaring dan durf ik te stellen dat er een correlatie bestaat tussen de betreffende politieke-identiteit (die bovenal gericht is op de ander) en een gebrekkig empathisch-vermogen.
Ja, ik heb dat duelspel ook wel 's gezien. De verschuiving kunnen ze verdedigen door te stellen dat de Nederlander niet vanzelfsprekend meer recht heeft op datgene dan de niet-Nederlander. Dat doorzetting van het beleid die volgt na zo een houding, zal leiden tot een geheel verval van dat systeem, daar willen ze het niet over hebben. Dat hoeft ook niet, want dat is een inschatting (nazi/angst-retoriek), ondanks dat er al meer dan een beetje aan gemorreld is. Lastiger vinden ze de stelling dat ze met zo'n houding de 'neoliberale agenda' ruim baan geven. Dat is dan maar zo, of zo.quote:Op zaterdag 16 september 2017 19:05 schreef Ryan3 het volgende:
[..]
Ik weet niet precies over wie je het nu hebt, maar wat je bij bepaalde linksen wel merkt is dat ze tegenwoordig dezelfde houding hebben tegenover economisch zwakkeren als pakweg 15 jaar geleden de rechts-liberalen hadden in ieder geval. Samengevat in deze strofe: armoede is een keuze en jij bent zeker werkloos?
Uiteraard staat dit in relatie met een de discussie tov immigratie natuurlijk. Eén tegenargument is: dat gaat ten koste van de verzorgingsstaat en onze eigen armen, daklozen, zorg etc, wat is er gebeurd jullie zijn toch linksen waarom laten jullie dat liggen? Ja, dan is in die discussie een makkelijke weerlegging van dat argument natuurlijk: ik ben helemaal niet links en armoede is een keuze, je zal wel werkloos zijn zeker?
Zie je ook mooi bij de wens om census-kiesrecht in te voeren.
15 jaar geleden kwamen rechtsen ermee.
Tegenwoordig linksen.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |